صفحه 39 از 43: « پیشین 1 ... 38 39 40 41 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#381 Posted: 20 Dec 2011 09:37

عادت های بد،خداحافظ

(بچه های خوب، عادت های بد(2
برای مطالعه ی قسمت قبل اینجا کلیک کند.
شما می توانید با غیرممکن ساختن انجام عادت، آن را ضعیف کنید. برای مثال کسانی که انگشت توی بینی شان می کنند، از بندهای انگشتانشان صدا در می آورند یا با انگشتانشان بر روی اشیاء ضرب می گیرند، درخواهند یافت که پوشیدن دستکش، عادت را به طور کامل متوقف می کند.

عادت های بد،خداحافظ

اگر نمودار نظارت بر عادت نشان دهد که عادت غالباً در مکان مخصوصی مثلاً جلوی تلویزیون انجام می شود، شما می توانید یک جفت دستکش کنار تلویزیون بگذارید و به کودکانتان بیاموزید زمانی که به تلویزیون نگاه می کنند، آنها را بپوشند. کسانی که مدام پاهایشان را تکان می دهند، یا با پایشان روی زمین ضرب می گیرند در خواهند یافت که اگر وزنه ای را به پاهایشان ببندند، این کار کمتر ارضاء کننده خواهد بود. این تدابیر تنها زمانی مؤثرند که شما احتمال وقوع عادت را بدانید.

پاسخ جایگزین
یک پاسخ جایگزین چیزی است که کودکان می توانند به جای عادتهایشان انجام دهند. نمودار نظارت بر عادت، آنچه را که باعث تحریک کودکانتان می شود و نیز زمان احتمالی انجام آن را به شما نشان می دهد. این اطلاعات می تواند به شما در جایگزین کردن کارهای دیگر به جای عادت کمک کند. برای مثال اگر شما دریابید که کودکانتان در یک وضعیت جدید از انگشتانشان صدا در می آورند، یا زمانی که تکالیف مشکل مدرسه را انجام می دهند، انگشت توی بینی شان می کنند یا زمانی که با یک سرزنش روبه رو می شوند، لپهایشان را می جوند، درخواهید یافت که محرک، تنش است.

اگر توجه کنیدکه عادت اغلب در حین تماشای تلویزیون یا سوار شدن در ماشین یا ایستادن در صف انجام می پذیرد، احتمالاً محرک، خستگی است. در این وضعیت برنامه ای را برای کودکانتان طرح ریزی کنید که شامل فعالیتی باشد که آنها را از لحاظ بدنی و فکری مشغول نگاه دارد.

پاسخهای جایگزین ویژه ی ذیل به شما ایده هایی برای خلق پاسخهای جایگزین خودتان، جهت مقابله با عادت ارائه ی دهد:
انگشت توی بینی کردن

روی دستها بنشینید یا دستها را در جیبها بگذارید.

صدا درآوردن از بند انگشتان

انگشتان را به آرامی بکشید؛ مشت کنید و سپس رها کنید. این عمل در زمان میل به عادت یا پس از انجام هر عادت سه بار انجام دهید.
تکان دان پا

کف پا را بر زمین فشار دهید، تا پنج بشمارید، سپس رها کنید. این عمل را سه بار تکرار کنید.

ضرب گرفتن با انگشتان

قسمت بالای میز را محکم بگیرید و برای سی ثانیه فشار دهید. یا دستتان را مشت کرده و برای سی ثانیه نگاه دارید. هر یک از دو تمرین را در زمان میل به عادت یا پس از انجام هر عادت سه بار تکرار کنید.

لپ جویدن

آدامس بجوید یا با دهان باز چندین بار نفس عمیق بکشید.

ز. برخی از این عادتها، بدون توجه زیاد می آیند و می روند، برخی محو در توجه خانواده خواهند شد و برخی هم اثرات خجالت آور یا مخرب خود را تا دوران بزرگسالی فرد ادامه می دهند. بهترین واکنش این است که زمانی که برای اولین بار یک عادت بد را ملاحظه کردید، کودکانتان را به دقت زیر نظر داشته باشید. بدون این که توجه بی جا و بیش از حد به رفتارشان نشان دهید، از برخی از روشهای پیشگیرانه استفاده کنید، که می تواند این عمل را از تبدیل شدن به یک عادت ریشه دار حفظ کند.
منبع: کتاب بچه های خوب،عادت های بد - ترجمه:میرمحی الدین گلباز

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#382 Posted: 21 Dec 2011 17:59

وقتي گناهكارم مرا ببخش !

(سرچشمه ي اضطراب در کودکان (2
(لينك مقاله قبل ( رهايم نكن !
در مقاله ي قبل به بررسي اضطراب و ترس ناشي از از رها شدن در كودكان پرداختيم . در اين مقاله دو نوع سرچشمه ي اضطراب را در كودكان مورد بررسي قرار مي دهيم: اضطراب ناشي از احساس گناه و اضطراب ناشي از انکار استقلال و موقعيت . و در مقاله ي بعد سه نوع آخر سرچشمه اضطراب را مورد بررسي قرار خواهيم داد .

وقتي گناهكارم مرا ببخش !

اضطراب ناشي از احساس گناه

والدين، آگاهانه و ناآگاهانه، در کودکان احساس گناه پديد مي‌آورند. احساس گناه، همچون نمک، عنصر مفيدي براي آب و نان دادن به زندگي است، ولي نبايد جريان اصلي در زندگي باشد. وقتي کودک از يکي از اصول رفتار اجتماعي يا اخلاقي سرپيچي مي‌کند، آن وقت جايي هم براي مذمت و احساس گناه وجود دارد.

کودک وقتي از داشتن احساسات منفي يا افکار «ناپسند» منع مي‌شود، به ناچار احساس گناه و اضطراب خيلي زيادي خواهد داشت.
براي مانع شدن از احساس گناه غير ضروري، والدين همچون يک مکانيک خوب که با ماشين خراب سرو کار دارد، بايد با سرپيچي‌ها و نافرماني‌هاي کودک برخورد کنند. مکانيک، صاحب ماشين را خجالت زده نمي‌کند؛ او چيزي را که بايد تعمير شود به صاحب ماشين مي‌گويد. مکانيک از سر و ‌صداهاي عجيب و غريب ماشين انتقاد نمي‌کند، بلکه از آن سرو صداها براي پيدا کردن عيب ماشين استفاده مي‌کند. او از خود مي‌پرسد: «منشأ احتمالي خرابي کجاست؟»

براي کودکان دلخوشي بزرگي است که در باطنشان بدانند واقعاً آزادند ، آن‌طور که دوست دارند فکر کنند و در خطر از دست دادن محبت و موافقت والدينشان قرار نگيرند، اظهاراتي نظير آنچه در زير آمده است، مفيد واقع خواهد شد:

«تو يک جور احساس مي‌کني، اما من جور ديگر احساس مي‌کنم، ما درباره اين موضوع احساسات متفاوتي داريم.»

به نظرت مي‌آيد که نظرت درست است ولي نظر من اين نيست. من به نظر تو احترام مي‌گذارم. اما خودم نظر ديگري دارم.»

والدين بدون اينکه خودشان بدانند، ممکن است با پرحرفي و دادن توضيحات غير ضروري در کودکان احساس گناه ايجاد کنند.
پسركي پنج‌ساله از دست معلم مهد کودک خود عصباني بود، چرا که خانم معلم به دليل بيماري به مدت دو هفته به مهد کودک نيامده بود. وقتي خانم معلم به آنجا برگشت. پسرك کلاهش را قاپيد و به حياط فرار کرد. هم مادر و هم خانم معلم به دنباله او روانه شدند. خانم معلم گفت: «کلاه مال من است.» آن را به من بده.

مادر گفت: « خودت بخوبي مي‌‌داني که آن کلاه مال تو نيست. اگر تو کلاه را نگه‌داري، خانم معلم سرما خواهد خورد و دوباره مريض خواهد شد. حالا، تو که نمي‌خواهي خانم معلمت دوباره مريض بشود؟ مي‌خواهي؟»

نکته خطرناک اين است که يک چنين توضيحي شايد سبب شود که پسرك نسبت به بيماري خانم معلم، احساس مسئوليت و احساس گناه بکند. آن توضيح طولاني مضرّ و بي‌ربط بود. تنها کاري که لازم بود در آن لحظه انجام شود، پس گرفتن کلاه بود.
شايد بعداً اين امکان وجود داشت که خانم معلم درباره عصبانيت پسرك با او صحبت کند و راه‌هاي بهتري براي مقابله با آن، در پيش روي او قرار بدهد.

اضطراب ناشي از انکار استقلال و موقعيت کودک

وقتي کودک از شرکت در فعاليت‌ها و قبول مسئوليت‌هايي که آمادگي آنها را دارد باز داشته مي‌شود، در درون او رنجش و خشم بوجود مي‌آيد. خشم، به نوبه خود، ممکن است به نقشه‌هاي خيالي انتقام منتهي شود که اين نقشه‌هاي خيالي، احساس گناه و ترس از تلافي را در کودک ايجاد مي‌کنند. در هر صورت، نتيجه چيزي جز اضطراب نيست.

کودکان خردسال قادر نيستند در تمامي کارها مهارت کافي به دست بياورند، مدت‌ها طول مي‌کشد تا بتوانند بند کفش‌هايشان را گره بزنند، دگمه‌هاي کتشان را ببندند، کفش‌هايشان را بپوشند، در ظرف مربّا را باز کنند، يا دستگيره در را بچرخانند، بهترين کمکي که مي‌توان به آنها کرد انتظار صبورانه و توضيح مختصري درباره سختي کار است. مثلاً درباره سختي کار مي‌توانيد به کودک خردسال خود بگوييد: «پوشيدن اين کفش‌ها آسان نيست» يا «باز کردن در اين مربّا کار سختي است.»

کودک چه در تلاش‌هايش موفق بشود و چه نشود، اين قبيل توضيحات او را در انجام کارهايشان ياري خواهد کرد. اگر کودک موفق به انجام کار شود، از اينکه مي‌داند چه کار سختي را انجام داده است خود بخود احساس رضايت خاطر خواهد کرد. و اگر موفق نشود، اين تسلي خاطر را خواهد داشت که والدين او مي‌دانستند که کار چقدر سخت بود.
در هر دو صورت، کودک همدردي و حمايت را تجربه مي‌کند که اين تجربه، صميميت بين او و والدينش را عميق‌تر مي‌سازد. يک چنين رفتاري با کودک سبب مي‌شود که او به دليل ناموفق بودن در انجام کار، خود را نالايق نپندارد.
نياز بزرگتر‌ها به کارآيي به هيچ‌وجه نبايد بر اعمال و رفتار کودک حاکم باشد. خواستن کارآيي، دشمن کودکي است و براي احساسات کودک‌ گران تمام مي‌شود.
کارآيي خواستن از کودک سرچشمه‌هاي او را مي‌خشکاند، او را از رشد باز مي‌دارد، دلبستگي‌هايش را فرو مي‌نشاند و ممکن است به ورشکستگي احساس او منجر شود به‌طور کلي بايد گفت که نبايد از کودک خردسال خود انتظار داشته باشيم که در کارها کارآيي نشان دهد.

کودک خردسال خود را هرگز بي‌عرضه يا بي‌ليافت صدا نکنيد.
در مقاله ي بعد به بررسي اضطراب ناشي از اختلاف بين پدر و مادر، دخالت در فعاليت‌هاي بدني کودکان و پايان زندگي در كودكان خواهيم پرداخت .

ادامه دارد ...

منبع : برگرفته از كتاب "راه حل هاي جديد براي مسائل قديمي " (رابطه بين والدين و کودکان) – ترجمه :سياووش سرتيپي

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#383 Posted: 21 Dec 2011 18:00

جنگ جنگ ، تا نابودی فرزند!

(سرچشمه ی اضطراب در کودکان (3
قسمت اول ( رهایم نكن ! )
قسمت دوم (وقتی گناهكارم مرا ببخش !)
در دومقاله ی قبل به بررسی اضطراب و ترس ناشی از از رها شدن در كودكان، اضطراب ناشی از احساس گناه ، و اضطراب ناشی از انکار استقلال پرداختیم . حال در این مقاله اضطراب ناشی از اختلاف بین پدر و مادر، دخالت در فعالیت‌های بدنی کودکان و ترس ازپایان زندگی را مورد بررسی قرار می دهیم :

جنگ جنگ ، تا نابودی فرزند!

اختلاف بین پدر و مادر، یکی دیگر از سرچشمه‌های اضطراب

وقتی والدین با هم نزاع می‌کنند، کودکان مضطرب می‌شوند و احساس گناه می‌کنند . برای این مضطرب می‌شوند که محیط خانه‌شان مورد تهدید واقع شده است و احساس گناه می‌کنند زیرا در این اختلاف خانوادگی نقشی واقعی یا خیالی داشته‌اند. حال قابل توجیه باشد یا نباشد، کودک احساس می‌کند که او سبب اختلاف بین پدر و مادر بوده است.

کودکان در جنگ داخلی‌ای که بین پدر و مادر روی می‌‌هد، بی‌طرف نمی‌مانند، آنها یا جانب پدر را می‌گیرند یا جانب مادر را، عواقب این جنگ داخلی ، هم به رشد صفات شخصیتی کودک صدمه می‌رساند و هم به رشد جنسی روانی او.
وقتی پسری پدرش را طرد می‌کند، یا دختری مادرش را، آن پسر و دختر مدل مناسبی نخواهند داشت تا خود را با آن وفق بدهند. طرد شدن، از طریق بیزاری نسبت به همانندی با صفات شخصیتی، نسبت به هم‌چشمی با ارزش‌ها، و نسبت به تقلید از رفتار والدین، نشان داده می‌شود. در موارد شدیدتر، این نوع طرد ممکن است همانند سازی مغشوش جنسی ایجاد کند و باعث پدید آمدن یک ناتوانی برای بودن در مسیر معین شده زیستی بشود.

وقتی پسری مادرش را طرد می‌کند، یا دختری پدرش را، آن دختر و یا پسر ممکن است با احساس ظنّ و خصومت نسبت به تمام اشخاص جنس مخالف بزرگ شود.

وقتی والدین مجبور می‌شوند برای جلب محبت و مهربانی کودکان خود به رقابت بپردازند، معمولاً از راه‌های نادرستی همچون رشوه دادن، چاپلوسی کردن و دروغ گفتن استفاده می‌کنند. در نتیجه، کودکان با وفاداری‌های تقسیم شده و دمدمی مزاجی پایدار بزرگ می‌‌شوند. آنها یاد می‌گیرند که دست به استثمار بزنند، توطئه بچینند و باج بگیرند و جاسوسی و سخن چینی کنند.

کودکان گاهی از یکی از والدین خود در برابر دیگری دفاع می‌کنند یا به دنبال فرصتی می‌گردند که والدین خود را رو در روی یکدیگر قرار دهند، و همین نیاز کودکان به انجام یک چنین کاری، شخصیت آنها را لکه‌دار می‌سازد.

اضطراب ناشی از دخالت در فعالیت‌های بدنی کودک

امروزه در بیشتر خانواده‌ها، کودکان خردسال به خاطر کمبود جا برای فعالیت‌های حرکتی دچار ناامیدی و یأس می‌شوند. آپارتمان‌های کم فضا و اسباب و اثاثیه گرانبها ، شدیداً مانع از بالا و پایین پریدن و این طرف و آن طرف دویدن کودک می‌شوند. این محدودیت‌ها معمولاً در آغاز زندگی کودک شروع می‌شوند. به کودک اجازه نمی‌دهند که در کالسکه‌اش بایستد، به کودک نوپا اجازه نمی‌‌دهند که از پله‌ها بالا برود، یا نمی‌گذارند که در اتاق‌نشیمن بدود و بازی های مربوط به سن خود را انجام دهد.

کودکان، که به خاطر این محدودیت‌ها دچار نومیدی می‌شوند، تنشی را در خود ذخیره می‌کنند که باعث پدید آمدن اضطراب می‌شود.

کودکان خردسال نیاز دارند که تنش خود را با فعالیت‌های بدنی آزاد کنند. آنان به فضایی برای دویدن و به اشیای کافی برای بازی کردن نیاز دارند. آنان به یک اتاق یا حیاط احتیاج دارند تا آزادانه به فعالیت بپردازند و در عین حال از لحاظ روانی نیز آسایش داشته باشند.
اضطراب ناشی از پایان زندگی

اگر مرگ معمایی است برای بزرگسالان، برای کودکان مسئله‌ای است که هنوز ناشناخته بشمار می‌آید. یعنی کودک نمی‌داند که حتی مرگ چیست. او نمی‌داند که نه تنها والدینش بلکه دعاهای خود او نیز قادر نیست آن کس را که رفته است بازگرداند. پوچی آرزوهای جادویی کودک در مقابل مرگ، ضربه سختی برای او بحساب می‌آید و سبب می‌شود که کودک احساس ضعف و اضطراب کند.

آنچه کودک می‌بیند این است که با وجود اعتراض و گریه و زاری‌های او، حیوانی اهلی یا فرد مورد علاقه او، دیگر نزد او نیست. در نتیجه، کودک احساس می‌کند که طرد شده است و کسی او را دوست ندارد. ترس کودک در این سوال منعکس می‌شود که اغلب از والدین خود می‌پرسد: «بعد از اینکه از دنیا رفتی، باز هم مرا دوست خواهی داشت؟»

برخی از والدین سعی می‌کنند تا نگذارند کودکشان به خاطر از دست دادن فرد مورد علاقه‌اش ناراحت و غمگین بشود. اگر ماهی طلایی رنگ یا قناری او بمیرد، والدین فوراً یکی دیگر را جایگزین آن می‌کنند، با این امید که کودک متوجه تفاوت موجود نخواهد شد. هنگامیکه یکی از حیوانات دست‌آموز کودک می‌میرد، آنها فوراً جانشین گرانبهاتر و زیباتری را تقدیم کودک دردمند می‌کنند.

فقدان یک چیز و سپس جانشین سریع و بدون تأخیر آن چه درسی به کودک می‌دهد؟ او شاید چنین نتیجه‌گیری کند که فقدان چیزها یا اشخاص مورد علاقه آن‌چنان اهمیتی ندارد؛ شاید نتیجه بگیرد که عشق را می‌توان به راحتی انتقال داد و صداقت و وفاداری را به آسانی می‌توان دستخوش تغییر و تحول ساخت.

این حق کودک است که غمگین باشد و سوگواری کند و نباید او را از این حق محروم کرد. کودک را باید آزاد گذاشت تا به خاطر فقدان شخص مورد علاقه‌اش اندوهگین باشد. وقتی کودک به خاطر پایان زندگی عشق و محبت‌ها زاری می‌کند، انسانیتش رشد کرده و شخصیت والاتر می‌یابد.
بنیاد و اساس بحث ما این است که کودکان همان گونه که در لذت‌ها و خوشی‌های موجود در جریان زندگی خانوادگی شریکند، در غم‌ها نیز باید سهیم باشند. وقتی مرگی اتفاق می‌افتد و به کودک چیزی از آن موضوع گفته نمی‌شود، وی ممکن است گرفتار اضطراب نامعلومی بشود. اوشاید خودش را مسئول این فقدان بداند و خودش را سرزنش کند و نه تنها از مرگ بلکه از زندگی نیز خودش را جدا بداند.

نخستین گام برای یاری کودکان در مقابله با فقدان از دست دادن فرد مورد علاقه‌اش این است که آنها را آزاد بگذاریم تا ترس‌ها، خیالات، و احساساتشان را کاملاً بیان کنند. والدین نیز شاید بتوانند برخی از احساسات کودکان را با واژه‌ها بیان کنند، اما شاید انجام این کار را دشوار یابند. به عنوان مثال، پدر و مادر، پس از مرگ مادربزرگ که مورد علاقه شدید کودک بود، می‌توانند بگویند:

«دلت برای مامان بزرگ تنگ می‌شود.»،«تو مادربزرگ را خیلی دوست داشتی.»،«مادربزرگ هم تو را دوست داشت.»،«دلت می‌خواهد حالا با ما بود.»،«آدم باورش نمی‌شود که مرد.»

با این بیانات، کودک در می‌یابد که والدینش به احساسات و افکار او علاقه‌مند هستند، و نیز شاید تشویق کنند که ترس‌ها و خیالاتش را با والدین درمیان بگذارد. کودک شاید علاقه‌مند شود که بداند آیا مردن درد دارد، آیا آدم مرده باز هم بر می‌گردد و آیا او و والدینش نیز روزی خواهند مرد؟ پاسخ‌ها باید خلاصه و حاکی از حقایق باشند: وقتی یکی می‌میرد، بدنش اصلاً درد حس نمی‌کند؛ وقتی یکی میمیرد، دیگر بر نمی‌گردد؛ وقتی یکی پیر می‌شود، طبیعی است که بمیرد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#384 Posted: 21 Dec 2011 18:00

ساعت انفجار

يك روانپزشك اظهار داشت: ‌تربيت فرزند يكي از وظايف دشوار والدين بوده كه اين مهم نيازمند فراگيري دانش و مهارت و لازمه آن صبر و بردباري است. دكتر امير رضا چمني در گفت‌وگو با ايسنا، گفت: والدين در مسير پرورش فرزند با مشكلات هيجاني و رفتاري كودكان مواجه هستند كه يكي از مشكلات شايع پرخاشگري كودكان است.

ساعت انفجار

وي درخصوص متفاوت بودن علل پرخاشگري در كودكان گفت: يكي از علل مهم پرخاشگري مربوط به روند رشد طبيعي كودك مي‌باشد. به عبارتي؛ در مقطع دوره نوپايي كه در سنين 2 تا 3 سالگي است كودك نياز به استقلال طلبي دارد و امكان دارد بعضي از رفتارهاي كودك به صورت لجبازي ظاهر شود.

معمولا در اين دوره رفتارهاي منفي كودك بيشتر مي‌شود و قبل از بله گفتن،‌ نه گفتن را ياد مي‌گيرد و اگر اين رفتار طبيعي درست مديريت نشود به پرخاشگري منجر مي‌شود.

دكتر چمني افزود:‌ گاهي پرخاشگري كودك به منظور جلب توجه اوست. در بعضي موارد پرخاشگري به دليل تقليد و الگوبرداري از همسالان، پدر، مادر و برنامه‌هاي تلويزيوني بوده و از سوي ديگرعلل پرخاشگري، خستگي،‌ بي‌خوابي و گرسنگي است.

وي، همچنين پرخاشگري در دوره نوجواني را به دليل هويت طلبي آنها دانست و افزود: در اين دوره نوجوان در جستجوي استقلال فكري و رواني است و نگاهش به زندگي تغيير مي‌كند و ممكن است برخلاف ميل خانواده رفتارهايي به مانند پوشش لباس، فرم آرايش مو و غيره انجام ‌دهد.

دكتر چمني پرخاشگري در نوجواني را در بعضي مواقع ناشي از اختلالات روحي و رواني نوجوانان دانست و گفت:‌ كم توجهي، پرتحركي، حواس پرتي و لجبازي، انجام رفتارهاي پرخطر از علائم اين اختلالات است.

گاهي دستورات بسيار سخت و فراتر از سن كودك است. در واقع انتظارات غيرواقع بينانه و دستورات مبهم و در زمان غير مناسب باعث تشديد لجبازي كودك مي‌شود.

وي، دومين اختلال را اضطراب و افسردگي دانست و گفت: نوجوانان در اين حالت بهانه‌گير، عصباني و تحريك پذير هستند. وي با بيان اين كه سومين اختلال، لجبازي و ناسازگاري كودكان يا اختلال سلوك ناميده مي‌شود، افزود: در اين اختلال نوجوان به حقوق ديگران تجاوز كرده و با والدين مشاجره شديد دارد كه گاه والدين در شكل‌گيري و تثبيت اين رفتارها نقش بسزايي دارند.

دكتر چمني درباره خطاهاي والدين به ايسنا گفت: ‌يكي از اين خطاها دادن پاداش‌هاي اتفاقي به رفتار بد كودكان است. اين پاداش ممكن است به صورت يك لبخند و يا دادن اسباب‌بازي به كودك براي رفع مشكلات باشد.

وي ادامه داد: دومين خطاي والدين باج دان به كودك براي رسيدن به خواسته‌هاي غيرمنطقي‌اش است و اين به خاطر نداشتن حوصله و يا قاطعيت والدين در آرام كردن كودك به وسيله والدين است.

اين روانپزشك آخرين خطا را نوع دستور دادن و امر و نهي كردن به كودكان نام برد و افزود: اگر دستورات والدين زياد باشد احتمال سرپيچي و لجبازي بيشتر است.

يكي از دلايل لجبازي كودك پيام‌هاي غيركلامي متضادي است كه اطرافيان درباره يك رفتار انجام مي‌دهند.
گاهي دستورات بسيار سخت و فراتر از سن كودك است. در واقع انتظارات غيرواقع بينانه باعث تشديد لجبازي كودك مي‌شود. همچنين برخي از دستورات مبهم و در زمان غيرمناسب صورت مي‌گيرد.

اين متخصص اعصاب و روان يادآور شد: يكي از دلايل لجبازي كودك پيام‌هاي غيركلامي متضادي است كه اطرافيان درباره يك رفتار انجام مي‌دهند. مثلا هنگامي كه كودك ناسزا مي‌گويد، مادر اخم مي‌كند، پدر لبخند مي‌زند و مادر بزرگ سكوت مي‌كند.

اين روانپزشك در پايان عامل ديگر را تنبيه‌هاي غيرموثر والدين دانست و گفت:‌ وقتي كودك احساس مي‌كند تهديدها جدي و عملي نيست به لجبازي ادامه مي‌دهد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#385 Posted: 21 Dec 2011 18:01

الک دولک به شيوه ي فيفا2008

بازي با شمشير دولبه‌
روزي روزگاري بازي‌هاي كودكان به هفت‌سنگ و الك دولك محدود بود. در بهترين شرايط توپ پلاستيكي وجود داشت و فوتبال گل كوچك، اما امروز سيماي بازي‌هاي كودكان نيز تغيير كرده است. امروزه ديگر به جاي گل‌كوچك فيفا 2008 بر قلوب بچه‌ها حكمفرمايي مي‌كند و جاي هفت‌سنگ را مرد عنكبوتي گرفته است.

الک دولک به شيوه ي فيفا

ديگر به جاي كودكاني كه در كوچه‌ها دنبال يكديگر مي‌دويدند ، كودكاني را مي‌بينيم كه پاي رايانه با يك مشت سيم و كليد و نور مشغول نابود كردن و كشتن دشمنان هستند. رايانه وسيله‌اي است كه جاي خود را در همه قسمت‌ هاي زندگي انسان باز كرده است و همچون ديگر ساخته‌هاي دست بشر، دو روي مثبت و منفي دارد.

يكي از جذابيت‌هاي دنياي رايانه كه بيشتر از بقيه جنبه‌ها كودكان و نوجوانان را مجذوب و شيفته خود كرده است، بازي‌هاي رايانه‌اي است، اما آيا اين بازي‌ها براي كودكان مفيد است؟ اين پرسشي است كه پاسخ متخصصان به آن قدري با باورهاي عمومي در تضاد است.

بازي اساسي‌ترين فعاليت كودك است در عين حال يكي از نيازهاي اساسي كودكان نيز به شمار مي‌رود. نقش بازي در روند رشد جسماني و روحي رواني كودكان انكارناپذير است. يكي از كاركردهاي مهم بازي اين است كه كودك را براي ورود به زندگي بزرگسالي آماده مي‌كنند.

كودك بسياري از مهارت‌هاي فردي و اجتماعي مورد نياز براي زندگي آينده خود را از طريق همين بازي‌هايي كه به نظر بسياري بي‌اهميت جلوه مي‌كند ، مي‌آموزد. بسياري از متخصصان تعليم و تربيت سفارش مي‌كنند كه مطالب آموزشي در كلاس‌هاي درس از طريق بازي آموزش داده شود و نتايج حاصله گوياي موفقيت استفاده از اين شيوه است.
بازي‌هاي رايانه‌اي، با استفاده از تصاوير جذاب، پرتحرك و زنده و صداهاي مهيج ، دنيايي از هيجان را به كودكان پرجنب و جوش ارزاني مي‌كند. اين جذبه و كشش كودك را به عالمي از تخيلات مي‌برد كه در آن خود را قهرمان اصلي ماجرا مي‌پندارند. اين بازي‌ها با ترفندهاي مختلف، چنان تاثيري بر فكر و اعصاب كودك مي‌گذارند كه وي خود را جزيي از اين مجموعه ماشيني مي‌پندارد.

تاثيرگذاري بالا

ماهيت تاثيرگذار رسانه‌ها مانند سينما و تلويزيون مدت‌هاست كه به دل مشغولي روان‌شناسان كودك تبديل شده است، اما اكنون اين مساله مطرح است كه تاثيرگذاري بازي‌هاي رايانه‌اي با قابليت‌ها و ويژگي‌هاي خاص خود ، از سينما و تلويزيون نيز بالاتر است. وقتي كودك مشغول تماشاي فيلم است با يك روايت يا داستان مواجه مي‌شود كه تا حدي بر او تاثير مي‌گذارد اما اين روايت بسته است و كودك نمي‌تواند آن را به ميل خود تغيير دهد.

در مقابل هنگام بازي‌هاي رايانه‌اي، داستان وجود دارد ، با اين تفاوت كه داستان‌ها عمدتا باز هستند و كودك مي‌تواند به ميل خود آن را تغيير دهد يا انتخاب كند. اين مساله به كودك احساس آزادي مي‌دهد. در اين بازي‌ها بسياري از اصول يادگيري مانند هم ذات‌پنداري، تمرين، تكرار و پاداش و تقويت به كار رفته است و مي‌تواند اثر شگرفي بر كودك داشته باشد.

افزايش خشونت‌

در بدو ورود بازي‌هاي رايانه‌اي به بازارهاي آمريكا، هراس بزرگي در ميان والدين، مربيان و مراقبان اخلاقي جامعه در زمينه خشونت موجود در اين بازي‌ها به وجود آمد. هراسي كه چندان هم بي‌پايه نبود.

محتواي خشن برخي از اين بازي‌ها به گونه‌اي است كه بچه ‌ها به صورت گروهي يا فردي در پي ضربه زدن، متلاشي كردن ، له كردن و نابودي برمي‌آيند. اگر به چهره آنها هنگامي كه در بازي و در برابر رقيب تصويري خود يا مانع فيزيكي گرافيكي قرار مي‌گيرند ، نگاه كنيد، براحتي آثار خشم توام با اضطراب را در چهره آنها مي‌توانيد ببينيد. بعضي از بچه‌ها از اين حالت هم فراتر مي‌روند و ناخواسته فرياد مي‌كشند. اين حالت از نظر رواني بتدريج در ذهن و روح بچه‌ها باقي مي‌ماند و در رفتارهاي روزمره آنان مشاهده مي‌شود.

بسياري معتقدند بازي‌هاي رايانه‌اي جنگي كه در آن كودكان با قرار گرفتن در نقش مهاجم هستند و سعي در از بين بردن دشمنان فرضي خود دارند ، به نوعي تمرين خشونت محسوب مي‌شود.

دكتر سيدمهدي صميمي اردستاني، استاديار دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين خصوص مي‌گويد: افزايش خشونت، محدود كردن خلاقيت و كم تحركي 3 عارضه مهم استفاده بيش از حد از بازي‌هاي رايانه‌اي است و بازي‌هاي رايانه‌اي به علت چارچوب و طراحي محدودي كه دارند، نمي‌توانند به اندازه كافي و لازم در پرورش خلاقيت‌هاي كودكان موثر باشند.

اين روانپزشك بازي‌هاي فيزيكي، فكري و حركتي كودكانه مثل توپ‌بازي و پازل دستي را براي تقويت خلاقيت‌هاي فكري و حركتي كودك در مقايسه با بازي‌هاي رايانه‌اي فكري و ورزشي موثرتر مي‌داند و مي‌افزايد: والدين بايد زمان و فضاي لازم را براي بازي كودك فراهم كنند؛ چراكه تفريح در پارك‌ها به همراه پدر و مادر بيشتر از بازي‌هاي رايانه‌اي براي كودكان لذتبخش است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#386 Posted: 28 Dec 2011 14:22

این کودکان باید ویتامین مصرف کنند

این کودکان باید ویتامین مصرف کنند با توجه به اینکه ویتامینها از جمله مواد مفید در بدن هستند و با فعالیت طبیعی بسیاری از بخشها کمک می کنند والدین در مورد اینکه آیا باید همواره به فرزندان خود ویتامین بدهند یا خیر دچار سوال می شوند.

به همین دلیل ما دراین بخش قصد داریم اطلاعاتی در این مورد به شما بدهیم:
مسئله اصلی در مورد وقتی است که فرزندتان نوزاد و یا نوپاست. زیرا در این زمان هر غذایی را نمی خورد و نمی توانید مواد غذایی خام و یا پخته سرشار از ویتامین را به او بدهید. در این زمان کودکان برخی از مواد غذایی را به دهان می برند و چندین بار مزه مزه می کنند اما در بسیاری از موارد نیز نهایتاً تمایلی به خوردن آنها نشان نمی دهند.
توجه داشته باشید که بسیاری از ویتامینها در شیر وجود دارند و چنانچه کودک تغذیه مناسبی داشته باشد اکثر نیازها برآورده می شوند اما در هر حال ۳ ماده مغذی شامل ویتامین د- آهن و فلوراید است که ممکن است به اندازه کافی در شیر (حتی شیر مادر) وجود نداشته باشد.
به همین دلیل طبق دستور پزشک برای فرزندتان از این مکملها استفاده نمایید.
اما استفاده زیاد نیز عوارضی به دنبال خواهد داشت به همین دلیل توصیه می شود فقط به اندازه تجویز شده از ویتامینها به کودک بدهید و تصور نکنید مصرف بیشتر آنها باعث کمک بیشتر به فرزندتان می شود.
نکته دیگر این است که مورد کودکانی که از وزن و ظاهری طبیعی برخوردارند و در زمان مقرر نیز دنیا آمده اند و با شیر خشک تغذیه می شوند بسیاری از مادران تصور می کنند با دلیل وزن گیری سریع تر نیازی به استفاده از قطرات ویتامین نمی باشد. اما مصرف مرتب مکملها ربطی به عوامل ظاهری و رشد نوزاد در چند ماه نخست زندگی ندارد.
● دادن ویتامین به کودکان خوش خوراک
ممکن است فرزند شما با توجه به میزان دریافت کافی کالری از رشد خوبی برخوردار باشد اما ممکن است در مصرف مواد مغذی که بدنش به آن نیاز دارد دچار کمبودهایی باشد.
به هرم غذایی نگاهی بیندازید و مطمئن شوید فرزندتان از تمام گروههای مواد غذایی موجود در هرم به نسبت مناسب استفاده می کند یا خیر.
اگر در یک مورد دچار کمبود است استفاده از ویتامینها برایش ضرری ندارد هر چند که این کار را نیز باید با مشورت پزشک انجام دهید.
به نظر کارشناسان اگر روزانه یک بار به فرزندتان مولتی ویتامین بدهید نگران اوردوز شدن و زیاده از حد شدن ویتامینها و بروز عوارض جانبی نباشید.
● ویتامینهای مهم تر
در مصرف انواع ویتامینها تفاوت چندانی وجود ندارد و می توانید از مولتی ویتامینهای گوناگونی که به صورت قطره یا شربتهای مورد تایید متخصصان در بازار وجود دارد استفاده نمایید. مگر اینکه فرزندتان نیاز خاصی داشته باشد.
برای مثال اگر کودک شما تمایلی به مصرف شیر و لبنیات ندارد استفاده از ویتامینهایی که حاوی کلسیم نیز می باشند برایش مفیدتر خواهد بود.
اما لازم به یادآوری است که حتی مصرف این گونه مکملها نیز فقط بین ۱۵ تا ۲۰ درصد نیاز کودک را برطرف می کند و بقیه را باید از طریق مصرف مواد غذایی تامین کند.
نکته دیگر این است که بهتر است ویتامینهایی که به کودکتان می دهید حاوی آهن نباشد مگر اینکه دچار کم خونی باشد یا پزشک در شرایط خاص برایش تجویز کرده باشد.
زیرا میزان زیاد آهن برای کودکان منجر به بروز عوارضی مانند مسمومیت و حتی مرگ می شود.
در هر حال بهتر است ویتامینها را به دلیل شیرین و خوشمزه بودن در دسترس کودکان قرار ندهید زیرا ممکن است کودکان به دلیل دوست داشتن طعم آنها بدون اجازه شما بیش از حد از آنها استفاده نمایند و خطر عوارض در مورد ویتامینهای محلول در چربی مانند ویتامینهای آ-د و ای به مراتب بیشتر است.
● استفاده از ویتامین بیشتر در صورت عدم مصرف غذای کافی
این کار به هیچ وجه توصیه نمی شود و نمی توانید به دلیل اینکه کودکتان بد غذاست در روز به جای یک بار چندین بار به او ویتامین بدهید مگر در موارد خاص با نظر پزشک.
در اکثر موارد دادن یک بار از ویتامینها مواد مورد نیاز بدن او را تامین می کند.
پس فکر نکنید هر چیزی که خوب است بیشترش بهتر است.
حتی ممکن است استفاده بیشتر از برخی از ویتامینها و مکملها به خودی خود موجب بروز عوارض خاصی نشوند اما می تواند از جذب و عملکرد طبیعی برخی انواع دیگر جلوگیری کند.
در ضمن باید زمان دادن برخی از ویتامینها و مواد معدنی را نیز به درستی رعایت کنید.
امیدواریم با رعایت موارد فوق بتوانید حداکثر بهره را از ویتامینها و مکملهای کودکان برده و فرزندانی سالم و شاد داشته باشید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#387 Posted: 28 Dec 2011 14:22

این تپلی نازیباست

این تپلی نازیباست کودک چاق، به ویژه در فرهنگ ایرانی بسیار دوست داشتنی و زیبا تلقی می شود. مادران باردار با دیدن عکس کودکان چاق آرزو می کنند چنین کودکی داشته باشند اما آیا این باور درستی است؟ حقیقت این است که خطرات زیادی سلامتی کودکان چاق را تهدید می کند.

دلیل افزایش چشمگیر چاقی کودکان، غذا خوردن بیشتر نیست. تحقیقات نشان می دهد میزان انرژی مصرفی کودکان طی ۲۰ سال گذشته، تغییر چندانی نداشته و دلیل افزایش وزن کودکان، کم تحرکی آن هاست.
زندگی در خانه های آپارتمانی و کوچک، مجال دویدن و بازی کردن را از کودکان گرفته است.
آن ها بیشتر وقت خود را پای تلویزیون یا کامپیوتر صرف می کنند از این رو یا خیلی کم اشتها و کم خوراک می شوند یا پرخور و چاق. تبلیغات تلویزیونی، در دسترس بودن شیرینی، تنقلات و علاقه شدید به خوردن نوشیدنی های گازدار و پر کالری از شمار دلایل مهم برای چاقی کودکان است.
چربی زیاد، فشار خون بالا و بالا رفتن میزان قند خون همه از عوارض چاقی در سنین کم و ادامه این مشکلات تا سنین بالاتر است. از عواقب دیگر، گوشه گیر شدن کودک است. او احساس می کند با دیگران فرق و تصویر نادرستی از وضعیتش در ذهن دارد.
کودکان دیگر نیز بعضاً او را در جمعشان راه نمی دهند و در مجموع اعتماد به نفسشان بسیار پایین خواهد بود.
● راه درمان چاقی: درمان این عارضه را از چند جنبه مورد بررسی قرار می دهیم:
▪ تغییر عادت و رفتار: کودکان آن چه را که می بینند اجرا می کنند پس اگر به فکر سلامت کودکمان هستیم ابتدا باید از خود شروع کنیم.
باید به او بیاموزیم که کدام غذاها مفیدترند و باید بیشتر خورده شوند، این که غذا خوردن زمان خاصی دارد و خوردن زیاد شکلات و شیرینی مضر است و غیره.
▪ تامین نیازهای غذای کودک و رژیم درمانی: واضح است که نیاز کودک با افزایش سن تغییر می کند و یک کودک پیش دبستانی رشد کند و آرامی دارد و نیاز او نسبت به دوران بلوغ بسیار کم است.
میانه روی و رعایت تنوع غذایی، اصول تغذیه کودکان است، او باید از همه گروه های غذایی تغذیه کند.
برای رژیم درمانی کودکان چاق در صورتی که کمتر از هفت سال داشته باشند، نیازی به اجرای رژیم غذایی لاغری نیست بلکه باید بکوشیم وزن کودک را برای مدتی طولانی ثابت نگه داریم زیرا با افزایش قد، خود به خود وزن کودک طبیعی خواهد شد.
برای رژیم کودکان بالاتر از هفت سال بهتر است قندهای ساده، چربی و کربوهیدرات های بیش از اندازه، محدود شوند.
بهترین سرعت کاهش وزن در کودکان، هر ماه ۵۰۰ گرم است در این صورت کودک هیچ گونه لطمه ای نخواهد دید.
▪ تحرک و فعالیت: سعی در کاهش کارهای نشستنی و تشویق کودک به فعالیت بیشتر و بازی با همسالانش به سوخت بیشتر انرژی در بدن او کمک خواهد کرد. بهتر است او را به پارک و خیابان ببریم، تشویق به دوچرخه سواری کنیم و زمینه های فعالیت را برایش فراهم آوریم.
▪ رفع مشکلات روحی: والدین باید با توجیه کودک و فراهم کردن شرایط مناسب روحی برای او به بهبود روند درمان کمک کنند.
●نگذاریم کودکان چاق شوند:
▪ اشتهای کودک را در نظر بگیریم؛ نیازی نیست حتماً غذایش را تا آخر بخورد سپس به زور به او چیزی نخورانیم.
▪ خوراکی ها و شیرینی های پرکالری را برایش نخریم و از دسترس او دور نگه داریم.
▪ چربی غذای کودک باید در حد طبیعی، یعنی ۳۰ درصد کالری مصرفی یا کمتر باشد.
▪ سبزیجات تازه و میوه ها را در اختیارش بگذاریم و دقت کنیم که حداقلی را که نیاز دارد، مصرف کند.
▪ با او بازی کنیم؛ راه برویم و بدویم تا از بودن در کنار خانواده و فعالیت کردن لذت ببرد. هم چنین او را به شرکت در بازی های کودکانه و فعالیت های گروهی تشویق کنیم.
▪ شکلات و شیرینی را از فهرست جایزه های خود به کودکتان خارج کنید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#388 Posted: 28 Dec 2011 14:23

اهمیت صبحانه در ۲ سال اول زندگی

اهمیت صبحانه در ۲ سال اول زندگی‌ کودکانی که در دو سال نخست زندگی از نعمت صبحانه محروم باشند، در آینده به‌ ‌بیماری‌هایی همچون عفونت‌های تنفسی، مشکلات شنوایی، و عقب ماندگی ذهنی دچار خواهند‌ ‌شد.

مطالعات نشان می‌دهد تغذیه که سال نخست زندگی نوزادان اهمیت بسیار زیادی بر سلامت آنان دارد. به گزارش سازمان بهداشت پان آمریکن دو سال اول زندگی مهم‌ترین دوران کودکی محسوب می‌شود و‌ ‌کودکانی که در دو سال نخست زندگی از نعمت صبحانه محروم باشند، در آینده به‌ ‌بیماری‌هایی همچون عفونت‌های تنفسی، مشکلات شنوایی، و عقب ماندگی ذهنی دچار خواهند‌ ‌شد.
در همین حال خبر گزاری فارس به نقل از دانشگاه کاردیف انگلستان گزارش داد:محققان دریافتند کودکانی که صبحانه کامل ازغذاهایی که حاوی غلات نظیر گندم و جو می باشد، مصرف می کنند نسبت به کودکانی که از خوردن صبحانه دوری می کنند، ازهوش و تمرکز فکری بالاتری برخوردارند.
بر اساس این گزارش، محققان دانشگاه کاردیف انگلستان به منظور درک دقیق تاثیرصبحانه مغذی حاوی غلات بر ذهن و جسم کودکان، مطالعه ای را بر رفتار ۲۱۳ کودک ۴ تا ۱۱ ساله از بین ۱۵۳ خانواده به مدت دوهفته انجام دادند.
این مطالعه نشان داد که خوردن صبحانه به کودکان کمک می کند آمادگی ذهنی بهتری برای رفتن به مدرسه و حضور در کلاس درس داشته باشند وهمچنین از خستگی و اضطراب آنان می کاهد.
محققان همچنین دریافتند کودکانی که صبحانه کامل حاوی غلات مصرف می کنند از توانایی ذهنی، فیزیکی و شناختی بالایی برخوردارند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#389 Posted: 28 Dec 2011 14:35

این کودکان باید ویتامین مصرف کنند

این کودکان باید ویتامین مصرف کنند با توجه به اینکه ویتامینها از جمله مواد مفید در بدن هستند و با فعالیت طبیعی بسیاری از بخشها کمک می کنند والدین در مورد اینکه آیا باید همواره به فرزندان خود ویتامین بدهند یا خیر دچار سوال می شوند.

این کودکان باید ویتامین مصرف کنند

به همین دلیل ما دراین بخش قصد داریم اطلاعاتی در این مورد به شما بدهیم:
مسئله اصلی در مورد وقتی است که فرزندتان نوزاد و یا نوپاست. زیرا در این زمان هر غذایی را نمی خورد و نمی توانید مواد غذایی خام و یا پخته سرشار از ویتامین را به او بدهید. در این زمان کودکان برخی از مواد غذایی را به دهان می برند و چندین بار مزه مزه می کنند اما در بسیاری از موارد نیز نهایتاً تمایلی به خوردن آنها نشان نمی دهند.
توجه داشته باشید که بسیاری از ویتامینها در شیر وجود دارند و چنانچه کودک تغذیه مناسبی داشته باشد اکثر نیازها برآورده می شوند اما در هر حال ۳ ماده مغذی شامل ویتامین د- آهن و فلوراید است که ممکن است به اندازه کافی در شیر (حتی شیر مادر) وجود نداشته باشد.
به همین دلیل طبق دستور پزشک برای فرزندتان از این مکملها استفاده نمایید.
اما استفاده زیاد نیز عوارضی به دنبال خواهد داشت به همین دلیل توصیه می شود فقط به اندازه تجویز شده از ویتامینها به کودک بدهید و تصور نکنید مصرف بیشتر آنها باعث کمک بیشتر به فرزندتان می شود.
نکته دیگر این است که مورد کودکانی که از وزن و ظاهری طبیعی برخوردارند و در زمان مقرر نیز دنیا آمده اند و با شیر خشک تغذیه می شوند بسیاری از مادران تصور می کنند با دلیل وزن گیری سریع تر نیازی به استفاده از قطرات ویتامین نمی باشد. اما مصرف مرتب مکملها ربطی به عوامل ظاهری و رشد نوزاد در چند ماه نخست زندگی ندارد.
● دادن ویتامین به کودکان خوش خوراک
ممکن است فرزند شما با توجه به میزان دریافت کافی کالری از رشد خوبی برخوردار باشد اما ممکن است در مصرف مواد مغذی که بدنش به آن نیاز دارد دچار کمبودهایی باشد.
به هرم غذایی نگاهی بیندازید و مطمئن شوید فرزندتان از تمام گروههای مواد غذایی موجود در هرم به نسبت مناسب استفاده می کند یا خیر.
اگر در یک مورد دچار کمبود است استفاده از ویتامینها برایش ضرری ندارد هر چند که این کار را نیز باید با مشورت پزشک انجام دهید.
به نظر کارشناسان اگر روزانه یک بار به فرزندتان مولتی ویتامین بدهید نگران اوردوز شدن و زیاده از حد شدن ویتامینها و بروز عوارض جانبی نباشید.
● ویتامینهای مهم تر
در مصرف انواع ویتامینها تفاوت چندانی وجود ندارد و می توانید از مولتی ویتامینهای گوناگونی که به صورت قطره یا شربتهای مورد تایید متخصصان در بازار وجود دارد استفاده نمایید. مگر اینکه فرزندتان نیاز خاصی داشته باشد.
برای مثال اگر کودک شما تمایلی به مصرف شیر و لبنیات ندارد استفاده از ویتامینهایی که حاوی کلسیم نیز می باشند برایش مفیدتر خواهد بود.
اما لازم به یادآوری است که حتی مصرف این گونه مکملها نیز فقط بین ۱۵ تا ۲۰ درصد نیاز کودک را برطرف می کند و بقیه را باید از طریق مصرف مواد غذایی تامین کند.
نکته دیگر این است که بهتر است ویتامینهایی که به کودکتان می دهید حاوی آهن نباشد مگر اینکه دچار کم خونی باشد یا پزشک در شرایط خاص برایش تجویز کرده باشد.
زیرا میزان زیاد آهن برای کودکان منجر به بروز عوارضی مانند مسمومیت و حتی مرگ می شود.
در هر حال بهتر است ویتامینها را به دلیل شیرین و خوشمزه بودن در دسترس کودکان قرار ندهید زیرا ممکن است کودکان به دلیل دوست داشتن طعم آنها بدون اجازه شما بیش از حد از آنها استفاده نمایند و خطر عوارض در مورد ویتامینهای محلول در چربی مانند ویتامینهای آ-د و ای به مراتب بیشتر است.
● استفاده از ویتامین بیشتر در صورت عدم مصرف غذای کافی
این کار به هیچ وجه توصیه نمی شود و نمی توانید به دلیل اینکه کودکتان بد غذاست در روز به جای یک بار چندین بار به او ویتامین بدهید مگر در موارد خاص با نظر پزشک.
در اکثر موارد دادن یک بار از ویتامینها مواد مورد نیاز بدن او را تامین می کند.
پس فکر نکنید هر چیزی که خوب است بیشترش بهتر است.
حتی ممکن است استفاده بیشتر از برخی از ویتامینها و مکملها به خودی خود موجب بروز عوارض خاصی نشوند اما می تواند از جذب و عملکرد طبیعی برخی انواع دیگر جلوگیری کند.
در ضمن باید زمان دادن برخی از ویتامینها و مواد معدنی را نیز به درستی رعایت کنید.
امیدواریم با رعایت موارد فوق بتوانید حداکثر بهره را از ویتامینها و مکملهای کودکان برده و فرزندانی سالم و شاد داشته باشید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#390 Posted: 28 Dec 2011 14:36

اهمیت تغذیه با شیر مادر

اهمیت تغذیه با شیر مادرطبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، شیر مصنوعی یا شیر خشک به عنوان اصلی ترین رقیب شیر مادر (که تنها ماده حیاتی لازم برای نوزادان است) محسوب می شود و متأسفانه شاهد یم در دنیای ماشینی امروز که اکثر مادران، شاغل هستند وقت کافی برای تغذیه نوزاد با شیر خود را ندارند!

اهمیت تغذیه با شیر مادر

این در حالی است که شیر خشک به هیچ عنوان با ترکیبات کمی و کیفی شیر مادر برابر نیست اما متاسفانه جایگزین شیر مادر شده است. بنابراین ترویج تغذیه با شیر مادر بسیار حائز اهمیت است . در رابطه با اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر، رئیس اداره شیر مادر وزارت بهداشت، از راه اندازی بانک شیر مادر در کشور خبر داد و گفت: بدین ترتیب، شیر اضافه مادر به صورت خام یا پاستوریزه یا منجمد نگهداری می شود.
دکتر فریور افزود: برای ذخیره، از شیر مادران سالم داوطلب استفاده می شود. وی افزایش تعداد شیرخواران تغذیه شده با شیر مادر و اجرای تغذیه انحصاری با شیر مادر تا ۶ماهگی را از سیاست های کشوری برای ترویج تغذیه با شیر مادر برشمرد و افزود: افزایش بیمارستان های دوستدار کودک و اینکه همه بیمارستان های اداری بخش زایمانی صاحب لوح دوستدار کودک باشند، افزایش آگاهی پرسنل جهت کمک به اجرای ۱۰ اقدام بیمارستان های دوستدار کودک و آموزش مادران و خانواده ها، از برنامه های کشوری است.دکتر فریور با اشاره به ضرورت آگاهی مادران و خانواده ها از مزایای شیر مادر از ابعاد مذهبی، علمی و فرهنگی افزود: چنانچه شیر مادر برای تغذیه شیرخوار کافی نباشد، شیر تهیه شده از بانک شیر مادر جایگزین مناسبی خواهد بود. وی ادامه داد: آمارهای جهانی نیز حاکی از آن است که تغذیه با شیر مادر، سالانه جان یک میلیون کودک را از مرگ نجات می دهد و شیر مادر عاملی برای ارتقای سطح سلامت کودکان محسوب می شود.
دکتر احمد خداداد- متخصص گوارش- نیز با اعلام اینکه غذای کمکی در شیرخواران باید از شش ماهگی در تغذیه روزانه آنها لحاظ شود، گفت: با این وجود از شش ماهگی به بعد، شیر مادر به تنهایی در رشد کافی کودک مؤثر نیست.
بنابراین تغذیه کودک با غذای کمکی آغاز می شود که در درجه اول استفاده از حریره بادام، سوپ رقیق و... توصیه می شود.وی تأکید کرد: جهت تکمیل تغذیه شیرخواران لازم است بین غذایی که به کودک داده می شود و دادن غذای جدید دیگر، فاصله باشد و در این فاصله، کودک با شیر مادر تغذیه شود تا اینکه دستگاه گوارش شیرخوار فرصت لازم برای تطبیق باغذاهای دیگر را داشته باشد.

صفحه 39 از 43: « پیشین 1 ... 38 39 40 41 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا