ارسالها: 101
#64
Posted: 6 May 2016 00:16
اگر بجای آنکه دین مطالعه شود، انسان ها متعهد به پیشرفت ریاضیات-جبر می شدند. اگر منطق علمی جای صوفی گری، ایمان و خرافات را می گرفت. انسانیت جایگزین ادیانی می شد که انسان ها را از هم جدا کرده اند.
عمر خیام (18 می 1048 -4 دسامبر 1131)
ویرایش شده توسط: usernamexn
ارسالها: 455
#65
Posted: 10 Oct 2016 21:58
« آن قسمت هایی از انجیل که نمی فهمم ، ناراحتم نمی کنند امّا آن قسمت هایی از آن که می فهمم ، معذّبم می کنند »
مارک تواین
هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا ---- آنچه این نامردمان با جان انسان می کنند
ارسالها: 1264
#66
Posted: 15 Oct 2016 06:04
خاطره یک روحانی از یک آتئیست:
روزگاری که درقم طلبه بودم بعلت جوانی و خامی و بی ارتباطی با جامعه معتقد بودم که فقط کسی که درقم باشد و روحانی باشد انسان ارزشمندی است.
اما وقتی در دوره ای که دانشگاه تهران بودم با شخصیت های با فضیلت روبرو شدم، فهمیدم که در خارج از قم و در اشخاص غیر روحانی هم اشخاص ارزشمند وجود دارند اما باز شیعه بودن را شرط اصلی می دانستم.
بعد با سفر به کشورهای عربی متوجه شدم که بین سایر فرق اسلامی هم انسان ارزشمند یافت می شود.
پس از سفر به اروپا به این نکته واقف شدم که در بین سایر مردم موحد نیز انسان ارزشمند وجود دارد.
پس از آن در سفر ژاپن حادثه ای برایم رخ داد که برایم معلوم شد به معنی حقیقی فضیلت و انسانیت زبان و مکان و نژاد ومذهب و رنگ نمی شناسد. زیرا در پایان سفر آمریکا و هنگ کنگ وارد ژاپن شدم، موقع بازیهای المپیک بود که در ژاپن برگزار می شد و برایشان من که با لباس روحانی بودم جالب بود و از من عکس و فیلم می گرفتند و.. ...
برای غذا به رستوران بسیار بزرگ و شلوغی رفتم و بعد چندین ساعت به جاهای دیگری رفتم ناگهان یادم آمد که ساکم را که تمام زندگیم داخل
آن بود را در آن رستوران جا گذاشته ام سرآسیمه رفتم و با کمال ناباوری دیدم ساکم همانجا است و پیرمردی کنار آن نشسته است، او گفت: "وقتی دیدم ساکت را فراموش کردی با این که وقت دندان پزشکی داشتم، ماندم تا بر گردی."
و وقتی از او تشکر کردم و گفتم: "خدا به شما اجرخواهد داد"، او در جواب گفت: "من به خدا اعتقاد ندارم، من به انسانیت معتقدم."
برگرفته از کتاب "گردش ایام" /دکتر خلیل رفاهی (قمشه ای)
نه بسته ام به کس دل نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من
صفحه 7 از 7