ارسالها: 67
#22
Posted: 24 Jun 2012 10:14
بهتره سوال تاپیک رو اینطور جواب بدم.. چه زمانی بادین بودی ولی بی خدا و چه زمانی بی دین شدی و باخدا..
من تقریبا تا آخرای راهنمایی خیلی آدم به اصطلاح دیندار و معتقدی بودم.. معتقد منظورم اون معناییه که رایجه.. مثلا نسبت به مسایل دینی حساس بودم.. مقابل سکس و تخیل و اینا خودمو نیگه میداشتم.. شاید باورتون نشه حتی حرف زشت هم نمیزدم و اگه یکی ازم از این حرفا میشنید یه اتفاق عجیب بود!!
تا اون موقع خیال میکردم دین و دینداری و خوب بودن به همین چیزاس.. نسبت به اسلام حساس بودم نسبتا.. ولی بعد یهویی با دیدن بعضی رفتارای آخوندا (همونایی که این چیزا رو به خورد کسایی مثل من میدادن) مثلا در قبال ایران باستان، ترویج خرافات، پرداختن به چیزای فرع در دین بجای اصل ( مثلا دامن زدن به بحث شیعه و سنی یا بزرگ کردن اماما تا حد پیامبر و حتی خدا، تقدس گرایی و بحث ولایت مطلقه فقیه و اطاعت بی چون و چرا و بی تفکر از اون) و ... دیدم کلا نسبت به دین عوض شد..
دیگه از هرچی که به نام دین و اسلامه زده شدم.. به شدت نه تنها از اسلام بلکه از سایر ادیان خرافه پرست مثله مسیحیت(اون چیزایی که تو ماهواره میدیدم) و ... زده شدم. از اون موقع به بعد به خودم رجوع کردم و باید اقرار کنم که به نتیجه ای که اروپاییها و کلا غربیها درقبال دین اتخاذ میکنن، رسیدم.. دیگه عقل وجدانگرای خودمو ملاک قرار دادم.. دیگه از دین عقل و قلبم پیروی میکردم.. بی دین شده بودم در عین حال دینداری.. یه دین واقعی.. همونی که خودم میخاستم.. اینجوری دیگه خیلی راحتتر بودم.. دیگه نه حدیث واسم مهم بود نه روایات نه تشیع نه سنت ونه هیچ یک از این فرعیات مزخرف.. فقط خودم و دیگران..اجتماع... مردم..
حالام بعضی از کارای اون موقع رو کنار گذاشتم.. خوشحال نیستم از اینکه بگم نمازمو هم ترک کردم ولی اینکارو هم کردم.. چون چیزی بود که بغیر از چند نشست و برخاست تکراری و چند دعایی که هیچی ازشون نمیفهمیدم، چیز دیگه ای ازش عایدم نمیشد.. تا اون موقع فقط بخاطر اینکه آخوندا مارو از تفکر در دین منع میکردن اصلا به عمق دین فکر نمیکردیم و همه چیز رو بدون اثبات و بعنوان اصل میپذیرفتیم..
حالام تو بعضی از چیزا هنوز گیرم.. مثلا هنوز روزه میگیرم ولی نمییدونم.. هرسال که میشه میخام دیگه نگیرم و هروقت موقعیتشو داشته باشم شاید اینم کنار بذارم.. البته خونه بهم گیر نمیدن ولی خودم حس میکنم موقعیتشو ندارم..
راستی شما چطور؟ روزه میگیرین؟ دیدگاهتون نسبت به دین چیه؟
تاسفم برای بنده ای است که بندبند لحظاتش بنده ی بندگان بنده ی شهوتیست که بندبند روحش را به بند میکشند و بند تنش را میدرند.
>>>>>>>>> Only Love <<<<<<<<<
ارسالها: 2546
#23
Posted: 27 Oct 2012 00:52
من از زمانی که خاطره و یادی ازش ندارم با کلمه الله آشنام کردن،آخه تو گوشم اذان گفتن،و
بعدشم خانواده و جامعه به کرات واسم تکرارش کردن و گفتن که خدا جویی یه امر فطری
هست،بدون در نظر گرفتن من و خواسته هایم،وقتی تو این همه جبر اختیار نداشتم،منم عبد الله بودم،مثل پدرم و پدر
بزرگم،وقتی با واژه نیاز و خود شناسی آشنا شدم،دیدم که من نیازی به الله و یا هیچ خدای
دیگه ای ندارم،پس بی دین و بی خدا شدم،بود و نبود خدا واسم فرقی نمیکنه،پس از زندگیم رفت کنار،الان ۶
ساله،ولی چون خودم طعم تلخ جبر رو چشیدم،به کسی چیزی رو تحمیل نمیکنم،و همه
انسان ها چه با دین چه بی دین،در وهله اول واسم انسانند و محترم،و دینشون واسم ملاک نیست،چون دین
یه امر خصوصیه،اونا هم شاید مثل من به نیازشون پی برده باشن،و نیاز دارن به خداوند،ولی با دینی که قاطی
امور مملکت باشه، حالا هر دینی که باشه به شدت مخالفم.
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت×××که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
ویرایش شده توسط: bamdad_2014
ارسالها: 7673
#28
Posted: 24 Nov 2012 01:29
کلا اعتقاد درستی نداشتم
هروقت مشکلی داشتم یاد خدا می افتادم و فوری نماز می خوندم. اما بی اعتقادم نبودم
بعدش با استاد فاضلی آشنا شدم.
دقیق عاشق قاضلی ام چون یه مرد بی مانند بود بعدش با گوش دادن به حرفاش و رفتن و خوندن منابع ای که معرفی میکرد فهمیدم که چه کلاه گشادی روی سرم بوده تا حالا. از اون موقع که ۴.۵سالی میشه بمرور زمان اعتقادمو به دین از دست دادم.
الانم با وجود خدای شخص وار مشکل دارم.
ببشتر خدایی رو قبول دارم که یه خدای واقعیه! نه یه یچه ننر و دمدمی مزاج و وحشی که توی ادیان ابراهیمی اومده
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#29
Posted: 24 Nov 2012 01:47
راستی اینم نگفتم مثل خیلی های دیگه از بچگی و با تلقین اطرافیان با خدای شخصوار و دین آشنا شدم
.
.
اوم مثلا چه توضیحی بدم
اینکه خدای یهود یه خدای خونخوار. گوش دوست. عاشق سکس و بی بدنباری به طرز شدید. بیشتر گرفتاریش حل مشکل سکس انسان ها بوده و....
خدای مسیحیان هم که میاد با یه انسان رابطه جنسی برقرار میکنه و صاحب پسر میشه یعنی یه خدای دیگه بدنیا میاد
توی اسلامم که خود درگیری شدید داره این خدایه. ولی کمی سیاست بهتری داره.
اول با وعده وعید میاد وقتی خر محمد از پل گذشت خشن میشه شدید.
اینم مشکل سکسی حل کن محمد بوده و با آیه هاش از نظر جنسی محمد و شدید تامین کرده.
و مثال های زیاد دیگه ای
وجود داشتن چینی خدا هایی یه جک به تمام معنیست
خدایی که یه جمع و تفریق سالم نمی تونه بکنه. آیهاش با هم تناقض دارن خدایی که کل کیهانو ول کرده میاد بگه سر آلتتونو ببرین میادو مشکل زناشویی محمدو با زناش توی کتابی که قراره روشنی راه بشر باشه عنوان میکنه... اصلا ارزش توهین کردنم نداره چه برسه به پرستش
.
خدایی که انگار انسان ها عروسکاشن. بهشون میگه اختیار داری. یعد یه سری قانون میزاره میگه اگه خلاف اونا عمل کنی چوب میکنم توت باید اون شکلی که من می خوام باشی تا توی اون دنیا همون چیزایی رو که توی دنیا نگفتم نکن انجام بدی.
انگار که مرض داره واقعا!
و...........
.
کلا عقل این خدا از یه بچه دو ماهه هم کمتره.
ارزش حرف زدن هم نداره در موردش چه برسه یه پرستش
حیف وقتم که حروم شد و صرف نوشتن در مورد خدای ادیان ابراهیمی و خود ادیان کردم
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
صفحه 3 از 5