صفحه 20 از 43: « پیشین 1 ... 19 20 21 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#191 Posted: 15 Dec 2011 14:23

چگونه هپاتیت (آ) در کودک را تشخیص دهیم؟

عامل هپاتیت A ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع می‌شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا می‌شود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ می‌شوند، می‌باشد...

چگونه هپاتیت (آ) را تشخیص دهیم؟

HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل می‌شود. هپاتیت A به شکل حاد دیده می‌شود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود می‌آورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود می‌آورد.

علایم بیماری

افراد مبتلا به هپاتیت همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمی‌دهند. برای مثال کودکان هیچ نشانه‌ای از آلودگی ندارند. در حالی که در نوجوانان و بزرگسالان علایم بیماری دیده می‌شود. این علایم عبارتند از: زردی پوست و سفیدی چشمها ، احساس خستگی و کوفتگی ، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم ، کاهش اشتها و وزن ، تب ، تهوع ، اسهال ، استفراغ ، درد مفاصل ، تیره شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ شدن مدفوع.
هپاتیت A باعث افزایش میزان آنزیمهای کبدی می‌شود، فعالیت دستگاه ایمنی بدن افزایش می‌یابد. علایم بیماری 4 - 2 هفته بعد از شروع آلودگی بروز می‌کند. این علایم گاهی از یک هفته تا یک ماه بعد نیز خود را نشان می‌دهند. 15 درصد مردان 9 - 6 هفته بعد از آلودگی علایم را نشان می‌دهند و حدود یک درصد افراد علایم بیماری را خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند و به ندرت این بیماری باعث از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.

چگونگی تشخیص هپاتیتA

بهترین راه تشخیص بیماری ، آزمایش خون است. در این آزمایشها ، دو نوع آنتی بادی برای ویروس مشخص می‌شود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 - 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته می‌شود و کمتر از 6 ماه ناپدید می‌شود. و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین آنتی‌بادی اول می‌شود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن می‌کند و مصونیت بوجود می‌آورد.

تفسیر نتایج حاصل از آزمایش خون

اگر آزمایش خون شخص نسبت به آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و می‌تواند واکسن بزند.
اگر در آزمایش خون شخص ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.
اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.

ارتباط بین HIV (ایدز) و HAV

افرادی که به ایدز مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت A هستند. در این افراد دوره ابتلا به بیماری و بروز علایم و بهبودی کامل طولانی‌تر است. در افراد مبتلا به ایدز چون داروهای ضد HIV به کبد آسیب می‌رسانند علایم بیماری هپاتیت A بیشتر بروز می‌کند. در حقیقت لازم است با مشورت با پزشک ، داروها را قطع کنند تا آنزیمهای کبدی به حد طبیعی باز گردند.

چگونگی درمان

درمان معمول بیماری ، استراحت است. اگر شخص اسهال و استفراغ دارد می‌تواند از مایعات استفاده کند. اگر چه بهترین راه ، مراجعه به پزشک است ولی می‌توان از ایبوپروفن یا مسکنهای دیگر برای مهار نشانه‌های بیماری استفاده کرد. اگر فکر می‌کنید، اخیرا ویروش هپاتیت به بدن شما منتقل شده است، گاماگلوبولین تزریق کنید. به شرط آنکه بیشتر از 6 - 2 هفته از ورود ویروس نگذشته باشد.

چگونگی پیشگیری از بیماری

بهترین راه واکسیناسیون است دو نوع واکسن برای این بیماری وجود دارد. VAQTH و HAVRIX. اثرات جانبی این واکسنها خیلی خفیف است و علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می‌باشد. می‌توان از یک واکسن ترکیبی برای هپاتیت B و A استفاده کرد.(TWIRIX) این واکسن بسیار موثر است بطوری که 99 درصد افراد واکسینه شده دیر به بیماری مبتلا نمی‌شوند. چون در افراد مبتلا به ایدز دستگاه ایمنی تخریب شده است. بعد از واکسیناسیون دوباره به هپاتیت A مبتلا می‌شوند. بهتر است موقعی که تعداد CD4 در محدوده طبیعی است، واکسن تزریق شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#192 Posted: 15 Dec 2011 14:24

ادرار سوختگی کودکتان را درمان کنید!!

اگر کودک شما به ادرار سوختگی مبتلا شود شما خواهید فهمید قسمتی از پوست که بوسیله پوشک پوشیده می شود ، احتمالا ناحیه تناسلی ، چینهای ران و باسن ، قرمز و ملتهب به نظر خواهد رسید ...

ادرار سوختگی کودکتان را درمان کنید!!

ناحیه گرفتار ممکن است خشک یا مرطوب بوده و گاهی جوش دار بنظر می رسد . اگر بثورات اولیه درمان نشود می تواند به چیز بدتری تبدیل شود مثلا" یک عفونت قارچی یا یک عفونت باکتریال .
عفونت قارچی در بچه هایی که آنتی بیوتیک مصرف میکنند شایعتر است ( این داروها باکتری خوبی را که در حال طبیعی رشد قارچ ه را کنترل می کنند از بین می برند ) و معمولا" بصورت نقطه های قرمز رنگی آغاز می شوند که تکثیر شده به شکل یک لکه قرمز رنگ یک پارچه در می آیند . عفونتهای باکتریال که ممکن است با طب همراه باشند معمولا باعث لکه های زرد رنگ نشت کننده یا لورکهای پر از چرک می گردد .

چه چیزی باعث ادرار سوختگی می گردد ؟

علت اصلی ، رطوبت است . نوزادان زیاد ادرار می کنند و اجابت مزاجهای مکرر و شل دارند . جاذبترین پوشک هم قدری رطوبت روی پوست لطیف کودک باقی می گذارد . بچه ای که مدت طولانی در یک پوشک کثیف باقی مانده است ممکن است به ادرار سوختگی مبتلا شود .
پاهای کدکی با پوست حساس - حتی اگر مرتب هم پوشکش را تعویض کنند - ممکن است درگیر شود . بچه های بزرگتر که مریض شده و آنتی بیوتیک مصرف می کنند ممکن است دچار اسهال شوند ( عارضه جانبی دارو ) که می تواند ضایعات پوستی ایجاد کند .

بهترین روش درمان ادرار سوختگی کودک چیست ؟

بهترین معالجه این است که کودک خود را با تعویض پوشک خشک و تمییز نگه دارید . اگر هوا گرم است و کودک می تواند بیرون از خانه و یا در اتاقی که کف آن براحتی قابل تمییز کردن است بازی کند ، پوشک او را تا حد امکان باز بگذارید تا هوا روند ترمیم را سرعت بخشد . همچنین باید از پوشکهای یک بار مصرف و مواد شوینده فاقد عطر و مواد افزودنی استفاده کنید ؛ اگر ادرار سوختگی ناشی از حساسیت باشد ، احتمالا" این مشکل را برطرف خواهد ساخت.
یک ادرار سوختگی باید در عرض 3 تا 4 روز با درمانهای خانگی برطرف شود . اگر بثورات کودک شما باقی ماند ، گسترش یافت ، یا بدتر شد ، به پزشک مراجعه کنید .

چگونه می توانم به پیشگیری از این بثورات کمک کنم ؟

بهترین دفاع در برابر ادرار سوختگی خشک نگه داشتن است ، برای کمک این 5 مرحله را دنبال کنید :
* پوشک کودک را هر چه زودتر پس از خیس شدن یا آلودگی تعویض کنید .
* ناحیه تناسلی کودک را به دقت پس از هر اجابت مزاج تمییز کرده و بگذارید خشک شود .
* باسن کودک را با لایه نازکی از یک پماد محافظتی بپوشانید ، ولی از پودر ؟ ؟؟؟؟؟ استفاده نکنید چون ممکن است وارد ریه های کودک شود .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#193 Posted: 15 Dec 2011 14:24

خروسک یکی از بیماری های شایع کودکان

بیماری کروپ در واقع تورم حنجره (لارنکس) و راه هوایی اصلی (تراکئه) است که به علل مختلف مانند آلرژی، باکتریها یا محرک های داخلی رخ می دهد و اکثرا عامل آن ویروسها هستند...

خروسک یکی از بیماری های شایع کودکان

اکثر اوقات عامل کروپ ویروس پارا آنفلونزا است اما بقیه ویروسهای دستگاه تنفس مانند آدنوویروسها، ویروس آنفلونزا ، ویروس سرخجه و سرخک نیز می تواند سبب کروپ شوند. کروپ در بین بچه های 6 ماهه تا سه ساله شایع است، اگر چه کودکان در تمام سنین می توانند کروپ بگیرند. اغلب در ماههای اول بهار و پائیز رخ می دهد. اکثر موارد بیماری کروپ جدی نیستند، اما در صورت جدی بودن بیماری نیاز به بستری وجود دارد.

نشانه های کروپ چیست ؟

از آنجانیکه کروپ موجب تورم حنجره شده و محفظه تولید صدا را درگیر می کند، سبب تغییر صدای کودک می شود. اگر صدای کودک شما خشن شده و سرفه هایش عمیق و شبیه عوعو کردن شده است، احتمالا کودک شما کروپ گرفته است در حقیقت علامت آن قدر قابل تشخیص و افتراق است که دکتر شما تلفنی هم می تواند به شما بگوید که آیا کودکتان کروپ دارد یا خیر؟
کروپ اکثرا چند روز بعد از سرماخوردگی رخ می دهد و شبها بدتر می شود و اگر ادامه پیدا کند کودک شما ممکن است دچار سختی تنفس یا تنفسی که با کشیده شدن عضلات گردن و قفسه سینه به داخل همراه است، شود و صدایی شبیه به بانگ خروس از او خارج شود. تب خفیف در کروپ ممکن است وجود داشته باشد.
کروپ اکثرا طی دو یا سه شب تشدید می شود و اغلب در طول یک هفته خوب می شود.

آیا کروپ خطرناک است؟

واقعیت این است که این بیماری امروزه به خطرناکی که قبلا بوده است، نیست. با واکسیناسیون سرخجه، سرخک، هموفیلوس آنفلونزا و دیفتری، کروپ شدید و خطرناک کمتر دیده می شود.
احتمالا کروپ کودک شما طی یک هفته بدون هیچ عارضه ایی خوب می شود. هر چند که اگر کروپ خیلی شدید باشد، می تواند مشکلات تنفسی برای کودک ایجاد کند.

چه زمانی باید به پزشک اطلاع دهم ؟

اگر شک دارید که فرزندتان کروپ دارد، به دکترش اطلاع دهید. او احتمالا سوالاتی در مورد سرفه و نحوه تنفس فرزندتان از شما خواهد پرسید. بنابراین هنگام مصاحبه تلفنی با پزشک بهتر است فرزندتان را نزدیک خود نگه دارید. اگر فرزندتان تنفس سخت دارد یا در هنگام استراحت هم به سختی نفس می کشد، باید او را به بیمارستان منتقل کنید. در غیر این صورت می تواند خطرناک و حتی تهدیدی برای حیات او باشد.
اگر تنفس فرزندتان با زحمت و سختی باشد، یا آبریزش از دهان داشته باشد، یا اینکه کبود شده باشد (علامتی که در صورت کاهش اکسیژن رسانی به بدن رخ می دهد) سریعا باید اورژانس را خبر کنید.

چطور می توانیم کروپ را درمان کنیم؟

اگر اولین بار است که کودکتان کروپ می گیرد و پزشک کروپ او را خفیف تشخیص داده است می توانید او را در منزل درمان کنید. معمولا رطوبت سرد یا هوای سرد و مرطوب در کاهش تورم راههای هوایی موثر است. بنابراین بهتر است که کودکتان را برای 15 تا 20 دقیقه در حمام مرطوب نگه دارید و آب گرم را باز کنید (دقت کنید: ممکن است هوای گرم علیرغم رطوبت زیاد حال او را بدتر کند) یا در هوای سرد شب او را بیرون ببرید (کافیست لباس گرم و کلاه به او بپوشانید. آنچه کودک شما نیاز دارد تنفس هوای سرد و مرطوب است). بهتر است او را بصورت قائم یا ایستاده نگه دارید، چون این حالت به آسان شدن تنفس او کمک می کند.
حمام مرطوب ممکن است به درمان کمک کند اما سرفه ها را قطع نمی کند و ممکن است در طول شب هر بار که کودکتان به علت سرفه از خواب بیدار می شود، لازم باشد حمام مرطوب را تکرار کنید.
شما می توانید از یک دستگاه بخور در اتاق کودکتان استفاده کنید. انواعی از دستگاههای بخار ساز که می تواند بخار سرد تولید کند ارجحیت دارد اما قیمت آنها بیشتر از دستگاههایی است که با ایجاد حرارت آب را بخار می کند. بعلاوه باید از تمیزی و پاکی دستگاه اطمینان داشته باشید و برای این منظور می توانید از ضد عفونی کننده ها که مانع رشد باکتریها و قارچها می شوند استفاده کنید. کودکتان باید مقدار کافی مایعات دریافت کند.
برای پایین آوردن تب فرزندتان از مقدار مناسب استامینوفن و ایبوبروفن استفاده کنید. (هرگز از آسپرین جهت پایین آوردن تب استفاده نکنید زیرا سبب بروز وضعیت خطرناکی بنام سندرم Reye s می شود.
از آنجائیکه عامل بیماری ویروس است آنتی بیوتیک بر آن اثری نخواهد داشت. داروی ضد سرفه نیز استفاده نکنید زیرا روی تورم حلق موثر نبوده و ممکن است به علت عدم تخلیه موکوس تولید شده، سرفه کودکتان را بدتر کند.
اگر رطوبت و حمام مرطوب و هوای سرد هیچ تاثیری بر کاهش سرفه و تنفس راحت تر کودکتان نداشته باشد پزشک او ممکن است برای کاهش التهاب و تورم کودکتان داروهای استروئیدی توصیه کند که تنفس او را راحت تر می کند. استروئید خوراکی را قبلا برای بچه های با کروپ شدید یا متوسط توصیه می کردند اما تحقیقات نشان داده است که بر کروپ خفیف نیز موثر است.
اگر کودکتان کروپ شدید دارد ممکن است نیاز به بستری شدن پیدا کند، اکسیژن بگیرد و استروئید استنشاقی دریافت کند، که این تدابیر سبب کاهش تورم و التهاب راه های هوایی می شود و تزریق مایعات وریدی نیز کم آبی بیمار را جبران می کند.

آیا ممکن است فرزندم دوباره کروپ بگیرد ؟

بله. در حقیقت بنظر می رسد بچه ها بیشتر از سایر سنین مستعد ابتلا به کروپ هستند. اگر فرزندتان برای بار دوم به کروپ دچار شد، سعی کنید در خانه درمانش کنید، آرامش خود را حفظ کنید و به پزشک اطلاع دهید. هر دوره کروپ ممکن است متفاوت باشد، بعضی اوقات ممکن است شدیدتر باشد و نیاز به درمان و توجه بیشتری داشته باشد.

آیا کروپ بیماری مسری است ؟

بله، مگر اینکه کروپ به علت آلرژی یا محرکها باشد. اگر عامل کروپ ویروس باشد، مسری است و بهتر است بیمار را تا زمانیکه علائمش بهتر نشده است در منزل نگه دارید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#194 Posted: 15 Dec 2011 14:25

ورم ملتحمه یکی از بیماری های شایع کودکان

علائم : - قرمزی چشم و آبریزش از آن همراه با درد یا خارش - عدم تحمل نور روشن - ترشحات چرکی که بعد از خواب مژه‌ها را بهم می‌چشباند.
ملتحمه، پرده‌ای است که کره چشم و درون پلک را می‌پوشاند. این پرده می‌تواند بر اثر عفونت ویروسی یا باکتریایی و یا بخاطر آسیب ناشی از ورود شیء خارجی به چشم یا مواد شیمیایی و یا واکنش آلرژیک، متورم شود...

ورم ملتحمه یکی از بیماری های شایع کودکان

در این حالت، چشم قرمز شده و از آن آب می‌آید و همراه با درد و خارش بسیار شدید می‌باشد و بر اثر نور روشن تحریک میشود. این ناخوشی که می‌تواند یک یا هر دو چشم را مبتلا سازد مسری است.

آیا خطرناک است؟

اگرچه ورم ملتحمه یک عفونت خطرناک چشمی نیست اما باید بوسیله دکتر معالجه شود.

ابتدا چه کار باید بکنید؟

1- ببینید آیا یک شیء خارجی در چشم فرو رفته است در این صورت اگر می‌توانید آنرا خارج سازید.
2- بعنوان یک اقدام موقت، قبل از مراجعه به دکتر، هر یک از چشمها را صرفنظر از اینکه آسیب دیده‌اند یا نه شستشو دهید برای اینکار از محلول 5 میلی (یک قاشق مرباخوری) نمک در یک لیوان آب گرم که قبلاً جوشانده‌اید استفاده کنید. برای هر چشم بطور جداگانه از یک میله نازک که در سر آن گلوله پنبه پیچانده شده است استفاده نموده و از گوشه داخلی چشم شروع کرده و بطرف بیرون پاک کنید.
3- اگر فقط یک چشم کودکتان آسیب دیده باشد آنرا بسته نگهدارید تا از اصطلاک بین قسمتهای دیگر چشم با ملتحمه جلوگیری شود. یک گاز یا پارچه تمیز و گرم را روی چشم بگذارید و آنرا با کمک باند در آن محل نگهدارید.
4- برای جلوگیری از گسترش عفونت، از کودک خود بخواهید دستهایش را تمیز کند و چشمهایش را دست مالی نکند.

آیا مشورت با دکتر لازم است؟

اگر به ورم ملتحمه مشکوک هستید بلافاصله با دکتر تماس بگیرید.

دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟

اگر عفونت موجب بیماری شده است دکتر برای کودک شما قطره‌های چشمی یا پماد برای برطرف کردن آن تجویز می‌کند. اگر عفونت در طول چند روز به درمان جواب ندهد ممکن است شما را نزد متخصص بفرستد.
اگر تحریک بر اثر آلرژی مانند تب یونجه بوجود آمده باشد قطره‌های ضد التهاب چشم و داروهای آنتی هیستامین تجویز خواهد کرد.
اگر چیزی داخل چشم کودک شما فرو رفته باشد آنرا خارج میسازد.

شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟

به کودک یادآوری کنید که عفونت بوسیله دستهایش قابل سرایت است و باید آنها را تمیز کند و از حوله‌های جداگانه و مخصوص خود استفاده نماید.
اگر کودک شما دچار تب یونجه است وی را به چمن‌های تازه چیده شده نبرید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#195 Posted: 15 Dec 2011 14:25

فرو رفتن ناخن پای کودک در گوشت

علائم : اگر ناخن انگشت پا نتواند بطور مستقیم از بستر ناخن سر برآورد و مسیر آن به طرفین انگشت انحراف یابد به آن فرو رفتن ناخن در گوشت می‌گویند. این حالت بیشتر برای انگشت بزرگ پا بوجود می‌آید و منجر به درد و ناراحتی میشود...

فرو رفتن ناخن پای کودک در گوشت

این عارضه می‌تواند در چنین حالتهایی بوجود آید: انگشت بصورت پهن و برآمده باشد، ناخن بجای سطح از بغل کوتاه شود، ناخن پا کوچک باشد و یا کفش یا جوراب تنگ ناخن را به داخل پوست براند. اگر این عارضه درمان نشود ناخن به درون پوست نفوذ کرده و احتمالاً عفونت بوجود میآورد و در اطراف ناخن، یک التهاب دردناک و ترشح چرکی ایجاد می‌کند.

آیا خطرناک است؟

فرو رفتن ناخن در گوشت خطرناک نیست اما تولید درد می‌کند.

ابتدا چه کار باید بکنید؟

1- پوست اطراف ناخن را از نظر نفوذ ناخن در آن بررسی کنید.
2- یک شکل کوچک مانند V را در لبه ناخن ببرید تا فشار بر اطراف ناخن برطرف شود.
3- یک کرم ضد عفونی کننده برای اطراف ناخن جهت پیشگیری از عفونت بکار ببرید.
4- اگر قرمزی یا چرک وجود داردکودک خود را از راه رفتن برحذر دارید و او را در حالیکهپاهایش بالا باشد بخوابانید. بعد با یک پانسمان استریل آنرا بپوشانید.

آیا مشورت با دکتر لازم است؟

اگرناخن به پوست نفوذ کرده باشد بهتر است به دکتر مراجعه کنید. چنانچه متوجه قرمزی یا چرک در اطراف ناخن انگشت کودک خود شدید و یا فرو رفتن ناخن در گوشت مرتب تکرار میشود تماس با دکتر ضروری است.

دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟

دکتر برای برطرف کردن عفغونت، قرصهای آنتی بیوتیک تجویز می‌کند همچنین یک کرم ضدعفونی برای مالیدن آن به انگشت آسیب دیده و نیز یک محلول قابض، برای سفت کردن پوست اطراف ناخن تجویز می‌نماید.
اگر این عارضه عود کننده باشد کودک شما را به ارتوپد جهت برداشتن کناره زائد ناخن پا معرفی می‌کند. عمل جراحی جزئی است.

شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟

ناخن کودکتان را مستقیم از عرض کوتاه کنید. البته کوتاهی خیلی نباشد و نیز آنها را زیاد بلند نگذارید.
مراقبت کنید که کفشها و جورابهای کودک به حدی تنگ نباشند که حرکات انگشتان پا را ناممکن سازند.
اگر انگشتان پای کودک شما عفونت کرده است به آن جوراب نپوشانید و بگذارید از سندل یا دمپایی استفاده کند تا عفونت برطرف شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#196 Posted: 15 Dec 2011 14:26

مشکلات عصبی در سرهای کوچک کودکان بیشتر است!!

کودکان مبتلا به میکروسفالی که اندازه سرشان کوچک است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات عصبی و مشکلات شناختی قرار دارند...

مشکلات عصبی در سرهای کوچک کودکان بیشتر است!!

گاهی این مشکل در لحظه تولد خود را نشان نداده و تا دو سالگی کودک پیشرفت می‌کند. اگرچه میکروسفالی یک بیماری نیست اما یکی از علائم مهم ابتلا به بیماری‌های دیگر است. شواهد حاکی از آن است کودکان مبتلا به میکروسفالی بیشتر در معرض بیماری‌هایی چون صرع و فلج مغزی، تحلیل ذهنی و اختلالات بینایی و شنوایی قرار دارند.
در حقیقت این کودکان با احتمال بیشتری، تأخیر رشد و اختلالات یادگیری را تجربه می‌کنند. از این رو تشخیص به موقع این بیماری و درمان آن تأثیر بسزایی خواهد داشت. علاوه بر این مشاوره و گفت‌وگو با خانواده نیز تأثیر مثبتی در روند درمان دارد. پزشکان گاهی برای تشخیص بیماری‌های مرتبط مانند صرع و فلج مغزی از عکسبرداری استفاده می‌کنند، زیرا حدود ۴۰ درصد کودکان مبتلا به میکروسفالی دچار بیماری صرع، ۲۰ درصد آنها فلج مغزی، ۵۰ درصد تحلیل ذهنی و ۲۰ تا ۵۰ درصد مشکلات بینایی و شنوایی دارند.
اسکن‌های مغزی مانند MRI و سی‌تی‌اسکن نیز مانند آزمایش‌های ژنتیکی در تشخیص علل ابتلا به میکروسفالی مؤثر هستند. پزشکان می‌گویند حتی اگر یک کودک با اندازه سرکوچک در فامیل وجود دارد، مشاوره با پزشک ضرورت پیدا می‌کند. علاوه بر این پزشک باید از سابقه خانوادگی و بیماری‌های عصبی آنها مطلع شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#197 Posted: 15 Dec 2011 14:26

نشانه های اوتیسم در کودکان

اوتیسم (درخودماندگی) یک اختلال رشدی دوره کودکی است که علاجی ندارد. کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلاتی در تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط دارند، و ممکن است به رفتارهای تکراری دست بزنند...

نشانه های اوتیسم در کودکان

علائم رایج اوتیسم اینها هستند:

▪ درخودفروفته، بی تفاوت و بی اعتنا به نظر رسیدن.
▪ عدم پاسخدهی هنگام صدا کردن نام شخص.
▪ عدم برقراری تماس شخصی با دیگر افراد.
▪ اشکال در برقراری ارتباط با دیگران.
▪ انجام دادن حرکات یا رفتارهای تکراری مانند تکان دادن، تابیدن، یا وررفتن با خود.
▪ بی علاقگی یا اکراه نسبت به اداهای بدنی.
▪ دیر زبان باز کردن و تاخیر در رشد زبانی.
▪ ندانستن چگونه بازی کردن با دیگر کودکان.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#198 Posted: 15 Dec 2011 14:27

تنبلی چشم در کودکان را جدی بگیریم!!!

تنبلی چشم نوعی اختلال بینایی است که اگر به موقع تشخیص داده و درمان نشود ، فرد را از یک چشم بسیار کم بینا یا نابینا می کند و با تشخیص به موقع ، به راحتی و کاملا قابل درمان است...

تنبلی چشم در کودکان را جدی بگیریم!!!

چشمان برخی کودکان ، با آنکه سالم به نظر می رسند اما از سلامتی و دید کافی برخوردار نیستند
رشد و تکامل مرکز بینایی در مغز از دوران جنینی تا حدود ده سالگی ادامه دارد ، اما حداکثر سرعت رشد آن تا سه سالگی است
نتیجه تکامل دستگاه بینایی ، در این دوران ، دید واضح و کامل است . در این مدت ، بخصوص در سه سال اول زندگی ، هر عاملی که باعث اشکال دید ، در یک یا هر دو چشم کودک شود ، رشد و تکامل دستگاه بینایی را متوقف می سازد و در نتیجه باعث کاهش میزان بینایی طفل می شود . معنی این سخن آن است که امکان دارد چشمی را که از نظر ظاهر کاملا طیعی است از بینایی کامل و طبیعی برخوردار نباشد
در صورتی که اشکال دید کودک ، قبل از پنج سالگی درمان شود ، حتی اگر چشم در این مدت تنبل شده باشد با درمان ، بینایی کامل بدست می آید
پس از پنج سالگی ، هر چه درمان چشم تنبل بیشتر به عقب بیافتد ، احتمال به دست آوردن بینایی کامل کمتر می شود . به طوری که پس از هفت تا ده سالگی ، درمان هیچ تاثیری در بینایی نخواهد داشت
آمبلیوپی نوعی کاهش بینایی است که در ان نمی توان در چشم و یا در راههای عصبی بینایی هیچ گونه عیب ارگانیک (ساختمانی)واضحی برای آن یافت ودر واقع از مواردی است که نه مریض چیزی می بیند ونه دکتر در چشم مریض چیزی می بیند از نقطه نظر بالینی زمانی تشخیص آمبلیوپی مسجل می گردد که حتی با بهترین تصحیح انکساری نیز نتوان دید بیمار را افزایش داد و در روی تابلوی اسنلن حداقل دو ردیف اختلاف دید وجود داشته باشد در اینجا می توانیم بگوییم چشمی که دید کمتری دارد دچار آمبلیوپی است با شرط اینکه در ته چشم نیز نتوان هیچ گونه ضایعه ارگانیکی که مسئول کاهش بینایی باشد یافت نمود
وقتی دید یکی از چشم ها کم است
وقتی بینایی طبیعی است

عوامل ایجاد کننده تنبلی چشم

اشکالات مادرزادی در ساختمان چشم ، مانند آب مروارید و پایین افتادگی پلک باعث میشود که چشم نتواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و بتدریج دچار تنبلی شود . در مورد کاتاراکت بهترین درمان عمل جراحی است که اگر پس از تولد تا سه ماهگی هرچه سریعتر صورت بگیرد ، نتیجه بهتری خواهد داشت . اما پس از سه ماهگی نتیجه چندان رضایت بخش نخواهد بود
در نزدیک بینی ، دور بینی و آستیگماتیسم ، اگر دید هر دو چشم بسیار کم باشد ، هر دو چشم و آگر تفاوت دی آنها زیاد باشد ، چشم ضعیف تر نمی تواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و دچار تنبلی می شود
لوچی یا انحراف چشم نیز می تواند باعث دو بینی شده در نتیجه تصوی رواضحی روی شبکیه تشکیل نشود . بدین ترتیب مغز بتدریج برای حذف دو بینی ، تصویر چشم منحرف را حذف کرده و تنبلی چشم ایجاد خواهد شد

پیشگیری و درمان

تنها راه پیشگیری از تنبل چشم تشخیص بموقع عوامل ایجاد کننده آن است و چون بسیاری از این عوامل برای خانواده ها ناشناخته است ، چشم همه کودکان باید حداقل سه بار قبل از دبستان در زمانهای مختلف معاینه شود
سه ماهگی
دو تا سه سالگی
پنج تا شش سالگی
همچنین اگر کودکی انحراف چشم دارد ، والدین باید به محض تشخیص ، او را نزد متخصص برده و تحت درمان قرار دهند
درمان تنبلی چشم ، معمولا با بستن چشم سالم است ، تا چشم تنبل به کار بیافتد و تنبلی آن برطرف شود . مدت بستن چشم را متخصص تعیین می کند و در فواصل مشخص نیز باید بوسیله متخصص معاینه شود
گاهی اوقات برای درمان عینک و در برخی موراد جراحی توصیه می شود . اگر تنبلی چشم بر اثر بیماریهای مادرزادی مانند آب مروارید ، پایین افتادگی پلک یا دیگر عیوب ساختمانی باشد باید قبل از سه ماهگی درمان شود و اگر به علتهای دیگر باشد ، ردمان قطعی تا قبل از پنج سالگی امکانپذیر است و بعد از آن درمان معمولا نتیجه خوبی ندارد
گاهی اوقات مدت درمات چندسال است . در این صورت والدین طفل باید استقامت ، پشتکار و حوصله لازم را داشته باشند و از رفت و آمد نزد متخصص و سایر مشکلات جنبی آن خسته نشوند
اگر متخصص توصیه کرد چشم کودک را ببندید ، طبق دستور او عمل کنید و چشم کودک را کمتر یا بیشتر از زمان تعیین شده نبندید
در صورت تشخیص تنبلی چشم ، حتما تا پایان ده سالگی پیگیر وضعیت بینایی و تغییرات عیوب انکساری کودک باشید

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#199 Posted: 15 Dec 2011 14:27

آیا کودک شما از دردی شکایت دارد که... shecayat

اختلالات شبه جسمانی : آیا کودک شما از دردی شکایت دارد که دلیل آشکاری برایش پیدا نشده است؟
آیا تاکنون برای شما یا نزدیکانتان پیش آمده است که از شدت ناراحتی، عصبانیت یا نگرانی سردرد بگیرید،‌احساس کنید دست چپتان تیر می‌کشد، یا حالت تهوع به شما دست بدهد، یا فکر کنید حتماً بیماری خاصی به سراغتان آمده است، به پزشک مراجعه کنید،‌ معاینه شوید،‌ مورد آزمایشات دقیق قرار گیرید و تمام نتایج به دست آمده حاکی از طبیعی بودن کارکرد بدن شما باشد؟...

آیا کودک شما از دردی شکایت دارد که...

وضعیت فوق برای برخی از مردم به صورت تکرار شونده و مزمن در می‌آید تا حدی که مراجعات مکرر به پزشک و آزمایشگاه و رادیولوژی و ..... وقت،‌توان و سرمایه زیادی از آنان را به خود اختصاص می‌دهد.
آنچه در این میان فراموش میشود وجود فشارهای روانی و تعارضاتی است که با بروز علایم جسمانی آزاردهنده رابطه مستقیم داشته‌اند اما ناخودآگاه بودن آنها باعث شده آخرین عاملی باشند که از نظر پزشک یا فرد مورد توجه قرار می‌گیرند. با آن که تاثیر جسم بر روان و بالعکس امری ثابت شده است (بسیاری حالات روحی روانی باعث تشدید،‌ادامه یا عود بیماری‌های جسمانی میشوند و وقتی جسم بیمار است توانایی‌های ذهنی و فکری فرد نیز صدمه می‌خورد یا دچار اضطراب و بی‌حوصلگی میشود)، گاه برخی علائم جسمانی در فرد بروز می‌کند که با هیچ گونه علت بیماری‌زای جسمانی قابل توجیه نمی‌باشد.
دلیل ایجاد چنین ناراحتی‌هایی تبدیل تنش‌ها و مشکلات روحی به تظاهراتی جسمانی است بدون اینکه فرد خود از وجود چنین تحولاتی آگاهی داشته باشد. بنابراین طبیعی‌ترین واکنش او به این مشکلات اعتقاد به بروز یک عامل بیماری‌زا یا برهم خوردن نظام سلامت و کارکرد بدنش می‌باشد. چنین حالاتی را که در سنین مختلف دیده میشود اختلالات شبه جسمانی می‌نامند.
شایع‌ترین علائم این اختلال در کودکان سردرد و دل درد می‌باشد. برای 50 درصد کودکانی که با شکایت از درد ناحیه شکم یا سر به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه می‌کنند عامل خاصی پیدا نمیشود.
با این حال نگرانی خانواده از وجود عاملی ناشناخته در کودک که از چشم پزشک پنهان مانده است باعث میشود کودک تحت ارزیابی‌های متعدد و گاه آسیب زننده قرار گیرد، از مدرسه غیبتهای مکرر داشته باشد، افت تحصیلی پیدا نماید و خانواده نیز در این میان بهای گزافی بپردازد. از طرفی ممکن است کودک از جانب خانواده مورد توجه فراوان قرار گیرد، از مسئولیتهایش معاف شود و گرفتن نقش بیمار در خانواده برایش محبت، مراقبت و امنیت به همراه آورد و ناخودآگاه از ماندن در این نقش احساس رضایت پیدا کند.
در برخی خانواده‌ها نیز به دلیل دست پیدا نکردن به یک توجیه پزشکی و منطقی یا اعتقاد به یک باور غلط مبنی بر این که کودک بیمار نیست و عمداً دست به چنین رفتارهایی می‌زند واکنش ایجاد شده بدرفتاری یا تنبیه کودک است. این برخورد منجر به ایجاد احساس طرد شدگی در کودک، تشدید تعارضات درونی او و پیچیدگی و ازمان علائم بیماری خواهد شد.
بنابراین درک صحیح از علت ایجا ناراحتی در کودک، واقعی بودن درد و بیماری او، ارتباط مستقیم اما پنهان بروز این علائم با استرس‌های آزاردهنده کودک از جانب پزشک و اعضای خانواده برای اتخاذ رویکرد مناسب درمانی و توان‌بخشی، بازگرداندن کودک به سطح عملکرد قبلی و مورد انتظار، کاهش تألمات و شدت بیماری و برقراری نظام متعادل خانوادگی امری اساسی می‌باشد. با پزشک و مشاور خانوادگی خویش همکاری داشته باشید، توضیحات آنان را بپذیرید. مراجعات منظم به پزشک خویش داشته باشید.
برای مقابله با زمان‌هایی که کودکتان از درد و ناراحتی شکایت دارد توصیه‌های زیر را به کار برید.
به رفتارهای مربوط به درد او توجه نکنید یا کمتر توجه کنید؛ وقتی کودک نزد شما از درد شکایت می‌کند به آرامی به او بگویید:
عزیزم متأسفم که درد دوباره سراغت آمده است. بهتر است از آرام‌سازی (Relaxation به معنای مهارت شل کردن عضلات بدن است که برای مقابله با اضطراب و فشار روانی آموخته و به کار برده میشود.) استفاده کنی. اگر درباره علائم و مشکلاتش به بحث بپردازید و آن را ادامه دهید کودک نمی‌تواند توجهش را از درد بردارد و به کارهای دیگری بپردازد.
مطمئن شوید که هر روز در مدرسه حاضر میشود؛ اگر شکایت خود را صبح موقع رفتن به مدرسه ابراز می‌کند، بحث خود را محدود کنید. به کارهای روزمره برای آماده شدن ادامه دهید. برایش توضیح دهید که او به مدرسه خواهد رفت. به مسئولین مدرسه توصیه کنید اگر در مدرسه شکایت خود را تکرار کرد مدت کوتاهی به او استراحت بدهند و سپس او را به کلاس بازگردانند و از او بخواهند تکالیف و آزمون‌های لازم را انجام دهد. اگر علائم کودک ناشی از بیماری جسمی باشد (تب، عفونت و ...) باید استراحت کند و مراقبتهای خاص درمانی در موردش صورت گیرد. هر علامت جدید را به پزشک اطلاع دهید.
به کودک کمک کنید تا عواملی را که در خانه یا مدرسه برایش فشار روحی ایجاد می‌کنند تشخیص دهد. مطمئن شوید می‌دانید که چه زمان‌هایی او این فشار را احساس می‌کند. راه‌های کمک و مقابله با زمان‌های پرفشار (استرس‌زا) را از درمانگر بیاموزید و همراه با کودک از آنها استفاده کنید.
روزهایی که کودک درد و ناراحتی ندارد به او توجه کنید و فعالیتهای ویژه‌ای انجام دهید. فهرستی را از امتیازات خاص برای روزهای کاملاً بدون درد از قبل آماده سازید و او را از این پاداش‌ها بهره‌مند سازید. احساس رضایت خود را از سلامتی او ابراز کنید و بگویید خوشحال هستید که مسئولیتها و تکالیفش را انجام داده است. به او کمک کنید با مشکلاتی که دارد مقابله کند. کمکش کنید تا با درد و ناراحتی‌اش کنار آید این کار را با توجه کردن به او و تحسین نمودن او زمانی که مشغول کامل کردن مسئولیتها و شرکت در فعالیتهی روزانه‌اش است انجام دهید.
در زمان بیماری تعاملات و فعالیتهایش را محدود سازید. روزهایی که به علت شدت علائم او را ناتوان می‌یابید و لازم می‌بینید در منزل بماند او موظف است توصیه‌های پزشکی را رعایت نماید و کارهای مدرسه‌اش را انجام دهد. بازی، سرگرمی و استفاده از تلویزیون و کامپیوتر و ... را ممنوع سازید. اگر مسئولین مدرسه موافق باشند اجازه دهید وقتی احساس کرد بهتر شده است به مدرسه باز گردد. از یکی از دوستانش کمک بگیرید تا از درس و تکلیف مدرسه عقب نماند.
مراقب باشید درباره بیماری یا ناراحتی‌شدید خودتان در حضور بچه‌ها صحبت نکنید. برخی بچه‌ةا وقتی والدین بیمارند یاد می‌گیرند که می‌توانند مانند آنان در خانه بمانند و از کار معاف باشند. به خصوص در هفته‌های اول برنامه درمانی کودکتان مگر در موارد اضطراری از مرخصی استعلاجی استفاده نکنید.
کودک را تشویق کنید از تکنیکهای آرام‌سازی استفاده کند. به او کمک کنید تا این مهارت را با تمرین بیشتر بهتر بیاموزد و از او بخواهید حداقل یکبار در روز آن را انجام دهد. پیشنهاد کنید تاثیر این تمرینات را با درمانگر خویش درمیان بگذارد. - به افرادی که با کودک شما سروکار دارند مطالب فوق را آموزش دهید. از آنها بخواهید بر خوردشان با کودک مطابق آنچه شما صحیح می‌دانید باشد، برنامه‌ای را در پیش بگیرید تا اگر کوچک‌ترین غیبتی از مدرسه صورت گرفت کودک از آموزش عقب نیفتد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#200 Posted: 15 Dec 2011 14:28

کودکان و حساسیت های تابستانی

آیا می‌دانید اگر کودک شما دچار یکی از حساسیت های تابستانی شود ، برای او چه کارهایی می‌توانید انجام دهید؟
تابستان نزدیک است و زمان مناسبی برای تفریح و بیرون رفتن با کودکان اما دقت کنید که هوای گرم می‌تواند مشکلاتی برای کودکان به همراه داشته باشد...

کودکان و حساسیت های تابستانی

.

زکام تابستانه (زکام در اثر حساسیت)

اگر کودک شما بدون اینکه سرماخورده باشد،عطسه‌های جسته گریخته،سوزش چشم و آب‌ریزش بینی دارد،یعنی دچار زکام تابستانه شده است.
پروفسور امبریل در مرکز تحقیقات آلاینده‌های هوایی می‌گوید:معمولاً زکام تابستانه در کودکان زیر 2 سال پیش نمی‌آید،این یک حساسیت است،بنابراین کودکان قبل از اینکه به گرده‌ها واکنش نشان دهند،باید با آن مواجه شده باشند.
به‌طور معمول زکام تابستانه طولانی‌تر از سرماخوردگی است و شما متوجه می‌شوید که وقتی کودک را بیرون می‌برید،بدتر می‌شود.
آنها را از چمن‌ها و سبزه‌های تازه هرس شده دور نگه دارید. شیشه‌های ماشین را همواره بسته نگه داشته،از کولر و سیستم تهویه مطبوع و فیلترهای مخصوص آلاینده‌ها استفاده کنید. از بیرون آوردن کودک در صبح زود و بعدازظهر که میزان ذرات و گرده‌های گیاهان به حداکثر می‌رسد، اجتناب کنید. به‌ طور مرتب دست‌های کودک خود را بشویید تا از رفتن گرده‌ها به چشم‌هایش جلوگیری شود.منافذ بینی کودک را با کمی وازلین چرب کنید تا گرده‌ها وارد مجرای تنفسی او نشوند. همیشه آخرین پیش‌بینی وضع هوا را از اخبار بگیرید.

حمله‌های آسم

اگر کودک شما آسم دارد،آلودگی و گرده افشانی تابستانی می‌تواند علائم بیماری را حادتر کند.پرستار یک مرکز آسم می‌گوید:گرما و خشکی هوا می‌تواند موجب بروز حمله آسم شود؛چرا که میزان آلودگی را افزایش می‌دهد همان‌گونه که در زمان بروز یک توفان میزان ذرات هوا در حد بالایی خواهد بود.

زمان حمله آسم

* بلافاصله اسپری مخصوص آسم را به کودک برسانید.
* به کودک کمک کنید راست بنشیند و به آرامی نفس بکشد.
* بعد از 5 تا 10‌دقیقه کودک باید بتواند به ‌طور طبیعی تنفس کند،اگر نتوانست با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
* تا رسیدن کمک دوبار از اسپری استفاده کنید (‌هر دقیقه یک ‌بار و به‌مدت 5دقیقه)

التهابات پوستی در تابستان

چون غده‌های عرق کودک هنوز در حال تکامل است،وقتی کودک عرق می‌کند این غدد توسط باکتری‌ها و سلول‌های مرده پوست بسته می‌شوند و ممکن است کودک شما عرق‌سوز شود. برای جلوگیری از ابتلا می‌توانید کودک را با آب ولرم حمام کنید.از کرم‌ها و لوسیون‌های مخصوص کودک استفاده کنید.

میوه‌های تابستان و حساسیت‌ها

حتی اگر کودک شما به‌طور معمول میوه دوست نداشته باشد،میوه‌های لذیذ تابستانی مثل کیوی و توت‌ها می‌تواند او را وسوسه کند،که دقیقاً حساسیت‌ها هم در همین میوه‌هاست؛به‌ خصوص حساسیت به کیوی که بسیار شایع است. نشانه‌های این حساسیت شامل احساس سوزش و خارش،زخم‌های دهان،تورم لب‌ها،تنگی‌نفس و در شرایط حادتر از دست دادن هوشیاری است.علائم آلرژی به توت‌فرنگی و شاتوت نیز معمولاً خارش،تورم لب‌ها و زبان است.

نیش و گزیدگی حشرات

گزیدگی برای کودکان یک شوک ناراحت‌کننده است که خوشبختانه خیلی زود آن‌را فراموش می‌کنند اما برای تعدادی از افراد،گزیدگی می‌تواند شروع ابتلا به حساسیت باشد.هر کسی می‌تواند به نیش زنبور عسل یا زنبور زرد حساسیت داشته باشد،اما مبتلایان به آسم بیشتر مستعد هستند.
عوارض گزیدگی
* ایجاد خارش در همه جای بدن.
* التهاب پوست .
* تورم و تنگی نفس .
* احساس سوزش .
* گرفتگی عضلات شکم و احساس بیماری.

درمان گزیدگی

درصورت بی‌تابی شدید کودک حتماً از پزشک یا فوریت‌های پزشکی کمک بخواهید اما اگر کودک شما حساسیت‌های شدیدی بروز نداد،سعی کنید:اگر در خانه هستید برای نیش زنبور زرد از یک کمپرس آب سرد با سرکه رقیق شده استفاده کنید و برای درمان نیش زنبور‌عسل ضمادی از آب و بی‌کربنات سدیم تهیه کرده و روی محل گزیدگی بگذارید و در مواقعی که بیرون از منزل و در فضای باز هستید اسپری مخصوص گزیدگی را همراه داشته باشید. نیش زنبور عسل بر سطح پوست باقی می‌ماند در این صورت با دقت و به کمک ناخن یا موچین تمیز نیش را خارج کنید، نباید محل گزیدگی را فشار دهید،این کار موجب می‌شود زهر بیشتر پخش شود.

راه‌هایی برای دوری از آلرژی‌ها

شیر مادر بیشترین محافظت را برای جلوگیری از پیشرفت آلرژی به کودک می‌کند زیرا به قوی شدن سیستم ایمنی کودکان کمک می‌کند.اگر کودک واقعا دچار تب تابستانه شد،او را در منزل نگه‌دارید،درها و پنجره‌ها را بسته نگه دارید و به سرعت او را بنشانید.در این صورت در مدتی حدود 15‌دقیقه متوجه می‌شوید که او احساس بهتری دارد. کنار ساحل یکی از مکان‌هایی است که خطر ابتلا به تب تابستانی در آن بیشتر است همچنین بهتر است از سبزه‌ها دوری کنید. لباس‌های خنک و کتان از عرق‌سوز شدن کودکان جلوگیری می‌کند.
در 95‌درصد از موارد گرده‌افشانی گیاهان موجب بروز آلرژی شایع تب تابستانه در سال‌های اولیه زندگی می‌شود، بد نیست بدانید فصل گرده‌افشانی معمولا از اوایل خرداد ماه تا اواخر شهریور است.

تغذیه کودکان در دوران بیماری

نکاتی که باید هنگام غذا دادن به کودک بیمار به آن توجه کرد:
* قبل از غذا دادن به کودک دست‌ها و صورت او را بشویید زیرا این کار به کودک احساس آرامش می‌دهد
* غذا دادن به کودک بیمار مشکل و خسته‌کننده است و باید سعی کنید با صبر و حوصله زیاد به کودک غذا بدهید.
* طی بیماری همواره کودک را تشویق به غذا خوردن کنید.
* حتی اگر کودک مقدار کمی غذا بخورد بهتر از آن است که چیزی نخورد.
* در حالتی که کودک خواب‌آلود است به او غذا ندهید.
* از غذاهایی که کودک در حالت سلامت به آنها علاقه داشته، بیشتر استفاده کنید.
* غذاهایی که نرم هستند و خوردن آنها نیاز به جویدن ندارد مثل سوپ، پوره یا فرنی به کودک بدهید
* برای نرم کردن غذا از کمی شیر استفاده کنید.
* کودک را مجبور به خوردن غذا نکنید چون ممکن است باعث حالت تهوع او شده و یا غذا وارد مجاری تنفسی کودک شود.
* درصورت گرفتگی بینی کودک،قبل از غذا دادن،ابتدا بینی او را تمیز کنید.
* در هنگام بیماری به کودک غذای بیشتری نسبت به قبل بدهید،برای این کار باید دفعات وعده غذایی را افزایش دهید.

اهمیت تغذیه کودک در دوران نقاهت

دوران نقاهت زمانی شروع می‌شود که علائم بیماری به تدریج از بین رفته و بیمار رو به بهبودی می‌رود.برخلاف دوران بیماری که کودک بسیار بی‌اشتهاست،در دوران نقاهت،به ‌طور واضح اشتهای او بیشتر می‌شود.این زمان بهترین فرصت برای جبران وزن از دست رفته کودک است که باید حتماً از این فرصت استفاده کرده و به او غذای بیشتری بدهید.
به خاطر داشته باشید که در دوره نقاهت:
* تعداد وعده‌های غذای کودک را بیشتر کنید (‌به جای 5وعده،6 وعده غذا به کودک بدهید)
* در هر وعده غذا، نسبت به قبل مقدار غذای بیشتری به کودک بدهید.
* غذای کودک را نسبت به قبل مقوی‌تر تهیه کنید. انرژی غذای کودک را می‌توانید با افزودن یک قاشق مرباخوری کره یا روغن،افزایش دهید.

صفحه 20 از 43: « پیشین 1 ... 19 20 21 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا