صفحه 7 از 12: « پیشین 1 ... 6 7 8 ... 12 پسین »

بحث و گفتگو پیرامون مواد مخدر و روانگردان

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#61 Posted: 9 Jul 2011 07:33

سن شروع اعتیاد۸۳ درصد معتادان کمتر از۳۰ سال , شیشه و کراک۴۰ درصد مخدر مصرفی

بنابر گفته‌های معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی استان تهران، تحقیق صورت گرفته به روی چهار هزار و ۸۵۰ نفر از معتادان مراجعه‌کننده به مراکز دولتی ترک اعتیاد استان تهران نشان داد، «سن شروع اعتیاد» در ۸۳ درصد موارد در سطح استان، پایین تر از رده سنی ۳۰ سال است.

دکتر محمدرضا قدیرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» ایسنا، ضمن اشاره به تحقیق یاد شده، افزود: بر اساس این تحقیق، ۴۰ درصد نوع ماده مخدر مورد مصرف شیشه و کراک بوده است.

به گفته وی، این امر نشان دهنده این است که الگوی مصرف مواد مخدر در کشور به خصوص در استان تهران در حال تغییر بوده و از مواد مخدر سنتی همچون تریاک و حشیش به مواد مخدر صنعتی مانند کراک و شیشه تبدیل می‌شود.

معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی استان تهران، با تاکید بر این که ۴۱ درصد مراجعه‌کنندگان به این مراکز را نوجوانان رده سنی زیر ۲۰ سال تشکیل داده بودند، کنجکاوی جوانان، فقدان آموزش مهارت‌های زندگی به آن‌ها و نداشتن مهارت‌هایی همچون مسوولیت‌پذیری، تفکر نقادانه، تمایل برای مقبولیت داشتن در گروه همسالان و نشان دادن اعتماد به نفس، بزرگ شدن و بلوغ را از علل کاهش سن اعتیاد ذکر کرد.

قدیرزاده افزود: الگوی مصرف مواد مخدر صنعتی از روش تدخینی به علت راحت‌تر بودن تزریق، پس از مدت کوتاهی به روش تزریقی تبدیل می‌شود که این امر سبب بالا رفتن آمار معتادان مبتلا به بیماری هپاتیت B وC و نیز بیماری ایدز می‌شود.

وی ویژگی‌های اعتیاد را شامل اشتیاق یا نیاز اجباری به استفاده مداوم از آن ماده، تمایل به افزودن مقدار مصرف به مرور زمان، پیدا شدن وابستگی‌های جسمی و روانی بر اثر استفاده از ماده مخدر و ظهور رفتاری اجباری برای پیدا کردن آن به هر وسیله و از بین رفتن نقش اجتماعی فرد معتاد دانست.

قدیرزاده در پایان ارتقای سطح آموزش‌های پیشگیری از اعتیاد به صورت گسترده‌تر توسط دستگاه‌های متولی امور جوانان همچون آموزش و پرورش، سازمان ملی جوانان، وزارت علوم و نیز نیروی انتظامی را از جمله راه‌کارهای کاهش اعتیاد در جامعه خواند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#62 Posted: 9 Jul 2011 07:33

آیا تا به حال نام اکستاسی را شنیده اید ؟

شاید تا به حال نام اکستاسی را شنیده باشید. اکستاسی، که به نام قرص اکس یا قرص شادی نیز معروف است، در ایران به این نام شناخته می‌شود. از دسته آمفتامین‌های جایگزین است. این ماده محرک و توهم‌زاست. این ماده سال‌هاست که به علت اثرات نامطلوب خود از رده داروها خارج شده است. مصرف آن عوارض غیرقابل برگشتی بر سیستم عصبی حیوانات می‌گذارد. امروزه هیچ مورد مصرف درمانی برای آن وجود ندارد.
● اکس در بدن چه می‌کند
آثار اکستاسی معمولا بعد از ۶۰ ‌ ۳۰ دقیقه از مصرف شروع می‌شود و در عرض ۴ ۲ ساعت به حداکثر می‌رسد و برای چند ساعت باقی می‌ماند. آثار ناشی از آن به میزان ماده مصرفی، خلق مصرف‌کننده در زمان مصرف و شرایطی که در آن ماده مصرف شده است بستگی دارد. بعد از مصرف، رانندگی و کار با ماشین‌آلات خطرناک است.
▪ آثار جسمی: تعریق، خشکی دهان، قفل شدن چانه، افزایش فشارخون، افزایش درجه حرارت بدن و ضربان قلب، افزایش انرژی و کاهش اشتها و در بعضی مصرف‌کنندگان علائم عدم ثبات روانی، بیقراری، ‌تهوع و استفراغ امکان بروز دارد.
▪ آثار روانی: احساس شادی و آرامش کاذب، ‌اضطراب، افسردگی، تحریک‌پذیری، اختلال حافظه، احساس نزدیکی و صمیمیت با دیگران،‌ ترس، بیخوابی و جنون. در مصارف ممتد و طولانی توهم و دوره‌های بازگشت توهم امکان بروز دارد. اکستاسی به لحاظ روانی، وابستگی و اعتیاد به وجود می‌آورد. به دنبال مصرف طولانی فرد مرتبا مقادیر بیشتری ماده را برای دست یافتن به سرخوشی نیاز دارد.
● ۱۰ خطر اکس
عوارض اکستاسی محدود به زمان استفاده از آن نیست بلکه می‌تواند زندگی فرد را کاملا تحت تاثیر خود درآورد. آنچه در ذیل آمده تنها بخشی از عوارض بی‌شمار این ماده خطرناک است. ضمن این‌که توجه داشته باشید این خطرات مربوط به وقتی است که اکستاسی خالص و مرغوب باشد. آنچه در بازار وجود دارد معمولا ناخالصی‌های زیادی دارد که عوارض را بسیار بسیار خطرناکتر می‌کند.
۱- مصرف اکستاسی، باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود. بخصوص در افرادی که مشکلات قلبی وعروقی دارند.
۲- مصرف اکستاسی موجب پریشانی، افسردگی، اضطراب، رفتارهای پرخاشگرانه سوءظن، در طی دوران مصرف و حتی هفته‌ها پس از مصرف را باعث می‌شود.
۳- مصرف اکتساسی موجب گرفتگی عضلات، تهوع، تاری دید، حرکات سریع چشم و تغییرات شدید حرارتی در بدن می‌شود. به دنبال افزایش دمای بدن، بی‌آب شدن بدن پیش می‌آید و گاه به مرگ منجر می‌شود (خصوصاً زمانی که فرد به فعالیت بدنی طولانی مدت بپردازد.)
۴-‌ اکستاسی، مرگ‌های نابهنگام را به همراه دارد.
۵- مصرف اکستاسی موجب آسیب مغز می‌شود. یکی از قسمت‌هایی که به طور خاص تحت تأثیر اکستاسی قرار می‌گیرد قسمت پیشین مغز است که تفکر در آن قسمت انجام می‌شود. به همین علت مصرف اکستاسی، بر تفکر تأثیر سوء دارد. همچنین هیپوکامپوس نیز آسیب می‌بیند. هیپوکامپوس قسمتی در مغز است که به حافظه کمک می‌کند.
۶- مصرف اکستاسی باعث تخریب بافت کبد می‌شود.
۷- مصرف اکستاسی باعث ظهور جوش‌هایی مثل آکنه در فرد می‌شود.
۸- مصرف اکستاسی باعث تخریب کلیه می‌شود که زندگی فرد را با خطر مرگ روبه‌رو می‌کند.
۹- مصرف اکستاسی ناهماهنگی حرکتی و لرزش شدید در اعضا بدن و چشم ایجاد می‌کند.
۱۰- آسم، دیابت و صرع از جمله مشکلاتی است که به دنبال مصرف اکستاسی امکان بروز دارند

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#63 Posted: 9 Jul 2011 07:34

شیشه، ماده محرک اعتیاد آوری که قابل درمان نیست

از آنجایی که عدم آگاهی از عوارض ناشی از مصرف مواد مخدر یکی از مهمترین دلایل گرایش افراد به آن است، خبرگزاری دانشجویان ایران درصدد است با ارائه گزارش و با استفاده از تجربیات برخی از کارشناسان به تشریح “شیشه” به عنوان ماده مخدری که مصرف آن در جامعه رو به افزایش است، بپردازد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، “شیشه” ماده محرک اعتیادآور و خطرناکی است که به شکل کریستال‌های ریز همچون شکر است و به تازگی برای قاچاق، آن را در نی‌های نوشابه جاسازی کرده و سر و ته آن را می‌بندند.
متاآمفتامین یا شیشه، یک محرک اعتیاد آور بسیار قوی با تاثیر شدید بر روی سیستم عصبی است که به نام‌های کریستال، و یخ نیز شهرت دارد و به شکل دانه‌های کریستالی شفاف به صورت پودر به فروش می‌رسد.
اثر شدید این ماده در نتیجه ترشح فراوان هورمون دوپامین (یک انتقال دهنده عصبی) در مناطقی از مغز که کنترل کننده احساس لذت است، صورت می‌گیرد.
متاآمفتامین به صورت پودر سفید رنگ و شفافی است که بو ندارد، مزه آن تلخ است و به سادگی در آب حل می‌شود و می‌توان به طرق مختلف از جمله شکل تدخینی (دودکردنی) آن را مصرف کرد که در واقع همین شکل از آمفتامین است که به شیشه معروف شده است.
از آنجایی که تحریک مصنوعی مغز به دلیل مصرف این ماده، اعتماد شخص را افزایش می‌دهد، مصرف کننده نه تنها به سادگی قادر به ترک آن نخواهد بود، بلکه در صورت ترک هم، لذات زندگی عادی برایش بی معنا شده و امکان ابتلا به افسردگی در او افزایش می‌یابد.
در ابتدا، تاثیر شیشه با افزایش یافتن توانایی‌های جسمی و فکری همراه است اما برای رسیدن به این “حال ظاهرا خوب” مقدار مصرف و یا تعداد دفعات مصرف افزایش یافته و در چنین حالتی شخص مصرف کننده دچار زود رنجی، حمله‌های خشمگینانه، شک و تردید عصبی، افکار وهمی و توهمات شنیداری و دیداری می‌شود و پس از گذشت مدت زمانی برای رسیدن به حالت‌های مورد نظر فرد مجبور به مصرف دوز بالاتر می‌شود.
حالت و حس آرامشی که به دنبال مصرف در فرد ظهور پیدا مى کند اغلب موجب بروز میل بیش از حد براى استفاده بیشتر از این ماده در شخص مى‌شود و شخص پس از اتمام اثرات مطلوب و به علت تخلیه شدید انرژی و با احساس خستگی مفرط ناچار به مصرف مجدد روی می‌آورد و در چرخه‌ای نابودگر و ویران کننده می‌افتد که خروج از آن مستلزم باید‌های بسیاری است….
استفاده دوز بالاى کریستال مى‌تواند موجب آسیب در رگ‌هاى مغزى و در نهایت مرگ شود. دیگر تاثیرات فیزیکى معمول ناشى از استعمال شیشه شامل خشکى دهان، افزایش سرعت تنفس، سردردهاى طاقت فرسا، حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن، سرگیجه، بالارفتن فشارخون، بالارفتن حرارت بدن، تپش قلب، خشکى، سوزش و ترک لب‌ها، بزرگ شدن مردمک چشم، سیاهى رفتن چشم، لرزش دست‌ها و انگشتان مى‌شود.
شیشه به عنوان یک محرک قوی می‌تواند موجب افزایش سطح هوشیاری و فعالیت جسمانی شده و اشتها را کاهش دهد. مصرف کنندگان این ماده، پس از مصرف دچار غلیان شدید و زودگذر احساسات شده و در بعضی موارد با نوعی تجربه و کشف موهوم معنوی مواجه می‌گردند.
شیشه را اغلب به صورت دودی با ابزاری بنام “پایپ” مصرف می‌کنند هرچند به صورت تزریقی نیز قابل مصرف است.
اولین بار متاآمفتامین در سال ۱۸۹۳ در کشور ژاپن از ماده‌ای به نام افدرین ساخته شد، پس از جنگ جهانی دوم این ماده با نام شابو در میان ژاپنی‌ها رواج بسیار یافت تا اینکه وزارت بهداشت این کشور آن را در سال ۱۹۵۱ غیرقانونی اعلام کرد و از آن پس توسط سازمان غیر قانونی “یاکوزا” در این کشور تولید می‌شود.
بعدها و در جنگ جهانی دوم تحت نام دیگری مورد استفاده اعضای ارتش آلمان، از بالاترین تا پایین‌ترین رده قرار می‌گرفت و نیز به صورت شکلات و برای افزایش هوشیاری بین خلبانان نیروی هوایی توزیع می‌شد. پزشک اختصاصی آدولف هیتلر از سال ۱۹۴۲ تا زمان مرگ او برای جلوگیری از افسردگی و رفع خستگی روزانه میزان مشخصی مت (نوعی از آمفتامین) را به هیتلر تزریق می‌کرد.
در دهه ۶۰ میلادی مصرف این ماده شیوع زیادی پیدا کرد و در دهه ۸۰ مصرف تفریحی آن به اوج خود رسید. در سال ۱۹۸۹ مجله اکونومیست، شهر “سان دیگو” در کالیفرنیا را پایتخت متاآمفتامین آمریکای شمالی اعلام کرد. این مجله در سال ۲۰۰۰ همین عنوان را بار دیگر برای این شهر به کار برد و شهر “ساوت گیت” کالیفرنیا را دومین پایتخت توصیف کرد.
با وجود تلاش ایالت متحده به منظور محدود کردن روند افزایش مصرف، استعمال آن در مناطق مختلف این کشور رواج بسیار یافت.
اگرچه درمان دارویی اختصاصی برای اعتیاد به متاآمفتامین وجود ندارد ولی استفاده از داروهای ضد افسردگی در درمان علایم افسردگی افرادی که اخیرا مصرف این ماده را کنار گذاشته‌اند، مفید است آما آنچه مهم است، این است که مواد محرک اعتیاد آور قابل درمان نیست چرا که آثار آن جسم و روان شخص را در بر می گیرد که تا پایان عمر تداوم دارد، بنابراین در خصوص این نوع ماده محرک باید گفت پیشگیری از طریق کسب اطلاعات و آگاهی‌های درست مهمترین و اصلح‌ترین روش درست است.
متخصصان درمانگر اعتیاد می‌گویند برای درمان کسی که به مواد محرک شیشه اعتیاد پیدا می‌کند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز می‌شود تنها به کاهش علایم ناراحت‌کننده بیمار کمک می‌کنند.
سخن آخر اینکه بسیاری از شیشه‌های مصرفی در حال حاضر به صورت دست ساز و در خانه‌ها تولید می‌شود و متاسفانه شدت توهم و هذیان در مصرف کنندگان این نوع شیشه به مراتب بیشتر است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#64 Posted: 9 Jul 2011 07:34

الکل و سیگار عوامل موثر در اعتیاد هستند

مدیر کل امور فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت الکل و سیگار دروازه ورود به مواد مخدر است که ۹۰ الی ۹۵ درصد معتادان از سیگار و یا استفاده از الکل شروع کرده اند که اگر کانال سیگار بسته شود احتمال خطا ۵ درصد خواهد شد و در ضمن اگر خانواده ها خود الگوی این دو ماده نباشند می توان احتمال خطا را کاهش داد.

هومن نارنجی ها مدیر کل امور فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی برنا گفت: مردمی کردن آموزش پیشگیری از اعتیاد یکی از مهم ترین فعالیت های پیشگیری از اعتیاد است .
نارنجی ها در ادامه افزود: تقویت بنیاد خانواده از جمله فعالیت در زمینه پیشگیری از اعتیاد است ولی مردمی کردن یکی فعالیت های پیشگیری از اعتیاد است که باید در اولویت قراداده شود تا خانواده ها خود پایگاهی برای جلوگیری برای فرزندان خود باشند و اینکه خانواده ها خود برای اعتیاد باید کاری انجام دهند و باید برای توانمند سازی شخصیتی ، روحی و اعتماد به نفس جوانان کار به سزایی انجام دهند.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: خانواده ها باید خود آگاهی لازم در این مورد را داشته باشند تا در زندگی دچار مشکل نشوند و در ضمن الکل و سیگار دروازه ورود به مواد مخدر است که ۹۰ الی ۹۵ درصد معتادان از سیگار و یا استفاده از الکل شروع کرده اند ، اگر کانال سیگار بسته شود احتمال خطا بسیار کاهش خواهد یافت و در ضمن اگر خانواده ها خود الگوی این دو ماده نباشند می توان احتمال خطا را تا حد بسیار زیادی پایین آورد.

«اظهارات فوق بیانگر دیدگاههای منبع خبری بوده و لزوما” دیدگاه رسمی و پذیرفته شده مرکز ملی مطالعات اعتیاد نمی باشد»

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#65 Posted: 9 Jul 2011 07:35

شربت تریاک تنها در مراکز درمانی خاص توزیع می شود

مدیر کل درمان، بازپروری و حرفه آموزی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: اگر قرار باشد بعد از تحقیق و بررسی شربت تریاک مورد استفاده قرار گیرد، در همه مراکز یا داروخانه ها توزیع نمی شود بلکه فقط در مراکز درمانی و در اختیار گروه خاصی از معتادان شناسایی شده قرار خواهد گرفت

سعید صفاتیان مدیر کل درمان، بازپروری و حرفه آموزی ستاد کل مبارزه با مواد مخدر در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی برنا بیان کرد: شربت تریاک نوعی ماده مخدر است که این روزها تحقیقات مفصلی روی آن در حال انجام است و اگر جواب این تحقیق و بررسی مورد تایید مسئولان قرار گیرد، برای افراد و گروه خاصی از معتادان مورد استفاده قرار خواهد گرفت..
سعید صفاتیان در ادامه افزود: در صورت استعمال این ماده دارویی، همه مراکز یا داروخانه ها توزیع کننده آن نیستند بلکه فقط در مراکز درمانی و در اختیار گروه خاصی از معتادان شناسایی شده قرار خواهد گرفت.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: شربت تریاک در داروخانه ها توزیع نمی شود زیرا این مساله می تواند بستر مصرف خودسرانه آن و گاه سوء مصرف معتادان از این دارو را فراهم کند.
وی در خاتمه اذعان داشت: مصرف کنندگان شربت تریاک با توصیه پزشک در مراکز درمانی راحت تر و جدی تر تحت درمان قرار خواهند گرفت.

«اظهارات فوق بیانگر دیدگاههای منبع خبری بوده و لزوما” دیدگاه رسمی و پذیرفته شده مرکز ملی مطالعات اعتیاد نمی باشد»

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#66 Posted: 9 Jul 2011 07:36

مواد اعتیاد آور جدید واقعی نیستند

معاون مرکز ملی مطالعات اعتیاد گفت: مواد اعتیاد آوری که با نام‌های جدید وارد جامعه می‌شوند، واقعی نیستند و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند، این مواد اکثراً همان مواد مخدر، محرک یا توهم‌زای قدیمی هستند که برای فریب مشتریان با نام جدید عرضه می‌شوند.

آْذرخش مکری در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی فارس،‌ افزود: ترکیبات مواد اعتیاد آور به طور کلی در ۱۲ طبقه مختلف دسته‌بندی می‌شوند که مهمترین آنها گروه مواد افیونی، گروه مواد با ریشه کوکائین و آمفتامین‌ها هستند، آنچه به عنوان مواد جدید در بازار معرفی می‌شوند با دستکاری کوچک بر روی مواد اصلی و تغییر ظاهری در رنگ، بو و شکل و ظاهر آنها به دست می‌آید.
وی گفت: موادی که با نام جدید در بازار عرضه می‌شوند، جنبه تبلیغاتی دارند و برای فریب افرادی که از مصرف یک ماده زده و سرخورده می‌شوند یا تصور می‌کنند، فلان ماده موجب بدبختی آنها شده است، کاربرد دارد. به همین علت یکبار دیگر آن ماده را با ظاهر تازه عرضه می‌کنند، تا مشتریان قدیمی را جذب کنند.
مکری افزود: در کشور ما مشتقات مرفین شامل تریاک و هروئین که دی استیل مرفین است، مهمترین و پرمصرف ترین مواد اعتیادآوری هستند که ایجاد مشکل می‌کنند،‌ هروئین ممکن است به شکل‌های مختلف به صورت کریستال، پودر، متخلخل و تصعیدی( با نام کراک) عرضه شود.
وی گفت: مصرف کنندگان مواد مخدر در کشور ما گروه بزرگی هستند که همه آنها سوء مصرف ندارند و جزء گروه مشکل‌دار که نیازمند مراجعه به کلینیک و مداخلات درمانی باشند، نیستند، تعداد زیادی در کشور ما حشیش مصرف می‌کنند که ممکن است مشکل جدی نداشته باشند، بیشترین گروه مصرف کننده مواد اعتیادآور که دچار مشکل می‌شوند، مصرف کنندگان مشتقات تریاک و مواد افیونی هستند.

وی افزود: ۷۰درصد معتادان مشکل‌دار کشور ما مصرف کننده تریاک، هروئین و سایر مشتقات مرفین هستند و ۳۰درصد دیگر مصرف کننده مواد دیگری هستند که مهمترین این مواد حشیش و متاآمفتامین‌ها هستند.
معاون مرکز ملی مطالعات اعتیاد گفت: «شیشه» معروفترین و مهمترین ماده اعتیاد آور گروه متاآمفتامین‌ها در کشور است که گرایش به مصرف آن در سال‌های اخیر رو به گسترش است، گرایش به مصرف این ماده در تمام دنیا زیاد شده است، البته گرایش به مصرف این نوع مواد دوره‌ای است مانند دوره‌های گذشته که گرایش به مصرف مشتقات کوکائین در دنیا بالا رفته بود.
وی افزود: الگوی مصرف مواد مخدر در شهرهای مختلف کشور ما ممکن است اندکی متفاوت باشد و این مسئله به موقعیت جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی هر منطقه و هر شهر بستگی دارد، ضمن اینکه کلینیک‌های درمان اعتیاد در هر منطقه نیز در مراجعه معتادان هر منطقه و شناسایی افراد مشکل‌دار و ثبت آمار آنان موثر است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#67 Posted: 9 Jul 2011 07:37

کراک، معتادان را یک‌ساله زمین‌گیر می‌کند

دکتر حسن رفیعی ـ یکی از مجریان طرح ارزیابی سریع وضعیت اعتیاد در کشور که توسط موسسه داریوش و زیرنظر دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اجرا شد ـ گفت: کراک را در اصل هرویینی خالص که در ایران با ناخالصی‌های بسیار تولید و توزیع می‌شود و ناخالصی‌های موجود در این ماده اثرات تخریبی بسیاری دارد که فرد را حداکثر یک ساله زمین‌گیر می‌کند.

هشدار مجری طرح ارزیابی وضعیت اعتیاد کشور: نیمی از معتادان کشور مصرف‌کننده کراک و هرویین! / ۵/۴۴ درصد معتادان کشور، کراک و هروئین مصرف می‌کنند.

وی کراک را در اصل هرویینی خالص که در ایران با ناخالصی‌های بسیار تولید و توزیع می‌شود، توصیف و تاکید کرد: ناخالصی‌های موجود در این ماده اثرات تخریبی بسیاری دارد که فرد را حداکثر یک ساله زمین‌گیر می‌کند.

رفیعی که سابقا ریاست مرکز تحقیقات و سوءمصرف مواد (موسسه داریوش) را نیز بر عهده داشت، در عین حال اعتیاد به کراک را مساله اول اعتیاد در کشور که نیازمند توجه جدی همه ارگان‌های کشور است، خواند و اظهار کرد: متاسفانه نمی‌توانیم الگوی خاصی برای درمان اعتیاد به کراک در کشور تعریف کنیم.

وی توضیح داد: گفت: دو مرکز تحقیقاتی بزرگ در زمینه اعتیاد، مسوولیت تهیه و تدوین پروتکل‌های درمانی اعتیاد در کشور را بر عهده دارند؛‌ ‌اما شرایط فعلی ایجاب می‌کند که این مراکز با توجه به الگوی کنونی مصرف مواد مخدر و شرایط جغرافیایی و فرهنگی در کشور، تحقیقات بیشتر و کاربردی‌تری در زمینه اعتیاد به کراک انجام دهند.

«اظهارات فوق بیانگر دیدگاههای منبع خبری بوده و لزوما” دیدگاه رسمی و پذیرفته شده مرکز ملی مطالعات اعتیاد نمی باشد»

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#68 Posted: 10 Jul 2011 03:18

مواد مخدر و اعتیاد

با تغییر تدریجی شیوه زندگی بدنبال پیشرفت تمدن ، همانگونه که بشر از رفاه بیشتری برخوردار می شود عوارض و معضلات نیز رخ می نماید . زمانی انسانها به شیوه ای سنتی و ابتدائی زندگی می کردند و مسائل و مشکلات جمعی و روانی شان را نیز سنتی حل می کردند اما با تغییر شیوه زندگی به شکل امروزی و جدید گاهی مسائلی ایجاد می شود که حل آن از عهده بسیاری از افراد خارج است .

بروز بیماریهای روانی و سیر تدریجی آن منجر به ایجاد رفتارها و عادت هایی در انسان می شود که بعضاً کنترل و ترک آن بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است .

اعتیاد انسان به مصرف مواد و داروها از جمله این عادت هاست . طبق آخرین آمارها در کشور ۵۰۰۰۰۰۰ نفر از افراد حداقل یک بار مصرف مواد مخدر را تجربه کرده اند و ۲۰۰۰۰۰۰ نفر معتاد به آن هستند . سیر پیشرونده اعتیاد به مواد و ترویج روشهای مصرف غیربهداشتی آن همچون تزریق مواد مخدر با سرنگ مشترک منجر به بروز بیمایهای لاعلاجی همچون ایدز می شود که بیش از ۷۰۰۰۰۰۰۰ نفر را در جهان گرفتار نموده است و در کشور ما نیز بیش از ۱۴۰۰۰ نفر به آن آلوده اند . مجموعه مسائل موجود ، دست اندرکاران و آگاهان را می بایست وادار به برنامه ریزی و اقدامات مناسب جهت کنترل معضلات اجتماعی نماید . یکی از استراتژی های مهم مبارزه با بروز معضلات اجتماعی ، آموزش و اطلاع رسانی است . ما نیز به نوبه خود کوشیده ایم سهمی کوچک در آگاهی رسانی به جوانان و هم وطنان داشته باشیم و با ترسیم روشهای پیشگیری و درمان معضل اعتیاد ، قدمی هر چند کوچک برای کمک به هم وطنان خود برداریم .

کلیات مواد

انواع مواد

خانواده حشیش : حشیش ، چرس ، بنگ و ….

خانواده مخدرها : تریاک ، هروئین ، کراک هروئین ، مورفین ، کدئین و …

خانواده محرکها : متاآمفتامین ( یا شیشه ) ، ریتالین و …

خانواده کوکائین : کوکائین و کراک کوکائین

خانواده توهم زاها : LSD یا اسید لیزرژیک ، اکستازی و …

خانواده مواد استنشاقی : چسب ، بنزین ، تینر و …

داروها

داروهای مخدر یا محرک مثل ترکیبات کدئین ، دیفنوکسیلات ، ترامادول ، ریتالین ، فن فلورامین ، پزودوافدرین و …

داروهای خواب آور مثل خانواده بنزودیازپین ها شامل دیازپام ، اکسازپام ، لورازپام ، فلورازپام و …. یا خانواده فنوباربیتال

الکل و مشروبات الکلی

مواد مخدر

مواد مخدر طبیعی (natural opiates ) ( مانند تریاک ) از جوانه تریاک (papaver somniferum) (opium poppy) که یک گیاه زیبا و گل دهنده است و سالیانه جوانه می زند ، گرفته می شود . این گیاه تا ارتفاع یک متر رشد می کند و گلهای آن به رنگهای سفید ، صورتی ، قرمز و بنفش است.

قدمت استفاده از مواد مخدر به ۶ هزار سال قبل برمی گردد . از مواد مخدر برای درمان بیماریهای متفاوتی از جمله بیماری افسردگی استفاده می شد . استفاده از این ماده بسیار گسترده بود و اغلب افراد از آن برای درمان خود استفاده می کردند . چرا که عمدتاً به عنوان مرهمی برای تمامی مشکلات آدمی (از جمله کاهش درد ، درمان سرفه و اسهال ) پنداشته می شد . لذا ، تجارت و داد و ستد این ماده مخدر رشد چشمگیری داشت .

اصطلاح شناسی

مواد مخدر از مشتقات تریاک (opium ) هستند که شامل مورفین ، کدئین و مواد نیمه سنتز شده از آنها مانند هروئین می شود . اصطلاح اپیوئید ( opioid ) اصطلاحی است گسترده تر که تمامی آگونیستها ( agonists ) و آنتاگونیستهایی ( antagonists ) را که فعالیت مشابه مورفین دارند (مانند پپتیدهای اپیوئیدی طبیعی از جمله آندورفینها را ) شامل می شود . گاهی اوقات به اپیوئیدها اصطلاح مخدر اطلاق می گردد ، چرا که این مواد خواب آلودگی یا حالت شبه رویا که به آن چرت زدن (nod ) نیز گفته می شود ایجاد می کنند .

موارد استفاده

در سال ۱۸۰۶ داروساز آلمانی به نام فردریک سرترنر (Frederich serturner ) عنصر فعال موجود در تریاک را کشف کرد و آن را مورفیوم (morphium) نامید که برگرفته از لغت مورفیوس (morphius ) در زبان یونانی به معنای خدای رویاهاست .

در ۱۸۳۲ ماده کدئین کشف شد که این ماده نیز مانند مورفین ، دیگر ماده روان گردان موجود در تریاک به شمار می رود . شناسایی این مواد مصادف گشت با ابداع سرنگهای زیرپوستی (hypodermic syringes ) در اوایل دهه ۱۸۵۰ که این امر از یک سو به شکل چشمگیری به درمان دردهای شدید و از سوی دیگر به افزایش شیوع اعتیاد به مواد مخدر منجر شد . از آنجا که استفاده از مواد مخدر تحت هیچ گونه سیستم نظارت کننده ای قرار نداشت و دسترسی به آنها نیز بدون نسخه پزشک ممکن بود ، لذا شیوع آن افزایش چشمگیری پیدا کرد . علاوه بر این ، استفاده از این مواد در میان بسیاری از سربازان که در جنگهای قرن نوزدهم مانند جنگ داخلی آمریکا (۱۸۶۱-۱۸۶۵) شرکت داشتند ، رواج یافت و زمانی که این سربازان از جنگ برمی گشتند اعتیاد آنان به این مواد ادامه می یافت . از این رو اعتیاد به تریاک در آن زمان ، به عنوان بیماری سربازان (soldiers disease ) شناخته شد .

طی قرن نوزدهم ، تعداد پزشکان و درمانهای پزشکی بسیار محدود بود و برای رفع این کمبود ، صنعت جدیدی به وجود آمد که استفاده از داروهای مقوی حاوی مواد مخدر و شربتهای مختلف حاوی این ماده را تشدید کرد . این داروها و شربتها بسیار ارزان قیمت بود و موجب کاهش درد و نا آرامی و رفع اسهال و سرفه می شد ، ولی در عین حال مواد اعتیاد آور بود . در ایالات متحده ، نگرانی از افزایش تعداد افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر باعث وضع قانون غذا و دارو (food and drugs act ) در سال ۱۹۰۶ و نهایتاً قانون مواد مخدر هاریسون گشت که براساس آن تجویز این مواد تحت کنترل و نظارت پزشکان قرار گرفت . (رابینز ، ۱۹۷۳ )

مواد مخدر نیمه سنتز شده ( نیمه مصنوعی )

استفاده گسترده از مواد مخدر و توانایی چشمگیر آنها در کاهش درد ، و نیز وجود بازار بالقوه سود آور ، باعث شد تا تحقیقات بسیاری در خصوص ساختار شیمیایی این مواد انجام پذیرد . در اواخر قرن هجدهم ، محققان دریافتند که با اضافه کردن دو گروه استیل به مولکول مورفین ، می توان به ماده جدیدی به نام هروئین دست یافت . اضافه شدن دو گروه استیل به مورفین باعث افزایش حلالیت آن در در چربی می شود و نهایتاً آن را قادر به عبور سریع از سد خونی می سازد.

هروئین با ورود به مغز مجدداً به مورفین تبدیل می شود . آثار مورفین و هروئین کاملاً مشابه یکدیگر است ، با این تفاوت که هروئین ۳ برابر قوی تر از مورفین است و سریع تر از مورفین اثر خود را اعمال می کند .

مواد مخدر سنتز شده (مصنوعی )

یکی از شناخته شده ترین مواد مخدر سنتز شده ماده متادون است که نیمه عمر طولانی ( چیزی حدود ۱۸ تا ۲۲ ساعت ) دارد . این ماده طی جنگ جهانی دوم توسط آلمانها به منظور مقابله و جبران کاهش مورفین و دیگر مواد بی حس کننده تولید شد. این ماده ابتدا دولوفین (dolophine ) (گرفته شده از نام آدولف هیتلر ) به منظور درمان معتادان به هروئین به بازار آمد . متادون دارویی است اعتیادآور و روان گردان ، ولی زمانی که در شرایط کنترل شده کلینیکی مصرف شود باعث کاهش نیاز به مواد مخدر در محیطهای غیر قابل کنترل (مانند خیابانها) می شود . علاوه بر این ، استفاده از آن درمقدار بالا نه تنها باعث انسداد و یا از بین رفتن آثار سرخوشی هروئین می شود بلکه خطرهای مرتبط با استفاده جمعی از سرنگهای آلوده به ویروس ایدز ویا هپاتیت را کاهش می دهد .

ماده مخدر سنتز شده‌ی دیگر مپریدین (meperidine ) یا دمرول (Demerol ) نام دارد که در مقایسه با متادون از نیمه عمر کوتاه تری برخوردار است .( جافی و مارتین (jaff & martin ) ، ۱۹۷۵ )

پپتیدهای اپیوئیدی مغز

همانطور که ذکر شد ، اپیوئیدها موادی اعتیادآور و روانگردان هستند و سلامت افراد را به خطر می اندازند ، لذا در اینجا این سوال مطرح می شود که به چه علت بدن افراد به اپیوئیدها پاسخ میدهد ؟ در اوایل دهه ۱۹۷۰ محققان دریافتند که گیرنده های مواد مخدر درونزاد (endogenous) نه تنها در سیستم اعصاب مرکزی بلکه در سیستمهای دیگری مانند معدی – روده ای نیز وجود دارند .

دلیل وجود گیرنده های خاصی مانند این نوع گیرنده ها در بدن اینست که بدن خود به تولید موادی که شبیه مواد مخدر خارجی (exogenous opioids) هستند ، می پردازد . اولین اپیوئیدهای پپتیدی درونزادی که کشف شدند دارای زنجیره آمینواسید کوتاهی بودند که به نامهای لوسین – انکفالین (leucine-enkephaline ) و متایونین – انکفالین (methionine-enkephalin ) شناخته شدند .به دنبال شناسایی این دو اپیوئید پپتیدی ، اپیوئید پپتید دیگری به نام بتا اندورفین(beta endorphin ) نیز کشف شد که قسمتی از ساختار آمینو اسیدی آن شبیه ساختار آمینو اسیدی متایونین – انکفالین بود .

با پیشرفت فناوری و افزایش تحقیقات ، محققان دریافتند که آندورفینهای مختلف و متنوعی در مغز و دیگر قسمتهای بدن تولید و ساخته می شوند که هدف آنها مقابله طبیعی بدن با درد است ؛ برای مثال تحقیقات نشان داده اند که در حین تولد نوزاد ، وقایع آسیب زا و نیز در حین دویدن ، میزان آندورفین موجود در پلاسما افزایش می یابد . در حقیقت ، درخصوص مورد آخر( دویدن ) ، افرادی که به شکل مرتب به ورزش دویدن می پردازند ، از پدیده ای به نام سرخوشی دونده (runners high ) برخوردارند که طی آن فرد دونده میزان لذت زیادی را در حین دویدن و بعد از آن احساس می کند.(بلوم (bloom )،۱۹۸۳ )

آنتاگونیستهای اپیوئیدی

آنتاگونیستهای اپیوئیدی داروهایی هستند که از تأثیرگذاری مواد مخدر بر گیرنده های مربوطه پیشگیری می کنند و آثار آنها را خنثی می‌کنند . در صورتی که این دسته از داروها به شکل داروی پیشگیری کننده (prophylactic ) استفاده شوند ، مواد مخدر مسمومیتی ایجاد نخواهند کرد . آنتاگونیستهای اپیوئیدی آن قدر در خنثی کردن آثار مواد مخدر موثرند که از آنها در درمان مسمویت ناشی از استفاده بیش از حد (overdose) دارو استفاده می‌کنند؛ برای مثال ، داروی نالوکسون ( نارکن ، narcan )، که یک آنتاگونیست اپیوئیدی است بدین منظور استفاده می‌شود . این دارو، فقط بعد از چند ثانیه بعد از تزریق وریدی ، باعث می‌شود تا بیمارانی را که دچار حالت اغمای ناشی از استفاده بیش از حد اپیوئیدها شده اند ، به سرعت به حالت هوشیاری برگرداند . آنتاگونیست اپیوئیدی دیگری به نام نالترکسون (ریویا،revia ) وجود دارد که در درمان معتادان به الکل و هروئین موثر است . تأثیرات رفتاری – زیستی مخدرها در جدول ۱-۷ ذکر شده اند . (جافی و مارتین ، ۱۹۷۵ )

جدول ۱-۷ تاثیرات زیستی – رفتاری اپیوئیدها

انقباض مردمک چشم

کاهش میزان نبض

کاهش دمای بدن

کاهش تنفس

بازتابهای آهسته

تکلم آهسته و آرام

استفراغ

حافظه و توجه مختل

گیجی یا اغما

روشهای استفاده

۱٫دهانی : قدیمیترین روش استفاده از مخدرها، روش دهانی است . کیکهای تریاکی ، آب نباتها و شربتهای مختلف حاوی این مواد، جزو روشهای سنتی استفاده از مخدرها به شمار می روند . از آنجا که مخدرهای طبیعی از حلالیت نسبتاً کمی در چربی برخوردارند ، استفاده دهانی از آنها گرچه موثر است ، ارزش حیاتی (bioavailability ) چندانی ندارد .

۲٫ ریوی : استفاده بیش از حد و گسترده تریاک در چین تا قبل از هزاره اول کاملاً عادی و از لحاظ اجتماعی قابل قبول پنداشته می شد ، در حالی که سیگار کشیدن (تنباکو ) به عنوان عملی اهانت آمیز و غیرقابل قبول به شمار می رفت .در ۱۶۴۴ ، امپراتور چین کشیدن سیگار را ممنوع اعلام کرد ، ولی در خصوص تریاک این ممنوعیت اعمال نگشت . به همین دلیل ، کشیدن تریاک به سرعت تبدیل به روش معمول استفاده از این ماده مخدر شد .

۳٫ استنشاقی : پودر تریاک و هروئین را می توان از طریق بینی استفاده کرد . از این طریق این مواد به سرعت از پوشش بینی عبور کرده و وارد جریان خون می شوند . اگرچه تریاک معمولاً از این طریق استفاده نمی شود ، افرادی که برای اولین بار از این ماده استفاده می کنند ، آن را به این روش مورد استفاده قرار میدهند . از آنجا که هروئین ماده ای است با حلالیت بالا در چربی ، از این طریق به سرعت وارد جریان گردش خون می شود .

۴٫ تزریقی : مورفین که به شکل مایع موجود است یا دیگر مواد مخدر حلال (مانند هروئین) را می توان از سه روش تزریق زیرپوستی ، درون عضلانی و درون وریدی استفاده کرد .

توزیع ، پخش و دفع : کلیه مخدرها در تمامی قسمتهای بدن توزیع و پخش می شوند ، بالاخص در قسمت دستگاه اعصاب مرکزی که تاثیرات روانگردانی خود را در آنجا اعمال می کنند . از آنجا که قابلیت حلالیت در چربی ، مواد مخدر طبیعی کم است ، عمدتاً کندتر از مخدرهای نیمه سنتز شده ، مانند هروئین ، وارد مغز می شوند ( بنت ، میچل و شاینر ، ۱۹۹۰ ) مانند داروهای دیگر ، اگر مواد شبه مخدر دود شوند (یا کشیده شوند ) به سرعت وارد خون می شوند . مواد مخدر در کبد متابولیزه می شوند و از نیمه عمر تقریباً کوتاهی برخوردارند (تقریباً سه ساعت ) . تنها مورد استثنا در این خصوص ، داروی متادون است که نیمه عمر آن چیزی حدود ۲۲ تا ۲۵ ساعت است .

مصارف پزشکی

استفاده عمده ازمواد شبه مخدر، مانند مورفین ، در درمان درد است . مواد شبه مخدر در کاهش درد بسیار موثرند . زمانی که افراد تحت تأثیراین مواد هستند ، از وجود درد آگاهی دارند ، ولی قادر به پاسخگویی به آن نیستند . مواد شبه مخدر که به شکل کدئین هستند در درمان سرفه بسیار موثرند ، گرچه مشتقهای سنتزشده آن مانند دکسترومتورفان (dextromethorphan ) بدون آنکه دارای خواص اعتیاد آور و مسکنی باشند ، در درمان سرفه نیز استفاده می شوند .

آثار مضر

در مقایسه با داروهای روانگردان غیرمخدر ، مخدرها مضرات کمتری دارند . با این حال ، مخدرها مضرات بالقوه ای برای افراد دارند برای مثال این داروها از قابلیت اعتیاد آوری ونیز مسمویت بسیار بالایی برخوردارند . همچنین باعث کاهش فعالیت آن دسته از قسمتهای ساقه مغز می شوند که میزان دی اکسید کربن (co2) موجود در خون را کنترل می کنند . یکی از تبعات مسمومیت با مخدرها کاهش میزان تنفس و نهایتاً مرگ است . اکثر مخدرها باعث تحریک نورونهای موجود در قسمت بصل النخاع مغز و موجب رفلکس استفراغ می شوند . در نتیجه ، افرادی که از موادی مانند هروئین استفاده می کنند حالت تهوع و استفراغ را تا زمانی که وضعیت تحمل نسبت به این ماده و در آنها ایجاد نشده ، تجربه می کنند .

تأثیرمخدرها بر روی جنین

زنان بارداری که از مخدرها سوء استفاده می کنند نه تنها خود بلکه جنین خود را در معرض خطر قرار میدهند . آن دسته از زنان معتاد به هروئین ، در صورت قطع مصرف این ماده ( زمانی که کودک آنها متولد می شود ) علایم ترک دارو را تجربه می کنند که این تجربه می تواند بسیار ناراحت کننده و مضر برای جنین آنها باشد . کودکان زنان معتاد به هروئین اغلب از ناراحتیهایی مانند بی قراری و تحریک پذیری رنج می برند . همچنین این کودکان به علایم ترکی که بزرگسالان از آن رنج می برند ( مانند آبریزش بینی ) نیز دچار می شوند و گریه آنها بسیار شدید است .

نوزادان زنان معتاد به هروئین اکثراً جثه کوچک تری دارند و محیط سر آنها بسیار کوچک تر از نوزادان مادران غیرمعتاد است . در ارتباط با رشد شناختی کودکان مادران معتاد به هروئین گزارشهای چندان روشن و واضحی در دسترس نیست . با این حال گزارشهای موجود حاکی از آن است که این کودکان زمانی که وارد دوره ابتدایی می شوند ، توانایی یادگیری شان نسبت به کودکان دیگر کمتر است و اکثراً دچار عقب ماندگی ذهنی (delayed mental ability ) و تأخیر رشد(delayed motor development ) می شوند . مادران معتاد به هروئین ، اغلب مواد دیگری (مانند نیکوتین ) نیز استفاده می کنند و از مراقبتهای پیش از تولد ( مانند مراقبتهای بهداشتی ، اجتماعی و روانی ) کمتری بهره مند می شوند . درنتیجه ، این عوامل می توانند منجر به تأثیرات عمیقی بر روی آنها و بروز بیماریها و استرس روحی – روانی درآنها گردد ، همچنین می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای متعددی ( اعم از فیزیکی و روانی ) برای کودکان آنها نیز باشد.

سوء استفاده و وابستگی به مخدرها

پدیده تحمل نسبت به مواد مخدر فقط طی چند روز پس از استفاده از آن ایجاد می شود و با تداوم در طول فرایند اعتیاد افزایش می یابد. تحمل نسبت به مواد شبه مخدر بسیار جالب و متفاوت است . در پاره ای از مواد، شاید میزان بسیار کمی از اختلالات در فرد مسموم شده مشاهده می گردد برای مثال تحمل نسبت به آثار ضددردی و سرخوشی و همچنین تاثیرات جانبی استفاده از این مواد ( مانند استفراغ ) ایجاد می شود، ولی تحمل نسبت به تاثیرات ضد درد این گونه مواد مخدر بر روی انقباض مردمک چشم ایجاد نمی گردد و در خصوص تأثیریبوستی ایجاد تحمل بسیار کم است . در میان معتادان مزمن، حتی مقادیر بالای دارو سرخوشی کمی ایجاد می کندو استفاده از دارو فقط به منظور دوری جستن از بروز علایم ترک صورت می گیرد.

مواد شبه مخدر به طور کلی و بدون در نظر گرفتن نوع آنها ( طبیعی ، نیمه سنتز شده ویا سنتز شده ) وابستگی فیزیکی ایجاد می کنند . استفاده مرتب و منظم از این داروها نهایتاً ، بعد از قطع مصرف ، باعث بروز علایم ترک می شود . ترک داروهای مخدر ضددرد به ندرت زندگی فرد را به مخاطره می اندازد . این گونه علایم شبیه علایم بیماری آنفولانزاست، یعنی فرد دچار درد می شود واحساس خستگی، تحریک پذیری ، حساسیت بیش از حد وآبریزش بینی را تجربه می کند . بعضی از این علایم فقط به مدت چند ساعت بعد از آخرین دفعه استفاده از دارو بروز می کنند.

بیشترین و شدیدترین علایم ترک که شامل حرکات اسپاستیک (spastic movement) می شود ، ۴۸ تا ۷۲ ساعت بعد از آخرین دفعه استفاده از دارو رخ می دهد . با توجه به اینکه ترک مواد مخدر هیچ گونه تأثیرمثبتی بر پیامد پرهیز (abstinence) ندارد و در حقیقت احتمال پرهیز و قطع استفاده از مواد مخدر را افزایش نمی دهد ، با این حال ، علاقه و تمایل بسیاری ، از بعد کلینیکی نسبت به سم زدایی (detoxification) معتادان به مخدرها وجود دارد. چند گونه روش سم زدایی وجود دارد که در ذیل بدان می پردازیم :

روش یابوئی و یا “cold turkey” در این روش بیمار به ناگهان از مصرف مواد مخدر منع و دچار علایم ترک می شود . ترک ماده مخدر به این روش برای بیمار بسیار ناخوشایند و ناراحت کننده است ، ولی مرگ آور نیست .

ترک ماده مخدر با استفاده از دارو . در این روش بیمار ( یا فرد معتاد ) استفاده از مواد مخدر را با استفاده از دارو ترک میکند ، برای مثال کلونیدین (clonidine) (کاتاپرس ، catapres) باعث کاهش علایم ناراحت کنند ترک ، مانند تحریک پذیری بیش از حد می شود . داروی دیگری که در این روش استفاده می شود لوفکسیدین (lofexidine) است که هنوز داروی آزمایشی است و یا استفاده از داروهای مخدر متادون و بوپرنورفین که علائم بیمار را تخفیف می دهد .

درمانهای جایگزین (alternative treatments). یکی از روشهایی که در کاهش علایم ترک دارو در بعضی از بیماران موثر بوده است ، روش طب سوزنی (acupuncture) است .
بعد از انجام سم زدایی ، درمان درازمدت وابستگی مواد افیونی به دو شکل ادامه می یابد: پرهیز کامل یا پرهیز یاری شده (assisted abstinence) . برای دستیابی به پرهیز کامل ، فرد معتاد تشویق می شود در مراکز درمانی به منظور یادگیری و ایجاد مهارتهای زندگی عاری از هر گونه ماده مخدر ، شرکت کند. در این مراکز افراد می آموزند که چگونه از مواد مخدر دوری جویند و نیز چگونه بدون استفاده از ماده مخدر زندگی کنند .

در روش پرهیز یاری شده ، به فرد معتاد داروهایی مانند نالترکسون داده می شودکه یک آنتاگونیست مخدر است و تاثیرات لذت بخش مواد مخدر را خنثی می کند . علاوه بر نالترکسون ، داروی بوپرنورفین (buprernorphine) (بیوپرنکس ، bupernex) نیز به منظور یاری دادن به فرد برای ترک داده می شود . این دارو ، مخدری است که با خواص آگونیستی و آنتاگونیستی که دارد تأثیرخود را از طریق کاهش ویار برای مخدرهای دیگر مانند هروئین ، اعمال می کند . این گونه برنامه های درمانی در درمان افراد معتاد به مخدّر ها بسیار موثر بوده و آنها را از استفاده مجدد از داروهای مخدر، دور نگاه می دارد .

از دیگر داروهایی که به طور گسترده در درمان اعتیاد به مخدرها استفاده می شود، متادون است . این دارو در برنامه های درمانی متعددی در ترک فرد استفاده می شود، ولی بهترین برنامه درمانی متادون برنامه ای است که فرد معتاد مجبور باشد داروی خود را ( متادون ) در کلینیک دریافت کند، آزمایشهای ادرار به منظور نظارت بر استفاده از مواد دیگر انجام پذیرد ، فرد معتاد باید بتواند شغل خود را حفظ نماید و در برنامه های درمانی و جلسات دوازده مرحله ای (narcotics anonymous) (NA) (معتادان گمنام ) شرکت جوید . در این گونه برنامه های درمانی ، علاوه بر متادون از داروی دیگری نیز استفاده می شود که نیازی مراجعه روزانه فرد معتاد به کلینیک ندارد . این دارو LAAM نام دارد و از مشتقات متادون است و زمان عملکرد آن طولانی تر از متادون است . هدف در اینجا ترک عادت فرد معتاد به مصرف ماده مخدر ( معمولاً هروئین ) است ، ولی بسیاری از مواقع افراد معتاد برای همیشه روی متادون نگهداشته می شوند ، چراکه توانایی و تعهد به پرهیز و دوری جویی از ماده مخدر را ندارند ،‌لذا اثربخشی این گونه برنامه های درمانی بر اساس میزان توانایی این گونه برنامه ها در پرهیز دادن یا ترک دادن افراد معتاد ارزیابی نمی شود ، بلکه بر اساس کیفیت زندگی که فرد معتاد بدان دست یافته است ،‌ ارزیابی می گردد . ( جافی ، ۱۹۸۵)

مواد مخدر بسیار اعتیاد آورند ،‌بدین معنا که یک نیاز قوی در فرد وابسته به مواد مخدر ایجاد می کنند . این وابستگی را به سختی می توان از بین برد و به همین دلیل می تواند به استفاده مادام العمر از ماده مخدر منجر شود .

از آنجا که اکثر افراد معتاد به مواد مخدر به این امر واقفند که این مواد ، برخلاف دیگر داروهای روانگردان ،‌اثر تخریبی بر روی اندامهای بدن ندارند ، به استفاده از این مواد ادامه می دهند و در حقیقت عمده مشکل استفاده از متادون و بحث برانگیز بودن درمان توسط متادون همین امر است

درمان دارویی اعتیاد :

در درمان اعتیاد به مواد مخدر می توان از روشهای سم زدایی و یا درمان نگهدانده استفاده نمود . درمان به روش سم زدایی چندان ماندگاری نداشته و احتمال عود مجدد بسیار بالاست مگر اینکه توسط درمانهای نگهدارنده و یا درمانهای غیردارویی (روان درمانی) حمایت شود .

سم زدایی یعنی استفاده از دارو و روشهای پزشکی برای خروج بدون عارضه و ناراحتی مواد مخدر از بدن فرد و رفع وابستگی جسمی به مواد مخدر .

انواع روشهای معمول سم زدایی که امروزه کاربرد دارند :

۱ – درمان علامتی و کلونیدین : در این روش از کلونیدین بعنوان داروی غیرمخدر در درمان استفاده می شود .این دارو با تأثیر بر گیرنده های خاصی در مغز و سایر قسمتهای بدن سبب کاهش علائم ناخوشایند ترک می شود . به همراه کلونیدین داروهایی بصورت ک

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#69 Posted: 10 Jul 2011 03:19

طبقه بندی مواداعتیاد آور

مواد مخدر را به اعتبارات متعددی می توان طبقه بندی کرد. مثلا اگر آنها را به طبیعی، نیمه مصنوعی و مصنوعی گروه بندی کنیم، یا از نظر تاریخ کشت یا آشنایی بشر با آنها، کشف و ساخت دسته بندی کنیم، یا در دو گروه، یعنی گروه مواد مخدری که مصرف پزشکی دارد. یا گروه مواد مخدری که مصرف پزشکی ندارد، دسته بندی شوند، همه درست بوده، ولی در عین حال هیچیک طبقه بندی یا تعریفی جامع و مانع نمی باشند. اگر چه متخصصیــن، طبقه بندی هایی از جنبه های علمی و تجربی ارائه داده اند ولی بهترین نوع گروه بندی از طرف سازمان بهداشت جهانی به عمل آمده که طبقه بندی مواد از جهت تاثیر آنها بر انسان است . این طبقه بندی به صورت زیر می باشد:

توهم زاها (Hallucinations) ?

کانابیس یا شیره گیاه شاهدانه (CANNABIS) ?

مواد مخدر

سستی زاها (مسکنها – خواب آورها

آرام بخش ها

چسب و مواد فرار (مواد استنشاقی

محرک ها

الکل ، توتون و قهوه = (Neglected Invisible Drugs) ?

( Hallucinations) توهم زاها

تمدنهای بزرگ نمونه های فراوانی از استعمال موادی که ایجاد توهم می کنند عرضه داشته اند. مصرف قارچهای توهم زا در مراسم مذهبی در آمریکا، مصرف قارچهای مخدر و …. توسط ساحران در آسیا و استعمال بعضی گیاهان برای جادوگری در اروپا نمونه های اندکی است از مواد متنوع و سنتی توهم زا، ولی اکنون اصطلاح توهم زا بیشتر به ;DMT , STP موادی اطلاق می شود که شامل (اسید لیسرژیک) بوده و دارای اثرات انبساط خاطر می باشند، مانند .LSD

مواد توهم زا مجموعه ناهماهنگ و غیر متجانس از موادی را تشکیل می دهد که به گروههای متنوع شیمیایی و دارویی تعلق دارند، تبلیغات در مورد سو استفاده این مواد و اثرات ناشی از آن منجر به کنترل بین المللی بسیاری از انواع آن شده است

این گروه از داروها به عنوان تضعیف یا تحریک کننده سیستم مرکزی اعصاب مورد استفاده قرار می گیرد.
مهمترین اثر آنها ایجاد تغییرات اساسی در حالات عاطفی، رفتاری، خلقی، و روانی فرد است. ایجاد حالات توهمی سمعی و بصری و تصورات موهوم که اغلب شبیه به رویاها و یا کابوسهای شبانه است، از جمله دیگر اثرات این گروه داروها می باشد.

توهم زاها برخی اوقات بنام (داروهای سایکوتو میمتیک یا سایکدلیک یا هلوسینوژن نامیده می شوند)

شناخته شده ترین و رایج ترین نوع داروهای این گروه ال. اس دی است.

داروهای توهم زاعبارتند از:

ال. اس. دی LSD-1

پی. سی. پی PCP-2

ام. دی. آ. MDA-3

پی. ام. آ. PMA-4

تی. ام. آ T M A-5

دی. ام. تی D M T-6

اس. تی. پی STP = دی. او. ام DOM-7

مسکالین یا پیوت Mescaline – Peyote-8

سیلوسین و سیلوسیبین Psilocin – Psilocybin-9

(CANNABIS) کانابیس یا شیره گیاه شاهدانه

علت اینکه فرآورده های گیاه شاهدانه را جداگانه می آوریم، این است که این مواد به مقدار کم یا زیاد در گروههای توهم زا، سستی زا و محرک قرار می گیرند، و این فرآورده ها به طور کلی بر روی سیستم مرکزی اعصاب اثر می گذارند.عمده این مواد عبارتنداز:

الف – ماری جوانا

ب- حشیش

تی. اچ. سی. (T. H. C.) ج –

مواد مخدر

این مواد کند کننده فعالیتهای سیستم اعصاب مرکزی، جزو گروه مواد سستی زا، مسکن درد و شدیدا اعتیاد آور می باشند. معمولا ایجاد حالت سرخوشی و نشاط می کنند. برخی از این مواد به صورت طبیعی وجود دارند، مانند تریاک که از بوته خشخاش بدست می آید. بقیه به طور مصنوعی و شیمیایی در آزمایشگاهها ساخته می شود. برخی از مخدرها مانند کدیین ارزش استفاده پزشکی و درمانی دارند، ولی مصرف بی رویه و نابجای آنها بدون تجویز پزشک، خطراتی را به دنبال دارد. به علت اینکه مصرف این گونه مواد مشکلات جدی فردی و اجتماعی را موجب می گردد، این داروها تحت کنترل شدید قانونی می باشند.

مواد مخدر افیونی و ترکیبات آن عبارتند از:

الف- تریـــاک

ب- کدیین

پ- مرفین

ت- هروئین

ث- متادون

ج- پتیدین (دمرول)

چ- پیرکدان

ح- دیلاودید

خ- دارون

د- دیفن اکسیلات (لوموتیل)

ذ- هیدرو مرفین

ر- هیدرو کدیین و کلیه داروهایی که هیدرو کدیین دارند

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#70 Posted: 10 Jul 2011 03:20

حقایقی درباره کانابیس (حشیش یا ماری جوانا)

کانابیس (حشیش یا ماری جوانا) از ۵۰۰۰ سال پیش هم برای مقاصد تفریحی و هم برای مقاصد طبی مورد استفاده بود.این ماده که منشاء آن را چین یا آشور دانسته اند، قرن ها برای بیماری هایی مانند روماتیسم، جراحات و بیماری هایی مربوط به مواد زائد بدن به کار می رفته است. در کشورهای غربی پس از دوره ای از رواج مصرف آن در دهه های ۶۰ و اوایل ۷۰ که آن را به یکی از نمودهای اعتراض اجتماعی جوانان بدل کرد، طی دو دهه گذشته مصرف آن به شدت افزایش یافته است، به طوری که در بعضی از کشورها مصرف آن حتی از سیگار هم بیشتر شده است.

در عین حال اختلاف نظرهای عمده ای حتی بین پژوهشگران در مورد میزان اثرات مضر آن و اثرات مفید آن در درمان بعضی از بیماری ها و نحوه مواجهه با مصرف آن در سطح جامعه بروز کرده است. فرآورد ه های کانابیس کانابیس از گونه مونث گیاه شاهدانه «کانابیس ساتیوا» به دست می آید.

ماده اصلی روانگردان آن امگا _ ۹ _ تتراهیدروکانابینول (THC) است. محتوای THC در سرشاخه های گلدار گیاه در بالاترین حد است و به ترتیب در برگ ها، برگ های تحتانی، ساقه و دانه های گیاه کاهش می یابد.فرآورد ه هایی که از این گیاه به دست می آید، شامل ماری جوانا (با محتوای THC ۰‎/۵ تا ۵ درصد) که از سرشاخه های گلدار و برگ های خشک شده گیاه به دست می آید، حشیش (با محتوای THC ۲ تا ۲۰ درصد) که از رزین خشک شده و گل های فشرده شده گیاه تهیه می شود و روغن حشیش که حاوی ۵ تا ۱۵ درصد THC است.کانابیس به صورت سیگارت یا با قلیان کشیده می شود و گاهی آن را با توتون مخلوط می کنند. افرادی که حشیش یا ماری جوانا می کشند، معمولاً پک های عمیق می زنند و نفس خود را نگه می دارند تا جذب آن را به حداکثر برسانند.

ماری جوانا یا حشیش ممکن است خورده شوند. تاثیرات حاد مصرف کانابیس مصرف کانابیس باعث سرخوشی و آرامش، تغییرات ادراکی، تحریف درک زمان تشدید تجربیات حسی معمول مانند خوردن، تماشای فیلم و شنیدن موسیقی می شود. حشیش هنگام مصرف در محافل جمعی ممکن است باعث خنده و پرحرفی مسری شود.مصرف زیاد این ماده و نشئگی حاصل از آن باعث اختلال در توجه و حافظه کوتاه مدت، مهارت های حرکتی، زمان واکنش و فعالیت های مستلزم مهارت می شود.

شایع ترین عارضه زودرس مصرف کانابیس در افرادی که بار اول از آن استفاده می کنند حمله اضطراب و وحشت زدگی است که یکی از دلایل رایج ادامه ندادن مصرف آن است. این حالت همچنین در افرادی که مداوماً کانابیس مصرف کنند، هنگام مصرف بیش از حد معمول آن، دیده می شود.

بعد از کشیدن حشیش در عرض چند دقیقه ضربان قلب ۵ تا ۲۰ درصد افزایش می یابد، فشار خون در حال نشسته افزایش و با ایستادن کاهش می یابد. این اثرات در یک فرد سالم عارضه چندانی ایجاد نمی کند و نسبت به آنها تحمل به وجود می آید. مسمومیت حاد کانابیس احتمال بسیار کمی دارد و تا به حال موردی از مسمومیت از آن در انسان گزارش نشده است.کانابیس بر حسب میزان مصرف باعث اختلال در کارکرد شناختی و رفتاری می شود که بالقوه می تواند باعث اختلال در رانندگی وسایل نقلیه یا کار با سایر ماشین ها که مستلزم مهارت است شود. یک پیامد احتمالی وخیم مصرف کانابیس در صورتی که در حد نشئگی استفاده شده باشد می تواند تصادفات رانندگی باشد.

گرچه در شبیه سازهای آزمایشگاهی اثر مصرف تفریحی کانابیس به مهارت های رانندگی معادل غلظت های ۰‎/۰۷درصد تا ۱/۰ درصد الکل در خون بوده است، بررسی اثرات کانابیس در شرایط واقعی جاده ها اثرات خفیف آن است، شاید به علت آنکه مصرف کنندگان کانابیس بیشتر از مصرف کنندگان الکل به اختلال مهارت های خود آگاهی دارند و از رانندگی پرهیز می کنند.

نتایج بررسی های همه گیر شناسی در مورد نقش حشیش در حوادث رانندگی در جاده ها دوپهلو بوده است و به نظر می رسد که در این موارد نقش کانابیس تنها افزایش اثرات الکل است. اثرات درازمدت مصرف کانابیس – دستگاه ایمنی: گرچه بررسی ها در حیوانات آزمایشگاهی نشان دهنده مهار اجزای مختلف دستگاه ایمنی به وسیله کانابیس است، در حال حاضر هیچ شاهد قطعی وجود ندارد که مواد شبه کانابیس کارکرد ایمنی انسان را مختل کنند. – دستگاه تنفس: دود کردن طولانی مدت و به مقدار زیاد کانابیس باعث افزایش علائم تنفسی در مبتلایان به برونشیت مزمن مانند سرفه کردن، تولید خلط وخس خس سینه می شود و با کاهش کارکرد ریوی همراهی دارد.کشیدن طولانی مدت حشیش یا ماری جوانا ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان های دستگاه تنفس شود و میزان اثر آن در این رابطه دست کم در حد کشیدن سیگار معمولی است. – دستگاه تولید مثلی: گرچه تجویز مزمن THC به حیوانات آزمایشگاهی باعث بعضی اختلالات تولید مثلی در آن ها شد، اثرات مشابه در انسان مشاهده نشده است.تنها مورد ثابت شده کاهش وزن جنین در مادرانی است که در طول بارداری به کشیدن حشیش ادامه داده اند.

اثرات رفتاری: نتایج مطالعات در مورد میزان رابطه بین مصرف زیاد کانابیس در نوجوانی و اختلال تحصیلی در دوران تحصیلی و دوران کاری متعارض بوده است. – اثرات شناختی: مصرف طولانی مدت و به مقدار زیاد کانابیس باعث ایجاد نقصان شدید و شدیداً ناتوان کننده حافظه، توجه و کارکرد شناختی مانند آنچه در الکل دیده می شود نمی شود، اما ممکن است اختلال خفیفی در توجه و حافظه به وجود آید که پس از قطع مصرف کانابیس احتمالاً برگشت پذیر است. – وابستگی به کانابیس: در افرادی که به طور مزمن مقدار زیادی کانابیس مصرف می کنند و به رغم عواقب ناگوار شخصی به مصرف آن ادامه می دهند وابستگی به کانابیس به وجود می آید. معمولاً از هر ده نفری که به مصرف کانابیس مبادرت می کنند، تنها یک نفر در حین ۴ تا ۵ سال بیشترین میزان مصرف به آن وابسته می شود.خطر این وابستگی کمتر از خطر وابستگی به نیکوتین (۳۲ درصد) و مواد افیونی (۲۳ درصد) و در حد مشابه الکل (۱۵ درصد) است.بعضی از گروه های اجتماعی بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض زودرس یا دیررس مصرف حشیش یا ماری جوانا هستند، از جمله نوجوانانی که سابقه مشکلات تحصیلی دارند، مصرف حشیش را خیلی زود در سال های ابتدایی زندگی شروع می کنند، در معرض خطر مصرف سایر موادمخدر یا محرک هستند و یا به حشیش وابسته می شوند.

زنانی که حین بارداری به مصرف حشیش ادامه می دهند ممکن است در معرض خطر بالای به دنیا آمدن نوزادان کم وزن باشند و بالاخره در افراد دچار بیماری های ریوی مانند آسم و برونشیت یا بیماری های روانی مثل اسکیزوفرنی یا وابستگی به الکل و سایر موادمخدر مصرف حشیش ممکن است بیماری اصلی فرد را تشدید کند. آیا مصرف حشیش زمینه ساز اعتیاد به سایر مواد مخدر قوی تر است ؟ همه بررسی هایی که در آمریکا انجام شده است نشان دهنده توالی مصرف ابتدایی ماری جوانا و سپس روی آوردن به داروی غیرقانونی «قوی تر» مانند مواد محرک (آمفتامین ها) و مواد افیونی بوده است. اما پژوهشگران در تفسیر این توالی اختلاف نظر دارند. فرضیه کمتر قانع کننده این است که مصرف کانابیس مستقیماً باعث افزایش مصرف سایر موادمخدر یا محرک می شود.

اما دو فرضیه دیگر که بیشتر حمایت متخصصان را جلب کرده است، یکی این است که نوجوانان ناسازگاری که به مصرف حشیش روی می آورند، در عین حال مستعد مصرف سایر موادمخدر هم هستند؛ دوم آنکه مصرف حشیش باعث تعامل اجتماعی آنها و همسالان مصرف کننده موادمخدر و دسترسی بیشتر به فروشندگان این مواد می شود، بنابراین احتمال بیشتری دارد که به سایر مواد مخدر هم آلوده شوند.

مصارف طبی کانابیس کانابینوئید های صناعی در حال حاضر به صورت قرص خوراکی نابیلون (nabilone) در انگلیس و دانابینول (danabinol) در ایالات متحده به عنوان داروی ضداستفراغ قوی برای بیماران مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی هستند مورد استفاده است.با توجه به اثرات افزاینده اشتهای مواد شبه کانابیسی از آنها در درمان بیماران مبتلا به بی اشتهایی، تهوع و استفراغ ناشی از ایدز، مصرف مواد افیونی و داروهای ضدویروسی نیز استفاده می شود.اثرات ضد درد و شل کننده عضلانی کانابیس، امکان استفاده از آن را در درمان دردهای مزمن چه به تنهایی و چه همراه سایر دارو ها فراهم می آ ورد، هر چند در این مورد تحقیقات زیادی تا به حال انجام نشده است. استفاده از مواد شبه کانابیسی در مدل های حیوانی بیماری MS اسکلروز متعدد) نشان دهنده کاهش لرزش و گرفتگی عضلانی بوده است.

همچنین گزارش های موردی زیادی در مورد اثرات مفید کانابیس در برطرف کردن عوارض MS وجود دارد. در حال حاضر تحقیقات در مورد اثبات اثرات مفید کانابیس در درمان MS ادامه دارد.پژوهش ها در دو دهه گذشته دو نوع گیرنده کانابینوئیدی را در بدن مشخص کرده است. گیرنده های CB1 که در دستگاه اعصاب مرکزی (عقده های پایه ای، مخچه، قشر مخ، هیپوکامپ و طناب نخاعی) و نیز در بافت های محیطی مانند رحم و قلب وجود دارند و گیرنده های CB2 که در بافت های محیطی، در طحال و ماکروفاژها قرار دارند و نقشی در تنظیم فعالیت لنفوسیت ها به عهده دارند این گیرنده ها دارای لیگاندهای درون زا نیز هستند.

امید بر این است که در آینده با ساخت داروهایی که به طور اختصاصی بر این گیرنده ها اثر کنند، بتوان اثرات درمانی ناشی از کانابیس را بدون عوارض جانبی احتمالی به دست آورد. اختلاف نظر ها در مورد نحوه برخورد با حشیش و ماری جوانا گسترش بی سابقه مصرف کانابیس در کشورهای غربی و نیز ادعاها در مورد کم ضرر بودن یا حتی منافع آن باعث تقاضا های فراوان برای قانونی کردن مصرف آن شده است، همچنان که مثلاً مصرف سیگار و الکل در این کشورها قانونی است سیاست کشورهای غربی در این باره متفاوت بوده است، در حالی که در کشوری مانند هلند مصرف کانابیس در کافه هایی خاص آزاد و قانونی است، در بعضی مکان ها در ایالات متحده مصرف آن غیرقانونی است.

موافقان قانونی شدن مصرف کانابیس بر چند نکته تاکید می کنند؛ یکی اینکه هزینه های زیادی برای کنترل مصرف آن باید صرف کرد بدون اینکه تاثیری در جلوگیری از گسترش استفاده از آن داشته باشد. نکته دیگر این است که اعمال مجازات های قانونی در مورد مصرف کنندگانی که از پیش ممکن است دچار محرومیت های اجتماعی باشند، را در معرض بدتر شدن وضعیت شغلی یا تحصیلی قرار می دهد.

از طرف دیگر منع مصرف آن باعث روی آوردن افراد به قاچاقچیان می شود که ممکن است آنها را به سایر موادمخدر خطرناک تر آلوده کنند و بالاخره اینکه آنها به نتایج بررسی هایی استناد می کنند که آزاد شدن مصرف کانابیس در هلند یا ۱۱ ایالت آ مریکا باعث افزایش رواج مصرف آن نشده است.در مقابل مخالفان آزادسازی مصرف کانابیس از یک طرف به خطرات مربوط به سلامتی و امکان وابستگی به آن و عدم اثبات اثرات مفید را مطرح می کنند و نیز منافع قانونی شدن آن را مانند سیگار و الکل رد می کنند.

به گفته آنها سیگار و الکل به رغم قانونی بودن سالانه باعث مرگ افراد بسیار می شوند و این خطر نیز وجود دارد که شرکت های تولید کننده سیگار که در کشورهای غربی با خطر از دست دادن بازارهای خود و نیز دعواهای قضایی متعدد برای جبران خسارات وارده بر سلامت افراد روبه رو هستند، با سوءاستفاده از بازار جدید ایجاد شده، به ترویج مصرف حشیش و ماری جوانا بپردازند در عین آنکه از نظر آنها کنترل کردن بازار قانونی کانابیس نیز غیرممکن است.

hi dr!

صفحه 7 از 12: « پیشین 1 ... 6 7 8 ... 12 پسین »

گفتگوی آزاد /

بحث و گفتگو پیرامون مواد مخدر و روانگردان

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا