صفحه 25 از 43: « پیشین 1 ... 24 25 26 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#241 Posted: 15 Dec 2011 14:51

بی‌اشتهایی

● علائم :
یک کودک مریض تقریباً همیشه از خوردن غذا خودداری می‌کند. بی‌اشتهایی از نشانه‌های عمومی بدحالی است و اغلب با تب همراه می‌باشد. همچنین می‌تواند نشانه‌ای از اختلال در معده و روده‌ها مانند التهاب معده و روده (Gastroenteritis) و یا گلودرد (چون بلع را دردناک می‌کند) باشد. اختلال‌های جزیی مانند بیماری مسافرت معمولاً اشتهای کودک را می‌گیرد اما موقتی است. اگر کودک شما یک وعده غذا نخورد آنرا نشانه‌ای از یک بیماری ندانید. گاهی اوقات در سر وعده‌های غذا اختلاف سلیقه پیش می‌اید و این کاملاً طبیعی است و کودک شما در وعده‌های بعدی غذا اشتهایش را مجدداً نشان می‌دهد.

بی‌اشتهایی

● آیا خطرناک است؟
اگر کودک بمدت ۲۴ ساعت غذا نخورد و شما دلیل این بی‌اشتهایی را ندانید آنموقع جای نگرانی دارد.
● ابتدا چه کار باید بکنیم؟
۱) اگر کودک شما یک روز غذا نخورد و فقط مایعات زیاد بنوشد دمای بدنش را اندازه گرفته و گلویش را برای ورم لوزه‌‌ها نگاه کنید. با دسته تمیز یک قاشق زبان وی را به آرامی به پائین فشار داده و از وی بخواهید یک آ طولانی بگوید. شایع بخاطر التهاب لوزه‌ها مشکل بلع داشته باشد.
۲) ببینید آیا گوش درد دارد. زیرا درد ناشی از عفونت گوش میانی می‌تواند وی را از خوردن
غذا باز دارد.
۳) در صورتیکه درد شکم دارد از نظر ورم آپاندیس قسمت پائین راست شکم را امتحان کنید.
۴) ببینید آیا کودک هنگام ادرار کردن درد می‌کشد در اینصورت می‌تواند نشانه عفونت دستگاه ادراری باشد.
۵) اگر دمای بدن کودک طبیعی باشد و شما هیچ نشانه‌ای از بیماری مشاهده نمی‌کنید مقادیر زیادی مایعات به او بنوشانید.
● آیا مشورت با دکتر لازم است؟
اگر بی‌اشتهایی بمدت ۲۴ ساعت ادامه یابد و هیچ نشانه دیگری همراه آن نباشد مراجعه به دکتر لازم است.
● دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟
دکتر به معاینه کودک شما خواهد پرداخت تا ببیند آیا دلیلی جسمی برای از دست رفتن اشتها وی وجود دارد. اگر به چیزی پی نبرد احتمالاً کودک را زیرنظر خود خواهد گرفت.
● شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟
حتماً مواد غذایی لازم را که با مایعات آمیخته‌اید به وی برسانید. برای مثال پودر گیاهک گندم و یا زرده تخم‌مرغ را با شیر مخلوط نموده و باو بدهید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#242 Posted: 15 Dec 2011 14:52

بوتولیسم - مسمومیت با سم بوتولینوم

ـ نشانه‌ها:
۱. تهوع
۲. اسهال
۳. دل درد
۴. دو تا دیدن اجسام (۱۲ تا ۴۸ ساعت پس از شروع دل درد)
۵. باز ماندن مردمک چشم
۶. اشکال در سخن گفتن، بلعیدن و تنفس
۷. فلج

بوتولیسم - مسمومیت با سم بوتولینوم

ـ مهم:
مسمومیت بوتولیسم می‌تواند باعث مرگ شود، اگر به بوتولیسم مشکوک شدید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
ـ مراقبت خانگی:
ندارد، بلافاصله به پزشک خود تلفن کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. به اطفال زیر دو سال، هیچ‌گاه غذای نشسته، پخته نشده یا میوه با پوست یا غذای نیم‌پز ندهید.
۲. به کودکان زیر دو سال عسل ندهید.
۳. از کنسروهای آسیب‌دیده و باد کرده استفاده نکنید.
۴. کنسروهای گوشت و ماهی و سبزیجات را قبل از مصرف به مدت ده دقیقه در آب، بجوشانید.
۵. به‌خاطر داشته باشید که غذاهای آلوده به سم بوتولینوم، ظاهر، طعم و بوی طبیعی دارند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#243 Posted: 15 Dec 2011 14:52

بلع اشیاء

ـ نشانه‌های اورژانس:
۱. بند آمدن نفس
۲. عدم توانائی نفس کشیدن یا فریاد کردن
ـ درمان اورژانس:
۱. به اورژانس تلفن کنید.
۲. به بخش خفگی مراجعه کنید.

بلع اشیاء

ـ نشانه‌های دیگر:
۱. عق زدن
۲. درد در گلو یا سینه
۳. اشکال در بلع
۴. دل درد
۵. استفراغ
ـ مراقبت خانگی:
۱. سریعاً پزشک را خبر کنید.
۲. تا وقتی‌که شیء بلعیده شده دفع شود، مدفوع را امتحان کنید. اگر تا یک هفته دفع نشد پزشک را خبر کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. اگر شیء در مری (لوله غذائی) گیر کرده باشد، باید ظرف چند ساعت به وسیله پزشک خارج شود.
۲. برای دفع شیء گیر کرده به کودک ملین ندهید.
۳. هیج داروئی برای راحت کردن عبور یک جسم گیر کرده در لوله گوارش وجود ندارد.
۴. اشیاء کوچک را از دسترس نوزادان و کودکان نوپا خارج کنید. اسباب‌بازی‌ها را وارسی کنید تا اگر قسمتی از آنها قابل بلعیدن باشد، مراقب باشید کودک آن قسمت را در دهان نکند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#244 Posted: 15 Dec 2011 14:53

بریدگیها و خراشیدگیها

● علائم :
به آسیب و جراحتی که پوست و بافت زیر آنرا پاره کند بطوریکه منجر به خونریزی گردد بریدگی گویند. اگر سطح پوست پاره نشود و فقط خط خوردگی جزئی بر آن وارد آید بطوریکه رگهای خونی زیر سطح پوست مقدار مختصری خون بیرون بدهند به آن خراش می‌گویند. بریدگیهای مختصر و خراشها را می‌توان در منزل مداوا کرد و باید طوری پانسمان شوند که میکروبها قادر نباشند در آن داخل شوند و عفونت ایجاد کنند بهترین پانسمان برای بریدگی یا خراش عبارت است از تکه‌ای گاز استریل که بر روی محل آسیب دیده می‌گذارند و آنرا با نوار چسب طوری می‌بندند که هوا بتواند به زخم برسد از نوارهای چسب زخم می‌توان برای جمع‌کردن و نگهداشتن کناره‌های بریدگی و جلوگیری از بجا ماندن شکاف استفاده کرد.

بریدگیها و خراشیدگیها

● آیا خطرناک است؟
بندرت اتفاق می‌افتد که بریدگیها و خراشیدگیها نیاز به کمک خواستن از پزشک داشته باشند. اما اگر بریدگی عمیق باشد (مثلاً بر اثر میخ، خار یا حیوان) خطر کزاز یا عفونت دیگر وجود دارد و اگر خونریزی شدید باشد ممکن است شوک دست دهد و شما به کمکهای پزشکی نیاز پیدا کنید.
● ابتدا چه کار باید بکنیم؟
▪ برای زخمهای بزرگ و همراه با خونریزی:
۱) باید فوراً کودک خود را به نزدیکترین مرکز اورژانس ببرید اما قبل از رفتن، با یک پارچه تمیز، محکم به روی زخم فشار آورید. (وحتی اگر هیچ چیزی ندارید با دست خود زخم را فشار دهید).
۲) عضو آسیب دیده را بلند کنید تا جریان خون در آنجا کند شود. کودک خود را بخوابانید.
۳) یک پانسمان استریل را روی بریدگی بگذارید و آنرا درست روی زخم گره بزنید تا به آن فشار آورد و سپس بدنبال کمک پزشکی بروید.
▪ برای زخم کوچک یا خراش:
۱) عضو آسیب دیده را زیر شیر آب سرد بگذارید یا با صابون و آب و یا لوسیون ضد عفونی کننده آنرا شستشو دهید.
۲) پوست را خشک کنید. برای آنکه بریدگی بخوبی بهبود یابد و شکاف از خود بجای نگذارد با چسب زخم کنارهای بریدگی را بطرف هم جمع کنید. در صورت لزوم از یک پانسمان استریل استفاده نمائید آنرا بر روی موضع آسیب دیده قرار داده و با نوار چسب آنرا در محل محکم کنید.
● آیا مشورت با دکتر لازم است؟
اگر زخم بزرگ است و یا خونریزی بعد از ده دقیقه فشار همچنان ادامه دارد. اگر زخم روی صورت است، و یا اگر زخم عمیق بوده و خونریزی می‌کند، اگر زخم کثیف است و در آن جسم خارجی است که شما نمی‌توانید آنرا خارج کنید، اگر پهنای زخم زیاد است، اگر زخم عمیق است ولی فقط یک سوراخ کوچک در سطح پوست دارد و یامحل زندگی کودک در جایی است که اسبها و حیوانات در آنجا نگهداری می‌شوند و خاک‌آلوده و کثیف است حتماً به دکتر مراجعه کنید. اگر بعد از یک یا دو روز متوجه رگه‌های قرمزی شدید که از زخم گسترش پیدا کرده‌اند احتمالاً نشانه عفونت است و تماس با دکتر الزامی می‌باشد.
● دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟
دکتر زخم را تمیز کرده و آنرا در صورت لزوم با بیحسی موضعی بخیه خواهد زد هر نوع زخم روی صورت برای به حداقل رساندن بجا ماندن آثار زخم بخیه زده میشود.
اگر خونریزی باز نایستد احتمالاً یک رگ خونی پاره شده است دکتر تحت بیحسی با چند بخیه آنرا کنترل خواهد کرد.
اگر زخم عمیق همراه با کثافت و آلودگی باشد دکتر از شما راجع به آخرین تزریق واکسن کزاز سوال خواهد کرد و اگر تردید وجود داشته باشد تزریق واکسن کزاز انجام خواهد شد.
چنانچه نشانه‌ای از عفونت بچشم بخورد ناحیه را با پانسمان آنتی بیوتیک پوشانده و ممکن است آنتی بیوتیک خوراکی نیز برای ریشه‌کنی عفونت تجویز کند.
● شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟
پانسمان را هر روز عوض کنید دکتر ممکن است به شما توصیه کند که شبها هنگام خواب پانسمان را بردارید تا با قرار گرفتن در هوا زودتر بهبودی یابد.
هنگام عوض کردن پانسمان به وجود هر نوع قرمزی منتشر توجه کنید چنانچه متوجه آنها شدید بلافاصله دکتر را خبر کنید.
خراشیدگیها غالباً محل وسیعتری را در بر می‌گیرند و شاید حمایت از آن در برابر دستکاری یا مالیدن لازم باشد از یک نوار گاز خشک استفاده کنید و آنرا روی زخم گذاشته و با چسب در محل محکم کنید. چسبهای زخم را مستقیماً روی زخم بگذارید هنگام برداشتن درد شدیدی تولید می‌کند.
یک مشت نمک را در آب حمام بچه بریزید تا پوستش تمیز شده و عفونت برطرف شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#245 Posted: 15 Dec 2011 14:53

بریدگی‌ها

ـ نشانه‌ها:
۱. شکاف در پوست
۲. خونریزی
ـ مراقبت خانگی:
۱. نخست سعی کنید جلو خونریزی را بگیرید. برای این کار ده دقیقه به وسیله گاز استریل یا یک پارچه تمیز بر روی زخم فشار دهید.

بریدگی‌ها

۲. اگر خونریزی متوقف نمی‌شود، سریعاً به یک مرکز پزشکی مراجعه کنید.
۳. اگر خونریزی متوقف شده است، قسمت آسیب‌دیده را با آب و صابون بشوئید و زخم را معاینه کنید تا در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید. اگر زخم عمقی‌تر از سطح پوست است، اگر لبه‌های ناهموار دارد و یا اگر عمیقاً کثیف است و یا اگر زخم در قسمتی است که به‌طور مداوم حرکت می‌کند (مانند نزدیک مفاصل و یا قسمت‌هائی از صورت) به پزشک مراجعه کنید. اگر در مورد شدت وخامت زخم اطمینان ندارید، از پزشک بپرسید.
ـ در مواردی که می‌توان بریدگی را در منزل درمان کرد:
۱. یک داروی ضدعفونی غیر سوزاننده به‌کار ببرید.
۲. با باندهای پروانه‌ای چسبنده لبه‌های زخم را به یکدگیر نزدیک کنید.
۳. زخم را با گاز استریل بپوشانید و برای جلوگیری از عفونت، زخم را باندپیچی کنید.
۴. هر روز زخم را برای دیدن نشانه‌های عفونت بازرسی کنید.
۵. باندهای پروانه‌ای را تنها هنگامی بردارید که زخم کاملاً التیام یافته است (معمولاً هفت تا ده روز بعد)
ـ موارد احتیاط:
۱. از شریان‌بند جهت جلوگیری از خونریزی استفاده نکنید.
۲. هر زخمی که بخیه می‌خواهد، باید هرچه سریع‌تر توسط پزشک دیده شود. ترجیحاً باید این کار در کمتر از ۸ ساعت انجام گیرد. با این‌که بعضی از زخم‌ها می‌‌توانند تا ۲۴ ساعت بعد بخیه زده شوند، هرچه سریع‌تر این کار انجام گیرد بهتر است.
۳. اگر زخم علائم عفونت را نشان داد (قرمزی، بادکردگی، تخلیه چرک یا خطوط قرمز که از زخم به اطراف می‌آیند( به پزشک مراجعه کنید.
۴. اطمینان حاصل کنید که کودک شما یادآورهای کزاز را طبق دستور پزشک تزریق کرده است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#246 Posted: 15 Dec 2011 14:53

برونشیت

نشانه‌ها:
۱. سرفه‌ خشک و کوتاه
۲. تب
۳. احساس گرفتگی و درد در مرکز سینه
۴. بی‌اشتهائی
۵. ضعف عمومی و احساس ناراحتی
۶. صدای خرخر هنگام تنفس

برونشیت

در برونشیت، غشای‌های مخاطی که لوله‌های برونشی را (لوله‌هائی که هوا را به ریه‌ها می‌برند) در برمی‌گیرد، ورم می‌کند و باعث ترشح مقدار زیادی مایع می‌شود که در نهایت به انسداد این لوله‌ها و کاهش جریان هوا می‌انجامد.
ـ مراقبت خانگی:
۱. زمانی که کودک تب دارد و شدت سرفه زیاد است، باید استراحت کند.
۲. برای تسکین درد و تب از استامینوفن استفاده کنید.
۳. می‌توان از قطره‌های بینی مثل فنیل‌افرین یا اکسی متازولین استفاده کرد.
۴. استفاده از بخور می‌تواند تنفس را آسان‌تر کند.
۵. به کودک، مقدار زیاد مایعات بدهید.
ـ موارد احتیاط:
۱. اگر طرفین سینه درد می‌کند، به پزشک مراجعه کنید.
۲. اگر هنگام سرفه در خلط بیمار خون دیده شد، به پزشک مراجعه کنید.
۳. اگر پس از سه تا چهار روز وضع کودک بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.
۴. به کودک مبتلا به برونشیت، شریت‌های ضداحتقان (دکنژستانت) ندهید.
۵. اگر کودک بیش از یک بار در سال مبتلا به برونشیت می‌شود، با پزشک مشورت کنید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#247 Posted: 15 Dec 2011 14:54

برداشتن لوزه و لوزه سوم

بارها با پدران و مادرانی مواجه ‌شده‌ام که حرفشان این بوده است، ما را از سردرگمی نجات دهید. پزشک اطفال مخالف عمل - پزشک گوش، گلو و بینی موافق عمل - خاله، عمه، دایی و عمو می‌‌گویند خداوند که لوزه و لوزه سوم را آفریده حتما حکمتی داشته است - شیادان هم می‌‌گویند با (تل) درآوردن مشکل کودک حل می‌‌شود اما واقعیت این است، آنان که آگاه‌ترند موفق‌ترند. اول با هم شیادان (تل) در‌آور، که گاهی قادرند افراد با تحصیلات عالی را فریب دهند در زباله‌دان تاریخ انداخته و بعد به اعتقادات خاله، عمه، دایی و عمو احترام گذاشته و می‌‌گوییم درست است.

برداشتن لوزه و لوزه سوم

خداوند که لوزه و لوزه سوم را آفریده حکمتی داشته است. آفرینش چشم هم حکمتی داشته است، اما وقتی لازم شود یک چشم انسانی را برای سلامت سایر اعضاء و ادامه زندگی از حدقه خارج می‌‌نماییم. پس هر آمدنی حکمتی دارد و هر رفتنی هم حکمتی.
آمدن شما به اختیار خودتان نبوده است، ولی رفتن شما به درجات قابل ملاحظه‌ای در اختیار شماست. مهم دانستن حکمت از دست دادن است، چرا باید از دست بدهم؟ حکمت از دست دادن یا برداشتن لوزه و لوزه سوم این است که متخصص گوش، گلو و بینی فواید و زیان‌های باقی بودن لوزه و لوزه سوم را با نبودنش در ترازوی سال‌ها تجربه و دانش تخصصی گزارده و اظهار می‌‌دارد عدمش وجود دارد. گاهی لوزه سوم کودک ده ماهه و گاهی هم لوزه یک انسان شصت ساله را عمل می‌‌کنیم. هنگامی که فرزندتان با مشکل لوزه و لوزه سوم مواجه است، روش علمی و عاقلانه این است که مدت شش ماه تحت‌نظر یک پزشک متخصص گوش، گلو و بینی باشد و از این شاخه به آن شاخه پرواز نکنید.
مشاهدات خود را بدون افراط و تفریط بیان کرده و به پزشک معالج اعتماد کنید. گاهی یک دوره درمان آنتی‌بیوتیکی مناسب همراه با رعایت بهداشت دهان، دندان، بینی، زبان و گلو و تغییر عادات غذایی مشکل برطرف می‌‌شود.
در این مدت جزییات شرح حال و معاینه فیزیکی مکرر خیلی از مسایل را بر متخصص گوش، گلو، بینی روشن می‌‌کند و این روشن‌بینی کمک بسیار بزرگی در تصمیم‌گیری جراح می‌‌باشد.
عمل لوزه و لوزه سوم یک اورژانس نیست. بیمار، والدین و پزشک هر سه زمان کافی در اختیار دارند که به بررسی بپردازند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#248 Posted: 15 Dec 2011 14:54

بچه‌های آفتاب

بچه‌ها، به طور متوسط، ۳ برابر بزرگ‌ترها در معرض نور آفتابند. کودکان، بر اساس تخمین آکادمی ‌درماتولوژی آمریکا (AAD) تقریباً۸۰‌درصد اوقاتشان را تا سن ۱۸ سالگی، به طور مستقیم یا غیر مستقیم، با آفتاب در تماس هستند و بر اساس این محاسبات، احتمال این‌که یک کودک ۳ ساله به سرطان پوست دچار شود، تقریباً ۵ برابر احتمال ابتلای یک بزرگسال به این سرطان است. حالا سؤال این است که پدر و مادرها چگونه می‌توانند احتمال ابتلای فرزندشان به مشکلات پوستی، و به ویژه سرطان‌های پوستی، را کاهش دهند؟

بچه‌های آفتاب

۱) حتی وجود یک یا دو تاول که بر اثر آفتاب‌سوختگی روی بدن کودکان ایجاد ‌شود، می‌تواند نشان‌دهنده استعداد کودک برای ابتلا به سرطان پوست و ملانوما در طول زندگی‌اش باشد.
۲) فکر نکنید که کودکان در اثر آفتاب نمی‌سوزند؛ حتی کودکانی که پوست تیره دارند نیز می‌توانند دچار آفتاب‌سوختگی شوند.
۳) هر کودکی که در مقابل نور خورشید محافظت نشود، احتمال ابتلایش به سرطان پوست و پیری زودرس پوست بالا می‌رود. توصیه می‌شود کودکان و بزرگ‌ترها حتی‌الامکان بین ساعات ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند. از آن‌جا ‌که انعکاس نور خورشید حتی در مناطق سایه‌دار نیز وجود دارد، استفاده از ضد آفتاب در هر مکانی ضروری است.
۴) کودکان زیر ۶ ماه باید مدت خیلی کوتاهی در معرض آفتاب قرار بگیرند و اگر مجبور شدید آن‌ها را برای یک مدت طولانی در مقابل آفتاب قرار بدهید، حتماً از لباس‌هایی استفاده کنید که جلوی نور آفتاب را بگیرند و تشویقشان کنید از کلاه‌های لبه‌دار استفاده کنند تا روی صورتشان سایه بیندازد. استفاده از عینک‌های آفتابی دارای فیلترهای اشعه ماوراءبنفش (UV) هم توصیه می‌شود.
۵) برای کودکان بالای ۶ سال می‌توانید از ضد آفتاب‌های با SPF بالای ۱۵ استفاده کنید.
۶) استفاده منظم از ضد آفتاب‌ها برای افراد زیر ۱۸ سال، تا۷۸ درصد احتمال بروز سرطان پوست را در سنین بالاتر، کاهش می‌دهد. والدینی که می‌خواهند قبل از ۶ ماهگی برای کودکان خود از ضد آفتاب استفاده کنند، حتماً باید قبل از این کار با یک متخصص پوست مشورت کنند.
۷) ضد آفتاب را ۳۰ دقیقه قبل از تماس با آفتاب، به صورت کودک بمالید و هر ۲ تا ۳ ساعت یک‌بار آن را تجدید کنید.
۸) در صورتی که کودک شما در تماس با آب است، حتماً از ضد آفتاب‌های با SPF ۳۰ یا بالاتر استفاده کنید.
۹) کودکان باید از کلاه و لباس‌های پوشیده استفاده کنند و پوشیدن تنها یک تی‌شرت سفید کافی نیست. پوشیدن یک پیراهن روشن و خیس هیچ تفاوتی با نپوشیدن آن پیراهن ندارد. استفاده از لباس‌های تیره آستین‌بلند توصیه می‌شود.
۱۰) بعضی کارخانه‌ها، لباس‌های ضد آفتاب تولید می‌کنند. حتی مواد شوینده‌ای که دارای SPF هستند نیز وجود دارند. می‌توانید از آن‌ها برای کودکانتان استفاده کنید.
۱۱) خلاصه این‌که، برای محافظت از کودکانتان در مقابل آفتاب، توصیه می‌شود از کلاه‌های لبه‌دار، لباس‌های آستین‌بلند و عینک‌های ضد آفتا ب استاندارد برای آن‌ها استفاده کنید و در حوالی ظهر، آن‌ها را بیرون نبرید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#249 Posted: 15 Dec 2011 14:55

بثورات

● علائم : جوشهای پوستی
بثورات یا جوش پوست و نشانه‌ای از عفونت در پوست یا جای دیگر میباشد. همچنین می‌تواند یک واکنش آلرژیک به چیزی روی پوست یا بخشی از واکنش بدن در برابر یک ماده شیمیایی تحریک آور و یا آسیب فیزیکی بشمار آید.

بثورات

بسیاری از بیماریهای عفونی دوران کودکی مانند آبله مرغان، سرخجه و سرخک همراه با بثورات هستند، جوشهای موضعی غالباً بر اثر عفونتهای جلدی نظیر گال یا قارچهای پوستی بوجود می‌آیند. کودکی که نسبت به یک دارو حساسیت دارد موقع مصرف آن جوش در می‌آورد گزنه‌ها و برخی دیگر از گیاهان وقتیکه لمس می‌شوند ایجاد جوش می‌کنند.
بیماری پوستی بنام پورپورا مانند جوش است اما بر اثر اختلال خونی پدید می‌آید. اگر عمل انعقاد خون بدرستی انجام نپذیرد خونریزیهای کوچکی در پوست بصورت نقطه‌های ریز اتفاق می‌افتد.
این لکه‌ها خارش ندارند و تغییری در بافت پوست بوجود نمی‌آورند. پورپورا را می‌توان از دیگر جوشها با فشار دادن یک لیوان آبخوری بر روی آنها تشخیص داد اگر بعد از این عمل نشانه‌ها هنوز باقی ماندند پورپورا است. یک جوش پورپورایی می‌تواند بر اثر عفونت یا حساسیت در برابر برخی داروها ایجاد شود.
● آیا خطرناک است؟
خود جوشهای پوستی بندرت ایجاد خطر می‌کنند هر چند تحریک کننده هستند اما هرگز نباید وجود یک جوش را ساده بگیرید زیرا ممکن است بیماری خطرناکی پشت آنها پنهان باشد. مخصوصاً بثورات پورپورایی می‌تواند نشانه‌ای از اختلال جدی مانند لوسمی، هپاتیت (ورم کبد)، یا مننژیت و نیز حساسیت به دارو باشد.
● ابتدا چه کار باید بکنیم؟
۱) جستجو کنید که آیا جوش بر بدن کودکتان هست و یا به بخشهای دیگری از بدن سرایت کرده است. در اینصورت شاید دچار آبله مرغان، سرخک یا سرخجه شده باشد.
۲) ببینید کودک تب دارد یا نه. دمای وی را اندازه بگیرید.
۳) ببینید آیا کودک چیز تازه‌ای خورده است (مانند حلزون یا توت فرنگی) و یا اینکه جدیداً برای وی دارو تجویز شده است (مثل پنی سیلین).
۴) توجه کنید که کودک نشانه‌هایی از عفونت جلدی را دارد یا خیر مخصوصاً اگر پوست بین انگشتان وی خارش داشته باشد که می‌تواند گال باشد.
۵) یک لیوان آبخوری را از بغل مانند شکل، روی پوست کودک فشار دهید اگر جوش قابل رویت بود نشانگر پورپورا است.
۶) اگر جوش خارش دارد از لوسیون کالامین برای تسکین آن استفاده کنید.
● آیا مشورت با دکتر لازم است؟
برای تشخیص دقیق نوع جوش بلافاصله دکتر را مطلع سازید اگر جوش پورپورا باشد و بچه دچار تب است مراجعه به دکتر ضرورت دارد زیرا این دو نشانه می‌توانند مربوط به مننژیت باشند.
● دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟
دکتر برای تعیین علت جوش به معاینه کودک شما می‌پردازد و سپس اقدام بمعالجه می‌نماید.
اگر جوش از نوع پورپورا باشد برای تعیین علت آن، آزمایش خون می‌نویسد.
● شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟
اگر جوش بخارد آنرا با جوش شیرین و آب شستشو دهید تا خارش آن برطرف شود.
پوست کودک خود را برای کاهش تحریک، سرد نگهدارید.
کودک را از خاراندن جوش بازدارید. دستهای وی را تمیز و ناخن‌هایش را کوتاه کنید تا اگر خود را خاراند به جوش آسیب نرسد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#250 Posted: 15 Dec 2011 14:55

بازی کردن، آنقدرها هم بد نیست!

امروزه بازی‌های کامپیوتری و به طور کلی، بازی‌های ویدئویی وقت‌های تلف شده و مفید بسیاری از جوانان سراسر دنیا را از آن خود کرده است. بی‌شک می‌توان گفت، محبوبیتی که این بازی‌ها در دهه اخیر به دست آورده‌اند، به آنها نسبت به بسیاری از وسایل سرگرمی دیگر مانند تلویزیون برتری داده است.

بازی کردن، آنقدرها هم بد نیست!

به نظر بسیاری از پدران و مادران و حتی روانپزشکان، این سرگرمی نه تنها فایده‌ای برای ذهن ندارد بلکه عنصری مخرب برای توانایی‌های ذهن مانند هوش محسوب می‌شود اما در واقع ساعت‌هایی که با بازی سرگرم می‌شویم، زیاد هم تلف نمی‌شود. نظریه تازه‌ای وجود دارد که می‌گوید بعضی از باز‌ی‌هایی که در گیم‌نت‌ها طرفداران بی‌شماری دارند، می‌توانند مغز انسان را زیرک‌تر و باهوش‌تر کنند.
تحقیقات جدید محققان دانشگاه روچستر نشان می‌دهد که جوانانی که در بازی‌های سریعی مثل ماشین‌سواری و تیراندازی‌های سریع و دقیق مهارت دارند، از قوه بصری بهتری نسبت به دیگر جوانان برخوردارند. این تحقیقات فرضیه تخریب قوه تخیل به‌وسیله بازی‌های ویدئویی را تا حدودی رد می‌کند و حتی نشان می‌دهد، کسانی که بازی نمی‌کنند ولی این شیوه بازی کردن را یاد می‌گیرند، قوه بصری خود را تقویت می‌کنند. دلیل مشخصی برای این تاثیرات نمی‌توان ذکر کرد. محققان می‌گویند باید کارهای تحقیقاتی بیشتری در این باره صورت گیرد. آنها می‌گویند با یافتن علل این تاثیرات، می‌توان به بیماران چشمی کمک کرد و به سربازان نیز چگونگی مبارزه کردن را یاد داد.
کرت اسکویر یکی از طراحان معروف این بازی‌ها می‌گوید: <بعضی از مردم فکر می‌کنند، بازی‌های کامپیوتری از کودک، یک ابرنابغه می‌سازد یا‌ یک روانی. او می‌گوید: ‌<به احتمال زیاد این به واقعیت نزدیک است، چون در این بازی‌ها بیشتر از قوه بصری استفاده می‌شود و بیشتر اطلاعات اکتسابی از راه قوه بصری به دست می‌آید.>
سربازانی که در دوران نوجوانی و کودکی خود با بازی‌های کامپیوتری سرگرم بوده‌اند، در انجام کارهای جاسوسی و مخفی کاری، مهارت بیشتری داشته‌اند. ستوان راسل شیلینگ می‌گوید: <کسانی که در بازی‌هایی با موضوع سربازی مهارت داشته‌اند، با محیط سربازخانه بهتر آشنا شده‌اند و با تعلیمات نظامی در این محیط بهتر کنار آمده‌اند.>
مطالعات دانشگاه روچستر از ۱۶ مرد در سنین ۱۸ تا ۲۳ سال آزمایش‌هایی همچون میزان چشمک زدن، میزان عکس‌العمل در مقابل اتفاقات و حتی میزان ضربان قلب در اتفاقات غیرمنتظره به عمل آوردند که نشان می‌دهد، تمام کسانی که اهل بازی‌های هیجان‌انگیز کامپیوتری بودند، بهتر از بقیه عمل می‌کردند. بد نیست به گروه دیگری از این بازی‌ها مانند بازی‌های ماجراجویانه (Adventore) هم اشاره کنیم. این بازی‌ها خشونت و تحرک زیادی ندارند و صرفا دارای معماهای پیچیده برای باز کردن ذهن و افزایش خلاقیت هستند. این نوع بازی‌های مغز که از آن میان می‌توان به سری بازی‌های (myst) اشاره کرد، مغز انسان را وارد مرحله‌ای از حل معماها کرده و به‌ این وسیله موتور مغز را روشن می‌کنند. به عقیده محققان، این گونه بازی‌ها از بهترین انواع آن برای پرورش مغز است که متاسفانه روز به روز از طرفداران آن کاسته می‌شود.‌

صفحه 25 از 43: « پیشین 1 ... 24 25 26 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا