صفحه 2 از 111: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 108 109 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#11 Posted: 7 Jun 2011 07:36

عفونت های دستگاه ادراری زنان

اغلب عفونت های دستگاه ادراری از باکتری ها منشاء می گیرد. هر بخش از دستگاه ادراری ممکن است عفونی شود. دستگاه ادراری شامل کلیه ها، میزنای، میزراه و مثانه می باشد.

اغلب عفونت های دستگاه ادراری از باکتری ها منشاء می گیرد. هر بخش از دستگاه ادراری ممکن است عفونی شود. دستگاه ادراری شامل کلیه ها، میزنای، میزراه و مثانه می باشد.

عفونت مثانه و میزراه شایع تراز بقیه بخش ها می باشد.
* علائم عفونت دستگاه ادراری :
درد خفیف کمر، تهوع و تب می تواند از علائم عفونت کلیه ها باشد. سایر علائم عبارتند از:
۱- احساس سوزش در هنگام دفع ادرار
۲- احساس افزایش نیاز به دفع یا دفع متوالی ادرار
۳- احساس فشار و دفع اما عدم توانایی در انجام آن
۴- ترشح مقدار کمی ادرار
۵- دفع ادرار خونی، بد بو ، تیره و کدر

* چرا زنان بیشتر از مردان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری می شوند؟
علت این امر ناشی از سهولت راه یابی باکتری به مثانه زنان می باشد. میزراه در زنان کوتاه تر از مردان است و بنابر این باکتری مسیر کوتاه تری برای رسیدن به مثانه طی می کند. همچنین میزراه در مجاورت و نزدیکی رکتوم یا مقعد زنان قرار گرفته و باکتری ها به راحتی از رکتوم به سمت میزراه حرکت می کنند و باعث عفونت می شوند. آمیزش جنسی نیز یکی دیگر از دلایل ابتلا به عفونت است زیرا با این کار باکتری ها به مثانه وارد می شود. استفاده از دیافراگم یا زهدانپوش(به منظور پیشگیری از آبستنی) نیز می تواند منجر به عفونت شود زیرا دیافراگم به میزراه فشار آورده و مانع از دفع کامل ادرار و خالی شدن مثانه می شود. باقی ماندن ادرار در مثانه به مدت طولانی نیز امکان رشد باکتری ها را افزایش داده و احتمال عفونت بیشتر می شود.
* روش درمان
در صورت مشاهده علائم و شرح آن به پزشک، آزمایش ادرار به منظور تشخیص عفونت انجام می شود و با تجویز آنتی بیوتیک قابل درمان است. معمولا علائم عفونت ۱ تا ۲ روز بعد از شروع درمان برطرف می شود اما لازم است که دوره درمان دارویی کامل شود.ممکن است در حین درمان، پزشک دارویی را تجویز کند که باعث کرختی و بی حسی دستگاه ادراری شود. این دارو باعث تغییر رنگ ادرار به نارنجی روشن می شود . پس با مشاهده این رنگ ادرار نگران نشوید.
شیوه مقابله با عفونت های مکرر دستگاه
برای حل این مسئله پزشک ممکن است دوز کمی از داروها را برای مدت طولانی تجویز نماید تا مانع از برگشت عفونت شود. اگر بعد از آمیزش جنسی مبتلا به عفونت می شوید پزشک آنتی بیوتیکی ضعیف تجویز خواهد کرد تا بعد از آمیزش مصرف نموده و مانع از بروز عفونت شوید.
روش های پیشگیری از عفونت
۱- به مقدار کافی آب بنوشید تا باکتری ها به طور کلی دفع شود.نوشیدن آب میوه کران بری نیز برای پیشگیری از بروز عفونت دستگاه ادراری مفید است.اما اگر در حال مصرف داروی وارفارین(کوماتین) هستید قبل از مصرف این نوشیدنی با پزشک خود مشورت کنید.
۲- ادرار خود را برای زمان طولانی نگه ندارید.
۳- در هنگام طهارت ، خود را از سمت جلو به عقب بشویید.
۴- بعد از آمیزش بهتر است برای دفع ادرار اقدام کنید تا باکتری ها دفع شود.
۵- در هنگام آمیزش جنسی از ژل موضعی و مخصوص استفاده کنید.
۶- اگر به طور متوالی مبتلا به عفونت دستگاه ادراری می شوید نباید از دیافراگم برای پیشگیری از بارداری استفاده کنید. شاید بهتر است روش دیگری را استفاده کنید.

خطرات احتمالی عفونت دستگاه ادراری
خوشبختانه با مصرف آنتی بیوتیک و مراقبت و درمان به موقع می توان مانع از پیشرفت عفونت دستگاه ادراری شوید. عفونت کلیه ها که مسئله ای جدی ، خطرناک و در خور توجه است با مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک قابل درمان است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#12 Posted: 7 Jun 2011 07:38

آشنایی با بیماریهای قارچی پوست

بیماریهای قارچی شایع پوست به دودسته تقسیم می شوند که عبارتند از بیماری تینئا وبیماری کاندیدیازیس . تینئا را کچلی ترجمه کرده اند که خیلی کلمه رسایی نیست زیرا کچلی بیشتر طاسی سر را به ذهن متبادرمی سازد در صورتی که بیماری کچلی ، پوست دیگر نقاط مانند کشاله ران ، دست ، پا ، صورت و… را نیز درگیر می کند ولزوما” تنها به معنی از بین رفتن مو نیست . عامل ایجاد تینئا ها قارچی میکروسکوپی بنام درماتوفیت می باشد که سه خانواده بزرگ از این قارچ وجود دارد که عبارتند از تریکوفیتون ها ، میکروسپوروم ها و اپیدرموفیتون ها . براساس محل ایجاد بیماری ، تینئا ها پسوند می گیرند مثلا” کچلی سر را تینئا کاپیتیس می گویند که تینئا همان بیماری قارچی و کاپیتیس به معنی سر می باشد . درماتوفیتها براساس محل زندگی شان به انواع خاک دوست ، حیوان دوست وانسان دوست تقسیم می شوند که این به معنی آن است که هرگروه از این قارچها تمایل به زندگی در آن محیط بخصوص را دارند ودر صورتی که در محیطی غیر از محیط خاص مورد علاقه خود رشد کنند می توانند در میزبان خود باعث التهاب زیادی شوند که این بعلت پاسخ شدید سیستم ایمنی میزبان به قارچ است . بطورکلی هرچه محیط قارچ بیماری زا از محیط طبیعی زندگی قارچ دورتر باشد التهاب ایجاد شده نیز شدیدتر است بنابراین قارچهای خاک دوست بیش از حیوان دوست واینها بیش از انسان دوست ها باعث التهاب درپوست انسان می شوند .
کچلی سر

بیماری کچلی سر بیماری کودکان است که بیشتر درسنین دبستان رخ می دهد . این بیماری بعلت درماتوفیتهای حیوان دوست ویا انسان دوست ایجاد می شود . کچلی سر می تواند به شکل التهابی ویا غیر التهابی رخ دهد . درنوع التهابی که بیشتر به علت قارچهای حیوان دوست رخ می دهد ودرمناطق روستایی شایعتراست ضایعات شدیدا” التهابی به شکل کیستهای چرکی وگاه دردناک همراه با ترشح چرک و خون می باشد که پس از مدتی باعث ریختن موها درمنطقه مبتلا می گردد واین ریزش مو به صورتی است که دیگر برگشت پذیر نبوده وبرای همیشه باعث طاسی آن ناحیه می شود به همین علت تشخیص این بیماری باید خیلی سریع داده شود ودرمان شروع گردد تا از این عارضه بد شکل کننده همیشگی جلوگیری شود . طاسی بوجود آمده دراثراین بیماری معمولا” کمتر ازآن چیزی است که درابتدای بیماری انتظار می رود وغالبا” ازبین ضایعات موهایی بصورت دسته دسته دوباره رویش می کند که این بستگی به شروع سریع درمان دارد . درمان این نوع کچلی با داروی خوراکی گریزئوفولوین می باشد وطول درمان نیز حداقل ۶ هفته است . این دارو را باید همراه غذا مصرف نمود تا جذب آن بهتر شود و می توان دردو نوبت آن را مصرف نمود . پایان درمان را می توان بر اساس بهبودی ضایعات تعیین نمود وبهتر است که آزمایش قارچ شناسی پس از درمان نیز انجام گیرد تا از نبود عوامل قارچی درضایعات نیز اطمینان حاصل شود .

کچلی بدن

این نوع کچلی قارچی درتنه واندامها رخ می دهد و می تواند بعلت قارچهای حیوان دوست ویا انسان دوست رخ دهد . ضایعات مشخصه آن به شکل تغییر رنگ گرد وهمراه با پوسته ریزی وخشکی درحاشیه ضایعات می باشد . این ضایعات از اطراف بزرگ شده ودروسط بهبودی نشان می دهند که به این نوع ضایعات ، آنولر گفته می شود . تعداد این ها می تواند یک ویا چند عدد باشد واندازه آنها نیز از کوچک تا خیلی بزرگ متفاوت است . این ضایعات معمولا” خیلی خارش دارنیستند وتنها وجود ضایعات پوستی باعث مراجعه بیمار به پزشک می گردد. گاهی این نوع کچلی درباشگاههای ورزشی بخصوص باشگاههای کشتی شایع می شود که این بعلت تماس پوست به پوست ورزشکاران با هم است . درمان کچلی بدن نیز استفاده از داروهای موضعی ضد قارچ مانند کلوتریمازول ومیکونازول است اما بهتر است از داروهای خوراکی ضد قارچ استفاده شود تا پاسخ بهتری بگیریم .

کچلی کشاله ران
این نوع بیماری قارچی در آقایان ودر ناحیه کشاله ها رخ می دهد و در ورزشکاران شایعتر است . ضایعات به شکل تغییر رنگ با حدود مشخص بصورت دو طرفه در کشاله هاست که می تواند بخصوص در مناطق گرم همراه خارش زیاد وحتی افزایش ضخامت پوست در اثر خارش گردد. این نوع کچلی از انواع شایع در تابستانها بوده و انتقال ازطریق پوست به پوست ویا استفاده از لباسها ویا حوله فرد مبتلا می باشد و در استخرها می تواند این انتقال راحتتر انجام شود . در درمان این بیماری نیز از داروهای ضد قارچ خوراکی مانند گریزئوفولوین ، تربینافین ویا ایتراکونازول می توان استفاده نمود . البته گاه این بیماری با درمانهای موضعی نیز قابل درمان است اما درمان خوراکی بهتر وسریعتر باعث بهبودی می گردد .

کچلی پا

این نوع کچلی نیز درتابستانها ودرکسانی که از استخرهای عمومی استفاده می کنند ویا مدت زمان زیادی از روز باید از کفشهای بسته استفاده کنند شایعتر است . ضایعات به چند شکل می تواند رخ دهد . گاهی این بیماری تنها با پوسته ریزی مرطوب بین انگشتان پاها بروز می کند و حتی بیمار نیز متوجه آن نمی شود . گاه به شکل ضایعات پوستی قرمز رنگ همراه پوسته ریزی خشک وبدون خارش درکناره وکف پاها بروز می کند . گاه نیز به شکل تاولهای بزرگ وکوچک در کف پاها بروز می کند که می تواند همراه خارش نیز باشد در این شرایط گاه بعلت کلفتی پوست کف پا تاولهای سالم بزرگی ایجاد می شود که سقف این تاولها سفت می باشد . کچلی پا را بیماری پای ورزشکاران نیز می گویند که این شیوع بیشتر درورزشکاران بعلت تعریق واستفاده از کفشهای بسته لاستیکی می باشد که درمدت طولانی می تواند باعث تسهیل ورود قارچ به پوست می گردد . درمان این نوع کچلی نیز استفاده از داروهای ضد قارچ خوراکی بوده وجهت پیشگیری نیز باید استفاده از کفشهای باز و خشک نمودن پاها پس از شستشو را مورد توجه قرارداد .

انواع دیگر کچلی

کچلی دست ، کچلی ناخن ، کچلی صورت از انواع دیگر کچلی می باشد که در مورد کچلی صورت و دست تقریبا” شبیه همان کچلی بدن بوده با این تفاوت که درصورت احتمال افزایش شدت بیماری با آفتاب وجود دارد ودر مورد دست نیز شباهت این بیماری با بیماری اگزمای دست ویا همان حساسیت پوست دست می تواند درتشخیص ایجاد اشکال کند . کچلی ناخن نیز با تغییر رنگ ناخن و جدایی صفحه ناخن از بستر آن خود را نشان می دهد وبا آزمایش مستقیم قارچ شناسی می توان به تشخیص این بیماری رسید و به درمان پرداخت که درمان این نوع کچلی نسبت به بقیه موارد طولانی تر است .

کاندیدیازیس

این بیماری توسط یک نوع قارچ مخمر بنام کاندیدا آلبیکانس ایجاد می شود . این قارچ گاهی به شکل غیربیماریزا در دهان ، واژن ، کشاله ران وزیربغل ودیگر مناطق مرطوب پوست وجود دارد . شایعترین کاندیدیازیس همان بیماری برفک شیرخواران ونوزادان می باشد که نوزاد بعلت عبوراز کانال زایمانی وبعلت وجود کاندیدا درآنجا دچار این بیماری می شود . برفک به شکل برجستگیهای سفید خاکستری درروی مخاط دهان وزبان بروز کرده که با کندن این ضایعات مناطق خونریزی دهنده ایجاد می شود . درمان این نوع برفک استفاده از داروهای ضد کاندیدا مانند نیستاتین می باشد که به صورت قطره نیز وجود دارد . برفک دربزرگسالان معمولا” رخ نمی دهد مگر در موارد نقص ایمنی که باید علت این نقص ایمنی حتما” بررسی شود . گاهی کاندیدیازیس دهانی با کاهش پرزهای زبانی بروز می کند که به این نوع ، کاندیدیازیس آتروفیک می گوییم . گاهی نیز بصورت برجستگیهای سفت وچسبنده وشبیه سنگ در مخاط دهان رخ می دهد که به آن لوکوپلاکی کاندیدایی ویا کاندیدیازیس هیپرتروفیک می گوییم . البته علل لوکوپلاکی موارد دیگری نیز هست مانند سیفلیس ، سیگار ، سرطان مخاط دهان ، استفاده از ادویه جات و… که باید احتمال آنها رانیز در نظر داشت .
کاندیدیازیس درپوست به شکل های مختلفی بروز می کند که یکی از شایعترین آنها اینترتریگوی کاندیدایی است که بیشتر در کشاله ها ، زیربغل ها ، زیر ووسط پستانها ، باسن ، بین انگشتان دست می تواند رخ دهد . ضایعات در این موارد به شکل قرمزی براق وهمراه پوسته ریزی در حاشیه ضایعات و معمولا” مرطوب و ترشح دار می باشد . در شیرخواران در ناحیه پوشک کاندیدیازیس می تواند باعث تشدید درماتیت پوشک گردد وتشخیص آن با ضایعات اقماری قرمز رنگ در اطراف ضایعه اصلی می باشد . در این موارد معمولا” قعر شیار کشاله ران نیز دچار قرمزی والتهاب است که دردرماتیت پوشک چنین چیزی وجود ندارد واین ناحیه معمولا” مبتلا نیست . کاندیدیازیس بین انگشتان دست در زنان میانسال ومسن که به مدت طولانی دستهایشان درآب ودر حال شستشو هستند شایعتر است ودر افراد دیابتیک نیز می تواند با وفور بیشتری رخ دهد .

تینئا ورسیکالر( کچلی رنگارنگ)

این بیماری بعلت یک نوع قارچ بی آزار پوست رخ می دهد که دربعضی شرایط به نوع بیماریزا تبدیل شده وایجاد لکه های پوستی می کند . نوع بیماریزای این قارچ را مالاسزیا فورفور می گویند . این بیماری درگردن ، بازوها وساعدها ، زیربغل ها وتنه به شکل لکه های کوچک یا بزرگ ، پررنگتر ویا کمرنگتر از پوست رخ می دهد که ممکن است روی آنها پوسته ریزی ظریفی بصورت آردی نیز رخ دهد .گاهی این لکه هاسطح وسیعی از پوست تنه را درگیر می کند به شکلی که نمی توان پوست سالم را از پوست مبتلا افتراق داد . این لکه ها معمولا” خارش ندارند وبا حمام رفتن رنگ آنها کمترشده وگاهی به سختی دیده می شود . اگر پوست آفتاب خورده وبرنزه باشد این لکه ها کمرنگتر از پوست بروز می کند ودر صورتی که پوست برنزه وآفتاب خورده نباشد ، لکه ها پررنگتر از پوست ایجاد می شود . علت این بیماری و تبدیل نوع غیر بیماریزای قارچ به نوع بیماریزا خیلی مشخص نیست اما عواملی می تواند باعث تسهیل آن شود که عبارتند از رطوبت وتعریق پوست ، چاقی ، استفاده از قرصهای ضد بارداری ، حاملگی ، وراثت ، سوء تغذیه و…. اما گاهی هیچکدام از این زمینه ها نیز وجود ندارد . این بیماری ( اگر بتوان نام آن را بیماری نهاد ) را می توان با شامپوها ویا لوسیونهای ضد قارچ درمان نمود . اما معمولا” عود کننده بوده و ممکن است هرسال یکی دوبار فرد را مبتلا کند . این حالت درجوانان وافراد میانسال شایعتر از کودکان وافراد مسن می باشد . در کودکان این حالت می تواند کناره های صورت رانیز گرفتار کند وبا لکه های کمرنگی که ایجاد می کند والدین را نگران سازد

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#13 Posted: 7 Jun 2011 07:39

تب دانگ ” DENGUE HAEMORRHAGIC FEVER

تب دانگ که اصطلاحاٌ به تب استخوان *** نیز معروف است در کشورهای گرمسیر و نیمه‌گرمسیر دیده شده است و از سال ۱۹۶۹ در منطقة کارائیب شامل کشورها Perto Rico و آمریکا، و در جزایر Virgin اپیدمی هایی گزارش شده است و مواردی به عنوان موارد وارداتی از کشور هائیتی به آمریکا گزارش شده است.

آربوویروس مسبّب این بیماری، از جنس flavivirus با چهار سروگروپ مشخص می باشد که توسط پشه های آیدس به انسان منتقل می شود.

تب هموراژیک دانگ
این بیماری معمولاٌ در کودکان زیر ۱۰ سال که در منطقة آندمیک تب دانگ زندگی می کنند دیده می شود. بیشترین مناطق آندمیک آن عبارتند از آسیای جنوب شرقی، چین و کوبا که معمولاٌ علائم حاد در طی چند روز با علائم شکم‌درد، خونریزی و نارسایی گردش، بروز می نماید. این بیماری همچنین تب فیلیپینی، Thai، و تب هموراژیک آسیای جنوب شرقی خوانده می شود

تب دانگ و تب هموراژیک دانگ و سندروم شوک دانگ توسط چهار سروتایپ از ویروس دانگ ایجاد می شود و این ویروس ها جزو مهمترین آربوویروس ها محسوب می شوند که در انسان ایجاد عفونت می نمایند و می توانند از نظر مرگ و میر و حداقل از نظر ایجاد عفونت، حائز اهمیت فوق‌العاده باشند. شایان ذکر است که این بیماری ها به عنوان بیماری های بازپدید در آمریکای لاتین در طی ۲۰ سال گذشته مطرح شده اند و این امر تنها به منطقة آمریکای لاتین خلاصه نمی گردد بلکه مناطقی از کارائیب را نیز در برمی گیرد.
تب دانگ بیمارى ویروسى است که به دو فرم ساده و خونریزى دهنده تظاهر مى کند که ناقل آن پشه خاکى است که در جنوب شرق آسیا به شدت رایج است. در گذشته این بیمارى در مناطق روستایى دیده مى شد گفت: به دلیل مهاجرت هاى بى رویه مردم به شهرها تب دانگ به بیمارى شهرى مبدل شده و در شهرهاى بزرگ با شرایط بهداشتى نامناسب تظاهر مى کند. هم اکنون در مناطق وسیعى همچون اندونزى، سریلانکا و هندوستان بروز کرده است به نحوى که سال گذشته مواردى از آن در پاکستان گزارش شده است
موارد تب دانگ در ۵ سال اخیر در منطقه جنوب شرق آسیا گسترش چشمگیرى یافته است ولی تا کنون موردى از این بیمارى در کشورایران گزارش نشده ولى با افزایش موارد بیمارى و تغییر منطقه جغرافیایى احتمال سرایت آن به ایران وجود دارد.
تب، سردرد، درد عضلانى و بعضا بثورات جلدى از علایم تب دانگ است.
در فرم خونریزى دهنده آن بیمار از ناحیه دهان، بینى و دستگاه گوارش دچار خونریزى مى شود که اگر فرد در جریان بیمارى دچار مرگ نشود ظرف ۲ هفته بیمارى بهبود مى یابد.
دارویى براى بیمارى تب دانگ استفاده نمى شود و کلیه درمانها تجربى است به عنوان مثال، در صورت بروز خونریزى، خون تجویز مى شود.
در فصل شیوع این بیمارى (گرما) ، رعایت نکاتى از قبیل عدم مسافرت به این مناطق، الزامى است.
لذا به افرادى که قصد مسافرت به این مناطق را دارند توصیه می شود که بهداشت فردى را رعایت و از آب آشامیدنى سالم استفاده کنند و قبل از سفر به پزشک مراجعه نمایند و تحت معاینه قرار گیرند.
بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت سالانه ۵۰ میلیون نفر مبتلا به این بیماری می‌شوند. تنها راه مؤثر مبارزه با این بیماری مقابله با پشه ناقل آن است. لذا بهسازی محیط زیست از طریق جمع‌آوری زباله‌ها و مکانهایی که ممکنست آب باران و آبهای سطحی در آنها ذخیره شود از اقدامات ضروریست. به طور مثال لاستیکهای فرسوده اتومبیل که آب باران در آنها جمع می‌شود محل مناسبی برای رشد و تکثیر پشه است. بنا به این گزارش جدیدترین اخبار حاکی از بروز ۳۲ مورد این بیماری در عربستان سعودی است. همچنین موارد این بیماری بعد از زمین لرزه تسونامی در شرق آسیا رو به افزایش است. لذا با توجه امکان ابتلای هموطنان در اثر مسافرت به کشورهای آلوده به این بیماری استفاده از اسپری‌ها و ترکیبات دورکننده حشرات در مدت اقامت در کشورهای فوق می‌تواند در حفظ سلامت آنان مؤثر باشد

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#14 Posted: 7 Jun 2011 07:41

آنفولانزا با سرماخوردگی چه تفاوتهایی دارد ؟

آنفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد؛ به طور معمول نشانه‌های آنفولانزا شدید‌تر است و بیمار اغلب نسبت به سرماخوردگی زمان بیش‌تری از کار و مدرسه باز می‌ماند. نشانه‌هایی مانند تب، کوفتگی و درد در بدن، سر درد، خستگی، از دست دادن اشتها، سرفه‌ی خشک و گلوی دردناک یا خشک مربوط به کدام است آنفلوآنزا یا سرماخوردگی ؟در ادامه به بررسی بیشتر این بیماری و اطلاعات مفید در مورد آن می پردازیم.
بیش‌تر مردم بدون مشکل جدی از این بیماری رهایی می‌یابند، اما گاهی بیماری به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوس‌ها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت)، می‌انجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه می‌توان از این عفونت‌ها پیش‌گیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونت‌های دردسر سازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارت‌اند از: بچه‌های کم سن، بزرگسالان ۶۵ ساله یا بیش‌تر و کسانی که ناراحتی‌های پزشکی جدی دارند.

چه چیزی آنفولانزا را به وجود می‌آورد؟
دو نوع ویروس آنفولانزا، A و B ، باعث آنفولانزا می‌شوند. به طور معمول نوع A عامل همه‌گیری سالانه‌ای است که رخ می‌دهد. این ویروس‌ها پیوسته تغییر می‌کنند و زیرنوع‌ها یا سوش‌هایی را تولید می‌کنند که با ویروس اولی تفاوت دارند اما برخی از ویژگی‌های آن را حفظ کرده‌اند. سوش‌های ویروس آنفولانزا که باعث آنفولانزا می‌شوند ممکن است از سالی به سال دیگر تفاوت داشته باشد.

نشانه‌های آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا با تب، سرفه، احساس سردی همراه با لرز، کوفتگی و درد در بدن، سر درد و خستگی همراه است. این نشانه‌ها به طور معمول ۳ تا ۴ روز ادامه دارند و پس از آن ممکن است بیمار برای یک هفته‌ی دیگر یا بیش‌تر، سرفه‌های خشک، آب‌ریزش بینی و گلودرد داشته باشد. دوره‌ی کمون(شکل‌گیری)، یعنی زمانی که فرد در معرض ویروس آنفولانزا قرار می‌گیرد تا زمانی که نشانه‌های بیماری را بروز می‌دهد، ۱ تا ۴ روز است.
اگرچه مردم اغلب واژه‌ی آنفولانزا را برای هر نوع بیماری به کار می‌برند که نشانه‌هایی مانند آنفولانزا دارد( مانند سرماخوردگی معمولی یا ویروس معده)، آنفولانزا یک بیماری ویروسی مجزا با نشانه‌های ویژه‌ی خود است و به‌طور معمول در زمان‌های ویژه‌ای از سال، پایان پاییز و طی زمستان، رخ می‌دهد.

آنفولانزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
متخصصان بهداشت به طور معمول آنفولانزا را از روی نشانه‌های آن تشخیص می‌دهند، به‌ویژه اگر موردهای مشابه زیادی از بیماری در جامعه دیده شود و مرکز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تایید کرده باشد. به طور معمول به آزمون‌های مرسوم از افرادی که نشانه‌های شاخص آنفولانزا را دارند، نیازی نیست. به‌ندرت، با آزمون نمونه‌ی خون یا مایع بینی یا گلو، ویروس آنفولانزا را شناسایی می‌کنند.
آنفولانزا چگونه درمان می‌شود؟
مراقبت و استراحت در خانه همه‌ی چیزی است که برای تسکین نشانه‌های آنفولانزا نیاز هست. باوجود این، داروهای ضد ویروس برای کاهش مدت زمان بیماری و شدت نشانه‌ها نیز وجود دارد. این داروها به‌ویژه برای افراد مسن و کسانی که خطر شدت گرفتن پیامدهای بیماری در آنان بالاست، مفید هستند. مصرف این داروها را طی دو روز پس از بروز نخستین نشانه‌ها باید آغاز کرد. مصرف این داروها به دستور پزشک نیاز دارد.

درمان خانگی آنفولانزا چیست؟
استراحت، استراحت و استراحت. برای کاهش تب و سر درد می‌توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. دکانجستانت‌ها می‌توانند آبریزش بینی را کاهش دهند و از فشار و درد بافت‌های باد کرده در صورت و پشت پرده‌ی صماخ گوش بکاهند. با نوشیدن مایع و ضد سرفه‌هایی که به تجویز پزشک نیاز ندارند، می‌توانید از سرفه‌ها بکاهید. شستن دست و صورت و پاشویه، البته نه با آب بسیار سرد، نیز به کاهش تب کمک می‌کند.

آیا ازآنفولانزا می‌توان پیش‌گیری کرد؟
شما با واکسینه‌شدن سالانه علیه ویروس آنفولانزا می‌توانید از این بیماری پیش‌گیری کنید. این واکسن به بدن شما تزریق می شود و بهترین زمان برای این کار ماه مهر و آبان است. این واکسن را به کودکان بالا‌تر از ۶ ماه و هر فردی که می‌خواهد به پیش‌گیری از این بیمار کمک کند، تزریق کرد. این واکسن برای افراد زیر سفارش می‌شود:همه‌ی کودکان۶ تا ۲۳ ماهه همه‌ی بزرگسالان بالاتر از ۵۰ سال بزرگسالان و کودکان ۲ ساله و بیش‌تر که به ناراحتی‌های دیگری مانند آسم، بیماری قلبی، ناراحتی‌های تنفسی یا بیماری‌های دستگاه ایمنی دچار هستندزنانی که طی فصل آنفولانزا باردار هستندواکسنی دیگر نیز به بازار آمده است که نوعی افشانه‌ی بینی است و برای کودکان سالم و بزرگسالان ۵ تا ۴۹ سال مناسب است. این واکسن به زنان باردار و کسانی که بیماری‌ دستگاه ایمنی دارند، داده نمی‌شود.

بیش‌تر بدانیم
همه‌گیری‌ گسترده‌ی آنفولانزا درپی تغییرهای شگرفی در ویروس آنفولانزا رخ می‌دهد. این همه‌گیری حدود هر ۱۰ سال رخ می‌دهد. وقتی تغییر شگرفی در ویروس رخ می‌دهد، افرادی که به آنفولانزا مبتلا شده‌اند، با شدن بیش‌تری بیمار می‌شوند.
ویروس سرماخوردگی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. قطره‌های کوچکی از سرفه یا عطسه‌ی دیگران، چیزهایی مانند دستمال یا هوله که به مایع بینی یا گلوی فرد بیمار آلوده شده باشد یا تماس با دست آلوده‌ی فرد مبتلا، می‌تواند شما را بیمار کند. از این رو، شستن دست‌ها، به‌ویژه طی زمستان، سفارش شده است.
افرادی که به ویروس آنفولانزا آلوده شوند، ۱ روز پیش از این که نشانه‌های بیماری بروز کند تا ۵ روز پس از بروز آن، می‌توانند دیگران را آلوده کنند. بنابراین، ممکن است شما زمانی که هنوز نمی‌دانید به این بیماری دچار شده‌اید، آن را به دیگران انتقال دهید.
دور نگه‌داشتن دست‌ها از بینی، چشم‌ها و دهان نیز به پیش‌گیری از بیماری کمک می‌کند. احتمال این که ویروس از این راه‌ها به بدن شما وارد شود، زیاد است.
ورزش منظم، غذای مناسب، سیگار نکشیدن به پیشگری از آنفولانزا کمک می‌کند.دود سیگار به پوشش مجراهای تنفسی و شش‌ها آسیب می‌رساند و آن‌ها را به ویروس‌ حساس می‌کند.
آنفولانزا به طور معمول طی ۵ تا ۷ روز فروکش می‌کند. البته، خستگی آن ممکن است ادامه داشته باشد. گاهی ممکن است به عفونت‌های باکتریایی نیز دچار شوید که در این صورت باید بی‌درنگ به پزشک مراجعه کنید. عفونت گوش، مجراهای تنفسی و سینوس‌ها از نشانه‌های عفونت باکتریایی است.
شما به مصرف آنتی‌بیوتیک نمی‌توانید از این بیماری پیش‌گیری یا آن را درمان کنید. آنتی‌بیوتیک‌ها برای مبارزه با باکتری‌ها مناسب هستند و روی ویروس‌ها اثری ندارند. البته، آنتی‌بیوتیک‌ها باید همواره با نظر پزشک مصرف شوند.
مصرف فراوان ویتامین‌ها، مواد معدنی، مانند قرص‌های ویتامین سی و روی یا داروهای گیاهی به درمان یا پیشگیری از آنفولانزا کمک نمی‌کنند و بهتر است به رژیم غذایی سالم توجه بیش‌تری داشته باشیم.

معرفی ویروس آنفلوانزا
ویروس آنفلوانزا متعلق به خانواده اورتومیکسوویریده بوده و ویروس RNA داراست و از ۴ گونه (ویروس نوع C, B, A و توگوتو) تشکیل شده است.
ویروس آنفلوانزای نوع A در حیوانات پست و پرندگان اهمیت بیشتری دارد. این ویروس علاوه بر انسان حیوانات زیادی را مبتلا می‌کند که شامل خوک، اسب، پستانداران دریایی و گونه‌‌های پرندگان می‌باشند.
تعدادی از ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان از انسان جدا شده و گزارشات سرولوژیک مبین این مسئله است که ویروس آنفلوانزای پرندگان قادر است به انسان منتقل گردد.
تاکنون ۱۵ زیر گونه H و ۹ زیرگونه N برای ویروس آنفلوانزا A در پرندگان آبی جدا گردیده است.
مورتالیتی و موربیدیتی همه‌‌گیری جهانی آنفلوانزا، صدمات بسیار بالای اجتماعی و اقتصادی به دنبال خواهد داشت و بر اساس نظریات کارشناسان سازمان جهانی بهداشت در جریان پاندمی بالغ بر ۲۵ درصد افراد جامعه بیمار خواهند شد و کارشناسان از احتمال بروز یک زیرگروه ویروس آنفلوانزا در آینده نزدیک خبر داده‌اند که بر اساس مدل‌های ریاضی پیش‌بینی می‌شود پاندمی آینده ۲ – ۴/۷ میلیون مورد مرگ به همراه داشته باشد.
غیرقابل پیش‌بینی بودن نوع ویروس در چرخش و سرعت انتشار آن بر اهمیت آمادگی برای پیشگیری از پاندمی می‌افزاید به بیان دیگر فرصت‌ برنامه‌ریزی مناسب و آمادگی مقابله با پاندمی را نباید از دست داد.

مداخله های درمانی
بر اساس توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت واکسن‌ها تنها مداخله بسیار مهم جهت پیشگیری از بیماری و مرگ ناشی از آنفلوانزا در طی اپیدمی‌های فصلی و پاندمی‌ها می‌باشند. حداقل ۴ تا ۶ ماه زمان جهت تولید اولین دوزهای واکسن به دنبال جداسازی ویروس جدید پاندمی نیاز است و ذخیره سازی زیاد واکسن توصیه نمی‌شود.
همه کشورها بایستی اولویت‌های خود را جهت واکسیناسیون گروه‌های پرخطر تعیین نمایند و تحقیقات نشان داده است که داروهای ضد ویروسی، هم در پیشگیری و هم در درمان زودرس آنفلوانزا اگر در ۴۸ ساعت اولیه شروع بیماری داده شوند موثر می‌باشند.
در طی اپیدمی‌های فصلی آنفلوانزا، داورهای ضد ویروسی، کمک کننده بسیار مهمی به واکسیناسیون در استراتژی‌های کاهش بار طبی و اقتصادی آنفلوانزا می‌باشند چرا که داروهای ضد ویروسی می‌توانند با حجم زیاد ذخیره شوند و اثرات تکمیلی آنی داشته باشند.

گروههای در معرض خطر
با توجه به این مطالب و به دلیل محدودیت‌های تولید واکسن در سراسر جهان، استفاده از واکسن به افراد در معرض خطر بیماری شدید آنفلوانزا مانند افراد بالای ۶۰ سال، افراد مقیم در آسایشگاه‌ها و اماکن نگهداری بیماران مزمن، بالغین و کودکان دارای بیماری مزمن ریوی و قلبی عروقی از قبیل آسم، بالغین و کودکان دارای بیماری‌هایی از قبیل بیماری‌های مزمن متابولیکی، نارسائی کلیوی هموگلوبینو پاتی‌ها، ضعف سیستم ایمنی- کودکان ۲۳ تا ۶ ماه، افرادی که به مدت طولانی تحت آسپرین درمانی بوده‌اند، زنانی که در فصول مختلف مستعد عفونت با ویروس آنفلوانزا در سه ماهه دوم و سوم حاملگی خواهند بود و همچنین افرادی که در معرض تماس بیماری آنفلوانزا قرار دارند از قبیل شاغلین در مراکز ارائه کننده خدمات بهداشتی- درمانی، شاغلین در اورژانس‌ها، شاغلین در مراکز گردشگری، پرسنل ارائه دهنده خدمات شهری (متوفیات- دفع زباله‌های عفونی) و کارکنان مرغداری‌ها (کارکنانی که در قسمت‌های ذبح و تکه نمودن و پرکندن و دفع اجساد مرغ‌ها فعالیت داشته‌اند) محدود می گردد.

تفاوت سرما خوردگی با آنفولانزا
سرما خوردگی وآنفولانزا علائمی مشابه دارند. سرما خوردگی معمولا خفیف تر است در حالی که آنفولانزا علائم شدید تری دارد. هنگام سرما خوردگی معمولاعلاوه بر احساس خستگی عطسه و سرفه می کنید و آبریزش بینی دارید. ممکن است تب نداشته یا تب پایینی داشته باشید. (فقط یک یا ۲ درجه بالا تر از حد طبیعی). هچنین ممکن است کوفتگی عضلانی یا سوزش گلو، اشک ریزش وسر درد هم داشته باشید. آنفولانزا ناگهان شروع شده و بسیار آزار دهنده است. شما احساس ضعف و خستگی می کنید و تب دارید. علائـــم دیگر شامل سرفه های خشک، آبریزش از بینی، لرز، درد عضلانی، سر درد شدید، درد چشم وگلو درد میشود. مدت زمان بیشتری طول می کشد تا آنفولانزا کاملا خوب شود اما در سرما خوردگی این مدت کوتاه تر است.

علت سرما خوردگی و آنفولانزا چیست؟
بیش از ۱۰۰ نوع ویروس مختلف می توانند سرما خوردگی ایجاد کنند. امــــــا ویروس هایی که باعث آنفولانزا می شوند زیاد نیستند. همین مطلب یعنی انواع کم ویروسهایی که باعث آنفولانزا می شوند باعث شده واکسن هایی تهیه شود که به پیشگیری از آنفولانزا کمک می کنند. اما در مورد سرما خوردگی ساختن واکسن به دلیل تعداد زیاد ویروسها میسر نیست.

داروهای قابل مصرف بدون دستور پزشک
ترکیبات زیر در داروهایی که برای سرما خوردگی و آنفولانزا تجویز می شوند وجود دارند. قبل از مصرف داروها بر چسب آنها را با دقت بخوانید. اگر سوالی داشتید حتما از پزشک یا داروساز بپرسید.
- داروهای ضد التهاب و آرام بخشها معمولا درد را بهبود بخشیده، تب را پایین می آورند. بعضی از این داروها شامل استامینوفن، آسپرین، ایبوبروفن، کتوبروفن و ناپروکسن می شوند. بچه ها و کودکان نباید آسپرین بخورند.
- داروهای ضد سرفه که باعث قطع سرفه می شوند مثل دکسترومتورفان.
در صورتی که سرفه شما حاوی ترشحات است از این دارو استفاده نکنید.
- اکسپکتورانت ها که موجب رقیق تر شدن ترشحات گلو می شوند و باعث می گردند هنگام سرفه این ترشحات راحت تر خارج شوند. یکی از انواع این دارو ها گایفنزین است.
- ضد احتقان هایی که به داخل بینی ریخته شده و باعث کاهش احتقان بینی می شوند، نمونه ای از این داروها پسودوافدرین است.

در مورد داروها
هیچ درمان یا داروی خاصی برای بهبود سرما خوردگی و آنفولانزا وجود ندارد. آنتی بیوتیکها ویروسها را از بین نمی برند. بعضی از داروها فقط به بر طرف شدن علائم آنفولانزا و سرما خوردگی کمک می کنند. قبل از دادن هر گونه دارویی به فرزندان خود حتما با پزشک مشورت کنید. شما می توانید داروهای سرما خوردگی و آنفولانزا را بدون تجویز پزشک از داروخانه ها تهیه کنید. بعضی از داروهای تجویزشده به نــام ضد ویروسها می توانند به بر طرف شدن علائم آنفولانزا کمک کنند. این داروها در صورتیکه سریع و بلا فاصله بعد از آغاز بیماری مصرف شوند باعث ایجاد احساس بهبودی می شوند. این داروها می توانند به صورت قرص یا استنشاقی مصرف شوند. انواع استنشاقی ممکن است برای بعضی از افراد مبتلا به آسم یا بیماری مزمن ریوی ایجاد مشکل نماید. در صورتیکه مبتلا به آسم هستید و برای درمان سرماخورد گی و آنفولانزا به پزشک مراجعه کرده اید حتما ابتلای خود به آسم را به وی گوشزد کنید.

درمان علائم سرما خوردگی و آنفولانزا
- در خانه بمانید و استراحت کنید مخصوصا در هنگام بروز تب.
- سیگار نکشید و از همراهی با افرادیکه سیگارمیکشند اجتناب کنید.
- مایعات فراوان بنوشید مثل آب، آب میوه و سوپ رقیق شده.
- از نوشیدن الکل پرهیز کنید.
- با آب نمک ولرم چند بار در روز غرغره کنید این کار باعث می شود سوزش گلو بهبود یابد. اسپری های گلو نیز به کاهش درد گلو کمک می کنند.
- قطره های بینی که حاوی آب و نمک(سرم فیزیولوژی) هستند به کاهش ترشحات بینی و مرطوب شدن پوست داخل بینی کمک می کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در بعضی موارد، نبازی به دیدن پزشک نیست. شما می توانید علائم را با پیگیری توصیه های بالا درمان کنید. فقط در صورتیکه در ابتدا علائم آنفولانزا را داشتید به پزشک خود اطلاع دهید تا پزشک داروهای ضد ویروس تجویز نماید. همچنین وقتی هر کدام از موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید.
- سرما خوردگی که بیش از ۱۰ روز طول کشیده است.
- گوش درد یا خروج ترشح از بینی
- درد شدید در صورت یا پیشانی
- تب بالای ۳۸ درجه
- تنفس کوتاه
- خشونت صدا، سوزش گلو یا سرفه مداوم
- خس خس سینه

پیشگیری از آنفولانزا
به اندازه کافی بخوابید
بـرای سـالـم ماندن، خوابتان حتماً باید کافی باشد. خواب کـافی نـه تـنـهـا بـاعــث می شود که در طول روز شاداب وهـوشیـار بـاشـید، بلکه به نیرومند ماندن سیستم دفاعی
نـیـز کـمـک مـی کـنـد. ســعی کنید ۷ تا ۸ ساعت در شب استراحت کنید تا خطر ابتلای شما به آنفولانزا کمتر شود.
ویتامین C
استفاده از ویتامین C به شما در مقابله با آنفولانزا کمک می کند. پس تا می توانید از میوه ها و سبزیجاتی که حاوی ویتامین C هستند استفاده کنید.
مولتی ویتامین ها
در کنار ویتامین C، خوب است که روزانه یک مولتی ویتامین هم بخورید تا از ابتلا به بیماری ها در امان بمانید.
آب
چند بار تا به حال شنیده اید که باید روزانه حداقل ۸ لیوان آب بخورید؟ شاید هرروز این جمله به گوشتان بخورد. این کار به بدنتان بسیار کمک می کند. سیستم بدنتان را شستشو می دهد و برای حفظ یک رژیم غذایی سالم و سلامتیتان لازم است.
میکروب ها دشمن بدنتان هستند
تا می توانید از استفاده ی چند نفره از لیوان یا سایر ظروف غذا خودداری کنید، به خصوص زمانی که علائم بیماری ها را در طرف مقابل مشاهده می کنید.
محیط های بسته
محیط های بسته ای مثل اداره و اتوبوس، محل مناسبی برای رشد میکروب می باشد. منظورم این نیست که در این مکان ها مثل افراد وسواسی ماسک بزنید و راه بروید، اما اگر کسی را دیدید که در حال عطسه و سرفه است، از آنها دوری کنید. و هنگام مراجعت به خانه دستهای خود را تمییز بشویید، به ویژه هنگام غذا خوردن.
ورزش
ورزش برای سلامتیتان بسیار خوب ست. با ورزش کردن نه تنها قدرت بدنیتان را افزایش می دهید، بلکه باعث تقویت سیستم دفاعی بدنتان هم می شوید.
از استرس و فشارهای روحی دوری کنید
داشتن استرس اصلاً برای سلامتیتان خوب نیست. اگر کارهایی که در بالا ذکر شد، مثل خوابیدن کافی و ورزش را انجام دهید، استرستان را هم کاهش داده اید.
داروهای گیاهی
برخی افراد در تاثیر داروهای گیاهی مثل اکیناسی برای مقابله با آنفولانزا اصرار دارند، اما باید بگوییم که هیچ اثبات علمی برای آن وجود ندارد. اما اگر می خواهید از این داروها استفاده کنید سعی کنید به محض مشاهده ی آثار و علائم آنفولانزا آن را استفاده کنید.
دکتر، دکتر…!
همه می دانیم این موارد راه های ساده ای برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا بود اما هیچکدام جای درمان های پزشکی را نمی گیرد.
به خاطر داشته باشید که آنفولانزا بیماری است که هر چند وقت یکبار همه به آن مبتلا می شوند . هیچ ضمانت %۱۰۰ برای پیشگیری از آن نیست. اما راه های عنوان شده همه به نوعی به شما کمک می کنند .
تزریق واکسن آنفولانزا برای چه کسانی ضروری است
افراد بالای‌ ۶۵ سال‌ ‌ ،افراد مبتلا به‌ بیماریهای‌ مزمن‌ ریوی،آسم و برونشیت ، بیماران کلیوی ،بیماران قلبی ،افراد مبتلا به HIV ، بیماران دارای نقص سیستم ایمنی ،بیماران دیابتی وتالاسمی، کودکان ۶ تا ۲۳ ماه بویژه کودکانی که در مهدکودک و در تماس با سایر کودکان ‌هستند، کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی ، کارکنان مرغداریها ،شکاربانان و افرادی که با پرندگان در تماس هستند.

توضیحاتی در مورد سرما خوردگی
عامل سرماخوردگی: قریـب بـه ۲۰۰ نــوع ویــــروس عامل بیماری سرماخوردگی میباشند.
آب و هـــوای سرد علت سرماخوردگی نمیباشد. به این عـلت شیـوع ایـن بـیـمـاری در فـصـول ســـرد سال بــیشتر میباشد که افراد معمولا در محیطهای بسته ودر مجاورت یکدیگر بسر میبرند بنابراین سرایت ویروس ســرماخوردگی سهل تر میگردد. علت دیگر آن کاهش رطـوبت هـوا در فـصـول سـرد سـال میـباشد که سبب خشـکی بیـنـــی و افزایش آسیب پذیری آن نسبت به ویروس سرماخوردگی میگردد.

مدت بیماری: یک تا دو هفته شروع علائم بیماری: ۳-۲ روز پس از سرایت بیماری
زمان اوج واگیردار بودن: ۴-۲ روز پس از ظهور علائم
علائم سرماخوردگی
احتقان بینی، التهاب سینوسها، عطسه، گلو درد، سرفه، سردرد، تب، آبریزش بینی، کاهش حس بویایی و چشایی، درد عضلانی، بی اشتهایی، خستگی و ضعف.
تفاوت علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا
۱- تب در سرماخوردگی نادر بوده اما در آنفلوآنزا بروز تب بالا (۴-۳ روز تداوم می یابد) عادی است.
۲- سردرد در سرماخوردگی نادر بوده اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
۳- درد عمومی بدن در سرماخوردگی خفیف بوده اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
۴- خستگی و فرسودگی شدید در سرماخوردگی وجود نداشته اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
۵- سرفه در سرماخوردگی خفیف بوده اما در آنفلوآنزا شدید میباشد.
۶- عطسه و گرفتگی بینی در سرماخوردگی عادی بوده اما در آنفلوآنزا ممکن است وجود نداشته باشد.

راههای پیشگیری از سرماخوردگی
۱- شستشوی دستها.
۲- جلوی عطسه و سرفه خود را با دستمال کاغذی بگیرید و نه دستها.
۳- دست نزدن به صورت (چون ویروس سرماخوردگی از راه چشمها، بینی و دهان وارد بدن میگردد)
۴- نوشیدن آب فراوان.
۵- ورزش کردن.
۶- سیگار نکشیدن.
۷- دوری گزیدن از افراد مبتلا به سرماخوردگی.
۸- برخورداری از یک رژیم غذایی معتدل سرشار از ویتامین.
راههای درمان سرماخوردگی
۱- مصرف داروهای آسپرین (افراد بالای ۲۰ سال)، استامینوفن، آنتی هیستامینها، اکسپکتورانت.
۲- استراحت کردن و گرم نگاهداشتن بدن بسیار مهم میباشد.
۳- نوشیدن مایعات گرم مانند سوپ.
۴- مصرف موز، هویج و چای.
۵- مصرف ویتامین C و روی.
۶- هنگام شب می باید یک بالشت اضافی زیر سر قرار داده شود تا گرفتگی بینی کاهش یابد.
۷- برای درمان گرفتگی بینی ۴/۱ قاشق چایخوری نمک و ۴/۱ قاشق چایخوری جوش شیرین را در ۱۸ اونس آب گرم مخلوط کرده و توسط سرنگ (سوزن جدا شده) به درون بینی وارد کنید.
۸- برای کاهش علایم گلو درد یک قاشق چایخوری نمک را در ۱۸ اونس آب گرم مخلوط کرده و غرغره کنید. همچنین میتوانید یک قاشق غذاخوری آب لیمو و یک قاشق غذاخوری عسل را در ۲ فنجان آب گرم مخلوط کرده سپس غرغره کنید.
۹- بخور اوکالیپتوس علایم گرفتگی بینی را کاهش میدهد.
۱۰- حمام آب گرم بگیرید.
۱۱- تخلیه مرتب بینی در تسریع دفع ویروس از بدن موثر میباشد.

رژیم غذایی درسرما خوردگی و آنفلوآنزا
چه غذاهایی برای سرماخوردگی مفید هستند؟
برای این که سیستم ایمنی بدن به بهترین نحو به وظیفه‌اش که مبارزه علیه ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلوانزا است، عمل کند باید مواد مغذی حیاتی را دریافت کند.
از جمله منابع اصلی طبیعی تامین‌کننده ویتامین ث که در درمان سرماخوردگی موثرند عبارت اند از:
- پرتقال، گریپ فروت، انواع توت، فلفل دلمه‌ای، توت فرنگی، سیب زمینی و سبزیجات برگ سبز از قبیل انواع کلم. دریافت زیاد و منظم ویتامین ث به کاهش بروز، شدت و طول مدت سرماخوردگی کمک می‌کند.
- غلات سبوس‌دار و حبوبات، منابع غذایی خوب یکی از ویتامین‌های گروه ب به نام پانتوتنیک اسید هستند. کمبود پانتوتنیک اسید، سبب بروز عفونت‌های مکرر دستگاه تنفس

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#15 Posted: 7 Jun 2011 07:42

چگونه با سرما خوردگی کنار بیاییم؟

سرما خوردگی یک عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است، بیماری شایع ونسبتا بی ضرر، اما مطمئنا وقتی به آن مبتلا می شوید چنین احساسی ندارید. ممکن است آبریزش بینی، گلو درد و سرفه داشته باشید یا اینکه آبریزش از چشم، عطسه کردن و احتقان بینی آزار دهنده شما را کلافه کند. ممکن است همه این علایم با هم شما را آزار دهد. در واقع به علت آنکه بیش از ۲۰۰۰ ویروس مختلف ممکن است سرما خوردگی ایجاد کنند، علائم سرما خوردگی بسیار متفاوت است.

متاسفانه هر فرد بزرگسالی احتمال دارد ۲ تا۴ بار در سال به سرما خوردگی مبتلا شود. کودکان بخصوص در سنین پیش از مدرسه بین ۵ تا۹ بار سالانه سرما میخورند. سرما خوردگی بخصوص در کودکانی که به مهد کودک می روند شایع است. اما خبر خوب ابن است که معمولا سرما خوردگی در طول یک هفته بهبود پیدا می کند، اگر چه بعضی از سرما خوردگیها تا دو هفته هم به طول می انجامند. اگر سرما خوردگی بیش از این مدت طول بکشد به پزشکتان مراجعه کنیدتا مطمئن شوید که عفونت ثانویه باکتریایی در ریه ها، حنجره، نای، سینوسها یا گوشهایتان وجود ندارد.
- علایم ونشانه ها

شروع علائم سرما خوردگی یک تا سه روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرما خوردگی است. اولین علائم عمده آبریزش از بینی است. همچنین ممکن است در ابتدا دوره عفونت دچار خارش یا درد گلو، احتقان، وگرفتگی بینی، کمی بدن درد یا سر درد خفیف شوید، در ادامه سیر بیماری ترشحات بینی تان غلیظ تر و زردرنگ تر می شود.
سایر علائم سرما خوردگی اینها هستند:
عطسه کردن
آبریزش از چشم
سرفه
تب ملایم
خستگی خفیف
علل سرما خوردگی
گرچه بیش از ۲۰۰۰ ویروس باعث سرما خوردگی میشوند، رینو ویروسها شایع ترین علت شناخته شده سرما خوردگی هستند. ویروس سرما خوردگی از راه دهان یا بینی وارد بدن میشود، اما ممکن است خود شما در ین انتقال “دست ” داشته باشید. گرچه سرما خوردگی از طریق عطسه و سرفه می تواند منتقل شود، اغلب تماس دست با دست با شخصی که سرما خورده است یا استفاده از وسایل مشترک مثل حوله، تلفن و… باعث انتقال بیماری میشود. بعد از این تماس هنگامی که دست آلوده شده تان به چشمها یا بینی تان می زنید ویروس وارد بدنتان می شود.
عوامل خطر سا ز
کودکان بطور خاص به سرما خوردگی مستعد هستد زیرا بسته به اغلب ویروسهای عامل سرما خوردگی هنوز مقاومت کسب نکرده اند. اما یک دستگاه ایمنی نا بالغ تنها علت این آسیب پذیری کودکان به سرماخوردگی نیست. کودکان اغلب اوقات زیادی را با کودکان دیگر می گذرانند و خیلی اوقات در شستن دستهایشان دقت نمی کنند. لذا به راحتی ویروس سرما خوردگی وارد بدن آنها می شود. چه بزرگسالان وچه وکودکان در پاییز و زمستان که کودکان در مدارس هستند و اغلب افراد مدت زیادی راداخل خانه می گذرانند به سرما خوردگی حساس ترند. با افزایش سن و ایجاد ایمنی در بدن نسبت به بسیاری از ویروسهای عامل سرما خوردگی احتمال سرما خوردگی نسبت به دوران کودکی کمتر می شود، اما درمواردی احتمال خطر افزایش می یابد:
- گذراندن بیشتراوقات در فضاهای در بسته ودر تماس نزدیک افراد دیگر در طول پاییز زمستان
- دچار شدن به استرسهای روانی
- داشتن آلرژی که مجاری بینی را گرفتار کند.
درستی هیچکدام از باورهای عامه در مورد عوامل زمینه ساز سرما خوردگی:مثلا بیرون رفتن از خانه با موهای خیس یا باد سرد خوردن و… تا بحال ثابت نشده است.
چه هنگام باید به پزشک مراجه کرد
سرما خوردگی معمولا کمتر از یک هفته بهترمیشود گرچه ممکن است با آن سرعتی که شما انتظار دارید علائم بیماری نا پدید نشود. در صورتی که تب بالای ۳۹ درجه داشتید یا احساس کردید علائمتان دارد بدتر میشود به پزشک مراجعه کنید. تب بالا به همراه درد بدن و ضعف شدید ممکن است نشان دهنده ابتلا به آنفولانزا و نه سرما خوردگی باشد. برای آنفولانزا داروی ضد ویروسی وجود دارد و ممکن است تا حدی مفید باشد اما برای تاثیر بخش بودن باید آنها در طول ۴۸ ساعت پس از شروع اولین علایم تجویز کرد. اگر تب شدید، تعریق وتب وسرفه دارید که خلط دارید که خلط رنگی تولید می کند ممکن است ذات الریه گرفته باشید. در این حالت بهتر است مستقیما به نزد دکتر بروید. همچنین اگر علایم بیماری تان پس از ۷ تا ۱۰ روز تخفیف نیافت یا اگر یک عارضه مزمن تنفسی دارید که سرما خوردگی آن را تشدید کرده است به نزد پزشک بروید.در صورتی که کودکتان علایم زیر را نشان داد فورا او را پیش پزشک ببرید:
تب ۳۹ درجه یا بالا تر، لرز یا تعریق
تبی که بیش از ۷۲ ساعت طول می کشید
تهوع یا درد شکم
خواب آلودگی غیر معمول
سر درد شدید
اشکال در تنفس
گریه مداوم
درد گوش
عوارض
عفونت حاد گوش، که ناشی از نفوذ باکتریها به فضای گوش میانی است شایع ترین عارضه سرما خوردگی در کودکان است. علایم ونشانه های شاخص این عارضه شامل گوش درد در کودکان کم سن است که نمی توانند حرف بزنند ناراحتی شان را صرفا با گریه کردن یا کشیدن گوش مبتلا نشان میدهند و در بعضی موارد ترشح سبز یا زرد رنگ از بینی یا زگشت تب شدید پس از بهبودی از سرما خوردگی است.خارج شدن ترشحات چرکی از گوش به معنای پاره شدن پرده صماخ است. در این حالت فشار ودرد گوش ودک تخفیف می دهد، اما به هر حال باید فورا کودک را نزد پزشک ببرید.عفونت چرکی گوش بر خلاف سرما خوردگی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد.سرما خوردگی که بهبود نمی یابد ممکن است به سینوزیت چرکی تبدیل شده باشد. سایر عفونتهای ثانوی که ممکن است به دنبال سرما خوردگی رخ دهد شامل گلو درد چرکی ( آنژین استرپتوکوکی) ، برونشیت مزمن و ذات الریه است. مصرف قطره های ضد احتقان برای دفع گرفتگی بینی پس از مدتی ممکن است باعث احتقان واکنشی شود به این معنا که شما برای اینکه راه های بینی خود را باز نگهدارید جبورید مقدار بیشتری از این قطره را بکاربرید. مصرف طولانی مدت این قطره ها باعث التهاب مزمن غشاهای مخاطی می شود. اگر مجبورید از قطره های ضد احتقان بینی استفاده کنید، استفاده از آنها را به چند روزمحدود کنید.
درمان
” سرما خوردگی درمان اختصاصی لازم ندارد”. آنتی بیوتیکها هیچ اثری بر ویروسها ندارند و قرصهای ضد سرما خوردگی که در داروخانه ها موجودند گرچه ممکن است باعث راحت تر شدن شما شوند اما سرما خوردگی را معالجه یا دوره آن را کوتاه تر نمیکنند. قرصهای ضد سرما خوردگی که بدون نسخه پزشک از دارو خانه ها قابل تهیه اند و از مخلوطی از داروهای ضد احتقان و آنتی هیستامین تشکیل می شوند علایم سرما خوردگی را در کودکان کم سن تخفیف نمی دهد و ممکن است باعث عوارض جانبی شوند. برای رفع درد و تب استفاده از استامینوفن برآسپرین ارجح است. مصرف آسپرین برای رفع تب ممکن است در کودکان کمتر از ۱۶ سال باعث یک عارضه مغزی نادر وکشنده به نام “سندرم ری شود.
پیشگیری
با رعایت برخی از احتیاطات زیر از گسترش سرما خوردگی جلو گیری کنیم:
دستهایتان را مرتب بشوئید و به کودکانتان اهمیت این کار را آموزش دهید.
سطوح آشپز خانه و حمام را بخصوص هنگامی که یکی از اعضای خانواده سرما خورده است تمیز نگه دارید.
در داخل دستمال کاغذی سرفه یا عطسه کنید. دستمال کاغذی مصرف شده را فورا دور بیندازید.
از لیوان آب مشترک با سایر اعضای خانواده استفاده نکنید. وقتی خودتان یا یکی از خانواده سرماخورده است از لیوان مخصوص خود استفاده کنید.
از تماس نزدیک وطولانی با فردی که سرما خورده است اجتناب کنید.
کودکتان را به مهد کودکی بسپارید که بهداشت در آن کاملا رعایت شود و بخصوص کودکان بیمار را به خانه شان بفرستید.
در صورت امکان مهد کودکی را انتخاب کنید که نسبت کودکان موجود در آن به بزرگسالان ۵ به ۱ یا کمتر باشد.
اسباب بازی های کودک سرما خورده را پس از بازی کردن با آنها بشوئید.
گرچه بعضی از مردم معتقدند برخی از گیاهان دارویی یا مصرف مقادیر زیاد ویتامین c باعث پیشگیری یا درمان سرما خوردگی می شود اما تحقیقات علمی چنین منافعی را ثابت نکرده است.
مراقبت شخصی
ممکن است نتوان سرما خوردگی را معالجه کرد، اما می توان کارهایی را انجام داد تا حتی الامکان با راحتی بیشتری دوره بیماری را گذراند. رعایت نکات زیر ممکن است به شماکمک کند.
مقدار زیادی مایعات بنوشید: دست کم روزی ۸ لیوان مایعات بنوشید وبه مقدار کافی استراحت کنید. از الکل، کافئین، سیگار که می توانند باعث کم آبی بدن و تشدید علایم شما شوند اجتناب کنید
از محل کارتان مرخصی بگیرید: در صورتی که تب یا سرفه شدید دارید یا به علت مصرف داروهای ضد سرما خوردگی(که حاوی آنتی هیستامین هستند) خواب آلوده هستید در خانه بمانید. در صورتی که با فردی زندگی می کنید که بیماری مزمن دارد یا سیستم ایمنی اش مختل است دهان و بینی تان را با ماسک بپوشانید.
درجه حرارت و رطوبت اتاقتان را تنظیم کنید: اتاقتان را گرم نگهداریداما درجه حرارت را خیلی بالا نبرید. اگر هوا خشک است، یک دستگاه مرطوب کننده یا بخور سرد می تواند به مرطوب کردن هوا و کمک به تسکین احتقان بینی و سرفه کمک کنید. دقت کنید که دستگاه بخور را تمیز نگه دارید تا از رشد باکتری وقارچ در آن جلو گیری شود.
گلویتان را تسکین دهید:غرغره کردن آب نمک گرم چند بار در روز یا نوشیدن آب لیمو به همراه عسل ممکن است به تسکین گلو درد و تخفیف سرفه کمک کند.
از قطره های بینی استفاده کنید: برای مرطوب کردن احتقان بینی از قطره های بینی حاوی آب نمک استفاده کنید . این قطره در داروخانه ها بدون نسخه به فروش می رسند. این قطره ها، حتی برای کودکان موثر، بی خطر و غیر تحریک کننده اند. برای استفاده از آنها چند قطره را در هرسوراخ بینی بچکانید، سپس فورا بینی تان را تخلیه کنی

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#16 Posted: 7 Jun 2011 07:43

آشنایی با عفونت گردن رحم

عفونت گردن رحم دو نوع از این بیماری وجود دارد که هر دو نوع ممکن است مسری باشند: عفونت حاد گردن رحم ، که معمولاً یک عفونت باکتریایی یا ویروسی با علایم مخصوص به خود است ؛ و عفونت مزمن گردن رحم ، که یک عفونت طولانی مدت است و شاید بدون علامت باشد.
علایم شایع
عفونت حاد:
ترشح ضخیم و زرد رنگ
عفونت مزمن :
ترشح کم و گاهی بدون جلب نظر
کمردرد
احساس ناراحتی به هنگام ادرار
احساس ناراحتی به هنگام نزدیکی
عفونت مزمن و گسترده :
ترشح زیاد
خونریزی بین دوره های عادت ماهانه
لکه بینی یا خونریزی پس از نزدیکی
علل
عفونت حاد گردن رحم معمولاً توسط میکرب سوزاک یا میکربی دیگر به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. ویروس هرپس هم ممکن است این حالت را ایجاد کند.
عفونت مزمن گردن رحم ، یا به علت تکرار عفونت حاد رخ می دهد یا به علت یک دوره عفونت حاد که به مدت کافی درمان نشده و به طور کامل التیام نیافته باشد.
عوامل افزایش دهنده خطر
داشتن چند شریک جنسی
دیابت شیرین
عفونت حاد یا مکرر مهبل
پیشگیری
سالانه برای معاینه و انجام پاپ اسمیر مراجعه کنید.
از لباس زیر نخی استفاده کنید. از لباس های زیر با جنسی پارچه هایی که اجازه تهویه هوا را نمی دهند اجتناب کنید. در صورت عدم تهویه مناسب گرما و رطوبت ، بروز عفونت های مهبلی یا گردن رحم افزایش می یابد.
برای جلوگیری از عفونت های آمیزشی از کاندوم استفاده شود.
اگر عفونت گردن رحم در اثر یک بیماری آمیزشی ایجاد شده باشد، شریک جنسی نیز باید درمان شود.
عواقب مورد انتظار
عفونت خفیف گردن رحم بدون درمان خوب می شود.
عفونت حاد گردن رحم که در اثر بیماری های آمیزشی ایجاد شده ، مسری است و با دارو خوب می شود.
اغلب موارد دیگر عفونت گردن رحم را می توان درمان کرد. برای تمام زنانی که عفونت گردن رحم دارند انجام چکاپ منظم تا زمان بهبود عفونت ضروری است .
عوارض احتمالی
پولیپ گردن رحم
بیماری التهابی لگن (گسترش عفونت به اعضای تناسلی داخلی تر)
ندرتاً به وجود آمدن سلول های بدخیم در گردن رحم
درمان

اصول کلی
امکان دارد آزمایشات تشخیصی ، شامل کشت ترشحات و آزمایش خون باشد.
به هنگام درمان ، به جای تامپون از بالشتک های بهداشتی استفاده کنید.
از دوش مهبل استفاده نکنید مگر این که توصیه شود.
درمان ممکن است به طرق گوناگون انجام شود: تخریب سلول های غیرطبیعی با سوزاندن شیمیایی (با نیترات نقره )؛ کرایوتراپی یا سرما درمانی (تخریب بافت غیرطبیعی با انجماد، معمولاً با نیتروژن مایع )؛ یا سوزاندن الکتریکی (تخریب بافت غیرطبیعی با گرمای شدیدی که با جریان الکتریکی کنترل شده ایجاد می شود).
ندرتاً جراحی (هیسترکتومی یا همان برداشتن رحم ) در مواردی که تخریب بافتی گسترده وجود دارد.
داروها
آنتی بیوتیک خوراکی
امکان دارد کرم ها یا شیاف های ضدویروسی یا آنتی بیوتیکی برای مبارزه با عفونت تجویز شود.
فعالیت
هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد، تنها فعالیت جنسی باید تا زمان بهبود عفونت کنار گذاشته شود.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی شود.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم عفونت گردن رحم را دارید.
اگر به هنگام درمان ، ناراحتی بیش از یک هفته طول بکشد یا علایم بدتر شوند.
اگر خونریزی یا تورم بدون توجیه به هنگام درمان یا پس از آن ایجاد شود.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کنترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#17 Posted: 7 Jun 2011 07:44

عفونت های شایع واژن

در بانوان غدد داخل واژن و دهانه رحم به طور مداوم مقدار کمی مایع ترشح می کنند. این مکانیسم کمک به سلامت و پاک شدن مجرای تناسلی می کند. این ترشحات اکثراً بیرنگ و یا حداکثر شیری کم رنگ و بدون بو هستند، ولیکن بسته به سیکل ماهیانه در خانم ها رنگ و غلظت آن تغییر پذیر است. به طوریکه در زمان تخمک گذاری، حاملگی،شیر دادن و نزدیکی جنسی مقدار این ترشحات بیشتر می شود . بنابراین با توجه به نکات ذکر شده باید توجه داشت که افزایش ترشحات واژن در زنان در بسیاری موارد طبیعی است، به ویژه اینکه ترشحات باعث مرطوب شدن مجرای تناسلی زنان می شود،که این خود کمک بسیار در پیشگیری از بیماری گوناگون در این ناحیه می کند.

چه زمانی این افزایش ترشح طبیعی نیست؟
اگر افزایش ترشح باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش، سوزش بشود غیر طبیعی خواهد بود به ویژه اینکه اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد ولیکن ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

چه چیز باعث این تغییرات می شود؟
هر عاملی که تغییر در محیط طبیعی واژن بدهد، و به عبارتی PH آن را تغییر بدهد، سبب افزایش ترشح غیر طبیعی از واژن می شود مانند: استفاده از بعضی صابونها، آنتی بیوتیکها، بیماری قند، حاملگی، عفونتها، و یا حتی پاک کردن مجرای تناسلی توسط اسپری های مخصوص ناحیه تناسلی و یا Vaginal douchمی توانند این مشگل را سبب شوند.

چگونه Vaginal Douching سبب عفونت می شود.؟
بسیاری از بانوان فکر می کنند این روش بسیار خوبی برای پاکیزه نگهداشتن واژن است. اگر چنانچه احساس بو در ناحیه تناسلی می کنید این بو اکثراً از قسمت خارجی دستگاه تناسلی است و شما می توانید با آب و صابون قسمت خارجی دستگاه تناسلی را تمیز نگاه دارید و همان حمام روزانه برای این پاکیزگی کافی است.
در حالیکه با گرفتن دوش واژینال و استفاده از مواد شیمیائی محیط طبیعی واژن را به هم می ریزید که این خود سبب عفونت می شود. از طرفی دیگر توسط Vaginal Douching (شستشوی واژن) باکتریهای موجود در واژن را به قسمت دهانه رحم خود و خود رحم روانه می کنید که این خود سبب عفونت در این نواحی خواهد شد.

چه عوامل دیگری سبب افزایش ترشح واژن می شوند؟
افزایش ترشح واژن به گونه غیر طبیعی به دلایل گوناگون خواهد بود که به طور کلی به نام Vaginitis نامیده می شوند.
۱- عفونتهای قارچی واژن
درواژن زنان قارچ به مقدار کم به طور طبیعی زندگی می کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می شوند. حاملگی، بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون ، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی، نیز از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می شوند.

علائم عفونت قارچی چیست؟
باید بگویم که این بیماری بسیار شایع است. بیمار احساس نارحتی در ناحیه تناسلی دارد که به صورت سوزش، خارش در دهانه واژن و در قسمت خارجی ناحیه تناسلی احساس می شود. ترشحات واژن به رنگ سفید و بسیار غلیظ در می آید که می توان آن را به شکل تکه های ریز پنیر مانند دید. بیمار احساس سوزش در زمان نزدیکی دارد. و همینطور احساس تورم در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می کند.
ولیکن به یاد داشته باشید که اگر مکرراً و یا به گونه شدید بیماری مبتلا شوید که گاهی هم به درمان جواب نمی دهد و بلافاصله پس از درمان بیماری باز می گردد باید از نظر سایر بیماریهای سیستمیک به ویژه بیماری قند بررسی شوید.

چگونه درمان می شوید؟
درمان این بیماری بسیار ساده و معمولا با استفاده از کرمهای موضعی ضد قارچ مخصوص دستگاه تناسلی بانوان و یا گاهی هم اگر قادر به استفاده از کرم واژینال نباشید، با خوردن دارو درمان پذیر می باشد. گاهی توسط داروهائی که احتیاج به نسخه پزشک ندارد این بیماری به راحتی درمان پذیر است. ولیکن باز هم تکرار می کنم، چنانچه حامله هستید و یا به طور مکرر درگیر این بیماری می شوید، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید که علت اصلی را جویا شوید.

چگونه از ابتلا مکرر به این بیماری پیشگیری کنیم؟
به نکات زیر توجه داشته باشید.
•حتماً از شورت های کتانی استفاده کنید.
• تا آنجا که ممکن است از پوشیدن شورت های پلاستیکی و یا بسیار تنگ و چسبان خودداری کنید.
از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.
• اگر باز هم گرفتار عفونت مکرر قارچی واژن شدید به پزشک خود حتماً مراجعه کنید به دو دلیل نخست اینکه ممکن است علت بیماریهای سیستمیک بدن باشد و دو م گاهی لازم است که پزشک شما را برای مدت چند ماهی روی درمان بگذارد که از تکرار عفونت جلوگیری شود.

آیا همسر و یا دوست پسر شما باید درمان بشود؟
در این عفونت یا ر شما احتیاج به درمان ندارد و این بیماری اکثراً او را گرفتار نخواهد کرد مگر اینکه همسر شما مشکل دیگری ازنظر بیماری سیستمیک داشته باشد.

عفونت های میکروبی واژن
این عفونت Bac terial Vaginitis خوانده می شود.
محیط واژن حاوی نوعی باکتری است که به نام باکتری خوب واژن معروف است و همینطور حاوی باکتری دیگری است که به نام Anacrobes نامیده می شوند. گاهی بدون دلیل ویژه این نوع باکتری بیش از انداره رشد کرده و سبب بیماری می شوند.

چه علائمی دارند؟
گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.

چگونه تشخیص داده می شود؟
به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.

آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟
اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.

چگونه درمان می شود؟
با تمام سادگی این بیماری احتیاج به درمان دارد چراکه اگر درمان نشود عفونت به سمت دهانه رحم، رحم و لوله ها می رود و سبب مشکلات بسیار و بدتری خواهد شد. به ویژه اگر اینکه زن حامله باشد. این بیماری را می شود به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد ولی درمان این بیماری حتماً احتیاج به مراجعه به دکتر و نسخه پزشک دارد .

عفونت شایع دیگر واژنTrichumoniasis است
عامل این بیماری یک نوع انگل به نام تریکومونا است که اکثراِ در اثر نزدیکی با فرد مبتلا ، بیمار درگیر آن خواهد شد. گاهی بیمار مدتها این بیماری را دارد بدون اینکه علائمی داشته باشد.
چه علائمی دارد؟ افزایش ترشح واژن، تغییر رنگ آن به صورت آبکی، یا زرد رنگ و یا گاهی سبز کمرنگ، بوی بد، خارش و سوزش، درد و سوزش در هنگام دفع ادرار از علائم آن است. اکثراً احتیاج به درمان خوراکی دارد. در این نوع گرفتاری همسر بیمار هم بهتر است که درمان بشود.
در اینجا باید یاد آور شوم که عفونتهای دیگر ناحیه تناسلی در ارتباط با رابطه جنسی ونزدیکی بیمار به آنها مبتلا می شود ازقبیل «کلامید یا»، سوزاک، هم می تواند سبب افزایش ترشح واژن بشود، ولیکن اینها عفونت هائی هستند که ابتدا دهانه رحم را گرفتار می کنند و گاهی تنها علامت آنها افزایش ترشح واژن است که در این نوع عفونتها زن و مرد هر دو باید درمان بشوند. ولیکن به خاطر داشته باشید که در این مقاله فقط سخن بر سر عفونت های شایع ناحیه واژن است نه سایر قسمتهای تناسلی

نکاتی که برای پیشگیری از عفونت واژن باید رعایت شود.
۱- هرگز از Vaginal douche استفاده نکنید
۲- از مواد عطری- اسپری عطری، Tamponsو همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.
۳- همیشه شورت های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.
۴- همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد شد.
۵- گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.
۶- گاهی کاندوم یــــا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن بشود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.
۷- پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#18 Posted: 7 Jun 2011 07:55

بیماریهای عفونی منتقله در حین فعالیت جنسی

بیماریهای عفونی به آن دسته از بیماریهایی می گویند که از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است. عفونتهای منتقله جنسی نیز یک نوع از این بیماریهاست که در حین فعالیت جنسی انتقال می‌یابد.
سه نوع میکروب می‌تواند عامل این‌گونه عفونتها باشد:
الف) انگل: انگلها حیوانات کوچکی هستند که از طریق فردی که آلوده می‌کنند تغذیه می‌کنند. فرد آلوده، میزبان نامیده می‌شود. شپش های ناحیة تناسلی نمونه‌ای از اینگونه انگلهای منتقله جنسی است.
ب) باکتری: باکتریها موجوداتی هستند که تنها از یک سلول تشکیل شده‌اند. آنها به همدیگر می‌پیوندند تا از بدن میزبان تغذیه کنند. باکتریهای سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا و شانکروئید نمونه‌هایی از باکتریهای عامل برخی بیماریهای منتقله جنسی هستند.
ج) ویروس‌: ویروس‌ها مولکولهای پیچیده‌ای هستند که تنها پس از حمله به سلولهای میزبان می‌توانند تکثیر یابند. ایدز، تبخال تناسلی و هپاتیت نمونه‌هایی از ویروسهای عامل بیماریهای منتقله جنسی هستند.
معمولاً عفونتهایی که توسط ویروس بوجود می‌‌آید قابل درمان کامل نیستند و تنها در برخی موارد می‌توان عفونت را کنترل نمود. برای انگلها درمان دارویی وجود دارد و باکتریها نیز با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند.
بیماریهای شایع منتقله جنسی ویروسی
سه بیماری شایع در این دسته ایدز، تبخال‌تناسلی و زگیل‌ تناسلی است.

ایدز ایدز توسط ویروس HIV منتقل می‌شود. این ویروس توان دفاعی بدن را در مقابل عفونتها تخریب می‌نماید و بدن را مستعد ابتلا به سایر عفونتها می‌نماید که گاه حتی می‌تواند کشنده باشد. ویروس HIV علاوه بر انتقال در حین فعالیت جنسی، از طریق سرنگ مشترک در بین معتادان تزریقی نیز قابل انتقال است.
تاکنون هیچ درمانی برای نابودی کامل ویروس ایدز در بدن شناخته نشده است اما برخی داروهایی وجود دارند که می‌توانند تا حدودی بیماری را کنترل کنند یا پیشرفت آنرا به تعویق بیندازند.
تبخال ‌تناسلی مهمترین علامت آن تاولهای دردناک و زخم‌های باز در ناحیة تناسلی است. معمولاً قبل از ظاهر شدن این علائم، فرد احساس گزگز و یا سوزش در ناحیة تناسلی، پاها و یا باسن می‌کند.
در زن‌ها ممکن است زخمها در واژن به صورت مخفی باشند و حتی ممکن است بعضی از زنان، متوجه بیماری خود نشوند!
زخمها معمولاً در ظرف ۳-۲ هفته از بین می‌رود ولی ویروس همچنان در بدن برای همیشه باقی می‌ماند و حتی ممکن است همین زخمها گاه‌به‌گاه مجدداً ظاهر شوند. در صورتیکه این زخمها خیلی شدید باشند و یا تند‌به‌تند ظاهر شوند، با برخی داروها می‌توان آنرا کنترل نمود. همانطوریکه قبلاً نیز گفته شد این داروها نمی‌توانند ویروس را از بدن حذف نمایند، بلکه تنها می‌توانند علایم را کنترل کنند.

زگیل ‌تناسلی ویروس عامل این بیماری، باعث زگیل در ناحیة تناسلی می‌گردد. در ابتدا، زگیل‌های تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند، ممکن است در ناحیة واژن و یا آلت مرد باشند، همچنین ممکن است در اطراف مقعد بوجود آیند. اگر در مراحل اولیه درمان نشوند ممکن است بزرگ شوند و نمایی گل‌کلمی و گوشتالو بوجود آورند.
اهمیت این زگیل‌ها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطانهای منطقه تناسلی را افزایش دهند.
درمان آنها با یک پماد که روی ضایعه مالیده می‌شود امکانپذیر است. درمانهای دیگر نیز برای درمان آن وجود دارد از جمله فریز‌کردن آن با یک جسم بسیار سرد که توسط پزشک انجام می‌گردد. همچنین برای برداشتن زگیل‌های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد.

بیماریهای شایع منتقله جنسی باکتریایی سوزاک، سیفلیس و کلامیدیا انواع شایع از این گروه هستند که توسط باکتری منتقل می شوند

کلامیدیا عفونت کلامیدیا می‌تواند ترشح غیر طبیعی از ناحیة تناسلی و سوزش ادرار را بوجود آورد. در صورتیکه این بیماری در زنان درمان نشود، ممکن است عفونت لگنی را بوجود آورد که می‌تواند عامل نازایی یا حاملگی نابجا باشد. حاملگی نابجا زمانی است که جنین به جای آنکه خود را به رحم متصل کند و در آنجا رشد نماید، در لوله‌های رحمی می‌ماند و شروع به رشد می‌کند. از آنجا که لوله‌های رحمی فضایی برای این رشد ندارند، لوله متورم می‌گردد و درد شدیدی را ایجاد می‌کند و حتی ممکن است پاره شود. برای درمان برخی از موارد حاملگی نابجا نیاز به جراحی وجود دارد که به علت آسیب دیدن لولة رحمی، شانس حامله‌ شدن مجدد فرد کم می‌شود و حتی خود ممکن است خطر حاملگی نابجای دیگر را افزایش دهد.
متأسفانه کلامیدیا در برخی از افراد بدون علامت می‌ماند و بدون اطلاع شرکای جنسی از عفونت یکدیگر در صورت عدم رعایت اقدامات محافظتی به آنان انتقال می‌یابد. کلامیدیا با آنتی‌بیوتیک مخصوص قابل درمان است

سوزاک از علایم اصلی این بیماری خروج چرک از واژن در زن و آلت مردانه در مرد است و ادرار کردن را دردناک و سخت می‌کند.
عوارض جدی و خطرناک سوزاک در زنان اتفاق می‌افتد. سوزاک نیز می‌تواند مانند کلامیدیا به عفونت لگن بینجامد و خطر حاملگی نابجا و نازایی را افزایش دهد. پنی‌سیلین و برخی از آنتی‌بیوتیکهای قوی دیگر می‌توانند سوزاک را درمان کنند

سیفلیس علایم این بیماری ممکن است بسیار تدریجی آغاز شود یا حتی ناگهان قطع شود؛ به همین جهت ممکن است در ابتدا فرد متوجه بیماری خود نشود. اولین علامت معمولاً زخم باز و بدون درد است که ممکن است بر روی آلت مردانه، اطراف و یا داخل واژن، اطراف‌ دهان، اطراف مقعد و یا حتی روی دستها بوجود آید. سیفلیس در صورتیکه درمان نشود می‌تواند به بیماری بسیار خطرناکتری تبدیل شود که کل بدن را درگیر کند. در این صورت ابتدا دانه‌های پوستی به صورت موقت در بدن ظاهر می‌شود و پس از آن قلب و دستگاه عصبی را آلوده می‌کند. پیشرفت بیماری آرام است و حتی سالها ممکن است طول بکشد تا به درکیری قلب و دستگاه عصبی ختم شود. درمان این بیماری با آنتی‌‌بیوتیک امکان‌پذیر است

بیماریهای منتقله جنسی انگلی شپش‌ ناحیة تناسلی شایعترین بیماری منتقله جنسی انگلی است.
شپش عانه موهای ناحیة تناسلی را آلوده می‌کند و با مکیدن خون فرد آلوده زندگی می‌کند. انتقال آن در حین تماس جنسی ویا حتی از طریق لباسها و اجسام آلوده مانند توالت‌فرنگی و یا ملحفه است. این شپش‌ها باعث خارش می‌شوند. شپش به خودی خود باعث خونریزی از پوست نمی‌شود ولی با خارش ‌دادن محل، خونریزی بوجود می‌آید.
در صورت دقت با چشم غیر مسلح هم می‌توان این شپش‌ها را مشاهده کرد و با یک عدسی ممکن است تخم‌های آنها نیز مشاهده شوند. آنها غالباً به پایة موها یعنی جایی که مو از پوست بیرون آمده است می‌چسبند.
این شپش‌ها با داروهای موضعی که پزشک تجویز می‌کند و یا حتی با بعضی از شامپو‌هایی که در داروخانه‌ها بدون نسخه قابل خریداری است ازبین می‌روند.

علایم و تشخیص بیماریهای منتقله جنسی آیا شما در معرض ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی هستید، بسیار مهم و لازم است که شما علایم شایع این بیماریها را بدانید تا در صورت مشاهدة آنها، حتی با وجودیکه علایم به نظر شما خفیف باشد، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
بعضی از علایم شایع این بیماریها عبارتند از:
سوزش در ناحیة تناسلی
خارش در ناحیة تناسلی
خارج شدن ترشحات از پیشابراه و یا واژن
زخم در ناحیة تناسلی، دهان و یا مقعد
زگیل در ناحیة تناسلی و یا مقعد
لمس توده در ناحیة تناسلی و یا مقعد
بوی بد و متعفن از ناحیة تناسلی
تخلیه مدفوع دردناک
مجدداً قابل تأکید است که از آنجا که در بسیاری از موارد این بیماریها می توانند بدون علامت ظاهر شوند، لازم است که افراد در معرض خطر ، دائماً از نظر این بیماریها بررسی شوند. بسیاری از علایم مانند: زخمها، دانه‌های پوستی و ترشحات ممکن است برای مدتی خاموش شوند که این به معنای درمان بیماری نیست. بسیاری از ویروسها ممکن است دوره‌ای بدون علامت و دوره‌ای علامت‌دار شوند و در هر حال در بدن باشند.
پزشک معمولاً بعد از گرفتن شرح حالی از نحوة فعالیت جنسی، به دقت ناحیة تناسلی، مقعد و دهان را معاینه می‌کند و ممکن است از ترشحات و یا زخمهای باز نمونه بگیرد. گاهی نیاز به آزمایش ادرار می‌شود و یا ممکن است به آزمایش خون نیار باشد.
در صورتیکه پزشک به شما گفت که شما مبتلا به یک عفونت منتقلة جنسی شده‌اید، ‌می‌بایستی شریک جنسی خود را مطلع نمایید تا این فرصت را به او بدهید که او نیز مورد بررسی و در صورت نیاز درمان به موقع قرار گیرد. اگر به شریک جنسی خود اطلاع ندهید، او در صورت ابتلا در معرض بیماری خطرناک‌تر قرار می‌گیرد و شما نیز ممکن است خود مجدداً آلوده شوید

درمان و پیشگیری بیماریهای منتقله جنسی درمان بر اساس تشخیص دقیق نوع بیماری توسط پزشک به شما پیشنهاد می‌گردد. بیماریهایی که توسط باکتری و انگل بوجود می‌آیند مانند: سوزاک، سفلیس، کلامیدیا و شپش عانه معمولاً با درمان آنتی‌بیوتیک و درمان مخصوص به راحتی درمان می‌شوند.
بیماریهایی که توسط ویروسها منتقل می‌شوند مانند: هپاتیت، ایدز و زگیل تناسلی قابل درمان کامل با دارو نیست و درمانهای موجود به کنترل بیماری کمک می‌کند و ممکن است موفقیت‌آمیز نباشند.
در صورتیکه تاکنون هیچ تماس جنسی نداشته‌اید، به هیچ عنوان در معرض ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی نیستید. با این وجود، بعضی از بیماریها مانند: ایدز و هپاتیت از طریق سوزن آلوده نیز قابل انتقال هستند.
اگرتنها یک شریک جنسی دارید که او نیز شریک جنسی دیگری ندارد و هیچیک قبلا نیز به این بیماریها مبتلا نشده اید، شما در معرض ابتلا به این بیماریها نیستید مشروط به اینکه رابطة جنسی مقعدی و یا دهانی نداشته باشید.
کسانی که شرکای جنسی متعدد دارند به خصوص زمانیکه از تاریخچة جنسی آنان مطلع نیستند بسیار در معرض ابتلا به این بیماریها هستند
در زیر ۷ توصیه‌ برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی پیشنهاد می‌شود:
۱) همیشه و به درستی از کاندوم مردانه استفاده نمایید. استفاده از کاندوم ۱۰۰% تضمین کننده عدم ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی نیست (بخصوص زمانیکه به درستی و همیشه استفاده نشوند) ولی خطر ابتلا به این بیماریها را بسیار کاهش می‌دهد.
۲) بعد از تماس جنسی، ناحیة خارجی تناسلی را با آب و صابون بشورید. شستن و دوش داخل واژن نه تنها کمکی به پیشگیری از بیماریهای منتقله جنسی و یا جلوگیری از بارداری نمی کند، بلکه با از بین بردن سدهای دفاعی طبیعی بدن، خطر این عفونتها و گسترش آن به مناطق بالاتر را اضافه می کند. پس منظور تنها شستشوی دستگاه تناسلی خارجی (مردانه، زنانه) است.
۳) بعد از تماس جنسی، ادرار کنید تا برخی از باکتریهای وارد شده خارج شوند.
۴) در حین قاعدگی، تماس جنسی نداشته باشید در این زمان مستعد انتقال عفونت هستید.
۵) از نزدیکی از راه مقعد اجتناب کنید. درون مقعد و رکتوم میکروبهای فراوانی وجود دارد که می‌تواند عامل بیماریهای منتقله جنسی در مرد و زن باشند. دهان، ناحیة تناسلی مرد و ناحیةتناسلی زن نبایستی با شیء و بخشی از بدن مانند آلت تناسلی مرد که در تماس با مقعد یا رکتوم بوده است تماس پیدا کند در غیر اینصورت خطر عفونت وجود دارد.
۶) از تمیز کردن واژن با دوش اجتناب کنید زیرا که بدینوسیله بسیاری از باکتریهای محافظتی را از بین می‌برید و خطر ابتلا به بیماریهای منتقله جنسی را افزایش می‌دهید.
۷) در هنگام تماس جنسی از چرب کننده‌ها استفاده نمایید و بدینوسیله خطر آسیب مخاطی را کاهش دهید. توجه داشته باشید که اگر از کاندوم استفاده می کنید از استفاده همزمان از چرب کننده های با پایه نفتی مانند وازلین و یا روغن بچه همراه کاندوم اجتناب کنید زیرا که این مواد باعث از بین بردن کاندوم می شوند و در نتیجه خطر حاملگی ناخواسته و انتقال بیماریهای منتقله جنسی وجود دارد. برای چرب کردن می بایستی از مواد با پایه آبی مانند ژل پزشکی استفاده نمایید
خلاصه
بیماریهای منتقله جنسی از بیماریهای عفونی شایع هستند که نه تنها عامل زخم و بوی تعفن و ترشحات از ناحیة تناسلی هستند بلکه می‌توانند عوارض خطرناک‌تر و جدی‌تری مانند عوارض عصبی، سرطان، نازایی و حتی مرگ را ایجاد نمایند.
پیشگیری از این بیماریها با رعایت نکات ساده و بهداشتی امکانپذیر است. خوشبختانه با پیشرفتهای پزشکی بسیاری از این بیماریها در حال حاضر قابل درمان هستند مشروط به اینکه به سرعت تشخیص داده شوند و درمان شوند. بدلیل آنکه برخی از این بیماریها ممکن است بدون علامت باشند، لازم است که افراد در معرض خطر دائماً از نظر ابتلا به این بیماریها تحت بررسی قرار گیرند

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#19 Posted: 7 Jun 2011 07:56

تب، تشنج، پاشویه و مصرف آنتی هیستامین در کودکان سرماخورده

در این بین کودکان نازنین به دلیل آسیب پذیری و ایمنی کمتر در برابر عوامل بیماریزا بیشتر به این بیماری دچار شده و خواه ناخواه خانواده را نیز افزون بر گرفتاری مراقبت از بیمار گرفتار بیماری می سازند.پس هر چه بیشتر درباره سرماخوردگی کودکان، راه های پیشگیری، مراقبتهای لازم و درمان آنها بدانیم بهتر است.
● سرماخوردگی یک بیماری ساده است
دکتر جواد آخوندیان فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان در این راستا می گوید: سرماخوردگی در کودکان یک بیماری ساده است، اما می تواند عوارض متعددی در پی داشته باشد.
وی معتقد است: سرماخوردگی به تنهایی نیازمند درمان نیست و دلیلی هم برای نگرانی وجود ندارد، زیرا با عطسه، سرفه، تب مختصر، آبریزش از بینی شروع می شود و چنانچه مراقبتهای لازم از کودک بیمار به عمل آید خود به خود بهبود می یابد. ولی چنانچه کودک تب بالا داشته باشد، دچار تشنج شود، طی سرماخوردگی ترشحات بینی اش غلیظ و چرکی شود، اختلال در هوشیاری و رفتار کودک مشاهده گردد، مقدار خوراک کودک کم و یا بی اشتها شود و یا تنفس او تند شود مراجعه به پزشک ضروری است.
دکتر آخوندیان معتقد است: تغییرات درجه هوا باعث شعله ور شدن ویروسها می شود و اغلب سرماخوردگی ها هم علت ویروسی دارد که با عطسه و سرفه و آبریزش از بینی بروز می کند.
به اعتقاد وی در این شرایط بیمار نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ندارد، مگر آنکه طی سرماخوردگی عفونت نیز اضافه شود که با نظر پزشک معالج نوع آنتی بیوتیک مشخص شده و تجویز می شود.
● از تشنج نترسید
این فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان می افزاید: مشکل تشنج بعد از تب ممکن است برای همه بچه ها پیش بیاید والدین نباید از تشنج بترسند، بلکه باید مراقب باشند، از این رو برای کودکان زیر یک سال که پیشینه تشنج دارند و احتمال تکرار تشنج در آنها بیشتر است باید اقدامهای پیشگیری انجام شود و به محض مشاهده تب بالای ۳۸ تا ۳۸/۵ درجه باید به کودک استامینوفن بدهند و یا او را پاشویه کنند.
مقدار مصرف قطره استامینوفن در بچه های یک تا دو ساله ۲۵ قطره هر ۴ ساعت یک بار و میزان مصرف شربت استامینوفن به ازای هر ۱۲ کیلو وزن بچه یک قاشق مرباخوری، هر ۴ ساعت یک بار است.بنابراین، برای بچه هایی که سابقه تشنج دارند و یا مستعد تشنج هستند باید موقع تب از دارو و پاشویه استفاده شود.درمان شامل: داروی ضد تب مثل استامینوفن و داروی ضد تشنج مثل دیازپام خوراکی است.دز مناسب دیازپام برای یک بچه ۱۰ کیلویی ۲ میلی گرم در هر ۸ ساعت است و به همین نسبت براساس وزن کودک دیازپام کمتر یا بیشتر می شود.
● پاشویه با چه آبی؟
دکتر آخوندیان پاشویه با آب سرد را مضر دانسته، تصریح می کند: پاشویه با آب ولرم و آبی که دمای معمولی دارد و فقط ۳ تا ۴ درجه کمتر از حرارت معمولی بدن است مناسب و مفید است، ولی با آب سرد ضرر دارد، چون ممکن است اختلاف درجه حرارت بدن با آب موجب اختلال در خونرسانی و باعث افت فشار خون و مشکلات دیگر در کودک شود و عوارضی به دنبال داشته باشد.وی در خصوص اضافه کردن الکل به آب پاشویه نیز می افزاید: اضافه کردن الکل به آب برای پاشویه هرگز توصیه نمی شود، زیرا احتمال بروز عوارض و مسمومیت دارد.
● آنتی هیستامین زیاد ممنوع
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مصرف آنتی هیستامین زیاد را هنگام سرماخوردگی توصیه نمی کند، زیرا اعتقاد دارد: مصرف زیاد آنتی هیستامین مانع خارج شدن ترشحات از طریق سرفه و بینی می شود و دفع ترشحات را کم می کند، در حالی که در سیر طبیعی بیماری و دفاع طبیعی بدن باید ترشحات از طریق بینی و سرفه دفع شود.
● درمان با مراقبت نه با دار
ودکتر آخوندیان معتقد است: مصرف دارو به درمان سرماخوردگی کمک نمی کند، بلکه مراقبت از بیمار سبب بهبود وی می شود.بر همین اساس؛ استراحت، مصرف مایعات فراوان، تغذیه مناسب، مصرف غذاهای مقوی و مغذی حاوی پروتئین، سبزیها و سوپ و آش را مفید می داند.
وی در خصوص پرهیز غذایی خاطرنشان می کند: معمولاً کودک مبتلا به سرماخوردگی نیاز به همه موادغذایی دارد و هیچ غذایی برایش منع نمی شود، مگر اینکه با خوردن بعضی غذاها مشکل تنفسی ایجاد شود که در این صورت توصیه می شود از غذاهای تند، ترش، انواع ادویه، سرخ کردنی ها و غذاهای محرک استفاده نشود.
● توصیه های مراقبتی
دکتر آخوندیان یادآور می شود: هنگام سرماخوردگی کودک، هوای منزل باید مرطوب شود و از بخور استفاده کنند، بینی بچه را تمیز نگه دارند و با شستشوی بینی با سرم فیزیولوژی یا قطره کلرور سدیم (هفت، هشت قطره داخل بینی کودک چکانده شود) ترشحات رفیق و دفع گردد.
در ضمن داروی ضد آسم برای کودکانی که مستعد آسم هستند برای پیشگیری از ناراحتی برونشی ها نیز ضروری است.
اگر کودک تشنج کرد او را به پهلو بخوابانند، خونسردی خود را حفظ کنند و یکی دو دقیقه صبر نمایند چون تشنج معمولاً طی یکی دو دقیقه برطرف خواهد شد، پس از آن می توانند از تنقیه دیازپام که به طور آماده موجود است و یا از آمپول دیازپام استفاده کنند. در این صورت می توانند آمپول را بشکنند و محتویات آن را داخل تنقیه بریزند.
● واکسن آنفلوانزا بزنند یا نه؟
فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان در خصوص تزریق واکسن آنفلوانزا برای کودکان می گوید: این واکسن برای کودکان به خصوص سن زیر ۵ سال ضرورت دارد، اما والدین باید بدانند که این واکسن کودک را در برابر آنفلوانزا مصون می سازد نه در برابر سرماخوردگی، بنابراین توصیه می شود برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا که برای کودکان خطرناک است اقدام به تزریق واکسن کنند، اما برای پیشگیری از سرماخوردگی با رعایت موازین بهداشتی و پرهیز از تماس با بیماران سرما خورده و عاری نگه داشتن محیط منزل از دود سیگار و غیره مراقب کودک خود باشند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#20 Posted: 7 Jun 2011 07:57

تب خال ویروسی

تب خال عبارت است از یک عفونت ویروسی مسری و شایع (ویروس هرپس سیمپلکس یا HSV-1 ). تب خال گاهی با زرد زخم اشتباه گرفته می شود.

در این بیماری ، معمولاً لب ها، لثه ها و ناحیه دهان ، ندرتاً قرنیه ، و گاهی ناحیه تناسلی گرفتار می شوند.
علایم شایع
پیدایش تاول های بسیار کوچک و دردناک معمولاً در اطراف دهان ، و گاهی روز ناحیه تناسلی . این تاول ها گروهی ظاهر می شوند و در اطراف هر کدام یک حلقه قرمز وجود دارد. داخل این تاول ها مایع وجود دارد اما پس از مدتی تاول ها خشک شده و ناپدید می شوند.
اگر چشم نیز دچار عفونت شود، علایمی چون درد و قرمزی چشم ، احساس این که در چشم چیزی وجود دارد، حساسیت به نور، و اشک ریزش بروز می کنند.
علل
عفونت با ویروس هرپس که به پوست تهاجم می کند و غالباً پیش از ایجاد عفونت فعال ، تا ماه ها یا سال ها در آنجا باقی می ماند. اغلب افراد پادتن هایی را بر علیه ویروس تولید می کنند که موجب کنترل ویروس می شوند مگر این که عوامل خطر وجود داشته باشند.
ویروس از طریق تماس فرد تماس فرد به فرد یا تماس با ترشحات بزاقی ، چشمی ، ادرار یا مدفوع انتقال می یابد. تاول ها و زخم های تب خال تا زمانی که بهبود نیافته باشند مسری هستند، چه در موقع اولین بروز تب خال و چه در شعله ور شدن های مجدد آن
عوامل افزایش دهنده خطر
در نوزادان : در کودکانی که اگزما دارند.
استرس فیزیکی یا عاطفی
وجود یک بیماری که مقاومت بدن را کاهش داده باشد، حتی سرماخوردگی ، ناراحتی خفیف گوارشی ، یا تب به هر علت
زیاد قرار گرفتن در معرض آفتاب
دوره خونریزی قاعدگی
مراجعه به دندانپزشکی که معمولاً دهان حین انجام کار بیش از حد معمول باز می شود.
مصرف داروهای سرکوب کنده ایمنی
پیشگیری
از تماس فیزیکی با افرادی که ضایعات فعال دارند خودداری کنید.
به هنگام تب خال ، برای جلوگیری از انتقال ویروس ، دستان خود را مرتب بشویید. با مالیدن روزانه داروی آسیکلوویر شاید بتوان جلوی بروز آن را گرفت .
عواقب مورد انتظار
بهبود خود به خودی در عرض چند روز تا یک هفته و گاهی بیشتر. عود تب خال امری معمول است . ویروس برای تمام عمر در بدن باقی می ماند اما معمولاً در حالت خفته قرار دارد. هم اکنون تحقیقات در زمینه تولید واکسن آن ادامه دارد.
عوارض احتمالی
اختلال دایمی بینایی ، در صورتی که عفونت چشمی هرپس درمان نشود.
عفونت شدید و گسترش در بیماران اگزمایی
ندرتاً مننژیت (عفونت یا التهاب پرده های مغز) یا آنسفالیت (عفونت یا التهاب خود مغز)
درمان

اصول کلی
ظاهر ضایعات پوستی معمولاً برای تشخیص کافی است ، اما در عین حال می توان مایع موجود در تاول را برای تأیید تشخیص مورد آزمایش قرار داد.
مایعات خنک بنوشید یا بستنی یخی بجوید تا ناراحتی کمتر شود.
در ۲۴ ساعت اول پس ظاهر شدن ضایعات پوستی ، یک تکه یخ را تا حدود یک ساعت روی محل قرار دهید. این کار ممکن است باعث تسریع بهبودی شود.
به هیچ وجه چشم دچار عفونت هرپسی را نمالید یا نخارانید.
برای پیشگیری از شعله ور شدن مجدد بیماری ، زمانی که قرار است مدت زیادی را در بیرون از خانه بگذارنید، روی لب های خود پماد اکسید روی یا کرم ضدآفتاب بمالید.
داروها
استامینوفن برای درد خفیف . از آسپیرین استفاده نکنید، به خصوص در کودکان و نوجوانان . مصرف آسپیرین در بعضی از بیماری های ویروسی می تواند موجب نشانگان رای شود که نوعی التهاب مغز است .
سعی نکنید چشم دچار عفونت با ویروس هرپس را خود درمانی کنید، به خصوص با پماد یا قطره کورتیزونی . ترکیبات کورتیزونی باعث رشد بیشتر ویروس هرپس در قرنیه می شوند.
امکان دارد داروی موضعی یا خوراکی ضدویروس ، و در مواردی که عفونت باکتریایی ثانویه ایجاد شده باشد، پماد آنتی بیوتیکی تجویز شود.
امکان دارد مصرف مداوم داروهای خوراکی برای پیشگیری از عود مکرر بیماری توصیه شود.
فعالیت
محدودیتی برای آن وجود ندارد. تنها باید از تماس نزدیک ، به خصوص بوسیدن خودداری شود تا موقعی که ضایعات کاملاً بهبود یابند.
از تماس با نوزادان یا بیمارانی که داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف می کنند خوداری کنید (استعداد ابتلای آنها به عفونت زیادتر است ).
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی شود.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر یکی از موارد زیر همراه با تب خال رخ دهد: علایم عفونت باکتریایی ثانویه ، مثل تب ، وجود چرک به جای مایع روشن در داخل تاول ها، سردرد، و درد عضلانی
ظاهر شدن ضایعاتی روی پوست ناحیه تناسلی ، شبیه آنچه در اطراف دهان زده است .
اگر دچارعلایم جدید و بدون توجیه . داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.

hi dr!

صفحه 2 از 111: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 108 109 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا