ارسالها: 24568
#71
Posted: 26 Jun 2015 18:39
آشنایی با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR)
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل با نام مخفف (یو ان اچ سی آر) از جمله زیرمجموعه‌های سازمان ملل است
این کمیساریا که دفتر آن در ژنو سوئیس قرار دارد ۱۴ دسامبر سال ۱۹۵۰ به منظور محافظت و حمایت از پناهندگان و یاری رساندن در امر بازگشت یا اسکان مجدد آنها تاسیس شده است.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به عنوان جایگزین سازمان بین‌المللی پناهندگان و پیشتر از آن اداره کل نجات و توانبخشی سازمان ملل، تاسیس شده است.
مهمترین وظیفه این کمیساریا، رهبری و هماهنگ نمودن فعالیت‌های بین‌المللی جهت محافظت و رفع مشکلات پناهندگان در سراسر جهان است.
هدف اولیه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، حراست از حقوق و سلامتی پناهندگان عنوان شده است.
این کمیساریا می‌کوشد تا از احترام به حقوق پناهندگان و سلامت آنها در کشورهای دیگر، بازگشت داوطلبانه آنها به کشور خود، اسکان مجدد آنها در کشور ثالث و غیره مطابق قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل کند.
خدمات کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل همچنین توسط سفیران حسن نیت سازمان ارائه می‌شود.
تا سال 2011، دو بار جایزه صلح نوبل در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اعطا شده است.
آشنایی با شورای قیمومت سازمان ملل متحد
شورای قیمومیت سازمان ملل متحد رکن اصلی سازمان ملل برای نظارت بر سرزمین‌هایی است که زیر نظام قیمومت قرار گرفته‌اند.
وظایف و اختیارات شورای قیمومت
این شورا زیر نظر مجمع عمومی وظایف سازمان ملل را در مورد سرزمینهای تحت قیمومت به جز آن نواحی که سوق الجیشی شناخته شده‌اند انجام می‌دهد. این شورا سالی یک بار معمولا در ماه ژوئن تشکیل جلسه می‌دهد.
در این عصر شورا فقط مرکب است از یک کشور اداره کننده،یعنی آمریکا و چهار عضو اداره کننده؛ چین، انگلیس، فرانسه و روسیه است. در حال حاضر تنها سرزمین تحت قیمومیت بین‌المللی براساس نظام قیمومیت، جزایر پاسیفسک است.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#72
Posted: 29 Jun 2015 22:21
آشنایی با مجمع عمومی سازمان ملل متحد
مجمع عمومی سازمان ملل متحد یکی از ۶ رکن اصلی سازمان ملل متحد و تنها رکنی است که تمام کشورهای عضو در آن شرکت دارند. مجمع جلساتی سالانه به ریاست یکی از اعضا که منتخب تمام دیگر اعضا است، برگزار می‌کند.
تصمیم های مجمع جنبه توصیه آمیز دارند. البته در موارد معینی که به امور داخلی سازمان بر می‌گردد، تصمیمات آن الزام آورند. دولت‌ها معمولا خود را نسبت به برخی از قطعنامه‌های مجمع ملتزم می‌دانند و برای آن شانی نظیر یک معاهده قایل می‌شوند که از جمله مشهورترین آنها اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
وظایف واختیارات:
مجمع عمومی می‌تواند هر مسئله یا موضوعی را که در حوزه صلاحیت یا اختیارات ارگان‌های منشور ملل متحد است مورد بحث قرار دهد. مجمع همچنین می‌تواند در مورد این مسائل به کشورهای عضو و یا به شورای امنیت و یا هر دو توصیه‌هایی نماید.
البته مجمع نمی‌تواند درباره دعوی و یا قضیه‌ای که مورد بحث شورای امنیت است توصیه بنماید مگر اینکه شورای امنیت از مجمع در خواست کند.
توصیه‌های مجمع
مجمع عمومی برای مقاصد ذیل توصیه‌هایی می‌کند:
الف- توسعه همکاری بین‌المللی در زمینه سیاسی و تشویق توسعه و حقوق بین‌المللی و تدوین آن.
ب- توسعه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های اقتصادی- اجتماعی-فرهنگی -آموزشی و بهداشتی و کمک به تحقق حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همگان.
مجمع ده عضو موقت شورای امنیت، مجمع 54 عضو شورای اقتصادی و اجتماعی و اعضای انتخابی شورای قیمومیت و اعضای دیوان بین‌المللی دادگستری را انتخاب و نیز به توصیه شورای امنیت،دبیر کل سازمان ملل متحد را منصوب می‌کند.
تصویب بودجه:
امور مالی سازمان ملل متحد توسط مجمع عمومی کنترل می‌شود و مجمع بودجه سازمان را مطالعه و مخارج آن را میان اعضا تقسیم می‌نماید.مجمع همچنین بودجه‌های موسسات تخصصی سازمان ملل متحد را بررسی می‌کند.
رای گیری:
تصمیم گیری در مورد مسائل مهم مانند توصیه درباره صلح و امنیت و انتخاب اعضای شورای امنیت،شورای اقتصادی واجتماعی و شورای قیمومیت ونیز پذیرشیا تعلیق و اخراج اعضا و مسائل مربوط به قیمومیت و امور مالی با اکثریت دوسوم آرا اعضا حاضر و رای دهنده اتخاذ می‌شود اما برای سایر مسائل اکثریت ساده لازم است.
جلسات:
اجلاس عادی مجمع عمومی سالی یک‌بار واز سومین سه شنبه ماه سپتامبر تشکیل می‌شود. مجمع همچنین می‌تواند به درخواست شورای امنیت اکثریت اعضا و یا به درخواست یک عضو که مورد موافقت اکثریت اعضا باشد اجلاس‌های ویژه تشکیل دهد.
تشکیلات:
مجمع عمومی، رئیس و نواب رئیس خود را در همان اجلاس انتخاب و آئین نامه کار خود را تعیین می‌کند.مجمع در هر اجلاس،اکثر موضوعات دستور کار خود را میان هفت کمیته اصلی خود تقسیم می‌کند.
کمیته‌های اصلی
1- کمیته ویژه سیاسی (برخی مسائل سیاسی)
2- کمیته اول (مسائل سیاسی و امنیتی از جمله تعدیل تسلیحات)
3- کمیته دوم (مسائل اقتصادی ومالی)
4- کمیته سوم (موضوعات اجتماعی-انسانی وفرهنگی)
5- کمیته چهارم (موضوعات مربوط به قیمومیت از جمله سرزمینهای غیر خودمختار)
6- کمیته پنجم (امور اداری و بودجه ای)
7- کمیته ششم (امور حقوقی)
هر کشور عضو می‌تواند در هر یک از این کمیته‌های اصلی نمایندگانی داشته باشد.
مسئولیت سازمان دادن و تنظیم کار هر اجلاس بعهده کمیته عمومی است که متشکل از رئیس مجمع، هفده نایب رئیس و روسای هفت کمیته اصلی است.
کمیته استوارنامه‌ها متشکل از 9 عضو است که توسط مجمع عمومی به پیشنهاد رئیس مجمع انتخاب می‌شوند و در باره استوارنامه‌های نمایندگان به مجمع گزارش می‌دهند .
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#73
Posted: 29 Jun 2015 22:22
شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (ECOSOC)
شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (Economic and Social Council)معروف به شورای اکوسوک(ECOSOC) طبق منشور سازمان ملل تاسیس شده است
این شورا به مجمع عمومی در پیشبرد توسعه و همکاری بین‌المللی اقتصادی و اجتماعی کمک می‌کند.
اکوسوک در حال حاضر 54 عضو دارد .کرسی‌های این شورا بر اساس تقسیم‌بندی جغرافیایی به منطقه‌های زیر اختصاص دارد:
- کشورهای آفریقایی، 14 کرسی
- کشورهای آسیایی، 11 کرسی
- کشورهای اروپای شرقی ،6 کرسی
- کشورهای آمریکای لاتین و دریای کارائیب،10 کرسی
- کشورهای اروپای غربی و دیگر کشورها، 13 کرسی
طبق منشور سازمان ملل، این شورا ارگانی مهم و اصلی برای کمک به کارهای اجتماعی، اقتصادی و کارهای مربوطه 14 آژانس تخصصی سازمان ملل، کمیسیون‌های در حال کار و 5 کمیسیون منطقه‌ای آن است.
شورای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل متحد دارای کمیته ای برای هماهنگی است. این کمیته وظیفه ایجاد ارتباط بین نهادهای وابسته به این شورا و نهادهای بین المللی را دارد.
تشکیلات
کمیسیون‌های اجرایی:
کمیسیون توسعه اجتماعی، کمیسیون حقوق بشر، کمیسیون مواد مخدر، کمیسیون جلوگیری از جرائم و دادگستری جنایی، کمیسیون علم و تکنولوژی برای توسعه، کمیسیون توسعه پایدار، کمیسیون وضعیت زنان، کمیسیون جمعیت و توسعه و کمیسیون آمار
کمیسیون‌های منطقه‌ای:
کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای اروپا ECE، کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای آفریقا ECA، کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای آمریکای جنوبی و منطقه دریای کارائیب ECLAC، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی ملل متحد برای آسیا و منطقه اقیانوس آرام ESCAP، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی ملل متحد برای غرب آسیا ESCWA
کمیته‌های دائمی ECOSOC
کمیته برنامه و هماهنگی، کمیته سازمان های غیردولتی، کمیته مذاکرات با آژانس های بین دولتی
گروه‌های ویژه
گروه ویژه تخصصی بین الدول در خصوص انرژی و توسعه پایدار، کارگروه ویژه انفورماتیک
گروه‌های تخصصی متشکل از متخصصان دولتی
کمیته متخصصان کالاهای خطرناک و سیستم هماهنگ طبقه بندی شیمیایی، گروه تخصصی سازمان ملل درخصوص نام های جغرافیایی
گروه‌های تخصصی
کمیته سیاست توسعه، کمیته کارشناسان اداره عمومی، کمیته کارشناسان همکاری‌های بین‌المللی در امور مالیات، کمیته اقتصادی، اجتماعی و حقوق فرهنگی، گردهمایی دائمی در خصوص مسائل داخلی
دیگر نهادها
هیئت امنای تحقیق بین المللی و موسسه آموزشی به منظور ارتقاء زنان
نقش ECOSOC در رابطه با WSIS
طبق دستور کار تونس برای جامعه اطلاعاتی از اکوسوک خواسته شد که بر جریان پی گیری نتایج حاصل از اجلاس های WSIS که در ژنو و تونس برگزار شدند، نظارت داشته باشد.
کمیسیون علم و فناوری برای توسعه CSTD
این کمیسیون یکی از نهادهای وابسته به ECOSOC می باشد. این سازمان در سال 1992 و در نتیجه بازسازی و احیاء مجدد سازمان ملل در حوزه های اقتصادی ، اجتماعی و سایر حوزه های مرتبط بوجود آمد. در این بازسازی مجدد، مجمع عمومی، کمیته بین دولتی علم و فناوری برای توسعه IGCSTD منحل و با CSTD جایگزین شد. اولین جلسه کمیسیون در آوریل 1993 در نیویورک آمریکا تشکیل شد. از جولای 1993 دبیرخانه آنکتاد مسئول ارائه خدمات به کمیسیون بوده است. به دنبال آن کمیسیون جلسه خود را در ژنو سوئیس تشکیل داد.
دلیل برپایی کمیسیون این بود که توصیه هایی در سطح بالا از طریق ارائه تحلیل و توصیه های سیاست گذاری مناسب، در خصوص مسائل مرتبط برای مجمع عمومی و شورای اکوسوک ارائه دهد. تا این ارگان ها بتوانند سازمان ملل را برای انجام فعالیت های آینده و توسعه سیاست های عمومی و توافق درباره اقدامات مناسب راهنمایی نماید.
در این راستا کمیسیون به صورت یک فورم برای تحقق امور ذیل فعالیت می کند:
· رسیدگی به مسائل مربوط به علم و فناوری و کاربردهای آن ها در توسعه
· بهبود درک سیاست های مربوط به علم و فناوری به خصوص در رابطه با کشورهای در حال توسعه
· فرموله کردن توصیه ها و خطوط اصلی مربوط به موضوعات علم و فناوری در سیستم سازمان ملل.
5-1 نشست های CSTD
جلسات این کمیسیون سالانه و به مدت یک هفته برگزار می شود. تاکنون این کمیسیون 10 جلسه برگزار کرده است که بجز اولین جلسه که در نیویورک برگزار شده بقیه در ژنو سوئیس برگزار شده اند.
عضویت: این کمیسیون 43 عضو دارد که توسط ECOSOC برای یک دوره 4 ساله انتخاب می‌شوند. متخصصانی که توسط دولت هایشان معرفی می شوند باید واجد شرایط باشند و از دانش علمی و حرفه ای کافی برخوردار باشند.
کمیسیون 11 عضو از آفریقا، 9 عضو از آسیا، 8 عضو از آمریکای لاتین و حوزه کارائیب، 5 عضو از اروپای شرقی و 10 عضو از اروپای غربی و سایر دولت ها دارد. هم اکنون ایران نیز یکی از اعضاء آسیایی این کمیسیون است
نقش CSTD در رابطه با WSIS
همانطور که پیشتر اشاره شد، در دستور کار اجلاس جامعه جهانی اطلاعاتی مقرر شد، اکوسوک در تعهدات CSTD از جمله تقویت کمیسیون و استفاده از نظرات ذینفعان چندگانه در تصمیم گیری بازنگری نماید. اکوسوک در طول جلسه خود در جولای 2006 قطعنامه ای را با نام "پیگیری اجلاس سران جهان درباره جامعه اطلاعاتی WSIS و مروری بر کمیسیون علم و فناوری برای توسعه CSTD" تصویب کرد. در این جلسه تصمیم گرفته شد CSTD بطور موثر اکوسوک را در پیگیری سیستمی نتایج WSIS یاری نماید و توصیه هایی را با هدف اجرا و تکمیل هر چه بیشتر نتایج اجلاس به اکوسوک ارائه دهد.
در این رابطه کمیسیون باید:
· پیشرفت اجرای خطوط عمل و تعهداتی که در مستندات نهایی WSIS در سطوح منطقه ای و بین المللی ارزیابی و مرور شود.
· بهترین تجارب و کارهای انجام شده و همچنین موانع و محدودیت های پیشرو و اقدامات لازم برای غلبه بر آن موانع و اجرای بهتر نتایج WSIS مشخص شوند.
· انجام دیالوگ و همکاری با سایر صندوق های سازمان ملل، برنامه ها و آژانس های تخصصی برای همکاری به منظور نیل به اهداف WSIS و اجرای نتایج آن.
· استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به منظور دستیابی به توسعه و اهداف توسعه ای که مورد موافقت جهانی است. همراه با همکاری دولت ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی، سازمان ملل و سایر سازمان های بین المللی بر طبق مسئولیت ها و نقش های مختلفی که برعهده دارند.
علاوه بر این؛ 11 برنامه و صندوق سازمان ملل نیز به شورای اکوسوک گزارش می‌دهند. این شورا به‌عنوان مرکز گفت‌و‌گو و گردهمایی برای بحث و تبادل نظر درباره موضوع‌ها ی اجتماعی و اقتصادی جهان است و برای کشورهای عضو و سیستم سازمان ملل توصیه‌های تعیین خط مشی ارائه می‌کند.
اکوسوک در زمینه‌های زیر مسئولیت دارد:
- پیشبرد استانداردهای بالای زندگی، استخدام کامل و پیشرفت‌های اجتماعی و اقتصادی؛
- تشخیص و پیدا کردن راه حل برای مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی؛
- آسان و امکان‌پذیر کردن همکاری‌های بین‌المللی در حزوه آموزش و فرهنگ ، و
- تشویق و ترویج جنبه جهانی حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین.
شورا این قدرت را دارد که درخصوص این موضوع‌ها تحقیق کند و گزارش تهیه کند. همچنین این قدرت را دارد که به سازمان‌ها و آماده‌سازی‌های کنفرانس‌های مهم بین‌المللی در زمینه اقتصادی اجتماعی و موضوع‌های مربوطه و نیز پیگیری نتیجه این کنفرانس‌ها کمک کند.
دفتر این شورا در ابتدای هر جلسه سالانه توسط جمع انتخاب می‌شود. مقر اصلی وظیفه دارد دستور جلسه و برنامه عمل را تهیه کند و برگزاری جلسه با کمک دبیرخانه سازمان ملل نیز دیگر وظیفه اصلی این دفتر است.
اولین باری که سازمان‌های مردم‌نهاد در سازمان ملل نقش و حضور رسمی پیدا کردند سال 1946 از طریق اکوسوک بود.
سازمان‌های مردم نهاد می‌توانند در این شورا مقام مشورتی داشته باشند و در تهیه گزارش، رای دادن‌ها و تحقیق‌ها و طرح مسائل به عنوان مشاور و صاحب نظر ایفای نقش کنند.این ارتباط با اکوسوک امروزه طبق قطعنامه 1996/31 اجرا می‌شود.
سازمان‌های مردم نهاد ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، سازمان‌های دولتی غیردرآمدزا یا داوطلب حائز شرایط ارائه درخواست برای به دست‌آوردن مقام مشورتی هستند.سازمان‌های مردم نهاد علاوه بر کسب مقام مشورتی ممکن است اعتبار و موقعیت‌های دیگری نیز در حوزه اقتصادی و اجتماعی به‌دست بیاورند.بعضی از این مقام ها دیگر وجود ندارد و منقضی شده چون با توجه به کنفرانس‌های خاص اعطا شده بودند و دیگر اعتباری ندارند.
درخصوص این موقعیت‌ها می‌توان به حضور در کمیسیون توسعه پایدار، نشست جهانی توسعه پایدار و کشورهای در حال توسعه جزایر کوچک اشاره کرد.
درحال حاضر 3 هزار و 336 سازمان در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل، مقام مشورتی دارند.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#74
Posted: 1 Jul 2015 21:28
کنفرانس امنیتی مونیخ
کنفرانس امنیتی مونیخ (Munich Security Conference) در سال ۱۹۶۲ توسط ادوارد هاینریش فن کلایست اشمنتسین، نظامی معروف آلمانی بنیان گذاشته شد
معتبرترین گردهمایی مقامات ارشد امنیتی جهان؛ اجلاس سالیانه امنیتی مونیخ نام دارد و با حضور مقام‌های دفاعی ده‌ها کشور در شهر مونیخ آلمان برگزار می‌شود.
این کنفرانس ابتدا کنفرانس امنیتی بین‌المللی و نیز کنگرهٔ دفاع‌شناسی نام داشت و در خصوص سیاست‌های امنیت جهانی فعالیت داشت و هرساله در ماه فوریه در هتل بایریشر هوف در مونیخ آلمان برگزار می‌شد.
در کنفرانس مونیخ تصمیمی اتخاذ نمی‌شود و صرفا این اجلاس برای اظهار نظر، رایزنی و دیدارهای سیاسی برگزار می‌شود.
کنفرانس مونیخ به یکی از مجامع بین‌المللی مهم در عرصه امنیت جهانی تبدیل شده و هر سال به‌طور ویژه به یک موضوع مهم امنیت بین‌المللی می‌پردازد.
کنفرانس امنیتی مونیخ به دلیل تشابه کمی و کیفی و بازتاب‌های آن با مجمع جهانی اقتصاد، به داووس امنیتی نیز شهرت دارد.
در این گردهمایی، سیاستمداران متخصص در امور امنیتی (معمولا وزیران امور خارجه و دفاع)، نظامیان کارشناس امور بین‌المللی و نیز برخی از صاحبان صنایع تسلیحاتی از کشورهای مختلف جهان به بحث و بررسی در خصوص مسائل امنیت جهانی می‌پردازند.
هزینه‌های این کنفرانس توسط وزارت دفاع آلمان و کمک‌های مالی صنایع تسلیحاتی تامین می‌شود.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#75
Posted: 1 Jul 2015 21:29
کنفرانس های پاگواش
پاگوآش یک سازمان غیردولتی بین‌المللی است که از نخبگان کشورهای جهان در زمینه خلع سلاح تشکیل شده و برخی از شرکت‌کنندگان در این کنفرانس در تصمیم گیری‌ها در کشورهای خود تاثیر گذار هستند.
کنفرانس پاگوآش در سال 1957 و زمان جنگ سرد توسط جوزف روتبلات (Joseph Rotblat) و برخی دانشمندان مخالف جنگ پایه گذاری شد تا در چارچوب کنفرانس‌ها و کارگاه‌ها برای کاهش تسلیحات هسته‌ای و منع تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی فعالیت شود.
این نام از دهکده‌ای در کانادا گرفته شده است که نخستین نشست این دانشمندان در آنجا برگزار شد.
کنفرانس‌های پاگواش درباره علم و امور جهانی* از آن زمان تاکنون در مجموع 300 کارگاه و نشست درباره خلع سلاح هسته‌ای و منع سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی و امنیت بین‌المللی برگزار کرده است.
این کنفرانس در وضع قراردادهای کنترل و کاهش تسلیحاتی مانند ان پی تی و کنوانسیون‌های منع سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی نقش داشته است.
گروه پاگواش و عضو مؤسس آن در سال 1995 موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شدند.
گروه بریکس
گروه بریکس یک گروه بین‌المللی متشکل از کشورهای برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است
گروه بریکس را می‌توان یک باشگاه اقتصادی با گرایشات سیاسی دانست. کشورهایی که بریکس را تشکیل داده‌اند فقط کشورهای بالقوه در حال توسعه محسوب نمی‌شوند بلکه قطب‌های اصلی ساختار چند قطبی جهان هستند.
این سازمان ابتدا BRIC نامیده شد (نام BRIC ابتدا از سوی جیم اونیل/ Jim O'Neill از سرمایه گذاران موسسه گلدمن ساکس/ Goldman Sachs مطرح شد که مخفف سرنام کشورهای عضو آن بود) و با پیوستن آفریقای جنوبی، به BRICS تغییر نام داد.
با پیوستن آفریقای جنوبی به این نهاد در سال 2011 این سازمان گسترش یافت و شکل جهانی‌تری به‌خود گرفت.
کشورهای گروه بریکس 30 درصد مساحت جهان و 42 درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده‌اند.
صندوق بین المللی پول 11 آوریل 2011 اعلام کرد: 5 کشور عضو سازمان بریکس به عنوان جوامع عمدۀ اقتصاد جدید جهانی در سال 2012 روند رو به رشد قدرتمند اقتصادی خود را ادامه خواهند داد.
نخستین اجلاس بریکس در روسیه و دومین اجلاس آن در برزیل و سومین نشست آن در چین برگزار شد. چهارمین نشست نیز در هند و پنجمین نشست در آفریقای جنوبی برگزار شد.
آشنایی با منطقه یورو
منطقه یورو (Eurozone) به ۱۹ کشور اروپایی گفته می‌شود که پول رایج و رسمی آنها یورو است. منطقه یورو که در واقع نوعی اتحادیه پولی و اقتصادی به حساب می‌آید، اول ژوئن سال ۱۹۹۹ تشکیل شده است.
کشورهای عضو منطقه یورو عبارتند از: آلمان، اتریش، اسپانیا، استونی، اسلواکی، اسلوونی، ایتالیا، ایرلند، بلژیک، پرتغال، فرانسه، فنلاند، قبرس، مالت، لوکزامبورگ، هلند، یونان، ليتواني و لتوني.
اتحادیه اروپا
مسئولیت تعیین سیاست‌های پولی تمامی این کشورها به عهده بانک مرکزی اروپا است.
بریتانیا عضو منطقه یورو نیست، اما همواره اعلام کرده که روابط تجاری و مالی نزدیکی با شرکای اروپایی خود دارد و هیچگاه از بحران‌های احتمالی مالی این منطقه آسوده‌خیال نخواهد بود.
روسای دولت و نخست وزیران منطقه یورو در اجلاس فوق‌العاده‌ای که در سال 2010 برای نجات یونان از بحران قرضه ترتیب دادند، تصمیم به تشکیل یک صندوق جدید 158 میلیارد یوروئی گرفتند.
لتونی اول ژانويه سال 2015 به عنوان هجدهمین عضو منطقه یورو پذيرفته شد.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#76
Posted: 1 Jul 2015 21:29
گروه ۷۷
گروه 77 در 15 ژوئن سال 1964 و توسط 77 کشور در حال توسعه امضاکننده اعلامیه گروه 77 در پایان نخستین جلسه کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (آنکتاد) در شهر ژنو - سوئیس تأسیس شد.
نخستین اجلاس سطح وزیران این نهاد از دهم تا 25 اکتبر سال 1967 در الجزیره پایتخت الجزایر برگزار شد و منشور آن نیز در همین اجلاس تدوین شد.
گره 77 بزرگترین سازمان بین دولتی کشورهای درحال توسعه در سازمان ملل است.
ریاست گروه77، عالی‌ترین ارگان سیاسی در ساختار سازمانی این گروه محسوب می‌شود و انتخاب آن بر اساس اصل گردشی بین منطقه آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین انجام می‌گیرد.
دوره ریاست در گروه 77 یک‌ساله است و رییس گروه فردی است که به عنوان سخنگوی گروه عمل کرده و اقدام‌های این گروه را در بخش‌های گوناگون هماهنگ می‌کند.
این گروه در ژوئن سال 1964 با امضای بیانیه مشترک هفتاد و هفت کشور در حال توسعه، در خاتمه اولین نشست کنفرانس تجارت و توسعه ملل متحد ( آنکتاد) در ژنو تاسیس شد.
با برگزاری اولین نشست وزرای گروه 77 در الجزایر اساسنامه آن موسوم به منشور الجزایر تصویب و به تدریج این نهاد دائمی توسعه یافت و به ایجاد شعبه های گروه 77 با دفاتر ارتباطی در ژنو (آنکتاد)، نایروبی (یونپ)، پاریس(یونسکو)، رم (فائو و ایفاد)، وین (یونیدو) و گروه 24 در واشنگتن (صندوق بین المللی پول و بانک جهانی) منجر شد. اگر چه اعضای گروه 77 به 130 کشور افزایش یافته است با این حال نام اولیه به دلیل اهمیت تاریخی آن حفظ شده است.
جمهوری اسلامی ایران از زمان تاسیس گروه 77 برای اولین بار در روز چهارشنبه ششم بهمن 1389 ریاستاین گروه را در وین احراز کرد.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#77
Posted: 1 Jul 2015 21:38
جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا - اکوواس (ECOWAS)
اکوواس (ECOWAS)، جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (Economic Community Of West African States) در سال 1975 تاسیس شد
این جامعه بر اساس معاهده لاگوس در 28 مه 1975 در لاگوس، ایالت لاگوس، نیجریه ایجاد شد.
15 کشور غرب آفریقا عضو آن هستند که عبارتند از
بنین، بورکینافاسو، جمهوری دماغه‌سبز، جمهوری ساحل عاج، جمهوری گامبیا، جمهوری غنا، جمهوری گینه، جمهوری گینه بیسائو، جمهوری لیبریا، جمهوری مالی، جمهوری نیجر، جمهوری فدرال نیجریه، جمهوری سنگال، جمهوری سیرالئون و جمهوری توگو.
هدف اکوواس پیشبرد و توسعه یک‌پارچگی اقتصادی است در "همه فعالیت‌های اقتصادی، بویژه صنایع،حمل‌و نقل، ارتباطات راه دور، انرژی، کشاورزی، منابع طیعی، بازرگانی، مسائل مادی و پولی، موضوع‌های فرهنگی و اجتماعی
موسسه‌های جامعه‌اقتصادی کشورهای غرب آفریقا به شرح زیرند:
- کمیسیون
- پارلمان جامعه
- دادگستری جامعه
- بانک توسعه و سرمایه اکوواس
اغلب ، کمیسیون اکووواس و بانک توسعه و سرمایه اکوواس" صندوق" نامیده می‌شوند و دو موسسه اصلی هستند که برای تعیین و به‌کارگیری خط مشی‌ها، پیگیری تعدادی از برنامه‌ها و اجرای برنامه‌های توسعه در کشورهای عضو، طراحی شده‌اند.
این پروژه‌ها، ساخت جاده بین کشورهای عضو جامعه و ارتباطات از راه دور، کشاورزی و توسعه منابع آبی را در بر می‌گیرد.
اکوواس سازمان‌های مرتبط در بخش خصوصی نیز دارد که به شرح زیرند:
- اکوبانک
- اکومرین
اکوواس اغلب به‌عنوان یکی از ستون‌های جامعه اقتصاد آفریقا در نظر گرفته می‌شود.
آژانس‌های تخصی این جامعه عبارتند از:
- سازمان بهداشت غرب آفریقا (WAHO)
- آژانس پول غرب آفریقا (WAMA)
- موسسه پول غرب آفریقا (WAMI)
- مرکز توسعه ورزش و جوانان اکوواس (EYSDC)
- مرکز توسعه جنسیتی اکوواس (EGDC)
- واحد همکاری منابع آبی (WRCU)
- کارت قهوه‌ای اکوواس
- شبکه مشترک برق غرب آفریقا (WAPP)
- گروه عملگرای بین‌دولت‌ها علیه پولشویی و تغذیه مالی تروریسم در غرب آفریقا (GIABA)
- برنامه بهداشت منطقه غرب آفریقا (PRSAO)
این جامعه به سه زبان انگلیسی، فرانسه و پرتغالی اداره می‌شود و مقر آن در ابوجا، نیجریه است .
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#78
Posted: 3 Jul 2015 18:18
آنکتاد (UNCTAD)
کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (UNCTAD: United Nations Conference on Trade and Development) که به اختصار آنکتاد نامیده می‌شود در سال ۱۹۶۴ میلادی با هدف یک پارچگی کشورهای در حال توسعه با اقتصاد جهانی تاسیس شد
آنکتاد یک رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد است و برمبنای قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنا شده است. آنکتاد از ابتدای تاسیس فاقد شخصیت حقوقی بین المللی بوده‌است.
آنکتاد در تصمیمات خود درعرصه تجارت بین‌الملل و توسعه اقتصادی، مفهوم حاکمیت اقتصادی را علاوه برحاکمیت سیاسی لحاظ نمود و اصل برابری، همکاری بین‌المللی مبتنی برانصاف و وابستگی متقابل به نفع کشورهای درحال توسعه را مورد تاکید قرارداده‌است.
آنکتاد در پی آزادی تجارت بین‌المللی درچارچوب حمایت از کشورهای توسعه نیافته جهان، کاهش میزان ضررها و مساعدت برای توسعه اقتصادی آنها و غیره می‌باشد.
به عبارت دیگر آنکتاد اتخاذ رفتار مساعد را ترجیحا به نفع کشورهای توسعه نیافته جهت سوق دادن این گونه کشورها به سطحی متوازن و متعامل با کشورهای توسعه یافته، به عنوان یک قاعده و اصل می‌داند.
لذا قالب فرمول رفتار مساعد، درموارد لزوم آزادی تجارت بین‌المللی را نپذیرفته‌است، لکن درموارد مقتضی در راستای منافع کشورهای درحال توسعه، آزادی تجارت بین المللی مورد قبول واقع شده‌است.
آنکتاد محور مرکزی سازمان ملل متحد برای برخورد یکپارچه با تجارت و توسعه و مباحث مرتبط با حوزه‌های مالی، تکنولوژی و سرمایه گذاری و توسعه در کشورهای درحال توسعه و توسعه نیافته‌است.
آنکتاد از طریق جستجو و تجزیه و تحلیل رویه‌ها و جمع آوری اطلاعات به دنبال ایجاد زمینه برای مشورت بین دولت‌ها و تبادل تجربیات با هدف یکپارچه سازی عوامل توسعه‌است. آنکتاد با سازمان‌های دیگر برای رفع نیازهای کشورهای درحال توسعه همکاری دارد.
دبیرخانه آنکتاد در انجام وظایفش همراه با دولت‌های عضو و درتعامل با سازمان‌های وابسته به سازمان ملل متحد و کمیته‌های منطقه‌ای همانند موسسات دولتی، سازمان‌های غیر دولتی و غیره کار می‌کند.
آنکتاد در راستای تسهیل فرآیند توسعه در کشورهای در حال توسعه فعالیت‌های مختلفی را انجام داده‌است که یکی از آنها توجه به موضوع کارایی تجاری است. یکی از راهکارهای ارائه شده توسط آنکتاد درجهت افزایش کارایی تجاری کشورهای در حال توسعه برنامه نقطه تجاری است.
دربرنامه سال ۱۹۹۹، اهداف آنکتاد توسط اعضا برای کمک به راه اندازی و هماهنگ کردن نقاط تجاری درسراسر دنیا مجددا مورد بررسی قرارگرفت.
در اکتبر سال 1999 اعضای آنکتاد استراتژی جدیدی با 2 جهتگیری اصلی برای فعالیت‌های انکتاد با توجه به برنامه‌های نقاط تجاری ارائه نمودند:
توسعه دامنه و کیفیت خدمات فراهم شده بوسیله شبکه نقاط تجاری جهان GTPNet:Global Trade Point Network
توانمندسازی نقاط تجاری با نظر به بهبود پایداری نقاط تجاری و کاهش وابستگی آنها به منابع آنکتاد
مرکز توسعه نقطه تجاری ملل متحد:
مرکز توسعه نقطه تجاری ملل متحد (UNTPDC) وابسته به آنکتاد در ژوئن سال ۱۹۹۳ تاسیس و ابتدا در بانکوک مستقر شد و از نزدیک با کمسیون اجتماعی و اقتصادی آسیا و اقیانوسیه و موسسه آسیایی تکنولوژی همکاری می‌کرد.
این مرکز از جولای سال ۱۹۹۵ به ملبورن (استرالیا) منتقل شد و در آنجا توسط موسسه تکنولوژی رویال ملبورن پشتیبانی شد. این موسسه در زمینه مباحث تحقیق و توسعه با مرکز توسعه نقطه تجاری ملل متحد همکاری می‌کند.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#79
Posted: 3 Jul 2015 18:20
کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای
نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای در سال 1389 در ایران برگزار شد
این کنفرانس با شعار «انرژی هسته‌ای برای همه، سلاح هسته‌ای برای هیچ‌کس» با حضور بیش از 14 وزیر امور خارجه، 10 معاون وزیر و 8 نماینده از سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی آغاز به کار کرد.
در مراسم افتتاحیه این کنفرانس پیام مقام معظم رهبری به کنفرانس خلع سلاح در تهران توسط علی اکبر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری قرائت شد و پس از آن محمود احمدی‌نژاد سخنرانی کرد.
وزرای امور خارجه کشورهای عراق، عمان، سوریه، لبنان، سوازیلند، آفریقای مرکزی، ترکمنستان و... و معاونان وزرای خارجه روسیه، ونزوئلا، امارات متحده عربی، افغانستان و ... از جمله مقامات رسمی شرکت کننده در این کنفرانس بودند.
هیئت‌هایی از کشورهای آذربایجان، آفریقای مرکزی، آلمان، آمریکا، اردن، ارمنستان، اکوادور، الجزایر، امارات متحده عربی، اندونزی، انگلستان، اوگاندا، ایتالیا، برزیل، برونئی دارالسلام، بلژیک، بنگلادش، بلاروس، پاراگوئه، پاکستان، تاجیکستان، تانزانیا، ترکمنستان، ترکیه، چین، دماغه سبز، روسیه، زیمبابوه، ژاپن، سنگاپور، سنگال، سوئد، سوئیس، سوازیلند، سودان، سوریه، سیرالئون، عراق، عمان، فیلیپین، فرانسه، قطر، کنگو، کوبا، کویت، گرجستان، گویان، لبنان، لیبی، مالزی، مصر، نیکاراگوئه، نیوزیلند، ونزوئلا و هند در این کنفرانس شرکت کردند.
محمدمهدی آخوندزاده معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه ایران، دبیرکلی نخستین کنفرانس خلع سلاح هسته‌ای را بر عهده داشت.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#80
Posted: 3 Jul 2015 18:20
مجمع جهانی اهل بیت(ع)
اولین اجلاس جهانی پیروان اهلبیت(ع) با شرکت بیش از 300 نفر از فرهیختگان و دانشمندان جهان اسلام به‌ویژه پیروان اهلبیت(ع) 31 اردیبهشت سال 1369 در تهران تشکیل شد
در خاتمه این اجلاس شرکت‌کنندگان در کنفرانس، ایجاد مرکزی به نام مجمع جهانی اهلبیت(ع) را از مقام ولایت حضرت آیت‌الله العظمی خامنهای مدظله العالی درخواست کردند که مورد موافقت قرار گرفت.
مجمع جهانی اهلبیت(ع) طبق اساسنامه مصوب خود هر 4 سال یک بار اجلاس بین‌المللی خود را با حضور اعضای مجمع عمومی که از نخبگان و شخصیت‌های جهان اسلام و پیروان اهلبیت(ع) هستند، برگزار می‌کند.
بر همین اساس اولین اجلاس مجمع عمومی در 11 بهمن سال 1372 در تهران برگزار شد و بالغ بر 330 نفر از اعضای مجمع عمومی از 61 کشور جهان و نیز گروهی از علما و نویسندگان و محقّقان و کارشناسان مسایل گوناگون کشورهای مختلف اسلامی در آن شرکت کردند.
در این اجلاس تصمیمات و پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی، حقوقی مسلمانان اتخاذ و ارائه شد.
دومین اجلاس مجمع عمومی در بهمن سال 1376 در تهران برگزار شد که در آن بیش از 350 نفر از دانشمندان جهان اسلام از 56 کشور جهان شرکت کردند. در این نشست نیز طرح‌ها و پیشنهاداتی در جهت نیل به اهداف مجمع ارائه شد.
مجمع جهانی اهل بیت(ع) که یک تشکل جهانی و غیردولتی است در جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده است.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
صفحه 8 از 17