صفحه 24 از 38: « پیشین 1 ... 23 24 25 ... 37 38 پسین »

نگاهی متفاوت به داستان ظهر عاشورا

rostam91

کاربر

ارسالها: 1509

#231 Posted: 10 Nov 2013 09:22

پیام محرم به شیعیان محترم!

به نفرین زینب؛ سیاه می‌پوشیم، و سیاه می‌گرییم و سیاه ناله و زاری می‌کنیم و جامه سیاه بر تن خود پاره می‌کنیم، وسیاه می‌اندیشیم، و تاریکی را به هر سو منتشر می‌کنیم و نمی‌گذاریم خورشید تابان محرم پیام نور و عشق و محبتش را به گوشهای ما برساند!

پیام رسای محرم در بین جیغ وداد کاسبان مذهب فروش وروضه خوانان شیاد و چاپلوس گم می‌شود. ای کاش ما برای یک بار هم که شده به صدای محرم گوش فرا دهیم و با خود بیندیشیم پیام محرم برای ما چیست؟!

آیا هرگز به فکر فرو رفته‌‌ایم که:

1. برای چه امام حسین از جان خود گذشت؟!

2. چه کسی امام حسین را کشت؟!

3. چه کسانی در کنار او جام شهادت سرکشیدند؟!

آیا بر هر شیعه و دوستدار امام حسین فرض نیست جواب این پرسشها را بداند؟

در جواب پرسش اول خواهی گفت:

امام حسین برای برچیدن حکومت ظلم و ستم قیام کرد. او نمی‌توانست تحمل کند نظام حکومتی در بین مسلمانان از نظام شورا و اختیار امت خارج شده به نظام شاهنشاهی تبدیل شود. امام حسین با زر و زور وکاخ جنگید!

آیا شایسته حسینیان نیست که با نظام طاغوتی و ظلم و ستم ولایت فقیه نیز چون حسین مقابله کنند. اینجا هم فرد است که بر گرده ملت سوار شده، و تنها فرقش آن است که مخالفت با یزید جرمش بسیار ناچیزتر از مخالفت با ولیفقیه؛ شاه علی خامنه‌ای بود! و کسی او را با خدای عالم هم‌شانه قرار نداده، هرگز ادعا نشد که مخالفت با یزید مخالفت با خداست! و هرگز یزید ادعای خدایی نکرد!

چه بی‌خردند و نادان آنانکه پس از امام حسین راه و رسم او را تغییر داده، حرکتش را مسیری برای برپا گذاشتن نظام پادشاهی و وراثتی تلقی کردند. و گمان بردند دیانت و امامت نیز چون پادشاهی وراثتی است. وتا 11 امام قصه‌ها بافته دروغها و مکرها بخورد ملت دادند، و چون طناب دروغشان به نهایت رسید سرش را گرهی کور زده ادعای امام دوازدهمی بهم دوختند و آنرا در پشت خروارها حیله و نیرنگ و مکر ودروغ غایب ساختند!

و چه ابلهند و جاهل آنانکه پس از شهادت امام حسین که با کاخ و کاخ‌نشینان در ستیز بود، بر سر قبرش قصری بنا نهاده‌اند که یزیدیان چون آن را در خواب و خیالشان نیز نمی‌توانستند تصور کنند! و قبر آن امام موحد قبرشکن را چون بتکده و عبادتگاهی قرار داده‌اند که تصور آن از اذهان بت پرستان قریش نیز بیرون بوده است!

واگر اهل مطالعه باشی و در کتابهای شیعه ورقی زده باشی در جواب پرسش دوم خواهی گفت:

امام حسین را شیعیان سربریدند!..

چون امام زین العابدین ـ رحمه الله ـ شیعیان کوفه را دید که می‌گریستند و ناله می‌کردند، سرشان داد کشید و گفت: "آیا بخاطر ما گریه و زاری راه انداخته‌اید، چه کسی غیر از شما ما را کشت". ( نگا: الملهوف ص/86 ، نفس المهموم 357، مقتل الحسین از مرتضی عیاد ص/83 ، ط4 عام 1996. تظلم الزهراء ص257).

مرجع مشهور شیعه جناب آیت الله العظمی محسن الأمین می‌گوید:" 20 هزار از شیعیان عراق با امام حسین بیعت کردند، سپس به او خیانت کرده، کمر جنگ بر علیه او بستند، و او را کشتند". (نگا: اعیان الشیعه 1/ 26).

همه کتابهای شیعه چون ( تاریخ الکوفة ص/113، و موسوعه عاشوراء ص/59، و الاحتجاج 2/32، و ابن طاووس در الملهوف ص/92 ، و امین در لواعج الأشجان ص/158 ، و منتهی الآمال 1/570 و دهها کتاب مرجع دیگر) بر این اتفاق رأی دارند که در حقیقت کسانیکه امام حسین را به شهادت رساندند همان کسانی بودند که خود را شیعه می‌نامیدند، و در نهایت بدو خیانت کرده با لشکر یزید همپیمان شده، امام حسین را به شهادت رسانیدند!

و اما اگر بخواهی پرسش سوم را جواب دهی حتما خواهی گفت:

علماء ودانشمندان شیعه ومراجع تاریخ آنها از جمله ( شیخ مفید، و طبرسی، و اربلی، و عباس قمی، و باقر شریف القرشی، و هادی النجفی، و صادق مکی، و ابن شهر آشوب ، ودهها تن دیگر) در کتابهایشان که اساس مکتب شیعه را طرح ریزی کرده است، امثال (الإرشاد ص/248، 186 ـ إعلام الوری ص/203، 212 ـ مناقب آل ابی طالب 3/305،304 ـ کشف الغمه1/440 ـ یوم الطف ص/ 172،173،174،188،167 ـ منتهی الآمال1/526،527 ـ حیاة الإمام الحسین 3/262 ـ مظام اهل البیت ص257 ودهها کتاب دیگر) بر این اتفاقند که از جمله کسانیکه همراه امام حسین جام شهادت را در کربلاء نوشیدند؛

ـ ابوبکر پسر علی،

ـ و عمر پسر علی،

ـ و عثمان پسر علی؛ برادران امام حسین،

ـ و ابوبکر پسر حسن بن علی،

ـ و عمر پسر حسن بن علی؛ برادر زاده‌های امام حسین بودند!

ای برادر شیعی که آخوندهای روضه خوان، و یا تاجران مذهب فروش با مهر تعصب کورکورانه عقل و فکرت را لاک زده‌اند، آیا اختیار این نامها دلیل روشن و واضحی نیست بر اینکه علی یاران و صحابه پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ را دوست داشت، و محبت و عشق و علاقه و احترامش به آنها باعث شده بود فرزندانش را به نامهای آنها نامگذاری کند.

آیا این دلیل گویای این حقیقت نیست که جز عشق و محبت بین صحابه و اهل بیت رسول خدا حاکم نبود!..

این برادر!..

این است پیام محرم به من و تو!..

آری این محرم است که با تو سخن می‌گوید...

آگاه باش...

عقلت را بیدار ساز.. از خواب غفلت برخیز...

امروز خود را دریاب که شاید فردا خیلی دیر شده باشد!...

ایمان صحابه از نظر حضرت علی ( رض )

1 – لَقَد رأَیتُ أَصحابَ مُحَمَّد (ص) فَما رَأی أَحَدَا مِنکُم یُشَبِّههُ لَقَد کَانُوا یُصَّحُونَ شَعثَا غَبرَا وَقَد بَاتُو ا سُجَّدَا وَ قِیَامَا یُرَاوِحُونَ جِبَاهُهُم وَخُدُودُهُم وَیَقِفُونَ عَلی مَثلِ الجَمَرِ مِن ذِکر هَمِلَت أعیُنُهُم رَکِبَ المُعزِی مِن طُولِ سُجُودِِهِم إذَا ذُکِرَاللهَ العَاصِفَ خَوفَا مِنَ العِقَابِ وَرِجَآءَ لِلثَّوَابِ .
( نهج البلاغه جلد 1 ص 190 )

وآن طوری که من اصحاب محمد ( ص ) را دیدم یکی از شما ها را آن طور نمی بینم آنان به هیئت ژولیده مویی وگرد آلودگی صبح می کردند زیرا که شب را به سجده وقیام بسر می آوردند میان رخسارها وپیشانی های خود نوبت گذاشته بودند ( گاهی رخ به خاک وگاهی پیشانی بر زمین می سودند وچنان در سوز وگداز ) وبه یاد قیامت ومعاد خود بودند که گویی بر سر آتش پاره های سوزان قدم نهاده اند وبین دو چشمان شان از طول سجده شان همچون زانوی بز ها پینه بسته بود همین که نام خداوند سبحان به میان می آمد ( از سوز عشق ودرد فراق ) چنان اشک از چشمان شان سیلان می کرد که جیب ودامان شان تر می گردید واز خوف ، عقاب وامید به ثواب خداوند همچون درختی که در روز تند باد می لرزد بر خویش می لرزیدند .

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#232 Posted: 10 Nov 2013 09:22

rostam91: 5 سال بعد وقتی سربازان مختار (سردار ابن زبیر) در تعقیب خولی، وارد خانه اش شدند،
برای من خیلی جالبه

اگر مختار سردار ابن زبیر بود چرا برادر زبیر در نهایت به جنگ با او پرداخت و او و همسرش را کشت و چرا مختار نماینده زبیر را از کوفه اخراج کرد

مختار مدتی سردار زبیر بود لکن چون حقیقت پسران زبیر را دریافت از بیعت با ایشان خارج شد

rostam91: اما پس از آنکه علی رضی الله عنه، مخالفان داخلی (شیعه های خوارج شده ) را قتل عام کرد، دوباره تصمیم حمله به شام را گرفت تا کار معاویه رضی الله عنه را یکسره کند
جالبه وقتی علی هم رص عنه است و معاویه هم رضی اعنه

هنوز تکلیف روشن نشده کدومشون برحق بودن و کدومشون نبودن

یکی میگفت

من عاشق زهد های شبانه امام رضا هستم اما از زندگی شاهانه مامون هم نمیتوانم بگذرم

من عاشق اارادت مردم به امام رضا هستم اما چشمم هم همواره دنبال صدای سکه های زرد و سرخ است

وقتی هنوز نمیدونیم معاویه برحق بوده یا علی یا علی برحق بوده یا عایشه تکلیفمون همینه

لابد این رو هم نشنیدید ..........علی مع الحق والحق مع علی و لا یفترقا حتی ...........که حداقل به ۵ فرم در کتب شما نقل شده با اسناد صحیح

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

rostam91

کاربر

ارسالها: 1509

#233 Posted: 10 Nov 2013 09:29

فرزندان امامان در زیر خروارها فراموشی

چرا در اشکهای عزاداریمان فرزندان امامان که در رکاب امام حسین در کربلا جام شهادت نوشیدند را شریک نمی‌کنیم؟ چرا بر "ابوبکر پسر علی بن ابی‌طالب، و عمر پسر علی بن ابی طالب، و عثمان پسر علی بن ابی طالب" برادران امام حسین که در کنارش جام شهادت سرکشیدند، اشک نمی‌ریزیم؟!

چرا برای "ابوبکر بن الحسن، و عمر بن الحسن" فرزندان امام حسن که در کنار عمویشان به شهادت رسیدند اشک نمی‌ریزیم؟!

آیا برای این بی‌مهری تفسیری دارید؟! آیا اینها فرزندان امامان نبودند؟! آیا همراه امام حسین شهید نشدند؟ پس چرا یک بام و دو هوا؟!..

آیا دردناک نیست؛ در جلسه‌های عزاداری نام همه به میان آید، حتی از خادمان و نوکران و اسبهایی که در کربلا جنگیدند، تجلیل شود، اما از برادران و برادر زاده‌هایش هیچ نگوئیم! گناهشان چه بوده است که با شلاق بی‌مهری اینچنین به آنان می‌تازیم، آیا گناهشان غیر از این است که پدرهایشان نامهای بهترین یاران و دوستان پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم را بر آنها گذاشته‌اند... نامهای بهترین مؤمنانی که حضرت امیرمؤمنان امام علی و امام حسن آرزو داشتند فرزندانشان چون آنها بار آیند..

ولی صد حیف و دوصد افسوس که این نامها با مزاج دروغ پرورده و مسخ شده آخوندهای ما نمی‌سازد؟!

دوصد نفرین بر این حقد و کینه‌ای که قلبها را آکنده ساخته و چشمها را از دیدن حقیقت کور!!...

انسان از این اصرار بی‌مورد، و این لجاجت و یکدندگی اینها در تکفیر صحابه پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم شاخ درمی‌آورد! آیات کلام الله مجید؛ قرآن سخن پاک پروردگار را انکار می‌کنند.. عقل و منطق را زیر پا می‌نهند..

فرزندان ائمه را تنها به خاطر تشابه اسمی با صحابه به فراموشی می‌سپارند.. تا حرف خود را به کرسی بنشانند!..

ایمان صحابه از نظر حضرت علی ( رض )

1 – لَقَد رأَیتُ أَصحابَ مُحَمَّد (ص) فَما رَأی أَحَدَا مِنکُم یُشَبِّههُ لَقَد کَانُوا یُصَّحُونَ شَعثَا غَبرَا وَقَد بَاتُو ا سُجَّدَا وَ قِیَامَا یُرَاوِحُونَ جِبَاهُهُم وَخُدُودُهُم وَیَقِفُونَ عَلی مَثلِ الجَمَرِ مِن ذِکر هَمِلَت أعیُنُهُم رَکِبَ المُعزِی مِن طُولِ سُجُودِِهِم إذَا ذُکِرَاللهَ العَاصِفَ خَوفَا مِنَ العِقَابِ وَرِجَآءَ لِلثَّوَابِ .
( نهج البلاغه جلد 1 ص 190 )

وآن طوری که من اصحاب محمد ( ص ) را دیدم یکی از شما ها را آن طور نمی بینم آنان به هیئت ژولیده مویی وگرد آلودگی صبح می کردند زیرا که شب را به سجده وقیام بسر می آوردند میان رخسارها وپیشانی های خود نوبت گذاشته بودند ( گاهی رخ به خاک وگاهی پیشانی بر زمین می سودند وچنان در سوز وگداز ) وبه یاد قیامت ومعاد خود بودند که گویی بر سر آتش پاره های سوزان قدم نهاده اند وبین دو چشمان شان از طول سجده شان همچون زانوی بز ها پینه بسته بود همین که نام خداوند سبحان به میان می آمد ( از سوز عشق ودرد فراق ) چنان اشک از چشمان شان سیلان می کرد که جیب ودامان شان تر می گردید واز خوف ، عقاب وامید به ثواب خداوند همچون درختی که در روز تند باد می لرزد بر خویش می لرزیدند .

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#234 Posted: 10 Nov 2013 10:32

rostam91: چرا برای "ابوبکر بن الحسن، و عمر بن الحسن" فرزندان امام حسن که در کنار عمویشان به شهادت رسیدند اشک نمی‌ریزیم؟!
در ده روزه عاشورا هر روز بنام یکی از شهدا نامگذاری شده

افرادی که به واسطه های مختلف تاثیرات مشخص و ماندگاری در کربلا گذاشتند

ما ۷۲ روز زمان نداریم تا به همه این شهدا توجه خاص کنیم

در این میان برادران امام حسن تنها ابوالفظل تکرار میشود چون رفتار خاص او مشخص است در حالیکه ۳ برادر دیگر هم داشته

ایا واجب تر از حر ابن یزید ریاحی برادران امام نیستند ؟؟؟؟

ولی چون حر واقعه ای مشخص و بسیار تاثیر گذار است به او بیشتر پرداخته میشود

در طول جنگ افراد زیادی و سرداران زیادی در جبهه شهید شدند اما چرا اسم حسین فهمیده اینقدر تکرار میشود

ما برای همه شهدا احترام قائل میشویم اما حسین فهمیده با انجام یک کار بزرگ و شگرف نام خود را حاودانه کرد

در مورد شهدای کربلا هم همینگونه است

امام اولین نفر از بنی هاشم را علی اکبر قرار داد و به میدان فرستاد و هر کدام از شهدا که جانبازی خاص داشتند و یا عمل خاصی را انجام دادند جاودانه شدند

ما امروز به عمر خیام احترام میگذاریم و در تاریخ هم افراد زیادی با این اسامی مورد احترام شیعه هستند

البته کتمان هم نمیکنیم که کراهت شدیدی به نامگذاری فرزندانمان به این اسامی داریم اما به صرف اسم عداوتی نبوده و نیست

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#235 Posted: 10 Nov 2013 10:44

rostam91: امام حسین برای برچیدن حکومت ظلم و ستم قیام کرد. او نمی‌توانست تحمل کند نظام حکومتی در بین مسلمانان از نظام شورا و اختیار امت خارج شده به نظام شاهنشاهی تبدیل شود. امام حسین با زر و زور وکاخ جنگید!
امام حسین برای برچیدن حکومت پلید و جنایتکار یزید و به خاطر اقبال مردم به خود و نیز اعاده حیثیت مسلمانان به پا خواست اما هدف او شهادت بود برای تضمین حیات شیعه تا ابد

هدف امام را بزرگتر از یک قیام باید دید

عاشورا شیعه را تا قیامت بیمه کرد

rostam91: چون امام زین العابدین ـ رحمه الله ـ شیعیان کوفه را دید که می‌گریستند و ناله می‌کردند، سرشان داد کشید و گفت: "آیا بخاطر ما گریه و زاری راه انداخته‌اید، چه کسی غیر از شما ما را کشت
شیعه یعنی فدایی امام

و هرگز کسی نمیتواند ادعای تشیع کند و بعد امام خود را بکشد

اگر در کوفه کسی شیعه بود به یقین به یاری امام خود میشتافت لذا بی جهت کوفیان را شیعه معرفی نکنید

مگر همین کوفیان که با علی ع بیعت کردند و بعد بر سر بیعت نماندند شیعه بودند ؟؟؟؟

مگر همین کوفیان که امام حسن را تنها گذاشتند شیعه بودند ؟؟؟؟

دعوت از امام آنهم توسط کوفیان ملون بودن و ریاکاری ایشان را نشان میدهد

شیعیان واقعی امام به امام پیوستند و یا در زندان و حصر کوفه گرفتار بودند

rostam91: ای برادر شیعی که آخوندهای روضه خوان، و یا تاجران مذهب فروش با مهر تعصب کورکورانه عقل و فکرت را لاک زده‌اند، آیا اختیار این نامها دلیل روشن و واضحی نیست بر اینکه علی یاران و صحابه پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ را دوست داشت، و محبت و عشق و علاقه و احترامش به آنها باعث شده بود فرزندانش را به نامهای آنها نامگذاری کند.
اولا در این نامگذاریها جای بحث بسیاری وجود دارد و دوما نامگذاری دلیل بر محبت به صاحب نام نیست و اینکه صاحب این نامها ابوبکر و عمر نبودند و قبلا هم این نامهخا سابقه داشتند

rostam91: آیا این دلیل گویای این حقیقت نیست که جز عشق و محبت بین صحابه و اهل بیت رسول خدا حاکم نبود!..

اگر اسم این رفتارها را میتوان عشق گذاشت حرف شما صحیح است

ابوبکر فدک را از زهرا غصب کرد و شهادت او و علی را نپذیرفت با اینکه پیامبر علی را با حق و حق را با علی معرفی کرده بود و ناراحزهرا را ناراحتی خود و خدا میدانست

عمر به فاطمه آسیب رساند و ایشان را مضروب ساخت چنانچه ایشان بعد از مدتی شهید شدند

عایشه و معاویه به دستورات علی توجه نکردند و به جنگ با ایشان پرداختند

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

apadanakamali

کاربر

ارسالها: 58

#236 Posted: 10 Nov 2013 11:06

ametis: اولا در این نامگذاریها جای بحث بسیاری وجود دارد و دوما نامگذاری دلیل بر محبت به صاحب نام نیست و اینکه صاحب این نامها ابوبکر و عمر نبودند و قبلا هم این نامهخا سابقه داشتند
سلام خانوم
بهتره بدون تعصب پستهائی رو که می خواهیم بزاریم روش خوب فکر کنیم
من خودم هم شیعه بودم اما تحقیق کردم و فهمیدم راهم اشتباهه یکیش همین مسئله نام گذاری اسمها هست
شما نوشتی جای بحث بسیار داره ! خوب چه جای بحثی داره لطفا برام بازش کنید!
اما بخش دوم که دلیل بر محبت نیست
می تونم ازتون بپرسم تا قبل از ابوبکر صدیق چه کسی اسمش ابوبکر بوده؟
ابوبکر کنیه ای بود که پیامبر اسلام به عبدالله بن ابی قحافه عثمان بن کعب تیمی قرشی داند و تا اون زمان اسم نبود و از اون روز به بعد همه این یار غار پیامبر رو ابوبکر می خواندند(پس صاحب نام ابوبکر در درجه اول خود ابوبکرمی باشد) و علی ابن ابی طالب اولین کسی بود که از این کنیه بعنوان نام استفاده کرد و بدین ترتیب این نام باب شد و بسیاری از ائمه و دگر اصحاب و تابعین این اسم رو بر فرزندانشون می گذاشتند!
اما اسم عمر:
درسته که این اسم رایج بود اما مسلما کسی نام دشمنانش اون هم کسی که قاتل همسر و فرزندش باشه بر روی فرزندانش نمیزاره اونهم روی دو فرزندش
مثلا الآن هیچ شیعه ای نام معاویه رو برای فرزندانش در نظر نمیگیره یا اسم یزید که بسیار اسم زیبا و با معنی برای اعراب بحساب میاد ، شما چند اسم معاویه و یزید یا عایشه رو تو محله و شهرتون می شناسی؟ همینطور ائمه نام ابولهب رو انتخاب نکردن
در ثانی علی ابن ابی طالب می تونست بجای اسم عمر یا ابوبکر نام ابوطالب یا طالب رو که پدر بزرگوارشون بودند بزاره اما این کار رو نکرد
مسلما اگر عمر قاتل همسر و فرزند علی بود علی نباید اسم عمر رو می ذاشت تا این اسم یاد آور قاتل همسرش و فرزندش که مادر و برادر امام حسن و امام حسین بودند، بشه
در مورد باقی سخنان و مطالبتون هم دیگه بارها و بارها سخن گفته شده و اگه من زیاد پست نمی زارم ولی هر روز پستهای دیگران رو میخونم
فقط کمی تعقل بدون تعصب لطفا!

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#237 Posted: 10 Nov 2013 17:22

apadanakamali: شما نوشتی جای بحث بسیار داره ! خوب چه جای بحثی داره لطفا برام بازش کنید!
برخی قبول دارن و برخی ندارن و همه یکدست این ها رو قبول نداررن

ضمن اینکه مهم سیره است نه نام و اینکه این اسامی مخصوص اون افراد نبوده که مسما شدن به این اسامی نشانه محبت به عمر و ابوبکر با

ضمنا ما الان تو ایران اسامی چنگیز و اسکندر رو داریم ایا این نشان دهنده محبت ایرانی ها به این دو تا حانی و ادمکشه

apadanakamali: درسته که این اسم رایج بود اما مسلما کسی نام دشمنانش اون هم کسی که قاتل همسر و فرزندش باشه بر روی فرزندانش نمیزاره اونهم روی دو فرزندش
من نمیدونم تعصبی که شما میگی چیه ما شیعه ایم و روایات و کتب خودمون رو داریم در اونها هم به چنین نامگذاری اصالت ندادن ویا در اونها ظرایف و دلایلی هست

مثلا در ویکی در مورد ابوبکر ابن علی نوشته

ابوبکر بن علی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

به گفته شماری از مورّخین، ابوبکر از فرزندان علی و مادرش لیلی بنت مسعود دارمیّهاست. بسیاری بر این باورند که ابوبکر از کسانی است که در روز عاشورا در رکاب حسین کشته شد. اما برخی گویند که شهادتش حتمی و قطعی نیست. شیخ مفید می‏ گوید"ابوبکر بن علی علیه‏السلام همان محمد الاصغر است.

میبینید اتفاقی بر این نام وجود ندارد

ضمنا ما الان تو ایران اسامی چنگیز و اسکندر رو داریم ایا این نشان دهنده محبت ایرانی ها به این دو تا حانی و ادمکشه

در مورد نام عمر و ازدواج دختر علی با عمر هم همینطور است و حرف و حدیث زیاد است

در نهایت به هر حال در بین هر قومی نامهایی منفور هستند

apadanakamali: مثلا الآن هیچ شیعه ای نام معاویه رو برای فرزندانش در نظر نمیگیره یا اسم یزید که بسیار اسم زیبا و با معنی برای اعراب بحساب میاد ، شما چند اسم معاویه و یزید یا عایشه رو تو محله و شهرتون می شناسی
این افراد مستحق لعن و نامهاشون علیرغم معنی نزد شیعه منفور است

apadanakamali: در مورد باقی سخنان و مطالبتون هم دیگه بارها و بارها سخن گفته شده و اگه من زیاد پست نمی زارم ولی هر روز پستهای دیگران رو میخونم
فقط کمی تعقل بدون تعصب لطفا!
واقعا چیزه خوبیه ....پس لطفا بخون

چرا امام علی (ع) فرزندان خود را به نام های عمر و ابوبکر و عثمان نامگذاری کردند؟ آیا این عمل نشانه علاقه ایشان به خلفاست؟

در اين نوشتار برآنيم كه آيا اين نامگذاري‌ها نشان دهنده روابط صميمانه و دوستانه ميان اميرالمومنين علي بن ابيطالب (ع) با خلفا است يا خير؟
در مورد عمر بن علي بيان خواهيم كرد كه حضرت اين نام را انتخاب نكرده‌اند و خليفه دوم اين نام را انتخاب كرده است و همين طور ابوبكر يك كنيه است نه نام و نام عثمان بن علي هيچ ربطي به خليفه سوم نداشته و بلكه حضرت به علت علاقه به عثمان بن مظعون فرزند خود را عثمان نام نهادند.

عمر بن علي
در نامگذاري فرزند اميرمومنان علي (ع) به نام «عمر» هيچ اختلافي بين مورخين ديده نمي‌شود و جاي هيچ ترديدي نيست، اما سوال اصلي اينجاست كه انگيزه اين نامگذاري چه بوده است. پيروان مكتب خلفا اين نامگذاري را نشان دهنده محبت اهل بيت نسبت به خلفا مي دانند، در حاليكه اسناد معتبر تاريخي وجود چنين رابطه دوستانه‌اي را به شدت انكار مي‌كنند.
مسلم بن حجاج نيشابوري در كتاب معروف خود «صحيح» نقل مي كند: خليفه دوم در حضور افرادي چون عثمان و عبدالرحمان بن عوف و ... خطاب به عباس عبدالمطلب و اميرمومنان علي (ع) مي گويد:
«ابوبكر از دنيا رفت و من جانشين پيامبر و ابوبكر مي‌باشم پس شما دو نفر مرا دروغ گو، گناهكار ، حيله گر و خائن مي دانيد.»
(صحيح مسلم جز 5 ص 151 «فَرَأَيْتُمَانِى كَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا»)
آنچه بيان شد تنها يك نمونمه از روابط اميرمومنان علي (ع) با خليفه دوم بود (انشا الله موارد بيشتر را در بحث بيعت و مشورت خواهيم آورد) كه تدبر در آن شما خواننده فرهيخته را به اين نتيجه مي رساند كه دليل اين نامگذاري چيز ديگري است و رابطه دوستانه‌اي بين اميرمومنان علي (ع) و خليفه دوم وجود نداشته است.
مدارك معتبر تاريخي قضاوت در اين موضوع را براي ما آسان مي كند (كه ما تنها به ذكر دو نمونه اكتفا مي‌كنيم):
بلاذري مورخ مشهور اهل سنت در كتاب انساب الاشراف خود مي نويسد «عمر بن خطاب، عمر بن علي را به اسم خود نام نهاد.»
(انساب الاشراف ج 1 ص 297 « وكان عمر بن الخطاب سمّى عمر بن علي باسمه»)
ابن حجر عسقلاني در كتاب «تهذيب التهذيب» سخن بلاذري را تاييد كرده و مي‌گويد: ‌«هنگاميكه از «صهبا بنت ربيعه» فرزند پسري براي اميرمومنان علي (ع) متولد شد عمر بن خطاب نام اين فرزند را «عمر» ناميد.»
(تهذيب التهذيب ج 7 ص 426 « أن عمر بن الخطاب سماه»)
شايد سوال شود كه تغيير نام يك فرد چندان هم ساده نمي‌باشد و چطور مي توان پذيرفت كه خليفه دوم نام خود را بر فرزند اميرمومنان علي (ع) بگذارد و نام اصلي ايشان از خاطرها پاك شود؟
بايد گفت اين كار عمر قربانيان ديگري هم داشته است كه ما تنها به ذكر يك نمونه اكتفا مي‌كنيم:
ابن اثير جزري در «اسد الغابه» مي نويسد : «عبدالرحمن در دامان عمر بزرگ شد و اسم او ابراهيم بود ، پس عمر اسم او را تغيير داد همان زماني كه اسم افرادي كه به نام‌هاي پيامبران خوانده مي‌شدند را تغيير مي‌داد، او را عبدالرحمان ناميد.»
(اسد الغابه ج 1 ص 689 «ونشأ عبد الرحمن في حجر عمر وكان اسمه إبراهيم فغير عمر اسمه لما غير أسماء من تسمى بالأنبياء وسما عبد الرحمن»)
شايد كسي در مقام پاسخ بگويد اميرمومنان مي‌توانست با اين عمل خليفه دوم مخالف كند و نام دلخواه خود را براي فرزندش انتخاب كند؟!!! پاسخ به اين سوال نياز به رفتار شناسي خليفه دوم دارد:
طبري در كتاب تاريخ خود مي نويسد: «او اولين كسي بود كه شلاق در دست گرفت.»
(رسول جعفريان، تاريخ سياسي اسلام ج 2 ص 71 به نقل از تاريخ طبري ج 4 ص 209 و طبقات الكبري ج 3 ص 282)
ابن جوزي از ابن عباس نقل مي كند: «من براي پرسيدن يك سوال از عمر ، دو سال صبر كردم، مانع پرسيدن من، ترس از عمر بود.» (تاريخ عمر بن خطاب ص 126)
ابن حزم اندلسي مي گويد : «خشونت عمر به حدي رسيد كه ابن عباس در زمان او ، جرات ابراز حكم شرعي ارث را نداشت و وقتي بعد از مرگ عمر بر خلاف نظر وي در زمينه ارث سخن گفت و به او اعتراض شد كه چرا در زمان عمر نمي گفتي پاسخ داد به خدا قسم از او مي ترسيدم.» (المحلي ج 8 ص 279 و 280)
و ...
همين برخوردها را مي توان به عنوان مانعي بر سر راه اعتراضات نسبت به عمل خليفه (در مورد تغيير نام) به شمار آورد.

ابوبكر بن علي
ابوبكر كنيه است و نام نيست و همين دليل كافي است كه نشان دهد اين نامگذاري دليلي بر روابط دوستانه بين خليفه اول و اميرمومنان علي (ع)‌ نيست. زيرا در ميان عرب دلايل متعددي براي انتخاب كنيه يك فرد وجود دارد براي مثال رايج بودن همراهي يك كنيه با يك اسم در يك مقطع خاص زماني و يا مطلوب بودن اين همراهي در نظر اطرافيان آن فرد. از اين رو شناسايي «نامِ» ابوبكر بن علي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
در حقيقت در اينكه نام اصلي ابوبكر بن علي چه بوده است بين مورخين اختلاف نظر است، برخي مانند احمد خوارزمي مي‌گويند نامش «عبدالله» مي‌باشد، برخي ديگر مانند مسعودي مي‌گويند نامش «محمد» مي‌باشد،‌ گروهي ديگر مانند مقريزي مي‌گويند نامش «عبدالرحمان» مي‌باشد و دسته‌اي هم مانند ابوالفرج اصفهاني بر اين باورند كه نام او نامشخص است.
اما به قرائني كه ما به دليل طولاني نشدن مطلب، از ذكر آنها خودداري مي كنيم، ديدگاه اول درست بوده و «نامِ» ابوبكر بن علي «عبدالله» مي‌باشد.
همانطور كه ذكر شد يكي از رايج ترين دلايل انتخاب يك كنيه، همراهي عرفي آن با يك اسم معين و يا مطلوبيت اين همراهي نزد مردمان يك عصر خاص مي باشد.
پس مي توان گفت كه نام عبدالله نيز پس از به خلافت رسيدن خليفه اول (نام خليفه اول عبدالله بن عثمان مي‌باشد) ، با كنيه ابوبكر قرين گرديده و به همين دليل اين كنيه از سوي اطرافياني كه اين همراهي مورد پسندشان بوده بر فرزند اميرمومنان علي (ع) اطلاق گرديده است.
ذكر اين نكته حائز اهميت است كه انتخاب كنيه براي فرزند در ميان عرب در انحصار پدر نمي‌باشد و ديگران مي‌توانند براي يك فرد كنيه انتخاب كنند. پس نمي‌توان به طور قاطع گفت كه اميرمومنان علي (ع) كنيه ابوبكر را براي فرزند خويش انتخاب كرده‌اند.
جهت شناخت اطرافيان اميرمومنان علي (ع) كه كنيه فرزند ايشان را ابوبكر نهادند در ابتدا بايد سال تولد ابوبكر بن علي را بدانيم و سپاس با رفتار اطرافيان اميرمومنان علي (ع) در آن زمان آشنا شويم.
طبق اسناد تاريخي كه سن ابوبكر بن علي را بيست و پنج سال ذكر كرده‌اند و اينكه وي در واقعه عاشورا به شهادت رسيده است مي‌توان نتيجه گرفت او در سال سي و پنج هجري يعني اولين سال خلافت ظاهري امير مومنان علي ‌(ع) به دنيا آمده است.
اما براي رفتارشناسي اطرافيان اميرمومنان علي (ع) در آن زمان (ولادت ابوبكر بن علي) به ذكر دو نمونه اكتفا مي‌كنيم:
1) «چون خوارج از كوفه بيرون رفتند ياران علي به نزدش آمدند و با او بيعت كردند و گفتند ما دوستان دوست تو و دشمنان دشمن تو هستيم. حضرت شرط كرد كه با آنان بر سنت رسول خدا عمل كند ربيعه بن ابي شداد خثعمي كه در جنگ‌ها جمل و صفين در ركابش جنگيده و پرچمدار قبيله خثعم بود نزد حضرت آمد حضرت به او گفت براساس كتاب خدا و سنت رسول خدا بيعت كن. ربيعه گفت : براساس سنت ابوبكر و عمر . حضرت به او فرمود: واي بر تو اگر ابوبكر و عمر بر خلاف كتاب خدا و سنت رسول خدا عمل كرده باشند از حق به دور بوده‌اند . سپس ربيعه با حضرت بيعت كرد.» (الامامه و السياسه ج 1 ص 146)
2) «اشعث بن قيس در انتخاب ابوموسي اشعري براي حكميت به اميرمومنان علي (ع) گفت: اين ابوموسي است فرستاده مردم يمن به نزد رسول خدا و متولي غنايم ابوبكر و كارگزار عمر بن خطاب.» (الامامه و السياسه ج 1 ص 130)
اسناد تاريخي مذكور به روشني بيانگر گرايش و علاقه جمع كثيري از اطرافيان اميرمومنان علي (ع) به خليفه اول و دوم است.
همين برخوردها را مي‌توان مانعي بر سر راه اعتراض حضرت به دخالت اطرافيانش، در مورد انتخاب كنيه براي فرزندش، به شمار آورد.

عثمان بن علي
اسناد و مدارك معتبر تاريخي دليل اين نامگذاري را براي ما بيان مي‌كند و نشان مي‌دهد هيچ رابطه‌اي ميان نام خليفه سوم (عثمان بن عَفّان) و نامگذاري فرزند اميرمومنان علي (ع) به نام «عثمان» وجود ندارد.
در تهذيب الانساب درباره مجاهدين جنگ بدر آمده است: «از جمله آنان عثمان بن مظعون مي‌باشد همان كسي كه اميرمومنان علي بن ابيطالب (ع) فرزندش را به اسم او نامگذاري نمود.» (تهذيب الانساب ص 27)
ابوالفرج اصفهاني از قول اميرمومنان علي (ع) نقل مي‌كند: «همانا او را به اسم برادرم عثمان بن مظعون نامگذاري نمودم.» (مقاتل الطالبين ص 55 و بحار الانوار ج 45 ص 38)

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#238 Posted: 10 Nov 2013 17:25

apadanakamali: من خودم هم شیعه بودم اما تحقیق کردم و فهمیدم راهم اشتباهه یکیش همین مسئله نام گذاری اسمها هست

این خیلی جالبه که ادم بره تحقیق و فقط بواسطه یک اسم دربازه مذهبش شک کنه و تبدیل به سنی بشه بهت تبریک میگم و البته به شیعیان که از وجود شما دیگه بهره مند نیستن

شما بدون توجه به شرایط زمان و مکان فقط با خوندن چند مطلب از مذهبت برگشتی لابد فردا اگه بفهمی مثلا اسم بچه ابوبکر مثلا عیسی است مسیحی میشید

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

apadanakamali

کاربر

ارسالها: 58

#239 Posted: 10 Nov 2013 18:17

ametis: این خیلی جالبه که ادم بره تحقیق و فقط بواسطه یک اسم دربازه مذهبش شک کنه و تبدیل به سنی بشه بهت تبریک میگم و البته به شیعیان که از وجود شما دیگه بهره مند نیستن
همن طوطی وار خوندن مطالبه که شما و دیگران رو از واقعیات دور کرده و چشم بصیرت رو از شما گرفته: من گفتم: apadanakamali: من خودم هم شیعه بودم اما تحقیق کردم و فهمیدم راهم اشتباهه یکیش همین مسئله نام گذاری اسمها هست
اگه اینبار چشموتون رو خوب باز کنید می بینید نوشتم یکیش این موضوع بود که باعث شد به باورهای قبلیم شک کنم!و اتفاقا باعث شد بفهمم که اونقدرها هم شیعیان آنطور که وانمود می کنن راه علی رو در پیش نگرفتن بلکه بیشتر علی پرست شدن تا علی شناخت! ametis: شما بدون توجه به شرایط زمان و مکان فقط با خوندن چند مطلب از مذهبت برگشتی لابد فردا اگه بفهمی مثلا اسم بچه ابوبکر مثلا عیسی است مسیحی میشید
عیسی نام زیبائی در اهل سنته و از نامهای قرآنی
جالبه که شما شرایط مکانی و زمانی رو سنجیدی؟
در اون شرایط زمانی و مکانی که علی داغ دیده از عمر و ابوبکر بوده اسم بچه هاش رو گذاشته ابوبکر و عمر و نشون میده کینه ای در دل نداشته اما حقد و حسد و کینه در میان شیعیان امروزی بیداد میکنه که نشون میده این شیعیان کاری به سیره و روش علی ندارن!
ametis: ابوبكر كنيه است و نام نيست و همين دليل كافي است كه نشان دهد اين نامگذاري دليلي بر روابط دوستانه بين خليفه اول و اميرمومنان علي (ع)‌ نيست.
هر کسی کنیه خاص خودش رو داره مثلا دو تا ابوتراب یا دوتا ابی عبدالله نداریم کنیه برای یک نفر خاصه تا دو نفر رو با داشتن یک اسم مشابه اشتباه نگیرن پس این کنیه بودن فرزند علی رو نفی میکنه در ثانی این کنیه هم مختص ابوبکره و اولین بار ابوبکر این کنیه روئ از پیامبر گرفت قبلش کسی نبوده
در ضمن این نامگذاریها مختص علی تنها نیست و بقیه ائمه هم همین نامگذاریها رو کردن
امام علی رضی الله عنه پسرانش را با نام خلفای راشدین نام‌گذاری کرد، از جمله چند پسر به نام‌های عمر و عثمان و ابوبکر داشت.
امام زین العابدین رضی الله عنه یکی از دخترانش را عائشه نامید، و فرزندانی به نام‌های عبدالرحمن و عمر داشت که برادر پدری و مادری زید بن علی بود.
موسی بن جعفر ملقب به کاظم رحمه الله یکی از پسرانش را ابوبکر و یکی را عمر، و یکی از دخترانش را عائشه و دیگری را أم‌سلمه نامید.
همچنین یکی از دختران امام علی بن موسی الرضا رحمه الله عائشه نام داشت.
روابط خویشاوندی بین اهل بیت و صحابه رضی الله عنهم اجمعین
که ویدئوی کنفراس مطبوعاتی آیت الله قزوینی و اعترافش به این ازدواج رو برات گذاشتم

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#240 Posted: 11 Nov 2013 08:38

apadanakamali: موسی بن جعفر ملقب به کاظم رحمه الله یکی از پسرانش را ابوبکر و یکی را عمر، و یکی از دخترانش را عائشه و دیگری را أم‌سلمه نامید.

چه نیازی داری اینقدر حرفهای غیر واقعی بنویسید

در ویکی پدیا به عنوان یک مرجع غیر وابسته و غیر متعصب اسامی فرزندان امام با اسناد اون اومده

پسران‏
علی‌بن موسی‌الرضا
ابراهیم
احمد
محمد
حسین
حمزه
عباس
قاسم
اسماعیل
جعفر
هارون
حسن
عبد اللّه
اسحاق
عبیداللّه
زید
فضل
سلیمان

دختران
فاطمه کبری
فاطمه صغری (فاطمه معصومه)
رقیّه
حکیمه
ام ابیها
رقیّه صغری
کلثوم
ام جعفر
لبابه
زینب
خدیجه
علیّه
آمنه
حسنه
بریهه
ام سلمه
میمونه
ام کلثوم.[۳]

با وجود این همه فرزند حتی یکی را به اسامی منفور نزد شیعه نام ننهاد اگر نام خلفا نامهای خوب و پسندیده بود ایشان هم استفاده میکردند

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

صفحه 24 از 38: « پیشین 1 ... 23 24 25 ... 37 38 پسین »

مذهب /

نگاهی متفاوت به داستان ظهر عاشورا

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا