انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
گفتگوی آزاد
  
صفحه  صفحه 5 از 9:  « پیشین  1  2  3  4  5  6  7  8  9  پسین »

دنیای معلولان


زن

 
توانمندسازی را از خود آغاز کنیم

هر سال به مناسبت‌های گوناگون مانند روزهای جهانی معلولان، نابینایان،‌ ناشنوایان و... مراسم مختلف برگزار شده و ده‌ها مقاله در رسانه‌های گروهی كشورهای مختلف منتشر می‌شود.
محور این مراسم و مقالات مورد اشاره گرامیداشت جایگاه معلولان، تاكید بر حقوق مشخص اجتماعی آنان و آگاه‌سازی جامعه در مورد توانمندی‌های این افراد است. تاكید بر حقوق مشخص اجتماعی آنان و آگاه‌سازی جامعه در مورد توانمندی‌های این افراد است...

توانمندسازی را از خود آغاز کنیم

تاكید بر این كه افراد معلول انسان‌های دارای محدودیت‌های جسمی، جسم ذهنی و روحی هستند، اما این تفاوت‌ها را باید هم عرض تفاوت‌های انسان‌های دیگر تلقی كرد و از اعمال هر گونه پیشداوری منفی نسبت به توانمندی‌های افراد معلول خودداری كرد.
بر همین اساس بخش عمده‌ای از فعالیت انجمن‌های معلولان و فعالان معلول را فرهنگسازی و ترویج آگاهی در میان مردم نسبت به توانمندی‌های افراد معلول تشكیل می‌دهد، اما با احترام به ارزش این فعالیت‌های فرهنگی و آگاهی بخشی باید توجه كرد كه مردم با حسن نیت و با ذهنی در آغاز خالی از پیشداوری نسبت به افراد معلول برخورد می‌كنند.
در واقع جامعه در ضمیر ناخودآگاه جمعی خود با همدلی و همدردی با انسان‌های دارای محدودیت‌های جسمی و حسی برخورد می‌كند و درصدد آن است كه از هر راه ممكن در كاهش آثار ناشی از محدودیت‌های افراد معلول به كمك آنها بشتابد،‌ آنچه مشكل‌ساز می‌شود قبل از سطح برخورداری‌های فرهنگی و علمی هر جامعه موقعیت واقعاً موجود افراد معلول در هر جامعه مفروض است.
این وضعیت اجتماعی معلولان است كه دید جامعه را نسبت به آنان تعیین می‌كند. طبیعی است هر جامعه‌ای ولو با حسن نیت و برخوردار از نیك‌نهادی جامعه بشری نمی‌تواند در برخورد با افراد معلول بیكار، منزوی و محروم از نظر اقتصادی و اجتماعی به توانمندی افراد معلول فكر كند. بر همین منوال باز طبیعی است كه مردم در مواجهه با افراد معلول تحصیلكرده، مرفه و اثرگذار قضاوتی مثبت نسبت به این افراد پیدا كند و با توجه به محدودیت‌های مقابل آن افراد معلول توانمند آنها را در مقایسه با افراد سالم تكریم نكند پس برای ایجاد باور صحیح جامعه نسبت به توانمندی‌های افراد معلول باید ابتدا این افراد توانمند شوند تا با تحقق این امر جامعه برداشتی مثبت از آنها به دست آورد. همین امر نقطه آغازین استراتژی سازمان‌های خودیار معلولان و انجمن‌های همدل با معلولان قرار می‌گیرد «باید توانمندسازی را از خود آغاز كنیم».
● استراتژی فعالیت‌های اجتماعی معلولان
در بخش نخست این نوشتار به ضرورت آغاز توانمندسازی از خود معلولان رسیدیم، اما شاید به دلیل انگیزه‌های قوی فردی یا به موازات آن ضعف تجربی كار جسمی در كشورمان عمده‌ترین گرایش توانمندسازی معلولان معطوف به فرد معلول شود. به بیان ساده هر شخص معلول می‌كوشد متناسب با توان خود به موفقیت‌های اجتماعی دست یابد.
خوشبختانه در این رهگذر شاهد ظهور تعداد زیاد و روزافزونی از افراد معلول موفق در جامعه هستیم، اما این موفقیت‌ها تاثیر كمی بر اصول كامیابی جمعی معلولان در جامعه داشته است.
باید در نظر داشت مشكلات معلولان عمدتاً جمعی است برای مشكلات اجتماعی باید راه‌حل‌های اجتماعی یافت نه فردی، اینجاست كه نقش بارز انجمن‌های معلولان به عیان می‌آید اگر دید جامعه نسبت به هر فرد معلول با توانمند كردن او اصلاح می‌شود بر همین پایه با توانمندسازی انجمن‌های معلولان است كه می‌توان دید جامعه را نسبت به گروه‌هایی كه برای بیشترین بهره‌مندی از منابع جامعه تلاش می‌كنند عوض كرد و در این میان سهم گروه‌هایی بیشتر است كه توانمندی سازماندهی قوی‌تر و اثرگذاری بیشتر را بر مدیریت توزیع‌كننده منابع داشته باشند.
معلولان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. برای كسب فرصت‌های برابر اجتماعی با سایر آحاد جامعه معلولان چاره‌ای به جز افزایش اثرگذاری بر تصمیم‌گیری‌های كلان جامعه ندارند. برای تحقق این استراتژی باید انجمن‌های معلولان آموزش ببینند و توان سازماندهی خود را بالا ببرند.
آموزش در مورد ریشه مشكلات اجتماعی معلولان، چگونگی ارائه راهكارهای علمی و عملی متناسب با شرایط جامعه برای حل آن مشكلات ، چگونگی تعامل با سازمان‌های اجتماعی دیگر در جهت دستیابی به اهداف معلولان، چگونگی استفاده از گروه‌های قدرت برای دخالت موثر بر روند تصمیم‌گیری‌های مدیریت جامعه در امور معلولان یا معطوف به آنها.
یكی دیگر از محورهای اصلی توانمندسازی انجمن‌های معلولان تولید منابع مالی و فیزیكی برای رفع نیازهای معلولان و به عبارت دیگر ورود انجمن‌های معلولان و تولید منابع مالی و فیزیكی برای رفع نیازهای معلولان به عرصه اجرایی در قالب اجرای پروژه مشخص است. همه این امور البته ممكن اما مستلزم آموزش پیگیر و علمی سازمان‌های جمعی معلولان است.
با ذكر یك مثال ملموس در مورد كشورمان اهمیت این ضرورت را تشریح و بحث را پایان می‌دهیم. مهمترین سند در دست معلولان كشورمان در جهت تامین حقوق آنان قانون جامع حقوق معلولان است، اما با وجود گذشت دو سال و نیم از تصویب این قانون بسیاری از مواد آن اجرا نشده یا حداقل كامل اجرا نشده‌اند. شاید در این میان اكثریت معلولان انگشت تقصیر را به سمت سازمان‌های دولتی گرفته و به شكلی اعتراض‌آمیز در مورد علل عدم اجرای كامل قانون پرسش می‌كنند. مطالعه دقیق قانون، ۲ نكته را روشن می‌كند.
نخست حیطه گستره شمول آن از امور رفاهی و آموزش و اشتغال گرفته تا مناسب‌سازی محیطی و ترویج فرهنگی كه البته توجیه‌كننده صفت جامعیت قانون است، دوم ضرورت هماهنگی فرابخشی میان سازمان‌های اجرایی برای تحقق كامل قانون اگر بر این ویژگی‌ها محدودیت توان سازمان‌های دولتی متولی امور معلولان در واداشتن دستگاه‌های اجرایی گوناگون را برای اجرای قانون مذكور و ضعف هماهنگی ضروری در این خصوص را بیافزاییم آنچه به دست می‌آید وضعیت موجود و البته نامطلوب اجرای قانون برای معلولان است.
آنچه این فاصله را پر می‌كند نقش سازمان‌های خودیار معلولان برای رفع نقایص پیش‌گفته در اجرای كامل قانون جامع حقوق معلولان است. اگر سازمان‌های مذكور گردهم آیند و برای جبران ناهماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی در خصوص پیگیری اجرای حقوق معلولان كانونی را به وجود آورند و با تشكیل كمیته‌های تخصصی از متخصصان برجسته معلول یا همدل با معلولان اجرای قانون را از همه دستگاه‌های اجرایی كشور پیگیری كنند شاهد تحولی اساسی در این زمینه خواهیم بود.
زمان آن فرا رسیده است كه معلولان با تكیه بر سرمایه‌های فردی موجود در میان این گروه خود موتور محركه تحقق اهداف اجتماعی خویش گردند به شكل سازمان یافته حقوقشان را بیان و دنبال كنند، با استفاده از اهرم‌های قدرت مانند مجلس شورای اسلامی، شوراها و دولت در جهت بهبود زندگی خویش اقدام كنند و با ارایه راهكارها بر تصمیم‌گیری در مورد خود اثر قاطع گذارند، برای تحقق این امور چاره‌ای به جز توانمندسازی جمعی معلولان بر محور آموزش گروهی نیست. با امید آغاز حركت مصمم جمعی در این خصوص.

منبع:ویستا
     
  
زن

 
انزوای ایدز

نگاه به ایدز به ویژه در جوامع سنت گرا، هیچ گاه نمی‌تواند خنثی باشد؛ اما برخورد‌های غیراحساسی و مبتنی بر واقعیت آن چیزی است که امروزه در برخورد با این موضوع توصیه می‌شود.
ایدز یک بیماری است؛ همان طور که یک بیمار مبتلا به سرطان را محکوم نمی‌کنیم، نسبت به او هم حس همدردی داریم و برایش آرزوی بهبودی می‌کنیم افراد مبتلا به ایدز نیز فارغ از اینکه چگونه به این بیماری دچار شده‌اند نیاز به حمایت دارند؛ حمایتی که نتایج آن بیش از آنکه به این افراد بازگردد، در خدمت جامعه است. طرد‌کردن این افراد و به حاشیه راندن آنها، تنها انکار واقعیتی است که امروزه تمام کشورها با آن درگیرند. با واقع نگری نسبت به این موضوع و پرهیز از بزرگ نمایی و کوچک انگاری، می‌توان از افزایش شمار افرادی که در آینده، آلوده به این ویروس می‌شوند، جلوگیری کرد...

انزوای ایدز

«ف، ر»، ۸ سال پیش زمانی که هنوز ۲۰ سال نداشت، با پسر همسایه شان ازدواج کرد. همه چیز به خوبی سپری می‌شد تا اینکه او متوجه اعتیاد همسر شد اما در خانواده سنتی آنها راهی برای بازگشت نبود، «دختری که ازدواج می‌کند با رخت سفید به خانه بخت می‌رود و با کفن بیرون می‌آید»، بنابراین چاره‌ای نبود جز سوختن و ساختن. تلاش‌های «ف، ر» برای ترک اعتیاد همسرش بی‌نتیجه ماند تا اینکه یک سال پیش، یعنی چند ماه پس از تولد فرزندشان، همسرش بر اثر ایدز فوت کرد. او به خانه پدر بازگشت؛ اما با رخت سیاه و بیماری ایدز و فرزندی که هنوز وضعیت آلوده بودن او به این ویروس مشخص نیست.
از «ف، ر» می‌پرسم، آیا خانواده‌ات از وضعیت فعلی تو اطلاع دارند؟ می‌گوید:نه، هیچ وقت هم نخواهم گفت. چون برخوردشان را با این موضوع می‌توانم پیش‌بینی کنم. بیشتر به خاطر دخترم چون نمی‌خواهم از همین حالا طرد شود. او پس از فوت همسرش در حالی که با خانواده پدری زندگی می‌کند، برای تامین هزینه‌های زندگی خود و دخترش در یک کارخانه بسته‌بندی مواد غذایی مشغول به کار شده است!
در حالی که اشک در قاب چشمانش حلقه زده، ادامه می‌دهد: ما خیلی دیر بچه دار شدیم اما متأسفانه زمانی این اتفاق افتاد که بدون آنکه خودم بدانم آلوده به ویروس ایدز، شده بودم. بعد از زایمان و فوت همسرم، وقتی متوجه این موضوع شدم که کار از کار گذشته بود. دکترها می‌گویند اگر در همان ماه‌های اول بارداری متوجه شده بودم، می‌توانستم بچه را سقط کنم یا با استفاده از دارو تا حد زیادی احتمال ابتلای فرزندم را کاهش دهم. حالا منتظرم دخترم ۱۸ ماهه شود. آزمایش‌ها در این سن نشان می‌دهند که آیا او هم آلوده شده است یا نه!
● وقتی همه می‌ترسند
شنیدن داستان زندگی قربانیان ایدز، از زمان و نحوه ابتلا تا مطلع شدن از موضوع و زندگی در سایه ایدز ناراحت‌کننده است، اما وقتی به تمام این دردها، درد طرد شدن و به انزوا کشیده شدن نیز اضافه می‌شود آن وقت داستان ایدز تلخ‌تر می‌شود.
«ن، زاهدی» ۳۶ سال دارد. او در سال‌های نه چندان دور، نمونه یک زن خوشبخت و مثال‌زدنی بود. همسرش امیر، فارغ‌التحصیل یکی از دانشگاه‌های هند، به‌عنوان استاد دانشگاه مشغول به کار بود و فرزندانش در سایه عشق پدر و مادری که دخترعمو، پسر عمو بودند، دوران کودکی خود را سپری می‌کردند، اما امیر ناگهان به بستر بیماری افتاد. همه چیز با یک سرماخوردگی ساده شروع شد که با طولانی شدن مدت زمان آن، مشکوک به‌نظر می‌رسید. گرچه تشخیص بیماری، ابتدا دشوار به‌نظر می‌آمد، اما آزمایش‌های دقیق‌تر نشان داد امیر مبتلابه ایدز است. از آنجا که هیچ تردیدی درباره گذشته امیر وجود نداشت، عمل جراحی دندان و لثه که در دوران دانشجویی در هند انجام شده بود تنها نقطه تاریک اما اثرگذار در ابتلای او به‌نظر می‌رسید.
«ن، زاهدی» می‌گوید: امیر از نظر جسمی تحلیل می‌رفت اما آنچه بیشتر او را از پا انداخت، اخراجش از سازمان محل اشتغالش بود که در نهایت موجب شد تا از دانشگاه نیز استعفا دهد. به مرور که اقوام و آشنایان از موضوع مطلع می‌شدند، بیشتر از ما فاصله می‌گرفتند، حتی بعضی شان از ترس اینکه مبادا مجبور به ملاقات با ما شوند، تماس‌های تلفنی خود را هم قطع کردند. این وضعیت وقتی بدتر شد که آزمایش‌ها نشان داد من و پسر کوچکم هم آلوده شده‌ایم.
حرف که به اینجا می‌رسد، دیگر نمی‌تواند گریه‌اش را کنترل کند. اشک‌هایش را پاک می‌کند و ادامه می‌دهد: مدتی پس از مراسم تدفین همسرم، مسئولان مدرسه پسرم از من دعوت کردند تا سری به آنجا بزنم. اول فکر می‌کردم می‌خواهند در گذشت همسرم را تسلیت بگویند، اما این جلسه تبدیل به یک جلسه بازجویی درباره علت مرگ همسرم شد. وقتی به آنها گفتم همسرم بر اثر سرطان فوت کرده، گفتند ما با مرکز بهداشت منطقه تماس گرفتیم و مطمئن هستیم که همسر شما به‌دلیل ایدز فوت کرده است. حتی آنها اطلاع دادند شما و پسرتان نیز آلوده شده‌اید. آنها به من گفتند خیلی خودخواه هستید که سلامتی این همه انسان را به خطر انداخته اید. هرچه زودتر باید پسرتان را از این مدرسه ببرید و درباره ادامه تحصیل او تصمیم دیگری بگیرید.
● زندگی با راز ۲۰ ساله
برخی افراد مبتلا به ایدز هم چنان که به نمونه‌هایی از آنها اشاره شد، بدون پیش‌بینی این موضوع و با پنداری شبیه به بسیاری از ما که این بیماری را همیشه دور از خود فرض می‌کنیم، آلوده شده‌اند. همه آنها وقتی اولین بار متوجه بیماری خود شدند، ترسیدند و خود را در پایان راه زندگی تصور کردند. اما ایدز بیماری‌ای است که گرچه تاکنون درمانی برای آن کشف نشده، اما راه‌های پیشگیری و درمان‌های کنترل‌کننده برای مبتلایان به آن وجود دارد؛ چنان چه «بهروز، س»، ۲۰ سال است که به قول خودش «مثبت» است. اما در تمام این سال‌ها مثل باقی افراد و حتی بهتر از آنها زندگی می‌کند. زندگی برای او فرصتی است که باید از لحظات آن لذت ببرد. او که مدرس زبان انگلیسی است، با بیماری‌اش مشکل خاصی ندارد، تنها مسئله او در تمام این سال‌ها مطرح کردن این موضوع با خانواده‌اش است؛ خانواده‌ای که نمی‌دانند علت امتناع او از ازدواج چیست.
بهروز، وقتی که دانشجو بود براثر تصادف در بیمارستان بستری شد و مدتی طولانی در حالت کما به سر برد. پزشکان معتقد بودند که بازگشت او به زندگی و حیات دوباره‌اش چیزی جز معجزه نیست، غافل از اینکه معجزه حیات او با ویروس ایدز همراه بود؛ ویروسی که با تزریق خون آلوده در بیمارستان به او منتقل شد.
● درد مشترک، زندگی مشترک
بر خلاف باور عمومی هنوز برخی از بیماران مبتلا به ایدز با وجود تمام رنج‌های روحی و جسمی امیدهای زیبایی به زندگی دارند. ازدواج، واژه‌ای نیست که در دنیای ایدز به‌طور مطلق خط بخورد، چنان چه حامد و سمیرا که هر دو آلوده به ایدز هستند یک سال است که زندگی مشترک خود را با توجه به توصیه‌های پزشکی آغاز کرده‌اند. حامد که اهل هنر است در دوره خدمت سربازی به‌علت خالکوبی در پادگان آلوده شده و سمیرا نیز که برادر معتادی داشته، وقتی به‌طور اتفاقی با سرنگ آلوده او تماس پیدا کرده، مبتلا شده است. آنها از زندگی خود راضی هستند و مسئله مشترکشان برای هردو آنها قابل درک است. حامد در بخش مربوط به بیماری ایدز یکی از بیمارستان‌های تهران مشغول به کار است و به‌صورت داوطلبانه کلاس‌های آموزش هنر برای بیماران برگزار می‌کند. آنها در زندگی مشترکشان مشکل خاصی ندارند جز آنکه بهتر است به بچه دار شدن فکر نکنند.
● آخرین آمار
آخرین آمار مبتلایان به ایدز از سوی دانشگاه‌های علوم پزشکی، خدمات بهداشتی و درمانی سراسر کشور، ۱۷۸۱۵ نفر اعلام شده است؛ ۸/۹۳ درصد را مردان و ۲/۶ درصد آن را زنان تشکیل می‌دهند. اما بنا به اظهارات محرز، عضو کمیته کشوری مبارزه با ایدز، گرچه تاکنون تعداد ۱۷ هزار بیمار مبتلا، ثبت شده است اما تخمین زده می‌شود، ۹۰ هزار بیمار ایدزی در کشور وجود داشته باشند. بنابراین اطلاع‌رسانی که منجر به واقع بینی و در نهایت اقدام به موقع می‌شود، تنها با ارائه آمارهای غیرواقعی حل نمی‌شود و این آمارهای پایین از اثرگذاری واقعیت پنهان ایدز کم نمی‌کنند.
● درد پنهان
بدنامی بیماری ایدز باعث پایمال شدن حقوق اجتماعی افراد آلوده به این ویروس می‌شود. جامعه، افراد آلوده به ویروس ایدز(HIV) را طرد و از فعالیت‌های اجتماعی محروم می‌کند.اینها همه پیامدهای ناآگاهی جامعه است.
در چنین شرایطی، ایدز قرنطینه‌ای می‌شود که افراد مبتلا و نزدیکان آنها با انزوای آن رانده می‌شوند و این افراد در اوج درد و احساس نیاز به همدردی طرد می‌شوند. همین برخوردها در مواردی موجب شکل گیری حس انتقام‌جویی در برخی از آنها می‌شود و از آنجا که در ظاهر افراد مبتلا، نشانه‌های خاصی درخصوص بیماری وجود ندارد، می‌توان گفت ایدز هم نفس با همه ما در جامعه زندگی می‌کند یا باید آن را بپذیریم و با مبتلایان آن همراه شویم یا در بی‌خبری و زیر سایه تهدید این بحران، زندگی کنیم.
اگر این بیماران در طرح مسئله خود راحت باشند، اگر حس اعتماد متقابل میان آنها و سایر افراد ایجاد شود، علاوه بر اینکه روحیه آنها در مواجهه با این بیماری تقویت می‌شود، جامعه نیز از تبعاتی که ممکن است از طرد شدن این بیماران پیش آید، نجات پیدا می‌کند.

منبع:ویستا
     
  
زن

 
معلول

کم‌توان​ یا معلول به کسی گفته می‌شود که بر اثر نقص جسمی یا ذهنی، اختلال قابل توجهی به طور مستمر بر سلامت و کارایی عمومی، و یا در شئون اجتماعی، اقتصادی و حرفه‌ای او به وجود آید، به طوری که این اختلال، از استقلال فردی، اجتماعی و اقتصادی وی بکاهد. این گروه، شامل حسی تظیر مانند ناشنوا و نابینا، و همچنین معلول جسمی و معلول ذهنی می‌باشد.
     
  
زن

 
مشارکت اجتماعی



افراد معلول باید در تصمیم‌گیری‌ها، به ویژه درخصوص سازمان‌هایی که اعضای آن از معلولان تشکیل شده، یا معلولان در آن عضویت دارند و برای معلولان خدمت‌رسانی می‌کنند، مشارکت جدی و تاثیرگذار داشته باشند. کمک به تشکیل گروه‌های خودیار به منظور حمایت و توسعه جامعه خاص معلولان، از مهم‌ترین اقدامات برای مشارکت این گروه می‌باشد. تشکیل جوامع خاص معلولان نیز می‌تواند پاسخگوی نیازهای آنان باشد. از سوی دیگر، وجود چنین تشکیلاتی، موجب می‌شود تا افراد ضمن برخورداری از رابطه اجتماعی، استقلال اقتصادی، احترام اجتماعی، دسترسی به خدمات تخصصی، و نیز زندگی زناشویی و تشکیل خانواده، بتوانند دیدگاه‌ها و ایده‌هایشان را مطرح، و در مورد مسایل مربوط به زندگی خود، تصمیم‌گیری کنند.
     
  
زن

 
آموزش و فرهنگ وارتباطات

معلولان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی‌سازی جامعه به کار گیرند. به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی تضمین شود. از شمار این اقدامات، می‌توان تهیه وسایل کمک ارتباطی برای ناشنوایان، منابع و مطالب علمی به خط بریل یا نوارهای صوتی برای اشخاصی که دچار اختلالات بینایی در سطح‌های مختلف هستند، و خواندنی‌هایی که از لحاظ کمی و کیفی با توان و استعداد افراد کم‌توان ذهنی مناسب باشد را نام برد.
     
  
زن

 
ورزش معلولین


نیاز به ورزش وتأثیر سلامتی آن در افراد معلول بسیار بیشتر از افراد سالم احساس می‌شود . ورزش معلول را به سطح جامعه می‌کشاند و آنان را مستقل می‌سازد، امروزه افراد معلول در سطح وسیعی در فعالیتهای اجتماعی و مسابقات شرکت دارند و هویت خود را به جامعه شناسانده‌اند.
     
  
زن

 
تاریخچه ورزش معلولین جهان

نیاز به ورزش و تاثیر سلامتی آن در افراد معلول بسیار بیشتر از افراد سالم احساس می‌شود . بی تردید ورزش، عاملی است که معلولان را به سطح جامعه می‌کشاند و آنان را در انجام فعالیتها مستقل می‌سازد . امروزه افراد معلول در سطح وسیعی در فعالیت‌های اجتماعی و مسابقات شرکت دارند و هویت خود را به جامعه شناسانده‌اند . هم اکنون ۱۰۰ سال از ابداع ورزشهای معلولین می‌گذرد . قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی زمانی بود که تاثیر ورزش در سلامت معلولین کاملا شناخته شده بود . بعد از جنگ جهانی اول فیزیوتراپی و ورزش درمانی به اندازه اورتوپدی و جراحی مهم شده بودند . در سال ۱۸۸۸ کلوپ ناشنوایان در برلین آغاز به کار کرد . سازمان جهانی ورزش ناشنوایان (CISS ) در سال ۱۹۲۲ تاسیس شد ولی افراد ناشنوا با دیگر معلولین همراه نشدند و هم اکنون نیز مسابقات جهانی مربوط به خود را با نام " مسابقات خاموش" برگزار می‌کنند . بعد از جنگ جهانی دوم به دلیل تعداد زیاد معلولین جنگی، ورزشهای افراد معلول جسمی - حرکتی پا به عرصه وجود نهاد . در تحقیقاتی که برای سلامتی این افراد انجام شد، مشخص گردید که ورزش یکی از بهترین درمانهای معلولیت است . در سال ۱۹۴۴ دکتر" لودویگ گوتمن" بر اساس درخواست دولت بریتانیا بیمارستان "استوک مندویل " که یک مرکز جراحی نخاعی بود را تاسیس کرد . در این مرکز ورزش یکی از درمانهای موثر معلولین به حساب می‌آمد .
     
  
زن

 
اجرای کنوانسيون جهانی دغدغه جديد پيش روی معلولان

سازمان ملل متحد در طی ساليان متمادی، قوانين چشمگيری در زمينه حقوق معلولين به تصويب رسانده است که کنوانسيون حقوق معلولين، آخرين و موثرترين آنهاست. اين کنوانسيون در واقع به نوعی تکرار قوانين قبلی در اين زمينه است ولی دارای تفاوت قابل توجهی در مقايسه با ساير پيمان نامه های سازمان ملل است و اين تفاوت، لازم الاجرا بودن آن برای دولت هاست.
اما به راستی چرا کشورمان با سه سال تاخير _ حدود يک ماه قبل - در اجرای کنوانسيون جهانی با سازمان ملل همپيمان گرديد؟ شايد پاسخ اين باشد که کشور جمهوری اسلامی ايران با داشتن «قانون جامع حمايت از حقوق معلولان» – مصوب سال 1383 مجلس شورای اسلامی – نيازی به کنوانسيون جهانی نداشته است!

اگر پاسخ اين چنين باشد بايد از مسوولان پرسيد که پس از گذشت 5 سال به چه ميزان قانون جامع حمايت از حقوق معلولان اجرايی شده است؟ چه دستگاهی در بدنه دولت مسووليت اجرای مواد 16 گانه آن را به عهده داشته است؟ وآيا در دستگاه های دولتی الزامی برای عملی شدن قانون مذکور وجود دارد؟ و مهمتر از همه اين که: چه جايگاهی برای نظارت مردمی (سازمان های مردم نهاد) بر حسن اجرای اين قانون حمايتی پيش بينی شده است؟

آيا تاکنون با خود انديشيده ايد که 5 سال وقفه در اجرای قانون جامع، چه لطمه جبران ناپذيری را به گروه های مختلف معلولان وارد آورده است؟ چه کسی پاسخگوی جماعتی خواهد بود که در 5 سال گذشته و در پی بی توجهی مسوولان، مسير زندگی آنان به سوی محروميت سوق يافته است؟ به راستی در اين مدت بهداشت روانی چند خانواده در پی عدم اجرای قوانين به مخاطره افتاده است؟ آيا اين خسران جبران ناپذير نيست؟
اکنون بر اساس ضوابط کنوانسيون، ايران موظف است تا ظرف مدت يک ماه نسبت به تامين ساز و کار و اجرای عملی کنوانسيون اقدام نمايد که تشکيل «نهاد ملي» به منظور نظارت مردمی بر نحوه اجرای اين پيمان نامه از ضروری ترين اقدامات پيش روی مسوولان است. اما ظاهرا تشکيل نهاد ملی خود دغدغه ای جديد پيش روی معلولان است. چرا که از يک سو کارنامه متوليان دولتی معلولان در ايران کارنامه درخشانی نيست و از سوی ديگر سازمان های مردم نهاد اغلب در راستای رسالت واقعی خود گام برنداشته اند و حتی برای تامين نيازهای اوليه خود وابسته به دولت هستند و دولت نيز از کم و کيف فعاليت اين تشکل ها اطلاع چندانی ندارد و طبيعتا فاقد قدرت ارزيابی عملکرد آنان است. تا جايی که به جرات می توان به برخی از اين انجمن ها مارک دولتی چسبانيد.
در چنين شرايطی چگونه می توان تشکيل «نهاد ملي» و سرنوشت اجرای کنوانسيون را به خوبی رقم زد؟ چه کسی تضمين می کند که اجرای کنوانسيون سرنوشتی شبيه به اجرای «قانون جامع» پيدا نکند؟
در اين برهه حساس، ضمن اطلاع کامل از قطعنامه سال 1997 مجمع عمومی سازمان ملل متحد که راه شکوايه را برای هرشخصيت حقيقی و حقوقی و در سراسر جهان محفوظ داشته است، به صراحت اعلام می نماييم که ماهيت تشکيل و سرپرستی سازمان جهانی حامی حقوق بشر، نيت پشت پرده آن و اينکه مدافعان آن از پی چه منافعی زير پرچم آن سينه می زنند، برای ما به خوبی روشن است. فلذا انتظار ميرود تا جمهوری اسلامی ايران برخواسته از فرياد مظلومان و پابرهنگان و نشات گرفته از فرمان رهبر کبير انقلاب و مبتنی بر قرآن و سيره امامان معصوم، با بهره گيری از نظرات NGO های واقعی در تشکيل نهاد ملی و جديت در اجرای اين کنوانسيون جهانی، به گونه ای عمل نمايد که دولت کريمه ايران الگويی باشد برای سازمان ملل و ديگر دول متحد. چرا که حکومت مقتدايمان علی (ع) همواره مبتنی بر عدالت اجتماعی و توجه ويژه به رعايت «حق الناس» بوده است.
اميد است امضای اين کنوانسيون در آستانه روز جهانی معلولان، نويد بخش توانمند سازی معلولان، توام با حفظ عزت و کرامت انسانی آنان باشد. به اميد آن روز...
     
  
زن

 
پيمان نامه افراد معلول، نخستين قانون مصوب حقوق بشری قرن 21

پيمان نامه انسانی افراد دارای معلوليت، اولين قانون مصوب حقوق بشری در قرن 21 است.
سهيل معينی روزنامه نگار و مشاور سابق وزير رفاه در امور معلولان و عضو هيات مديره انجمن باور به همراه دکتر صابری" وکيل پايه يک دادگستری و عضو کميته پيگيری حقوق معلولان در سمينار پيمان نامه بين المللی حقوق افراد دارای معلوليت که روز پنجشنبه 18 فروردين ماه به همت انجمن باور و مجتمع نيکوکاری رعد در محل اين انجمن برگزار شد، به تشريح اين پيمان نامه پرداختند.
در ابتدای اين سمينار سهيل معينی به بيان تاريخچه ای از نحوه شکل گيری اين پيمان نامه پرداخت. وی گفت: « پس از جنگ دوم جهانی، اولين سازمانهای متشکل و نظام مند در کشورهای توسعه يافته به وجود آمد . اما اولين جرقه رسمی برای نگارش و تصويب اين پيمان نامه از سال 1981 و در پی نشست کشورها در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با طرح بهبود زندگی نابينايان زده شد. در اين نشست که با حضور کشورها در مقر سازمان ملل متحد برگزار شد به نکات مهمی از جمله مناسب سازی محيطی ، و دادن امکانات توانبخشی و رفاهی به نابينايان اشاره شد و با اين مقدمه زمينه تصويب آن فراهم گرديد. هرچند که بيشترين دستاورد آن برای کشورهای در حال توسعه می باشد. زيرا بيش از 60درصد معلولان در آسيا زندگی می کنند. اما پايه گذار و پيشرو آن کشورهای توسعه يافته بوده اند. پس از آن در دهه 90 ميلادی با گسترش فضای مجازی، چگونگی استفاده معلولان از يارانه و ديگر وسايل مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس آن سازمانهای دولتی کشورهای توسعه يافته موظف شدند از شرکتهای سازنده بخواهند در طراحی هايشان مواردی را مدنظر قرار دهند تا برای افراد معلول نيز قابل استفاده باشد. بدين ترتيب مقدمات تصويب اين پيمان نامه در سال 2006 با استفاده از تجارب تمام کشورها و به عنوان اولين قانون حقوق بشری قرن 21 فراهم شد. »
معينی در مورد پيوستن ايران به اين پيمان نامه گفت : " اين پيمان نامه دردنيا جوان بوده و سالهای اوليه عمرش را سپری ميکند و در کشور ما عمری جوان تر دارد. به اين دليل که ما 2 سال پس از مصوب شدن آن يعنی در 13 آذر 1387 همزمان با روز جهانی معلولين اين پيمان نامه را پذيرفته ايم اما متاسفانه جزو کشورهای عضو اين پيمان نامه نشده ايم. و با اين توضيح در مجامع بين المللی نقش تاثيرگذاری نخواهيم داشت. هرچند که دولت قول مساعدت را داده اما هنوز اين امر به مرحله اجرا در نيامده است. »
در ادامه سمينار صابری وکيل پايه يک دادگستری پروتکل الحاقی به پيمان نامه را يادآور شد و گفت: « پروتکل الحاقی شامل 18 ماده می باشد و در اين پروتکل به موارد پرداخته شده است که نحوه نظارت و اجرای دقيق اين پيمان نامه را فراتر از مرزهای ملی و با ديدی جهانی در اختيار مردم به خصوص افراد دارای معلوليت قرار می دهد.»

نويسنده: مژده نوروزی
     
  
زن

 
قانون جامع حمايت از معلولان

ماده1. دولت موظف است زمينه های لازم را برای تأمين حقوق معلولان، فراهم وحمايت های لازم را از آنها به عمل آورد.

تبصره. معلول در اين قانون به افرادی اطلاق ميگردد که به تشخيص کميسيون پزشکی سازمان بهزيستی براثر ضايعه جسمی، ذهنی،روانی يا توأم ، اختلال مستمر در سلامت و کارايی عمومی وی ايجاد گردد.
به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمينه های اجتماعی و اقتصادی شود.

ماده 2. کليه وزارتخانه ها، سازمانها وموسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، توليد و احداث ساختمانها و اماکن عمومی و معابر و وسايل خدماتی به نحوی عمل نمايند که امکان دسترسی و بهره مندی از آنها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم گردد.

تبصره1. وزارتخانه ها ، سازمانها و موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند جهت دسترسی و بهره مندی معلولان ، ساختمانها و اماکن عمومی ، ورزشی ، تفريحی ، معابر و وسايل خدماتی موجود را در چهارچوب بودجه های مصوب سالانه خود مناسب سازی نمايند.
تبصره 2. شهرداريها موظفند از صدور پروانه احداث و پايان کار برای آن تعداد از ساختمانها و امکان عمومی و معابری که استانداردهای تخصصی مربوط به معلولان را رعايت نکرده باشند خودداری نمايند.
تبصره 3. سازمان بهزيستی کشور مجاز است بر امر مناسب سازی ساختمانها و اماکن دولتی و عمومی دستگاه های مذکور در ماده فوق نظارت و گزارشات اقدامات آنها را درخواست نمايد.
تبصره 4. آيين نامه اجرايی ماده فوق ظرف سه ماه مشترکا توسط وزارت مسکن و شهرسازی ، سازمان بهزيستی کشور و سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

ماده 3. سازمان بهزيستی کشور موظف است در چارچوب اعتبارات مصوب در قوانين بودجه سالانه اقدامات ذيل را به عمل آورد:
الف. تامين خدمات توانبخشی ، حمايتی ، آموزشی و حرفه آموزی موردنياز معلولان با مشارکت خانواده های معلولان و همکاری بخش غيردولتی (خصوصی ، تعاونی ، خيريه) و پرداخت يارانه (کمک هزينه ) به مراکز غيردولتی و خانواده ها .
ب. گسترش مراکز خاص نگهداری ، آموزشی و توانبخشی معلولان واجد شرايط (معلولان نيازمند ، معلولان بی سرپرست ، معلولان مجهول الهويه ، معلولان با ناهنجاريهای رفتاری) با همکاری بخش غير دولتی و پرداخت تسهيلات اعتباری و يارانه (کمک هزينه) به آنها.
ج. تامين و تحويل وسايل کمک توانبخشی موردنياز افراد معلول .
د. گسترش کارگاه های آموزشی ، حمايتی و توليدی معلولان و ارايه خدمات توانبخشی حرفه ای به معلولان جهت توانمندسازی آنان.

تبصره. کارگاه های آموزشی ، حمايتی و توليدی معلولان موضوع ماده فوق از شمول قانون کار مصوب 29/8/1369مستثنی خواهد بود.

ماده 4. معلولان می توانند در استفاده از امکانات ورزشی ، تفريحی ، فرهنگی و وسايل حمل و نقل دولتی (مترو ، هواپيما ، قطار) از تسهيلات نيمه بها بهره مند گردند.

تبصره . وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، سازمان تربيت بدنی و شهرداريها موظفتند کتابخانه ، اماکن ورزشی ، پارک و امکان تفريحی خود را به نحوی احداث و تجهيز نمايند که امکان بهره مندی معلولان فراهم گردد.

ماده 5. افراد تحت سرپرستی معلولان با معرفی سازمان بهزيستی کشور تحت پوشش بيمه خدمات درمانی و معلولان تحت پوشش بيمه خدمات درمانی و بيمه مکمل درمانی قرار می گيرند.

ماده 6. يکی از فرزندان اوليايی که خود ناتوان و معلول بوده (هر دو يا يکی از آنها معلول باشد) و يا حداقل دو نفر از فرزندان آنها ناتوان و معلول باشد از انجام خدمت وظيفه عمومی معاف می گردد.

تبصره. همسرانی که زن ناتوان و معلول خود را سرپرستی می نمايند مادامی که سرپرستی همسر ناتوان و معلول را برعهده داشته باشند از انجام خدمت وظيفه عمومی معاف می گردند.

ماده 7. دولت موظف است جهت ايجاد فرصت های شغلی برای افراد معلول تسهيلات ذيل را فراهم نمايد:
الف. اختصاص حداقل سه درصد از مجوزهای استخدامی (رسمی ، پيمانی ، کارگری) دستگاه های دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه ها ، شرکتها و موسسات ، شرکتها ، نهادهای عمومی و انقلابی و ديگر دستگاه هايی که از بودجه عمومی کشور استفاده می نمايند به افراد معلول واجد شرايط .
ب. تامين حق بيمه سهم کارفرما توسط سازمان بهزيستی کشور و پرداخت آن به کارفرمايانی که افراد معلول را به کار می گيرند .
ج. پرداخت تسهيلات اعتباری به واحدهای توليدی ، خدماتی ، عمرانی و صنفی و کارگاه های توليدی حمايتی در مقابل اشتغال افراد معلول به ميزانی که در قوانين بودجه سالانه مشخص می گردد .
د. پرداخت تسهيلات اعتباری خوداشتغالی (وجوه اداره شده) به افراد معلول به ميزانی که در قوانين بودجه سالانه مشخص می گردد.
ه. پرداخت تسهيلات اعتباری (وجوه اداره شده) جهت احداث واحدهای توليدی و خدماتی اشتغالزا به شرکتها و موسساتی که بيش از شصت درصد سهام و سرمايه آنها متعلق به افراد معلول است.
و. اختصاص حداقل شصت درصد از پستهای سازمانی تلفنچی (اپراتور تلفن) دستگاه ها ، شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی به افراد نابينا و کم بينا و معلولان جسمی ، حرکتی .
ز. اختصاص حداقل شصت درصد از پست های سازمانی متصدی دفتری و ماشين نويسی دستگاه ها ، شرکتها و نهادهای عمومی به معلولين جسمی ، حرکتی.

تبصره 1. کليه وزارتخانه ها ، سازمانها ، موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی مجازند تا سقف مجوزهای استخدامی سالانه خود ، افراد نابينا و ناشنوا و معلولين ضايعات نخاعی واجد شرايط را رأسا به صورت موردی و بدون برگزاری آزمون استخدامی به کار گيرند.
تبصره 2. سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور موظف است سه درصد از مجوزهای استخدامی سالانه وزارتخانه ها ، سازمانها ، موسسات دولتی ، شرکتها و نهادهای عمومی و انقلابی را کسر و در اختيار سازمان بهزيستی کشور قرار دهد تا نسبت به برگزاری آزمون استخدامی اختصاصی برای معلولين واجد شرايط با همکاری سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور اقدام و معلولين واجد شرايط پذيرفته شده را حسب مورد به دستگاه مربوطه معرفی نمايد.
تبصره 3. سازمان بهزيستی کشور مجاز است در قالب اعتبارات مصوب خود ، صندوق فرصت های شغلی معلولان و مددجويان بهزيستی را ايجاد و اساسنامه آن را به تصويب هيات وزيران برساند.
تبصره 4. سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور موظف است آموزش های لازم فنی و حرفه ای را متناسب با بازار کار برای معلولان به صورت رايگان و تلفيقی تامين نمايد.

ماده 8. معلولان نيازمند واجد شرايط در سنين مختلف می توانند با معرفی سازمان بهزيستی کشور از آموزش رايگان در واحدهای آموزشی تابعه وزارتخانه های آموزش و پرورش ، علوم ، تحقيقات و فناوری ، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و ديگر دستگاه های دولتی و نيز دانشگاه آزاد اسلامی ، بهره مند گردند.

تبصره. آيين نامه اجرايی اين ماده مشترکاً توسط سازمان بهزيستی کشور و وزارتخانه های مذکور و دانشگاه آزاد اسلامی ظرف مدت دو ماه پس از ابلاغ اين قانون تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.

ماده 9. وزرات مسکن و شهرسازی ، بانک مسکن و بنياد مسکن انقلاب اسلامی موظفند حداقل ده درصد از واحدهای مسکونی احداثی استيجاری و ارزان قيمت خود را به معلولان نيازمند فاقد مسکن اختصاص داده و با معرفی سازمان بهزيستی کشور در اختيار آنان قرار دهند.

تبصره 1. سيستم بانکی کشور مکلف است ، تسهيلات اعتباری يارانه دار مورد نياز احداث و خريد مسکن معلولان را تأمين کند و به معلولان يا تعاونی های آنها و يا موسسات خيريه ای که برای معلولان مسکن احداث می نمايند پرداخت کند.
تبصره 2. سازمان ملی زمين و مسکن موظف است زمين مورد نياز احداث واحدهای مسکونی افراد معلول فاقد مسکن را به نرخ کارشناسی تهيه و در اختيار افراد مذکور يا تعاونی ها و موسسات خيريه ای که برای آنان مسکن احداث می نمايند قرار دهد.
تبصره 3. معلولان از پرداخت هزينه های صدور پروانه ساختمانی ، آماده سازی زمين و عوارض نوسازی معاف می گردند.
تبصره 4. سازمان بهزيستی کشور موظف است در قالب اعتبارات مصوب خود در قوانين بودجه سالانه و کمکهای يارانه ای اشخاص حقيقی و حقوقی نسبت به احداث واحدهای مسکونی برای معلولان و مددجويان اقدام و مالکيت يا بهره برداری آنها را مطابق آيين نامه ای که سازمان بهزيستی کشور با همکاری وزارت مسکن و شهرسازی و سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور تهيه و به تصويب هيات وزيران می رسد به معلولان و مدد جويان واحد شرايط واگذار نمايد.

ماده 10. ميزان کمک هزينه (يارانه) پرداختی سازمان بهزيستی کشور به مراکز غيردولتی (روزانه و شبانه روزی) بابت نگهداری ، خدمات توانبخشی و آموزشی و حرفه آموزی معلولان همه ساله با درنظر گرفتن نرخ تمام شده خدمات و تورم سالانه مشترکا توسط سازمان بهزيستی کشور و سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور وزارت بازرگانی تهيه و قبل از خرداد ماه هر سال به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.

ماده 11. مرکز آمار ايران مکلف است در سرشماری های عمومی جمعيت کشور به نحوی برنامه ريزی نمايد که جمعيت افراد معلول به تفکيک نوع معلوليت آنها مشخص گردد.

ماده 12. سازمان صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران موظف است حداقل دو ساعت از برنامه های خود را در هر هفته در زمان مناسب به برنامه های سازمان بهزيستی کشور و آشنايی مردم با توانمنديهای معلولين اختصاص دهد.

ماده 13. سازمان بهزيستی کشور موظف است با ايجاد ساز و کار مناسب ، نسبت به قيموميت افراد معلول اقدام نمايد ، دادگاهها موظفند در نصب يا عزل قيم افراد معلول صرفا از طريق سازمان مذکور عمل و مبادرت به صدور حکم نمايند.

تبصره 1. سازمان بهزيستی کشور موظف است جهت دفاع از حقوق افراد معلول ، در محاکم قضايی وکيل تعيين نموده و به دادگاه مربوطه معرفی کند.
تبصره 2. آيين نامه اجرايی اين ماده ظرف مدت سه ماه مشترکا توسط سازمان بهزيستی کشور و وزارت دادگستری تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.

ماده 14. موديان مالياتی می توانند از طريق سازمان بهزيستی کشور و با نظارت آن جهت احداث مراکز توابخشی ، درمانی و حرفه آموزی و مسکن مورد نياز افراد معلول اقدام نمايند . گواهی هزينه موديان مالياتی در موارد فوق که به تاييد سازمان بهزيستی کشور رسيده باشد به عنوان هزينه قابل قبول ماليايت آنان تلقی می گردد.

تبصره. آيين نامه اجرايی اين ماده مشترکا توسط سازمان بهزيستی کشور و وزارت امور اقتصادی و دارايی ظرف مدت سه ماه پس از ابلاغ قانونی تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.

ماده 15. روسای سازمانهای بهزيستی استانها مجازند در جلسات شورای برنامه ريزی و توسعه استان و گروه های کاری آن به عنوان عضو شرکت نمايند.

تبصره. به منظور کمک به اشتغال معلولان و مددجويان رئيس سازمان بهزيستی کشور مجاز است در جلسات شورای عالی اشتغال شرکت نمايد.

ماده 16. اعتبار مورد نياز اجرای اين قانون از محل منابع زير تامين می گردد:
1. محل اعتباراتی که دستگاهها و نهادها حسب وظايف قانونی در قوانين بودجه سالانه منظور می نمايند.
2. از محل اعتبارات هزينه ای و تملک سرمايه ای سازمان بهزيستی کشور که تاکنون از محل اعتبارات مذکور خدمات لازم را به معلولان ارايه می داده است.
3. از محل وجوه واصله از اجرای طرح هدفمند کردن يارانه ها در کشور.
4. از محل صرفه جويی در هزينه های دستگاه ها و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی که ميزان سالانه آن برای هر يک از دستگاه ها و شرکت ها و نهاد ها را هيأت وزيران مشخص می نمايد.

تبصره 1. آيين نامه اجرايی اين ماده توسط سازمان بهزيستی کشور و سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.
تبصره 2. آن تعداد يا بخشی از مواد اين قانون که نياز به اعتبار جديدی داشته باشد مادامی که اعتبار لازم از محل منابع مذکور در اين ماده تامين نگردد ، اجرا نخواهد شد.
     
  
صفحه  صفحه 5 از 9:  « پیشین  1  2  3  4  5  6  7  8  9  پسین » 
گفتگوی آزاد

دنیای معلولان

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA