صفحه 16 از 43: « پیشین 1 ... 15 16 17 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#151 Posted: 15 Dec 2011 13:58

آپاندیسیت

نشانه‌های کلیدی:
۱. درد مداوم در شکم که معمولاً از منطقه ناف شروع می‌شود و سریعاً به سمت ربع پائین و راست شکم تغییر مکان می‌دهد.
ـ نشانه‌های محتمل:
۱. حساس بودن شکم به لمس (با لمس شکم احساس درد پیدا می‌شود)
۲. تهوع و استفراغ
۳. تب

آپاندیسیت

ـ مهم:
به محض این‌که به آپاندیسیت مشکوک شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. این وضعیت ممکن است به سرعت بدتر شود و می‌تواند در صورت عدم درمان توسط پزشک کشنده باشد.
ـ مراقبت‌ خانگی:
۱. اگر قویاً به آپاندیسیت مشکوک هستید، تا وقتی با پزشک مشورت نکرده‌اید به کودک هیچ‌چیز خوردنی یا نوشیدنی ندهید.
۲. برای تسکین درد، شکم را سرد نکنید، این کار می‌‌تواند علائم آپاندیسیت را از دید پزشک مخفی کند. گرم کردن ملایم مثلاً با یک حوله گرم (نه داغ) می‌تواند دل درد را بهتر کند. با این حال اگر درد ادامه یافت یا بدتر شد، با پزشک تماس بگیرید.
ـ موارد احتیاط:
۱. به کودک مسکن ندهید (از جمله آسپیرین و استامینوفن)
۲. اگر به آپاندیسیت مشکوک هستید به کودک مسهل ندهید و او را تنقیه نکنید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#152 Posted: 15 Dec 2011 13:59

آرام باش کودکم !

درصد از مجموع ۱۴۰ میلیون کودکی که هر ساله متولد می‌شود، مربوط به کشورهای جهان سوم است. علی‌رغم اینکه شانس بقای این نوزادان طی ۲۰ سال اخیر تا ۵۰ درصد رشد داشته، نخستین روزها و ماه‌های زندگی آنها هنوز هم یک دوران پر خطر است و نیاز به مراقبت دارد.
مراقبت‌های اولیه از نوزادان در بیمارستان توسط پرستاران انجام می‌شود، ولی سایر مراقبت‌ها باید توسط والدین انجام گیرد.

آرام باش کودکم !

در اینجا به بررسی مسائلی می‌پردازیم که بیشتر از همه پدر و مادر کودک با آن روبرو هستند: در چند هفته اول، نوزادان حدود ۱۷ تا ۱۸ ساعت در روز می‌خوابند. این عادت حدود ماه سوم به ۱۵ ساعت در روز می‌رسد، ولی حداقل در دو ماه اول تقریباً هیچگاه در یک نوبت بیش از سه تا چهار ساعت نمی‌خوابند. این بدان معناست که شما نیز بیش از این نمی‌توانید بی‌وقفه بخوابید.
در طول شب شما باید بیدار شده به نوزاد شیر بدهید و پوشک او را عوض کنید و در طول روز با او بازی کنید شما باید از همان ابتدا عادات صحیح خواب را به نوزاد آموزش دهید. برای این کار باید اختلاف روز و شب را به نوزاد آموزش دهید. وقتی نوزاد در طول روز بیدار و هوشیار است تا آنجا که ممکن است با او بازی کنید خانه و اتاق را روشن نگهدارید. صداهای معمولی خانه نظیر زنگ تلفن یا تلویزیون را کم نکنید ولی در طول شب با او بازی نکنید خانه را تاریک نگهدارید با او صحبت نکنید. با تکرار این اعمال خیلی سریع در می‌یابد شب شده است و باید بخوابد.‌
یکی از مسائل دیگر که موجب نگرانی والدین می‌شود، گریه کردن کودک است. نوزاد گریه می‌کند. گریه او ممکن است موجب ناراحتی والدین شود. فهمیدن علت گریه نوزاد ممکن است در آغاز مشکل باشد، ولی کم‌کم والدین علت آن را متوجه می شوند.
شایع‌ترین دلایل گریه نوزاد عبارتند از:
۱) گرسنه بودن. وقتی معده کودک پر شود، دست از گریه کردن بر می‌دارد
۲) نیاز به تعویض پوشک
۳) احساس سرما. باید به کودکان یک لایه لباس بیشتر پوشاند تا احساس گرما کنند، کودک در گرما احساس راحتی می‌کند پس سرما می‌تواند علت گریه نوزاد باشد.
۴) کودک نیاز به در آغوش گرفته شدن دارد، نوزاد با شنیدن صدای قلب مادر احساس آرامش می‌کند و از گرمای بدن مادر لذت می‌برد.
۵) بعضی مواقع کودک به نظر شما بی‌دلیل گریه می‌کند. در چنین شرایطی ممکن است کودک بیش از حد بغل به بغل شده باشد. نور محیط او را اذیت کند، محیط کودک آرام نباشد یا سرو صدا کودک را خسته کند.
۶) ممکن است گریه کودک ناشی از بیماری باشد. گریه ناشی از گرسنگی با گریه ناشی از بیماری فرق می‌کند و به سرعت می‌توان آن را تشخیص داد.‌
کودک دوست دارد همان احساس گرما و امنیت درون رحم را تجربه کند. پس کودک را بغل بگیرید. او را تکان دهید. نوزاد عادت به شنیدن صدای قلب مادر دارد و یکی از دلایلی هم که دوست دارد در آغوش و نزدیک مادر باشد همین است. مطمئن باشید کودک با رعایت تمام نکات بالا گریه‌اش به سرعت قطع خواهد شود.
● نکاتی در رابطه با شیر خوردن نوزاد:
هنگام شیردادن، نوزاد را به گونه‌ای در بغل بگیرید که بدنش در حالت نیمه عمودی باشد و سرش بالاتر قرار گیرد. شیردادن در حالی که نوزاد قوز کرده، سبب می‌شود شیر راه مستقیمی به معده پیدا نکند.
همواره سعی کنید در محیطی آرام و جایی که کمترین سر و صدا را دارد به نوزاد شیر بدهید. بعد از شیر خوردن نوزاد را روی شانه‌تان قرار دهید و آرام به پشتش بزنید تا آروغ بزند این کار باعث می‌شود تا هوای بلعیده شده، از معده خارج شود.‌
بیش از اندازه به شیرخوار شیر ندهید زیرا سبب می شود نوزاد زیاد شیر را برگرداند. اگر نوزاد هنگام خواب بر می‌گرداند سرش را بالا بیاورید، گذاشتن بالش زیر سر نوازد خطرناک است ولی می‌توان از یک بالش سفت استفاده کرد و سر نوزاد را به یک طرف خم کرد تا اگر شیر را برگرداند از گوشه دهانش خارج شود و موجب خفگی نوزاد نشود. بیشتر شیرخواران بعد از ۶ ماهگی و یا زمانی که بتوانند بنشینند، دیگر برنمی‌گردانند.‌
● مراقبت از بند ناف در کودک تازه متولد شده: بند ناف معمولاً ۱۰ تا ۲۱ روز بعد از تولد خشک می‌شود و می‌افتد و جای آن بصورت زخمی باقی می‌ماند که ظرف چند روز خوب می‌شود. مهمترین مسئله در نگهداری از بند ناف قبل از افتادن آن جلوگیری از عفونت است.
بند ناف را باید تمیز و خشک نگه داشت. در هنگام تعویض پوشک لبه بالای پوشک را در زیربند ناف باید تا کرد تا بند ناف در معرض هوا قرار داشته باشد.‌
از حمام کردن نوزاد قبل از افتادن بندناف باید خودداری کرد. گروهی از متخصصین اعتقاد دارند باید بند ناف به حال خود رها شود تا خودش بیفتد و دستکاری نشود زیرا بند ناف‌های دستکاری نشده ظرف ۸ روز ترمیم می‌شوند ولی در صورت تحریک کردن بند ناف زمان طولانی‌تری برای ترمیم آن لازم است.‌
● علائم عفونت بند ناف:
۱) تب یا بدحال بودن نوزاد
۲) تورم و قرمزی بند ناف
۳)‌ وجود چرک.‌
در صورت هر یک از موارد زیر باید به پزشک کودک مراجعه شود.
یکی دیگر از اختلالات شایع و بی‌خطر دوران کودکی پوسته‌ریزی سراست. ممکن است کودک شما مقداری پوسته خشک شبیه شوره سرداشته باشد و یا ممکن است در مواری این پوسته‌ریزی شدید باشد و پوسته‌ها ضخیم و زرد شود. این اختلال ممکن است بین دو هفتگی تا سه ماهگی روی دهد که بعد از آن به خودی خود برطرف می‌شود.
برای برداشتن پوسته‌ها کافی است هفته‌ای ۲ بار روغن‌های مخصوص کودکان یا روغن‌های گیاهی روی سر کودک مالیده شود و به مدت ۱۵ دقیقه صبر کرد، سپس موهای کودک را شانه کرد. وقتی پوسته‌ها ریخت باید سر کودک را با یک شامپوی ملایم شستشوی داد. این اختلال موقتی است و به خودی خود برطرف می‌شود. برای درمان این مشکل پزشک ممکن است شامپوی دارویی تجویز کند.‌
دوران نوزادی، دوران خاص و مهمی از زندگی انسان را تشکیل می‌دهد.
بسیاری از مشکلات و بیماری‌ها فقط مربوط به این دوران است و در مراحل بعدی زندگی کودک دیده نمی‌شود. به همین دلیل، مرگ و میر در دوران نوزادی و به‌خصوص ساعت ها و روزهای اول عمر از هر دوره دیگری بیشتر است. مراقبت و پرستاری از نوزاد نیازمند رابطه نزدیک و صمیمی بین مادر و پزشک و پرستار است. آموزش مادر می‌تواند در حل مشکلات و پیشگیری از آن کمک موثری نماید. واقعاً‌ تمام این دوران دلهره‌آور به خوبی پایان می‌یابد پس کمتر نگران باشیم.‌

