صفحه 15 از 111: « پیشین 1 ... 14 15 16 ... 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#141 Posted: 8 Jun 2011 08:47

دلیریوم یا گیجی شدید (Delirium )

دلیریوم عبارت است از یک وضعیت ناگهانی از گیجی (پریشانی) شدید و تغییرات سریع در مغز که بعضی اوقات با توهم و فعالیت بدنی بیش از حد همراه است و بیمار حالت طبیعی و عادی ندارد.

این بیماری “سندرم حاد مغزی” یا “وضعیت حاد گیجی” نیز نامیده می شود.
از دیدگاه روانشناسی، دلیریوم نوعی اختلال روانی است که ممکن است چندین ساعت در طول روز در فرد مبتلا روی دهد و باعث اختلال در تمرکز فرد و گیجی شود.
این اختلال بیشتر در سالمندی مشاهده می‌شود.

دکتر پرویز مظاهری، روانپزشک و دبیر علمی انجمن روانپزشکان، این بیماری را به شما معرفی نمایند.

یکی از ناآشناترین اختلالات روانی، دلیریوم است. لطفا درباره این مشکل برایمان توضیح دهید؟
دلیریوم نوعی اختلال روانی است که در آن اختلالی در شناخت و هوشیاری کوتاه مدت به وجود می‌آید. به صورت حاد است و در حقیقت یک سندرم (نشانگان) است.
طبق آخرین طبقه‌بندی اختلالات روانپزشکی، دلیریوم اختلال در هوشیاری و تغییر در شناخت فرد است که در مدت زمان کوتاهی گسترش می یابد.

اختلال در خلق، درک و رفتار هم در این بیماری دیده می‌شود. در مدت چند ساعت یا چند روز به وجود می‌آید و یک دهه نوسان دارد و پس از برطرف شدن علت، سریع برطرف می‌شود.
چه عواملی در بروز این اختلال نقش دارند؟

این اختلال ۴ علت عمده دارد:
۱- علل جسمی، مانند عفونت‌ها
۲- سوء‌مصرف مواد، مانند ترکیبات افیونی و کوکائین
۳- صدمات مغزی
۴- علل متفرقه، مانند محرومیت از خواب به مدت طولانی، بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی مانند صرع، بیماری‌های قلبی‌عروقی مانند نارسایی قلب.
همچنین اغلب داروها خصوصا زمانی که بیش از حد مصرف شوند، می‌توانند موجب بروز این اختلال شوند.
این اختلال در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟
۰/۴ درصد افراد ۱۸ سال به بالا، به این اختلال مبتلا می‌شوند که در افراد ۵۵ سال به بالا این میزان به ۱/۱ درصد افزایش می‌یابد. همچنین ۱۰ تا۳۰ درصد افرادی که به هر دلیل در بیمارستان بستری می‌شوند، شانس ابتلا به دلیریوم را دارند.
تقریبا ۳۰ درصد بیماران جراحی شده در آی.سی.یو (ICU) و بیماران قلبی بستری در سی.سی.یو (CCU)، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد افرادی که پس از جراحی شکستگی مفصل ران در بخش ریکاوری به سر می‌برند، دلیریوم را تجربه می‌کنند.
همچنین حدود ۲۰ درصد افراد دچار سوختگی شدید و ۳۰ تا ۴۰ درصد افراد مبتلا به ایدز در زمان بستری علایمی از دلیریوم را تجربه کرده‌اند.
دلیریوم پس از عمل جراحی عمدتا به دلیل ترس از عمل، درد پس از عمل، بی‌خوابی، اختلال تعادل الکترولیتی، عفونت، تب و خونریزی رخ می دهد.
به طور کلی دلیریوم در افراد ۶۵ سال به بالا که در بیمارستان بستری می‌شوند، بیشتر قابل انتظار است.
چگونه می‌توان دلیریوم را شناسایی کرد؟
توسط اختلال در سطح هوشیاری به صورت کاهش شناخت آگاهی نسبت به محیط اطراف (زمان، مکان و تشخیص) ، اختلال توجه و کاهش حافظه فوری، اختلال در فرآیند تفکر، اختلال درک مانند توهم و هذیان، اختلال در خواب و بیداری، افزایش تحریک‌پذیری، اضطراب و گاهی خلق بالا می توان دلیریوم را شناسایی کرد. بعضی علایم عصبی مانند پرش‌های عضلانی و یا اختلال در تکلم هم گاهی دیده می‌شوند.
درباره روش‌های تشخیص این اختلال توضیح دهید؟
در اغلب موارد این بیماری با علایمی که به طور ناگهانی در فرد ایجاد شده است، تشخیص داده می‌شود و با بررسی وضعیت فرد می‌توان به علایم بیماری پی برد.

موارد زیر در تشخیص علت دلیریوم کمک‌ می کنند:
- کاهش ضربان قلب در پرکاری تیرویید و افزایش فشار داخل جمجمه
- افزایش ضربان قلب در پرکاری تیرویید، عفونت‌ها، نارسایی قلب
- افزایش درجه حرارت بدن در عفونت و واسکولیت
- افزایش فشار خون در تومورهای داخل جمجمه
- کاهش فشار خون در پرکاری تیرویید و خون‌ریزی حاد
- افزایش تنفس در دیابت، ذات‌الریه و نارسایی قلب و تب بالا
- در نوار مغزی امواج آهسته منتشر به چشم می‌خورد.
در مجموع باید یک بررسی همه‌جانبه آزمایشگاهی، برای تشخیص علت دلیریوم و رفع آن انجام گیرد.
این اختلال با چه بیماری‌هایی ممکن است اشتباه شود؟
این بیماری ممکن است با دمانس یا زوال عقل اشتباه گرفته شود، ولی باید گفت که شروع دلیریوم سریع است و در دمانس شروع و سیر کندتر می‌باشد.
همچنین اختلال در هوشیاری، مختص دلیریوم است. طول مدت بیماری نیز در دمانس چند ماه تا چند سال است، اما در دلیریوم چند ساعت تا چند روز است.
آیا اختلال دلیریوم با بیماری اسکیزوفرنی و افسردگی نیز اشتباه گرفته می‌شود؟
در اسکیزوفرنی، توهمات و هذیان‌های بیمار سازمان یافته‌ترند و تغییر زیادی در سطح هوشیاری آنها مشاهده نمی‌شود.
در افسردگی نیز سابقه بیماری و خلق افسرده، تعیین‌کننده است.
آیا دلیریوم قابل درمان و بهبود است؟
در درجه اول باید علت دلیریوم مشخص شود و پس از تشخیص علت اصلی، درمان لازم را شروع گردد. باید توجه داشت که یک سری اقدامات مراقبتی و حمایتی برای حفظ بیمار از خطرات احتمالی ضروری است، مانند بازنگه‌داشتن فضای تنفسی، توجه به ریتم قلب و تنفس، آرام نگه داشتن بیمار بی‌قرار و در صورت لزوم ثابت کردن بیمار.
دو علامت مهم دلیریوم که نیاز به درمان دارویی فوری دارند عبارتند از روان‌پریشی و بی‌خوابی که داروهای لازم به وسیله متخصص روانپزشکی تجویز می‌شود.
پیش‌آگهی این بیماری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در اغلب موارد این بیماری کمتر از یک هفته به طول می‌انجامد، هر چند شروع خیلی سریعی دارد. پس از تشخیص علت بروز دلیریوم، در مدت سه تا هفت روز علایم بیماری کاهش و بیمار بهبود می‌یابد.
هر چه سن بیمار و طول مدت بیماری بیشتر باشد، طول درمان و سیر بهبود نیز طولانی‌تر خواهد بود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#142 Posted: 8 Jun 2011 08:48

بررسی علل ریزش موی ملایم (خفیف) تا طاسی

علل ریزش موی سر
ریزش مو می تواند از ریزش موی ملایم (خفیف) تا طاسی کامل را در بر بگیرد. مو به دلایل مختلفی می تواند بریزد.
از نظر پزشکی، ریزش مو به چند دسته تقسیم می شود:
- Telogen effluvium. این شکل شایع ریزش مو ۲ تا ۳ ماه بعد از یک استرس عمده بدنی، مانند بیماری طولانی مدت، جراحی های عمده یا عفونتهای وخیم اتفاق می افتد.
همچنین می تواند بعد از یک تغییر ناگهانی هورمونی بخصوص در زنان بعد از تولد بچه اتفاق بیفتد،. مقدار متوسطی از مو از تمام قسمتهای سر ریزش می کند و در هنگام دوش گرفتن و شانه زدن مو و روی بالش در رختخواب متوجه آنها خواهید شد. در حالی که مو بر قسمت هایی از سر ممکن است کم پشت تر باشد، ولی به ندرت نقاط طاسی کامل در سر دیده می شود.
- عوارض جانبی دارو. ریزش مو می تواند یک عارضه جانبی از اغلب داروها شامل لیتیم، بتا بلوکرها، وارفارین، هپارین، آمفتامین و لوودوپا باشد. به علاوه، خیلی از داروهایی که در شیمی درمانی سرطان استفاده می شوند، مانند آدریا مایسین (doxorubicin)- به صورت شایعی موجب ریزش مو در تمام سر می شود.
- نشانه های بیماری داخلی. ریزش مو می تواند یکی از نشانه های بیماری داخلی مانند بیماری لوپوس، سیفلیس، اختلالات تیروئید( مانند کم کاری یا پرکاری تیروئید)، عدم توازن هورمون جنسی یا یک مشکل تغذیه ای وخیم، بخصوص کمبود پروتئین،آهن، روی یا بیوتین باشد. این کمبودها بیشتر در افرادی شایع است که تغذیه آنان با غذاهای محدود است و زنانی که عادت ماهیانه سنگین دارند.
- کچلی قارچی سرTinea capitis. این شکل از کچلی تکه ای وقتی اتفاق می افتد که اغلب انواع قارچ ناحیه سر را عفونی می کنند. این موجب شکسته شدن مو در سطح پوست سر شده و پوست سر شوره دار یا فلس دار است. کچلی قارچی سر، شایعترین نوع کچلی تکه ای در کودکان می باشد.
- Alopecia areata. این یک نوع بیماری خود ایمنی است که موجب ریزش مو در یک یا چند نقطه می شود. علت این وضعیت مشخص نیست، اگر چه در افرادی که بیماری های دیگر خود ایمنی دارند بیشتر شایع است. وقتی چنین روندی موجب طاسی کامل سر می گردد، به نام کچلی کامل Alopecia totalis نامیده می شود.
- کچلی به علت صدمه Traumatic alopecia. این شکل از ریزش مو به وسیله شیوه های آرایش مو که مو کشیده می شود (محکم بستن با نخ یا طوری یا پیچیدن)، یا صدمه به مو بوسیله مواد شیمیایی قوی (بی رنگ کردن، رنگ زدن مو، فر دائم). بعلاوه، برخی افراد دارای اختلالات غیر شایع روانی هستند (trichotillomania) که در آن به صورت وسواسی موها کشیده و چرخیده می شود و موجب طاسی نقطه ای می گردد.
- الگوی ارثی طاسی یا کچلی اندروژنیک. در مردان، ریزش مو پیروی از الگوی مردانه می کند (عقب کشیدن خط مو در جلو و یا تنک شدن مو در بالای سر). این شایعترین نوع ریزش مو است، و می تواند در هر زمانی در زندگی مرد شروع شود، حتی در خلال سالیان نوجوانی(۱۳ تا ۱۹ سالگی).آن معمولا به وسیله تداخل ۳ عامل ایجاد می گردد: یک تمایل ارثی به طرف طاسی، هورمون های مردانه و افزایش سن. خیلی از زنان به طرف درجاتی از کچلی با الگوی زنانگی می روند. در زنان، تنک شدن در بالای تمام سر یا فرق سر اتفاق می افتد، و مقدار کمی از جلو مو.
● نشانه ها
ما به صورت طبیعی حدود ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو را در روز از دست می دهیم. اگر بیشتر از این اتفاق افتد، شما ممکن است مقدار زیادی مو را در شانه، روی لباس ها، یا داخل وان پیدا کنید. شما همچنین ممکن است دریابید که موهایتان کم پشت تر شده است، و در قسمت هایی وسیعتر است، و موجب شده خط موی تان تغییر کند و یا تکه هایی از طاسی نمایان شده است.
وقتی ریزش مو در اثر عوارض جانبی داروها و Telogen effluvium است، ریزش مو معمولا در تمام نقاط سر است، در حالی که در کچلی قارچی و کچلی منطقه ای، ریزش مو در تکه های کوچکی صورت می گیرد.
همچنین کچلی قارچی می تواند موجب نشانه های بیشتری شود، مانند پوسته پوسته شدن پوست سر یا ناحیه ای از موهای شکسته که شبیه نقطه های سیاه است.
در کچلی نوع صدمه ایTraumatic، منطقه ریزش مو به شیوه صدمه و تعقیب الگوی صدمه به وسیله غلطک های داغ، توری های قیطانی یا درمان های شیمیایی بستگی دارد. در کچلی شکل مردانه، خط مو معمولا شروع به عقب رفتن از شقیقه ها می کند، و به دنبال آن تنک شدن در بالای سر. بتدریج، فرق سر کاملا طاس می شود، و در حاشیه سر اطراف پشت و کناره های سر مو می ماند.
● تشخیص
پزشک شما براساس تاریخچه پزشکی، داروهایی که شما دریافت می دارید، وضعیت تغذیه ای شما، عادتهای شما در آرایش مو، و یک معاینه جسمی علت ریزش مو را در شما تشخیص خواهد داد.اگر پزشک در شما به عفونت قارچی سر مشکوک باشد، ممکن است یک نمونه از مو برای آزمایش بر دارد.آزمایشات خونی احتمالا لازم است اگر پزشک مشکوک به یک بیماری داخلی باشد(مانند لوپوس) یا یک مشکل تیروئید، کمبود آهن، یا عدم توازن در هورمون های جنسی.
● زمان مورد انتظار
اینکه چه مدت ریزش مو طول می کشد، به علت آن بستگی دارد. در Telogen effluvium برای مثال، مو معمولا بیش از چندین هفته تا ماه ها می ریزد، اما بعد از آن دوباره در خلال چندین ماه رشد می کند. وقتی ریزش مو در اثر عوارض جانبی دارو است، زمانی که دارو متوقف شود، رشد مو معمولا به سمت طبیعی برمی گردد.
اگر ریزش موی شما به علت سوء استفاده از آرایش مو باشد، ریزش مو معمولا بعد از اینکه شما به سمت مدهای طبیعی تغییر روش دادید متوقف می شود، به استثنای کچلی در اثر کشش، که در نتیجه سالها کشیده شدن مو در نوارهای پشت سر می باشد.
در کچلی عفونی قارچی سر، قارچی که موجب مشکل شده باید برای حداقل ۶ تا ۱۲ هفته درمان شود و رشد مجدد مو آهسته است. درمان زودتر در پیشگیری از کچلی دائم مهم است. هر دو نوع الگوی کچلی مردانه و زنانه با گذشت زمان بدتر می شود، ولی می تواند درمان گردد.
● پیشگیری
برخی از انواع ریزش مو را می توان با کم کردن استرس، خوردن یک غذای سالم و استفاده از شیوه های آرایش موی معقول، و اگر امکان داشته باشد، تعویض داروها به داروهایی که ریزش مو نمی دهند پیشگیری کرد.
ریزش مو در اثر عفونت قارچی را می توان با تمیز نگه داشتن موها، عدم استفاده از کلاه مشترک، شانه مشترک با دیگر افراد پیشگیری کرد. ریزش موی ارثی را می توان برخی اوقات با دارو پیشگیری کرد.
● درمان
ریزش مو در نتیجه Telogen effluvium یا عوارض جانبی داروها، معمولا با قطع دارو متوقف می شود. ریزش مو در اثر سوء تغذیه یا بیماریهای داخلی معمولا با غذاهای سالم و درمان بیماریهای زمینه ای متوقف می شود.
درمان عفونتهای قارچی سر به ۶ الی ۱۲ هفته درمان خوراکی دارویی نیاز دارند، مانند تربینافین Terbinafine یا Itraconazole ایتراکونازول با یا بدون شامپوهای حاوی سلینیوم سولفاید (selsun blue, Head &Shoulder) یا کتوکونازولNizoral.
کچلی منطقه ای را می توان با کورتیکو استروئیدها به صورت موضعی یا تزریق به پوست درمان کرد. دیگر درمان های این عارضه شامل کرم آنترالین Anthralin، میانوکسیدیل Minoxidil یا ترکیبی از این درمانهاست.خیلی از مردان و زنان با کچلی نوع ارثی در جستجوی درمان برای ریزش مو نیستند.آنهایی که در جستجوی کمک های پزشکی هستند را می توان با میانوکسیدیل موضعی یا در مردان فقط با فیناسترید خوراکی Finasteride(Propecia,Proscar)، یا آنها می توانند پیوند مو را انتخاب یا جراحی کاهش پوست سر (scalp-reductio) را انجام دهند.
● زمانی که باید به یک متخصص مراجعه کرد
با پزشک خود تماس بگیرید، هر زمان که در مورد ریزش موی خود نگران شدید، بخصوص اگر شما نشانه های غیر قابل توضیح دارید.
● پیش آگهی
خیلی از اشکال ریزش مو یا خود محدود کننده هستند و به خودی خود خوب می شوند (عوارض جانبی داروها یا Telogen effluvium ) یا با دارو درمان می شوند (کچلی قارچیTinea capitis).حتی نوع ارثی کچلی تمایل به بهبود با درمان دارد. هرچند، درمان باید نامحدود ادامه یابد.در برخی موارد، ریزش مو را نمی توان برگرداند، بخصوص اگر داغ زخم توسعه یافت (مانند آنچه در بیماریهایی در ارتباط با لوپوس پوست سر اتفاق می افتد).

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#143 Posted: 8 Jun 2011 08:50

آیا سرطان قابل درمان است ؟

لازم نیست از تاریکی بترسیم، چراغ را روشن کنیم. این عبارت را از میان سخنان دبیر چهارمین همایش انجمن سرطان ایران مناسب ترین جمله برای شروع این گزارش یافتم. هرچند آمارهای اعلام شده از شیوع سرطان های کشنده در کشور بسیار تکان دهنده و هشدارگونه است، اما در این میان صحبت های دبیر این همایش بسیار امیدبخش به نظر می رسد؛ جایی که می گوید در صورت تشخیص بیماری سرطان در مراحل اولیه، سرطان نیز مانند یک بیماری عفونی به سادگی قابل درمان است و جای دیگری که اظهار می دارد سه چهارم مبتلایان به سرطان ها بهبود می یابند. او از مبتلایان به سرطان می خواهد بیماری خود را مخفی نکنند و به محض آگاهی از آن به مراکز درمانی مراجعه کنند، زیرا درمان امروز بهتر از فرداست.

خوشبختانه در یک دهه گذشته روش های نوین و پیشرفته یی در درمان سرطان روده بزرگ تکوین یافته است که بعد از جراحی مناسب بیمار، درمان های تکمیلی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و ایمونوتراپی در افزایش بهبودی کامل و بقا و کیفیت بهتر زندگی بیماران تاثیر شگرفی داشته است. در حال حاضر بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ حتی در مراحل بسیار پیشرفته این بیماری با یک دهه گذشته به هیچ عنوان قابل قیاس نیست. این نوع سرطان در سنین ۵۰ سالگی و بعد از آن از شیوع بیشتری برخوردار است. چاقی، مصرف گوشت قرمز، مصرف الکل و استعمال دخانیات و نیز سابقه خانوادگی مثبت بیماری از مهم ترین عوامل افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ محسوب می شوند. تغییر در الگوی رژیم غذایی، خودداری از استعمال دخانیات و الکل، کنترل مناسب وزن و فعالیت فیزیکی و ورزش مناسب در کاهش خطر ابتلا به این بیماری تاثیر بسزایی دارد. دکتر «عبدالله فضل علیزاده» رئیس انجمن سرطان ایران می گوید؛ «با پیشرفت شگرف در درمان سرطان روده، سرطان روده بزرگ دومین سرطان شایع زنان کشور بعد از سرطان پستان و چهارمین سرطان شایع مردان کشور است و همواره جزء علل شایع مرگ ومیر ناشی از سرطان در ایران قلمداد می شود. با وجود مرگ ومیر بالای این بیماری در کشور ما و بی علامت بودن این بیماری، اما از آنجا که درمان کامل آن در مراحل اولیه امکان پذیر است، لزوم شناسایی افراد در مراحل ابتدایی ضروری است. به همین منظور پزشکان توصیه می کنند به منظور غربالگری افراد بعد از سن ۵۰ سالگی تست سالیانه مدفوع برای شناسایی خون مخفی در مدفوع و کولونوسکوپی هر ۱۰ سال یک بار انجام شود تا منجر به شناسایی پولیپ ها و دیگر موارد در مراحل ابتدایی شود، زیرا درمان در این مرحله بسیار آسان است و با کیفیت بهتری همراه خواهد بود.»
● سرطان پستان
سرطان پستان یکی از مشکلات اصلی در میان زنان در سراسر دنیا به شمار می رود. سالانه ۱۸۲ هزار زن امریکایی به این نوع سرطان مبتلا می شوند. بروز آن بین تمامی گروه های نژادی مشابه است. سرطان پستان بین زنان یائسه، زنان فاقد بچه و زنانی که دیر بچه دار شده اند یا در زنان با سابقه خانوادگی مثبت بیماری شایع تر است. همچنین در جوامعی که رژیم غذایی پرچربی و کم فیبر است، بروز سرطان پستان بالاست.
همانند بیماری های قلبی، نوع چربی نیز به اندازه مقدار کل چربی دریافتی در تعیین خطر بروز سرطان اهمیت دارد. رژیم غذایی علت ۳۰ تا ۴۰ درصد از موارد ابتلا به سرطان به شمار می رود. رژیم غذایی پس از دخانیات دومین عامل پیشگیری سرطان به شمار می رود. بروز سرطان پستان در زنان ساکن منطقه مدیترانه که به روغن زیتون، منبع سرشار از چربی غیراشباع شده دسترسی داشته و آن را به عنوان منبع اصلی چربی غذایی مصرف می کنند، کمتر است. دکتر «آزاده» متخصص رادیوتراپی و دبیر چهارمین همایش انجمن سرطان می گوید؛ «سرطان پستان شایع ترین سرطان در میان زنان کشور است. سرطان پستان حدود یک چهارم کل سرطان های زنان در کشور را تشکیل می دهد و دومین سرطان کشنده در کشور بعد از سرطان ریه به شمار می رود که هنوز هم با مرگ ومیر بالایی در این زمینه در کشور روبه رو هستیم. این نوع سرطان در دهه ۵۰ زندگی و بعد از آن از شیوع بیشتری برخوردار است و با توجه به هرم سنی جوان جمعیت ایران انتظار می رود در دهه های آینده با ورود این جمعیت به دهه ۵۰ سالگی، بحران به سنین میانسالی جمعیت کشور رسیده، شاهد افزایش بیشتری در شیوع و مرگ ومیر این بیماری باشیم. کم تحرکی، چاقی، افزایش دریافت کالری و چربی در رژیم غذایی و سابقه خانوادگی بیماری به عنوان عوامل مهم افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان نامیده می شود و تغییر سبک و شیوه زندگی افراد به ویژه زنان در این امر تاثیر شایانی دارد.» وی در ادامه می گوید؛ «با توجه به بی علامت بودن این بیماری در مراحل اولیه و درمان پذیر بودن آن به صورت کامل در این مرحله ضروری است برای غربالگری صحیح و به موقع این بیماری افراد بعد از سن ۴۰ سالگی سالانه یک بار ماموگرافی انجام دهند تا منجر به تشخیص بیماری در مراحل اولیه و درمان کامل آن شود. این امر مستلزم توسعه بیشتر دستگاهی ماموگرافی در تمامی نقاط کشور، آموزش متخصصان مربوط و آموزش عموم مردم از طریق رسانه های گروهی است.» با وجود مطرح بودن روش های نوین درمان سرطان پستان در کشور، سرطان پستان همچنان از معضلات مهم بهداشتی- درمانی ما محسوب می شود. متاسفانه در ایران به علت بعضی فرهنگ های غلط و رایج در میان مردم و نبود آموزش کافی و مناسب برای تشخیص سریع و به موقع این بیماری با چالش جدی روبه روهستیم و در شهرهای غربی کشور اغلب موارد سرطان پستان در ایران در مراحل پیشرفته بیماری تشخیص داده می شود که درمان در این مرحله با نتایج نامطلوب تر و عوارض بیشتری همراه است.
● شیوع مرگ ومیر سرطان معده در ایران
بر مبنای آخرین آمار مرکز تحقیقات سرطان کشور، سرطان معده شایع ترین سرطان مردان در کشور و سومین سرطان شایع در میان زنان ایرانی بعد از سرطان پستان و سرطان روده بزرگ است. هم اینک مرگ ومیر ناشی از سرطان معده به یکی از مشکلات مهم بهداشتی – درمانی تبدیل شده است. دکتر «فضل علیزاده» عفونت با «هلیکوباکتر پیلوری» را که در ایران آلودگی بسیار وسیعی در عموم مردم ایجاد کرده است، مهم ترین عامل خطر ابتلا به سرطان معده عنوان می کند. وی مصرف غذاهای حاوی نیترات بالا به ویژه در فست فودها، مصرف غذاهای نمک سود و دودی شده با آماده سازی نامناسب غذا (غذای مانده)، مصرف آب ناسالم و غیربهداشتی، مصرف ناکافی ویتامین های A و C در رژیم غذایی، سابقه خانوادگی مثبت ابتلا به این بیماری و در نهایت استعمال دخانیات را از مهم ترین عوامل خطر ابتلا به بیماری سرطان معده برمی شمارد. هرچند در برخی کشورهای جهان از جمله ژاپن از غربالگری با روش آندوسکوپی در افراد پرخطر استفاده می شود، ولی هنوز هیچ روش علمی و استانداردی برای غربالگری و شناسایی زودرس بیماری در مراحل ابتدایی بیماری وجود ندارد. این امر لزوم آموزش مردم در مورد روش های پیشگیری از این بیماری را دو چندان می کند. وی توصیه می کند افراد به محض مشاهده علائم و نشانه های مشکوک گوارشی از جمله بلع سخت، سیری زودرس، کاهش وزن و سوءهاضمه طولانی مدت به پزشک متخصص مراجعه کرده تا تحت بررسی های لازم و تخصصی قرار گیرند. همچنین ضروری است مبتلایان به عوارض فوق از خوددرمانی پرهیز کنند.
● آیا سرطان کشنده است
برای عامه مردم بیماری سرطان معادل یک بیماری غیرقابل درمان و شاید مساوی مرگ و نیستی بیمار مبتلاست اما آیا با وجود پیشرفت های صورت گرفته در زمینه های درمان این رشته هنوز باید از سرطان واهمه داشت؟ به گفته دکتر «آزاده» در حال حاضر آمار مرگ ومیر ناشی از سرطان از بسیاری از بیماری ها کمتر شده است. این در حالی است که امروزه با کمک شیوه های تشخیصی می توان این بیماری را در مراحل اولیه مهار کرد. شیوع بالای این بیماری هم اکنون به دلیل افزایش شناخت پزشکان از بیماری سرطان از یک سو و از سوی دیگر عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها) است. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار می دارد؛ «بیماری سرطان در مرحله نخست مانند یک بیماری عفونی قابل درمان است. به عبارتی ۹۰ درصد سرطان ها در مراحل اولیه قابل درمان هستند. هم اینک نیز سه چهارم بیماران سرطانی بهبود می یابند که این آمار در مورد مبتلایان به سرطان های گوارشی یک دوم است. در مراحل پیشرفته که سرطان روده کبد را نیز درگیر می کند، سیر درمان با دشواری روبه رو می شود.» در صورت تشخیص به موقع سرطان سینه در مراحل اولیه، این بیماری صددرصد قابل درمان است و هرچه درمان با تاخیر انجام شود، شانس بهبود کاهش می یابد.
● آیا باید بیمار را مطلع کرد
اولین مرحله برخورد با سرطان در آزمایشگاه پاتولوژی صورت می گیرد و پاتولوژیست یا متخصص آسیب شناسی آن را تشخیص می دهد. دکتر «آزاده» می گوید؛ «مرحله نخست گفتن مساله به بیمار است.» دکتر «فرشید اربابی» متخصص رادیوتراپی انکولوژی اظهار می دارد؛ «اغلب موارد کشف سرطان توسط متخصصان جراحی و داخلی اتفاق می افتد. آیا این پزشکان باید این خبر بد را بگویند یا باید این وظیفه را به عهده پزشکان انکولوژیست بگذارند؟» درجامعه ما تفکر رایج این است که بیمار تحمل پذیرش شنیدن خبر را ندارد و در صورت گفتن خبر به وی حال او رو به وخامت خواهد گذاشت. همراهان و پزشکان همه بر این قول متفق هستند. اما در مراکز سرطان شناسی دنیا چگونه رفتار می شود؟ در سال ۱۹۶۱ نتیجه یک بررسی که در مجله JAMA منتشر شد، حاکی از این بود که ۹۰ درصد پزشکان تمایلی ندارند که تشخیص سرطان را به بیمار بگویند. بررسی دیگری در سال ۱۹۸۰ در یونان نشان داد که ۷۳درصد پزشکان تمایلی ندارند این خبر را به اطلاع بیمار برسانند. در صورتی هم که بیمار در شرایط پایانی باشد، ۹۵ درصد پزشکان تمایل به دادن اخبار ناگوار نخواهند داشت. اما در سال های بعد تصویر متفاوتی ایجاد شده است. در سال ۱۹۷۹ یعنی ۱۸ سال پس از مطالعه سال ۱۹۶۱ ، ۹۵ درصد پزشکان اظهار داشتند تمام اطلاعات را به مریض خواهند گفت. در یک بررسی در ژاپن وقتی از افراد سوال شده بود آیا شما تشخیص بیماری سرطان را به والدین یا همسرتان خواهید گفت تنها ۸/۲۹ درصد اظهار داشتند که چنین کاری را انجام می دهند. اما وقتی پرسیده شد آیا در صورت ابتلا به بیماری سرطان تمایل دارید بیماری تان به شما اطلاع داده شود ۴/۷۷ درصد آنان اظهار تمایل کردند حقیقت به آنان گفته شود. اگر روزی تردید وجود داشت که گفتن خبر به بیمار سرطانی باعث بدتر شدن حال وی خواهد شد، امروزه تردید صورتی دیگر به خود گرفته است و آن این است که آیا نگفتن شرایط به بیمار باعث بدتر شدن حال وی نمی شود؟ بنابراین لازم است مطالعه یی در این زمینه انجام شود و رفتار بالینی مناسب براساس شواهد علمی تدوین شود. توصیه به همراهان وی مرحله بعدی است که در واقع باید پیش از شروع اقدامات درمانی انجام گیرد. در مراحل بعدی برحسب شدت بیماری، مدت درمان تعیین می شود. اگر بیماری هنوز در مراحل اولیه و به صورت محدود باشد، جراحی و رادیوتراپی در مورد آن انجام و اگر در بدن پخش است، شیمی درمانی آغاز می شود. روش های درمانی انواع سرطان به صورت های سوزاندن محل سرطان، جراحی، رادیوتراپی و درمان های سیستمیک صورت می پذیرد. وی ادامه می دهد؛ «عوارض درمان سرطان کوتاه مدت و قابل برگشت است. عارضه درمان سرطان نسبت به خود بیماری صفر است. با دخالت بیمار در فرآیند درمان به او قدرت تصمیم گیری داده خواهد شد.»
● کمبود مراکز درمان سرطان
به گفته پزشکان، مراکز درمان سرطان در ایران ناکافی است و رفته رفته مراکز درمان سرطان در حال شکل گیری است. در این مراکز بیمار از مرحله نخست تشخیص تا درمان کامل زیر نظر یک تیم، مراحل درمانی خود را دنبال می کند. درمان سرطان یک فعالیت تیمی است که از سوی رادیولوژیست، پاتولوژیست، آنکولوژیست، هماتولوژیست و… انجام می شود. تلاش کادر درمانی این است که بیمار سرطانی با مراجعه به مراکز متعدد درمانی دچار استرس نشود.
● اقتصاد و اخلاق
شعار یا به عبارتی محور کنگره امسال «چهارمین همایش انجمن سرطان ایران» نقش اقتصاد و اخلاق در مبتلایان به سرطان بود. دبیر این همایش می گوید؛ «به نظر می رسد مسائل اقتصادی در ارتباط با بیماران سرطانی دشوارتر از سایر بیماری هاست زیرا بیمار نه تنها به عوارض بیماری دچار است و باید در معرض رادیوتراپی، جراحی، شیمی درمانی و… قرار گیرد که همین مسائل سبب محروم شدن وی از بازار کار و فعالیت های روزمره می شود و به دنبال آن بحران های اخلاقی و اقتصادی گریبانگیر وی خواهد شد.» وی ادامه می دهد؛ «پزشکانی که به درمان مبتلایان به سرطان مبادرت می کنند در موارد بسیاری در مراحل درمان دچار تردید می شوند زیرا انجام مراحل درمانی گاهی به قدری هزینه بر است که یک خانواده را دچار استرس و بحران های مالی می کند. پزشک باید تاثیر درمان را روی کل خانواده بیمار بررسی کند.» دکتر «فرید کرمی» پاتولوژیست در این زمینه می گوید؛ «یک بیمار سرطانی بسیار برای خانواده هزینه بر است تا جایی که بی اغراق باید گفت، وی کل بودجه خانواده را می بلعد.» وی پایین بودن حق الزحمه پزشک را در درمان سرطان واقعیتی می داند که پذیرش آن اندکی دشوار است و ادامه می دهد تمام هزینه های درمان صرف کادر درمانی نمی شود، بلکه هر روز داروهای جدیدتری برای بیماران سرطانی وارد بازار دارویی جهانی می شود که بسیار گران قیمت هستند. بیمار از پزشک داروهای ارزان قیمت تری را تقاضا می کند که پزشک هم به آنها واقف است، اما به دلیل افزایش اثربخشی درمان ترجیح می دهد داروهای جدیدتر را که به طور طبیعی گران تر هستند، تجویز کند. وی با اشاره به اینکه در هیچ کجای دنیا نمی توان به سلامت به عنوان یک مقوله خودگردان نگاه کرد، اظهار می دارد؛ «پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان هزینه بر است و بیمه ها قادر به پوشش این هزینه ها نیستند. به همین منظور در کشورهای دیگر، صندوق های بیمه یی برای حمایت از بیماران سرطانی در نظر گرفته شده است. فواید این صندوق از طرق گوناگون از جمله عوارض روی برخی کالاها قابل تحقق است. دولت و نمایندگان مجلس نیز می توانند با تقویت صندوق فوق به گونه یی عمل کنند که طبق برنامه توسعه بیمار تنها ۳۰ درصد هزینه های درمانی را پرداخت کند.»
● نقش رادیوتراپی در درمان سرطان کودکان
درمان سرطان کودکان چالشی است که سال ها جامعه پزشکی بین المللی را به خود مشغول داشته است. دکتر «میترا قالیبافیان» می گوید؛ «اگرچه بدو امر، برخورد با کودک مبتلا به سرطان با تغییراتی اندک همانند برخورد با بزرگسال مبتلا به سرطان بود، اما امروزه با توجه به عوارض دیررس ناشی از آن درمان ها و به دنبال تجربه مشترک بین المللی، درمان سرطان کودکان به صورت کاملاً تخصصی و متفاوت از بزرگسالان درآمده است. این امر از آنجا ناشی می شود که کودکان به حکم طبیعت خود، دارای بافت های در حال رشد بوده و به تمامی روش های درمانی مجاز حساس هستند. به همین علت و با توجه به شانس بیشتر، بهبود و طول عمر مفید بیشتر، درمان این کودکان به صورت استاندارد از اهمیت بسزایی برخوردار است. این امر تنها با همکاری بین گروهی تنگاتنگ متخصصان مختلف امکان پذیر است. امروزه این کودکان در دنیا زیر نظر متخصصان گروه های مختلف درمان شده پس از همفکری گروهی، تحت درمان قرار می گیرند.» رادیوتراپی (پرتودرمانی) به عنوان یکی از حلقه های این گروه در صورتی که به درستی، در محل مناسب و به اندازه مناسب صورت گیرد، نقش بسزایی را در درمان این کودکان ایفا می کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#144 Posted: 8 Jun 2011 08:51

خونریزی از سوراخ بینی یا خون دماغ

طبق آمار به طور تقریبی یک نفر از هر ۱۰ نفر دست کم یک بار سابقه خونریزی شدید از بینی داشته است.خونریزی ممکن است جزئی یا خیلی شدید باشد. بعد از خونریزی های قاعدگی، خونریزی بینی شایع ترین خونریزی خودبه خودی در انسان است که به علت پارگی عروق مخاط بینی که بدون محافظ است اتفاق می افتد.

شایع ترین محل خونریزی در اطفال و بالغان جوان قسمت قدامی تیغه بینی است، خونریزی این ناحیه را می توان به آسانی کنترل کرد. مشکل ترین و پیچیده ترین محل خونریزی در قسمت خلفی-فوقانی جدار خارجی و تیغه وسط بینی در اشخاص مسن است. شایع ترین علت خونریزی بینی ضربه است. ضربه های شدید باعث شکستگی استخوان بینی شده و ضربه های خفیف نظیر دستکاری بینی با انگشت آسیب به ناحیه وارد آورده و سبب از بین رفتن موکوس محافظ آن ناحیه می شود.

در میان عوامل موضعی که سبب خونریزی بینی می شوند، می توان از ضربه های وارده به صورت، واکنش التهابی، تغییرشکل ساختمانی، وجود جسم خارجی، تماس با مواد شیمیایی سمی، مداخله جراحی و تومورهای داخلی بینی نام برد. ضربه موضعی یکی از شایع ترین علل خون دماغ است. عمل های جراحی داخلی بینی و شکستگی های استخوان بینی، دیواره سینوس های صورت، کاسه چشم و قاعده جمجمه هم می تواند سبب خون دماغ شوند.سرطان های متعددی می توانند با خونریزی های خودبه خودی بینی تظاهر کنند. یکی از عوامل خونریزی شدید بینی در پسران، آنژیوفیبروم است. این تومور خوش خیم عروق که از ناحیه بینی- حلقی منشأ می گیرد ممکن است به صورت خودبه خودی یا در پاسخ به ضربه خونریزی کند.
● علائم بالینی
معمولاً بیماران از خونریزی هر سوراخ دو بینی شکایت دارند در حالی که در حقیقت یک سوراخ بینی خونریزی دارد. از بیمار باید پرسید اگر دو طرف خونریزی دارد شدت کدام سوراخ بینی بیشتر است. بهتر است لخته های خون خارج شود بعد به دقت داخل بینی معاینه شود تا محل خونریزی مشخص شود.
● درمان کلی
۱) حفظ خونسردی
۲) بیمار باید بنشیند و بالاتنه خود را به جلو خم کرده و دهان خود را باز کند، او در این حالت می تواند خون را تف کرده و آن را قورت ندهد سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید.تنها اگر به مدت پنج دقیقه قسمت جلویی بینی را در سمت خونریزی به روی تیغه بینی با انگشت دست بفشاریم بسیاری از خونریزی های بینی مهار می شوند. به بیماران گوشزد می شود پنبه یا دستمال در بینی خود نگذارند زیرا ممکن است هنگام درآوردن آنها دچار مشکل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شوند. اگر سابقه خونریزی شدید یا طولانی وجود دارد یا حین معاینه بیمار دچار افت فشار خون اورتواستاتیک (کاهش فشار خون وضعیتی) می شود، تعیین سطح هموگلوبین و هماتوکریت جهت تصمیم گیری در مورد ضرورت تزریق خون به بیمار الزامی است.
۳) کمپرس های سرد باید پشت گردن و همچنین پشت بینی گذارده شود.
۴) پایین آوردن فشار خون
۵) قطع داروهای ضدانعقادی
● درمان های موضعی:
- کوتر کردن
- تامپوناد قدامی و خلفی.
مهار خونریزی احتیاج به همکاری بیمار و وسایل معاینه دقیق از جمله چراغ پیشانی و ساکشن دارد. روش های متعددی برای هموستاز (توقف خونریزی) وجود دارد که می تواند از کوتریزاسیون شیمیایی و الکتریکی تا تامپون قسمت قدامی و خلفی بینی متفاوت باشد البته روش های دیگری از جمله کوتریزاسیون با کمک آندوسکوپی، بستن شریان های اصلی تر جراحی های سپتوپلاستی تیغه بینی و… وجود دارد. در صورتی که امکان کوتریزاسیون نباشد یا با کوتریزاسیون خونریزی کنترل نشود باید از تامپون استفاده کرد. بدون توجه به روش اقدامی، تامپون بینی باید دست کم ۷۲-۴۸ ساعت باقی بماند، هم به دلیل اینکه این پانسمان راه تخلیه سینوس های اطراف بینی را می بندد و هم به خاطر اینکه احتمال سندرم شوک عفونی کاهش یابد از آنتی بیوتیک استفاده می شود. حدود ۱۰ درصد خون دماغ های خلفی به روش های درمانی معمولی پاسخ نمی دهد و مداخله جراحی لازم است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#145 Posted: 8 Jun 2011 08:52

چه کسانی در معرض پوکی استخوان قرار دارند؟

عارضه پوکی استخوان در نزد خانم ها بعد از سن یائسگی بسیار شایع است و زنان بیش از مردان به پوکی استخوان مبتلا می شوند به ویژه اگر یائسگی زودرس در خانم ها ایجاد شده باشد تحرک بدنی و ورزش باعث استحکام استخوان ها در هر سنی می شود عدم تحرک و استراحت زیاد باعث تحلیل و پوکی سریع استخوان ها می شود و شکستگی استخوانی را بیشتر می کند.

گاه پوکی استخوان در برخی از خانواده ها بیشتر دیده می شود و هم چنین در بعضی از نژادها مثل بعضی از نژادهای آسیایی این پوکی بیشتر است. تغذیه نقش مهمی در پوکی استخوان به عهده دارد افرادی که کلسیم کافی در رژیم غذایی آنها وجود ندارد یا ویتامین D کافی دریافت نمی کنند در معرض ابتلا بیشتری هستند همچنین مصرف زیاد سیگار و قهوه نیز در پوکی استخوان نقش داشته کسانی که خود سیگار می کشند یا همنشین سیگاری ها هستند در معرض پوکی استخوان زودرس قرار دارند و زنانی که سیگار می کشند دچار پوکی استخوان شدیدتری هستند استفاده طولا نی از کورتن ها یا داروهای ادرارآور می تواند باعث پوکی استخوان شود. البته لا زم به ذکر است که مصرف یک یا چند آمپول کورتن در سال چندان اختلالی را ایجاد نمی کند افرادی که از بعضی اختلالات هورمونی مشخص رنج می برند مثل پرکاری تیروئید و پاراتیروئید، کم کاری غدد جنسی و بیماری کوشینگ در معرض ابتلا ی بالاتری به پوکی استخوان هستند.
جلوگیری از پوکی استخوان: ۱- با اطلاع از وضعیت استخوان ها به ویژه در خانم ها در دوران نزدیک به یائسگی به وسیله مشورت با پزشک ۲- تغذیه مناسب از روش های موثر برای پیشگیری پوکی استخوان است. غذای انسان باید محتوی پروتئین، املاح کافی و ویتامین های لازم باشد تاروندپوکی استخوان کندتر شود. جایگزینی هورمون های زنانه در خانم های یائسه زیر نظر پزشک می تواند مانع پوکی استخوان زودرس شود. مصرف روزانه نیم لیتر شیر ۵۰ درصد نیاز افراد بالغ به پروتئین و ۱۰۰ درصد نیاز افراد به کلسیم را برآورده می کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#146 Posted: 8 Jun 2011 08:53

کبد چرب تهدید کننده سلامت شما است

پیدایش عارضه کبد چرب حاصل تجمع چربی در کبد است و در صورت درمان نشدن کبد چرب، نارسایی کبد پدید می‌آید. لازم به ذکر است ۱۰ تا ۱۵ درصد از افراد جامعه ایران به عارضه کبد چرب مبتلا هستند
ضعف، سستی، بی‌حالی و آب آوردن شکم از عوارض نارسایی کبد است. این عوامل همگی بر کیفیت زندگی شخص تاثیر گذاشته و مشکلاتی را در روند زندگی به وجود می‌آورند.

چاقی، پرخوری، کم تحرکی، افزایش چربی خون و وجود زمینه‌های بیماری‌های قند و فشار خون بالا را از عوامل اصلی ایجاد عارضه کبد چرب است.

در حال حاضر با افزایش میل افراد جامعه به استفاده از غذاهای آماده (fast food) از یک سو و تغییر الگوهای زندگی به سمت کاهش تحرک و عادات نادرست غذا خوردن از سوی دیگر، باعث ابتلای روزافزون هموطنان به عارضه کبد چرب شده است.

بروز کبد چرب در سنین خاصی از افراد رخ نمی‌دهد، و چاقی به عنوان عامل اصلی بروز این عارضه به شمار می‌رود.

با افزایش چاقی در کودکان، احتمال شیوع عارضه کبد چرب نیز در آنها روز به روز بیشتر می‌شود.

البته باید توجه داشت که احتمال وقوع مرگ و یا از کار افتادن کبد در پی بروز عارضه کبد چرب بسیار نادر است .

راه‌های درمان عارضه کبد چرب تنها انجام ورزش منظم و اصلاح شیوه تغذیه است بو ه افراد مبتلا به کبد چرب توصیه می شود دست کم ۵ بار در هفته و هر بار۲۰ دقیقه پیاده‌روی و یا دوی آهسته انجام دهند.

افراد چاق نیز باید وزن خود را به طور تدریجی کاهش دهند، زیرا کاهش سریع وزن باعث تشدید کبد چرب می‌شود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#147 Posted: 8 Jun 2011 08:55

آشنایی با سرطان

سرطان یعنی رشد ، تکثیر و گاهی انتشار غیر طبیعی سلولهای بدن. تمامی سرطانها دارای الگوی رشد مهارگسیخته و تمایل به جدا شدن از منشا اصلی و متاستاز هستند.
جسم انسان از میلیونها میلیون سلول تشکیل شده است که در کنار هم ، بافتهایی مانند ماهیچه‌ها ، استخوان و پوست را می‌سازند. اغلب سلولهای طبیعی بدن در پاسخ به تحریکاتی که از داخل و خارج بدن به آنها وارد می‌شود، رشد و تولیدمثل می‌کنند و در نهایت می‌میرند. اگر این فرآیند در مسیر تعادل و صحیح خود اتفاق بیفتد ، بدن سالم می‌ماند و عملکرد طبیعی خود را حفظ می‌کند. اما مشکلات ، زمانی شروع می‌شود که یک سلول طبیعی دچار ” جهش ” و یا تغییر شده و به سلول سرطانی تبدیل می‌شود. را انجام نمی‌دهد. این سلول تغییر یافته از سلولهای همسایه اش جدا می‌‌شود و نمی‌داند چه زمانی رشدش باید به پایان برسد و بمیرد. به عبارت دیگر سلول تغییر یافته از دستورها و علائم داخلی که سلولهای دیگر در کنترل آنها هستند، پیروی نمی‌کند و به جای هماهنگی با سلولهای دیگر خودسرانه عمل می‌‌کند.

این سلول جهش یافته تقسیم و به ۲ سلول جدید ” جهش یافته ” تبدیل می‌‌شود و این فرآیند به همین ترتیب ادامه می‌‌یابد تا همان یک سلول به توده‌ای از سلولها که تومور نامیده می‌‌شود، تبدیل می‌‌گردد. گاهی این تومورها خوش خیم بوده و رشد نمی‌کنند. ولی در صورتی که سلولهای تومور رشد کنند و تقسیم شوند و سلولهای طبیعی اطراف خود را از بین ببرند و به نقاط دیگر بدن هم دست اندازی کنند، تومور بدخیم محسوب می‌‌شود. بزرگ‌ترین خطر تومورهای بدخیم، توانایی آنها در حمله به بافتهای سالم و پخش شدن در بدن است. هر چه تومورها رشد کنند و بزرگ‌تر شوند، جلوی رسیدن مواد غذایی و اکسیژن را به سلولهای سالم می‌‌گیرند و با پیشرفت سرطان، سلولهای سالم می‌‌میرند و عملکرد
سَرَطان (به پارسی سره: چَنگار) یعنی رشد، تکثیر و گاهی انتشار غیر طبیعی سلول‌های بدن. بدن انسان از میلیونها میلیون سلول تشکیل شده است که در کنار هم، بافتهایی مانند

ماهیچها، استخوان و پوست را می‌‌سازند. بیشتر سلول‌های طبیعی بدن در پاسخ به تحریکاتی که از داخل و خارج بدن به آنها وارد می‌‌شود، رشد و تولید مثل می‌کنند و در نهایت می‌‌میرند. اگر این فرآیند در مسیر تعادل و صحیح خود اتفاق بیفتد، بدن سالم می‌‌ماند و عملکرد طبیعی خود را حفظ می‌‌کند. اما مشکلات، زمانی شروع می‌‌شود که برخی از ژن‌های یک یاخته طبیعی دچار جهش شده و سلول به یک سلول سرطانی تبدیل شود. سرطان یک بیماری صد در صد ژنتیکی است.ولی صد در صد ارثی نیست ومیتواند اکتسابی باشد.
یک یاخته طبیعی ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی به یک سلول سرطانی تبدیل شود، ولی در اغلب موارد، تبدیل در اثر مواجهه مکرر با مواد سرطان زا مانند الکل و دخانیات صورت می‌‌گیرد. شکل ظاهری و نیز عملکرد سلول‌های سرطانی شده با سلول‌های طبیعی تفاوت دارد. جهش یا تغییر ایجاد شده در DNA یا ماده ژنتیکی سلول اتفاق می‌‌افتد. DNA همان مسئول کنترل شکل ظاهری و عملکرد سلول است. وقتی DNA یک سلول تغییر می‌‌کند، آن سلول با سلولهای سالم کنار خود تفاوت می‌‌یابد و دیگر کار سلول‌های طبیعی بدن و سلامت بیمار از بین می‌‌رود. اگر جلوی این فرآیند گرفته نشود، سرطان به مرگ می‌‌انجامد.

سرطان چیست؟
نحوه پیدایش سرطان
یک سلول طبیعی ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی به یک سلول سرطانی تبدیل شود، ولی در اغلب موارد ، تبدیل در اثر مواجهه مکرر با مواد سرطانزا مانند الکل و دخانیات صورت می‌گیرد. شکل ظاهری و نیز عملکرد سلولهای سرطانی شده با سلولهای طبیعی تفاوت دارد. جهش یا تغییر ایجاد شده در DNA یا ماده ژنتیکی سلول اتفاق می‌افتد. DNA همان مسئول کنترل شکل ظاهری و عملکرد سلول است. وقتی DNA یک سلول تغییر می‌کند، آن سلول با سلولهای سالم کنار خود تفاوت می‌یابد و دیگر کار سلولهای طبیعی بدن را انجام نمی‌دهد. این سلول تغییر یافته از سلولهای همسایه‌اش جدا می‌شود و نمی‌داند چه زمانی رشدش باید به پایان برسد و بمیرد. به عبارت دیگر سلول تغییر یافته از دستورها و علائم داخلی که سلولهای دیگر در کنترل آنها هستند، پیروی نمی‌کند و به جای هماهنگی با سلولهای دیگر خودسرانه عمل می‌کند.
بدخیم شدن سرطان
وقتی سلول ” جهش یافته ” تقسیم می‌شود ، به ۲ سلول جدید ” جهش یافته ” تبدیل می‌گردد و این فرآیند به همین ترتیب ادامه می‌یابد تا همان یک سلول موذی به توده‌ای از سلولها که تومور نامیده می‌شود، تبدیل می‌گردد. گاهی این تومورها ، خوش خیم بوده و
رشد نمی‌کنند. ولی در صورتی که سلولهای تومور رشد کنند و تقسیم شوند و سلولهای طبیعی اطراف خود را از بین ببرند و به نقاط دیگر بدن هم دست‌اندازی کنند، تومور بدخیم محسوب می‌شود. بزرگترین خطر تومورهای بدخیم ، توانایی آنها در حمله به بافتهای سالم و پخش شدن در بدن است و این همان متاستاز سرطان است. هر چه تومورها رشد کنند و بزرگتر شوند، جلوی رسیدن مواد غذایی و اکسیژن را به سلولهای سالم می‌گیرند و با پیشرفت سرطان ، سلولهای سالم می‌میرند و عملکرد و سلامت بیمار از بین می‌رود. اگر جلوی این فرآیند گرفته نشود، سرطان به مرگ می‌انجامد.
علائم هشدار دهنده سرطان
 خونریزی غیر طبیعی در هر نقطه از بدن.
 پیدایش هرگونه توده سفت سلولی در زیر پوست، مثلا در سینه یا نقاط دیگر.
 پیدایش زخمی که به آسانی بهبود نمی‌یابد (بویزه در اطراف زبان ، دهان و لبها)
 سوء هاضمه دائمی
 تغییراتی در وضع خالها یا زگیل از قبیل تغییر رنگ ، بزرگ شدن ، خارش ، دردناک شدن و یا خونریزی از آنها که به مدت طولانی ادامه یابد.
 پیدایش آشفتگی در اعمال روده‌ها یا مثانه که با درمانهای عادی بهبودی نیابد.
 سرفه ، گرفتگی صدا و یا مشکل شدذن عمل بلع به مدت طولانی.

انواع سرطانها
اغلب سرطانها به سه دسته عمده تقسیم می‌شوند:
• کارسینوم : شامل سرطانهایی می‌شود که از سلولهایی که سازنده پوست هستند مثل سرطان پوست و یا لایه داخلی اعضا را می‌پوشانندمثل سرطان ریه و یا سازنده غدد هستندمثل سرطان سینه منشا می‌گیرد.
• سارکوم : این دسته سرطانهایی هستند که از بافت همبند مثل غضروف ، استخوان و ماهیچه منشاء می‌گیرند. از اینرو سرطان استخوان یا سرطان ماهیچه را در هر نقطه از بدن سارکوم می‌گویند.
• لوسمی و لنفوم‌ها : شامل سرطانهایی است که از سلولهای تشکیل دهنده خون و سلولهای ایمنی منشاء می‌گیرند.
در کشورهای غربی ، سرطان پوست شایعترین سرطان است و پس از آن سرطان سینه ، ریه ، پروستات ، روده بزرگ ، مثانه و رحم قرار دارد.
راههای پیشگیری
پیشگیری اولیه از سرطان با اجتناب از عامل مسبب یا مصرف ماده‌ای که مانع از پیدایش فرایند بدخیمی می‌شود ، صورت می‌گیرد و شامل اقداماتی برای کاهش خطرات شیوه زندگی (اجتناب از توتون ، مصرف غذاهای کم چرب و غنی از فیبر ، استفاده از کرم ضد آفتاب) و مصرف عوامل پیشگیری شیمیایی است. عوامل پیشگیری شیمیایی داروها یا ریز مغذیها (مواد معدنی یا ویتامینها) هستند. عوامل زیر نیز در پیشگیری از سرطانها موثرند.
• عدم استفاده از مشروبات الکلی و دخانیات.
• صرف غذاهایی که به صورت آب‌پز تهیه می‌شود.
• عدم استفاده از غذاهایی که آثار سوختگی در آنها نمایان است.
• استفاده از سبزیجات و انواع میوه‌ها
• استفاده کمتر از گوشت قرمز
• رعایت کامل امور بهداشتی

درمان
امروزه اکثر سرطانها درمان قطعی ندارند اما برای جلوگیری از رشد و پیشرفت آنها از روشهای جراحی ، پرتو درمانی ، شیمی درمانی ، هورمون درمانی ، پیوند مغز استخوان و …

استفاده می‌شود. البته یافته‌های جدید زیست شناسی سلولی تومور در روشهای درمانی ترکیبی طی یک برنامه هماهنگ مورد بهره برداری قرار می‌گیرند.

در این تحقیق هدف ان است که سرطان سینه را که امروزه در خانم ها و کم و بیش در اقایان شایع شده است را مورد بررسی قرار دهیم.

چگونگی ایجاد سرطان سینه
سینه از انواع غدد مترشحه می باشد که وظیفه آن تولیدشـیـر اسـت. شیـر در قسـمـت نـرم و دالـبـر مـانــند سینه درست شده و توسط مجاری لوله ای شکل بــسمت نوک سینه ها هدایت می شود.مانند سایر سلول های بدن سینه نیز بــطور متناوب رشدکــرده و زمانی را نیز به استراحت می پردازد. دوره رشد واسـتراحت توسط ژنهایی که در مغز قرار گرفته اند کنترل واداره می شـونـد. هنـگامیکه ژنها دارای عملکرد مناسبی
باشــند به خوبی توانایی کنترل رشد سلولها را دارند امازمـانیکه در عملکرد آنها نوعی ناهنجاری و یا بی قاعدگی بروز کند تسلط خود را بر روی رشد سلول ها از دست می دهند.

سرطان سینه در اثر رشد نابهنجار سلول های سینه به وجود می آید .

سرطان به بافت طبیعی سینه وارد می شود، همچنین توانایی انتشار در سایر نقاط بدن را نیز دارد. سرطان به دلیل عدم عملکرد صحیح ژنها ایجاد می شود و تنها ۱۰-۱۵ درصد سرطان ها مادرزادی و موروثی هستند و ۹۰ درصد دیگر به افزایش سن و نوع زندگی افراد بستگی دارند.
سرطان سینه از انواع بیماری های شایع در خانم ها می باشد. بر طبق آمار در سال ۲۰۰۵ در حدود ۲۱۶۰۰۰ نفر مبتلا به نوع حاد و ۵۹۳۹۰ نقر نیز دارای نوع مزمن آن می بوده اند. در هر خانمی ریسک ابتلا به سرطان سینه وجود دارد و این به نوعی جزء مشکلات خانم بودن به شما می رود. اما اگر نسبت به علائم آن آگاه باشید می توانید با دید بازتری نسبت به این قضیه برخورد کنید و خود را در مقابل آن ایمن کنید.
کشف ژن مرتبط با سرطان سینه دانشمندان موفق به کشف آنزیمی شدند که به وسیله ژن “erbb2″ عامل گسترش سرطان سینه فعال می شود .
به گزارش ایونا به نقل از مجله nature genetics این یافته دانشمندان راه های جدیدی را برای درمان سرطان سینه باز می کند محققان مرکز سرطان کل گیل در مونت رثال اعلام کردند موشهایی که کمبود این آنزیم را داشتند در مقابل سرطان سینه مقاومتر بودند .
این آنزیم توسط ژن erbb2 که در ۴۰ درصد از زنان مبتلا به سرطان سینه دیده شده فعال می شود .

طی آزمایشی بر روی موشها به وسیله ۲ استراتژی حذف آنزیمی که به وسیله ژن نام برده فعال شده بود و دیگری به وسیله باز دارنده های آنزیم از گسترش سرطان سینه جلوگیری شد همچنین به وسیله برداشتن انزیم موسوم به پروتئین فسفات تروسین B1 و یا PTPIB از اینکه سرطان در ریه گسترش یابد جلوگیری شد .
دارویی به نام HERCEPTIN ،ژن عامل سرطان سینه را غیر فعال می کند و برای درمان نوع خاصی از سرطان استفاده می شود .

تصورات نادرست در مورد این بیماری ریسک ابتلا به این بیماری تا چه اندازه شدید است؟ کدام شیوه درمان مناسب است؟ آیا مصرف داروهای ضد تعرق در ایجاد سرطان سینه نقش دارند؟
اگر نسبت به موضوعی آگاهی نداشته باشید ممکن است گیج و سردرگم شوید. اطلاعات نادرست نیز شما را از تشخیص به موقع و همچنین جلوگیری از رشد آن باز می دارد. پس خوب است تا به اطلاعات و آگاهی خود در این زمینه بیفزایید.
در این قسمت ۱۰ تصور غلط رایج در مورد سرطان سینه ذکر شده است

 این سرطان تنها در سالخوردگان بروز می کند
با افزایش سن ریسک ابتلا به سرطان نیز افزایش می یابد اما اینطور نیست که تنها خانم های مسن گرفتار این بیماری شوند. ریسک بروز این بیماری از آغاز تولد تا سن ۳۹ سالگی ۱ نفر از هر ۲۳۱ نفر تخمین زده شده است یعنی در حدود ۵/۰ درصد از کل افراد به این سرطان مبتلا می شوند. در سن ۴۰-۵۹ سالگی این رقم ۱ به ۲۵ است ( برابر با ۴ درصد) و در سن ۶۰-۷۹ سالگی ۱ به ۱۵ می باشد ( برابر با ۷ درصد). فرض کنید که شما تا سن ۹۰ سالگی هم زندگی کنید در یک چنین شرایطی رقم فوق ۱ به ۸ است ، یعنی رشدی بالغ بر ۵/۱۲ درصد.
 اگر فاکتورهای ریسک را داشته باشید، بدون شک دچار این بیماری خواهید شد .
دارا بودن یکی از فاکتورهای بیماری دلیل محکمی برای ابتلا به این بیماری محسوب نمی شود. این بیماری تنها در ۶۰-۸۰ درصد از زنانی که ناهنجاریهای ژنتیکی مختلفی را به
صورت موروثی دریافت می کنند، بروز می کند و ۲۰-۶۰ درصد آنان نیز سراسر زندگی خود را بدون وجود سرطان سینه سپری می کنند.

 اگر در خانواده شما پیش زمینه سرطان نباشد بنابراین شما از خطر ابتلا به آن در امان هستید

اما نه، اینطور نیست!
ریسک ابتلا به سرطان سینه در هر زنی وجود دارد. در حدود ۸۰ درصد از کل بیماران سرطانی هیچ گونه پیش زمینه ای از بیماری در خانواده خود نداشتند. فرسوده شدن و افزایش سن نیز خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. درصد بروز بیماری در زنانی که پیش زمینه سرطان در خانواده آنها وجود دارد ممکن است تا اندازه ای کم و یا زیاد و یا اصلا هیچ گونه تفاوتی پیدا نکند. اما اگر باز هم نگران هستید می توانید با یک پزشک و یا یک متخصص ژنتیک مشورت کنید.

 پیش زمینه وجود سرطان تنها باید از سمت خانواده مادری در نظر گرفته شود
وجود سرطان در خانواده مادری و پدری به یک اندازه بر روی فرد تاثیر می گذارد به این دلیل که نیمی از ژن ها از طریق مادر و نیمی دیگر از سوی پدر به شخص منتقل می شوند. اما درصد انتقال بیماری به فرزند از سوی مردی که دارای نا هنجاری های ژنتیکی است به مراتب کمتر از یک زن با همان خصوصیات ژنتیکی می باشد. برای وجود سرطان سینه در خانواده پدری شما می بایست در مورد زنان خانواده تحقیق کنید.

محققان به منظور مقایسه برابری میزان زندگی پس از هر درمان، ‪ ۸۷۴‬زن پیش از یائسگی و مبتلا به مراحل اولیه سرطان سینه را با شیمی درمانی و هورمون درمانی موردبررسی قرار داد.در این تحقیقات زنان طی دو سال فقط ماهانه گوسرلین را بطور تزریقی دریافت کردند..
گوسرلین به گفته دکتر “جرگ برنهارد” از موسسه همکاری مطالعات سرطان سینه دریافت زنانی که از وضعیت بهتری از جمله خستگی و تهوع کمتر در شش ماه پس از آغاز درمان برخوردار بودند.
با این حال از عوارض جانبی این هورمون درمانی می‌توان به بروز زودتر و رایج تر یائسگی و گرفتگی این گروه از زنان اشاره کرد.زنان جوانتر از ‪ ۴۰‬سال تقریبا همگی سه ماه پس از آغاز گوسرلین درمانی یائسه شدند که در صورت کنار گذاشتن درمان دوباره قاعدگی در آن‌ها از سر گرفته می‌شود.در مقابل حدود نیمی از آنهایی که تحت شیمی درمانی قرار می‌گرفتند دیرتر یائسه می شدند.
بر اساس یک تحقیق جدید، حتی در بین زنان جوانی که به سرطان سینه در مراحل اولیه مبتلا هستند، عوارض جانبی درمان با سن افراد متفاوت است.
به گزارش روز چهارشنبه پایگاه اینترنتی رویترز، تحقیقات پیشین‌نشان داده بود که درمان سرطان سینه با شیمی درمانی استاندارد و یا درمانهای هورمونی با “گوسرلین” در برخی از زنانی که هنوز یائسه نشده‌اند به یک اندازه موثر است. این امر شامل زنانی که به مراحل اولیه سرطان سینه هورمونی مبتلا بودند نیز می‌شد.
هورمون گوسرلین با متوقف کردن فعالیت هورمون استروژن بر سلولهای سرطانی عمل می‌کند، در حالی که شیمی درمانی بطور مستقیم سلولهای سرطانی و همچنین برخی سلولهای سالم را از بین می‌برد.
براساس تحقیق پژوهشگران سوئدی که نتایج آن در مجله “کلینیکال اونکولوژی” به چاپ رسیده است از آنجایی که این دو نوع درمان برای زنان معینی به یک اندازه موثر است عوارض جانبی آن احتمالا باید عامل اصلی در انتخاب نوع درمان قرار گیرد .
.
به گفته محققان بر اساس تحقیقات صورت گرفته زنان به نسبت جوان، ممکن است خواستار درمان با گوسرلین شوند چرا که این نوع درمان موجب یائسگی برگشت‌پذیر می‌شود.
همچنین بسیاری از زنان از شیوه‌های شیمی درمانی به دلیل مسموم کنندگی آن اجتناب می‌کنند.
در عین حال پزشکان پیشنهاد می‌کنند زنان جوانی که سرطانشان آینده خطرناک تری دارد باید تحت شیمی درمانی قرار گیرند. شیمی

چگونه با خودآزمایی، سرطان پستان را در مراحل ابتدایی تشخیص دهیم
جامعه سرطان آمریکا” اعتقاد دارد که استفاده از ماموگرافی، بررسی کلینیکی پستان و تشخیص و گزارش سریع تغییرات پستان بر اساس راهنمایی های زیر، شانس زنان برای اجتناب از مرگ های ناشی از سرطان پستان را بسیار افزیش می دهد.
در سرطان پستان، اندازه تومور و گستردگی آن اصلی ترین عوامل در پیش بینی شانس درمان هستند. تشخیص زودهنگام سرطان سینه شانس موفقیت درمان را تا حد بسیار زیادی بالا می برد. شک نیست که آموزش های خودآزمایی سرطان پستان، سالانه جان هزاران نفر را از مرگ نجات می دهد و مطمئنا با گسترده تر شدن این آموزش ها، افراد بسیار بیشتری از شانس یک زندگی سالم برخوردار خواهند شد.

توصیه هایی تشخیص زودهنگام سرطان پستان

زنان با سن بیش از ۴۰ سال باید سالانه یک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافی انجام دهند.
بین سن ۲۰ تا ۳۹ سال، زنان باید هر سه سال یکبار با مراجعه به مراکز درمانی آزمایش کلینیکی پستان (CBE) را توسط متخصصین انجام دهند. بعد از ۴۰ سالگی این عمل باید سالانه انجام گیرد و بهتر است این آزمیش، درست پیش از ماموگرافی انجام گیرد.
پس از ۲۰ سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان (BSE) اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر جدید را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.
در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه

روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید. به هرحال در یاد داشته باشید که در اکثر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.
پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوش‌خیم است یا بدخیم. آن ها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچکترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت. برعکس جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی توسط دکتر قابل تشخیص باشد.

آگاهی از وضعیت پستان و خودآزمایی آن

در ۲۰ سالگی باید به زنان درباره آگاهی از وضعیت پستان هایشان و فواید خودآزمایی آن ها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه وضعیتی دارند تا بتوانند هرچه سریعتر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.
زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از وضعیت آن ها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم (خودآزمایی پستان یا BSE) بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دائمی تمامی بافت پستان است.
اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (مثلا هر فصل یکبار) آن را به کار ببرید. بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند نیز می توانند به

طور مرتب پستان هیشان را مورد خودآزمایی قرار دهند. بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن می شوند.
چگونگی خودآزمایی پستان

به پشت بخوابید و دستتان را زیر سرتان بگذارید. این وضعیت باعث می شود تا بافت پستان تا حد ممکن روی قفسه سینه گسترده شود و در نتیجه به کمترین ارتفاع ممکن برسد. در این حالت لمس کردن کلیه بافت و تشخیص توده ها آسانتر و دقیق تر است.
* سه انگشت وسط دست دیگر را در کنار هم نگه دارید و با نوک آن ها در سینه به دنبال توده ها بگردید. سعی کنید با حرکات کوچک دیره ای به اندازه یک سکه که روی همدیگر می افتند، بافت پستان را کاملا حس کنید.
* برای تشخیص دقیق، از سه سطح فشار استفاده کنید. اول با فشار کم، بافت نزدیک به پوست را بررسی کنید. بعد با فشار متوسط بافت درونی را حس کنید و در نهیت با فشار بیشتر، به بررسی بافت نزدیک به قفسه سینه و استخوان های دنده بپردازید. در یاد داشته باشید که یک برآمدگی در انحنای پایینی هر پستان طبیعی است. اول هر نقطه از پستان را با هر سه فشار مورد آزمیش قرار دهید و سپس به سراغ نقطه بعدی بروید.
برای حرکت در طول پستان پینشهاد می شود که جهت حرکت خود راز بالا به پایین انتخاب کنید. یعنی اول یک خط فرضی از زیربقل تا وسط جناغ در نظر بگیرید و بافت پستان را از بالا به پایین در مسیر آن بررسی کنید و بعد از رسیدن به حدنهایی پایین پستان، خط فرضی را کمی به سمت داخل بدن حرکت دهید و دوباره از بالا شروع کنید. فراموش نکنید که در حین آزمایش، باید همه پستان بررسی شود و حتی بهتر است کمی بالا و پیین آن را نیز مورد آزمایش قرار دهید. یعنی حد پایین و بالای پستان را دنده ها و استخوان ترقوه (زیر گردن) در نظر بگیرید. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شیوه بررسی، باعث می شود بیشترین حجم بافت پستان مورد آزمایش قرار بگیرد و هیچ محلی از قلم نیافتد. همین مراحل را برای پستان دیگر نیز تکرار کنید.
پس از اتمام بررسی هر دو پستان، روبروی آینه بایستید و کف دست هایتان را به آرامی روی باسن فشار دهید. این شیوه ایستادن باعث کشیده شدن عضلات سینه و در نتیجه در معرض دید قرار گرفتن بهتر سینه ها می شود. حالا با نگاه کردن به پستان ها هر تغییری در اندازه و شکل یا وجود لکه ها روی آن را تشخیص دهید.

در صورتی که علاقمند به بررسی زیربقل ها هستید، آن ها را در وضعیتی بررسی کنید که ایستاده اید و دست ها را فقط به اندازه ای بلند کرده اید که دسترسی به زیربقل هایتان برای انگشت های دست دیگر فراهم باشد.
توجه مهم : این شیوه خودآزمایی با شیوه های قدیمی تر کمی متفاوت است و این تفاوت حاصل آخرین مطالعات و بررسی های

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#148 Posted: 8 Jun 2011 08:56

آشنایی با بلوغ زودرس و علل آن

به ظاهر شدن علائم بلوغ از جهت فیزیکی و هورمونی در دختران قبل از سن ۸ سالگی و در پسران قبل از سن ۹ سالگی بلوغ زودرس اطلاق می گردد . در ابتدا این کودکان بلندتر از همسن های خود هستند . ولی بدلیل بلوغ زودرس استخوانها ، در نهایت قد کوتاهتری در بلوغ خواهند داشت . در دختران با بزرگ شدن پستانها شروع پریود ماهانه ظاهر شده و در پسران با افزایش شهوت که بصورت اختلالات رفتاری تظاهر می کند .

* چرا بلوغ زودرس مهم است ؟

بلوغ زودرس از دو جنبه اهمیت زیادی دارد ، جنبه اول علت ایجاد کننده آن است که پزشک متخصص با انجام آزمایشات لازم و پیگیریهای منظم و دقیق نوجوانان مبتلا ، در طی مدت طولانی بدنبال علت ایجاد آن می گردد و جنبه دوم اثر بلوغ زودرس روی رشد قدی و روانی نوجوان است .

* علل ایجاد کننده علائم بلوغ زودرس کدامند ؟

در اکثر دخترها ،‌علت خاصی برای بلوغ زودرس دیده نمی شود و بیشتر جنبه خانوادگی دارد و در سایر افراد خانواده ( مادر یا خواهران وی ) نیز چنین حالتی دیده می شود . ولی در مواردی بیماریهای مهم دستگاه عصبی مرکزی مثل تومورهای مختلف ، عفونت و التهاب مغز یا ضربه به جمجمه می تواند این حالت را ایجاد کند . گاهی کیست های تخمدانی با تولید هورمون های جنسی زنانه باعث بلوغ زودرس می شوند . در پسرها حالت سرشتی کمتر دیده می شود و بیماریهای زمینه ای مثل تومورهای سیستم عصبی مرکزی بیشتر شایع است . لذا در این کودکان ( پسر یا دختر ) بررسی مغز با MRI حتماً انجام می شود . سونوگرافی از تخمدانها و شکم و بررسی آزمایشگاهی هورمون های مختلف و نیز تعیین سن استخوانی انجام می شود . در صورت طبیعی بودن معاینات و آزمایش ها ، حتماً باید هر ۶ ماه یک بار توسط پزشک بررسی انجام شود .

عوارض بلوغ زودرس : کودکان در مقابل استرسهای زمان جوانی قرار می گیرند و نمی دانند چه کار باید بکنند . این کودکان از نظر جسمی تظاهرات بلوغ را دارند ولی تجربه کافی را ندارند . دختران با ظاهر شدن علائم پریود ممکن است دچار مشکلات روحی گردند . در هر دو جنس بدلیل افزایش تمایل به شهوت ، رفتارهای ناهنجار مثل خودارضایی شیوع دارد .

علائم و تظاهرات : در دختران علائم ابتدا با بزرگ شدن پستان به شکل یکطرفه یا دوطرفه ظاهر می شود و بعد از آن موهای زهار و زیربغل دیده می شوند و پریود شدن در مرحله انتهایی است ، دور نوک سینه تیره و ضخیم می گردد و نوک سینه به جلو می آید . جوش نیز در صورت این کودکان افزایش می یابد .

در پسران اولین علامت بزرگ شدن بیضه و سپس بلوغ دیگر اجزاء اندام تناسلی است .

قد ابتدا در این کودکان بزرگتر از همسن های خود می باشد . صدا در این کودکان ضخیم شده و موهای صورت بصورت زوردسی در صورت ظاهر می گردند .

بررسیهای آزمایشگاهی و عکسبرداری : اندازه گیری میزان هورمونهای بلوغ می تواند کمک کننده باشد . تصویربرداری سر بصورت رادیوگرافی یا ام . آر . آی از نواحی مختلف مغز در تشخیص کمک کننده است .

* آیا درمان بلوغ زودرس لازم است ؟

هنگامیکه بلوغ در سنین پائین شروع شود رشد قدی کودکان بیشتر می شود و به نسبت کودکان هم سن خود قدبلندتری خواهند داشت ولی پس از ۳-۲ سال که بلوغ کامل شد ، رشد قدی متوقف شده و در نهایت بزرگسالان کوتاه قدی خواهند شد . از نظر شکل فیزیکی نیز ممکن است مشکلاتی دیده شود . بعلاوه از نظر روانی نیز این کودکان دچار مشکلات زیادی خواهند شد .

رشد سینه ها یا ایجاد قاعدگی در دختران کم سن و یا رویش موهای صورت و کلفتی صدا در پسران کم سن و مقایسه با سایر همسالان خود ، باعث بروز اضطراب شدید در این کودکان و والدین آنها می شود . بخصوص در دختران مبتلا ، احتمال سوء استفاده های جنسی نیز وجود دارد .

در صورت استفاده از هورمون های محرک گونادوتروپین با سرکوب تولید هورمون از تخمدانها یا بیضه ها باعث توقف یا پسرفت صفات ثانویه جنسی می گردد . بعلاوه رشد قدی نیز ادامه می یابد . باید دقت شود که درمان باید زود شروع شود . در صورت موفقیت ، درمان را تا رسیدن کودک به سن طبیعی بلوغ ادامه می دهیم و سپس قطع می کنیم تا بلوغ بطور طبیعی در سن طبیعی پیش رود . در واقع آگاهی والدین به نشانه های بلوغ زودرس با مراجعه زود و به موقع ، موفقیت درمان را بدنبال دارد . نکته مهم این است که هوش این کودکان طبیعی و حتی در مواردی بالاتر از کودکان هم سن خود است ولی بدلیل تغییرات ظاهری و نیز تأثیر هورمون ها ممکن است دچار اختلالات رفتاری ، حالتهای تهاجمی و حتی افسردگی شوند . در واقع بلوغ زودرس برای کودک و خانواده او ، مشکل مهمی است و بخصوص در دختران مبتلا احتمال سوء استفاده جنسی و در پسران ، گرایش به پسران بزرگتر و تأثیر پذیری از رفتارهای نامناسب آن وجود دارد . لذا آموزش دقیق به والدین الزامی است .

والدین باید با ایجاد یک ارتباط صادقانه و دوستانه با دختر یا پسر مبتلای خود ، برای او توضیح دهند که پیدایش این تغییرات در چه سنی طبیعی است و حالا که در وی به صورت زودرس ایجاد شده ،‌ چه مراقبت ها و درمانهائی ضروری است . ارتباط والدین با معلمان آنها ، در برقراری ارتباط دوستانه این کودکان با هم سن و سالهای خود بسیار حیاتی است . در واقع در محیط مدرسه است که عدم توجه به شرایط جسمی و روحی این کودکان می تواند باعث بروز مشکلات روانی جدی گردد . و لذا معلمان آگاه و دلسوز در برقراری ارتباط طبیعی بین این کودکان و همشاگردیهایشان نقش کلیدی دارند.

روشهای جراحی برای درمان توده هایی که در مغز بصورت نابجا هورمون ترشح می کنند استفاده می گردد .

پیش آگهی : در صورت درمان مناسب و به موقع علائم و رشد قدی بصورت طبیعی خواهد بود ، درمان قبل از سن استخوانی ۱۲ سال برای دختران و ۱۳ سال برای پسران باید شروع گردد .

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#149 Posted: 8 Jun 2011 08:57

تنبلی چشم “اًمبلیوپی” بیش از هر بیماری چشمی دیکری مسئول کاهش بینایی است

در طی چهار دهه اول زندکی یعنی تا حدود ۴۰ سالکی ، تنبلی چشمی یا اصطلاحا اًمبلیوپی بیش از هر بیماری چشمی دیکری مسئول کاهش بینایی در یک چشم است . به لحاظ اًماری کمی بیش از ۲% افراد در جوامع مختلف دنیا مبتلا به این عارضه هستند . در کشور ما به جمعیتی حدود ۵۰ میلیون نفر بیش از یک میلیون نفر مبتلا به این عارضه بوده و این به واقع یک مسئله عمده در بهداشت عمومی کشور به حساب می اًید . حداقل در نیمی از این موارد بینایی در چشم تنبل شدیدا کم است

در بیشتر موارد اًمبلیوپی یک طرفه است یعنی فقط یک چشم کاهش بینایی دارد . اَمبلیوپی یک طرفه در نیمی ازموارد با لوچی چشم (استرابیسم) و در موارد کمتری با عارضه ای بنام اًنیزمتروپی (یعنی نا مساوی بودن اندازه تصویر یک شیئی در دو چشم که ناشی از اختلاف قدرت دو چشم یا همان اختلاف نمره عینک اًنها است ) همراه است . خطر از دست رفتن بینایی در اثر اًمبلیوپی در شیرخواران نارس ، در نوزادان کم وزن ، و در نوزادانی که از والدین مبتلا به اًمبلیوپی متولد شده اند چهار برابر معمول است .

تنبلی چشم (اًمبلیوپی ) چیست ؟

مراکز عصبی مربوط به بینایی از بدو تولد تا حدود ۱۲ سالگی در حال تکامل هستند و حداکثر سرعت این روند در شیرخوارگی اتفاق می افتد . با رسیدن ۱۲ سالگی بینایی حالت تثبیت شده ای می یابد . در طی این دوره به خصوص در اوایل زندگی کودک (سه سال اول) هر گونه عاملی که سبب شود کودک دید خوبی نداشته باشد و تصویر واضحی از اشیاء دوروبرش روی پرده شبکیه چشمش تشکیل نشود . رشد وتکامل بینایی دچار وقفه می شود که نتیجه اًن پایین افتادن میزان بینایی طفل خواهد بود . این سخن معنی اش این است که ممکن است چشم ظاهری کاملا معمولی داشته باشد اما از بینایی خوب و طبیعی برخوردار نباشد . محرومیت چشم از برخورد و دیدن تصاویر دارای طرح و شکل در طی سه ماهه اول بعد از تولد باعث کاهش شدید ،عمیق ، و دایمی در میزان دید سه بعدی و تیز بینی در چشم مربوطه خواهد شد.

همین محرومیت چشم در سنین قبل از۵ /۲ سالگی برای یک مدت سه ماهه یا بیشتر می تواند باعث کاهش تیز بینی به حد ۱۰/۱(۲۰/۲ )یا کمتر شود که بینایی بسیار ضعیفی است . (بینایی طبیعی ۱۰/۱۰ یا بر حسب یارد ۲۰/۲۰ است که معدل ۶/۶ واحد متری است .) اگر محرومیت تصویری بین ۵ / ۲ سالگی تا ۸ سالگی شروع بشود بینایی با سرعت کمتری رو به افول می گذارد و احتمال بیشتری برای پاسخ دادن به درمان وجود دارد . وضعیت مشابه البته با شدت کمتر درکودکانی دیده می شود که اًمبلیوپی اًنها ناشی از لوچی (انحراف چشم ) یا ضعف بینایی Optical Defocus است . سرعتی که با اًن در دوران طفولیت تنبلی چشم بیشرفت می نماید با سن نسبت معکوس دارد هر چه طفل کم سن تر باشد سرعت پیشرفت عارضه بیشتر است .

سرعت بازگرداندن نقیصه ایجاد شده ، نیز عکس سن کودک است یعنی کودک کم سن تر سریعتر و کامل تر به درمان پاسخ می دهد . اصلاح اًمبلیوپی همچنین در تکامل دید واحد دو چشمی تاثیر اساسی دارد که میزان اًن منوط به زمان تشخیص و موفقیت درمان است .

همانطور که گفتیم وجود یک تصویر کاملا واضح بر روی شبکیه در طول دوره کودکی ، لازمه رشد طبیعی بینایی است. اساس و زیر بنای درمان اًمبلیوپی نیز بر همین معنا استوار است. یعنی نقش تمام درمان های موثر بر اًمبلیوپی فراهم کردن یک تصویر واضح در چشم (یا چشم های) گرفتار است که البته در بسیاری موارد با خاموش ساختن موقت چشم سالم بوسیله بستن یا تارکردن اًن همراه است . تصور می شود که این درمان با تحرک بیشتر بینایی در چشم گرفتار به اًن اجازه می دهد خوراک عصبی بیشتر و وسیع تری به مناطق بینایی مغز ارسال نماید .

چه عواملی سبب ایجاد تنبلی چشم (اًمبلیوپی ) می شود؟

تمام انواع اًمبلیوپی به هر حال ناشی از غیر طبیعی بودن پیام بینایی است که از چشم به مراکز عصبی اًن ارسال می شود. این عوامل را می توان به ترتیب از پرخطر تا کم خطر به سه گروه تقسیم کرد:

۱) محرومیت چشم از دریافت تصاویر

۲) تاری دیدگان

۳) لوچی یا انحراف چشمی

۱- محرومیت از تصاویر : برای تشکیل تصویر اشیاء بر روی شبکیه ضروری است امواج نوری شیئی مربوطه از محیط های شفاف چشم یعنی قرنیه ، سوراخ مردمک ، عدسی، و محیط ژله مانند جلوی شبکیه عبور کند . اگر به نحوی این محیط، کدورت داشته باشند .این امواج به طور صحیح و کامل به شبکیه نخواهد رسید . به عنوان مثال محرومیت از تصویر می تواند نتیجه اًب مروارید مادرزادی کاملا پر (Dense )، پایین افتادگی مادرزادی پلک ، فقدان عدسی چشم و یا یک لک قرنیه شدید باشد . هر یک از عوامل فوق سبب عدم تشکیل تصویر واضح از اشیاء بیرون بر روی شبکیه چشم شیرخوار یعنی محرومیت شبکیه از تصویر خواهد شد. در عین حالیکه نور بطور مبهم به شبکیه خواهد رسید . شیرخوارانی که از ابتدا دچار محرومیت از تصویر هستند در معرض بیشترین خطر قرار دارند . گزارشات کلینیکی مربوط به دهه گذشته حاکی از این است که اگر جراحی و تصحیح بینایی ، قبل از سه ماهگی انجام شود در غالب اوقات نتایج نسبتا خوب از لحاظ بینایی بدست می اًید . بدیهی است هر چه رفع نقص مربوطه به روز اول تولد نزدیک تر باشد بینایی بهتری عاید خواهد شد. عقب انداختن جراحی به زمانهای بعد از سه ماهگی احتمال بدست اًوردن دید مناسب ( نیستاگموس ) را در بردارد .شایان ذکر است که درمان اًمبلیوبی بعد از عمل جراحی موارد فوق هم بایستی لاینقطع تارسیدن به حدود ۹ سالگی ، یعنی زمانی که دیگر خطری وجود ندارد ، ادامه یابد .

۲- تاری دیدگان : این حالت ناشی ازعیوب انکساری ( از قبیل نزدیک بینی ، دور بینی و اًستیگماتیسم ) است که سبب می شود تصویر تشکیل شده بر روی شبکیه تارومبهم بوده و جزئیات اًن واضح نباشد. تاری دیدگان نسبت به سایر علل اًمبلیوپی کاهش خفیف تری در تیز بینی ایجاد کرده اًمبلیوپی ناشی از اًن سطحی تر است و به درمان نیز مستعدتر می باشد . ضمنا ممکن است هر دو چشم با همین علت دچار اًمبلیوپی بشود . (هردو چشم فوق العاده ضعیف باشند ). از حالتهای شایع تاری دیدگان که باعث اًمبلیوپی می شود وجود تفاوت میان عیب انکساری یعنی نمره دو چشم است که در این حالت مغز تدریجا از دریافت تصویر چشم ضعیفتر صرفنظر می نماید و چشم مزبور دچار تنبلی می شود . وجود این اختلاف (به نام اًنیزومتروپی) بیشتر در چشم های دوربین احتمال ایجاد أمبلیوپی دارد . باافزایش مقدار اختلاف میان دو چشم احتمال اًمبلیوپی نیز افزایش می یابد . مطالعات نشان می دهد که در افراد دوربین چنانچه ۴ دیوپتر (دیوپتر= واحد اندازه گیری همگرایی نور ونمره عینک ) اختلاف بین دو چشم وجود داشته باشد صددرصد احتمال بروز اًمبلیوپی وجود دارد و در افراد نزدیک بین این اختلاف بایستی ۶ دیوپتر باشد . در افراد دوربین با۵/ ۲ دیوپتر اختلاف بین دو چشم و در افراد نزدیک بین با ۴ دیوپتراختلاف ، احتمال بروز اًمبلیوپی به ۵۰ درصد می رسد.

۳- لوچی چشم یا انحراف چشم : در حالت طبیعی هنگام نگاه کردن به یک شیئی از مرکز شبکیه های هر دو چشم تحریک عصبی همزمانی به قشر مغز ارسال می شود که از طریق اًن علیرغم داشتن دو چشم تصویر واحدی از شیئی مورد نظر رویت می شود . در حالت لوچی این وضعیت بهم می خورد و مغز از دریافت تحریک واحد محروم می شود . در واقع در این حالت یکی از چشمها از راستای طبیعی خارج شده و انحراف دارد و از شیئی مورد نگاه تصویری روی مرکز شبکیه اًن نمی افتد بلکه تصویر مبهم و ناواضحی از یک شیئی دیگر موجود در فضای اطراف بر روی این نقطه افتاده که مورد توجه نیست و مغز نیز به بیام عصبی اًن توجه ندارد . ادامه ،این امر تدریجا به تنبلی و عدم تکامل اًن چشم منجر می شود .

مشاهدات کلینیکی حاکی از این است که چیزی حدود ۴۰ درصد بیماران مبتلا به لوچی که به چشم پزشک مراجعه کرده اند در همان زمان اًمبلیوپی هم داشته اند .

در این انواع گوناگون لوچی ،مواردی که یکی از چشم ها به طور ثابت انحراف داشته و چشم دیگر به طورپیوسته برای نگاه کردن مورد استفاده قرار می گیرد اًمبلیوپی اتفاق می افتد . در مواردی که از هر یک از دو چشم به طور متناوب در امر نگاه کردن استفاده می شود احتمال اًمبلیوپی وجود ندارد گرچه دراین گروه خوش شانس ترنیز بهرحال تکامل سه بعدی مختل است.

پیشگیری و درمان : تنها راه پیشگیری از تنبلی چشم تشخیص سریع وهر چه زودتر عواملی است که منجر به این تنبلی می شوند ، چون این تشخیص وقتی مثمرالثمر است که فرصت درمان اًمبلیوپی وجود داشته باشد یعنی زمانی که سیستم های عصبی چشم هنوز تثبیت نشده و تاثیر پذیر هستند . هرچه این شانس زودتر به کودک داده شود اولا میزان تنبلی چشمی ایجاد شده کمتر بوده و ثانیا کودک در سن پایین تر پاسخ سریع تری به درمان می دهد . از اًن جایی که شروع اًمبلیوپی عمدتا در سنینی است که کودک قادر به تکلم نیست کشف اًن نسبتا مشکل است . به همین ترتیب درمان اًن نیز مشکل خواهد بود . چون کودکان معمولا روش هایی که برای درمان تنبلی چشم به کار می رود -از قبیل بستن چشم سالم تر یا تارکردن دید اًن – را دوست ندارد و ممکن است در اوایل همکاری لازم را نکنند و مانع انجام اًن شوند. فهم مشکل توسط والدین و توجیه شدن اًنها کلید موفقیت درمان است و بدون اًن هیچ کاری نمی توان کرد. مدت درمان معمولا یک دوره طولانی گاها چند ساله است و در طی این دوره نیاز به مراجعات مکرر و پی در پی به طبیب معالج هست . این خود عامل دیگری است که به شدت نیازمند درک و همکاری کامل والدین کودک است .

بیماریابی : بدیهی است که طفل شیرخوار از علامت خاصی از قبیل دید کم یا دوبینی شکایت نمی کند و در ظاهر بدون علامت جلوه می کند . به این دلیل بیماری یابی یا معاینه غربالی (Screening) برای تمام بچه ها توصیه می شود که از دوره نوزادی شروع شده و تا سالهای نخست دوره دبستان ادامه یابد . بیماریابی زودرس یک عامل مهم و حساس است چون همانطور که گفته شد فقدان دیدناشی از اًمبلیوپی در صورت تشخیص و درمان سریع امکان بهبودی بیشتری دارد ، وجوان هجده ساله ای که موقع معاینه چشم برای امتحان رانندگی تنبلی چشم او کشف شود هیچ شانسی برای درمان ندارد .

بیماریابی (یا معاینه به روش غربالی ) به معنی یک معاینه ساده و سریع است که در تعداد زیادی افراد به ظاهر سالم در زمان نسبتا کوتاه انجام شود و در بین اًنها علیرغم این که از عارضه خاصی شکایت ندارند موارد مشکوک کشف شده و برای معاینه کامل تر و دقیق تر به مراکز درمانی تخصصی تر ارجاع شوند . متخصصین اطفال ،پزشکان عمومی و یا تکنسین های بهداشتی در مراکز واکسیناسیون و کلینیک های بهداشتی مادر وکودک وقتی که کودک به هر دلیل دیگری اًورده شده است می توانند با انجام تست های ساده ای از شیرخواران و اطفال بیماریابی بعمل اًورند . معاینه غربالی در گروه خاصی از اطفال ضروری تر است که به اصطلاح اًنها را افراد با ریسک بالا یا در معرض خطر می نامند و شامل بیمارانی است که به طور نارس و یا با وزن کم بدنیا اًمده اند ، نوزادانی که در حین زایمان دچار صدماتی شده اند، بیمارانی که عوارض مغزی – عصبی یا تاخیر رشد عصبی دارند ، و بیمارانی که در خویشاوندان همخون اًنها موردی از اًمبلیوپی یا لوچی تشخیص داده شده و یا ویژگی های ریسک بالا را دارند بایستی برای ارزیابی چشمی جامع تر به متخصص چشم ارجاع شوند (یا خود والدین مراجعه کنند)

درمان معمولا تحت نظر پزشک متخصص چشم انجام می گیرد و این کار باید هرچه زودتر شروع شود. تاکید می شود که سیر درمان یک دوره طولانی چند ساله است و والدین طفل بایستی استقامت ، پشتکار و حوصله لازم را در طی این دوره داشته باشند و از رفت واًمدها و سایر مسایل جنبی خسته نشوند . راهی جز این وجود ندارد و زمان کودکی تنها زمان دست یابی به درمان است ودر صورت از دست دادن اًن ، این فرصت برای همیشه از دست فرزند شما رفته است .

تا به امروز موثرترین روش درمانی” بستن کامل چشم سالم” و محرومیت موقت این چشم از بینایی است تا چشم تنبل فعالیت عصبی بیشتر و تمام عیارتری داشته باشد. البته رفع هرگونه عیب انکساری خفیف یا شدید ، معمولا به کمک عینک ، گام اول درمان است و استفاده از عینک در طفل هیچگونه محدودیت سنی خاصی ندارد . طول مدت بستن چشم در طی یک روز و ادامه اًن در طی هفته ها و ماهها تابع جداول خاصی است که در اًنها سن کودک و زمان شروع درمان عامل تعیین کننده اصلی است .

معمولا کودکان بالای یک سال یک دوره تمام وقت را شروع می کنند که زمان بسته بودن چشم سالم در طی روز شامل تمام روز ( به جز یک ساعت اول صبح پس از بیدار شدن و یک ساعت اًخرشب قبل از خواب ) است . طول دوره اًن نیز یک هفته به ازاء هر سال سن محاسبه می شود . مثلا در یک بچه دوساله به مدت دو هفته هر روز چشم سالم را می بندند ( به جز ساعت اول و اًخر روز) . پس از اًن معمولا مقدار ساعات بستن چشم سالم را در طول روز کاهش داده و به شکل پاره وقت در می اًورند . غالبا ضروری است این درمان حتی تا پایان ۹ سالگی ادامه داشته باشد تا چشم به حالت تثبیت شده برسد . در تمام طول درمان به خصوص در هفته های اول که برنامه بستن چشم به شکل تمام وقت است ضروری است معاینات با فواصل مشخص و با برنامه ای که توسط چشم پزشک تعیین می شود انجام گیرد که هم وضعیت پیشرفت بینایی در چشم تنبل ارزیابی شود و هم چشم سالم بسته شده کنترل شود که خود دچار تنبلی نشود . یک نکته مهم چگونگی برخورد با کودک در روزهای اول شروع درمان است که چشم بهتر او بسته می شود و عملا کودک با یک چشم کم بینا باقی می ماند و لذا در مقابل این اقدام درمانی واکنش نشان داده و سعی می کند پانسمان چشمی را بکند. بر والدین طفل است که حداکثر صبروحوصله و د رعین حال مقاومت در حفظ پانسمان را در روزهای اول به خرج دهند تا تدریجا کودک به وجود اًن عادت نماید . البته افزایش روزانه دید چشم ضعیف نیز به حل مسائل کمک خواهد کرد . گاهی ممکن است برای درهم شکستن مقاومت کودک از اقدامات کمکی مثل بستن اًتل (قطعه ای چوب یا خط کش چوبی باند پیچی شده) در ناحیه اًرنج ها استفاده کرد که کودک نتواند اًرنج هایش را خم کند و دستش را به چشمهایش برساند.

غیر از روش بستن چشم قوی تر، روش های درمانی دیگری نیز وجود دارد که ممکن است در بعضی موارد خاص مفید تر باشد ولی عمومیت نداشته و در مجموع سرعت و عمق اثر روش فوق را ندارد.

ذکر چند نکته :

۱- در مواردی که اًمبلیوپی ناشی از ضعیفی چشم (عیب انکساری) است معمولا استعمال عینک مناسب همه کاری است که لازم می اًید ، به خصوص اگر تشخیص عیب در سنین پایین داده شده باشد ونمره عینک زیاد بالا نباشد. در غیر این صورت ممکن است یک دوره کوتاه مدت درمان با بستن چشم بهتر نیز لازم باشد.

۲- در مواردی که اًمبلیوپی ناشی از لوچی باشد قبل از هر گونه اقدام جراحی برای رفع لوچی ، ضروری است اًمبلیوپی مورد درمان قرار گیرد و پس از مساوی شدن دید چشم لوچ با دید چشم بهتر یا کامل شدن کیفیت نگاه دوختن اًن چشم (Fixation )، بایستی اقدام به جراحی نمود و چشم لوچ را در وضعیت صحیح قرار داد . در طی دوره درمان تنبلی چشم قبل از جراحی ، به مرحله ای می رسیم که هر یک از چشمها قابلیت نگاه دوختن و حفظ اًن را بدست می اًورند و زمانی که چشم تنبل نگاه می دوزد چشم سالم انحراف می یابد و با لعکس . یعنی این حالت متناوبا در هر دو چشم قابل تکرار است . ممکن است این تصور پیش بیاید که قبل از درمان فقط یک چشم چپ بوده ولی حالا که درمان تنبلی انجام شده چشم سالم هم دچار لوچی شده است . این تصور غلطی است که غالب والدین به اًن گرفتار می شوند . رسیدن چشم ها به این مرحله یک علامت خوب و دلیل موفقیت درمان تنبلی چشم است و جای هیچگونه نگرانی نیست . در این مرحله با یک عمل جراحی هر دو چشم در وضعیت صحیح قرار خواهند گرفت .

(به ندرت ممکن است عمل جراحی کوچکی بعد از عمل اولیه ضرورت یابد.)

۳- نظارت درمانی بر چشم ها بعد از عمل جراحی نیز بایستی ادامه یابد تا تنبلی عود نکند . البته فواصل معاینات در این دوره طولانی تر خواهد بود تا سرانجام کودک ۹ سالگی را تمام کند .

چشم های فرزند من ظاهراً قشنگ است اما آیا بینایی آنها هم کامل است؟
.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#150 Posted: 8 Jun 2011 09:02

بالانیت‌ یا ” التهاب‌ سر آلت‌ تناسلی‌ مردان

بالانیت‌ (التهاب‌ سر آلت‌ تناسلی‌ مرد) عبارت‌ است‌ از التهاب‌ سر آلت‌ تناسلی‌ مرد و گاهی‌ پوست‌ پوشاننده‌ آن‌ (در کسانی‌ که‌ ختنه‌ نشده‌اند). در کسانی‌ که‌ ختنه‌ نشده‌اند، پوست‌ پوشاننده‌ به‌ علت‌ التهاب‌ قابلیت‌ جابجایی‌ ندارد.

علایم‌ شایع‌

درد، قرمزی‌، خارش‌ و تورم‌ در ناحیه‌ مزبور
التهاب‌ پوست‌ پوشاننده‌
بزرگ‌ شدن‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ در ناحیه‌ کشاله‌ ران‌
تب‌ و لرز (نادر)
ترشح‌ از نوک‌ آلت‌ (نادر)
سوزش‌ ادرار (نادر)

علل‌
عفونت‌ ناشی‌ از باکتری‌ها ( بورلیا ونسانتی‌ ، استرپتوکک‌ها) یا قارچ‌ ( کاندیدا آلبیکانس‌ )
آلرژی‌ به‌ مواد شیمیایی‌ موجود در لباس‌ زیر، کرم‌ ضدبارداری‌، یا لاتکس‌ کاندوم‌
واکنش‌ به‌ بعضی‌ داروها
فشارآوردن‌ پوست‌ پوشاننده‌ به‌ سر آلت‌
عوامل تشدید کننده بیماری
بهداشت‌ نامناسب‌
ضربه‌ یا آسیب‌ خفیف‌ به‌ پوست‌ پوشاننده‌ یا خود آلت‌
ختنه‌ نشدن‌
دیابت‌ شیرین‌ (مرض‌ قند)
عفونت‌ مجرای‌ تناسلی‌ شریک‌ جنسی‌ با قارچ‌ (کاندیدا)
پیشگیری‌
ختنه‌ کردن‌ شیرخوار
شستن‌ ناحیه‌ با آب‌ و صابون‌، به‌ خصوص‌ پس‌ از نزدیک‌
از تماس‌ با مواد آلرژی‌زا خودداری‌ کنید.
استفاده‌ از کاندوم‌
عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌، معمولاً در عرض‌ یک‌ تا دو هفته‌ خوب‌ می‌شود.
عوارض‌ احتمالی‌
زخم‌ شدن‌ آلت‌
گسترش‌ عفونت‌ به‌ لایه‌های‌ عمقی‌تر پوست‌ آلت‌
عفونت‌ مجاری‌ ادراری‌
درمان‌
اصولی‌ کلی‌
شاید کشت‌ از ترشح‌ موجود در ناحیه‌ عفونی‌ شده‌ توصیه‌ شود.
برای‌ تخفیف‌ درد از آب‌ گرم‌ استفاده‌ نمایید.
در صورت‌ عود التهاب‌ به‌ دفعات‌ یا تشکیل‌ بافت‌ جوشگاهی‌، جراحی‌ برای‌ ختنه‌ انجام‌ خواهد شد.
داروها
کرم‌ استرویید برای‌ کنترل‌ تورم‌
آنتی‌بیوتیک‌ مالیدنی‌ یا خوراکی‌ برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌
آسپیرین‌ یا استامینوفن‌ برای‌ رفع‌ درد و تب‌ خفیف‌
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت‌ در رختخواب‌ در صورت‌ وجود تب‌
خودداری‌ از نزدیکی‌، به‌ هنگام‌ درمان‌
پس‌ از بهبود عفونت‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ عادی‌ خود را از سر گیرید.

رژیم‌ غذایی‌
هیچ‌ رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ بالانیت‌ را دارید.
اگر علی‌رغم‌ درمان‌، علایم‌ در عرض‌ ۳ روز رو به‌ بهبود نگذاشته‌ باشند.
بالانیت‌ امکان‌ دارد عود کند. ختنه‌ را مدنظر قرار دهید

hi dr!

صفحه 15 از 111: « پیشین 1 ... 14 15 16 ... 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا