ارسالها: 3620
#131
Posted: 10 Nov 2011 09:50
7نقطه از بدن آقايان كه مورد توجه خانمهاست
تصور كنيد: برنامه ملاقات شما به خوبي پيش رفته است، و او شما را براي صرف آخرين نوشيدني به منزلش دعوت كرده. شما وارد مي شويد، كفش هايتان را از پا در مي اوريد و انگاه عطر جوراب هايتان در تمام فضاي اتاق پخش مي شود. اميدواريد كه او متوجه نشود؟
آرزوي خوبي است، اما بايد بدانيد زماني كه نوبت به موارد بهداشتي و نگهداري از بدن مي رسد، خانم ها متوجه همه چيز مي شوند. و از آنجايي كه بيشترين ميزان توجه آنها در انتخاب همسر مناسب به مواردي نظير بو، و بهداشت بر مي گردد، جوراب هاي كثيف و يا ناخن هاي نا مرتب مي توانند به راحتي رابطه شما دو نفر را بر هم زنند.
در اين قسمت ليستي از اعضايي كه آقايون معمولا به اين دليل كه تصور مي كنند خانم ها به آن قسمت ها اهميت نمي دهند، آنها را تميز نكرده و مراقبت هاي لازم را در موردشان انجام نمي دهند، را برايتان آورده ايم. اميدواريم پس از مطالعه ليست زير، جزء افرادي باشيد كه از اين نقاط مراقبت كافي مي كنند و اهميت آن را مي دانند.
1- ابرو :
او انتظار ندارد كه ابروهاي شما همانند خودش كاملا داراي فرم باشد، اما ابروهاي پر و در هم و بر هم نيز، چيزي نيست كه او انتظار ديدنش را داشته باشد.
در اين مورد چه كنيد: اگر شما جز آن دسته از مردهايي هستيد كه ابروهاي پري دارند، بايد درست كاري را انجام دهيد كه خانم ها انجام مي دهند: ابروهايتان را برداريد. فقط كافي است موهاي بين دو ابرو را برداريد (فقط موهايي كه وسط دو ابرو قرار دارند)
2- ناخن :
دستان شما نقطه اي هستند كه مطالب بسياري در مورد نظافت و بهداشت شخصي شما را در اختيار او قرار مي دهند. پس اجازه ندهيد تا ناخن هاي چرك و كثيف شما را از دور خارج كنند.
در اين مورد چه كنيد: لازم نيست هر هفته مانيكور كنيد تا ناخن هايتان فرم داشته باشند، بلكه فقط كافيست از داروخانه يك عدد سوهان خريداري نماييد و سختي ها و لبه هاي تيز آنرا صاف كنيد. هيچ خانم دوست ندارد، كسي او را با ناخن هاي بد فرم و ناصاف در آغوش بگيرد.
3- پوست :
هيچ خانمي نمي تواند از لمس كردن پوست لطيف و صاف اجتناب كند. آيا اين دليل كافي نيست تا شما را ترغيب به داشتن پوستي لطيف و شاداب نمايد؟
در اين مورد چه كنيد: خانم ها به وسيله كرم هاي نرم و مرطوب كننده با خشكي پوست در سرما مبارزه مي كنند، آقايون اغلب اين كار را انجام نمي دهند. لازم نيست موشك هوا كنيد؛ فقط يك قوطي نرم كننده (ترجيحا بدون بو) خريداري كنيد و آنرا مرتبا بر روي پوست خود بماليد تا خشكي ها از بين بروند. افرادي كه پوست هاي چربي دارند، بايد نمونه هايي را خريداري كنند كه بدون روغن (oil free) باشند، به اين ترتيب مشكلاتان به اساني حل خواهد شد.
4- پا :
ترك پا، قارچ هاي موضعي، ناخن ها بلند انگشت هاي پا، و بوي بد آن مي تواند به راحتي او را از برقراري رابطه با شما منصرف كند. متاسفانه زماني كه شما كفش هايتان را در مي آوريد اولين چيزي كه يك خانم به آن توجه مي كند، همين موارد هستند. اگر نتوانيد از اين قسمت پنهان بدن خود به خوبي مراقبت كنيد، او ممكن است تصور مي كند كه توانايي مراقبت و نگهداري از ساير اعضاي مخفي را نيز نداريد.
در اين مورد چه كنيد: اگر پودرها و پمادهاي روي ميز جواب نمي دهند بايد با يك پزشك در اين مورد مشورت كنيد.
5- موي بيني/ گوش :
من موي گوش و بيني يك مرد را با سبيل هاي بلند و نمايان يك خانم برابر مي دانم. يك خانم براي از بين بردن سبيل ها، آنها را موم مي اندازد، دكولوره مي كند و هر كار ديگري كه از دستش بر آيد در اين زمينه انجام مي دهد. آيا شما نيز نبايد همين كار را انجام دهيد؟
در اين مورد چه مي كنيد: در اين قسمت يك راهنماي ساده وجود دارد كه بايد آنرا اجرا كنيد: زماني كه موهاي گوش و يا بيني آنقدر بزرگ شده باشند كه از سوراخ ها بيرون بزنند، بايد نسبت به كوتاه كردن آنها اقدام كنيد.
6- دندان :
لبخندي با دندان هاي درخشان تحت هر شرايطي همه چيز را به نفع شما بر مي گرداند. دندان هاي لكه دار، زرد، و پلاك دار او را به راحتي به سمت ديگري منحرف ميكند.
در اين مورد چه كنيد: اگر مشكلات دندان هايتان بيش از اندازه حاد شده بايد، نزد دندانپزشك برويد؛ اما اگر هنوز به اين مرحله نرسيده ايد، بهتر است يك خمير دندان سفيد كننده و دهان شويه خريداري كنيد. البته بايد اشاره كنم كه استفاده كردن از آنها را نيز از ياد نبريد.
7- كمر :
كمر شما شهوت انگيزترين نقطه بدنتان است، البته نه زماني كه پر است از جوش و موهاي زائد.
در اين مورد چه كنيد: اگر مشكل شما جوش هاي غرور است، از كرم و يا لوسيون هاي پاك كننده استفاده كنيد. در مورد موها هم اگر مقدار آنها كم باشد اصلا مسئله اي نيست، تا به حال كمي مو هيچ را اذيت نكرده اما اگر مقدار آن بيش از حد نرمال است بايد به سالن زيبايي برويد و آنها را اپيلاسيون كنيد .
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#132
Posted: 10 Nov 2011 09:51
رضایت جنسی
در موارد زیادی از مشاوره های ارسالی متوجه یک تصور غلط در خصوص آلت تناسلی در مردان شدیم . مسئله ای که سبب شده بسیاری از آقایان دچار مشکلات جدی در زندگی خود شوند و حتی از ازدواج گریزان باشند .
برخی از آقایان تصور می کنند از دیدگاه مسائل جنسی خانم ها مردی را برای ازدواج مناسب می دانند که آلت تناسلی بزرگی داشته باشد . این تصور غلط آقایان سبب شده اگر آلت تناسلی با سایز بزرگ ندارند خود را دچار مشکل بزرگی بدانند و از ازدواج دوری کنند و یا اینکه می پندارند به دلیل نداشتن آلت تناسلی بزرگ از فراهم آوردن شرایط ایده آل جنسی برای همسر خود عاجز هستند .
این یک تصور غلط و ناخوشایند می باشد :
هر زنی در رابطه جنسی با همسر خود قبل از اینکه متوجه آلت تناسلی او باشد به رابطه عاطفی و نگاه مرد دقت و توجه دارد . شوهر باید با احساسات و عواطف همسر خود آشنایی کامل داشته باشد و جنس زن را بشناسد . بداند که یک زن در درجه اول محبت و توجه همسر خود را می خواهد .
زنها روحیه لطیف و بسیار بزرگ دارند . در رابطه جنسی با زن و همسر خود آرامش داشته باشید و اجازه دهید همسر شما با آرامش و احساس خوشبختی در اغوش شما قرار گیرد . در یک رابطه جنسی سالم مهمترین مسئله برای زن ایجاد یک امنیت روحی – روانی – عاطفی و جنسی می باشد .
وقتی این محیط امن را فراهم کردید مطمئن باشید همسرتان با شما عشق بازی وصف ناپذیر را خواهد داشت ، بدون توجه به سایز کوچک یا بزرگ آلت تناسلی شوهر خود ...
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#133
Posted: 10 Nov 2011 09:54
روابط زناشویی
ممنوعيت روابط نامشروع در اسلام و در اديان آسماني، به خاطر جهات متعدد است، از جمله :
1ـ حفظ کانون گرم خانواده و برقراري پيوندهاي خانوادگي و حفظ نسل و پيوندهاي خوني و فاميلي.
2ـ نگه داشتن حرمت و احترام زن و ممنوعيت نگاه ابزاري و جنسي به زن.
3ـ کنترل و محدوديت شهوات براي شکوفايي استعدادها و ارزش‌هاي عالي انسان.
4ـ جلوگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و رواني افراد جامعه و به خصوص دختران.
جهت آگاهي بيشتر شما از آثار و نتايج آزادي روابط جنسي و عدم کنترل شهوت، بخشي از تحقيقاتي را که در يک نشريه آمريکا در سال‌هاي گذشته صورت گرفته، برايتان بيان مي‌کنيم:
نشريه آمريکايى «ايدرز دايجست» دربارة روابط پيش از ازدواج دختران و پسران مى نويسد: «هرساله 350 هزار دختر نوجوان امريکايى در سنين 15 تا 19 سال ـ دورة دبيرستان ـ به سبب ارتباط هاى نامشروع، آبستن شده و فرزندان غير قانونى خود را به دنيا مي آورند.... اين دختران با رؤياهايى چون ازدواج با دوستان پسرشان، اتمام تحصيلات، شروع يک زندگى ايده آل و دست يابى به يک شغل مناسب، به اين ارتباط غير قانونى روي مى آورند. اما بسيار زود پرده هاى سراب گونة اين اوهام به کنار رفته و واقعيت زندگى روى خود را نشان مى دهد و متأسفانه، اين بيدارى درست در زمانى به دست مى آيد که اين دختران نوجوان ديگر شانسى براى برخوردارى از يک زندگى سالم و ايده آل ندارند».
اين روزنامه در ادامه علت بروز اين نابهنجاري‌هاى جنسى را روابط آزاد دختر و پسر در مدارس دانسته، طى گفتگويى با تعدادى از اين دختران، به نقل از يکى از آنان مي‌نويسد:
«اي کاش زمان به عقب بر مى گشت! اى کاش به عنوان عضوى از خانواده در ميان والدينم جاي داشتم. اى کاش هنگامى که زمينه هاى ايجاد يک ارتباط نامشروع برايم فراهم شده بود، کمى هم به زندگى آينده ام مى انديشيدم و اين گونه به پايان خط نمى رسيدم».
اگر اسلام روابط آزاد دختر و پسر را منع نموده، به خاطر آثارى است که اين گونه روابط به دنبال دارد.
در ذيل به برخى از آن آثار که در نتيجة روابط آزاد دختر و پسر در جوامع غربى پديد آمده ، اشاره مى کنيم:
1ـ افزايش روابط جنسى نامشروع:
تحقيق نشان مى دهد که آمار روابط نامشروع جنسى که ناشي از روابط آزاد دختر و پسر است، در امريکا و در تمامى جامعة اروپا رو به افزايش است، به گونه اى که در سال 1993 در امريکا 50% روابط دختر و پسر به روابط جنسي تبديل شده است.
2ـ آبستنى هاى ناخواسته:
آميزش جنسى نامشروع و افزايش آبستنى هاى غير رسمى و زود هنگام يکى ديگر از آثار شوم روابط آزاد دختر و پسر است. آندره ميشل در اين باره مي نويسد: «بيش از چهل درصد زنان امريکايى که پيش از بيست سالگى ازدواج مى کنند. به علت روابط آزاد پسر و دختر، قبل از ازدواج حامله هستند. در نروژ 90% دخترانى که در سن کمتر از هيجده سال ازدواج مى کنند، آبستن هستند و در سوئد و آلمان نيز همين مطلب صادق است».
3ـ ازدياد غير قابل کنترل آمار سقط جنين:
متناسب با افزايش نرخ آبستنى هاى ناخواسته، آمار سقط جنين در کشور هاى غربى که دختر و پسر پيش از ازدواج روابط آزاد دارند رو به تزايد است. از يک ميليون زن و دختر نوجواني که هر ساله در امريکا به طور ناخواسته باردار مى شوند، 53% فرزندان خود را سقط مي کنند. اين درحالى است که به علت برخى محدوديت ها که بعضى ايالات در مورد سقط جنين وضع کرده اند، اکثر سقط هاى جنين گزارش نمى شود.
به ادعاى يک پزشک امريکايى که در يکى از زايشگاه هاى اين کشور مشغول بوده و در مورد مشکلات محل کار خود مقاله اى نوشته است، در حدود 47% از زايمان هاى تحت نظر وى مربوط به مواليد نامشروع بوده است. به ادعاى وى اکثر مواليد، مربوط به زنان پايين تر از بيست سال مربوط به روابط آزاد دختر و پسر بوده است.
4ـ افزايش خانواده هاى تک والديني:
افزايش شمار وصلت هاى غير رسمي، باعث کاهش در ميزان ازدواج را ترسيم مى کند که يکى از پيامد هاى آن افزايش تعداد خانواده هاى تک والدينى است؛ يعنى خانواده هايى که فرزندان در آن ها محکومند تنها با يکى از والدين خود زندگى کنند.
آندره ميشل مى گويد: «زندگى فرزندان نامشروع در بيش از 90% موارد با مادران است. اين گونه مادران که تقريباً از سوى جامعه به ويژه والدين و آشنايان خود طرد مى شوند، براى گذراندن زندگى با مشکلات شديد اقتصادى و فقر و فلاکت مواجهند.
روزنامة «ايدرز ايجست» ضمن ارائة گزارشى از وضع فلاکت بار معيشتى اين گونه خانواده ها، گزارش زير را نوشته است:
«مادر اين بچه – که مادام بهانة پدر مى کند – براى تأمين نيازهاى مادى خود و فرزندانش ناچار است که در دو شيفت کامل کار کند که در نتيجه، فرزند وى در مقايسه با مادران ديگر، زمان کمترى را با او سپرى مى کند. اين فرزند غيرقانونى در حقيقت هم از نعمت پدر و هم از نعمت مادر محروم است.
اين مادر نوجوان با تأسف و تأثر مى گويد: من با اين حاملگى نامشروع براى تمام عمر دخترم را از نعمت پدر محروم کردم و بايد تسلى بخش اندوه فراوان اين طفل باشم.
5ـ روسپيگري:
پديده شوم روسپى گرى به ويژه در بين دختران جوانى که به طور ناخواسته صاحب فرزند نامشروع شده اند، در جوامع غربى شايع است، زيرا فرزندان ناخواسته، فرصت هاى اشتغال و تحصيل را از مادران گرفته، آنان ناچارند براى تأمين هزينه هاى زندگي و رهايى از فقر، به هر کارى رو آورند.
6ـ گسترش بيمارى هاى مقاربتي:
روابط آزاد دختر و پسر، در نتيجه روابط آزاد جنسي، سکوي پرش روسپى گرى و افزايش بيمارى هاى عفونى و مقاربتى است. در اين باره کافى است بدانيد که: در هر 13 ثانيه يک نفر در امريکا به ويروس مهلک بيمارى ايدز مبتلا مي شود. قربانيان اين ويروس که عمدتاً از طريق بى بندو بارى جنسى مبتلا مى شوند، از اين بيمارى عفونى هلاک مى گردند.
آنچه ذکر شد، اشاره به برخى پيامدهاى روابط آزاد دختر و پسر پيش از ازدواج است. عوارض ديگرى چون جنون، عقده هاى رواني، تزايد جنايت و آدم کشى از ديگر نتايج آن روابط است.
به اين ترتيب روشن شد که چرا اسلام روابط آزاد دختر و پسر و نگاه و صحبت هاى التذاذي آنان را حرام و ممنوع ساخته است.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#134
Posted: 10 Nov 2011 09:56
بزرگ کردن سینه ها
آیا بزرگ کردن سینه روی روشهای تشخیص سرطان سینه تأثیر دارد ؟
شاید مهمترین موضوع در مورد پروتز های سینه امکان به تأخیر افتادن تشخیص سرطان سینه با پروتزسیلیکون و یا پر شده با آب نمک می باشد. هر دوی این ماده ها حاجب هستند(اشعه و پرتو ها را از خود عبور نمیدهند)، به این معنی که مانع دیدن بافت اصلی سینه در درجات مختلف مامو گرافی می شوند.
اگرچه تکنیک های مامو گرافی در این چند سال اخیر پیشرفت کرده اند و رادیوگراف می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از سینه ی اصلی که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند. بهتر است بدانید که تنها ۱۰_۲۰% سرطان های سینه بوسیله اشعه ی ایکس قابل تشخیص هستند . بنابراین بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود شخص یا با معاینهت فیزیکی قایل تشخیص می باشند. در این رابطه بیشتر پزشکان بالینی احساس می کنند که پروتز سینه حقیقتا می تواند عمل معاینه از طریق لمس کردن را ساده کند. زنی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ی ماموگرافی منظم که زنان دیگر دارند را داشته باشد. شخصی که کار رادیو گرافی را انجام میدهد باید مطلع باشد که شخص دارای پروتز سینه است و بنابراین نماهای خاص برای رادیولوژی مناسب خواهد بود.در نتیجه پروتز های سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ هر چند مانع انجام آن نمی شوند.
پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟
مانند تمام محصولات ساخت دست بشر، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. علی رغم اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند(حتی در برابر فشار)،ولی مستعد کهنه شدن یا فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر پوسته ی خارجی یا پوشش پروتز سینه بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگر چنین اتفاقی افتاد مواد آن به بیرون تراوش پیدا می کند. این حالت معمولا متلاشی شدن یا تراوش یا پارگی پروتز سینه نامیده می شود . اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه اش کمی صاف شده ویا شکل آن تغییر پیدا کرده است،
اما اکثرا و به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد . همانطور که قبلا بیان شد، یک کپسول یک نوع کیسه ی بیولوژیکی را تشکیل می دهد که هر نوع پروتز سینه را در بر می گیرد.بنابر این بعد از اینکه از پروتز سینه تراوشی رخ داد، مواد درون آن هنوز در همان مکان بوسیله ی کیسه ی خود بدن یا کپسول باقی می مانند.اگرچه علی رغم تشخیص مشکل آن از نظر کلینیکی، به یمن وجود سونوگرافی (اولتراسوند) بیشتر اوقات قادر به دسترسی دقیق به شرایط هر نوع پروتز سینه در مواقع لزوم، خواهیم داشت.
نمودارها و تصاویر زیادی وجود دارد که بیان میکند که نهایتا هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود چقدر باقی می ماند. یک نمودار میانگین حدود ۲۰ سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است بنابراین یک زن که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی انجام می دهد سینه هایش حرکت زیادی میکنند افرادی نظیر مربیان ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و ...کسانی هستند که به طور طبیعی پروتز سینه شان در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شود.در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتز های سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابر این توصیه می شود که به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب از حالت و موقعیت پروتز های سینه ی خود ۱۰-۱۵ سال پس از عمل جراحی به طور مرتب مورد معاینه قرار گرفته و یا سونوگرافی نمایید.
عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟
اصل مهم در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک جیب پشت سینه ی اصلی است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جرئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که از قبل لازم است شخص آن را بداند.
چه نوع برش هایی وجود دارد ؟
به طور کلی سه نوع برش جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیر سینه ای که بیشترین استفاده را دارد، در زیر سینه در قسمت خط یا چین سینه ایجاد می شود. طول برش حدود ۴سانتیمتر است . این معمول ترین و رایج ترین برش است و چین طبیعی خود سینه معمولا به خوبی جای زخم سینه زا پنهان می کند. این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت ایجاد می کند، اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون جیب دقیقا کنترل می شود.
یک روش دیگر برش پوست تیره تر اطراف لبه و کناره ی نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ چین پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن بکند.
روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سخت تر است و ممکن است در آینده مشکلی بوجود آید و به یک برش اضافی روی سینه احتیاج باشد. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند که این روش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده باشید ناحیه ی زیر بغل مشخص است. به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد. به طور نرمال جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد اگرچه هیچ جراحی نهایتا نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند.
پروتز سینه را کجا قرار می دهند؟ جلو یا پشت ماهیچه سینه ؟
دو مکان یا دونوع جیب ایجاد شده برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد : زیر غده ای در جلوی ماهیچه ی سینه و زیر ماهیچه . ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند.
در انگلستان مکان زیر غده ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. اشکال این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی سینه ی کاشته شده در زنان لاغر چشمگیرتر است . در این موارد هر کسی می تواند ظاهر سینه ها را روی قفسه ی سینه تشخیص دهد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.
اگرچه بعضی انواع پروتز وجود دارد که برای روش زیر غده ای مناسب تر هستند.این زنان معمولا سینه های اصلی شان زمانی بزرگتر از زمان حالشان بوده است. وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه ی پوست پوشیده شده در اطراف بافت سینه میزان کمی جمع شدگی و افت وجود دارد، پس شکلی ایجاد می شود "کیف خالی" نامیده می شود. تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر غده ای قرار بگیرد تا بتواند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند. در مواردی که پوشش پوستی کشیده می شود و نوک سینه تا،تای زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را بالا آوردن کوچک کنند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص می شود.
دومین مکان،مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد. مکان زیر ماهیچه ای پوشش زیاد پروتز را افزایش می دهد، پوشش و پوشیدگی شکل و ظاهر پروتز سینه را نیز زیاد می کند. این مکان مخصوصا در زنانی که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلا ندارند، بسیار مفید است. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط نهایتا بعضی عوارض نامساعد که روی ظاهر سینه وجود دارد و در بالا توضیح داده شد کاهش می یابد. مزیت دیگر این است در این حالت مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود. اشکال آن این است که ممکن است درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت میکند.
تصمیم در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز متناسب اسب ، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟
عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که تمام شب در بیمارستان بمانید. این فرایند تقریبا یک ساعت به طول می انجامد.
آیا این عمل دردناک است؟
درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. همیشه تعیین درد برای هر شخص مشکل است. در حالی که بعضی خانم ها این فرایند را دردناک می دانند، دیگران گفته اند که بعد از عمل جراحی درد بسیار کمی داشته اند. مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه ی سینه ای همراه با درد بیشتری است چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. منصفانه است که گفته شود که بیشتر زنان میزان معتدلی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت. اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه ها دارند و در حقیقت با هر نوع مسکن معمولی آن ها را از بین برده اند.
بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
سینه های شما تا حدودی ورم کرده و بعد از عمل جراحی کبود می شوند. این حالت معمولا دوتا سه هفته بعد از بین می رود.گاهی اوقات ورم دو سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت نرمال و عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود اگرچه اگر تفاوت زیادی بین سینه ی دو طرف وجود دارد، باید با پزشک تماس بگیرید.
بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است.در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی پروتز کم کم پائین آمده و نسبت به اثرات جاذبه ی زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طببیعی باز می گردد. اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.
بدنبال عمل جراحی شما باید بانداژ مناسبی داشته باشید و لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از دوهفته پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. اکثرا بخیه ای برای کشیدن وجود ندارد، چون اغلب داخلی و جذب شدنی هستند.همیشه به خاطر داشته باشید که دستور العملهای بعد از عمل جراحی را بخوانید و رعایت کنید .
بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟
تغییر احساس در نوک سینه و حس خود سینه، ممکن است اتفاق اقتد. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین میرود،دیگران فقط کمی کاهش در حس سینه هایشان را گزارش کرده اند و بعضی حتی افزایش حس سینه را گزارش کرده اند. در اکثر موارد تغییر احساس سینه موقتی می باشد و به زودی از بین می رود و بهبود می یابد. دوره کامل بهبودی و درمان گاهی تا هجده ماه به طول می انجامد . اگرچه در تعداد بسیار کمی از بیماران از دست رفتن دائم احساس نیز ممکن است رخ دهد .
به دنبال انجام این عمل شیر دادن با سینه امکان پذیر است و شما قادر به تولید شیر کافی خواهید بود. شما باید بدانید که به طور طبیعی همه ی خانم ها نمی توانند به طور رضایتبخشی شیر بدهند، چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند.
حاملگی: اگر شما بعد از عمل جراحی تان حامله شوید بافت های سینه ی شما بزرگ شده و پوست نیز متعاقبا کشیده می شود. همچنین هنگام حاملگی و همراه با آن اگر شیر دادن را متوقف کنید بافت سینه ی شما کوچک و جمع خواهد شد. پیش بینی اینکه چه میزان این تغییرات رخ خواهد داد غیر ممکن است ولی حجم پروتز سینه در طی این عملیات به همان اندازه باقی خواهد ماند.
چین خوردگی یا چروک شدن پوست روی پروتز ممکن است در زنانی که بافت سینه کمی دارند یا اصلا ندارند رخ دهد . پروتز های سینه ی هیدروژلی که برششان نسبت به پروتز های سینه ی سیلیکونی کمی بلندتر است بیشتر دچار این حالت می شوند. این حالت هیچ مشکل پزشکی به خودی خود ندارد اما از نظر زیبایی نامطلوب است. این حالت می تواند در هر قسمتی از سینه رخ دهد. به منظور به حداقل رساندن این عارضه در زمان مشاوره به شما توصیه می شود که بهترین مکان گذاشتن پروتز همان موقعیت زیر ماهیچه ای است . خاطر نشان می گردد که احتمال رخ دادن چین و چروک خوردگی حتی وقتی احتیاط های لازم انجام شود وجود دارد و گاهی از بین بردنشان مشکل و حتی بعضی اوقات غیر ممکن است.
در زنان لاغر بعد از عمل جراحی بزرگ کردن سینه، پروتز لمس می گردد در این موقعیت ها پروتز های سینه بیشتر در قسمت پائین سینه نزدیک به تای سینه احساس میشوند.این حالت هم هیچ چاره ی پزشکی ندارد، اگرچه زنانی که این نکته را به خاطر نداشته باشند ممکن است ناگهان نگران شوند که ممکن است در سینه شان غده ای ایجاد شده باشد. در هر حالتی که عدم اطمینانی در این مورد وجود دارد همیشه بهتر است با جراحتان تماس بگیرید تا او سینه تان را معاینه کند.هیچ نوع احتمال ترکیدن یا از هم باز شدن پروتزهای سینه هنگام مسافرت با هواپیما، شناکردن، شیرجه زدن و غیره وجود ندارد.
جای زخم ها به چه شکل هستند؟
ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نیست بلکه یک رویداد بعد از عمل محسوب می شود. خوشبختانه جای زخم ها در عمل بزرگ کردن سینه کوتاه بوده و حدود ۴ سانتیمتر ط.ل دارند. شماباید همیشه انتظار داشته باشید که جای زخم ها در ابتدا قرمز،ملتهب، قلمبه و حتی دارای خارش باشند که به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند. این یک حالت عادی در فرایند التیام و جوش خوردن زخم می باشد. اگرچه مهم است به خاطر بسپارید که ترمیم کامل و التیام زخم ممکن است حدود دوسال طول بکشد. برای تسریع و تسهیل فرآیند درمان ماساژ روزانه ی جای زخم در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود.اگرچه شما باید بدانید که هیچ پزشک مسئولی در موقعیتی قرار ندارد که بتواند پیش بینی کند که هر نوع جای زخمی چگونه به نظر خواهد رسید. البته همانطور که گفته شد جای زخم ها کمرنگ شده و به مرور زمان بهبود می یابند.
چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟
تمام عمل های جراحی ممکن است با بعضی خطرات و عدم اطمینان همراه باشند.وقتی یک عمل بزرگ کردن سینه توسط یک جراح پلاستیک خبره انجام می شود، اشکالات و خطرات معمولا کم و نادر هستند. با این وجود افراد آناتومی بدنشان، عکس العملهای فیزیکی شان و توانایی التیام یافتن وجوش خوردن زخم هایشان بسیار با یکدیگر فرق دارد و نتیجه ی نهایی هرگز به طور کامل قابل پیش بینی نیست. این اشکالات عبارتند از : عفونت، خون مردگی و سیاه شدن پوست.
عفونت می تواند علی رغم تزریق روزانه و منظم آنتی بیوتیک ها در زمان عمل جراحی همچنین بعد از عمل جراحی، نیز پیش می آید. احتمال رخ دادن آن یک درصد می باشد .علائمی مانند درد، قرمزی، ورم کردگی با تب که بدنبال عمل بزرگ کردن سینه پیش می آید باید بلافاصله به بیمارستان گزارش شود.عفونت اگر گزارش نشود به راحتی می تواند موفقیت هر عمل جراحی را به خطر بیندازد. اگر عفونت جدی بود و به آنتی بیوتیک ها جواب نداد، ممکن است لازم شود پروتز سینه بیرون آورده شده و تا زمانی که عفونت کاملا پاک نشده است نباید مجددا گذاشته شود.
خونریزی ناشی از تراوش در رگ خونی باعث ایجاد ورم و کبودی سینه می شود. اگر مقدار آن کم باشد بدن به مرور زمان قادر به جذب آن خواهد بود.اگر مقدار آن قابل توجه بود که خونمردگی نامیده می شودو (۱%) ممکن است که لازم شود آن را تخلیه کنند. وقتی خون کافی برای پوست فراهم نشود، سیاه شدن پوست یا تخریب پوست رخ می دهد. اگر جراح پروتز سینه را بسیار بزرگتر از جیب ایجاد شده انتخاب کند این امر رخ می دهد. این حالت بسیار نادر است و در حقیقت دکتر منافی هرگز این مشکل را تجربه نکرده است و انتظار آن را نیز ندارد.
منقبض شدن کپسول :
این مهمترین و رایجترین اشکالی است که در پروتز پیش می آید. یک کپسول ، یک لایه از بافت زخم است که معمولا در اطراف هر ماده ی مصنوعی قرار گرفته در بدن ایجاد می شود. این پاسخ طبیعی بدن به یک ماده ی خارجی است. بیشتر اوقات این کپسول بسیار نرم است بطوریکه تقریبا غیر قابل تشخیص است و بنابر این به هر حال تأثیری روی پروتز سینه نمی گذارد . منقبض شدن کپسولی یا سفت شدن وقتی رخ می دهد که یک لایه از بافت زخم در اطراف پروتز سینه جمع می شود و آن را فشار می دهد به طوریکه سینه شروع به سفت شدن می کند و یا در بعضی موارد کاملا سفت می شود. یبشتر انقباض های کپسولی امروزه در پروتز های سینه ی سیلیکونی با پوسته ی نرم که سال ها قبل گذاشته شده اند رخ می دهد. میزان انقباض کپسولی در کذشته (۳۰%_۳۵%) بوده است.با پیدایش پروتز های سینه با پوشش وپوسته ی بافت دار مشکل انقباض کپسولی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و در حال حاضر میزان آن بین (%۶_۸%)است .
دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد. مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود. اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت و اذیت کند، حتی ممکن است که دردناک شده و ممکن است باعث انحراف سینه از حالت عادی شود. این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی متفاوت باشد.
این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل، اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی می باشد. متأسفانه در حال حاضردر صورتی که انقباض کپسولی رخ دهد هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی وجود ندارد. اگرچه همانطور که قبلا گفته شد،این حالت خودش خطری در سلامت شخص ندارد غیر از اینکه ممکن است مانع از ماموگرافی شود.دو روش برای کاهش یا کم کردن سفتی یک انقباض وجود دارد . این دو روش عبارتند از :کپسولوتومی بسته و باز.در کپسولوتومی بسته، پروتز سفت شده به صورت دستی از بیرون فشرده می شود و کوشیده می شود تا پوشش زخم پاره شده یا ترک بخورد، وقتی کار به طور رضایتبخش انجام شود نتیجه فوری بوده و سینه بلافاصله احساس نرمی می کند. البته مقاومت پوشش زخم در برابر پاره شدن از فردی تا فرد دیگر فرق می کند. در بعضی ها پاره شدگی ها به راحتی رخ می دهند اما در بعضی دیگر جای زخم آنقدر سفت است که نمی تواند پاره شود که نتیجه ی آن ظاهری زشت و بد منظره خواهد بود.کپسولوتومی بسته همچنین ممکن است باعث ایجاد کبودی، خونریزی یا حتی پارگی خود پروتز سینه بشود .اگر پارگی رخ داد نیاز می شود که شما عمل جراحی کرده و پروتز سینه ی پاره شده را برداشته و پروتز دیگری جایگزین آن کنید. به خاطر وجود این نتایج و پیامد های غیر قابل پیش بینی کپسولوتومی بسته کمتر انجام می شود.
کپسولوتومی با روش دیگری است که کنترل شده تر می باشد ترجیحا مورد استفاده قرار می گیرد .این روش تحت تحت بیهوشی عمومی انجام می شود . در این فرایند برش قدیمی مجددا باز می شود و کپسول ضخیم شده برداشته شده یا شل می شود. سپس پروتز سینه دوباره در جای خود قرار می گیرد متأسفانه حتی بعد از انجام یک کپسولوتومی رضایتبخش و موفق همیشه امکان سفت شدن مجدد وجود دارد .
چه مدت طول می کشد تا من به حالت عادی باز گردم؟
اگرچه میتوانید به نرمی راه بروید و کارهای بسیار سبک را از روز بعد از عمل انجام بدهید، لطفا در ۷ تا ۱۰ روز اول از انجام هر گونه کارهای کشیدنی یا بلند کردنی بپرهیزید .بسته به شغل بسیاری از زنان بعد از این مدت زمان میتوانند به سر کار خود بر گردند. مشخصا اگر کار شما شامل کارهای کششی و بلند کردنی است توصیه میشود ۱۰ روز دیگر از کار کردن بپرهزید. شما معمولا می توانید تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کنید تمرینات بازوها وشانه ها و شنا کردن را میتوانید بعد از ۶ هفته شروع کنید؛ وقتی تمرین و ورزش میکنید یک سینه بند ورزشی خوب بپوشید. رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود ۴ هفته میتواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود. (لمس کردن و دست زدن محکم تر سینه ها بعد از دو ماه امکان پذیر است.)
خلاصه :
احتمال این که شما بعد از انحام عمل جراحی تان خوشحال و راضی باشید بسیار زیاد است. بسیاری از بیماران مزایا و فواید این نوع عمل جراحی را می دانند. اگرچه علی رغم اطمینان و دلگرمی که توسط جراحان پلاستیک کار آمد و ماهرارائه شده است بسیاری از زنان هنوز در مورد سالم بودن پروتز ها ی سیلیکونی و به طور کلی سایر پروتز ها ی سینه اطمینان ندارند. اگر شما می خواهید که این عمل را انجام دهید چاره ی دیگری ندارید یا اینکه این عمل را انجام ندهید و نهایتا پروتز سینه ای را انتخاب کنید که احساس بهتری نسبت به آن دارید.
اگر تصمیم دارید که ادامه دهید تصمیم در مورد این که چه نوع پروتز سینه ای را مورد استفاده قرار بدهید به عهده ی شما است.یک جراح فقط می تواند به شما اطلاعات بدهد و به شما توصیه کند که با چه نوع پروتزسینه ای احساس بهتری خواهید داشت. متأسفانه یک پروتز سینه ی کامل و بدون نقص هنوز ساخته نشده است و همانطور که توضیح داده شد چند نقص و عیب همراه با تمام پروتز های سینه وجود دارد . بنابراین یک شخص باید سعی کند تمام این موارد را در برابر فوایدش از طریق بررسی هر نوع مدرکی به طریق عقلانی و بی طرفانه متوازن و متعادل کند. بیماران هرگز نباید به خودشان اجازه دهند که توسط هر نوع گزافه پردازی رسانه ای یا شایعات تحت تأثیر قرار بگیرند.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#135
Posted: 10 Nov 2011 09:59
ارگاسم چیست؟
ارگاسم مرحله ای است که افراد بخاطرش رابطه جنسی برقرار می کنند . ارگاسم و انزال دو مورد کاملاٌ مجزا از هم می باشند و یکی از مشکلات مردان اینست که نمی دانند این دو مرحله می توانند بدون توجه به هم اجرا شوند. ارگاسم هم می تواند همانند مرحله انزال کامل و یا ناقص باشد. ارگاسم یکی از مواردیست که زنان در آن خیلی موفق تر از آقایان هستند! البته از نظر کمی و نه کیفی!
به زبان ساده تر ارگاسم در زنان خیلی کاملتر از آقایان صورت می پذیرد. زیرا زنان قدرت آزادسازی حود را براحتی دارا هستند و برای همین گاهی می شنوید که فلان زن مثلاٌ در صورت ارگاسم شدید لحظاتی اصلاٌ از حال می رود! اما در مردان بخاطر اینکه از نظر شخصیتی قصد کنترل بر همه چیز را دارند هیچگاه ارگاسم کاملی صورت نمی گیرد.متاسفانه چون آقایان حتی در طول رابطه نیز مجبور هستند که انزال و ارگاسم را کنترل کنند هیچگاه نمی توانند به لذت بالای ۶۰ درصد در طول رابطه جنسی دست یابند. از سوی بعضی از مردان عنوان می شود که آنها در مدت کمتر از یک دقیقه به انزال می رسند و این برای آنها ناراحت کننده است.
دلیل اصلی این است که فرد هنوز به ارگاسم نرسیده و انزال برای وی نشانه پایان رابطه خواهد بود. اگر انزال و ارگاسم در مردان همزمان اتفاق می افتاد مسلماٌ همین زمان کوتاه نیز برای تحصیل لذت کافی بود ولی بدلیل وجود این فاصله دیگر چنین امکانی شدنی نخواهد بود.ارگاسم همانطوری که ذکر شد کاملاٌ موردی روانی می باشد و زندگی و تکنولوژی بشری نیز توانسته در آن کاملاٌ دخالت کند. ارگاسم در یک فرد بومی خیلی راحت تر و شیرین تر و کاملتر از فردی است که در شهر زندگی می کند. بعضی از این محیط زیستیها! دلیل آن را هوای سالم و غذای سالم میدانند که اصلاٌ درست نیست! چرا که این موارد در کیفیت انزال نقش دارد و نه در مورد ارگاسم!
ارگاسم یک مورد کاملا روحی بوده و هیچ ارتباطی به موارد یاد شده بالا ندارد. در صورت رعایت اصول موارد بالا اگر بخواهیم ارگاسم را در مردان مثل تعاریف قدیمی مرحله انزال ندانیم، تعریف ارگاسم در مردان چیز بسیار سختی می گردد. در واقع تعریف ارگاسم در مردان زمان دستیابی به رفتارهای جنسی فرد می باشد و برخلاف زنان این زمان نیز مقطعی نیست.
هر چقدر که مرد در طول رابطه به این رفتارها بیشتر دست پیدا کند رضایت و ارگاسم بهتری خواهد داشت. در مردان حتی تحرک و خود عمل فیزیکی رابطه نیز بخشی از ارگاسم آنان تلقی می گردد. برای همین است که مردان عموماٌ انتظار دارند که بتوانند زمان طولانی در حال رابطه باشند و به اصطلاح زن را زیر و رو کنند!
نکته قابل ادراک از این مسئله این است که با توجه به توضیح بالا افراد مسلماٌ درجه ارگاسم متفاوتی از هم خواهند داشت.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#136
Posted: 11 Nov 2011 21:31
نشانگان ناخوشي پس از ارگاسم یا POIS
نتايج يک تحقيق درباره نشانگان ناخوشي مردان پس از اُرگاسم فراز جنسي ايشان، فرود خواهد داشت!دانشمندان هلندي مي‌گويند يک نشانگان اسرارآميز که به صورت يک ناخوشي شبه‌آنفلوآنزا پس از آميزش جنسي و رسيدن به اوج جنسي (اُرگاسم) بروز مي‌کند، ممکن است ناشي از آلرژي مردان به اسپرم‌هاي خودشان باشد....
مرداني مبتلا به اين عارضه که به آن «نشانگان ناخوشي پس از ارگاسم» يا POIS مي‌گويند و از سال 2002 به بعد موارد آن در مقالات پزشکي گزارش شده، پس از انزال دچار علائمي شبيه آنفلوآنزا مانند تب، آب‌ريزش بيني، خستگي شديد و سوزش چشم‌ها مي‌شوند. اين علائم ممکن است تا يک هفته ادامه پيدا کند. مارسل والدينگر، استاد روان‌داروشناسي جنسي در دانشگاه اوترخت در هلند دو بررسي در اين مورد را در ژورنال پزشکي جنسي منتشر کرده که نشان مي‌دهند مردان مبتلا به اين نشانگان به مني خودشان آلرژي دارند و با شيوه درماني حساسيت‌زدايي مي‌توان به کاهش علائم آنها کمک کرد.
والدينگر مي‌گويد: «اين نتايج در پژوهش درباره اين نشانگان کشف مهمي به حساب مي‌آيند.» به گفته او يافته‌ها اين نظر را که شکايت مردان از اين نشانگان علت رواني دارد، رد مي‌کند و نشان مي‌دهد که يک واکنش خودآلرژي نسبت مني محتمل‌ترين علت آن است.
گرچه از سال 2002 اين نشانگان در مقالات علمي ذکر شده، اما پزشکان خانواده عمدتا از اين ناخوشي پس از ارگاسم اطلاعي ندارند. به گفته کارشناسان، بسياري از مردان دچار اين عارضه احساس شرمندگي مي‌کنند و در مورد اينکه چه مشکلي دارند، سردرگم هستند.
به گفته والدينگر با اينکه اين نشانگان شيوع چنداني ندارد، احتمالا مرداني که دچار آن هستند، نمي‌دانند که اين عارضه شناخته‌شده است و براي درمان نزد دکتر نمي‌روند. والدينگر و همکارانش در بررسي‌شان 45 مرد هلندي را که تشخيص اين بيماري در آنها داده شده بود، مورد تجزيه و تحليل قرار دادند.
به گفته والدينگر، اين مردان هنگامي که پس از تحريک جنسي انزال رخ نمي‌داد، مشکلي نداشتند، اما به محض اينکه مني از بيضه‌هاي آنها خارج مي‌شد، دچار احساس ناخوشي مي‌شدند که گاهي تنها در عرض چند دقيقه بروز مي‌کرد. 33 نفر از آنها با انجام يک تست آلرژي با خراش پوستي با استفاده از مني رقيق‌شده خودشان موافقت کردند و 29 نفر آنها يعني 88 درصدشان واکنش پوستي مثبت داشتند که بيانگر يک پاسخ خود ايمني يا واکنش آلرژي نسبت به مني خود فرد بود.
در بررسي دوم، گروه والدينگر دو نفر از اين داوطلبان را تحت درمان حساسيت‌زدايي – يک شيوه درماني شناخته‌شده براي آلرژي‌ها- قرار داد. در اين شيوه درماني که به آن ايمني‌درماني آلرژي هم گفته ميشود، بدن فرد را به طور مکرر در معرض مقادير اندک ماده حساسيت‌زا قرار مي‌دهند و به تدريج در طول چند سال ميزان تزريق اين ماده را افزايش مي‌دهند.
در درمان حساسيت‌زدايي، اين دو مرد مورد تزريق پوستي محلول حاوي مني خودشان، در ابتدا به صورت بسيار رقيق‌شده قرار گرفتند و بعد به تدريج غلظت محلول افزايش يافت. نتايج نشان داد که در مورد اين دو مرد يکي پس از يک سال و ديگري پس از 3 سال درمان حساسيت‌زدايي، علائم نشانگان ناخوشي پس از ارگاسم کاهش قابل‌توجهي پيدا کرد.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#137
Posted: 12 Nov 2011 21:06
شناخت بیماریهای مقاربتی در زنان
متاسفانه این روزها شیوع بیماری‌ها و عفونت‌هایی که از طریق ارتباطات جنسی منتقل میشوند، بسیار گسترده‌تر شده و بسیاری از افراد در معرض خطرات ناشی از این بیماری‌ها قرار دارند.دکتر سعید جمشیدی، فوق تخصص بیماریهای عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این باره توضیح میدهند :
آقای دکتر! بیماریهای مقاربتی چه تعریفی دارند؟
بیماریهای مقاربتی ناشی از عفونت‌های آمیزشی هستند که واگیر دارند و به‌طور عمده از طریق آمیزش جنسی با فرد آلوده انتقال می‌یابند. البته این عفونت‌ها در بیشتر کشورها شایع بوده و کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست اما آمار نگران‌کننده‌ای نداریم.باید گفت نقص در تشخیص و درمان اکثر این بیماری‌ها در مراحل اولیه ممکن است عوارض و مشکلات شدیدی از جمله نازایی، بارداری خارج از رحم، عفونت رحم و لوله‌های رحمی، سرطان‌های دستگاه تناسلی زنان، ناهنجاری‌های مادرزادی نوزادان، مرگ و میر داخل رحمی و یا دوره نوزادی و دردهای مزمن شکمی را ایجاد کند اما اکثر آنها اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند، قابل درمان هستند.
آیا بیماریهای مقاربتی در خانمها شایع‌تر است؟
بله، محیط دستگاه تناسلی زن به گونه‌ای است که احتمال ابتلای زنان به عفونت‌های تناسلی بیشتر از مردان است و این عفونت‌ها برای زنان مسایل و مشکلات بیشتری به وجود می‌آورند اما مردان هم در اثر عفونت‌های تناسلی ممکن است دچار ناباروری، درد طولانی‌مدت و بیماریهای خطرناک (ایدز، هپاتیت و...) شوند.
این بیماری‌ها بیشتر با چه علایمی بروز میکنند؟
یکی از علامت‌های مهم عفونت‌های آمیزشی وجود زخم و ترشحات غیر عادی است و اکثر خانم‌های مبتلا به این بیماری‌ها با مراجعه به پزشک از درد زیر دل، مقاربت دردناک، ترشحات مهبلی، خونریزی زیاد و طولانی‌مدت، سوزش ادرار، عادت ماهیانه دردناک، تب و گاهی تهوع و استفراغ و خونریزی در فواصل عادات ماهیانه یا در زمان نزدیکی، وجود ترشحات چرکی، زخمی یا شکننده بودن دهانه رحم و زخم تناسلی شکایت دارند.
سوزاک یکی از شایع‌ترین بیماریهای مقاربتی است. این بیماری در خانمها چه علایمی دارد و از چه طریقی منتقل میشود؟
سوزاک یک بیماری عفونی قابل درمان و منتقله از طریق تماس جنسی است. باکتری ایجاد کننده سوزاک میتواند مجاری تناسلی، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند.بانوان اکثرا بدون علامت هستند اما افزایش ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خون‌ریزی‌های نامرتب قاعدگی هم میتواند علایم ابتلا به این بیماری باشد.
در هر صورت، مجرای تناسلی و گردن رحم فرد مبتلا آلوده‌کننده است. در اینجا باید تاکید کنم که همه عفونت‌های آمیزشی علامت ندارند. به همین علت برای تشخیص دقیق لازم است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود. در هر حال این بیماری از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری منتقل میشود.
در مورد سیفلیس هم که جزو بیماریهای مقاربتی است، توضیح می‌دهید؟
سیفلیس در اثر تماس مستقیم با یک زخم از شخص مبتلا به شخص سالم منتقل میشود. ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی یا لمس کردن قسمت‌های عفونی از جمله راه‌های انتقال این بیماری است و علایم پس از گذشت مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا به‌صورت زخم‌های شدید گرد و بی دردی در محل عفونی شده پدیدار میشوند و مانند سوزاک درمان آنتی بیوتیکی دارد. البته بیماری کلامیدیا هم با استفاده از همین روش درمان میشود.
کلامیدیا هم جزو همین بیماری‌ها است؟
بله. کلامیدیا یکی از متداول‌ترین عفونت‌های باکتریایی مقاربتی به شمار میرود و در خانمها موجب عفونت دهانه رحم میشود. چنانچه این بیماری به موقع درمان نشود میتواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند. نشانه‌ها و علایم بیماری غالبا بین یک تا 3 هفته پس از ابتلا به صورت افزایش اندک ترشحات رحمی (که در اثر ملتهب شدن دهانه رحم ایجاد میشود)، درد زیر شکم، احساس درد هنگام آمیزش جنسی و حتی سوزش و تورم دردناک چشم‌ها آشکار میشود اما ممکن است تا مدت زیادی هم نشانه‌ای ظاهر نشود.
همه این بیماری‌هایی که گفتید قابل درمان هستند. آیا بیماری مقاربتی غیر قابل درمان هم وجود دارد؟
تبخال ناحیه تناسلی یکی از مهمترین این بیماری‌ها و یك عفونت ویروسی ناحیه تناسلی است كه از راه آمیزشی انتقال می‌یابد. در حال حاضر نمی‌توان تبخال ناحیه تناسلی را معالجه كرد اما با درمان می‌توان علایم بیماری را تخفیف داد و از عود بیماری جلوگیری كرد. داروهای ضدویروسی خوراكی غالبا برای درمان اولین حمله عفونت تبخال ناحیه تناسلی و عود عفونت تجویز میشوند و در بعضی از بیماران این داروها ممكن است برای پیشگیری نیز تجویز شوند. البته نوع موضعی مالیدنی این داروها ضدویروسی نیز موجود هستند اما به اندازه خوراكی مؤثر نیستند.
تاول‌های دردناك و زخم‌های باز كه قبل از آن خارش، سوزش یا احساس آزردگی در ناحیه تناسلی وجود دارد، از علایم ابتلا به این بیماری است. هنگامی كه علایم وجود ندارد، ویروس به حالت خفته درآمده است و وقتی كه ویروس دوباره فعال شود، علایم باز می‌گردند اما بازگشت علایم به معنای عفونت جدید نیست. از طرفی، تاول‌ها ممكن است به درون مجرای تناسلی تا گردن رحم و نیز پیشابراه گسترش یابند. پس از چند روز، تاول‌ها می‌تركند و از آنها زخم‌هایی كم عمق و دردناك بر جای می‌ماند كه یک تا سه هفته به طول می‌انجامد ولی ویروس برای همیشه در بدن باقی می‌ماند.
زگیل تناسلی هم مشابه تبخال تناسلی غیرقابل درمان است؟
بسیاری از افراد جامعه اینطور فکر میکنند اما ویروس عامل این بیماری (زگیل تناسلی) موجب زگیل در ناحیه تناسلی میشود. در ابتدا، زگیل‌های تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند و ممکن است در ناحیه واژن باشند. همچنین ممکن است در اطراف مقعد به وجود بیایند و اگر در مراحل اولیه درمان نشوند، ممکن است بزرگ شوند و نمایی گل‌کلمی و گوشتی پیدا کنند اما اهمیت این زگیل‌ها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطان‌های منطقه تناسلی را افزایش دهند. درمان آنها با یک پماد که روی ضایعه مالیده میشود، امکان‌پذیر است. البته راه‌های درمانی دیگر نیز وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به فریز کردن آن با یک جسم بسیار سرد اشاره کرد که توسط پزشک انجام میشود.
همچنین برای برداشتن زگیل‌های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد.: چگونه می‌توان از ابتلا به بیماریهای مقاربتی پیشگیری کرد؟
رعایت اصول اخلاقی و بهداشتی در روابط جنسی و نداشتن رفتارهای جنسی پرخطر، وفاداری به همسر و داشتن رفتار جنسی مسوولانه، خویشتن‌داری و اجتناب از روابط جنسی با شرکای جنسی متعدد، استفاده از کاندوم، شستشوی دستگاه تناسلی، ادرار کردن بعد از تماس جنسی، شستشو و انتخاب لباس زیر مناسب از جمله راه‌های پیشگیری از این بیماری‌ها هستند.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#138
Posted: 12 Nov 2011 22:04
ناتواني خانمها در رسيدن به ارگاسمORGASM
سرد مزاجي در خانمها :
(اوج لذت جنسي) ORGASMIC DYSFUNCTION ناميده مي شود كه ممكن است به صورت تأخير يا فقدان مستمر ارگاسم باشد.البته ارگاسم هميشه در زن و مرد يكسان نيست.
سردي مزاج به زناني اطلاق ميشود كه تمايل و هوس جنسي كم داشته و يا اصلا نداشته و از آن بهرمند نمي گردند . حدود ۱۰% از اين زنان دچار مشكل در سيستم هورموني و يا پاتولوژي اعضاء جنسي مي باشند. و مشكل در ۹۰% ديگر اين زنان به مسائل عاطفي مربوط مي شود.
بايد توجه داشت مدت زمـانـي كافي كه زن براي عكس العمل جنسي لازم دارد خيلي طولاني تر است تا مرد، زيرا هم زمان بيشتري لازم است تا تحريك شود و هم زمان بيشتري طول خواهد كشيد تا به اوج لذت جنسي برسد.
اگر مرد روابط جـنـسـي را فقط وسيله اي براي ارضاي اميال بيولوژيكي خود تصور كرده ، قبل از نزديكي براي تحريك هـمـسـر خـود كوشش نكند يا نتواند براي مدتي نعوظ خود را نگاه دارد و زود به اوج لذت جنسي برسد، زن ممكن است كاملا تحريك نشده و قبل از اتمام عمل نزديكي به اوج لذت جنسي نرسيده باشد . در چنين صورتي عمل مقاربت مي تواند براي زن دردناك باشد و تجربه بد از رابطه جنسي در ذهن او باقي بماند.
كامروا نشدن از همبستري :
اكثر مردان متاهل ، باور ندارند كه از آيين همبستري اطلاعات ناقصي دارند.بر اساس اظهارات بانوان معلوم شده كه سبب سرد مزاجي نيمي از آنان همين عامل كامروا نشدن از همبستري است .آنها به موجب نا آشنايي همسرانشان با اصول زن داري و برقراري روابط جنسي ، چـه بسا هيچ مفهومي از اين روابط در ذهن نداشته باشند، بلكه آن را عملي حيواني ، غير بهداشتي و مشمئز كننده بدانند كه جز اتلاف وقت ثمري ندارد.
خيلي از مواقع اشـكال اصلي به طرف مقابل آنها يعني به مرد مربوط مي شود كه بايد وظايف خود را درست اجرا كند
گاهي اوقات مرد با آنكه با شيوه هاي روابط جنسي آشناست بر اثر فشار شهوت يا خودخواهي ، همسر خـود را در كـامـروا شـدن يـاري نـمـي كـند و پيش از ارضاي او دست از عمل زناشويي مي كشد.سردي جنسي خصيصه اي نيست كه با انسان زاييده شود و تا دم مرگ باقي و برقرار بماند.فردي كـه احساسات جنسي ندارد ممكن است فقط به اين علت باشد كه تاكنون با نوع تحريكي كه در او عكس العمل به وجود مي آورد، مواجه نشده است .
اگـر قدرت جنسي مرد ناكافي يا ميل جنسي او كم باشد، اگر انزال زود يا بسرعت واقع شود و مـرد خـود را عـقب بكشد، آن وقت است كه در زن تنفر و اكراهي در مقابل روابط جنسي به وجود مي آيد. يعني يا تحريك نشده و يا محروميتهاي متوالي بتدريج سبب از بين رفتن احساس لذت و از بـيـن رفـتـن ميل جنسي او مي شود. در هرحال اگر به طور متوالي او را محروم نگاه دارند پس از مدتي به هيچ وجه لذت نخواهد برد .شايد همسر مردي بسيار مهربان و زن و فرزند دوست و صميمي و صـبـور باشد. ولي از نظر عمل زناشويي هيچ توجهي به رضايت زن نداشته باشد و لذت جنسي همسر را ناديده بگيرد.
علل رواني و عاطفي كه مي توانند در سردمزاجي نقش داشته باشند:
- ترس از آسيب رسيدن به جنين در صورت حامله بودن.
- دردناك بودن رابطه جنسي به دليل فقدان برانگيختگي جنسي و لغزندگي مجراي تناسلي در اثر كمي ترشحات. اين حالت در اثر عوامل مختلف مثل تحريك جنسي ناكافي، بيزاري از مرد، خستگي، يا اضطراب ايجاد ميشود.
- نداشتن تجربه يا اطلاعات جنسي
- سابقه آسيب جسمي يا ضربه روحي ناشي از روابط جنسي
- نداشتن موقتي اشتياق به رابطه جنسي
تظاهرات كلينيكي:
اختلال اوليه:كه در آن هيچ گاه ارگاسم انجام نشده است(ANORGASM)
اختلال ثانويه:در شرايط خاصي ارگاسم انجام مي شود.(وضعيتي)
نوع اكتسابي:تجربه اوليه حداقل براي يكبار وجود دارد.
عوامل ايجاد آن:
عوامل شخصيتي، عوامل وابسته به فيزيولوژي، عوامل فرهنگي، جامعه شناسي و روانشناسي در ارگاسم خانمها تأثير دارند.عوامل رواني مثل ترس از حاملگي، افسردگي پس از زايمان، طرد شدن از جانب شريك جنسي، ضربه روحي تازه، ترس از آسيب هاي واژن، احساس خصومت نسبت به مردها، احساس گناه، از دست دادن كنترل يا رفتار پرخاشگرانه، انتظارات فرهنگي و محدوديت هاي مربوط به جامعه در اختلالات ارگاسم زنان مؤثرند.
مشخص شده است كه مصرف داروهاي ضدافسردگيTCA(مثل ايمي پرامين)،MAOI و ANTIPSYCHOTICS (مثل بعضي از فنوتيازين ها)، ضد اضطرابها(مثل بعضي از بنزوديازپين ها) و داروهاي ضد فشارخون(مثل متيل دوپا) باعث عدم انجام ارگاسم در زنان مي شوند.آسيب ديسك بين مهره هاي كمري و ستون فقرات نيز روي ارگاسم زنان تأثير دارند.
بعضي از زنان فكر مي كنند كه زن بايد هميشه خود دار باشد ، و هـيـچ گـاه خود در مسائل زناشويي اقدام به كاري نكند.و هرگاه كه همسرش به طرف او آمد رابطه را جنسي را انجام دهد و در هنگام رابطه نيز منفعل باشد و نظاره گر .
بـرخـي از زنان از ترس آنكه از طرف شوهر به شهوتراني متهم شوند از اظهار علاقه به روابط جنسي امتناع مي ورزند و ترجيح مي دهند براي هميشه هم خود و هم طرف خويش را از اين لذت محروم سـازنـد.زنان بايد باور كنند كه آنها نيز حق لذت بردن از يك رابطه جنسي سالم با همسر خود را دارند.و بايد در اين فرآيند مشاركت داشته باشند. و حتي در هنگامي كه احساس نياز مي كنند خود شروع كننده باشند .
در روابـط جـنـسي ، زن نبايد به هيچ وجه نقش مفعول [عنصر خونسرد و بي ميل ] رابازي كند.هـمـان طـوري كه فعاليت مرد در تحريك زن سبب مي شود كه عكس العمل تحريكي خودش هم افـزوده گـردد بـه هـمـان طريق علاقه و فعاليت زن هم سبب مي شود كه علاقه و ميل شهواني خودش زيادتر شده ، براي انجام روابط زناشويي آماده گردد.
البته نبايد از زن انتظار داشت كه پيوسته در ابراز علاقه جنسي آغازگر باشد.اين كه زن بايد به آميزش با شوهر علاقه مند باشد بدين معني است كه او پـس از رويكرد مرد به وي از تحريك شدن خويش نهراسد و خود را به رغبت در اختيار وي قرار دهد.
كـمـرويـي و حـيـا عـامـل ديگر بي توجهي بانوان به مسائل جنسي است .اين عامل در آغاز ممكن اسـت پـديـده اي طـبيعي و زودگذر باشد ولي هرگاه همراه با عواملي ديگر، در اخلاق زن باقي بماند، براي وي نوعي منش ثانوي ايجاد مي كند كه او را از همبستري با وجود ميل باطني گريزان مي سازد.
در اين حال ، ممكن است او از اخلاق خود رنج ببرد ولي نه به علت آن آگاه است و نـه شـيوه درمانش را مي داند.
تا آنجا كه رفته رفته زندگي سرد و نا شاد را بر دلبري و دلگرمي تـرجيح مي دهد و در اين راه چندان پيش مي رود كه گاهي مي پندارد نمي تواند رفتاري غيراز اين داشته باشد.
اگـر دخـتـري بـا ايـن فكر و عقيده پرورش يابد كه ارتباط جنسي ، عملي حيواني و باعث پستي مـنـزلـت انـسان و رفتاري غير اخلاقي است و يا به طور دايم به خاطر بيان احساسات و عواطفش مـلامت ونكوهش شود اين خيال باطل در ذهن او نقش مي بندد كه مسائل جنسي اصولا مبتذل و پوچ است .مسلما اين تخيلات پس از ازدواج نيز بسهولت از بين نخواهد رفت .
گروهي از زنان در گذشته تجربه بسيار بدي از ايجاد رابطه داشته اند كه مي تواند اين مسئله به دست درازي لاس زدن خشونت تجاوز و يا رفتاري از طرف يك فرد باشد كه با رضايت ايشان نبوده است اين مسئله نيز مي تواند در زندگي زناشويي فرد در آينده با عث سرد مزاجي زن شود.
نامناسب بودن شرايط و تاثير عوامل محيطي :
معمولا در برقراري روابط زناشويي ، مردان در پيگيري خواسته خود بيشتر پافشاري دارند تا زنان .بعلاوه وجود حيا در بانوان هميشه مانع از آن است كه آغازگر اين تمنا باشند.آنها بمراتب بيشتر از مـردان بـه فراهم بودن موقعيت و زمينه ها مي انديشند و ترس از اموري دارند كه مردان بندرت بدانها فكرمي كنند.اگـر زماني در زن تمايلي به برقراري رابطه زناشويي وجود داشته باشد، و زمينه ها فراهم نباشد، اين ميل دوام نمي يابد.
گـاهـي هـم ايـن بـي ميلي به سبب فراهم نبودن زمينه ها نيست بلكه به خاطر در نظر گرفتن عـواقب بعدي است .
براي مثال هرگاه دسترسي به آب براي انجام نظافت و طهارت ممكن نباشد پيش ازمرد، زن است كه از انجام آميزش خودداري مي كند و بدان اشتياقي نشان نمي دهد.گـاهـي وجـود صـاحـبخانه يا ميهمان و افراد ديگر مشكلاتي فراهم مي آورد كه براي مرد ناديده انـگـاشـتـن آنـهـا امـري طـبـيـعـي است در حالي كه تصور وجود آنان ، براي بانوان ملال انگيز و دلسردكننده است .
مـوقـعـيـتهايي چون سفر، ايام بيماري ، ضعف جسمي ، خستگي و عواملي از اين قبيل براي بانوان جدا حايز اهميت است ، در حالي كه براي مردان چنين نيست .
تاثير دلهره و اضطراب بر ميل جنسي :
وجـود دلـهـره (به هر دليل كه باشد) ميل جنسي را در زنان بشدت كاهش مي دهد و چه بسا اين عـامـل درمـردان مانعي براي كاهش ميل جنسي نباشد.در نظر آوريد كه در خانه اي حمام يا آب گـرم وجـودنداشته و انجام نظافت و طهارت به خبر كردن صاحبخانه نيازمند باشد. در اين حال تـمـايـل بـه برقراري آميزش چندان وجود ندارد.بعكس هرگاه در اتاق استراحت ، حمام كوچكي وجـود داشـته باشد كه بتوان نظافت كرد، طبيعتا اشتياق به آميزش (حتي اگر ميل قبلي نباشد) ممكن است به وجود آيد.
همچنين ترس از بارداري و محيط نامناسب و .. براي زن نا امني و دلهره به همراه مي آورد .
نقش تغذيه در رابطه جنسي :
تغذيه ناكافي از عواملي است كه در تحليل بردن قواي جنسي نقشي بسيار مؤثردارد.گاهي انسان به چيزي بي ميل نيست ولي براي رو كردن بدان و بهره مند شدن از آن در خود تواني نمي بيند.اين در حالي است كه اشتياق به همبستري بدون تغذيه صحيح ( كافي ) ميسر نـيست .اگر تغذيه زن مناسب نباشد انتظار كشش جنسي بيهوده است.
آيا تا كنون با همسر خود در رابطه با ارضاء نشدن خود صحبت كرده ايد؟
ازدواج ارتـبـاط بسيار پيچيده اي است كه براي نيل به نتيجه مطلوب آن بايدهماهنگي و تطابق در تـمـام شـؤون آن حكمفرما باشد، بخصوص در هم آغوشي .زنان مي توانند با توجه به توانايي درك همسرش او را در رابطه با كاملا ارضاء نشدن خود آگاه سازند .افزايش زمان معاشقه ابراز احساسات بصورت كلامي در حين رابطه آگاه ساختن همسر در حين نزديكي از مرحله لذت خود و تعيين زمان دخول مي تواند بسيار كمك كننده باشد .
نشانه هاي ارضاء شدن در زنان:
كـيـفـيـت ارضـاي غـريـزه جنسي در زنان تقريبا متفاوت است ، ولي به طور كلي دو امر گوياي ارضاي جنسي آنان است :
- به طور طبيعي همان كيفيتي كه در حال انزال ، به مرد دست مي دهد بايد براي زن نيز پيش آيد و عـلامـت آن ((احـسـاس مـوجهاي پياپي در سراسر بدن و ضربان و تپش بي اختيار يا انقباض در ناحيه تناسلي )) است . اما نبايد فراموش كرد كه اوج گيري و تحريك و نيز طغيان و ارضا در زن بـه كـندي صورت مي گيرد و خيلي براحتي فرومي نشيند و پس از عمل نيز به سكوت و سكون بيشتري نيازمنداست .
- تمايل به روابط مجدد همين كه زني به ارتباط زناشويي رغبت نشان دهد گواه آن است كه مفهوم لذت زناشويي را لااقل تا حدودي دريافته است ، چنانكه بي ميلي چه بسا به سبب آن است كه لذت آن را درك نكرده است .
چگونه رابطه جنسي را آغاز كنيم و چگونه ادامه دهيم؟
لذت نبردن از همبستري از عواملي است كه زنان را نسبت به برقراري روابـط جنسي دلسرد و چه بسا بيزار مي سازد و بر مرد است كه پس از آشنايي خود به وظيفه ، او را همراه خويش سازد و نمونه طعمي را كه خود مي چشد به وي بچشاند.پـيـوسـتـه بـايـد به ياد داشت كه فراهم نبودن زمينه و موقعيت ، از مهمترين عـواملي است كه روابط زناشويي را به سردي مي كشاند و آن قدر كه بر طرف كردن اين عوامل در بـهـبود روابط زن و مرد تاءثير دارد عوامل ديگر مؤثر نيست و تهديد يا نصيحت نيز كارساز نخواهد بـود.مـطـمئن باشيدكه با فراهم بودن زمينه و نبود عوامل بازدارنده ، هيچ مشكلي فرا روي شما خودنمايي نخواهد كرد.
چگونه بايد زن را براي برقراري معاشرت آماده ساخت ؟
بيشتر زنان به سبب سرشت خود دير تحريك مي شوند و نيز دير به اوج لذت جنسي مي رسند.بنابراين آميزشهاي منقطع (با انزال سريع از سوي مرد) براي اغلب آنان رنج آور ودلسرد كننده است .مرد بايد انجام مقدمات آميزش را تا آنجا ادامه دهد كه زن به اوج تحريك جنسي برسد و به همبستري تمايل يابد.بعلاوه طولاني كردن معاشقه پس از مقاربت ، در صـورتـي كـه بـراي سيراب كردن زن و رضايت جنسي اوباشد، نه تنها اشكال ندارد بلكه ضروري اسـت .مـقـاربت عجولانه و با انزال سريع امري نكوهيده است .
تمايل روحي در زن وجود دارد اما تا تحريك بدني صورت نپذيرد در عمل رغبتي از خود نشان نمي دهد و وظيفه شوهر است كه وي را در اين حال كمك كند و ميل جنسي را در نهادش بيدار سازد.در حـقـيـقت نشان ندادن تمايل نه بدان سبب است كه زن اشتياقي به روابط همسري ندارد بلكه به اقتضاي طبيعت خويش (عفت ) كه وديعه الهي است ، علاقه خود را بدين عمل اظهار نمي دارد.مرحله آميزش مانند كوهي است كه مرد چون داراي قدرت بيشتري است زود به قـلـه كـوه مـي رسد.(يعني مرد زودتر آماده آميزش مي شود.) در حالي كه زن هنوز به اواسط كوه نـرسيده است (زيرا زن ديرتر آماده مي شود).
همچنين در پايين آمدن ، مرد يكدفعه پايين مي آيد و زن پله پله ، و اين وظيفه مرد است كه دست همسر خود را بگيرد تا با هم بالا و پايين روند و از غريزه جنسي يكديگربرخوردار شوند .يك كارشناس امور جنسي مي نويسد: بـر خـلاف مـردها كه نقاط قابل تحريك جنسي آنها در قسمتهاي بخصوص ، محدود مي باشد، در زنهااين نقاط منتشر و وسيع است .در تحت شرايط روحي مخصوص ، لمس هر ناحيه از بدن ممكن اسـت بـه وجـد آورنـده تـحريك جنسي شود ...
تحريك اين نواحي سبب ظهور و بروز ميل جنسي شـديـدي خـواهـد شـد.
در اوايل ازدواج زنها معمولا نسبت به تحريك عمومي بدن بيشتر حساس هـسـتـنـد تـا به تحريك مستقيم دستگاه تناسلي ، ولي پس از اينكه خجلت و كمرويي طبيعي زن بـتدريج زايل گرديدآن وقت است كه تحريك مستقيم براي او لذتبخش تر خواهد بود...ولي بايد دقـت كـرد كه اين گونه تماسها خيلي به آرامي و با مهارت انجام گيرد.اينكه بسياري از مردان در انـجـام اعـمـال زنـاشويي ازهمسر خود اظهار نارضايتي مي كنند گاهي بدين علت است كه آنها مـعمولا برقراري روابط زناشويي رابه تندي آغاز مي نمايند.در حالي كه به طور معمول تحريكهاي يكباره سبب مقاومت و نارضايتي دربانوان مي شود و آنهارااز همراهي و لذت خواهي دور مي سازد.
بـهـتـريـن روش آن اسـت كه انجام روابط بسيار آرام و تدريجي آغاز گردد.آنگاه كه مرد تصميم قـطـعي خود به برقراري روابط زناشويي را از همان آغاز با همسرش در ميان گذارد، كمترين بي ميلي در زن به مقاومت عجيبي تبديل مي شود كه بساني به انعطاف نمي انجامد. در حالي كه اگر ايـن تـصـمـيـم اظـهـار نـشـود و بـا مـهارت و دلجويي ، كار دنبال گرددنتيجه مطلوب تر عايد مي شود .
درمان:
آشنايي بيمار در مورد ساختمان و وظايف بدن خود و نيز كاهش هيجانات، صبر و شكيبايي ضروري مي باشد و همچنين چندين جلسه مشاوره و دادن آگاهيهاي لازم به بيمار لازم است.
آموزشهاي لازم به يمار و همسر وي داده مي شود.
اگر علت بيماري آسيب به عضوي باشد، آن عضو درمان شده و اگر علت دارويي دارد با مشورت پزشك معالج تغيير دارو داده شود.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#139
Posted: 14 Nov 2011 16:11
سوالاتی در مورد کاشت سینه در خانم ها
ایمپلنت های سینه که با استفاده از پاکت های سیلیکون که از ژل های سیلیکون پر شده است، یا سالین (آب نمک) برای اولین بار در دهه ی 60 در ایالات متحده انجام گرفت اما از آن تاریخ تا دهه ی 80، انجام این عمل ها بسیار نادر بوده است. اما در دهه ی 90 بااینکه هنوز هیچگونه تحقیقاتی روی ایمنی و اطمینان این عمل جراحی انجام نگرفته بود، تقریباً یک میلیون زن این عمل را انجام داده بودند. اکثر این خانم ها ایمپلنت خود را با استفاده از ژل سیلیکون انجام داده بودند، چون جراحان پلاستیک این روش را بیشتر می پسندیدند.
با اینکه کلیه ی محصولات پزشکی باید قبل از فروش در ایالات متحده از نظر ایمنی و سلامت مورد تایید قرار بگیرند، اما این مسئله برای ابزارها و محصولات ایمپلنت که تا قبل از 1976 به فروش می رفت رعایت نشده بود. FDA تا قبل از 1991 از شرکت ها و کمپانی هایی که این محصولات را تولید می کردند درخواست اطمینان و سلامت محصولاتشان را نکرده بود و این محصولات تقریباً برای سه دهه مورد استفاده قرار گرفت. برای اولین بار، رسانه ها شروع به نشان دادن خانم هایی کرد که مشکلات ایمپلنت داشتند. تحقیقات اطمینان و سلامت ایمپلنت به دلیل نقص و کاستی مورد تایید FDA قرار نگرفت.
و تا سال 2000 FDA هنوز از کمپانی ها نمی خواست که سلامت ایمپلنت های سالین را به اثبات برسانند و در آن سال بود که عاقبت FDA برای اولین بار ایمپلنت های سینه با سالین را مورد تایید قرار داد.
ایمپلنت های سینه با سیلیکون هم برای اولین بار در نوامبر 2006 مورد تایید قرار گرفتند. بین سالهای 1992 و 2006، ایمپلنت های سیلیکون محدود به آزمایشات بالینی بودند که به طور عمده برای بیماران سرطان سینه و آنها که ایمپلنتشان شکسته بود، انجام می گرفت. بیماران باید آگاه می شدند که ایمپلنت ها مورد تایید FDA قرار نگرفته و آنها باید به طور مداوم مورد بررسی و آزمایش جراح پلاستیک خود قرار گیرند تا تحقیقات مربوط به این مسئله کامل شده و کمکی باشد برای همه ی خانم هایی که ایمپلنت با ژل انجام داده اند. با اینکه دو نمونه از ژل های ایمپلنت تولید شده توسط دو سازنده در نوامبر 2006 مورد تایید قرار گرفت، اما هنوز هم محدودیت هایی وجود دارد. به طور مثال، فقط برای خانم های بالای 22 سال تایید شده است چون خانم های زیر این سن هنوز در حال رشد فیزیکی و احساسی هستند.
خطرات معمول این عمل چیست؟
گزارش عوارض و مشکلات خانم هایی که عمل ایمپلنت را انجام داده اند در ژورنال های پزشکی به چاپ رسیده و در FDA مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. این عمل خطرات کوتاه مدت و طولانی مدتی دارد که همه ی خانم هایی که درصدد انجام آن هستند باید از آن آگاه شوند.
عوارض موضعی به مشکلاتی گفته می شود که دقیقاً مربوط به ناحیه ی سینه هستند و کاملاً مشخص است که در نتیجه ی ایمپلنت سینه به وجود آمده اند. عوارض متداول آن شامل عفونت و سایر خطرات مربوط به جراحی، دردهای موضعی سینه، تغییر در حساسیت، انقباض کپسول، شکستگی و تراوش، بافت مردگی (مرگ پوست)، نیاز به عمل جراحی دوباره، و مشکلات آرایشی (مثل نارضایتی از شکل سینه بعد از ایمپلنت) می باشد.
تحقیقات مربوط به عمل ایمپلنت با سالین و ژل سیلیکون نشان می دهد که طی سه سال اول، تقریباً سه مورد از چهار مورد بیماران ترمیمی (بیماران سرطانی که ایمپلنت سینه را انجام داده اند)، و تقریباً نیمی از بیمارانی که برای اولین بار این عمل را انجام داده اند، حداقل یکی از این عوارض موضعی را داشته اند—مثل درد، عفونت، سخت شدگی، یا نیاز به عمل دوباره.
برای مثال، بین بیماران ترمیمی:
%46 از خانم هایی که ایمپلنت با ژل سیلیکون را انجام داده اند و %21 از آنهایی که با سالین ایمپلنت کرده اند، طی سه سال اول نیاز به عمل دوباره داشته اند.
%25 از بیمارانی که ایمپلنت سیلیکون داشته اند و %8 از بیمارانی که ایمپلنت سالین داشته اند، ایمپلنت خود را برداشته اند.
%6 از بیمارانی که ایمپلنت سیلیکون داشته اند و %16 از بیمارانی که ایمپلنت سالین داشته اند، دچار دردهای موضعی سینه شده اند.
البته آمار این عوارض برای خانم هایی که فقط به قصد بزرگتر کردن سینه عمل را نجام داده اند، پایین تر بوده است.
علاوه بر خطرات بیهوشی، خطرات جراحی شامل، عفونت و ایجاد غده ی خونی (مایع خون یا بافتی که دور ایمپلنت جمع می شود) است، که هر دو آنها از حد خفیف تا جدی می تواند باشد. خطرات مربوط به جراحی مدت زمان کمی بعد از عمل بیشتر دیده می شود، اما این عوارض ممکن است بعد ها به عمل جراحی دوباره نیاز پیدا کند که باز ممکن است همان خطرات را به دنبال داشته باشد. و خانمی که بخواهد ایمپلنت شکسته شده ی خود را ترمیم کند باید بارها و بارها با این خطرات روبه رو شود.
سایر عوارض موضعی شامل از دست رفتن حساسیت نوک سینه یا درد در این ناحیه می باشد. برخی از خانم ها هم ممکن است از نظر آرایشی و ظاهری از نتیجه ی عمل خود راضی نباشند، به این دلیل که سینه هایشان ممکن است غیرطبیعی و نامتقارن به نظر آید.
همچنین ممکن است بافت های اثر زخم و شکاف دور ایمپلنت، سخت شود. این مشکل انقباض کپسول نام دارد. بافت زخم داخل بدن است اما می تواند باعث سخت شدگی و تغییر شکل سینه ها شود.تحقیقات بسیاری نشان داده است که ممکن است در ایمپلنت نوع سالین، قارچ یا باکتری رشد کند. و درصورت شکسته شدن ایمپلنت این باکتری ها به درون بدن تراوش خواهد کرد.
وقتی ایمپلنت سینه شکسته شود، چه روی خواهد داد؟
همه ی ایمپلنت های سینه بالاخره شکسته خواهند شد، اما مشخص نیست که هر ایمپلنتی تا چند سال دوام خواهد داشت. تحقیقات مربوط به ایمپلنت های سیلیکونی نشان داده است که این ایمپلنت ها تقریباً 7 تا 12 سال دوام آورده اما برخی از انها طی چند ماه یا سال اول شکسته می شوند، با این وجود احتمال دارد که برخی از آنها حتی تا 15 سال هم باقی بمانند.
طبق تحقیقی که توسط دانشمندان FDA انجام گرفت، نشان داده شد که اکثر خانم ها طی 11 سال اول حداقل یکبار دچار شکسته شدن ایمپلنت شده اند. در %21 از خانم ها هم سیلیکون به خارج از کپسول سینه تراوش کرده، در حالیکه اکثر این خانم ها از این اتفاق بی اطلاع بوده اند.
تحقیقات مربوط به عمل های جدید ایمپلنت سالین نشان می دهد که بین 3 تا %9 از موارد طی سه سال اول شکسته می شوند. یک محقق دانمارکی نیز همچنین دریافته است که اکثر ایمپلنت های سیلیکونی تا 10 سال دوام دارند، اما وقتی سن فرد بین 11 تا 20 سال باشد، اکثراً شکسته خواهند شد.
حرکت سیلیکون: تحقیقات نشان داده است که ژل سیلیکون در ایمپلنت ها می تواند در دمای طبیعی بدن به مایع سیلیکون شکسته شود و درمواردی به غدد لنفاوی و سایر اعضاء بدن تراوش می کند.
آیا ایمپلنت سینه باعث بیماری خانم ها خواهد شد؟
سوال بحث انگیزتر می تواند این باشد که آیا ایمپلنت سینه منجر به ایجاد بیماری های مختلف، نه فقط در ناحیه ی سینه، برای خانم ها می شود؟
بیماری های سیستم دفاعی: گزارشات بسیاری به این نتیجه رسیده اند که هیچگونه شواهد و مدارکی وجود ندارد که ایمپلنت باعث ایجاد بیماری های سیستمیک می شود. اما این گزارشات برطبق تحقیقی ارائه شده اند که متمرکز بر بیماری های سیستم دفاعی و بافت های پیوندی در خانم هایی بوده که به مدت زمان کمی ایمپلنت را انجام داده اند. از آنجا که رشد و تشخیص بیماری های بافت های پیوندی و سیستم دفاعی ممکن است سالها به طول انجامد، نمی توان از خانم هایی که مدت زمان کمی از ایمپلنت انها می گذرد برای این منظور استفاده کرد.
تحقیقاتی که پس از این تحقیق انجام گرفتند نشان داد که ایمپلنت ممکن است با بیماری های مربوط به سیستم دفاعی مرتبط باشد. برای مثال دانشمندان FDA تحقیقی بر روی خانم هایی که با ژل سیلیکون ایمپلنت حداقل برای 7 سال کرده اند انجام داده و دریافته اند که آنها که دچار تراوش ایمپلنت شده اند بیشتر به بیماری های مربوط به سیستم دفاعی مبتلا گشته اند. همچنین دریافته اند که این خانم ها بیشتر به بیماری هایی نظیر: درماتومیوزیت، پلی میوزیت، تیروئید هاشیموتو، بیماری بافت پیوند مختلط، فیبروز ریوی، التهاب نیام ائوزینوفیلی، و درد عضلانی، مبتلا می شوند.
آیا بیماران ایمپلنتی با برداشتن ایمپلنت هایشان بهبود می یابند؟ طبق تحقیقی که روی 95 زن که ایمپلنت سیلیکون انجام داده و علائم روماتیسمی مثل درد مفاصل، داشته اند، نشان داده شد که علائم بیماری در %97 از بیمارانی که ایمپلنتشان را برداشته اند، افزایش یافت. درعوض در %96 از بیمارانی که ایمپلنتشان را برنداشتند، این علائم کمتر شد. تحقیقات دیگری نشان داده است که سیلیکون واکنش های دفاعی را تحریک می کند و تجزیه ی سلولی نشان می دهد که این واکنش ها با انواع غیرمعمولی از بیماری های بافت های پیوندی در ارتباط است.
سرطان ها: طبق تحقیقی که توسط مؤسسه ملی سرطان انجام گرفت، دانشمندان دریافتند که احتمال ابتلا به سرطان در خانم هایی که حداقل به مدت 7 سال ایمپلنت داشته اند درمقایسه با خانم هایی که نداشته اند تا %21 افزایش داشته است. این افزایش به خاطر افزایش سرطان های مغزی، دستگاه تنفسی، گردن و فرج است. البته برای رسیدن به نتایج بهتر، نیاز به تحقیقات بیشتری است.
مرگ و میر: تحقیق دیگری نشان داده است که آمار مرگ از تومرهای مغزی، سرطان ریه، و سایر بیماری های تنفسی و خودکشی در افرادی که حداقل به مدت 12 سال ایمپلنت سینه داشته اند در مقایسه با خانم هایی که سایر جراحی های پلاستیک را انجام داده اند بیشتر است. سه تحقیق اسکاندیناویایی نشان داده است که خانم هایی که فقط برای بزرگ تر کردن سینه ایمپلنت کرده اند، سه برابر زنان عادی اقدام به خودکشی کرده اند.
چه نگرانی های دیگری در این رابطه وجود دارد؟
شیر دادن: طبق تحقیقات انجام گرفته به اثبات رسیده است که خانم هایی که انوع جراحی های سینه از جمله ایمپلنت انجام داده اند، سه مرتبه کمتر از زنان عادی میتوانند شیر تولید کنند. همچنین بحث هایی پیرامون سلامت شیر تولید شده در این خانم ها وجود دارد اما تحقیقات کافی برای حل این مشکل انجام نگرفته است. تحقیقات نشان می دهد که در خون نوزادانی که از شیر مادرانی که ایمپلنت سیلیکون داشته اند تغذیه می کنند، انواع سمی پلاتین بیشتری یافت می شود.
کشف سرطان سینه: سرطان سینه جزء متداول ترین انواع سرطان در خانم هاست و از آنجا که از طریق ماموگرافی می توان سرطان سینه را از قبل تشخیص داد و از مرگ فرد جلوگیری کرد، این پرسش که آیا ایمپلنت مانع انجام صحیح ماموگرافی است وجود دارد.
راه های مختلفی وجود دارد که از طریق آن ایمپلنت تشخیص سرطان را در ماموگرافی به تاخیر می اندازد:
گرچه می توان ماموگرافی را به طرقی انجام داد که دخالت ایمپلنت به حداقل برسد، اما تقریباً 55 درصد از تومرهای سینه در زنانی که ایمپلنت دارند، پنهان می ماند.
طبق تحقیقی که دانشمندان FDA انجام داده اند نشان داده شده که ایمپلنت های سیلیکون یا سالین ممکن است در خانم هایی که ماموگرافی می کنند شکسته شود و به همین دلیل خانم هایی که از شکسته شدن ایمپلنت های خود واهمه دارند از انجام ماموگرافی سر باز می زنند.
با افزایش سایز ایمپلنت درمقایسه با سایز اصلی سینه ی فرد، صحت ماموگرافی هم کاهش پیدا می کند.
مشکلات شناختی: خانم هایی که ایمپلنت سینه داشته اند، بیشتر دچار از دست دادن حافظه، اختلال در تمرکز، و سایر بیماری های شناختی می شوند. تحقیقات FDA نشان داده که در خانم هایی که حداقل به مدت 2 سال ایمپلنت سیلیکون داشته اند، علائم عصب شناختی مثل عدم توانایی در تمرکز، بیشتر است. دانشمندان این مشکل را مربوط به کمبود پلاتین برای ساخت ژل ایمپلنت سیلیکون می دانند.
هزینه های مالی: هزینه ی اولیه ی جراحی ایمپلنت اولین اما نه تنها هزینه برای بمیاران ایمپلنتی است. ایمپلنت سینه به طور متوسط 7 تا 12 سال دوام می یابد و هر بار جایگزینی این هزینه را بالاتر می برد. حتی اگر پزشک مربوط هزینه های دوباره را مجاناً با بیمار خود حساب کند، بازهم هزینه های مربوط به تسهیلات پزشکی، بی هوشی، و سایر هزینه های مرتبط می تواند مبلغ بسیاری را بر عمل جراحی شما بیفزاید. البته این هزینه ها برای بعضی خانم ها قابل پرداخت است اما برای همه ی خانم ها اینطور نیست و مخصوصاً برای خانمی که بعد از چند ماه ایمپلنتش شکسته می شود ممکن است بسیار دردناک باشد.
اما درمورد بیمه ی پزشکی و سلامتی چه؟ معمولاً بیمه متحمل جراحی های زیبایی نمیشود و مشکلات ناشی از جراحی های زیبایی تحت پوشش آنها نیست. همچنین هزینه ی MRI ها برای تشخیص تراوش سیلیکون در بیماران را پرداخت نمی کند. در برخی کشور ها برخی بیمه ها، برای خانم هایی که ایمپلنت سینه کرده اند هم بیمه صادر می کنند اما هزینه ی آن را بسیار بالاتر قرار می دهند. این مسئله برای خانم هایی که دچار بیماری های ناشی از ایمپلنت سینه می شوند بسیار ناگوار است.
برای برداشتن ایمپلنت چه باید کرد؟
برخی از خانم هایی که ایمپلنت سینه کرده اند به خاطر عوارض جانبی، ناامیدی و دلسردی به خاطر مشکلات آرایشی آن یا به خاطر خطراتی که در طولانی مدت بر روی سلامتی دارند، تصمیم می گیرند که ایمپلنتشان را برداند. خانم هایی که ایمپلنت سیلیکونشان دچار شکستگی شده است معمولاً حین جراحی برای برداشتن ایمپلنت، مقداری از بافت های سینه شان را از دست می دهند. و اگر سیلیکون به داخل بافت های سینه تراوش کرده باشد، نتیجه ی برداشتن ایمپلنت دقیقاً مثل برداشتن سینه خواهد بود.
پزشک جراحی که اصل ایمپلنت را برای بیمار گذاشته است ممکن است برای برداشتن آن مورد خوبی نباشد. عمل برداشتن ایمپلنت بسیار دشوارتر و البته گرانتر از عمل گذاشتن ان است. برخی از جراحان در زمینه ی برداشتن ایمپلنت مهارت بسیار زیادی دارند و می توانند شکل بسیار عالی به سینه ها بدهند. اکثر این جراحان توصیه میکنند که ایمپلنت و کپسول بافت زخم یکجا برداشته شوند. اینکار باعث می شود همه ی سیلیکون هایی که احتمالاً به بیرون تراوش کرده اند نیز برداشته شوند.
آیا انواع جدیدتر و مطمئن تری از ایمپلنت وجود دارد؟
بنا بر تحقیقات جدید، جراحان گاهی ایمپلنت های "گامی بیر" ارائه می دهند که نام خود را از شکلات های "گامی بیر" گرفته است چون ایمپلنت ها از ژل های سیلیکون ضخیم تر و به هم چسبیده تر درست شده است. احتمال شکسته شدن و تراوش این سیلیکون ها به مراتب کمتر است.
اما این ایمپلنت های جدید هم با خطراتی همراه است که ممکن است فوراً آشکار نشوند. متاسفانه هیچ تحقیقی در این زمینه صورت نگرفته است تا ببینیم که این ایمپلنت ها ایمن تر و سالم تر از ایمپلنت های قدیمی است یا نه و هیچ سندی در دست نیست که این ایمپلنت های ضخیم تر ماندگاری بیشتری داشته باشند. البته این ایمپلنت های هنوز مورد تایید FDA قرار نگرفته است چون اطلاعات چندانی درمورد ایمنی آن در دست نیست
بقیه در ادامه مطلب
چرا تحقیقاتی درمورد ایمنی طولانی مدت ایمپلنت ها مورد نیاز است؟ علاوه بر ایمپلنت سیلیکون و سالین، در سالهای اخیر سه نوع دیگر ایمپلنت هم ساخته شده که بیشتر در خارج از ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد: ایمپلنت های تریلوسنت (با روغن سویا)، نوواگُلد و ایمپلنت PIP که با ژل های پلاستیک پر می شوند.
گرچه این ایمپلنت های توسط جراحان ترویج داده شده و در رسانه ها نیز تبلیاتی از ایمنی و سلامت بیشتر انها نسبت به ایمپلنت های سیلیکون و سالین مشاهده می شود، اما هیچ آزمایشی برای تایید صحت این گفته ها انجام نگرفته است. تحسین و تمجید بسیار زیاد جراحان و بیماران از این ایمپلنت ها دال بر این است که علائم خطرات طولانی مدت ایمپلنت در سالهای اول به هیچ عنوان آشکار نمی شود. به همین دلیل است که تحقیقات گسترده درمورد خطرات طولانی مدت ایملنت، در هر نوعی که باشد، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
نتیجه گیری
تحقیقات به وضوح نشان می دهند که ایمپلنت با خطرات جدی از نظر سلامتی، زیبایی و آرایشی، و همچنین اقتصادی در سالهای ابتدایی همراه است که با گذشت زمان افزایش هم می یابد. متاسفانه، خطرات طولانی مدت این عمل به خاطر فقدان تحقیقات کافی، ناشناخته باقی مانده است. FDA تولید کننده ها را وادار به انجام تحقیقات بیشتر درمورد علت شکسته شدن ایمپلنت ها، دوام آنها و همچنین خطراتی که می تواند در طولانی مدت برای بیماران داشته باشد کرده است. البته این تحقیقات تا به امروزانجام نگرفته اند.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#140
Posted: 14 Nov 2011 16:15
تعداد و حجم سلول های اسپرم چقدر است؟
سلول های اسپرم در داخل لوله های ظریف داخل بیضه ساخته می شوند. سرعت ساخته شدن اسپرم بالغ بر ۱۰ تا ۳۰ بیلیون در ماه است. هر سلول یک پانصدم اینچ طول دارد و رشد کامل آن ۶۰ تا ۷۲ روز طول می کشد. در حالت ارگاسم، هر مرد به طور متوسط نزدیک یک قاشق چایخوری کوچک یعنی برابر ۳ تا ۵ میلی لیتر منی دفع می کند. ولی مقدار این مایع در افراد متفاوت است.
در صورتی که به مدت سه روز یا بیشتر انزال ایجاد نشده باشد، مقدار مایع انزال ۳ تا ۵ میلی لیتر است. ولی در شرایط یکسان، تغییرات طبیعی مقدار مایع برابر ۲/۰ تا ۶/۶ میلی لیتر است. همچنین مقدار حجم این مایع با تکرار انزال کاهش می یابد، حال آن که پس از یک دوره پرهیز طولانی به ۱۳ میلی لیتر بالغ می شود. در هر صورت، بدون در نظر گرفتن حجم، مایع انزال بیشتر به طور کامل مایع است تا اسپرم. به طور متوسط ۶۱ درصد حجم مایع انزال از کیسه های منی و ۳۸ درصد از پروستات به دست می آید.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ویرایش شده توسط: e_h_s_a_n
صفحه 14 از 19