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#153 Posted: 15 Dec 2011 13:59

آرام باش، کوچولو!

در طی دو دهه گذشته، ارزیابی و مدیریت درد در کودکان با توجه به پیشرفت ابزار تشخیص اختصاصی برای هر سن و درک بهتر نقش ضد درد مادران، تحولی بنیادی یافته است. پس از اعمال جراحی، بسته به روند آن، سطوح مختلفی از درد در کودکان ایجاد می‌شود که در مدیریت آن، محدودیت‌های دارویی در این گروه سنی باید مورد توجه قرار گیرد.

آرام باش، کوچولو!

امروزه، با وجود پیشرفت‌های دارویی هنوز هم کودکان بسیاری از دردهای ناشی از کنترل نادرست درد رنج می‌برند. از جمله تصورات اشتباهی که در مورد درد در کودکان وجود دارد، مواردی مانند «درک درد در کودکان مشابه بزرگسالان نیست» یا «تجویز ترکیبات دارویی ضد درد در کودکان، موجب افزایش خطر وقوع مسمومیت دارویی در آنها می‌شود.» بنابراین شناخت راهکارهای مدیریت درد، مداخلات درمان و تجویز ضد دردها پس از جراحی، به کنترل بهتر درد در بیماران خردسال خواهد انجامید.
● ارزیابی درد پس از جراحی
ابزار ارزیابی درد پس از جراحی که برای کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید بتوانند نیاز هر کودک را به‌طور اختصاصی منعکس کنند و محدودیت‌هایی که در مورد کودکان وجود دارند و ممکن است نیاز واقعی آنان را پنهان نمایند، درنظر گرفته شوند. در یک وسیله ارزیابی با نام «جدول شمارش» یا Wong-Baker FACES، از کودکان خواسته می‌شود که از میان شش چهره مختلفی که حالات اشخاص را در وضعیت بدون درد تا درجات مختلفی از احساس درد نشان می‌دهند، یکی را انتخاب کنند. این وسیله در حدود سن سه سالگی کاربرد دارد، هرچند که ماهیت تک بعدی‌ آن، استفاده آن را در ارزیابی واکنش‌های رفتاری که با تجربه درد همراه هستند، محدود کرده است.
در مورد مراقبت‌های پس از جراحی، کاربرد دو مقیاس برای ارزیابی درد در بیماران خردسال توصیه می‌شود. این دو مقیاس شامل درجه‌بندی «FLACC » ‌برای بیماران بستری و «PPPM» برای بیماران ترخیصی است. مقیاس FLACC، یک ارزیابی کمی از وجود و شدت درد در کودکان با در نظرگرفتن رفتارهای مرتبط با درد است. مقیاس PPPM، یک فهرست ۱۵ موردی است که به والدین فرصت ارزیابی درد کودکشان را می‌دهد. مقیاس COMFORT شامل شش ویژگی رفتاری و دو ویژگی روان‌شناختی است. این مقیاس هم برای ارزیابی درد در کودکان زیر سه سال کاربرد دارد.
● داروشناسی درد پس از جراحی
▪ ضد دردهای غیراپیوئیدی:
این دسته دارو به‌عنوان خط اول مدیریت دردهای خفیف تا متوسط در کودکان، نقش مهمی را ایفا می‌کنند. بسته به این که چه میزان کنترل درد مورد نیاز است، می‌توان این داروها را به تنهایی یا همراه با داروهای اپیوئیدی و دیگر ترکیبات تجویز کرد. به ویژه استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، روش متداولی در کاهش دردهای پس از جراحی محسوب می‌شود. سهولت مصرف، دسترسی آسان، نادر بودن عوارض جانبی شبه‌اپیوئیدی و راحتی پزشکان در تجویز این قبیل داروها، جایگاه‌شان را در مدیریت درد پس از جراحی، منحصر به فرد کرده است. اما عوارض جانبی ناشی از خود NSAID‌ها عبارتند از مشکلات گوارشی و کلیوی. تجویز NSAID‌ها در کودکان بیماری که به مشکلات کلیوی و کبدی مبتلا هستند، در معرض خطر بالای خون‌ریزی هستند و یا داروهای نفروتوکسیک یا ضد انعقادی مصرف می‌کنند، ممنوع است.
▪ تجویز استامینوفن:
این مهارکننده ساخت پروستاگلندین، در درمان دردهای خفیف پس از جراحی متداول است. معمولا استامینوفن را با کدئین همراه می‌کنند تا در کل خاصیت ضد دردی آن افزایش یابد.ضد دردهای اپیوئیدی: در صورتی که ضد دردهای اپیوئیدی با دوزاژ مناسب تجویز شوند و نحوه درمان درست باشد، می‌توان از آنها برای تسکین دردهای متوسط تا شدید ناشی از جراحی استفاده کرد. میزان پاسخ‌دهی به ضد دردهای اپیوئیدی به سن بیمار بستگی دارد. در نوزادان، اپیوئیدها بیشتر موجب تضعیف تنفس می‌شوند. همچنین به دلیل نابالغ بودن آنزیم‌های کبدی، خطر تجمع اپیوئید‌ در بدن افزایش می‌یابد. به‌نظر می‌رسد که در جراحی‌های بزرگ، مورفین انتخاب مناسبی است، زیرا به خوبی تحمل می‌شود و می‌توان آن را به اشکال مختلفی تجویز کرد، هرچند معمولا از تجویز شکل خوراکی آن امتناع می‌شود. اپیوئیدهای دیگری که برای تسکین درد در کودکان پس از جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از فنتانیل، هیدرومورفین، کدئین و ترامادول. از آنجا که می‌توان فنتانیل و هیدرومورفین را به آسانی پس از تجویز وریدی تیتر کرد،‌ این داروها جایگزین‌های بهتری برای مورفین هستند.
▪ ضددردهای کمکی
ضد دردهای موضعی مانند «بوپیواکائین» و «روپیواکائین»، گاهی برای کنترل درد در طی و بلافاصله پس از جراحی تجویز می‌شوند. هرچند که باید در حین مصرف آنان خطرات احتمالی را نیز درنظر داشت، زیرا مواردی از تشنج در کودکان به دنبال تجویز ضددردهای موضعی گزارش شده است. آنتاگونیست گیرنده NMDA، نظیر دکسترومتورفان، ضد درد کمکی دیگری است که همراه با سایر داروها در کنترل درد پس از جراحی موثر شناخته شده است. فایده بالقوه استفاده از دکسترومتورفان، خلاصی از عوارض ناخواسته اپیوئید است. کتامین نیز، آنتاگونیست گیرنده NMDA است که در تجویز اپیدرمال به دلیل نداشتن عارضه تضعیف تنفس، مقبول‌تر است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#154 Posted: 15 Dec 2011 14:00

آرایشگاهها و کودک

آرایشگاهها مکان بسیار مناسبی برای رشد و انتقال انواع میکروبها، قارچها، ویروسها هستند.بنابراین کودکان را از بردن به این مکانها جداً منع کنید.

آرایشگاهها و کودک

در صورت اجبار برای استفاده از آرایشگاه برای کودک، حتماً وسایل مورد نیاز لازم برای او را همراه خود ببرید. شستن دستها و ضدعفونی کردن وسایل در موقع آرایش کودک ضروری است. استفاده از تیغ برای کوتاه کردن موهای کودک مناسب نیست چرا که آسیب‌های پوستی و خصوصاً ایجاد عفونتها از حداقل عوارض آن است.از استفاده لوازم آرایش کودکان دیگر برای او خوداری کنید. وسایل کودک اعم از صابون، حوله، قیچی، شانه، موچین و کلیه لوازم او باید اختصاصی باشد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#155 Posted: 15 Dec 2011 14:00

آرتریت - ورم مفاصل

ـ نشانه‌های کلیدی:
۱. بادکردگی مفاصل
۲. سفتی یا سختی در حرکت مفاصل متحرک
ـ نشانه‌ها:
۱. درد یا حساسیت مفاصل به لمس
۲. گرم شدن مفاصل

آرتریت - ورم مفاصل

ـ نشانه‌های احتمالی:
۱. قرمزی مفاصل
۲. تب
ـ مراقبت خانگی:
۱. تا وقتی که پزشک علت نشانه‌ها را تشخیص نداده است. سعی نکنید آنها را در منزل درمان کنید.
۲. اگر بلافاصله به پزشک دسترسی ندارید، به کودک آسپیرین یا استامینوفن بدهید و مفاصل دردناک را در حال استراحت بگذارید.
ـ موارد احتیاط:
۱. آرتریت عفونی یک وضعیت اورژانس است. اگر پزشک ظرف ۲۴ ساعت، بیماری را درمان نکند، ممکن است آسیب دائمی ایجاد شود.
۲. آرتریت روماتوئید و تب روماتیسمی به درمان فوری نیاز دارند.
۳. تب طولانی بدون علت مشخص همراه با در دست یا گردن و دشواری در حرکت ممکن است نشانه آرتریت روماتوئید باشد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#156 Posted: 15 Dec 2011 14:06

آزمون های شنوایی در کودکان

آزمون های بررسی شنوایی دردوران کودکی، به عنوان جزئی ازبررسی های معمول تکامل انجام می شوند. نوع بررسی به سن کودک بستگی دارد.

آزمون های شنوایی در کودکان

نوزادان را می توان با استفاده از روش هایی مثل ارسال صدا ـ ثبت انعکاس ارزیابی کرد. در این روش امواج صوتی به داخل گوش ارسال می شوند و وسیله ای درگوش،‌ انعکاس حاصل از گوش داخلی را اندازه گیری می کند. از آزمون تشخیص کلمه ها می توان برای شناسایی کاهش شنوایی در کودکان خردسال با دامنه لغت محدود استفاده کرد. برای مثال،‌ در آزمون تشخیص اسباب بازی های مک کورمیک،‌ اسباب بازی های مختلفی را به کودک نشان می دهند و از او می خواهند عروسک هایی را که اسمهایی با وزن یکسان دارند جدا کند مثلاً‌ درخت و تخت. تمپانومتری از روش هایی است که در بزرگسالان هم به کار گرفته می شود. در این روش، حرکت پرده گوش در پاسخ به صوت اندازه‌گیری می شود. این روش برای شناسایی تجمع مایع در گوش میانی مفید است. تا ۴ سالگی،‌اکثر کودکان از توانایی لازم برای شرکت در انواع ساده ای از شنوایی سنجی برخوردار هستند. این روش به اندازه گیری این موضوع می‌پردازد که صداهای با فرکانس مختلف، چقدر باید بلند باشند تا کودک بتواند آنها را بشنود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#157 Posted: 15 Dec 2011 14:06

آسم

ـ نشانه‌‌های کلیدی:
۱. خس‌خس کردن هنگام تنفس
۲. اشکال در بازدم (بیرون دادن نفس)
ـ نشانه‌ها:
۱. کوتاهی تنفس
۲. سرفه
۳. احساس ولع به هوا

آسم

ـ مراقبت خانگی:
۱. تلاش نکنید که اولین حمله آسم را در منزل درمان کنید. فوراً با پزشک تماس بگیرید.
۲. در صورت تکرار حملات از دستورات پزشک پیروی کنید.
۳. درصورتی که حساسیتی به‌عنوان علت آسم شناخته شده است، سعی کنید مواد حساسیت‌زا را از منزل دور کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. هر نوع ‌خس‌خس نشانگر آسم نیست. علت خس‌خس را باید پزشک تشخیص دهد.
۲. برای کودکان خردسال، بدون تجویز پزشک از اسپری‌هائی که بدون نسخه برای آسم فروخته می‌شوند استفاده نکنید.
۳. از مصرف داروهائی که از طریق مقعد استفاده می‌شوند (شیاف) برای درمان آسم بپرهیزید.
۴. اجازه ندهید هیچ‌یک از حملات آسم بدون درمان بمانند.
۵. کودک را از مواجهه با مواد محرک مانند دود، حشره‌کش و ذرات رنگ نقاشی دور نگه دارید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#158 Posted: 15 Dec 2011 14:07

آفتاب سوختگی

ـ نشانه‌ها:
۱. پوست قرمز، تاول‌دار و دردناک

آفتاب سوختگی

ـ مراقبت خانگی:
۱. از کمپرس‌های آب سرد برای قسمت سوخته شده استفاده کنید و سپس از کره کاکائو، پماد سوختگی یا مخلوط جوش‌شیرین و آب استفاده کنید.
۲. برای تسکین درد از استامینوفن و آسپیرین استفاده کنید و برای رفع خارش داروهای آنتی‌هیستامین بدهید.
۴. از ترکاندن تاول‌های آفتاب‌ سوختگی خود‌داری کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. با تنظیم مدت قرارگیری کودک در مقابل آفتاب و به‌کار بردن آفتابگیر یا سایبان از آفتاب‌ سوختگی جلوگیری کنید.
۲. ماده‌ای که برای حفاظت کودک از آفتاب مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید اسید پاراآمینوبنزوئیک، دی‌اکسیدتیتانیوم یا سالیسوبنزن داشته باشد.
۳. مواد محافظت‌کننده از آفتاب در آب شسته می‌شوند. برای دوباره استفاده کردن از آنها بعد از شنا کردن از دستورات آن تبعیت کنید.
۴. نور خورشیدی که از پنجره می‌‌تابد، می‌‌تواند باعث آفتاب سوختگی کودکان و نوزادان شود.
۵. از داروهای محافظت کننده در برابر اشعه آفتاب به‌طور جداگانه استفاده کنید. (برای پیشگیری از عوارض احتمالی)
۶. از پزشک خود سئوال کنید که آیا داروهائی که کودک شما مصرف می‌کند، حساسیت نسبت به نور خورشید را زیاد می‌کند یا نه.
۷. در صورت بروز آفتاب‌ سوختگی به همراه تب یا خستگی شدید، با پزشک تماس بگیرید.
۸. نوزادان و کودکانی که پوست لطیفی دارند، ممکن است حتی در روز‌های ابری یا در سایه نیز دچار آفتاب سوختگی شوند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#159 Posted: 15 Dec 2011 14:07

آلودگی با کرم سنجاقی - کرمک

‌آلودگی با کرم سنجاقی حالتی است که در ان کرم های گرد و کوچک ، در داخل روده رشد کرده و تولید مثل می کنند .

آلودگی با کرم سنجاقی - کرمک

کرمک شایعترین انگل در بچه هائی که در مناطق معتدل زندگی می کنند می باشد . حداقل ۳۰ درصد تمام بچه ها و ۹۰ درصد بچه هائی که در مؤسسات نگهداری زندگی می کنند دچار کرمک می باشند .
▪ علل :
ـ عفونت معمولاً در دو مرحله رخ می هد :
۱) تخم انگل ابتدا از اطراف مقعد به لباسها و رختخواب و اسباب بازیها منتقل می شود ، تخم های منتقل شده اغلب از طریق دستها وارد دهان دیگر بچه ها شده و بلعیده می شوند .
۲) تخم انگل همچنین می تواند در هوا پراکنده شده و توسط دیگر افراد خورده شود . همچنین بچه ها ممکن است با انتقال تخم ها از اطراف مقعد به دهانشان مجدداً خود را آلوده کنند .
کرم ها در انتهای روده ظرف ۲ تا ۶ هفته بالغ می شوند . کرم ماده در شب بطرف مقعد حرکت می کند و در چین های پوستی اطراف مقعد تخم گذاری می کند . تخم ها در یک ماده ژلاتینی و چسبناک قرار دارند . این ماده و حرکات کرم مادر باعث خارش می شوند .
تخم ها می توانند در محیط بیرون بدن در درجه حرارت طبیعی اتاق بمدت ۳ هفته زندگی کنند . اگر چه تخم ها ممکن است به سرعت بازشده و کرم های جوان ممکن است به طرف روده باریک برگردند .
▪ علائم :
ـ بیشتر بچه های آلوده به انگل بی علامت هستند . اما بعضی دارای احساس خارش در ناحیه مقعد بوده و دائماً آن ناحیه را می خارانند و در نتیجه پوست اطراف مقعد ممکن است زخم باشد .
ـ در دختر بچه ها آلودگی با کرمک می تواند باعث حساسیت و خارش ناحیه واژینال شود . درد شکم ، بی خوابی و تشنج و سایر علائم اثبات نشده به غلط به کرمک نسبت داده می شوند .
ـ در موارد نادر آپاندیسیت می تواند توسط انسداد آپاندیس بوسیله کرم سنجاقی ایجاد شود .
▪ تشخیص :
اثبات تشخیص آلودگی با کرمک یا پیدا کردن کرم می باشد . بهترین زمان بررسی ناحیه مقعد شب هنگام ۲-۱ ساعت بعد از اینکه کودک به رختخواب رفت می باشد . کرم ها سفید و نخی بوده و حرکت آنها با چشم غیرمسلح دیده میشود. تخم ها و کرم ها می توانند بوسیله گذاشتن نوار چسب در ناحیه مقعد هنگام صبح قبل ازاینکه کودکان از خواب بلند شوند برداشته شود .
نوار چسب را روی خودش تا کرده و به آزمایشگاه ببرید . تخم ها و کرم های روی چسب می توانند در زیر میکروسکوپ مشخص شوند .
▪ پیش آگهی و درمان :
معمولاً نیاز به درمان نمی باشد انگل بسیار شایع بوده و بندرت باعث هر گونه صدمه ای می شود . اما ، بیشتر والدین از این موضوع ناراحت بوده و خواستار درمان کودک خود می باشند . یک دوز واحد از داروی مبندازول یا پیرانتل در حدود ۹۰ درصد بیماران را بهبود می بخشد . همه افراد خانواده باید دارو را مصرف کنند زیرا آلودگی مجدد می تواند از سایر افراد خانواده ایجاد شود . ِکِرم ها یا پمادهای ضدخارش روزی دو تا سه بار در روز بر روی ناحیه اطراف مقعد خارش را کاهش می دهند .
علیرغم درمان داروئی عفونت مجدد بسیار شایع می باشد زیرا تخم های زنده در مدفوع تا یکهفته بعد از درمان وجود دارند . لباس ، رختخواب و اسباب بازیها باید مرتباً در ماشین لباسشویی شسته شده تا از هر گونه تخم انگل پاک شوند .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#160 Posted: 15 Dec 2011 14:08

آمپول درد نداره کوچولو

نوع و میزان ترس کودک از پدیده‌های مختلف به عواملی مثل: سن، جنس، تجارب گذشته، میزان رشد ذهنی، ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی (که کودک از والدین و هم‌سالان خود آموخته) و بالاخره به درجه امنیتی که کودک از آن برخوردار است بستگی دارد.

آمپول درد نداره کوچولو

به خاطر داشته باشیم که «دلهره جدایی» یا ترس از رهاساختن یا تنهاماندن کودک، بزرگ‌ترین ترس کودکان نوپا است که بیشتر اوقات زمینه ساز سایر نگرانی‌های مربوط به افراد و مکان‌های جدید را تشکیل می‌دهد.
میزان و شدت ترس در ۳ سالگی و ۱۱ سالگی به اوج خود می‌رسد. در ۳ سالگی ترس، جنبه موقعیتی دارد یعنی افراد، اشیا و حیوانات موجود در محیط کودک و ترس از تاریکی موارد ترس را تشکیل می‌دهند.
در حالی که ترس‌های پیش از نوجوانی، بیشتر جنبه تعمیمی دارد یعنی کودک زمانی از چیزی ترسیده است و از آن به بعد آن را تعمیم می‌دهد. این نوع ترس معمولاً با اضطراب و نگرانی همراه است.
به‌طور کلی بیشتر ترس‌ها و اضطراب‌های کودکان در سنین مختلف اکتسابی و ناشی از یادگیری است. البته باید بدانیم که همه ترس‌ها ناخوشایند نیستند مثلاً ترس از غریبه‌ها، جانوران، صداهای بلند یا محیط‌های جدید، جنبه پیشگیرانه دارند و نگرانی کودک او را از خطرکردن غیرضروری باز می‌دارد. باید به خاطر داشت که این دلهره‌های معمولی، نشانه آن هستند که کودک از نظر رشد شناختی، گامی به جلو برداشته و تفاوت بین موارد مشخص و جدید را تشخیص می‌دهد.
به‌طور کلی ترس مادامی که شدت نیافته است، می‌تواند ارزشمند باشد، زیرا یک هشدار و اخطار در مقابل خطر است. اما گاهی برخی از این ترس‌ها می‌تواند بی‌مورد و حتی دردسرساز باشد، یکی از این ترس‌ها، ترس از پزشک است.
● ترس از پزشک
بچه‌ها تا قبل از ۲ سالگی حدود ۲۰ بار تزریق دریافت می‌کنند تا در آینده از بسیاری از بیماری‌ها در امان بمانند و این تزریقات که البته بدون درد هم نیستند توسط یک فرد سفیدپوش در محیطی که بوی الکل می‌دهد، خاطره‌ای ناخوشایند از پزشک و مطب در ذهن آنها برجا می‌گذارد. برخی از بچه‌ها آن‌قدر خاطره بدی از تزریق در ذهن خود دارند که هر بار اسم پزشک می‌آید مضطرب می‌شوند و معمولا در برابر مراجعه به پزشک و معاینه مقاومت می‌کنند. خاطره تلخ گذشته در کنار رفتار نامناسب والدین و ترساندن کودک از آمپول برای جلوگیری از شیطنت‌های او باعث تشدید این ترس می‌شود.
محققان معتقدند ترس از پزشک در افراد از سنین کودکی شکل می‌گیرد و تا بزرگسالی هم باقی می‌ماند.
متخصصان اطفال در آلمان معتقدند والدین باید کودکان خود را از سنین پایین برای ملاقات با پزشک آماده کنند تا ترس زیادی هنگام مواجهه با پزشک در آنها شکل نگیرد.
این نوع ترس به عقیده متخصصان از پایان سال اول زندگی کودک ظاهر می‌شود و در همان دوران کودکی به بالاترین حد خود می‌رسد و می‌تواند تا سنین بزرگسالی هم در فرد باقی بماند.
به گفته متخصصان، کودک از سنین نوزادی ترس و استرس والدین هنگام ملاقات با پزشک را درک می‌کند و نوزادان چنین والدینی، واکنش بیشتری هنگام واکسیناسیون از خود نشان می‌دهند، برعکس فرزندان والدینی که با درایت آنها آماده مواجه‌شدن با اقدامات پزشک شده‌اند، کمتر به درد کم ناشی از واکسن واکنش نشان می‌دهند.
شاید مهمترین کاری که والدین می توانند برای کاهش این ترس انجام دهند،حفظ آرامش و خودداری از تنبیه کودک در این زمینه است. توجه داشته باشید که ترس و اضطراب به کودکتان عدم امنیت و ترس را القا می‌کند.
اگر احساس می‌کنید مضطرب شده‌اید، نفس‌های عمیق بکشید و ماهیچه‌های خود را شل نگه دارید.
هرگز کودک را از دکتر و آمپول نترسانید و حتی اگر خودتان از آمپول یا مثلا دندانپزشکی می‌ترسید، اجازه ندهید کودکتان این ترس را متوجه شود. هنگامی که به مطب می‌روید یک شیء ساکت‌کننده و آشنا با خود ببرید که با کمک آن بتوانید حواس کودکتان را پرت کنید. کودک خود را در خلال تزریق نگه دارید و با او صحبت کنید. کودک خود را با در آغوش گرفتن و بغل کردن آرامش دهید. صدای شما حتی می‌تواند کمک به کودک شما برای احساس امنیت کند، بنابراین به نرمی نغمه آشنا سردهید یا در گوشش کلمات قوت قلب دهنده بگویید. دادن شیشه و پستانک هم می‌تواند مفید باشد. اغلب بچه‌ها بعد از تزریقات گریه می‌کنند. این بهترین راه برای ارتباط با آن است.
در سنین بعدی زندگی بازی‌هایی مانند دکتر بازی می‌تواند کمک‌کننده باشد. از کودکتان بخواهید در بازی نقش دکتر را بازی کند و شما بیمار شوید. در این دوران حتی می‌توانید برای کودکتان از فواید و علت مراجعه به پزشک و حتی تزریق به زبانی ساده و کودکانه سخن بگویید. هرگز به فرزندتان دروغ نگویید و سعی نکنید او را متقاعد کنید که تزریق هیچ دردی ندارد و یا فلان دوا خوشمزه است. بهتر است به کودکتان بگویید تزریق کمی آزاردهنده است چیزی شبیه گزش یک حشره.
بچه‌هایی که می‌دانند برای گرفتن یک تزریق می‌روند نسبت به کسانی که قبلا به آنها گفته نشده است واکنش بهتری دارند.
البته اگر شما چند روز قبل از واقعه آن را به میان آورید، ممکن است فرزندتان بسیار نگران شود، بنابراین همان روز به او بگویید که قرار است با یکدیگر به دکتر بروید، حتی می‌توانید او را در این روند مشارکت بدهید و مثلا از او بپرسید به نظرش از کدام مسیر به دکتر بروید، آیا دوست دارد در هنگام برگشت از پارکی که در مسیر قرار دارد عبور کنید.
اگر شما به بچه خود به دروغ قول دهید که تزریقی در کار نخواهد بود اما دکتر ترزیق تجویز کند اعتمادش را خدشه‌دار کرده‌اید و این‌کار تاثیری عمیق و پایدار در زندگی حال و آینده او برجا خواهد گذاشت.
احساس فرزندتان درباره آنچه عامل ترس او می‌شود را بدون آنکه مورد قضاوت قرار دهید و از خوب یا
بد بودن آن حرف بزنید تأیید کنید و به آن اهمیت و اعتبار ببخشید. کودکان را هرگز در این باره نفی یا انکار و یا سرزنش نکنید بلکه سعی کنید او را آرام کرده و حواسش را به‌طور غیرمستقیم از موضوع ترس منحرف کنید.

صفحه 16 از 43: « پیشین 1 ... 15 16 17 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا