صفحه 14 از 43: « پیشین 1 ... 13 14 15 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#131 Posted: 15 Dec 2011 13:48

از سرفه کودکان نترسید

شنیدن صدای سرفه کودکان برای والدین خوشایند نیست و معمولا باعث اضطراب والدین می شود. این در حالی است که سرفه همیشه نشانه بدی در کودک نیست...

از سرفه کودکان نترسید

کودکان طی روز چند بار سرفه خواهند داشت و معمولا به دنبال عفونت تنفسی مثل سرماخوردگی ممکن است سرفه تا چند روز ادامه یابد. به هر حال، سرفه ای که بیش از ۲ یا ۳ هفته طول بکشد، حتما باید بررسی شود.
اکثر کودکان به دنبال سرماخوردگی ساده دچار سرفه حاد می شوند که این مساله ممکن است طی سال چند نوبت تکرار شود. گاهی کودکانی که قبل از سنین مدرسه در مهدکودک ها نگهداری می شوند، در سال دچار ۸ بار عفونت تنفسی ساده می شوند و به دنبال آن نیز کمتر از یک هفته سرفه شان ادامه می یابد.
اما اگر سرفه کودکی بیش از ۲ تا ۳ هفته ادامه یابد، یعنی مزمن شده و معمولا علتی باعث این مساله شده است که باید حتما ارزیابی شده و به آن توجه شود. یکی از علل شایع سرفه مزمن در کودکان بیماری آسم است. بیماری آسم باتوجه به التهابی که در راه های هوایی کودک وجود دارد، باعث سرفه مزمن می شود که این مساله با عفونت تنفسی ویروسی تشدید خواهد شد. این نوع سرفه در خواب و بیداری وجود داشته و معمولا در شب و با فعالیت و حضور در هوای سرد تشدید می شود. از علل دیگر سرفه مزمن کودکان درگیری سینوس ها است که گاهی سرفه مزمن می تواند تنها علامت عفونت سینوس باشد. رینیت آلرژیک یا آلرژی های فصلی یا تب یونجه که معمولا در بهار و تابستان و پاییز دیده می شود نیز می تواند باعث سرفه مزمن شود. از علل دیگر سرفه مزمن برگشت محتویات معده به حلق است که ریفلاکس نام دارد و نیاز به مداخله پزشکی دارد. عفونت های سیستم تنفسی فوقانی و تحتانی نیز هر کدام به نوعی باعث سرفه مزمن می شوند. تماس با دود سیگار و آلاینده های محیطی مثل دود های حاصل از سوختن چوب و مواد سوختی نیز از علل دیگر سرفه مزمن در کودکان هستند.
اگر سرفه کودک به دنبال عفونت تنفسی ایجاد شده باشد معمولا نیاز به مداخله پزشکی و مصرف دارو ندارد و طی یک یا دو هفته بهبود می یابد. در موارد سرفه مزمن که معمولا بیماری زمینه ای باعث این مساله می شود باید کودک ویزیت شده و بیماری زمینه ای تشخیص داده و درمان شود تا سرفه برطرف شود. در کودکان مصرف خودسرانه داروهای ساپرس کننده سرفه توصیه نمی شود، چون این امر می تواند برای کودک بسیار خطرناک باشد.
نکته مهم اینکه به هر حال سرفه یک مکانیسم محافظتی در کودک است و با برداشتن موکوس، مواد محرک و عوامل عفونی از سیستم تنفسی باعث محافظت کودک می شود. بنابراین از بین بردن مکانیسم سرفه به وسیله داروهای از بین برنده سرفه در کودکان به هیچ وجه توصیه نمی شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#132 Posted: 15 Dec 2011 13:49

راشیتیسم یا نرمی استخوان چیست؟

راشیتیسم یا نرمی استخوان یک بیماری استخوانی در بچه ها است که موجب ضعیف شدن استخوان، پاهای پرانتزی و تغییرشکل در اندام ها می شود...

راشیتیسم یا نرمی استخوان چیست؟

در این بیماران به دلایلی کلسیم، فسفر یا ویتامین دی به اندازه ی کافی در اختیار تولید استخوان قرار نمی گیرد.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا هستند؟

افراد زیر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به نرمی استخوان هستند:
* شیر مادر ویتامین دی زیادی ندارد پس اگر بچه ای به مدت طولانی فقط از شیر مادر تغذیه کند و از مکمل ویتامین D استفاده نکند ممکن است در خطر ابتلا به راشیتیسم باشد.
* مصرف کم کلسیم
* قرار نگرفتن در معرض تابش آفتاب: ویتامین دی در پوست بدن انسان و با تابش نور آفتاب ساخته می شود. پس تابش ناکافی نور خورشید می تواند زمینه ساز راشیتیسم باشد.
* کسانی که پوست تیره دارند نیاز به نور بیشتری برای ساخت ویتامین دی دارند و در نور کم بیشتر در معرض کمبود ویتامین دی قرار می گیرند.
* کسانی که به لاکتوز حساسیت دارند به علت مصرف ناکافی لبنیات می توانند در معرض خطر این بیماری قرار بگیرند.

علائم راشیتیسم یا نرمی استخوان

مهم ترین آن ها عبارت هستند از خواب آلودگی، شلی و ضعف عضلانی، تاخیر در رشد، پای پرانتزی و مچ دست کلفت.
در موارد شدید ممکن است شکل قفسه ی سینه ی بچه تغییر کند.
تشنج هم از دیگر علائم حالات شدید بیماری است.
پزشک معالج بعد از معاینه ی بیمار، از رادیوگرافی استخوان ها و آزمایشات خون برای کمک به تشخیص استفاده می کند.

درمان نرمی استخوان

درمان این بیماری با تجویز کلسیم و ویتامین D است. معمولا چند ماه طول می کشد تا وضعیت بیمار به حد طبیعی برسد. بسیاری از تغییر شکل های اندام مانند پای پرانتزی با درمان دارویی خود به خود خوب می شوند.
در حالات شدید تغییر شکل استخوان ها ممکن است برای درمان، به جراحی نیاز باشد.
با این حال بعضی تغییر شکل های استخوانی که در لگن یا قفسه ی سینه به وجود می آید و یا مشکلات قدی که برای بیمار به وجود آمده ممکن است برای همیشه برای وی باقی بمانند.

پیشگیری از بروز راشیتیسم

با انجام اقدامات زیر می توان مانع از بروز بسیاری از موارد بیماری شد:
* در بچه هایی که فقط شیر مادر مصرف می کنند باید روزانه ویتامین D به صورت قطره ی مکمل استفاده کنند. اگر مادر شیرده هم ویتامین دی بیشتری مصرف کند میزان آن در شیر وی بیشتر می شود.
* بچه ها نیاز دارند تا روزی دو لیوان شیر مصرف کنند. این مقدار در نوجوانان باید به روزی 3 تا 5 لیوان افزایش پیدا کند.
* در بچه هایی که به شیر حساسیت دارند باید کلسیم را به صورت مکمل های غذایی به بچه داد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#133 Posted: 15 Dec 2011 13:49

عفونت ادراری در کودکان

عفونت ادراری در کودکان یک بیماری بسیار مهم و شایع است؛ به طوری که 3 تا 5 درصد دختران و 1 درصد پسران عفونت ادراری را تجربه می‌کنند...

عفونت ادراری در کودکان

دکتر زهرا پورنصیری فوق تخصص کلیه کودکان در این‌باره می‌گوید: «عفونت ادراری یک بیماری مهم و شایع میان کودکان است که به علت وارد شدن میکروب به مجاری ادرار ایجاد می‌شود. چنانچه عفونت فقط مثانه را درگیر کند «سیستیت» و اگر کلیه را درگیر کند «پیلونفریت» نامیده می‌‌شود. این بیماری می‌تواند باعث تخریب قسمتی از کلیه شده یا ایجاد فشار خون و نارسایی کلیه نماید و از این رو اهمیت زیادی دارد.»
وی می‌افزاید: «میکروب‌های ایجادکننده عفونت اکثرا میکروب‌های موجود در دستگاه گوارش هستند. البته ویروس‌ها و قارچ‌ها نیز می‌توانند موجب بروز عفونت ادراری شوند. 7 درصد کودکان کوچک‌تر از 2 سال که تب می‌کنند به علت عفونت ادراری است.»

عوامل مستعدکننده بیماری

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به عوامل مستعدکننده خطر اشاره کرده و می‌گوید: «عفونت ادراری در پسران زیر یک سال و دختران زیر 4 سال شایع‌تر است. ختنه نشدن پسران نیز عامل مستعدکننده دیگری است؛ به طوری که پسرانی که ختنه نشده باشند 4 تا 8 برابر پسرانی که ختنه شده‌اند، دچار عفونت ادراری می‌شوند. جنسیت نیز در مورد این بیماری مهم است؛ به گونه‌ای که عفونت ادراری میان دختران حداقل 2 تا 4 برابر پسران است.»
وی می‌افزاید: «نژاد از دیگر عوامل مستعدکننده است به طوری که عفونت ادراری در سفیدپوستان شایع‌تر از سیاه‌پوستان است. عوامل ژنتیکی نیز از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود چون منسوبین درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.»
دکتر پورنصیری ادامه می‌دهد: «عصبی بودن مثانه به این معنی که کارکرد مثانه با اختلال روبه‌رو شود، نگه داشتن زیاد ادرار، یبوست و برگشت ادرار از مثانه به حالب که در 50 درصد کودکانی که عفونت ادراری می‌کنند وجود دارد نیز از جمله مواردی هستند که کودک را مستعد ابتلا به عفونت ادراری خواهند کرد. علاوه بر این موارد سوندگذاری طولانی‌مدت مثانه و هرگونه ناهنجاری سیستم ادراری مانند مثانه عصبی و دریچه خلفی مجرا نیز مهم هستند.»

علائم بیماری

دکتر پورنصیری با اشاره به این مورد که علامت عفونت ادراری در سنین مختلف متفاوت است توضیح می‌دهد: «در سنین نوزادی و زیر یک ماه، بیماری با علائمی به صورت تب یا کم شدن حرارت بدن، بی‌حالی، بی‌اشتهایی، تحریک‌پذیری، شلی، اسهال، کم شدن حجم ادرار، زردی و از بین رفتن واکنش‌های نوزادی خودش را نشان می‌دهد. در سنین بالاتر این مشکل با نشانه‌هایی مانند تب، بوی بد ادرار، سوزش، تکرر و بی‌اختیاری ادرار، ایجاد شب‌ادراری، درد پهلوها و درد در ناحیه زیر شکم، قطع و وصل شدن جریان ادرار و بی‌قراری حین ادرار کردن در شیرخواران همراه است.»
این پزشک متخصص توصیه می‌کند: «همه والدین باید هر از چند گاهی جریان ادراری کودک خود را بررسی کنند؛ به خصوص کودکانی که پوشک می‌شوند. همچنین اگر کودکی بیش از 2 تا 3 روز تب بی‌دلیل داشته باشد، انجام آزمایش ادرار توصیه می‌شود.»
دکتر پورنصیری در مورد بررسی آزمایشگاهی این مشکل می‌گوید: «اولین و مهم‌ترین گام در تشخیص عفونت ادراری گرفتن نمونه ادراری به صورت استریل است. البته اگر نمونه در شرایط استریل گرفته نشود یا اگر در رساندن نمونه به آزمایشگاه بیش از یک ساعت تاخیر وجود داشته باشد، به اشتباه کشت مثبت شده و تشخیص عفونت ادراری داده می‌شود.»

اقدامات مهم برای کودک مبتلا

این عضو هیات علمی دانشگاه یادآور می‌شود: «یکی از اقدامات مهمی که برای کودک مبتلا به عفونت ادراری انجام می‌شود، سونوگرافی کلیه است که در آن انسداد، برگشت ادراری و اختلالات ساختاری مثانه و کلیه مشخص خواهد شد. در اکثر کودکان مبتلا به عفونت ادراری عکسبرداری از مثانه نیز لازم می‌شود. علاوه بر این اقدامات در برخی موارد اسکن کلیه هم لازم بوده و باید انجام شود.»

درمان عفونت ادراری

دکتر پورنصیری در مورد درمان عفونت ادراری توضیح می‌دهد: «بر اساس این‌که عفونت ادراری مثانه یا کلیه را درگیر کرده باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک خوراکی یا تزریقی به مدت 7 تا 14 روز توصیه می‌شود. البته با درمان آنتی‌بیوتیکی مناسب، تب و سایر علائم بعد از 2 یا 3 روز بهبود واضح می‌یابد.»

پیشگیری از عفونت ادراری

همواره پیشگیری بهتر از درمان است. بنابراین باید از بروز عفونت ادراری هم پیشگیری کنیم.
دکتر پورنصیری در مورد شیوه‌هایی برای جلوگیری از بروز بیماری می‌گوید: «مصرف زیاد آب و تخلیه مثانه هر دو تا حداکثر هر 3 ساعت یک بار، درمان یبوست، شستشوی دستگاه تناسلی از جلو به عقب، استفاده از لباس‌های زیر نخی و گشاد و شستشو و تعویض مکرر آنها، عدم نشستن در وان یا لگن، درمان کرمک در صورت وجود، ختنه و استفاده از آنتی‌بیوتیک مناسب در آنهایی که برگشت ادراری یا انسداد یا مثانه عصبی دارند می‌تواند به پیشگیری از عفونت ادراری کمک کند.»
وی می‌افزاید: «تمشک کوهی از جمله میوه‌هایی است که برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می‌شود. همچنین استفاده از پروبیوتیک‌ها که به صورت پودر یا قرص، یا ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک و فرآورده‌های لبنی نیز وجود دارد توصیه می‌شود.»
دکتر پورنصیری یادآور می‌شود: «60 تا 80 درصد دخترانی که به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند، طی 18 ماه پس از آن مجددا مبتلا خواهند شد. در صورت عودهای مکرر عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد فشارخون و نارسایی کلیه وجود دارد. در حالی که درمان به موقع و سریع عفونت ادراری از بروز این عواقب تا حد زیادی پیشگیری خواهد کرد.»

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#134 Posted: 15 Dec 2011 13:50

درمان یبوست کودکان

یبوست، مشکلی آزاردهنده است که کودکان و حتی شیرخواران را هم درگیر می‌کند. در حقیقت می‌‌توان گفت یبوست یکی از شایع‌ترین علل مراجعه به مطب‌های فوق تخصص گوارش کودکان است...

درمان یبوست کودکان

به زبان ساده، یبوست به دفع مدفوع سفت و دردناک می‌گویند که با ناراحتی همراه است. البته در بسیاری مواقع به اشتباه الگوی طبیعی دفع را به حساب یبوست می‌گذارند یا بر خلاف آن، کودک یبوست دارد، ولی به موقع تشخیص داده نمی‌شود.
در نوزادان، ممکن است پس از هر بار تغذیه با شیر مادر دفع وجود داشته باشد، یا حتی دفع به فواصل هفت روز یک بار انجام شود، ولی نرم و بدون هر گونه درد و ناراحتی. بنابراین، حتی این الگوی دفع هم یبوست تلقی نمی‌شود.
برخی از والدین تصور می‌کنند که کودکشان باید هر روز اجابت مزاج داشته باشد، در صورتی که این تفکر چندان صحیح نیست و تعداد دفعات دفع به اندازه سهولت تخلیه آن اهمیت ندارد.
تبدیل شیر مادر به شیرهای خشک به هر دلیل، می‌تواند عادات روده‌ای نوزادان را به ویژه در دو سه هفته ابتدای تولد، تغییر دهد.
در برخی از این موارد البته به تشخیص پزشک، افزودن آب بیشتر به شیر خشک می‌تواند جلوی یبوست را بگیرد. نکته دیگر این که باید به عادات اطفال توجه داشته باشیم. برای مثال برخی از نوزادان در زمان اجابت مزاج به خود فشار می‌آورند، تا حدی که صورتشان سرخ می‌شود، اما اگر مدفوع سفتی نداشته باشند، آنها را مبتلا به یبوست در نظر نمی‌گیریم. در این موارد اگر مشکلات دیگری وجود نداشته باشد، نیاز به اقدام خاصی نخواهد بود.
اغلب اطفال در دوره‌ای از زمان دچار یبوست می‌شوند، ولی معمولا این دوره‌ها کوتاه‌مدت بوده و درمان‌های ساده و معمولی کفایت می‌کنند.
سن شروع تغذیه با غذاهای کمکی ، سن شایع بروز یبوست است. بعد از شروع غذای کمکی، بعد از رفتن به مهد کودک، بعد از این که کودک از شیر مادر گرفته می‌شود و زمانی که کودک به مدرسه می‌رود، همگی زمان‌هایی هستند که یبوست‌های عملکردی که هیچ مشکل زمینه‌ای ندارند، به ‌تدریج خود را نشان ‌می‌دهد.
بیشتر از 90 درصد یبوست‌هایی که پس از ماه‌های اول زندگی دیده می‌شوند، معمولا ناشی از مشکلی زمینه‌ای نیستند؛ اما بر خلاف آن، یبوست ‌در دوران نوزادی یا ماه‌های اول تولد، حتما به بررسی تشخیصی نیاز دارد.

علل یبوست

علل بروز یبوست در کودکان شامل تغییر در عادات غذایی، همچنین عدم مصرف مقادیر کافی مایعات خصوصا آب در طول فعالیت‌های بدنی یا در مناطقی که هوا گرم است، بی‌توجهی به نیاز بدن به اجابت مزاج، تنبلی تدریجی روده‌ها، تغییر محل زندگی یا مسافرت، ترس از محیط سرویس بهداشتی به هر دلیل مثلا وجود سوسک، به هم خوردن نظم طبیعی و روزمره زندگی، شروع تحصیل و یا مصرف بسیاری از داروها هستند.

علائم یبوست

یبوست ممکن است موجب بروز دردهای شکمی، بی‌اشتهایی و بی‌قراری کودک شود. در شرایطی هم ممکن است کودک به دلیل دردناک بودن دفع، جلوی آن را بگیرد؛ مثلا، ممکن است شیرخوار پایش را سیخ کرده و به خودش فشار بیاورد، یا در سنین بالاتر، نوک پا راه برود و به خودش فشار ‌بیاورد تا جلوی دفع را بگیرد.
اگر والدین متوجه چنین شرایطی نشوند، آب مدفوع جذب شده و یبوست تشدید می‌شود؛ در نتیجه، دفع بعدی دردناک‌تر خواهد بود. بنابراین نکته مهم این است که این چرخه معیوب را متوقف کنیم.
وجود رگه خون در مدفوع که حتی گاهی به صورت حجم خون قابل ملاحظه‌ای روی مدفوع می‌چکد، نیز دیگر مشکلی است که می‌تواند موجب نگرانی والدین شود. یبوست همچنین می‌تواند باعث بی‌اختیاری مدفوع و کثیف شدن لباس زیر کودک شود. در حقیقت، مدفوع تازه از کنار توده مدفوعی که به علت یبوست در روده تشکیل شده، نشت کرده و منجر به چنین حالتی می‌شود. متأسفانه، در چنین شرایطی والدین تصور می‌کنند این مشکل به دلیل تنبلی و بازیگوشی کودک است، در حالی‌که او اصلا نسبت به این موضوع آگاه نیست.
در صورت بروز چنین مشکلی، نباید کودک را به هیچ وجه دعوا کرد و او را مورد تنبیه قرار داد.

درمان یبوست

در مراحل اولیه بهتر است میزان مایعات مصرفی و فیبر رژیم غذایی افزایش یابد. همچنین، در صورتی که تغذیه تکمیلی کودک شروع شده، می‌توانیم از آلو، کدو سبز و کدو حلوایی نیز در غذاهای او استفاده کنیم. اما در مراحل بعدی ممکن است نیاز باشد از داروهایی خاص استفاده شود؛ البته این داروها معمولا بی‌ضرر هستند، اما باید حتما تحت نظر پزشک مصرف شوند. در موارد خیلی شدید نیز نیاز است، درمان سنگینی انجام شده و تخلیه روده صورت گیرد.
مهم‌ترین اصل، آموزش و آگاهی والدین است. آنها باید بدانند یبوست مشکل نگران‌کننده‌ای نیست، ولی به زمان کافی برای درمان نیاز دارد.
یکی از شایع‌ترین علل شکست درمان، قطع ناگهانی دارو است؛ به این معنی که والدین پس از بهبود یبوست، دارو را قطع کرده و دیگر مراجعه نمی‌کنند؛ البته هنگامی که دارو را کم می‌کنیم، انتخاب رژیم غذایی مناسب اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. همچنین معمولا توصیه می‌کنیم که کودکان، 10 دقیقه بعد از وعده‌های غذایی چه دفع داشته باشند و چه نداشته باشند، 5 دقیقه روی لگن یا توالت بنشینند تا کم‌کم الگوی دفع مجدد برقرار ‌شود.
چنانچه یبوست درمان نشود، مزمن شده و با پیشرفت آن، دوره درمان هم مشکل و طولانی خواهد شد. مشخص‌ترین علامت یبوست مزمن، دفع مشکل و دردناک مدفوع است. معمولا با عبور مدفوع، این درد برطرف می‌شود، تا بار دیگر که مجددا نیاز به دفع باشد، این روند تکرار خواهد شد. شدت این دردها می‌تواند به حدی باشد که کودک را از انجام اجابت مزاج تا مدت‌ها منصرف کند. در این گونه موارد بهترین کار مراجعه به پزشک و انجام توصیه‌های متخصص است.

به بچه‌ها شیر بدهید، اما در حد تعادل

مصرف بی‌رویه شیر می‌تواند سبب بروز یبوست شود. کودکانی که پس از 2 سالگی مقادیر زیادی شیر در روز مصرف می‌کنند، مستعد ابتلا به یبوست هستند. بنابراین، بعد از 2 سالگی توصیه می‌شود بیش از 450 میلی‌لیتر شیر در روز مصرف نشود. مصرف زیاد شیر همچنین، می‌تواند کم‌خونی فقرآهن نیز ایجاد کند. با وجود این حذف کامل شیر از رژیم غذایی کودکان مبتلا به یبوست نیز صحیح نیست، بلکه باید در حد تعادل استفاده شود. در این میان، یکی از مهم‌ترین زمان‌های شروع یبوست، زمان قطع شیر مادر و شروع مصرف شیر خشک یا شیر پاستوریزه است

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#135 Posted: 15 Dec 2011 13:50

لوزه‏ها در دو طرف حلق قرار داشته و در مقابله با عفونت های تنفسی و دیگر عفونت ها نقش مؤثری دارند. اما گاهی خود لوزه‏ها تبدیل به محلی برای ایجاد عفونت های حاد و مزمن می‏شوند...

لوزه کودک را باید درآورد یا نه؟

دانشمندان معتقدند لوزه ها در تکامل دستگاه ایمنی بدن کودک نقش دارند. لوزه ی کودکان به طور طبیعی بزرگ تر از افراد بالغ است و با افزایش سن از حجم آن کاسته می‏شود.
هر چند بزرگی لوزه معمولا ناشی از عفونت است، ولی در بسیاری از موارد نیز ممکن است لوزه کودکی بزرگ تر از حد طبیعی باشد، ولی هیچ گونه عفونتی در آن وجود نداشته باشد
در بسیاری از کودکان، لوزه‏های دو سمت حلق ممکن است چنان بزرگ باشند که در خط وسط به هم برسند، بدون این که کودک مشکل خاصی داشته باشد. بر عکس این حالت هم امکان پذیر است، یعنی در مواردی لوزه با اندازه کوچک، دارای عفونت قابل ملاحظه ای است. بنابراین بر اساس حجم لوزه نمی توان به طور مستقیم به عفونت آن پی برد. وجود ترشحات سفید پنیرک مانند روی لوزه نیز همیشه دال بر عفونت آن نیست.
قرمزی و پرخونی لوزه همراه با تورم غدد لنفاوی زیر گلو بهتر می‏تواند نشان دهنده ی عفونت ‏ باشد.
بسیاری از والدین سرماخوردگی‏های مکرر کودک، گرفتگی بینی، عفونت مکرر گوش، بی‏اشتهایی، لاغری یا تب مکرر را در اثر بزرگی و عفونت لوزه می‏دانند و اصرار در برداشتن لوزه کودک دارند. ولی این مساله احتیاج به معاینه و بررسی از سوی پزشک متخصص دارد و چون لوزه در ایمنی بدن مؤثر است، همواره سعی می‏شود تا حد ممکن از برداشتن آن خودداری شود.
لوزه‏ها در جریان عفونت حلق یا اصطلاحا گلودرد چرکی که در کودکان بسیار شایع است عفونی و بزرگ می‏شوند که اکثرا با بهبود عفونت، مجددا کوچک می‏گردند
در بعضی از خردسالان لوزه دچار عفونت مزمن می‏شود که علایم آن شامل گلودرد مکرر، درد در هنگام بلع غذا، اشکال در تنفس، خشکی، تحریک گلو و بوی بد تنفس است. گاهی در این موارد بزرگی لوزه به حدی است که باعث انسداد قابل ملاحظه جریان هوای تنفسی می‏شود و منجر به تنفس سخت و کمبود اکسیژن خون می گردد و در صورت عدم درمان، عوارض ریوی قابل ملاحظه خواهد داشت. در این موارد بهتر است با جراحی لوزه انسداد تنفسی برطرف شود.
در بیشتر کودکان با افزایش سن، تعداد و شدت عفونت های لوزه کم می‏شود.
لوزه سوم در قسمت پشت و بالای حلق قرار دارد و بافت نرم و پهنی است که عفونت و بزرگ شدن آن معمولا از لوزه‏های دو سمت حلق تبعیت می‏کند، اما گاهی نیز به تنهایی بزرگ می‏شود. بزرگی لوزه سوم باعث انسداد جریان هوای بینی و بسته شدن شیپور استاش که گوش میانی را به حلق متصل می‏سازد، می‏شود.

تنفس دهانی

علایم بزرگی لوزه سوم شامل گرفتگی بینی، تنفس از دهان و ترشح مداوم بینی است. این کودکان معمولا صدای گرفته و تودماغی دارند. تنفس دهانی گاهی فقط در هنگام خواب بروز می‏کند، به خصوص اگر فرد به حالت درازکش خوابیده باشد. اما اگر لوزه سوم خیلی بزرگ باشد، کودک در هنگام روز هم با دهان نفس می‏کشد و لب و دهان او خشک می‏شود.
از دیگر علایم بزرگی لوزه سوم، عفونت مکرر یا مزمن حلق است. ورود ترشحات چرکی به حلق به خصوص در هنگام شب و نیز خشکی گلو در اثر تنفس دهانی، منجر به سرفه‏های شدید می‏شود. لوزه سوم باعث بسته شدن شیپور استاش و عفونت مکرر یا مزمن گوش میانی همراه با کاهش شنوایی می‏شود.
در بعضی از کودکان که لوزه‏های آنها بسیار بزرگ است، در هنگام خواب انسداد موقت جریان هوا روی می‏دهد که منجر به خرناس کشیدن، تنفس سخت، کاهش اکسیژن خون و بالا رفتن گاز کربنیک آن و مشکلات ریوی قابل ملاحظه خواهد شد.

چه لوزه هایی را باید درآورد؟

لوزه‌ها یک عضو دفاعی بدن به شمار می‌روند که گلبول سفید می‌سازند، از این رو کودکانی که لوزه سوم دارند، نباید بی ‌دلیل تحت عمل جراحی قرار گیرند. اما در موارد زیر برداشتن لوزه الزامی است :
- در کودکانی که به علت عفونت های شدید و مکرر، ترس از افزایش ابتلا به تب روماتیسمی وجود دارد.
- بزرگی لوزه باعث انسداد قابل ملاحظه ی راه هوایی کودک می‏ شود.
- عفونت مکرر گوش و کاهش شنوایی بروز می کند.
- در لوزه، آبسه پدید می آید.
برداشتن لوزه تأثیری در درمان و پیشگیری از سرماخوردگی و سینوزیت ندارد

توصیه های ضروری

* کودکان را شب حمام نکنید. سرماخوردگی‌‌‌های مکرر یکی از عوامل تشدید و برگشت لوزه سوم در کودکان است. استحمام کودکان در شب یکی‌ از عوامل ابتلای‌ آنها به سرماخوردگی است، زیرا در شب درجه حرارت بدن پایین می آید و از طرفی به خاطر کنار زدن رو انداز توسط کودک، کودک مستعد ابتلا به سرماخوردگی می‌شود.
* کودکی که تحت عمل جراحی لوزه سوم قرار گرفته است نباید از غذاهای آماده استفاده کند، زیرا ادویه‌های موجود در این غذاها موجب تحریک و حتی برگشت لوزه می‌شود.
* در کودکان دارای حساسیت (آلرژی) عمل جراحی لوزه نباید در ماه های تابستان انجام شود. ولی برای کودکان سالم و بدون حساسیت، ماه های خرداد تا شهریور، زمان مناسبی برای برداشتن لوزه است.
* جراحی لوزه نسبت به سایر جراحی هایی که توسط بیهوشی عمومی صورت می گیرند، خطری ندارد و باید مراقب عوارض پس از عمل بود.
* نکته مهمی که در مورد لوزه های دائم الچرکی وجود دارد این است که نباید تصور کرد لوزه کودک بدون جراحی، التیام پیدا می کند. عفونت مزمن لوزه هایی که دائماً چرک می کنند، خطرناک است و حتماً باید جراحی شود تا کودک، درمان شود، زیرا تکرارعفونی شدن لوزه می تواند منجر به انسداد راه تنفسی، تغییر وضعیت صورت، دردهای پیاپی گلو و عفونت گوش شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#136 Posted: 15 Dec 2011 13:51

دندان درد در کودکان

● علائم :

درد دندان زمانی بوجود می آید که دندان دچار پوسیدگی شده باشد. در جریان پوسیدگی، پوشش محافظ بیرونی دندان خراب میشود و بتدریج به مرکز دندان، محلی که اعصاب دندان قرار گرفته اند نفوذ می کند...

دندان درد در کودکان

در این مرحله است که درد احساس میشود خصوصاً اگر چیزهای سرد، گرم یا شیرین با دندان تماس یابد. تخریب یا فساد دندان و بیماری لثه بطور کلی بر اثر پلاک (Plague) تولید می شوند پلاک، یک لایه نازک از بزاق و باقیمانده های غذاست که باکتری در آن رشد می کند. رشد باکتریها در حضور مواد قندی انجام میشود برای مثال مواد قندی موجود در میوه های خشک شده، قندهای خوراکی و حتی عسل را می توان نام برد و به همین دلیل است که قندها در مواد غذایی کودک مضر شمرده میشوند اگردندانها فلوراید دریافت کنند مثلاً با مسواک زدن و استفاه از خمیرهای حاوی فلوراید، پوسیدگی دندان است. پس بهداشت دهان و دندان را باید مرتباً رعایت کرد. این نکته مهم است که اولین دندانهای کودک بخاطر فساد و پوسیدگی نیفتند و یا دچار پیله دندان (آبسه دندان) نشوند زیرا ریشه دندان نیز دچار پوسیدگی میشود. اگر شکاف و یا فضای میان دندانهای کودک بمدت طولانی باقی بماند و در این حال دندانهای تازه بخواهند از لثه بیرون بیایند دندانهای دائمی در یک ردیف واقع نمی شوند و ناهماهنگ رشد می کنند.

● ابتدا چکار باید بکنید؟

۱) اگر کودک شما از درد فک، گوش درد و دردهای زق زق کننده شکایت دارد با یک قاشق فلزی آرام به دندانهای وی بزنید تا دندان دردناک را پیدا کنید.
۲) به کودک خود آسپرین بچه با شربت استامینوفن بدهید تا زمانیکه بتوانید وی را به دندانپزشک نشان دهید.
۳) یک بطری آبگرم را که درون پارچه یا حوله ای پیچیده اید برای آرام کردن درد روی گونه های کودک بگذارید.
۴) از دانه های میخک، سیر یا پیاز، و یا مواد بی حس کننده استفاده نکنید زیرا ممکن است به لثه اطراف دندان آسیب برساند.

● آیا مشورت با دکتر لازم است؟

مشورت با دکتر لازم نیست فقط به دکتر دندانپزشک مراجعه کنید تا دندانهای کودک را از نزدیک ببیند.

● دندانپزشک چه اقدامی انجام خواهد داد؟

دندانپزشک، وسعت و میزان آسیب دیدگی را مشخص می کند. شاید دندان به یک تراش و پرکردن ساده نیاز داشته باشد اما اگر آبسه دندان وجود داشته باشد چرک را خارج می سازد. و چنانچه امکان خوب کردن دندان نباشد آنرا می کشد. احتمالاً برحسب سن کودک شما از بیهوشی عمومی استفاده می کند.

● شما چه کمکی می توانید بکنید؟

از فساد دندان جلوگیری کنید.. بسته به میزان فلوراید در آب آشامیدنی منطقه خودتان از قرصهای فلوراید یا قطره های حاوی آن برای کودکتان استفاده کنید.
برای مسواک زدن، خمیرهای فلوراید دار را بکار ببرید.
اجازه ندهید کودک، شیرینی و قند زیاد بخورد. به او شیرینی، کیک و بیسکویت ندهید و همچنین غذاها یا نوشیدنیهای فانتزی که اسامی ناآشنا دارند وغالباً محتوای قندی آنها زیاد است را نیز ندهید.
خود شما دندانهای کودکتان را یکبار در روز مسواک بزنید و یا تا سنین ۶ تا ۷ سالگی بر مسواک زدن او نظارت کنید.
وقتی کودک به سن چهار سالگی رسید وی را هر شش ماه یکبار به دندانپزشک نشان دهید. وی را از همان کودکی به مراجعه به دندانپزشکی عادت دهید تا در آینده، چیزی دندانهایش را تهدید نکند.
به کودک توصیه کنید بعد از خوردن شیرینی جات، مقادیر فراوانی آب بنوشد تا دندانهایش از شیرینی پاک شود.
وقتی کودک به سن ۷ تا ۸ سالگی رسید دندانهای دائمی عقب او را از نظر وجود شکاف بررسی کنید. میزان با یک پوشش پلاستیکی برای پیشگیری از رسیدن پلاکها به تیغه سطح دندان دندانها را محافظت کرد. برای این کار از دندانپزشک کمک بخواهید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#137 Posted: 15 Dec 2011 13:52

کودکان و مسمومیت

کودکان زیر ۵ سال، پر خطرترین گروه سنی از نظر بروز مسمومیت هستند. برخلاف بزرگسالان که مسمومیت ها در خیلی موارد عمدی است در کودکان همیشه مسمومیت ها اتفاقی و بیشتر ناشی از سهل انگاری بزرگسالان است.کودکان خردسال ممکن است هر چیزی را به دهان ببرند...

کودکان و مسمومیت

این عمل بخشی از آموزش و درک این گروه سنی از محیط اطرافشان است در واقع کودکان نوپا بیشتر از همه حس ها از حس چشایی استفاده می کنند. آنها به طور معمول هر چیز را به دهان می برند تا بفهمند آن چیز چیست. این عمل زمینه ساز بروز مسمومیت است، به همین دلیل والدین باید مطمئن باشند که کودکان به مواد سمی دسترسی ندارند.
عمده ترین موارد مسمومیت در کودکان در اثر خوردن داروها، مواد شیمیایی و محصولات خانگی مانند، مواد آرایشی بهداشتی، فرآورده های شوینده، سفیدکننده و لوله بازکن، لاک پاک کن (استون) و گیاهان آپارتمانی سمی بوده است. برای همین همواره توصیه می شود در هنگام استفاده از محصولات شیمیایی و پاک کننده اگر چنانچه مجبور شدید به زنگ درب ورودی و یا تلفن جواب دهید، هرگز از کودک خود چشم برندارید.مسمومیت اتفاقی با نفت یکی از مواردی است که در کودکان دیده می شود. مسمومیت در اثر بلع نفت در کودکان بسیار خطرناک است. در صورت بلع نفت توسط کودک هر چه سریع تر او را به نزدیک ترین مرکز درمانی منتقل نمایید.برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقاتی، موادی مانند نفت و بنزین را باید در ظرف اصلی آنها نگهداری کرد و از ریختن این مواد داخل ظروف مربوط به فرآورده های خوراکی و نوشیدنی مثل نوشابه جدا پرهیز کرد.

● ۸ توصیه برای پیشگیری

۱) به کودکان بیاموزید چیزی ننوشند یا نخورند مگر این که با اجازه بزرگسالان باشد.
۲) داروهای خود را مقابل چشم کودکان نخورید، چرا که کودکان از رفتار بزرگسالان تقلید می کنند و ممکن است دور از چشم والدین داروها را به دهان ببرند.
۳) زمانی که شما در منزل نیستید و کودک را به فرد دیگری می سپارید، کودکان در معرض بیشترین خطر مسمومیت قرار دارند.
۴) اگر به کودک خود دارو می دهید به او تفهیم کنید که این دارو است و از کلماتی مثل آبنبات، شکلات یا خوراکی استفاده نکنید.
۵) همیشه پس از استفاده از مواد شیمیایی سریعاً درب آن را ببندید، ولی بدانید هیچ ظرف دربسته ای از دسترسی کودکان در امان نیست.
۶) مواد شیمیایی، شوینده و سفیدکننده را در منزل در کمدهای دارای قفل و دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید. همچنین درب کمدهایی که در آن مواد شیمیایی خطرناک را نگه می دارید با قفل یا طناب محکم نمایید.
۷) گل ها و گیاهان آپارتمانی را دور از دسترس کودکان قرار دهید و هنگام بازی کودکان در فضای باز مراقب آنها باشید تا توسط گلها و گیاهان سمی، مسموم نشوند.
۸) داروهای مصرفی افراد خانواده را دور از دسترس کودکان نگه دارید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#138 Posted: 15 Dec 2011 13:52

همه آنچه باید در مورد تب کودکان بدانید

می دانید دمای طبیعی بدن کودک چقدر است؟ درجه حرارت طبیعی بدن با دماسنج دهانی ٣۷ درجه سانتی گراد و با دماسنج داخل مقعد ٣۷/۵ است. درجه حرارت بالای ٣۷/۵ مقعدی و بالاتر از ٣٨ دهانی، تب نام دارد.
آیا باید هر تب کودک را کاهش داد؟...

همه آنچه باید در مورد تب کودکان بدانید

تب علامت مبارزه بدن با میکروب هاست و بسته به میزان مدت و زمان بروز و نیز سن کودک، نشانگر مشکلاتی خاص است. تب ممکن است تنها نشانه یک بیماری جدی در نوزاد باشد. اگر کودک شما مبتلا به تب شد با توجه به سن او می توانید این اقدامات را برای وی انجام دهید:
اگر کودک بین سه ماه تا سه ساله است، در صورت تب خفیف تا ۸/۳۷ نیاز به دارو ندارد و فقط مرتب درجه حرارت وی را اندازه بگیرید. در صورتی که کودک همراه با تب بی قراری داشت یا درجه حرارت بدن بیشتر از ۸/۳۷ شد، باید داروی ضدتب را شروع کنید.
اگر سن کودک کمتر از سه ماه است و تب بالای ٣٨ درجه دارد هیچ دارویی به کودک خود ندهید و او را سریعا نزد پزشک ببرید. تب ممکن است نشانه عفونت خطرناک و جدی باشد.

چه داروهایی برای کاهش تب باید به کودک داد؟

به هیچ عنوان بدون مشورت با پزشک به کودک کمتر از دو ماه خود دارو ندهید. اما در مورد کودکان بزرگ تر از دو ماه. رایج ترین داروی ضد درد و ضدتب استامینوفن است که یک راه ساده شده تجویز آن این است که اگر از قطره چکان استفاده می کنید باید دو برابر وزن کودک خود هر چهار تا شش ساعت به او قطره بدهید. مثلا برای کودک شش کیلویی، ۱۲ قطره. داروی ضدتب دیگری که برای کودکان بالاتر از شش ماه استفاده می شود، ایبوپروفن است. برای مقدار مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.
در هنگام مصرف داروها به این نکات توجه کنید:
بیشتر از پنج دز در روز به کودک دارو ندهید.
هرگز از آسپرین برای پایین آوردن تب فرزندتان استفاده نکنید. استفاده از این دارو در برخی عفونت های ویروسی ممکن است بسیار خطرناک باشد.

چه کارهای دیگری برای کاهش تب کودک می توان انجام داد؟

در هنگام تب، مایعات بیشتری به کودک خود بدهید تا از کم آبی بدن او جلوگیری شود. آب، سوپ و آب میوه (در سن های بالاتر) مناسب هستند.
اگر کودک به اندازه کافی مایعات می خورد او را مجبور به خوردن غذا نکنید.
مطمئن شوید که کودک خواب و استراحت کافی دارد.
درجه حرارت اتاق را نه خیلی زیاد و نه خیلی کم نگه دارید. لباس کودک نیز نباید خیلی گرم باشد.
اگر کودک تان به همراه تب، لرز داشت، روی او پتو بکشید ولی پس از توقف لرز پتو را بردارید.
برای خنک نگه داشتن بدن کودک هرگز از آب یخ یا الکل استفاده نکنید. می توانید پاها یا شکم کودک خود را با حوله خیس هم دمای اتاق خنک کنید.

▪ در چه صورتی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت مشاهده این موارد کودک خود را سریعا به مرکز درمانی ببرید:
۱) تب بالای ٣٨ در کودکان زیر سه ماه،
۲) تب بالای ۳۸/۲ در کودکان سه تا شش ماه،
۳) تب بالای ۳۸/۸ در کودکان بالای شش ماه،
۴) اگر همراه تب علایمی مانند تهوع و استفراغ، خشکی دهان، بی قراری شدید، رنگ پریدگی، سردرد شدید، تورم مفاصل، سفتی گردن، درد شدید شکم، برجسته شدن قسمت های نرم سر، افت سطح هوشیاری و مشکلات تنفسی وجود داشت. در هر حال به یاد داشته باشد که تب همواره هشدار دهنده عفونتی در بدن کودک شماست و چنانچه به علایم همراه آن توجه نکنید یا متناوبا آن را کنترل نکنید، ممکن است پیامدهای خطرناکی به همراه داشته باشد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#139 Posted: 15 Dec 2011 13:52

مامان! دماغم خون اومد

بعضی از بچه ها با فواصل زمانی کوتاه و به راحتی خون دماغ می شوند که این مساله معمولا درفصل تابستان تشدید می شود...

مامان! دماغم خون اومد

برای درمان این خونریز های ساده مسلما باید راه حل های مناسبی را درپیش گرفت؛ چرا که بی توجهی می تواند برای کودک مشکلاتی را درپی داشته باشد. ازقدیم گفته می شد موقع خون دماغ، از بچه بخواهید روی زمین دراز بکشد و یا سرش را به عقب نگه دارد که امروزه به هیچ وجه توصیه نمی شود.
بهترین حالت، نشستن کودک است. زیرا زمانی که سر به سمت عقب نگه داشته باشد، خون جاری شده مجددا به داخل حفره بینی و حلق برمی گردد. دراین صورت نمی توان فهمید که خونریزی کی قطع می شود و حجم خون نیز چقدر بوده است. همچنین باید بدانیم که خون های بلعیده شده ناراحتی های گوارشی را درپی خواهد داشت.

● فشار دادن دولبه بینی

در زمان خونریزی توصیه می شود که با دو انگشت شست و سبابه، دولبه بینی را درست از قسمت زیر استخوان فشاردهید. دقت کنید که ثابت و محکم نگه داشته باشند و حداقل سه دقیقه طول بکشد. برداشتن انگشتان پس از سی ثانیه هیچ نتیجه ای ندارد.

● گذاشتن تکه پنبه ای داخل بینی

اگر خونریزی با فشار قطع نشد، باید یک تکه پنبه هیدروفیل را داخل حفره بینی قرارداد. فتیله را باید به حالت چرخشی تا بالای حفره فرو کرد. درموارد خونریزی های مکرر می توان روی پنبه کمی پماد HEC مالید. هنگام عوض کردن نیز بهتر است تکه کوچکی ژل (BIOXang) بلوکسانگ را داخل بینی گذاشت.
این ژل، خونریزی را قطع می کند وجذب می شود و به همین خاطر لازم نیست تا از بینی خارج شود. همچنین فتیله های مخصوص دیگری که حاوی آلژینات کلسیم؛ ماده جمع کننده پلاکت و انعقاد موضعی است نیز بسیار مفید خواهدبود. این ماده غیر قابل جذب بوده و باید پس از چند ساعت خارج شود. اگر خونریزی خیلی شدید باشد، پنبه پر از خون می شود و باید آن را عوض کرد. با این حال اگر با انجام این راه حل ها باز هم خونریزی قطع نشدباید به پزشک مراجعه کرد.

● درمان ساده خون

دماغ اگر کودک بیش از چهاربار درماه خون دماغ کرد، باید به فکر درمان بود. استفاده از پماد HEC مناسب است زیرا لایه های مخاطی بینی را تقویت می کند. به مدت ۱۵ روز با این پماد داخل حفره بینی کودک را چرب کنید. بهتر است این کار هنگام خواب که کودک دراز کشیده است انجام شود. بد نیست بدانید که فقط یک داروی خوراکی به نام دیسینون (Dicynone) وجود دارد که می تواند پلاکت ها و قدرت عروق را تقویت کند

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#140 Posted: 15 Dec 2011 13:53

یشگیری از بیماری شیرخواران با شیر مادر

شایع ترین بیماری های حاد دوران شیرخواری و کودکی، عفونت های دستگاه گوارشی، تنفسی و بیماری های تب دار هستند که تغذیه با شیرمادر، در پیشگیری از بروز یا وقوع عوارض آنها تاثیر بسزایی دارد...

پیشگیری از بیماری شیرخواران با شیر مادر

در شرایط نامساعد، عفونت های گوارشی (اسهال)، کم آبی و پرهیزهای غذایی شیرخواران را مستعد ابتلا به سوءتغذیه می کند و این مساله خود موجب تضعیف سیستم ایمنی و درنهایت ابتلای بیشتر به عفونت می شود. در چنین شرایطی، شیرخواران دچار کاهش رشد و تاخیر در تکامل شده و در معرض خطر مرگ قرار می گیرند.
تاثیر شیردهی در پیشگیری و کاهش شدت بیماری های اسهالی در کشورهای در حال توسعه و علیه برخی بیماری های خاص روده ای کاملا ثابت شده است. شیرمادر خواران به مراتب کمتر از بچه هایی که از شیر گاو یا شیرمصنوعی تغذیه می کنند، دچار اسهال می شوند ضمن اینکه تغذیه با شیرمادر از لحاظ ترکیب مناسب آن باعث تامین آب کافی و مانع دهیدراتاسیون و هیپرناترمی می شود. از طرف دیگر وقتی شیرخوار دچار هر نوع عفونت از جمله عفونت گوارشی یا تنفسی می شود، دچار بی اشتهایی شده و از خوردن غذا امتناع می کند ولی تمایل او به گرفتن پستان و تغذیه با شیرمادر بیشتر و در نتیجه بهبودی او تسریع می شود.
مطالعه های انجام شده در کشورهای صنعتی که مورد تایید مجامع علمی نیز قرار گرفته، نشان دهنده اثر پیشگیری کننده شیردهی در برابر عفونت ها است به طوری که در تغذیه با شیرمادر ابتلا به اسهال به میزان ۳ تا ۴ برابر و کمتر از تغذیه مصنوعی است. از علل اسهال در شیرخواران حساسیت های غذایی و مهم ترین آنها حساسیت به پروتئین شیر گاو است که در موارد شدید حتی در صورت مصرف شیر گاو توسط مادری که خود به فرزندش شیر می دهد، می تواند موجب بروز اسهال در ۶ ماه اول عمر شیرخوار شود. بدیهی است مصرف غذاهای حساسیت زای دیگر توسط شیرخوار یا حتی مادر شیرده نیز گاه باعث بروز اسهال، استفراغ، دل درد و بثورات جلدی در کودک می شود.
لازم به ذکر است مدفوع شیرمادرخواران به طور طبیعی ممکن است شل، آبکی و دانه دانه، زرد یا حتی سبز و مکرر اما در حجم کم باشد. دفعات اجابت مزاج در این شیرخواران ممکن است به تعداد دفعات شیرخوردن یا برعکس یک نوبت در هر ۷ تا ۱۴ روز باشد. در برخورد با کودکان مبتلا به اسهال، تغذیه مکرر و به دلخواه شیرخوار با شیرمادر باید ادامه یابد و برای جبران کم آبی از محلول O.R.S نیز استفاده شود. در کودکان بالای ۶ ماه دادن غذاهای معمولی که مصرف می شده نیز باید ادامه یابد تا از کم آبی و سوءتغذیه پیشگیری شود. حتی پس از بهبود نسبی اسهال، دادن غذا و شیر مادر باید افزایش یابد. به هر حال قطع مصرف غذا و به خصوص ندادن شیرمادر به کودک اقدامی نادرست است که باعث ادامه اسهال و سوءتغذیه می شود.

صفحه 14 از 43: « پیشین 1 ... 13 14 15 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا