ارسالها: 3620
#41
Posted: 17 Nov 2011 18:34
مادر سرماخورده، شير بدهد يا نه ؟
با سرد شدن هوا، احتمال ابتلا به سرماخوردگي و آنفلوآنزا وجود دارد. خيلي از مادرها نمي‌دانند در اين شرايط شيردهي‌شان به ضرر بچه است يا به نفع او. وقتي مادري تب و سرماخوردگي دارد، بدنش سريعا آنتي‌بادي‌هاي مخصوصي مي‌سازد که به شيرخوارش ايمني مي‌دهد.
زماني که مادر احساس بيماري ميکند، شيرخوارش نيز در معرض بيماري است ولي با ادامه شيردهي، دريافت آنتي‌بادي‌ها از طريق شيرمادر موجب ميشود که او يا بيمار نشود يا اگر هم بيمار شود بيماري او بسيار خفيف باشد.بسياري از مادران راحت‌تر هستند که استراحت کنند و انرژي خود را ذخيره کنند و کودک را که در کنارشان خوابيده است شير بدهند. براي مادري که به تنهايي از بچه‌اي نگهداري ميکند، تغذيه با شيرمادر راحت‌تر است. او مجبور نيست براي تهيه شيرخشک بيرون برود و از رختخواب خارج شود و شيشه شير را بشويد و شير درست کند. تب، مايعات بدن را کاهش و شانس يبوست و کم‌آبي را افزايش مي‌دهد بنابراين ماردي که دچار تب و سرماخوردگي است به مايعات بيشتري نياز دارد. از طرف ديگر مادر مي‌تواند با رعايت بهداشت مناسب، احتمال بيمار شدن کودک را کاهش دهد.بيماري معمولا از طريق تماس پوستي و ترشحات بيني منتقل ميشود، نه از طريق شير. بنابراين شستن مرتب دست‌ها انتقال از طريق پوست را کم ميکند.
محدود کردن تماس‌هاي صورت به صورت نيز به مادر کمک ميکند تا از تنفس قطرات آلوده ناشي از تنفس مادر توسط بچه جلوگيري شود. در مواردي که بيماري مادر بسيار مسري و جدي است هر وقت که مادر بچه را در آغوش ميگيرد مي‌تواند با استفاده از يک ماسک مانع انتقال بيماري از طريق تنفس، بيني و دهان خود به کودک شود. شيردهي حين بيماري و شرايط سخت، مادر را از نظر روحي حمايت ميکند زيرا زماني که مادر برخلاف تمايل‌اش نمي‌تواند زياد به کودکش برسد و از او مراقبت کند شير دادن يک راه بسيار خوب برقراري ارتباط است. مسموميت غذايي بعد از سرماخوردگي از موارد شايعي است که شايد يک مادر شيرده آن را تجربه کند.در تمام مدتي که مادر علايم گوارشي ناشي از مسموميت غذايي را دارد شيردهي بدون وقفه مي‌تواند ادامه يابد.
وقتي مادر غذايي مي‌خورد که به توکسين يا باکتري خاصي آلوده است، ممکن است مسموميت غذايي پيدا کند که علايم آن به‌صورت استفراغ، کرامپ‌هاي شکمي و اسهال است. در اين صورت اين عوامل در روده او هستند ولي به شير انتقال پيدا نمي‌کنند. در موارد متعددي، اين شرايط موقتي است و طي چند روز از بين مي‌رود و مشکلات ديگري به وجود نمي‌آيد و خطري هم براي شيرخوار ندارند، فقط مادران براي جلوگيري از کم‌آبي بدن بايد از مايعات فراوان استفاده کنند. در موارد نادري مسموميت غذايي سيستميک ميشود يعني باکتري‌ها به جريان خون و شير انتقال پيدا ميکنند. مادر به شدت مريض است، اگر کشت خون عفونت سيستميک را نشان بدهد، آنتي‌بيوتيک شروع و شيردهي به‌طور موقت تا منفي‌شدن کشت‌ها قطع ميشود. در اين شرايط جهت جلوگيري از احتقان پستان، بايد شير را دوشيد و دور ريخت.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 3620
#42
Posted: 17 Nov 2011 18:39
عوارض احتمالی بارداری چند قلويی
آيا بارداری چند قلويی، در مقايسه با داشتن تنها يك كودك در شكم ، خطر بيشتری به همراه دارد؟
هر چند خانمهايي كه چند قلو آبستن هستند، در اكثر موارد كودكاني سالم به دنيا مي آورند، اما چند قلو حامله بودن (دو يا بيشتر)، "پر خطر" تلقي مي شود. هر چه تعداد جنين ها بيشتر باشند، احتمال بروز عوارض نيز در شما بيشتر خواهد بود. بزرگترين خطر نيز زايمان پيش از موعد و به دنيا آمدن كودكان زودرس است، كه خطر بروز مشكلات جسمي را در آنها افزايش مي دهد.
احتمال زايمان زودرس چقدر است؟
نزديك به 60% از كساني كه دوقلو حامله هستند و 90% از كساني كه سه قلو حامله هستند، زايمان زودرس (قبل از 37 هفتگي) دارند. حاملگيهاي دوقلو به طور متوسط حدود 35 هفته طول مي كشند. حاملگيهاي سه قلو نيز به طور متوسط حدود 33 هفته و حاملگيهاي چهار قلو نيز حدود 29 هفته طول مي كشند.
زايمان پيش از موعد چه خطراتی دارد؟
نوزاداني كه زودرس به دنيا مي آيند، ممكن است براي زندگي در دنياي خارج از رحم هنوز كاملا آماده نباشند. ريه، مغز و ديگر اندامهاي آنها ممكن است به طور كامل رشد نكرده باشد، سيستم ايمني آنها نيز ممكن است براي مبارزه با عفونتها آماده نباشد و اين كودكان ممكن است براي مكيدن يا بلعيدن نيز آمادگي لازم را نداشته باشند.هر چه كودك زودتر به دنيا آمده باشد، با خطرات بيشتري مواجه است. نوزادان زودرسي كه بين هفته هاي 34 تا 37 به دنيا مي آيند، معمولا وضعيت مناسبي داشته و با مشكلي مواجه نمي شوند. كودكاني كه قبل از هفته بيست و هشتم به دنيا بيايند، ممكن است نهايتا زنده بمانند، اما به مراقبتهاي ويژه پزشكي و البته كمي هم شانس نياز دارند.
اگر زايمان شما قبل از 34 هفتگي آغاز شود، پزشك متخصص و تيم پزشكي ممكن است بتواند زايمان را چند روز به تاخير بيندازد. پزشك معالج شما در اين زمان از كورتيكواستروييد استفاده خواهد كرد؛ اين داروها به ريه ها و ساير اندامهاي جنين كمك مي كنند تا سريعتر رشد كرده و در نتيجه احتمال زنده ماندن او را افزايش دهند.
عوارض احتمالی ديگر ناشی از بارداری چند قلويی چه مواردی می تواند باشد؟
صرف نظر از زايمان زودرس، مشكلات مختلف ديگري نيز ممكن است وجود داشته باشند :
دوقلوها و سه قلوها معمولا پيش از تولد به وزن مناسب نمي رسند. در حالي كه يك كودك سالم بطور متوسط در زمان تولد در حدود 3 تا 3.5 كيلو وزن دارد، دوقلوها به طور متوسط هر كدام 2.5 كيلو وزن دارند. سه قلوها نيز هر كدام حدود 1.8 تا 2 كيلو، و چهارقلوها نيز هر كدام 1.3 تا 1.5 كيلو وزن دارند. نوزاداني كه وزن آنها هنگام تولد كمتر از 2.5 كيلو باشد، كم وزن تلقي مي شوند.
نوزاداني كه در زمان تولد با كم وزني مواجه باشند، حتي اگر با زايمان زودرس نيز به دنيا نيامده باشند، ممكن است به مشكلات مختلف دچار شوند. اين كودكان معمولا نمي توانند خودشان به صورت طبيعي تنفس كنند. آنها ممكن است آمادگي كامل براي مبارزه با بيماريها و عفونتها، كنترل دماي بدن و يا افزايش وزن متناسب نداشته باشند. به همين دلايل، تقريبا همه اين كودكان بايد پيش از رفتن به خانه، مدتي را در مركز مراقبتهاي ويژه نوزادان بگذرانند.
عارضه اي است كه علائم آن فشار خون بالا و وجود پروتئين در ادرار مي باشد. اين عارضه تقريبا در 10 تا 15 درصد از خانمهايي كه دوقلو حامله هستند رخ مي دهد، يعني شيوع اين عارضه در اين دسته، تقريبا دو برابر خانمهايي است كه تنها يك جنين در شكم دارند. همچنين بروز اين حالت در خانمهايي كه چندقلو حامله هستند، زودتر رخ مي دهد. بعلاوه هنگامي كه اين حالت در خانمهايي كه چندقلو حامله هستند بروز مي كند، به احتمال زياد شديدتر بوده، مي تواند بر اندامهاي مختلف اثر بگذارد و مشكلات جدي يا حتي خطرناك و كشنده اي نيز ايجاد كند.
بروز اين عارضه در خانمهايي كه بيش از يك جنين در شكم دارند، شايعتر به نظر مي رسد. در صورتي كه شما به ديابت حاملگي مبتلا شويد، پزشك به دقت شما را تحت نظر مي گيرد. شما به احتمال زياد خواهيد توانست با استفاده از رژيم غذايي مناسب و يك برنامه ورزشي (و نيز استفاده از انسولين در صورت لزوم)، سطح قند خون خود را كنترل كنيد. در صورتي كه ديابت به خوبي كنترل نشود، مي تواند پيامدهاي جدي براي شما و فرزندانتان داشته باشد.
در اين عارضه، جفت پيش از زايمان از ديواره رحم جدا مي شود؛ كه احتمال بروز اين مشكل نيز در خانمهايي كه بيش از يك فرزند در شكم دارند، بيشتر است. اين عارضه ممكن است در هر مقطعي در نيمه دوم حاملگي رخ دهد و ممكن است موجب بروز مشكلات رشدي، زايمان زودرس، يا حتي مرده زايي شود.در بارداريهاي چندقلويي، بروز اين عارضه پس از زايمان طبيعي نوزاد اول، بسيار شايع است. اگر اين اتفاق بيفتد، ممكن است لازم باشد كه نوزاد يا نوزادان بعدي بلافاصله با جراحي سزارين به دنيا بيايند.
- سندرم انتقال خون بين جنين ها :
اين عارضه نيز يك مورد نادر ولي بسيار جدي است كه در دوقلوهاي همسان رخ مي دهد، هنگامي كه خون از طريق جفت مشترك از يك كودك به كودك ديگر انتقال پيدا مي كند.تقريبا 15% از دوقلوها به اين سندرم دچار مي شوند. معمول درمان اين عارضه با تخليه مايع آمنيوتيك از كيسه آب كودكي كه خون اضافي را دريافت كرده است، انجام مي شود. در حدود 60% از موارد، اين درمان موثر بوده و موجب نجات جان كودك مي شود (كه اين ميزان، 2 تا 3 برابر بيشتر از حالتي است كه از اين درمان استفاده نشود).
آيا من بايد استراحت مطلق داشته باشم؟
پزشك ممكن است استراحت مطلق را براي شما تجويز كند، خصوصا اگر عوارضي همچون زايمان زودرس در شما بروز كند. دليل محكمي وجود ندارد كه استراحت مطلق بتواند از زايمان زودرس در خانمهايي كه چندقلو حامله هستند جلوگيري كند، اما شواهدي وجود دارد كه نشان مي دهد اين كار مي تواند وزن زمان تولد نوزادان را بهبود بخشد. در صورتي كه اين كار توسط پزشك به شما توصيه شد، مي توانيد از او بخواهيد كه درباره مزايا و معايب آن با شما صحبت كند.
همچنين، كارهايي را كه مي توانيد انجام دهيد و كارهايي را كه نبايد انجام دهيد و همچنين مدت زمان مربوط به اين كارها را بپرسيد. استراحت مطلق مي تواند معاني مختلفي داشته باشد: از كاهش ميزان فعاليت تا استراحت دائمي در تختخواب و خارج نشدن از آن به هيچوجه! حتي اگر دوران حاملگيِ شما با آرامش در حال طي شدن است، اكثر پزشكان و ماماها توصيه مي كنند كه از اوايل سه ماهه سوم حاملگي، فعاليت بدني خود را كاهش داده و به خودتان سخت نگيريد.
فهرستي از سوالات را در زمينه استراحت مطلق آماده كنيد تا در هنگام مراجعه به پزشك، دقيقا بدانيد كه چه چيزي مي خواهيد بپرسيد.
احتمال اينكه من يك يا چند تا از بچه ها را از دست بدهم چقدر است؟
در يك بارداري دوقلو، ممكن است يكي از نوزادها در اوائل حاملگي سقط شود در حالي كه مشكل خاصي براي نوزاد دوم پيش نيايد. اين اتفاق برايِ حدود 20% از همه دوقلوها مي افتد. اگر سه قلو حامله باشيد، به احتمال 40% يك يا تعداد بيشتري از نوزادان را در نيمه اول حاملگي از دست خواهيد داد.در دوراني كه سونوگرافي وجود نداشت، اين سقط جنينها در اكثر موارد به نظر نمي رسيدند. تنها نشانه اين موارد هم خونريزي مهبلي بود و جنين يا جنين هاي باقيمانده نيز معمول به صورت طبيعي رشد مي كردند.مرده زايي (از دست دادن يك بچه پس از بيست هفتگي) در خانمهايي كه چندقلو حامله هستند، اندكي شايعتر است؛ اما به هر حال، اين عارضه نادر است. مرده زايي تنها در 1 تا 2 درصد از دوقلوها و سه قلوها مشاهده مي شود، كه اين مقدار در خانمهايي كه تنها يك كودك در شكم دارند در حدود 0.5 درصد است.
برخي از كودكان در انتهاي دوران بارداري مي ميرند و زايمان آنها همراه با كودكي كه زنده مانده است، انجام مي شود. در مواردي نادر، هنگامي كه يكي از دوقلوها مرده است، جنين مرده مي تواند چندين هفته پيش از كودك زنده از رحم خارج شود.اگر دوقلوهاي همسان در شكم داشته باشيد كه از يك جفت به صورت مشترك استفاده مي كنند، از دست دادن يكي از آنها پس از هفته بيستم مي تواند براي كودك ديگر نيز بسيار خطرناك باشد. در صورتي كه كودكاني كه در شكم داريد از جفت مشترك استفاده نمي كنند، كودك باقيمانده به احتمال زياد به صورت طبيعي رشد خواهد كرد.
در هر حالت، پزشك شما به احتمال زياد نظارت دائمي بر وضعيت سلامت شما و جنين ها خواهد داشت. اگر كودك باقيمانده با مشكل جدي مواجه نباشد، معمولا دليلي براي القاي زايمان بطور پيش از موعد وجود ندارد.
من برای كاهش احتمال بروز مشكلات مختلف، چه كار می توانم بكنم؟
هر چند بسياري از عوارض مربوط به حاملگي دوقلوها ربط چنداني به رفتار و سبك زندگي شما ندارند، اما اگر دوقلو حامله بودن شما در همان اوائل مشخص و تائيد شود، پزشك يا ماماي شما زمان بيشتري براي شناسايي و درمان عوارضي كه ممكن است رخ دهند در اختيار خواهد داشت.سعي كنيد اطلاعات بيشتري در مورد شايعترين عوارض و خطرات مربوط به حاملگي دوقلوها به دست آوريد، اما لازم نيست دائما به مشكلاتي كه فقط "ممكن است" رخ دهند فكر كنيد. نشانه هاي زايمان زودرس را بشناسيد. اطمينان حاصل كنيد كه مواد غذايي و همينطور مايعات و آب كافي مصرف مي كنيد. نهايتا، در همه نوبتهاي معاينات و مراقبتهاي دوران حاملگي به ديدار پزشك برويد و اطمينان حاصل كنيد كه دستورات و راهنماييهاي پزشك خود را به دقت رعايت مي كنيد.
منم فرزند ایران از نسل کوروش و داریوش بزرگ نه از نسل دروغ و فریب
ارسالها: 9253
#46
Posted: 2 Dec 2013 00:19
به خشکی افتادن جنین یعنی چه؟
image upload no size limit
کاهش مایع داخل رحمی یا اولیگوهیدرامنیوس، اختلال خطرناکی است که در هر 50 حاملگی رخ می‌دهد. این مشکل که به خشکی افتادن جنین معروف است، میتواند در اوایل یا اواخر حاملگی رخ دهد.
مایع آمنیوتیک جنین :
مایع داخل رحمی یا مایع آمنیون در چند هفته اول حاملگی از سوی پرده‌های جنینی ساخته میشود، اما پس از چند هفته این کار بیشتر از سوی کلیه‌های جنین انجام میشود.از آنجا که ریه و دستگاه گوارش جنین هم در ساخت و جذب مایع آمنیون نقش دارد، اختلالات هر یک از این دستگاه‌ها میتواند به افزایش یا کاهش مایع داخل رحمی منجر شود.ساخت مایع داخل رحمی در ابتدا کند بوده و سپس افزایش می‌یابد، به طوری که تا 36 هفتگی به حداکثر خود می‌رسد و از آن به بعد ساخت مایع کمتر از جذب آن شده و در نتیجه میزان آن کم میشود. بنابراین در صورتی که یک حاملگی به طول انجامد و از زمان عادی خود بگذرد (در مواردی حاملگی بیش از 40 هفته طول میکشد) مایع داخل رحمی کاهش می‌یابد، به طوری که در 42 هفتگی به 200 سی‌سی می‌رسد.
علل کم شدن مایع آمنیوتیک :
- نشت مایع از کیسه آب : شایع ترین علت آن سوراخ شدن یا پارگی کیسه آب قبل از موعد زایمان است.
- حاملگی طولانی‌مدت: با پیشرفت حاملگی، آرام آرام مایع اطراف جنین کم شده و جای بیشتری برای رشد جنین می دهد. در صورتی که موعد زایمان برسد و زایمان اتفاق نیفتد (زایمان دیررس)، آب بیشتری جذب شده و اطراف جنین تقریبا خشک می شود.
- عفونت داخل رحمی : ابتلا به برخی عفونت ها می تواند سبب کم شدن میزان مایع گردد.
- ناهنجاری های جنینی : بعضی مشکلات ژنتیکی و برخی از ناهنجاری های جنینی مانند نقص در تشکیل کلیه، انسداد مجرای خروجی ادرار و ... می توانند باعث کاهش مایع شوند.
- داروها : مصرف بعضی داروها در دوران بارداری از قبیل برخی مسکن ها نیز باعث کاهش حجم مایع درون کیسه آب می شود.
- ناشناخته : گاهی بدون وجود هیچ مشکلی، حجم مایع به طور خود به خود کاهش می یابد.
عوارض کم شدن مایع آمنیوتیک :
مایع آمنیون (آمنیوتیک) اثرات زیادی بر رشد جنین دارد و کاهش آن عوارضی برای جنین ایجاد می کند.مایع داخل رحمی به عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کند. مایع آمنیوتیک به نگه داشتن دمای ثابت بدن جنین کمک می کند. علاوه بر این، مواد غذایی لازم را به بدن جنین می رساند و رشد و پرورش شش ها، سیستم روده ای، معدی، ماهیچه ها و استخوان های جنین را ارتقا می بخشد و از فشردگی بند ناف جلوگیری می کند.بعضی از مطالعات نشان داده اند، آمنیوتیک قادر است بو و رایحه و طعم غذاهایی که مادر مصرف می کند را به جنین انتقال دهد.
وجود میزان کافی مایع آمنیون به جنین اجازه تحرک مناسب را می‌دهد که همین امر در رشد و نمو اندام‌های جنین نقش دارد و در صورت کاهش طولانی‌مدت مایع دور جنین در برخی موارد، قطع یا رشد نیافتن دست و پای جنین دیده میشود.بلع مایع آمنیون از سوی جنین هم در رشد ریه و دستگاه گوارش جنین نقش دارد و کاهش آن مانع رشد کامل و مناسب ریه میشود.زمانی که مقدار مایع بیش از اندازه کم باشد، احتمال پاره شدن زودهنگام کیسه آب و بروز مشکلاتی مثل دیابت و فشار خون بالا برای مادر می شود.
چنانچه کم بودن بیش از اندازه این مایع در ابتدای بارداری اتفاق بیافتد در رشد جنین تاثیر می گذارد. در آینده، کمبود مایع و عدم شناور بودن آن در اطراف بند ناف همراه با انقباضات، تعداد ضربان قلب جنین را کاهش می دهد.
به دلیل کمبود جا برای جنین که ناشی از کمبود مایع آمنیون است، دست ها و پاهای او در معرض فشار قرار می گیرند و کج و بد شکل می شوند، مانند چماقی شدن پاها.بدشکلی سر و صورت مانند دراز شدن سر، بینی پخ و ... نیز ممکن است در این نوزادان دیده شود.
راه های تشخیص کم شدن مایع آمنیوتیک :
برای تشخیص کمبود مایع داخل رحم، علاوه بر معاینه بدنی از سونوگرافی استفاده میشود و چنانچه اندکس (شاخص) مایع آمنیون با این روش زیر پنج سانتیمتر (کمتر از حد طبیعی) باشد، بیمار دچار اولیگوهیدرامنیوس است. البته این شاخص در مورد ماه‌های آخر بارداری کاربرد دارد و در سنین حاملگی پایین‌تر از معیارهای اندازه‌گیری دیگری استفاده میشود.
تاثیر کم بودن مایع آمنیوتیک بر بارداری و زایمان :
کاهش مایع آمنیون در اوایل حاملگی بسیار نادر است و معمولا به فوت جنین و سقط منجر میشود. علت این عارضه اغلب اختلالات جنین است، یعنی جنین به صورت مادرزادی دچار مشکلاتی مثل اختلالات کروموزومی یا رشد نیافتن کلیه است و در واقع جنین سالمی نیست.کاهش مایع در اواخر بارداری بسیار شایع‌تر است و در صورت تشخیص و در صورتی که ریه جنین تکامل کافی یافته و جنین نارس نباشد باید به سرعت به ختم حاملگی اقدام کرد، اما در مواردی که جنین نارس است تصمیم‌گیری مشکل است، چون از طرفی کاهش مایع آمنیون میتواند به مرگ جنین منجر شود و از طرف دیگر تولد نوزاد نارس تبعات زیادی چون مرگ نوزاد دارد و در این موارد سعی میشود با روش‌هایی مقداری زمان به جنین و مادر داد، اما در نهایت در صورت ادامه مشکل با وجود نارس بودن جنین، پزشک برای نجات جان نوزاد به ختم حاملگی اقدام می‌کند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 12930
#47
Posted: 13 Mar 2014 04:11
قرص های LD برای دختران جوان
این دارو درگروه داروهای پیشگیری از بارداری قرار دارد .و برای درمان بعضی بیماریها مانند آکنه ، موهای زاید و نیز کیست تخمدانی استفاده می شود. استفاده از این داروها در مواردی و در بعضی از افراد ممنوع است :
اختلالات انعقادی خون ، بیماری عروق مغز یا قلب ، میگرن ، آنژین قلبی و سکته قلبی ، سرطان سینه و یا موارد مشکوک به بدخیمی تومور های کبدی ، خونریزی با علت نامشخص .
استعمال دخانیات احتمال بروز مشکلات قلبی را تا ۵ برابر افزایش خواهد داد .
استفاده از این داروها بهتر است در زمان بلوغ و تا ۲ سال بعد از تثبیت قاعدگی در دختران استفاده نشود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#48
Posted: 20 Mar 2014 03:10
۱۰ نشانه اصلي كه بيانگر بارداري احتمالي است
آيا حامله شده ايد؟ به احتمال زياد تا موعد اولين پريود بعدي يا حتي يكي دو هفته بعد از آن، نشانه خاصي را مشاهده نخواهيد كرد.در صورتي كه در چند ماه اخير وضعيت قاعدگي خود را به دقت زير نظر نداشته ايد، يا اگر پريود شما نامنظم بوده و هر ماه تغيير مي كرده است، ممكن است نتوانيد موعد دقيق قاعدگي بعدي خود را مشخص نماييد. اما اگر برخي از نشانه هاي زير در شما ظاهر شدند و تا مدتي هم پريود نشديد، ممكن است باردار شده باشيد. دقت كنيد كه همه خانمهاي حامله اين نشانه ها را مشاهده نخواهند كرد. در اين حالت مي توانيد از تستهاي حاملگي خانگي استفاده كنيد تا مطمئن شويد!
توجه كنيد كه اين نشانه ها به ترتيب عكس اهميت چيده شده اند و شماره 10 كم اهميت ترين و شماره 1 مهمترين علامت هستند.
10- تورم و حساسيت در پستان ها يكي از نشانه هاي اوليه حاملگي، حساس و دردناك شدن پستانها به علت افزايش سطح هورمونها است. درد پستانها ممكن است شبيه به درد آنها در هنگام پريود، يا كمي شديدتر باشد. اين عارضه پس از سه ماهه اول حاملگي و با عادت كردن بدن به تغييرات هورموني، تا حد زيادي از بين مي رود.
9- خستگي ناگهان احساس خستگي مي كنيد؟ يا نه، احساس كوفتگي و ضعف عمومي شديد داريد؟ هيچ كس به درستي نمي داند كه علت بروز اين خستگي هاي ناگهاني در اوائل حاملگي چيست، اما احتمالا افزايش ناگهاني سطح هورمون پروژسترون مي تواند يكي از عوامل بروز خواب آلودگي باشد.
با ورود به سه ماهه دوم حاملگي احتمالا سرحال تر شده و احساس انرژي بيشتري خواهيد كرد، اما احساس ضعف و خستگي در اواخر دوران حاملگي دوباره باز خواهد گشت، زيرا در آن دوران وزن نسبتا زيادتري را بايد حمل كرده و همچنين به علل مختلف ممكن است خواب كافي نداشته باشيد.
8- خونريزي ناشي از لانه گزيني برخي از خانمها در حدود روزهاي يازدهم يا دوازدهم پس از باردار شدن (يعني تقريبا همزمان با زمان پريود بعدي)، مقدار كمي خونريزي يا لكه بيني مشاهده مي كنند. اين خونريزي ممكن است ناشي از ورود تخمكِ بارور شده به بافت پر خونِ رحم شما باشد، اما كسي دليل قطعي آن را نمي داند. حركت تخم لقاح يافته به سمت رحم، 6 روز پس از بارور شدن آغاز مي شود و هنگامي كه مي خواهد در ديواره رحم، محلي را براي استقرار خود برگزيند، مختصر خونريزي اتفاق مي افتد.
اين خونريزي بسيار كم و اغلب به صورت لكه هاي قرمز يا قهوه اي مايل به قرمز خواهد بود و تنها يك يا دو روز طول خواهد كشيد. در صورت مشاهده خونريزي يا لكه بيني، خصوصا اگر همراه با درد باشد، پزشك خود را در جريان بگذاريد؛ زيرا اين موارد ممكن است نشانه هاي حاملگي خارج رحمي باشند.
7- تهوع يا استفراغ در اكثر خانمها، تهوع صبحگاهي تا حدودا يك ماه پس از باردار شدن رخ نمي دهد. حتي برخي از خانمها آنقدر خوش شانس هستند كه هيچ گاه اين عارضه را تجربه نمي كنند. اما احساس تهوع در تعدادي از خانمهاي حامله، بسيار زودتر آغاز مي شود؛ همچنين اين تهوع ممكن است فقط در صبحگاه رخ ندهد. عارضه ويار بارداري ممكن است صبح، ظهر يا حتي شب هنگام بروز كند.
تقريبا نيمي از خانمهايي كه به اين عارضه دچار مي شوند، با آغاز سه ماهه دوم حاملگي، به كلي بهبود پيدا مي كنند. شدت اين عارضه در بقيه خانمها نيز غالبا در ماه چهارم يا پنجم حاملگي كاهش مي يابد.
6- افزايش حساسيت نسبت به بوها اگر در اوائل دوران حاملگي به سر مي بريد، ممكن است احساس خوشايندي نسبت به برخي بوها، مثلا بوي ساندويچ يا حتي يك فنجان قهوه نداشته باشيد؛ و حتي ممكن است برخي بوهاي خاص موجب بروز حالت تهوع در شما شوند. اين امر ممكن است ناشي از افزايش سريع ميزان هورمون استروژن در بدن شما باشد، اما اين صرفا يك احتمال است و كسي از علت قطعي آن خبر ندارد. همچنين ممكن است مشاهده كنيد برخي از غذاهايي كه قبلا بسيار دوست داشته ايد، اكنون حال شما را به هم مي زنند؛ اين هم كاملا طبيعي است!
5- نفخ شكم تغييرات هورموني در اوائل حاملگي ممكن است موجب بروز حالت نفخ در شما بشوند؛ كه اين حالت مشابه با همان وضعيتي است كه برخي از خانمها پيش از آغاز پريود ماهانه خود تجربه مي كنند. به همين دليل، حتي در اوائل حاملگي كه رحم شما هنوز هم بسيار كوچك است، ممكن است احساس كنيد كه اندازه دور كمر لباسها براي شما كوچك شده است!
4- تكرر ادرار اندكي پس از باردار شدن، ممكن است احساس كنيد كه به طور مرتب نياز به ادرار كردن داريد. چرا؟ علت عمده اين مطلب آن است كه در دوران حاملگي، حجم خون و مايعات در بدن شما افزايش پيدا مي كند، كه در نتيجه حجم بيشتري از مايعات به كليه ها و در نتيجه مثانه شما وارد مي شود.
اين عارضه ممكن است از هفته ششم حاملگي آغاز شده و در طول دوران حاملگي ادامه پيدا كرده يا حتي وخيم تر شود، البته رحم در حال رشد شما نيز فشار بيشتري بر مثانه وارد خواهد كرد.
3- تاخير پريود اگر پريود شما معمولا منظم بوده اما اين بار به موقع شروع نشده است، مي توانيد پيش از آنكه ساير نشانه هاي فوق را مشاهده كنيد، از تست حاملگي استفاده نماييد. اما اگر قاعدگي شما منظم نبوده يا اينكه زمان پريودهاي قبلي خود را يادداشت نكرده ايد، تهوع، حساسيت پستانها يا افزايش دفعات استفاده از دستشويي مي توانند نشانه هاي حاملگي باشند.
2- دماي پايه بدن شما بالا مانده است اگر دماي پايه بدن خود را يادداشت مي كرده ايد و اكنون مشاهده مي كنيد كه اين دما به مدت 18 روز در مقدار بالاتر از معمول باقي مانده است، احتمالا حامله شده ايد.
و نهايتا :
1- تست حاملگي خانگي كه نتيجه مثبت بدهد علي رغم تبليغاتي كه روي جعبه هاي اين تستها ديده مي شود، اكثر آنها تنها يك هفته پس از موعد پريود بعدي مي توانند حاملگي را تشخيص دهند. پس اگر زودتر از اين موعد از اين تستها استفاده كرده و نتيجه منفي گرفتيد، بهتر است چند روز بعد دوباره تست را تكرار نماييد. البته اگر هنوز پريود نشده باشيد!
پس از اينكه يكي از اين تستها نتيجه مثبت داد، با پزشك خود قرار ملاقات بگذاريد. هنوز هم قطعي ترين روش اثبات بارداري، حداقل در ايران، انجام آزمايش خون و اندازه گيري -hCGâ است. شايد هم پزشك شما ترجيح دهد براي پيگيري هاي آينده، از حالا مقدار آنرا اندازه گيري كند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#49
Posted: 25 Mar 2014 04:46
روش دائمی پیشگیری از بارداری در مردان (وازکتومی)
-وازکتومی چیست؟
- نحوه عمل جراحی وازکتومی
- مراقبت پس از عمل وازکتومی
- زمان لازم برای اطمینان از عدم وجود اسپرمها در منی
- عوارض جانبی وازکتومی
- مزایای وازکتومی
- معایب وازکتومی
وازکتومی چیست؟
دراین عمل جلوی انتقال اسپرمها از بیضه و رسیدن آن به مایع منی گرفته میشود. اگر در مایع منی، اسپرم وجود نداشته باشد، غیر ممکن خواهد بود که حاملگی رخ دهد.
در عمل جراحی وازکتومی‌به برداشتن بیضه ها نیازی نمی‌باشد و در توانایی تولید منی توسط مردان اختلالی ایجاد نمی‌شود، با انجام این عمل جراحی هیچ تغییری درعملکرد جنسی مردان ایجاد نشده و ویژگیهای مردانه تغییر نمی‌یابد .بعد ازعمل وازکتومی مردان هنوز قادر خواهند بود که از فعالیت جنسی لذت برده و تغییری در خروج منی احساس نخواهند نمود. تنها تفاوتی که با انجام این عمل ایجاد میشود این است که مایع منی فاقد اسپرم خواهد شد.
وازکتومی یک روش دائمی جلوگیری از بارداری می‌باشد و در صورتی که مردی بعد ازعمل وازکتومی تصمیمش عوض شود و بخواهد دوباره بچه‌دار شود به آسانی قابل برگشت نخواهد بود .بنابراین قبل از اینکه اقدام به عمل وازکتومی شود باید فرد مطمئن شود که دیگر درهر شرایط دیگری خواهان پدر شدن نخواهد بود. با این حال گاهی اوقات میتوان با یک عمل جراحی، وازکتومی را برگشت داد اما هیچگونه تضمینی وجود ندارد که این عمل موفقیت آمیز بوده و دوباره فرد بتواند صاحب فرزند شود.
نحوه عمل جراحی وازکتومی
وازکتومی یک عمل جراحی راحت و آسان می‌باشد. برای انجام عمل وازکتومی، دو روش وجود دارد که عبارتند از :
۱) وازکتومی با استفاده از تیغ جراحی و بخیه زدن
۲) وازکتومی بدون استفاده از تیغ جراحی
برای اینکه عمل جراحی وازکتومی‌را بهتر بفهمیم، بهتر است ابتدا کمی‌درباره دستگاه تناسلی مردان و عملکرد آن مطالبی بیان شود .بیضه‌ها عضوی از بدن هستند که تولید اسپرم و هورمون جنسی مردانه تستوسترون میکنند. بیضه‌ها در داخل کیسه‌ای به نام اسکروتوم Scrotum قرار دارند. هر بیضه به لوله‌ای کوچک و پیچ در پیچ به نام اپیدیدیم (Epididymis) متصل است .
اسپرمها وقتی از بیضه خارج می‌شوند وارد اپیدیدیم شده و در آنجا حدود شش هفته نگهداری می‌شوند تا کامل و بالغ شوند. اپیدیدیم نیز توسط یک جفت لوله دیگر به نام وازدفرانس (Vas deferens) به غده پروستات متصل میگردد. مایع منی در پروستات ساخته میشود و در هنگام مقاربت، این مایع منی با اسپرم مخلوط شده و از آلت تناسلی خارج میگردد.
در روش وازکتومی با استفاده از تیغ جراحی، ابتدا اسکروتوم (پوست روی بیضه ) با استفاده از یک ماده بی‌حس کننده که به داخل آن تزریق میگردد بی‌حس میشود. سپس با مشخص کردن مجرای وازدفرانس در زیر پوست اسکروتوم، یک برش کوچک (معمولا حدود یک سانتیمتر) بر روی اسکروتوم ایجاد میشود .
اکنون با بیرون کشیدن وازدفرانس از طریق این سوراخ، دو برش بر روی آن ایجاد میکنند و یک سانتیمتر از آن را بر می‌دارند. هر دو سمت بریده شده وازدفرانس را با نخ یا کلیپس و یا با کوتر می‌بندند و سپس آنها را به داخل اسکروتوم بر می‌گردانند. اکنون برشی که بر روی اسکروتوم وجود دارد را با زدن بخیه می‌بندند. سپس تمام این کارها را برای سمت دیگر (بیضه طرف دیگر) انجام می‌دهند.
در روش وازکتومی بدون استفاده از تیغ که به آن اصطلاحا N.S.V. گفته میشود ( حروف اول کلمات No – scalpel vasectomy) در مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد از انجام بی‌حسی موضعی با استفاده از دو عدد پنس، این عمل انجام میشود. از آنجایی که سوراخی که دراین روش ایجاد میگردد خیلی کوچک می‌باشد، نیازی به بخیه زدن وجود ندارد.
مراقبت پس از عمل وازکتومی
به مدت یک تا سه روز پس از عمل وازکتومی، لازم است که فرد استراحت کامل داشته و حرکاتش را محدود نماید تا موجب کاهش تورم شده و اجازه دهد که مجرای وازدفرانس که بریده شده، التیام یابد. اکثر آقایان در چنین مواقعی ترجیح می‌دهند که به پشت خوابیده و پاهایشان را بالا بیاورند .اگر چه این کار لزومی‌ندارد. انجام حرکات شدید، بلند کردن اجسام سنگین و راه رفتن زیاد باعث افزایش احتمال بروز التهاب و خونریزی در اسکتروم میشود .
معمولا به مدت یک هفته کمی‌احساس ناراحتی در افراد طبیعی می‌باشد. داروهای مسکن و ضد التهاب در چنین مواردی می‌توانند سودمند باشد. استفاده از کیسه حاوی یخ هر ۱۵ دقیقه یک بار و به مدت ۱۵ دقیقه میتواند به کم کردن تورم کمک نماید.
زمان لازم برای اطمینان از عدم وجود اسپرمها در منی
وازکتومی عملی نیست که بوسیله آن سریعا و بلافاصله بتوان نتایج عقیم بودن را مشاهده نمود. اسپرمها می‌توانند به مدت بیش از یک هفته در وازدفرانس، در بین انتهاهای بخیه زده آن و مجرایی که به آلت تناسلی متصل است، باقی بمانند .در اکثر آقایان، حدود ۱۰ تا ۱۴ بار که مقاربت انجام دادند و منی از آنها خارج شد، به مدت یک تا دو هفته طول میکشد تا مجرای آنها خالی از اسپرم شود. معمولا حداقل دو نمونه از مایع منی در طی یک هفته تا یک ماه بعد از عمل وازکتومی باید گرفته شود و برای آزمایش اسپرم به آزمایشگاه فرستاده شود .
وقتی در برگه آزمایش تعداد اسپرمها صفرگزارش شد و هیچ اسپرمی در مایع منی دیده نشد، آن موقع میتوان گفت که عمل وازکتومی با موفقیت انجام شده و فرد عقیم شده است. تا آن هنگام باید از سایر روشهای ضد بارداری استفاده نمود.از آنجایی که اسپرمها فقط پنچ در صد مایع منی را تشکیل می‌دهند، بعد از عمل وازکتومی، فرد هیچ احساسی از کم شدن مایع منی خود نخواهد داشت. عمل وازکتومی بر خلاف بعضی از شایعات هیچ اختلالی درتولید هورمون جنسی مردانه تستوسترون نداشته و باعث کاهش میل جنسی نیز نمی‌شود .
عوارض جانبی وازکتومی
عوارض جانبی جدی این عمل بسیارنادر می‌باشند. حدود ۱۰ در صد افراد دچار درد، خونریزی و التهاب بیشتری نسبت به سایر افراد خواهند شد. این امر ممکن است به دلیل ایجاد فشار موقتی که در وازدفرانس ایجاد میشود پدید آید.درموارد خیلی نادری ممکن است اسپرمها تا حتی یکسال بعد از عمل وازکتومی نیز در مایع منی یافت شوند .این وضعیت ممکن است به علت مهاجرت آرام و ضعیف اسپرمها در وازدفرانس ایجاد شود و یا اینکه ممکن است نشان دهنده این باشد که انتهای بسته شده وازدفرانس دوباره به یکدیگر متصل شده‌اند. راه حل این وضعیت، انجام دوباره عمل وازکتومی می‌باشد .
گاهی اوقات وضعیتی به نام گرانولوم اسپرم (gronuloma) ایجاد میشود که در این حالت اسپرمهای باقی مانده بصورت غده کوچکی جمع می‌شوند و موجب تحریک می‌گردند. این وضعیت معمولا با گذشت زمان خود بخود برطرف میشود با این حال گاهی اوقات میتوان با عمل جراحی آن را برداشت.
مزایای وازکتومی
- یک روش دائمی‌جلوگیری از بارداری می‌باشد
- اختلالی در فعالیت جنسی ایجاد نمی‌کند
- نیازی به مراقبتهای روزانه ندارد
- نسبت به عمل بستن لوله‌های رحم در خانمها، روش وازکتومی بسیار آسان‌تر و ارزان‌تر می‌باشد.
معایب وازکتومی :
- از انتقال بیماریهای عفونی مقاربتی جلوگیری نمی‌کند
- بلافاصله بعد از عمل جراحی اثر عقیم بودن آن آشکار نمی شود
- نیاز به عمل جراحی کوچکی دارد
- ممکن است دوباره مجاری وازدفرانس به یکدیگر متصل شوند
- ممکن است در صورت پشیمان شدن از انجام این عمل، عمل برگشت پذیر بودن آن اجرا نشود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#50
Posted: 26 Mar 2014 03:47
روشهای موقتی برای پیشگیری از حاملگی
قرص های «ال . دی » و «اچ . دی »
یکی از روشهای مطمئن در پیشگیری از بارداری، مصرف قرصهای خوراکی ترکیبی است، که به دو شکل ال .دی، و اچ.دی در بسته های ۲۱ عددی در دسترس عموم می باشد. مقدار هورمونهای استروژن و پر وژسترون قرص های اچ .دی بیشتر از قرص های ال .دی است.
مزایا
- کاهش میزان بیماریهای التهابی لگن
- کاهش میزان کیست خوش خیم و سرطان تخمدان
- کاهش میزان غدد خوش خیم پستان
- کاهش میزان خونریزی قاعدگی و در نتیجه جلوگیری از کم‌خونی و رفع قاعدگی دردناک
- پیشگیری از حاملگی خارج از رحم
طریقه مصرف
هر بسته حاوی ۲۱ قرص می باشد. اولین قرص را از روز پنجم قاعدگی آغاز نمایید. در صورت اتمام خونریزی و یا ادامه خونریزی، در هر دو حال روزانه یک قرص مصرف کنید، تا بسته قرص تمام شود. بهتر است قرص را پس از شام و پیش از خواب میل نمایید تا عوارض گوارشی ایجاد نکند. پس از اتمام بسته قرص، هفت روز کامل قرص نخورید و در روز هشتم بسته بعدی را بدون توجه به روز شروع قاعدگی آغاز نمایید. چنانچه تا هفت روز قاعدگی رخ نداد، به مرکز بهداشتی – درمانی یا پزشک مراجعه کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف قرص
چنانچه یک شب مصرف قرص را فراموش کردید، تا نوبت مصرف قرص بعدی به محض یاد آوردن، یک قرص میل کنید.
چنانچه دو شب پشت سر هم مصرف قرص را فراموش کردید، در دو شب بعدی، هر شب به جای یک قرص دو قرص میل کنید و تا آخر بسته مجدداً هر شب یک قرص مصرف نمایید و علاوه بر آن، همزمان از روش پیشگیری دیگری مثل کاندوم استفاده کنید .
چنانچه سه شب یا بیشتر مصرف قرص را فراموش کردید، از مصرف بقیه قرص ها خودداری نموده، تا شروع قاعدگی از روش دیگری استفاده کنید. سپس از روز پنجم قاعدگی بسته جدید را آغاز کنید.
نکات مهم :
- اثر قرص پیشگیری از بارداری یک هفته پس از شروع اولین بسته قرص ظاهر می شود. در صورت انجام نزدیکی در این فاصله، باید علاوه بر مصرف قرص از روش دیگری، مثل کاندوم، استفاده کرد.
- قرص ها را بصورت نا پیوسته، مثلاً یکماه در میان یا دو ماه در میان مصرف نکنید .
- در موارد زیر همزمان با مصرف قرص احتمال حاملگی وجود دارد :
- ابتلا به اسهال و استفراغ شدید.
- مصرف داروهای ضد سل و یا ضد تشنج.
- مصرف آنتی بیوتیکهایی،مثل آمپی سیلین و تتراساسکلین.
- در هر یک از موارد فوق همزمان با مصرف قرص باید از یک روش پیشگیری دیگر، مثل کاندوم، استفاده کرد .
قرص های پیشگیری از بارداری برای چه افرادی مناسب تر است ؟
- خانم هایی که خواهان یک روش مطمئن قابل برگشت پیشگیری از بارداری هستند .
- خانم هایی که قاعدگی منظم و دردناک دارند .
- خانم هایی که در سال های اول ازدواج به سر می برند .
موارد منع مصرف :
- حاملگی یا احتمال آن
- سرطان پستان
- خونریزی های نا شناخته رحمی
- بیماریهای قلبی – عروقی
- اختلالات خونی
- افزایش چربیهای خون
- بیماری های کبدی و کیسه صفرا
- فشار خون
- سردرد های میگرنی
- بیماریهای قند
- صرع
- افسردگی شدید
- خانم های سیگاری چاق بالای۳۵ سال سن که بیش از پنج نخ سیگار در روز مصرف می کنند، بهتر است از روش دیگری استفاده کنند .
نکات مهم در مصرف قرص :
وجود لکه بینی همزمان با مصرف مرتب قرص، به مدت ۲ تا ۳ ماه اهمیتی ندارد . در صورت تداوم بیشتر باید به پزشک مراجعه کرد .
علائمی مانند تهوع، استفراغ و سردرد همراه با مصرف قرص به تدریج پس از ۲ تا ۳ ماه برطرف می شود . برای پیشگیری از این عارضه بهتر است قرصها را پس از شام و قبل ازخواب مصرف کرد . ( در صورت تداوم علائم تهوع و استفراغ می توان همراه با قرصهای پیشگیری، از قرصهای ویتامین ( ب – B6 ) به مدت محدود استفاده کرد )
در مدتی که قرص مصرف می شود، حجم خون قاعدگی به نسبت قبل از مصرف، کاهش می یابد که در صورت کم شدن بیش از حد و لکه بینی یک در میان و یا قطع کامل، باید به پزشک مراجعه کرد .
برای مصرف قرص LD محدودیت سنی وجود ندارد و می توان آن را تا سن ۴۵ سالگی و حتی بیشتر تحت نظارت و کنترل ادامه داد . لیکن در مواردی نظیر فشار خون کنترل نشده و مصرف سیگار و غیره توصیه می شود که مصرف قرص به سن کمتر از ۳۵ سال محدود گردد و در سنین بالاتر افراد باید پس از مشاوره از روشهای دیگری استفاده کنند .
قرص های تری فازیک (سه مرحله ای )
یکی از روشهای موثر و قابل برگشت پیشگیری از بارداری، مصرف قرص های خوراکی تری‌فازیک می باشد . این قرص ها به دلیل داشتن مقادیر متفاوتی هورمون دارای سه رنگ متفاوت می باشند و بایستی از نقطه شروع به طور مرتب مصرف گردند .
مزایا :
- جلوگیری از حاملگی خارج از رحم
- کاهش کیست خوش خیم تخمدان
- کاهش میزان سرطان تخم دان
- کاهش میزان غدد خوش خیم پستان
- کاهش خونریزی قاعدگی
- جلوگیری از کم خونی
- رفع قاعدگی درد ناک
- کاهش میزان بیماریهای التهابی لگن
طریقه مصرف:
بسته های قرص تری فازیک دارای ۲۱ عدد قرص می باشد. باید مصرف این قرص ها را تحت نظر ماما یا پزشک شروع نمود و از مصرف خود سرانهء آنها پرهیز نمود. اولین قرص را از اولین روز قاعدگی آغاز کنید و روزانه یک قرص تا ۲۱ روز میل نمایید . پس از پایان بسته قرص، هفت روز کامل قرص نخورید . در روز هشتم، بسته بعدی قرص را بدون توجه به روز شروع قاعدگی آغاز نمایید و چنانچه تا هفت روز خونریزی قاعدگی رخ نداد، به مرکز بهداشتی یا پزشک مراجعه نمایید .
در صورت فراموش کردن مصرف قرص :
چنانچه پیش از۱۲ ساعت از زمان همیشگی، خوردن قرص را به یاد آورید، بلافاصله یک قرص مصرف کنید .
چنانچه بعد از ۱۲ساعت به یاد آوردید که یک قرص یا بیشتر را فراموش کرده اید، مصرف بقیه قرص ها را ادامه داده و قرص های فراموش شده رامصرف نکنید . در عوض به منظور پیشگری از بارداری نا خواسته حتماً به طور همزمان با مصرف بقیه قرص ها از روش دیگری، مثل کاندوم، استفاده کنید .
نکات مهم :
اثر این قرص ها در پیشگیری از حاملگی یک هفته پس از شروع اولین بسته قرص ظاهر می شود و چنانچه در این فاصله نزدیکی صورت گیرد، علاوه بر مصرف قرص از یک روش پیش گیری دیگر، مثل کاندوم، استفاده کنید
قرص ها را به صورت نا پیوسته – مثلاً، یک ماه در میان یا دو ماه در میان مصرف نکنید .
توجه کنید که در موارد زیر احتمال حاملگی همزمان با مصرف قرص ها افزایش می یابد و بایستی از روش دیگری همزمان با مصرف قرص ها استفاده کرد :
- مصرف نا مرتب قرص ها
- ابتلا به اسهال و استفراغ شدید
- مصرف آنتی بیو تیک ها – مثل آمپی سلین، تتراسایکلین
- مصرف داروهای ضد سل و ضد تشنج
قرص های تک هورمونی ( دوران شیر دهی )
یکی از روشهای مناسب جهت پیشگیری از بارداری در مادران شیرده قرص های لاینسترنول می باشد، که ترجیحاً بهتر است در شش ماه اول پس از زایمان مصرف شوند، به این شرط که شیر خوار به جز شیر مادر از هیچ نوع نوشیدنی یا غذای دیگری (حتی آب ) استفاده نکند . باید دانست که مصرف قرص شیردهی (لاینسترنول ) ترشح شیر را کاهش نمی دهد .
طریقه مصرف :
هر بسته قرص شیر دهی حاوی ۲۸ عدد قرص می باشد که شروع آن از ۴۵ روز پس از زایمان یا نخستین روز قاعدگی است . چنانچه بیش از ۴۲ روز از زایمان گذشته، ولی قاعدگی شروع نشده باشد، باید از حامله نبودن مادر اطمینان حاصل کرد .
روزانه در ساعت معین (مثلاً، ساعت ۱۰ صبح ) یک قرص میل نمایید . پس از پایان یک بسته، بلافاصله در روز بعد مصرف اولین قرص از بسته جدید را آغاز کنید . در طول مدت مصرف قرص ها ممکن است قاعدگی قطع شده یا لکه بینی وجود داشته باشد، که بایستی بدون توجه به این حالت، قرص ها را همچنان در ساعتی معین میل نمود . در صورت شروع خونریزی قاعدگی نیز باید مصرف قرص ها را ادامه داد .
در صورت فراموش کردن مصرف قرص:
چنانچه کمتر از سه ساعت از زمان همیشگی مصرف قرص گذشته باشد، در همان لحظه به خاطر آوردن، قرص فراموش شده را مصرف کرده و سپس قرص های بعدی را در همان زمان همیشگی میل نمایید .
چنانچه بیش از سه ساعت از زمان همیشگی مصرف قرص گذشته باشد، در همان لحظه به خاطر آوردن، قرص فراموش شده را مصرف کرده و سپس قرص های بعدی را در همان زمان همیشگی میل نمایید . به علاوه، دو روز نزدیکی نداشته باشید و یا جهت اطمینان در این دو روز از کاندوم استفاده کنید .
نکات مهم:
- در موارد زیر همزمان با مصرف قرص شیردهی احتمال حاملگی وجود دارد :
- ابتلا به اسهال و استفراغ
- مصرف آنتی بیوتیکها
- مصرف داروهای ضد تشنج
- مصرف مسکن ها
- در هر یک از موارد فوق، هممزمان با مصرف قرص های شیردهی باید از یک روش پیشگیری دیگر، مثل کاندوم، استفاده کرد .
موارد منع مصرف قرص های دوران شیردهی :
- حاملگی
- بیماری شدید کبدی یا سابقه بیماری کبدی ( در صورتی که نتایج آزمایشات کبدی به وضعیت طبیعی برنگشته باشد . )
- سرطان پستان و کلیه سرطانهای وابسته به هورمون
- خونریزی رحمی با علت ناشناخته
- سابقه حاملگی خارج از رحم
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 5 از 6