ارسالها: 270
#1
Posted: 6 May 2011 18:55
نظرتان را صادقانه و منصفانه در باره این دو شخصیت همراه با دلیل موافقت و مخالفت ذكر كنید.
نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.
ویرایش شده توسط: libertycity
ارسالها: 3502
#2
Posted: 6 May 2011 19:04
مخالف
دلیل : قتل عام ، دروغ ، فریب افكار عمومی ، تقلب ، برباد دادن ارزوهای 3نسل از ایرانیها ، سلب ازادی ، نقض حقوق بشر و ....
libertycity
نظر خودتم بگو لطفا
#جاوید_شاه👑
مرگ بر ۳ فاسد : ملا چپی مجاهد(+پسمانده های ۵۷؛نایاک؛مصومه قمی؛حامد مجاهدیون؛مهتدی کهنه تروریست تجزیه طلب و شرکا)
ارسالها: 270
#3
Posted: 6 May 2011 19:31
من مخالفِ موافقم.البته فقطِ فقط منفی نگری نکنیم , اینها هم یه کارایی کردن.
نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.
ارسالها: 2642
#4
Posted: 6 May 2011 20:12
AloneBoy: مخالف
دلیل : قتل عام ، دروغ ، فریب افكار عمومی ، تقلب ، برباد دادن ارزوهای 3نسل از ایرانیها ، سلب ازادی ، نقض حقوق بشر و ....
موافقم. بدنام كردن خدا و دین رو هم اضافه میكنم.
عقده یعنی کسی که اولین بار میره تو لیست، مدتش طبق قوانین باید سه روز باشه ولی یهو میشه دو ماه
ارسالها: 270
#5
Posted: 7 May 2011 06:12
دلایل من برای كارهای مثبت دولت:1-نیروگاه هسته ای را راه اندازی كردن -2-رایانه ها را هدفمند كردن.
3-سوخت كشور را مدیریت كردن.4-ماهواره ی امید و سفیر را به هوا فرستادن.4-اسرائیل را ترسوندن.
5-صادرات را بیشتر كردن.6:واردات را كمتر كردن.-----
دلایل مخالفت:1-دل ملت را خون كردن.2-آزادی را محدود كردن.3-خیلی كارا را نكردن.4-گرانی را خوب كنترل نكردن.5-موضع خودشون را نسبت به انگلیس روشن نكردن.6-بعضی هاشون مال مردم را پس ندادن.
نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.
ارسالها: 767
#6
Posted: 10 May 2011 00:20
مخالف چون خدا را بدنام كردن 2 هر كاري كردن به ان مهر خدا را زدن تا زيبا جلو كند 3 جوانان را در دام كراك و شيشه انداختن 4 و جز شيعه هيچ مذهب ديگر را قبول ندارند 5 ...
در ايران صنعت بزرگي دارم به نام صنعت دين در اين صنعت براي رفع و ارضاي قدرت طلبي ولايت فقيه و براي نياز مالي خمس و زكات و براي ارضاي نیاز جنسي صيغه وجود دارد
ارسالها: 2642
#7
Posted: 10 May 2011 06:43
libertycity: -نیروگاه هسته ای را راه اندازی كردن
از قبل از انقلاب داشتیم اماده میكردیم كه زمان اینا به بهره برداری رسید ولی اینا به اسم خودشون تموم كردن. تازه الان كه انرژی هسته ای داریم, به چه دردمون خورده؟؟؟ چه استفاده ای ازش كردیم؟؟ فقط داریم پزشو میدیم. در حالی كه بقیه ی كشورها ازش برق و ... تولید میكنن
libertycity: رایانه ها را هدفمند كردن.
پدر بیشتر مردم با اون خوشه بندی در اومده. ایده ش خوبه ولی گند زدن توش. خمینی میگفت گاز و این چیزا بعد انقلاب مجانی میشه !!!! حالا هدف مندش كردن؟؟؟
libertycity: سوخت كشور را مدیریت كردن
به چه قیمتی؟؟ كسایی كه حقوقشون كم بود و شغل دومشون مسافركشی بود, پدرشون دراومد
libertycity: ماهواره ی امید و سفیر را به هوا فرستادن
آخرش چی شدن؟ تازه با توجه به پیشرفت مداوم علم, زیاد كار شاقی نكردن. خیلی وقته امید دیگه فضا نیست
libertycity: اسرائیل را ترسوندن
حرف خنده دار نزن 
libertycity: صادرات را بیشتر كردن
آمار بده. تازه از اون ور واردات بیشترشده. همش هم كالاهای كشنده و غیراستاندارد چینی!!!!
عقده یعنی کسی که اولین بار میره تو لیست، مدتش طبق قوانین باید سه روز باشه ولی یهو میشه دو ماه
ارسالها: 270
#8
Posted: 14 May 2011 10:44
alinumber7: آمار بده. تازه از اون ور واردات بیشترشده. همش هم كالاهای كشنده و غیراستاندارد چینی!!!!
دولت نهم بزرگترین دولت سی سال گذشته
شاخص اندازه دولت در سال 84 نشان می دهد، دولت نهم بزرگترین دولت ایران از سال 1352 تا امروز است.
شاخص رشد اندازه دولت در اقتصاد نشان می دهد این متوسط این شاخص تا سال 84 کمتر از 17.4درصد بوده است که این رقم در سال 84 همزمان با اولین سال فعالیت دولت نهم به 36درصد افزایش پیدا کرد.
بررسی های اقتصادی نشان می دهد در کشور های نفتی اندازه دولت رابطه مستقیمی با درآمدهای نفتی داشته است وهمواره با اوج گیری در آمدهای نفتی این کشورها اندازه دولت در اقتصاد بالا رفته است. یکی از بزرگترین رشده حا در شاخص اندازه دولت در ایران مربوط به رونق نفتی سالهای دهه پنجاه است وبه نظر می رسد طی سالهای 84 تا 87 نیز دوباره تاریخ تکرار شده است.
بررسی های انجام شده نشان می دهد که اندازه دولت در همه سطوح در دوره رونق درآمد های نفتی (5٧ - 135٢) بالاترتمام سالهای بعد از آن بوده است وتنها طی سالهای 84 تا 87 با توجه به شاخص رشد درآمدهای نفتی دولت توانسته است رکورد جدیدی در افزایش سهم در اقتصاد برای خود به جا بگذارد.
همه مطالعات انجام شده در زمینه اندازه دولتها در سالهای بعداز انقلاب اسلامی نشان می دهند در دوره انقلاب و جنگ (٦٧ - 135٨) همراه با رکود اقتصادی، مخارج دولت کاهش چشمگیری داشته که منجر به کاهش اندازه دولت در اقتصاد ایران طی این دوره شده است.
دکتر فرشاد مومنی در مورد مقایسه این دوران با دورانهای رونق اقتصادی می گویدک فرایندی که در این شرایط رخ داد ناشی از برنامه های بلند مدت دولت بودکه باعث شد ضمن اعتماد بخش خصویص شاهد رشد سرمایه گذاری های تولیدی در این دوران باشیم ودر نهایت همین مسئله یکی از دلایل اصلی کاهش اندازه دولت در دوران جنگ بود که در مقایسه با تجربه دیگر کشورهای دونیا در دوران جنگ نشان می دهد عملکرد دولت ایران در آن شرایط بحرانی عملکردی موفق بوده است.
بررسی آمارهای منتشر شده از سوی بانک مرکزی نشان میدهد در سال های برنامه اول توسعه) ٧٢ -13٦٨ ( نیز اندازه دولت مرکزی و دولت عمومی نسبت به دوره قبل اندازه دولت سیر نزولی داشته است ، اما در همین دوران اندازه بخش عمومی علیرغم رشد قابل ملاحظه تولید ناخالص داخلی، تقریبا" ثابت مانده است.
اما کاهش شدید رشد اقتصادی در دوره برنامه دوم توسعه (٧٨ - 13٧3( با وجود کاهش رشد مخارج دولت باعث بزرگ تر شدن نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص داخلی و افزایش اندازه دولت در همه سطوح طی این دوره شد.
امارها همچنین گویای این مسئله هستند که در زمان رونق اقتصادی طی برنامه سوم توسعه ( ٨3 - 13٧9 ) علی رغم رشد بالای مخارج دولت موجب کاهش اندازه دولت در سطوح دولت مرکزی و دولت عمومی در این دوره شده است؛ با این وجود، اندازه بخش عمومی به دلیل افزایش چشمگیر هزینه های جاری شرکت های دولتی، بانک ها و موسسات انتفاعی وابسته به دولت طی سال های این برنامه، بزرگتر شده است.
در سال 13٨4، مخارج جاری و عمرانی دولت در همه سطوح رشد چشمگیری نسبت به سال 13٨3 داشته و منجر به بزرگتر شدن اندازه دولت در هر سه سطح مذکور شده است.
افزایش نسبت منابع شرکت های دولتی به gdp و همچنین نسبت بودجه شرکت های دولتی به بودجه کل کشور در طی دوره های مورد بررسی نشانگر گسترش تصدی گری های دولتی در طی سال های بعد از انقلاب است.
دکتر مسعود نیلی در تشریح شرایط رشد دولت طی سالهای اجرای برنامه دوم توسعه وبعد از آن می گوید: شیوه کلاسیک مورد استفاده برای تعیین اندازه دولت، یعنی نسبت بودجه دولت به تولید ناخالص داخلی استنشان می دهد اندازه دولت در اقتصاد ایران از سال 1354 بدین سو، روند نزولی طی کرده و در سال های اخیر به 18درصد رسیده است.
وی افزود: در نگاه اول به این شاخص، اینگونه به نظر می رسد که از سال 1354 تاکنون، خصوصی سازی گسترده ای در اقتصاد کشور صورت گرفته است، اما همه می دانیم که اینگونه نیست؛ علت آن است که در این شیوه، ارقام تصدی ها و بنگاهداری دولت، یارانه های پنهان، دخالت های غیربودجه ای دولت و ارزش اقتصادی نرخ ارز در هزینه های اقتصادی دولت لحاظ نمی شود. بنابراین باید فرمول دیگری برای محاسبه رقم واقعی اندازه دولت در اقتصاد ایران تعریف می شد.
وی گفت: با محاسبه موارد فوق، ملاحظه می شود که در سال 1366، بالغ بر 64درصد تولید ناخالص داخلی کشور را دولت به خود اختصاص داده است. به علاوه این نوع محاسبه که نسبت به فرمول مرسوم و کلاسیک، واقعی تر است، نشان می دهد که از سال 1377 به بعد حجم دولت در اقتصاد ایران به طور مرتب بیشتر شده است وامار ها گویای این مسئله است که نسبت های مذکور از سال 13٨4 به بعد رشد بالایی داشته اند که آغاز نامطلوبی برای دستیابی به اهداف برنامه چهارم توسعه بوده و گویای روند معکوس کوچک سازی دولت طی این سالها است.
در تکمیل اظهارات مسعود نیلی می توان گفت درخصوص مقایسه های انجام گرفته در خصوص اندازه دولت لازم است دو کته مدنظر باشد. نخست آنکه در تمام سال های پس از انقلاب اسلامی تا سال 13٨1، که یکسان سازی نرخ ارز صورت گرفت، بخشی از مخارج دولت براساس نرخ های ارز تثبیت شده که اختلاف فاحشی با نرخ های رایج در بازار غیررسمی ارز داشته، صورت گرفته است.
به این لحاظ شاخص اندازه دولت طی این دوره به میزان زیادی کوچک نمایی دارد. دوم آنکه ارقام مربوط به یارانه انرژی نیز بسیار قابل ملاحظه می باشد که تنها در سال های ٨4 - 13٨٢ رقم شفاف سازی قیمت (یارانه) حامل های انرژی به ارقام بودجه اضافه شده است.
بدون در نظر داشتن نکات فوق براساس شاخص سهم دولت در تولید ناخالص داخلی باید گفت اندازه دولت طی سه دهه اخیر حاکی از کاهش قابل ملاحظه آن در سال های پس از انقلاب است. این نسبت که در سال های رونق درآمد های نفتی (5٧ - 135٢) در حدود 1/ 45 درصد بود، در سال های انقلاب و جنگ (٦٧ - 135٨) به 3/ ٢٧ درصد کاهش یافت و با پایان جنگ، مخارج تحمیلی ناشی از آن نیز کاهش یافت و شرایط برای رشد تولید ( gdp ) مهیا گردید. به این ترتیب، در سال های برنامه پنجساله اول توسعه نسبت مخارج دولت به gdp به سطح 4/ 1٧ درصد تقلیل یافت.
اما در صورتی که به جای در نظر گرفتن شاخص سهم دولت در تولید ناخالص داخلی برای برآورد دو نسبت مخارج جاری و عمرانی به gdp را نیز در محاسبات دخالت دهیم می بینیم اندازه دولت مرکزی در دوره رونق درآمدهای نفتی (5٧ - 135٢) بیش از 45 درصد بوده است که همزمان با رکود اقتصادی در دوره انقلاب و جنگ ( ٦٧ - 135٨ (کاهش چشمگیری داشته و در دوره برنامه اول توسعه (٧٢ - 13٦٨) به حداقل میزان خود یعنی 4/ 1٧ درصد تقلیل یافته است.
کاهش رشد اقتصادی در سالهای برنامه دوم توسعه (٧٨ - 13٧4) موجب افزایش نسبت مخارج دولت مرکزی به gdp و رونق اقتصادی در طی سالهای برنامه سوم توسعه (٨3 - 13٧9) موجب کاهش این نسبت شد.
رشد بالای مخارج دولت در سال 13٨4 به ویژه در بخش مخارج عمرانی، موجب افزایش اندازه دولت به 4/ ٢٦ درصد شد.
اندازه دولت عمومی که مخارج مصرفی و سرمایه گذاری شهرداریها و سازمان تامین اجتماعی را نیزعلاوه بر مخارج دولت مرکزی در بر دارد، از روندی مشابه با اندازه دولت مرکزی پیروی می کند.
احتساب ارقام یارانه انرژی و ماب هالتفاوت نرخ ارز در برآورد اندازه دولت مرکزی موجب افزایش این نسبت در تمام دوره های تحت بررسی می شود.
اندازه دولت مرکزی تعدیل شده در سال 13٨4 حدود 3٦ درصد برآورد شده است که بیش از 3٠ واحد درصد آن مربوط به مخارج جاری و ٦ واحد درصد مربوط به مخارج عمرانی دولت مرکزی است.
اندازه بخش عمومی تصویر جامعتری از سطح فعالیت دولت در اقتصاد ایران نشان می دهد. این نسبت بیش از ٢ برابر اندازه دولت عمومی در طی دوره های بعد از انقلاب و جنگ است.
نسبت مخارج بخش عمومی به gdp در سال 13٨4 به بیش از ٧٢ درصد بالغ می شود.مخارج سرانه دولت مرکزی (به قیمت های ثابت سال 13٧٦) نیز در طی سال های برنامه سوم توسعه روند رو به رشدی داشته است و در سال 13٨4 به بالاترین مقدار خود در دهه اخیر رسیده است.
نسبت منابع بودجه کل کشور به gdp در طی دوره های بعد از انقلاب روندی صعودی داشته و در سال 13٨4 به حداکثر مقدار خود یعنی 5/ ٨9 درصد رسیده است. روند مشابهی هم برای نسبت منابع شرکتهای دولتی به gdp مشاهده می شود که در سال 13٨4 بیش از ٦3 درصد است.
سهم بودجه شرکتهای دولتی، بانکها و موسسات انتفاعی وابسته به دولت از بودجه کل کشور در دوره های بعد از انقلاب و جنگ همواره بیش از ٦٠ درصد بوده است که نشانگر بزرگ بودن حجم تصدی گری های دولتی در کل اقتصاد و همچنین در مقایسه با نقش بودجه ای دولت است.
نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.
ارسالها: 270
#10
Posted: 14 May 2011 11:10
Princess: در كشتار مردم
Princess: در اعدام
Princess: در بیسوادی
Princess: در مدل كوچه بازاری حرف زدن
چطور به این نتیجه رسیدید سر كار خانم مدیر؟
حتما جناب موسوی بر ادبیات فارسی مسلط است كه در مناظره با دكتر فقط می گفت؛چیز --چیز--
یا سردار محمد رضا پهلوی كه دائما می فرمودند؛ملت ایرانرِ
البته یه وقت مرا بن نكنید.
خانم مدیر احساساتی نشوید. دلیل اقتصادی و سیاسی بیاورید.تمام والسلام.
نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.
ویرایش شده توسط: libertycity
صفحه 1 از 5