صفحه 33 از 43: « پیشین 1 ... 32 33 34 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#321 Posted: 15 Dec 2011 17:07

تب یونجه و حساسیت‌های دیگردر کودک

حساسیت‌های بینی، اغلب به علت واکنش نسبت به مواد استنشاقی هستند. اگر چنین واکنشی فقط در یک زمان مشخص از سال اتفاق بیفتد معمولاً تب یونجه است که حساسیت نسبت به گرده‌های درختان، گیاهان و علف‌های هرزه می‌باشد. (گردهٔ گل‌ها معمولاً بسیار سنگین هستند و بنابراین، نمی‌توانند استنشاق شده یا به‌صورت ذرات معلق در هوا باقی بمانند).

تب یونجه و حساسیت‌های دیگردر کودک

اگر حساسیت بینی در تمام طول سال وجود داشته باشد، ممکن است در اثر گرد و غبار منزل، قارچ‌ها و پرهای متکا و غده و یا ماکیان ایجاد شود همچنین حساسیت بینی می‌تواند واکنش نسبت به شوره بدن حیواناتی نظیر گربه، سگ، اسب یا گاور باشد. شورهٔ گاو یا اسب می‌تواند در تار و پود موهای فرش‌هائی که از موی اسب یا گاو ساخته می‌شود، وجود داشته باشد. حساسیت بینی، معمولاً به وسیلهٔ شورهٔ خوکچه هندی، همستر (نوعی موش با گونه‌های کیسه مانند برای جویدن) موش صحرائی یا موش خانگی به‌وجود نمی‌آید. حساسیت‌های بینی، ندرتاً واکنش نسبت به غذا، نوشابه‌ها یا داروها می‌باشند.
ـ علائم و نشانه‌ها:
علائم عمده عبارتند از: احتقان (گرفتگی و پرخونی) بینی، سرفه، ترشحات زلال و رقیق از بینی و خارش بینی. کودک مرتباً بینی‌اش را می‌مالد. مخاط داخل بینی به‌جای صورتی، رنگ پریده یا سفید است. ممکن است چشم‌ها نیز گرفتار شوند احتقان سینوس‌ها موجب سردرد می‌شود ممکن است. در گوش‌ها احساس گرفتگی و درد پیدا شود. اگر در لولهٔ استاش که بینی را به گوش‌ها متصل می‌کند، احتقان پیدا شود، کودک موقتاً شنوائیش را از دست خواهد داد. ممکن است در اثر انسداد جریان خون به وسیلهٔ مخاط متورم، دایره‌های آبی رنگی در زیر چشم پیدا شود. کودک ممکن است خرخر کند و از خستگی شکایت داشته باشد. همچنین، کودکی که حساسیت دارد، همیشه هنگام بو کشیدن دستش را زیر دماغش می‌مالاند.
اگر داروهای ضد هیستامین خوراکی که پزشک تجویز می‌کند، علائم را سریعاً برطرف کنند، نشان می‌دهد که احتقان بینی در اثر حساسیت است نه عوامل دیگر. عفونت‌های ثانویه باکتریائی، عوارض عمدهٔ تب یونجه هستند. علائم یک عفونت باکتری ثانویه عبارتند از: تب، گوش درد خفیف تا شدید، تورم غدد لنفاوی گردن و احتمالاً ترشحات زرد، سبز یا شیری از بینی.
ـ مراقبت خانگی:
پیش از دادن دارو به کودک، با پزشک مشورت کنید. معمول‌ترین داروهائی که استفاده می‌شوند آنتی‌هیستامین‌های خوراکی هستند. مواد ضداحتقانی خوراکی که افدرین، سودوافدرین یا فنیل پروپانولامین دارند، می‌توانند تا حد بیشتری باعث بهبود علائم شوند.
تا حد امکان سعی کنید از مواجههٔ کودک با موادی که واکنش‌های حساسیتی بینی ایجاد می‌کنند جلوگیری شود. (شوره سگ یا گربه‌ای که فقط یک‌بار به خانه وارد شده است، می‌تواند تا شش هفته در خانه باقی بماند) جهت جلوگیری از ورود گرده‌های گل به داخل خانه پنجره‌ها را بسته نگه دارید و یا این‌که در صورت امکان، از تهویهٔ مطبوع استفاده کنید. کانال‌های هوای گرم در محل ورود به اتاق باید صافی داشته باشند، تا جلو ورود غبار به اتاق گرفته شود.
از بالش‌هائی استفاده کنید که در آن مواد حساسیت‌زا به‌کار نرفته باشد و خانه را تا حد امکان خشک و عاری از رطوبت نگه دارید.
ـ موارد احتیاط:
از مصرف مکرر قطره‌های بینی ضد احتقانی و اسپر‌ی‌های بینی خودداری کنید. این کار می‌تواند موجب بدتر شدن احتقان بعد از دورهٔ کوتاه بهبودی علائم شود.
ـ درمان پزشکی:
پزشک برای تشخیص بیماری، به امتحان بینی کودک و آزمایش ترشحات بینی برای بررسی نوعی از سلول‌های سفید خون به نام ائوزینوفیل می‌پردازد. پزشک یا با بررسی شرح حال کودک، مادهٔ حساسیت‌زا را پیدا خواهد کرد و یا دستور انجام تست‌های پوستی خواهد داد. در بعضی موارد، برنامه‌های حساسیت‌زدائی اجرا می‌شود تا حساسیت کودک نسبت به این مواد کم شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#322 Posted: 15 Dec 2011 17:08

تب خال در کودک

تب خال یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که در اثر ویروس تب خال نوع یک و دو ایجاد می‌شود. عفونت در اثر تماس مستقیم با یک شخص عفونت‌دار ایجاد می‌شود. هنگامی‌که علائم اولین حمله، برطرف شدند، ویروس به صورت غیر فعال به زندگی خود ادامه می‌دهد. هنگامی که مقاومت شخص کم شود (به‌عنوان مثال با تب، آفتاب سوختگی، خستگی یا فشار عاطفی) ویروس غیرفعال، فعال می‌شود. این حالت راجعه هر بار که مجدداً ظاهر شود، مسری است.

تب خال در کودک

عفونت ویروس تب خال نوع یک، معمولاً به صورت تب &#۷۸۲;تب خال دهانی&#۷۸۲; به‌ وجود می‌آید، یا اینکه چشم‌ها را گرفتار می‌کند. (هنگامی‌که این تب‌ خال‌ها داخل دهان باشد، به آن آفت دهانی و هنگامی‌که روی دهان باشد به آن، تاول‌های تبی می‌گویند). عفونت‌های نوع یک، قبل از سن چهار سالگی نادرند، ولی می‌توانند در هر سنی روی دهند. حمله آن معمولاً بین هفت تا ده روز طل می‌کشد.
&#۷۸۲; تب خال تناسلی&#۷۸۲; عفونتی است که توسط ویروس تب خال نوع دو ایجاد می‌شود. اغلب هنگامی که ضایعات روی اندام‌های تناسلی هستند و تماس جنسی صورت می‌گیرد، ویروس منتقل می‌شود. کودکی که از یک مادر دچار تب خال تناسلی به دنیا می‌آید، هنگامی‌که از مجرای تولد عبور می‌کند، دچار بیماری می‌شود. در چنین حالتی، پنجاه درصد احتمال دارد، نوزاد اختلالات عمدهٔ مادرزادی پیدا کند یا این‌که بمیرد.
ـ علائم و نشانه‌ها:
تب خال دهانی، موجب زخم‌های متعدد و دردناک غشاهای مخاطی و پوست ناحیهٔ دهان (لب‌ها، گونه‌ها، زبان و کام نرم) می‌شود. علائم همراه عبارتند از: لثه‌های قرمز و متورم و غدد لنفاوی متورم در گردن، تب کودک می‌تواند تا حد ۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد بالا برود. آفت‌های دهانی نیز ظاهر می‌شوند. (آفت‌های دهانی، زخم‌های باز و قرمزی هستند که ظاهر باز شده دارند ولی جوش‌های لثه از غشاهای مخاطی بیرون می‌زنند). هنگامی‌که آفت‌های دهانی به صورت تاول‌های تبی ظاهر می‌شوند، تاو‌ل‌ها با زرد زخم اشتباه می‌شوند (با این حال، تاول‌های تبی دردناک‌تر هستند). ولی ممکن است زرد زخم واقعاً روی تاول‌های تبی سوار شود و آنها را عفونی کند. عفونت‌های نوع یک می‌توانند موجب ایجاد زخم‌های دردناک روی کره چشم شوند. تب خال تناسلی، زخم‌های دردناک و تاول بر روی اندام‌های تناسلی ایجاد می‌کند.
ـ مراقبت خانگی:
در تب‌ خال‌های دهانی برای برطرف شدن درد، استامینوفن بدهید. به کودک غذاهای ساده و تسکین‌دهنده نظیر بستنی، دسرهای ژلاتینی و شیر بدهید. در کودک بزرگ‌تر، دهان را با محلول رقیق آب گرم و نمک بشوئید. آفت‌های دهانی در کودکان بزرگ‌تر، می‌تواند با پماد دندانی‌تر یا مسینولیون با محلول‌های غلیط بی‌حس کنندهٔ موضعی درمان شود. پمادهای آنتی‌بیوتیکی که برای تاول‌های تبی استفاده می‌شوند، از ترکیدن دردناک تاول جلوگیری می‌کنند و شانس ایجاد زرد زخم را کمتر می‌کنند. دیفمن هیدارمین یک مایع بیحس کننده موضعی است و مقادیر کم آن، روی ضایعه به تخفیف درد کمک می‌کند.
در تب خال تناسلی محلول‌های گرم به تخفیف التهال و درد کمک می‌کنند. داروئی وجود دارد که شدت حملات راجعه را کمتر می‌کند ولی این دارو هنوز در کودکان آزمایش نشده است.
ـ موارد احتیاط:
۱. تب خال کرهٔ چشم، یک حالت وخیم است. و باید سریعاً تحت نظر پزشک قرار گیرد.
۲. تب خال می‌تواند در نوزادان با شدت بیشتری ظاهر شود. بالغین و کودکانی که تب خال دارند، باید از نوزادان دور نگه داشته شوند. اگر نوزادی تب خال دارد، باید با پزشک مشورت کنید.
۳. هیچ درمانی برای تب‌ خال‌های راجعه وجود ندارد.
ـ درمان پزشکی:
پزشک برای درمان تب خال کره چشم، قطره‌های چشمی تجویر خواهد کرد. اگر کودکی که تب خال دارد، دهانش شدیداً زخم شده باشد، بستری شدن در بیمارستان لازم خواهد شد و بدین ترتیب مایعات داخل وریدی تا زمانی‌که کودک بتواند به خوبی مواد را ببلعد، جایگزین غذای کودک خواهد شد.
اگر مادری دچار تب خال تناسلی باشد، باید طبق نظر پزشک سزارین شود؛ تا در جریان تولد کودک به تب خال مبتلا نگردد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#323 Posted: 15 Dec 2011 17:08

تب چنگ گربه در کودک

تب چنگ گربه اغلب در اثر یک میکروب که احتمالاً یک ویروس است و با خراش کوچک یا گاز یک گربه ایجاد می‌شود و این در حالی است که خود گربه بیمار نیست. زخم در زمانی که انتظار می‌رود، التیام نمی‌یابد. یک تا دو هفته بعد هنوز قرمز است و گاهی مقدار کمی چرک در آن وجود دارد. یک تا شش هفته بعد از حادثه، غدد لنفاوی نزدیک زخم متورم، دردناک و قرمز می‌شوند. کودک، تب اندکی حدود (۷/۳۷ دهانی و یا ۳۹/۵ درجه سانتی‌گراد مقعدی دارد. به تدریج، غدد لنفاوی پاره می‌شوند و چرک بر روی پوست می‌ریزد.

تب چنگ گربه در کودک

ـ علائم و نشانه‌ها:
علائم به صورت خراش چنگ گریه یا گاز گربه است که التیام نمی‌یابد. در این حالت غدد لنفاوی بزرگ و سختند و تب مختصری وجود دارد زخم ممکن است چرکی باشد. تمایز آن از دیگر زخم‌های عفونی مشکل است.
ـ مراقبت خانگی:
خراش چنگ گربه و گازگرفتگی‌ها را بلافاصله برای پنج تا ده دقیقه با آب و صابون بشوئید و سپس از مواد ضدعفونی کننده استفاده کنید. اگر زخم عفونی شد، به پزشک مراجعه کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. بازی کودک با گربه بدون نظارت، می‌تواند هم برای کودک و هم برای حیوان خطرناک باشد.
۲. اجازه ندهید که کودک، گربه یا هر حیوان دیگری را اذیت کند.
ـ درمان پزشکی:
پزشک شما بیماری‌های دیگر را با انجام تست‌های خونی و کشت رد خواهد کرد. گاهی درمان به وسیلهٔ آنتی‌بیوتیک‌های با طیف گسترده مفید واقع می‌شود. تب چنگ گربه نیازمند جراحی و تخلیه یا خارج کردن کامل غده لنفاوی است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#324 Posted: 15 Dec 2011 17:09

تاول در کودک

به حالتی می‌گویند که مایع شفاف یا تقریباً شفاف در بین لایه‌های پوست وجود داشته باشد. این تاول‌ها می‌توانند در اثر سوختگی‌های ناشی از گرما، سوختگی ناشی از مواد شیمیائی، اصطکاک، عفونت‌های باکتریائی یا قارچی، بیماری دست و پا و دهان، حساسیت‌ به گاز گرفتگی حشرات یا حساسیت نسبت به گیاهان مشخصی به‌وجود بیاید.
اندازه تاول‌ها از اندازه سر سوزن تا چندین سانتی‌متر متغیر است.

تاول در کودک

▪ علائم و نشانه‌ها:
تاول‌ها با ظاهر نمادین خود، یعنی یک حباب برآمده از پوست شامل مایعات رقیق و شفاف هستند. علت تاول‌ها گاهی از طریق جای آنها تعیین می‌شود. اگر تاول‌ها بر روی کف دست یا پا به‌وجود بیایند، علتشان معمولاً بر اثر اصطکاک است. اغلب تاول‌های روی پا، در اثر کفش‌هائی که خوب قالب پا نیستند یا به‌خاطر نپوشیدن جوراب به‌وجود می‌آیند. تاول‌هائی که روی انگشتان پا یا پشت پا به‌وجود می‌آیند، در اثر قارچ ایجاد می‌شوند. تاول‌هائی که روی ناخن یا پشت دست به‌وجود می‌آیند، تقریباً همیشه به‌علت عفونت ایجاد می‌شوند.
▪ مراقبت خانگی:
تاول‌هائی را که در اثر اصطکاک یا سوختگی ایجاد شده‌‌اند، نترکانید. و از آنها به وسیله گاز استریل یا پانسمان محافظت کنید. اگر تاول عفونی شد (قرمزی و سختی فزاینده علائم عفونت می‌باشند) باید با محلول ضدعفونی کننده آن را بشوئید. تاول عفونی باید به پزشک نشان داده شود.
▪ موارد احتیاط:
۱. خطوط قرمزی که از یک تاول بیرون زده می‌شوند، نمایان‌گر انتشار عفونت هستند. چنان‌چه این خطوط قرمز ظاهر شدند، به پزشک مراجعه کنید.
۲. شستشوی تاول‌های نترکیده در یک محلول ضدعفونی که خیلی رقیق است، موجب بزرگی قابل توجه تاول‌ها می‌شود.
▪ درمان پزشکی:
پزشک شما علت تاول‌ها را تعیین می‌کند. سپس به دنبال علائم عفونت می‌گردد. تاول‌های عفونی باز می‌شوند و مایع کشت داده می‌شود تا نوع عفونت تعیین شود. محلول‌های شستشو یا آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به‌تنهائی یا با هم تجویز شوند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#325 Posted: 15 Dec 2011 17:09

پیچ‌خوردگی بیضه‌ها در کودک

به دلائل ناشناخته، بیضه‌ها ممکن است پیچ بخورند که این حالت، موجب قطع جریان خون آنها می‌شود. با این‌که این حالت بیشتر در پسرانی که بیضهٔ پائین نیامدهٔ (رجوع شود به قسمت بیضه‌ پائین نیامده) دارند اتفاق می‌افتد، ممکن است در پسرانی که بیضهٔ آنها در جای طبیعی خود در کیسهٔ بیضه هست نیز اتفاق بیفتد. ممکن است این حالت، به‌دنبال یک آسیب خفیف روی دهد.

شرایط کودکان ـ پیچ‌خوردگی بیضه‌ها

ـ علائم و نشانه‌ها:
بیضهٔ پیچ‌خورده ابتدا کمی متورم و سخت می‌شود. در عرض چند ساعت شدیداً دردناک و بسیار سخت و متورم می‌شود. بیضه و پوست اطرافش تغییر رنگ می‌دهد و به رنگ قرمز یا آبی در می‌آید و پسر ممکن است دچار تهوع و استفراغ شود و یا تب کند و در قسمت پائین شکم احساس درد کند.
پیچ‌خوردگی بیضه‌ای که داخل کیسه‌اش قرار دارد، می‌‌تواند با اورکیت (التهاب یک یا هر دو بیضه) یا کبودی کیسهٔ بیضه‌ اشتباه شود. پیچ‌خوردگی بیضه پائین نیامده (که داخل حفره شکمی قرار دارد) مشکل تشخیص داده می‌شود. ولی هر وقت که درد شکمی رخ می‌دهد ممکن است علت درد شکمی همین پیچ‌خوردگی بیضه در داخل حفرهٔ شکمی باشد.
این حالت یک حالت اورژانس است که به درمان فوری نیاز دارد. پیچ‌خوردگی قسمتی از بیضه که زائد بیضه نامیده می‌شود، موجب علائم مشابه ولی خفیف می‌شود. این حالت نیز یک حالت اورژانس تلقی می‌شود.
ـ مراقبت خانگی:
سعی در درمان خانگی نکنید. پیچ‌خوردگی بیضه یک حالت اورژانس است که به جراحی فوری نیاز دارد.
ـ موارد احتیاط:
۱. اگر درد بیضه افزایش پیدا کند و بیضه، سفت و متورم یا دارای رنگ غیرعادی شود، باید کودک را سریعاً نزد پزشک ببرید. تأخیر نکنید! زیرا در این حالت، یک ساعت نیز حیاتی است.
۲. اگر کودکی که نهان خائگی (پائین نیامدن بیضه‌ها) درمان نشده دارد درد پائین شکم داشت احتمال پیچ‌خوردگی بیضه را بدهید. آزار یا کبودی کیسه بیضه یا خود بیضه غیر معمول نیست و بلافاصله موجب درد می‌شود که به‌تدریج کاهش می‌یابد.
۳. اگر درد بعد از آسیب دیدن یا کبودی ناحیه تشدید شد، احتمال پیچ‌خوردگی بیضه را بدهید.
ـ درمان پزشکی:
پزشک ترتیب جراحی را برای رفع پیچ‌خوردگی و اصلاح کیسهٔ بیضه به گونه‌ای که دیگر چنین حالتی اتفاق نیفتد خواهد داد. چنان‌چه ظرف بیست و چهار ساعت بعد از شروع علائم جراحی صورت نگیرد. ممکن است بیضه‌ها برای همیشه از کار بیفتند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#326 Posted: 15 Dec 2011 17:10

پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین کودک

هنوخ‌شوئن‌لاین عارضه‌ای است که پوست، کلیه‌ها، جهاز هاضمه و مفاصل را درگیر می‌کند. این بیماری با بثوراتی مشخص می‌شود که در اثر خونریزی از عروق خونی کوچک، درست زیر سطح پوست پیدا می‌شوند.
علت پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین شناخته نیست. ولی بعضی از صاحب‌نظران بر این باورند که این بیماری در واقع یک واکنش حساسیتی است و اغلب در کودکانی که در حال بهبودی از یک عفونت ویروسی هستند، به‌وجود می‌آید. معمولاً حدود شش هفته طول می‌کشد. در تعداد کمی از کودکان، چندین بار، ظرف چند ماه یا حتی چند سال بعد ظاهر می‌شود. در موارد نادر، با عوارضی همراه است؛ ولی معمولاً علائم بدون عوارض بعدی از بین می‌روند.

پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین کودک

ـ علائم و نشانه‌ها:
اگر شما ته یک لیوان شفاف را روی بثورات فشار دهید و بثورات همچنان، قابل مشاهده باشند، بثورات از نوع پورپورا است. دیگر انواع بثورات، روی سطح پوست واقع‌ هستند و در اثر فشار دادن لیوان محو می‌شوند. پورپوراها معمولاً به صورت نقاط ریز بنفش یا کبودی‌های بنفش ظاهر می‌شوند.
علائم دیگر این ناراحتی، شامل درد شکمی، خون در ادرار و درد و بادکردگی در مفاصل می‌‌باشد.
با این ترکیب بی‌نظیر علائم، پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین به‌راحتی تشخیص داده می‌شود. پزشک دستور آزمایش ادرار و مدفوع کودک را خواهد داد؛ تا تشخیص ثابت شده و درگیری یا عدم درگیری جهاز هاضمه بررسی شود.
ـ مراقبت خانگی:
کودکی که دچار این اختلال است، باید تحت نظر پزشک قرار گیرد. اگر در مفاصل یا شکم درد وجود دارد، از پزشک بپرسید که چطور می‌توان آنها را تخفیف داد.
ـ موارد احتیاط:
۱. اگر در کودک لکه‌هائی دیدید که شبیه کبودی‌های بزرگ یا نقاط بنفش ریز می‌باشند، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. پورپورا همیشه پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین نیست و می‌تواند نشانهٔ بیماری‌های خونی وخیم باشد.
۲. پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین می‌تواند منجر به آسیب روده‌ای شود. مراقب کودکی که این اختلال را دارد باشید، تا درد شکمی شدید یا مقادیر زیاد خون در مدفوع نداشته باشد. این علائم نشان دهنده این است که دیوارهٔ روده سوراخ شده و یا این‌که در هم فرو رفته است. این علائم را سریعاً به پزشک گزارش کنید.
۳. امکان دارد کودکی که از پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین بهبودی حاصل کرده است. بعداً دچار مشکلات اساسی شود. برای تعیین درگیری کلیه قبل از این‌که منجر به آسیب کلیوی و نارسائی احتمالی کلیوی شود تا شش ماه بعد از بهبودی، کودک باید معاینه کامل و آزمایش‌های ادراری ـ کلیوی انجام دهد.
ـ درمان پزشکی:
درمان به‌خصوصی ندارد. معمولاً برای تعیین این‌که بثورات در اثر اختلالات خونی وخیم ایجاد شده‌‌اند یا نه، تست‌های خونی ‌انجام می‌گیرند. پزشک برای تشخیص زود هنگام مشکلات احتمالی، چندین بار مدفوع وادار را در جستجوی خون آزمایش خواهد کرد. همچنین کودک از نظر گلو درد استرپتوکوکی تست خواهد شد زیرا عفونت‌های استرپتوکوکی می‌توانند به پورپورای هنوخ‌شوئن‌لاین مربوط باشند. اگر عفونت استرپتوکوکی پیدا شد احتمالاً آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد شد.
گاهی جهت پرستاری و تحت نظر داشتن کودک، لازم می‌شود که کودک بستری شود.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#327 Posted: 15 Dec 2011 17:10

بیضه پائین نیامده در کودک

در جنین مذکر، دو بیضه زیر کلیه‌ها رشد پیدا می‌کنند. پیش از تولد، بیضه‌ها معمولاً از این ناحیه به مکان اصلی خود که داخل کیسه بیضه است تغییر مکان می‌دهند. در یک تا دو درصد نوزادان پسر نه ماهه و بیست تا سی درصد نوزادان پسر زودرس یک یا دو بیضه نمی‌توانند کاملاً پائین بیایند. به چنین حالتی نهان خائگی یا بیضهٔ پائین نیامده، گفته می‌شود.

بیضه پائین نیامده در کودک

بیضهٔ پائین نیامده (نزول نکرده) می‌تواند داخل شکم یا ران باشد، ظرف چند ماه تا چند سال اول زندگی، بیضه پائین نیامده می‌‌تواند به جای اصلی خودش در کیسه بیضه‌ها برسد و در نتیجه حالت غیر طبیعی مشاهده نشود.
بیضه‌ای که نزول نکرده است در معرض آسیب ‌دیدن، پیچ‌خوردن یا سرطانی شدن است. اگر این وضعیت تا سن چهار سالگی، اصلاح نشود، ممکن است در اثر گرمای بدن تخریب شده، تحلیل رفته و توانائی اسپرم‌سازی خود را از دست بدهد.
ـ علائم و نشانه‌ها:
چنین حالتی هنگامی اتفاق می‌افتد که یکی بیضه‌‌ها یا هر دو آنها در هنگام تولد در کیسهٔ بیضه قرار نداشته باشند. با این حال، یک بیضه نزول نکرده باید از یک بیضهٔ متحرک تمیز داده شود. بیضهٔ متحرک، کاملاً به داخل کیسه بیضه نزول پیدا کرده است ولی موقتاً به داخل کشاله ران رفته است. بیضه نابجا با بالغ شدن کودک به‌جای اصلی خودش باز می‌گردد و نیاز به تصحیح ندارد.
اگر اندازه کیسه بیضه طبیعی باشد به احتمال زیاد بیضه مهاجرت کرده و اگر اندازه کیسه بیضه کوچک باشد بیضه به احتمال زیاد نزول نکرده است. بیضه پائین نیامده می‌تواند گاهی در کشاله ران لمس شود که در چنین حالتی می‌تواند با فتق یا غدد لنفاوی متورم اشتباه شود.
ـ مراقبت خانگی:
اگر بیضه‌ بعد از تولد در داخل کیسه‌ها نبود هرچند وقت یک‌بار وارسی نمائید تا ببینید آیا در کیسه بیضه آمده یا نه. برای این‌که بیضه نزول نکرده را وارسی نمائید کودک را در یک وان آب گرم قرار دهید و زانوهایش را به طرف سینه‌اش ببرید. اگر بیضه نابجا باشد در اکثر موارد به داخل کیسه باز خواهد گشت اگر بیضه نزول نکرده باشد چنین نخواهد شد.
ـ موارد احتیاط:
۱. کودک را با طرح بیماری نگران نکنید. بیضه پائین نیامده معمولاً می‌‌تواند تصحیح شود.
۲. تصحیح بیضه پائین نیامده را به تعویق نیاندازید. این بیماری باید تا قبل از سن چهار سالگی تصحیح شود. پسری که بیضه نزول نکرده دارد احتمال زیادی دارد که به فتق‌های کشاله رانی مبتلا شود.
ـ درمان پزشکی:
پزشک کیسه بیضه کودک و کشاله ران را معاینه خواهد کرد و به دنبال فتق که اغلب همراه بیضه نزول نکرده دیده می‌شود خواهد گشت. بعضی از پزشکان برای پائین آوردن بیضه از تزریقات هورمونی استفاده می‌کند ولی اغلب آنها جراحی را ترجیح می‌دهند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#328 Posted: 15 Dec 2011 17:11

بی‌اشتهائی عصبی در کودک

یا آنورکسیانروزا که تقریباً همیشه دختران طبقه متوسط را درگیر می‌کند در واقع از دست رفتن اشتها نیست بلکه افراد مبتلا به این بیماری میل به خوردن را به شکلی بیمارگونه در خود سرکوب می‌کنند. کوتاه سخن اینکه این افراد به دلیل اینکه اشتباهاً فکر می‌کنند چاق هستند، به خودشان گرسنگی می‌دهند.

بی‌اشتهائی عصبی در کودک

بی‌اشتهائی عصبی اگر از حد مشخصی بگذرد، سبب قطع قاعدگی می‌شود. این بیماری همچنین موجب تحلیل رفتن ماهیچه‌ها و بافت‌های مفید بدن می‌شود که این به دلیل استفاده از این بافت‌ها به‌عنوان منبع انرژی در غیاب مواد مغذی کافی است. در نهایت این بیماران ممکن است حتی تا سرحد مرگ به خود گرسنگی بدهند.
بسیاری بی‌اشتهائی عصبی اساساً در اثر مشکلات جدی روانی ایجاد می‌گردد. بیماری مبتلا معمولاً جوانان یا نوجوانان وظیفه‌شناس و کوشائی هستند که می‌کوشند انتظارات والدین و معلم‌هایشان را برآورده کنند. دختران مبتلا همچنین ممکن است سعی کنند علائم بلوغ را پنهان کنند و مثلاً با سعی در لاغر شدن، سینه‌ها، باسن و ران‌های خود را کوچک کنند. از بین رفتن قاعدگی نیز یادآور دوران قبل از بلوغ است.
به‌علاوه، میل همگانی به تناسب اندام نیز به مقام علل فوق اضافه می‌شود و نوجوان را به کم کردن وزن ترغیب می‌نماید. در بسیاری موارد، این بیماری پس از این که فرد از یکی دو نفر می‌شوند که کمی چاق شده شروع می‌شود.
ترس بیمارگونه از چاق شدن چنان دید شخص را از خودش تحت تأثیر قرار می‌دهد که نمی‌‌تواند بفهمد چقدر زیادی لاغر شده است. اغلب وقتی نوجوان بیمار در آئینه به خودش نگاه می‌کند، خود را بسیار چاق‌تر از آنچه هست می‌بیند.
ـ علائم و نشانه‌ها:
بیمار چنان از غذا خوردن متنفر است که با اعمال زور یا دلائل منطقی نمی‌توان کاری کرد. این امتناع از خوردن معمولاً با تحرک ورزش بیش از حد هم همراه است تا این مقدار کم کالرئی هم که به بدن می‌رسد، سوزانده شود. با اینکه بیمار از خوردن غذای کافی امتناع می‌ورزد ولی مسئله غذا برایش اهمیت دارد یعنی مثلاً غذاهای پیچیده و مشکل برای بقیه درست می‌کند.
پس از اینکه در حد مشخصی از چربی بدن تحلیل رفت، قاعدگی خودبه‌خود قطع می‌شود و ممکن است موهای کرک مانند و ظریفی در بدن بیمار رشد نماید.
ـ مراقبت خانگی:
یک بیمار مبتلا به اشتهائی عصبی باید توسط پزشک درمان شود. پزشک به شما خواهد گفت که در منزل برای کودک چه می‌توانید بکنید.
ـ موارد احتیاط:
اگر این وضعیت تحت کنترل در نیاید، بیمار ممکن است تا حد مرگ به خود گرسنگی بدهد.
ـ درمان پزشکی:
پزشک در ابتدا سعی خواهد کرد که علت جسمی کاهش وزن شدید کودک نظیر سرطان، بیماری عفونی، اختلالات جهاز هاضمه یا مشکلات جذب غذاها را رد کند. سپس اگر بیمار بیش از ۲۵ درصد وزن اولیه‌اش کم نشده است، اگر رفتار مشخص‌کننده بی‌اشتهائی عصبی را از خودش نشان می‌‌دهد و اگر شروع علائم قبل از سن بیست و پنج سالگی است تشخیص اثبات شده است.
اگر بیماری منجر به سوء تغذیه نشده است بستری شدن بزور و غذا دادن لازم خواهد بود. با این‌حال، بیشتر بیماران می‌توانند به‌ صورت سرپائی به‌وسیله یک پزشک خانواده روان‌شناس یا متخصص تغذیه درمان شوند.
علل روانی که منجر به رفتار بی‌اشتهائی می‌شوند باید پیدا شوند و حل شوند. با این‌حال قبل از این‌کار باید جوان را قانع کرد که غذا بخورد و باید به او گفت که پزشک و پدر و مادرش نخواهند گذاشت که وزنش اضافه شود. در واقع باید دیدگاه درستی در مورد وزن طبیعی بدن و الگوهای طبیعی غذا خوردن به او آموخت.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#329 Posted: 15 Dec 2011 17:12

مسمومیت با سم بوتولینوم در کودک

بوتولیسم به نوع خاصی از مسمومیت غذائی گفته می‌شود. این مسمومیت به وسیله سمی ایجاد می‌شود که باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم تولید می‌کند. این باکتری از دستهٔ باکتری‌های ایجادکننده کزاز است و در همه جا وجود دارد. میکروب بوتولیسم در محیط بی‌هوازی (بدون اکسیژن) مانند کوزه‌هائی که درشان محکم بسته شده و به خوبی استریلیزه نشده‌اند، رشد می‌کند.

مسمومیت با سم بوتولینوم در کودک

بوتولیسم در اصل، در اثر مصرف غذهای کنسرو شده که به اندازه کافی در موقع مصرف گرم نشده‌آند به‌وجود می‌آید. غذاهائی که بیشترین احتمال مسمومیت را دارند، عبارتند از غذاهای دریائی، قارچ‌‌های گوشت و سبزیجات. میکروب و سم آن در خارج از آزمایشگاه قابل تشخیص نیستند. غذاهائی که به وسیله بوتولینوم آلوده شده‌اند می‌توانند ظاهر، مزه و بوئی طبیعی داشته باشند.
با پیشرفت در زمینهٔ بسته‌بندی تجارتی غذاها و کاهش در کنسرو کردن داخل خانه در نیمهٔ اول قرن بیستم، بوتولیسم هم اکنون به‌عنوان یک بیماری نادر در آمریکا شناخته شده است. ولی با علاقه جاری مردم به کنسرو کردن غذاها داخل خانه و &#۷۸۲;غذاهای طبیعی&#۷۸۲; (بدون مواد نگهدارندە) بوتولیسم بار دیگر در حال شایع شدن است.
بزرگسالان و کودکان بعد از سنین نوزادی تنها در صورتی وقتی مسموم می‌شوند که غذای آنها در اثر میکروب مسموم شده باشد. با این حال، گزارش‌های اخیر در مورد بوتولیسم کشنده در میان نوزادان نشان می‌دهد که میکروب بوتولیسم می‌تواند در روده نوزادان رشد کند و سم خطرناکی را داخل بدن آنها تولید کند. تنها غذای طبیعی که تاکنون این خاصیت برای نوزادان در آن مشاهده شده، عسل است. بنابراین شما نباید به نوزاد عسل بدهید. غذاهای خام و به‌طور نامناسب پخته شدهٔ دیگر می‌توانند منبع میکروب باشند.
ـ علائم و نشانه‌ها:
علائم بوتولیسم شامل تهوع، استفراغ اسهال و درد شکمی هستند که پس از دو ساعت با دو بینی (دوتا دیدن اجسام) گشاد شدن مردمک، اشکال در سخن گفتن، بلع و تنفس همراه می‌شود. تب و از دست رفتن آگاهی یا هوشیاری معمولاً وجود ندارد. این مسمومیت می‌‌تواند منجر به مرگ شود.
اگر کودک شما در عرض یک هفته بعد از خوردن غذاهای خام و یا در خانه تهیه شده، علائم را بروز داد، به بوتولیسم مشکوک شوید. اگر علائم بدکاری معده یا روده با فلج آغاز شونده در چشم‌ها و پائین‌رونده شروع می‌شود، علت آن می‌تواند بوتولیسم باشد. با این حال، تشخیص خانگی کلاً غیر قابل اعتماد است. در صورت بروز علائم بوتولیسم سریعاً با پزشک خود مشورت کنید.
ـ مراقبت خانگی:
ندارد. در موارد مشکوک بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. به کودکان غذاهای خام نشسته، پوست نکنده و یا غذاهای خوب پخته نشده، ندهید.
۲. به نوزادان عسل ندهید.
۳. به کودکان کنسروهای خراب شده یا باد کرده ندهید. قوطی‌های خراب شده می‌توانید سوراخ داشته باشند که از طریق آنها میکروب می‌‌تواند وارد غذا شود.
۴. بعضی از غذاهای تهیه شده در منزل مانند سبزیجات و گوشت، باید قبل از خوردن، سوراخ داشته باشند که از طریق آنها میکروب می‌تواند وارد غذا شود.
۵. بعضی از غذاهای تهیه شده در منزل مانند سبزیجات و گوشت، باید قبل از خوردن، حداقل برای ده دقیقه در درجهٔ حرارت حدود ۸۵ درجه سانتی‌گراد گرم شوند. زیرا خطر بوتولیسم وجود دارد.
۶. هنگامی‌که غذاها را در خانه کنسرو می‌کنید یا این‌که به آنها مواد نگه‌ دارنده می‌زنید، دقیقاً از دستور‌العمل‌های استریلیزاسیون پیروی کنید.
ـ درمان پزشکی:
تشخیص با پیدا کردن سم در نمونه‌های خورده شدهٔ غذا و محتویات معده، مدفوع و خون صورت می‌گیرد. درمان به وسیله تزریق ضد سم (ماده‌ای است که اثرات سم را خنثی می‌کند) انجام می‌گیرد. شستشوی معده، ملین‌ها و تنقیه، درمان آنتی‌بیوتیک و بستری در بیمارستان، ممکن است لازم باشد. ایمن سازی برای پیشگیری از بوتولیسم وجود دارد، ولی فقط در اشخاصی که در معرض خطر هستند، انجام می‌گیرد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#330 Posted: 15 Dec 2011 17:12

بریدگی‌ها در کودک

زخم‌های پوستی به سه دسته تقسیم‌بندی می‌شوند:
سائیدگی (خراشیدگی)، سوراخ‌شدگی، بریدگی
ـ علائم و نشانه‌ها:
بریدگی از ظاهر و خونریزی‌ آن مشخص می‌شود. با این حال، علائمی وجود دارد که شما باید با دقت به آنها تصمیم بگیرید که آیا بریدگی نیاز به مراقبت پزشکی دارد یا نه. بریدگی‌هائی که خونریزی جدی دارند، باید توسط پزشک درمان شوند و تنها کاری که می‌توان و باید در منزل انجام داد کنترل فوری خونریزی است.

بریدگی‌ها در کودک

در مورد زخم‌های دیگر، نکات زیر را در نظر بگیرید:
ابتدا، به عمق زخم دقت کنید. اگر بریدگی عمیق‌تر از ضخامت پوست بود نباید در خانه درمان شود. بردیگی ارگان‌های داخلی‌تر (نظیر ماهیچه‌ها تاندون‌ها، و اعصاب) باید با بخیه درمان شوند.
در درجهٔ دوم به دنبال آلودگی و ریش ریش شدن بریدگی بگردید. بریدگی‌هائی که لبه‌هایش ریش ریش شده و یا عمیقاً آلوده شده‌اند. نیازمند مواظبت تخصصی برای جلوگیری از عفونت و کاهش بر جای گذاشتن جوش‌گاه هستند. سوم این‌که به عرض و محل بریدگی توجه کنید. یک زخم کوچک، ندرتاً برای کنترل خونریزی نیازمند بخیه زدن است. ولی بخیه زدن می‌‌تواند میزان ایجاد جوش‌گاه را کاهش دهد. بعد از التیام یک زخم، دقیقاً به همان اندازه که پوست باز شده است، جوش‌گاه باقی می‌ماند و هیچ درمانی وجود ندارد که اندازه جوش‌گاه را کمتر کند. با این‌ حال، هر قدر در جریان التیام، لبه‌های جوش‌&#۷۸۲;اه به هم نزدیک‌تر باشند، حوش‌گاه نهائی باریک‌تر خواهد بود. اگر پانسمان خانگی بتواند برای هفت تا ده روز، لبه‌های زخم را به هم نزدیک‌تر کند، دیگر نیازی به درمان پزشکی نخواهد بود. با این حال، در قسمت‌های متحرک، تقریباً غیرممکن است که لبه‌های زخم را بدون بخیه زدن، نزدیک هم نگه داشت.
ـ مراقبت خانگی:
ابتدا جلو خونریزی را بگیرید. برای ده دقیقه از روی ساعت مستقیماً روی زخم فشار دهید. در صورت دسترسی، از گاز استریل استفاده کنید. در غیر این‌صورت، از هر پارچهٔ تمیزی نظیر دستمال، حوله یا پیراهن استفاده کنید. حتی خونریزی زخم‌های بزرگ را می‌توان با فشار مستقیم بر روی زخم‌بند آورد.
از شربان‌بند برای کاهش خونریزی ناشی از بریدگی استفاده نکنید. تنها جائی که شریان‌بند لازم است، زمانی است که یک اندام یا قسمتی از آن قطع شده باشد. در چنین مواردی، شریان‌بند را باید در هر جای ممکن بالای زخم بست.
در حال حاضر، عقیده بر این است که در چنین حالتی، باید شریان‌بند بسته شود و همان‌طور بماند؛ نه این‌که به شیوهٔ گذشته، باز و مجدداً بسته شود. سپس شخص را به نزدیک‌ترین بیمارستان برسانید.
دوم این‌که پس از قطع خونریزی، ناحیه را با آب و صابون بشوئید تا جائی که کاملاً قابل مشاهده باشد. به عمق، عرض، کثیفی، ریش ریش شدن و جای بریدگی توجه کنید و با توجه به اینها تصمیم بگیرید که آیا باید به پزشک مراجعه کنید یا نه.
اگر دلیلی برای رفتن نزد پزشک ندارید، از یک داروی ضدعفونی غیر سوزاننده استفاده کنید. لبه‌های زخم را باندهای چسبنده پروانه‌های به هم نزدیک کنید. سپس زخم را با گاز استریل بپوشانید و برای جلوگیری از عفونت پانسمان کنید. اگر بریدگی نزدیک مفصل انگشت است، آتل‌بندی انگشتان می‌‌تواند جلوی حرکت آنها را تا زمان التیام زخم بگیرد. اگر زخم، بین دو انگشت پا است، این ناحیه را می‌‌توان با بستن انگشتان به یکدیگر بی‌حرکت کرد. هر روز زخم را باز کنید و به دنبال علائم احتمالی عفونت بگردید. بعد از هفت تا ده روز، باندهای پروانه‌ای را بردارید.
ـ موارد احتیاط:
۱. اگر زخم نیاز به بخیه دارد، باید برای جلوگیری از عفونت احتمالی در هشت ساعت اول بعد از بریدگی اقدام به بخیه زدن کرد. اگر زخم عفونی شود (که علائم آن عبارتند از: درد زیاد، باد کردن، ترشحات چرکی یا رگه‌های قرمزی که از زخم خارج می‌شود)، به پزشک مراجعه کنید.
۲. اطمینان حاصل کنید که کودک شما یادآوری‌های کزاز را به‌موقع دریافت کرده است.
ـ درمان پزشکی:
پزشک، تجربه و امکانات درمان اکثر زخم‌هائی را که نمی‌هٔوان در خانه درمان کرد، دارد. پزشک، زخم کثیف را تمیز می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا زخم نیاز به بخیه دارد یا نه. در بعضی موارد، نیاز به جراح عمومی یا جراح پلاستیک خواهد بود.

صفحه 33 از 43: « پیشین 1 ... 32 33 34 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا