صفحه 19 از 111: « پیشین 1 ... 18 19 20 ... 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#181 Posted: 10 Jun 2011 08:29

یبوست و درمان های موثر

جریان تشکیل مدفوع
در جریان هضم غذا مواد مفید و قابل استفاده در روده کوچک جذب می‏شود و بخش ناچیزی بصورت غیرقابل جذب وارد روده بزرگ می‏شود. این بخش غیرقابل جذب عمدتاً مواد فیبری (پلی ساکاریدهای موجود در غشاء سلول‏های گیاهی) و منشأ آنها دانه غلات و حبوبات است.

در روده بزرگ عمدتاً آب و املاح جذب می‏شود و آنچه نهایتاً دفع می‏شود در یک فرد سالم معادل ۴۰۰-۲۰۰ گرم مدفوع و ۲۴ ساعت است. حدود ۷۵ درصد وزن مدفوع آب است و ۲۵ درصد دیگر مواد جامد است محتویات مواد جامد مدفوع عمدتاً از لاشه میکروب‏ها و مواد فیبری تشکیل شده است.

بنابراین وزن و قوام مدفوع در هر فرد بستگی به میزان آب موجود در آن و حجم مواد فیبری دارد. درصد مواد فیبری در مدفوع بستگی کامل به میزان مصرف این مواد در رژیم غذایی دارد و حجم آب مدفوع بستگی به حرکات دودی روده بزرگ (طول مدت ماندگاری مواد دفعی در روده بزرگ و فعالیت روده بزرگ در جذب آب مدفوع) دارد.

در افرادی که مقدار زیادی فیبر مصرف می‏کنند (نان گندم و جو سبوس دار، حبوبات و…)و حرکات دودی روده بزرگ طبیعی نیز دارند، حجم مدفوع در ۲۴ ساعت ممکن است به ۴۰۰ گرم برسد.
تعریف یبوست:
نزدیک به نیمی از افراد که با شکایت یبوست به پزشک مراجعه می‏کنند طبق تعریف یبوست ندارند اغلب این افراد از میزان و یا نحوة دفع مدفوع شکایت دارند. تعداد دفعات اجابت مزاج در افراد مختلف جامعه متفاوت است و از ۳ بار در روز تا ۳ بار در هفته محدوده طبیعی تلقی می‏شود.

به همین دلیل بوجود آمدن تغییر در تعداد دفعات اجابت مزاج در هر فرد نسبت به وضعیت معمولی او (کاهش تعداد دفعات اجابت مزاج) باید یبوست تلقی شود ولی اگر کسی همیشه یکبار در هر مدفوع نیز بستگی کامل به نوع رژیم غذایی فرد دارد و کاهش قابل وجه مواد فیبری در غذا می‏تواند منجر به مدفوع کم حجم و خشک شود که با تغییر رژیم اصلاح می‏شود.
علائم
علائم زیر ممکن است همراه با یبوست وجود داشته باشد:
•احساس پری در مقعد
•احساس نفخ وگاز
•احساس نیاز به دفع فوری مدفوع اما عدم توانایی در دفع کامل
•درد شکم و گرفتگی عضلات شکم
•تهوع
علل یبوست
یکی از علل مهم یبوست مصرف غذایی کم فیبر و کم آب است. در مسافرت که معمولاً که رژیم غذایی شما عوض می‏شود، می‏تواند یبوست ایجاد گردد. خانم‏های حامله اغلب یبوست پیدا می‏کنند.

علل دیگر یبوست عبارتند از کم تحرکی، استفاده نادرست از مسهل‏ها، مصرف داروهای خاص (از قبیل داروهای ضد درد، مدرها، و آنتی هیستامین‏ها) یا عدم اختصاص وقت کافی برای عمل دفع مدفوع می‏باشد. بیماری‏هایی از قبیل مرض قند و کم کاری تیروئید نیز ممکن است باعث یبوست شوند.
بررسی‏های لازم
بیشتر اوقات علت یبوست یک مسئله جدی نیست اما در موارد نادر، یبوست مزمن ممکن است علامت انسداد یا ناهجاری در روده بزرگ باشد. پزشک شما می‏تواند برای بررسی علت یبوست شما را تحت آزمایش قرار دهد تا علت زمینه‏ای را پیدا کند.
سابقه پزشکی شما
پزشک شما ممکن است مطالبی از این قبیل بپرسد:
•اخیراً چه داروهایی مصرف نموده اید؟ (مسکن، ضد افسردگی)
•چه مدت است که این علائم را دارید؟
•چه نوع غذاهایی میل می‏کنید؟
•فعالیت معمول شما چقد است؟
•آیا مشکلات پزشکی دیگری دارید؟
•آیا شما معمولاً از مسهل یا تنقیه استفاده می‏کنید؟
•آیا همزمان با دفع مدفوع درد و یا خونریزی دارید؟
آزمایشها
برای کنار گذاشتن علل جدی یبوست معایناتی انجام می‏شود. معمولاً نمونه مدفوع و خون جهت آزمایش گرفته می‏شود. انجام سیگموئیدسکوپی ممکن است لازم باشد. طی این آزمون، پزشک درون روده بزرگتان را به وسیله یک دستگاه بخصوص مشاهده می‏کنید.

ممکن است یک عکسبرداری ویژه با اشعه ایکس که تنقیه با باریم نامیده می‏شود، نیز انجام شود. برای این آزمون روده بزرگ توسط محلول باریم‏دار پر می‏شود، سپس عکس‏هایی با اشعه ایکس از کل روده بزرگتان گرفته می‏شود.
درمان یبوست
بعد از بررسی شما یک طرح درمانی مناسب توسط پزشکتان توصیه می‏شود. این درمان می‏تواند خوردن فیبر بیشتر، انجام ورزش بیشتر و پرهیز از مصرف زیاد از حد مسهل‏ها و یا قطع داروهای غیرضروری باشد.
فیبر بیشتری بخورید
یکی از بهترین راه‏های درمان شما مصرف غذاهای با فیبر زیاد است. بهترین منبع فیبر، غلات (جو، گندم) و سپس حبوبات است. سبزیجات نیز دارای فیبر قابل توجهی هستند. مواد فیبردار حجم مدفوع را زیاد و دفع آن را از روده بزرگ تسریع می‏نماید. نوشیدن مایعات کافی هم توصیه می‏شود.
مرتب ورزش کنید
ورزش منظم به بهبود کار روده بزرگ و رفع یبوست کمک می‏کند درباره شروع برنامه ورزشی از پزشکتان سوال کنید.
از مصرف مزمن و طولانی مدت مسهل پرهیز کنید
مسهل ها روده بزرگ را تحریک می‏کنند تا سریع‏ترکار کند. مصرف مداوم مسهل‏ها می‏تواند سبب کش آمدن وضعیت شدن روده بزرگ گردند. و نهایتاً ممکن است روده بزرگ بدون آنها اصلاً کار نکند. پزشکتان می‏تواند به شما در قطع وابستگی به مسهل‏ها کمک نماید. در هر صورت، هرگز قبل از مشورت با پزشک آنها را مصرف نکنید.
مواد پرفیبر
مصرف مواد غذایی زیر حاوی فیبر هستند و در پیشگیری درمان یبوست می‏توانند مؤثر باشند.
•غلات پرفیبر
•حبوبات (نخود، لوبیا، عدس، لپه، باقلا)، سبوس و سبوس گندم و جو
•سبزیجات (مانند گل کلم، هویج و نخودسبز)
•میوه‏های تازه بخصوص سیب، گلابی و میوه‏های خشک مانند کشمش و برگه زردآلو
•گردو، فندق، بادام و غلات (بخصوص حبوباتی از قبیل عدس و لوبیا قرمز)
•استفاده روزانه از سالاد و کاهو همراه با یک قاشق غذاخوری سبوس گندم بعلاوه روغن زیتون و آب لیمو کمک کننده است.
•توصیه می‏شود مصرف برنج را محدود نمایید و بجای آن نان جو و یا سنکگ استفاده نمایید.
بررسی و معالجه یبوست شدید و مقاوم
اکثر قریب به اتفاق افرادی که یبوست دارند، با درمانهای معمولی خوب می‏شوند. وقتی یبوست شدید باشد و بیمار با درمان‏های معمول بهبودی پیدا نکند لازم است بررسی دقیقتری از جمله اندازه‏گیری مدت زمان عبور مواد از روده بزرگ را با عکسبرداری مخصوص انجام گردد.

در این بررسی معمولاً بیمار تعداد ۶۰ عدد از قرصهای کوچکی را می‏خورد و پس از چند روز با عکسبرداری ساده شکم طول مدت عبور مواد از روده بزرگ تعیین می‏گردد. براساس نتیجه این کار در مورد درمان طبی و یا جراحی روده بزرگ تصمیم‏گیری می‏شود

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#182 Posted: 10 Jun 2011 08:30

جداشدگی (دکولمان) پرده شبکیه

جداشدگی (پارگی) پرده شبکیه
شبکیه یک بافت عصبی حساس به نور است که به صورت یک لایه نازک در داخل بخش خلفی کره چشم قرار گرفته است و نور را به پیام های عصبی تبدیل کرده به مغز می فرستد. بنابراین شبکیه یک نقش کلیدی در فرایند بینایی دارد.

پرده شبکیه بیشتر اکسیژن و مواد مصرفی خود را از یک لایه عروقی به نام مشیمیه (کوروئید) دریافت می کند که دور تا دور شبکیه را احاطه کرده است. هر گاه ارتباط شبکیه با مشیمیه زیرین قطع شود به دلیل کمبود اکسیژن و مواد غذایی ابتدا شبکیه کارکرد خود را از دست می دهد و فرد دچار مشکل بینایی می شود، به علاوه اگر این وضعیت طول بکشد بافت های شبکیه به تدریج می میرند یا اصطلاحاً دچار نکروز می شوند که یک وضعیت غیر قابل برگشت است.

به همین دلیل جدا شدگی پرده شبکیه یک اورژانس چشم پزشکی تلقی می گردد.
جدا شدگی پرده شبکیه به سه شکل اتفاق می افتد:

۱- نوع اول که بسیار شایع تر از بقیه انواع است، در اثر ایجاد سوراخ در شبکیه پدید می آید، به این صورت که پس از ایجاد سوراخ در شبکیه، زجاجیه (مایع داخل چشم) که حالت آبکی پیدا کرده از راه سوراخ به پشت شبکیه نفوذ می کند و آن را از لایه های خارجی تر جدا می کند. اکثرا این سوراخ به دنبال جدا شدن مایع سفت زجاجیه از پرده شبکیه ایجاد می شود. یکی از علائم شایع در مراحل اولیه مگس پران و جرقه است.

۲- نوع دوم که جدا شدگی کششی (tractional detachment) نام دارد وقتی اتفاق می افتد که رشته های زجاجیه یا بافت های غیر طبیعی از سمت داخل شبکیه را تحت کشش قرار دهند و آن را از روی بافت های زیرین بلند کنند. این حالت بیشتر در افراد دیابتی اتفاق می افتد.

۳- نوع سوم جدا شدگی شبکیه که چندان شایع نیست در اثر تراوش یا ترشح غیر طبیعی مایع در حد فاصل شبکیه و بافت های زیرین اتفاق می افتد. این حالت معمولاً ناشی از التهاب، خونریزی یا توده های غیر طبیعی داخل چشم است و به ندرت بصورت خود به خودی اتفاق می افتد.

افراد با ریسک بالا جهت جدا شدگی شبکیه شامل سن بالا، نزدیک بینی با شماره بالا، سابقه خانوادگی جدا شدگی شبکیه، دیابت، ضربه به چشم و بیماری های التهابی وتومور می باشد.

علائم

دیدن جرقه های نور در میدان بینایی (به ویژه اگر بخشی از شبکیه تحت کشش باشد احتمال بروز این علامت بیشتر است)
دیدن اجسام شناور در جلوی چشم که ممکن است به صورت مگس پران، لکه های تاریک یا تار عنکبوت دیده شود.
تغییر شکل و کج و معوج شدن اشیاء مثل وقتی که فرد از پشت یک شیشه موجدار به چیزی نگاه می کند.
احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم
کاهش دید ناگهانی
باید توجه داشت که جدا شدگی پرده شبکیه باعث درد یا قرمزی چشم نمی شود و در مراحل ابتدایی هیچ تغییری در ظاهر چشم ایجاد نمی کند. بنابراین در صورت بروز هر یک از مشکلات فوق در اسرع وقت به چشم پزشک مراجعه کنید.

تشخیص
تشخیص توسط چشم پزشک با معاینه شبکیه، انجام می پذیرد. برای این منظور معمولاً لازم است مردمک با قطره های مخصوص باز شود و شبکیه با یک وسیله مخصوص به نام افتالموسکوپ بررسی شود. پزشک در این معاینه با بررسی محل و اندازه و نوع جدا شدگی شبکیه در مورد روش درمانی مناسب تصمیم گیری می کند.
در موارد نادری که مثلاً به علت خونریزی، دیدن شبکیه با دستگاه افتالموسکوپ مقدور نباشد سونوگرافی چشم می تواند اطلاعات مفیدی در مورد وسعت، محل و گاهی علت جدا شدگی شبکیه در اختیار پزشک قرار دهد.

درمان
تنها درمان مؤثر برای جدا شدگی شبکیه، جراحی است. جدا شدگی شبکیه به هیچ وجه خود به خود و یا با مصرف دارو بهبود نمی یابد و باید جراحی هرچه سریع تر انجام شود. نوع جراحی مناسب بر اساس محل، اندازه، نوع و شدت جدا شدگی شبکیه تعیین می شود.

دو اصل اساسی در درمان جدا شدگی شبکیه عبارتند از:
۱- بستن سوراخ ها
۲- نزدیک کردن شبکیه به لایه های زیرین و دیواره خارجی چشم، بطوریکه شبکیه بتواند سر جای خود بچسبد.
بر این اساس روش های درمانی مختلفی وجود دارد:

چسباندن شبکیه با استفاده از لیزر یا انجماد (Laser Retinopexy) :

در این روش دور تا دور سوراخ لیزر یا منجمد می شود تا سوراخ بسته شود. این روش فقط برای بستن سوراخ است.
چسباندن شبکیه با استفاده از گاز (Pneumatic Retinopexy) : برای بعضی از انواع جدا شدگی شبکیه موثر است.
باکل اسکلر (Scleral buckle) :

این روش، شایع ترین روش درمان جدا شدگی پرده شبکیه است. در این روش یک باکل ( یک اسفنج یا نوار سیلیکونی نرم) با بخیه به اسکلرا ( صلبیه یا همان سفیدی چشم) دوخته می شود و مثل یک کمربند تنگ دیواره خارجی را به سمت داخل فشار می دهد و آن را به شبکیه کنده شده نزدیک می کند تا شبکیه فرصت کند در جای خود بچسبد.

در صورتی که مایع زیادی در پشت شبکیه جمع شده باشد در حین جراحی این مایع تخلیه می شود تا شبکیه سریعتر به دیواره خارجی چشم بچسبد. به علاوه در حین عمل لبه سوراخ های شبکیه نیز با استفاده از لیزر یا قلم کرایوتراپی بسته می شود.
باکل اسکلرا به صورت دائمی در جای خود باقی می ماند و نیازی به خارج کردن ندارد ( مگر آنکه مشکل خاصی ایجاد کند). باکل از بیرون دیده نمی شود و تغییر بارزی در ظاهر چشم ایجاد نمی کند امابه خاطر ایجاد فشار و تغییر شکل کره چشم می تواند باعث نزدیک بینی شود.
ویترکتومی (Vitrectomy) :

در موارد شدید، پیشرفته و عارضه دار جدا شدگی شبکیه از روش های فوق نمی توان جهت درمان استفاده کرد. روش ویترکتومی جراح را قادر می کند که به طور مستقیم طی عمل جراحی وارد چشم شود.

مایع داخل چشم (زجاجیه) را بر دارد، سوراخ شبکیه را ببندد و سپس با تزریق مواد خاصی داخل چشم سبب چسبیدن شبکیه گردد.
نتیجه جراحی
نتیجه جراحی چسباندن شبکیه به دو عامل مهم بستگی دارد:
۱- طول مدت زمانیکه شبکیه از جای خود کنده شده بوده است.
۲- وضعیت مرکز بینایی (ماکولا)
ماکولا یا مرکز بینایی بخش مرکزی شبکیه است که مسئول دید دقیق مستقیم است. در صورتیکه قبل از عمل ماکولا از جای خود کنده نشده باشد نتیجه عمل نسبتاً خوب است، اما در صورتیکه ماکولا از جای خود کنده شده باشد بیمار پس از عمل دید ضعیفی خواهد داشت.
نتیجه بهتر موقعی حاصل می شود که عمل جراحی خیلی زود پس از اتفاق افتادن جدا شدگی شبکیه انجام پذیرد.
همانطور که گفته شد وضعیت دید پس از عمل به وضعیت ماکولا و مدت زمانیکه شبکیه از جای خود جدا شده بوده بستگی دارد. بطور کلی هرچه جداشدگی پرده شبکیه کوچکتر و از مرکز شبکیه دورتر باشد نتیجه جراحی بهتر و هر جه جدا شدگی بزرگتر و به مرکز شبکیه نزدیک تر باشد نتیجه بدتر خواهد بود.

پیشگیری
در صورت بروز هر گونه علامت؛ احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم، دیدن جرقه های نوری، بروز مگس پران جدید و یا افزایش تعداد مگس پران (اجسام شناور در جلوی چشم)، دیدن شبکه های تور مانند در جلوی چشم، هر نوع کاهش دید ناگهانی سریعا جهت بررسی بیشتر به چشم پزشک مراجعه نمائید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#183 Posted: 10 Jun 2011 08:31

پنومونی باکتریایی

پنومونی باکتریایی عفونت و التهاب ریه در اثر باکتری ها. این بیماری معمولاً مسری نیست . د رهمه سنین بروز می کند ولی درکودکان خردسال و بزرگسالان بالای ۶۰ سال شدیدتر است .

علایم شایع
تب بالای ۹/۳۸ درجه سانتیگراد و لرز
کوتاهی نفس
سرفه همراه با خلط حاوی خون یا رگه های خونی
تنفس سریع
درد سینه که با نفس کشیدن بدتر می شود.
درد شکم
خستگی
کبودی لب ها و ناخن ها (نادر)
علل
عفونت با باکتری هایی نظیر پنوموکوک ، هموفیلوس ، استرپتوکوک یا استافیلوکوک .
عوامل افزایش دهنده خطر
سن (نوزادان ، شیرخواران و بزرگسالان بالای ۶۰ سال )
تجویز داروهای ضد سرطان
استعمال دخانیات
بیماری های تضعیف کننده مقاومت بدن نظیر بیماری های قلبی ، سرطان ، سل ، نارسایی احتقانی قلب ، دیابت ، یا بیماری های مزمن ریوی
جراحی اخیر
نامطلوب بودن وضعیت سلامت عمومی به هر دلیل
زندگی در شرایط پرجمعیت یا غیر بهداشتی
ضعف دستگاه ایمنی ناشی از بیماری ها یا داروها
اعتیاد به الکل
بستری بودن در بیمارستان
پیشگیری
اقدام فوری برای درمان عفونت های تنفسی
واکسیناسیون علیه پنوموکوک و آنفلوانزا در مورد افرادی که در معرض خطر آن قرار دارند.
اجتناب از عوامل خطرساز تا حد امکان
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان در عرض ۲-۱ هفته بهبهود می یابد، ولی در خردسالان یا سالمندان ممکن است بیشتر به طول انجامد.
عوارض احتمالی
تراوش جنبی (تجمع مایع بین دو لایه پرده پوشاننده ریه ها)
گسترش عفونت
آبسه ریه
درمان

اصول کلی
- بررسی های تشخیصی ممکن است شامل بررسی های آزمایشگاهی نظیر کشت خلط ، کشت خون و شمارش سلول های خونی و نیز عکس ساده قفسه سینه و اسکن ریه باشد.
- بستری در بیمارستان برای موارد متوسط تا شدید ممکن است لازم باشد. ممکن است حمایت تنفسی ، تجویز مایعات وریدی ، تخلیه ترشحات تنفسی و داروهای وریدی ضرورت یابد.
- در موارد خفیف ممکن است درمان در منزل انجام شود.
- برای مرطوب کردن هوا از یک دستگاه مرطوب کننده با بخار سرد استفاده کنید. ریختن دارو در دستگاه مرطوب کننده جهت بخور احتمالاً سودمند نخواهد بود. دستگاه مرطوب کننده را هر روز تمیز کنید.
- در صورتی که سرفه همراه خلط یا موکوس باشد نباید از داروهای ضد سرفه استفاده کرد زیرا در این شرایط سرفه به تخلیه ترشحات ریوی کمک می کند.
- در صورتی که سرفه خشک ، بدون خلط و دردناک باشد از داروهای ضد سرفه می توان استفاده کرد.
- از یک بالشتک گرم کننده تنظیم شده بر روی درجه حرارت کم یا کمپرس داغ برای تخفیف درد سینه استفاده کنید.
داروها
آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت
برای تسکین ناراحتی خفیف ممکن است استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر استامینوفن ، کافی باشد.
فعالیت
تا هنگام کاهش تب و برطرف شدن درد و کوتاهی نفس در بستر استراحت نمایید. پس از درمان ، فعالیت های طبیعی خود را هر چه سریع تر از سر بگیرید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی نیاز نیست . مصرف مایعات را افزایش دهید؛ هر ساعت حداقل یک لیوان آب یا آشامیدنی های دیگر بنوشید. افزایش مصرف مایعات به رقیق شدن ترشحات ریوی و در نتیجه آسانتر شدن تخلیه آنها با سرفه کمک می کند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پنومونی (ذات الریه) باشید.
بروز موارد زیر در طی درمان :
ـ تب
ـ درد غیر قابل تسکین با گرم کردن یا داروهای تجویز شده
ـ تشدید کوتاهی نفس
ـ تیرگی یا کبودی ناخن های دست و پا یا پوست
ـ خلط خونی
ـ تهوع ، استفراغ یا اسهال
- اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید . داروهای تجویزی ممکن است باعوارض جانبی همراه باشند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#184 Posted: 10 Jun 2011 08:32

در رفتگی یا نیم دررفتگی

در رفتگی یا نیم دررفتگی عبارت است از آسیب به مفصل به طوری که استخوان هایی که در آن مفصل در حالت طبیعی رو به روی هم قرار دارند از هم جدا شوند.

در نوع خفیف تر این حالت (نیم درفتگی )، سطوح مفصلی انتهای استخوان ها هنوز با هم در تماس هستند ولی در جای طبیعی خود قرار ندارند. این مشکل برای مفاصل فک ، شانه ، زانو، و ستون فقرات بیشتر پیش می آید. بعضی از شیرخواران نیز با در رفتگی مفصل ران متولد می شوند.
علایم شایع
درد، تورم ، و بدشکلی شدن ناگهانی یک مفصل پس از آسیب
محدودیت حرکت یا اصولاً عدم تحرک در اطراف مفصل در رفته
علل
وارد آمدن آسیبی که باعث کش آمدن یا پاره شده رباط های اطراف مفصل که استخوان ها را در کنار هم نگاه می دارند شود.
کم عمق یا غیرطبیعی بودن مادرزادی سطوح مفصلی
آرتریت روماتویید یا سایر بیماری های رباط ها و بافت اطراف مفصل .
کشیدن ناگهانی دست یا پای کودکان
عوامل افزایش دهنده خطر
آرتریت روماتویید
سابقه خانوادگی در رفتگی مادرزادی مفصل ران
وارد آمدن آسیب مکرر به مفصل
پیشگیری
اگر کار شما سنگین است یا ورزش های سنگین انجام می دهید، روش محافظت از مفاصل مربوطه را فرا بگیرید. از وسایل محافظتی مثل باند الاستیک ، زانوبند یا شانه بند، و جوراب های محافظتی مخصوص استفاده کنید.
شیرخواران باید از نظر در رفتگی مادرزادی مفصل ران در زمان تولد و در معاینات دوره ای بعدی مورد بررسی قرار گیرند.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان زودهنگام قابل معالجه است . پس از جا انداختن دررفتگی ، شاید نیاز باشد مفصل با گچ یا آویزان کردن دست از گردن به مدت ۸-۲ هفته بی حرکت شود.
عوارض احتمالی
آسیب به رشته های عصبی یا رگ های خونی مهمی که از نزدیکی مفصل می گذرند، که ممکن است علایمی مثل بی حسی ، سردی ، و رنگ پریدگی ایجاد کنند.
درمان

اصول کلی
بلافاصله پس از آسیب :
- کیسه یخ روی مفصل آسیب دیده بگذارید تا متورم نشود.
- فردی که آموزش ندیده نباید سعی کند مفصل را جا بیاندازد.
- به هنگام انتقال فرد آسیب دیده به پزشک ، مفصل آسیب دیده را آتل ببندید یا از گردن آویزان کنید تا حرکت نداشته باشد.
- بررسی تشخیصی شامل عکسبرداری از مفصل و استخوان های اطراف می شود.
- درمان امکان دارد شامل جا انداختن مفصل باشد.
- گاهی برای جا انداختن مفصل از جراحی استفاده می شود.
- پس از جا انداختن چه بدون جراحی و چه با جراحی ، معمولاً مفصل با آتل یا گچ بی حرکت می شود تا در روند بهبود خلالی وارد نشود.
- در صورت بروز مکرر دررفتگی ، ممکن است نیاز به بازسازی یا تعویض مفصل وجود داشته باشد.
داروها
بیهوشی عمومی یا شل کننده های عضلانی برای جا انداختن مفصل
استامینوفن یا آسپیرین برای رفع درد خفیف
ضددردهای مخدری برای رفع درد شدید
فعالیت
پس از درمان ، فعالیت های خود را تدریجاً از سر گیرید
رژیم غذایی
پیش از جا انداختن مفصل چه بدون جراحی و چه با جراحی ، تنها آب بنوشید. خوردن غذاهای جامد بیهوشی عمومی را مخاطره آمیز می کند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما در حرکت دادن مفصل خود پس از وارد آمدن آسیب مشکل دارید.
اگر هر کدام از اندام ها پس از آسیب ، بی حس ، رنگ پریده ، یا سرد شود. این یک مورد اورژانس است !
اگر در رفتگی به طور مکرر رخ دهد طوری که شما خودتان هر دفعه می توانید آن را جا بیاندازید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#185 Posted: 10 Jun 2011 08:43

درماتیت تماسی چیست ؟
درماتیت تماسی عبارت است از التهاب پوست (به خصوص پوست دست ها، پاها، و کشاله ران ) به علت تماس با یک ماده تحریک کننده . درماتیت تماس مسری نیست

علایم شایع
گاهی خارش
قرمزی مختصر
ایجاد ترک و شقاق در پوست
در موارد شدید، نواحی قرمز روشن که مایع از آنها تراوش می کند به وجود می آید.
علل
تماس با مواد تحریک کننده ، مثل افشانه ها (اسپری ها)، اسیدها، یا حلال ها. ماده تحریک کننده لایه چربی روی پوست را بر می دارد. این مسأله باعث از دست رفتن آب و چروکیده شدن سلول های سطحی می شود.
وجود بعضی فلزات در جواهرات
تماس با پیچک سمی
بعضی از داروهای مالیدنی
مواد شیمیایی موجود در بعضی از مواد آرایشی
عوامل افزایش دهنده خطر
قرار گرفتن مدام در معرض آب داغ یا پاک کننده ها، یا هر گونه ماده تحریک کننده ای که رطوبت پوست را تغییر دهد.
سوختگی ناشی از آب داغ یا آفتاب
مشاغل یا تفریحاتی که فرد با مواد تحریک کننده سر و کار دارد.
پیشگیری
از تماس با هرگونه ماده تحریک کننده ای که در گذشته درماتیت ایجاد کرده خودداری کنید. به دست کردن دستکش محافظت کننده ممکن است کمک کننده باشد.
پوست خود را از آفتاب سوختگی یا سایر سوختگی ها محافظت کنید.
عواقب مورد انتظار
علایم را می توان با درمان و اجتناب از مواد تحریک کننده کنترل کرد. عود بیماری شایع است ، بنابراین امکان دارد درمان برای سال های ضروری باشد.
عوارض احتمالی
عفونت باکتریایی ثانویه
بروز بثورات پوستی در سطح وسیع تری از پوست
درمان

اصول کلی
- تشخیص معمولاً با دیدن ضایعات داده می شود.
- درمان مؤثر مشتمل است بر حذف آلرژن ها از محیط ، اجتناب از مواد تحریک کننده و سایر عوامل مساعدکننده ، و نیز رفع خارش و التهاب
- از تماس با ماده شیمیایی یا جسمی که باعث بروز بثورات می شود خودداری کنید.
- به جای صابون حمام ، از روغن مخصوص حمام یا صابون با پایه گلیسیرین استفاده کنید.
- پوست را به آرامی خشک کنید و از مالش حوله به بدن خودداری کنید.
- به هنگام استفاده از آب چه برای حمام کردن و چه سایر استفاده ها، آب باید ولرم باشد.
- تنها از کرم ، لوسیون ، یا پمادی که برای این بیماری تجویز شده است استفاده کنید. سایر محصولات تجاری ممکن است بیماری را بدتر کنند. پماد یا کرم را ۷-۶ با در روز به دست ها بمالید. برای سایر نقاط بدن دارو را دو بار در روز و خصوصاً پس از حمام بمالید.
- استفاده از حلال ها را به حداقل برسانید و پیش از تماس با مواد تحریک کننده ، دستکش با دوام از جنس وینیل که درون آن آستر نخی وجود داشته باشد به دست کنید. مواد تحریک کننده می توانند شامل موارد زیر باشند: آب ؛ صابون ؛ مواد پاک کننده ؛ پودر پاک کننده ؛ رنگ ؛ تینر؛ تربانتین ؛ و پولیش برای اتوموبیل ، کف پوش ، کفش ، اساس منزل ، یا اجسام فلزی
- داخل دستکش را پس از استفاده خشک کنید. اگر دستکش سوراخ شد آن را دور اندازید.
- به هنگام پوست کندن یا آب گرفتن لیمو، پرتقال ، گریپ فروت ، گوجه فرنگی ، یا سیب زمینی از دستکش استفاده کنید.
- جهت تمیز کاری خانه یا باغبانی ، دستکش چرمی یا از جنس مصنوعی با دوام به دست کنید.
- در صورت امکان برای شستشوی ظروف از دستگاه ظرف شویی استفاده کنید یا این که از کس دیگری بخواهید ظرف ها را بشوید.
- پیش از شروع تمیزکاری یا شستشوی دست ها، حلقه یا انگشتر خود را در آورید.
داروها
امکان دارد کرم ها، پمادها، یا لوسیون هایی توصیه شود. این داروهای مالیدنی ممکن است شامل محصولا استروییدی برای کاهش التهاب یا نرم کننده ها برای حفظ رطوبت باشند.
فعالیت
با تخفیف تدریجی علایم تحریک پوست ، فعالیت های عادی خود را از سر گیرید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی شود.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما دچار تب شده اید.
اگر علایم عفونت (تورم ، حساسیت به لمس ، قرمزی ، گرمی ) در محل تحریک پوست ظاهر شده اند.
اگر علایم با درمان در عرض یک هفته خوب نشوند

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#186 Posted: 10 Jun 2011 08:44

پولیپ بینی و روش های درمان آن

پولیپ بینی رشد غیر بدخیم در حفره بینی ، معمولاً در هر دو طرف بینی . گاهی اندازه و تعداد پولیپ ها آن چنان است که باعث اتساع بینی و بزرگی چارچوب استخوانی بینی می گردند. پولیپ های بینی در بزرگسالان شایع تر از کودکان است .

علایم شایع
انسداد راه هوایی بینی (احساس گرفتگی بینی به طور مزمن )
اختلال حس بویایی
احساس پری در صورت
ترشح بینی (گاهی )
درد صورت (گاهی )
سردرد (گاهی )
علل
غفونت مزمن یا آلرژی مزمن در بینی (رینیت آلرژیک ) که باعث تورم غشاهای مخاطی بینی و تولید ترشحات بیش از حد در سلول های هوایی بینی می گردد.
عوامل افزایش دهنده خطر
سینوزیت یا عفونت مزمن بینی
پیشگیری
اقدام به درمان آلرژی زمینه ای . در مورد بررسی آلرژی خود و روش های حساسیت زدایی با پزشک مشورت کنید.
عواقب مورد انتظار
علایم معمولاً با درمان (اغلب درمان جراحی ) قابل کنترل است . عود علایم حتی با درمان جراحی شایع است .
عوارض احتمالی
عفونت های مکرر
خونریزی بینی
درمان

اصولی کلی
بررسی های تشخیصی ممکن است شامل عکس ساده سینوس ها و معاینه بینی با اسپکولوم باشد.
درمان دارویی ممکن است به طور موقت باعث کاهش پولیپ ها گردد.
جراحی (یک روش ساده ) اغلب برای برداشت پولیپ ها (با بی حسی موضعی ) لازم است .
داروها
برای درد خفیف از استامینوفن استفاده کنید. از مصرف آسپیرین خودداری کنید، زیرا ممکن است احتمال خونریزی بینی را افزایش داده و نیز با بروز واکنش های آلرژیک در افراد دارای پولیپ بینی همراه باشد.
داروهای کورتونی یا کرومولین به شکل اسپری یا خوراکی به مدت کوتاه برای کوچکتر کردن پولیپ ها ممکن است تجویز شود.
هشدار: از مصرف اسپری های بینی بدون نسخه خودداری کنید.
فعالیت
فعالیت های طبیعی خود را پس از جراحی به تدریج از سر گیرید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست .
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پولیپ بینی باشید.
بروز موارد زیر در طی درمان :
ـ خونریزی بینی که متوقف نمی شود.
ـ تب
ـ ادامه درد با وجود مصرف استامینوفن

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#187 Posted: 10 Jun 2011 08:45

علل بوی بد دهان

عبارتست از بوی نامطبوعی که در هنگام صحبت کردن و یا نفس کشیدن بعضی از افراد احساس می‌شود که می‌تواند نشانه و علامتی از اختلالات دهان و دندان و یا بعضی بیماریهای سیستمیک باشد که می‌تواند از لحاظ اجتماعی نیز برای شخص ایجاد مشکل نماید.

عوامل داخل دهانی آن عبارتند از:
• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان (وجود پلاک میکروبی و وجود جرم دندانی)
• اشکال در ترشح بزاق و یا قطع ترشح بزاق
• دندانهای پوسیده عفونی
• ناهنجاریهای دندانی و ردیف نبودن دندانها در فکین و گیر غذایی
• بیماریهای لثه‌ای
• زبان (به علت وجود شیارها بر روی آن و تمیز نشدن آنها)
• پروتزهای دندانی نامناسب
• جراحی‌های دهان و کشیدن دندان و عدم توجه به توصیه‌های دندانپزشک
• ضایعات بدخیم دهانی
عوامل خارج دهانی بوی بد دهان عبارتند از:
• بیماریهای بینی
• سینوزیت
• بیماریهای دستگاه تنفسی فوقانی
• بیماریهای ریوی
• بیماریهای دستگاه گوارش
• اختلالات و تغییرات هورمونی زمان بلوغ یا حاملگی
• دیابت
• مصرف الکل و انواع دخانیات
• سایر بیماریهای سیستمیک
نکته مهم:
در هنگام مواجه شدن با چنین بیمارانی که از بوی بد دهان خود شکایت دارند، ابتدا کلیه عوامل داخل دهانی را بررسی کرده، با تأکید آموزش در جهت رعایت اصول بهداشتی دهان و دندان و زبان(مسواک‌کردن زبان) بیمار را به مرکز بهداشتی درمانی ارجاع نمایید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#188 Posted: 10 Jun 2011 08:46

بیماری صبحگاهی یا ویار خانم حامله چیست ؟

ویار یا بیماری صبحگاهی چیست؟تقریباً سه چهارم زنان حامله در سه ماهه اول حاملگی خود از تهوع (و بعضی اوقات استفراغ) رنج می برند.

این وضیعت که بیماری صبحگاهی یا ویار خوانده می شود در بعضی از زنان صبح ها بدتر بوده و با گذشت روز بهتر می شود. ولی بیماری صبحگاهی در هر زمانی از روز می تواند بروز کند. تهوع معمولاً در حدود هفته ششم شروع می شود ولی می تواند زودتر و در هفته چهارم نیز شروع شود.

تهوع معمولاً در طول ماه بعد شدیدتر می شود. حدود نیمی از زنان مبتلا به بیماری صبحگاهی در حدود هفته ۱۴ کاملاً بهبود می یابند. در باقی موارد، این مشکل در اکثر زنان یک ماه دیگر یا کمی بیشتر نیز طول می کشد، هر چند ممکن است در ادامه حاملگی دوباره بروز کرده و تا آخر حاملگی ادامه یابد.
علت بیماری صبحگاهی
علت تهوع در دوران حاملگی دقیقاً مشخص نیست ولی احتمالاً ناشی از تغییرات فیزیکی زیادی است که در بدن زن حامله رخ می دهد
بعضی از احتمالات عبارتند از:
افزایش سریع هورمون hCG در اوایل حاملگی. مشخص نیست که این هورمون چگونه باعث بروز تهوع می شود ولی زمانبندی افزایش آن با وضعیت تهوع جور در می آید. درست در زمانی که میزان این هورمون در بدن به بالاترین مقدار خود می رسد تهوع نیز به حداکثر می رسد. تصور بر این است که استروژن نیز ممکن است در این زمینه نقش داشته باشد.
افزایش حس بویایی و حساسیت به بو. این وضعیت نسبتاً شایع بوده و مکن است از عوارض افزایش سریع میزان استروژن در بدن باشد.
حساسیت دستگاه گوارش. دستگاه گوارش بعضی زنان به تغییرات در اوایل حاملگی حساس تر است. حتی در یک مطالعه، رابطه ای میان هلیکوباکتر پیلوری (باکتری که سبب زخم معده می شود) و تهوع شدید در زمان حاملگی دیده شده است، هر چند علت این رابطه مشخص نیست.
ممکن است شنیده باشید که بیماری صبحگاهی ناشی از کمبود ویتامین B است. با اینکه به نظر می رسد مصرف ویتامین B تکمیلی بصورت قرص در بسیاری از زنان حامله به کاهش تهوع کمک می کند، ولی این بدان معنا نیست که آنها کمبود ویتامین B دارند. در واقع، حداقل در یک مطالعه نشان داده شده است که هیچ تفاوت معناداری از نظر سطح ویتامین B6 میان زنان دچار بیماری صبحگاهی و دیگر زنان حامله وجود ندارد. علت تأثیر ویتامین B6 بر کاهش تهوع مشخص نیست. شواهدی نیز دال بر این مطلب وجود دارد که مصرف مولتی ویتامین در زمان لقاح تخمک و اسپرم و اوایل حاملگی به جلوگیری از بیماری صبحگاهی شدید کمک می کند که البته علت این مسئله نیز مشخص نیست.

بعضی محققین این نظریه را مطرح کرده اند که بعضی زنان از نظر روانی بیشتر مستعد تهوع و استفراغ در دوران حاملگی هستند و این مسئله یک پاسخ غیر طبیعی به استرس است. با این حال، شواهد محکمی دال بر تأیید این نظریه وجود ندارد. (البته تهوع و استفراغ دائمی خود می تواند عاملی برای استرس بیشتر باشد!)

آیا احتمال تهوع در بعضی زنان بیشتر است؟
احتمال تهوع و استفراغ در زمان حاملگی در شرایط زیر بیشتر است:

حاملگی دو قلو یا چند قلو. علت آن ممکن است مقادیر بالاتر hCG یا هورمون های دیگر در بدن باشد. احتمال شدیدتر بودن تهوع و استفراغ نیز در این صورت وجود دارد. البته این مسئله قطعی نیست و بعضی زنان که حاملگی دوقلو یا چند قلو دارند اصلاً تهوع ندارند.
وجود تهوع و استفراغ در حاملگی های قبلی
وجود سابقه تهوع و استفراغ بعنوان عارضه مصرف قرص های ضد بارداری. علت این مسئله ممکن است پاسخ بدن به افزایش سطح استروژن باشد.
سابقه استعداد به بیماری حرکت (motion sickness)
استعداد ژنتیکی تهوع حاملگی. در صورتیکه مادر یا خواهرتان بیماری صبحگاهی شدید داشته اند احتمال ابتلای شما بیشتر است.
سابقه سردردهای میگرنی
آیا تهوع بر روی جنین تأثیر دارد؟
تهوع خفیف و استفراغ گهگاهی که معمولاً در بیماری صبحگاهی وجود دارد تا زمانیکه مادر غذا را تحمل کند و مقادیر زیاد مایعات بنوشد تهدیدی برای سلامتی جنین نیست. از این گذشته، جنین در عمده زمان سه ماهه اول آنقدر کوچک است که به کالری چندانی نیاز ندارد. اگر مادر نتواند یک رژیم غذایی متعادل داشته باشد بد نیست که مولتی ویتامین مصرف کند. اگر آهن تهوع را بدتر می کند بهتر است از مولتی ویتامین هایی استفاده شود که دوز آهن آنها کم بوده و یا آهن نداشته باشند.

عدم افزایش وزن مادر در سه ماهه اول معمولاً اشکالی ندارد البته تا زمانیکه ناشی از غذا نخوردن نباشد و مایعات به اندازه کافی مصرف شود. اشتهای مادر پس از گذشت این زمان بازگشته و وزنش افزایش خواهد یافت.

آیا نداشتن بیماری صبحگاهی به معنای افزایش احتمال سقط است؟
نه ضرورتاً . این واقعیت وجود دارد که بعضی مطالعات نشان داده اند که زنانی که کودکانشان سقط می شود کمتر دچار تهوع می شوند. (عدم تکامل کافی جنین یا جفت سبب پایین بودن هورمون های حاملگی شده و در نتیجه تهوع در این زنان کمتر است.) ولی بسیاری از زنان هم وجود دارند که حاملگی کاملاً طبیعی داشته و بعد از سه ماهه اول دیگر تهوع ندارند.

راه های کاهش تهوع بیماری صبحگاهی
همه روش هایی که در زیر گفته می شود بر شواهد محکم استوار نیستند، ولی شایعترین توصیه هایی هستند که معمولاً متخصصین زنان و ماماها به بیمارانشان می کنند.

از غذاها و بوهایی که سبب تهوع می شوند پرهیز کنید. اگر تقریباً همه چیز باعث تهوع می شود اشکالی ندارد که تنها چند غذای محدودی که مشکلی ایجاد نمی کنند مصرف شود حتی اگر تمام مواد غذایی لازم برای بدن را تأمین نکند. یک راه دیگر هم مصرف غذاهای بیمزه و یا گرم نکردن غذا است تا بوی آن کمتر باشد.
سعی کنید همیشه مقداری شیرینی ساده مثل کلوچه کنار تخت خود داشته باشد. هنگامی که از خواب بیدار می شوید یکی دو تا بخورید و قبل از بلند شدن از جایتان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه دراز بکشید. داشتن این شیرینی ها کنار تخت ممکن است در صورتیکه که نصف شب با حالت تهوع از خواب بیدار شوید هم کمک کننده باشد.
وعده های غذاییتان را کوچک و متعدد کنید تا معده تان هیچوقت خالی نباشد. بعضی زنان معتقدند که کربوهیدرات ها در هنگام تهوع بهترین خوراکی هستند ولی یک مطالعه کوچک نشان داده است که غذاهای دارای پروتئین بالا احتمالاً اثر بهتری دارند.
از غذاهای چرب پرهیز کنید زیرا هضم آنها بویژه در حاملگی که تخلیه معده به زمان بیشتری نیاز دارد بیشتر طول می کشد. همچنین از غذاهای سنگین و چرب، تند، اسیدی و سوخاری شده نیز که می توانند باعث تحریک معده و دستگاه گوارش شوند پرهیز کنید.
سعی کنید مایعات را بین وعده های غذایی مصرف کنید. همچنین سعی کنید یکباره حجم زیادی مایع مصرف نکنید زیرا معده به این ترتیب پر شده و اشتهایتان برای خوردن غذا کم می شود. یک روش خوب این است که یک نوشیدنی را در طول روز جرعه جرعه بنوشید. اگر زیاد استفراغ می کنید از یک نوشیدنی ورزشی حاوی گلوکز، نمک و پتاسیم استفاده کنید تا الکترولیت های (املاح) از دست رفته جبران شوند.
سعی کنید به اندازه کافی استراحت کنید و اگر می توانید در طول روز چرتی بزنید. تماشای تلویزیون و یا رفتن به منزل یکی از دوستان یا بستگان راه خوبی برای مقابله با استرس بوده و حواس شما را از تهوعتان پرت می کند.
سعی کنید ویتامین هایی را که برایتان تجویز شده را همراه با غذا یا درست قبل از خواب بخورید. اگر آهن موجود در قرص های مولتی ویتامین تهوع شما را زیاد می کند از پزشکتان بخواهید که داروی شما را عوض کند.
از پزشک معالجتان در مورد ویتامین B6 بپرسید. علت بهتر شدن تهوع بر اثر مصرف ویتامین B6 دقیقاً مشخص نیست ولی مطالعات نشان می دهند که مصرف این ویتامین در بعضی زنان مؤثر بوده و در صورتیکه با دوز صحیح مصرف شود هیچ خطری ندارد. دوز معمول ویتامین B6 برای درمان بیماری صبحگاهی بین ۱۰ تا ۲۵ میلی گرم، سه بار در روز است ولی بهتر است قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.
اگر هیچیک از راه های فوق مؤثر نبود از پزشکتان بخواهید برایتان داروی ضد تهوع تجویز کند. توجه داشته باشید که مصرف هر گونه دارو در زمان حاملگی حتماً باید با نظر پزشک صورت گیرد بنابراین از مصرف خوسرانه دارو خودداری کنید.
استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی
اگر خانم حامله نتواند هیچ چیزی (حتی مایعات) را در معده برای ۲۴ ساعت نگه دارد ممکن است به \”استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی (Hyperemesis Gravidarum)\” مبتلا شده باشد که درمان آن چندان ساده نیست. این عارضه هر چه سریعتر تشخیص داده شده و درمان شود احتمال بهبودش بیشتر است.

در این موارد بلافاصله به بیمار مایعات وریدی (سرم) داده می شود تا آب از دست رفته بدن جبران شود. سپس برای کنترل الکترولیت های خون و اطمینان از عدم وجود بیماری های زمینه ای دیگر که سبب تهوع و استفراغ می شوند آزمایشاتی انجام می شود. بسته به مورد، بیمار ممکن است چند روز بستری شود تا راحت بتوان وی را از راه وریدی تغذیه کرد.

بسیاری از زنان با گرفتن مایع وریدی و جبران مایعات از دست رفته حالشان بهتر شده و می توان تهوع و استفراغ را در آنها با داروهای ضد تهوع کنترل کرد. در بعضی موارد نادر، تهوع و استفراغ ادامه یافته و بیمار مجبور است هر چند وقت یک بار در بیمارستان یا منزل از سرم استفاده کند. این عارضه در صورت عدم درمان می تواند منجر به از دست رفتن مزمن آب بدن، کاهش وزن، سوء تغذیه و عوارض دیگر برای مادر و کودک شود .

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#189 Posted: 10 Jun 2011 08:47

حاملگی خارج رحمی

حاملگی خارج رحمی عبارت است از حاملگی در خارج از رحم . شایع ترین جایی که حاملگی خارج رحمی رخ می دهد لوله های رحمی هستند که از تخمدان به رحم کشیده شده اند.

سایر جاها عبارتند از تخمدان ، گردن رحم ، یا اصولاً خارج از دستگاه تناسلی و در حفره شکم . از نظر آماری حدود ۱ از هر ۱۰۰ حاملگی در خارج از رحم رخ می دهد.
علایم شایع
مراحل اولیه :
عدم وقوع قاعدگی یا نامنظمی زمان قاعدگی
لکه بینی یا خونریزی بدون توجیه
درد یا دل پیچه در قسمت پایین شکم
ندرتاً درد در شانه
مراحل انتهایی :
درد شکمی شدید و تند و تیز به صورت ناگهانی در اثر پارگی لوله رحمی
منگی ، غش ، و شوک (رنگ پریدگی ، تند شدن ضربان قلب ، پایین افتادن فشار خون و عرق سرد). این علایم گاهی ممکن است قبل از درد یا همراه آن رخ دهند.
علل
تخمکی که از تخمدان رها شده در خارج از رحم با اسپرم لقاح می یابد و در جایی خارج از رحم ، که معمولاً لوله رحمی است ، کاشته می شود. با بزرگ شدن رویان کاشته شده ، لوله رحمی کش آمده و پاره می شود و خونریزی داخلی خطرناکی که جان زن را به خطر می اندازد رخ می دهد.
عوامل افزایش دهنده خطر
استفاده از دستگاه جلوگیری از حاملگی که داخل رحم کار گذاشته می شود (آی. یو.دی ).
سابقه عفونت های شکمی یا لگنی
وجود چسبندگی ها (رشته های بافت جوشگاهی ) در اثر اعمال جراحی قبلی
سابقه حاملگی در لوله های رحمی
سابقه جراحی بر روی لوله های رحمی یا رحم
سابقه آندومتریت (التهاب آندومتریوم، بافت پوشاننده سطح داخلی رحم)
وجود ناهنجاری در رحم
پیشگیری
از روشی غیر از آی یودی برای جلوگیری از حاملگی استفاده شود.
در صورت بروز هر گونه عفونت لگنی ، سریعاً برای درمان مراجعه شود.
عواقب مورد انتظار
حاملگی خارج رحمی نمی تواند کامل شود یا جنینی را بپروراند که توانایی زندگی داشته باشد. پاره شدن حاملگی خارج رحمی یک اورژانس است و باید فوراً درمان شود. با تشخیص زود هنگام و انجام عمل جراحی ، احتمال بهبود کامل زیاد است . در ۸۵%-۵۰% از بیماران ، حاملگی های بعدی طبیعی هستند.
عوارض احتمالی
عفونت
کم شدن توانایی باروری
از دست دادن اعضایی از دستگاه تناسلی در اثر دشوار بودن عمل جراحی
شوک و مرگ در اثر خونریزی داخلی
درمان

اصول کلی
- اقدامات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند: حاملگی ؛ سونوگرافی ؛ کولدوسنتز (نمونه برداری از مایع لگنی با استفاده از یک سوزن که به سقف مجرای تناسلی در عقب وارد می شود)؛ لاپاروسکوپی (سوراخ های کوچکی در شکم ایجاد می شوند و از راه آنها وسایل لازم برای دیدن و درآوردن حاملگی خارج رحمی وارد می شوند)؛ D&C (گشاد کردن و تراشیدن رحم با وسیله ای به نام کورت )؛ و لاپاراتومی (عمل جراحی باز) تفحصی .
- شاید بتوان ارزیابی و درمان را بدون بستری کردن بیمار به انجام رساند.
- البته برای انجام عمل جراحی و مراقبت های حمایتی نیاز است که بیمار بستری شود. امکان دارد تزریق خون نیز ضرورت یابد.
- عمل جراحی برای درآوردن رویان در حال رشد، جفت ، و هر گونه بافت آسیب دیده . اگر نتوان لوله رحمی را ترمیم نمود، اجباراً در آورده خواهد شد. حاملگی طبیعی با لوله رحمی باقیمانده (در طرف مقابل ) امکان پذیر است . پس از عمل جراحی :
- بعد از ۲۴ ساعت می توان روی بخیه ها را شست .
- برای رفع درد از گرما استفاده کنید. می توانید یک صفحه گرم کننده یا شیشه آب داغ را روی شکم یا کمر قرار دهید. حمام آب داغ نیز باعث تخفیف ناراحتی و شل شدن عضلات می شود. برای این کار، ۱۵-۱۰ دقیقه در وان آب داغ بنشینید. هرچند بار که لازم باشد این کار را تکرار کنید.
داروها
در بعضی از موارد که حاملگی خارج رحمی زود تشخیص داده می شود، هنوز پاره نشده باشد، یا به حالت مزمن درآمده باشد می توان از داروی متوتروکسات (که در شیمی درمانی نیز استفاده می شود) بهره جست . این دارو در حذف بافت حاملگی مؤثر است . اگر تصمیم به تجویز این دارو گرفته شود، برنامه ریزی و پیگیری دقیق بیمار ضرورت دارد.
پس از عمل جراحی ممکن است داروهای ضد بارداری از گروه داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی یا مخدرها برای ۷-۲ روز تجویز شوند.
در صورت وجود عفونت آنتی بیوتیک تجویز می شود.
مکمل های آهن برای کم خونی
فعالیت
فعالیت های عادی خود، از جمله کار، را در زودترین زمان ممکن از سر گیرد. دوره نقاهت لاپاروسکوپی عموماً سریع تر از لاپاروتومی است .
تا زمان ترمیم کامل که در پیگیری مشخص خواهد شد باید از مقاربت جنسی خودداری شود.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی توصیه نمی شود
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم حاملگی خارج رحمی دارید، خصوصاً علایم پارگی آن را. بلافاصله اورژانس را خبر کنید.
اگر یکی از موارد زیر پس از جراحی رخ دهد:
ـ خونریزی شدید از را مجرای تناسلی (تامپون هر ساعت کاملاً آغشته به خون شود).
ـ علایم عفونت ، مثل تب ، لرز، سردرد، منگی ، یا دردهای عضلانی
ـ زیاد شدن دفعات ادرار که بیش از یک ماه طول بکشد. این ممکن است علامتی از تحریک یا عفونت مثانه در اثر جراحی باشد.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#190 Posted: 10 Jun 2011 08:48

حمله ایسکمیک گذرا

حمله ایسکمیک گذرا عبارت است از کاهش موقتی خونرسانی به بخشی از مغز. بخش آسیب دیده مغز موقتاً کارکرد طبیعی خود را از دست می دهد. بیشتر، افراد بالای ۴۰ سال مبتلا می گردند. بهبودی تقریباً همیشه کامل است .

علایم شایع
علایم زیر مختصر هستند و از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشند:
از دست رفتن کارکرد عضلات در یک طرف بدن
سردرد
گیجی
گزگز در اندام های فوقانی و تحتانی
کرختی
اختلال بینایی یا کوری گذرا در یک چشم
منگی
غش بدون کاهش هوشیاری
تکلم مختل یا عدم توانایی تکلم
علل
حملات ایسکمیک گذرا ناشی از انسداد نسبی یک شریان کوچک مغز یا یک شریان بزرگتر (معمولاً شریان کاروتید در گردن ) هستند که خون را به شریان های مغز می رساند. انسداد غالباً حاصل یک لخته کوچک از قلب یا رگ خونی است که رها می شود و به مغز می رسد. این امر باعث کاهش موقتی جریان خون به بخشی از مغز و ایجاد علایم شبیه سکته مغزی می گردد.
عوامل افزایش دهنده خطر
سیگار کشیدن
سابقه طبی شخصی یا خانوادگی فشار خون بالا و تصلب شرایین
دیابت شیرین
حمله قلبی
بیماری قلبی
پلی سیتمی (پرخونی )
پیشگیری
حداقل ۳ بار در هفته ورزش کنید تا از وضعیت قلبی ـ عروقی خوبی برخوردار شوید.
او توصیه های قسمت رژیم غذایی پیروی کنید.
سیگار نکشید.
مرتب فشار خون خود را کنترل کنید. اگر بالا باشد، برای درمان جهت کاهش آن ، از توصیه پزشک بهره گیرید.
آسپیرین روزانه ممکن است کمک کند. از پزشک خود در این مورد سؤال کنید.
عواقب مورد انتظار
حملات ایسکمیک گذرا معمولاً نشانه هایی از یک سکته مغزی قریب الوقوع هستند. این حملات باید درمان شوند تا خطر سکته مغزی در آینده که ممکن است باعث آسیب مغزی خطرناک و پایدار گردد، کاهش یابد.
احتمال وقوع حملات ایسکمیک گذرا وجود دارد. شخص ممکن است دچار چندین حمله در روز یا تنها ۳-۲ حمله در چند سال گردد. علایم هر حمله ممکن است مشابه یا کاملاً متفاوت از سایر حملات باشند. در برخی بیماران ، علایم بدون باقی گذاشتن آسیب پایدار مکرراً ظاهر می شوند.
عوارض احتمالی
سکته مغزی . بدون درمان حدود ۵۰% از بیماران دچار حمله ایسکمیک گذرا در عرض ۵ ساله دچار سکته مغزی می شوند.
درمان

اصول کلی
آزمون های تشخیصی می توانند شامل آزمون های آزمایشگاهی خون ، نوار قلب (روش تشخیصی بیماری های قلب با اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب )، رادیوگرافی قلب ، ریه ها و جریان خون (آنژیوگرافی ) و سونوگرافی باشند.
درمان ممکن است شامل داروها، کنترل عوامل خطرزا (دیابت شیرین ، پرفشاری خون ، بیماری قلبی و غیره ) و تغییر شیوه زندگی باشد.
سیگار را ترک کنید. برای کمک به ترک ، از مشاوره استفاده کنید؛ به گروه های حمایتی ملحق شوید یا سایر روش ها را بیابید.
جراحی (اندآرترکتومی ) برای برداشتن پلاک ها (رسوبات چربی ) از شریان های کاروتید در گردن
داروها
ضد انعقادها مثل وارفارین برای کاهش تشکیل لخته های خونی
آسپیرین روزانه . آسپیرین می تواند تشکیل لخته را چنان کاهش دهد که احتمال ایجاد سکته مغزی به دنبال حملات ایسکمیک گذرا را کاهش دهد. آسپیرین در مردان مؤثرتر از زنان به نظر می رسد.
تیکلوپدین برای افرادی که نمی توانند آسپیرین بخورند.
فعالیت
اگر مکرراً دچار حمله ایسکمیک گذرا می شوید، رانندگی نکنید؛ در اماکن مرتفع کار نکنید و با ماشین آلات کار نکنید.
رژیم غذایی
از یک رژیم غذایی طبیعی و کاملاً متعادل استفاده کنید که نمک و چربی و به ویژه چربی اشباع شده کمی داشته باشد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر خود یا یکی از اعضای خانواده تان علایم حمله ایسکمیک گذرا را داشته باشید.
اگر پس از تشخیص علایم حمله ایسکمیک گذرا عود کنند و بیش از ۲ ساعت پایدار بمانند.

hi dr!

صفحه 19 از 111: « پیشین 1 ... 18 19 20 ... 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا