صفحه 18 از 111: « پیشین 1 ... 17 18 19 ... 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#171 Posted: 8 Jun 2011 09:37

اشک ریزش از چشم

یکی ازعلل مهم اشک ریزش تنگی و یاانسداد مجرای تخلیه اشک ازچشم به بینی است علت بیماری عمد تا در کودکان مادرزادی ودر بالغین بخصوص خانمها اکتسابی می باشد این امر می تواند بدنبال ضربه به صورت و چشم عمل جراحی سینوس و بینی و یامصرف برخی داروها رخ دهد . از علل دیگر اشک ریزش غیر طبیعی بودن محل قرار گرفتن پلکها و یاعوامل محرک زا درچشم می باشد .

علائم بیماری
اشک ریزی علامت عمده دربیماران می باشد. گاهی تجمع اشک درچشم سبب تارشدن دید شده و بیمار به این علت مراجعه می کند. گاهی این انسداد منجر به عفونت و ترشحات چرکی و چسبنده می شود. عفونت ممکن است سبب برآمدگی پوست درناحیه کیسه اشکی دربخش داخلی چشم گردد. اشک ریزی مداوم همچنین می تواند منجر به آسیب در ناحیه پوست پلک (Ectropion ) و سبب برگشتگی پلک به سمت خارج شود.

درمان
درمان اشک ریزش در کودکا ن در مراحل اولیه ماساژ دادن صحیح و استفاده از قطره های موضعی تجویز شده می باشد . در ٩۰٪ کودکان با تمهیدات فوق مجرای اشکی خود به خود باز می شود . در صورت عدم باز شدن مجرا یا عفونتهای مکرر نیاز به عمل جراحی میل زدن مجرای اشکی پیدا می شود . قرار دادن لوله و ایجاد راه ارتباطی ثانویه بین مجرای اشکی و بینی در مراحل بعدی قرار می گیرد .
در بزرگسالان در موارد تنگی مجرا می توان از قرار دادن لوله استفاده کرد . لازم به ذکر است که در اکثریت موارد میل زدن مجرای اشکی در بزرگسالان جهت تشخیص محل انسداد میباشد وجنبه درمان ندارد . انسداد مجاری اشکی در بزرگسالان در اکثریت موارد نیاز به

عمل DCR یعنی ایجاد راه ارتباطی ثانویه بین مجرای اشکی و بینی دارد. عمل DCR را میتوان از داخل بینی با اندوسکوپ و یا از طریق خارجی با برش روی پوست انجام داد . میزان موفقیت عمل از راه بینی کمتر است ولی حسن این عمل این است که برش بر روی پوست داده نمی شود . از لیزر و امواج رادیویی جهت باز نمودن بافتها و اتصال راه مجرای اشکی و بینی میتوان استفاده نمود . پس از مشورت با پزشک متخصص چشم و جراح مجاری اشکی میتوانید نوع عمل را انتخاب کنید .

توصیه
بیمار میبایست دو هفته قبل از عمل جراحی داروهایی که شانس خونریزی حین عمل یا پس از عمل جراحی را افزایش میدهند مثل آسپیرین، دیکلوفناک، بروفن، وارفارین، ……… را قطع نمایید.

hi dr!

ویرایش شده توسط: leaderlover

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#172 Posted: 8 Jun 2011 09:39

مشکلات چشم ناشی از کار با کامپیوتر (CVS)

مشکلات چشم ناشی از کار با کامپیوتر (CVS)
با فراگیرتر شدن بکارگیری کامپیوتر تعداد کسانیکه از مشکلات چشمی ناشی از کار با کامپیوتر رنج می برند روبه افزایش می باشد.

علائم CVS
علائم شایع CVS عبارتند از: خستگی، خشکی چشم، سوزش، اشک ریزش و تاری دید. درد در ناحیه گردن و شانه ها نیز شایع است.

علت CVS

چشم انسان حروف چاپی را بهتر از حروف نمایش داده شده بر روی مانیتور می بینند. علت این امر این است که حروف چاپی کنتراست بیشتری با صفحه سفید زمینه داشته و لبه های آنها واضح تر است حال آنکه در مورد صفحه مانیتور چنین نیست و لبه ها به وضوح حروف چاپی نیستند.
یکی از دلایل، کاهش میزان پلک زدن است. افراد هنگام کار با کامپیوتر تقریبا ۵/۱ حالت عادی پلک می زنند. این مسأله به همراه خیره شدن به صفحه مانیتور و تمرکز بر روی موضوع کار سبب می شود تا پلک ها مدت بیشتری باز بمانند و در نتیجه اشک موجود در سطح چشم سریعتر تبخیر می شود.
پیشگیری از CVS

پلک زدن ارادی و در موارد خاص استفاده از قطره اشک مصنوعی باعث خشکی چشم می شود.
مانیتور را در فاصله ۵۰ – ۶۰ سانتی متری از چشم قرار دهید. مرکز مانیتور باید حدود ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر پایین تر چشمان شما باشد. این وضعیت علاوه بر اینکه باعث می شود پلک ها پایین تر قرار گیرند و سطح کمتری از چشم در معرض هوا باشد. از خستگی گردن و شانه ها نیز می کاهد.
هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید پرده ها را بکشید و روشنایی اتاق را نیز به نصف وضعیت معمولی کاهش دهید. تابش نور به صفحه مانیتور سبب کاهش کنتراست و خستگی چشم می شود. این مسأله بخصوص زمانیکه زمینه صفحه تیره باشد شدیدتر خواهد بود.
هر ۱۰ دقیقه چشم خود را از مانیتور برداشته و به مدت ۱۰ ثانیه به نقطه ای دور نگاه کنید تا با استراحت عضلات چشم خستگی چشم ایجاد نشود.
هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید گردن خود را راست نگهداشته و شانه را عقب بدهید. قوز کردن هنگام کار طولانی با کامپیوتر سبب دردهای گردن و شانه ها می شود. ارتفاع صندلی خود را طوری تنظیم کنید که کف پاها روی زمین قرار داشتهو زانوی شما در زاویه ۹۰ درجه قرار داشته باشد. Keyboard و Mouse باید پایین تر از آرنج و نزدیک دستان شما قرار داشته باشد.
اگر در صورت رعایت تمام موارد فوق در هنگام کار با کامپیوتر دچار علائم CVS می شوید، به چشم پزشک مراجعه نمائید. گاهی با تجویز یک عینک مخصوص برای دید متوسط مشکلات حل می شوند.

hi dr!

ویرایش شده توسط: leaderlover

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#173 Posted: 8 Jun 2011 09:41

ناخنک چشم چیست ؟

ناخنک چیست ؟
یک بافت اضافی دارای عروق است که درناحیه سفیدی چشم (بیشتر دربخش داخلی چشم )درمجاورت قرینه ( بخش رنگی چشم )بوجود می آید

علت ناخنک چیست ؟
اگرچه علت بیماری دقیقا مشخص نیست ولیکن نورآفتاب هوای خشک وگرم گردوغباروزمینه ارثی ازعوامل موثر درایجاد آن می باشد .

علائم بیماری چیست ؟
درمراحل اولیه که ضایعه کوچک است وروی قرینه رانگرفته است علائم بمیاری نیز خفیف می باشد ولی بتدریج ایجاد خارش سوزش و قرمزی چشم رامی کند . درموارد پیشرفته تر بیماری ناخنک یک ضایعه عروقی قرینه چشم رادرگیر می کند وسبب تاری دید دربیمارمی شود. ناخنک درافرادی که ازلنز تماسی طبی و یارنگی استفاده می کنند باعث ثبات لنز تماسی بر روی چشم شده و سبب ناراحتی چشم درزمان استفاده ازلنز می شود .

درمان
درمراحل اولیه بیماری قطره های چشمی ضدالتهابی قرمزی و ناراحتی چشم راکنترل می کند .درصورت درگیری قرینه (بیشتراز۲ میلی متر) ،ناراحتی بیمار، مزاحمت دراستفاده ازلنز تماسی و یامسئله زیبائی این ضایعه باید باعمل جراحی برداشته شود.نسئله مهم درجراحی ناخنک عودمجدد آن است. براساس مطالعات انجام شده، برداشتن ناخنک به تنهائی سبب عود آن درتقریبانیمی ازبیماران می گردد.هم اکنون جهت کاهش میزان عود ازداروهای ضد رشد ناخنک مثل درحین عمل ویاپس ازآن ویااز پیوندهای مختلف استفاده می شود. این پیوند می تواندازخود فرد ویاغشاء آمنیون باشد که بنا به صلاحدید جراحی تصمیم گیری می شود. عمل جراحی می تواند تحت بی حسی موضعی یابیهوشی عمومی انجام گیرد . قطره های چشمی ضد عفونت و ضد التهاب بنا به صلاحدید تاچندین هفته پس ازعمل جراحی باید توسط بیمار استفاده شود. قرمزی مختصر درناحیه عمل شده معمولا ظرف۲ تا۳ ماه بطورکامل ازبین می رود . داروهای ضد ناخنک بسیارسمی می باشند لذا درصورت تجویز پزشک بایستی مرتبا توسط پزشک ویزیت شود تاازعوارض داروجلوگیری شود .

توصیه ها
- جهت جلوگیری ازآثارسوءاشعه های خورشید حتما ازعینک آفتابی استفاده کنید .
- تاجای ممکن ازکار طولانی درمحیط های گرم و خشک وگرد و غبارپرهیز نمایید .
- ازمصرف قطره های مختلف بدون تجویز چشم پزشک جدا خودداری نمایید . قطره های ضدالتهاب معمولا دارای عارضه هستند و حتما باید توسط پزشک تجویز شود

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#174 Posted: 8 Jun 2011 09:42

دژنراسیون ماکولا (AMD)

ماکولا قسمت مرکزی وحساس پرده شبکیه چشم و مسئول دید مرکزی و مستقیم است. در این بیماری تخریب این ناحیه شبکیه رخ می دهد. بر اساس گزارشات این بیماری شایعترین علت کوری در جهان است.

دژنراسیون ماکولا بر دو نوع است: خشک (Dry) و تَر (Wet). نوع خشک شایعتر بوده و حدود ۹۰% بیماران به این نوع مبتلا می شوند. نوع تَر معمولا با کاهش دید شدیدتر و جدی تری همراه است.
دژنراسیون ماکولا در افراد بالای ۶۵ سال شایعتر می باشد. اکثر موارد این بیماری با افزایش سن بوجود می آیند. ارث و تاثیرات دارویی نیز از علل ایجاد آن می باشند.

علت AMD
علت دقیق این بیماری هنوز شناخته نشده است. نوع خشک ممکن است بر اثر پیر و نازک شدن بافت ماکولا، رسوب رنگدانه ها در ماکولا، و یا ترکیبی از این دو ایجاد شود. در نوع تَر عروق خونی جدید در زیر شبکیه رشد کرده و خون و مایع از آنها نشت می کند. این نشت سبب مرگ سلول های شبکیه شده و باعث ایجاد نقاط کور در دید مرکزی می شود.
سابقه خانوادگی AMD، مصرف سیگار، فشار خون بالا، دوربینی و چاقی از عوامل مستعد کننده برای AMD هستند.
بعضی از مواد غذایی نظیر روی، لوتئین، زیگزانتین (Xyxantine) و ویتامین های A، C و E به کاهش خطر ابتلا به بیماری کمک کرده و یا پیشرفت AMD خشک را کند می کنند. چربی ها نیز ممکن است در این میان نقش داشته باشند. مصرف اسید های چرب امگا-۳ که در ماهی به میزان فراوانی یافت می شود اثر حفاظتی در مقابل دژنراسیون ماکولا دارد. از سوی دیگر، مصرف اسیدهای چرب امگا-۶ که در روغن های نباتی یافت می شوند خطر ابتلا را افزایش می دهد. اثر سمی دارو ها مثل کلراکوئین یا فنوتیازین گاهی سبب دژنراسین ماکولا می شود.

علائم بیماری
AMD سبب کاهش تدریجی یا ناگهانی دید می شود. موجدار شدن خطوط مستقیم، تاری دید، یا دیدن لکه های تیره در مرکز دید از علائم اولیه می باشند. گاهی تشخیص اولیه در معاینه چشم پزشکی داده می شود.

درمان AMD
این بیماری درمان قطعی ندارد ولی درمان هایی برای جلوگیری از پیشرفت بیمار و یا حتی بهبود دید وجود دارد.
ویتامین ها و مواد معدنی: تحقیقات نشان داده است که ویتامین های آنتی اکسیدان نظیر بتا-کاروتن (ویتامین A) و ویتامین های C و E ممکن است ماکولا را در برابر تخریب محافظت کنند.
باید توجه داشت که کسانیکه سیگار می کشند نباید از قرص های بتا-کاروتن استفاده کنند، زیرا ریسک ابتلا به سرطان ریه در این افراد و کسانیکه تازه سیگار را ترک کرده اند با مصرف بتا-کاروتن افزایش می یابد.
درمان دارویی ؛ ویزودین (Visudyne): از این دارو در نوع تر AMD استفاده می شود. در این روش درمانی، دارو به دست بیمار تزریق شده و سپس با استفاده از یک لیزر غیر حرارتی فعال می شود. فعال شدن دارو سبب ایجاد واکنشی شیمیایی می شود که عروق خونی غیر طبیعی را از بین می برد.
درمان با لیزر: در بعضی موارد لیزر با تخریب عروق خونی جدید و جلوگیری از نشت خون و مایع باعث بهبود بیماران مبتلا به نوع تَر AMD می شود.
فیلتراسیون خونی (Blood Filtration): در این روش برخی مواد مضر داخل خون کاهش داده می شود. این تکنیک در بیماریهای مختلفی بکار گرفته شده است ولی نوع جدیدی از آن بنام رئوفرزیس (Rheopheresis) برای درمان نوع خشک AMD تست شده است. رئوفرزیس هنوز توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید نشده است ولی بصورت تجارتی در کانادا و اروپا در دسترس است.
تلسکوپ قابل جاگذاری (Implantable Telescope): این وسیله تلسکوپی کوچک است که تصویر را بزرگ کرده و بر روی شبکیه می اندازد. بزرگ شدن تصویر سبب می شود که لکه هایی که در دید مرکزی دیده می شوند کوچکتر شوند.
وسایلی که برای کاهش بینایی استفاده می شوند: برای بیمارانی که دیدشان را از دست داده اند وسایلی وجود دارد که با استفاده از لنز های بزرگ کننده و نور زیاد به بهبود بینایی کمک می کنند. بعضی از این وسایل تصویر را به قسمت های محیطی تر شبکیه و خارج از محدوده ماکولا منتقل می کنند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#175 Posted: 8 Jun 2011 09:43

مگس پران و جرقه در چشم

مگس‌پران چیست؟
مگس‌پران در حقیقت سایه کدورت‌های موجود در مایع زجاجیه داخل چشم است که به صورت سایه های تیره دیده می‌شود. علت آن می تواند ناشی از ضخیم شدن رشته‌های زجاجیه، جمع شدن سلول‌های التهابی و یا خونریزی در داخل چشم باشد.

هنگام خیره شدن به یک زمینه روشن و صاف (مثل آسمان آبی یا دیوار سفید) این پدیده به صورت ذرات کوچک غبار مانندی جلوی چشم ظاهر و حرکت می کند. با حرکت چشم این ذرات نیز حرکت می کنند.

علت مگس‌پران چیست؟
مگس‌پران در بین تمام سنین شایع است. با فزایش سن شیوع آن زیاد می شود، به طوریکه بیش از ۷۰- ۶۰% افراد بالای ۶۰ سال مگس‌پران را تجربه کرده‌اند.
رشته‌های موجود در مایع زجاجیه چشم در کودکان و افراد جوان معمولاً بسیار ظریف است و دیده نمی‌شود اما با بالا رفتن سن این رشته‌ها ضخیم‌تر می‌شوند و در بعضی جاها به هم می‌چسبند و باعث ایجاد کدورت می‌شوند که سایه این کدورت بر روی شبکیه به صورت مگس‌پران احساس می‌شود. در بسیاری از افراد مسن بخشی از رشته‌های محیطی زجاجیه که به شبکیه متصل بوده و از جای خود کنده می‌شود و به داخل بخش‌های مرکزی زجاجیه می‌افتد. این حالت که آن را (جداشدگی خلفی زجاجیه) می‌نامند شایعترین علت ایجاد مگس‌پران است. گاهی اوقات هم وجود التهاب داخل چشمی (یووئیت) سبب تجمع سلول‌های التهابی در زجاجیه می‌شود که باعث ایجاد مگس‌پران می‌شود. یک علت دیگر مگس‌پران وجود خونریزی در داخل زجاجیه است؛ مثلاً در افراد مبتلا به دیابت ممکن است خونریزی خفیف چشمی ابتدا به صورت یک مگس‌پران دیده شود.

جرقه چیست؟
به معنای دیدن یک نور در میدان بینایی بدون وجود حقیقی یک محرک نوری است. در چشم پزشکی جرقه به معنای احساس وجود نور در میدان بینایی است وقتی که در حقیقت محرک نوری وجود ندارد. می تواند به صورت خطوط درخشان یا اجسام ریز درخشنده به نظر برسد. جرقه ممکن است فقط در یک نقطه خاص و یا به صورت نقاط ریز متعدد در بخشی از میدان بینایی درآید. احساس دیدن جرقه معولاً فقط چند ثانیه طول می‌کشد اما غالباً تکرار می شود. معمولاً در محیط‌های تاریک جرقه ها بیشتر تظاهر می‌کنند. به علاوه حرکات ناگهانی سر یا چشم‌ها ممکن است باعث دیدن جرقه شود.

چگونه جرقه ایجاد می شود؟
چون پاسخ سلول های شبکیه به هر نوع محرکی بصورت درک نور می باشد، هر عامل تحریک کننده از جمله اثر مایع چسبنده زجاجیه روی شبکیه می تواند باعث جرقه شود. به همین علت وقتی شبکیه تحت کشش قرار گیرد جرقه‌های نوری دیده می‌شود.

اهمیت مگس پران و جرقه چیست؟
گاهی اوقات در حین جدا شدن زجاجیه بخشی از شبکیه نیز همراه با آن کنده می‌شود و باعث ایجاد سوراخ یا پارگی در پرده شبکیه می‌شود که می تواند سبب جدا شدن پرده شبکیه و مشکلات شدید بینایی شود. پس هر نوع مگس پران و یا جرقه جدید می بایست تحت بررسی قرار گیرد.
برای انجام معاینه ابتدا مردمک با استفاده از قطره‌های مخصوص باز می‌شود و سپس معاینه انجام می‌شود. در صورتی که در معاینه هیچ مشکلی به جزء (جداشدگی زجاجیه خلفی) وجود نداشته باشد و شبکیه سالم باشد معمولا خطری وجود ندارد و اقدام خاصی لازم نیست اما در مواردی که آسیبی به پرده شبکیه وارد شده باشد یا خونریزی یا التهاب داخل چشمی وجود داشته باشد باید درمان انجام شود. گاها نیاز به تکرار این معاینه در فواصل زمانی مشخص است.

درمان جرقه و مگس پران چیست؟
مگس‌پران معمولاً علت خطرناکی ندارد و نیازی به درمان ندارد. در اکثر موارد پس از چند هفته تا چند ماه مگس پران به تدریج کوچک می شود و فرد نیز عادت می کند که آن را ندیده بگیرد. اما در مواردی که مگس پران با سوراخ یا پارگی پرده شبکیه همراه باشد ممکن است نیاز به اقدامات درمانی مثل لیزر یا عمل جراحی برای جلوگیری از پارگی پرده شبکیه وجود داشته باشد.
جرقه نیز در صورتی که علت خطرناکی نداشته باشد پس از چند روز تا چند هفته برطرف می‌شود و نیاز به درمان ندارد.

سردرد و جرقه
افرادی که میگرن دارند اغلب نوع دیگری از جرقه را تجربه می‌کنند. این جرقه‌ها به صورت خطوط زیگزاگی لرزان یا نقاط بزرگ شونده دیده می‌شود. معمولاً این جرقه‌ها ابتدا در وسط میدان بینایی ظاهر می‌گردد (یعنی روبروی فرد دیده می‌شود) و در عرض ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به تدریج به کناره‌های میدان بینایی کشیده شده، کم‌کم محو می‌گردد. پس از آن سر درد شروع می‌شود که معمولاً یک طرفه و ضربان‌دار است. البته در بعضی از افراد فقط جرقه تظاهر می‌کند و سردرد اتفاق نمی‌افتد. این حالت را “میگرن چشمی” می‌گویند. یک نکته مهم آن است که جرقه ناشی از میگرن همزمان در هر دو چشم دیده می‌شود اما جرقه ناشی از مشکلات چشمی فقط در چشم مبتلا تظاهر می‌کند.
ضربه ناگهانی به سر علت دیگر جرقه است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#176 Posted: 8 Jun 2011 09:44

سندرم کولون تحریک پذیر

سندرم کولون تحریک پذیر (I B S)

سندرم کولون تحریک پذیر (I B S) یکی از شایعترین اختلالات است که پزشکان می بینند. چیزی که خیلی از مردم صحبت در مورد آن راحت نیستند.

سندرم کولون تحریک پذیر با دردهای شکمی و پیچش شکم و تغییرات در عملکرد روده ها- از جمله نفخ، گاز، اسهال و یبوست – مشکلاتی که خیلی از مردم دوست ندارند در مورد آن بحث کنند. بیشتر اینکه، برای سالیان درازی سندرم کولون تحریک پذیر به عنوان یک مشکل روانی و روحی تا اینکه جسمی در نظر می گرفتند.

حدود ۱ نفر از هر ۵ آمریکایی بالغ سندرم کولون تحریک پذیر دارد . این عارض بیش از یک نفر از هر ۱۰ ویزیت پزشکان را تشکیل می دهد. برای خیلی از افراد ، علائم و نشانه های سندرم کولون تحریک پذیر ملایم است.فقط درصد کمی از افراد با سندرم کولون تحریک پذیر دارای علائم و نشانه های شدید هستند.

خوشبختانه، برعکس بیشتر بیماریهای وخیم روده ای مانند کولیت زخمی(ulcerative colitis) و بیماری کرونCrohns disease سندرم کولون تحریک پذیر موجب التهاب و تغییرات در بافت روده یا افزایش خطر شما برای سرطان روده و مقعد نمی شود. در خیلی از موارد ، شما می توانید سندرم کولون تحریک پذیر را با مدیریت خوب غذایی، شیوه زندگی و استرس کنترل کنید.

علائم و نشانه ها

علائم ونشانهای سندرم کولون تحریک پذیر می تواند به طور وسیعی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و اغلب شبیه به دیگر بیماری ها است.

شایعترین آنها عبارتند از:

- درد شکمی یا دل پیچه

- احساس باد کردن

- گاز(نفخ شکم)

- اسهال یا یبوست- افراد با سندرم کولون تحریک پذیر ممکن است به صورت متناوب اسهال و یبوست تجربه کنند.

- مخاط در مدفوع

مانند خیلی از افراد، شما ممکن است علائم و نشانه های ملایم سندرم کولون تحریک پذیر داشته باشید.بعضی اوقات این علائم می توانند باعث ناتوان کردن بیمار شوند. در برخی موارد، شما ممکن است علائم و نشانه های شدید داشته باشید که به خوبی به درمان دارویی پاسخ نمی دهند.چون نشانه های سندرم کولون تحریک پذیر می تواند همراه با دیگر بیماریها باشد، بهتر است که با پزشک خود در باره نشانه ها صحبت کنید.

برای اغلب افراد، سندرم کولون تحریک پذیر یک بیماری مزمن است، اگر چه در زمان هایی علائم و نشانه ها بدتر شده و زمان هایی آنها بهبود یافته و کاملا ناپدید می گردند.

علل

هیچ علت شناخته شده ای که موجب سندرم کولون تحریک پذیر شود وجود ندارد. دیواره روده ها پوشیده شده با لایه هایی از ماهیچه که انقباض می کنند و شل می شوند همانطور که غذا را از معده به داخل روده ها و به مقعد هدایت می کنند.

به صورت طبیعی، این ماهیچه ها در نظمی هماهنگ منقبض می شوند. اما اگر شما سندرم کولون تحریک پذیر داشته باشید، انقباضات شدید تر و طولانی تر از طبیعی است. غذا به داخل روده ها سریعتر می رود، ایجاد گاز کرده، باد کردن و اسهال موجب می شود.در برخی موارد، مخالف آن رخ می دهد. عبور غذا آهسته شده، و مدفوع سخت و خشک می شود.

برخی تحقیقات اعتقاد بر این دارد که سندرم کولون تحریک پذیر به وسیله تغییراتی در عصب ها که کنترل حس یا انقباضات ماهیچه های روده می شود ایجاد می گردد.برخی دیگر اعتقاد بر این دارند که سیستم عصبی مرکزی ممکن است تاثیر بر روده بزرگ داشته باشد. و چون زنان ۲ برابر مردان استعداد داشتن سندرم کولون تحریک پذیر دارند، تحقیقات اعتقاد بر این دارد که تغییرات هورمونی همچنین نقشی بازی می کنند. همچنین، خیلی از زنان یافته اند که علائم و نشانه ها در خلال یا اطراف عادت ماهیانه بدتر می شوند.

برخی دردسر سازها، نه همه

به دلایلی که هنوز مشخص نیست، اگر شما سندرم کولون تحریک پذیر دارید شما واکنش شدیدتری به تحریکات نشان می دهید که دیگر افراد را دچار دردسر نمی کند. انگیزاننده های سندرم کولون تحریک پذیر می تواند دامنه ای از گاز یا فشار در روده به اغلب غذاها، داروها یا هیجانات باشد. برای مثال:

- غذاها. خیلی افراد یافته اند که علائم و نشانه های آنها بدتر می شود وقتی آنها برخی غذاها را می خورند. بعنوان مثال ، شکلات، شیر، و الکل ممکن است موجب یبوست یا اسهال شود. یک بررسی یافت که تقریبا ۲ نفر از ۳ نفری که سندرم کولون تحریک پذیر دارند احساس آلرژی به غذا یا عدم تحمل آن را مقصر در سندرم کولون تحریک پذیر می دانند.نقش حساسیت غذایی یا عدم تحمل در سندرم کولون تحریک پذیر بخوبی مطالعه نشده است. و برخی تحقیقات شک به این دارند که نه تنها غذا می تواند یک انگیزاننده باشد بلکه روند خوردن نیز ممکن است برانگیزاننده باشد چون جویدن می تواند روده بزرگ را تحریک کند.

اگر شما تجربه دل پیچه و باد کردن عمدتا بعد از خوردن محصولات لبنی ، غذا با کافئین، یا آدامس ها و شکلات های بدون قند می شوید، مشکل ممکن است سندرم کولون تحریک پذیر نباشد. در عوض، بدن شما ممکن است تحمل قند(لاکتور)در فرآورده های لبنی، کافئین یا سوربیتول های مصنوعی شیرین کننده را نداشته باشد.

استرس. اگر شما مانند دیگر افراد با سندرم کولون تحریک پذیر دریافتید که علائم و نشانه های شما بیشتر یا بدتر در خلال اتفاقات هیجان آور ، مانند یک تغییر در کارهای روزمره یا احتیاجات خانوادگی می شود. ولی وقتی استرس باعث تشدید نشانه ها می شود، آن موجب آنها نمی شود.

بیماریهای دیگر. اغلب اوقات بیماریهای دیگر مانند اسهال عفونی می تواند موجب تشدید سندرم کولون تحریک پذیر شود.

عوامل خطر

بیشتر افراد نشانه های اتفاقی از سندرم کولون تحریک پذیر دارند، اما شما احتمال بیشتری برای داشتن سندرم کولون تحریک پذیر دارید اگر شما جوان و زن هستید. سندرم کولون تحریک پذیر حدود سن ۲۰ سالگی شروع می شود. در کل، ۲ تا ۳ برابر زنان بیشتر از مردان این وضعیت را دارند. افراد با سندرم کولون تحریک پذیر اغلب گزارش می کنند که دیگر اعضای خانواده نیز این وضعیت را دارند، که احتمالا یک علت احتمالی ژنتیکی وجود دارد.

چه زمانی نیاز به پزشک است

اگر چه یک پنجم بزرگسالان آمریکایی علائم و نشانه های سندرم کولون تحریک پذیر دارند، کمتر از نیمی از آنها در جستجوی کمک پزشکی هستند. مهم است که شما پزشک خود را ملاقات کنید اگر تغییرات مزمن در حرکات روده یا دیگر نشانه های سندرم کولون تحریک پذیر دارید.

پزشک شما ممکن است قادر به کمک شما برای پیدا کردن راههایی در جهت کم کردن نشانه ها به خوبی رد کردن دیگر بیماری های وخیم روده بزرگ، مانند کولون السراتیو و بیماری کرون، که شکل هایی از بیماریهای التهابی روده هستند، و سرطان روده بزرگ. پزک همچنین می تواند کمک به شما کند تا از عوارض جانبی مشکلاتی مانند اسهال مزمن جلوگیری شود.

غربالگری و تشخیص

تشخیص سندرم کولون تحریک پذیر مقدار زیادی بستگی به تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی دارد. پزشک همچنین ممکن است آزمایشاتی راهبردی را توصیه کند، شامل آزمایش مدفوع برای چک کردن عفونت یا مشکلات سوء جذب. آزمایشاتی که برای رد دیگر علل انجام می شوند عبارتند از:

- سیگموئید سکوپیFlexible sigmoidoscopy. به وسیله لوله ای خم شونده و نور دار قسمت پایین روده بزرگ سیگموئید را می بینند.

- کولونوسکوپیColonoscopy . در برخی موارد پزشک ممکن است از این تست تشخیصی استفاده کند، که در آن از یک لوله تا شونده و نازک برای دیدن طول روده بزرگ استفاده می شود.

- سی تی اسکنCT scan . سی تی اسکن تولید تصاویر رادیوگرافی از مقطع عرضی از اعضای داخلی می کند.سی تی اسکن از شکم یا لگن کمک به پزشک در رد کردن دیگر علل نشانه های شما می کند.

- تست عدم تحمل لاکتوز. لاکتاز lactase آنزیمی است که مشا برای هضم مواد قندی که در فرآورده های لبنیاتی یافت می شود مورد نیاز است. اگر این آنزیم کم باشد، شما ممکن است مشکلاتی شبیه به آنهایی که موجب سندرم کولون تحریک پذیر می شود ، شامل درد شکمی، گاز و اسهال باشید. برای پیدا کردن اینکه آیا علت نشانه های شما این مسئله است، پزشک شما ممکن است یک آزمایش تنفسی انجام دهد یا از شما بخواهد شیر و فرآورده های شیری را برای چند هفته حذف کند.

- آزمایشات خونی. بیماری سیلیاک celiac حساسیت به پروتئین گندم است که همچنین موجب نشانه های شبیه به سندرم کولون تحریک پذیر می شود. آزمایشات خونی ممکن است کمک به رد کردن این عارضه شود.

ملاکهای تشخیص

به علت اینکه معمولا علائم جسمی برای تشخیص قطعی سندرم کولون تحریک پذیر وجود ندارد، تشخیص اغلب یک روند حذفی است. برای کمک به این روند، تحقیقات مشخصه های تشخیصی را ابداع کرده ، به نام مشخصه رمRome criteria ، برای سندرم کولون تحریک پذیر و دیگر بیماری های کارکردی Functionalدستگاه گوارش، بیماریهایی که در آنها روده به نظر سالم می آید اما به صورت طبیعی کار نمی کند.

بر اساس این ملاکها، شما باید علائم و نشانه های معینی را قبل از تشخیص پزشک برای سندرم کولون تحریک پذیر داشته باشید. مهمترین درد شکم و اسهال یا یبوستی است که حداقل ۱۲ هفته طول کشیده باشد، اگر چه آنها به صورت متوالی اتفاق نم%

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#177 Posted: 8 Jun 2011 09:46

پروستات و مشکلات آن

پروستات چیست؟

پروستات قسمتی از ارگان های جنسی مرد است . به اندازه یک گردو است و لوله ای به نام پیش ابراه را احاطه کرده است ، و درست زیر مثانه قرار دارد.

پیش آبراه دو کار دارد: حمل ادرار از مثانه وقتی که شما ادرار می کنید و انتقال منی در زمان به اوج رسیدن یا انزال. منی ترکیبی است از اسپرم بعلاوه مایعاتی که پروستات اضافه می کند.

مشکلات پروستات کدامند؟

برای مردان زیر ۵۰ ، شایع ترین مشکل پروستات التهاب پروستات Prostatitis است.

برای مردان بالای ۵۰ ، شایعترین مشکل پروستات بزرگی پروستات است. این عارضه همچنین موسوم به بزرگی خوش خیم پروستات یاBPH ، benigin prostatic hyperplasia است. مردان پیرتر در خطر سرطان پروستات قرار دارند ، اما این بیماری نسبت به بزرگی خوش خیم BPH زیاد شایع نیست.

پروستاتیت چیست؟

پروستاتیت prostatitis به معنی التهاب پروستات است، آن می تواند متورم ، قرمز و گرم باشد. اگر شما پروستاتیت دارید ، شما ممکن است دچار سوزش در هنگام ادرار باشید، و حتی ممکن است دارای تب و حتی احساس خستگی کنید.

التهاب در هر قسمتی از بدن معمولا علامتی است که بدن در حال نبرد با یک میکروب یا در حال ترمیم یک صدمه است. بعضی از انواع پروستاتیت به وسیله میکروب ها ایجاد می شوند. اگر شما دچار پروستاتیت باکتریایی می باشید، پزشک شما می تواند از طریق یک میکروسکوپ باکتری را در نمونه ادرار شما پیدا کند.پزشک شما سپس یک آنتی بیوتیک برای مبارزه با باکتری به شما خواهد داد.

اگر شما گرفتن عفونت ها را ادامه میدهید ، شما ممکن است یک نقص در پروستات خود داشته باشید که اجازه به باکتری برای رشد می دهد. این نقص ها معمولا به وسیله جراحی برطرف می شود.

اغلب اوقات ، پزشکان هیچ باکتری را در مردان با پروستاتیت پیدا نمی کنند . اگر شما مشکلات ادراری دارید ، پزشک به دنبال علل احتمالی دیگری خواهد رفت مانند سنگ کلیه یا سرطان.

اگر علل دیگری نیز پیدا نشد ، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که شما دارای یک وضعیت به نام پروستاتیت غیر باکتریایی هستید.

آنتی بیوتیک ها کمکی به پروستاتیت های غیر باکتریایی نمی کنند. شما باید با پزشک خود کار کنید که یک درمان که برای شما خوب است پیدا کند . تغییر غذا یا گرفتن حمام داغ کمک کننده است. پزشک شما ممکن است دارویی به نام الفا بلوکر برای شل کردن بافت ماهیچه ای در پروستات به شما بدهد . هیچ راه حلی به تنهایی برای هر فردی با این وضعیت کارآیی ندارد.

بزرگی پروستات یا BPH چیست؟

اگر شما یک مرد بالای ۵۰ هستید و شروع به مشکلاتی در هنگام ادرار کردن کرده اید، دلیل ممکن است یک بزرگی پروستات باشد، یا BPH . هر چه که مردان مسن تر می شوند ، پروستات رشد کردن خود را ادامه می دهد. همین طور که رشد می کند باعث فشردن پیش آبراه می شود. از آنجایی که ادرار از مثانه به پیش ابراه می آید ، فشار در اثر بزرگی پروستات ممکن است بر کنترل مثانه تاثیر بگذارد.

اگر شما دارای بزرگی پروستاتBPH هستید ، شما ممکن است یکی یا بیشتر از این مشکلات را داشته باشید:

- یک احتیاج و ضرورت مکرر برای ادرار کردن ، شما ممکن است چندین بار در شبها برای رفتن به توالت برخیزید.

- زحمت در شروع جریان ادرار ، هرچند که شما اشتیاق و عجله برای رفتن به توالت دارید ، شما در می یابید که شروع به ادرار کردن برای شما مشکل می باشد.

- یک جریان ضعیف ادرار.

- مقدار کمی ادرار هر زمان که شما بیرون می روید.

- احساس بیرون روی برای ادرار حتی زمانی که به تازگی ادرار کردن را تمام کرده اید.

- نشط ادرار یا قطره قطره آمدن.

- مقدار کمی خون در ادرار.

شما ممکن است به صورت عریان متوجه شوید که یکی یا دو تا از این نشانه ها را دارید ، یا شما ممکن است احساس کنید که مشکلات ادراری در خلال زندگی شما ایجاد شده است.

آیا BPH یک علامت سرطان است؟

نه، درست است که بعضی از مردان با سرطان پروستات همچنین دارای BPH هم هستند، اما به این معنی نیست که این دو وضعیت همیشه به هم مرتبط هستند. اغلب مردان با BPH دچار سرطان پروستات نمی شوند.هرچند که ، نشانه های اولیه در هر دو وضعیت مشابه می باشد ، شما باید یک پزشک را ببینید تا این نشانه ها را ارزیابی کند.

آیا BPH یک بیماری جدی است؟

به خودی خود ، BPH یک بیماری جدی نیست،جز اینکه نشانه ها آنقدر پر زحمت شوند که شما از زندگی لذت نبرید. ولی BPH می تواند منجر به مشکلات جدی شود. یکی از مشکلات عفونت ادراری است.

به طور کلی اگر شما نمی توانید ادرار کنید ، شما باید کمکهای پزشکی دریافت کنید.این اغلب در مردانی اتفاق می افتد که حساسیت به دارویی دارند.

در موارد نادر ،BPH و مشکلات دائمی ادراری می تواند منجر به صدمات کلیوی شود.

چه آزمایشاتی پزشک من سفارش می دهد؟

چند تست است که پزشک را در شناسایی مشکل و تصمیم برای بهترین درمان کمک می کند.

- معاینه مقعدی توسط انگشت. این معاینه اولین آزمایشی است که انجام می شود.پزشک دست کش پوشیده و انگشت خود را به داخل مقعد فرد بیمار فرو برده و قسمتی از پروستات که نزدیک آن است را احساس می کند. این معاینه یک ایده کلی از اندازه و وضعیت پروستات را خواهد داد.

- آزمایش خون. پزشک ممکن است یک نمونه از خون شما را برای آنتی ژن خاص پرستات (PSA) prostate- specific antigen. اگر PSA شما بالا است این ممکن است یک علامت باشد که شما ممکن است سرطان پروستات داشته باشید.اما این آزمایش کامل نیست. خیلی از مردان با میزان بالای PSA سرطان پروستات را ندارند.

- تصویر برداری. دکتر ممکن است تصویری را از پروستات شما داشته باشد که از رادیولژی یا سونو گرافی استفاده می کند.یک عکس IVP(intravenous pyelogram) یک عکس برداری توسط اشعه ایکس از مجاری ادراری. برای یک IVP ، ماده حاجب به داخل داخل سیاهرگ تزریق می شود.بعد از آن،وقتی که رنگ از خون شما می گذرد و وارد ادرار می شود،بر روی x-ray نشان داده می شود. در روش سونوگرافی از مقعد یک وسیله کاوشگر را به داخل مقعد فرو برده ،و به وسیله امواج صدای برگشتی پروستات را بررسی می کنند.

-مطالعه جریان ادرار. ممکن است از شما خواسته شود که در وسیله خاصی ادرار کنید که اندازه گیری می کند که با چه سرعتی ادرار جریان می یابد. کاهش جریان به معنی این است که شما BPH دارید.

- سیستوسکوپی. راه دیگر دیدن مشکلات از داخل به وسیله سیستکوپ است، که یک لوله نازک است با عدسی های شبیه یک میکروسکوپ. لوله به داخل مثانه از طریق پیش ابراه فرو برده می شود در حالی که پزشک از طریق سیستوسکوپ نگاه می کند.

BPH چگونه درمان می شود؟

چند درمان در دسترس است. شما باید با پزشک خود کار کنید برای پیدا کردن یکی از بهترین روشها .

- انتظار و مراقبت. اگر شما دارای نشانه هایی هستید که زیاد شما را به زحمت نمی اندازد، شما ممکن است انتخاب کنید که با آنها بسازید تا اینکه هر روز قرص مصرف کنید و یا اینکه جراحی داشته باشید. ولی شما باید برنامه های منظم چک آپ داشته باشید که مطمئن شوید وضعیت شما بدتر نمی شود. با انتظار و مراقبت ، شما می توانید اماده برای انتخاب یک درمان به زودی که شما نیاز دارید باشید.

- دارو. در سالهای اخیر، دانشمندان چند دارو را توسعه داده اند که که پروستات را چروکیده یا شل می کند و از سد کردن مجرای ادراری جلوگیری می کند.

- روش های غیر جراحی. تعدادی وسایل ابداع شده اند که قسمت هایی از پروستات را برمی دارند.این روش ها معمولا در کلینیک ها و بیمارستان ها بدون بستری شبانه انجام می شود. این اعمال از طریق مجرای پیش آبراه انجام می شود ، که هدف پزشک رسیدن به محل از طریق پیش اب راه است.

وسیله های پزشک شامل لوله های ظریفی است که از طریق آن حرارت کنترل شده را به مناطق کوچکی از پرستات آزاد می کنند. یک ژل ممکن است به پیش ابراه مالیده شود که از درد و ناراحتی جلوگیری کند. شما ممکن است احتیاج به داروهایی که شما را به خواب ببرد نداشته باشید.این رویه موسوم به حرارت درمانی به روش میکرو ویو از طریق پیش ابراه Transurethral microwave thermotherapy(TUMT) و روش قطع و سایش از طرق پیش آبراه Transurethral needle ablation(TUNA).

- درمان های جراحی. جراحی برای برداشتن قطعه ای از پروستات می تواند از طریق پیش اب راه یا به وسیله جراحی باز انجام گیرد،که نیاز به برش پوست بالای قاعده الت دارد . پزشک شما ممکن است جراحی باز را توصیه کند اگر پروستات شما به طرز بخصوصی بزرگ باشد.

شایعترین جراحی موسوم به برش پروستات از طریق پیش ابراه استTransurethral resection of the prostate(TURP) در این روش جراح به وسیله وارد کردن یک لوله باریک قطعه هایی از پروستات را زیر نظر مستقیم دید به وسیله یک حلقه سیمی از طریق سیستوسکوپ کنده و بیرون می آورد.TURP و جراحی باز هر دو نیاز به بیهوشی عمومی و ماندن در بیمارستان دارد.

آیا TURP شبیه برداشتن پروستات است؟

خیر، TURP و دگر روند های برای BPH برداشتن مقدار کافی بافت پروستات برای رفع مانع از جلو ادرار است.در موارد کمی پروستات ممکن است دوباره رشد کند و مشکلات ادراری باز گردد. شما باید چک کردن پروستا را هر ساله ادامه دهید حتی بعد از جراحی تا مطمئن شوید که BPH یا سرطان پروستات توسعه نمی یابد.

برداشتن پروستات ، prostatectomy معمولا فقط برای توقف گسترش سرطان پروستات انجام می شود.

عوارض جانبی درمان های پروستات چیست؟

جراحی برای Transurethral resection of the prostate(TURP) در این روش جراح به وسیله وارد کردن یک لوله باریک قطعه هایی از پروستات را زیر نظر مستقیم دید به وسیله یک حلقه سیمی از طریق سیستوسکوپ کنده و بیرون می آورد.TURP و جراحی باز هر دو نیاز به بیهوشی عمومی و ماندن در بیمارستان دارد.

آیا TURP شبیه برداشتن پروستات است؟

خیر، TURP و دگر روند های برای BPH برداشتن مقدار کافی بافت پروستات برای رفع مانع از جلو ادرار است.در موارد کمی پروستات ممکن است دوباره رشد کند و مشکلات ادراری باز گردد. شما باید چک کردن پروستا را هر ساله ادامه دهید حتی بعد از جراحی تا مطمئن شوید که BPH یا سرطان پروستات توسعه نمی یابد.

برداشتن پروستات ، prostatectomy معمولا فقط برای توقف گسترش سرطان پروستات انجام می شود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#178 Posted: 8 Jun 2011 09:47

صافی کف پا

صافی کف پا

شکل و ساختمان لیگامانی استخوانی تارسال و متاتارسال باعث ایجاد قوسهای طولی و عرضی می گردد .
این قوس ها در واقع یکسری مکانیزم های حمایتی به منظور تسهیل جذب و توزیع وزن بدن از طریق پا هستند .
عوامل حفظ قوس طولی – داخلی
۱٫ فرم استخوانهای کف پا
۲٫ غلاف و لیگامانهای کف پا
۳٫ عضلات
تعریف : به از بین رفتن یا کاهش قوس طولی – داخلی پا گفته می شود که در نتیجه باعث اختلال عملکرد در قسمتهای نزدیک و دور مفصل زیر پاشنه ای ( Subtalar ) می گردد .
صافی کف پا به دو نوع ۱- ساختاری ۲- عملکردی تقسیم می شود
۱: ساختاری : در هنگام تحمل وزن یا عدم تحمل وزن کاهش قوس دیده می شود.
اختلال کپسول مفصلی استخوانی – لیگامانها علل حالتهای غیرطبیعی
کوتاهی تاندون
۲: عملکردی : هنگام تحمل وزن روی پا مشاهده می شود .
منابع درد :
۱٫ خستگی عضلات Tibialis antericr و Tibialis Posterior در طی فعالیت روزانه
۲٫ افزایش نیروی وارده بر نیام کف پایی ( خار پاشنه ) + Laxity کپسول و لیگامان
۳٫ انحراف سر تا قوس ( استخوان پاشنه ) و استخوان ناویکولار به سمت مدیال و در نتیجه ایجاد برآمدگی و ایجاد نقطه فشار
۴٫ خود صافی کف پا باعث ایجاد درد ساق و زانو می شود.
مکان درد :
۱٫ در سرمتاتارس I و II
2. اولین مفصل MTP
3. سطح کف پا
۴٫ ساق پا
۵٫ زانو ( افزایش زاویه Valgus باعث افزایش احتمال کندروماشی )

treatment :
1. استراحت
تقویت عضلانی extrinsic & intrinsic
T.anterior-
T.posterior-
A : برداشتن اشیا توسط پنجه
B : راه رفتن روی لبه خارجی
C : کناره داخلی پا را به هم فشار دادن
۲٫ تمرینات تخصصی peropriceptive
a : قله دار کردن پشت پا
b : تقویت Eccentric عضلات
c : تقویت عضلات intrinsic
d : strapping با افزایش input محیطی باعث افزایش فعالیت عضلات برای کنترل حرکات ناخواسته می شود.
۳٫ استرچ تاندون آشیل
۴٫ اصلاح کفش
اگر فرد hypermobility در مفاصل داشت Lateral forefoot , medial heel wedage
اگر فردی hypomobility در مفاصل داشته باشد از ach support استفاده می کند در نوع structural از نوع Functional , Rigid از نوع اسفنجی استفاده می کنند .

پد پاشنه :
Metatarsal pad : در کلیه متاتارسها تحمل وزن حذف می شود .
یا Metatarsal Bar : قوس عرضی را در سرمتاتارس اول و دوم بلند می کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#179 Posted: 8 Jun 2011 09:48

آسم چیست

آسم چیست؟

کلمه آسم از زبان یونانی گرقته شده است که معنی آن تنگی نفس است.
آسم یک مریضی مزمنی است که در آن تنگی نفس بعلت ورم لوله های
تنقسی بوجود میاید و اگر این ورم درمان شود تنگی نفس هم از بین میرود.
یکی از دلایل ورم , در افراد مبتلا به آسم, آلرژی است درمان (کنترل ) آسم به طریق ۲ گروه دارو انجام میشود :
- داروهای موضعی (گشاد کنندگان لوله های تنفسی) مانند سالبوتامل
- داروهای ضد ورم مانند کورتونها
برای درمان آسم سازمان بهداشت جهانی این مریضی را ۴ طبقه دسته بندی کرده است .

طبقه بندی آسم قبل از درمان بر اساس علائم و ۱FEV:

1- خفیف موعدی
۲- همیشگی خفیف
۳-همیشگی متوسط
۴-همیشگی وخیم

اولین قدم تشخیص آن است و آن را از ۲ طریق باید شناسایی کرد:

۱- علائم : تنگی نفس، سرفه،
۲- اسپیرومتری : اگر ۱FEV زیر حد نرمال باشد و بعد از استنشاق سالبوتامول به حد نرمال برگردد.
البته در مواردی مانند آسم خفیف امکان شهود و اثبات این ۲ طریق امکان نداشته باشد باید از تست با متاکولین استفاده کرد .

سنجش تنفس Spirometry :

آسم یک مریضی مزمن برونشها (لوله‏های هوائی) می‏باشد که علت آن ورم دیواره‏های این لوله‏ها است.
این ورم باعث تنگی تنفس (بازدم) و سرفه و حالت گرفتگی قفسه سینه می‏شود.
به موجب مطالب فوق، یکی از عناصر اصلی برای تشخیص آسم، وجود تنگی لوله‏های هوایی موقع بازدم است.
به همین علت یکی از مهمترین آزمایشها برای پزشک سنجش تنفس(اسپیرومتری) است که از طریق آن می‏توان آسم را تشخیص داد و کنترل درمان را از طریق آن پیگری کرد.

Spirometry چه چیزی است؟

Spirometry آزمایش بدون درد و Non INVASIVE است که با آن می‏توان تنفس یک فرد را اندازه‏گیری نمود. (حجم تنفسی)
اسپرومتری در سال ۱۹۴۶ در انگلیس اختراع شد .
برای بهتر فهمیدن اسپرومتری مفید است تعریفی از تنفس بکنیم:

تنفس چیست؟

تنفس عملی است که به طریق آن اکسیژن از اتمسفر بیرون به نایژکها منتقل میشوند و بالعکس دی اکسید کربن از نایژکها به بیرون فرستاده میشوند.
تنفس از ۲ فاز تشکیل شده است. یک دم و دیگری بازدم، و در طی هر فاز، دم مقدار ثابتی هوا وارد ششها شده و همانقدر هم خارج در بازدم خارج می‏شود.
ترکیب هوای وارد شده با هوای خارج شده تفاوت دارد، هوای دم غنی از اکسیژن و فقیر از دی‏اکسیدکرن است درحالیکه هوای بازدم برعکس غنی از دی‏اکسید کربن و فقیر از اکسیژن می‏باشد.
در ششها همیشه مقدار هوای ثابتی در پایان هر بازدم باقی میماند که به آن حجم باقیمانده
میگویند .

آیا این آزمایش در شرایط خاصی باید انجام گیرد؟

نه این آزمایش می‏تواند در تمام طول روز انجام شود. مهم این است که اگر مریض تا بحال این آزمایش را انجام نداده است باید از استعمال داروی هایی(بتا ادرژرنیک ) که برونشها را گشاد میکنند خودداری کند

طریقه های استعمال داروهای آسمی:

استعمال داروهای ضد آسم از طریق استنشاق به نظر یک عمل خیلی ساده می‏رسد ولی در حقیقت چنین نیست.
در برخی از موارد که وضعیت مریض حاد می‏شود بدون اینکه دلیل منطقی داشته باشد، احتمال اینکه داروها به طریق صحیح استعمال نشده باشد وجود دارد، به این معنی که یا دستور پزشک بطور درست انجام نشده است(تعداد گرفتن دارو در روز) و یا اینکه درست دارو وارد بدن نشده است.
اینگونه اشتباهات در خیلی از موارد موجب حادشدن مریض و خطرناک‏ شدن آن میشود.
برای همین خیلی مهم است که مریض را تعلیم داد که داروهای آسمی را بشناسد و طریقه درست گرفتن دارو را یاد بگیرد.
برای اینکه بتوانند داروهای آسم به محل برونشها برسند از وسایلی استفاده میشود که شناختن آن مهم است. در این فصل سعی می‏شود در تعداد این دستگاهها و طریقه استعمال از آن اطلاعات کافی داده شود.

داروهای آسم و طریقه استعمال آنها :

کنترل آسم زیاد آسان نیست بلکه احتیاج مداوم به درمان صحیح دارد که ممکن است سالها طول داشته باشد و حتی در برخی از موارد تمام عمر به درازا می‏کشد.
برای این مریضی درمانهایی وجود دارد که با وجود اینکه علاج بخش قطعی نیستند، باعث می‏شوند در اغلب موارد مریض تحت کنترل درآید و خود از یک زندگی عادی برخوردار شود.
در این میان مسئله چگونگی استفاده صحیح از داروهای مختلف برای آسم مهم است.
موفقیت درمان آسم رابطه مستقیم با پذیرش دارو و عمل صحیح به توصیه‏های پزشک دارد.
پس بنابراین هرچه دارو صحیح‏تر مصرف شود اثر آن بیشتر است و نیاز مریض به پزشک و درمان آن کمتر می‏شود.
داروههای ضد آسم بسیار و گوناگون هستند و برای استفاده از هر کدام آنها باید کارکرد آنها را شناخت. برخی از مریضها باید از دو یا بیشتر دارو استفاده کنند و ممکن است دستگاهها با هم فرق بکنند و این ممکن است مریض را کمی سردرگم کنند بعلاوه اینکه این داروها باید در طول روز به مراتب مصرف شوند.

استفاده از اتاقک‏ها در اسپری:

اثر داروهای ضد آسمی موقعی موثر است که دارو به طریق کامل وارد ریه شود. برای انجام این کار و جلوگیری از هدر رفتن دارو در هوا از اتاقکی استفاده می‏شود که اول دارو را در خود ذخیره می‏کند و مریض با استفاده از آن می‏تواند از هدر رفتن دارو جلوگیری کند.
استفاده از این اتاقکها خیلی ساده است. برای مریضهای مسن که نمی‏توانند خوب از اسپری استفاده کنند اتاقکهای بزرگتر بهتر می‏باشد. چون ذرات دارو در آن کوچکتر می‏شوند و مقاومت هوا نیز در آن کمتر می‏شود و این به رسیدن دارو در نایژه‏های کوچک هوایی خیلی کمک می‏کند

hi dr!

ویرایش شده توسط: leaderlover

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#180 Posted: 8 Jun 2011 09:53

درهم روی روده ( انواژیناسیون ) و یا Intussusception

درهم روی روده عبارت است از یک نوع انسداد روده که در آن قسمتی از روده به صورت تلسکوپی درون قسمت مجاور آن فرو می رود.

درهم روی روده عبارت است از یک نوع انسداد روده که در آن قسمتی از روده به صورت تلسکوپی درون قسمت مجاور آن فرو می رود.

انواژیناسیون حالتی است که در آن بخشی از روده کوچک داخل قسمتی که جلوی آن قرار گرفته است می‌لغزد در مرحله بعد روده‌های درهم فرو رفته دچار تورم می‌شوند و این دو باکمک هم منجر به اسنداد روده می‌گردند.

متعاقباً برای رفع انسداد، روده‌ها دچار انقباض می‌شوند. کودک شیرخوار بر اثر شروع انقباضات ناگهان گریه می‌کند و ممکن است دچار استفراغ، رنگ پریدگی و تب شود؛ اما در فاصله بین انقباضات کاملاً سالم و آرام بنظر می رسد.

اگر چه در چند ساعت اول مدفوع وی ظاهری طبیعی دارد اما بتدریج بعلت تورم جدار روده و فشار در آن ناحیه مخاط خونریزی کرده و مخلوط خون و مخاط بصورت ژله قرمز رنگی (Redcurrantjely) دفع میشود.

دلیل پیدایش انواژیناسیون معلوم نیست و می‌تواند در هر سن و سالی رخ دهد اما اغلب اوقات در پسران زیر ۱۲ ماه که قبلاً از سلامت خوبی نیز برخوردار بوده‌اند دیده میشود.

این بیماری در تمام سنین می تواند به وجود آید، اما در شیرخواران و کودکان ۲ ماه تا ۶ ساله از همه شایع تر است . پسران بیشتر دچار آن می شوند.
علایم شایع
مراحل اولیه :
درد شکمی به حال دل پیچه . شیرخواران با صدای بلند گریه می کنند، پاها را روی شکمشان می آورند، و به هنگام حمله ، رنگ پریده شده ، به شدت عرق می کنند.
استفراغ
مراحل بعدی :
خونریزی گوارشی از پایین . این خونریزی ممکن است به شکل یک ماده قرمز تیره باشد که شبیه ژله به نظر می رسد.
ضعف و بی حالی
شوک
تورم شکم
وجود یک توده قابل لمس در شکم
علل
بنا به علل ناشناخته ، یک قسمت از روده به صورت تلسکوپی درون قسمت مجاور آن فرو می رود. این امر باعث بسته شدن مسیر خونرسانی به روده شده ، تولید قانقاریا و پریتونیت (التهاب پرده صفاق ) می کند. این بیماری ممکن است به علت یک عفونت ویروسی به وجود بیاید، اما این مسأله به اثبات نرسیده است .
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی درهم روی روده
فصول مختلف (به دلایل نامشخص ). این بیماری در اواخر بهار، اوایل تابستان و وسط زمستان شایع تر از بقیه سال است .
سرطان خون ، لنفوم ، یا فیبروز کیستیک
عفونت تنفسی فوقانی اخیر
عمل جراحی اخیر (در ۲۴-۱ روز اخیر)
پیشگیری
اگر علایم ظاهر شدند، کودکتان را به دقت تحت نظر بگیرید. با مراجعه به پزشک در همان مراحل اولیه ، از بروز عوارض پیشگیری به عمل آورید. راه خاص دیگر برای پیشگیری وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
گاهی بهبود خود به خودی در عرض ۲۴ ساعت . در غیر این صورت ، آن را می توان با تشخیص زودهنگام و جراحی یا درمان با باریم معالجه نمود. بدون درمان ، عوارض درهم روی روده ممکن است جان بیمار را به خطر بیاندازند. این بیماری گاهی عود می کند.
عوارض احتمالی
کم آبی بدن و شوک
پارگی روده و پریتونیت (التهاب پرده صفاق )
عفونت پس از عمل جراحی
درمان

اصول کلی
بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون و عکس برداری اشعه ایکس از شکم و روده ها (با کمک تنقیه باریم ) باشند. متخصص رادیولوژی با کمک تنقیه باریم ممکن است بتواند درهم روی روده را برطرف کند.
جراحی برای تصحیح این مشکل با بیرون دادن قسمت فرو رفته . گاهی ممکن است لازم شود یک قسمت از روده درآورده شود.
داروها
معمولاً دارویی برای این اختلال مورد نیاز نیست ، مگر اینکه عفونت بروز کند. در این صورت ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود.
برای این بیماری از درمان ها یا داروهای خانگی ، مثل مسهل ها، استفاده نکنید. این داروها ممکن است خطرناک باشند.
فعالیت
کودک باید تا زمانی که انسداد برطرف نشده باشد در تخت استراحت کند. پس از رفع انسداد، کودک می تواند تدریجاً فعالیت هایش را از سر گیرد.
رژیم غذایی
هیچگاه به کودکی که علایم انسداد روده را دارد غذا ندهید. تا زمانی که انسداد برطرف نشده باشد، باید به کودک سرم داد. پس از بهبودی ، رژیم خاصی مورد نیاز نیست .
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر کودک شما علایم انسداد روده را دارد. انسداد روده ناگهان از یک بیماری قابل معالجه به یک بیماری تهدیدکننده جان کودک تبدیل می شود.

به نکات زیر دقت کنید :

۱- شایعترین علت گرفتگی روده بین ۳ ماه تا ۶ سالگی است ۶۰% بیماران زیر یکسال و ۸۰% زیر ۲ سال است و در نوزادان نادر است.

۲- بعضی ها خود به خود خوب می شوند ولی بقیه اگر ول شوند نهایتا می میرند.

۳- بیشتر ایلئوکولیک است و در ۲ تا ۸% موارد لید پوینت را مثلا دیورتیکول مکل-پولیپ و… می توان پیدا کرد مخصوصا در بالای ۲ سالگی.

۴- علائم بالینی:

- درد اولین و مهمترین علامت است- دردهای شدید با فواصل مشخص- سلامت کامل بین درد ها( در گاستروآنتریت درد خفیف است و بیمار به نظر می رسد)- خونریزی از مکل بدون درد است.

- لتارژی مهم است که بعدا اضافه می شود.

- در ابتدا استفراغ نیست و سپس اضافه می شود و سپس صفراوی می شود.

- دفع خون گاهی وجود ندارد و در ۶۰% موارد مدفوع ژله ای خونی وجود دارد.

- در ابتدا دفع مدفوع طبیعی است.

- در ۷۰% موارد توده سوسیسی را می شود لمس کرد در مربع فوقانی راست شکم.

- توش رکتال خونی

۵- انواژیناسیون مزمن نیز ممکن است موجود باشد.

۶- عود انواژیناسیون در ۵ تا۸ % موارد دیده می شود.

۷-تشخیص:

- رادیوگرافی ساده

- باریم انما

- سونوگرافی

۸- درمان:

- در بیماران شوکه و مشکوک به پریتونیت باید به دنبال جراحی باشیم.

- موفقیت ریداکت در ۴۸ ساعت اول ۷۰ تا ۹۰% و در بعد از آن موفقیت ۵۰%

- باریم انما هم برای تشخیص و هم درمان است.
آیا خطرناک است؟

انواژیناسیون اگرچه بندرت اتفاق می‌افتد اما یک بیماری خطرناک است و اگر درمان نشود می‌تواند کشنده باشد.

ابتدا چه کار باید بکنیم؟

۱- اگر کودک شما مکرراً دچار حملات اسپاسمی میشود و داد و فریاد می‌کند و پاهایش را از شدت درد به معده می‌چسباند اما بین حملات کاملاً سالم به نظر می‌رسد فوراً با دکتر مشورت کنید.

۲- مدفوع کودکتان را از نظر مخاط و خون بررسی کنید.

۳- در بین حملات دمای بدن کودک را از نظر تب اندازه بگیرید.

آیا مشورت با دکتر لازم است؟

اگر نوزاد شما در معرض حملات پی در پی درد شکمی و انقباض است و یا متوجه خون و مخاط در مدفوع کودکتان شدید فوراً به دکتر رجوع کنید.

دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟

دکتر کودک شما را به بیمارستان جهت تنقیه با ریوم برای تایید تشخیص انواژیناسیون میفرستد. این تنقیه یک معاینه بی‌درد است. در این روش، مایع را از راه راست روده کودک بداخل روده‌ها پمپ می‌کنند سپس وضعیت روده‌ها را می‌توان با عکسبرداری دید. تنقیه با ریوم گاهی اوقات موجب خوب شدن بیماری میشود. در غیراینصورت

hi dr!

صفحه 18 از 111: « پیشین 1 ... 17 18 19 ... 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا