ارسالها: 12859
#1,063
Posted: 8 May 2017 06:40
وقتی که برای وقاحت مرزی نشناسند
و پای لباس زیر زنانه هم به انتخابات کشیده شود!!
Make the REST of your life, the BEST of your life
ارسالها: 12859
#1,070
Posted: 30 May 2017 13:57
وقتی تفاوت شب جمعه و جمعه شب فاجعه می آفریند!
جعفر شیرعلی نیا، محقق و پژوهشگر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نوشت: خاطرم هست دهه ۶۰ یکی از مشکلات قول وقرارها سر همین مساله بود که جمعه شب یا شب جمعه کدام شب می شود. باورکردنش سخت است که اشتباهی شبیه به این، یکی از تلخترین وقایع سالهای جنگ را رقم بزند.
سال ١٣٦٢ در میانه عملیات خیبر شبی بنا بود ۴ گردان از جزایر مجنون پیش بروند و همزمان نیروهای لشکر ۲۷ از خط طلاییه. فرماندهان قرارگاه تصمیم می گیرند یک شب این حمله به تاخیر بیفتد. کسی را می فرستند تا به مهدی باکری و احمد کاظمی که فرمانده نیروهایی حمله کننده بودند زمان حمله را اطلاع دهد. او مثلا می گوید عملیات شب سه شنبه است؛ منظورش شام سه شنبه بوده اما آن فرماندهان گمان می کنند منظور او همان شام دوشنبه یعنی شب سه شنبه است یعنی همان قرار اول. در شروع عملیات رمز خوانده می شود و همه هماهنگ آغاز می کنند اما از آن جا که این حمله در میانه عملیات بود برای امنیت بیشتر طرح، فرماندهان کاملا احتیاط می کنند تا از طریق بی سیم طرح لو نرود و برای همین خبر را با یک فرد منتقل می کنند.
شب موعود چهار گردان خط شکن از جزایر مجنون در هورالعظیم حرکت می کنند در حالی که لشکر ۲۷ ده ها کیلومتر دورتر در پادگان دوکوهه در حال استراحت است تا فردا شب به خط بزنند. شب سختی می شود وقتی چهار گردان خط شکن به هدف می رسند در حالی که خبری از نیروهای لشکر ۲۷ نیست. مهدی باکری با غلامعلی رشید از فرماندهان قرارگاه تماس می گیرد و رمزی می پرسد چرا نیروهای همت نرسیده اند. رشید شگفت زده می شود و می گوید مگر شما کجا هستید.... بحثشان می گیرد؛ تا جایی زیر فشارند که ناخودآگاه صحبت کردن رمزی کنار می رود. نیروهای شنود دشمن متوجه می شوند چه اتفاقی افتاده است. ایرانی ها در شب، دست برتر را دارند اما با روشن شدن هوا کار سخت می شود. فرماندهان ایرانی تا لشکر ۲۷ را از دوکوهه به خط برسانند هوا روشن شده است. دشمنی که متوجه ماجرا شده است آتش را بر مسیر طلاییه که بناست نیروهای ۲۷ از آن پیش بروند متمرکز می کند و از سوی دیگر به سراغ چهار گردان خط شکن می رود و یکی از سخت ترین صحنه های جنگ در این دو محور رقم می خورد، نیروهای چهار گردان اغلب شهید می شوند و نیروهای لشکر ٢٧ نیز تلفات وحشتناکی می دهند.... سردار سیاف زاده که این ماجرا را برایم روایت می کرد پس از سالها هنوز کامی تلخ از آن شب داشت. نکته این جاست که در شرایط جنگی گاهی اشتباهات کوچک فاجعه های بزرگ رقم می زند. برخی معتقدند این وقایع تلخ نباید روایت شود اما معتقدم باید چنان تلخ روایت شود که تلخی اش تمام وجود آدمی را فرا بگیرد. باید روایت شود تا تلخی اشتباه از یادمان نرود. هر کدام از ما ممکن است در شرایطی اینچنین قرار بگیریم. باید بدانیم که تاوان یک اشتباه به اندازه خود اشتباه نیست بلکه بسته به حساسیت شرایط و موقعیت ممکن است یک اشتباه کوچک فاجعه ای بزرگ پدید بیاورد.
تلخی های این روایت تلخ وقتی بیشتر می شود که بدانید مقدمات عملیات خیبر حدود یک سال به طول انجامیده بود. شناسایی های دقیق و طاقت فرسا در دل هورالهویزه و قلب خاک عراق باعث شده بود فرماندهان وجب به وجب منطقه را بشناسند. پس از چند عملیات ناموفق، تازه منطقه ای یافته بودیم که دشمن به دلیل وجود هور، احتمال حمله از آن جا را نمی داد. شناسایی دقیق با ساعتها بحث تخصصی به طراحی دقیقی رسیده بود، به طور کلی کار دقیق و فشرده ای که برای یک عملیات در جنگ انجام می شد شاید برای هیچکدام از پروژه های پس از جنگ انجام نشده باشد. اما تمام تلاش ها تحت الشعاع یک اشتباه کوچک قرار گرفت. عملیات خیبر که شروع نسبتا موفقی داشت به چالشی بزرگ رسید و پایانش نیز با سختی فراوان موفقیت هایی نه چندان زیاد برای ایران داشت.
پی نوشت: این مطلب امروز در سایت دمادم منتشر شده است.
Make the REST of your life, the BEST of your life
صفحه 107 از 130