صفحه 50 از 93: « پیشین 1 ... 49 50 51 ... 92 93 پسین »

Moharram | محرم........نظرت راجع به محرم و عزاداری حسین چیه؟؟؟؟

hotsina

کاربر

ارسالها: 175

#491 Posted: 4 Dec 2013 00:08

ametis: یکسال عزاداری مردم شام بر عثمان ...یا به سر و صورت زدنه عایشه در فراق پیامبر
عزیز دل من گفتم سنت پیامبر. عثمان که چندین سال بعد پیامبر از دنیا رفته.
آخه چرا خوب نمیخونی؟!
من گفتم هر چیزی یا باید در قرآن اومده باشه یا ما در سنت پیامبر ببینیم. سنت پیامبر به معنای مذهب سنی نیست که طرفداران عثمان براش عزاداری کردن پس این کار درسته. یعنی اگه مستقیم و غیر مستقیم در قرآن بیان نشده در رفتار پیامبر جستجو کنیم و دیده باشیم .. نه عاشیه!! حتی من گفتم ائمه هم این کارو نکردن. ما ائمه را به عصمت و ارتباط با وحی الهی قبول داریم ولی عاشیه را نه!!

ametis: اما امام حسین همونطور که داستانش متفاوته عزاداری بر او هم متفاوته بسیاری از دستورات عزاداری خاص امام حسین است و نه هیچکس دیگه چون در واقع زنده نگه داشتن تشیع بر اثر همین عزاداری ها بر حسین است
هیچ کدون از این دستورات عزاداری بر امام حسین دارای سند محکمی نیست. (منظورم دستوراتی مبنی بر سینه زنی و آسیب رسانی به بدنه - حتی در حد لخت شدن و سینه زدن که امروزه خیلی عرف شده)

ametis: موسی با خدا حرف میزده و پیامبر نمیزده ایا چون پیامبر عظیم الشان تره باید حتما پیامبر هم حرف بزنه
این چه حرفیه؟ لطفا حتما سند بیار که موسی با خدا حرف میزده. این دروغ بزرگیه که داری به خدا میبندی! خدا فقط و فقط از طریق فرشته وحی (حضرت جبرئیل) با تعدادی از پیامبرانش صحبت کرده. هیچگاه سخن مستقیمی با پیامبرانش نداشته. حتما سند بیار.

ametis: این عمل در سوگواری هم بواسطه وضعیت خاصه امام حسین مختص اوست و لا غیر و البته دلیل برتری او بر پیامبر نیست
ametis: در اون زمان عرب ها لطم میزدن یعنی زنان با دست و ناخن بر سر و صورت میکشیدن
ametis: الان هم علما و برخی بزرگان نه لخت میشن نه اینجری عزاداری میکنن که به بدنشون اسیب برسه و این نشون مید اینها مراسم عامه است
بسیار خب. قرار نیست چون در قدیم کاری انجام میشده درست باشه. ناخن کشی به صورت جزو رفتارهای عرب جاهلیت بوده که بخاطر تعصبات عرب تا مدتها بعد اسلام هم ادامه داشت. درضمن این سنت اعراب بادیه نشین بوده..!! هنوز هم اعراب دور از تمدن (سنی یا شیعه یا بقیه ادیان عرب) در مرگ عزیزانشون این کارو میکنن.
مگه ما اسلام عامه و اسلام خاصه داریم؟ یعنی علما لخت نشن و سینه زنی نکنن ولی عامه اینکارو بکنه؟! در حالیکه از فیض لخت شدن و به سرو سینه زدن بسیار بیان میشه! یعنی این فیض صرفا برای عامه است؟ یا فیضی در کار نیست و یا اگر هست چرا علما خودشون رو ازش محروم میکنن!!؟؟
یادمون نره که اسلام از روزی که اومد حرفش این بود که هیچ فرقی بین افراد نیست. هیچ فرقی در اجرای دین و احکام بین افراد به لحاظ علم و جایگاه و مقام و مرتبه نیست. تفاوتها فقط نزد خدا و در تقوای افراده. (بجز چند مورد خاص که به حرمت پیامبر برای زنان پیامبر توسط خود خدا استثنا شد)

ametis: شما مغلطه نکن
من مغلته نکردم . از اولین پستم دقیقا موضع خودم رو مشخص کردم و گفتم نفس عزاداری ایراد نداره. مدل و نحوه اجراش در عرف حال حاظر ایران ایراد داره.
ametis: منظور ما همین سوگ و عزای تو کوچه و خیابون و تلویزیون است نه مراسم خاص و نادرستی مثل قمه زدن
به همینها هم ایراد وارده. صدای طبل ها که روز به روز هم داره بزرگتر میشه ساعت ۹-۱۰ شب خیلی ها رو آزار میده. حتی افرادی که کاملا هم معتقد هستن. صدای بلندگوها. سوره احزاب یکی از اصلی ترین پیغامهاش به مردم اینه که از پیامبر پیشی نگیرید و عقب هم نیفتید. حتی میگه صدای خودتون رو از صدای پیامبر بلندتر نکنید. طبق قوانین اسلام که در اکثر رساله ها بیان شده فقط برای گفتن اذان هست که شما مجوز دارید فریاد بزنید ولی حتی شما در مکان عمومی بدون رضایت همه اجازه ندارید با صدای بلند قرآن بخونید. اینها ظرافتهای دین ماست که رعایت نمیکنیم.

ametis: مشخصا عموم علما فتوا دارند که هر کاری که به بدن اسیب برسونه حرامه پس اون قسمتهای عزاداری که به اسیب بدن منجر میشه اشکال داره
عموم علمای تشیع قسمت اول رو میگن ولی در مورد لخت شدن و سینه زدن بطوریکه بدن سرخ بشه سکوت میکنن یا میگن بلامانع است یا مجاز و صحیح است.

ametis: ضمنا چرا نمیشه برای علی اصغر سوگواری کرد ؟؟؟
دلایلم رو توضیح دادم .. پس چرا دوباره سوال میکنید؟ حداقل سوال رو واضحتر بپرسید

بله قبول دارم که افرادی صرفا نظرات شخصی و بدون علم و آگاهیشون رو تامیم میدن و حکم میدن
البته از طرفی تا حدودی بهشون حق میدم چون متاسفانه در مورد ائمه اغراقهای بسیار فراوانی میشه. مخصوصا در مورد واقعه کربلا دروغهای زیادی برای مجلس گرمی گفته میشه. استاد مطهری در کتاب حماسه حسینی به خیلی از اینها اشاره میکنه.
ولی این دلیل نمیشه که آدم بدون تحقیق بر اساس شنیده های گذری حکن صادر کنه و نظر بده
همونطور که از اینطرف هم خیلی ها از روی تعصبات شروع به توجیه کردن ائمه و مخصوصا واقعه کربلا میکنن و حرفهای نسنجیده و غیراسلامی میزنن که آسیبش به مراتب از آسیب نظرات منکران بیشتر و بدتره

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#492 Posted: 4 Dec 2013 02:10

hotsina: عزیز دل من گفتم سنت پیامبر. عثمان که چندین سال بعد پیامبر از دنیا رفته.

دوست عزیز از نظر شیعه که رایت اینقدر هست از ائمه اطهار در مورد وجوب عزاداری

ما مشکلمون با سنی هست که اونها هم عملکرد خلفا را سنت میدونند

hotsina: حتی من گفتم ائمه هم این کارو نکردن. ما ائمه را به عصمت و ارتباط با وحی الهی قبول داریم
از امام سجاد به بعد همه ائمه در سالگرد شهادت امام حسین عزاداری میکردن و امام صادق و امام رضا مجلس رسمی عزا برگزار کردن ...من فکر نمیکردنم شما به عنوان یک شیعه با اصل عزاداری مشکل داشته باشی

و فکر کنی اسلام یعنی قران و سنت منظور فقط رفتار پیامبر است چون از نظر شیعه اون کلمه سنت نیست و عترت است

منم اهل سنت رو با سنت پیامبر که اجرا کننده حقیقی اون ما شیعه ها هستیم یکی نمیدونم

hotsina: هیچ کدون از این دستورات عزاداری بر امام حسین دارای سند محکمی نیست. (منظورم دستوراتی مبنی بر سینه زنی و آسیب رسانی به بدنه - حتی در حد لخت شدن و سینه زدن که امروزه خیلی عرف شده)
قاطی نکنیم این ها فولکلوره عزاداری مناطق است وووو ذر ایلام اسیب رسوندن به بدن حرامه

در اون زمان مردم گریه میکردن و زنان لطم میزدن یعنی با ناخن و دست به صورت میزدند

hotsina: هیچ کدون از این دستورات عزاداری بر امام حسین دارای سند محکمی نیست
اگر شما سند معتبر شیعی رو قبول داری برات سند غزاداری و مجلس امام رضا رو برای امام حسین بیارم البته نمیگم شسنه میزدن منظورم مجلسی شبیه سالگرد و ترحیم الانه

hotsina: مگه ما اسلام عامه و اسلام خاصه داریم
شما هم دقت کن در خوندن لطفا

منظور رسوم عام و خاصه اینکه عوام کاری بکن و خواص چه مذهبی چه سیاسی چه از لحاظ اجتماعی دقیقا اون کار رو انجام ندن چیزه مرسومیه

ببین سینه زنی ...زنجیر زنی با زنجیر متعارف ...هروله ....کاه به سر ریختن ....علم کشی ...ووووهیچکدوم آسیب به بدن نمیرسونن

ولی قرار نیست همه اینکار رو بکنن برخی دوست دارن برخی نه

hotsina: این چه حرفیه؟ لطفا حتما سند بیار که موسی با خدا حرف میزده. این دروغ بزرگیه که داری به خدا میبندی! خدا فقط و فقط از طریق فرشته وحی (حضرت جبرئیل) با تعدادی از پیامبرانش صحبت کرده. هیچگاه سخن مستقیمی با پیامبرانش نداشته. حتما سند بیار.
وای خدای من ......

موسی کلیم الله میدونی یعنی چه

[1] قرآن کریم، سوره النساء، آیه 164 : « وَرُسُلاً قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِن قَبْلُ وَرُسُلاً لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ وَكَلَّمَ اللّهُ مُوسَى تَكْلِيمًا ؛ و پیامبرانی که پیش از این داستان هایشان را برای تو گفته‌ایم و آنان که داستان هایشان را برای تو نگفته‌ایم و خدا با موسی آشکارا سخن گفت. »

در جریان بهانه های بنی اسرائیل هم شاهد گفتگوی مستقیم خدا با موسی هستیم واین با وحی فرق داره

hotsina: با تعدادی از پیامبرانش صحبت کرده
با تعدادی از پیامبرانش ؟؟؟؟؟؟ بعد بقیه پیامبران از کجا میفهمیدن پیامبرن و باید رسالت شون رو انجام بدن ؟؟؟

hotsina: درضمن این سنت اعراب بادیه نشین بوده..!! هنوز هم اعراب دور از تمدن (سنی یا شیعه یا بقیه ادیان عرب) در مرگ عزیزانشون این کارو میکنن.
اولا اگر زمان پیامبر بوده و ایشون نهی نکردن میشه سنت دوما من که نکفتم کار خوبیه گفتم مرسوم بوده

hotsina: یعنی علما لخت نشن و سینه زنی نکنن ولی عامه اینکارو بکنه؟! در حالیکه از فیض لخت شدن و به سرو سینه زدن بسیار بیان میشه! یعنی این فیض صرفا برای عامه است؟ یا فیضی در کار نیست و یا اگر هست چرا علما خودشون رو ازش محروم میکنن!!؟؟
دوست عزیز لطفا یکبار دیگه پست منو بخون من کی این حرفها رو زدم

نه لخت شدن مشروط به اینکه مخالف عفت عمومی نباشه حتی برای مرد اشکال داره نه سینه زنی نه اجباری هست نه منعی

در یک کارناوال شادی ممکنه مردم عادی همه برقصن و شاد باشن اما خواص اینکارو نکنن ....در عزاداری هم منعی نیست ولی عموما این کار برا مردم عامه است و خواص اعم از افراد معروف و روحانی و سیاسیون ووووو اینکارو نمیکنن همین این طبیعیی است

من سینه میزنم اما دوست ندارم لخت بشم ...یکی هم دوست ناره سینه بزنه ...یکی هم هم لخت میشه هم سینه میزنه

حرف من دقیقا درباره اینه که هیچ احباری نسیت و هیچ اشکالی هم در این کار نیست

hotsina: من مغلته نکردم . از اولین پستم دقیقا موضع خودم رو مشخص کردم و گفتم نفس عزاداری ایراد نداره. مدل و نحوه اجراش در عرف حال حاظر ایران ایراد داره.
منو شما اخه کسانی نیستیم که بتونیم براش ممدل تعیین کنیم

کارای دنیا برعکس شده

شما باید سند بیاری که به سینه زدن و لخت شدن و عزاداذی در سالگرد و .....در اسلام حرامه نه که من مدرک بیارم که حرام نیست

اصطلا حات قطعی فقهی رو هم که الحمدولله نمیدونید

نه شما نه رستم

از لحاظ حقوق اسلام

جرم فعل یا ترک فعلی است که برای آن مجازات تعیین شده باشد

خوب حالا سینه زدن و لخت شدن و به سر زدن و زنچیر زدن و اعمال اینگونه تا به تفریط و اسیب رسوندن به بدن نزیسده چه جرم یا فعل حرامی است

شما مدرک بیارید

مثل اینکه بگید نفس کشیدن حرامه و اگر میخواهید نفس بکشید مدرکی بیارید که در اسلام جایی سفارش به تنفس شده باشه

hotsina: به همینها هم ایراد وارده. صدای طبل ها که روز به روز هم داره بزرگتر میشه ساعت ۹-۱۰ شب خیلی ها رو آزار میده. حتی افرادی که کاملا هم معتقد هستن. صدای بلندگوها. سوره احزاب یکی از اصلی ترین پیغامهاش به مردم اینه که از پیامبر پیشی نگیرید و عقب هم نیفتید. حتی میگه صدای خودتون رو از صدای پیامبر بلندتر نکنید. طبق قوانین اسلام که در اکثر رساله ها بیان شده فقط برای گفتن اذان هست که شما مجوز دارید فریاد بزنید ولی حتی شما در مکان عمومی بدون رضایت همه اجازه ندارید با صدای بلند قرآن بخونید. اینها ظرافتهای دین ماست که رعایت نمیکنیم.
اینهم دقیقا مغلطه است

اولا اینها جزو شعائره دینه با این وجود حرف شما درسته که نباید مزاحم کسی بشه به شرط اعتراض البته

تو شهر من و اغلب شهرها مراسم در بازار که کمتر مسکونی هست و در تعطیلات که کسی نیست مسیرها و ساعنها مشخصه و عموما مردم راضی هستن من نمیشناسم و ندیدم کسی اعتراض کنه

با همه اینها بحث ما عزاداری نرمال است تو خونه ها و تو کوچه ها نه طبل و نقاره و شیپور پس باز هم قاطی نکنید

hotsina: عموم علمای تشیع قسمت اول رو میگن ولی در مورد لخت شدن و سینه زدن بطوریکه بدن سرخ بشه سکوت میکنن یا میگن بلامانع است یا مجاز و صحیح است.
آسیب بدن رو باید تعریف کرد ...کمی سرخ شدن سینه رو نمیگن آسیب به بدن رسیده است

برای لخت شدن هم که چی بنویسن مکه ممنوعه یک خالم شیعی نگفته جایز نیست ...مخالف عفت عمومی نباشه که البته اعلب در حسینیه هاست و البته در مقابل زنان کار درستی به نظزم نیست

hotsina: البته از طرفی تا حدودی بهشون حق میدم چون متاسفانه در مورد ائمه اغراقهای بسیار فراوانی میشه. مخصوصا در مورد واقعه کربلا دروغهای زیادی برای مجلس گرمی گفته میشه. استاد مطهری در کتاب حماسه حسینی به خیلی از اینها اشاره میکنه.
تحریف چه ربطی به عاشورا داره

مثلا اگر فردا در مورئ نماز هم تحریف شد ماباید به نماز بدبین بشیم یا تخریف کننده ه

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#493 Posted: 4 Dec 2013 10:11

rostam91: روایات زیادی در کتب شیعه و سنی هست که پیامبر و ائمه عزاداری برای میت رو سه روز جایز دونستن

صدها و صدها و روایت صحیحی هم در مورد لزوم عزاداری در ایام عاشورا داریم از ائمه

rostam91: به این میگن سفسطه

این سفسطه نیست بلکه کار شما این معنی رو میده

شما میگی برای کاری که ممنوع شده سند بیاریم که مباحه

در امور حقوق و فقه

جرم فعل یا ترک فعلی است که برای ان مجازاتی تعیین شده باشد

لذا هر کاری که جرم نیست انجامش ایراد نداره ....شما که مدعی هستی باید مدرکی برای جرم بودن و گناه داشتن عزاداری بیاری

میدونی

مثل اینه که شما به یک نفر بگی مدرک بیار که دزدی نکردی

خنده دار نیست

شما باید مدرک بیاری که کسی دزدی کرده و در همه جا اصل بر برائت است

rostam91: احمدی نژاد هم میگفت قطعنامه ها کاغذ پاره هست ، دم از ذخیره ارزی میلیاردی می زد اما با رفتنش روحانی میگه پر درآمد ترین دولت طول تاریخ ایران بدهکارترین دولت تاریخ هم بود نشنیدی گفت دولت قبلی اشتغال زائی خیلی خوبی داشته اما برای چینی ها و کره ایها نه ایرانیها؟

دولت احودی نژاد دولت بدی بود و ما امیدواریم در دولت روحانی خیلی از مشکلات حل بشه

۴ سال و ۸ سال زمانهای زیادی نیست و در همه جا پیش میاد چه ایران چه جاهای دیگه همه دچار تورم و رکود و مشکل میشوند

rostam91: تو توافق ببین همش نوشته ایران باید ، ایران باید ... ولی راجب خودشون اومده ۵+۱ بر خواهد داشت ، آزاد خواهد کرد... همه افعال ما الزام آور و افعال اونها در آینده هست ، نزدیک ۱۰۰ میلیارد از پولمون دستشونه و ۱۷ -۱۸ تا هم از قبل انقلاب تازه تو توافق اومده ۴ میلیارد رو آزاد میکنند
کلا سیاه بینی هستی فعلا که ۸ میلیار د ازاد شد تا بعد ضمنا طلب ایران ۷۰ میلیارده نه ۱۰۰ تا ضمن اینکه شیشه که نیست باد شه فعلا در همین حد موفقیت ارامش رو داره به بازار تزریق میکنه

rostam91: خودت هم می دونی این کار شدنی نیست چون قوانین مربوط به مردان و زنان در اسلام در بسیاری موارد متفاوته

این اشکال بزرگ اسلامه نمیتونه به روز بشه در ۱۴۰۰ سال پیش فریز شده

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#494 Posted: 4 Dec 2013 10:40

rostam91: و اگه قرار باشه زنها مثل مردان دارای یک قانون باشن پس مردان هم میگن همانطور که زنان در ماه ۱۰ روز نماز ازشون ساقط میشه برای مردان هم همینطور باشه یا مردها هم ۱۰ روز از رمضان رو نرن بجاش هر وقت دلشون خواست برن، آیا این شدنیه؟
شما غصه پریود نشدن مردها رو نخور

زنها ۶ سال جلوتر از مردها نماز میخونن و رزوه میگیرن و دوره پریودی هم ده روز نیست و سالانه میشه ۷۰ تا ۸۰ روز روز ضمنا زنها باید قضاشو انجام بدن

پس ببین که خانومها در این مورد هم ۲۴۰۰ روز بیشتر از مردها نماز میخونن و ۳۶۰ روز بیشتر روزه میگیرن

rostam91: همانطور که مرد آزادیهای خودش رو داره زن هم دارای امتیازاتی هست که مردها ندارن
غیر از زبان ی مرد این حرفها از زبون هیچ کسی در نمیاد

همه امتیازات رو خانومها حاضرن بدن مثل مهریه و نفقه و به جاش حقوقشون رو بگیرن مثل ازادی در رفت و امد حق تصمیم گیری وحق تکفل فرزند و .........همه حقوقوی که اسلام مرد سالار و مفتی ها و اخوندهای مرد از زنها در طول تاریخ گرفتن و ظلم کردن

rostam91: همین شما نبودید که پست زدید که عایشه عمدا گردنبندش رو گم کرده و چطور کسی که گم میشه راحت می خوابه، چطور کسی که زمانی دل به عایشه داشته باید اونو پیدا کنه ؟ منظور از بیان این مطالب چیه؟نکنه بوضوح می خواهی بگی نعوذ بالله عایشه شب رو با اون صحابی در یک لحاف خوابید!!!!!!
این تهمته و باید استغفار کنی

یکجا از من نوشته ای بیار که خدای نکرده خیانت عایشه رو تایید کرده باشم من هر کس همچین حرفی زده محکومش کردم

منظور از این پست این بود که عایشه به این وسیله توانست برای خودش در قران ایه ای داشته باشه و این ایه برای عایشه مایه مباهات نیست بلکه باعث سرشکستگی است که خدا بجای تقدیر از او وی رو از تهمت زنا مبرا بدونه

rostam91: شما شک نکن اگه ابرقدرتها اون روزهای آخر نبودن عراق هرگز پیشنهاد ایران برای طلح رو در روزهای آخر با توجه به اینکه سد دفاعی شکسته بود و ایران دیگه سلاحی نداشت قبول نمیکرد همونطور که تا وقتی به کویت حمله نکرد از خاک ایران عقب نشینی نکرد
این نتیجه یکطرفه به قاضی رفتنه و اینکه فقط بی بی سی نگاه میکنی

مومن در زمان صلح زمینهای عراق بیشتر تو دست ما بود یا زمینهای ما دست عراق

ایرانیها خیلی بیشتر تو خاک عراق بودن

rostam91: متاسفانه شما تو لاک خودت خزیدی و همه چیز رو از دریچه رسانه های داخلی می بینی در حالی که باید از همه رسانه ها اطلاعات درست رو در بیاری
سیاست زیر رو زیاد داره ...فرقش اینه که ما هیچ تسلیحات پیشرفته در زمان جنگ نگرفتیم مثل تانک و هواپیما چون تحریم ها رو داشتیم و عراق تنوعی از همه مدل داشت

یقینا ایزران باید سلاح میخرید ولی از دست چندم و الیته سلاح هایی که به روز نبود و فروشنده رو لو نمیداد

دنیا روی پول میچرخه ادم میتونه میز ریس جمهور امریکا رو هم بخره ولی مهم اینه که چه جوری و به چه قیمتی

عراق ازادانه و رسمی و هر چی بخواد ولی ایران یواشکی و گرونتر و محدود به اقلامی که فروشنده لو نره

rostam91: شما برو تو امارات به قول خودت فینگیلی همین الآن با اس ام اس درخواست وجه از حسابت کن یک ساعت بعد به آدرسی که تو بانک ثبت کردی با کارکنانشون میفرستن آیا الآن تو ایران میتونی اینکار رو بکنی ؟ نکنه می خواهی بگی الآن ده ساله که بانکهای مرکزی شهر این کار رو میکنن؟
من امارات کار بانکی نکردم و البته این حرف رو باور نمیکنم چون از لحاظ امنیتی مشکل داره

تو ایران اصلا به پول نقد احتیاجی ندارری هر لحظه بخواهی کارتخون و اینترنت و موبایل هر پولی رو انتقال میدی و به هر کی بخواد

این حرفها چیه تو اصلا تو ایران زندگی میکنی ؟؟؟

rostam91: کجاست بابا چرا از خودت می بافی؟ شما میتونی ساعت ۸ شب بری دم عابر بانک و پول واریز کنی تو حسابت؟اونم نقدی؟

یک سر برو بانک مرکزی شهرت و ببین که همشون خود دریافت دارن

تو مشهد که دهها شعبه دارن میری پول نقد یا چک رو میزاری تو پاکت و بعد میریزن به حسابت

من دارم یقین میکنم که شما کلا تو این مملکت زندگی نمیکنی که این چیزها رو نمیبینی

rostam91: خوب ایشون چه زمانی نظر میدن و تا کی باید این نذر مردم تو انبار!!!!! بمونه اونم بسته بندی شده!!!!!!
منبع خبر رو هم وقتی از کسی نقل قول میکنی بیار ما هم سر بزنیم!این برای بار چندمه که تذکر میدم
مگه شما پولشو دادی به من و شما چه ارتباطی داره عجب کاریه که شما برا اموال مردم هم تعیین تکلیف میکنید

سرنوشتش رو پرسیدی بهت گفتم

rostam91: گفتم که برای ژاپنیه هم کارش مهمه و به نظرش بخاطر دفاع از مردم و میهنش جاش تو بهشته نکنه فکر میکنی اونها بهشت و جهنم ندارن؟

این نظر شماست که مردم همه غیر از مسلمونها میرن جهنم نه من ...شما کامیکازی رو شهید میدونی بنا بر احکام اسلام ؟؟؟؟

rostam91: نگرفتی دیگه: بحث سر این بود که چرا ژاپنی ها هر سال چند روزی رو برای اونها عزاداری نمیکنن ، شما گفتی جنایت کربلا بزرگترین بود من هم مثال جنایت بزرگ رو آوردم
مشکل شماست که نمیدونید کجا بگید چرا

چرا نداره اونها رسم ندارن و ما رسم داریم اونها نماز هم نمیخونن و ما میخونیم

اگر یک کم به برخی رخداد ها فکر کنید اینقدر چراهای متفاوت براتون پیش نمیاد

rostam91: موضوع اینه که بحث ۱۴ نفر نیست که ، هزاران عدد از این قبرها وجود داره که شما ها بهش توسل میکنین و از اونها بعنوان وسیله برآورده شدن حاجت نزد خدا بهره میبرین ، الآن تو بحث امامزاده هائی که میرویند تو تاپیک مبارزه با خرافات این موضوع مطرحه
هر ادم خوب و متقی و مو من میتونه وسیله ای برای تقرب باشه و برامون دعا کنه

rostam91: لابد می خواهی همون ماشینها رو سوار بشن؟

همش مغلطه

ببین سال ۵۰ یا ۶۰ یا ۷۰ مردم چند تا ماشین داشتن و الان مردم چند درصدشون ماشین دارن

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#495 Posted: 4 Dec 2013 12:05

rostam91: اما تو کربلا که میشه، تو مشهد اگه گل نمیمالن بدعت دیگه ای رو انجام میدن بحث سر نفس کار نیست بلکه سر اینه که نمیدونن ماهیت اون کار چیه و بی خبر انجامش بدن بدون اینکه دلیلش رو بدونن حالا گل مالی یا قمه یا زنجیر های تیز یا تو سر خود زدن
هر عمل مرتبط با عاشورا رو بگو تا من دلیل برات بیارم حتی قمه زدن دلیل داره البته این عمل کار درستی نیست ولی دلیل هم داره

rostam91: اون موقع هم گفتم اون کار در زمان رحلت بوده نه هر سال بعد اون و گفتم اگه بخودش آسیب زده یا جامه بر تن پاره کرده
مشکل بزرگ شما هم همینه شما هیچ الگویی ندارید ......و کاملا متناقض هستید ....عایشه عزاداری میکرده ....عمر در جایی دیگه عزاداران رو کتک میزده که عزاداری نکنید

rostam91: کروم عرب میگه رمضان ۲۰۱۲؟
عربها هم تقویم میلادی دارن هم قمری مخصوصا اون کشورهائی که خارجیها در اون زیادن مثل امارات قطر لبنان کویت ، برای همین هم تعطیلات خودشون رو دارن هم تعطیلات مسیحی ، یک کم تحقیق کنی براحتی میفهمی
اغلب اعراب تو عراق و بحرین و عمان و .....

شما از تعطیلات ایران اینقدر مینالیدی حالا کشورهای عربی که کل سال تعطیل هستن متاسفانه حرفاتون سندیت نداره برای من چون خودم غیر اینها رو دیدم

rostam91: سوره اسراء و معراج رو بخون تا سند رفتن پیامبر به فضا رو ببینی
اگه زمان پیامبر کیوی بود و حرام میکرد میگفتیم حرامه ولی مرگ و میر بوده برای عزیزترین کسانشون هم بوده ولی عزاداری نکرده برای همین حرامه
حرام نیست چون حرام نکردن ضمنا پیامبر به معنی امروز به فضا نرفت و این دروغ محضه چون مثلا تو فضا مسخواست بره بدون اکسیژن و لیاس و ......

پیامبر طی یک معجزه رفت به دار الاخره همین

ضمنا شما باد سند بیاری که این کار حرامه ...نه ما سند بیاریم که حرام نیست

کار شما خلاف همه عرف های حقوقی است ...کار شما مثل اینه که به ادمی که متهم به هیچ گناهی نیست میگید برای اثبات بی گناهیت مدرک بیار این خنده داره چون باید اول مدرکی دال بر اتهام باشه بعد

rostam91: عربها محرم اولین ماه سال جدیدشونه و مخصوصا تو ۱۵ روز اول تعطیل هستند
rostam91: امارات عربستان و همه عربهای دیگه در ضمن رمضون در اون کشورها تعطیل نیست و این از معلومات غلط شما نشات میگیره

تقویم این کشورها حرف شما رو رد میکنه و نشون میده این حرفتون هم مثل خیلی حرفهای دیگه تون درست نیست و زاییده خیالات شماست

نمیدونم چه اصراری بر دروغ دارید

تعصیلا رسمی امارات رو مثلا از ویکی میارم

تعطیلات

تاریخ فارسی عربی
۱ ژانویه روز آغاز سال میلادی رأس السنة المیلادیة
متغیر عید قربان عید الأضحی
متغیر تقویم اسلامی سال جدید رأس السنة الهجریة
۶ اوت تاجگذاری شیخ زاید بن سلطان آل نهیان عید جلوس الشیخ زاید بن سلطان آل نهیان
متغیر معراج پیامبر الإسراء و المعراج
۲ دسامبر روز ملی العید الوطنی
متغیر پایان ماه رمضان عید الفطر

امارات جمعا ۷ روز تعطیل است

عربستان به نقل از تابناک ۳ روز تعطیل رسمی دالره

عربستان: در جنوب غرب آسیاست. در این کشور دو عید قربان و فطر، همچنین ۲۳ سپتامبر روز ملی به طور رسمی تعطیل است.

شما بهتر نیست به جای اینهمه دشمنی و عنادو چرا گفتن و سیاه بینی

یک مقدار دقت کنید اطلاعات کسب کنید و اینقدر مطالب نادرست نشر نکنید

rostam91: راهاش رو هم معرفی کرده، روزه و زکات و جهاد و قرآن ... راهای ارتباط خداست نه قبر و امام و قمه و زنجیر و گل و لای

در همون ایه اسم جهاد اومده و وسیله بصورت جدا گانه ذکر شده پس یقینا اون وسیله چیزی غیر از جهاد و امثال اونه
راه ارتباط با خدا پیامبر و ائمه اطهار هستند و لا غیر

rostam91: تو این روایت منظور از امام قرآن کریمه که هر کی بمیره و کتاب مقدسش و قانون اساسی سعادتش رو نشناسه به مرگ جاهلی مرده

این بی پایه ترین حرف و برداشت بود

در روایت میگه

من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتته الجاهلیه

هرکس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است

ایا قران در زمانهای مختلف فرق داره که گفته .........امام زمانه ......... خودتون هم به بی منطقی کلام واقف هستنید اما تعصب نمیذاره حقیقت رو بگید

یعنی قران زمان شما با قران زمان قدیم قرف میکرده که پیامبر گفته امام زمان خودتون رو بشناسید ؟؟؟؟

rostam91: میگم گیریم که اینطور باشه الآن عمرو عاص بخاطر اینکه بچه حرام زاده هست گناهکاره یا پدر و مادرش؟ و اینکه یه بچه حرام زاده متولد شده نمیتونه به بهشت بره
این هم مغلطه ای دیگر

شما کوروش رو متهم کردی به ازدواج با خواهر ش

منم گفتم اگر قراره بخاطر امری که در زمانی مرسوم بوده و بعد ممنوع ششده کسی رو متهم کنیم باید همه بزرگان اهل سنت رو محکوم کنیم چون از روشهای نا مشروع ا از نظر اسلام متولد شدن

اما اعتقاد ما این نیست ....شیعه معتقد است

رفتارهای مرسوم قبل از اسلام بلا اشکال بوده تا زمانی که اسلام اومده و البته اسلام هم اونها رو رد نکرده

شیعه معتقده اگر کسی به هر دینی بتوری ازدواج کرده بعد از اسلام لازم نیست مجدد ازدواج کنه و ازدواج او و فرزندانش پاک و صحیح هستند

ما هم ازدواج کوروش با خواهرش رو درست میدونیم ...ما کوروش رو یکتا پرست میدونیم و محترم

هم به عمر عاص نمیگیم حرام زاده

rostam91: فیلم رو دوباره ببین، هنگامی که هنوز دارن چاه رو پر میکنن و کار تقریبا تمومه اونها سر میرسن و حمزه اونها رو عقب میاره بعد مشرکین میان سر چاه آبی که تقریبا پر شده بوده و میبینن برای همه آب نیست و چاههای سالم رو مسلمین در اختیار خودشون میگیرن
اسلام دینه جوانمردی است و ما جوانمردی را از علی ع یاد گرفتیم و باورمون نمیشه پیامبر ناجوانمدری کرده

ممکنه در مورد منافقی یا کافری دستور قتل بده و او در سرزمین دشمن باشه و برن بکشنش اکه حتی اون قتل هم میتونه با اجازه دفاع دادن به طرف ناجوانمردانه نباشه

اما به طور کل ما به پیامبر و علی ع که مظهر جوانمردی بودن اقتدا میکنیم

این همه پهلوان و جوانمرد دوران های مختلف هم همه الگوی خودشون رو علی ع یا عباس ع میدونن

rostam91: میخواهی داستانی برات بیارم هم تو کتب شما و هم اهل سنت که پیامبر شخصی رو مامور ترور یه نفر تو یه شهر دیگه کرده؟

ببین اقا

اینکه بفرستی تو سرزمین دشمن کسی رو با شمشیر بکشن با بمب گذاری و تروز با سم و ....فرق داره که امیدوارم متوجه بشی

این کاری که الان اهل سنت و هم مسلک های شما دارن انجام میدن و دائم در حال بمب گذاری و کشتن مردم بیگناه هستند و با افتخار هم مسئولیت گردن میگیرن

مردم امریکا چرا باد تو اتیش جهل القاعده بسوزن که داعیه اسلام و سنت واقعی رو داره و اتیش به زندگی مردم بیگناه میزنه

چرا این همه خمله کردن یکبار به اسرائیل حمله نکردن و همه حمله هال متوجه شیعیان شده

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ویرایش شده توسط: ametis

rastgoo

کاربر

ارسالها: 889

#496 Posted: 4 Dec 2013 14:57

هر کس با اعتقادات خودش سنجیده میشه... ما هم از بچگی به امام حسین اعتقاد داشتیم و هنوز هم داریم...

من آبی ام تاجی ام اسم تیمم استقلاله
جلو تاج ایستادی واست باخت اجباره....

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#497 Posted: 4 Dec 2013 21:08

rostam91: شما از پیامبر بیار که چنین روایتی مینی بر درستی عزاداری برای سالیان متوالی باشه
دین رو خداوند در زمان پیامبرش تکمیل کرد یا در زمان ائمه؟
شما حرف خودتون فقط حرفه

نه حقوقو نه شرع و نه هیچ چی مهم نیست

هم از لحاظ حقوقی و هم عرفی و فانونی براتون مثال زدم

شما مدعی هستید این کار گناهه و باید مدرک برای این کار بیارید

حرف شما مثل اینه که به یک ادمی که دااره تو خیابون لنگ لنگ راه میره بگین این لنگ زدنش جرمه و دستگیرش کنید وبعد بهش بگین حالا مدرک بیار که لنگ راه رفتن جرم نیست

کاری گه ذاتا جرم نیست احتیاج به مدرک و سند نداره

جرم عمل یا ترک عملی است که برای ان عقوبتی و مجازاتی تعیین شده باشد

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

ametis

کاربر

ارسالها: 1495

#498 Posted: 4 Dec 2013 22:08

rostam91: این شما نبودبد که وقتی بیوگرافی اونو گذاشتم گفتید ایشون حرامزاده بوده؟یادته قبلا هم بهت گفتم خدای فراموشی هستی؟

کجا ؟؟؟؟؟شما هم جون مادرت همین سند رو بیار

rostam91: بابا اشک منو از خنده در نیار
تو امارات تنها عید قربان سه روز و عید فطر هم سه روز تعطیل
متاسفم این اطلاعات ماله ویکی پدیاست و دقیقا شهروندان امارات اونها رو تنظیم میکنن

من برای همه حرفاتون جواب نوشتم اما دیدم کاملا از موضوع تاپیک خارج شدیم برا همین پاک کردم هر مطلب رو در تاپیک خودش عنوان میکنم و جواب هاتون رو هم میدم

مطالب عایشه رو به تاپیک عایشه

مطالب در مورد ایران رو به و جایگاه ایران رو به اسلام راستین و پایان دعوای شیعه و سنی ..موارد مربوط به امامزاده ها رو در تاپیک پیشگیری از خرافات

از همه دوستان عذر میخوام دوتا پست اینجا مونده که متعاقبا به محاهای خودش منتقل میکنم

مکن آنگونه که آزرده شوم از خویت .....دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت

sorena100

کاربر

ارسالها: 104

#499 Posted: 5 Dec 2013 00:23

rostam91
دین رو خداوند در زمان پیامبرش تکمیل کرد یا در زمان ائمه؟
شما اول بگو به امام معتقد هستیی یا نه........اگه هستی بگو امام بالاتره یا پیامبر؟
rostam91

خدای من یعنی اینقدر یکجانبه نگری؟
یعنی ما ۸ سال رو با سلاحهای دست چندم گزروندیم؟
موشک اسکاد بی ساخت روسیه همون موشکی که تهران رو میزدن هم در اختیار ایران بود هم عراق برد موشک ۴۵۰ کیلومتر
ایران براحتی میتونست با این موشک عراق رو بکوبه ولی عراقیها برای اینکار مجبور بودن برد موشک رو زیاد کنن و بجاش از قدرت تخریب کم برای همین هر موشکی که ایران میزد شاید بیش از دو موشک عراقی قدرت تخریب داشت
در حالی که ما از هواپیماهای آمریکائی اف ۴ و اف ۱۴ آمریکائی استفاده میکردیم و برای اون زمان بروز بود و تنها سه چهار سال از خریدشون میگذشت عراقیها هم از سوخو و میگ روسی و میراژ فرانسوی که برای اون زمان بروز بود استفاده میکردن ضمن اینکه هوانیروز اون زمان ایران از نظر قدرت رده پنجم جهان بود و کلا عراق نیروی دریائی آنچنانی نداشت
البته ادامه نمیدم چون بحث دیگه خیلی داره به انحراف میره
این موشکا خریدشون مال قبل انقلابه.....خودتم میگی ۴ سال از خریدشون میگذشت....همجین به روزم نبودیم....تنها کشوری که به ما کمک میکرد سورریه بود....همین...اگه خاطرات جنگو بخونی میفهمی که خرید از بازار سیاه اسلحه چه جوریه....۳ برابر قیمت...و از نظرم اطلاعات هم خرید تسلیحات و تجهیزات به گوش دشمن میرسید...مثلا ایران دنبال خرید مینه ضد نففره گگوجه ای یه که تو تپه ها به کار میره...
فکر نکن امریکا به ما فرت فرت مثل مخالفین سوریه اسلحه میداد.....چون کوته فکریه.....

rostam91
پس تا اینجا هر مرده ای میتونه وسیله باشه به شرط اینکه مومن و متقی باشه و این به ائمه معصوم فقط اتلاق نمیشه!( اینو با تاکید گفتم برای اینکه در پستهای آینده منکر نشی)
اولا اینکه مرده احترام داره...و بددن اولیا خدا بیشتر......اگه بحث مرده باشه مگه ۶۰ سال قبل امام حسن و ...در قبرستون بقیع قبر نداشتن؟؟؟؟مگه حاکم اون دوره شیعه بود؟؟؟؟وقتی قبر تخریب شد که وهابی ها حاکم عربستان شدن....چرا قبر پیامبر تخریب نشده؟؟؟؟چرا قبر امام حسین در کربلا خراب نشده....تو سوریه چرا خراب نکردند؟؟؟
پس مرده قابل احترامه حتی خود خدا هم تو آداب حج گفته ادبو نسبت به قبر حضرت اسماعیل حفظ کنیدو دور قبر حضرت اسماعیل طواف کنید....اگه دور طواف دور قبر شرکه پس همه مسلمونا مشرکن.....یا پیامبر میگفت ایراد داره....

دوما در مورد گریه کردنم امام سجاد و بنی هاشم در محرم گریه میکردند خانومهای بنی هاشم هم به خودشون نمیرسیدند بقیه امامان هم همین....و ما چون پیرو رفتار بهترین و مومن ترین افراد نظیر امامان هستیم در عذای امام حسین گریه میکنیم..

مام سجّاد علیه‏السلام در سوگ پدر

سوگواری و بزرگداشت شهادت امام حسین علیه‏السلام و یارانش از همان آغاز و توسط فرزندش علی بن حسین علیه‏السلام ملقّب به «امام سجّاد» علیه‏السلام و خواهر گرامی‏اش حضرت زینب علیهاالسلام و دیگر همراهان آن حضرت، که شاهد ماجرا بودند، برپا شده است.
امام سجّاد علیه‏السلام با توجه به حاکمیت مطلق و قساوت امویان، که اوج بی‏رحمی خود را در حادثه کربلا نشان داده بودند، دوران امامت خود را در انزوای سیاسی به سر برد و از مناقشات سیاسی کناره‏گیری کرد. ایشان در جریان رویارویی عبداللّه بن زبیر با حکومت اموی دخالت نکرد و حتی در قیام مردم مدینه در واقعه «حرّه» بر ضد حکومت یزید، بی‏طرفی اختیار کرد و به تقاضای مروان بن حکم، عامل مدینه، پناهندگی همسر و خانواده‏اش را پذیرفت و آن‏ها را به همراه خانواده خود به «ینبع» (چشمه‏سرای نزدیک مدینه، سمت راست کوه رضوی) برد. این در حالی بود که مروان ابتدا این خواهش را از عبداللّه بن عمر کرد، ولی او نپذیرفت.(2)
علاوه بر فراهم نبودن شرایط برای قیام امام سجّاد علیه‏السلام علت مهم دیگر، عظمت واقعه کربلا و رسالت بزرگی بود که این امام برای رساندن پیام عاشورا و جلوگیری از به فراموشی سپردن آن بر دوش خود احساس می‏کرد. وی بهترین راه مبارزه با حکومت اموی را زنده نگه داشتن حادثه عاشورا و افشای جنایات امویان در این واقعه می‏دانست.
امام سجّاد علیه‏السلام از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن خاطره عاشورا و یاد امام حسین علیه‏السلام و یارانش استفاده می‏کرد. نقل شده است که ایشان هنگام نوشیدن آب به شدت می‏گریست و وقتی با پرسش اطرافیان در این‏باره روبه‏رو می‏شد، پاسخ می‏داد: «چگونه گریه نکنم، در حالی که آبی را که پرندگان و جانوران وحشی از آن آزادانه استفاده می‏کردند، بر پدرم منع نمودند؟»(3)
از امام صادق علیه‏السلام نقل شده است که علی بن حسین علیه‏السلام پس از شهادت امام حسین علیه‏السلام تا آخرین لحظات زندگی بر مصیبت پدرش گریه می‏کرد و هر گاه می‏خواست دست به سوی طعام ببرد و یا آب بنوشد گریه می‏کرد، تا جایی که یکی از غلامانش به او گفت: یابن رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ، چقدر گریه می‏کنید؟! می‏ترسم خود را هلاک کنید! حضرت در جواب فرمود: «همانا اندوه و غصّه‏ام را به خدا شکوه می‏کنم و می‏دانم از خدا آنچه را که شما نمی‏دانید.»(4)
در پاسخ یکی دیگر از کسانی که به گریه‏های شدید ایشان معترض بود، فرمود: «وای بر تو! یعقوب پیامبر دوازده فرزند داشت که خدا یکی را از چشم پدر دور کرد. یعقوب در فراق یوسف به قدری گریه کرد که دو چشمش نابینا و سفید شد و کمرش از غصّه یوسف خمیده گشت، در حالی که فرزندش زنده و سالم بود. ولی من با دو چشمم دیدم که پدر و برادر و عموهایم و هفده تن از اهل بیت در کنارم کشته شدند، چگونه می‏توانم گریه نکنم؟»(5)
در برخی از روایات نقل شده است که پس از خواب عجیب و عبرت‏انگیزی که همسر یزید دید و برای شوهرش نقل کرد، یزید اسرای اهل بیت علیهم‏السلام را خواست و برای دل‏جویی و جلب رضایت آنان، آمادگی خود را برای برآوردن خواسته‏ای از آنان اعلام کرد. اهل بیت امام حسین علیه‏السلام گفتند: ما بیش از هر چیز دوست داریم بر حسین علیه‏السلام گریه و زاری کنیم. سپس یزید مقدّمات عزاداری را برای آن‏ها فراهم کرد و اسرای اهل بیت هفت روز بر آن حضرت ندبه و زاری کردند.(6)
نویسنده کتاب سیاهپوشی در سوگ ائمّه نور علیهم‏السلام ، در این باره چنین آورده است: هند، همسر یزید، می‏گوید: در عالم خواب دیدم دری از آسمان باز شده است و فرشتگان گروه گروه به سوی سر حسین علیه‏السلام فرود می‏آیند و می‏گویند: السلام علیک یا ابا عبداللّه، السلام علیک یابن رسول‏اللّه. در ادامه، او در عالم رؤیا شاهد بوسیدن سر امام حسین علیه‏السلام توسط پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله و مناظر دیگری بود. هند می‏گوید: ناراحت و نگران از خواب بیدار شدم و ناگهان چشمم به نوری افتاد که از سر بریده امام حسین علیه‏السلام متصاعد بود. با مشاهده این صحنه، به جست‏وجوی یزید برخاستم و او را در اتاقی تاریک یافتم که محزون و غمگین می‏گفت: مرا چه به کار حسین؟ خواب خویش را برای او نقل کردم و او سرش را به زیر افکنده بود.
نویسنده با ذکر این رؤیا، یزید را پشیمان و نادم از جنایت خویش در کربلا دانسته است و این موضوع را عامل برخورد ملایم وی با اهل بیت علیهم‏السلام می‏داند،(7) در حالی که باید توجه داشت ترس یزید از خشم عمومی مردم و قیام بر ضد حکومت را باید عامل اصلی مدارا با اسرای اهل بیت علیهم‏السلام و سعی در جلب رضایت آنان دانست. کافی است مروری بر واقعه «حَرّه» و جنایات لشکریان یزید در مدینه، که دو سال پس از واقعه کربلا روی داد، داشته باشیم تا نادم و پشیمان بودن یزید از جنایاتش در کربلا را داستانی نادرست بدانیم.
دکتر شهیدی در این‏باره می‏نویسد: «مسلم بن عقبه، فرمانده سپاه اعزامی یزید به مدینه، سه روز شهر را به اختیار سپاهیان خونخوار شام نهاد تا هرچه خواهند بکنند و چه مردان دیندار و پارسا و شب‏زنده‏دار که کشته شد و چه حرمت‏ها که در هم شکست و چه زنان و دختران که از تجاوز این مردم وحشی نرستند! خدا می‏داند از این فاجعه تنها یک حقیقت را می‏توان دریافت و آن اینکه در این لشکرکشی، امیر و مأمور هیچ‏یک از فقه اسلام آگاهی نداشتند، و اگر داشتند بدان بی‏اعتنا بودند.»(8)
یکی از شیوه‏های امامان شیعه در برگزاری عزاداری بر امام حسین علیه‏السلام و زنده نگه‏داشتن یاد و خاطره قیام عاشورا استفاده از خطیبان و شاعران و افراد خوش‏صدا بود. به این افراد «مُنْشِدْ» می‏گفتند که معادل «مدّاح» امروزی بود. البته مسلّم است این افراد، که در محضر امامان معصوم به شعرخوانی و مرثیه‏سرایی می‏پرداختند، از هرگونه گزافه‏گویی و غلو و سخن نادرست به دور بودند و اساسا حادثه کربلا آن‏قدر دلخراش و حزن‏انگیز است که برای تحریک احساسات، نیازی به قصه‏پردازی و بیان مطالب نادرست، که متأسفانه کار برخی از مدّاحان شده، نیست.
هنگام بازگشت اهل بیت علیهم‏السلام به مدینه، کاروان آن‏ها در نزدیکی شهر اقامت کوتاهی کرد. چند تن از اهالی مدینه با کاروان اسرا برخورد کردند. یکی از آنان بشیر بن جذلَمْ بود. امام سجّاد علیه‏السلام او را شناخت و به او فرمود: ای بشیر، پدرت شاعر بود، تو هم از شاعری بهره‏ای داری؟ بشیر گفت: بلی، من خود نیز شاعرم. حضرت فرمود: ابیاتی بگو و جلوتر از ما به مدینه برو و خبر ورود ما و مصیبت قتل سیدالشهداء علیه‏السلام را به مردم اعلام کن. بشیر این ابیات را ساخت و با گریه و صدای رسا بر مردم مدینه فراخواند:
یا اهلَ یثرب لا مُقامَ لکم بِها
قُتِلَ الحسینُ و ادمعی مِدرارٌ
الجسمُ منه بکربلاءِ مفّرجٌ
والرأسُ منه علیَ القناةِ یُدارُ.
یعنی: ای اهل مدینه، دیگر در مدینه اقامت نکنید که حسین علیه‏السلام شهید شد و به این سبب، سیلاب اشک از چشم من روان است. بدن شریفش در کربلا و در میان خاک و خون افتاده و سر مقدّسش را بر سر نیزه‏ها در شهرها می‏گردانند.
بنا به قول ابی مخْنَفْ، زنی در مدینه باقی نماند، جز آنکه از خانه بیرون رفت و مردمان سیاه پوشیدند و فریاد گریه و ناله سر دادند.(9)

امام جعفر صادق علیه‏السلام و عزاداری امام حسین علیه‏السلام

شیعه امامیه بسیاری از احادیث و روایات خود، به ویژه در مسائل فقهی، را از امام ششم، جعفر بن محمّد صادق علیه‏السلام ، گرفته و بسیاری از سنّت‏ها و آداب و رسوم شیعه منسوب به ایشان است، تا آنجا که مذهب شیعه امامیه را «مذهب جعفری» می‏نامند. این مسئله مرهون شرایطی بود: سلسله بنی‏امیّه در سراشیبی سقوط قرار داشتند و خاندان عبّاسی هم هنوز قدرت تثبیت‏شده‏ای نداشتند.
امامت امام صادق علیه‏السلام از سال 114 تا 148 ق طول کشید که دوران نسبتا طولانی 34 ساله را شامل می‏شد. از این مدت، 18 سال در اواخر دوران اموی سپری شد و 16 سال در اوایل دوران خلافت عبّاسی گذشت. امام صادق علیه‏السلام با استفاده از این شرایط، نسبت به بسط و گسترش فرهنگ اسلامی و شیعی تلاش وافری نمود و به تدوین و تعمیق فقه و مبانی و سنن شیعی همّت گمارد و شاگردان زیادی در این جهت پرورش داد. روایات زیادی از بزرگداشت واقعه کربلا و شهادت حسین بن علی علیه‏السلام و یارانش توسط این امام نقل شده است که به برخی از آن‏ها اشاره می‏شود:
از عبداللّه بن سنان روایت شده است که در روز عاشورا بر امام جعفر صادق علیه‏السلام وارد شدم، در حالی‏که جمع زیادی اطراف ایشان را فرا گرفته بودند و ایشان چهره‏ای اندوهناک و غمگین و اشکبار داشت. عرض کردم: یابن رسول اللّه، از چه می‏گریید؟ خداوند دیده شما را نگریاند. فرمود: آیا تو در بی‏خبری به سر می‏بری؟ مگر نمی‏دانی در چنین روزی حسین علیه‏السلام به شهادت رسید؟ گریه به او امان نداد تا سخن بیشتری بگوید و همه مردم به گریه افتادند.(10)
چنانچه این روایت را درست بدانیم، به اوج خفقان عصر اموی و شدت برخورد آنان با سنّت‏های شیعی و به ویژه عزاداری امام حسین علیه‏السلام پی می‏بریم که حتی یاران نزدیک امامان شیعه را نیز در بی‏خبری نگه می‏داشت که البته جای تأمّل دارد.
زید الشحّام نقل می‏کند که روزی نزد امام صادق علیه‏السلام بودیم. جعفر بن عثمان وارد شد و نزدیک امام نشست. امام به او فرمود: شنیده‏ام که تو درباره حسین علیه‏السلام شعر می‏گویی. جعفر گفت: آری. با درخواست امام، جعفر اشعاری در رثای امام حسین علیه‏السلام خواند و امام و جمع حاضر گریه کردند. اشک بر چهره امام جاری گشت و فرمود: ای جعفر، فرشتگان مقرّب الهی سخن تو را شنیدند و گریه کردند، همچنان‏که ما گریه کردیم. سپس فرمود: «کسی که برای حسین علیه‏السلام شعر بگوید، خود گریه کند و دیگران را بگریاند، خدا بهشت را بر او واجب می‏کند و گناهانش را می‏آمرزد.»(11)
محمّد بن سهل می‏گوید: در ایام تشریق(12) به همراه کمّیت شاعر، خدمت امام جعفر صادق علیه‏السلام رسیدیم. کمّیت به امام عرض کرد: اجازه می‏فرمایید: شعر بخوانم؟ حضرت فرمود: بخوان که این ایّام روزهای بزرگی هستند. پس حضرت خانواده خود را گفت که نزدیک آیند و به اشعار کمّیت گوش دهند. کمّیت اشعاری در رثای امام حسین علیه‏السلام خواند. امام در حق کمیّت دعا کرد و برای او آمرزش طلبید.(13)
شیخ فخرالدین طریحی در کتاب منتخب روایت کرده است: چون هلال عاشورا پدیدار می‏شد، حضرت صادق علیه‏السلام اندوهناک می‏گردید و بر جدّ بزرگوارش سیدالشهداء علیه‏السلام می‏گریست و مردم از هر جانب به خدمت ایشان می‏آمدند و با او نوحه و ناله می‏نمودند و بر آن حضرت تعزیت می‏دادند و چون از گریه فارغ می‏گشتند، حضرت می‏فرمود: «ای مردم، بدانید که حسین علیه‏السلام نزد پروردگار خود زنده و مرزوق است و پیوسته به عزاداران خود نگاه می‏کند و بر نام‏های ایشان و پدرانشان و جایگاهی که در بهشت برای آن‏ها مهیّاست از همه داناتر است.»(14)
همچنین امام صادق علیه‏السلام از امام حسین علیه‏السلام نقل می‏کند: «اگر زائر و عزادار من بداند که خداوند چه اجری به وی عطا خواهد فرمود، هر آینه شادی او از اندوهش بیشتر خواهد بود و زائر امام حسین علیه‏السلام با اهل خود برنمی‏گردد مگر مسرور، و عزادار من از جای برنخیزد، مگر آنکه جمیع گناهانش آمرزیده می‏گردد و مانند روزی می‏شود که از مادر متولّد شده است.»(15)
تأکید امام صادق علیه‏السلام به زنده و گواه بودن امام حسین علیه‏السلام ، اشاره به آیاتی از قرآن کریم است که ویژگی‏های شهید را بیان می‏کند.(16) این مسئله بیانگر آن است که امام صادق علیه‏السلام تلاش می‏کردند فضای مسمومی را که بنی‏امیّه برای امامان شیعه از جمله امام حسین علیه‏السلام در جامعه ایجاد کرده بودند و آن‏ها را افرادی طاغی و یاغی نسبت به حاکم اسلامی و امیرالمؤمنین می‏دانستند، با برپایی مجالس عزاداری و بیان حقایقی پیرامون شخصیت و قیام امام حسین علیه‏السلام پاک کنند و مسلمانان را به حقایق آگاه سازند و در این‏باره، به قرآن، که مورد وثوق و اجماع مسلمانان است، متوسّل می‏شدند.

عزاداری امام حسین علیه‏السلام در محضر امام رضا علیه‏السلام

در منابع، اشاراتی به چگونگی برپایی مراسم عزاداری امام حسین علیه‏السلام توسط امامان دیگر شیعه از جمله امام موسی کاظم و امام رضا علیهماالسلام نیز شده است. در مورد امام موسی بن جعفر علیه‏السلام از قول فرزند بزرگوارش نقل شده است: «همین که محرّم فرامی‏رسید، دیگر کسی خنده‏ای بر لب آن حضرت نمی‏دید و همواره اندوهگین بود تا دهه عاشورا بگذرد و چون روز دهم فرامی‏رسید، این روز، روز نهایت غم و مصیبت بود و می‏فرمود: این است آن روزی که جدّم حسین علیه‏السلام در چنین روزی کشته شد.»(17)
ریّان بن شبیب نقل می‏کند که روز اول محرّم بر ابی الحسن الرضا علیه‏السلام وارد شدم. حضرت به من فرمود: «ای پسر شبیب، اگر بر حسین علیه‏السلام بگریی چندان‏که اشک بر گونه‏هایت جاری شود، خدای تعالی هر گناهی که کرده‏ای بیامرزد» سپس فرمود: «اگر می‏خواهی در درجات بهشت با ما باشی، برای اندوه ما اندوهناک باش و در خوشحالی ما شادمان.»(18)
دِعْبِل خُزاعی، شاعر معروف اهل بیت علیهم‏السلام ، روایت کرده است: در ایّام عاشورا خدمت علی بن موسی علیه‏السلام رسیدیم. دیدیم آن حضرت با اصحاب خود ملول و محزون نشسته‏اند. چون مرا دید، فرمود: «مرحبا به تو ای دعبل! مرحبا به یاری‏کننده ما به دست و زبان خود!» پس مرا طلبید و نزد خود نشاند و فرمود: «ای دعبل، دوست دارم که شعری برای من بخوانی که این ایّام، ایام حزن ما اهل بیت و ایام سرور اعدای ما، بخصوص بنی‏امیّه، بوده است. ای دعبل، کسی که بگرید و بگریاند بر مصیبت ما و آنچه که دشمنان بر ما وارد کرده‏اند، حق تعالی او را در زمره ما محشور گرداند. ای دعبل، کسی که در مصیبت جدّم امام حسین علیه‏السلام بگرید، البته خداوند گناهان او را بیامرزد» و بعد برخاست و پرده در میان ما و اهل حرم زد و ایشان را بین پرده نشانید تا در مصیبت جدّ خود بگریند. سپس به من فرمود: «ای دعبل، مرثیه بخوان برای حسین علیه‏السلام که تو تا زنده‏ای ناصر و مادح ما هستی. با این کار، به ما یاری کن و در این‏باره کوتاهی مکن.»
دعبل می‏گوید: اشک از چشمان من جاری شد و شروع به شعرخوانی در رثای امام حسین علیه‏السلام کردم.(19)
شیخ صدوق روایت کرده است که امام رضا علیه‏السلام می‏فرمود: «محرّم ماهی بود که مردم در زمان جاهلیت قتال و جدال را در آن حرام می‏دانستند. اما این امّت جفاکار حرمت این ماه را نگه نداشتند و خون ما را حلال و احترام ما را ضایع و اهل بیت ما را اسیر کردند. خیمه‏های اهل بیت را سوزاندند و اموال آنان را به غارت بردند و هیچ حرمتی از برای رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در حق ما لحاظ نکردند. روز قتل امام حسین علیه‏السلام چشم‏های ما را مجروح و اشک ما را جاری و عزیز ما را ذلیل گردانیدند. پس بر مثلِ حسین علیه‏السلام باید گریه‏کنندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را محو می‏کند.»(20)

نتیجه

در پایان، لازم است به چند نکته در مورد اهداف و چگونگی عزاداری امام حسین علیه‏السلام از سوی امامان شیعه علیهم‏السلام اشاره شود: اول اینکه امامان شیعه با برپایی عزاداری امام حسین علیه‏السلام تلاش می‏کردند حقّانیت امام حسین علیه‏السلام و باطل بودن ادعاهای یزید و امویان را ثابت کنند، و این نشان‏دهنده آن است که جوّ عمومی جامعه اسلامی چنان مسموم بود که حتی برخی از اصحاب و یاران امامان شیعه از این موضوع غافل بودند؛(21) چنان‏که در بسیاری از روایات و دعاهایی که از امامان شیعه بر جای مانده‏اند به‏طور مرتّب تکرار می‏شود که امام حسین علیه‏السلام برای خدا و برپا کردن احکام اسلامی همچون نماز و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد.(22)
دوم اینکه امامان شیعه علیهم‏السلام با برپایی عزای امام حسین علیه‏السلام و منسوب کردن خویش به ایشان، سعی در اثبات حقّانیت خود و ستمگری و بطلان دشمنان و حکومت زمان خود داشتند و برپاداری عزای امام حسین علیه‏السلام را بهترین و مؤثرترین شیوه مبارزه در زمان خویش می‏دانستند. امام رضا علیه‏السلام وقتی مصیبت‏های امام حسین علیه‏السلام و یارانش را بیان می‏کرد، به جای ایشان، کلمه ما را به کار می‏برد: «این امّت جفاکار، خون ما را حلال و احترام ما را ضایع و اهل بیت ما را اسیر کردند و خیمه‏های حرم ما را سوختند و اموال ما را به غارت بردند و هیچ حرمتی از برای رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در حق ما لحاظ نکردند.»(23) در روایت معروف «سلسلة الذهب» نیز امام رضا علیه‏السلام شرط وارد شدن به قلعه توحید و ایمن ماندن از عذاب را پذیرفتن امامت خویش بیان می‏کنند.(24)
در این زمینه، امامان شیعه علیهم‏السلام به آیات قرآن، که مورد وثوق همه فرقه‏های اسلامی است، متمسّک می‏شدند؛ چنان که آیاتی از قرآن که در رابطه با حقوق اهل بیت پیامبر علیهم‏السلام بر امّت اسلامی هستند،(25) در روایت اخیر مورد توجه قرار گرفته‏اند و یا در روایتی دیگر به آیاتی از قرآن که خصوصیات شهید راه خدا را بیان می‏کند، اشاره شده است.(26)
در مورد کیفیت و مدت برگزاری مراسم عزاداری در حضور امامان شیعه علیهم‏السلام نیز از روایات و شواهد تاریخی چنین برمی‏آید که بر خلاف ادعای پنهانی بودن این مراسم در زمان ایشان، امامان شیعه علیهم‏السلام برای رسیدن به اهداف مقدّس خویش، سعی می‏کردند این مراسم را به صورت دسته‏جمعی، حتی اگر شده با حضور خانواده خویش، علنی و در ملأ عام و در هر فرصت ممکن برپا دارند.
ابن قولویه از ابن هارون مکفوف(27) روایت کرده است: خدمت امام جعفر صادق علیه‏السلام رسیدم، به من فرمود: در مصیبت حسین علیه‏السلام شعری بخوان. ابوهارون به شیوه رسمی و ـ به قول معروف ـ «کتابی» اشعار خود را خواند. حضرت به او فرمود: به همان نحوی که نزد قبر آن حضرت می‏خوانی، مرثیه‏سرایی کن؛ یعنی همراه با حزن و اندوه و سوز و گداز. او می‏گوید: پس من این بیت را خواندم:
اَمِر علی حدثِ الحسین
ِ فقُل لاِعظُمهِ الزکیّه.
یعنی بر مزار حسین گذر کن و به استخوان‏های پاکش بگو.
و چون حضرت گریست، من ساکت شدم. فرمود: بخوان. من چند بیت دیگر خواندم، بعد فرمود: باز هم بخوان. من این بیت را خواندم:
یا مریم قومی فانّه بی مولاکِ
و علی الحسینِ فاسعدیِ ببکاکِ.
پس حضرت گریست و اهل حرم به ناله و شیون آمدند و چون ساکت شد، فرمود: «ای اباهارون، هر که شعری در مصیبت حسین علیه‏السلام بسراید، پس بگریاند ده نفر را، بر او بهشت واجب است» و سپس نفرات را کم کرد تا به یک نفر رسید و فرمود: «هر که بخواند شعری در مصیبت حسین علیه‏السلام و یک نفر را بگریاند، بهشت بر او واجب است.»(28)
از این روایت برمی‏آید که امامان شیعه علیهم‏السلام عزاداری با سوز و گداز و همراه با گریه و زاری را تشویق و تبلیغ می‏کردند و برای آن ثواب زیادی قایل بودند. همچنین سعی می‏کردند اقوام و بستگان خود را نیز در این‏گونه مراسم شرکت دهند.
امام صادق علیه‏السلام با لحنی تشویق‏گونه خطاب به فضیل بن یسار می‏فرماید: «آیا مجلس تشکیل می‏دهید و با هم درباره ما سخن می‏

این کاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
(سکسی بوی)

sorena100

کاربر

ارسالها: 104

#500 Posted: 5 Dec 2013 00:29

rostam91
دین رو خداوند در زمان پیامبرش تکمیل کرد یا در زمان ائمه؟

شما اول بگو به امام معتقد هستیی یا نه........اگه هستی بگو امام بالاتره یا پیامبر؟
rostam91

خدای من یعنی اینقدر یکجانبه نگری؟
یعنی ما ۸ سال رو با سلاحهای دست چندم گزروندیم؟
موشک اسکاد بی ساخت روسیه همون موشکی که تهران رو میزدن هم در اختیار ایران بود هم عراق برد موشک ۴۵۰ کیلومتر
ایران براحتی میتونست با این موشک عراق رو بکوبه ولی عراقیها برای اینکار مجبور بودن برد موشک رو زیاد کنن و بجاش از قدرت تخریب کم برای همین هر موشکی که ایران میزد شاید بیش از دو موشک عراقی قدرت تخریب داشت
در حالی که ما از هواپیماهای آمریکائی اف ۴ و اف ۱۴ آمریکائی استفاده میکردیم و برای اون زمان بروز بود و تنها سه چهار سال از خریدشون میگذشت عراقیها هم از سوخو و میگ روسی و میراژ فرانسوی که برای اون زمان بروز بود استفاده میکردن ضمن اینکه هوانیروز اون زمان ایران از نظر قدرت رده پنجم جهان بود و کلا عراق نیروی دریائی آنچنانی نداشت
البته ادامه نمیدم چون بحث دیگه خیلی داره به انحراف میره

این موشکا خریدشون مال قبل انقلابه.....خودتم میگی ۴ سال از خریدشون میگذشت....همجین به روزم نبودیم....تنها کشوری که به ما کمک میکرد سورریه بود....همین...اگه خاطرات جنگو بخونی میفهمی که خرید از بازار سیاه اسلحه چه جوریه....۳ برابر قیمت...و از نظرم اطلاعات هم خرید تسلیحات و تجهیزات به گوش دشمن میرسید...مثلا ایران دنبال خرید مینه ضد نففره گگوجه ای یه که تو تپه ها به کار میره...
فکر نکن امریکا به ما فرت فرت مثل مخالفین سوریه اسلحه میداد.....چون کوته فکریه.....

rostam91
پس تا اینجا هر مرده ای میتونه وسیله باشه به شرط اینکه مومن و متقی باشه و این به ائمه معصوم فقط اتلاق نمیشه!( اینو با تاکید گفتم برای اینکه در پستهای آینده منکر نشی)

اولا اینکه مرده احترام داره...و بددن اولیا خدا بیشتر......اگه بحث مرده باشه مگه ۶۰ سال قبل امام حسن و ...در قبرستون بقیع قبر نداشتن؟؟؟؟مگه حاکم اون دوره شیعه بود؟؟؟؟وقتی قبر تخریب شد که وهابی ها حاکم عربستان شدن....چرا قبر پیامبر تخریب نشده؟؟؟؟چرا قبر امام حسین در کربلا خراب نشده....تو سوریه چرا خراب نکردند؟؟؟
پس مرده قابل احترامه حتی خود خدا هم تو آداب حج گفته ادبو نسبت به قبر حضرت اسماعیل حفظ کنیدو دور قبر حضرت اسماعیل طواف کنید....اگه دور طواف دور قبر شرکه پس همه مسلمونا مشرکن.....یا پیامبر میگفت ایراد داره....

دوما در مورد گریه کردنم امام سجاد و بنی هاشم در محرم گریه میکردند خانومهای بنی هاشم هم به خودشون نمیرسیدند بقیه امامان هم همین....و ما چون پیرو رفتار بهترین و مومن ترین افراد نظیر امامان هستیم در عذای امام حسین گریه میکنیم..

مام سجّاد علیه‏السلام در سوگ پدر

سوگواری و بزرگداشت شهادت امام حسین علیه‏السلام و یارانش از همان آغاز و توسط فرزندش علی بن حسین علیه‏السلام ملقّب به «امام سجّاد» علیه‏السلام و خواهر گرامی‏اش حضرت زینب علیهاالسلام و دیگر همراهان آن حضرت، که شاهد ماجرا بودند، برپا شده است.
امام سجّاد علیه‏السلام با توجه به حاکمیت مطلق و قساوت امویان، که اوج بی‏رحمی خود را در حادثه کربلا نشان داده بودند، دوران امامت خود را در انزوای سیاسی به سر برد و از مناقشات سیاسی کناره‏گیری کرد. ایشان در جریان رویارویی عبداللّه بن زبیر با حکومت اموی دخالت نکرد و حتی در قیام مردم مدینه در واقعه «حرّه» بر ضد حکومت یزید، بی‏طرفی اختیار کرد و به تقاضای مروان بن حکم، عامل مدینه، پناهندگی همسر و خانواده‏اش را پذیرفت و آن‏ها را به همراه خانواده خود به «ینبع» (چشمه‏سرای نزدیک مدینه، سمت راست کوه رضوی) برد. این در حالی بود که مروان ابتدا این خواهش را از عبداللّه بن عمر کرد، ولی او نپذیرفت.(2)
علاوه بر فراهم نبودن شرایط برای قیام امام سجّاد علیه‏السلام علت مهم دیگر، عظمت واقعه کربلا و رسالت بزرگی بود که این امام برای رساندن پیام عاشورا و جلوگیری از به فراموشی سپردن آن بر دوش خود احساس می‏کرد. وی بهترین راه مبارزه با حکومت اموی را زنده نگه داشتن حادثه عاشورا و افشای جنایات امویان در این واقعه می‏دانست.
امام سجّاد علیه‏السلام از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن خاطره عاشورا و یاد امام حسین علیه‏السلام و یارانش استفاده می‏کرد. نقل شده است که ایشان هنگام نوشیدن آب به شدت می‏گریست و وقتی با پرسش اطرافیان در این‏باره روبه‏رو می‏شد، پاسخ می‏داد: «چگونه گریه نکنم، در حالی که آبی را که پرندگان و جانوران وحشی از آن آزادانه استفاده می‏کردند، بر پدرم منع نمودند؟»(3)
از امام صادق علیه‏السلام نقل شده است که علی بن حسین علیه‏السلام پس از شهادت امام حسین علیه‏السلام تا آخرین لحظات زندگی بر مصیبت پدرش گریه می‏کرد و هر گاه می‏خواست دست به سوی طعام ببرد و یا آب بنوشد گریه می‏کرد، تا جایی که یکی از غلامانش به او گفت: یابن رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ، چقدر گریه می‏کنید؟! می‏ترسم خود را هلاک کنید! حضرت در جواب فرمود: «همانا اندوه و غصّه‏ام را به خدا شکوه می‏کنم و می‏دانم از خدا آنچه را که شما نمی‏دانید.»(4)
در پاسخ یکی دیگر از کسانی که به گریه‏های شدید ایشان معترض بود، فرمود: «وای بر تو! یعقوب پیامبر دوازده فرزند داشت که خدا یکی را از چشم پدر دور کرد. یعقوب در فراق یوسف به قدری گریه کرد که دو چشمش نابینا و سفید شد و کمرش از غصّه یوسف خمیده گشت، در حالی که فرزندش زنده و سالم بود. ولی من با دو چشمم دیدم که پدر و برادر و عموهایم و هفده تن از اهل بیت در کنارم کشته شدند، چگونه می‏توانم گریه نکنم؟»(5)
در برخی از روایات نقل شده است که پس از خواب عجیب و عبرت‏انگیزی که همسر یزید دید و برای شوهرش نقل کرد، یزید اسرای اهل بیت علیهم‏السلام را خواست و برای دل‏جویی و جلب رضایت آنان، آمادگی خود را برای برآوردن خواسته‏ای از آنان اعلام کرد. اهل بیت امام حسین علیه‏السلام گفتند: ما بیش از هر چیز دوست داریم بر حسین علیه‏السلام گریه و زاری کنیم. سپس یزید مقدّمات عزاداری را برای آن‏ها فراهم کرد و اسرای اهل بیت هفت روز بر آن حضرت ندبه و زاری کردند.(6)
نویسنده کتاب سیاهپوشی در سوگ ائمّه نور علیهم‏السلام ، در این باره چنین آورده است: هند، همسر یزید، می‏گوید: در عالم خواب دیدم دری از آسمان باز شده است و فرشتگان گروه گروه به سوی سر حسین علیه‏السلام فرود می‏آیند و می‏گویند: السلام علیک یا ابا عبداللّه، السلام علیک یابن رسول‏اللّه. در ادامه، او در عالم رؤیا شاهد بوسیدن سر امام حسین علیه‏السلام توسط پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله و مناظر دیگری بود. هند می‏گوید: ناراحت و نگران از خواب بیدار شدم و ناگهان چشمم به نوری افتاد که از سر بریده امام حسین علیه‏السلام متصاعد بود. با مشاهده این صحنه، به جست‏وجوی یزید برخاستم و او را در اتاقی تاریک یافتم که محزون و غمگین می‏گفت: مرا چه به کار حسین؟ خواب خویش را برای او نقل کردم و او سرش را به زیر افکنده بود.
نویسنده با ذکر این رؤیا، یزید را پشیمان و نادم از جنایت خویش در کربلا دانسته است و این موضوع را عامل برخورد ملایم وی با اهل بیت علیهم‏السلام می‏داند،(7) در حالی که باید توجه داشت ترس یزید از خشم عمومی مردم و قیام بر ضد حکومت را باید عامل اصلی مدارا با اسرای اهل بیت علیهم‏السلام و سعی در جلب رضایت آنان دانست. کافی است مروری بر واقعه «حَرّه» و جنایات لشکریان یزید در مدینه، که دو سال پس از واقعه کربلا روی داد، داشته باشیم تا نادم و پشیمان بودن یزید از جنایاتش در کربلا را داستانی نادرست بدانیم.
دکتر شهیدی در این‏باره می‏نویسد: «مسلم بن عقبه، فرمانده سپاه اعزامی یزید به مدینه، سه روز شهر را به اختیار سپاهیان خونخوار شام نهاد تا هرچه خواهند بکنند و چه مردان دیندار و پارسا و شب‏زنده‏دار که کشته شد و چه حرمت‏ها که در هم شکست و چه زنان و دختران که از تجاوز این مردم وحشی نرستند! خدا می‏داند از این فاجعه تنها یک حقیقت را می‏توان دریافت و آن اینکه در این لشکرکشی، امیر و مأمور هیچ‏یک از فقه اسلام آگاهی نداشتند، و اگر داشتند بدان بی‏اعتنا بودند.»(8)
یکی از شیوه‏های امامان شیعه در برگزاری عزاداری بر امام حسین علیه‏السلام و زنده نگه‏داشتن یاد و خاطره قیام عاشورا استفاده از خطیبان و شاعران و افراد خوش‏صدا بود. به این افراد «مُنْشِدْ» می‏گفتند که معادل «مدّاح» امروزی بود. البته مسلّم است این افراد، که در محضر امامان معصوم به شعرخوانی و مرثیه‏سرایی می‏پرداختند، از هرگونه گزافه‏گویی و غلو و سخن نادرست به دور بودند و اساسا حادثه کربلا آن‏قدر دلخراش و حزن‏انگیز است که برای تحریک احساسات، نیازی به قصه‏پردازی و بیان مطالب نادرست، که متأسفانه کار برخی از مدّاحان شده، نیست.
هنگام بازگشت اهل بیت علیهم‏السلام به مدینه، کاروان آن‏ها در نزدیکی شهر اقامت کوتاهی کرد. چند تن از اهالی مدینه با کاروان اسرا برخورد کردند. یکی از آنان بشیر بن جذلَمْ بود. امام سجّاد علیه‏السلام او را شناخت و به او فرمود: ای بشیر، پدرت شاعر بود، تو هم از شاعری بهره‏ای داری؟ بشیر گفت: بلی، من خود نیز شاعرم. حضرت فرمود: ابیاتی بگو و جلوتر از ما به مدینه برو و خبر ورود ما و مصیبت قتل سیدالشهداء علیه‏السلام را به مردم اعلام کن. بشیر این ابیات را ساخت و با گریه و صدای رسا بر مردم مدینه فراخواند:
یا اهلَ یثرب لا مُقامَ لکم بِها
قُتِلَ الحسینُ و ادمعی مِدرارٌ
الجسمُ منه بکربلاءِ مفّرجٌ
والرأسُ منه علیَ القناةِ یُدارُ.
یعنی: ای اهل مدینه، دیگر در مدینه اقامت نکنید که حسین علیه‏السلام شهید شد و به این سبب، سیلاب اشک از چشم من روان است. بدن شریفش در کربلا و در میان خاک و خون افتاده و سر مقدّسش را بر سر نیزه‏ها در شهرها می‏گردانند.
بنا به قول ابی مخْنَفْ، زنی در مدینه باقی نماند، جز آنکه از خانه بیرون رفت و مردمان سیاه پوشیدند و فریاد گریه و ناله سر دادند.(9)

امام جعفر صادق علیه‏السلام و عزاداری امام حسین علیه‏السلام

شیعه امامیه بسیاری از احادیث و روایات خود، به ویژه در مسائل فقهی، را از امام ششم، جعفر بن محمّد صادق علیه‏السلام ، گرفته و بسیاری از سنّت‏ها و آداب و رسوم شیعه منسوب به ایشان است، تا آنجا که مذهب شیعه امامیه را «مذهب جعفری» می‏نامند. این مسئله مرهون شرایطی بود: سلسله بنی‏امیّه در سراشیبی سقوط قرار داشتند و خاندان عبّاسی هم هنوز قدرت تثبیت‏شده‏ای نداشتند.
امامت امام صادق علیه‏السلام از سال 114 تا 148 ق طول کشید که دوران نسبتا طولانی 34 ساله را شامل می‏شد. از این مدت، 18 سال در اواخر دوران اموی سپری شد و 16 سال در اوایل دوران خلافت عبّاسی گذشت. امام صادق علیه‏السلام با استفاده از این شرایط، نسبت به بسط و گسترش فرهنگ اسلامی و شیعی تلاش وافری نمود و به تدوین و تعمیق فقه و مبانی و سنن شیعی همّت گمارد و شاگردان زیادی در این جهت پرورش داد. روایات زیادی از بزرگداشت واقعه کربلا و شهادت حسین بن علی علیه‏السلام و یارانش توسط این امام نقل شده است که به برخی از آن‏ها اشاره می‏شود:
از عبداللّه بن سنان روایت شده است که در روز عاشورا بر امام جعفر صادق علیه‏السلام وارد شدم، در حالی‏که جمع زیادی اطراف ایشان را فرا گرفته بودند و ایشان چهره‏ای اندوهناک و غمگین و اشکبار داشت. عرض کردم: یابن رسول اللّه، از چه می‏گریید؟ خداوند دیده شما را نگریاند. فرمود: آیا تو در بی‏خبری به سر می‏بری؟ مگر نمی‏دانی در چنین روزی حسین علیه‏السلام به شهادت رسید؟ گریه به او امان نداد تا سخن بیشتری بگوید و همه مردم به گریه افتادند.(10)
چنانچه این روایت را درست بدانیم، به اوج خفقان عصر اموی و شدت برخورد آنان با سنّت‏های شیعی و به ویژه عزاداری امام حسین علیه‏السلام پی می‏بریم که حتی یاران نزدیک امامان شیعه را نیز در بی‏خبری نگه می‏داشت که البته جای تأمّل دارد.
زید الشحّام نقل می‏کند که روزی نزد امام صادق علیه‏السلام بودیم. جعفر بن عثمان وارد شد و نزدیک امام نشست. امام به او فرمود: شنیده‏ام که تو درباره حسین علیه‏السلام شعر می‏گویی. جعفر گفت: آری. با درخواست امام، جعفر اشعاری در رثای امام حسین علیه‏السلام خواند و امام و جمع حاضر گریه کردند. اشک بر چهره امام جاری گشت و فرمود: ای جعفر، فرشتگان مقرّب الهی سخن تو را شنیدند و گریه کردند، همچنان‏که ما گریه کردیم. سپس فرمود: «کسی که برای حسین علیه‏السلام شعر بگوید، خود گریه کند و دیگران را بگریاند، خدا بهشت را بر او واجب می‏کند و گناهانش را می‏آمرزد.»(11)
محمّد بن سهل می‏گوید: در ایام تشریق(12) به همراه کمّیت شاعر، خدمت امام جعفر صادق علیه‏السلام رسیدیم. کمّیت به امام عرض کرد: اجازه می‏فرمایید: شعر بخوانم؟ حضرت فرمود: بخوان که این ایّام روزهای بزرگی هستند. پس حضرت خانواده خود را گفت که نزدیک آیند و به اشعار کمّیت گوش دهند. کمّیت اشعاری در رثای امام حسین علیه‏السلام خواند. امام در حق کمیّت دعا کرد و برای او آمرزش طلبید.(13)
شیخ فخرالدین طریحی در کتاب منتخب روایت کرده است: چون هلال عاشورا پدیدار می‏شد، حضرت صادق علیه‏السلام اندوهناک می‏گردید و بر جدّ بزرگوارش سیدالشهداء علیه‏السلام می‏گریست و مردم از هر جانب به خدمت ایشان می‏آمدند و با او نوحه و ناله می‏نمودند و بر آن حضرت تعزیت می‏دادند و چون از گریه فارغ می‏گشتند، حضرت می‏فرمود: «ای مردم، بدانید که حسین علیه‏السلام نزد پروردگار خود زنده و مرزوق است و پیوسته به عزاداران خود نگاه می‏کند و بر نام‏های ایشان و پدرانشان و جایگاهی که در بهشت برای آن‏ها مهیّاست از همه داناتر است.»(14)
همچنین امام صادق علیه‏السلام از امام حسین علیه‏السلام نقل می‏کند: «اگر زائر و عزادار من بداند که خداوند چه اجری به وی عطا خواهد فرمود، هر آینه شادی او از اندوهش بیشتر خواهد بود و زائر امام حسین علیه‏السلام با اهل خود برنمی‏گردد مگر مسرور، و عزادار من از جای برنخیزد، مگر آنکه جمیع گناهانش آمرزیده می‏گردد و مانند روزی می‏شود که از مادر متولّد شده است.»(15)
تأکید امام صادق علیه‏السلام به زنده و گواه بودن امام حسین علیه‏السلام ، اشاره به آیاتی از قرآن کریم است که ویژگی‏های شهید را بیان می‏کند.(16) این مسئله بیانگر آن است که امام صادق علیه‏السلام تلاش می‏کردند فضای مسمومی را که بنی‏امیّه برای امامان شیعه از جمله امام حسین علیه‏السلام در جامعه ایجاد کرده بودند و آن‏ها را افرادی طاغی و یاغی نسبت به حاکم اسلامی و امیرالمؤمنین می‏دانستند، با برپایی مجالس عزاداری و بیان حقایقی پیرامون شخصیت و قیام امام حسین علیه‏السلام پاک کنند و مسلمانان را به حقایق آگاه سازند و در این‏باره، به قرآن، که مورد وثوق و اجماع مسلمانان است، متوسّل می‏شدند.

عزاداری امام حسین علیه‏السلام در محضر امام رضا علیه‏السلام

در منابع، اشاراتی به چگونگی برپایی مراسم عزاداری امام حسین علیه‏السلام توسط امامان دیگر شیعه از جمله امام موسی کاظم و امام رضا علیهماالسلام نیز شده است. در مورد امام موسی بن جعفر علیه‏السلام از قول فرزند بزرگوارش نقل شده است: «همین که محرّم فرامی‏رسید، دیگر کسی خنده‏ای بر لب آن حضرت نمی‏دید و همواره اندوهگین بود تا دهه عاشورا بگذرد و چون روز دهم فرامی‏رسید، این روز، روز نهایت غم و مصیبت بود و می‏فرمود: این است آن روزی که جدّم حسین علیه‏السلام در چنین روزی کشته شد.»(17)
ریّان بن شبیب نقل می‏کند که روز اول محرّم بر ابی الحسن الرضا علیه‏السلام وارد شدم. حضرت به من فرمود: «ای پسر شبیب، اگر بر حسین علیه‏السلام بگریی چندان‏که اشک بر گونه‏هایت جاری شود، خدای تعالی هر گناهی که کرده‏ای بیامرزد» سپس فرمود: «اگر می‏خواهی در درجات بهشت با ما باشی، برای اندوه ما اندوهناک باش و در خوشحالی ما شادمان.»(18)
دِعْبِل خُزاعی، شاعر معروف اهل بیت علیهم‏السلام ، روایت کرده است: در ایّام عاشورا خدمت علی بن موسی علیه‏السلام رسیدیم. دیدیم آن حضرت با اصحاب خود ملول و محزون نشسته‏اند. چون مرا دید، فرمود: «مرحبا به تو ای دعبل! مرحبا به یاری‏کننده ما به دست و زبان خود!» پس مرا طلبید و نزد خود نشاند و فرمود: «ای دعبل، دوست دارم که شعری برای من بخوانی که این ایّام، ایام حزن ما اهل بیت و ایام سرور اعدای ما، بخصوص بنی‏امیّه، بوده است. ای دعبل، کسی که بگرید و بگریاند بر مصیبت ما و آنچه که دشمنان بر ما وارد کرده‏اند، حق تعالی او را در زمره ما محشور گرداند. ای دعبل، کسی که در مصیبت جدّم امام حسین علیه‏السلام بگرید، البته خداوند گناهان او را بیامرزد» و بعد برخاست و پرده در میان ما و اهل حرم زد و ایشان را بین پرده نشانید تا در مصیبت جدّ خود بگریند. سپس به من فرمود: «ای دعبل، مرثیه بخوان برای حسین علیه‏السلام که تو تا زنده‏ای ناصر و مادح ما هستی. با این کار، به ما یاری کن و در این‏باره کوتاهی مکن.»
دعبل می‏گوید: اشک از چشمان من جاری شد و شروع به شعرخوانی در رثای امام حسین علیه‏السلام کردم.(19)
شیخ صدوق روایت کرده است که امام رضا علیه‏السلام می‏فرمود: «محرّم ماهی بود که مردم در زمان جاهلیت قتال و جدال را در آن حرام می‏دانستند. اما این امّت جفاکار حرمت این ماه را نگه نداشتند و خون ما را حلال و احترام ما را ضایع و اهل بیت ما را اسیر کردند. خیمه‏های اهل بیت را سوزاندند و اموال آنان را به غارت بردند و هیچ حرمتی از برای رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در حق ما لحاظ نکردند. روز قتل امام حسین علیه‏السلام چشم‏های ما را مجروح و اشک ما را جاری و عزیز ما را ذلیل گردانیدند. پس بر مثلِ حسین علیه‏السلام باید گریه‏کنندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را محو می‏کند.»(20)

نتیجه

در پایان، لازم است به چند نکته در مورد اهداف و چگونگی عزاداری امام حسین علیه‏السلام از سوی امامان شیعه علیهم‏السلام اشاره شود: اول اینکه امامان شیعه با برپایی عزاداری امام حسین علیه‏السلام تلاش می‏کردند حقّانیت امام حسین علیه‏السلام و باطل بودن ادعاهای یزید و امویان را ثابت کنند، و این نشان‏دهنده آن است که جوّ عمومی جامعه اسلامی چنان مسموم بود که حتی برخی از اصحاب و یاران امامان شیعه از این موضوع غافل بودند؛(21) چنان‏که در بسیاری از روایات و دعاهایی که از امامان شیعه بر جای مانده‏اند به‏طور مرتّب تکرار می‏شود که امام حسین علیه‏السلام برای خدا و برپا کردن احکام اسلامی همچون نماز و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد.(22)
دوم اینکه امامان شیعه علیهم‏السلام با برپایی عزای امام حسین علیه‏السلام و منسوب کردن خویش به ایشان، سعی در اثبات حقّانیت خود و ستمگری و بطلان دشمنان و حکومت زمان خود داشتند و برپاداری عزای امام حسین علیه‏السلام را بهترین و مؤثرترین شیوه مبارزه در زمان خویش می‏دانستند. امام رضا علیه‏السلام وقتی مصیبت‏های امام حسین علیه‏السلام و یارانش را بیان می‏کرد، به جای ایشان، کلمه ما را به کار می‏برد: «این امّت جفاکار، خون ما را حلال و احترام ما را ضایع و اهل بیت ما را اسیر کردند و خیمه‏های حرم ما را سوختند و اموال ما را به غارت بردند و هیچ حرمتی از برای رسول‏اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در حق ما لحاظ نکردند.»(23) در روایت معروف «سلسلة الذهب» نیز امام رضا علیه‏السلام شرط وارد شدن به قلعه توحید و ایمن ماندن از عذاب را پذیرفتن امامت خویش بیان می‏کنند.(24)
در این زمینه، امامان شیعه علیهم‏السلام به آیات قرآن، که مورد وثوق همه فرقه‏های اسلامی است، متمسّک می‏شدند؛ چنان که آیاتی از قرآن که در رابطه با حقوق اهل بیت پیامبر علیهم‏السلام بر امّت اسلامی هستند،(25) در روایت اخیر مورد توجه قرار گرفته‏اند و یا در روایتی دیگر به آیاتی از قرآن که خصوصیات شهید راه خدا را بیان می‏کند، اشاره شده است.(26)
در مورد کیفیت و مدت برگزاری مراسم عزاداری در حضور امامان شیعه علیهم‏السلام نیز از روایات و شواهد تاریخی چنین برمی‏آید که بر خلاف ادعای پنهانی بودن این مراسم در زمان ایشان، امامان شیعه علیهم‏السلام برای رسیدن به اهداف مقدّس خویش، سعی می‏کردند این مراسم را به صورت دسته‏جمعی، حتی اگر شده با حضور خانواده خویش، علنی و در ملأ عام و در هر فرصت ممکن برپا دارند.
ابن قولویه از ابن هارون مکفوف(27) روایت کرده است: خدمت امام جعفر صادق علیه‏السلام رسیدم، به من فرمود: در مصیبت حسین علیه‏السلام شعری بخوان. ابوهارون به شیوه رسمی و ـ به قول معروف ـ «کتابی» اشعار خود را خواند. حضرت به او فرمود: به همان نحوی که نزد قبر آن حضرت می‏خوانی، مرثیه‏سرایی کن؛ یعنی همراه با حزن و اندوه و سوز و گداز. او می‏گوید: پس من این بیت را خواندم:
اَمِر علی حدثِ الحسین
ِ فقُل لاِعظُمهِ الزکیّه.
یعنی بر مزار حسین گذر کن و به استخوان‏های پاکش بگو.
و چون حضرت گریست، من ساکت شدم. فرمود: بخوان. من چند بیت دیگر خواندم، بعد فرمود: باز هم بخوان. من این بیت را خواندم:
یا مریم قومی فانّه بی مولاکِ
و علی الحسینِ فاسعدیِ ببکاکِ.
پس حضرت گریست و اهل حرم به ناله و شیون آمدند و چون ساکت شد، فرمود: «ای اباهارون، هر که شعری در مصیبت حسین علیه‏السلام بسراید، پس بگریاند ده نفر را، بر او بهشت واجب است» و سپس نفرات را کم کرد تا به یک نفر رسید و فرمود: «هر که بخواند شعری در مصیبت حسین علیه‏السلام و یک نفر را بگریاند، بهشت بر او واجب است.»(28)
از این روایت برمی‏آید که امامان شیعه علیهم‏السلام عزاداری با سوز و گداز و همراه با گریه و زاری را تشویق و تبلیغ می‏کردند و برای آن ثواب زیادی قایل بودند. همچنین سعی می‏کردند اقوام و بستگان خود را نیز در این‏گونه مراسم شرکت دهند.
امام صادق علیه‏السلام با لحنی تشویق‏گونه خطاب به فضیل بن یسار می‏فرماید: «آیا مجلس تشکیل می‏دهید و با هم درباره ما سخن

این کاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
(سکسی بوی)

صفحه 50 از 93: « پیشین 1 ... 49 50 51 ... 92 93 پسین »

مذهب /

Moharram | محرم........نظرت راجع به محرم و عزاداری حسین چیه؟؟؟؟

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا