ارسالها: 66
#101
Posted: 3 Jul 2022 11:13
قرائن و شواهد نشون میدند ما انسان‌ها موجوداتی متفاوت از حیوانات نیستیم.
بشر در چند ده هزار سال اخیر موفق شده بر این سیاره تسلط مطلق پیدا کنه. در این راه حیوانات بسیاری را منقرض کرده. اما آیا فقط حیوانات قربانیان ما بودند؟
خیر. انسان امروزی فقط یکی از انواع انسان‌ها بوده. ما موفق شدیم نئاندرتال‌ها و سایرین را منقرض کنیم. شاید در چند ده هزار سال آینده ما نیز به هر دلیلی منقرض بشیم.
بنابراین دلیلی نداره فکر کنیم زندگی پس از مرگ برای ما قراره چیزی متفاوت از زندگی پیش از بدنیا اومدن ما باشه.
ما میمیریم و عناصر وجودیمون به طبیعت باز میگرده طوری که گویی هیچ وقت نبودیم. درست همونطور یک سوسک میمیره.
حواسمون باشه و باید همیشه بخودمون یادآوری کنیم که هیچ کس پس از مرگ به دنیا بازنگشته.
تمام داستان‌هایی که نخبگان جوامع برای کنترل توده‌ها تعریف کردند برآمده از تصورات انسانی بوده.
اما اجازه بدید از زاویه‌ای دیگر به مسئله بپردازم:
اگر ما باقی عمرمان را وقف یادگیری عربی و مطالعه و مداقه در منافع اسلامی کنیم(یا هر دین دیگری) حتی نصف دانسته‌های امثال خامنه‌ای، خمینی و مکارم را هم بدست نخواهیم آورد. این افراد عمر و جوانی خودشون رو وقف اسلام کردند. اما آیا در روش و منش این افراد نشانه‌ای از خداباوری میبینید؟ بنظر شما اینها به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارند؟
البته که نه.
تندروترین آتئیستهایی که میشناسیم همان‌هایی هستند که روزی دیندار بودند و دین را مثل امثال ما در اجرای مناسک مذهبی خلاصه ندیدند. رفتند و با ممارست در دین تحقیق کردند. در نهایت با چشمی باز آتئیست و خداناباور شدند.
امثال خمینی، خامنه‌ای و... هم بدلیل قدرت‌طلبی و منافعی که از دین‌فروشی دارند خود را خداباور معرفی میکنند. وگرنه امروز فساد و جنایات اینها با فاسدترین و جانی‌ترین انسان‌های تاریخ قابل مقایسه‌ست.
پییشنهاد میکنم حتما کانال تلگرامی جناب سلیمانی امیری را دنبال کنید.
از این منظر بنده خیالم از بابت مرگ راحته. زندگی پس از مرگی وجود نداره. میمیریم، گویی هیچ وقت نبودیم. میمیریم، گویی سوسک فاضلاب زیر دمپایی له شده.
به زَن سَخت نگیرید؛
مگر به هِنگامِ دَر آغوش کشیدنش...
ارسالها: 28
#103
Posted: 4 Jul 2022 18:37
ب نظرم بعد از مرگ هیچ زندگی وجود نداره اگرم زندگی دیگه در کار باشه به درد من نمیخوره! چیزی که بیشتر واسم اهمیت داره اینه که چجوری باید زندگی کنم؟ بدون انتظار مجازات و پاداش تو یه زندگی دیگه
فک میکنم اعتقاد به زندگی پس از مرگ ریشه در آرزوی انسان به نامیرا بودن و زندگی جاودانه یا شاید هراس شدید از مرگ و انکار پایان باشه، یه جور خودفریبی واسه رد آزادی و مسیولیت کسایی که نمیدونن یا میترسن زندگی کنن...
تو هر روز بیشتر شبیه میت می شوی و من همچنان تورا دوست دارم .اگر تو بمیری من در کنار جسد تو دراز می کشم و تا آخر همان جا می مانم ,لب به آب و نان نمی زنم ,تو در آغوش من می گندی و من لاشه ی تورا دوست ...
صفحه 11 از 11