بهتر زندگی كنیم - صفحه 16

ارسالها: 896

#151 Posted: 10 Jan 2018 09:46

یکی از روزها حیوانات جنگل دور
هم جمع شدند تا مدرسه‌ای درست کنند.

خرگوش، پرنده، سنجاب و مارماهی شورای آموزشی مدرسه را تشکیل دادند. خرگوش اصرار داشت که دویدن جزء برنامۀ درسی باشد. پرنده معتقد بود که باید پرواز نیز گنجانده شود. مارماهی هم به آموزش شنا معتقد بود و سنجاب اصرار داشت که بالا رفتن از درخت نیز باید در زمرۀ آموزش‌های مدرسه قرار بگیرد.

شورای مدرسه با لحاظ کردن همۀ پیشنهادات، دفترچۀ راهنمای تحصیلی مدرسه را تهیه کرد و بعد قرار شد همۀ حیوانات همۀ درس‌ها را یاد بگیرند.

خرگوش در دویدن نمرۀ بیست گرفت، اما بالا رفتن از درخت برایش دشوار بود و مرتب از پشت به زمین می‌خورد. دیری نگذشت که در اثر یکی از این سقوط‌ها مغزش آسیب دید و قدرت دویدن را هم از دست داد و حالا به‌جای نمرۀ بیست، ده می‌گرفت و در بالا رفتن از شاخۀ درختان هم نمره‌اش از صفر بالاتر نمی‌رفت.

پرنده در پرواز عالی بود، اما نوبت به دویدن روی زمین که می‌رسید نمرۀ خوبی نمی‌گرفت، مرتب بال‌هایش می‌شکست و دیری نگذشت که در درس پرواز هم نمره‌ای بهتر از ده نصیب او نشد. در کار دویدن هم مرتب صفر می‌گرفت. صعود از تنۀ درخت‌ها هم برایش کار شاقی بود.

جالب اینجاست که تنها مارماهی کند ذهن می‌توانست درس‌های مدرسه را تا حدودی انجام دهد و با نمرۀ ضعیف، کلاس ها را یکی یکی بالا برود.

اما مسئولین خوشحال هستند که همۀ دانش‌آموزان، همۀ دروس را می‌خوانند.
و والدین خوشحال هستند که فرزندان شان می توانند در رشته های نظری ثبت نام کنند بدون توجه به استعداد شان و بر اساس نگرش جامعه انتخاب رشته می کنند.

ما به این داستان نمی‌خندیم بلکه عادت کرده ایم، اما واقعیتی است که وجود دارد.

همۀ تلاش ما بر این است که همه فرزندانمان و دانش اموزان را مثل هم آموزش دهیم، درحالی‌که وظیفۀ راستین آموزش و تربیت، باید یاری رساندن به فرد باشد تا او منحصر به فرد بودن خود را کشف کند و به سوی تکامل خود یگانه‌اش پیش رود ...

salam_446

کاربر

ارسالها: 896

#152 Posted: 2 Feb 2018 03:25

اولین باری که بین دوراهی قانون و اخلاق قرار گرفتم مربوط به زمانی بود که قاضی بودم
و به پرونده های تخلفات رانندگی رسیدگی می کردم.
پرونده پسر دوست پدرم را برایم آوردند که من و خانواده ام چند مدتی در خانه آن ها تا پیدا شدن خانه جدید مهمان بودیم.
اخلاق اقتضا می کرد تا او را جریمه نکنم ولی ندای درونم قانون را میپسندید.
بالاخره او را جریمه کردم اما برگ جریمه اش را خودم پرداختم.

دکتر امیر ناصر کاتوزیان
پدر علم حقوق

salam_446

کاربر

ارسالها: 896

#153 Posted: 29 Jun 2018 02:44

عزت نفس از جمله خصوصیاتی است که می تواند شخص را در زندگی فردی و اجتماعی به موفقیت و رضایت برساند.

آیا تا به حال پیش آمده است که صحبت‌های دیگران را در ذهن خود نشخوار کنید و بارها و بارها آن‌ها را بررسی کنید؟ اگر پاسخ مثبت است باید بگویم که احتمالاً شما همه چیز را به خود می‌گیرید!... و به گفته‌ها و فکر دیگران بیش ازآنچه باید اهمیت می‌دهید. البته هرکسی گهگاه به دام این طرز تفکر می افتد. تمایل به پذیرش و تأیید دیگران حس رضایت از خود و عزت نفس را به دیگران وابسته می‌کند و اگر حرف آزار دهنده‌ای بزنند بسیار حساس خواهیم شد.

در ادامه به ۵ راهکار مؤثر در کاهش حساسیت به حرف‌ها و نظرات دیگران در زندگی می‌پردازیم:

۱- به دیگران فرصت بدهید! کمی صبور باشید
اغلب قبل از این که اظهار نظر کنیم حتی فرصت توضیح به طرف مقابل نمی‌دهیم. قبل از اینکه بپرید وسط حرف چند نفس عمیق بکشید آرام باشید و درست به سخنان طرف مقابلتان گوش دهید. ممکن است از گفته‌های آن‌ها سو برداشت کنید و یا اشتباه شنیده باشید. اغلب اوقات وقتی بلا فاصله بعد از صحبت‌های دیگران نسبت به گفته‌های آن‌ها واکنش نشان می‌دهیم زمانی برای پردازش صحبت‌های آن‌ها به خود نداده‌ایم و این یعنی عزت نفس پایین.

از مهارت شنیدن فعال کمک بگیرید و سعی کنید پیش از درک کامل صحبت‌های طرف مقابل از خود واکنش نشان ندهید.

۲- برای روشن شدن مطلب سؤال بپرسید
چون ما به دستور زبان فردی و چارچوب‌های زبانی طرف مقابل مسلط نیستیم و یا شنونده خوبی نیستیم بسیاری از مطالب از دست می‌رود. پس قبل از اینکه چیزی به شما بر بخورد بپرسید! منظور شخص مقابل را به خوبی دریابید. گاهی سوءتفاهم پیش می‌آید اما با پرسیدن سؤال‌های مهم و تعیین کننده می‌توان از وقوع آن جلو گیری کرد.

۳- از افراد و افکار مسموم فاصله بگیرید
این افراد مدام احساسات شما را تحریک می‌کنند و کل انرژی شما را تخلیه می‌کنند. وقتی کسی روی حساسیت افراد دست گذاشته و مدام آن‌ها را شارژ می‌کند بدیهی است که به آن‌ها بربخورد. این افراد از سوژه سازی، تولید استرس، گرفتن انرژی دیگران و پایین آوردن عزت نفس اطرافیان لذت می‌برند. این افراد نمی‌خواهند مسئولیت احساسات خود را برعهده بگیرند و روی خودشان کار کنند چرا که این موضوع برای آن‌ها سخت و نشدنی است. درست شبیه انگلی که با مکیدن انرژی دیگران زندگی می‌کند. شاید بتوان این افراد را انرژی آشام (اقتباس از خون‌آشام) نامید.

5 راهکار برای آن که همه چیز را به خودمان نگیریم

۴- عزت نفس خود را به دیگران وابسته نکنید
گاهی علت حساسیت‌های ما اهمیت بیش از حد به افکار دیگران است. به جای آن به خود ارزش بدهید و بدین ترتیب برای دوست داشته شدن و مورد توجه قرار گرفتن، به دیگران نیازی نیست. هرکس به دوست داشته شدن و پذیرفته شدن نیاز دارد اما این بدان معنا نیست که تسلیم دیگران باشید. وقتی به خودتان اعتماد نداشته باشید مدام این اعتماد نداشته را از دیگران طلب می‌کنید و هیچ‌وقت سیر نخواهید شد. برای تجربه عشق حقیقی کافی است به درون خود مراجعه کنید. چرا که هر آن چه نیاز دارید در خود شما وجود دارد. عشق دیگری تنها باید تاییدی بر این علایق درونی باشد. عزت نفس خود را به دیگران وابسته نکنید.

۵- مراقب خود باشید
اگر به اندازه کافی مراقب خود نباشید انرژی شما دچار مشکل خواهد شد. به عبارت دیگر احساس نقصان خواهید کرد و حرف‌های دیگران شما را آزار خواهد داد. اما اگر به اندازه کافی مراقب خود باشید و عزت نفس داشته باشید؛ زندگی متعالی را تجربه خواهید کرد و سخنان دیگران چندان اثری بر شما نخواهد داشت.

مردم کارهای دردناک، ناراحت کننده و غیرقابل تصوری انجام می‌دهند اما دلیل نمی‌شود شما این مسائل را جدی بگیرید. وقتی خودمان تلاشی جهت بهبود زخم‌هایمان نمی‌کنیم از دیگران انتظار کمک و مرهم داریم. مردم اغلب شما را ناامید کرده و تنها می‌گذارند. پس بهتر است این مسئولیت را به خودتان واگذار کنید.

هرچه بیشتر به فعالیت‌هایی که حالتان را بهبود می‌بخشد تمرکز کنید کمتر رفتار دیگران شما را آزار خواهد داد و بیشتر از زندگی لذت خواهید برد.

حالا نوبت شماست

آیا با افراد انرژی آشام برخورد داشته اید؟ آیا به اندازه کافی عزت نفس دارید؟ آیا در جمع خانواده یا دوستان همه چیز را به خود می گیرید؟ آیا نظرات دیگران درباره شما برایتان مهم است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.