ارسالها: 174
#31
Posted: 2 Jan 2012 07:50
مرحلۀ بلوغ جنسی
بلوغ جنسی در ایگوآنا از 1 سالگی آغاز می شود، در این دوران شرایط محیطی بسیار تاثیر گذار می باشد. در طبیعت ایگوانا ها زود تر به سن بلوغ می رسند در صورتی که در اسارت بلوغ طولانی تری دارند زیرا رطوبت و گرمای مناسب و نور کافی کمتر در این شرایط برای ایگوآناها مهیا می شود. در این زمان ایگوآناها آمادۀ جفت گیری می شوند. بلوغ جنسی همراه با تغیرات زیادی می باشد. این تغیرات هم جسمی است و هم رفتاری. و صاحبان ایگوآنا باید در بارۀ این تغییرات اطلاعات کافی داشته، خود و شرایط محیطی را برای این تغییرات آماده سازند.
ایگوآنای نر در فصل جفت گیری
در این زمان دارندگان ایگوآناهای نر باید خود را برای یک سری مشکلات آماده سازند، یکی از این مشکلات خشمگین شدن بیش از حد این خزنده می باشد صاحبان باید بدانند که بعد از بالغ شدن، ایگوآنای آنها هر هفته یا هر ماه و هر سال این رفتار خشن را از سرمی گیرد و صاحبان می توانند با مهیا ساختن شرایطی مناسب پرخاشگری آنها را تحت کنترل در آورند. یکی از دلایل این سختگیری و بد رفتاری در نرها به علت تغییرات داخلی در فصل جفت گیری است. بعضی از نرها در این فصل خیلی خطرناک و آسیب رسان می شوند و این را با حرکات تند و سریع بدن، حمله کردن، گاز گرفتن، چنگ زدن و با دم شلاق زدن نشان می دهند. دلیل دیگر این خشونت حساس شدن بیش از حد ایگوآنای نر نسبت به محافظت از ایگوآنای ماده و حفظ و توسعه قلمرو می باشد.
زمانی که ایگوآنای نر در حال جفت گیری است از پشت پوست گردن ایگوآنای ماده را گاز می گیرد که این گاز گرفتن عصبی نبوده بلکه نوعی ابراز علاقه به ایگوآنای ماده می باشد.
باید دارندگان ایگوانا این مطلب را بپذیرند که این خزنده در اصل به حیات وحش تعلق دارد و این رفتار جزئی از طبیعت و غریزه این حیوان می باشد.
اگر دارندگان ایگوآنا ارتباط خوبی با حیوان خود برقرار سازند و اطمینان ایگوآنا را بدست آورند و در فصل جفت گیری محیطی امن و دور از صدا های ناگهانی و ایگوآناهای نر دیگر برای آن فراهم سازند در به آرامش رساندن این حیوان بسیار موثر خواهد بود. البته ممکن است تمام این امکانات برای ایگوآنایی فراهم باشد و باز رفتار خشونت آمیز از خود نشان دهد، به این نکته توجه داشته باشید که هر ایگوآنای نر در هر دورۀ جفت گیری توانایی بارور سازی 15تا18 ایگوآنای ماده را دارا می باشد (معمولاً یک روز جفت گیری می کنند و یک روز استراحت ) و نداشتن ماده یکی دیگر از دلایل خشونت این حیوان می باشد شما برای حل این مشکل احتیاج به 15 ایگوآنای ماده ندارید بلکه می توانید عروسکی هم جثه آن در اختیار ایگوآنا قرار دهید.
شایان ذکر است تعداد زیادی از ایگوآناهای نر در فصل جفت گیری هیچ خشونتی از خود نشان نمی دهند و بسیار آرام و مطیع رفتار می کنند اما بهتر است صاحبان این مطالب را دانسته و خود را برای این شرایط آماده سازند.
صاحبان وقتی متوجه این حالات در ایگوانای خود می شوند ممکن است به عقیم کردن آن فکر کنند ولی باید به آنها توصیه کنم که اصلا به این موضوع فکر نکنند زیرا این عمل عملی بسیار سخت و مخاطره آمیزی برای ایگوانا محسوب می شود و بیشتر دامپزشکان آن را انجام نمی دهند. و باید این مطلب را بدانید که در بسیاری از ایگوآناهای نر عمل عقیم سازی همراه با خشونت بیشتری بوده زیرا غدد جنسی ایگوآناها هورمون تست سترون تولید نمی کند و حیوان نمی تواند بر اعصاب خود کوچکترین کنترلی داشته باشد.
تغیرات دیگری که در ایگوانای نر در این فصل مشاهده می شود، تغییر رنگ بدن کاهش آب بدن، بی اشتهایی و کاهش وزن است و اختلال در انجام عمل دفع، که به علت کاهش مصرف آب و غذا و فراموشی موقتی که در این دوران برای ایگوآنا به وجود می آید عمل دفع در دراز مدت صورت می گیرد و حجم زیادی از روده اشغال شده و در هر با ر دفع مزاج، فضای زیادی از محیط زندگی خود را آلوده می سازد که صاحبان باید به این شرایط توجه داشته و محیط را پاکیزه سازند.
ایگوآنای ماده در فصل جفت گیر
ایگوآنای ماده ای که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل باشد حتی اگر جفتی نداشته باشد باز عمل تخم گزاری را انجام می دهد. در مدت آبستنی غذای ایگوآنای ماده کم می شود و این بی اشتهایی باعث لاغر شدن موضعی دم و دست و پای حیوان می شود و شکم بعلت رشد تخمها متورم و برجسته شده و شکم شکل کروی به خود می گیرد در این زمان صاحبان باید به آهستگی شکم حیوان را لمس کنند زیرا کوچکترین فشار می تواند باعث شکسته شدن تخمها در فضای شکم شده و موجب عفونت و مرگ ایگوآنای ماده گردد. بهتر است در این زمان مکان زندگی ایگوآنای ماده را با بستری نرم بپوشانید تا در زمان خواب و استراحت به شکم حیوان فشار وارد نشود.
فصل تخم گزاری
آغاز تخم گزاری ایگوآنای ماده در 18 ماهگی است و در هر تخم گزاری 30تا 60 تخم تولید می شود، تخمها نارنجی روشن بوده و 5/1 سانتیمتر می باشند. ایگوآنای ماده تخمها را در خاک دفن کرده و بر روی آن می خوابد و بعد از 2 ماه و 10 روز نوزادان از تخم بیرون می آیند و با مدفوع ایگوآنای مادر تغذیه می شوند، این تغذیه برای ایگوآناهای نوزاد بسیار حیاتی است و باعث ایمن سازی بدن آنها در برابر باکتریها و انگل ها می باشد. این تخم گزاری هر سال در فصل تابستان آغاز می شود. صاحبان ایگوآنا باید به این نکته توجه داشته باشند که تغییرات ناگهانی آب و هوا، شهر یا کشور و نا مناسب بودن شرایط زیست محیطی و تغذیه، فشار های عصبی و بیماری می تواند باعث تاخیر در زمان تخم گزاری گردد.
در عکسهای زیر وضع ظاهری حفرۀ شکم را در ایگوآنای ماده مشاهده می کنید. عکس اول در اوایل آبستنی گرفته شده است و عکس سمت دوم در اواخر آبستنی گرفته شده و نشان می دهد که تخمها حجم وسیعی از شکم را احاطه کرده اند .
در بیشتر ایگوآناهای ماده تغییرات فیزیکی به خوبی قابل رویت هستند اما در بعضی از ایگوآناها ممکن است تغییرات شکم دیده نشود در این زمان به علت اشغال شدن حجم وسیعی از حفرۀ شکم حیوان به صورت محسوسی بی اشتهایی و لاغر شده و می توان به آبستنی ایگوآنا پی برد، بهتر است در زمان مشاهدۀ این تغییرات ظاهری با دامپزشک مشورت کرد و به طور دقیق از آبستن بودن ایگوآنا آگاه گردید.
در زمان آبستنی ایگوآنای ماده برای ساخته شدت پوست تخمها به کلسیم زیادی احتیاج دارد و امکان به وجود آمدن بیماری (MBD ) در این زمان برای ایگوآنای ماده بسیار زیاد است. مصرف کلسیم و مولتی ویتامین مینرال بسیار توصیه می شود.صاحبان در این زمان باید تغییراتی در جیرۀ غذایۀ ایگوآنای آبستن ایجاد کنند، در این دوران بهتر است حجم غذا افزوده و از گیاهان و میوه های آبدار و دارای کلسیم بالا بیشتر استفاده گردد.
لانه گزینی
در زمان آبستنی، صاحبان مشاهده خواهند کرد که ایگوآنای ماده پی در پی در حال پنجه کشیدن به اطراف محل زندگیش می باشد و این عمل به علت ساخت غریزی لانه می باشد. ایگوانا دوست دارد در این زمان در خاک تونل حفر کرده و تخمها را در آن دفن کند به همین سبب ساعتها به این کار می پردازد تا لانه ای مناسب مهیا سازد. بهتر است صاحبان در این زمان جعبه ای محکم و پلاستیکی به طول 5/91 تا 183 سانتیمتر و عمق 65 سانتیمتر را از خاک نرم و یا ماسه پر کرده و در اختیار ایگوآنای ماده قرار دهند، لبه های جعبه نباید تیز و برنده باشند و خاک باید تمیز و عاری از هر گونه آلودگی و یا اشیاء تیز و برنده باشد.
ممکن است بعضی از دارندگان ایگوآنا که مایل به تکثیر این حیوان نیستند به این فکر برسند که اگر آشیانه مناسب برای ایگوآنای آبستن فراهم نکنند ایگوآنای آنها از تخم گزاری صرفه نظر کنند، بله این تصور کاملاً درست می باشد و بسیار خطرناک است زیرا ایگوآنای ماده تخمها را در شکم نگاه می دارد و تخمها در بدن فاسد شده و باعث مرگ حیوان می شود.
مشکلات تخم گزاری
زمان تخم گزاری در ایگوآنا ساعتها به طول می انجامد در این زمان تخمها با فاصله ای کم از بدن ایگوآنا خارج می شوند. در بعضی از مواقع دیده شده که یک تخم در بدن ایگوآنا چرخیده و مانع خروج تخمهای دیگر شده در این زمان فشار زیادی توست ایگوآنا برای خروج تخمها وارد می شود که برای حیوان خطرناک بوده و باعث شکسته شدن تخم در بدن و یا در رفتگی استخوان لگن میشود و همراه با مرگ کاذب(رخوت و بی تحرکی ) می باشد. در این شرایط هرچه سریع تر باید به دامپزشک مراجعه شود و با انجام عمل عقیم سازی و خارج کردن تخمدانها ایگوآنا را از مرگ نجات داد. این عمل بسیار مهم و مخاطره آمیز می باشد به همین دلیل باید از دامپزشکی کمک خواست که متخصص خزندگان است و در این زمینه مهارت کافی را دارا باشد.
اگر فردی از ایگوآنای ماده عقیمی نگهداری میکند باید این را به خاطر داشته باشد که هر ساله در زمان تخم گزاری ایگوانایش آبستنی کاذب خواهد داشت که همراه با تمام حالات و تغییرات آبستنی می باشد.
در تصویر زیر ایگوآنای ماده ای را مشاهده می کنید که دوره آبستنی سختی داشته و عمل عقیم سازی بر روی آن انجام گرفته و بخوبی برش و بخیه را بر روی شکم دیده می شود. و در تصویر دیگر تخمها را در دو تخمدان مشاهده می کنید که به علت بالا بودن تعداد و جثۀ کوچک ایگوآنا از بدن خارج شده است.
خراشیدگی بینی
متاسفانه این بیماری در نتیجه قراردادن ایگوآنا در قفس است.
ایگوآنا برای رهایی از قفس تلاش می کند و پوزه خود را به شبکه و یا میله های قفس می کشد و صورت خود را مکرر به قفس می کوبد و این استمرار باعث ایجاد زخم بر روی پوزه و بینی حیوان می گردد. بهتر است دیواره های محلی که ایگوآنا در آن زندگی می کند از شیشه باشد و در محیط، مناطقی دور از دید برای مخفی شدن حیوان در هنگام ترس وجود داشته باشد، مانند تونل، شاخه و گیاهان مصنوعی انبوه و سخره تا در این مکان ایگوآنا احساس امنیت بیشتری پیدا کرده و کمتر رفتار عصبی از خود نشان دهد.
آسیب دیدگی توسط ایگوآنا
همانطور که قبلا اشاره شد ایگوآناها حیواناتی وحشی و پرقدرت، پرخاشگر و در بعضی مواقع بسیار خطرناک می باشند.
و برنامه ریزی برای تربیت و رام کردن آنها الزامی می باشد و باعث می شود این خزنده از حالت وحشی خارج شده و به یک حیوان آرام خانگی بدل گردد.
بیاد داشته باشید که ایگوآناها، تغییر محیط زندگی خود را به خوبی احساس می کنند و این باعث احساس نا امنی و عصبانیت در حیوان می شود و یکی دیگر از دلایل خشونت، ورود به فصل تولید مثل می باشد.
ایگوآناها به وسیله دندانها، دم و ناخنها از خود دفاع می کنند.
و این بسیار مهم است که شما بدانید در زمانی که به وسیله این حیوان مورد حمله قرار گرفتید چه رفتاری باید انجام دهید:
اگر در شرایطی قرار گرفتید که ایگوآنا دست شما را گاز گرفت، ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنید و بدون صدا و هرگونه هیجانی رفتار کنید، زیرا در غیر این صورت رفتار شما باعث هیجان زدگی بیشتر در ایگوآنا شده و حیوان محکم تر پوست شما را گاز گرفته و دیر تر رها می کند.
در این شرایط شما باید صبر کنید تا ایگوآنا خود شما را رها کند.
شما تا آنجا که ممکن است با آرامش و سریع عمل کنید و از کشیدن دست خود از دهان حیوان خودداری کنید، زیرا در این صورت ایگوآنا با دندانهای تیزی که دارد آسیب بیشتری به شما خواهد رساند.
و اگر فکر می کنید با واژگون کردن حیوان می توانید خود را رها سازید سخت در اشتباه هستید. بهترین روش برای رهایی، این است که از یک پارچه و یا پنبه آغشته به الکل و یا سرکه استفاده کنید و آنرا در زیر بینی و دهان ایگوآنا نگهدارید. این عمل باعث می شود ایگوآنا نتواند به خوبی تنفس کند و به همین منظور دهان را باز کرده، و شما به سرعت می توانید دست را از دهان حیوان خارج کنید.
حتی ممکن است با استفاده از این روش نیز ایگوآنا دهانش را باز نکند در این شرایط شما باید از فردی کمک گرفته تا به آرامی پارچه ای را دور بدن حیوان بپیچد و همراه شما به متخصصین خزندگان مراجعه کند تا دامپزشک حیوان را بیهوش کرده و دست شما را از دهان آن خارج کند.
بیاد داشته باشید گاز گرفتن ایگوآناهای بزرگ همراه با خونریزی شدید می باشد.
شما باید خیلی سریع جلوی خونریزی را گرفته و جای زخم را با مواد ضدعفونی کننده مانند بتادین و یا صابون های ضد باکتری شستشو دهید و با پماد ضد باکتری بپوشانید و روی آن را بانداژ کنید.
زمانی که شما در منزل از ایگوآنای بالغی نگهداری می کنید داشتن یک جعبه کمکهای اولیه بسیار الزامی می باشد.
درصورتی که زخم ایجاد شده توسط ایگوآنا عمیق و همراه خونریزی شدید بود، آنرا جدی بگیرید و سریع به پزشک مراجعه کرده و علت جراحت را بیان کنید.
همانطور که قبلا اشاره شد ایگوآناها ناخنهای قوی و تیزی دارند و به وسیله آنها چنگ میزنند. بهتر است همیشه ناخنهای این حیوان را تحت نظر گرفته و کوتاه نگهدارید، و این عمل باید به روشی صورت گیرد که بعد از برش ناخن، خونی از قسمت گرفته شده نیاید.
حال اگر ایگوآنا شما را چنگ زد، محل خراش را با آب نیمه گرم و صابون ضد باکتری شستشو داده و با گاز استریل آغشته به بتادین روی آنرا خشک کنید.
و بیاد داشته باشید که ناخن ایگوآنا منشأ عفونت و میکربهای تک یاخته ای می باشد، زیرا آنها با پنجه های خود بر روی پس مانده های غذا، میوه ها و مدفوعی که در کف محیط زندگیشان قرار دارد راه رفته و همیشه مقدار زیادی از این پس مانده ها در حفره زیر ناخن باقی می ماند که منبع مناسبی برای تجمع آلودگی می باشد که با ایجاد جراحت به داخل زخم منتقل شده و ایجاد عفونت می کند. به همین علت است که به نظافت مکان نگهداری ایگوآنا بسیار تاکید می شود.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#32
Posted: 2 Jan 2012 07:51
آناتومی ایگوآنا
چشم سوم: ایگوآنا در مرکز سر مابین برجستگیهای چشم دارای عضوی به نام چشم سوم است و برخلاف نامش حیوان توانایی دیدن را از طریق این چشم ندارد بلکه تنها می تواند تاریکی و روشنایی را با آن احساس کند و در زمان تغییرات هورمونی رنگ آن شفاف و یا کدر می شود و به دو شکل دیده می شود یا به صورت فلسی لوزی و یا لکه ای تیره.
ایگوآنای بالغ دارای جثه ای 8/1 تا 2 متر می باشد.دوسوم تا دو پنجم طول بدن این حیوان را دم تشکیل میدهد و بدن ایگوآنا پوشیده از فلس است این مارمولک سری بزرگ و پوزه ای گردی دارد و پشت حیوان از ابتدای ستون مهره ها تا اواسط دم و زیر چانه پوشیده از شاخ (تیغ) است همچنین در زیر چانه این خزنده پوست شل و بزرگی به نام غبغب گاو آویزان است و در زیر حفره گوش فلس پهنی دارد که به فلس بشقابی شناخته شده است. در زیر گلوی ایگوآنا شانه ای تیغ دار وجود دارد که نوعی حفاظ برای این خزنده محسوب می شود.(جلوگیری از بلعیده شدن و گاز گرفتن گردن ) بر روی سر ایگوآنا برجستگی وجود دارد که به کیست چربی معروف است.
ایگوآناها دارای دندانهای بسیار تیز و برنده می باشند. و در زمان احساس خطر به وسیلۀ گاز گرفتن از خود در برابر مهاجمان به دفاع می پردازند.
پنجه های پا در این خزنده بلند تر از دست می باشد و دارای انگشتانی نا برابر است که حیوان را در بالا رفتن از سطوح یاری می کنند.
ناخن های ایگوآنا خنجری شکل است و بسیار قوی و تیز می باشد و نوعی وسیله دفاعی برای حیوان محسوب می شود.
ایگوانا یک جنس از مارمولک هست که در نواحی استوای مرکزی و آمریکای جنوبی و حوزه کارائیب زندگی می کند.
نام این حیوان از واژه اسپانیایی ایوانا برگرفته شده است.
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
بالارده: چهاراندامان
رده: سوسماریان
راسته: پولک‌داران
زیرراسته: ایگوانا
آنواع ایگوانا:
جنس ایگوانا بر دو گونه تقسیم می شود:1- ایگوانای سبز 2- ایگوانای آنتیل
1- ایگوانای سبز : که معمولترین نوع ایگوانا بوده و به طور پراکنده در بسیاری از خانه ها بعنوان pet نگهداری می شود.
2- ایگوانای آنتیل: که نام آن برگرفته از زیستگاه این حیوان یعنی جزایر آنتیل می باشد و همواره نسل آن در خطر انقراض بوده است.
مورفولوژی و ریخت شناسی ایگوانا:
هر دو نوع ایگوانای آنتیل و سبز دارای ردیفی از خار بر روی پشت تا انتهای دم و همچنین غبغب هستند. چشم سوم بر روی سر از دیگر مشخصه های این حیوانات می باشد.
ایگواناها از حس بینایی فوق العا ده ای بر خوردار بوده و توانایی دیدن حرکات سایه ها و رنگ ها را دارند. آنها به محرکهای رنگی زرد نارنجی صورتی و گاهی آبی واکنش نشان می دهند.
ایگوانای سبز :
معمولترین نوع ایگوانا بوده که از نوع مارمولک های گیاه خوار درختی و از جنس ایگوانای بومی نواحی مرکزی و جنوبی قاره آمریکا به شمار می آید.
قد و وزن این نوع از ایگواناها به ترتیب به 1.5 متر و 9 کیلوگرم هم می رسد. در بعضی از انواع آنها تا 2 متر هم رسیده است.
از انواع ایگواناهای سبز رنگی که آرام و خوش خلق و خو هستند و رنگ روشن تری دارند و اصولا قادر به سازگاری بیشتری با شرایط محیط خانواده ها می باشند به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شوند.این نوع از ایگواناها به نور و رطوبت خاصی نیاز دارند.
رده بندی ایگواناها:
اولین رده بندی ایگواناها توسط یک متخصص گیاه شناس سوئدی به نام کارل لوئیس در سال 1758 میلادی صورت گرفت.
در طی دو قرن از آن زمان بالغ بر 17 گونه و زیر گونه از ایگواناها شناخته و معرفی شده اند.
پراکندگی جغرافیایی وزیستگاه های طبیعی :
زیستگاه ایگوانای سبز از جنوب مکزیک تا مرکز برزیل و پاراگوئه ونیز بولیوی و مناطق کارائیب گسترده بوده و در مناطقی مثل تگزاس فلوریدا هاوایی و....نیز پراکنده اند.
در فصل سرد سال و زمانی که هوا مرطوب و بارانی است اصولا ایگواناهای سبز ترجیح می دهند تا در مناطق معتدل و گرمتری بسر برند.
در هنگام شنا کردن ایگوانا ها در زیر آب باقی مانده و دست و پاهای آنها به حالت آزاد و شناور قرار می گیرد.و آنها دم خود را با قدرت تمام حرکت داده و به سوی جلو سوق می دهند.
آناتومی و مورفولوژی:
ایگواناهای سبز بر خلاف اسمشان به رنگهای متفاوتی دیده می شوند. در کشور پرو به رنگ متمایل به آبی و پشت سیاه رنگ و در بعضی از مناطق دیگر متمایل به بنفش کم رنگ ،مشکی و حتی صورتی دیده می شود.
ایگواناهای سبز رنگ ماطق غربی تر و کاساتریکا و ماطق شمالی مثل مکزیک به رنگ زرد و پرتقالی مشاهده شده اند.
ایگوانها های جوان مناطق السالوادور به رنگ آبی روشن بوده وبا افزایش سن رنگ خود را از دست می دهند.
ایگواناها در پشت بدن خود یک ردیف زوائد خار مانند و نوک تیز از پشت گردن تا انتهای دم دارند که آنها را در برابر شکارچیان و دیگر حیوانات خطرناک محافظت می کند.
دم شلاق مانند آنها می تواند ضربات مهلک و درد آوری را در هنگام جنگ و یا محافظت وارد آورد.چنانچه دم آنها دچار آسیب و یا شکستگی شود ایگواناها قادرند تا مجددا آنرا بازسازی نمایند.
تنظیم درجه حرارت بدن ایگواناها:
چین پوستی زیر گلوی آنها (غبغب ایگواناها) در تنظیم درجه حرارت بدنشان بسیار کمک کننده است. همچنین این عضو در تظاهرات و روابط عاطفی و عشقی ایگوانا نقش بسزایی ایفا می کند.
قدرت بینایی ایگواناها:
ایگواناهای سبز درارای سلولهایی به نام Rod cell هستند . این سلولها توانایی ایگواناها را جهت دیدن در نور کم افزایش می دهد.
سلولهایdouble Cone cells باعث می شود تا ایگواناها بتوانند تحت نور ماوراء بنفش قدرت دیدن داشته باشند.
این توانایی علی الخصوص زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که ایگواناها در زمان گرفتن حمام آفتاب در زیراشعه ماورا بنفش نور خورشید ویتامینVitamin D را می سازند.
چشم سوم ،چشم پینه آل یا غده پینه آل ، غده صنوبری:
ایگواناهای سبز دارای اندامی در بالای سر خود هستند که به چشم سوم یا غده پینه آل موصوم است که در مقایسه با دیگر جنس های مارمولک ها که این عضو را ندارند، این چشم عملکرد مشابهی مانند دو چشم دیگر نداشته و شبکیه و عدسی آن بسیار اولیه و ابتدایی است و شکل آن نیز متفاوت تر هست.چشم سوم ایگواناها به آنها کمک می کند تا بتوانند در تاریکی و روشنایی ببینند و حتی حرکت شکارچیان و دشمنان احتمالی را حتی در بالای سر خود کنترل نمایند.
ایگواناها دارای دندانهای بسیار تیزی هستند که قدرت پاره کردن پوست را دارند.دندانهای مشابه با انواع دایناسورهایی به نامIguanodon, را دارند.دندانها در سطح داخلی آرواره به گونه ای قرار دارند که در انواع کوچک ایگواناها قابل ملاحظه نیستند.
مشکل بزرگی که ایگواناهای سبز دارند این هست که آنها قادر به تغلیظ ادرار نبوده و نیتروژن (ازت) اضافی مثل اورات را از طریق salt gland دفع می کنند.
ایگواناهای سبز گواتمالا و جنوب مکزیک دارای یک شاخ کوچک بر روی پوزه خود و بین دو چشم و سوراخهای بینی هستند.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#33
Posted: 2 Jan 2012 07:52
تغییر رنگ در ایگوآناها به علت بیماری: این نوع بدترین تغییر رنگ در ایگوآناها می باشد که باید هرچه سریعتر به دکتر دامپزشک مراجعه شود.
به طور عمومی وقتی برای خرید ایگوآنا به انتخاب می پردازید از خرید ایگوآنایی که بر روی بدن لکه های قهوه ای تیره دارند خودداری کنید زیرا این لکه ها نوعی بیماری پوستی می باشند. اگرچه با درمانی ساده این لکه ها از بین میروند و حیوان سلامت پوستی خود را دوباره به دست می آورد، اما اگر صاحبان زود متوجه آن نشوند این بیماری می تواند تمام بدن ایگوآنا را در بر گرفته و برای حیوان خطر ساز شود. همچنین ایگوآنایی که رنگ پوستش سفید و مشکی باشد، زیرا این رنگ در ایگوآناها طبیعی نیست و همانطور که قبلاً اشاره شد رنگ طبعی آنها سبز می باشد و این نشانۀ نوعی بیماری است.و اگر در اعضای بدن ( دم، انگشتان، تیغها ) بافتها به رنگ سیاه تغییر رنگ پیدا کرده همراه با کبودی و تورم باشد نشانۀ وجود غانقاریای خشک بوده و این بیماری بسیار خطرناک بوده و باید خیلی سریع به دامپزشک مراجعه کرد. و در بعضی مواقع تغییر رنگ پوست بر اثر سوختگی شدید و یا ایجاد عفونت پوستی می باشد. در تصویر زیر ایگوآنای جوانی را مشاهده می کنید که پوست بدنش به شدت سوخته ( قسمتی که به رنگ مشکی تغییر رنگ پیدا کرده ) و به علت وجود بیماری عفونی قسمت وسیعی از پوست به بیماری دچار شده است و در بدن ایگوآنا عفونت به انگل داخلی تبدیل شده و موجب آسیب دیدگی چشم شده است. و در حال حاضر بر اثر درمان سریع روبه بهبود است و رنگ زرد و قهوه ای تیره ای که بر روی پوست ایگوآنا مشاهده می کنید دال بر بیماری می باشد.
این آگاهی ها در مورد تغییر رنگ پوست ایگوآناها از آن جهت حائز اهمیت می باشد که صاحبان این حیوان از این تغییرات می توانند از شرایط غیر طبیعی ایگوآنا آگاه شوند. و نباید نسبت به این تغییرات رنگی بی تفاوت باشند، بلکه باید ریشۀ آن را یافته و تا جای امکان حیوان را با تغییر در دما، نور و شرایط محیطی به رنگ اصلی خود باز گردانند و در صورت غیر طبیعی بودن رنگ بدن به دامپزشک مراجعه کنند.
جانورشناسی: ایگوآناهای سبز از خانوادۀ خزندگان هستند و در گروه مهره داران قرار دارند و از تیرۀ رباط داران می باشند و تمام خزندگان (مارها، مارمولک ها، کروکدیل ها و لاک پشت ها) به این گروه تعلق دارند. در ردۀ خزندگان گروه های کوچکتری نیر وجود دارد که به آن رسته گویند مانند رستۀ مارها و مارمولک ها که این رسته ها را (squamata) فلس داران می نامند. در این رسته ها دو شاخۀ فرعی وجود دارد:
1- مار گونه ها که به رسته مارها تعلق دارند.
2- سوسمارها که متعلق به رسته مارمولک ها هستند. در شاخه سوسمارها چندین خانواده یافت می شود که ایگوآنا در این گروه قرار دارد و ایگوآنای سبز نیز شامل آن می شود.
خلاصۀ طبقه بندی ایگوآنا در یک نظر اجمالی می تواند به این شکل باشد:
نژاد: مهره دار
رده: خزندگان
رسته:فلسداران رسته فرعی: سوسماران و خانوادۀ: ایگوناید
نام:ایگوآنا ( Iguana )
نام علمی:یگوآنا ایگوآنا ( Iguana iguana)
پراکندگی: نواحی آمریکای مرکزی، شمال آمریکای جنوبی و فلوریدا محیط زیست: جنگلهای نزدیک رودخانه
وضعیت زیستی: هنوز منقرض نشده نوع تغذیه: گیاه خوار
جثه: 8/1_2 متر
ایگوآنا ها 9 نژاد اصلی دارند که در این قسمت به توصیف کوتاهی از آنها پرداختیم
1_ سایلورا ( Cyclura) :این مارمولک ها ایگوآنای صخره ای نامیده می شوند. آنها در جزایر کارائیب دیده می شوند و در مناطق ساحلی زندگی می کنند. ایگوآنای صخره ای بر روی سر برجستگی بزرگی دارند که باعث شده به آن ایگوآنای کرگدنی نیز گویند، این نژاد در معرض خطر انقراض قرار دارند، زیرا بیشتر از گونه های دیگر در تجارت حیوانات اهلی خرید و فروش می شوند و در اسارت پرورش می یابند. طول بدن این نژاد حدود 120 سانتیمتر است و وزن آن بالغ بر 10 کیلوگرم می باشد و طول عمر آن 20 سال است.
2_ آمبلی رینوس _ کالجی پاگوس (Amblyrhyncus_(Caljpagos:این مارمولک ها ایگوآنای دریایی نیز نامیده می شوند. با وجود دلفریب بودن این نژاد در اسارت نگهداری نمی شود، زیرا آنها از جلبک های دریایی تغذیه می کنند و تهیه این نوع غذا در شهرها تقریباً غیر ممکن است. ایگوآنای دریایی در کنار دریا زندگی می کند. این خزنده در هر شیرجه مقدار زیادی خزه و جلبک می بلعد، نمک آبی که با گیاهان دریایی مصرف می کند زیاد بوده و این نمک اضافی را از طریق پوست به صورت بلورهای نمکی دفعمی کند. ایگوآنای دریایی در جزایر گالاپاگوس (Galjpagos) در خط استوا که دارای سواحلی با آب سرد است زندگی می کند و برای اینکه بتواند دمای بدن خود را تنظیم کند ساعتها بروی صخره ها زیر نور خورشید دراز می کشد و یکی از علل تیره بودن رنگ پوست این خزنده همین آفتاب گرفتن های دائمی است.
3_ کونولوفوس (Conolophus) :این نوع ایگوآنا نزدیکترین نژاد به ایگوآنای دریایی می باشد و به ایگوآنای خشکی معروف است و علاوه بر گیاهان از انجیر هندی نیز تغذیه می کنند.
4_ ستن ساوریا (Ctenosauria ) که به آن ایگوآنای دم خاردار نیز می گویند.
5_ دیپزوزاروس (Dipsosaurus ) این نژاد به ایگوآنای بیابانی نیز معروف است و در جنوب غربی مکزیک یافت می شود.
6_ ساورومالوس (چوک والا) (Sauromalus)(Chuckwalla) : این نوع ایگوآنا در جنوب غربی آمریکا، مکزیک و در جزایر خلیج کالیفرنیا یافت میشود.
7_ براچی لوپوس (Brachylophus): در جزایر فوجی و تونگا زندگی می کند به همین علت به آن ایگوآنای فوجی نیز می گویند. طول بدن نر این نژاد به 1 متر می رسد، بر روی بدن این نژاد سه نوار باریک دیده می شود که در زمان احساس خطر خیلی سریع به رنگ سبز تیره و یا سیاه تغیر رنگ می دهد و برای ترساندن دشمن حالت تدافعی به خود می گیرد و به علت وجود این نوارها به این گونه، ایگوآنای بندبند (Banded iguana ) نیز گفته می شود. در فوجی فسیلی از این نژاد کشف شده است که 5متر طول دارد، نسل این نزاد 3000 سال پیش منقرض شده است.
8_ دلی کا یتس سیمز ( Delicatissims ) این نوع ایگوآنا در جزایر کوچک آنتی لس یافت می شود.
9_ ایگوآنای چمنزار (Common Iguana ): که به ایگوآنای سبز شهرت دارد.این خزنده گیاهخوار سختگیری است و بیشتر عمر خود را بر روی درختان سپری می کند، عموماً در نزدیک رودخانه زندگی می کند که دارای غبغب بزرگ و آویخته ای هستند. این نژاد بیشتر به رنگهای آبی، نارنجی و سبز روشن می باشند.
جنسیت
تشخیص جنسیت در ایگوآناهای جوان بسیار دشوار است. در سن 6 ماهگی تفاوتهای جسمی ظاهر شده و به سادگی می توان نر و ماده بودن این خزنده را از هم تفکیک داد.
نرها: به طور عمومی سایز و وزن نرها از ماده ها بیشتر است و در مناطق مختلف متفاوت است. نرها در زیر گونه برجستگی بزرگی دارند که به آن فلس بشقابی می گویند و تا 3سالگی رشد نمی کند.
جمجمه و فک نرها نسبت به ماده ها بزرگتر می باشند.
در زیر رانهای آنها خلل و فرج های برجسته ای به چشم می خورد که در مجاور مخرج قرار دارند که در دوران جفت گیری مادۀ مومی شکل و بو داری از آنها خارج می شود که به وسیله آن ایگوآنای نر بر روی شاخه ها و صخره ها علامت گذاری کرده و نظر ماده ها را به سمت خود جلب می کند.
غبغب گاوی در نرها بلند تر و بزرگتر است. آلت تناسلی در نرها از 14 تا 16 ماهگی شروع به رشد کرده و قابل رویت می شود، قبل از این زمان برای تشخیص جنسیت می توانید در 11 ماهگی با لمس کردن زیر دم در قسمت آلت تناسلی برجستگی کوچکی را احساس کنید که دال بر نر بودن ایگوآنا است. ایگوآناها تیغ هایی در پشت گردن دارند که به تاج پشتی معرف است این تاج در نرها بلند تراست. در ایگوآناهایی که از سوء تغذیه رنج میبرند این تاج از رشد خوبی برخوردار نمی باشد. کیست چربی که بر روی سر قرار دارد در ایگوآنای نر برجسته تر می باشد.
ماده ها: ماده ها دارای جثه، جمجمه، کیست چربی و فلس بشقابی کوچکتری نسبت به نرها می باشند و در زیر ران خلل و فرج ندارند. تاج پشت گردن و غبغب گاوی در ماده ها کوتاه است و یا فاقد آن می باشند.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#34
Posted: 2 Jan 2012 07:53
دفع مزاج در ایگوآنا
دانستن اطلاعاتی در مورد دفع مزاج ایگوآنا از آن جهت حائز اهمیت است که سلامت درونی حیوان را با آن می توان کنترل کرد. دفع مزاج در ایگوآنا شامل دو یا سه قسمت است:
1- مدفوع 2- ادرار 3- قسمتی سفید رنگ
مدفوع: از قسمتی سرگینی و یا توده ای تشکیل شده است و شکال یکنواخت دارد که به رنگ سبز تیره، قهوه ای و یا سیاه است و زمانی که ته نشین شود شکل خود را از دست داده و رقیق می شود. برخی از ایگوآناها مدفوعی مانند خرگوش تک تک و یا چند تایی دارند. ایگوآنایی سالم است که مدفوعی به رنگهای ذکر شده داشته باشد و بویی که از آن به مشام می رسد نباید خیلی تند و آزاردهنده باشد، بلکه مانند بویی باشد که از سبزی و گیاهان مانده و فاسد شده به مشام میرسد.
همچنان که ایگوآناها رشد می کنند و تغذیه شان بیشتر شده حجم مدفوع نیز بیشتر می شود و به میزان دفع یک سگ با جثۀ متوسط می رسد.
ادرار:از دو بخش تشکیل می شود:1_مایعای است که همراه مدفوع دفع می شود که اغلب به رنگ زرد روشن است و حالتی چسبناک دارد. 2_مایع غلیظ و سفید رنگی که همراه ادرار و مدفوع دفع می شود.
در بعضی از روزها ممکن است شما شاهد تغییراتی در رنگ و یا میزان غلظت ادرار باشید، و این تغییرات ممکن است به رژیم غذاییه آن روز و یا روز قبل ایگوآنا بستگی داشته باشد. اگر ایگوآنای شما در وعدۀ غذاییه خود از میوه و سبزیجات رنگی (هندوانه، آلبالو، شاتوت، هویج و...) استفاده کند ادرار آن قرمز رنگ می شود و همچنین اگر مشاهده کردید که ادرار ایگوآنای شما از غلظت زیاد و بوی تند برخوردار است و به رنگ زرد پررنگ تغییر یافته، بدانید که خزنده شما در بی آبی قرار دارد و یا رطوبت محیط آن پایین است، در غیر این صورت مشکل جدیی برای ایگوآنای شما به وجود آمده است که هرچه سریع تر باید به دامپزشک مراجعه کنید.
ایگواناها اساسا گیاه خوارند . تغذیه ایگواناها معمولا از پروتئین های گیاهی و فیبر و مقدار ناچیزی از چربیها تشکیل می شود.
ایگواناها اساسا گیاه خوارند . تغذیه ایگواناها معمولا از پروتئین های گیاهی و فیبر و مقدار ناچیزی از چربیها تشکیل می شود.
وقتی غذایی را برای ایگوانای خود انتخاب می نمایید بسیار مهم است که تنوع غذایی را برایش در نظر بگیرید.به طوریکه 90
درصد آن سبزیجات گوناگون و 10 درصد هم میوه جات باشد. این مسئله باعث می شود تا ضمن رعایت تنوع غذایی ویتامین ها
و مینرال های مورد نیاز بدن آنها تامین گردد.همیشه یک نکته را نیز در نظر بگیرید غذای تازه برایشان بسیار مفیرتر از یک
غذای منجمد و یا مانده است.
سبزیجات شامل:
شلغم ، کلم پیچ ،شبدر، نخود فرنگی ، کدو،افشره هویج، چغندر ، لوبیای سبز و .......
از میوه جات:
سیب، موز ، انگور ، هلو، گلابی ، هندوانه ، خربزه و .......
گل ها:
گل میخک صدپر ، گل قاصدک ، گیاهان جنس بامیه ،گل رز و .......
شما می توانید حتی مخلوطی از این سبزیجات و میوه جات را مخلوط نموده و دوبار در روز به ایگوانای خود بدهید.
منابع کلسیمی نیز حتما در اختیار ایگواناها قرار گیرد چراکه ایگواناهای جوان خیلی به کمبود کلسیم حساس هستند.
کپسول های ژلاتینی و ویتامینه مخصوص 2 تا 3 بار در هفته می تواند مفید باشد.
به هر حال میوه هایی مثل موز سیب توت هلو گلابی و حتی خرما حاوی ویتامین و مینرال های بسیار مفیدی هستند
شما می توانید در هر وعده از غذای ایگواناها ی خود از مواد زیر به طور مخلوط قرار دهید:
قابل ذکر است که میزان کلسیم دریافتی از طزیق سبزیجات زیر60 تا 70% می باش که به طور روزانه دریافت گردد:
سبزیجات: کلم، کلم بروکلی، سبزیجات، شبدر ، یونجه شلغم چغندر.اسفناج.....
میزان کلسیم دریافتی از طریق سبزیجات ذیل 20 تا 30 درصد هست:
بامیه ، نخود فرنگی،لوبیای سبز، هویج و سیب زمینی........
فیبر و دان مورد نیاز که 5 درصد جیره را در بر می گیرد:
کلیه غلات وهمچنین دانه های آنها و حتی بعضی حبوبات
میوه جات که 10 در صد جیره غذایی را شامل می شود:
انجیر کیوی عنبه هندی خربزه و هندوانه سیب موز (با پوست ) خرما انگور هلو زرد آلو توت فرنگی .....
ویتامین ها و مینرال ها:
در دوران کودکی و جوانترها: به میزان کمی از کپسول ها و پودر های موجود در روز
در بزرگتر ها: بر حسب وزن آنها 2 بار در هفته
در مسن ها و ماده ها:بر حسب وزن تا زمان تخمگذاری
ایگواناها اساسا گیاه خوارند . تغذیه ایگواناها معمولا از پروتئین های گیاهی و فیبر و مقدار ناچیزی از چربیها تشکیل می شود.
وقتی غذایی را برای ایگوانای خود انتخاب می نمایید بسیار مهم است که تنوع غذایی را برایش در نظر بگیرید.به طوریکه 90
درصد آن سبزیجات گوناگون و 10 درصد هم میوه جات باشد. این مسئله باعث می شود تا ضمن رعایت تنوع غذایی ویتامین ها
و مینرال های مورد نیاز بدن آنها تامین گردد.همیشه یک نکته را نیز در نظر بگیرید غذای تازه برایشان بسیار مفیرتر از یک
غذای منجمد و یا مانده است.
سبزیجات شامل:
شلغم ، کلم پیچ ،شبدر، نخود فرنگی ، کدو،افشره هویج، چغندر ، لوبیای سبز و .......
از میوه جات:
سیب، موز ، انگور ، هلو، گلابی ، هندوانه ، خربزه و .......
گل ها:
گل میخک صدپر ، گل قاصدک ، گیاهان جنس بامیه ،گل رز و .......
شما می توانید حتی مخلوطی از این سبزیجات و میوه جات را مخلوط نموده و دوبار در روز به ایگوانای خود بدهید.
منابع کلسیمی نیز حتما در اختیار ایگواناها قرار گیرد چراکه ایگواناهای جوان خیلی به کمبود کلسیم حساس هستند.
کپسول های ژلاتینی و ویتامینه مخصوص 2 تا 3 بار در هفته می تواند مفید باشد. ش
به هر حال میوه هایی مثل موز سیب توت هلو گلابی و حتی خرما حاوی ویتامین و مینرال های بسیار مفیدی هستند.
تغذیه ایگوآناها 4
آب: ایگوآناها برای زنده ماندن به آب احتیاج دارند. و همیشه باید از آبی زلال و تمیز برخوردار باشند. صاحبان باید آب ایگوآنا را در طی روز مورد بازبینی قرار دهند و در صورت آلوده شدن به مدفوع مورد تعویض قرار دهند.
غذا: ایگوآناها خزندگانی گیاهخوار می باشند و به یک رژیم غذایی متنوع که سرشار از انواع ویتامین ها است نیازمند هستند. ایگوآناها با اینکه دندانهای تیزی دارند بیشتر اوقات غذا را نجویده می بلعند به همین علت باید غذاهایی که در اختیارشان قرار داده میشود به صورت خورد شده باشد. و این روش باعث می گردد که ایگوآنا نتواند تنها غذاهای مورد علاقۀ خود را مصرف کند و دچار سوء تغذیه گردد. میوه ها و سبزیجاتی که در جیرۀ غذایی ایگوآنا قرار می گیرد باید خوب شسته شود تا به سموم و تخم کرمها و حشرات آلوده نباشد. اگر سبزیجات را با مواد ضدعفونی کننده شستشو میدهید باید دقت کنید تا آثاری از این مواد بر روی سبزیجات باقی نماند.
بهترین زمان برای غذا دادن به ایگوآنا، صبح نیم ساعت بعد از بیدار شدن از خواب می باشد و اگر ایگوآنای شما دو وعده غذا می خورد بهتر است این وعده سبک تر و با حجم کمتر در ساعت 4 بعد از ظهر در اختیار حیوان قرار گیرد.
ظروف آب و غذا:
ظروفی که برای آب و غذای ایگوآنا در نظر می گیرید باید به گونه ای باشد که به آسانی قابل شستشو و پاکسازی باشد. بهتر است برای این منظور از ظروفی که از جنس سرامیک، چینی و یا پلاستیک فشرده، بدون لبه های تیز و برنده باشد مورد استفاده قرارگیرد. بهتر است ظروفی که برای ایگوآنا انتخاب می شوند تغییر پیدا نکند. ایگوآناها از خوردن آبی که به صورت شبنم بر روی محیط اطراف قرار دارد لذت می برند و اگر ظرف آب را بشناسند و به آن عادت کنند مورد استفاده قرار می دهند. این آموزش برای حفظ سلامت ایگوآنا مفید خواهد بود مخصوصاً اگر محیط زندگی حیوان آلوده شده باشد. به یاد داشته باشید که هیچگاه ظروف ایگوآنا را با ظروف منزل شستشو ندهید.
در جدول زیر تعداد وعده های غذایی نسبت به سن ایگوآنا معین شده است.
دوره زندگی طول بدن وعدۀ غذایی چگونگی غذا
دوران نوزادی....20 cm....... در روز2 ...... ریز یا له شده
دوران جوانی.....70 cm ...... در روز 1 ..... خرد شده
دوران بلوغ....... 90 cm......یک روز در میان.. تکه های درشت
با دقت در جدول زیر می توانید رژیم غذایی مناسبی برای ایگوآنای خود فراهم سازید.
1_غذاها بسیار مفید که می توان به صورت منظم در جیره غذایی ایگوآنا قرار گیرد.
گل کوکب/ گل بامیه/ گل لادن/ نان گندم/ انگور/ تمشک/ توت فرنگی
2_غذاها مورد علاقۀ ایگوآنا، که خوراکی کامل و سبک بوده و بیشتر اوقات می توان از آن در جیره غذایی استفاده شود.
یونجه/ کدوی رشتی/ برگ کاکتوس بدون خار/ گل قاصدک/ آندیو/ لوبیا سبز/ انبه/ هویج وحشی(زردک)/ بامیه/ نخود فرنگی/ شاهی
3_غذاهایی که باید به صورت نامنظم و در بعضی اوقات استفاده کرد. مصرف روزانه و زیاد از این مواد باعث بروز بیماری در ایگوآنا شده و خطرناک می باشد.
سیب/ مارچوبه/ موز/ تربچه/ شاه توت/ بروکلی/ کلم دکمه ای/ کلم/ تالبی/ گل کلم/ هویج/ کرفس/ گشنیز/ خیار/ گرمک/ کیوی/ قارچ/ جعفری/ هلو/ انواع گلابی/ کدو تنبل/ شلغم/ اسفناج/ هندوانه/ کدوی سیز/برنج پخته شده، آبکش و سردبدون روغن و نمک/ ماکارونی بدون تخم مرغ پخته و سرد و ریز شده/ عدس پخته شده و سرد
4_ غذاهایی که باید خیلی به ندرت از آنها استفاده شود.
گوجه فرگی/ فلفل دلمه ای
5_ غذاهایی که هیچگونه ارزش غذایی نداشته و برای ایگوآناها مضر است.
ذرت
غذایی که برای ایگوآنا آماده می شود باید به این صورت باشد.
گیاهان=%45_40 لوبیا سبز، یونجه، بامیه
سبزیجات= %54_40 شاهی، قاصدک، خردل
میوه ها= کمتر از %10 انجیر، انبه، خربزه، سیب
حبوبات=%5 عدس، برنج، سویا، لوبیا سفید
غداهایی که نباید هرگز در اختیار ایگوآنا قرار گیرد.
کرم، حشرات و انواع غذای ماهی = زیرا این نوع غذاها پروتئینی بوده و مخصوص جوندگان و ماهیان می باشد.
لبنیات مانند: شیر، کره، پنیر، ماست = این گروه غذای مخصوص پستان داران است نه خزندگان!
تخم مرغ = زیرا سرشار از پروتئین، فسفر و چربی می باشد.
بیسکویت و غذای خشک گربه، سگ و میمون = دارای پروتئین و چربی بالا بوده و مخصوص همین حیوانات می باشد.
گوشت(سفید و قرمز) = این نوع غذای گوشتخواران است نه گیاهخواران!!
ریواس = دارای جوهر نمک بالا بوده و برای ایگوآنا مانند سم است.
گیاهان وحشی که در محیطهای سبز وجود دارند. = زیرا ممکن است آغشته به سموم ضد آفت بوده و باعث مسمومیت و مرگ ایگوآنا شود.
تغییر رنگ در ایگوآناها
یکی از علل گران بودن ایگوآناها دارا بودن رنگهای متفاوت می باشد. زمانی که شما برای خرید ایگوآنا به انتخاب می پردازید، همیشه ایگوآنایی که رنگهای مختلف و متفاوت دیگر ایگوآناها دارد بیشتر نظرتان را جلب می کند و فروشنده نیز این واقعیت را می داند، به همین دلیل قیمتی که برای ایگوآنای رنگین میدهد بیشتر از ایگوآناهای سبز می باشد. در حالی که بیشتر اوقات این رنگها متغیر می باشند و در زمان خرید مشخص نمی شود. به همین دلیل خریدار فکر می کند ایگوآناهای رنگی به علت زیبایی در رنگ بندی بهتر بوده و بهای بیشتری را صرف خرید آن می کنند.
یکی از نشانه های اصلی برای شناخت ایگوآناها همانطور که در مبحث نژاد شناسی مطرح شد، رنگ سبز این خزنده می باشد. این گروه از خانوادۀ بزرگ ایگوآنا ایگوآنا می باشند که آنها ر ایگوآنای سبز می نامند. و یکی از دلایل این نام گذاری رنگ سبز بدن آنها می باشد.
ایگوآناهای تازه متولد شده به رنگ سبز روشن و براق و یا سبزی که به آبی متمایل است می باشند هرچند که در زمان بلوغ این درخشندگی را از دست می دهند و رنگشان به سبز تیره، طوسی، قهوه ای و یا نارنجی همراه با خطوط قهوه ای و یا مشکی تغییر پیدا می کنند. و این رنگ بندی اصلی است که می توان در ایگوآنای سبز مشاهده کرد.
ایگوآنایی که به ایگوآنای الماس آبی مشهور است نیز به مرور زمان و رسیدن به سن بلوغ این درخشندگی را از دست می دهد.
ایگوآنای مکزیکی که به رنگ نارنجی تیره و متمایل به قهوه ای دیده می شود. رنگ آن بهرنگ سبز تغییر پیدا می کند، و در آمریکای مرکزی به رنگ سبز کمرنگ با خطوط قهوه ای، و بیشتر به رنگ نارنجی دیده می شوند. در آمریکای جنوبی آنها بیشتر به رنگ سبز درخشنده دیده می شوند.
و این واقعیت است که ایگوآناهای سبز در طول زندگی تغییر پیدا می کنند. و البته این تغییر رنگ همیشگی نمی باشد. و تمام ایگوآناها از قابلیت تغییر رنگ برخوردار می باشند. و این تغییرات رنگی علل گوناگونی دارد. علل شناخته شدۀ تغییر رنگ در این خزنده عبارتند از: فشار عصبی، دوران تولید مثل، تغییرات نور و گرما، بیماری می باشد.
فشار های عصبی: در زمانی که ایگوآنا در محیطی پر رفت و آمد، همراه با صداهای ناگهانی قرار گیرد و یا در زمانی که به محیطی جدید وارد شود و صاحبان نتوانند ارتباطی خوب با آنها برقرار سازند، این حیوان در فشار عصبی قرار گرفته و تغییر رنگ پیدا می کند در سه تصویر زیر این تغییرات را مشاهده می کنید.
در تصویر بالا ایگوآنا در حالت و رنگ طبیعی قرار دارد و در تصویر دوم حیوان در حالت آرامش کامل به سر میبرد و در تصویر سوم حیوان در اوج فشار عصبی مشاهده می شود.
تغییر رنگ در زمان تولید مثل:فصل تولید مثل برای ایگوآناها همراه با تغییر رنگ زیادی می باشد، این تغییر رنگ هم در ماده ها دیده می شود و هم در نرها. معروف ترین تغییر رنگ، رنگ نارنجی است که در نرها با شدت بیشتری به چشم می خورد و در زمان ورود به فصل تولید مثل این تغییرات از پا ها و دستها شروع شده و به اطراف بدن و دم می رسد. در این زمان ایگوآنا به رنگ نارنجی براقی که مانند لامپ های نئون است تغییر رنگ پیدا می کنند. و این تغییر رنگ چند ماهی به طول می انجامد و بعد از آن دوباره ایگوآنا به رنگ اولیۀ خود بر می گردد. در طول فصل تولید مثل رنگ بدن ماده ها معمولاً کمرنگ می شود و در بعضی از ماده ها رنگ نارنجی دیده می شود. در حالی که این رنگ در تمام ماده ها عمومیت ندارد اما در تمام نر ها دیده می شود.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#35
Posted: 2 Jan 2012 07:54
بستر مناسب:
چگونگی بستر ایگوآنا یکی از مهمترین مسائلی است که صاحبان باید به آن توجه داشته باشند.
بستری که برای سطح محیط ایگوآنا در نظر می گیرید باید به آسانی قابل شستشو و پاک سازی باشد. به یاد داشته باشید از هر موادی که به صورت ذره های ریز و خورد شده می باشد هرگز در بستر ایگوآنا استفاده نشود. موادی نظیر شن، ماسه، خاک، پوشال، گلوله های پلاستیکی، برادۀ چوب و خاک گربه. زیرا ممکن است توسط این خزنده بلعیده شده و موجب مسمومیت و یا انسداد روده گردیده و باعث مرگ آن گردد. بسیار دیده شده که استفاده از روزنامه به دارندگان ایگوآنا توصیه می شود در حالی که به علت وجود سرب در جوهر چاپ این بستر موجب مسمومیت ایگوآناها می گردد.
برای این منظور می توانید از ورقه های مقوائی، کاغذهای کاهی، برگهای طبیعی سرخس، موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی و یا کف پوشهای گیاهی که در آکواریم فروشی ها یافت می شود استفاده کنید.
این مارمولک بزرگ بیشتر وقت خود را روی درخت می گذراند . او به صورت کشیده در طول یک شاخه قرار می گیرد و حمام افتاب می گیرد . او پولکهایی به شکل دندان دارد و دارای دم باریک و درازی می باشد . علی رغم ظاهر خشمناکش ، او فقط از گیاهان تغذیه می کند.
اسم علمی: ایگوانا ایگوانا سوسمار درختی
اندازه: قد تا 8/1 متر (6پا)
محل زیست : جنگلهای نزدیک رودخانه ها
پراکندگی: نواحی مرکزی آمریکا ، شمال آمریکای جنوبی و فلوریدا
نحوه تولید مثل: ماده دسته های تخم 40 عددی را در زیر خاکهای سست دفن می کند و نوزادان بعد از حدود 10 هفته به دنیا می آیند.
رژیم غذایی: برگ و شکوفه درختان ، نوزاد این حیوان از حشرات تغذیه می کند.
در دست گرفتن ایگوآنا
بهتر است این آموزش، ابتدا در محیط زندگی ایگوآنا و در زمانی که حیوان از فعالیت کمتری برخوردار (صبح و شب) است صورت گیرد.
بیاد داشته باشید: ایگوآناها برخلاف ظاهر کم تحرک و رفتار کندی که از خود نشان می دهند، دوندگان سریع و چالاکی می باشند و به راحتی می توانند از دست شما فرار کنند و یا خود را به پائین بیندازند. زمانی که حیوان به این آموزش پاسخ داد و به در دست بودن شما عادت کرد و دیگر نشانی از تلاش برای فرار کردن در این خزنده دیده نشد، می توانید این آموزش را خارج از محیط زندگی ایگوآنا انجام دهید، و مکانی که برای این آموزش در نظر می گیرید، بهتر است خالی از لوازم منزل بوده و زیر در و یا هر قسمتی از این اتاق را که ایگوآنا می تواند از آن فرار کند را با حوله مسدود کنید. و بطور کلی از محیطی امن برای آموزش ایگوآنا استفاده کنید. در زمان آموزش احتمال فرار ایگوآنا از دست شما زیاد می باشد، به همین علت برای گرفتن دوبارۀ ایگوآنا بهتر است از پارچه و یا حوله استفاده شود. شما پارچه را به آرامی بر روی ایگوآنا پهن میکنید در این زمان حیوان از فرار کردن دست برداشته و بی حرکت می ایستد و شما حیوان را با آرامش می گیرید. هیچگاه زمانی که ایگوآنا فرار کرد برای گرفتن آن بدنبالش ندوید و هیجان زده رفتار نکنید بلکه اجازه دهید حیوان در مکانی که احساس امنیت میکند مستقر شود و به آرامی به ایگوآنا نزدیک شوید و آنگاه به روش ذکر شده حیوان را بگیرید، و با احتیاط کامل این عمل را انجام دهید تا به حیوان آسیبی نرسد، و همچنین در زمان بلند کردن حیوان از زمین سعی کنید این عمل با آرامش صورت گیرد تا ایجاد ترس و وحشت در حیوان نشود.
روش در دست گرفتن ایگوآناهای کوچک
در هنگام در دست گرفتن ایگوآناهای جوان باید بسیار محتاط بود، زیرا بدن ایگوآنا در این زمان بسیار آسیب پذیر بوده و از انگشتان و دم شکننده ای برخوردار می باشند.
بیاد داشته باشید: که در این دوران ایگوآناهای کوچک از فعالیت بیشتری نسبت به ایگوآناهای بزرگ برخوردار می باشند و بیشتر در دست حرکت می کنند و پیچ و تاب می خورند و خیلی سریع می جهند. در این دوران شما می توانید این آموزش را روزانه دوبار انجام دهید. همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، در زمان در دست گرفتن ایگوآنای جوان، سر حیوان باید خارج از مشت شما قرار گیرد و انگشت شست را بسیار آرام بر روی قفسۀ سینه حیوان قرار دهید تا حیوان نتواند با فشار دادن دستها بدن را به خارج از مشت شما سُر داده و خود را رها سازد. و با انگشت کوچک انتهای دم حیوان را باید کنترل کنید تا ایگوآنای جوان نتواند با شلاق زدن باعث شکستگی در این ناحیه نشود. دست را باید به حدی ببندید که نه زیاد به بدن حیوان فشار وارد شود و نه آنقدر آزاد باشد که ایگوآنا بتواند به راحتی از آن خارج شود. زمانی شما می توانید از عادت کردن حیوان به این آموزش مطمئن شوید که دیگر ایگوآنای شما با دست و پا به انگشتان شما فشار وارد نکند و با آرامش و بدون حرکت در دست شما بماند. در این زمان شما می توانید مشت خود را در محیط زندگی ایگوآنا باز کرده و اجازه دهید حیوان برروی دست شما حرکت کند. و بهتر است در این زمان حیوان را خیلی بالا تر از سطح زمین نگه ندارید تا در صورت افتادن آسیبی به حیوان وارد نشود و به راحتی بتواند از دست شما بر روی شاخه ها بپرد.
روش در دست گرفتن ایگوآنای بالغ
ایگوآنا های بالغ این آموزش را سریعتر فرا می گیرند و بر روی دست شما بدون حرکت می ایستند. زیرا می دانند اگر بدون حرکت، خود را برروی دست شما نگهدارند به زمین سقوط نخواهند کرد. بهتر است در این زمان از کوتاه بودن ناخنها این خزنده اطمینان حاصل کنید. اگر شما دستی را که ایگوآنا بر روی آن قرار دارد را به سمت پائین متمایل کنید، مشاهده خواهید کرد که ایگوآنا دست شما را محکم تر نگه خواهد داشت و اگر در این زمان ناخنها پاهای این خزنده بلند باشند آنها را در بن شما فرو خواهد کرد تا از سقوطتش جلوگیری کند. به همین علت ایگوآنا را خیلی از سطح زمین بالا نگاه ندارید و یا به یکباره به سمت زمین پایین نیاورید تا در حیوان احساس ترس و وحشت به وجود نیاورد.
برای در دست نگاه داشتن ایگوآنای بالغ چند روش وجود دارد که شما می توانید از آنها استفاده کنید:
1. یک دست را زیر شانۀ ایگوآنا قرار داده و بدن حیوان را بر روی ساعد خود خوابانده و با دست دیگر پائین تنۀ حیوان را تحت کنترول داشته باشید. با استفاده از این روش شما قدرت چنگ زدن را از حیوان صلب خواهید کرد. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید در این روش ایگوآنا کاملاً احساس آرامش کرده و آرام بر روی دست قرار می گیرد.
2. روش دیگری که شما برای نگاه داشتن ایگوآنا بر روی دست می توانید از آن استفاده کنید به همان روشی است که این خزنده بروی شاخۀ درختان در زیر نور خورشید به استراحت میپردازد می باشد. البته از این روش زمانی می توان استفاده کرد که ایگوآنای شما کاملاً اهلی شده باشد و بین شما و حیوان خانگی تان رابطه خوبی برقرار باشد. در این صورت ایگوآنا حتی در فضای باز به آرامی و بدون حرکت بر روی ساعد شما قرار می گیرد و به استراحت می پردازد. برای استفاده از این روش بهتر است ابتدا در محیطی بسته و دور از صداهای ناگهانی و ازدحام به تمرین آن بپردازید و بعد حیوان را آرام آرام با محیط بیرون آشنا سازید.
3. شما میتوانید برای کنترل بیشتر و بهتر ایگوآنا، حیوان را بین بدن و بازو قرار داده و با دست زیر شانۀ آن را بگیرید. و یا در مواقعی که زمان طولانی می خواهید حیوان را در دست نگاه دارید، می توانید بدن ایگوآنا را به خود تکیه دهید. در این حالت حیوان احساس آرامش بیشتری پیدا می کند و زمان بیشتری را بی حرکت بر روی دست شما سپری می کند.
4. برای کنترل ایگوآنای بزرگ و وحشی، شما باید از دستان قویی برخوردار باشید. برای این منظور یک دست را در زیر شانۀ ایگوآنا قرار داده و با آن بالا تنۀ حیوان را تحت کنترل قرار دهید و دست دیگر و ساعد را زیر بدن حیوان قرار داده و پائین تنۀ آن را کنترل کنید و با باز دم ایگوآنا را نگاه داشته و اجازۀ چرخش و تکان دادن دم و بدن را به آن ندهید. با استفاده از این روش، حتی یک ایگوآنای عصبانی هم نمیتواند شما را گاز گرفته و یا خود را از دست شما رها سازد.
5. زمانی که در محیط شلوغی قرار دارید و می دانید این شرایط باعث عصبی شدن ایگوآنای شما می شود، باید حیوان را درون حوله و یا پارچه ای قرار دهید تا نتواند به شما و دیگران آسیبی برساند. در این روش حوله و یا پارچه، باید به ابعادی باشد که تمام بدن ایگوآنا را در بر گیرد و فقط سر حیوان خارج از آن قرار گیرد. و نگاه داشتن ایگوآنا به صورتی است که در بالا (توضیح4) ذکر شد. شما می توانید از این روش زمانی که در مهمانی قرار دارید و یا می خواهید حیوان را به خارج از منزل و یا دامپزشکی ببرید استفاده کنید. این روش دامپزشک به راحتی می تواند حیوان شما را مورد معاینه قرار داده و یا ناخنهای ایگوآنای شما را کوتاه کند و یا اگر باید تزریقی برای حیوان صورت گیرد شما می توانید به تنهای حیوان را کنترل کنید.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#36
Posted: 2 Jan 2012 07:56
شرایط مناسب برای نگهداری از ایگوآنا
نور:
ایگوآناها به نور خورشید و یا نور مصنوعی با کیفیت نور خورشید نیاز وافری دارند، زیرا از طریق آن ویتامین D3 را در بدن تولید می کنند و این ویتامین کمک شایانی به جذب کلسیم در سیستم گوارشی ایگوآنا می کند.
نور در سلامت استخوانهای ایگوآنا نقش بسزائی دارد. و این خزنده به منبع نو(UVB)( نور ماورای بنفش، طیف حد واسط پرتو آفتاب) که پرتوی برابر300 نانومتر(nm305_ 290) است احتیاج دارد و باید 3 تا 4 ساعت در روز ایگوآنا از این منبع نوری بهرمند شود. و اگر شما نتوانستید لامپ UVB تهیه کنید و به نور مستقیم خورشید نیز دسترسی نداشتید می توانید از لامپ های فلورسنت استفاده کنید. بدون وجود این نور استخوانهای ایگوآنا تحلیل رفته و حیوان میمیرد.
نور باید به صورت مستقیم بر ایگوآنا بتابد، نه از پشت شیشه و یا هر حفاظ شفاف دیگر. بهتر است این پرتو از بالا همانند نور خورشید بر بدن ایگوآنا بتابد.
هیچگاه لامپ را بدون حفاظ در مکان زندگی ایگوآنا قرار ندهید، به علت علاقه ای که این خزنده نسبت به نور دارد بیش از حد به آن نزدیک شده و این نزدیکی باعث سوختگی و یا برق گرفتگی در ایگوآنا میشود. برای حفاظ روی لامپ میتوانید از توری سیمی و یا پلاستیکی بسیار ریز می توانید استفاده کنید و لبه های تیز آن را از بین ببرید. ایگوآنا در حیات وحش 12 ساعت در روز بیدار و 12 ساعت در شب می خوابند. در اسارت بهتر است همین شیوه را صاحبان پیش گیرند و شب در ساعت 12:11 یا 13:11 دقیقه چراغ محیط زندگی ایگوانا را خاموش کنید تا حیوان بخوابد.
دما:
ایگوآناها مانند تمام خزندگان دیگر خونسرد بوده و توانایی تنظیم حرارت را در بدن ندارد به همین علت تمام گرما مورد نیاز خود را از محیط اطراف جذب می کند.
همانطور که در قبل اشاره شد ایگوآناها در طبیعت ساعات زیادی از روز را بروی درختان و صخرهها زیر نور خورشید به جذب گرمای مورد نیازشان می پردازند. صاحبان نیز باید در محیط زندگی ایگوآنا دمای مناسب و متعادلی فراهم سازند.دمای محیط ایگوآنا در هنگام روز باید بین 57 تا 30 درجۀ سانتیگراد و در شب این دما نباید کمتر از 24 درجۀ سانتیگراد باشد.
به یاد داشته باشید که هیچگاه دمای محیط ایگوآنا را با بدن خود و یا حدسیاتتان اندازه گیری نکنید، بلکه با قرار دادن دماسنج در مکان نگهداری ایگوآنا دما را کاملاً کنترل کنید. برای ایجاد گرما میتوانید از لامپ های معمولی ، لامپ های سرامیکی و یا نوارهای گرمایی استفاده کنید.
توجه: هیچگاه منبع گرمایی را به طور مستقیم در اختیار ایگوآنا قرار ندهید، زیرا باعث سوختگی در پوست ایگوآنا خواهد شد.
رطوبت:
ایگوآناها برای برخورداری از پوستی شاداب و سالم به رطوبت بالای محیط نیازمند می باشند. رطوبت مورد نیاز در محیط ایگوآنا %75_65 می باشد. و شما با قرار دادن رطوبت سنج می توانید رطوبت محیط را تحت کنترل داشته باشید. شما می توانید با اسپری کردن آب ( 2 تا 3 نوبت در روز) محیط را مرطوب نگه دارید، قرار دادن یک ظرف عریض و کم عمق که دارای آب نیمه گرم باشد نیز به این امر کمک می کند. استفاده از دستگاه بخور می تواند %20 از رطوبت مورد نیاز محیط ایگوآنا را فراهم سازد. در تصویر زیر چگونگی استفاده از دستگاه بخور نشان داده شده است، احتیاج به قرار دادن دستگاه بخور در داخل محیط ایگوآنا نیست بلکه با ایجاد حفره ای در بدنۀ محیط زندگی می توانید بخار آب را به داخل انتقال دهید.
مکان زندگی:
مکان زندگی ای که برای ایگوآنا در نظر میگیرید باید از هر لحاظ برای زندگی آنها مناسب باشد. می توانید برای این منظور از یک آکواریوم برگ با ارتفاع زیاد استفاده کنید. بهتر است از قفس به عنوان مکان زندگی ایگوآنا استفاده نشود، در این صورت ایگوآنای شما بیشتر اوقات در ناحیۀ پوزه دارای زخم خواهند بود. زیرا این خزنده تلاش خواهد کرد تا از بین میله ها راهی برای فرار بیابد و همین استمرار در کشیدن صورت به قفس باعث سایش پوست و ایجاد زخم در پوزۀ ایگوآنا می شود.
محیطی که برای زندگی ایگوآنا در نظر دارید باید به گونه ای باشد که حیوان نتواند از آن فرار کرده و یا به خود آسیب برساند. اگر ایگوآنای شما 30 – 25 سانتیمتر است احتیاج به محیطی به ابعاد 90× 90 ×90 سانتیمتر دارد و اگر ایگوآنای شما 2 متر طول داشته باشد باید محیطی به ابعاد 3 متر طول 4 متر ارتفاع و 2 متر عرض نیازمند می باشد.
بستر مناسب:
چگونگی بستر ایگوآنا یکی از مهمترین مسائلی است که صاحبان باید به آن توجه داشته باشند.
بستری که برای سطح محیط ایگوآنا در نظر می گیرید باید به آسانی قابل شستشو و پاک سازی باشد. به یاد داشته باشید از هر موادی که به صورت ذره های ریز و خورد شده می باشد هرگز در بستر ایگوآنا استفاده نشود. موادی نظیر شن، ماسه، خاک، پوشال، گلوله های پلاستیکی، برادۀ چوب و خاک گربه. زیرا ممکن است توسط این خزنده بلعیده شده و موجب مسمومیت و یا انسداد روده گردیده و باعث مرگ آن گردد. بسیار دیده شده که استفاده از روزنامه به دارندگان ایگوآنا توصیه می شود در حالی که به علت وجود سرب در جوهر چاپ این بستر موجب مسمومیت ایگوآناها می گردد.
برای این منظور می توانید از ورقه های مقوائی، کاغذهای کاهی، برگهای طبیعی سرخس، موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی و یا کف پوشهای گیاهی که در آکواریم فروشی ها یافت می شود استفاده کنید.
طلاعاتی در مورد ایگوانا - iguana
امروزه تنها سگ ها و گربه ها جزو حیوانات زیبای خانگی محسوب نمی شوند بلکه حیوان جدیدی به آنها اضافه شده و در حوالی سال ۱۹۹۰ میلادی در خانه ها و آپارتمانها دیده شد و آن مارمولک زیبا و بزرگ ایگوانا است . و این این خزنده از مارمولکهای مشهور و معروف جهان است و امروزه یکی از حیوانات خانگی در اروپا و آمریکا بشمار می رود و مانند بقیهء حیوانات خانگی خرید و فروش می شود و غذای آماده اش همچون غذای سگ و گربه به فروش می رسد .
غذای آماده مخصوص ایگوانامانند بقیهء حیوانات خانگی به آن رسیدگی می شود و مانند بعضی از حیوانات می توان ایگوانا را با دست حمل کرد یا اینکه روی شانه خود گذاشته ولی اگر خواهان چنین ایگوانایی هستید بایستی آن را از کوچکی دستی و بزرگ کنید (سایز نورمال برای خرید ۲۰ الی ۳۰ سانتی متر است ) و این جاندار جذاب را باید طوری تربیت کرد که از دست غذا بخورد و در اینصورت ایگوانای شما به خوبی رشد خواهد کرد همچنان که شما برایش محیط مناسبی را آماده کرده باشید .
محیط و لوازم خاص برای نگهداری ایگوانا
در صورتی که تمایل به نگهداری ایگوانا دارید لازم است یک سری از مسائل را در نظر داشته باشید:
۱ـ این مارمولک زیبا به غذای زیادی احتیاج دارد خصوصا در صورت بزرگ شدن .
۲ـ برای درست کردن مکان نگهداری ایگوانا باید در نظر داشت که این جاندار طولش تا ۲ متر می رسد و مدت زمان بزرگ شدنش در طول ۱ الی ۳ سال می باشد پس باید مکانی برایش انتخاب کرد که این جاندار بتواند در آن راحت باشد .
۳ـ موارد مهم برای زنده ماندن این حیوان نور و گرما و رطوبت و غذای خوب و مناسب می باشد .
مکان نگهداری ایگوانا :
این خزندهء زیبا به حوض یا قفسی احتیاج دارد که تهویه آن به صورت مناسب صورت بگیرد و در سقف حوض لامپی برای روشنایی قرار گرفته باشد که برای روشنایش هرنوع لامپی می توان استفاده کرد . اما گرمای این حوض را می توان با بخاری برقی یا با همان لامپ گرمای لازم را تأمین کرد و اما رطوبت یک چیز اساسی است شما می توانید ظرف بزرگی از آب که عمق چندانی نداشته باشد را برای رفع تشنگی این جاندار بگذارید ولی این ظرف آب به تنهایی برای ایجاد رطوبت کافی نیست بلکه شما باید روزی چند بار به وسیله آبپاش در داخل حوض آب بپاشید که باعث ایجاد رطوبت در حوض شود . در صورتی که ایگوانای شما ۲۵ الی ۳۰ سانتی متر باشد شما می توانید حوضی با ابعاد ۹۰× ۹۰ × ۹۰ سانتی متر انتخاب کنید ولی اگر ایگوانای شما رشد خود را کرده باشد و به ۲ متر رسیده باشد بایست حوضی با ابعاد ۳ متر طول و ۴ متر ارتفاع و ۲ متر عرض تهیه کیند . و اما دکور داخلی حوض باید از تنه درخت و از گیاهان و درختچه های مصنوعی یا واقعی استفاده کرد چون ایگوانا برای پناه بردن یا استراحت کردن دوست دارد در بین برگها و گیاهان خود را پنهان کند . کف حوض را نیز می توان شن و خاک سست یا خاک ارٌه پوشاند . باید در نظر داشت که تنه درخت برای ایگوانا بسیار مهم است زیرا این مارمولک بسیار دوست دارد از تنه درخت بالا و پایین رود و بر روی تنه درخت دراز کشیده و حمام آفتاب بگیرد .
تفاوت ایگوناهای نر سبز با ایگوناهای ماده از نظر فیزیکی به اینصورته که ایگوناهای نر معمولا آرواره های پایینی بزرگتر دارند که این آرواری پایینی از زیر قسمت گوششون شروع میشه و همچنین سر بزرگتری در مقایسه با ماده ها دارنند که سرشون بلوکی تر بنظر میرسه ...مهمترین عامل تشخیصشون رو میشه به عضو گوشتی مانند پشت گوش نرهای ایگوانا ها اشاره کرد که ماده ها فاقدشند و همینطور در نر ها قسمت زیرین ران پایشان دارای دندانه های استخوانی برجسته ترینند که برای این ماده ها به این برجستگی نمیرسه
اطلاعات بیشتر درباره ایگوناها
این مارمولک بزرگ بیشتر وقت خود را روی درخت می گذراند . او به صورت کشیده در طول یک شاخه قرار می گیرد و حمام افتاب می گیرد . او پولکهایی به شکل دندان دارد و دارای دم باریک و درازی می باشد . علی رغم ظاهر خشمناکش ، او فقط از گیاهان تغذیه می کند.
اسم علمی: ایگوانا ایگوانا سوسمار درختی
اندازه: قد تا 8/1 متر (6پا)
محل زیست : جنگلهای نزدیک رودخانه ها
پراکندگی: نواحی مرکزی آمریکا ، شمال آمریکای جنوبی و فلوریدا
نحوه تولید مثل: ماده دسته های تخم 40 عددی را در زیر خاکهای سست دفن می کند و نوزادان بعد از حدود 10 هفته به دنیا می آیند.
لوازم مورد نیاز در محیط زندگی ایگوآنا
به یاد داشته باشید لوازمی که در محیط زندگی ایگوآنا قرار می دهید باید طوری انتخاب شوند که هیچگونه خطری برای ایگوآنا ایجاد نکند. این لوازم نباید دارای لبه های تیز و برنده، حفره های کوچک، نخ ها و نوار های آزاد داشته باشند و یا ایجاد مسمومیت برای حیوان کنند زیرا ایگوآناها برای شناخت محیط و یا خوردن مواد غذایی و آب به اشیاء پیرامون خود زبان می زنند.
علاوه بر لامپ های نوری و گرمایی، دما سنج و رطوبت سنج به لوازم دیگری نیز مانند: ظروف آب و غذا، وسایل تزئینی محیط، بستر مناسب در این محیط احتیاج است. که در این قسمت به آنها می پردازیم.
ظروف آب و غذا:
ظروفی که برای آب و غذای ایگوآنا در نظر می گیرید باید به گونه ای باشد که به آسانی قابل شستشو و پاکسازی باشد. بهتر است برای این منظور از ظروفی که از جنس سرامیک، چینی و یا پلاستیک فشرده، بدون لبه های تیز و برنده باشد مورد استفاده قرارگیرد. بهتر است ظروفی که برای ایگوآنا انتخاب می شوند تغییر پیدا نکند. ایگوآناها از خوردن آبی که به صورت شبنم بر روی محیط اطراف قرار دارد لذت می برند و اگر ظرف آب را بشناسند و به آن عادت کنند مورد استفاده قرار می دهند. این آموزش برای حفظ سلامت ایگوآنا مفید خواهد بود مخصوصاً اگر محیط زندگی حیوان آلوده شده باشد. به یاد داشته باشید که هیچگاه ظروف ایگوآنا را با ظروف منزل شستشو ندهید.
وسایل تزئینی محیط:
بهتر است محیطی که برای ایگوآنا فراهم می کنید به حیوان احساس امنیت و آرامش دهد. قرار دادن گیاهان طبیعی غیر سمی و گیاهان مصنوعی می تواند به این امر کمک کرده و باعث زیبایی و طبیعی جلوه دادن محیط شود. توصیه می شود گیاهان مصنوعی را از آکواریوم فروشی ها تهیه کنید زیرا در این صورت از غیر سمی بودن آنها اطمینان خواهید داشت. ایگوآنا ها به بالا رفتن از درختان و استراحت بر روی شاخه ها و نزدیک شدن به منابع نوری و گرمایی علاقهمند می باشند به این منظور می توانید از تنه و شاخه های درخت استفاده کنید این تنه ها و شاخه ها باید قبل از قرار گرفتن در محیط خوب مورد بازبینی قرار گیرند تا عاری از برجستگی های تیز (ایگوآناها هنگام پایین آمدن از تنه درخت بدن را بر روی آن می کشند و در صورت وجود چنین برجستگی هایی بدن حیوان آسیب خواهد دید) انگل ها (تخم و یا لارو حشرات ) صمغ و یا حفره های ریز که باعث فرو رفتن انگشتان در آن و شکستن این اندامها می شود باشند و شما برای این منظور می توانید از شاخه و تنۀ درختان میوه استفاده کنید. اگر دسترسی به شاخه و یا تنۀ درخت را ندارید می توانید از ستونهای چوبی صیقلی، استوانه های چوب پنبه ای و یا لوله های پلاستیکی استفاده کنید.
اگر لوله های پلاستیکی را مورد استفاده قرار می دهید بهتر است روی آنها را با طناب و یا موکت کوبیده (موکتی که دارای پرزهای کوتاه می باشد) روکش کنید و لبه های تیز و تار و پود های زائد را از بین ببرید. می توانید بر روی دیوار طاقچه ای چوبی نسب کنید تا ایگوآنا بر روی آن استراحت کند. این طاقچه می تواند 1 متر از سقف فاصله داشته باشد و بهتر است روکشی از موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی برروی آن باشد.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#37
Posted: 2 Jan 2012 07:56
نظافت محیط زیست ایگوآنا
یکی از مهمترین مسئولیتهای صاحبان ایگوآنا نظافت محیط زیست این خزنده می باشد. این عمل باعث حفظ سلامت شما و حیوانتان خواهد شد. یکی از علل آلودگی محیط ایگوآنا تغذیه این حیوان می باشد. همانطور که می دانید میوهها و سبزیجات در محیطهای گرم و مرطوب زود فاسد می شوند و این محیط مکان مناسبی برای رشد میکربهای تک یاخته ای و باکتریها می باشد. به همین منظور همانطور که قبلاً اشاره شد ظروف آب و غذا باید روزانه مورد نظافت قرارگیرند و اگر بر روی بستر حیوان نیز آثاری از تکه های میوه دیده می شود باید برداشته شوند و همیشه باید محیط زندگی ایگوآنا از مدفوع پاک باشد.
در محیط زندگی خزندگان امکان تکثیر میکربهای تک یاخته ای مانند سالمونلا زیاد می باشد به همین منظور بهتر است قبل و بعد از تماس با محیط و حتی ایگوآنا دستها را با آب و صابون ضد باکتری شستشو دهید با این عمل از شیوع آلودگی به محیط زیست خود و ایگوآنا جلوگیری به عمل آورده اید. نظافت محیط ایگوآنا بهتر است به صورت هفتگی صورت گیرد. در این زمان تمام اشیای داخل محیط و بدنه ها و کف باید با آب گرم و محلولهای ضدعفونی کننده شستشو شود و بعد از نظافت هیچ آثاری از این مواد نباید برجا بماند.
نظافت و استحمام ایگوآنا
بیشتر مردم فکر می کنند ایگوآناها خزندگانی آلوده هستند در صورتی که این افراد کاملاً در اشتباه می باشند زیرا ایگوآنا جزو تمیز ترین حیوانات به شمار می رود و این یک حقیقت است.
زمانی این حیوان آلوده و کثیف می شود که از سمت صاحبش مورد بی توجهی قرار گیرد و دارندۀ ایگوآنا محیط زیست این حیوان را بدون نظافت رها کرده باشد، و ایگوآنا مجبور به زندگی در محیطی آلوده به مدفوع و میوه های فاسد و آب کهنه باشد، و این وضعیت باعث بیماری و آلودگی محیط ، حیوان و حتی انسان می گردد.
در صورتی که صاحب ایگوآنا فردی مسئول بوده و خود را موظف به حفظ نظافت و سلامت حیوان خود بداند هیچگاه آلودگی و بیماری در محیط زندگی ایگوآنا دیده نمی شود.
شرایط و روش استحمام ایگوآنا
ایگوآنا به استحمام روزانه احتیاج دارد. و اگر صاحبان به دلیل نداشتن وقت کافی و شرایط مناسب از انجام دادن روزانۀ آن نا توان بودند توجه داشته باشند که حداقل هفته ای یکبار استحمام برای ایگوآناها الزامی می باشد. حمام کردن علاوه بر نظافت جسمی باعث تحریک روده شده و موجب می شود عمل دفع در ایگوآنا به سهولت انجام گردد و همچنین بر طراوت و شادابی پوست می افزاید و موجب تقویت عضلات و بیشتر شدن اشتها در ایگوآناها میشود.
برای شستشوی ایگوآنا به یک وان و یا یک ظرف بزرگ پلاستیکی که با جثه ایگوآنای شما برابری داشته باشد احتیاج خواهید داشت.و حتی اگر ایگوآنای کوچکی دارید هیچگاه آن را در سینگ ظرف شوی استحمام نکنید و قبل و بعد از حمام ظرف و وان ایگوآنا را خوب ضد عفونی کنید.
برای شستشوی ایگوآنا به شامپو های حیوانات خانگی و یا صابون احتیاجی نیست آب بهترین وسیلۀ شستشو برای ایگوآنا می باشد.
آبی که برای حمام ایگوآنا در نظر می گیرید نباید خیلی سرد و یا گرم باشد و قبل از داخل کردن ایگوآنا در آب از دمای آن اطمینان حاصل کنید. عمق آب نباید زیاد باشد به حدی مناسب است که سر و شانه های ایگوآنا خارج از آن قرار گیرد. هیچگاه شیر و یا دوش آب را بر روی ایگوآنا به صورت مستقیم باز نکنید و یا حیوان را یک دفعه داخل آب نیندازید بلکه این عمل باید همراه با آرامش صورت گیرد تا ایگوآنا از آن احساس رضایت بدست آورد. هیچگاه در زمان استحمام ایگوآنا را در آب قرار ندهید و خود از محیط دور شوید زیرا ممکن است در زمان نبود شما خطری حیوان را تحدید کند.
بیشتر ایگوآناهای بالغ به شنا علاقمند می باشند اما این حالت در ایگوآناهای جوان کمتر دیده می شود. بهترین زمان برای شستشوی ایگوآنای جوان 5 دقیقه می باشد و به مرور زمان که ایگوآنای شما به این شرایط عادت کرد می توانید طول مدت آن را بیشتر کنید. در زمانی که ایگوآنا به سن بلوغ رسید می توانید این زمان را تا 30 دقیقه نیز افزایش دهید. و حتی می توانید ظرف مناسبی که لبه های آن بدون تیزی باشد در محیط ایگوآنا قرار دهید تا حیوان خود به شنا بپردازد. به یاد داشته باشید عمق ظرف نباید زیاد باشد.
رفتار شناسی ایگوآنا ها
متأسفانه ایگوآنا ها مانند حیوانات خانگی دیگر برای برقرار کردن ارتباط صدایی از خود تولید نمی کنند بلکه اعضای بدنشان زبانی است برای برقرار کردن ارتباط با اطرافیان. و با این روش حالات مختلف خود مانند: خوشحالی، ناراحتی، هیجان، ترس و ... را بیان می کنند.
ایگوآناها در زمان عصبانیت با دم شلاق و با پنجه ها چنگ می زنند و دهان را باز نگه می دارند در این زمان ایگوآنا آمادۀ گاز گرفتن می باشد.
ایگوآنا در برخورد با افراد و یا حیوانات جدید غبغب گاوی را باد می کند تا در برابر آنها خود را قوی و ترسناک نشان دهد و این حالت را در زمانی که زیر نور مناسب قرار دارد و احساس رضایت می کند نیز از خود نشان می دهد. و هنگامی که در استراحت کامل و بدون هیچگونه اضطرابی به سر میبرد دستها را در دو طرف بدن قرار می دهد.
و در زمان ترس و وحشت بدن را به سمت بالا کشیده، غبغب را باد کرده و شاخهای پشت بدن را به صورت افراشته نگه می دارد و غدۀ چربی که بر روی سر قرار دارد بزرگ می شود.
و زمانی که در دست شما قرار دارد و دم را به دور دست می پیچد بیانگر احساس آرامش و رضایت می باشد و با این کار به شما اجازه نزدیک شدن و دوستی بیشتر را می دهد.
ایگوآناها به وسیلۀ لیس زدن (زبان زدن) هم بو و هم مزه را تشخیص می دهند و از این روش برای شناسایی محیط اطراف، غذا، اشیاء، حیوان و حتی انسان جدید استفاده کرده و آن را مورد شناسایی قرار می دهند. و با این عمل باب دوستی را با موجودات جدید باز می کنند.
زمانی که ایگوآنا هیجان زده است و حالت عصبی دارد به دور خود می چرخد و به دم خود پیچ و تاب می دهد و در حالی که احساس آرامش و امنیت نسبت به محیط اطراف دارد بسیار آرام و با آرامش حرکت می کند.
و زمانی که از دیدن شما احساس خوشحالی پیدا می کند سر را به سمت بالا و پایین تکان می دهد. و اگر مشاهده کردید که ایگوآنای ماده شما زمین را می کند اگر این رفتار در دوران تخم گزاری باشد طبعی می باشد و در غیر این صورت بیانگر حالت عصبی است.
شما برای تربیت و آموزش ایگوآنای خود باید از صبر و حوصلۀ بالایی برخوردار باشید و کاملاً با زبان بدن ایگوآنا آشنا گردید تا بتوانید با این خزنده ارتباطی دوستانه برقرار کرده و از این دوستی لذت ببرید.
نظافت محیط زیست ایگوآنا
یکی از مهمترین مسئولیتهای صاحبان ایگوآنا نظافت محیط زیست این خزنده می باشد. این عمل باعث حفظ سلامت شما و حیوانتان خواهد شد. یکی از علل آلودگی محیط ایگوآنا تغذیه این حیوان می باشد. همانطور که می دانید میوهها و سبزیجات در محیطهای گرم و مرطوب زود فاسد می شوند و این محیط مکان مناسبی برای رشد میکربهای تک یاخته ای و باکتریها می باشد. به همین منظور همانطور که قبلاً اشاره شد ظروف آب و غذا باید روزانه مورد نظافت قرارگیرند و اگر بر روی بستر حیوان نیز آثاری از تکه های میوه دیده می شود باید برداشته شوند و همیشه باید محیط زندگی ایگوآنا از مدفوع پاک باشد.
در محیط زندگی خزندگان امکان تکثیر میکربهای تک یاخته ای مانند سالمونلا زیاد می باشد به همین منظور بهتر است قبل و بعد از تماس با محیط و حتی ایگوآنا دستها را با آب و صابون ضد باکتری شستشو دهید با این عمل از شیوع آلودگی به محیط زیست خود و ایگوآنا جلوگیری به عمل آورده اید. نظافت محیط ایگوآنا بهتر است به صورت هفتگی صورت گیرد. در این زمان تمام اشیای داخل محیط و بدنه ها و کف باید با آب گرم و محلولهای ضدعفونی کننده شستشو شود و بعد از نظافت هیچ آثاری از این مواد نباید برجا بماند.
نظافت و استحمام ایگوآنا
بیشتر مردم فکر می کنند ایگوآناها خزندگانی آلوده هستند در صورتی که این افراد کاملاً در اشتباه می باشند زیرا ایگوآنا جزو تمیز ترین حیوانات به شمار می رود و این یک حقیقت است.
زمانی این حیوان آلوده و کثیف می شود که از سمت صاحبش مورد بی توجهی قرار گیرد و دارندۀ ایگوآنا محیط زیست این حیوان را بدون نظافت رها کرده باشد، و ایگوآنا مجبور به زندگی در محیطی آلوده به مدفوع و میوه های فاسد و آب کهنه باشد، و این وضعیت باعث بیماری و آلودگی محیط ، حیوان و حتی انسان می گردد.
در صورتی که صاحب ایگوآنا فردی مسئول بوده و خود را موظف به حفظ نظافت و سلامت حیوان خود بداند هیچگاه آلودگی و بیماری در محیط زندگی ایگوآنا دیده نمی شود.
شرایط و روش استحمام ایگوآنا
ایگوآنا به استحمام روزانه احتیاج دارد. و اگر صاحبان به دلیل نداشتن وقت کافی و شرایط مناسب از انجام دادن روزانۀ آن نا توان بودند توجه داشته باشند که حداقل هفته ای یکبار استحمام برای ایگوآناها الزامی می باشد. حمام کردن علاوه بر نظافت جسمی باعث تحریک روده شده و موجب می شود عمل دفع در ایگوآنا به سهولت انجام گردد و همچنین بر طراوت و شادابی پوست می افزاید و موجب تقویت عضلات و بیشتر شدن اشتها در ایگوآناها میشود.
برای شستشوی ایگوآنا به یک وان و یا یک ظرف بزرگ پلاستیکی که با جثه ایگوآنای شما برابری داشته باشد احتیاج خواهید داشت.و حتی اگر ایگوآنای کوچکی دارید هیچگاه آن را در سینگ ظرف شوی استحمام نکنید و قبل و بعد از حمام ظرف و وان ایگوآنا را خوب ضد عفونی کنید.
برای شستشوی ایگوآنا به شامپو های حیوانات خانگی و یا صابون احتیاجی نیست آب بهترین وسیلۀ شستشو برای ایگوآنا می باشد.
آبی که برای حمام ایگوآنا در نظر می گیرید نباید خیلی سرد و یا گرم باشد و قبل از داخل کردن ایگوآنا در آب از دمای آن اطمینان حاصل کنید. عمق آب نباید زیاد باشد به حدی مناسب است که سر و شانه های ایگوآنا خارج از آن قرار گیرد. هیچگاه شیر و یا دوش آب را بر روی ایگوآنا به صورت مستقیم باز نکنید و یا حیوان را یک دفعه داخل آب نیندازید بلکه این عمل باید همراه با آرامش صورت گیرد تا ایگوآنا از آن احساس رضایت بدست آورد. هیچگاه در زمان استحمام ایگوآنا را در آب قرار ندهید و خود از محیط دور شوید زیرا ممکن است در زمان نبود شما خطری حیوان را تحدید کند.
بیشتر ایگوآناهای بالغ به شنا علاقمند می باشند اما این حالت در ایگوآناهای جوان کمتر دیده می شود. بهترین زمان برای شستشوی ایگوآنای جوان 5 دقیقه می باشد و به مرور زمان که ایگوآنای شما به این شرایط عادت کرد می توانید طول مدت آن را بیشتر کنید. در زمانی که ایگوآنا به سن بلوغ رسید می توانید این زمان را تا 30 دقیقه نیز افزایش دهید. و حتی می توانید ظرف مناسبی که لبه های آن بدون تیزی باشد در محیط ایگوآنا قرار دهید تا حیوان خود به شنا بپردازد. به یاد داشته باشید عمق ظرف نباید زیاد باشد.
نگهداری از ایگوآنا در کنار حیوانات خانگی دیگر
ایگوآناها در زمانی که احساس خطر داشته باشند پرخاش گرمی شوند و اگر در ارتباط با حیوانات دیگر احساس امنیت و آرامش داشته باشند بسیار خوش برخورد خواهند بود. و شما به عنوان صاحب در این زمان نقش بزرگی در برقراری ارتباط مابین این حیوانات خواهید داشت.
اولین قدم برای نگهداری ایگوآنا در کنار حیوانات دیگر ایجاد آشنایی و شناخت میان آنها می باشد. شما باید ایگوآنا را در دست نگاه داشته و با آرامش آن را به حیوانات دیگر نزدیک کرده و اجازه دهید همدیگر را بو کرده تا به این روش با هم آشنا شوند در این زمان از انجام دادن حرکات سریع و داد زدن خودداری کنید زیرا این حرکات باعث ترس و هیجان زدگی بیشتر در حیوانات می شود. و این آشنایی را دو تا سه بار در روز انجام دهید و بعد ایگوآنا را در محیط زندگیش دور از دسترسی حیوانات دیگر قرار دهید.
به یاد داشته باشید، ایگوآناهای جوان بسیار حساس بوده و از بدنی آسیب پذیر برخوردار می باشند و اگر شما در منزل از حیواناتی با جثۀ بزرگ مانند سگ و گربه نگهداری می کنید بهتر است در این زمان بیشتر احتیاط کنید زیرا ایگوآناها بسیار زیبا و سریع در خارج از محیط زندگی خود حرکت می کنند و این باعث می شود حیوانات دیگر به تعقیب آنها بپردازند و دم آنها در این زمان خیلی مواج روی زمین تکان می خورد و این برای گربه ها نیز بسیار جذاب بوده و آنها را برای گرفتن دم تحریک می کند و این شرایط برای ایگوآناهای جوان بسیار خطرناک می باشد . هیچگاه صاحبان نباید اجازه دهند ایگوآنا در نبود شان آزادانه در کنار حیوانات دیگر در منزل به گشت و گزار بپردازند
اگر قصد نگهداری از یک ایگوآنای بزرگ را در کنار حیوانات خانگی دیگر دارید وقت بیشتری را باید برای آشنای آنها صرف کنید زیرا ایگوآنای بزرگ به خوبی می تواند از خود دفاع کند و اگر در کنار حیوانات دیگر شما احساس امنیت نداشته باشد به راحتی می تواند به آنها آسیب برساند.هیچگاه ایگوآنای بزرگ را با حیوانات خانگی دیگر ساعات طولانی در خانه تنها قرار ندهید از آنجا که سگها و گربه ها برای نشان دادن دوستی و علاقه بدن خود را به دیگران می چسبانند و یا آنها را لیس می زنند این کار ممکن است در ابتدای آشنای باعث ترس و وحشت در ایگوآنا شده و برای دفاع از خود به حیوانات حمله کرده و آنها نیز به مقابله بپردازند و یا در نبود شما از غذا های پروتئینی حیوانات دیگر مصرف کند که بسیار خطرناک می باشد.
زندگی درکنار انسان
ایگوآنا بر خلاف دیگر حیوانات وحشی بعد از خارج شدن از حیات وحش ارتباط خوبی با انسانها برقرار کرده است و اگر شرایط خوب زیستی برای این حیوان فراهم شود طول عمر، تکثیر و رشد آن از حیات وحش بیشتر خواهد بود. ودر صورت داشتن محیطی وسیع نگهداری از این خزنده بسیار آسان است. و در مقایسه با حیوانات خانگی دیگر به رسیدگی و نگهداری کمتری احتیاج دارد و برای کسانی که به علت مشغلۀ کاری وقت و زمان زیادی ندارند تا صرف نگهداری از حیوان خانگی کنند ولی به داشتن آن علاقهمند هستند می تواند پیشنهاد خوبی باشد. نگهداری از این حیوان مانند نگهداری از ماهی در منزل می باشد بدون صدا و آلودگی محیط. یکی دیگر از محسنات ایگوآنا نسبت به سگ و گربه شب خوابی است. گربه و سگ در روز چرت می زنند و در هنگام شب فعالیتشان بیشتر می شود و این برای صاحبان کسالت آور است، در حالی که ایگوآناها از ساعت 7 بعد از ظهر خواب آلود بنظر می آیند و آمادۀ خوابیدن می شوند (در زمستان که هوا زودتر تاریک می شود زمان خواب نیز تغییر می کند) حتی اگر چراغ قفس و یا اطاق روشن باشد. و اگر صبح زود آنها را بیدار کنید مانند انسانها تا مدتی قیافه و رفتاری خواب آلود از خود نشان می دهند. و همین رفتار دلیل مناسبی است تا صاحبان این حیوان بر نامۀ روزانۀ منظمی به وجود آورن و ایگوآنای خود را به آن عادت دهند، و یک محیط مناسب و تاریک که دور از صدا های ناگهانی مانند زنگ در، تلفن، صدای تلویزیون و غیره می باشد برای خواب ایگوآنا فراهم سازند. خوشبختانه ایگوآناها از همزیستی با انسانها لذت میبرند.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#38
Posted: 2 Jan 2012 07:58
شکستگی دم
همانطور که قبلا اشاره شد یکی از اندام دفاعی در ایگوآنا دم می باشد. ایگوآنا از این عضو مانند شلاقی استفاده می کند و با ضربه زدن توسط آن دشمن را از خود دور می کند. دم ایگوآناها بسیار حساس و آسیب پذیر می باشد و در زمان برخورد با شیئ محکم شکسته و یا قطع می شود.
ایگوآنا نیز مانند مارمولک های دیگر بعد از قطع شدن دم آنرا دوباره ترمیم می کند. این بازسازی در دوران کودکی سریعتر انجام می شود اما زمانی که ایگوآنا به سن بلوغ می رسد این روند بسیار کند تر انجام می شود و قطع شدن دم همراه با خونریزی شدید می باشد. در این زمان ایگوآنا به مراقبت زیادی احتیاج دارد و فقط دامپزشک می تواند دم شکسته را بانداژ و یا گچ بگیرد.
قطع شدن دم
اولین کاری که در این زمان صاحب حیوان می تواند انجام دهد، جلوگیری از خونریزی می باشد. که این عمل همراه با بستن قسمت بالای مکان قطع شده است و بعد بند آوردن خون به وسیله داروهای مانند پودر Styptic می باشد.
ابتدا با یک گاز استریل خون را از سطح بدن ایگوآنا جمع کرده و قسمت قطع شده دم را در این پودر غوطه ور کنید تا خون سریع تر بند آید و بعد باید دم را با بتادین خوب تمیز کرده و شستشو دهید و دوباره از مواد بند آورنده خون استفاده کنید و سعی شود با گاز استریل این منطقه خشک نگاهداشته شود و سطح آنرا با پماد آنتی بیوتیک بپوشانید و محل قطع شده را بانداژ کنید. و این روند هر روز باید انجام شود تا کاملا زخم سالم گردد.
رطوبت هوا در این زمان باید 70% باشد تا عمل ترمیم سریعتر صورت گیرد. حیوان را نباید در جای خشک نگهداری کرد. بیاد داشته باشید در طول درمان نباید حیوان را حمام کرد و یا امکان شنا برایش فراهم کرد. زیرا در این زمان با انجام چنین عملی شما مسیر هجوم میکروبها را به زخم باز خواهید کرد. و چون در محیط زندگی ایگوآنا مدفوع وجود دارد همیشه آلودگی نیز وجود دارد. صاحبان در این زمان باید بیشتر از زمانهای دیگر به نظافت محل نگهداری ایگوآنا بپردازند و قفس را با محلول آب و بتادین رقیق شستشو دهند.
نگران نباشید دم دوباره رشد خواهد کرد و ایگوآنای شما زیبا خواهد شد.
عفونت چشم
این عفونت به سبب ایجاد خراش در چشم صورت می گیرد. صاحبان ایگوآنا باید همیشه سلامت چشم حیوان خود را تحت کنترل داشته باشند.
چشم ایگوآنا باید بدون ترشح بوده و براق باشد در غیر این صورت خیلی سریع باید به دامپزشک مراجعه شود زیرا عفونت چشم باعث خساراتی جبران ناپذیر شده و موجب از بین رفتن بینایی در حیوان می شود.
در این زمان فقط شستشو و ضد عفونی کردن چشم کافی نمی باشد و صاحبان نباید خودسرانه به استفاده از قطره و یا پماد چشمی بسنده کنند بلکه باید با تجویز پزشک از داروهای توصیه شده در زمان معین استفاده نمایند.
لوازم مورد نیاز در محیط زندگی ایگوآنا
به یاد داشته باشید لوازمی که در محیط زندگی ایگوآنا قرار می دهید باید طوری انتخاب شوند که هیچگونه خطری برای ایگوآنا ایجاد نکند. این لوازم نباید دارای لبه های تیز و برنده، حفره های کوچک، نخ ها و نوار های آزاد داشته باشند و یا ایجاد مسمومیت برای حیوان کنند زیرا ایگوآناها برای شناخت محیط و یا خوردن مواد غذایی و آب به اشیاء پیرامون خود زبان می زنند.
علاوه بر لامپ های نوری و گرمایی، دما سنج و رطوبت سنج به لوازم دیگری نیز مانند: ظروف آب و غذا، وسایل تزئینی محیط، بستر مناسب در این محیط احتیاج است. که در این قسمت به آنها می پردازیم.
ظروف آب و غذا:
ظروفی که برای آب و غذای ایگوآنا در نظر می گیرید باید به گونه ای باشد که به آسانی قابل شستشو و پاکسازی باشد. بهتر است برای این منظور از ظروفی که از جنس سرامیک، چینی و یا پلاستیک فشرده، بدون لبه های تیز و برنده باشد مورد استفاده قرارگیرد. بهتر است ظروفی که برای ایگوآنا انتخاب می شوند تغییر پیدا نکند. ایگوآناها از خوردن آبی که به صورت شبنم بر روی محیط اطراف قرار دارد لذت می برند و اگر ظرف آب را بشناسند و به آن عادت کنند مورد استفاده قرار می دهند. این آموزش برای حفظ سلامت ایگوآنا مفید خواهد بود مخصوصاً اگر محیط زندگی حیوان آلوده شده باشد. به یاد داشته باشید که هیچگاه ظروف ایگوآنا را با ظروف منزل شستشو ندهید.
وسایل تزئینی محیط:
بهتر است محیطی که برای ایگوآنا فراهم می کنید به حیوان احساس امنیت و آرامش دهد. قرار دادن گیاهان طبیعی غیر سمی و گیاهان مصنوعی می تواند به این امر کمک کرده و باعث زیبایی و طبیعی جلوه دادن محیط شود. توصیه می شود گیاهان مصنوعی را از آکواریوم فروشی ها تهیه کنید زیرا در این صورت از غیر سمی بودن آنها اطمینان خواهید داشت. ایگوآنا ها به بالا رفتن از درختان و استراحت بر روی شاخه ها و نزدیک شدن به منابع نوری و گرمایی علاقهمند می باشند به این منظور می توانید از تنه و شاخه های درخت استفاده کنید این تنه ها و شاخه ها باید قبل از قرار گرفتن در محیط خوب مورد بازبینی قرار گیرند تا عاری از برجستگی های تیز (ایگوآناها هنگام پایین آمدن از تنه درخت بدن را بر روی آن می کشند و در صورت وجود چنین برجستگی هایی بدن حیوان آسیب خواهد دید) انگل ها (تخم و یا لارو حشرات ) صمغ و یا حفره های ریز که باعث فرو رفتن انگشتان در آن و شکستن این اندامها می شود باشند و شما برای این منظور می توانید از شاخه و تنۀ درختان میوه استفاده کنید. اگر دسترسی به شاخه و یا تنۀ درخت را ندارید می توانید از ستونهای چوبی صیقلی، استوانه های چوب پنبه ای و یا لوله های پلاستیکی استفاده کنید.
اگر لوله های پلاستیکی را مورد استفاده قرار می دهید بهتر است روی آنها را با طناب و یا موکت کوبیده (موکتی که دارای پرزهای کوتاه می باشد) روکش کنید و لبه های تیز و تار و پود های زائد را از بین ببرید. می توانید بر روی دیوار طاقچه ای چوبی نسب کنید تا ایگوآنا بر روی آن استراحت کند. این طاقچه می تواند 1 متر از سقف فاصله داشته باشد و بهتر است روکشی از موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی برروی آن باشد.
بستر مناسب:
چگونگی بستر ایگوآنا یکی از مهمترین مسائلی است که صاحبان باید به آن توجه داشته باشند.
بستری که برای سطح محیط ایگوآنا در نظر می گیرید باید به آسانی قابل شستشو و پاک سازی باشد. به یاد داشته باشید از هر موادی که به صورت ذره های ریز و خورد شده می باشد هرگز در بستر ایگوآنا استفاده نشود. موادی نظیر شن، ماسه، خاک، پوشال، گلوله های پلاستیکی، برادۀ چوب و خاک گربه. زیرا ممکن است توسط این خزنده بلعیده شده و موجب مسمومیت و یا انسداد روده گردیده و باعث مرگ آن گردد. بسیار دیده شده که استفاده از روزنامه به دارندگان ایگوآنا توصیه می شود در حالی که به علت وجود سرب در جوهر چاپ این بستر موجب مسمومیت ایگوآناها می گردد.
برای این منظور می توانید از ورقه های مقوائی، کاغذهای کاهی، برگهای طبیعی سرخس، موکت کوبیده و یا چمن مصنوعی و یا کف پوشهای گیاهی که در آکواریم فروشی ها یافت می شود استفاده کنید.
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 174
#39
Posted: 2 Jan 2012 07:59
ایگوانا(که اشتباها به آن آفتاب پرست اطلاق می شود.)
ایگوانا یک جنس از مارمولک هست که در نواحی استوای مرکزی و آمریکای جنوبی و حوزه کارائیب زندگی می کند.
نام این حیوان از واژه اسپانیایی ایوانا برگرفته شده است.
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
بالارده: چهاراندامان
رده: سوسماریان
راسته: پولک‌داران
زیرراسته: ایگوانا
آنواع ایگوانا:
جنس ایگوانا بر دو گونه تقسیم می شود:1- ایگوانای سبز 2- ایگوانای آنتیل
1- ایگوانای سبز : که معمولترین نوع ایگوانا بوده و به طور پراکنده در بسیاری از خانه ها بعنوان pet نگهداری می شود.
2- ایگوانای آنتیل: که نام آن برگرفته از زیستگاه این حیوان یعنی جزایر آنتیل می باشد و همواره نسل آن در خطر انقراض بوده است.
مورفولوژی و ریخت شناسی ایگوانا:
هر دو نوع ایگوانای آنتیل و سبز دارای ردیفی از خار بر روی پشت تا انتهای دم و همچنین غبغب هستند. چشم سوم بر روی سر از دیگر مشخصه های این حیوانات می باشد.
ایگواناها از حس بینایی فوق العا ده ای بر خوردار بوده و توانایی دیدن حرکات سایه ها و رنگ ها را دارند. آنها به محرکهای رنگی زرد نارنجی صورتی و گاهی آبی واکنش نشان می دهند.
ایگوانای سبز :
معمولترین نوع ایگوانا بوده که از نوع مارمولک های گیاه خوار درختی و از جنس ایگوانای بومی نواحی مرکزی و جنوبی قاره آمریکا به شمار می آید.
قد و وزن این نوع از ایگواناها به ترتیب به 1.5 متر و 9 کیلوگرم هم می رسد. در بعضی از انواع آنها تا 2 متر هم رسیده است.
از انواع ایگواناهای سبز رنگی که آرام و خوش خلق و خو هستند و رنگ روشن تری دارند و اصولا قادر به سازگاری بیشتری با شرایط محیط خانواده ها می باشند به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شوند.این نوع از ایگواناها به نور و رطوبت خاصی نیاز دارند.
رده بندی ایگواناها:
اولین رده بندی ایگواناها توسط یک متخصص گیاه شناس سوئدی به نام کارل لوئیس در سال 1758 میلادی صورت گرفت.
در طی دو قرن از آن زمان بالغ بر 17 گونه و زیر گونه از ایگواناها شناخته و معرفی شده اند.
پراکندگی جغرافیایی وزیستگاه های طبیعی :
زیستگاه ایگوانای سبز از جنوب مکزیک تا مرکز برزیل و پاراگوئه ونیز بولیوی و مناطق کارائیب گسترده بوده و در مناطقی مثل تگزاس فلوریدا هاوایی و....نیز پراکنده اند.
در فصل سرد سال و زمانی که هوا مرطوب و بارانی است اصولا ایگواناهای سبز ترجیح می دهند تا در مناطق معتدل و گرمتری بسر برند.
در هنگام شنا کردن ایگوانا ها در زیر آب باقی مانده و دست و پاهای آنها به حالت آزاد و شناور قرار می گیرد.و آنها دم خود را با قدرت تمام حرکت داده و به سوی جلو سوق می دهند.
آناتومی و مورفولوژی:
ایگواناهای سبز بر خلاف اسمشان به رنگهای متفاوتی دیده می شوند. در کشور پرو به رنگ متمایل به آبی و پشت سیاه رنگ و در بعضی از مناطق دیگر متمایل به بنفش کم رنگ ،مشکی و حتی صورتی دیده می شود.
ایگواناهای سبز رنگ ماطق غربی تر و کاساتریکا و ماطق شمالی مثل مکزیک به رنگ زرد و پرتقالی مشاهده شده اند.
ایگوانها های جوان مناطق السالوادور به رنگ آبی روشن بوده وبا افزایش سن رنگ خود را از دست می دهند.
ایگواناها در پشت بدن خود یک ردیف زوائد خار مانند و نوک تیز از پشت گردن تا انتهای دم دارند که آنها را در برابر شکارچیان و دیگر حیوانات خطرناک محافظت می کند.
دم شلاق مانند آنها می تواند ضربات مهلک و درد آوری را در هنگام جنگ و یا محافظت وارد آورد.چنانچه دم آنها دچار آسیب و یا شکستگی شود ایگواناها قادرند تا مجددا آنرا بازسازی نمایند.
تنظیم درجه حرارت بدن ایگواناها:
چین پوستی زیر گلوی آنها (غبغب ایگواناها) در تنظیم درجه حرارت بدنشان بسیار کمک کننده است. همچنین این عضو در تظاهرات و روابط عاطفی و عشقی ایگوانا نقش بسزایی ایفا می کند.
قدرت بینایی ایگواناها:
ایگواناهای سبز درارای سلولهایی به نام Rod cell هستند . این سلولها توانایی ایگواناها را جهت دیدن در نور کم افزایش می دهد.
سلولهایdouble Cone cells باعث می شود تا ایگواناها بتوانند تحت نور ماوراء بنفش قدرت دیدن داشته باشند.
این توانایی علی الخصوص زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که ایگواناها در زمان گرفتن حمام آفتاب در زیراشعه ماورا بنفش نور خورشید ویتامینVitamin D را می سازند.
چشم سوم ،چشم پینه آل یا غده پینه آل ، غده صنوبری:
ایگواناهای سبز دارای اندامی در بالای سر خود هستند که به چشم سوم یا غده پینه آل موصوم است که در مقایسه با دیگر جنس های مارمولک ها که این عضو را ندارند، این چشم عملکرد مشابهی مانند دو چشم دیگر نداشته و شبکیه و عدسی آن بسیار اولیه و ابتدایی است و شکل آن نیز متفاوت تر هست.چشم سوم ایگواناها به آنها کمک می کند تا بتوانند در تاریکی و روشنایی ببینند و حتی حرکت شکارچیان و دشمنان احتمالی را حتی در بالای سر خود کنترل نمایند.
ایگواناها دارای دندانهای بسیار تیزی هستند که قدرت پاره کردن پوست را دارند.دندانهای مشابه با انواع دایناسورهایی به نامIguanodon, را دارند.دندانها در سطح داخلی آرواره به گونه ای قرار دارند که در انواع کوچک ایگواناها قابل ملاحظه نیستند.
مشکل بزرگی که ایگواناهای سبز دارند این هست که آنها قادر به تغلیظ ادرار نبوده و نیتروژن (ازت) اضافی مثل اورات را از طریق salt gland دفع می کنند.
ایگواناهای سبز گواتمالا و جنوب مکزیک دارای یک شاخ کوچک بر روی پوزه خود و بین دو چشم و سوراخهای بینی هستند.
تولید مثل ایگوانا:
ایگوانای نر از ناحیه منفذ زیرین ران خود رایحه ای را ترشح می کنند که در تحریکات و تمایلات جنسی نقش بسزایی دارد.ایگواناهای ماده نیز دارای چنین منفذی هستند کوچکتر که آن نیز در انجام اعمال جنسی نقش دارد.
زوائد پشتی ایگواناها بخصوص آنکه در پشت و بالای بدنشان هست و در نر ها بزرگتر بلندتر و ضخیم تر هست تا حدودی بعنوان شکل دوم آلت تناسلی شان قلمداد می شود.
در ایگواناهای سبز تخمگذار همزمان با آشیانه سازی بین 20 تا 71 تخم در سال می گذارند.ایگواناهای مادر هیچگونه محافظتی در برابر بچه های تازه متولد شده نشان نمی دهند. مدت زمان بارداری ایگواناها حدودا 2 ماه طول می کشد و هر بار بین 25 تا 40 تخم می گذارند.در زمان هچ طول آنها به 25-30 سانتی متر رسیده و طی 2 هفته از تخم بیرون می آیند.ایگواناها بین 15 تا 24 سانتی متر در سال رشد می کنند و ظرف 3 سال به بلوغ جنسی کامل می رسند.زمان بیرون آمدن از لانه هایی که قبلا مادر برایشان حفاری کرده است بین 10 تا 15 هفته بعد از زمان تخم خوابیدن مادر است.
ایگواناهای جوانتر برای سال اول همراه با والدین و گروه خود می مانند و ایگوانای نر از ایگواناهی ماده در برابر دیگر شکارچیان محافظت خواهد کرد.
تغذیه ایگوانا :
ایگواناها در ابتدا گیاهخوارند و و از گلها گیاهان سبز و ساقه های جوان و میوه ها تغذیه می کنند.اگرچه انها از منابع مختلفی استفاده می کنند اما در اصل گیاهخوار بوده و باید میزان بعضی از مینرال ها در بدنشان مشخص باشد چنانچه نسبت کلسیم به فسفر 2 به 1 باشد.
گاهی ایگواناهای جوانتر از مدفوع ایگواناهای بزرگتر جهت بدست آوردن املاح و مواد ضروری وکمیاب تغذیه می کنند.
ایگواناها پروتئین مورد نیاز بدن خود را از طریق ملخ و حلزونهای درختی تامین می کنند.گاهی ایگواناهای بزرگ و وحشی تر تخم پرندگان را نیز طعمه خود قرار می دهند.
گاهی یک رژیم پروتئینی ناسالم می تواند باعث نارسایی حاد کلیوی و مرگ زودرس گردد.در هر صورت مواد مینرال و کلسیم و ویتامین در رژیم غذایی آنها الزامی است.
شما می توانید جهت تغذیه ایگوانای خود از کلم،کلم بروکلی،کیوی ،سبزیجات بخصوص سبزجات پهن برگ و سبز استفاده نمایید.
تجارت ایگوانا بخصوص ایگوانای سبز در آمریکا به گونه ای بوده است که تنها در سال 1995 حدود 80000 ایگوانا وارد این کشور شده است.
بیماریهای شایع در ایگواناها:
A بیماریهای استخوانی:
1-: Fibrous Osteodystroph
از جمله بیماریهای شایع استخوانی آنهم به دلیل کمبود ویتامین D3و کلسیم و مشکلات در جذب و تولید این ویتامین ها و مینرال ها است
2-. Rear Leg Paralysis::
از اختلالاتی است که به دلیل کمبود ویتامین B1 فلجی در دم و پاها و قسمتهای انتهایی بدن اتفاق می افتد.
B بیماریهای باکتریایی:
1- بیماریهای تاولی:
بخصوص در ایگواناهایی که در محیطهای مرطوب زندگی می کنند و معمولا مدت طولانی در محیطهای بسته نگهداری می شوند دیده می شود. این تاولها در قسمت زیزین بدن و به صورت عفونی ایجاد می گردد.
آنتی بیوتیک تراپی طولانی مدت می تواند درمان این بیماری باشد.
2- گانگرن یا قانقاریای خشک دم و چنجه ها:
این بیماری باکتریایی می تواند از انتهای دم شروع و بتدریج گسترش یابد.انتهای یک و یا چند پنجه پاها نیز چنین علائمی را نشان می دهد.
رعایت بهداشت محیط و آنتی بیوتیک تراپی از جمله اقداماتی است که می تواند موثر واقع شود.
3- پوسیدگی و فساد در محوطه دهان و دندان:
بدلیل تغذیه بد و ضعف و مشکلات محوطه دهانی و فساد دندانها و .اتفاق می افتد.آنتی بیوتیک تراپی و ویتامین و دادن مایعات و غذای مناسب بسیار موثر است.
4- آبسه ها: گاهی این آبسه ها حاوی مایع نبوده و محتویات پنیری شکلی دارند.گاهی هم بشکل زرین مانند هستند.
5- درمان این عفونتهای چرکی توسط دامپزشک و با باز کردن و خروج محتویات و آنتی بیوتیک تراپی(موضعی و سیستمیک) انجام می شود.چنانچه آنتی بیوتیک تراپی به میزان معینی انجام نشود و یا آنتی بیوتیک مورد نظر علاوه بر مقدار از نظر نوع نیز درست نباشد عفونت مجددا بر میگردد.
بیماریهای انگلی ایگوانا:
انگلهای داخلی و خارجی ایگواناها یکی از شایعترین مشکلات آنها است.گاهی جهت تشخیص بیماریهای انگلی داخلی لازم به آزمایش مدفوع از آنها است.
انگلهای خارجی یا مایت ها-د انگلهای داخلی که مربوط ببه دستگاه گوارش می باشد(کرم ها و پروتوزوا ها) - انگلهای خونی (نوع مالاریا) از مهمترین آنها است.
مایت های خونخوار دشمن ایگواناها:
این انگلها باید توسط درمانها ضد انگل توسط دامپزشک از بین بروند. این مایتها می توانند حتی برای دیگر حیوانات خانگی مشکل آفرین باشند.
جراحات در ایگواناها:
1- سوختگی ها:جدی ترین نوع سوختگی ها در ایگواناها به دلیل تماس آنها با وسایل گرمایی از جمله لامپها است. بهتر است ایگواناها را دور از اینگونه وسایل قرار دهیم.
2- شکستگی دم و نوک پنجه ها نیز از جمله مشکلاتی است که در ایگواناها مشاهده می گردد. بسته به نوع جراحات درمان توسط دامپزشک صورت می پذیرد.
جهت انتخاب ایگوانای خود بایستی موارد ذیل را رعایت نمایید:
حتما ایگوانای جوان شاداب و پرتحرکی را انتخاب نمایید. اندام های حرکتی و دم ان در سلامت کامل باشد.هرگونه جراحات و برآمدگی و تورم بر روی اندام ها نشاندهنده عدم سلامت فیزیکی آنها است.
تکان دادن زبان و حرکت چشم ها و عدم وجود برآمدگی در زیر شکم از جمله علامات سلامتی ایگواناهااست.
روش آموزش و اهلی کردن ایگوآنا
علل اهلی کردن ایگوآنا:شاید این سئوال برای دارندگان ایگوآنا مطرح شود که چرا باید به اهلی کردن این خزنده بپردازند؟
اهلی و رام کردن ایگوآنایی که در کنار انسانها زندگی می کند الزامی می باشد. در غیر این صورت شما باید ایگوآنای خود را در محیطی خارج از منزل و یا دور از دسترس افراد و کودکان قرار دهید.
دیده شده است افرادی که سعی به نگهداری از ایگوآناها به صورت وحشی داشته اند از سمت این حیوان آسیبهای جدی دیده اند و این روش از نگهداری بسیار خطرناک و نادرست می باشد.
بیاد داشته باشید: ایگوآناها حیواناتی وحشی، پرقدرت، پرخاش گر و در بعضی مواقع بسیار خطرناک می باشند و این حالات بیشتر در ایگوآناهای نر دیده می شود که کاملاً این رفتار غریزی بوده زیرا این حیوان برای محافظت از خود و قلمرو در حیات وحش وابسته به این گونه رفتار پرخاشگرانه می باشد تا بتواند به زندگی ادامه دهد. یکی دیگر از علل خشونت ایگوآناها ورود به فصل جفت گیری می باشد این دوران برای ایگوآنای نر همراه با فشار عصبی بالا بوده و حالت تهاجمی بیشتری در این زمان دارند. تغییرات ناگهانی محیط زیست ایگوآنایی که در کنار انسانها زندگی می کند می تواند باعث تغییر رفتار و پرخاشگری در حیوان شود زیرا ایگوآناها به خوبی این تغییرات را تشخیص می دهد. این خزنده تمام سعی خود را برای مقابله در برابر اهلی شدن انجام می دهد. اما صاحبان این خزنده عظیم جثه می توانند با داشتن صبر و حوصله و فراهم کردن یک برنامۀ آموزشی این حیوان را از حالت وحشی خارج کرده و به حیوانی رام و خانگی تبدیل کنند. ایگوآناها خزندگانی باهوش هستند و می توانند به خوبی به آموزشها پاسخ دهند. در تمام مراحل آموزش صاحبان باید رفتاری دوستانه داشته باشند و با حفظ آرامش به حیوان احساس امنیت را انتقال دهند و از انجام رفتارهایی همراه با هیجان و خشونت خودداری کنند تا موجب ترس و یا ایجاد فشار عصبی در حیوان نشود.
توجه: رام کردن ایگوآنا احتیاج به برنامه ای روزانه و مرتب دارد تا حیوان به صاحب و روش آموزش عادت پیدا کند. و در صورت ایجاد وقفه در زمان آموزش ایگوآنا به رفتار و خوی وحشی خود باز میگردد و تمام تلاش صاحبان برای اهلی کردن حیوان بی نتیجه می ماند.
روش آموزش ایگوآنا
بهترین زمان برای آغاز آموزش ایگوآنا در 2سالگی می باشد.
دفع: صاحبان می توانند از 1سالگی این حیوان را با حمام روزانه آشنا سازند تا ایگوآنا به شنا عادت پیدا کند و با این روش می توان عمل دفع حیوان را کنترل کرد.همانطور که در مبحث استحمام اشاره شد ایگوآناها زمانی که در آب نیمه گرم قرار می گیرند روده ها فعال شده و عمل دفع آسانتر و سریعتر انجام می شود. و با استحمام روزانه ایگوآنا به دفع در آب عادت پیدا کرده و در زمانی که به رشد کامل میرسد دیگر محیط زیست خود را به مدفوع آلوده نخواهد ساخت و عمل دفع را در حوضچه ای که در محیط زیست حیوان قرار دارد انجام می دهد.
نام: ابتدای ترین آموزش شناساندن نام ایگوآنا به آن می باشد. و بهتر است اسامی که برای حیوان انتخاب می شود از یک یا دو بخش تشکیل شود. و زمانی که غذا را در اختیار حیوان قرار می دهید حیوان را با نام صدا زده تا ایگوآنا با شنیدن این نام از خود عکسالعمل نشان دهد. و زمانی که ایگوآنا به این رفتار روزانۀ شما در هر وعدۀ غذایی عادت پیدا کرد می توانید تکه ای از غذا را در دست گرفته و با صدا زدن نام حیوان آن را تشویق به گرفتن غذا از دست خود کنید. هیچگاه غذا را به اجبار به حیوان ندهید.( با چسباندن غذا به دهان و یا با زدن آن به صورت حیوان) بلکه اجازه دهید ایگوآنا خود برای گرفتن غذا به سمت شما بیاید.
نوازش: یکی از بهترین روشها برای آموزش ایگوآنا عادت دادن حیوان به نوازش کردن
می باشد و می توان این روش را از دورانی که ایگوآنا کوچک است آغاز کرد. شما نباید توقع داشته باشید که ایگوآناها مانند سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی به سادگی اجازه دهند آنها را نوازش کنید. بهتر است این آموزش زمانی صورت گیرد که حیوان از فعالیت کمتری برخوردار می باشد.(صبح، هنگامی که ایگوآنا تازه از خواب بیدار شده است و یا شب هنگام که حیوان آمادۀ خوابیدن می باشد.)
زمانی که ایگوآنا هنوز به این رفتار عادت نکرده است باید این آموزش در محیط زندگی ایگوآنا و یا در زمان استحمام صورت گیرد. ایگوآناها از نوازش شدن توسط انسانها لذت می برند و این عمل را با بستن چشمها نشان می دهند. شما می توانید پشت گوش، زیر چانه و روی سر حیوان را نوازش کنید و برای ایجاد رابطه ای دوستانه، در این زمان به آرامی با حیوان صحبت کنید، زیرا صدای آرام و دوستانه شما به حیوان آرامش و امنیت را هدیه می دهد.
سن و سایز ایگوآنا
افرادی که به تازگی با ایگوآنا آشنا شده اند و تصمیم به نگهداری از این حیوان در منزل دارند باید به این نکته توجه داشته باشند که ایگوآنا حیوان درشت جثه ای است شاید زمانی که برای خریداری این خزنده به حیوان فروشی مراجعه می کنند با موجودی ظریف و کوچک روبرو شوند و تصور کنند نگهداری از آن در منزل بسیار آسان است در صورتی که این تفکر کاملا اشتباه است زیرا جثه این حیوان در زمان رشد کامل به 2 متر می رسد، که نگهداری از آن احتیاج به محیطی وسیع دارد،. و هرچه محیط زندگی ایگوانا بزرگتر و شرایط نگهداری بهتر باشد میزان رشد این خزنده بیشتر و سریعتر می شود.
بیشتر افرادی که از ایگوآنا نگهداری می کنند زمانی که به این بخش می رسند شاید متعجب شوند و این سئوال برایشان پیش آید، که چرا سایز و وزن ایگوآنای آنها با این سایز و اندازه هایی که مطرح شده مغایرت دارد؟
علت نداشتن شرایط مناسب زیستی و تغذیه ای است، هرچند شما بعد از خریداری این خزنده شرایط مناسبی برای آن فراهم کرده باشید اگر در آن زمان (زمان نگهداری توست فروشنده) سن حیوان شما بیشتر از 6 ماه باشد به سختی می توانید ایگوآنای خود را به رشد طبعی برسانید. زیرا بسیاری از افرادی که دلال حیوانات هستند تعداد کثیری از این خزنده ها را در شرایط نامناسب وارد کشور کرده و در محیط های کوچک بدون نور و دمای مناسب نگهداری می کنند و اکثر این ایگوآناها دچار سوء تغذیه می شوند. بهتر است در زمان خریداری ایگوآنا به فکر خریدی ارزان نباشید بلکه سلامت حیوانتان را مد نظر داشته باشید در غیر این صورت هزینۀ بیشتری را باید صرف مداوای آن کنید.
در جدول زیر سایز و وزن ایگوآناهایی که دارای تغذیه سالم بوده و در شرایط مناسب نگهداری و پرورش یافته اند ذکر شده است.
********************************************سن
وزن****طول دم******طول بدن***(زمان رشد جسمی)
__________________________________________________ _____
90گرم***** 23_15سانتیمتر******* 9_ه/6سانتیمتر ********ابتدای تولد
5/1_1 ****5/68_15 ********** 33_5/20 ************1 سالگی
4_2 ******5/19_17 **********30_28 *************** 2
6_4 *******107_76 *********** 5/35_30 *************3
8_5 *******122_89 ********** 41_5/53 **************4
15_10 ****5/152_114 *******51_46 ****************5
18_14 *** 168_127 ********* 56_51 ****************6
20_15 *** 183_127 ********* 61 _56 ****************7
این كاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 3119
#40
Posted: 4 Feb 2012 13:00
طوطی خاکستری افریقا (کاسکو)
[imgs= 
][/imgs]
طوطی های خاکستری مانند سایر طوطی سانان از هوش بالا برخوردارند اما چیزی که مشخص است این است که بالا ترین قدرت تقلید صدا را دارند مانند انسانها خصوصیات رفتاری و عادتهای متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند مثلا اگر دو طوطی خاکستری را با هم مقایسه کنیم
ممکن است:
اولی اهل سرو صدا کردن و دیگری زیاد سرو صدا نکند
اولی اهل پرواز کردن و دومی بیشتر علاقه به خزیدن داشته باشد یعنی از شاخه ها و دیواره قفس بالا و پایین بره.
اولی علاقه بیشتری به تقلید صدا ها و استعداد سخن گفتن را داشته باشه و دومی کمتر به این کار علاقه داشته باشه البته بستگی به صاحب انها هم دارد یعنی می بایست اموزش دهنده خوبی باشید تا طوطی به خوبی از قدرت تقلید صدای خود استفاده کند با صبر و حصله و تشویق و اموزش هایی که در ادامه اورده شده.
كاسكو بهترين پرنده سخن گو است. و ازمشهورترين طوطيهاي خانگي ميباشد. اگربهش توجه كافي شود به پرنده اي بسيار باهوش وعلاقه مند به صاحب خود تبديل خواهد شد.
و بسیاری تفاوت های دیگر مثل علاقه داشتن به غذاهای مختلف (دانه ها و میوه ها)
پس در ابتدا به این نتیجه رسیدیم که این طوطی های خاکستری ظاهرا شبیه به یکدیگر هستند اما در اصل دارای عادتهای رفتاری و غذایی بسیار متفاوتی نسبت به یکدیگر هستند که این هم نشان دهنده هوش بالای انهاست. به همین خاطر هم هست که انها به راحتی در اسارت جفتگیری نمی کنند و جفت شان را باید خود انتخاب کنند.
نام اصلی این پرنده طوطی خاکستری است که انرا اشتباها در ایران کاسکو می نامند. حتی کتابهایی در ایران نوشته شده که کاملا درست و قابل اعتماد نیستند.تو کتاب و در هر جای علمی و رسمی دیگر نباید از لفظ اشتباه کاسکو استفاده کرد زیرا کلمه کاسکو یک نام اشتباه و بی معنا است و هنوز مشخص نیست این اسم از کجا امده و در ایران باب شده.
متاسفانه بسیاری هنگامی که با من تماس می گیرند و مراجعه می کنند با مشکلی روبرو شده اند که دلیل اصلی ایجاد اون مشکل اطلاعات غلط و اشتباهی بوده که در سایتها و کتابها مطالعه کرده بوده اند.
کاسکو احتیاج به نزدیکی و محبت همیشگی صاحب خود دارد.
کاسکوی جوان گران قیمت تر است اما پیشنهاد میشود اگر قصد خرید دارید پرنده جوان را انتخاب کنید زیرا طوطی ها جانوران وحشی هستند و رام کردن یا سخنگو کردن یک طوطی سن و سال دار مشکل خواهد بود. این نکته را هرگز فراموش نکنید که جانور مورد نظرتان به خواسته خود نزد شما نیامده بلکه شما او را طلب نموده اید پس بایستی استحقاق داشتن شرایط مطلوب خود را دارا باشد
هر كاسكو عادات مخصوص خود را دارد اما به‌طور كلي مي‌توان كاسكوها را از لحاظ عادات و رفتارهايي كه دارند، در چندين دسته كلي تقسيم‌بندي كرد
كاسكوها از حدود 2 ماهگي، به‌طور كامل پر درمي‌آورند و از وقتي كه رنگ چشم آنها زرد مي‌شود، سن آنها از روي رنگ چشمها و رنگ دم قابل تشخيص نيست. همچنين نمي‌توان از روي شكل ظاهري كاسكو به نر يا ماده‌بودن او پي برد. اگر به آنها نزديك بشويم و قار بزنند و حالت حمله يا ترس به خود بگيرند، معلوم مي‌شود كه هنوز وحشي بوده و با انسان انس نگرفته‌اند.
اگر با نزديك‌شدن به كاسكويي، او حالت مذكور را نشان ندهد و به راحتي اجازه بدهد به او نزديك شويد و حتي سرش را نوازش كنيد يا به منقارش دست بزنيد، معلوم مي‌شود كه مرحله وحشي‌بودن و انس نداشتن با انسان را پشت‌سر گذاشته است.
اگر دست‌تان را به يك پاي كاسكو نزديك كنيد و فشار ملايمي به آن بدهيد و كاسكو ابتدا يك پا و سپس پاي ديگرش را روي دست شما بگذارد و به عبارتي روي دست شما بيايد، اين حالت از لحاظ اهلي‌بودن پيشرفته‌تر از حالت قبلي است اما اگر انتظار داشته باشيد كه با اولين برخورد حتي يك كاسكوي سخنگو سخني را بگويد، اين انتظار كاملا بيجاست زيرا حتي كاسكوهايي كه توسط صاحب قبلي خود سخنگو شده‌اند، مدتي طول مي‌كشد تا اولين كلمه را در حضور صاحب جديد به زبان آورند؛ البته كشيدن سوت‌هاي يادگرفته به علت نزديك‌بودن تن آنها با تن صداهاي طبيعي كاسكو، در اولين روزهاي به خانه‌آوردن يك كاسكوي اهلي و سخنگو، عادي است. اما سخنگويي اغلب كاسكوهاي سخنگو زماني آغاز مي‌شود كه با زواياي محيط جديد زندگي و افراد خانواده آشنا شوند. در تمام موارد ذكرشده، بين هر كاسكو با كاسكوي ديگر تفاوت وجود دارد؛ ممكن است شما يك كاسكوي سخنگو را به خانه بياوريد و به محض برداشتن پوشش اطراف قفس، كلمه يا جمله‌اي را بر زبان آورد و ممكن است يك هفته طول بكشد تا كاسكو بتواند كلمات و جملاتي را كه آموخته تكرار كند.
هوش كاسكوها نيز با هم متفاوت است. ممكن است يك كاسكو در تمام عمر طولاني‌اش نتواند تقليد صداي انسان را ياد بگيرد، همچنين ممكن است يك كاسكو پس از به حرف‌آمدن – درصورت آموزش صحيح روزانه – قادر به يادگيري يك كلمه در روز باشد.
وقتي به كاسكوهاي وحشي نزديك مي‌شويد، عموما قار مي‌كشند. بعضي از آنها بدون اينكه از جاي خود تكان بخورند، قار مي‌كشند، برخي خودشان را به ديواره‌هاي قفس مي‌چسبانند و قار مي‌كشند و بعضي هم چنان مي‌ترسند كه خودشان را به اين طرف و آن طرف قفس مي‌كوبند.
اگر شما انگشت خود را به طرف منقار كاسكوي وحشي ببريد، ممكن است دست شما را محكم گاز بگيرد و متعاقبا قار بكشد. شايد هم وحشت‌زده خود را به ديواره‌هاي قفس بچسباند و قار بكشد يا با پروازهاي كوتاه خودش را به ديواره‌هاي قفس بكوبد.
اگر شما غذايي را به منقار كاسكو نزديك كنيد؛ ضمن اينكه قار خواهد كشيد، ممكن است غذا را با منقار خود بگيرد و پرتاب كند يا آن را با حالت تهاجمي‌اي بگيرد، تكه تكه كند و كف قفس بيندازد. شايد هم آن را بگيرد و بين انگشتان پاي خود قرار دهد و مشغول خوردن آن شود اما قاركشيدن براي تمام كاسكوهاي وحشي تازه خريداري‌شده – كم و بيش – طبيعي و عادي است.
ممكن است اسباب‌بازي‌هاي جديد موجب ترسيدن طوطي شما شود؛ بنابراين قبل از قرار دادن آنها به‌عنوان اسباب‌بازي دائم در قفس، سعي كنيد در خارج از قفس طوطي را با آنهاآشنا كنيد.
چشم‌هاي شفاف و براق نشانه سلامتي طوطي است، طوطيهاي بيمار در حالت بيداري چشماني نيمه‌باز دارند و اغلب نوعي ترشح از چشم آنها بيرون مي‌آيد.
بعضي گياهان خانگي براي طوطيهاي شما سمي‌اند؛ بنابراين طوطي خود را از هر نوع گياه خانگي‌اي دور نگه داريد.
در صورتي كه كاسكوي شما كاملا اهلي شده باشد در همه حال – از جمله هنگام معاينات – به خوبي با شما همكاري مي‌كند.
كاسكوها پرنده‌هاي بسيار بازيگوشي هستند؛ آنها با اسباب‌بازي‌هاي خود و به‌خصوص اسباب‌بازي‌هاي جديد بازي مي‌كنند.
كاسكوها دوست ندارند كسي از جلو به آنها نزديك شود؛ چنين حركتي باعث ترساندن آنها مي‌شود، پس بهتر است انگشت خودتان را مستقيما به آرواره پايين طوطي نزديك كنيد و كمي زير چانه او را بخارانيد و سپس ماليدن دست خود را به پشت گردن ادامه دهيد.
كاسكوها قبل از اينكه روي چيزي بنشينند، با منقار خود ميزان محكم‌بودن آن را آزمايش مي‌كنند؛ بنابراين وقتي مي‌خواهيد كاسكو را روي دست خود بنشانيد،ابتدا منقارش را به دست شما نزديك مي‌كند؛ در اين حالت نترسيد و دست‌تان را عقب نكشيد.
طوطيهاي ناخوش معمولا پرهاي پف كرده دارند
پراکندگی جغرافیایی
کاسکو بیشتر قسمتهای افریقای مرکزی در کمربندی وسیع از جزایر گینه تا شمال غربی تانزانیا و كنيا یافت میشود.
طول بدن کاسکوی دم قرمز تقريبا ۳۳ سانتيمتر و دم سیاه حدودا ۲۶ سانتی متر
معرفی و شناخت کاسکو
نگهداری پرندگان زینتی یک سرگرمی دیرینه است که هزاران سال قدمت دارد و روز به روز رو به گسترش است. طوطی ها بسیار گران قیمت هستند و این تصادفی نیست علت های زیادی دارد یکی اینکه نگهداری این پرنده ها نسبت به سگ و گربه ... که ممکن است مشکلاتی را در پیش داشته باشند ندارد و نگهداری از پرنده کمی اسان تر است و این پرندگان می توانند به صورت مونس و همدمی واقعی برای انسان درایند.طبیعت سازگار و مطیعی دارند و می توانند با شباهت فوق العاده زیاد و حیرت اوری صدای انسان و یا سایر صداها مثل زنگ تلفن. ایفن . دزدگیر ماشین صدای پرنده های دیگر وبسیاری از صداهای اطراف خود را تقلید می کنند!. طبق تحقیقات محققان که در کشورهای مختلف به انجام رسیده نگهداری پرندگان زینتی اثرات مفیدی بر روی جسم و روان صاحبان خود در هر گروه سنی می گذارد.
نگهداری این پرنده ها در این دنیای پر استرس برای صاحبان خویش ارامش چه از لحاظ جسمانی و چه روانی به ارمغان می اورد.
طوطیها بخاطر استعداد تقلید و یاد گیری خارق العاده خود نسبت به سایر جانوران وضعیتی استثنایی دارند. علاوه بر ان زیبایی و رفتار برخی از انواع انها بی شک بسیاری از افراد را که رابطه چندانی با جانوران ندارند را هم تحت تاقیر قرار می دهد.برخی از انواع طوطی ها خصوصا خاستری(کاسکو) کاکادو کاسکوي سبز امازون ارا ماکائو و... به مرور به عنوان عضوی از خانواده در امده و وابستگی زیادی نسبت به انسان پیدا میکنند . انان قادرند مشکلترین جملات و حرکات را اموخته و در جای خود از ان استفاده کنند.بعضی حتی نقش نگهبان منزل را در غیاب صاحب خود به عهده میگیرند.
كاسكو بهترين پرنده سخن گو است. و ازمشهورترين طوطيهاي خانگي ميباشد. اگربهش توجه كافي شود به پرنده اي بسيار باهوش وعلاقه مند به صاحب خود تبديل خواهد شد .
نگهداری از پرنده هایی نظیر کاسکو مرغ مینا ، کاکادو ، ارا و... چندان اسان نیست و این جانب که نویسنده این سایت هستم تجربه در نگهداری انها را دارم . اگر وقت و حصله کمی دارید نگهداری از انها پیشنهاد نمی شود. اما می توانید پرنده های کوچکتری مانند عروس هلندی و مرغ عشق و فنج و... را انتخاب کنید (به صورت جفت)
کاسکو احتیاج به نزدیکی و محبت همیشگی صاحب خود دارد.
کاسکوی جوان گران قیمت تر است اما پیشنهاد میشود اگر قصد خرید دارید پرنده جوان را انتخاب کنید کاسکوی جوان قدرت یادگیری بیشتری دارد.
همه چیز در معاشرت با پرنده خلاصه می شود
به هیچ وجه از خشونت و فشار استفاده نکنید رمز موفقیت در همین نکته خلاصه شده است. اجازه دهید پرنده تان هر انچه را که توام با خرابکاری نیست انجام دهد مسلما اگر مایل باشید می توانید پرنده را در دست بگیرید اما صبر نمایید تا بدلخواه خود نزد شما بیاید مطابق تجربیا اینجانب طوطی تربیت شده خود اغلب مبادرت به این کار می ورزد.
طوطی انفرادی انسان را به عنوان جایگزین جفت خود تلقی می نماید. لذا معاشرت انسان برایش ضروریست . اگر در اطاق دیگری هستید پرنده تان احتمالا علاقه به همراه بودن شما دارد.این پرنده های باهوش در طبیعت نیز هر کاری را مشترکا انجام میدهند.
بسیاری از طوطیان کوچک و یا مرغ مینا که پرواز کننده خوبی هستند صاحبان خود را با پرواز همراهی میکنند. اما انواعی که تحرک کمتری دارند مانند کاسکو وطوطی های بزرگ دیگر روی شانه نگهدارنده خود جای میگیرند.
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
صفحه 4 از 6