ارسالها: 7149
#64
Posted: 10 Jan 2017 17:10
ویدئو های کم حجم از شعار های مردم و واکنش نیروهای انتظامی
سرود "يار دبستاني من" حضور باشكوه و آگاهانه مردم در مراسم تشييع
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بلندگو مال تو، صداي حق مال ما
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اين لشكر حسينه، حامي ميرحسينه
يا حسين ميرحسين
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ياحسين ميرحسين
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چماق داران و اوباش موتور سوار حيدر حيدر گويان رد مى‌شوند و ایجاد رعب و وحشت می کنند
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بازداشت مردم مشايعت كننده پيكر آيت الله هاشمي
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسوي زنده باد، خاتمي پاينده باد
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دستگیری یک نفر زیر پل کالج و شعار ولش‌کن
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
واكنش خبرنگار صداوسيما به شعار "ننگ ما، ننگ ما، صداوسيماي ما"
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مرگ بر روسیه - سفارت روسیه ، لانه ی جاسوسیه
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اینهمه لشگر آمده، به عشق اکبر آمده
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اعتراض مردم با شعار "ياحسين ميرحسين" به مهدي چمران رئيس شوراي شهر و "يار نجومي خوار سردار شهردار"/ درب دانشگاه تهران
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیام ما روشنه/حصر باید بشکنه
لینک دانلود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شریعتی صادقی آزاد باید گردنند
زندانی سیاسی آزاد باید گردد...
لینک دانلود
ویرایش شده توسط: limoshirin65
ارسالها: 24568
#70
Posted: 11 Jan 2017 19:08
هاشمی رفسنجانی از منظر سیاست خارجی
هاشمی رفسنجانی در حالی درگذشت که موافق و مخالفش هر اندازه با یکدیگر اختلاف داشته باشند بر این متفق اند که او یک "فوق سنگین وزن" در ساختار قدرت جمهوری اسلامی بود.
چنین فوق سنگین وزنی تمام ثقل خود را به کار بسته بود تا لنگر جمهوری اسلامی باشد. با فوت او جمهوری اسلامی، یکی از استوانه‌های قدرت، یکی از ضربه گیرها خود و یکی از لنگرها را خود را از دست داد.
پیرامون او بحث بسیار است. اما، از هر منظری به او بنگرید او را باید در سه دوران مجزا بررسی کرد: بر قدرت، در قدرت، با قدرت. در پیش از انقلاب اسلامی او برعلیه قدرت بود. پس از انقلاب تا مقطع اعتراضات سال ۸۸ او در قدرت بود و پس از ۸۸ در کنار قدرت بود.
این یادداشت به اختصار به نقش رفسنجانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی می پردازد. از آنجایی که در توان این یادداشت نیست تا شرح جامعی از تاثیرگذاری رفسنجانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی در طول چهار دهه گذشته ارائه دهد، ناگزیر به تاثیرگذاری او در پنج "کلان پرونده" جمهوری اسلامی می پردازد که رفسنجانی در تک تک آنها ورود جدی کرده بود. این پنج کلان پرونده عبارتند از سه پرونده تمام و دو پرونده ناتمام به شرح زیر:
الف) پرونده‌های تمام شده
یکم؛ پایان دادن به جنگ هشت ساله:
آیت الله خمینی گفته بود جنگ اگر ۲۰ سال هم به درازا بکشد ما آماده ایم. او به استناد قران (قاتلوهم حتی لاتکون فتنه) حتی تا آنجا پیش رفت که گفت باید جنگید تا فتنه در عالم نباشد. (این شد شعار رزمندگان در جبهه که می گفتند: جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم)
چنین ریلگذاری خطرناکی، در نتیجه هشت سال راه دیپلماسی را برای اتمام جنگ مسدود کرده بود. او حتی در آخرین ماه‌های جنگ گفته بود که هر کس در جنگ تردید کند مخالفت با اسلام و رسول الله کرده است.
طرفه حکایتی است که تنها سه ماه پس از آن که رفسنجانی در خرداد ۱۳۶۷ از سوی آیت الله خمینی به جانشینی فرماندهی کل قوا منصوب شد و عملا مسئولیت جنگ رابرعهده گرفت، جمهوری اسلامی قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت را پذیرفت.
چنین شد که منتقدانش تا امروز او را متهم می کردند که "رفسنجانی آن کسی بود که جام زهر را به خورد امام داد."
دوم؛ معمار نوسازی رابطه با عربستان:
رفسنجانی در خاطراتش به خود عنوان "معمار تجدید رابطه با عربستان" را داده است. هنگامی که او به ریاست جمهوری برگزیده شد، رابطه سیاسی تهران- ریاض به دلیل کشتار حجاج ایرانی در حج خونین (۱۳۶۶) قطع بود. او ریاست کشوری را برعهده داشت که برای "سازندگی" خسارت‌های دوران جنگ می بایست روابط خود را با همسایگان بهبود می داد. تنش در روابط تهران – ریاض، روابط تهران با بیشتر پایتخت‌های عربی و سنی را نیز خراب کرده بود. ناگزیر رابطه با عربستان باید از سر گرفته می شد حتی اگر آیت الله خمینی گفته بود: ما اگر از صدام هم بگذریم از آل سعود نخواهیم گذشت.
این منش عملگرایانه رفسنجانی بود که با پشت پا زدن به چنین شعارهایی، نوسازی رابطه با ریاض را طراحی کرد آن هم به شرحی که دانستن‌اش از خالی از لطف نیست. او در خاطراتش از قرار ملاقاتش با امیر عبدالله (بعدا پادشاه عربستان) در یکی از اجلاس‌های سازمان همکاری اسلامی حکایتی دارد که بنا به پروتکل باید ولیعهد عربستان به دیدار رییس جمهور ایران می آمد. اما، رفسنجانی می نویسد که: «يک دفعه آمدند و گفتند: امیر عبدالله نمی آید و او منتظر شماست. آقاي ولايتي گفت: قرارمان اين بود كه ايشان بيايد، الان چه كار كنيم؟ گفتم: برويم، ما نبايد تكبر كنيم و اصل بر حرف زدن است. بلند شديم و به طرف اتاق‌شان رفتيم، يكک دفعه ديديم كه ملك عبدالله و همراهانش از اتاق به بيرون براي استقبال ما آمدند و گفتند: آماده‌ايم كه به اتاق شما برويم. اصلا يك دفعه زير و رو شدند. يعني همان حالت "تواضعي" كه نشان داديم، ايشان را به آنجا آورد. در همان اتاق خيلي از معضلات‌مان حل شد. آنها مخالف بودند كه اجلاس بعدي در تهران باشد كه حل شد. ...در ادامه دوستي ما خانوادگي هم شد... وي كه براي اجلاس سران به تهران آمده بود، برخلاف عرف ديپلماتيك به اصرار خودش به منزل ما آمد.»
نتیجه چنین رابطه گرمی آن شد که عربستان اجازه داد نمایشگاه کتاب هایی با محتوای شیعه در مناطق شیعه نشین عربستان برگزار گردد و روابط سیاسی- تجاری دو کشور یکی از درخشان‌ترین دوران‌های خود را تجربه کند و در نتیجه قیمت نفت رو به فزونی نهد.
سوم؛ واقع نگری در تحریم ها
در حالی که تحریم‌ها فلج کننده هسته‌ای ، فغان محمود بهمنی رییس وقت بانک مرکزی را در آورده و گفته بود که وضع کشور در وضعیت شعب ابی طالب (دوران فشار اقتصادی در صدر اسلام) است، آیت الله خامنه‌ای بلافاصله موضعگیری کرد و گفت ما در شرایط بدر و خیبر (وفور اقتصادی صدر اسلام) هستیم. او می گفت که اولا تحریم‌ها بر ما اثر ندارد و ثانیا تحریم‌ها را دور می زنیم.
اما، در طول مدت آن دوران‌های "گزافه سرایی" هرگز چنین مواضعی از رفسنجانی دیده نشد هیچ؛ او در انتخابات ۹۲ راه را برای به قدرت رسیدن حسن روحانی هموار کرد که اینک برجام را دستآورد دولت خود می داند. گو اینکه چراغ سبز مذاکرات هسته‌ای را خامنه‌ای با "نرمش قهرمانانه" داد ولی برجام هرچه باشد ( خوب یا بد) دستپخت دولتی است که رفسنجانی تا روز آخر از او حمایت جانانه کرد.
چنین است که در تحلیل "دلواپسان" باز این رفسنجانی بود که جام زهر را بار دیگر به رهبر خورانده است.
ادامه در صفحه بعدی
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
صفحه 7 از 150