صفحه 10 از 43: « پیشین 1 ... 9 10 11 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#91 Posted: 15 Dec 2011 13:28

ضربه مغزی کودک چیست؟

هنگامی که یک جراحت بسته در سر (یعنی جراحتی که در آن هیچ شیئی وارد جمجمه نمی‌شود) موجب تغییر در عملکرد طبیعی مغز شود، به آن ضربه مغزی می‌گوییم. این جراحت می‌تواند ناشی از یک ضربه شدید، سقوط یا تکان دادن شدید باشد...

ضربه مغزی کودک چیست؟

کودکی که دچار ضربه مغزی شده است ممکن است هوشیاری خود را از دست داده یا در بینایی، حافظه یا حفظ تعادل با مشکلاتی مواجه شود. شاید این موارد ترسناک به نظر برسند اما در اکثر موارد جزئی و موقتی بوده و کودک به طور کامل بهبود پیدا می‌کند.

چگونه می‌توانم بفهمم که کودک من دچار ضربه مغزی شده است؟

پس از وارد شدن جراحت به سر، بررسی کنید که آیا هر یک از نشانه‌های زیر رُخ می‌دهند یا خیر:
از دست دادن هوشیاری
سردرد
سرگیجه
گیجی یا منگی
تهوع
استفراغ
کج‌خلقی
خروج مایع (شفاف یا خونی) از بینی، دهان یا گوش‌ها

چه وقت باید با اورژانس تماس بگیرم؟

اگر تنفس کودک شما پس از وارد آمدن ضربه به سرش، نامنظم شده، تشنج دارد، یا بیش از چند دقیقه بیهوش شده است، فورا تقاضای کمک کنید. او را حرکت ندهید مگر اینکه در خطر آسیب بیشتر قرار داشته باشد. اگر نفس نمی‌کشد، احیای قلبی- ریوی را اجرا کنید و اگر خونریزی دارد، محل جراحت را با یک پارچه تمیز پوشانده و آن را فشار دهید.

چه وقت باید با پزشک تماس بگیرم؟

وقتی بچه‌ها می‌افتند معمولا به سرشان ضربه وارد می‌شود و در اکثر موارد دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. اما اگر کودک شما هوشیاری خود را از دست داد، او را برای معاینه نزد پزشک یا به اورژانس ببرید.
گاهی اوقات حتی بواسطه یک ضربه کوچک نیز مغز آسیب می‌بیند. همچنین اگر ضربه‌ای به سر کودک وارد شد و در یکی دو روز بعد یکی از موارد زیر را مشاهده کردید، او را برای معاینه به نزد پزشک ببرید:
اگر سردرد، گیجی ، حواس‌پرتی یا استفراغ مداوم دارد. البته سردردی که با استامینوفن برطرف شود یا یک بار استفراغ پس از افتادن یا زمین خوردن، طبیعی است اما هیچ‌کدام از این موارد نباید ادامه پیدا کنند.
اگر در روز به طور غیرمعمول خواب‌آلوده است یا در شب بیدار نمی‌شود. (بهتر است اولین شب پس از ضربه یا سقوط کودک، چند بار در شب او را بیدار کنید تا مطمئن شوید که بیدار می‌شود.
اگر در هماهنگی اعضای بدن، توانایی روحی یا قوت اعضایش مشکل دارد (مثلا ضعف در بازوها یا پاها، مشکل در صحبت، گیجی یا مشکل بینایی).

آیا ضربه مغزی می‌تواند منجر به آسیب دائمی مغزی شود؟

تنها در برخی موارد نادر امکان چنین چیزی وجود دارد. اما در صورتی که پیش از برطرف شدن نشانه‌های ضربه مغزی اول، یک ضربه مغزی دوم رخ دهد، می‌تواند خطرناک باشد و خطر آسیب مغزی و حتی مرگ، افزایش پیدا می‌کند. پس اگر کودک خردسال شما دچار ضربه مغزی شد و هوشیاری خود را از دست داد، احتمالا پزشک به شما توصیه خواهد کرد که برای چند هفته نگذارید زیاد تحرک داشته باشد.

چگونه می‌توانم از بروز ضربه مغزی در کودکم جلوگیری کنم یا احتمال وقوع آنرا کاهش دهم؟

سعی کنید مراقبت رفتارهای خطرناک، مثل دویدن روی سطوح خیس در کنار استخر شنا، باشید. مواظب باشید که زمین بازی او، در کنار اسباب‌بازی‌ها، از ماسه، لاستیک یا خرده‌چوب پر شده باشد.
هنگام دوچرخه‌سواری از او بخواهید که کلاه ایمنی بر سر بگذارد. در ماشین، همواره او را در یک صندلی ایمنی (که به نحو مناسب نصب شده است) قرار دهید. و به ایمن‌سازی خانه خود به طرز مناسب برای کودکی همسنِ او ادامه دهید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#92 Posted: 15 Dec 2011 13:28

زخم‌های ناشی از سوراخ شدگی درکودکان

اگر کودک من روی یک میخ زنگ‌زده رفت یا بدنش با یک شی تیز سوراخ شد، چه کار باید بکنم؟
اگر قسمتی از بدن کودک شما سوراخ شده است، ابتدا دست‌های خود را شسته و سپس به دقت جراحت را بررسی کنید. با استفاده از یک جریان آب، جراحت را با صابون شسته و برای پنج دقیقه با آب بشویید...

زخم‌های ناشی از سوراخ شدگی درکودکان

سپس بدون اینکه زخم را باز کنید، محل جراحت را نگاه کنید تا مطمئن شوید که چیزی در آن باقی نمانده است. اگر چیزی دیدید یا اگر بخشی از شیئی که موجب جراحت شده گم شده است (مثلا ته یک قلاب)، کودک خود را به اورژانس برسانید. همچنین اگر خونریزی دارد و نمی‌توانید آن را با فشار دادن محل جراحت کنترل کنید او را به اورژانس ببرید. (البته اکثر اینگونه جراحت‌ها، چندان خونریزی نمی‌کنند.)
در غیر این صورت، پماد آنتی‌باکتریال و یک باند تمیز روی جراحت قرار دهید. اگر کودک احساس درد دارد از پزشک او بپرسید که آیا می‌توانید مقدار مناسبی از استامینوفن را به او بدهید یا خیر.
اگر اینگونه جراحت‌ها خیلی کوچک نبودند یا اگر شیئی که جراحت را ایجاد کرده زنگ‌زده یا کثیف بود، با پزشک کودک خود تماس بگیرید. او احتمالا خواهد خواست که کودک را معاینه کند و ممکن است برای جلوگیری از عفونت نیز آنتی‌بیوتیک تجویز نماید. همچنین اگر گاز گرفتگی توسط حیوان یا انسان موجب سوراخ شدن پوست شده باشد پزشک باید کودک را معاینه نماید.

آیا کودک به واکسن کزاز نیاز دارد؟

این بستگی به آن دارد که کودک شما اخیرا چه واکسنی زده باشد. واکسن کزاز معمولا به عنوان بخشی از برنامه واکسیناسیون در سنین 2، 4، 6 و 15 ماهگی تزریق می‌شوند. این تزریق‌ها می‌توانند از کودک شما در برابر کزاز (یک بیماری بالقوه کشنده که توسط باکتری‌هایی ایجاد می‌شود که از طریق زخم به بدن وارد می‌شوند) حفاظت کنند. پزشک بسته به وضعیت جراحت و همچنین تعداد واکسن‌های کزاز که کودک دریافت کرده است، تصمیم می‌گیرد که آیا او به واکسن مجدد نیاز دارد یا نه. (اگر کودک شما بیش از 6 ماه سن دارد و سه نوبت واکسن کزاز دریافت نکرده است، یک نوبت برای او تجویز خواهد کرد.)
اگر جراحت کلا مشکل‌دار به نظر می‌رسد (تمیز و مختصر نیست)، پزشک ممکن است یک نوبت تزریق " سرم ایمونوگلوبولین کزاز انسانی" نیز برای کودک تجویز کند که شامل آنتی‌بادی‌های لازم برای کمک به مقابله با عفونت کزاز است.

برای پیشگیری از این نوع جراحت، چه کار می‌توانم بکنم؟

خانه خود را برای کودک ایمن کنید تا از افتادن او بر روی اشیا تیز جلوگیری شود، همچنین او را از قفسه‌هایی که اشیا نوکتیز (از قبیل سیخ کباب یا چاقو) را در آنها نگهداری می‌کنید دور نگه دارید. به او اجازه ندهید هنگامی که اشیا نوکتیز (مانند مداد) در دست دارد بدود یا اشیائی را حمل کند که در صورت افتادن و شکستن می‌توانند لبه‌های نوکتیز ایجاد کنند (مثلا لیوان‌های شیشه‌ای یا بشقاب‌های سرامیکی). هنگامی که فرزند شما دور و بر حیوانات می‌پلکد، مراقب او باشید تا گاز گرفته نشود و هنگامی که راه رفتن را یاد گرفت، اجازه ندهید پا برهنه در جاهایی راه برود (خصوصا در بیرون از خانه) که احتمال دارد بر روی یک میخ قدیمی یا چیزهای نوکتیز دیگر پا بگذارد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#93 Posted: 15 Dec 2011 13:30

آسیب دیدن دندان کودکان

کودک فعال شما، زمانی که بازی می‌کند تا توانایی‌های فیزیکی خود را بسنجد، حتما هر از چند گاهی با صورت به زمین می‌خورد. گاهی اوقات ممکن است به یکی از دندان‌های او ضربه وارد شود.
ابتدا باید مطمئن شوید که هیچ جراحت دیگری (مثلا به صورت یا سر او) وارد نشده است که نیاز به درمان اورژانسی داشته باشد...

آسیب دیدن دندان کودکان

در صورتی که چنین جراحاتی مشاهده کردید، با اورژانس تماس بگیرید.
اگر لثه‌های او خونریزی دارند، چند دقیقه (یا تا وقتی که خونریزی متوقف شود) آن را با یک گاز استریل تر فشار دهید. یک آب‌میوه یخ‌زده می‌تواند تورم را کاهش دهد و البته حواس کودک را نیز از درد پرت می‌کند. اگر در طی هفته آینده هرگونه مساله غیرمعمولی در لثه‌ها یا دندان‌های کودک مشاهده کردید یا نشانه‌های عفونت (مانند تب یا تورم و حساسیت محل جراحت به لمس و...) را مشاهده نمودید، فورا با پزشک تماس بگیرید.

اگر به یکی از دندان‌های کودک ضربه وارد شد آیا باید او را نزد دندان‌پزشک ببرم؟

اگر دندان‌ها و لثه‌های کودک شما سالم به نظر می‌رسند و کودک درد ندارد، احتمالا سالم بوده و نیازی به معاینه توسط دندانپزشک نخواهد داشت. اما اگر به نظر می‌رسد که یکی از دندان‌های او از جای خود خارج شده است، باید دندانپزشک آن را معاینه کرده و مشخص کند که نیاز به اقدام خاصی دارد یا خیر.
اگر دندان او شکسته است، او را فورا نزد دندانپزشک ببرید. اگر می‌توانید تکه دندان را پیدا کنید، آن را هم پیش پزشک ببرید. اگر ضربه شدید موجب تورم در اطراف لبها شده است می‌توانید از کمپرس سرد روی دهان کودک (اما نه مستقیما روی دندان) استفاده کنید تا از تورم جلوگیری شود. حتی اگر تکه شکسته‌شده کوچک بوده و ظاهرا کودک را اذیت نمی‌کند بهتر است برای معاینه به دندان‌پزشک مراجعه کنید. او می‌تواند مشخص کند که آیا ترک‌های زیرین یا دیگر آسیب‌هایی که شما نمی‌توانید ببینید وجود دارند یا خیر. او همچنین می‌تواند با پر کردن دندان یا استفاده از مواد ترمیمی، دندان را ترمیم نماید.
اگر دندان کودک بر اثر ضربه خیلی شل شده است می‌توانید با دندان‌پزشک تماس بگیرید. او ممکن است تصمیم بگیرد دندان را بیرون بیاورد تا مبادا در اثر افتادن دندان در ته حلق، کودک دچار خفگی شود.

اگر یکی از دندان‌های کودک کاملا از جایش درآمد، چه باید بکنم؟

اگر آن دندان شیری بوده است نگران نباشید زیرا نهایتا یک دندان دائمی در جای آن درخواهد آمد. دندان‌های شیری از آن رو اهمیت دارند که به کودک شما کمک می‌کنند تا غذا بخورد و حرف بزند و جای دندان دائمی را پر می‌کنند تا آن دندان در زمان مناسب رشد کند و بیرون بیاید. از دندانپزشک بخواهید تا کودک را معاینه کند تا مشخص شود که دندان‌های زیرین او آسیب دیده‌اند یا نه و دندان‌های دائمی جای کافی برای رشد دارند یا خیر.
اگر کودک شما یکی از دندان‌های دائمی‌اش را از دست داد، اگر می‌توانید دندان را پیدا کرده و آن را به آرامی با آب بشویید. (مراقب باشید که آن را خراش ندهید، چون ممکن است برخی از بافت‌ها یا ریشه‌های مهم دندان را از بین ببرید.) اگر ممکن است، دندان را در محل آن قرار داده و همانجا نگه دارید. سپس نزد دندان‌پزشک بروید. اگر نمی‌توانید دندان را سر جایش قرار دهید، آن را داخل شیر گذاشته و همراه خود ببرید.

آیا دندان‌پزشک می‌تواند این دندان را سر جایش بگذارد؟

هرچه سریع‌تر به نزد دندان‌پزشک بروید (بهتر است در کمتر از 30 دقیقه این کار را بکنید)، احتمال موفقیت بیشتر می‌شود. دندانپزشک دهان کودک را تمیز کرده و سعی خواهد کرد دندان را سر جایش قرار دهد. همچنین ممکن است یک آتل کوچک کنار آن قرار دهد تا دندان را (تا زمانی که ریشه‌هایش دوباره سفت می‌شوند) سر جایش نگه دارد. در این مدت، کودک شما احتمالا باید (حداقل در ابتدای کار) از رژیم غذایی نرم استفاده نماید و ممکن است آنتی‌بیوتیک برای او تجویز شود. دندان‌پزشک ظرف حدود یک هفته مجدد دندان را معاینه خواهد کرد تا ببیند که آیا می‌توان آتل را درآورد یا خیر و باز هم دندان را به طور مرتب معاینه خواهد نمود. اگر ریشه‌ها دوباره سفت نشوند، گاهی اوقات نوعی خاص از درمان ریشه (root canal) می‌تواند کمک کند.

چگونه می‌توانم از آسیب رسیدن به دندان‌های کودک خردسالم پیشگیری کنم؟

شما هیچ‌گاه نمی‌توانید به طور کامل امکان بروز حوادث را از بین ببرید، اما می‌توانید با رعایت احتیاط‌های زیر تا حد زیادی از بروز سوانح جدی جلوگیری نمایید:
خانه خود را برای کودک ایمن کنید.
هنگامی که کودک ورزش‌های شدید تر را آغاز کرد، مراقب باشید که همواره از حفاظ دهان استفاده کند.
به او یاد بدهید هنگامی که از فواره‌ها آب می‌خورد مراقب باشد (در این موارد، احتمال از دست دادن یک دندان به خاطر برخورد یک شی فلزی زیاد است).
به کودک خود یاد بدهید که در بازی با وسایل بیرون از خانه مراقب بوده و فاصله خود را با سایر بچه‌ها حفظ کند. مثلا به او بگویید که پشت تاب نایستد یا در نردبان‌ها یا سرسره‌ها از بچه‌ها جلو نزند (دوسوم از حوادث سرسره‌ها به مشکلات دهانی منجر می‌شوند).
همواره مراقب باشید که کودک به نحو صحیح در صندلی ماشین قرار گرفته است.
اگر دندان‌های جلوی کودک پیش آمده‌اند، از یک دندان‌پزشک یا متخصص ارتودونسی بخواهید که آنها را معاینه کند. دندان‌های پیش‌آمده بیشتر از سایر دندان‌ها در معرض خطر قرار دارند.
به کودک خود یاد بدهید زمانی که اشیاء محکم (مثل آب‌نبات یا مسواک) را در دهان دارد، ندود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#94 Posted: 15 Dec 2011 13:30

شکستگی استخوان در کودکان

چگونه می‌توانم بفهمم که یکی از استخوان‌های کودک خردسالم شکسته است؟
استخوان‌های کودکان انعطاف‌پذیرتر بوده و بهتر از استخوان‌های افراد بزرگسال می‌توانند ضربات را تحمل کنند و در نتیجه، به سادگی نمی‌شکنند. اما اگر یک استخوان تحت فشار شدید قرار بگیرد باز هم امکان شکستن آن وجود دارد...

شکستگی استخوان در کودکان

البته فهمیدن اینکه آیا استخوان شکسته است یا نه، ممکن است برای شما دشوار باشد، اما برخی از نشانه‌های شکستن استخوان عبارتند از:
صدای شکستن
کبودی شدید
ورم
حساسیت شدید نسبت به لمس
درد شدید، خصوصا در صورتی که فقط در یک منطقه باشد
کوفتگی
افزایش درد در صورت حرکت
عدم توانایی یا تمایل برای استفاده از این عضو (اما اگر کودک می‌تواند عضو یا انگشتش را حرکت بدهد، بدین معنا نیست که آن استخوان قطعاً سالم است)
در صورتی که عضو یا مفصل، کج، خم یا خارج از جای طبیعی خود به نظر برسد.
اگر کودک شما فقط اندکی ورم داشته و هیچ‌کدام از سایر نشانه‌های شکستگی استخوان را ندارد، می‌توانید روی جراحت را یخ بگذارید و صبر کنید تا مشخص شود آیا جراحت بهتر می‌شود یا نه. اگر جراحت بهتر نشد یا حتی بدتر شد، بایستی او را برای معاینه به نزد پزشک ببرید. البته اگر اطمینان ندارید، بهتر است جانب احتیاط را نگه داشته و کودک خود را برای معاینه نزد پزشک متخصص ارتوپد ببرید.

شکستگی چیست؟

این واژه برای شکستگی‌ها (در هر اندازه‌ای) به کار می‌رود. چند واژه دیگر که ممکن است در این زمینه بشنوید، عبارتند از:
Greenstick Fracture: یا شکستگی از نوع ترکه سبز که در آن یک طرف از استخوان خم می‌شود یا می‌شکند. این وضعیت در وسط استخوان‌های بلند اتفاق می‌افتد، مثلا در بازوها یا پاها.
Torus Fracture: یک طرف از استخوان روی خودش خم می‌شود، اما مشکلی برای طرف دیگر ایجاد نمی‌شود. در این حالت، استخوان در واقع نشکسته است بلکه ضعیف شده است. (اکثر شکستگی‌ها در کودکان، از نوع Greenstick یا Torus هستند)
شکستگی کامل (Complete Fracture): استخوان به طور کامل می‌شکند.
شکستگی بدون جابجاشدگی (Non-displaced Fracture): استخوان به طور کامل می‌شکند اما دو تکه استخوان در جای خود و در امتداد یکدیگر باقی می‌مانند.
شکستگی همراه با جابجاشدگی (Displaced Fracture): انتهای استخوان‌ها (در محل شکستگی) جدا می‌شوند و دیگر در امتداد یکدیگر قرار ندارند.
شکستگی بسته (Closed Fracture): پوست روی استخوان شکسته‌شده سالم مانده است.
شکستگی باز یا مرکب (Open or Compound Fracture): استخوان شکسته از زیر پوست بیرون می‌زند.
مو برداشتن (Stress or Hairline Fracture): به حالتی گفته می‌شود که بواسطه فشار مکرر بر روی استخوان، در آن ترک ایجاد شود.

آیا باید با اورژانس تماس بگیرم؟

اگر جراحتی به گردن، پشت، لگن یا جمجمه کودکتان وارد شده است، با اورژانس تماس بگیرید. سعی نکنید کودک را حرکت دهید.
اگر کودک شما تصادفی داشته که موجب شده است یک استخوان شکسته پوستش را پاره کند و شکستگی باز اتفاق افتاد است، با اورژانس تماس بگیرید یا او را با حداقل حرکت در عضو مجروح به اورژانس بیمارستان برسانید. یک شکستگی باز خطرناک‌ترین نوع شکستگی است، زیرا خطر خونریزی و عفونت وجود دارد. اگر کودک شما به شکستگی باز دچار شده، به محل جراحت دست نزنید یا آن را فوت نکنید. می‌توانید محل جراحت را با گاز استریل بپوشانید تا زمانی که مراقبت‌های اورژانس به سراغ او بیاید.
همچنین اگر جراحت‌های واضح در سینه یا شکم دارد یا اگر هر کدام از نشانه‌های زیر را از خود بروز داده است، سریعا با اورژانس تماس گرفته یا او را به اورژانس برسانید:
ضربان ضعیف، تند یا نامنظم نبض
پوست سرد یا آبی‌رنگ
تنفس سریع و سطحی
گیجی یا بی‌هوشی
مشاهده خون در سرفه یا استفراغ خونی
اگر کودک شما شکستگی‌ای دارد که خطرناک نیست، با متخصص اطفال تماس بگیرید. او احتمالا از شما می‌خواهد که کودک را به مطب او ببرید یا شما را به یک اورژانس (و احتمالا رادیولوژی) راهنمایی می‌کند.
در همین حال، تا جایی که می‌توانید سعی کنید کودک‌تان را آرام کنید. هرگز سعی نکنید استخوان شکسته را صاف کرده یا وضعیت آن را تغییر دهید. در صورتی که می‌توانید، بهتر است از حرکت عضو و کودک جلوگیری کنید تا مبادا بواسطه حرکت، آسیب تشدید شود.
البته اگر تلاش برای بی‌حرکت کردنِ ناحیه آسیب‌دیده منجر بدان می‌شود که کودک مضطرب شده و بیشتر حرکت کند، نگران نباشید؛ فقط او را به اورژانس برسانید. پیش از رفتن، هیچ خوردنی یا نوشیدنی به کودک ندهید زیرا اگر او به جراحی احتیاج داشته باشد، پزشکان باید صبر کنند تا معده اش خالی شود و سپس داروی بیهوشی را به او تزریق نمایند.

اگر نتوانم فورا کمک پزشکی خبر کنم، چه کار باید بکنم (مانند دور بودن تا نزدیک‌ترین بیمارستان)؟

اگر جعبه کمک‌های اولیه با خود دارید، مسکن‌های معمولی کودکان (مانند استامینوفن یا ایبوپروفن) می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. برای تسکین موقتی درد علاوه بر مصرف دارو، می توانید از روش زیر استفاده کنید:
- یخ موجب کاهش درد و تورم می‌شود. اگر کیسه یخ ندارید، مقداری یخ را در پارچه یا پلاستیک بپوشانید و آنها را با چکش یا کوبیدن روی یک چیز سخت (مثل یک دیوار سیمانی یا آجری) خرد کنید. یا می توانید از نخودفرنگی یا باقلای یخزده استفاده کنید. هر بار کیسه یخ را به مدت 20 دقیقه در نزدیکی محل جراحت نگه دارید.
- باند پیچی یا فشار ملایم به ناحیه آسیب دیده نیز ورم را کاهش می‌دهد. پس از اینکه محل جراحت را با یخ خنک کردید، یک باند کِشی یا پارچه‌ای را دور عضو مجروح بپیچید. باند باید محکم، اما نه بیش از حد سفت، بسته شود: باید بتوانید یک انگشت خود را بین باند و پوست فرو کنید. دائما سفتی باند را بررسی کنید (اگر تورم این ناحیه ادامه پیدا کند، باندپیچی ممکن است دردناک شود).
- بالاتر قرار دادن عضو مجروح نیز درد و تورم را کاهش می‌دهد. اگر می‌توانید، کودک خود را در حالت درازکش و بی‌حرکت قرار دهید، و یک بالش زیر عضو آسیب‌دیده بگذارید، به صورتی که این عضو حدودا 15 سانتی‌متر بالاتر از قلبش قرار گیرد.
- بی‌حرکت کردن عضو با استفاده از یک تکیه گاه مناسب هم به کاهش درد کمک می‌کند. باز هم کافی است که کودک را آتل‌بندی کنید، البته اگر موجب نمی‌شود که کودک برای مقاومت در برابر کار شما بیشتر پیچ و تاب بخورد و البته اگر واقعا نمی‌توانید او را به اورژانس برسانید. یک چیزی پیدا کنید که بتوانید به عنوان آتل مورد استفاده قرار دهید: یک شیء محکم و صاف که بتواند تکیه‌گاه باشد مانند یک خط‌کش، لوله داخلی دستمال کاغذی لوله ای یا مجله یا کتاب لوله‌شده. سعی کنید چیزی پیدا کنید که اندکی بزرگتر از استخوان و مفصلی باشد که می‌خواهید آتل‌بندی کنید. یک پوشک یا پارچه نرم دور آن ببندید تا به پوست آسیب نرسد، سپس از نوارهای پارچه‌ای، بند کفش، دستمال یا کراوات برای نگه داشتن آن در کنار عضو استفاده نموده و آن را به مفصل‌های بالا و پایین جراحت ببندید.

نکاتی در مورد آتل‌های مرسوم:

برای آتل‌بندی پا، یک تخته را در قسمت بیرونی پا (از کفل تا پاشنه) قرار دهید. یک تخته دیگر نیز در داخل پا (از کشاله ران تا پاشنه) قرار دهید. سطح داخلی تخته‌ها را که در تماس با پوست است با پارچه یا پوشک بپوشانید تا از پای کودک محافظت شود. سپس با استفاده از نوارهای پارچه‌ای، تخته‌ها را در محل کشاله ران، ران، زانو و قوزک پا به یکدیگر ببندید یا با لوله کردن یک پتو و قرار دادن آن بین دو پای کودک، یک آتل درست کنید. سپس پاها را در محل کشاله ران، ران، زانو و قوزک پا، به یکدیگر ببندید.
اگر مشکوک به شکسته شدن بازو، دنده یا ترقوه هستید، بازوی طرف آسیب‌دیده را در یک بند حمایل (از جنس پارچه یا دستمال) قرار داده و آن را دور شانه طرف دیگر بیندازید.
برای انگشت شکسته، یک تکه دستمال یا پارچه را بین انگشت آسیب‌دیده و یکی از انگشتان سالم قرار داده و دو انگشت را به هم ببندید.

آیا شکستگی استخوان‌های بچه‌ها، سریع‌تر از استخوان‌های شکسته در افراد بزرگسال ترمیم می‌شوند؟

بله. در واقع استخوان شکسته کودک معمولا اگر فقط در یک قالب مناسب و بیحرکت قرار گیرد به خوبی بهبود خواهد یافت، در حالی که افراد بزرگسال غالبا برای ترمیم آن منطقه به جراحی نیاز دارند.
البته اگر شکستگی استخوان کودک در محل صفحه رشد استخوان قرار داشته باشند (جایی که سلول‌های جدید استخوانی تولید می‌شوند)، ممکن است مشکلات درازمدت رشدی ایجاد نمایند. در اینصورت پزشک از شما خواهد خواست که این منطقه را برای مدت یک سال یا بیشتر مورد نظارت قرار دهد، تا مطمئن شود که روند بهبود به خوبی طی می‌شود.

بهترین راه برای جلوگیری از شکستن استخوان‌ها چیست؟

باید مطمئن شوید که خانه شما کاملا ایمن است. همچنین باید از یک صندلی ماشین ایمن که به درستی نصب شده است استفاده کنید. هنگامی که کودک به دوچرخه‌سواری، اسکیت یا اسکی می‌پردازد نیز مطمئن شوید که لباس‌ها و تجهیزات ایمنی و محافظتی لازم را پوشیده است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#95 Posted: 15 Dec 2011 13:31

سندرم رایز در کودکان

سندرم رایز یک بیماری نادر است که کودکان هنگامی که در حال بهبود از یک بیماری ویروسی (مانند آنفولانزا، سرماخوردگی یا آبله‌مرغان) هستند بدان دچار می‌شوند. هرچند عامل این بیماری ناشناخته است، مطالعات نشان داده‌اند کودکانی که به بیماری ویروسی مبتلا باشند و از آسپیرین استفاده کنند، احتمال بیشتری دارد که به سندرم رایز مبتلا شوند

سندرم رایز در کودکان

.
اگر می خواهید جانب احتیاط را رعایت کرده باشید (چون هرگز بطور قطعی نمی توانید مطمئن باشید که آیا علامت‌های بیماری در کودک شما ناشی از یک بیماری ویروسی است یا نه)، هیچ‌گاه به کودک خود آسپیرین ندهید.
سندرم رایز می‌تواند در هر فردی و در هر سنی بروز کند، اما معمولا کودکان چهار تا دوازده ساله را هدف قرار می‌دهد و هرچند می‌تواند در هر زمانی از سال رخ بدهد، اما میزان بروز آن در ماه‌های شیوع آنفولانزا (دی، بهمن و اسفند) بیشتر است.
سندرم رایز تا حدودی بواسطه اینکه نادر است، درست تشخیص داده نمی‌شود. به عنوان مثال ممکن است با انسفالیت، مننژیت، استفاده بیش از حد از دارو، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) یا مسمومیت اشتباه گرفته شود.
سندرم رایز به همه اندام‌های بدن آسیب می‌رساند اما بدترین آسیب را به کبد و مغز می‌زند. اگر این سندرم مورد معالجه قرار نگیرد، بیماری می‌تواند به سرعت به از کار افتادن کبد، آسیب مغزی و حتی مرگ منجر شود.
اگر فکر می‌کنید کودک شما ممکن است سندرم رایز داشته باشد متوجه باشید که یک موضوع اورژانسی است، پس به سرعت پزشک او را خبر کنید، او را به اورژانس برسانید یا با اورژانس تماس بگیرید. تشخیص سریع بیماری می‌تواند شانس زنده ماندن کودک را تا حد زیادی افزایش دهد.

نشانه‌های سندرم رایز چیست؟

نشانه‌های سندرم رایز ممکن است در مدت ابتلا به یک بیماری ویروسی ظاهر شوند، اما معمولا یک تا دو هفته پس از آن بروز می‌کنند. کودکی که به سندرم رایز مبتلا است، ممکن است تب داشته باشد یا نداشته باشد. سایر نشانه‌ها معمولا در مراحل بعدی بروز می‌کنند.
در کودکان، اولین نشانه معمولا استفراغ دائمی است، اما کودک ممکن است در عوض اسهال داشته باشد. سایر نشانه‌های اولیه عبارتند از: تنفس نامنظم، بیحالی یاخواب‌آلودگی.
با پیشرفت بیماری و تاثیر آن بر مغز، کودک ممکن است پرهیجان یا بیش‌فعال شود. همچنین ممکن است دچار تشنج یا صرع شود، به کما برود و اگر معالجه نشود، ممکن است بمیرد.
البته کودکی که به یک بیماری دیگر (و نه به این اندازه شدید) مبتلا باشد نیز ممکن است این نشانه‌ها را از خود بروز دهد. با این حال، از آنجا که معالجه سریع اهمیت دارد، شما باید مراقب باشید.

چگونه می‌توانم از کودکم در برابر سندرم رایز محافظت کنم؟

آسپیرین ندادن به کودک، بهترین دفاع است. علت این بیماری ناشناخته است اما تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده از آسپیرین یا داروهای حاوی آسپیرین در کودکانی که بیماری ویروسی دارند یا به تازگی از یک بیماری ویروسی بهبود پیدا کرده‌اند، می‌تواند منجر به بروز این سندرم شود. در واقع، 90 تا 95 درصد از مبتلایان به این سندرم، در یکی از بیماری‌های ویروسی اخیر خود از آسپیرین استفاده کرده‌اند.
سندرم رایز واگیردار نیست، پس لازم نیست نگران آن باشید که کودک شما این بیماری را از دیگری بگیرد.
برای مراقبت از سلامت کودک، احتیاطهای زیر را رعایت کنید:
هیچ‌وقت به کودک خود (یا افراد زیر 19 سال) آسپیرین ندهید. در عوض، از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد یا تب استفاده کنید. (اگر کودک کمتر از 3 ماه دارد، هیچ‌گونه دارویی را بدون توصیه پزشک به او ندهید.)
اگر به کودک شیر می‌دهید، داروی حاوی آسپیرین را مصرف نکنید زیرا این دارو از طریق شیر مادر نیز منتقل می‌شود.
برچسب‌های داروها را به دقت بخوانید تا از استفاده تصادفی از آسپیرین برای کودک پرهیز کنید: بسیاری از داروهایی که در داروخانه‌ها بدون نسخه فروخته می‌شوند، مانند داروهای معده یا داروهای سرماخوردگی و سینوزیت، حاوی آسپیرین هستند. واژه‌هایی همچون سالیسیلات، استیل‌سالیسیلات، اسید استیل‌سالیسیلیک، سالیسیلامید و فنیل سالیسیلات ممکن است به جای آسپیرین استفاده شوند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#96 Posted: 15 Dec 2011 13:31

بخیه در کودکان

قسمتی از بدن کودک خردسال من بریده شده است. از کجا می‌توانم بفهمم که به بخیه نیاز دارد یا نه؟
اگر شک دارید، به اورژانس بروید تا بریدگی را معاینه کنند.
در حالت کلی، یک جراحت عمیق، بزرگ یا باز (عمیق‌تر از5/0 سانتی‌متر یا بزرگ‌تر از 1 سانتی متر) به بخیه نیاز دارد تا از بروز عفونت جلوگیری کند،...

بخیه در کودکان

باقی ماندن جای زخم را به حداقل برساند و خونریزی را متوقف کند.
در موارد زیر نیز باید کودک را به اورژانس برسانید:
اگر بریدگی خونریزی دارد و پس از فشار مستقیم بر روی زخم با یک پارچه تمیز یا باند نتوانسته‌اید خونریزی را ظرف 10 دقیقه متوقف کنید.
در صورتی که باقیمانده‌ای (همچون آشغال یا سنگ‌ریزه) در جراحت باقی مانده است که با صابون و آب گرم پاک نمی‌شود.
اگر جراحت از نوع سوراخ‌شدگی است یا در اثر یک شی کثیف یا زنگ‌زده ایجاد شده است.
اگر جراحت در اثر گاز گرفتن یک حیوان یا یک کودک دیگر ایجاد شده است.
از آنجا که پوست کف دست و انگشت‌ها در حالت کشیده شده قرا می گیرند، برای ترمیم به بخیه نیاز دارد، حتی اگر بریدگی آنها چندان هم بزرگ نباشد. زخم‌های روی صورت نیز ممکن است برای حداقل کردن اثر جای زخم، به بخیه نیاز داشته باشند.
برای اینکه بهترین نتیجه به دست آید، بخیه بایستی ظرف شش تا هشت ساعت انجام شود زیرا بعد از آن ممکن است بخیه به خوبی نگیرد و عفونت کند.

در بیمارستان چه اتفاقاتی خواهد افتاد؟

بسته به نوع شیئی که موجب بریدگی کودک شده است ممکن است انجام عکس برداری یا رادیوگرافی ضرورت یابد تا مشخص شود آیا چیزی در داخل جراحت باقی مانده که نیاز به پاکسازی داشته باشد یا خیر.
برای بخیه زدن، پزشک باید داروی بیحسی موضعی تزریق نماید تا این منطقه بی‌حس شود. سپس جراحت را کاملا شسته و آن را با بخیه می‌بندد.
در صورتی که ناحیه بخیه در قسمتی باشد که بواسطه حرکت کشیده می‌شود (مثلا نزدیک یک مفصل)، پزشک ممکن است آن را آتل‌بندی کند تا بی‌حرکت شده و بخیه‌ها براحتی باز نشوند.
بهتر است بدانید که روشی جایگزین به جای بخیه نیز وجود دارد. در این روش از یک چسب مخصوص پوستی استفاده می شود که ظرف یک دقیقه پس از رسیدن به پوست، یک لایه چسبنده روی جراحت ایجاد می‌کند. این روش درد ندارد، سریع است، لازم نیست خشک نگه داشته شود و ظرف 7 تا 10 روز پوسته پوسته شده و خودش از بین می‌رود (بر خلاف بخیه که باید به صورت دستی درآورده شود). این چسب ها خصوصا برای بریدگی‌هایی که سطح هموار و صاف دارند، مناسب است اما برای استفاده نزدیک چشم یا دهان، یا قسمت‌هایی از بدن که مو دارند، مناسب نیست.
پزشک ممکن است برای پیشگیری از عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگر جراحت بریدگی یا سوراخ شدگی توسط شی کثیف یا زنگ‌زده ایجاد شده باشد، ممکن است پزشک در مورد اینکه کودک شما واکسن کزاز را به تعداد کافی و در مواقع مناسب زده است از شما سوال کند.

چه وقت نیاز به معاینه و اقدام یک جراح پلاستیک خواهد بود؟

اگر بریدگی بزرگ یا ناهموار است یا روی صورت کودک است، می‌توانید از یک جراح پلاستیک بخواهید که نگاهی به آن بیندازد. البته اکثر بریدگی‌هایی که به بخیه نیاز دارند،جراحی پلاستیک لازم ندارند. جای این زخم‌ها اکثرا به تدریج از بین می‌روند.

پس از بخیه، چگونه باید از کودکم مراقبت کنم؟

دستورات پزشک را رعایت کنید. در صورتی که کودک پس از برطرف شدن اثر بی‌حسی، هنوز هم درد داشت، می‌توانید مقدار مناسب از استامینوفن یا ایبوپروفن را به کودک بدهید تا درد برطرف شود. (به کودک خود آسپیرین ندهید، زیرا می‌تواند منجر به بروز سندرم رایز شود.)
احتمالا پزشک از شما خواهد خواست تا محدوده بخیه را برای یک تا دو روز خشک و تمیز نگه دارید و سپس می‌توانید آن را به نرمی با آب گرم و صابون بشویید. همچنین ممکن است به شما توصیه کند که پس از شستن و خشک کردن محل جراحت، یک لایه نازک از کرم‌های آنتی‌بیوتیک را روی محل جراحت قرار دهید (مگر اینکه از چسب استفاده شده باشد). همچنین ممکن است از شما بخواهد که چند روز آن را با یک باند تمیز بپوشانید.
مراقب بروز علائم عفونت باشید: قرمزی یا رگه‌های قرمز رنگ که از محل جراحت به طرف بیرون کشیده شده‌اند، درد رو به افزایش، تب و غدد لنفاوی متورم در اطراف یا نزدیک به محل جراحت. اگر هر یک از این نشانه‌ها را مشاهده کردید، سریعا با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
برخی از بخیه‌ها به خودی خود جذب بدن می‌شوند در حالی که برای کشیدن برخی دیگر باید مجددا به پزشک مراجعه کنید. سعی نکنید خودتان بخیه‌ها را بکشید. به سادگی ممکن است که بخشی از بخیه بیرون نیاید و اگر کودک همکاری نکند ممکن است صدمه‌ای به بدن او وارد شود. بعلاوه بهتر است پزشک نگاهی به محل جراحت بیندازد تا مطمئن شود که روند ترمیم زخم به طور طبیعی طی می‌شود و زمان کشیدن بخیه‌ها رسیده است.
پس از اینکه بریدگی کودک بهبود یافت، حداقل تا چند ماه کرم‌های ضدآفتاب روی آن بمالید تا از پوست جدید محافظت شده و جای زخم تا حد امکان باقی نماند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#97 Posted: 15 Dec 2011 13:32

بریدگی وخراش پوست در کودکان

بهترین راه برای درمان بریدگی یا خراش کودک خردسالم چیست؟
دست‌هایتان را خوب بشویید، سپس محل جراحت را بررسی کنید. اگر زخم خونریزی دارد، با یک باند یا حوله تمیز روی آن به طور مستقیم فشار بیاورید تا بند بیاید. (اگر پس از ده دقیقه فشار مستقیم خونریزی بند نیامد، کودک خود را به اورژانس برسانید.)...

بریدگی وخراش پوست در کودکان

پس از توقف خونریزی، بررسی کنید که آیا شیشه، آشغال یا هرگونه جسم خارجی دیگر در زخم باقی مانده است یا خیر. اگر چیزی دیدید، سعی کنید آن را با جریان آب سرد بیرون بیاورید. اگر نتیجه نداد، با استفاده از موچین به دقت آن را خارج کنید.
سپس زخم را به آرامی با صابون و آب گرم خوب بشویید و با استفاده از یک پارچه تمیز به آرامی خشک کنید. اگر کودک اجازه نمی‌دهد زخمش را بشویید، از او بخواهید آن را در یک ظرف بزرگ پر شده از آب فرو ببرد ت تمیز شود.
فوت کردن روی زخم می‌تواند موجب آرام شدن کودک شود اما کار درستی نیست زیرا می‌تواند میکروب‌های بیشتری، از جمله باکتریهای دهان را وارد آن کند.

آیا باید از داروی ضدعفونی استفاده کنم؟

این کار ضروری نیست اما استفاده از یک پماد آنتی‌بیوتیک، مانند Bacitracin پس از شستشو و خشک کردن زخم، می‌تواند موجب کاهش خطر بروز عفونت شود. از الکل صنعتی، پراکسید هیدروژن، ید یا مرکورکروم استفاده نکنید. این مواد نه تنها موجب افزایش درد کودک می‌شوند، بلکه ممکن است فرآیند ترمیم زخم را نیز کند کنند.

بهترین راه برای پانسمان یک بریدگی یا خراش چیست؟

بریدگی‌ها یا خراش‌های کوچک اگر در معرض هوای آزاد قرار بگیرند، زودتر خوب می‌شوند؛ لذا می‌توانید از باندپیچی صرف‌نظر کنید مگر اینکه زخم در منطقه‌ای باشد که احتمال آلوده شدن آن یا کثیف کردن لباس‌های کودک وجود داشته باشد.
برای بریدگی‌ها و خراش‌های عمیق‌تر، از یک چسب زخم معمولی استفاده کنید اما قبل از آن مطمئن شوید که پوست تمیز و خشک است. اگر روی یک بریدگی را می‌پوشانید، چسب زخم را به گونه‌ای قرار دهید که پوست دو طرف بریدگی را به آرامی در کنار هم قرار دهد. مواظب باشید پانسمان آنقدر محکم نباشد که جلوی گردش خون را بگیرد.
هر روز پانسمان را بردارید (یا در صورت امکان، هر وقت که پانسمان خیس می‌شود) و وضعیت بهبود زخم را بررسی کنید. اگر پوست هنوز هم تازه به نظر می‌رسد یا زخم هنوز هم باز است، مجددا آن را پانسمان کنید.
پس از دلمه بستن یا بسته شدنِ محل بریدگی، دیگر نیازی به پانسمان نیست. اما اگر کودک دائم می‌خواهد دلمه‌اش را بکند، شاید بهتر باشد از پانسمان برای حفاظت از زخم استفاده کنید.
برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که روی زخم در طول شب باز بماند تا کمی خشک شود. البته اگر جراحت شدید است یا احتمال دارد که لباس‌ها یا بدن کودک را آلوده کند، بهتر است روی زخم را بپوشانید.

چگونه می‌توانم درد را کاهش دهم؟

اگر کودک شما درد دارد، می‌توانید یک مسکن مخصوص کودکان مانند استامینوفن یا ایبوپروفن کودکان به او بدهید. همان مقداری از دارو را مصرف کنید که روی برچسب آن نوشته شده است. هرگز به کودک خود آسپیرین ندهید زیرا می‌تواند در کودکانی که بیماری ویروسی دارند، یک مشکل نادر اما جدی به نام سندرم رایز (Reye’s Syndrome) ایجاد کند.

چه وقت باید با پزشک تماس بگیرم؟

اگر پس از 10 دقیقه فشار محکم، خونریزی متوقف نشد، کودک را به اورژانس برسانید. همچنین اگر فکر می‌کنید کودک به بخیه نیاز دارد یا یک شیء خارجی (مثلا آشغال یا سنگ‌ریزه) در زخم گیر افتاده که نمی‌توانید با اقدامات ذکر شده و براحتی آن را بیرون بیاورید، حتما او را به اورژانس ببرید.
از پزشک بخواهید تا همه جراحت‌های روی صورت کودک را معاینه کند، زیرا جای بریدگی‌های کوچک نیز می‌توانند روی صورت باقی بمانند. همچنین اگر یک حیوان یا کودک دیگر فرزند شما را گاز گرفته و پوست او را پاره کرده است، او را نزد پزشک ببرید زیرا ممکن است به درمانی خاص نیاز داشته باشد.
برای زخم‌های عمیقی که در اثر سوراخ شدن ایجاد می‌شوند یا بریدگی‌هایی که با اشیاء کثیف ایجاد شده‌اند، پزشک مشخص خواهد کرد که آیا کودک به واکسن کزاز نیاز دارد یا خیر.
خواه پزشک زخم کودک شما را بررسی و معاینه کرده باشد یا خیر، شما باید جراحت را زیر نظر داشته باشید. اگر نشانه‌های عفونت (مثلا قرمزی، چرک، ترشح، ورم یا گرم شدن اطراف محل زخم) را مشاهده کردید، از پزشک بخواهید تا آن را معاینه کند. ممکن است برای درمان به آنتی‌بیوتیک نیاز باشد.

یک بریدگی چه وقت به بخیه نیاز دارد؟

بریدگی‌هایی که عمیق و باز به نظر برسند، خصوصا اگر پوست لبه‌های بریدگی نامنظم شکاف خورده باشد، احتمالا به بخیه نیاز دارند. مواردی که احتمالا به بخیه نیاز دارند عبارتند از بریدگی‌های روی صورت و روی قسمت‌هایی از بدن که عضله آنها کشیده است یا با حرکت سفت می‌شود، مثل کف دست‌ها و انگشت‌ها.
برای اینکه بخیه به بهترین نحو نتیجه دهد، جراحت کودک باید ظرف هشت ساعت پس از بریدگی (یا حتی زودتر)، بخیه شود تا از خطر بروز عفونت یا باقی ماندن جای زخم، پیش‌گیری شود. اگر در این باره شک دارید، از پزشک بخواهید تا زخم را معاینه نماید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#98 Posted: 15 Dec 2011 13:32

گاز گرفتگی کودکان توسط حیوانات

اگر یک حیوان کودک خردسالم را گاز گرفت، چه باید بکنم؟
بستگی دارد که شدت جراحت چقدر باشد. اگر جراحت مهمی نیست (یعنی صرفا یک خراش سطحی است)، محل آن را به دقت با آب و صابون بشویید. سپس یک پماد آنتی‌بیوتیک را دوبار در روز روی آن بمالید.
اگر محل جراحت در قسمتی از بدن قرار دارد که احتمال می‌رود آلوده شود، آن را با چسب زخم بپوشانید...

گاز گرفتگی کودکان توسط حیوانات

در غیر این صورت بگذارید که در معرض هوای آزاد باشد.
اگر پوست پاره شده و خونریزی دارد، جراحت ممکن است جدی باشد. یک گاز استریل یا پارچه تمیز روی آن قرار داده و با انگشت فشار دهید.
اگر فشار نتوانست ظرف چند دقیقه جلوی خونریزی را بگیرد، با اورژانس تماس بگیرید. (در صورتی که حیوانات، صورت یا گردن کودک را گاز بگیرند، ممکن است بسیار خطرناک باشد زیرا می‌تواند رگ‌های خونی اصلی را پاره نماید.)
حتی اگر خونریزی متوقف شد، فورا با پزشک تماس بگیرید تا مشخص شود که آیا کودک به بخیه یا دیگر معالجات پزشکی نیاز دارد یا خیر. احتمال بروز عفونت در محل گاز حیوانات بیشتر از سایر بریدگی‌ها است، بنابراین پزشک ممکن است یک دوره آنتی‌بیوتیک تجویز نماید.

آیا باید نگران هاری باشم؟

اگر می‌دانید که صاحب آن حیوان کیست، از آنها بخواهید گواهینامه واکسن حیوان را نشان بدهند.
اگر نمی‌دانید صاحب حیوان کیست (یا حیوان حرکاتی عجیب و غریب می‌کند یا در دهانش کف دارد)، سعی کنید حیوان را در محل دید نگه دارید اما به آن نزدیک نشوید. به نزدیک‌ترین مسؤلین منطقه ای اطلاع دهید تا بیایند و حیوان را بگیرند. این افراد می‌توانند نشانه‌های هاری را در حیوان بررسی کنند.
اگر حیوان را نمی‌شناسید و نمی‌توانید آن را تعقیب کنید، مسؤولان اداره کنترل حیوانات می‌توانند حیوان و صاحب آن را پیدا کنند تا وضعیت آن از لحاظ هاری بررسی شود. اگر مطمئن نیستید که واکسن هاری حیوان سر موقع زده شده است، کودک شما به یک دوره واکسن هاری نیاز دارد تا از بروز بیماری (در صورتی که حیوان آلوده بوده باشد) پیشگیری شود.
علاوه بر سگ‌ها و گربه‌های واکسن‌نشده، حیوانات وحشی از قبیل روباه و خفاش‌ها نیز می‌توانند حامل ویروس هاری باشند. اگر یک حیوان وحشی کودک شما را گاز گرفت، فورا با پزشک خود تماس بگیرید. اگر احتمال هاری وجود داشته باشد، کودک شما به یک دوره سرم ضدهاری نیاز خواهد داشت.
یک نکته مهم را باید در مورد خفاش‌ها بدانید: کودک شما می‌تواند از خراش یا یک گاز بسیار کوچک توسط خفاش (به گونه‌ای که شاید حتی نتوانید آن را ببینید) نیز به هاری مبتلا شود.
حیوانات کوچک خانگی از قبیل موش صحرایی، خوکچه هندی و موش سفید، حامل ویروس هاری نیستند، هرچند محل گاز این حیوانات می‌تواند عفونت کند.

در مورد سایر عفونت‌ها چه می‌توان گفت؟

اگر کودک شما توسط یک حیوان گاز گرفته شود شما احتمالا بیش از همه از بابت هاری نگران خواهید بود، اما باید بدانید که در این موارد هم عفونت باکتریایی شایع تر است. به این دلیل است که شستشوی کامل محدوده زخم گازگرفتگی و استفاده از پماد آنتی‌بیوتیک، اهمیت دارد.
اگر جراحت جدی است یا در قسمتی از بدن است که احتمال عفونت در آن بیشتر است (مثلا در صورت، دست‌ها، پاها یا اندام‌های تناسلی، حتی اگر جراحت کوچک باشد)، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
برای هر گونه جراحتی، حتی زخم‌های کوچک، اگر واکسیناسیون کودک به موقع انجام نشده باشد، ممکن است استفاده از واکسن کزاز ضروری باشد و باید ظرف چند روز آینده مراقب محل جراحت باشید، حتی اگر سطحی بوده و در خانه آن را درمان کرده‌اید.
اگر نشانه‌های عفونت در جراحت ظاهر شد (قرمزی، تورم یا خروج ترشحات) یا کودک شما به تب دچار شد یا احساس کسالت‌ کرد، به سرعت با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر محل گاز گرفتگی ظرف 10 روز خوب نشد، بدون معطلی کودک را نزد پزشک ببرید.

گاز گرفتن توسط حیوانات، چقدر مشکل‌آفرین است؟

معمول‌ترین گازگرفتگی ها توسط سگ اتفاق می افتد و نیمی از قربانیان را کودکان تشکیل می‌دهند. پسرها بیشتر از دخترها گاز گرفته می‌شوند و تقریبا دو سوم از جراحات در کودکان زیر چهار سال و در محل سر و گردن رخ می‌دهد. پس رعایت موارد احتیاطی برای حفاظت از کودک در برابر گاز گرفتگی حیوانات، ضروری است.

برای جلوگیری از گاز گرفتگی توسط حیوانات، چه می‌توانم بکنم؟

هیچ‌گاه کودک خود را با حیوان خانگی خودتان یا دیگری تنها نگذارید. (تقریبا نیمی از کودکانی که توسط سگ گاز گرفته می‌شوند، از سگ خانوادگی یا سگ همسایه صدمه دیده‌اند.)
به کودک خود یاد بدهید که به گربه‌ها یا سگ‌هایی که نمی‌شناسد، نزدیک نشود مگر اینکه شما به او بگویید که خطری ندارد. به خاطر داشته باشید که هر سگی، اگر تحریک شود، ممکن است گاز بگیرد.
به کودک خود یاد بدهید تا به سگ یا گربه‌ای که در حال غذا خوردن است نزدیک نشود یا به سگ یا گربه‌ای که در حال خواب است دست نزند. به او نشان بدهید که اگر یک سگ غریبه به او نزدیک شد، چگونه بی‌حرکت سرجایش بایستد و هرگز فرار نکند.
به کودک خود یاد بدهید که هرگز بدون اجازه یک بزرگتر، به حیوانات وحشی دست نزند یا غذا ندهد. مثلا غذا دادن به اردک‌های دریاچه معمولا خطری ندارد، اما اگر بخواهد یک حیوان وحشی را بگیرد تا از دست او غذا بخورد اصلا کار جالبی نیست. شما باید این تفاوت‌ها را برای کودک خردسالتان توضیح دهید بدون اینکه او را بی دلیل بترسانید یا وحشت زده کنید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#99 Posted: 15 Dec 2011 13:32

خونریزی در پوست کودکان

اگر کودکم شدیداً خونریزی دارد، چه کار باید بکنم؟
باید به سرعت اقدام کنید. اگر کودک شما هوشیاری‌اش را از دست داده است یا به نظر می‌رسد که در حالت شوک قرار دارد، از یک نفر بخواهید که فورا با اورژانس تماس بگیرد و خودتان کمک‌های اولیه را شروع کنید. کودک را در حالت درازکش بخوابانید، در حالی که پاهایش حدودا 15 سانتی‌متر بالاتر از سطح بدن قرار داشته باشند...

خونریزی در پوست کودکان

این کار موجب افزایش جریان خون به مغز و کاهش خطر شوک می‌شود. در صورت امکان، عضو مجروح یا قسمتی را که دچار خونریزی شده است بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا جریان خون به آن ناحیه کاهش پیدا کند.
سپس با استفاده از پارچه یا باند استریل، محل جراحت را مستقیم فشار دهید. اگر هیچ چیز دیگری در دسترس نبود از کف دست خود استفاده کنید (البته در صورت امکان، پس از شستن دست). فشار را به صورت ثابت و یکنواخت به محل جراحت وارد کنید تا زمانی که خونریزی متوقف شود.
اگر خونریزی متوقف نشد، فشار را ادامه دهید تا به حداقل برسد و کسی برای کمک بیاید. اگر باندی که استفاده کرده‌اید کاملا خون‌آلود شد، آن را برندارید. در عوض، یک لایه دیگر روی آن اضافه کنید. (نباید لخته‌هایی که به تدریج شکل گرفته‌اند را از بین ببرید.)
سعی کنید آرام باشید و کودک را هم آرام کنید. اضطراب موجب افزایش ضربان قلب می‌شود که در نتیجه خون بیشتری به سمت ناحیه آسیب‌دیده فرستاده خواهد شد.
همین که خونریزی متوقف شد، بگذارید باند یا پارچه روی جراحت بماند. برای حفظ فشار، یک باند دیگر (یا یک نوار پلاستیکی) را محکم دور باند و محل جراحت ببندید. (البته آن را بیش از حد سفت نکنید زیرا نباید گردش خون کودک متوقف شود.)
اگر کودک شما بیدار و به هوش است، در اسرع وقت او را به نزدیک‌ترین اورژانس برسانید. اگر گیج یا منگ است، با اورژانس تماس بگیرید.

آیا می‌توانم برای متوقف کردن خونریزی از شریان‌بند) تورنیکه) استفاده کنم؟

خیر. شریان‌بند خونریزی را متوقف می‌کند اما این کار را با قطع جریان خون به منطقه زیر محل بسته شدن شریان‌بند انجام می‌دهد و این کار می‌تواند موجب بروز صدمات جدی و درد شدید شود. به همین دلیل است که متخصصین، استفاده از شریان‌بند را فقط برای شدیدترین جراحات (مثل قطع یا لِه شدن اندام) و زمانی که هیچ روش دیگری برای متوقف کردن خونریزی وجود نداشته باشد توصیه می‌کنند. اگر نمی‌توانید خونریزی را با فشار مستقیم کنترل کنید، با اورژانس تماس بگیرید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#100 Posted: 15 Dec 2011 13:33

یبوست کودکان

چطور می‌توان فهمید که کودک‌مان مبتلا به یبوست است ؟
وقتی صحبت از میزان دفع کودکان درمیان است هیچ برنامه یا مقدار "نرمالی" وجود ندارد – تنها می‌توان گفت چه میزانی برای این کودک خاص نرمال است. وی ممکن است پس از هر وعدهی غذایی دفع انجام دهد یا میان دو دفع‌اش یک یا دو روز یا بیشتر فاصله بیافتد. الگوی منحصر به فرد هر کودک بستگی دارد به آنچه می‌خورد و می‌نوشد میزان تحرک‌اش و سرعت هضم غذا و دفع اضافات...

یبوست کودکان

اگر نگران هستید که کودک‌تان یبوست دارد یا خیر به سرنخ‌های زیر دقت کنید:
• کاهش دفعات دفع به خصوص اگر پس از چهار روز یا بیشتر دفعی انجام نداده باشد و وقتی احتیاج به دفع دارد ناراحت به نظر بیاید.
• تکه‌های خشک و سفت که دفعشان به راحتی انجام نمی‌شود.
• مدفوع بسیار روان و شل در پوشک بچه یا اگر می‌تواند خود به دستشویی برود لباس زیرِ چرک شده. مدفوع روان می‌تواند از انسداد در رودهی پایین گذشته و به پوشک یا لباس زیر بچه‌تان راه یابد. اگر با چنین چیزی روبرو شدید فرض نگیرید که اسهال است این می‌تواند شاهدی دال بر یبوست باشد.

چرا بچه ی من دچار یبوست می‌شود ؟

خوردن غذاهای کم‌فیبر به مقدار زیاد. اگر برای مثال کودک شما شیر- پنیر-ماست یا کرهی بادام زمینی به مقدار زیاد می‌خورد و به مقدار کافی میوه و سبزیجات نمی‌خورد ممکن است به یبوست دچار شود.
اضطراب دستشویی: اگر کودک شما در مورد دستشویی رفتن احساس فشار کند ممکن است عمداً مدفوع خود را نگه دارد. اگر او تمامی نشانه‌های سختیِ دفع را نشان می‌دهد – سفت کردن بدن خود خم نمودن پشت‌اش و قرمزی صورت – ولی هیچ‌چیز بیرون نمی‌آید ممکن است خود مدفوعش را نگه داشته باشد.
حتی اگر کودک‌تان آموخته باشد که خود به دستشویی برود ممکن است به اندازهی کافی در آنجا نماند تا همهی مدفوعش دفع شود. این می‌تواند به ایجاد مدفوع‌ خشک‌شده در رودهی بزرگ بیانجامد که به گشاد شدن و درد منجر شود. رودهی بزرگ گشاد‌شده می‌تواند به مدفوع سفت بزرگ‌تر از حد طبیعی و دشوار برای دفع منجر گردد و کودک شما را به دستشویی رفتن بی‌میل‌تر سازد.
از دست دادن آب بدن: اگر کودک شما به اندازهی کافی مایعات نمی‌نوشد سیستم وی با جذب آب بیشتر از هرچه که می‌خورد یا می‌آشامد – و نیز از آنچه که در مدفوع دفع می‌شود- واکنش نشان خواهد داد. نتیجه ممکن است مدفوع خشک و سفت باشد که به سختی دفع می‌شوند.
کمبود تحرک: تحرک می‌تواند به جریان یافتن خون به سیستم گوارش کودک کمک کند لذا اگر وی تحرک نداشته باشد ممکن است در دستشویی با مشکل روبرو شود.

چطور می‌توان یبوست کودک را درمان نمود ؟

در زیر برخی پیشنهادات ارائه شده‌اند:
• از دادن غذای زیاد به کودک خودداری نمایید زیرا که ممکن است اثر سفت کننده داشته باشد. این غذاها شامل موز هویج پخته یا کدو و مقادیر زیاد از لبنیات چون شیر پنیر ماست و بستنی هستند.
• جذب فیبر کودک خود را افزایش دهید. به او مقادیر زیادی از جوانهی گندم برشتوک صبحانه یا نان و میوه و سبزی‌هایی چون آلو زردآلو گوجه نخودفرنگی لوبیا و کلم بروکلی بدهید.
•برای کمک به اینکه مدفوع کودک‌تان نرم باشد مقدار مایعاتی را که می‌نوشد افزایش دهید. آب بهترین چیز است ولی مقادیر کم از آب سیب و آلو نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. با این حال باید مصرف مایعات کودک‌تان را به 5/1 تا 5/3 لیوان در روز محدود سازید تا از تخریب دندان‌ها و اشتهای او جلوگیری کنید. اگر هر 5 تا 6 ساعت ادرار می‌کند پس احتمالا به میزان کافی مایعات می‌نوشد.
• وی را هر روز تشویق به پیاده‌روی بالا‌رفتن و دویدن در اطراف خانه کنید تا خون درتمامی اعضای بدنش جریان یابد.
• شکم فرزندتان را ماساژ دهید. به عرض 3 انگشت از ناف او پایین بیایید و به آرامی ولی سفت با انگشتان خود شکم وی را ماساژ دهید. تا جایی فشار دهید که به یک سفتی یا تودهی سخت بربخورید. به مدت حدود 3 دقیقه فشار آرام ولی ثابتی را حفظ کنید.
• کودکتان را پیش از اینکه کاملاً آماده شود، به زور برای دستشویی رفتن تحت فشار قرار ندهید. تحت فشار گذاشتن کودک می‌تواند او را بترساند یا بی‌میل سازد و ممکن است عمدا مدفوع خود را نگه دارد. اگر پی بردید که کودکتان چنین کاری می‌کند مقدار مصرف فیبر وی را افزایش دهید تمرین دستشویی رفتن را فراموش کنید و تا زمانی که پی نبردید وی کاملا برای این کار آماده است صبر پیشه کنید.
• وقتی برای دفع آماده است وی را به استفاده از دستشویی تشویق کنید. اگر می‌گوید که هیچ‌گاه آماده نخواهد بود وی را وادار کنید 5 تا 10 دقیقه پس از صبحانه و شام روی توالت بنشیند. (کودکی که برای مدت طولانی یبوست داشته باشد ممکن است توان درک پر بودن روده را از دست بدهد.) اگر کودک شما مهد می‌رود کنترل کنید که آیا آنجا به درستی دستشویی می‌رود یا نه. برخی بچه‌ها در استفاده از دستشویی در خارج از خانه بی‌میل هستند.
• با پزشک در مورد گزینه‌های درمان مشورت کنید. وی ممکن است یک داروی نرم‌کنندهی مدفوع پیشنهاد کند یا روان‌کننده‌ای چون روغن معدنی یا اگر یبوست کودک‌تان شدید باشد یک شیاف طبی یا نوعی ملین. شیاف گلیسرین می‌تواند روده را تحریک کند و به کودک شما در دفع مدفوع کمک کند. گرچه استفاده از شیاف گاه مفید است به طور مرتب از آن استفاده نکنید زیرا که ممکن است کودک برای دفع به آنها وابسته شود.
توجه: اگر کودک شما عمدا مدفوع خود را نگه می‌دارد معالجهی وی با شیاف یا تنقیه می‌تواند شدیداً برایش ناراحت‌کننده باشد. همواره پیش از توسل به این نوع از درمان‌ها با پزشک مشورت کنید.
• اگر کودک شما آن‌چنان مدفوع خشک و سختی دفع می‌کند که پوست نزدیک دریچهی مقعدش را پاره کند (ممکن است بتوانید این پارگی و خراش‌ها را ببینید با کمی خون توجه‌تان را جلب کند) می‌توانید کمی آلوئه ورا به آن ناحیه بمالید تا به التیام زخم کمک کند. حتماً این پارگی‌ها را به دکتر نشان دهید.

صفحه 10 از 43: « پیشین 1 ... 9 10 11 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا