ارسالها: 12930
#401
Posted: 22 Mar 2014 05:28
آیا یک فرزند برای شما کافی است؟
از نظر بیشتر خانواده ها یک فرزند کافی نیست. اما برخی والدین صادقانه اظهار می‌کنند که تصمیم به داشتن دومین فرزند بیشتر به خاطر فرزند اول است، نه خواست خود والدین. خیلی از مردم معتقدند برای این که کودک ننر بار نیاید، به خواهر و برادر نیاز دارد و والدینی را که مخالف این طرز فکر هستند، خودخواه می‌دانند.
سیلویا هـ، طراح جواهرات و مادر نیک ۶ ساله، می گوید: «داشتن فرزند دوم فقط به این بهانه که فرزند اول تنها نباشد، وحشتناک است. هیچ وقت نخواسته ام فرزند دیگری داشته باشم. نیک کودک بی نظیری است. خوب می خوابد، با استعداد و باهوش است. نظر من را بخواهید، بعد از اولی دیگر بچه‌دار نشوید. ما هم از سبک زندگی مان راضی هستیم، هم آن را تحت کنترل داریم. قبول چنین چیزی به این خاطر که بسیاری از مردم این طور فکر نمی‌کنند، کار دشواری است. دیگران فکر می کنند که ما خود خواه هستیم.» سیلویا در مورد مسئله هم بازی می گوید که نیک ارتباطات زیادی با دوستان، عمو زاده ها و همکلاسی هایش دارد. به کسانی که فکر می‌کنند سیلویا از لذت داشتن خواهر و برادر بی خبر است، باید بگویم که خودش چهار خواهروبرادر داشته و آنها هنوز به هم خیلی نزدیک هستند.
به نظر می رسد که نتیجه تحقیقات نیز از نظر سیلویا حمایت کند. طبق گفته بیل مک کیبن، نویسنده شاید یک فرزند: مباحث فردی و محیطی درباره خانواده های تک فرزند، تحقیقات نشان می‌دهد که عملکرد تک فرزندها در مدرسه به ویژه در علوم، ریاضیات و ادبیات بهتر است؛ آنها دوستان بیشتری دارند و نسبت به نقش های جنسیتی در مقایسه با کودکانی که در خانواده های بزرگ‌تر زندگی می کنند، انعطاف پذیری بیشتری دارند. بنابراین اگر فکر می کنید که می خواهید همان یک فرزند را داشته باشید و دوست دارید با برخی از والدین هم عقیده با خود صحبت کنید، به تابلو اعلانات مربوط به والدین تک فرزند مراجعه و نظر خود را درباره سوال «چند فرزند می خواهید داشته باشید»، بیان کنید.
اگر مطمئن نیستید که می خواهید چند فرزند داشته باشید، بخش آیا آمادگی بچه دیگری را دارید؟ را بخوانید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#402
Posted: 22 Mar 2014 05:29
آیا حتما باید پدر یا مادر شدن را تجربه کنید؟
برای برخی افراد این ساده‌ترین سوأل جهان است. آنها همیشه خود را درنقش والدین دیده‌اند، زندگیشان همانطور پیش رفته است که آرزو داشته‌اند و حالا آماده عمل هستند. عده‌ای دیگر از آدم ها هستند که سال ها همه جوانب این موضوع را سبک سنگین می‌کنند، یا احساس می‌کنند قبل از دست زدن به این کار خطیر، به تأمل بیشتری نیاز دارند. برخی هرگز به نتیجه نمیرسند. هرگاه در سوی این تصمیم سرگردان شدید، حتی اگر می‌دانید که تصمیم خود را عملی میکنید، بهتر است آگاهانه به تصمیم خود برای پدر یا مادر شدن فکر کنید.
اگر در تصمیم گیری برای بچه دار شدن مشکل دارید یا صرفاً در اینکه بتوانید این پروژه مادام العمر را آغاز کنید، با مشکل روبرو شده‌اید، امیدواریم که با مطالعه این بخش به تصمیم درست نزدیک ترشوید. آنچه مسلم است، این که هیچ کس ملزم به بچه دار شدن نیست. جمعیت جهان کم نیست که بخواهید به آن اضافه کنید و تصمیم به فرزنددارشدن کاملاً به خودتان امیدها و انتظاراتی که از زندگی‌تان دارید بستگی دارد.
عامل دشواری
تصمیم بزرگی است که نباید آن را دست کم گرفت. پدر یا مادر بودن واقعاً سرگرم‌کننده است و میتواند آنقدر لذت بخش باشد که تا بچه‌دار نشوید درک نخواهید کرد. و البته بچه داشتن مستلزم کار خستگی ناپذیر است، کاری بیشتر از آنچه بتوانید تصور کنید مگر آنکه خود آن را عملاً تجربه کرده باشید. بچه داشتن کار سختی است، چون که به میزان قابل توجهی وقت و انرژی شما را به خود صرف می‌کند در حالی که به ندرت می‌توانید استراحت کرده یا به تجدید قوا بپردازید؛ کار سختی است چون والدین تقریباً هیچ گاه زمان کافی، حمایت عاطفی، آموزش، یا آماده شدن برای انجام کاری که می‌خواهند انجام دهند، ندارند؛ وقتی کودکان‌تان بی‌وقفه شما را با درخواستهای خود تحت فشار می‌گذارند، نقش والدینی دشوار می‌شود چون مجبور می‌شوید احساسات خودتان را نادیده بگیرید. و این کاری است بس دشوار زیرا اگر اشتباهاتی مرتکب شوید، و خطاهایی از شما سر زند ، بر زندگی کسانی تاثیر خواهد گذاشت که بیشتر از هر چیزی دوستشان دارید، یعنی فرزندانتان.
داشتن فرزند تغییری عمده در زندگی محسوب می‌شود و از آنجا که همه‌جا مسئولیت عمده بزرگ کردن فرزندان به عهده زنان است، این تغییر به طور کلی زندگی زنان را بیشتر از زندگی مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد. پاتی ویپفلر، بنیانگذار مؤسسه رهبری والدین در پالو آلتوی کالیفرنیا می‌گوید که از لحاظ اقتصادی فرزندپروری-کار مهم و حیاتی پرورش نسل آینده- نوعی سرگرمی تلقی می‌شود. "زنان از حقوق، حمایت یا قدردانی کافی بابت مشارکتشان در اجتماع و قبول مسئولیت والدی برخوردار نیستند" به طور کلی، امروزه مردان بیشتر از هر زمان دیگری به عنوان پدر در بزرگ کردن فرزندان مشارکت می‌کنند، اما کار روزانه خانه، درست کردن غذا، حمایت عاطفی، مراقبت از کودک، خرید و رسیدگی به جزئیات و مدیریت خانوار هنوز هم بر دوش زن خانه است (بدون مزد). این بدان معنا نیست که بچه دار شدن برای مردان تصمیمی آسان است. هم زن و هم مرد در جامعه مدرن با دشواری هایی در برقراری توازن میان کار و نقش والدی مواجه می‌شوند که در این میان زنان معمولاً بیشتر فرزندپروری را که به بهای شغلشان تمام می‌شود، انتخاب می‌کنند و مردان معمولاً کار را انتخاب می‌کنند که به نقش پدری آنها آسیب می‌رساند. الگوی کار شبانه روزی که مورد حمایت بیشتر ادارات و کارخانجات است، نیروی کار خود را از احساس مسؤلیت فرد در قبال خانواده تأمین می‌کند. ساعات کار طولانی احساس انزوای عاطفی را که اغلب مردان به نوعی با آن درگیرند، افزایش داده و بسیاری از آنها از اینکه نتوانستند آن پدری باشند که آرزویش را داشته اند، دچار یاس و نا امیدی می‌شوند.
یک ارزیابی واقع بینانه
با این همه تصویر رمانتیک که درباره بچه‌ها و نقش والدی در محیط پیرامون ما به چشم می‌خورد، به ندرت کسی بتواند قبل از آن که در حقیقت پدر یا مادر شده باشد تصوری واقع بینانه از چندوچون فرزندداشتن پیدا کند. اگر هیچ گاه مجبور نبوده اید یک گونی ۵ پاوندی آرد را را به مدت یک هفته در دبیرستان حمل کنید، در آن صورت کتابِ رقص مادر: چگونه بچه‌ها شما را تغییر می‌دهند نوشته روانشناس هریت لرنرِ را بخوانید تا با نمونه‌ای از زندگی با مسئولیت فرزندان آشنا شوید، یا می‌توانید با مراقبت از نوزاد یک دوست یا یکی از اقوام تصویری واقعی از بچه‌داشتن به دست بیاورید. یا فرض کنید که تصمیم گرفته‌اید بچه‌دار شوید، آنگاه یک هفته را با این فکر که این رویداد بر احساس شما چه تاثیری خواهد گذاشت و تامل در تمام راه‌هایی که زندگی شما را دستخوش تغییر می‌کند بگذرانید؛ سپس فرض کنید که تصمیم گرفته‌اید بچه دار نشوید و یک هفته با این تصمیم زندگی کنید.
همه قرار نیست روزی نقش والدینی را بر عهده بگیرند. شاید شما هیچ وقت بچه نخواسته‌اید؛ شاید برای خود آرزوهایی در سر دارید که مراقبت از فرزندان رسیدن به آنها را غیر ممکن بسازد. میندی تومی، نویسنده داستان و آشپز و معلم که کاملاً از تصمیمش مبنی بر بچه دارنشدن راضی و خرسند است می‌گوید "ما به طرز شگفت انگیزی موجودات خلاقی هستیم. اما خیلی از افراد نمی‌توانند پتانسیل خلاق یا معنوی خود را کشف کنند بدین دلیل که مطالبات خانواده بر سر راهشان قرار می گیرد. من احساس می‌کردم که خانواده مانعی برای من است، همانطور که برای بسیاری از مردم و به ویژه زنان چنین بوده است." و مسلماً نمونه‌هایی از افراد وجود دارند که پدر یا مادر شده اند و در نهایت از تصمیم خود پشیمان گشته اند. از طرف دیگر بعضی از افراد تعجب می‌کنند از اینکه می‌فهمند چقدر دلشان می‌خواسته پدر یا مادر شوند. سالی وب که اکنون مادر دو پسر کوچک است می‌گوید "من در دبیرستان برای فرار از نگهداری کودک، غذا سرو می‌کردم. اما متوجه شدم که واقعاً مادر شدن را دوست دارم."
اغلب مردم و به ویژه زنان طوری بزرگ شده‌اند که انتظار داشته باشند روزی پدر یا مادر شوند. دختران و زنان از عروسکهای نوزاد گرفته تا مادران بچه‌به بغل با تصاویر و انتظاراتی احاطه شده‌اند که والدین، همسالان، مذهب، تبلیغات و رسانه‌ها برای آنها ساخته‌اند. اما تصمیم گیری در خصوص اینکه مادر یا پدر شوید ربطی به مادر، پدر، دوستانتان یا حتی هر انتظاری که ممکن است با آن بزرگ شده باشید، ندارد. این زندگی شما است و فقط به خودتان ربط دارد.
آیا این آمادگی را دارید که بچه دار شوید؟
مجموعه سؤالات خود را با همسر خود مطرح کنید و خودتان خوب به آنها فکر کنید. در باره این سؤالات در دفترچه خاطرات روزانه خود بنویسید، آنها را نزد دکتر و یا مشاورتان ببرید. هر کاری که باعث شود به خوبی آنها را ارزیابی کنید، انجام دهید. اگر قرار است بچه دار شوید، این سؤالات را به همسرتان نشان دهید. سپس ببینید آیا پاسخ های او خوشایند شما هست یا خیر. این سؤالات طوری طراحی شده‌اند که هم توسط زنان و هم مردان پاسخ داده شوند.
دیوید مان رهبری گروه های حمایت گر زنان و مردان را تحت عنوان "مادر شدن: آیا باید تجربه اش کنم؟" و "پدر شدن: آیا باید تجربه اش کنم؟" به عهده دارد که هدفش کمک به مردم است تا به تصمیم گیری در خصوص این موضوع مهم نزدیکتر شوند. دیوید مان می‌گوید "بخش اعظم کار ما این است که به مردم کمک کنیم به تردیدهای خود پی ببرند تا بتوانند به گام بعدی برای تصمیم گرفتن برسند. ما پی برده¬ایم که ترید و دو دولی میتواند نتیجه مسائل عاطفی باشد که فرد به طور کامل از آنها آگاه نیست، مسائلی همچون اندوه لاینحل."
آنها پیشنهاد می‌کنند که کار خود را با این پرسش آغاز کنید برای خود چه میخواهید؟ این سؤال کاری به وضعیت فعلی‌تان ندارد همچنین کاری به این ندارد که چگونه میخواهید به هدفتان برسید، مثلاً پیدا کردن همسر برای بچه دار شدن. اگر فکر می کنید دلتان بچه می‌خواهد، در این لحظه هیچ از خود نپرسید که چگونه به آن تحقق ببخشید،چه از طریق ازدواج، فرزند خواندگی یا هرچیز دیگری که می‌خواهد باشد. تنها بر روی آرزوها و خواست¬های شخصی خود تمرکز کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#403
Posted: 22 Mar 2014 05:29
آیا برای بچه دار شدن آماده هستید؟
این سوال برای برخی از افراد، ساده ترین سوالی است که می تواند مطرح شود: آنها همواره آمادگی آن را داشته اند که صاحب فرزند شوند، زندگی شان بر همان منوالی می گذرد که دوست دارند، و واقعا می توانند یک کودک را به زندگی خود راه بدهند. اما برخی دیگر ممکن است چندین سال برای آماده شدن جهت ورود یک کودک به زندگی شان تلاش کنند، یا احساس کنند که پیش از بچه دار شدن بهتر است کمی تمرین کنند. کسانی هم هستند که هیچ وقت به فکر بچه دار شدن نمی افتند. وضعیت شما هرچه که باشد، حتی اگر می دانید که می خواهید بچه دار شوید، باز هم می توانید تصمیم آگاهانه تری بگیرید.
اگر در تصمیم گیری پیرامون بچه دار شدن یا نشدن با مشکل مواجه هستید، یا اینکه می خواهید بدانید آیا برای این تغییر مهم و دائمی در زندگی خود آمادگی کافی دارید یا خیر، امیدواریم این بخش بتواند به شما کمک کند تا بتوانید تصمیم بهتری بگیرید. در یک مورد می توانید مطمئن باشید: هیچ کس مجبور نیست بچه دار شود! انسانها به تعداد کافی روی زمین زندگی می کنند و با کمبود آدم مواجه نیستیم که شما بخواهید آن را جبران کنید! پس بچه دار شدن به شما مربوط می شود؛ و همچنین به امیدها یا رویاهایی که برای زندگی تان دارید.
چرا موضوع تا این حد "دشوار" است؟
تصمیم برای بچه دار شدن، تصمیم مهمی است که نباید آن را دست کم بگیرید. داشتن یک نوزاد کوچولو می تواند جالب و مفرح باشد؛ حتی می تواند برخی نیازهای درونی شما را ارضا کند، به نحوی که قبل از بچه دار شدن شاید تصور آن را هم نمی کرده اید. اما از سوی دیگر، پذیرش مسوولیت یک نوزاد می تواند بسیار دشوار هم باشد؛ آنقدر دشوار که فکرش را هم نمی توانید بکنید. این اتفاق از آن رو دشوار است که وقت و انرژی زیادی از شما گرفته و زمان کمی را برای استراحت و تجدید قوا باقی می گذارد؛ از آن رو دشوار است که پدران و مادران معمولا زمان، پول، حمایت عاطفی، آموزش یا آمادگی لازم برای کارهایی را که باید انجام دهند، ندارند؛ از آن رو دشوار است که موجب می شود احساسات درونی تان و مخفی ترین رازهایتان بر روی چهره بیاید، چرا که کودک شما حتما سعی خواهد کرد همه آنها را بر ملا کند؛ و از آن رو دشوار است که اشتباهات احتمالی شما (مطمئن باشید که شما هم اشتباهاتی خواهید داشت)، بر عزیزترین فرد زندگی تان اثر می گذارد: بر کودکتان.
بچه دار شدن، تغییرات مهمی در زندگی ایجاد می کند؛ و از آنجا که عمده مسوولیت بزرگ کردن کودک در اکثر نقاط دنیا بر عهده مادران است، پس بچه دار شدن بیش از آنکه بر زندگی مردان اثر بگذارد، زندگی مادران را تحت تاثیر قرار می دهد. توجه داشته باشید که جامعه رفتار مناسبی با زنان ندارد؛ پس مشکلات ناشی از برخورد نامناسب جامعه با والدین نیز بر این مشکلات زنان افزوده می شود. در دیدگاه اقتصادی، با بزرگ کردن و تربیت فرزندان، یعنی وظیفه بسیار مهم تربیت نسل آینده، مانند یک سرگرمی برخورد می شود. زنان در حالت عادی نیز درآمد، حمایت و ارزش واقعی خود را در مقابل کمکهایی که به جامعه می کنند دریافت نمی دارند و مادر شدن، مشکلات آنان را دوچندان می کند. در یک نگاه کلی می توان گفت که امروزه مردان نقش بیشتری در مقایسه با گذشته، در تربیت فرزندان بر عهده می گیرند، اما کارهای روزمره خانه، پخت غذا، حمایت عاطفی، نگهداری از کودکان، خرید و دیگر جزئیات زندگی، همگی بر دوش زنان قرار گرفته است بدون اینکه راهی برای جبران این تلاشها اندیشیده شود.
البته این حرفها بدان معنا نیست که مردان در تصمیم گیری برای بچه دار شدن با هیچ مشکلی مواجه نیستند. در جامعه مدرن، هم مرد و هم زن، هر دو در تنظیم رابطه بین شغل خود در جامعه و وظیفه خود به عنوان والدین با مشکلات جدی مواجه هستند؛ و معمولا مردان مجبور می شوند از وظیفه پدری خود صرف نظر کرده و شغل خود را انتخاب کنند، و مادران نیز مجبور می شوند از شغل خود چشم پوشی کنند تا به وظیفه مادری خود برسند. احساس وظیفه در قبال خانواده و کودک جدید، موجب می شود تا مردان بیش از پیش به الگوی "کار و فقط کار" که امروزه توسط اکثر مراجع و بنگاههای اقتصادی ترویج می شود، وفادار بمانند. ساعتهای طولانی کار باعث تشدید احساس "انزوای عاطفی" می شود که امروزه اکثر مردان با آن دست به گریبان هستند؛ و بسیاری از مردان بواسطه اینکه نمی توانند همان پدری باشند که دوست داشته اند، احساس ناامیدی و افسردگی می کنند.
آزمون واقعیت
علی رغم همه تصورات رمانتیکی که افراد از بچه دار شدن دارند، به ندرت می توان کسی را پیدا کرد که پیش از بچه دار شدن، تصویر دقیقی از اتفاقی که در انتظار اوست، داشته باشد. اگر تا به حال برایتان پیش نیامده است که یک ساک دو سه کیلویی را یک هفته به صورت مداوم همراه خودتان و به هر جا که می روید ببرید، شاید حمل یکی از آنها بتواند به شما کمک کند تا وضعیت خود را پس از به دنیا آمدن کودکتان تصور کنید. یا اینکه می توانید یک شب از نوزاد یکی از دوستان یا اقوامتان نگهداری کنید تا بفهمید که زندگی واقعی با یک نوزاد چه مزه ای دارد! یا می توانید فرض کنید که تصمیم قطعی خود برای بچه دار شدن را گرفته اید، سپس به مدت یک هفته به همه جزئیات زندگی خود و مواردی که پس از به دنیا آمدن کودک تغییر خواهند کرد، همچنین به احساسی که از به دنیا آمدن کودک خود خواهید داشت، فکر کنید؛ پس از آن، یک هفته را نیز با این فرض بگذرانید که تصمیم گرفته اید بچه دار نشوید.
برخی افراد، آمادگی بچه دار شدن را ندارند. شاید شما هیچ گاه مایل به بچه دار شدن نبوده اید؛ شاید آرزوها و اهدافی در زندگی خود دارید که بچه دار شدن، دستیابی به این اهداف را غیرممکن می سازد. ما انسانها موجوداتی جالب با قدرتهایی فوق العاده هستیم! اما بسیاری از ما آدمها، هرگز تواناییهای خلاقانه یا روحی خود را بررسی نمی کنیم، زیرا نیازهای خانوادگی جلوی ما را می گیرد. افرادی که واقعا به این نتیجه رسیده اند که نمی خواهند مادر یا پدر باشند، شاید احساس می کنند که خانواده ممکن است جلوی پیشرفتشان را بگیرد؛ و البته برای خیلی ها، خصوصا خانمها، واقعا اینگونه است. مسلما نمونه های زیادی از افرادی وجود دارند که بچه دار شده اند و بعد افسوس خورده اند!
اما از سوی دیگر، برخی افراد نیز واقعا پدر یا مادر شدن را دوست دارند، آنقدر که گاهی خودشان هم تعجب می کنند.
در جامعه امروزی ما، بسیاری از افراد، خصوصا خانمها، به این باور می رسند که باید روزی بچه دار شوند. امروزه تصاویر و انتظارات متعددی از سوی والدین، همسالان، مذهب، تبلیغات و رسانه ها، در قالب عروسکهای دوران کودکی تا مهمانیهای حاملگی که به افتخار خانم حامله بر پا می شود، زنان و دختران را احاطه کرده است. اما تصمیم شما برای بچه دار شدن یا نشدن، به والدین شما، دوستانتان، مذهب، یا حتی انتظاراتی که با آنها بزرگ شده اید، ربطی ندارد. این زندگی، مال شماست و این تصمیم، حق شماست.
آیا آمادگی لازم را برای داشتن فرزند، دارید؟
روشهای مختلفی وجود دارد که یک فرد بتواند به این سوال جواب دهد. ممکن است هرگز پاسخ صریحی برای آن پیدا نکنید اما می توانید با فکر کردن به این موضوع بر شک و دودلی خود فائق آئید. تصمیم گیری در این مورد به فاکتورهای متعددی مربوط می شود که ممکن است برخی از آنها هرگز برای شما روشن نشود یا نتوانید به درستی نظر صریح و دقیق خود را در بعضی از این موارد بازگو کنید. اما اگر به خودتان کمک کنید تا بر این مساله تمرکز بیشتری داشته باشید می توانید علت تردیدهای خود را درک کرده و به تصمیم گیری نهایی که به نفع شما و خانواده تان خواهد بود نزدیک شوید. ممکن است این تردید ها ناشی از برخی مسائل عاطفی باشند که خود فرد نیز کاملا از آنها اطلاع ندارد، مثلا ناشی از یک مشکل حل نشده در دوران کودکی.
می توانید این تحقیق را با این سوال آغاز کنید: «چه چیزهایی در زندگی برای خودتان می خواهید؟» پاسخ این سوال را فارغ از وضعیت فعلی خودتان و بدون توجه به کارهایی که برای تحقق رویاهایتان یا رسیدن به وضعیت مطلوبتان باید انجام دهید بدهید. اگر فکر می کنید که احتمالا یک فرزند می خواهید، لازم نیست در مورد نحوه بچه دار شدن فکر کنید. در این مرحله، فقط به آرزوها و رویاهای شخصی تان فکر کنید. گاهی پیش می آید که می بینید بچه دار شدن ممکن است با تمام آمال و آرزوهای زندگی شما در تضاد باشد و یا اینکه شاید آرزوی بزرگ شما تنها پدر یا مادر خوب بودن باشد که هیچکس نمی تواند در این مورد به شما تضمینی دهد.
پرسش ها دیگری نیز می تواند در این مسیر به شما کمک کند. سوالات زیر بدین منظور طراحی شده اند که بتوانید در مورد آنها با همسر یا دوست خود صحبت کنید، به آنها فکر کنید، در مورد آنها بنویسید ی با مشاور خود صحبت کنید، یا هر کار دیگری که موجب شود نگاه دقیقی به آنها بیندازید را انجام دهید. بهتر است این سوالات را به همسرتان نیز نشان بدهید تا متوجه شوید که پاسخهای او برای این سوالات چیست و آیا پاسخهای او برایش راضی کننده هستند یا خیر؟ این سوالات به گونه ای طراحی شده اند که هم مردان و هم زنان بتوانند به آنها پاسخ دهند.
* آیا شما زمانی را به گذراندن با کودکان اختصاص می دهید؟ آیا از این کار لذت می برید؟
* از چه چیزهایی در دوران کودکی خود لذت می برده اید؟ چه چیزهایی از آن دوران را دوست نداشته اید؟
* کدام کارها یا رفتارهای والدین تان (در ارتباط با شما) را درست می دانستید؟ کدام کارهایشان به نظر شما خوب نبود؟
* یک پدر یا مادر چگونه باید باشد و چه کارهایی باید انجام بدهد؟ تا کنون چه درسها یا پیغامهایی در این باره از محیط اطرافتان دریافت کرده اید؟
* هنگام پاسخ دادن به این سوالات، چه احساسی دارید؟
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ویرایش شده توسط: pixy_666
ارسالها: 12930
#404
Posted: 22 Mar 2014 05:32
بارداری بعد از ۳۵ سالگی
شما نیز مانند بسیاری دیگر، ممکن است دیر ازدواج کرده باشید یا ازدواج دومتان باشد و یا تاکنون خواسته اید که از نظر تحصیلی و شغلی به موقعیت تثبیت شده ای برسید. بعضی زوج ها بعلت نازایی و تا زمانی که تحت بررسی کامل و یا حتی جراحی قرار نگرفته اند، قادر به باردارشدن نبوده اند. به هر دلیل که باشد شما تنها نیستید و پژوهشگران اعتقاد دارند که در قرن بیست و یکم تقریبا یک نوزاد از هر ۱۰ نوزاد از مادری متولد خواهد شد که ۳۵ سال یا بیشتر سن دارد.
آیا می توانم بعد از ۳۵ سالگی باردار شوم؟
امروزه بسیاری از متخصصین مراقبت های بارداری، خطرات دوران بارداری را با وضعیت سلامت مادر قضاوت می کنند. سابقه پزشکی قبلی، شاخص ترین نشانه سلامتی یک زن در دوران بارداری است. برای مثال احتمال آنکه یک زن ۳۹ ساله سالم دچار مشکلات ناشی از بارداری شود، کمتر از زنی بیست ساله است که از یک بیماری مزمن مانند دیابت رنج می برد. سلامتی و تناسب یک زن بیشتر از سن او بر بارداری تاثیر گذار است.
اغلب زنانی که در سی یا چهل سالگی باردار می شوند از سلامت خوبی برخوردارند. زنی که وضعیت جسمانی مناسبی دارد و به طور منظم ورزش می کند، می تواند به آسانی زنی که بسیار جوانتر است، بارداری را پشت سر بگذارد. البته زنانی که بیش از ۴۰ سال سن دارند و اولین بارداری خود را تجربه می کنند نسبت به زنانی با همین سن که قبلا زایمان کرده اند بیشتر دچار مشکل می شوند. ولی اکثر زنان سالم، زایمان بدون خطری خواهند داشت.
آیا سن مادر در باروری تاثیر دارد؟
بزرگترین مانع بارداری که ممکن است برای خانمهای بالای ۳۵ سال پیش بیاید، احتمال حامله نشدن آنهاست. بیشترین شانس باروری در سنین ۲۰ تا ۲۴ سال است؛ در سنین ۳۵ تا ۳۹ سالگی این احتمال به حدود یک چهارم تقلیل می یابد؛ و در ۴۰ تا ۴۵ سال باروری فرد ۹۵ درصد کمتر از دهه سوم زندگی اش خواهد بود. بنابراین اگر بیش از ۳۵ سال سن دارید و ۶ ماه است که اقدام به بارداری کرده اید، در صورت حامله نشدن فرصت را از دست ندهید و حتما به متخصصین زنان و زایمان یا مراکز ناباروری مراجعه نمائید.
آیا سن پدر نیز موثر است؟
اگر در سنین میانسالی باشید، احتمالا همسرتان نیز در همین گروه سنی قرار دارد. البته تعیین این مساله که سن پدر چقدر بر بارداری تاثیر گذار است، آسان نیست. بعضی تحقیقات نشان داده اند که مردان ۵۵ ساله و مسن تر به احتمال بیشتری صاحب فرزندانی مبتلا به سندرم داون می شوند ولی این احتمال آنقدر زیاد نیست که جای نگرانی داشته باشد. برخی کارشناسان پیشنهاد می کنند که بهتر است مردان پیش از ۴۰ سالگی پدر شوند؛ البته این یک دیدگاه محافظه کارانه است و همه با آن موافق نیستند. پیش از اظهار نظر قطعی در مورد سن پدر و تاثیر آن بر بارداری، داده ها و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
احتمال بروز چه مشکلاتی در دوران حاملگی بیشتر است؟
برخی مشکلات وابسته به سن هستند و خطر بروز آنها با افزایش سن بیشتر می شود مانند فشار خون بالا، دیابت و جفت سرراهی (زمانی که جفت در قسمت پایین رحم جایگزین شده و قسمتی یا تمام دهانه رحم را پوشانده است). ممکن است از نظر علایم و نشانه های دیابت بارداری یا فشار خون بالا، تحت مراقبت بیشتری قرار داشته باشید. بروز هر یک از آنها در طی بارداری دردسر ساز است ولی با مراقبت های مناسب پزشکی، معمولا می توان با هر دو به خوبی کنار آمد. ممکن است ندانید دچار این مشکلات هستید مگر آنکه به طور منظم به ملاقات پزشک خود بروید. هر یک از این اختلالات می توانند باعث ایجاد مشکل جدی در دوران بارداری شوند و باید بخوبی تحت کنترل درآیند.
به این دلیل که اختلالات کروموزومی یکی از شایعترین علل سقط است، احتمال وقوع سقط با افزایش سن بیشتر می شود. احتمال دوقلوزایی نیز در زنان میانسال بیشتر است. بعلاوه بسیاری از مطالعات نشان داده است که نیاز به زایمان با روش جراحی سزارین در خانمهای باردار بالای ۳۵ سال بیشتر است شاید به این دلیل که دردهای زایمانی و زایمان ممکن است بیشتر طول بکشد و یا چون زنان میانسال اغلب کودکان بزرگ جثه ای دارند. پس از زایمان نیز ممکن است رحم به سرعت رحم یک زن جوان منقبض نشده و خونریزی پس از زایمان بیشتر و طولانی تر باشد.
چه خطراتی فرزندمان را تهدید می کند و چه باید بکنم؟
مشکل دیگری که با افزایش سن رخ می دهد افزایش احتمال اختلالات کروموزومی و ژنتیک است. برای مثال خطر سندرم داون از یک نوزاد در ۳۸۵ نوزاد متولد از مادر ۳۰ ساله به یک نوزاد از ۱۰۹ مادر ۴۰ ساله می رسد. مشاوره ژنتیک اقدامی عاقلانه است اما اگر بالای ۴۰ سال دارید انجام مشاوره ژنتیک قویا توصیه می شود. در مشاوره ژنتیک پدر و مادر و متخصصینی حضور می یابند که زمینه تخصص آنها بررسی مشکلات همراه با بروز و یا خطر بروز نوعی اختلال ژنتیکی است. در مشاوره ژنتیک اطلاعات موجود درباره ژنتیک انسان در مورد یک زوج بخصوص بکار گرفته می شوند. این اطلاعات تفسیر می شوند تا زوج بتوانند آن را درک کنند و بر اساس آن در مورد بچه دار شدن، تصمیم گیری کنند. شاید هم لازم باشد برخی تستهای بخصوص مانند آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای جفتی را در دوران بارداری و بمنظور ارزیابی سلامت جنین انجام دهید.
چگونه می توانم در این سن بارداری راحتتری را بگذرانم؟
با توجه به بالا بودن سن تان ممکن است وزن بیشتری اضافه کنید، خطوط کشش پوستی در مکانهایی ظاهر شوند که قبلا وجود نداشته اند، سینه هایتان آویزان تر شوند و احساس کنید که قدرت عضلانی خود را از دست داده اید. در تمام این موارد دقت به روش زندگی، تغذیه و ورزش مناسب می تواند بسیار کمک کننده باشد.
به دلیل صرف انرژی و زمان بیشتر خستگی و ضعف یکی از بزرگ ترین مشکلات شما خواهد بود. این وضعیت یکی از شایعترین مشکلات زنان باردار است. استراحت برای سلامتی خودتان و جنین ضروری است. از هر فرصتی برای استراحت یا خواب مختصر استفاده کنید. مسئولیت های جدید یا کارهای بیشتری بر عهده نگیرید. در شغل خود، داوطلب انجام پروژه های بزرگ نشوید. به دلیل شرایط جدیدتان می توانید به درخواستهای دیگران "نه" بگوئید.
فعالیت بدنی با شدت متوسط به افزایش سطح انرژی شما کمک می کند و ممکن است برخی ناراحتی ها را از بین ببرد یا تخفیف دهد. با این حال پیش از آغاز هر برنامه ورزشی، در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید.
تنش های روحی نیز می توانند مشکل آفرین باشند. برای کاهش تنش های روحی می توانید ورزش کنید، غذاهای سالم بخورید و به اندازه کافی استراحت کنید. برای خودتان وقت صرف کنید و در مجموع تمرکز بیشتری بر ملزومات یک بارداری سالم و بی خطر و آنچه که هر خانم باردار باید در نظر بگیرید، داشته باشید: یعنی مراقبتهای دوران باردرای را بسیار جدی بگیرید، تغذیه مناسب، فعالیت جسمانی مطلوب، آمادگی روحی و اقتصادی لازم برای مراقبت و سرپرستی کودک تا ۱۸ سال آینده!
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#405
Posted: 22 Mar 2014 05:36
متوقف کردن روشهای جلوگیری از بارداری
احتمال دارد شما نیز مانند بسیاری دیگر زمان زیادی از بزرگسالی خود را صرف این کرده باشید که برای باردار نشدن چه باید کرد! حال وقت آن رسیده که فارغ از هر روش جلوگیری از بارداری باشید. ممکن است لازم باشید نکاتی را در مورد ترک روش جلوگیری که اتخاذ کرده بودید بدانید؛ بعضی از افراد دوست دارند بدانند بعد از ترک یک روش چه مدت نباید یا نمی توانند باردار شوند. در اینجا به برخی از این موارد بر حسب شیوه جلوگیری از حاملگی اشاره می کنیم:
روشهای طبیعی جلوگیری از بارداری
برای باردار شدن بعد از استفاده از هر یک از روشهای طبیعی و سنتی جلوگیری از بارداری مانند خروج قبل از انزال یا امتناع دوره ای از مقاربت با استفاده از تقویم قاعدگی یا درجه حرارت بدن، تنها کاری که باید انجام دهید این است که دیگر آنرا انجام ندهید؛ بدن شما آماده بارداری است. بخصوص اگر از یکی از روشهای امتناع دوره ای استفاده می کنید و یا قاعدگی کاملا منظمی دارید با توجه به شناختی که از سیکل قاعدگی و زمان تخمک گذاری خود دارید شانس بارداری شما افزایش خواهد یافت.
روشهای ایجاد مانع (Barrier)
در این نوع روشهای جلوگیری از بارداری از یک مانع یا سد مکانیکی جهت جلوگیری از تلاقی اسپرم و تخمک استفاده می شود؛ مانند کاندوم مردانه، کاندوم زنانه، دیافراگم و اسفنج های واژن و کلاهک دهانه رحم (Cervical Cap). کلیه این وسایل تاثیری بر باروری شما نخواهند داشت؛ بنابراین اگر شما از یکی از این روشها استفاده می کنید و تصمیم به باردار شدن دارید کافیست استفاده از آن را متوقف کنید. حتی برخی از مواد اسپرم کش (مانند کف و ژل واژینال) که بطور همراه با برخی از این لوازم استفاده می شوند در صورت بارداری هیچ تاثیری نامطلوبی بر جنین نخواهند داشت.
روشهای هورمونی ترکیبی مانند قرص های خوراکی و چسب های ضد بارداری
در این موارد نیز کاری که باید بکنید عدم استفاده از آنهاست. مثلا اگر قرص می خورید و تصمیم گرفته اید که باردار شوید، می توانید تا انتهای سیکل صبر نکنید و بسته قرصتان را کامل نخورید. معمولا چند روز پس از قطع مصرف پریود می شوید. در بسیاری از خانمها تخمک گذاری و باروری بلافاصله پس از قطع دارو باز می گردد. البته در برخی نیز ممکن است چند ماه طول بکشد تا تخمک گذاری اتفاق بیافتد. در واقع تخمک گذاری زمانی اتفاق می افتد که عادات ماهیانه شما به وضعیت منظم مانند گذشته بازگردد.
با این حال اغلب پزشکان پیشنهاد می کنند که پس از قطع مصرف قرص ها یا چسب های ضد بارداری، ابتدا صبر کنید و حتی از یک روش غیر هورمونی (مانند طبیعی یا کاندوم) استفاده کنید تا دو یا سه عادت ماهانه طبیعی پیدا کنید و سپس باردار شوید. اگر بلافاصله پس از قطع این فرآورده های ضد بارداری باردار شوید، تعیین زمان لقاح و نیز زمان زایمان دشوار خواهد بود. ممکن است این امر در ابتدا مهم به نظر نرسد ولی در طول بارداری و بخصوص در انتهای آن، اهمیت خاصی پیدا می کند.
قرصهای پروژستین یا Minipill
این قرصها حاوی مقدار کمی پروژسترون صناعی هستند که بسرعت از بدن دفع می شوند و اثر ضد بارداری آنها بیش از ۲۴ ساعت پس از مصرف آخرین قرص باقی نخواهد ماند (به همین دلیل است که استفاده کنندگان باید در دوران جلوگیری در مورد زمان مصرف آن نیز دقت کنند).
نورپلانت
اگر از نورپلانت استفاده می کنید باید پس از برداشتن آن حداقل دو یا سه قاعدگی طبیعی داشته باشید و سپس باردار شوید. ممکن است پس از برداشت نورپلانت چند ماهی طول بکشد تا قاعدگی شما به حالت طبیعی برگردد اما این احتمال کمتر از روشهای تزریقی ضد بارداری است. اگر بلافاصله پس از برداشت نورپلانت باردار شوید، تعیین زمانی که باردار شده اید و نیز زمان زایمان دشوار خواهد شد.
دپو پروورا
نوعی هورمون پروژسترون است که جهت جلوگیری از بارداری هر ۱۲ هفته تزریق می شود. مصرف آن را باید ۳ تا ۶ ماه پیش از تلاش برای بارداری قطع کرد زیرا حداقل ۱۳ هفته طول می کشد تا تخمک گذاری اتفاق بیافتد. در بعضی موارد نیز تاخیر در باروری یک سال یا بیشتر به طول می انجامد اما بطور متوسط ۱۰ ماه بعد از آخرین تزریق فرد تخمک گذاری می کند. بهتر است تا زمانی که حداقل دو یا سه قاعدگی طبیعی داشته باشد، صبر کنید. اگر بعد از یکسال هنوز پریود رخ نداد با پزشک خود تماس بگیرید.
وسایل داخل رحمی یا IUD
اگر از آی. یو. دی استفاده می کنید، باید آن را پیش از اقدام به بارداری بردارید.. این کار را می توانید در هر زمان از سیکل قاعدگی انجام دهید، با این حال متخصصین معتقدند بهترین زمان برای خارج کردن آی. یو. دی هنگام عادت ماهانه است و در سیکل بعد وضعیت قاعدگی و تخمک گذاری شما مانند قبل خواهد بود. اگر هر گونه علامتی دال بر وجود عفونت ناشی از آی .یو. دی دارید، پیش از تلاش برای بارداری حتما به مداوای آن بپردازید
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#406
Posted: 23 Mar 2014 02:08
برنامه ریزی برای بارداری
روش زندگی شما، سلامت کودک و شما را تحت تاثیر قرار می دهد. با برنامه ریزی پیش از بارداری، می توانید اتفاقات را پیش بینی کنید؛ در انتظار پیشامدهای خوب باشید و اگر واقعه ناخوشایند رخ داد برای مقابله با آن آماده باشید.
اغلب زنان زمانی متوجه بارداری خود می شوند که ۱ تا ۲ ماه از شروع حاملگی گذشته است و معمولا زمانی که به پزشک خود مراجعه می کنند ۲ یا ۳ ماهه باردار هستند. اولین ۱۲ هفته بارداری از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا در این زمان اعضا و دستگاههای اصلی بدن کودک ساخته می شوند. پیش از آنکه متوجه بارداری خود شوید و یا به پزشکتان مراجعه کنید، اتفاق های مهم بسیاری ممکن است روی دهند. آمادگی برای بارداری به معنی آمادگی جسمانی و روحی برای بارداری است. در گذشته بیشتر بر بهداشت و سلامتی در طی دوران بارداری تاکید می شد اما امروزه اکثر متخصصین معتقدند که باید از مدتی قبل از بارداری به سلامت پدر و مادر آینده توجه داشت. آماده کردن اوضاع کلی زندگی و بخصوص بدنتان با سلامت عمومی مناسب می تواند به شما کمک کند تا یک بارداری لذتبخش و یک کودک سالم داشته باشید. در اینجا موارد مهمی که بهتر است پیش از باردار شدن در نظر داشته باشید ذکر شده است. می توانید از آن پرینت بگیرید تا در فرصتهای مناسب با هم آنرا مرور کنید.
با استفاده از جدول، چرخه قاعدگی خود را ثبت کنید. برای بررسی چرخه باروری خود می توانید حداقل دو ماه زمان شروع قاعدگی را یادداشت کنید. اگر قاعدگی نامنظم دارید باید ماههای بیشتری این کار را انجام دهید یا برای تعیین زمان تخمک گذاری از یکی از روشهای اندازه گیری دمای بدن یا ترشحات واژن استفاده کنید.
از سلامت بدن خود مطمئن شوید تا نگران خطرات آنها در طول بارداری نباشید:
* مصرف فولیک اسید را آغاز کنید. روزانه mcg 400 از این دارو توصیه می شود. فولیک اسید از بروز اختلالات مادرزادی مغز و نخاع- که اختلالات لوله عصبی نامیده می شوند- پیشگیری می کند. همچنین مشخص شده است که پایین بودن سطح فولیک اسید در بدن، خطر سقط را افزایش می دهد. لازم است که قبل از بارداری مصرف فولیک اسید را آغاز کنید، چرا که بیشترین تاثیر مثبت فولیک اسید در ۲۸ روز نخست بارداری است. از آنجا که ممکن است ندانید چه زمانی باردار می شوید، بهتر است همزمان با توقف روش جلوگیری از بارداری و در دورانی که سعی می کنید باردار شوید، مصرف آن را آغاز کنید.
* اگر دچار کم خونی هستید آنرا درمان کنید. شاید لازم باشد که از پزشک خود بخواهید تا سطح آهن بدن شما را بررسی کند؛ نباید پیش از بارداری از کمبود آهن رنج ببرید. کمبود آهن در بارداری ممکن است موجب شود تا بیش از آنچه که رایج است، در دوره بارداری احساس خستگی کنید. بعلاوه شما باید ذخیره آهن مناسبی برای جنین و زایمان داشته باشید.
* حداقل ۳ ماه پیش از باردار شدن به وزن ایده آل بدن خود برسید. وقتی که باردار می شوید، سلامت کودک تا حد زیادی به متعادل بودن وزن بدن شما بستگی دارد.
* سعی کنید با دوری گزیدن از عفونت ها، سالم باقی بمانید. دست هایتان را مرتب بشویید، از کس دیگری بخواهید سطل زباله را خالی کند، و از قرار گرفتن در شرایطی که خطر عفونت به همراه دارند پرهیز کنید.
* از تماس با مواد شیمیایی مضر در خانه و محل کار اجتناب کنید.
* گروه خون خود و پدر کودکتان را بدانید و با هم سابقه بیماری های خانوادگی هر یک را یادداشت کنید.
* به پزشک مراجعه کنید تا اگر لازم می داند برخی از آزمایشات و یا در صورت لزوم واکسیناسیون را پیش از بارداری انجام دهد. در مورد تمام داروهایی که به صورت مرتب مصرف می کنید صحبت کنید و مطمئن شوید که تمام بیماری های مزمن شما تحت کنترل قرار دارند.
* به دندان پزشک مراجعه کنید تا از وضعیت سلامت دندانهایتان مطلع شوید. بهتر است پوسیدگی ها قبل از آغاز بارداری ترمیم شوند و بیماری های لثه باید تحت کنترل باشند. وجود بیماری لثه در دوران بارداری خطر به دنیا آمدن کودکی با وزن پایین را افزایش می دهد.
* اگر روش جلوگیری از بارداری خود را متوقف کرده اید، برای انجام هر آزمایش یا تصویربرداری – مانند عکس های رادیولوژی – مسوول مربوطه را در جریان قرار دهید.
شیوه زندگی خود را بهبود بخشید. شروع کردن برخی از این موارد در طول بارداری دشوارتر است. سعی کنید پیش از بارداری به آنها بپردازید:
* یک برنامه منظم ورزشی را آغاز کنید و آن را ادامه دهید. انجام یک فعالیت بدنی متعادل پیش از بارداری و ادامه آن در طول بارداری، به شما کمک شایانی می کند.
* یک شیوه تغذیه سالم در پیش بگیرید. غذاهایی مصرف کنید که تازه و سرشار از مواد مغذی هستند و از تهیه بهداشتی و مناسب آنها مطمئن هستید.
اگر سیگار می کشید حتما از حالا برای ترک آن اقدام کنید و تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض دود دخانیات پرهیز کنید.
* اگر الکل مصرف می کنید، بطور جدی آنرا کنار بگذارید و از نوشیدن نوشابه های الکلی حتی بطور تفریحی و در میهمانیها بپرهیزید.
* سعی کنید تا جایی که ممکن است عوامل استرس زا و غیر ضروری زندگی خود را کاهش دهید.
* وضعیت بیمه سلامت خود را کنترل کنید. برنامه های آینده زندگی مشترکتان (مانند تحصیل، شغل، مسافرت و ... ) را در صورت بارداری و داشتن فرزند مد نظر قرار دهید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#407
Posted: 23 Mar 2014 02:11
آیا باید بی آنکه همسرم چیزی بگوید؛ بفهمم چه خواسته و نیازهایی دارد؟
بسیاری از زنان یکی از رایج ترین داستان های عشقی را باور دارند؛ باوری نادرست که در عمل به رابطه و ازدواج شما لطمه میزند.
"چنانچه همسرم مرا دوست داشته باشد؛ خود به خود خواسته ها و نیازهای مرا خواهد فهمید."
بدین معنی که شما هرگز مجبور نیستید خواسته هایتان را بگوئید؛ چنانچه او همسر مطلوب باشد باید خود درونی ترین افکار و احساسات شما را کشف کند!!
این تصویر ذهنی مطلوب از همسرتان را هنگامی که دختر بچه ی کوچکی بیش نبودید؛ گرفته اید و همین که در بزرگسالی شاهزاده جذاب و زیبای خود را که سوار بر اسب سفید از راه رسید دیدید؛ از او انتظار دارید تمامی خواسته ها و نیازهایی را که خودتان از آن آگاهی ندارید کشف و برآورده کند.
مشکل اینجاست که هنگامی که شما از همسرتان انتظار دارید او نیازهایتان را برآورده کند؛ از پیش او را محکوم به شکست میکنید؛ علاوه بر این او احساس خواهد کرد میخواهید او را آزمایش کنید که البته همین طور است؛ او احساس خواهد کرد او را بازی می دهید و با راه انداختن بازی "حدس بزن" می خواهید باید و نباید نشانش دهید.
توصیه میکنیم که همسرتان را در مورد خواسته ها؛ نیازها و اولویت هایتان آموزش دهید.
به جای آنکه به افسانه ها باور داشته باشید؛ باوری سالم تر؛ واقع بینانه تر و منطقی تر را جایگزین آن کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#408
Posted: 23 Mar 2014 02:11
حمامی از لذت
داشتن حمامی عاشقانه میتواند در نوع خود تجربه ای بی نظیر باشد؛ البته اگر بکار بگیرید.
اگر در منزل خود هستید حتما اطمینان حاصل کنید که حمام بی عیب و نقص باشد. نه تنها وان حمام باید تمیز باشد بلکه هیچ خورده مویی نباید در کف حمام وجود داشته باشد، روی کاشیها لکی نباشد تا احساس آرامش و راحتی کنید.
نکات لازم برای ایجاد تجربه ای تمام عیار :
شمع
موسیقی
حمام کف
بالش حمام
پودرهای مخصوص
روغنهای مخصوص
دو عدد حوله ( یکی بزرگ و یکی کوچک)
اسفنج ( یا هر چیزی برای مالش پوست)
شامپو
نوشیدنی گوارا و دلچسب
ظرفی محتوی یخ
توت فرنگی یا میوه های دیگر
کرم بدن ( برای بعد از حمام)
صحنه آرایی
شمعها
حال وقت آن رسیده که از آمادگی صحنه برای چنین تجربه پر هوسی اطمینان حاصل کنید. شمعها را در نقاطی از حمام مستقر کنید که شعله آنها مغشوش نگردد. شاید بخواهید شمعها را در کوزه های شیشه ای قرار دهید، تا بدین ترتیب از آلودگی پارافین راحت شوید.
موسیقی
موزیکی را نباید انتخاب کنید که روی مکالمه شما یا راحتی شما تاثیر نامطلوب بگذارد. یک موسیقی ملایم و هوس انگیز را انتخاب کنید.
نوشیدنی
بهترین نوشیدنی را در ظرف یخ قرار هید و لیوانها را در کنارش بگذارید.
میوه
چه توت فرنگی را انتخاب کرده باشید، چه انگور یا گیلاس ، میوه را آماده کرده و تا زمانی که میخواهید به آرامی در دهان وی بگذارید در یخچال نگهداری کنید.
وان حمام
وان را با آب داغ پر کنید. به آرامی کف حمام، روغنها و پودرها را اضافه کنید. توجه کنید حس بویایی خود را با بوهای مختلف آشفته نکنید.
بالش حمام ، شامپو و اسفنج را در کناری قرار دهید تا زمانی که در وان می روید استفاده کنید. حواه کوچک را دم دست نگهدارید تا بتوانید دستتان را خشک کنید.
یک جفت نوشیدنی بریزید و با هم در مورد موضوع خوشایندی صحبت کنید، سپس به آرامی چند تا توت فرنگی در دهانش بگذارید ولی نه همه را و چند تا را برای بعد نگهدارید.
حالا اسفنج را خیس کرده و آرام و به ملایمت روی بدنش حرکت دهید. ابتدا سراغ شانه ها بروید، بعد پشت، بعد دور و بر شکم و آرام آرام به پاهایش برسید. بعد از اینکه تمام بدنش را مالیدید، اسفنج را دوباره خیس کنید و آب آنرا روی پشت و سینه هاش بریزید. نوازش و ماساژ را از یاد نبرید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ویرایش شده توسط: pixy_666
ارسالها: 12930
#409
Posted: 23 Mar 2014 03:16
آقایان , خانوم ها , خجالت نکشید و نترسید
زنان اگر می دانستند که همسرانشان تا چه اندازه نسبت به عقاید جدید روی باز از خود نشان می دهند، متعجب می شدند.
آیا دوست دارید شدیدتر این کار را با شما انجام دهد؟ بیشتر مردان منتظر بدست آوردن چنین فرصتی هستند! انتظار رابطه جنسی بهتری دارید؟ بیشتر مردان تمایل زیادی به انجام چنین کاری دارند. بیش از اندازه سریع است؟ یا خیلی کند؟ چه دلیلی می تواند شما را از بیان احساسات باز دارد؟ فقط کافی است این کار را با در نظر گفتن حساسیت و با رعایت کامل ارزش و احترام انجام دهید تا زندگی جنسیتان ارتقا پیدا کند.
زنی بود که آرزو داشت در کشتی با همسر خود رابطه جنسی برقرار کند ، پس از مدتها که این مطلب را با شوهرش در میان گذاشت؛ او نیز در یک روز گرم تابستان، یک قایق تفریحی اجاره کرد و او را به اعماق دور دریا برد و در آنجا تجربه مورد علاقه اش را نصیبش کرد. آنقدر این تجربه برای این زن جالب بود که این داستان را برای تمام دوستانش تعریف می کرد.
البته شاید این رهنمودها برای کسانی که درگیر مشکلات متعدد زندگی هستند قابل استفاده نباشد اما فراموش نکنید که رابطه جنسی پایه و دوام خانواده است بهمین علت بعضی اوقات یک زوجی را می شناسید که علیرغم محدودیت مالی و مشکلات اقتصادی از بودن با هم لذت می برند ولی زوجهای پولدار و متمول هم مشناسیم که چشم دیدن هم را ندارند .
راستی می دانید دلیل این موضوع چیست؟ با توجه به توضیحاتی که قبلا داده شد واضح است مردی که بتواند دنیای درون زن مورد علاقه خود را بشناسد دروازه فتح آنرا نیز می گشاید درحالی که مردان پولدار ممکن است دنیای بیرون زنان را بشناسند و کیف پول او را پر کنند اما دروازه درون زن را نمی شناسند.
از طرف دیگر زن همیشه دوست دارد توسط مرد مورد علاقه اش تسخیر شود تا اسیر !! و برای تسخیر زن نیز مثل هر قلعه و بارو باید از درون آنرا تسخیر کرد یعنی بدون همراهی زن تسخیر او ممکن نیست!
همسر شما علاقه بسیار زیادی دارد که بداند چه چیزهایی شما را تحریک می کند؛ این موضوع به خصوص در بین زوجهای ایرانی ابهام آور است که زن یا مرد خجالت می کشند آنچه را که تمایل دارند بگویند و یا عمل کنند.
یک تحقیق میدانی نشان می دهد که بسیاری مردان بدان دلیل به معشوقه یا دوست دختر پناه می برند که خود را با او راحت تر می بینند و روابط جنسی با او برقرار می کنند که با زن خود از آن عاجز هستند. زنان باید به این نکته توجه کنند که دختران جوان ( راهزنان جنسی مردان) بیشتر با تمایلات مردان آشنا هستند و بهمین دلیل بیشتر مردان به سوی این قبیل زنان کشیده می شوند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#410
Posted: 23 Mar 2014 03:28
تحریک کننده جنسی خانم ها
زبان عشق لمس کردن است؛ این زبان نه صدایی دارد نه قوانینی و نه شکل و فرمی.
با این زبان؛ قلب شما از طریق دست هایتان با معشوقتان صحبت می کند و احساسات شما را به گونه ای که کلمات هرگز قادر به بیان آن نیستند؛ با او در میان می گذارد.
نوازش مهربانانه شما از صورت همسرتان؛حرکت ملایم دستانتان بر روی پشت او؛ حرکت انگشتان بر روی شکم او؛ همگی این حرکات محدودیت های زبان گفتاری را زیر پا می گذارند و میل؛گرایش؛ نیاز و احساسات و عواطف شما را به طرز هرچه نیرومند تر و تاثیر گذارتری به همسرتان انتقال خواهد داد؛ آنهم به گونه ای که هرگز از کلمات انتظار نمی رود.
دست های شما تنها زایده هایی فیزیکی نیستند که از بدن شما بیرون زده باشند؛ بلکه فرستنده هایی بسیار قوی و نیرومند از انرژی حیات و زندگانی هستند.
دانش پزشکی مشرق زمین چنین بیان می کند که صدها نصف النهار یا به عبارتی مسیر های انرژی وجود دارند به مانند بزرگراه ها یا شاه راهایی از انرژی در سرتاسر بدن شما کشیده شده اند.
انرژی زندگی یا اروس بر طبق مکاتب پزشکی شرقی در طول این بزرگراه ها که بسیاری از آنها به سر انگشتان انسان ختم می شوند؛ امتداد و جریان دارد.
هنگامی که همسر خود را لمس می کنید؛ تنها پایانه های عصبی یا گیرنده های حسی پوست بدن او را لمس نمی کنید؛ بلکه در حال فرستادن و تشعشع انرژی زندگانی به بدن همسرتان هستید.
یکی از فوق العاده ترین روش های عشق ورزی با همسرتان اینست که او را ماساژ بدهید؛ اجازه دهید تا عشق از قلب شما سرازیر شود و سپس به دست هایتان منتقل گردد.
در این هنگام هر ناز و نوازش شما چنان خوشایند خواهد بود که همسرتان نظیر آنرا هرگز و هیچ کجا تجربه نکرده است.
هنگامی که این کار رو نه به قصد پیش نوازش بلکه به نیت اینکه به همسرتان عشق بورزید و بدن او را مورد ستایش قرار دهید انجام می دهید؛ همسرتان عشق شما را تمام و کمال دریافت کرده احساس خواهد کرد که روح شما در بدن او جریان و امتداد یافته است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 41 از 44