Petershadow:
اول اینکه بپذیریم که طرف مقابل ما به هیچ عنوان قرار نیست آدم کامل وبی نقصی باشه، این قانون در مورد تمام زن ومردها صدق می کنه ازدواج انطباق نیست بلکه توافقه
دوما همیشه آمادگی این رو داشته باشم که ممکنه با خواسته نیازسلایق نظرات و ارزشهای ما ازجانب طرف مقابل مخالفت بشه به دلایل مختلف
سوما ما به خاطر هیچکس تصمیم به شروع رابطه نگرفتیم جز خودمون پس هیچ منتی هم چه برای شروع وچه ادامه رابطه بر طرف مقابل نداریم
چهارما همیشه به نقش خودمون وتاثیر رفتار هامون بر مشکلات واختلافات پیش اومده توجه کنیم وحتما سعی وتلاش ما در اصلاح خودمون باشه و نه اصلاح طرف مقابل
ازدواج هیچ جایی برای غرور وتکبر وخودپرستی وخود بینی نیست هر چه هست مشترکه یا هردو نفر برنده میشن یا هردو نفر بازنده، مدل برنده_ بازنده نداره
حفظ حرمت توی هر موقعیت ودر هر سطح ازاختلافی از همه چیز مهم تره
و...
بنظر من هیچ نیازی به بیمه کردن روابط نیست. با شما موافقم که هیچکس قرار نیست کامل و بی نقص باشه. در عین حال، هیچ رابطه ای هم قرار نیست تا ابد ادامه پیدا کنه. افراد تا وقتی می تونن با هم تفاهم داشته باشند، در رابطه ای که دارن (اعم از ازدواج یا غیر آن) باقی می مانند. بعد هم می تونن دوستانه از هم جدا بشن.