صفحه 7 از 43: « پیشین 1 ... 6 7 8 ... 42 43 پسین »

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#61 Posted: 15 Dec 2011 13:07

بازی بدون اسباب بازی با نوزادان چهار تا هشت ماهه

۱) یک اسباب بازی صدادار را در کنار یا پشت شیرخوار به صدا درآورید یا چند نخود را داخل یک بطری پلاستیکی بریزید و آن را تکان دهید تا کودک به صدای آن توجه کند و به دنبال صدا بگردد...

بازی بدون اسباب بازی با نوزادان چهار تا هشت ماهه

۲) یک قاشق به دست او بدهید و اجازه دهید آن را به سمت دهان ببرد و در دهان بگذارد یا بیندازد.
۳) در حالی که کف اتاق نشسته اید، شیرخوار را به حالت نشسته بغل کرده و قفسه سینه و پاهای او را برای جلوگیری از سقوط حمایت کنید. این کار به او در یادگیری نشستن کمک می کند.
۴) بدن کودک را با اشیای مختلف مانند حوله، دستمال کاغذی و کیسه پلاستیکی مالش دهید و درباره زبری، نرمی، لیز بودن آنها با او صحبت کنید. استفاده از لوسیون ها و روغن هایی مانند روغن بادام یا زیتون برای ماساژ نیز مفیدند.
۵) اجازه دهید خودش را در یک آینه ببیند. در گهواره یک آینه نصب کنید تا بتواند خودش را در آن ببیند. در حالی که تصویر هر دوی شما در آینه است، با او صحبت کنید.
۶) قاشق ها و فنجان های مختلف را در کنار هم به یک نخ ببندید و با تکان دادن نخ، کودک را تشویق کنید که او نیز آنها را به صدا در آورد.
۷) با صدا درآوردن با او بازی کنید. صداهایی را که درمی آورد تکرار و تقلید کنید. صورتتان را مقابل صورت او بگذارید و اجازه دهید صدا درآوردن شما را ببیند و ذوق کند
۸) یک بطری پلاستیک با در محکم را که داخل آن نخود ریخته اید، به دستش بدهید تا تکان دهد و صدا تولید کند.
۹) به هر دست او یک جغجغه با صدای متفاوت بدهید و دقت کنید آیا از صدای خاصی خوشش می آید یا نه؟
۱۰) او را به شکم بخوابانید و جلویش اسباب بازی های صدادار بگذارید و کمک کنید به آنها برسد.
۱۱) یک جعبه دستمال کاغذی را از رشته هایی از کاغذ سفید پرکنید، او از درآوردن آنها لذت می برد. توجه کنید که استفاده از روزنامه های رنگی به دلیل خطرسمی بودن، توصیه نمی شود.
۱۲) یک اسباب بازی را از تختخواب وی آویزان کنید به طوری که دستش به آن برسد و بتواند تکانش دهد. بعد از مدتی اسباب بازی را عوض کنید.
۱۳) اطراف شیرخوار را با بالش یا هر چیز دیگری که مانع از افتادن وی می شود، بپوشانید و یک توپ بزرگ یا بادکنک را جلوی او به بالا و پایین و چپ و راست حرکت دهید. کمک کنید با چشم هایش آن را تعقیب کند.
۱۴) در حالی که به پشت خوابیده است، یک اسباب بازی را طوری که ببیند، در کنارش تکان دهید و کمک کنید تا به سمت اسباب بازی برگردد و آن را بگیرد.
۱۵) با گرفتن دست هایتان جلوی صورت خود، با او دالی بازی کنید. با دست یا دستمال جلوی صورتش را بگیرید و با او بازی کنید تا بخندد.
۱۶) او را داخل صندلی یا محافظی که از آن سقوط نمی کند (روروک نباشد) قرار دهید و بگذارید شما را هنگام انجام کارهای روزمره ببیند. در حال کار کردن با او صحبت کنید و توضیح دهید دارید چه کار می کنید.
۱۷) شیرخوار را در بغل بگیرید به طوری که صورت او به سمت صورت شما باشد. برایش شعرهایی مانند «لالالالا گل خوبم» بخوانید و تکانش دهید. او را به کف زدن تشویق کنید.
۱۸) شیرخوار دوست دارد اشیا را کف اتاق بیندازد. با او «برو بیارش» بازی بکنید و دوباره شیء را به دستش بدهید. می توانید اسباب بازی را داخل یک جعبه کاغذی خالی مانند دستمال کاغذی بیندازید.
۱۹) وقتی توانایی غلتیدن روی شکم را پیدا کرد، جلویش بروید و با او «بیا منو بگیر» بازی کنید تا تشویق شود غلت بزند یا به جلو بخزد.
۲۰) جلوی صورت کودک لبخند بزنید، لپ هایتان را پر از باد و چشم هایتان را درشت کنید، زبانتان را درآورید. به ادا در آوردن کودک توجه و او را تشویق کنید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#62 Posted: 15 Dec 2011 13:09

نکات مهم درباره تغذیه از طریق شیشه

کودکتان را تشویق کنید هنگام تغذیه با شیشه راست بایستد.
از سر پستانکی برای شیشه استفاده کنید که سوراخ آن کوچک باشد...

نکات مهم درباره تغذیه از طریق شیشه

کنترل کنید که گرفتن شیر از شیشه توسط کودک نیاز به فعالیت داشته باشد. نوعی از سر پستانک را انتخاب کنید که شیر از آن نریزد و سبب شود کودک گونه‏ ها، زبان و فکین را حرکت دهد. برخی از مشکلات ارتودنتیک بچه‏ های کم سن می‏تواند نتیجه فقدان تعادل عضلانی باشد.
هر چه زودتر کودک را با نوشیدن از استکان آشنا کنید.
همچون شیر خوردن از پستان، بگذارید کودک با فواصل زمانی از شیشه تغذیه کند.
روز یا شب هرگز از شیشه شیر به عنوان آرام کننده استفاده نکنید. تماس دایم شیر یا آب میوه با دندانها می‏توانند سبب ایجاد پوسیدگی‏های وسیع گردند.
مهمتراز همه اینکه، دهان و دندانها را دو بار در روز تمیز کنید - بعد از صبحانه و شب قبل از رفتن به رختخواب

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#63 Posted: 15 Dec 2011 13:09

پیشگیری از نفخ در نوزادان

نفخ کودک شیرخوار به هنگام خوردن شیر مشکل شایعی است که اغلب با گریه های بی امان کودک و نگرانی مادر همراه است. دراین مطلب به نقل از « ReadersDigest» به چند نکته درباره پیشگیری از این ناراحتی اشاره کرده ایم که امیدواریم مطالعه آن برای مادران مفید باشد...

پیشگیری از نفخ در نوزادان

مادران توجه داشته باشند، دهان نوزاد کاملا به انتهای سینه یا پستانک شیشه بچسبد.
به هنگام شیردادن، شیشه را به گونه ای در دهان نوزاد قرار دهید که هوا وارد دهانش نشود، برای این کار بهتر است شیشه شیر را در حالتی که نوزاد در بغل شما دراز کشیده است، طوری قرار دهید که زاویه ۳۰ تا ۴۰ درجه با دهان نوزاد داشته باشد (شیشه شیر را مستقیم در داخل دهانش قرار ندهید).
مادرانی که از شیر خودشان برای تغذیه کودک استفاده می کنند از مصرف غذاهای نفخ دار مانند نوشیدنی های حاوی کافئین، میوه های مرکباتی شکلات، سیر، پیاز و برخی از فرآورده های لبنیات تا حد امکان بپرهیزند.
به مقدار کم به کودک شیر دهید و دفعات شیر دادن را اضافه کنید.
پس از شیردادن، کودک را به مدت نیم ساعت به صورت ایستاده در زاویه ۴۵ درجه نگه دارید.
از مکیدن طولانی مدت پستانک یا شیشه شیر خالی جلوگیری کنید.
بدون هیچ تاخیری به گریه های کودک توجه کنید.آروغ زدن کودک هنگام و پس از شیرخوردن بسیار مهم است.
شکم نوزاد را ماساژ دهید.
نوزاد را خم کنید تا روی شکم فشار بیاید.
نوزاد را روی شکم بخوابانید و غلت دهید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#64 Posted: 15 Dec 2011 13:10

دلیل علاقه نوزاد به ضربان قلب مادر

تبادل احساس بین شما و فرزندتان از همان ابتدای بارداری آغاز می شود. جنین تمام صداهای اطراف و صدای موسیقی را می شنود و تمام احساس ها، حالت ها، غذایی که می خورید و بوهایی را که حس می کنید، ثبت می کند و تمام اینها به صورت جزیی از خاطراتش در ضمیر ناخودآگاهش ثبت می شود...

دلیل علاقه نوزاد به ضربان قلب مادر

در این مطلب تاثیر صداها و بوها را روی جنین بررسی کرده ایم تا شاید به این نتیجه برسید که باید قبل از به دنیا آمدن کودکتان او را به شکلی زیباتر با این دنیا آشنا کنید.

● صداها و موسیقی

اولین صدای دلنوازی که جنین آن را می شنود و به عنوان یک موسیقی خوش آهنگ ضبط می کند، صدای ضربان قلبتان است. به همین دلیل وقتی به دنیا می آید، در لحظه های ناآرامی و بی قراری اگر صدای ضربان قلب شما را بشنود، آرام می شود.
به تمام خانم های باردار پیشنهاد می شود که در مکان های شلوغ و پرسروصدا خیلی حضور نداشته باشند چون این صداها جنین را اذیت می کند و حتی در ماه های بعد روی ریتم و ضربان قلب او اثر می گذارد. مادر باید به موسیقی هایی که در دوران بارداری گوش می کند توجه داشته باشد؛ موسیقی های بی کلام و آرام در حرکات داخل رحم جنین تاثیر بسزایی دارد. جالب اینکه اگر بعد از تولد هم به این موسیقی ها گوش کند، واکنش فیزیکی مشابهی نشان خواهد داد.
یکی از محبوب ترین صداها برای جنین که با آن اخت می شود، صدای مادرش است. هر چقدر صدای مادر تیزتر باشد، جنین راحت تر آن را می شنود. صدای پدر هم تا حدی برایش قابل تشخیص است. برای اینکه فرزندتان به موسیقی علاقه مند شود، بهترین کار این است که برایش آواز بخوانید تا روحیه موسیقایی او در آینده با دیگران متفاوت باشد.

● حس چشایی و بوها

جنین خیلی سریع در بدن مادر شروع به حرکت می کند، می بیند، می شنود، حس می کند و حتی بوها را تشخیص می دهد. این اتفاق ها معمولا بین ماه های ۸ تا ۱۱ اتفاق می افتد. جالب است بدانید که مایع آمنیوتیکی باعث انتقال احساسات بویایی و چشایی به جنین می شود. نکته مهم این است که حس بویایی و چشایی جنین با تغذیه مادر هم ارتباط مستقیمی دارد. نتایج تحقیقات نشان داده میزان پروتئین دریافتی به وسیله مادر باعث تقویت این دو حس می شود.
بعد از تولد نوزاد، به دلیل دریافت حس بویایی و چشایی که از طریق مادر به او منتقل شده است، جنین می تواند شیر مادر خودش را تشخیص دهد.
گفت وگوهایی که مادر در دوران بارداری با فرزندش انجام داده، باعث می شود بعد از تولد مادرش را تشخیص دهد و نسبت به دنیای واقعی ترس کمتری داشته باشد.
منبع:روزنامه سلامت

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#65 Posted: 15 Dec 2011 13:10

اشتباه والدین درخواب کودکان

خواباندن کودکان و خواب نگاه داشتن آنها یکی از ترسناک‌ترین وظایف والدین است. حتی والدینی که کودکان‌شان خوب می‌خوابند نیز گهگاه با مشکلاتی در زمینه زمان چرت بعد از ظهر و خواب شبانه مواجه می شوند. در واقع، حدود 40 درصد از کودکان از نوعی مشکل خواب رنج می‌برند...

اشتباه والدین درخواب کودکان

متخصصان 6 اشتباه رایج را شناسایی کرده‌اند که والدین در مورد خواباندن کودکان خود مرتکب می‌شوند. ولی خوشبختانه این اشتباهات را می‌توان بدون زحمت زیاد بر طرف کرد. متخصصان خواب کودکان و نیز والدین با تجربه معتقدند که تغییرات کوچک در محیط و نحوه‌ی خواب می‌تواندبه میزان زیادی مشکلات رایج خواب را از بین ببرد.

1. دیر خواباندن کودک
کودکان امروز کمتر از والدین‌شان در زمان کودکی می‌خوابند. به گفته‌ی مارک ویزبلوث متخصص اطفال و نویسنده‌ی کتاب عادات سالم خواب، کودکی شاد " در زمان کودکی و سالهای ابتدای زندگی، کودکان امروز در مقایسه با 20 و30 سال قبل کمتر می‌خوابند." نتایج یک مطالعه نشان می دهد که 2 ساله‌های امروز 40 دقیقه کمتر از 2 ساله‌های یک نسل یا دو نسل پیش می‌خوابند. به عقیده‌ی ویزبلوث نتیجه‌ی دیرتر خوابیدن، دشواری و جدل بیشتر در زمان خواب، مشکلات زمان چرت بعدازظهر و خواب روی است.
شاید نوزاد یا کودکِ خود را به برنامه‌ی خواب مرتب عادت نداده اید یا ممکن است بعد از اتمام کار خود زمان زیادی برای گذراندن با او نداریدب و ناچار بیشتر بیدار نگهش می ‌دارید تا با او بازی کنید. به گفته‌ی مددکار اجتماعی جیل اسپیواک، یکی از نویسندگان راه‌حل خواب راحت: راهنمای والدین مستاصل برای خواباندن کودکان‌شان از زمان تولد تا 5 سالگی، " اجازه دادن به کودکان و نوپاها که دیرتر به خواب بروند خستگی بیش از حد ایجاد می کند و وقتی که بیش از حد خسته شدند، مشکل بیشتری برای خوابیدن خواهند داشت ."
در پیش دبستانی و ابتدایی، یک برنامه‌ی فشرده که شامل فعالیت‌های متعدد ورزشی و فوق برنامه باشد می‌تواند زمان خواب را کاهش دهد. جودی میندل، یکی از مدیران مرکز خواب بیمارستان اطفال فیلادلفیا و همراه جودیت اوونزدر نگارش کتاب مسئولیت خواب کودکتان را به عهده گیرید می‌گوید "بسیاری از کودکان تکالیف بسیاری برای انجام دادن دارند."
در مورد خودتان فکر کنید: وقتی که تمام خانواده ‌تان به خانه می‌رسند، شام می‌خورند، تکالیف خود را انجام می‌دهند و الی آخر. خواب فراموش می‌شود یا ممکن است خواب را برای دوری از جنگ و جدل‌های آن فراموش کنید یا امیدوار باشید که کودکتان از فرط خستگی و بدون دخالت شما خوابش ببرد ولی به گفته‌ی میندل، این کاملا اشتباه است زیرا وقتی کودکان بیش از حد خسته هستند،خلق و خوی بدتری پیدا می‌کنند.
عادت خوب: زمان‌های معینی برای خواب (و در صورت امکان زمان‌هائی برای چرت بعدازظهر) تعیین کنید و به آن پایبند باشید. صبر نکنید که کودکتان به خاراندن چشم، خمیازه یا ناله بیافتد چون آن هنگام احتمالاً دیگر خیلی دیر شده است. وی را زودتر به تخت‌خواب بفرستید. حتی 15 تا 20 دقیقه خواب اضافی می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
گرچه هر کودک منحصر به فرد است، اسپیواک می‌گوید کودکان و نوپایان معمولاً به 11 ساعت خواب شبانه نیاز دارد پیش‌دبستانی‌ها بعد از اینکه چرت روزانه را کنار می گذارند، 12 ساعت خواب نیاز دارند، و کودکان بزرگتر باید بین 10 تا 11 ساعت بخوابند. ببینید که صبح‌ها چه زمانی باید از خواب بیدار شوند و برنامه‌ی مناسب با آن برایشان طرح کنید.

2. تاکید بر حرکت
کدام یک از والدین وقتی بچه‌ی خود را می‌بیند که در ننو یا پشت ماشین خوابیده است، نفسی راحتی نمیکشد ؟ این لحظات غالباً زمانی اتفاق می افتند که اصلاً انتظارشان را ندارید و به یک استراحت نیاز دارید ولی بعضی والدین در استفاده‌ از حرکت برای خواباندن کودک خود در شب یا روز زیاده روی می کنند. به قول ویزبلوث "اگر کودک همیشه درحرکت خوابش ببرد – در گهواره یا ماشین – احتمالا ً به دلیل شبیه‌سازی حرکت، به خواب عمیق فرونخواهد رفت." وی خواب در حرکت را به خوابی که بزرگسالان در هواپیما تشبیه می‌کند.
عادت خوب: از حرکت برای آرام کردن استفاده کنید نه برای خواباندن
ویزبلوث توصیه می کند: استفاده از حرکت برای آرام کردن یک کودک پرتحرک مشکلی ندارد ولی وقتی کودک به خواب رفت، حرکت را متوقف کنید و ماشین را جایی پارک کنید. "کودک خواب باکیفیت تری خواهد داشت". اگر مسافرت طولانی با ماشین دارید و کودک شما خوابیده است، تنها بنشینید و از این لحظات پر از سکوت لذت ببرید.

3. ایجاد آرامش در تخت خواب
در زمان خواب اتاق را تاریک حرکت‌ها را متوقف کنید .برای بیشتر کردن خواب، نوزادان و کودکان – که کوچکتر از آن هستند که ترس شبانگاهی داشته باشند – را در اتاق‌های تاریک بخوابانید. به گفته‌ی اسپیواک " برای خوب خوابیدن کودکان، در مقیاسی ده تایی، اگر 10 تاریک‌ترین حالت اتاق باشد، میزان تاریکی اتاق اتاق آنها باید 8 یا 9 باشد." از یک پنکه یا دستگاهی با صدای آرام و سفید برای حذف صداهای آزاردهنده‌ی خیابان یا اتاق بغل استفاده کنید.
کودکان بزرگتر می‌توانند یک چراغ شب ملایم داشته باشند تا ترس را از آنها دور کند ولی هر گونه تفریح ممنوع است. پیش از اینکه اجازه دهید فرزندتان تلوزیون یا کامپیوتری در اتاق داشته باشد، به مدت طولانی و مفصل در مورد آن فکر کنید. حتی کودکانی که با دیدن DVD مورد علاقه شان به خواب می‌روند هم در معرض از دست دادن نیم ساعت یا بیشتر از زمان باارزش خواب خود هستند که این می‌تواند حالات و رفتارشان را در زمان روز تحت‌تاثیر قرار دهد راحت‌تر این است که وسایل الکترونیکی را خارج از اتاق بگذارید به جای اینکه هر شب در مورد آن جروبحث کنید.

4. پیروی نکردن از عادت خواب
در مورد نوزاد، شاید به نظرتان برنامه خوابی شامل حمام، کتاب و یک آب‌نبات‌چوبی ضروری نیاید ولی به گفته‌ی جودیت اوونز، مدیر کلینیک مشکلات خواب کودکان در بیمارستان کودکان هاسبرو در پروویدنسِ رودآیلند "داشتن یک سری از فعالیت‌های آرامش‌دهنده و لذت‌بخش که به خاموش کردن چراغ‌ها بیانجامد بسیار مهم است." این کار کودک شما را برای خواب آماده می سازد.
والدین کودکان بزرگتر که از برنامه‌ برای زمان خواب استفاده می کنند ممکن است به بهانه این که فکر می‌کنند کودک‌شان بزرگ شده است یا برای این کار خیلی خسته‌اند،این برنامه را حذف کنند ولی حتی بزرگسالان هم از داشتن یک برنامه‌ی منظم برای خواب سود می برند. به عقیده‌ی میندل " نباید انتظار داشته باشیم که کودک مستقیماً از روزی پرکار و خسته‌کننده به اتاق تاریک برود." به علاوه، می‌افزاید تحقیقات نشان داده است که "کودکان مدرسه‌ای که برنامه‌ی منظمی برای خواب ندارند آ خواب مورد نیاز خود را نخواهد داشت."
عادت خوب: مراسم آرام‌ش بخش در زمان خواب
جدا از از سن کودک، کلید حل این مشکل داشتن یک سری اقدامات قابل پیش بینی است یا آنچه اسپیواک " نشانه‌های خواب" می‌خواند که به کودک برای جدائی آرام از روز کمک می‌کند. برای یک نوزاد، این ممکن است تغییری کوچک در لباس پوشیدن و کمی نوازش باشد و درمورد کودکان بزرگتر ممکن است شامل حمام، کتاب‌خواندن، خواندن لالایی و یا دعا خواندن باشد.
شما می‌توانید مراسم خودتان را داشته باشید اسپیواک می‌گوید" آنچه ما می‌گوییم، داشتن فعالیت‌های ثابتی‌است که در فضایی ثابت اتفاق می‌افتند و در ترتیبی معین و ثابت و قاطعانه در زمانی مشخص در هر شب."

5. ناهماهنگی
چند بار در هفته، وقتی که کودک پیش‌دبستانی شما زیاد آه و ناله می‌کند، با او در تخت‌خوابش دراز می‌کشید تا خوابش ببرد؟ یا شایداگر کودکتان بزرگتر است او را در اتاقش می‌گذارید ولی اجازه می دهید که در نیمه‌های شب به تخت‌خواب شما بیاید؟
مشکل در شیوه‌ی خواباندن نیست بلکه در ناهماهنگی‌است. بسیاری از والدین از این که کودک‌شان را در تخت‌خواب خود داشته باشند ناراحت نمی‌شوند ولی اغلب اوقات این کار به تخت‌خواب خانواده که پیش‌بینی‌اش نکرده بودند می‌انجامد.
اوونزمی‌گوید "والدین کودک را به تخت‌خواب خود می‌آورند ولی نمی‌خواهند که او آنجا بماند دفعات اول که کودک نیمه‌های شب از خواب برمی‌خیزد، والدین او را به تخت‌خوابش برمی‌گردانند و حدود 3 صبح اجازه می‌دهند که دوباره کنار آنها بیاید."
اوونز توضیح می‌دهد که "این کار اساساً به کودک می‌آموزد که بیشتر بر خواسته‌ی خود پافشاری کند و بیدار بماندزیرا فهمیده که در نهایت به تخت‌خواب والدین راه خواهد یافت."
عادت خوب: قواعد سفت و سختی در مورد جای خواب وضع کنید
گرچه بهترین کار این است که تصمیم بگیرید تخت‌خواب خانوادگی می‌خواهید یا نه، هیچ‌گاه برای وضع قواعد دیر نیست. کارن تینزلی کیم از اوویدوی فلوریدا، یک کودک 3 ساله دارد که به تازگی چند بار در هفته در ساعت 11 شب از خواب بیدار میشود و به تخت‌خواب والدینش می‌رود تینزلی‌کیم قانونی وضع کردکه باعث شد کودک در اتاق خود باقی بماند. " من اجازه نمی‌دادم از تخت‌خواب خود ش بیرون بیاید تا حد امکان با مهربانی ولی قاطع به او می‌گفتم که زمان خواب است و زمان خواب در تخت‌خواب خودش."
البته استثناهایی هم وجود دارد. اگر کودک شما بیمار شده است یا از طوفان می‌ترسد با او در تخت‌خواب بمانید تا آرام شود یا در تختی کنار او بخوابید ولی به محض این کهآرامش بر قرار شد، به وضعیت همیشگی برگردید.
کودکی که از خوابیدن با پدر یا مادر احساس راحتی می‌کند ممکن است ابتدا به جدا خوابیدن اعتراض کند. در این صورت، میندل توصیه می‌کند که چند روز برای عادت کردن به او فرصت دهید مثلا با ایستادن در چارچوب در تا زمانی که به خواب رود و ادامه دادن این کار به مدت چند شب تا زمانی که بتوانید کاملاً تنهایش بگذارید.

6.انتقال پیش از موعد از گهواره به تخت‌خواب بزرگ
کودک شما به 2 سالگی می‌رسد – چه بچه‌ی بزرگی!- و شما می‌خواهید با خریدن آن تخت‌خواب بامزه‌ای که در حراج دیده‌اید جشن بگیرید ولی به محض این کار، او شروع به بیدار شدن بعد از خاموش شدن چراغ یا در زمان‌های کوتاه می‌کند. چرا ؟ قبل از 3 سالگی یا بیشتر، بسیاری از کودکان هنوز برای ترک گهواره آماده نیستند. میندل می‌گوید" آنها رشد کافی شناختی و کنترل‌نفس ندارند تا در مرزهای خیالی تخت‌خواب بمانند."
عادت خوب: تا وقتی که کودک برای تخت‌خواب بزرگ آماده شود صبر کنید
وقتی کودک به نزدیک 3 سالگی رسید، ممکن است زمان آن باشد که او را به تخت‌خوابی بزرگ منتقل کنید. "ممکن است" در اینجا عبارتی مناسب و موثر است: اگر کودک پیش‌دبستانی شما مشکل می‌تواند در تخت‌خواب بماند می‌تواننید زمان بیشتری به او بدهید.
درست مانندِ کنار گذاشتن پوشک بعد از چند بار تلاش ، بازگشت به گهواره شکست نیست. میندل می‌گوید "اگر این کار جواب نمی‌دهد، بازگشت به حالت قبل اشکالی ندارد." کودک شما در نهایت می تواند از پس تخت‌خوابی بزرگ برآید و حتی احتمالا خودش آن را از شما می خواهد. میندل می‌گوید "هیچ کودکی وجود ندارد که به مهد کودک برود و هنوز در گهواره بخوابد."

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#66 Posted: 15 Dec 2011 13:11

مشکل زمان خواب کودکان

چرا بچه دبستانی‌‌ها سر ساعت نمی‌خوابند
اگر شما مانند بسیاری از والدین هستید، حتماً با این داستان آشنایی کامل دارید. فرزندتان را سر ساعت 9 به تختخواب می‌برید، بغلش می‌کنید و او را می‌بوسید و خواب‌های خوشی را برایش آرزو می‌کنید...

مشکل زمان خواب کودکان

روزی طولانی بوده است اما میز شام همچنان در انتظار است، قبض‌هایی مانده که باید پرداخت شود و به اندازه‌ی کافی وقت نداشته ‌اید که استراحت کنید اما در عوض این که باقیمانده‌ی شب را به کارهای روزمره تان بپردازید مدام در حال رفت‌وآمد به اتاق خواب فرزندتان هستید تا به طریقی او را خواب کنید. بالاخره به خواب می‌رود اما حدود سه ساعت بعد از این که پایش را به اتاق خواب گذاشت.

تشویق‌ کردن: ساعت خواب معمولا برای یک بچه ‌دبستانی اوقات سختی است. او در حال رشد است و برنامه‌ی روزانه‌اش پیچیده‌تر از گذشته شده و به همین دلیل به استراحت بیشتری احتیاج دارد. جودی میندل، استادیار روانشناسی دانشگاه سنت جوزف در فیلادلفیا و نویسنده‌ی کتاب خواب در تمام طول شب، می‌گوید: "بچه‌ها در این سن دلواپسانی بی‌تاب و پریشان هستند.او ممکن است نگران برنامه‌ی درسی فردا باشد یا از این هراس داشته باشد که فردا در امتحان چه نمره‌ای می‌آورد. ممکن است از بچه‌ قلدر مدرسه در اتوبوس بترسد یا نگران درکیری بهترین دوست‌اش با او باشد. تعجبی ندارد ناگهان از خواب بیدار شود و با اشیاء اطرافش شروع به حرف‌ زدن کند!

در رابطه با مسائل زمان خواب، چه کاری از دست شما برمی‌آید

وقتی را برای حرف‌زدن با فرزندتان در مورد ماجراهایی که در روز داشته است، کنار بگذارید. فرزند دبستانی شما ممکن است خیلی ساده، به این جهت بدخوابی داشته باشد که بخواهد در مورد ماجراهایی که در طول روز در مدرسه داشته است، با شما صحبت کندبه خصوص اگر تمام مدت روز را کار کرده‌اید، قبل از خواب ساعتی را کنار بگذارید تا با فرزندتان در مورد مسائل مدرسه صحبت کنید و آخرین خبرها را از مسایل زندگی اجتماعی‌اش بشنوید. شاید اگر شانس این را داشته باشد که خودش را تخلیه کند، راحت‌تر به خواب رود.

یک برنامه برای ساعت خواب تنظیم کنید به طوری که بتوانید با کامپیوتر آن را تزیین یا بر روی کاغذ چسبی با مداد رنگی آن را نقاشی کنید. این برنامه باید در مورد کارهایی باشد که باید هنگام خواب انجام شوند و باید به ترتیب اولویت باشد مثلاً دستشویی رفتن، مسواک ‌زدن، خواندن کتاب، یک لیوان آب و ادامه دو دقیقه گوش‌ دادن به یک موزیک ملایم. قبل از شروع برنامه، چند بار ساعت خواب را یاد آوری کنید .سعی کنید نگذارید وقت‌اش را تلف کند.

در او انگیزه ایجاد کنید.وقتی فرزندتان به موقع به رختخواب رفت، باید برایش جایزه در نظر بگیرید. در ضمن باید برایش معلوم کنید که این جایزه را به چه دلیل به او می دهید. وقتی با برنامه جلو می‌رود، تحسین‌اش کنید، در تقویم یادداشت کنیدو جایزه‌ی کوچکی برای او در نظر بگیرید مثلاً اجازه بدهید 15 دقیقه بیشتر تلویزیون تماشا کند یا تلفنی با یکی از دوستانش صحبت کند. اگر یک هفته به موقع خوابید و طبق برنامه عمل کرد، یک چیز مخصوص برایش بگیرید مثلاً یک کتاب تازه یا یک گردش بیرون‌ ازخانه با بهترین دوست‌اش. حتی بد نیست با او معامله کنید مثلاً ژتون برای هر بار به‌ موقع خوابیدن و البته ماندن در رختخواب یا کم‌ کردن ژتون به ازای هر بار دیرخوابیدن یا ازرختخواب بیرون آمدن وقتی چراغ‌ها خاموش شدند. به ازای تعداد مشخصی از ژتون‌ها، اجازه بدهید با کامپیوتر بازی کند یا یک آویز تزئینی دیگر به کیف مدرسه اش آویزان کند.

محدوده انتخاب‌هایش را بیشتر کنید. خودداری از رفتن به رختخواب روش موثری است که بچه ها برای دفاع از خودشان یا رسیدن به خواسته‌هایشان در پیش می گیرند. پس بد نیست راه‌های قابل‌قبولی پیدا کنید که به وسیله‌ی آن بتواند از خودش دفاع کند. بگذارید کمی خودمختاری داشته باشد مثلاً اگر قبل از خوابیدن می‌خواهد مجله‌ ورق بزند یا فصلی از هری پاتر را بخواند، یا میل دارد قبل از خواب آب بخورد. دقت کنید انتخاب‌هایی را پیش رویش بگذارید که خودتان آنها را قبول داریدمثلا اگر قرار باشداز او بپرسید آیا دلش می خواهد الان به رختخواب برود یا نه احتمالاً جواب دلخواه‌تان را نمی شنوید.

آرام اما جدی باشید. حتی اگر فرزندتان گریه کرد یا خواست استثناءهایی در برنامه‌ قائل شوید، بر موضع خود پافشاری کنید. اگر حوصله تان سر رفت، اعمال زور نکنید. با آرامش و خونسردی صحبت کنید اما وقتی مهلت به سر رسید پافشاری کنید، وقت تمام شد! اگر در مقابل درخواست‌اش "خواهش می‌کنم، فقط پنج دقیقه‌ی دیگه" کوتاه بیایید، بدانید که فردا شب هم همین درخواست را می شنوید.

زمان تماشای تلویزیون را محدود کنید. طبق نظر میندل بچه‌هایی که سر شب تلویزیون تماشا می‌کنند بیشتر از بقیه برای رفتن به رختخواب و خوابیدن دردسر دارند. تعجبی ندارد بچه‌هایی که در اتاق‌شان تلویزیون دارند خوب نمی خوابند. این فقط مربوط به برنامه‌های خشن نمی‌شود و به نظر می‌رسد هر برنامه‌ی تلویزیونی به جای این که بچه‌ها را آرام کند آنها را پرانرژی می‌کند. پس ساعات تماشای تلویزیون را محدود کنید، به خصوص وقتی که که به ساعت خواب نزدیک می‌شوید.

برای موفقیت پله به پله پیش بروید. نباید انتظار داشته باشید که فرزندتان ‌ یکباره یاد بگیرد که طبق برنامه‌ی شما به رختخواب برود و تمام شب را آرام سر جایش بخوابد. هر بار یک قدم بردارید. اگر دوست دارد در تختخواب شما بخوابد، بد نیست اولین قدم این باشد که او را تشویق کنید در رختخواب خودش بخوابد. قدم دوم می تواند این باشد که بیرون آمدن های متعددش از رختخواب را به یک بار در شب کاهش دهید یا فقط یک بار شما را صدا بزند بدون اینکه از تختش خارج شود. روشی را در پیش بگیرید که قدم‌به‌قدم وآهسته و پیوسته به هدف نهایی‌تان (خوابیدن کودک در تمام طول شب بدون اینکه یک‌بار هم از جایش بیرون بیاید) برسید.

حل مشکل. تلاش کنید بفهمید که چرا برای فرزندتان سخت است که سرش را به بالش بچسباند. به نگرانی‌هایش در طول روز دقت کنید تا متوجه شوید وقتی که خورشید غروب می‌کند چه چیز ممکن است باعث آزارش شود. از او بپرسید چه اعتراض به‌خصوصی راجع به ساعت خواب دارد. به این خاطر است که خسته نیست؟ ترسیده است؟ اتاق خیلی ساکت است؟ اگر از تاریکی می‌ترسد، یک چراغ‌قوه به او بدهید. بگذارید به یک موزیک ملایم با صدای کم گوش دهد. به صحبت هایش گو کنید. از همه‌ی اینها گذشته،اگر برنامه ای پیشنهاد می‌کند که می‌تواند مفید باشد، شانس بیشتری برای موفقیت ایجاد می‌کند.

مطمئن شوید که فرزندتان در طول روز به اندازه‌ی کافی تحرک داشته و از هوای تازه استفاده کرده است. همچنین در نظر داشته باشید که زمان خواب را یک ساعت عقب ببرید (فقط مطمئن شوید که بین 9 تا 11 ساعت در شبانه ‌روز خوابیده است، کودک در این سنین به این مدت خواب نیاز دارد). با گنجاندن مقداری فعالیت بدنی و تغییرات گهگاه در برنامه‌ی روزانه می تواند مطمئن شوید فرزندتان و با رسیدنِ ساعت خواب به اندازة کافی خسته شده است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#67 Posted: 15 Dec 2011 13:12

اختلالات ثانویه خواب در کودکان

این دسته از اختلالات خواب بسیار شایعتر از اختلالات اولیه خواب می باشند و مشخصه آنها نمودار طبیعی خواب است. در این دسته از بیماریها اختلال الگوی خواب اغلب گذرا است اما وقتیکه تداوم پیدا کند ممکن است سبب ایجاد استرس شدید در خانواده شود. شایعترین اختلالات ثانویه خواب عبارتند از بیدار شدن مکرر در طول شب و مقاومت در برابر رفتن به رختخواب که بیشتر در سنین کودکان نوپا و پیش دبستانی دیده می شود.

اختلالات ثانويه خواب در كودكان

اگرچه 95 درصد از نوزادان بعد از بیدار شدن در هنگام شب گریه می کنند و نیازمند کمک والدین جهت خوابیدن مجدد می باشند، ولی اگر تا حدود 1 سالگی به آنها فرصت داده شود می توانند خود آرامش دهنده شوند و 60 تا 70 درصد شیرخواران در پایان 1 سالگی پس از بیدار شدن خود به خود به خواب می روند.

چرا عادات به خواب رفتن مهم است؟
عادتهای شروع خواب یک دسته مفاهیم بسیار مهم هستند، کودکی که در حالت بیداری به رختخواب برده می شود و یاد می گیرد که با استفاده از روشهای خود آرامش دهندگی به خواب برود اغلب قادر می شود که مانند بزرگسالان پس از بیدار شدن در نیمه شب به خود بخود آرام شده و مجددا به خواب برود، از دیگر سو کودکی که با استفاده از بعضی عادتهای والدین مثل تکان دادن توسط والدین یا حضور جسمی والدین به خواب می رود ممکن است که گاهی اوقات هنگامیکه در نیمه شب تنها بوده و از خواب بیدار می شود در به خواب رفتن مجدد مشکل داشته باشد. به همین دلیل از والدین خواسته می شود تا بطور آزمایشی در هنگام خوابانیدن فرزندشان وی را تکان ندهند یا اجازه ندهند که فرزندشان در جایی غیر از رختخوابش بخوابد (از جمله تاب، صندلی اتومبیل، یا تختخواب والدین). والدین می توانند بطور آزمایشی در نیمه شب هنگامی که فرزندشان تکان می خورد یا گریه می کند برای مدت کوتاهی قبل از پاسخ دادن فوری به وی کمی منتظر بمانند تا کودک خود آرامش دهندگی و به خواب رفتن مجدد را فراگیرد. اگر فرصت مناسب داده شود بیشتر کودکان یاد خواهند گرفت تا خودشان و بدون نیاز به کمک والدین مجددا به خواب روند.

کولیک شیرخواران و بیدار شدن در طول شب
کولیک شیرخواران از جمله مشکلات ناتوان کننده برای زوجهایی است که تازه پدر و مادر شده اند. اگر چه کولیک به تنهایی یک مشکل خواب محسوب نمی شود ولی به نظر می رسد که در شیرخواران کولیکی کل مدت خواب کوتاهتر است. ممکن است که مشکلات خواب گاهی پس از بزرگ شدن کودک و گذشتن از سن کولیک شیرخوارگی نیز ادامه پیدا کند چرا که والدین برای ساکت کردن کودک از روشهایی استفاده می کنند که با تطابق با الگوهای طبیعی خواب کودک تداخل ایجاد می کند (از جمله بغل کردنهای مکرر و سوار کردن به اتومبیل).

در شیرخوار بزرگتر از 4 ماه که شبها بیدار می شود چنین برداشت می شود که این شیرخوار گریه کردن در هنگام شب را یاد گرفته است. این شیرخواران وقتیکه در آغوش گرفته می شوند به سرعت آرام می شوند. بعضی ها بر این باور هستند که علت تداوم این وضعیت امتیازاتی است که والدین برای ادامه بیدار شدنها به شیرخواران می دهند. جهت حل این مشکل یک رویکرد این است که والدین به فواصل طولانی تری نسبت به گریه کودک بی توجه باشند یا اصلا به گریه های کودک اعتنایی نکنند. هر دو روش ممکن است که برای چند شب سخت باشد ولی در نهایت شیرخوار یاد خواهد گرفت که خودش دوباره بخوابد.

روش دیگری که موثر بودنش ثابت شده و برای بعضی از والدین قابل قبول تر است بیدار کردن زمان بندی شده کودک می باشد. در این روش والدین بر طبق جدول زمان بندی شده و بر اساس پیش بینی قبلی شان سر ساعتهای مشخصی کودک را بیدار می کنند. هر چه که تعداد بیدارشدنهای خود بخود کاهش یابد فواصل بین بیدار کردنهای زمان بندی شده نیز کاهش خواهد یافت. در نهایت بیدار شدنهای خود بخود بر طرف خواهند شد و بیدار کردنهای زمان بندی شده نیز متوقف خواهد شد.

اختلالات شروع و تداوم خواب
این اختلالات در کودکان نوپا و پیش دبستانی بیشتر دیده می شود. در این کودکان موضوعات تکاملی مهمی از جمله خود مختاری و جدایی دیده می شود. گاهی اوقات والدین با ایجاد محدودیت برای کودکان مشکل دارند و به تقاضاهای مکرر کودک از جمله دادن یک لیوان دیگر آب یا گفتن یک داستان دیگر تن در می دهند.

در این موارد پیشنهاد می شود که والدین در موقع درخواستهای کودک برای تاخیر در خوابیدن با حفظ آرامش ولی خیلی محکم اعتراضات کودک را نادیده بگیرند. از مواجهه بیشتر با کودک با گفتن این جمله می توان اجتناب کرد: تا زمانیکه او در رختخواب باشد در اتاق باز خواهد بود ولی زمانیکه او از رختخوابش بلند شود در بسته خواهد شد (ولی قفل نمی شود!). در ابتدا لازم است که والدین کنار در بایستند و شاید در را ببندند اما به محض اینکه کودک به رختخوابش بر می گردد در را باز کنند.

روش جدیدی به نام گذرنامه زمان خواب ممکن است برای کودکان کمی بزرگتر مفید واقع شود. یک برگه ای که در بالای آن اسم کودک نوشته می شود و این برگه جهت خروج کوتاه مدت از اتاق خواب هر شب از طرف کودک به والدین داده می شود، سپس بعد از برگشت کودک به رختخواب این گذرنامه مجازی در اختیار والدین می باشد و کودک نمی تواند از اتاقش خارج شود.

برای کودکانی که در به خواب رفتن پس از رفتن به رختخواب مشکل دارند می توان از عادتهای مطلوب زمان خواب با موفقیت استفاده کرد، از جمله گفتن داستان، خواندن آواز، یک نوشیدنی یا مالش دادن پشت کودک. سپس به تدریج می توان زمان این عادتها را هر شب زودتر شروع کرد تا اینکه کودک در زمان مطلوب به رختخواب برود. استفاده از اشیاء دارای بار عاطفی مثل پتو، پارچه یا عروسکهای حیوانات نیز ممکن است در شروع خواب مفید باشد.

خوابیدن در رختخواب والدین
بسیاری از افراد باتجربه در زمینه بیماریهای خواب در کشورهای غربی این روش را ناپسند می شمارند چرا که ممکن است با سوء استفاده جنسی یا عدم تکامل استقلال در کودک همراه شود، ولی هیچ مطالعه ای این نگرانیها را تائید نکرده است.

بعضی از نویسندگان معاصر از این روش حمایت می کنند چراکه این الگو در بسیاری از کشورهای غیر غربی رواج دارد و سبب احساس امنیت و محبت در کودک می شود.

بدون در نظر گرفتن نوع نگرش به خوابیدن در رختخواب والدین، شیوع این عادت کمتر از واقع توسط والدین گزارش می شود زیرا خانواده ها از اینکه این روش ممکن است مورد قبول پزشکان نباشد از اظهار آن نگران هستند.

مطالعات نشان می دهند که خوابیدن در رختخواب والدین شایع است. حدود 35 تا 55 درصد کودکان پیش دبستانی و 10 تا 23 درصد دبستانی ها با والدین خود می خوابند و این روش در میان آسیایی ها روشی مورد قبول است.

خطرات خوابیدن کودکان در رختخواب والدین را نیز نباید نادیده گرفت. در یک بررسی 8 ساله در امریکا 515 مورد مرگ در کودکان کمتر از 2 سال دیده شده است. تقریبا یک چهارم این مرگها بعلت قرار گرفتن کودک در زیر یکی از والدین در رختخواب مشترک بوده است و سه چهارم مرگها نیز به علت قرار گرفتن در قسمتهای مختلف تختخواب بوده که سبب خفگی شده است.

مشکلات خواب در کودکان بزرگتر
شیوع مشکلات خواب در سنین دبستان و نوجوانی مجددا بیشتر می شود. به موازات کاهش کنترل والدین و افزایش نیازهای آموزشی و اجتماعی کودک ممکن است که خواب کودک هر چه بیشتر نامنظم شود. گاهی اوقات تاخیر در شروع خواب، کاهش ساعات خواب و خواب آلودگی بیش از حد هنگام روز وجود دارد.

در موارد شدید ممکن است در این کودکان سندرم تاخیر مراحل خواب ایجاد شود، این بدان معنی است که آنها نمی توانند در شب بخوابند یا اینکه در هنگام روز بیدار بمانند. این حالت یک نوع اجتناب از مدرسه محسوب می شود. درمان این حالت مجبور کردن کودک به خوابیدن سر ساعت مشخص است تا کم کم این ساعت خواب به زمان مناسب خودش در شب برسد.

اقدامات لازم جهت تشویق الگوهای خواب طبیعی
با توجه به شیوع بالای عادتهای نامطلوب خواب در بین خانواده هایی که بچه های کوچک دارند، توصیه می شود که در هر ویزیت کودک توسط پزشک متخصص کودکان یا پزشک خانواده راجع به خواب کودک نیز صحبت شود. به این ترتیب والدین می توانند از این فرصتها استفاده کنند و به این نکته آگاه شوند که تکامل الگوهای درست خواب به اندازه تغذیه مناسب و مراقبت از دندانها در کودکان مهم است.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#68 Posted: 15 Dec 2011 13:12

مشکلات خواب کودکان

مشکلات خواب کودکان یکی از شایعترین علل مراجعه پزشکی والدین به پزشک متخصص کودکان است. کودکی که با سختی به رختخواب می رود یا به دفعات زیادی در طول شب بیدار می شود تا حد زیادی سبب مزاحمت خانواده می شود.

مشکلات خواب کودکان

مطالعه بیماریهای خواب در کودکان نشان می دهد که این بیماریها در کودکان تفاوت قابل توجهی با بیماریهای خواب بزرگسالان ندارند؛ با این وجود مشکلات خواب که طبق تعریف الگوهای خوابی که باعث عدم رضایت والدین، کودک یا پزشک می شود در سنین کودکی بسیار بیشتر از بیماریهای خواب شایع می باشند.

تشخیص خواب بیمارگونه خیلی سخت است چرا که در مراحل تکاملی کودکان، اختلافات قابل توجهی در الگوهای خواب وجود دارد، بطور مثال بیدار شدن مکرر یک شیر خوار 2 ماهه در طول شب غیر طبیعی تلقی نمی شود ولی در یک کودک 2 ساله غیر طبیعی است. از طرف دیگر تعریف مشکل خواب بسیار سخت تر است چرا که آستانه تحمل خانواده ها نسبت به عادتهای خواب کودکان متفاوت است، بطور مثال آنچه که برای یک خانواده مشکل محسوب می شود ممکن است برای خانواده دیگر حالتی عادی تلقی شود.

کمک به یک خانواده در حل مشکل خواب کودکشان باید یکی از توانائیهای اصلی پزشک کودکان باشد و گرفتن یک شرح حال دقیق ارزش صرف وقت را دارد.

خواب طبیعی در کودکان چگونه است؟
خواب در شیرخواران کاملا با خواب بزرگسالان متفاوت است. در شیرخواران کمتر از 6 ماه مرحله خواب REM (مرحله فعال خواب که در آن حرکات سریع چشمها اتفاق می افتد) حدود 50 درصد از زمان خواب آنها را تشکیل می دهد در حالیکه در بزرگسالان این مرحله فقط 20 درصد زمان کل خواب را شامل می شود. در شیر خواران خواب با یک مرحله فعال REM شروع می شود، بر خلاف بزرگسالان که حدود 90 دقیقه پس از به خواب رفتن وارد مرحله REM می شوند. مرحله REM در شیرخواران به دفعات بیشتری در چرخه خواب تکرار می شود، در نتیجه چرخه های خواب شیرخواران کوتاهتر است. تا حدود 6 ماهگی مرحله REM غیرفعال (که به آن خواب آرام یا نامعین نیز گفته می شود) را نمی توان به 4 مرحله الکتروانسفالوگرافیکی که در الگوی خواب بالغین دیده می شود تقسیم بندی نمود.

در حدود 6 ماهگی ساختار خواب یک کودک شبیه یک بزرگسال می شود؛ یعنی پس از یک دوره تثبیت اولیه که حدود 10 تا 20 دقیقه طول می کشد شیر خوار از مرحله 1 خواب غیرفعال Non-REM به مرحله 3 یا 4 وارد می شود، ممکن است که دوباره شیرخوار به مرحله 1 باز گردد و چرخه خواب وی تکرار شود یا پس از 1 تا 2 چرخه خواب غیرفعال NREM یعنی پس از 60 تا 90 دقیقه شیرخوار وارد مرحله REM می شود. در یک سوم اولیه زمان خواب شب شیرخوار بیشتر در خواب عمیق می باشد یعنی مراحل 3 و 4 NREM. در نیمه دوم خواب شب بیشتر مراحل 2 NREM و REM دیده می شوند.

در نوزادان مدت زمان خواب بطور تقریبا مساوی در بین شب و روز تقسیم می شود. به تدریج در طول سال اول زندگی خواب شبانه یکپارچه می شود یعنی خواب شبانه به صورت دوره زمانی خواب واحد بدون وقفه می شود و خواب هنگام روز نیز به تدریج تا 3 سالگی کاهش می یابد. از حدود 4 سالگی به بعد بیشتر کودکان نیاز به خواب هنگام روز ندارند و پس از آن نیز به تدریج نیاز به خواب شبانه کاهش پیدا می کند بطوریکه در حدود نوجوانی نیازهای خواب یک نوجوان شبیه بزرگسالان می شود.

مشکلات تا چه زمانی ادامه می یابد؟
والدین مشتاق هستند که بدانند بالاخره چه وقتی فرزندشان در تمام طول شب خواهد خوابید. تحقیقات انجام شده در این زمینه پاسخهای گوناگونی را بهمراه داشته است چرا که

الف)جمعیتهای مختلفی مورد آزمون قرار گرفته اند،

ب) تعاریف متفاوتی برای بیدار شدن در طول شب استفاده شده و

ج) روشهای گوناگونی برای بدست آوردن نتایج بکار برده شده اند.

بعنوان یک قاعده؛ 100 درصد نوزادان در طول شب بیدار می شوند و به تدریج تا 6 ماهگی بیدار شدنهای شبانه به 20 تا 30 درصد کاهش می یابد. خوابیدن در طول شب شاخصی است که پس از رسیدن به آن بطور همیشگی حفظ نمی شود بطور مثال کودکانی که تا بحال در طول شب می خوابیدند ممکن است بعلت عوامل اجتماعی دچار بیخوابی و مشکل بیدار شدن در طول شب بشوند که این حالت جزئی از تکامل مراحل خواب آنها نمی باشد.

مطالعات مقطعی نشان می دهند که بیدار شدن در طول شب در سالهای اولیه کودکی شایع است. تقریبا حدود 1 نفر از هر 3 کودک تا سن 4 سالگی به بیدارشدن در طول شب ادامه خواهد داد و برای خوابیدن مجدد نیازمند کمک والدین است.

خلاصه ای از مشکلات خواب بر حسب سن و راه حلهای پیشنهادی
سن اختلال راه حل پیشنهادی
بدو تولد تا 4 ماهگی بیدار شدن مکرر در طول شب و شیرخوردن جزئی از تکامل شیرخوار هستند.
4 تا 12 ماهگی بیدار شدن در طول شب عدم اعتنای هدفمند، بیدار کردنهای زمان بندی شده
تقاضای شیر خوردن هنگام شب افزایش فواصل شیردادن، کاهش حجم و مدت زمان شیردهی و دادن شیر رقیق شده
2 تا 4 سالگی اختلالات شروع و تداوم خواب عادتهای مطلوب زمان خواب، اشیاء دارای بار عاطفی، نظام پاداش، ایجاد محدودیتهای محکم، گذرنامه هنگام خواب
3 تا 8 سالگی راه رفتن شبانه دادن اطمینان به والدین، بیدارکردنهای زمان بندی شده، و استفاده از دارو در موارد شدید
6 تا 12 سالگی شب ادراری زنگ هنگام خیس کردن رختخواب، آموزش کنترل ادراری، داروها
8 تا 12 سالگی راه رفتن و صحبت کردن در خواب مراقبتهای ایمنی
نوجوانی سندرم تاخیر مراحل خواب ایجاد محدودیتهای محکم، انتقال تدریجی زمان خواب به زمان مناسب
هر سنی سندرم وقفه تنفسی حین خواب ارجاع جهت انجام عمل جراحی لوزه ها

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#69 Posted: 15 Dec 2011 13:12

ایمنی کودک درآشپزخانه

در اکثر خانه ها آشپزخانه قلبِ زندگیِ خانوادگی است. همچنین تامین امنیت این محل یکی از مهمترین مسائل در جهت حفظ سلامت کودک است.

ایمنی کودک درآشپزخانه

در هر آشپزخانه معمولی خطرات پنهانی وجود دارند که می توانند سلامت کودک را تهدید کنند، اما شما با طراحی مناسب و انجام تغییرات لازم می توانید سلامت کودک را تامین کنید. در اینجا برخی موارد که می توانند برای طراحی یک آشپزخانۀ امن و به درد بخور کاربرد داشته باشند ارائه شده اند.

- وسایل شیشه ای و چینی های گران قیمت را در کابینتهای دربسته یا قفسه های بالا و دور از دسترس کودک نگهداری کنید.

- شما باید از خطراتی که مواد تمیزکننده خانگی برای کودک دارند آگاه باشید. از موادی استفاده کنید که کمترین میزان سمیت را داشته باشند، آنها را در یک محل امن و قفل شده به نحوی که توجه کودک را جلب نکنند، نگهداری کنید.

- چاقوها و دیگر ابزارهای تیز مانند تیغه های میکسرهای برقی را در کشوهای قفل دار قرار دهید. البته برخی کودکان می توانند قفلهای ایمنی را باز کنند. اگر کودک شما یاد گرفت که چگونه قفلهای معمولی را باز کند، باید یک روش جایگزین برای نگهداری مواد و وسایل خطرناک پیدا کنید. شما می توانید از قفسه هایی با قفل و کلید برای نگهداری وسایل و مواد خطرناک استفاده کنید یا آنها را در جایی دور از دسترس کودک قرار دهید. همچنین می توانید با استفاده از یک در کوچکِ ایمنی نگذارید کودک به آشپزخانه وارد شود. در این صورت باید هنگام کار در آشپزخانه کودک را در محلی قرار دهید که کاملا در میدان دید شما باشد تا هم از او مراقبت کنید و هم او بتواند شما را ببیند.

- لیوانها، چاقوها، غذاها و نوشیدنی های داغ را دور از لبه میز قرار دهید. از رومیزی یا چیزهای دیگر مشابه هم استفاده نکنید، زیرا کودک می تواند آنها را بکشد و هرچه روی میز است روی خودش بریزد.

- شما می توانید یک قفسه را که ایمن بوده و چیز خطرناکی داخل آن نباشد و از اجاق گاز نیز دور باشد به کودک نشان دهید تا آن را باز کرده و محتویات درون آن را به هم بریزد. احتمالا خواهید دید که پس از این کودک به باز کردن و به هم ریختن محتویات قفسه های دیگر تمایلی نشان نخواهد داد، مگر اینکه شما دربِ آنها را باز بگذارید. در درونِ آن قفسه چیزهای جالب و ایمن را قرار دهید: ماهی تابۀ کوچک و سبک قاشق چوبی، بشقابهای پلاستیکی یا استیل و سطل ماست خالی. گاهی اوقات هم چیزهای داخل قفسه را عوض کنید تا برای کودکتان تنوع ایجاد کنید!

- از شعله های عقبی اجاق گاز استفاده کنید و اگر مجبور به استفاده از شعله های جلو هستید، هنگام استفاده از اجاق گاز دستۀ ماهی تابه یا قابلمه را رو به بیرون قرار ندهید. استفاده از کلید یا دستگیرۀ ایمنی، مانع از روشن شدن اجاقِ گاز یا مایکروفر می شود. درِ سطل آشغال، سطل بازیافت، ماشین رختشویی و ماشین ظرفشویی را ببندید و هنگامی که از آنها استفاده نمی کنید کلید یا دستگیرۀ ایمنی را فعال کنید.

- یک کپسول آتش نشانی را در مکانی که احتمال آتش سوزی در آن بیشتر است، مثلاً در آشپزخانه یا در نزدیکی بخاری یا شومینه قرار دهید. اما تنها در صورتی برای خاموش کردن آتش سوزی اقدام کنید که آتش کم و محدود باشد. در غیر این صورت سریعا کودک را از منزل خارج کرده و سپس با آتش نشانی تماس بگیرید.

- هنگامی که کودک بر روی صندلی مخصوص کودک نشسته است هرگز او را تنها نگذارید. و همواره از کمربند یا نوار ایمنی استفاده کنید. در صورتی که صندلیِ کودکِ شما کمربند ایمنی ندارد یکی خریده و آن را به صندلی وصل کنید تا بتوانید مرتب از آن استفاده کنید.

- هنگامی که در یک دست نوشیدنی داغ دارید هرگز کودک خود را روی دست دیگر نگه ندارید. از رویِ سرِ کودک به دیگران نوشیدنی تعارف نکنید و هنگام شیر دادن به کودک، خودتان هم نوشیدنیِ داغ نخورید. نوشیدنیهای داغ را از دسترس کودک دور نگه دارید. از یک دستۀ عایق و سیمی برای کتری استفاده کرده و کتری را روی شعله عقب اجاق گاز قرار دهید.

- یک پارک مخصوص کودک یا اتاقک اسباب بازی می تواند مکان مناسب و ایمنی باشد که کودک خود را برای مدتی کوتاه (مثلا هنگامی که می خواهید یک کار ضروری ولی احتمالا خطرناک را انجام دهید) به تنهایی در آن قرار دهید. اگر هنوز کودک شما آنقدر بزرگ نشده است که هنگامی که به او می گویید کمی دورتر بایستد، حرف شما را گوش کند، می توانید پارک بازی او را در گوشه اتاق یا محل کار خود قرار دهید تا ضمن انجام کار خود مراقب او هم باشید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#70 Posted: 15 Dec 2011 13:15

ایمنی حمام کودکان

حمام مانند آشپزخانه می تواند یک مکان خطرناک برای کودکِ شما باشد. موارد زیر می توانند به شما کمک کنند تا سلامت و امنیت کودک خود را تامین کرده و جلوی مشکلات احتمالی را بگیرید.

ایمنی حمام کودکان

- یک قفل محکم را در ارتفاع بالا بر در حمام نصب کنید و هنگامی که از حمام استفاده نمی کنید درب آن را قفل کنید.

- ابزار و دستگاههای تیز را از حمام خارج کنید. بهتر است تیغها، قیچی ها، سشوار و سایر لوازم از این قبیل را در اتاق خواب والدین و یا در یک قفسه دور از دسترس کودک نگهداری کنید.

- داروها (داروهای ضداسید، قرصهای آهن، لوازم آرایش، محلولهای دهانشویه و هر محلول شستشو یا ضدعفونی کننده دیگری که در حمام می گذارید) را دور از دسترس کودک و در یک محل امن قرار دهید.

- درجه آبگرمکن یا شوفاژ را بالاتر از 50 درجه سانتیگراد قرار ندهید. هرچه دمای آب پایین تر باشد احتمال بروز سوختگی در هنگام استحمام کاهش پیدا می کند. در صورت برخورد آب جوش یا داغ با بدن کودک تنها سه ثانیه کافی است تا پوست او به شدت دچار سوختگی شود.

- همیشه هنگام استحمام ابتدا شیر آب سرد را باز کنید تا احتمال بروز سوختگی کاهش یابد.

- یک تکه موکت یا حصیر غیرلغزنده را برای جلوگیری از سقوط و افتادن در حمام قرار دهید.

- هرگز کودک خود را حتی برای یک دقیقه در حمام تنها نگذارید. در صورتی که زنگ خانه زده شد و می خواهید که در را باز کنید یک حوله دور کودک پیچیده و او را با خود ببرید. اگر می خواهید که به تمام تماسهای تلفنی خود پاسخ دهید یک تلفن سیار به داخل حمام ببرید.

- به کودک خود یاد بدهید که در تمامِ طول استحمام داخل وان حمام بنشیند. شما باید این حرف را چندین بار با آرامش تکرار کنید تا نهایتا نتیجه دهد.

صفحه 7 از 43: « پیشین 1 ... 6 7 8 ... 42 43 پسین »

خانه و خانواده /

مراحل رشد از جنینی تا بزرگسالی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا