ارسالها: 2890
#131
Posted: 31 Aug 2015 17:42
زندگی آرام با وجود همسر بداخلاق
تندخویی و عصبانیت شوهر موجب آشفتگی روابط می شود. با تدبیر و شکیبایی و بدست آوردن بینش بیشتر نسبت به عواقب عصبانیت می توان در روحیات همسر تاثیر گذار بود.
خشم و عصبانت در روابط زن و شوهر، آزار دهنده و آسیب رساننده است و آزردگی هر دو طرف را به همراه دارد. گاهی بعضی از خانم ها از برخورد شوهر عصبانی، ناراحت و غمگین می شوند. بویژه این حالت زمانی بیشتر است که خانم ، در ارتباطات خود از محبت بیشتری استفاده می کند.
برخورد با شوهرعصبانی کاری سخت است و نیاز به شکیبایی بیشتری دارد و فکر کردن در مورد برخوردهای خشونت آمیز او موجب سرخوردگی شما می شود و این احساس کاملا طبیعی است. در برخورد با شوهر عصبانی به جای اینکه فکر کنید ،مشکل لاینحل است ،به یک راه حل فکر کنید. زیرا یک مسئله هر چقدر هم سخت باشد، می توان آنرا از راهها و روشهای متعددی حل کرد. بنابراین به این فکر کنید، چه دلیلی دارد که او چنین برخوردی دارد؟ آیا نیازهای او برآورده نمی شود؟ یا اینکه جزء عاداتهای رفتاری او شده است؟ و یا اینکه نوع برخوردهای شما، خشم و عصبانیت را در او بوجود می آورد. بنابراین پیدا کردن جواب این پرسشها به شما کمک می کند تا بتوانید راه حل مناسبی را برای خود پیدا کنید.
گاهی ریشه های خشم در استرس، ترس و ناکامی است. مردان خشم خود را با زبان کلامی بیان می کنند و زنان با گریه کردن.
بهترین روش، شفاف و واضح صحبت کردن شما با اوست و توضیح اینکه خشم و ناراحتی او موجب آزردگی و دلشکستگی شما می شود. البته بعضی از خانم ها می گویند ما در زمانهای مختلف به او گفتیم ولی فایده ی نداشته است. شاید نوع گفتن و زمان گفتن شما مناسب نبوده است، پس نباید ناامید شوید. و باید راه حل های متعددی را امتحان کنید تا به نتیجه برسید.
گاهی مردان از پذیرفتن دیدگاههای شما سرباز می زنند، ولی شما باید در زمانهای آرام با صحبتهای منطقی ، کوتاه و محبت آمیز او را متوجه عواقب رفتارش کنید. زمانیکه شما چنین گفتگویی با او انجام می دهید، لازم است از رفتارهای مناسب او که مورد تایید و توجه شماست است، نیز گفتگو کنید و اینکه بسیاری از محبت ها و رفتار های خوب او را می پسندید. و از اینکه او دارای چنین قابلیتهایی می باشد خرسند هستید.
گاهی شوهر شما از آسیبهای که وارد می کند، آگاهی ندارد. صحبتهای شما کمک کننده است. البته گاهی شما احساس می کنید که شوهر شما می خواهد با رفتار عمدی خود ، شما را بیازارد. این مسئله نشان می دهد که او هم عمیقا از مسئله یی ناراحت است، بنابراین سعی کنید بجای اینکه مقابل به مثال کنید رفتاری محبت آمیز و توام با همدردی نشان دهید تا او متوجه شود که بسیاری از رفتارهای شما با قصد قبلی و آزار دادن او نبود است و این بدلیل ناآگاهی شما از روحیات او بوده است که چنین اتفاقی افتاده است . بهتر است در این مورد با هم گفتگو کنید. و نشان دهید که بسیاری از رفتارهای ناراحت کننده او نیز ممکن است ناآگاهانه اتفاق افتاده باشد. لذا بهتر است در این مورد با یکدیگر به گفتگو بنشینید و در جهت رفع کدورتهای یکدیگر اقدام کنید.
همچنین درک شما از موقعیتهای مختلف او ، کمک می کند تا از شما حمایت بیشتری به عمل آورد، برخورد محبت آمیز و آرامش بخش شما می تواند او را آرام کند. در نهایت با او لجبازی نکنید.
ایجاد موقعیتهای خوشایند: بهتر است بجای درگیری و تمرکز بیشتر بر خشم و ناراحتی ها، بر بوجود آوردن موقعیتهایی که شادی آور و خوشایند است تاکید کنید. شوخی و مزاح را نیز در محیط خانه رواج دهید . خنده و شوخی نمک زندگی است و یک راه پیشگیرانه در جهت بروز مشکلات و خشم می باشد. هدیه دادن و گفتگوهای محبت آمیز و شاد کردن یکدیگر و نشان دادن علاقه به همسرتان نیز می تواند در کاهش خشم و عصبانیت او کمک کننده باشد.
در بعضی مواقع نیز همسرتان متوجه خشم خود می شود ولی در کنترل آن ضعف دارد. در این مورد با کمک هم سعی کنید راههای کنترل خشم را بیابید. مطالعه در این مورد و انجام بعضی فعالیتها می تواند به شما در حل مشکل کمک کند، بعنوان مثال با هم قرار بگذارید هنگام عصبانیت با یکدیگر صحبت نکنید تا آرام تر شوید. یا حواس خود را به چیزی پرت کنید، بیرون بروید، نوشیدنی بخورید، نفس عمیق بکشید و فعالیتهای وزرشی برای خودتان برنامه ریزی کنید.
بدست آوردن مهارتهای کنترل خشم و عصبانت و ایجاد راه های ارتباطی محبت آمیز به حل مشکل شما کمک می کند.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#132
Posted: 31 Aug 2015 17:45
حاضري دوباره با همسرت ازدواج کني
مهارت در مديريت زندگي مهم‌ترين اصلي است که به شما کمک مي‌کند از پس بالا و پايين‌هاي زندگي‌تان بر‌آييد. تحقيقات نشان مي‌دهد افرادي که مهارت‌هاي زندگي را خوب ياد گرفته و با تمرين، به افرادي ماهر تبديل شده‌اند، در فرايند مديريت اختلاف‌هاي زندگي بهتر عمل ميکنند.
به بيان خيلي ساده مي‌توان گفت منظور از مديريت زندگي، همان جمله معروف حضرت امير‌المومنين(ع) است: «هر چه براي خود مي‌پسندي براي ديگران هم بپسند و آنچه براي خود نمي‌پسندي براي ديگران هم نپسند.»
هميشه خودمان را جاي طرف مقابلمان بگذاريم و هر کاري که براي خودمان انجام مي‌دهيم، براي همسرمان هم انجام بدهيم و آنچه براي خودمان نمي‌پسنديم، براي همسرمان هم نپسنديم.
متاسفانه ما ايراني‌ها در زمينه بسياري از مهارت‌هاي زندگي آدم‌هاي غيرماهري هستيم و بهتر است اين مهارت‌ها را ياد بگيريم. هر چند خيلي از همين افراد غيرماهر مدت‌هاي طولاني کنار هم زندگي ميکنند و به نظرشان ضرورتي به يادگيري مهارت زندگي نيست اما در زندگي مشترک 2 بحث مطرح مي‌شود؛ يکي کميت (چند سال از عمر زندگي مشترکمان مي‌گذرد) و ديگري کيفيت (نشان‌دهنده ميزان رضايتمندي زوج از زندگي).
اگر مي‌خواهيد کيفيت زندگي‌تان را بسنجيد، بايد اين سوال را از خود بپرسيد: «اگر قرار باشد ظرف يک هفته آينده، دوباره ازدواج کنم، با توجه به ميزان آگاهي و شناختي که امروز از همسرم دارم، آيا باز با همين فرد ازدواج مي‌کنم؟»
اگر پاسختان منفي است، معلوم مي‌شود از همسرتان فاصله گرفته‌ايد و به کمک نياز داريد.
ادامه زندگي؛ به چه قيمتي؟!
قديم‌ها مي‌گفتند دختري که به خانه بخت رفت، ديگر برگشتي ندارد؛ بايد بسوزد و بسازد! با اينکه چنين طرز فکري خلاف قواعد سلامت و اشکال‌هاي جدي به آن وارد است، اما خيلي از مادران ما آن را سرلوحه زندگي خود قرار داده‌اند. البته منظور قديمي‌ها از بيان چنين جمله‌اي اين بوده که آستانه تحملتان را بالا ببريد و در ناملايماتي که پيش مي‌آيد، به سرعت تصميم نگيريد. اين ديدگاه به اين دليل کمک‌کننده بود که براي مساله طلاق حريمي قائل و باعث مي‌شد افراد ناملايمات را مديريت کنند و در دامنه زمان تلاش کنند مواردي را تغيير دهند اما اصل قضيه اين است که خيلي افراد با شنيدن چنين جمله‌اي در برخورد با مشکلات، پذيرفته‌اند که چاره‌اي جز تحمل نيست و دنبال هيچ راه چاره‌اي هم نگشته‌اند.
در واقع برخورد منفعلانه‌اي داشته‌اند که فقط آسيب‌پذيرتر شده‌اند. مسلما وقتي افراد در اتمسفر خانواده ناسالمي قرار مي‌گيرند و تلاشي براي بهبودش نمي‌شود، بيمار مي‌شوند و قطعا همه افراد خانواده درگير اين بيماري خواهند شد و ادامه چنين زندگي‌اي خلاف اصول سلامت است.
عمر زندگي مشترکتان را زياد کنيد
براي اينکه زندگي طولاني و باکيفيتي کنار همسرتان داشته باشيد، بايد چند نکته را مدنظر قرار بدهيد و ياد بگيريد:
1. «انعطاف‌پذيري مناسب زوج در رابطه» يکي از شاخصه‌هاي هوش اجتماعي است که تطابق فرد با زندگي اجتماعي را بيشتر مي‌کند و انعطاف‌ناپذيري باعث کوتاه شدن عمر زندگي مشترک مي‌شود.
2. «صداقت که بايد دوطرفه باشد»؛ يعني هر يک از طرفين بايد زمينه صداقت را فراهم کند و بعد انتظار رفتار صادقانه از طرف مقابل داشته باشد. صداقت و رفتار صادقانه يک «بايد» است اما بي‌صداقتي معمولا ناشي از ترس و گاهي براي حفظ منافع است و در بحث ما، نداشتن صداقت ناشي از ترس است که دردسرساز مي‌شود. خيلي از زوج‌ها يکديگر را محدود يا تهديد ميکنند و وقتي همسرشان آن رفتار را دور از چشمشان انجام داد، او را به نداشتن صداقت متهم ميکنند.
3. «جراتمند بودن زوج» مساله بعدي است که بسيار براي زوج‌ها ضرورت دارد؛ آنها بايد ياد بگيرند احساسشان را به نحوي سالم مطرح، ديدگاهشان را بيان و نظر مخالف يا موافقشان را به شيوه‌اي صحيح اعلام کنند.
معمولا زوج‌ها قبل از ازدواج براي جلب رضايت طرف مقابل، هر کاري انجام مي‌دهند اما به محض ازدواج، همه آنها را کنار مي‌گذارند!
زندگي مشترک در ابتدا، با تمام سختي‌هايي که براي انتخاب همسر دارد، بسيار آسان است اما اگر از يک زندگي مراقبت نشود، قطعا آسيب خواهد ديد. اين مراقبت بايد به صورت دوطرفه باشد؛ هر دو طرف بايد مراقب رفتار خودشان و احساس طرف مقابل باشند و بدانند هر دو مسئول حفاظت از زندگي مشترکشان هستند.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#133
Posted: 31 Aug 2015 17:50
حافظت ازعشق پس از ازدواج
براستی پس از ازدواج چه اتفاقی می افتد؟ چرا برخی زوجین از بودن در کنار هم احساس شادمانی دارند، اما برخی دیگر با وجود همسر، آنچنان احساس انزوا و تنهایی می کنند که انگار اصلا ازدواجی صورت نگرفته و شخص دیگری در کنار آنان زندگی نمی کند.
چرا بعضی افراد تازه ازدواج کرده با وجود اختلافات زیاد نهایتا به تفاهم می رسند، اما زوج هایی که روزی عاشق یکدیگر بودند و دوری از همدیگر را حتی برای یک لحظه طاقت نمی آوردند تا این حد از یکدیگر منزجر و متنفر می شوند.
واقعیت این است که هر ازدواجی با شرایط پرتنشی مواجه و همین شرایط موجب می شود جوهره زوجین محک بخورد. سازگاری با دیگری، شروع شغل جدید، تولد اولین فرزند، ارتباط با افراد جدید و بیماری یکی از زوجین نمونه هایی از این شرایط و موقعیت های تنش زاست. نکته مهمی که در شروع ازدواج بیش از همه اهمیت دارد این است که تفاوت ها را بپذیریم و اصول ارتباطی موثر را رعایت کنیم. به دلایل زیستی و فرهنگی ما هرگز نباید انتظار داشته باشیم جنس مخالف ما را کاملا درک کند. با قدردانی و احترام به نبود شباهت های اساسی است که دوجنس مخالف می توانند همزیستی و وحدت هماهنگ و زندگی مشترک پایداری داشته باشند.
چند قانون واقعی برای رابطه صحیح
درباره احساسات و عواطف واقعی تان با همسرتان صادق باشید: زمانی که درباره احساسات و عواطف درونی خود صداقت نداشته باشیم، روابط ما دستخوش ناملایمات روحی و اخلاقی می شود. فیلم بازی کردن، تظاهرکردن، پنهانکاری ها و حتی دروغ گفتن ها نشانه های عدم صداقت در یک زندگی زناشویی است.
همسرتان را دوستدار تفکر و ذهنیت خود کنید: جذاب ترین بخش از وجود زنان و مردان را فکر و ذهنیت آنها تشکیل می دهد. پس سعی کنید همسرتان را عاشق تفکر و ذهنیت خود کنید و هر گز از ظاهر و اندام خود برای شیفته کردن وی استفاده نکنید؛ چراکه این امر، واهی و زودگذر است و با گذشت زمان و پیر شدن از جذابیت ها و زیبایی هایتان کم می شود.
از نظر عاطفی ـ احساسی سخاوتمند باشید و هرگز خساست به خرج ندهید: سخاوت احساسی ـ عاطفی به این معناست که شما بدون هیچ گونه قید و شرطی آزادانه عشق، محبت و قدردانی و تشکر خود را به همسرتان ابراز کنید. البته منظور این نیست که هر پنج دقیقه یکبار قربان صدقه او بروید، بلکه باید سنجیده و مناسب سخاوت خود را نشان دهید.
به همسرتان تعهد روحی ـ قلبی داشته باشید، البته این تعهد باید دوجانبه باشد: به خاطر داشته باشید مراسم ازدواج باشکوه، حلقه الماس، شیک ترین لباس عروسی یا دامادی هیچ کدام نمی تواند به شما در داشتن یک ازدواج موفق و شاد کمک کند و تنها تعهد احساسی ـ عاطفی است که زندگی مشترکتان را تا پایان عمر ضمانت می کند.
گفت وگوی موثر با همسرتان را یاد بگیرید
گفت وگو کردن یا گفت وگو نکردن، مساله این است و کلید موفقیت یا شکست در ازدواج همین جاست. تجربه مشاوران خانواده نشان می دهد ۵۰ درصد زوج هایی که برای درخواست کمک می آیند، مشکل اصلی شان را عدم ارتباط و گفت وگو با همسر خود می دانند. وقتی پس از ازدواج ما ارتباط برقرار نمی کنیم، جریان زندگی را بند و مرداب راکدی از احساس ترحم به حال خود به وجود می آوریم. ما احساس تنهایی می کنیم، زیرا تنها هستیم. ما همسرمان را کنار گذاشته ایم و از زندگی با هم سر باز می زنیم. شاید هنوز با هم در یک خانه زندگی می کنیم، اما به صورت دو انسان تنها زندگی می کنیم، نه یک زوج واحد. خیلی ها در زندگی مشترکشان تنها و بی ارتباط هستند و این تنها بودن اصلا خوب نیست.
بر خلاف رویاهای دور و درازی که پیش از ازدواج داشتیم، ارتباط و گفت وگو به صورت خودکار و طبیعی به وجود نمی آید. از سوی دیگر برخلاف آنچه بعضی زوج ها تصور می کنند، ارتباط برقرار کردن غیرممکن نیست. چنان که ما بخواهیم با هم یکی شویم و از آن احساس گرم زندگی که عمیق ترین لذت و رضایت خاطر انسان است، بهره مند باشیم باید ارتباط درست برقرار کنیم. تا زمانی که به یکدیگر اعتماد و با هم ارتباط برقرار نکنیم نمی توانیم همدیگر را بشناسیم و احساس خوبی داشته باشیم. هم حرف زدن و هم گوش کردن برای ارتباط موثر لازم است. هریک از ما ممکن است یکی از این دو هنر را بلد نباشیم، اما با آموختن آنها می توانیم ارتباط برقرار کنیم. مطمئنا تا زمانی که هر دو طرف در زندگی مشترک تصمیم نگیرند باهم ارتباط برقرار کنند ازدواجشان به موفقیت نمی رسد. در اینجا به برخی موانع مهم در برقراری ارتباط موثر پس از ازدواج می پردازیم:
نداشتن اعتماد به نفس یکی از زوجین: نداشتن عزت نفس یکی از بزرگ ترین موانع ارتباط پس از ازدواج است. خیلی از ما بنا به دلایلی با احساس بی کفایتی بزرگ شده ایم. مدام به شکست هایمان فکر می کنیم و موفقیت هایمان را بسختی به یاد می آوریم، در برخورد با هر کس احساس خطر می کنیم. بنابراین وقتی ازدواج می کنیم از ترس طرد شدن یا شکست خوردن عقایدمان را مطرح نمی کنیم غافل از این که نداشتن اعتماد به نفس بیش از هر عامل دیگری عوارض اختلال روانی را ایجاد می کند و یکی از مهم ترین عوامل افسردگی در زنان است. مسلما شما نقطه ضعف هایی دارید، حتما شکست هایی هم خورده اید، اما نقطه قوت هم دارید و می توانید در بسیاری زمینه ها موفق شوید. در هر کاری نهایت تلاش خود را به کار گیرید. از تمام قابلیت هایتان استفاده کنید و نگران چیزهایی که خارج از کنترل شما هستند، نباشید. اگر همسرتان اعتماد به نفس ندارد و دوستش دارید به او نیز کمک کنید تا گذشته را بپذیرد و روی آینده تمرکز کند. به کمک محبت و توجه می توانید اعتماد به نفس همسرتان را بالا ببرید، این عمل شما یعنی پذیرش، عشق، درک و تشویق. با این کار در واقع جهت را به او نشان می دهید و این کار به جای یاس و نومیدی، نگرش مثبت را می نشاند و این یعنی رشد در زندگی مشترک.
نمی خواهیم همسرمان را برنجانیم: خیلی از زن و شوهر ها به خاطر این که همسرشان را نرنجانند از ابراز عقیده شان خودداری می کنند. آنها فکر می کنند اگر صادق باشند، همسرشان ناراحت می شود. با این کار ما به یکدیگر مثلا مهربانی می کنیم. انگار که بچه هستیم. شاید تصورمان درست باشد، اما اگر قرار باشد مثل بزرگسالان با هم رابطه برقرار نکنیم چطور می توانیم با این طرز برخورد، بالغ شویم؟ البته منظور این نیست که به بهانه صداقت تمام احساسات منفی و دق دلی هایتان را برسر همسرتان خالی کنید. هدف این است حقیقتی را که وجود دارد با عشق و محبت بگوییم. هدفمان رشد رابطه است نه ویرانگری. این نکته مهم را هم به یاد داشته باشید. شما نباید بیش از اندازه و به صورت افراطی از همسرتان حمایت کنید چون ممکن است بعد به ضررتان تمام شود.
خودخواهی یکی از همسران: خودخواهی در زندگی زناشویی یکی از موانع ارتباط و وحدت همسران است. ما ذاتا تمایل داریم به جهت مخالف برویم «نظر من همیشه درسته، فکر نمی کنی نظر تو اشتباهه». نقطه مقابل خودخواهی، عشق ایثارگرانه است که بزرگ ترین هدیه است که می توانیم به همسرمان بدهیم، اما تا زمانی که دست از خودخواهی مان بر نداریم این کار غیرممکن است. در رابطه با خودخواهی همسرتان شما صد درصد موفق نمی شوید آن را از بین ببرید، اما کار مهمی که می توانید انجام دهید این است که در رابطه با خودخواهی خودتان کاری کنید که برای همسرتان سرمشق شوید چرا که بیشتر ما به الگوی عشق و محبت پاسخ مثبت می دهیم.
عصبانی بودن یکی از طرفین: مسلما خشم و عصبانیت مانعی بر سر راه ارتباط است. وقتی کسی عصبانی است، برقراری ارتباط با او اگر غیرممکن نباشد بسیار دشوار است. خشم اگر درست کنترل شود می تواند حوزه ای از رابطه تان را که محتاج توجه است، آشکار کند. اگر در رابطه تان یکدفعه دچار خشم شدید یا احساس کردید همسرتان از کوره در رفته، وقتی آرام شدید برگردید و دوباره درباره مشکل مورد بحث با همسرتان گفت وگو کنید. اگر بگذارید خشم شما را کنترل کند باعث جدایی تان می شود نه یکی شدن. خشم همیشه آدم ها را از هم جدا می کند، اما مهار خشم می تواند شما را به هم نزدیک کند.
خودداری از حرف زدن: معمولا یکی از مشکلات زوج ها که بعد از ازدواج بیشتر متوجه آن می شوند این است که یکی از آنها از حرف زدن خودداری می کند و اغلب این مردان هستند که ساکت و خاموشند. همه ما در شخصیت مان نقاط قوت و ضعفی داریم، شاید بنا به دلایلی در دوران کودکی مان گوشه گیر و درونگرا شده ایم، اما این به آن معنا نیست که نمی توانیم یاد بگیریم درباره مسائل و تجارب مان با همسرمان صحبت کنیم تا لذت یکی بودن را تجربه کنیم. حرف زدن را می توانیم از مسائلی که در طول روز برایمان اتفاق افتاده شروع کنیم یا اگر قضیه ای در گذشته اتفاق افتاده و شما هنوز به خاطر آن ناراحت هستید سر صحبت را باز کنید و به همسرتان فرصت اصلاح بدهید. اگر نمی توانید مشکلتان را با کلام بگویید می توانید آن را در نامه ای بنویسید و از همسرتان بخواهید آن را در حضور شما بخواند. به هر حال باید درباره مسائل صحبت کنید چرا که تا وقتی ارتباط برقرار نکنید همسرتان ابدا نمی فهمد شما مثلا از آن اتفاقی که افتاده هنوز ناراحتید یا نمی تواند درک کند خواسته تان چیست. مطمئن باشید زندگی زناشویی ارزش تغییر دارد.
از خودتان شروع کنید
ـ هنگامی که همسرتان مشغول تماشای تلویزیون است بدون آن که هیچ حرفی بزنید فقط کنارش بنشینید. قرار نیست کار دیگری انجام دهید.
ـ هنگامی که صبح از یکدیگر جدا می شوید از همدیگر خداحافظی کنید.
ـ هنگام راه رفتن دست او را بگیرید این نشان می دهد برای لذت بردن از یکدیگر راه های ساده ای وجود دارد.
ـ خنده و شوخی را از یاد نبرید. اگر خواسته خود را همراه با شوخی و خنده مطرح سازید، همسرتان در برابر آن موضع دفاعی نخواهد گرفت.
ـ زیاد صداقت نداشته باشید. اگر ایرادی در همسرتان است که قادر به اصلاح آن نیست (البته منظور ایرادات بزرگ نیست) تاکیدی بر آن نداشته باشید و خودتان را خسته نکنید.
ـ کمتر حرف بزنید. برخی از زوجین تمایل دارند همسرشان غیرعاطفی و خلاصه و مفید صحبت کند و زمانی را هم به او بدهد تا درباره حرف هایی که شنیده است فکر کند.
ـ فراموش نکنید که مردان و زنان به دو زبان کاملا متفاوت صحبت می کنند.
ـ برخی مواقع در مورد داشتن عدم توافق، توافق کنید چون بسیاری از عدم توافق ها بدون راه حل باقی می مانند.
ـ به یاد داشته باشید تحسین و تمجید موجب تحکیم روابط زناشویی می شود، پس از آن دریغ نکنید.
ـ مدام به فکر تغییر همسرتان نباشید. لطفا تغییر و بهبود در رفتار و بخصوص عادات بد را از خودتان شروع کنید . مطمئن باشید این تلاش شما برای تغییر خودتان بر دیگری هم تاثیرگذار خواهد بود.
ـ خواسته تان را مستقیم بیان کنید، مثلا اگر همسرتان روز تولدتان را فراموش می کند و هدیه ای هم برایتان نمی خرد می توانید تاریخ را با ماژیک روی آینه اتاقتان بنویسید. این مانع بدخلقی شما و احساس گناه او می شود.
ـ عکس همسرتان را در کیف خود بگذارید.
ـ به همسرتان به صورت کلامی بگویید که دوستش دارید.
ـ به سرکارش زنگ بزنید و بگویید فقط می خواستم صداتو بشنوم، دلم برات تنگ شده بود.
ـ هنگام ورود به منزل با لبخند از یکدیگر استقبال کنید نه با اخم.
ـ برای همسرتان به بهانه های مختلف هدیه بخرید حتی در حد یک دسته گل.
ـ برای همسرتان یک شعر محبت آمیز یا حتی یک جوک SMS کنید.
اصول ارتباط سالم
ـ به همسرتان «برچسب» نزنید. برچسب زدن در واقع زیر سوال بردن هویت کلی همسرتان است. او را کودن، دیوانه، تنبل، بی خاصیت و خنگ خطاب نکنید. نتیجه این برچسب زدن ها از بین رفتن اعتماد، صمیمیت و نزدیکی بین تان می شود.
ـ از پیام «تو» سرزنشگر و توهین آمیز پرهیز کنید. «تو هیچ وقت نمی فهمی»، «تو فقط فکر خودتی» و جملاتی از این قبیل این پیام را به طرف مقابل می رساند که «تو خطا کاری و تمام تقصیر ها هم به گردن توست.»
ـ از پرداختن (نشخوار ذهنی) به گذشته ها پرهیز کنید. وقتی عصبانی هستید هرگز مسائل گذشته را مطرح نکنید. با برگشت به گذشته در واقع دلیل و مدرک برای ضعف و کاستی های همسرتان جمع آوری می کنید و پیام تان این است «تو بدی، تو بدی، تو بدی، تو همیشه این عیب را داشتی و اصلا بهتر هم نمی شوی» در نتیجه فاصله هایتان بیشتر و بیشتر خواهد شد.
ـ همسرتان را تهدید نکنید. «اگر به خانه مادرت بروی...»، «اگر فلان کار را انجام دهی...» پیام این تهدیدها این است که تو بدی و من قصد دارم حتما تو را تنبیه کنم.
ـ زبان بدن «باز» و «پذیرنده» داشته باشید. وقتی لب هایتان را می گزید، اخم می کنید، دندان هایتان را به هم فشار می دهید، چپ چپ به همسرتان نگاه می کنید یا با شک و تردید یا تنفر به او خیره می شوید، زبان بدنتان با صدای بلند و واضح می گوید «شما قصد ندارید ارتباط درست و موثری با همسرتان داشته باشید .»
پس از ازدواج خرافه ها را فراموش کنید
خرافه شماره یک: ازدواج خود به خود موجب خوشبختی می شود.
افراد خوشبخت بخوبی می دانند خوشبختی در حیطه ازدواج و خوشبختی فردی همواره یکسان نیست. آنها می دانند در شکل گیری احساس خوشبختی در یک زندگی مشترک متعهدانه و همراه با عقل و درایت، احساس خوشبختی فردی نقش بسیار مهمی دارد، اما آنها ابتدا به خوشبختی در حیطه مشترک خود و همسرشان اهمیت می دهند. افراد بعد از ازدواج باید میان علایق شخصی و آنچه سبب تقویت زندگی مشترکشان می شود، تعادل برقرار کنند و این حقیقت را در نظر بگیرند که چشم پوشی از علایق شخصی به خاطر فردی که دوستش داریم جزءلاینفک و ضروری یک رابطه صمیمانه به شمار می رود و هنگامی که چنین حقیقتی در حیطه ازدواج نادیده گرفته شود، به معنای خودخواهی است و نتایج زیانباری برای شما و همسرتان به همراه خواهد آورد.
خرافه شماره دو: یک ازدواج خوب همواره عاشقانه باقی خواهد ماند.
این جمله را که «دوستش دارم اما عاشقش نیستم» را از زبان بسیاری از زوجین بعد از ازدواج شنیده ایم. متاسفانه این جمله در بسیاری از ازدواج های ناموفق به چشم می خورد. هنگامی که فردی می گوید همسرش را دوست دارد ولی عاشق او نیست به معنای این است که همسرش جذابیت روزهای اول آشنایی را ندارد. خاموش شدن شعله های عشق پرشور چیزی است که تقریبا در همه ازدواج ها رخ می دهد. این احساس شورانگیز در برخی زوجین تا چند سال دوام می آورد و در برخی زوجین نیز تنها پس از چند ماه که از ازدواجشان می گذرد، فروکش می کند، اما باید دانست حتی در چنین شرایط ناامیدکننده ای هنوز عشق وجود دارد، اما فقط شکل آن تغییر یافته است زیرا اگر عشق رمانتیک همچنان باقی بماند و زوجین در تمام لحظه ها مشتاقانه درگیر وجود یکدیگر باشند، زوجین نمی توانند به مسائل شغلی، پرورش فرزند و روابط اجتماعی بپردازند.
خرافه شماره سه: در یک ازدواج موفق انجام کارهای خانه و مراقبت از بچه ها به طور عادلانه میان زن و شوهر تقسیم می شود.
گاهی اوقات محققان دست به تحقیقات گسترده، بلندمدت و پرهزینه می زنند تا چیزی را کشف کنند که از قبل مشخص است و نیازی به کشف کردن ندارد، تقسیم عادلانه کار خانه یکی از این مسائل است. به خاطر انجام کارهای منزل هیچ گاه اوقات خود را تلخ نکنید. خانم ها باید این را بدانند که در این دوران با این که تقسیم یا تصور تقسیم ناعادلانه کارهای خانه موجب درگیری بسیاری از زوجین شده است، زنان بسیاری هستند که با این که همه کارها به تنهایی انجام می دهند، از زندگی مشترک خود رضایت دارند. پس نه این خرافه را باور کنید نه به خاطر آن با شوهر خود بجنگید.
خرافه شماره چهار: اگر از ازدواج خود ناراضی هستید طلاق بهترین راه حل است.
این نکته قابل قبول است که گاهی رفتارهای مخرب یک فرد از قبیل اعتیاد، اعمال غیرقانونی و اختلالات شدید روانی چاره ای جز طلاق برای همسر او باقی نمی گذارد، اما واقعیت این است که بسیاری از دلایل اقدام به طلاق فرد به خاطر موارد بیخود است. نیازی به توضیح ندارد که هیچ زن و شوهری در تمام موارد زندگی با یکدیگر توافق نظر ندارند. اختلاف در طرز تفکر به ما این فرصت را می دهد که چگونه از نگاه دیگری به مسائل نگاه کنیم و در صورت لزوم از خود انعطاف پذیری نشان دهیم. پس از ازدواج یادمان باشد ازدواج به تنهایی نمی تواند خوشبختی فرد را ضمانت کند، بلکه خوشبختی چیزی است که زن و شوهر باید آن را با تلاشی پیگیر دنبال کرده و به آن دست یابند پس با کوچک ترین اختلافی به فکر طلاق نباشید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
ارسالها: 2890
#134
Posted: 31 Aug 2015 17:53
عروس و مادرشوهر بازنده !
مشکل مادر شوهر و عروس نیازمند تفکر و تامل از هر دو طرف است. لازم است موقعیت یکدیگر را بهتر درک کنند و سعی در ارتباط دوستانه و صمیمانه داشته باشند.
گاهی صحبتهای عروس خانواده در مورد مادر شوهر بسیار متاثر کننده است. از طرف دیگر صحبتهای مادر شوهر نیز در مورد عروس خانواده جای تامل دارد. پس مشکل کجاست؟ هر دو طرف بازنده وناراحت هستند و آنچه را که می خواستند همانگونه بدست نیاورده اند. بسیاری از مشکلات ارتباطی بین مادر شوهر و عروس ناشی از نگرشهای نادرست، سوء تعبیر ها، دلخوریهای مداوم، حساسیتها، توقعات بی جا، خودخواهی ها، نداشتن شناخت کافی از یکدیگر و پیش زمینه های غرض ورزانه است.
مشکلات در زندگی انسان همیشه وجود داشته مانند مشکلات فردی، اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی و ارتباطی. وجود چنین مشکلاتی باعث شده تا انسان در مورد آنها کنکاش کند و راه کارهای مناسب را پیدا کند.
یکی از این مشکلات گاهی وجود ارتباط آزار دهنده مادر شوهر و عروس بوده است. البته این مشکل در کشور ما وجود دارد و در بسیاری از کشورها رابطه مادر شوهر و عروس همراه با چنین مسائلی نیست. لذا یکی از ابعاد این مشکل، مسئله فرهنگی آن است.
بنابراین گاهی ما ناآگاهانه از همان ابتدا به جای اینکه به یک پیوند دوستی در محیط خانوادگی همسرمان فکر کنیم به این مسئله فکر می کنیم که آیا با آنها می توانیم رابطه برقرار کنیم یا مورد آزار قرار می گیریم؟یعنی رابطه مادر شوهر و عروس خیلی وقتها آغشته به پیش داوری و سوء تعبیرهاست وازهمان ابتدا موجب می شود تا حالت دفاعی داشته باشیم. حرفهای اطرافیان و گفتن تجربیات منفی آنها و دیدن رفتارهای ناپسند مادر شوهر، ممکن است ما را به این فکر بیندازد که در میدان جنگ وارد شده ایم. بنابراین تصمیم می گیریم با آوردن شوهر به میدان خود، مشکلات را حل کنیم، اما این راه حل هم مشکل را به طور کلی از بین نمی برد.
در اینجا باید به این مسئله فکر کنید، همانطوری که شوهر خود را دوست دارید، باید خانواده او را نیز بپذیرید. پذیرفتن خانواده او نقش بسیاری در حل مشکلات شما دارد. زیرا صمیمت و احترام را به همراه دارد. همچنین به این فکر کنید، شما با بسیاری از مشکلات ارتباطی که تاکنون داشته اید، توانسته اید، موفق شوید، زیرا به خودتان متکی بودید. خودتان را باور کردید که می توانید و اعتماد به نفس لازم را پیدا کردید. صحبتهای دوستانه و محترمانه شما، آنها را مجاب به پذیرش شما می کند بدون اینکه مجبور شوید همسر خودتان را درگیر در این مسئله کنید.
در عین حال سعی کنید ارتباط عاطفی خود را با همسرتان قوی تر کنید. پیوند عاطفی و صمیمت با او موجب آرامش فکری و روانی بیشتر شما می شود و بهتر می توانید در جهت اهداف مشترک زندگی تان گام بردارید. در این درگیری ها او را دخیل نکنید اما به طور کلی در جریان تلاشهای شما باشد.
فکر کنید بسیاری از صحبتهای که از مادر شوهر خود می شنوید و ناراحت می شوید آیا از مادر خودتان بشنوید، ناراحت می شوید.؟ یعنی حساسیت نشان نمی دهید و راحت از کنار آنها می گذرید. بنابراین سعی کنید همین روش را در مورد مادر شوهر خود نیز انجام دهید. گاهی توجه کردن به خواسته های مادر شوهر و مدارا کردن نوعی تدبیر و مصلحت است.
برای اینکه بتوانیم ارتباط درست برقرار کنیم باید ذهن مان را از بدی ها پاک کنیم و تصور کنیم که یک ارتباط تازه را می خواهیم شکل دهیم. شاید مادر شوهر شما بدخلق است اما با کمی سیاست و محبت بتوانید محبت مادرانه او را داشته باشید. در کنار صمیمیت حد فاصله و حریم ها را حفظ کنید.
در نهایت با دیدن بعضی از رابطه های خوب مادر شوهر و عروس ، خودتان را قانع کنید که این رابطه هم می تواند حاکی از صمیمیت و احترام باشد. با تلاش بیشتر آنرا بدست آورید.
بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گرد هم می آورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنار آید و محاسن آنان را تحسین نماید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#135
Posted: 31 Aug 2015 17:54
حاضر جوابی عامل ایجاد تنش در روابط زوجین
یکی از علل مشاجره و دعوا بین همسران، تلاش برای تغییر دادن رفتارهای یکدیگر است، همچنین حاضرجوابی و سپر دفاعی در دست گرفتن باعث ادامه و تنش زایی جرو بحث در زندگی می شود.
بسیاری از زوج‌‌های جوان در ابتدای زندگی مشترک با همسرشان همانند دوستانشان رفتار می‌کنند؛ یعنی به همان شکل، لجباز و یا حاضر جواب هستند. آنها فکر می‌کنند در روابط زناشویی و در مقابل همسرشان هم می‌توانند همین رفتار را داشته باشند غافل از این که زندگی مشترک عرصه رقابت زن و شوهر نیست و اگر بخواهند مدام به پاسخ دهی بپردازند و در برابر هم قد علم کنند، کانون گرم خانوادگی‌شان پاشیده خواهد شد.
روابط زوجین,دعوا بین همسران, علت مشاجره بین همسران
در رابطه با دوستان حاضر جواب وپاسخ‌هایی بعضاً تند و تیز به حساب شوخی گذاشته و به زودی فراموش می‌شوند.اما در زندگی خانوادگی این نوع برخورد مقابل به مثل را به دنبال می‌آورد وتلافی کردن‌‌های مدام، آتش اختلاف را دامن می زند و خانه را به میدان جنگ تبدیل می‌کند.
بنابراین در برخورد با همسرتان از لجبازی و مقابل به مثل دوری کنید و اگر مسئله‌ای وجود داشت با آرامش و سیاست آن را خنثی کنید و به یاد داشته باشید شما قرار است سا‌‌ل‌های سال در کنار هم زندگی کنید و مسلماً اگر در این زندگی رابطه‌ای دوستانه و صمیمانه‌ای حکم فرما باشد، لحظات لذت بخشی را کنار هم خواهید گذراند.
روابط زوجین,دعوا بین همسران, علت مشاجره بین همسران
در صورتی که با همسرتان اختلاف نظر دارید، سعی کنید بدون جار و جنجال و با منطق نظراتتان را مطرح کنید.اگرهمسر شما یک بار به حرف شما عمل نکرده‌است آن را بهانه‌ای برای جبهه‌گیری قرار ندهید.
به جای این کار سعی کنید گذشته را فراموش کنید و برای موضوع جدید تصمیم عاقلانه‌ای بگیرید. اگر همسرتان یک روز با ناراحتی و بی‌حوصلگی با شما رفتار کرد شما به جای اخم و ناراحتی سعی کنید علت رفتار او را جویا شوید و در برطرف کردن ناراحتی او بکوشید. نه این که با رفتار‌تان به ناراحتی او اضافه کنید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 289
#136
Posted: 1 Sep 2015 01:15
۱۱ روش ساده و سریع برای بهتر زندگی کردن
1. پررنگ کردن جنبه های منفی، راهی برای مقابله با وسوسه ها
وسوسه از جمله خانه خراب کن ترین! احساساتی است که می تواند به یک فرد دست دهد و در صورتی که فرد دست های خود را به علامت تسلیم بالا ببرد، خودش باید تمامی عواقبش را هم بر عهده گیرد.
بهترین راه برای خلاص شدن از شر وسوسه ها این است که ابعاد و جنبه های منفی آن را برای خود اغزاق آمیز جلوه دهید و با ساختن کوه از کاه بتوانید خود را متقاعد کنید که باید از این وسوسه دست بکشید.
2. خداحافظی کردن با تجربه های خوب در اوج
در ورزش همیشه به ورزشکاران توصیه می شود که در اوج از میادین ورزشی کنار بروند تا خاطرشان همیشه برای هوادارانشان عزیر بماند. حالا حکایت تجربه های خوب هم همین است. تکرار، آفت تجربه خوب است و اگر زیادی اصرار بر تکرار تجربه های خوب داشته باشید، لذت آن را برای خود کمرنگ می کنید و به تدریج از بین می برید.
پس اگر می خواهید طعم شیرین تجربه های خوب را همواره حس کنید، در اوج با آنها خداحافظی کنید.
3. چرت زدن، تنها ده دقیقه
چرت زدن در طول روز برای بسیاری از مردم کاری لذت بخش و انرژی آور است. بد نیست بدانید مطالعات تازه دانشمندان هم نشان داده که حق با آنهایی است که از چرت روزانه شان نمی گذرند.
تنها 10 دقیقه چرت زدن می تواند در بهبود وضعیتزمان خواب، خواب آلودگی ذهنی، خستگی، قدرت، و عملکرد شناختی موثر و مفید باشد.
4. دوستی پیشه کردن با تکنولوژی و به ویژه اینترنت
اگر از آن دست افرادی هستید که با اینترنت دوست هستید یا به عبارت بهتر اینترنت بهترین دوست شماست، چندان نگران نباشید، تازه باید خوشحال هم باشید، چرا که عصر امروز، عصر ارتباطات است و اینترنت پادشاه این روزها اقلیم ارتباطات است.
زیاده روی مسلما مثل هر کاری در استفاده از اینترنت هم درست نیست، اما دانستن و سردر آوردن از آن در این روزگار از جمله کلیدهای داشتن زندگی بهتر است.
5. انتخاب الگوی ایده آل، راه انجام کارها به شکل مطلوب
خیلی از مردم هستند که فکر می کنند، عرضه انجام کاری را ندارند و به عبارتی خود را دست و پا چلفتی می دانند، حال آنکه اوضاع شاید به بدی که آنها فکر می کنند، نباشد.
راه رفع این حس نه چندان خوشایند، انتخاب الگویی مناسب برای انجام هر کاری است. سعی کنید به ویژه برای انجام کارهای مهم از بهترین ها در آن عرصه الگوبرداری کنید. این کار هم اعتماد به نفس شما را بالا می برد و هم سرعت کار را افزایش می دهد.
6. قناعت، راه کم خوردن و کاهش هزینه ها
قناعت کنید. گفتن البته ساده است و عمل کردنش به همان اندازه سخت! اما قناعت به ویژه در خوردن و هزینه ها میانبر بسیار خوبی برای داشتن زندگی بهتر است.
خواهشی که از شما دارم این است که قناعت را با کم خوردن و کم هزینه کردن اشتباه نگیرید. قناعت یعنی به اندازه خوردن و به جا خرج کردن. کمی بیشتر به مفهوم قناعت فکر کنیم.
7. بلند بلند فکر کردن، چاره قوی شدن تحلیل ها
بلند فکر کردن برای خیلی ها آرامش بخش است و می تواند تحلیل و درک بهتری از اوضاع پیرامون یا موضوع مدنظر به فرد بدهد. البته این نوع تفکر دردسرها و معضلات خاص خود را هم دارد، اما به امتحانش می ارزد.
یکبار بلند فکر کردن را امتحان کنید، حتی اگر اطرافیان شما تصور کنند، دیوانه شده اید!
راه در امان ماندن از قضاوت دیگران البته این است که در خلوت خود بلند بلند فکر کنید.
8. تشویق بچه ها به خاطر تلاش نه هوش
ضریب هوشی بچه ها برای برخی پدر و مادرها سند افتخار و فخرفروشی به دیگران به حساب می آید، طوری که اگر می توانستند از ضریب هوشی فرزندشان عکس می گرفتند و آن را با قاب زیبا روی دیوار نصب می کردند!!
واقعیت اما آن است که بچه هایی موفق تر هستند که پدرو مادرشان آنها را به خاطر تلاش هایشان مورد تشویق قرار می دهند و نه صرفا به دلیل ضریب هوشی بالا.
9. جملات کوتاه، تردید و سایر علائم استرس، راه گرفتن مچ دروغگوها
اگر با کسی برخورد دارید که زیاد از جمله های کوتاه و بریده بریده استفاده می کند یا با شک و تردید حرف می زند و یا استرس در صحبتهایش مشهود است، چندان تره برای حرف هایش خورد نکنید و به جای آن خوشحال باشید که مچ یک دروغگو را گرفته اید.
10. بمباران اطلاعاتی راه متقاعد کردن آدم های دمدمی
آدم های دمدمی باری به هر جهت، هر جا که سرنوشت آنها را ببرد، با کمال میل می روند و تازه سعی دارند دیگران را با خود همراه کنند.
اگر از این مدل آدم ها در اطرف خود دارید و از جوگیر شدن آنها خسته شده اید، به جای اینکه تسلیمشان شوید، اطلاعات خود را راجع به موضوع مورد نظر زیاد کنید، آنقدر که آنها از اطلاعات شما بمباران شوند.
یا متقاعد می شوند یا دست کم دست از سرتان برمی دارند.
11. مصرف کم و به میزان مشخص از کافئین
کافئین را زیاد مصرف نکنید و هر بار هم که می خواهید مصرف کنید، میزان مشخصی از آن را برای خود در نظر بگیرید.
مصرف بیش از اندازه کافئین بر عملکرد شناختی شما اثر منفی می گذارد و برایش دردسر درست می کند.
سکسی باش ... متاهل....زندگی کن...هردو مون باحالیم..میلادومینا
ارسالها: 2890
#137
Posted: 1 Sep 2015 09:48
با کارهای کوچک برای همسرتان امتیاز بالا بگیرید
زندگی فراز و نشیب های زیادی دارد، و زندگی زناشویی نکات بسیار، ولی این به میل شخصی شما بستگی دارد که چقدر مایل هستید همسرتان از شما راضی باشد؟ آیا شما جزو آن دسته از افرادی هستید که برایتان زندگی سرد شده و دیگر میلی به همسرتان ندارید؟ پس همین جا ایست کنید!
زندگی در کنار یک فرد که بتوانید با آن رشد کنید بهترین نعمت از طرف خداست و باید بدانید که همین نعمت را خیلی ها ندارند و از نبود یک همدم د رکنار خود رنج می کشند. بنابراین منتظر خوشبختی و خوشحالی نباشید! سعی کنید خودتان آن را به سمت خود فرا بخوانید، د راین مقاله سعی کردیم که نکاتی را به شما ارائه دهیم که می دانیم در روابط تاثیر به سزایی دارد.
به همسر خود امتیاز دهید
مردان فکر می کنند وقتی برای زن کار خیلی بزرگی انجام دهند، امتیاز بالایی به دست آورده اند. آنها تصور می کنند اگر کارهای کوچکی انجام دهند ( مثل خریدن یک شاخه گل) ، امتیاز کمی می گیرند. مردها اساس امتیازگیری را در کارهای بزرگ می بینند و معتقدند با متمرکز کردن وقت و انرژی خود به منظور انجام کاری بزرگ برای زن می توانند او را راضی کنند ؛ اما در واقع این فرمول درباره زن کاربردی ندارد، چون از نظر زن، کسب امتیاز طور دیگری است.
برای زن هر هدیه ای ارزش یکسان دارد. اندازه اش مهم نیست. هر چند مرد فکر می کند که برای هدیه بزرگ امتیازی بیشتر به دست می آورد. اما او متوجه نیست که برای زن هدایای کوچک هم به اندازه هدایای بزرگ مهم هستند. بدون درک این فرق اساسی در خصوص کسب امتیاز، زن و مرد همیشه در روابط با یکدیگر کلافه می شوند و احساس یأس می کنند.
راه های گوناگونی وجود دارد که مرد بدون زحمت زیاد بتواند امتیازهای بیشتری به دست آورد. فقط مطلب این است که انرژی و توجه خود را که در راه دیگری صرف می کند- به درستی هدایت کند. بیشتر مردها راجع به این مطالب آگاهی قبلی دارند. اما به خودشان زحمت انجام آنها را نمی دهند چون متوجه نیستند که چقدر این کارهای به ظاهر کوچک برای زن مهم است.
مرد در حقیقت باور دارد که در مقایسه با کارهای بزرگی که او انجام می دهد کارهای کوچک بسیار ناچیزند. بعضی از مردها در آغاز روابط ممکن است کارهای کوچک ارائه دهند ولی پس از یکی دوبار از این کار دست می کشند و با کمک نیروی ذاتی، انرژی خود را برای انجام کارهای بزرگ صرف می کنند و سپس از انجام کارهایی که به ظاهر برای او کم اهمیت هستند و برای ارضای زن بسیار ضروری است غفلت می کنند.
مرد برای برآوردن خواسته های زن، باید بفهمد که زن به چه چیزهایی نیاز دارد تا بتواند احساس همدردی و محبت کند. نوع امتیاز جمع کردن از زن ها ربطی به سلیقه ندارد. بلکه واقعاً یک نیاز است. زنها در مناسبات خود، به اظهارات محبت آمیز زیادی نیاز دارند تا بتوانند احساس کنند که مورد علاقه اند. درک این مطلب می تواند برای یک مرد بسیار سخت باشد.
اثر جادویی کارهای کوچک
وقتی که مردی برای زن کارهای کوچک انجام می دهد، او را جادو می کند. همان طور که زن به آنچه نیاز دارد می رسد، مرد هم احساس قدرت و مؤثر بودن می کند و هر دو به کمال می رسند.
در حد افراط کار کردن مردها
شاید به نظر مرد «بیشتر کار کردن » نوعی محبت به زن محسوب شود ولی زن ها بیشتر در این مورد احساس می کنند که همسرانشان نمی خواهند با آنها باشند مرد باید متوجه باشد که با روزی یک ساعت زود به خانه برگشتن، محبتی بزرگ به همسر خود کرده است.
به این ترتیب فرصت بیشتری برای او پیش خواهد آمد که کارهای کوچکی برای همسرش انجام دهد. در این صورت هر دو از این وضع راضی خواهند بود. حتی در کار کردن مرد هم تأثیر می گذارد و او بهتر و موفق تر به کارهای روزانه ادامه خواهد داد.
زن ها توانایی مخصوصی دارند که از کوچک ترین موارد زندگی به همان اندازه موارد بزرگ قدردانی می کنند. این برای مردها نعمتی است. بیشتر مردها برای موفقیت بیشتر تلاش می کنند، زیرا معتقدند که موفقیت به آنها شایستگیِ داشتن عشق و محبت را می دهد.
آنها در عمق وجودشان طالب عشق و تحسین دیگران هستند. با این همه نمی دانند که بدون داشتن موفقیت بزرگتر می توانند عشق و تحسین دیگران را به دست آورند. یک زن باید با قدردانی از کارهای کوچکی که مرد برایش انجام می دهد ، او را از اعتیاد به موفقیت نجات دهد.
ولی اگر زنی درک نکند که این کار او چقدر برای مرد مهم است احتمال دارد از مرد قدردانی نکند و این امر سبب می شود که مرد هم به کارهای کوچک اهمیت ندهد.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
ارسالها: 2890
#138
Posted: 1 Sep 2015 09:53
عروس ها و دامادهای شاغل و عاشق
ممکن است بین زوج‌هایی که در طول هفته از هم دور هستند فاصله ایجاد شود اما این فاصله زمانی به فاصله عاطفی می انجامد که زوج‌ها مراقب روابط خودشان نباشند.
اگر زن و مرد یکدیگر را به خوبی درک کنند قادر خواهند بود بسیاری از سختی‌ها و مشکلات زندگی را پشت سر بگذارند. همین درک متقابل باعث می‌شود مردی که شرایط همسر شاغلش و دغدغه‌های بی‌نهایت او را می‌بیند خود را مکلف به تقسیم امور منزل کند و با انجام برخی از کارها برای رفع نیازهای خانواده به کم شدن بار مسئولیت همسرش کمک خواهدکرد.
به دوش کشیدن کل مسئولیت‌های زندگی و کار خارج از خانه نه‌تنها قهرمان بودن شما را نشان نمی‌دهد بلکه باعث تحلیل بیش از حد روانی و جسمی شما می‌شود و زیبایی‌های زندگی مشترک را از شما دریغ می‌کند.
مراقب رفتارهایتان باشید
وقتی افراد تصمیم به ازدواج می‌گیرند و قصد دارند وارد کانون خانواده شوند، در خیلی از مسائل تلاش می‌کنند تا انتخاب و رفتار درستی داشته باشند. تلاش می‌کنیم مراقب رفتارهایمان باشیم. مثلا مراقبت از مدل ارتباطمان، مراقبت از استحکام رابطه و در کنار این مراقبت‌ها، برای یکدیگر وقت می‌گذاریم و برنامه‌ریزی می‌کنیم. همچنین سعی می‌کنیم رابطه کلامی خوبی با یکدیگر داشته باشیم و تلاشمان برمبنای این است که از طریق پاسخ‌های عاطفی و رفتاری (مثل هدیه دادن) رابطه‌مان را تقویت کنیم. همچنین در این راستا از پوششمان هم مراقبت می‌کنیم و سعی ما بر این است که منظم، مرتب و آراسته باشیم یا مثلا همیشه موقع ملاقات عطر بزنیم، اما تا به حال شده به این سوال فکر کنید که چرا به این ابزارها اهمیت می‌دهیم؟
جواب این است، زیرا همه ما به این موضوع آگاه هستیم که اگر می‌خواهیم با طرف مقابلمان به یک احساس خوب دست پیدا کنیم باید برای آن تلاش کنیم و دقت‌نظر داشته باشیم، اما اتفاق بدی که برای اکثر زوج‌ها می‌افتد این است که بعد از این دوران (یعنی زمانی که ازدواج می‌کنیم و رابطه‌مان قطعیت پیدا می‌کند) به مرور این تجربیات را فراموش می‌کنیم و در مقابل نسبت به یکدیگر بی‌توجه می‌شویم و مثل قدیم‌ها برای یکدیگر وقت نمی‌گذاریم. حتی از ساده‌ترین چیزهایی که باید به آن توجه کنیم، می‌گذریم. مثلا نسبت به ظاهرمان، پوششمان، نحوه آرایشمان و... بی‌توجه می‌شویم. این در حالی است که برای یک زندگی موفق و شیرین باید بعد از ازدواج هم به مراقبت از رفتارهایمان ادامه دهیم.
برنامه های مشترک بگذارید
معمولا زن و مردهای شاغل وقتی به خانه برمی گردند، دیگر دل و دماغ و حوصله ای برایشان باقی نمانده. دلشان می خواهد فقط دراز بکشند و استراحت کنند. اگر تقسیم کار صورت نگرفته باشد که دیگر ارتباطشان بالکل قطع می شود؛ زن بعد از کار بیرون فقط مشغول رسیدگی به امور خانه است و حرص خوردن از دست آقا اما شما غیر از تقسیم کار، بهتر است برنامه های مشترکی تعریف کنید که بهتان لذت با هم بودن را یادآوری کند.
علاقمندی های مشترک را پیدا کنید و براساس شان هر شب ساعتی را به انجام این فعالیت های دو نفره اختصاص دهید. فیلم ببینید، بازی کنید یا حتی درباره اتفاقات طول روز حرف بزنید و طرف مقابلتان را هم تشویق به حرف زدن کنید. نگذارید کار شما را از هم دور کند.
به اختلاف‌هایتان وقت بدهید
اگر زوجی قرار است برای مدت طولانی کنار هم به خوبی زندگی کنند، باید برخی مراحل را طی کنند تا بتوانند رابطه را بازسازی و از آسیب‌هایی که از لحاظ عاطفی و روانی ممکن است بینشان ایجاد شود، پیشگیری کنند. گاهی وقتها خستگی‌ها و استرس‌های شغلی باعث می‌شوند زوج‌ها زمانی را برای حل تعارض‌هایشان اختصاص ندهند. درنتیجه تعارض‌ها پیچیده و مزمن می‌شوند که پس از آن باید منتظر طلاق عاطفی بین زوج‌ها باشیم.
مراقب فرسودگی باشید
هر قدر بخواهید تقسیم کار عادلانه بکنید و فهرست بنویسید و چک لیست بسازد، باز هم اغلب زن ها با وجود اینکه دوش به دوش مرد خانه کار می کنند (ولو با دریافتی مالی کمتر)، خودشان را مسئول بخش قابل توجهی از کارها و وظایف خانه داری می دانند. این نگاه به طور عرفی در جامعه وجود دارد و به تبعش، زن ها سهم بیشتری از پخت و پز و رفت و روب و ... در منزل را برعهده می گیرند. در نتیجه خانم بعد از اتمام کار بیرون، تازه شیفت دوم کاریش (آن هم به صورت فشرده) شروع می شود و به قول رویارویی «کاغذ بی خط». «باید سه مرتبه بشوره و بسابه و بپزه. تو می تونی سه دفعه پشت سر هم بگی می شورم و می سابم و می پزم؟».
اول بشناسید، بعد حل کنید
برای پیشگیری از این اتفاقات باید مراقبت‌های لازم را انجام داد. اولین گام برای مراقبت علامت‌شناسی است و دومین بحث مراقبت، گذاشتن یک وقت کافی برای حل تعارضات است. طبیعتا پایه حل تعارض‌ها، داشتن مهارتهای ارتباطی است که برای به دست آوردن این مهارت نیاز دارید آموزش لازم داشته باشید.
به این سوالات پاسخ بدهید ؟
اگر می‌خواهید از تمام این رخداد‌ها پیشگیری کنید، ملزم هستید که برای روابط عاطفی‌تان وقت بگذارید. اولین شرط پیشگیری از آسیبهای نظام خانواده، این است که از وضعیت روابط خودمان مراقبت کنیم، اما سوالاتی که ممکن است در ذهن هر زوجی به وجود آید. مثلا: آیا تعارضی وجود دارد که بین من و همسرم تکرار می‌شود و ما قادر به حل آن نیستیم؟/ آیا اختلاف‌هایی بین ما وجود دارد که مسکوت مانده و بعد از مدتی خود را نشان خواهد داد؟/ آیا اخیرا روابط کلامی و فیزیکی ما کاهش پیدا کرده است؟ آیا شکایت‌های ریز یا به اصطلاح عامیانه غر زدن در رابطه ما جاری شده است؟
اگر به اکثر این سوالات پاسخ مثبت داده‌اید پس باید بدانید تمام این رخداد‌ها در رابطه شما در حال شکل‌گیری است و دیگر مثل گذشته دلتان برای همسرتان تنگ نمی‌شود و مثل قدیم اشتیاق زیادی برای دیدنش ندارید. در نتیجه تلاشی هم نمی‌کنید که با او حرف بزنید. همه این علائم و نشانه‌ها بیانگر این هستند که یک آسیب جدی خانواده شما را تهدید می‌کند.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#139
Posted: 1 Sep 2015 09:58
پول من، پول تو؛ موریانه زندگی مشترک
« پول من و پول تو نداریم؛ هر چقدر پول دربیاوریم، برای هر دو نفرمان است. با هم خرج می کنیم و با هم از زندگی مشترک مان لذت می بریم »
هستند زن و شوهرهایی که در ابتدای زندگی به این جمله ها ایمان و باور دارند و در طول روز و هفته، چنین عبارت هایی را به هم می گویند و به یکدیگر اطمینان می دهند که مسائل مالی، زندگی شان را تحت الشعاع قرار نمی دهد.
با این همه باز هم ممکن است پس از مدتی یکی یا هر دوی آنها از خودشان بپرسند پس استقلال شان چه می شود؟ اگر قرار باشد همه پولی را که به دست می آورند خرج زندگی مشترک شان کنند و خودشان را نادیده بگیرند، آن وقت تکلیف آزادی عمل خودشان چیست؟
برای همین گاهی روش های دیگری را امتحان می کنند؛ بعضی از آنها پس از مدتی که از شروع زندگی مشترک می گذرد، ترجیح می دهند حساب و کتاب پول های خودشان را از همسرشان جدا کنند و برخی تا جایی پیش می روند که درباره درآمد و مخارج شان اصلا با طرف مقابل صحبت نمی کنند، اما هیچ یک از این شیوه ها نتیجه ایده آل و دلخواه یعنی آرامش در زندگی را در پی ندارد؛ بلکه شرایط را بدتر و رابطه زن و شوهر را با مشکلاتی جدی تر مواجه می سازد که پایه و اساس به هم ریختن آرامش است.
حال این پرسش مطرح می شود که راه حل چیست؟ چه کار باید کرد که هم زن و مرد بتوانند به یکدیگر اعتماد کنند و هم از نظر مالی احساس استقلال و آزادی داشته باشند؟
متخصصان مسائل خانوادگی پاسخ جالبی به این سوال می دهند. آنها می گویند در زندگی مشترک، زن و شوهر تنها کسانی هستند که می توانند و باید چنین مشکلاتی را حل کنند. البته لازم است ابتدا هر دو نفر به روشی صحیح، حس اعتماد و امنیت را در طرف مقابل شان ایجاد کنند.
آن طور که مشاوران توصیه می کنند، زن و شوهر باید یاد بگیرند به عنوان یک گروه مالی با مسائلی که در زندگی مشترک شان پیش می آید، برخورد کنند. این ایده به آن معناست که زن و مرد باید در ابتدای زندگی، اهداف شان را به طور مشترک طراحی کنند و بدانند از زندگی مشترک شان چه انتظاری دارند.
آنها باید به طور دقیق هزینه های مختلف زندگی مانند اجاره یا خریدن خانه و اتومبیل، تامین مخارج تحصیل بچه ها، برنامه ریزی برای سفرهای مختلف، هزینه تفریح و گردش های خانوادگی و هزینه های درمانی را مشخص کنند و بدانند برای رسیدن به هر یک از این اهداف چه کارهایی باید انجام شود. البته واضح است که چنین فهرستی، هرازگاهی باید مورد بررسی قرار گیرد تا اگر هزینه یا برنامه ای تغییر کرده یا به آن اضافه شده، در نظر گرفته شود.
در ضمن، خیلی خوب است اگر یک حساب بانکی مشترک هم داشته باشید تا همراه با هم بتوانید مسائل مالی خانواده را مدیریت کنید و تناسبی میان درآمد و هزینه ها برقرار سازید. البته این حساب مشترک نباید تنها حساب بانکی شما باشد؛ خودتان هم به تنهایی باید حسابی داشته باشید تا بتوانید مخارج شخصی تان را تامین کنید و از نظر مالی، استقلال پیدا کنید. منظور این است که درآمد شما پول خودتان است و هر طور دوست داشته باشید می توانید از آن استفاده کنید، اما پیشنهاد متخصصان چنین است، مبلغی حدود ۱۰ درصد درآمدتان را برای امور شخصی تان در حسابی جداگانه بریزید و ۹۰ درصد باقی مانده را به همان حساب مشترک برای رسیدن به اهداف مشترک زندگی واریز کنید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#140
Posted: 1 Sep 2015 10:01
راهنمای عاشقانه زندگی کردن کنار یکدیگر
ما انسان ها نیازهای متفاوتی داریم که نشان دهنده تفاوت در شدت نیازهای انسان هاست، بنابراین نمی توان هیچ انسانی را به خاطر داشتن شدت نیازش یا میل کمتر به نیازی، سرزنش کرد؛ همانطور که نمی توان کسی را به خاطر ترجیح غذایی بر غذای دیگر سرزنش کرد.
به دلیل اینکه نیازها در ژن ما تعبیه شده اند و ترجیح نیازی بر نیاز دیگر فقط تصمیمی است که ژن ها گرفته اند و تعبیه فیزیولوژیکی بدن ماست، بنابراین نمی توان کسی را به خاطر ژن هایش مورد بازخواست و سرزنش قرار داد!
اما در اینجا این سوال پیش می آید که با توجه به شدت گوناگون نیازهای انسان ها، پس چگونه کنار یکدیگر زندگی می کنیم؟
برای زندگی کردن و احساس عشق در کنار یکدیگر، کافی است همواره چند راهکار را به کار ببندید :
1- ابتدا خود را بشناسید و شدت نیازهای مختلف را در خود تعیین کنید.
با خود فکر کنید کدام نیاز در شما قوی تر است و کدام نیاز از شدت کمتری برخوردار است.
2- قدم دوم شناخت نیازهای دوست، همسر و نامزدتان می باشد.
باید با کمک خودش به شدت نیازهایش پی ببرید.
3- نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که هر چقدر شما و همسر آینده تان در شدت نیازهای بقا، دوست داشتن و تفریح به هم شبیه باشید، شانس موفقیت شما در ازدواج بیشتر است و هر چقدر در نیاز به آزادی و قدرت متفاوت باشید کمتر با مشکلات روبرو می شوید.
اما بهترین تناسب نیازها برای ازدواج، نیاز بالا به دوست داشتن و نیاز متوسط برای بقا و نیاز کم به قدرت و آزادی و نیاز بالا برای شادمانی می باشد. بنابراین اگر هنوز دست به انتخاب نزده اید، در قدم سوم پس از شناخت یکدیگر، کسی انتخاب کنید که از لحاظ شدت نیازهایش با شما متناسب باشد.
اما این سوال پیش می آید که اگر انتخاب کرده باشید یا دوست دارید با کسی ازدواج کنید که اتفاقا بسیار متفاوت از شماست، باید چه کار کنید؟
راه حل آن بسیار ساده است؛ با یکدیگر گفتگو کنید. خود و همسرتان را در دایره ای به نام زندگی مشترک تصور کنید. توجه کنید اگر شدت نیاز به قدرت در زوج بالا باشد، نمی توانند با یکدیگر گفتگو کنند و هر دو یکدیگر را سرکوب می کنند و در شدت بالای نیاز به آزادی فرار را بر قرار ترجیح می دهند زیرا دایره خود چارچوبی برای آنها شمرده می شود، بنابراین سعی نکنید همدیگر را از دایره خارج کنید، بلکه بر با هم بودن اصرار بورزید و در مورد نیازهایتان گفتگو کنید.
در مورد کارهایی که می توانید برای ارضای نیازهای طرف مقابلتان انجام دهید گفتگو کنید یا کارهایی که دوست دارید همسر شما برای ارضای نیازهای شما انجام دهد. به جای تکیه کردن بر اختلاف سلیقه ها، بر چیزی تکیه کنید که تعارض شما نیست؛ بر توانمندی ها و کارهایی که می توانید برای ازدواج تان انجام دهید تکیه کنید.
مزیت این روش این است که شما در کنار همسرتان راه می روید و دنیای او را تجربه می کنید و اجازه می دهید او هم کنار شما راه رود و دنیای شما را تجربه کند. شما به دنبال کنترل همسرتان نیستید، بلکه به دنبال کنترل رفتار خودتان هستید. نمی خواهید همسرتان مانند شما فکر کند، مانند شما عشق بدهد و مانند شما بخواهد تصمیم گیری کند یا حتی پس انداز کند.
می توانید با توجه به منفعت ازدواج تان، زمانی را برای ارضای نیازی به تعویق بیندازید و همسر شما هم چنین می کند، زیرا این قراردادی است که با یکدیگر در دایره گفتگو منعقد کرده اید.
شما با یکدیگر عهد بسته اید به نیازهای یکدیگر و ارضای آن توجه کنید و این واقعیت را پذیرفته اید که با یکدیگر متفاوت هستید. ازدواج یعنی گذشتن از خودخواهی و منیت و این بدین معناست که وقتی ازدواج می کنید تصمیم گرفته اید جایی از خواسته ها و نیازهایتان بگذرید و زمانش را خوب می دانید. هر چند به دنبال این شیوه تفکر ازدواج شما بهترین محل برای ارضای خواسته های شما می شود و در نهایت، رسیدن به احساس آرامش هدیه ای است که دریافت می کنید.
فقط در این صورت است که می توانید بودن با یکدیگر را تجربه کنید و این می تواند تجربه عشق را برای شما به ارمغان آورد. عشق می تواند در زندگی شما با اندیشه و احساس خودتان خلق شود.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
صفحه 14 از 25