صفحه 29 از 111: « پیشین 1 ... 28 29 30 ... 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#281 Posted: 13 Jul 2011 14:53

سرطان خون (لوسمی) چیست؟

خون از مایع لزجی به نام پلاسما و یاخته های شناور آن که توسط مغز استخوان تولید می شود تشکیل شده است. مغز استخوان ماده ای نرم و اسفنجی شکل است که داخل استخوانها یافت می شود. این ماده حاوی یاخته ‌هایی است که یاخته‌ های مادر یا سلول پایه (Stem cell) نامیده می شود و وظیفه آنها تولید یاخته‌ های خونی است.

سه نوع یاخته‌ خونی وجود دارد :
گویچه ‌های سفید خون (گلبولهای سفید) که مسئول دفاع بدن در مقابل عوامل خارجی هستند

گویچه‌های قرمز خون (گلبولهای قرمز خون) که اکسیژن را به بافتها حمل کرده و فرآورده های زائد را از اندامها و بافتها جمع آوری می کنند
پلاکتها که وظیفه انعقاد خون و جلوگیری از خونریزی را بر عهده دارند سرطان خون (لوسمی) نوعی بیماری پیشرونده و بدخیم اعضای خون ساز بدن است که با تکثیر و تکامل ناقص گویچه‌های سفید خون و پیش سازهای آن در خون و مغز استخوان ایجاد می شود.
لوسمی یا لوکمی leukemia ریشه در زبان لاتین به معنای “خون سفید” دارد و فرآیند تکثیر، خونسازی و ایمنی طبیعی بدن را مختل می ‌کند. اجتماع این یاخته های سرطانی در خارج از مغز استخوان، موجب تشکیل توده هایی در اندامهای حیاتی بدن نظیر مغز و یا بزرگ شدن غده های لنفاوی، طحال، کبد و ناهنجاری عملکرد اندامهای حیاتی بدن می شوند. لوسمی شایع ترین سرطان اطفال در جهان است. ‎لوسمی براساس طیف، شدت و سرعت پیشرفت روند بیماری به دو دسته حاد (acute) و مزمن (chronic) تعریف می شود.

۱- لوسمی حاد، رشد سریع همراه با تعداد زیادی گویچه‌ های سفید نارس است و مدت فاصله زمانی بین شروع بیماری و گسترش دامنه آن بسیار کوتاه است.
۲- لوسمی مزمن، رشد آهسته همراه با تعداد بیشتری یاخته های سرطانی بالغ تر است و مدت زمان طولانی تا بروز علائم بالینی آن دارد. لوسمی نیز با توجه به نوع یاخته موجود در بافت مغز استخوان که دچار تراریختی و سرطان شده است تعریف می شود و اشکال مختلفی از این نوع سرطان وجود دارد که هر کدام نشانه ها و عوارض خاص خود را دارند. لوسمی بر اساس نوع گویچه سفید خون که دچار تراریختگی و سرطان شده به دو دسته تقسیم می شود:
i) لنفوئیدی (lymphocytic) یا لنفوبلاستی(lymphoblastic)
ii) میلوئیدی ( myelogenous ) با توجه به طبقه بندی فوق، شایع ترین اشکال لوسمی بر اساس سرعت پیشرفت روند بیماری و نوع گویچه سفید خون که دچار تراریختگی و سرطان شده به چهار گروه تقسیم می شود که عبارتند از:
۱- لوسمی لنفوئیدی یا لنفو بلاستی حاد: لوسمی لنفو بلاستی حاد بیماریی است که در آن تعداد بسیار زیادی از گویچه های سفید خون که مسئول دفاع بدن در مقابل عوامل خارجی هستند و “لنفوسیت” نامیده می شوند و هنوز به طور کامل تکامل نیافته اند دچار اختلال شده و بطور فزاینده ای در خون محیطی (blood peripheral) و مغز استخوان یافت می شوند. علاوه بر این، تجمع این یاخته ها در بافتهای لنفاوی باعث بزرگ شدن این اندامها می شود. ازدیاد لنفوسیتها نیر منجر به کاهش تعداد سایر یاخته‌های خونی مانند گویچه‌های قرمز و پلاکت ها شده و این عدم تعادل یاخته‌های خونی منجر به کم خونی، خونریزی و عدم انعقاد خون می شود. مدت فاصله زمانی بین شروع بیماری و گسترش دامنه آن بسیار سریع و کوتاه است. لوسمی لنفوبلاستی حاد، شایع ترین نوع لوسمی در اطفال است که اغلب در کودکان بین سنین ۲ تا ۶ سال تظاهر می کند. گروه سنی دیگری که در مقابل این بیماری بیش از بقیه آسیب پذیر هستند، افراد بالای ۷۵ سال را تشکیل می دهند.
۲- لوسمی میلوئیدی حاد: تراریختگی یاخته های “میلوئید” گویچه های سفید خون است که فرآیند تکثیر و خونسازی و ایمنی طبیعی بدن را مختل می ‌کند. این نوع سرطان دارای چندین زیرگونه و میانگین سن ابتلا به آن ۶۴ سال است. این نوع لوسمی در مقایسه با لوسمی لنفوسیتی حاد کمتر در کودکان دیده می شود اما کودکان مبتلا به سندرم دان (Down Syndrome) در سه سال ابتدایی زندگی استعداد بیشتری برای ابتلا به آن دارند.
۳- لوسمی لنفوئیدی مزمن: شایع ترین نوع لوسمی بزرگسالان است. طیف رشد و پیشرفت این نوع لوسمی بسیار کند و آهسته است و اغلب در افراد سالمند تظاهر می کند. میانگین سن بروز لوسمی لنفوئیدی مزمن ۶۰ سال است و ابتلا به آن در سنین پایین تر از ۳۰ سال بسیار غیر طبیعی و در کودکان بسیار نادر است. این نوع لوسمی در مردان بالای ۵۰ سال شایع تر است و اغلب به طور تصادفی و هنگام معاینات و آزمایش معمولی خون که افراد برای تشخیص بیماری های دیگر انجام می دهند، تشخیص داده می ‌شود.
۴- لوسمی میلوئیدی مزمن: این نوع لوسمی یک بیماری اکتسابی ناشی از یک نوع ناهنجاری در کروموزوم ۲۲ یاخته ‌های مغز استخوان است. لوسمی میلوئیدی مزمن در مردان بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سال شایع تر است و افرادی که تحت تشعشعات یونیزه و یا تماس با بنزین و مشتقات آن قرار داشته اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند.

علائم هشدار دهنده سرطان خون (لوسمی)

•احساس ناخوشی عمومی

•تظاهر لکه‌های دانه اناری زیرجلدی پوست (petechiae)

•لخته یا منعقد نشدن خون در پی ایجاد زخم یا بریدگی

•ضعف و خستگی مفرط

•عفونتهای مکرر و عود آنها

•دردهای استخوان و مفاصل

•تنگی نفس در اثر فعالیت

•تب و لرز و نشانه های شبه سرماخوردگی

•رنگ‌ پریدگی پیشرونده

•تورم و بزرگی حجم غده های لنفادی، طحال و کبد

•احساس سیری و بی‌اشتهائی

•کم خونی

•خواب‌آلودگی

•خونریزی مکرر بینی

•تورم و خونریزی لثه ‌ها

•ضعف و لاغری ممتد

علاوه بر نشانه های فوق ممکن است عوارضی در بیمار ظاهر شود که به اجتماع یاخته ها و سرایت سرطان به اندامهای دیگر بدن مربوط باشد. در چنین مواردی بیمار از سردرد، حالت تهوع و استفراغ، کاهش سطح هوشیاری، تشنج، دید مضاعف، فلج اعصاب مغز، عدم‌‏ حفظ تعادل، تورم در ناحیه گردن و صورت شکایت می کند.

سبب شناسی: سرطان زایی لوسمی

بیماری لوسمی یک فرآیند پویا است که توسط متغیرهای ناشناخته و مستقل متعددی موجب تغییرات مولکولی یاخته شده و منجر به تداخل در سیستم تکثیر یاخته های مغز استخوان می‌شود. عامل مستعد و پیشتاز در تظاهر لوسمی مانند هر سرطان دیگری به هم خوردن نظم تقسیم یاخته ‌ای است. تحقیقات آماری و بالینی روند بدخیمی بیماری لوسمی را به این عوامل ارتباط می دهند:

•جنس- لوسمی در مردان بیشتر تظاهر می کند

•سابقه قبلی ابتلا به برخی از بیماری های خونی و یا سابقه قبلی به سرطان

•عوامل ژنتیکی و استعداد میزبان: عوامل ژنتیکی از جمله نقایصی در کروموزوم‌ها و انتقال ژن معیوب

•تشعشع- افرادی که در معرض تابش اشعه های یونیزه و یا هسته ای و سرطانزا قرار گرفته اند

•اعتیاد به دخانیات

•آلاینده های موجود در هوای محیط زیست و محل کار- ( مواد یونیزه ، مواد صنعتی و شیمیایی سمی مانند بنزین ومشتقات آن)

•نارسایی مکانیسم ایمنی طبیعی بدن

•سن- در میان بزرگسالان، استعداد ابتلا به لوسمی با افزایش سن ارتباط مستقیم دارد. افراد بالای ۵۵ سال باید بیشتر مراقب علائم هشدار دهنده این بیماری باشند.

الگوهای غربالگری لوسمی

با توجه به وضیعت عمومی سلامت فرد، بررسی های تشخیص لوسمی ممکن است شامل:
۱- آزمایش خون: در شرایط طبیعی گویچه ‌های سفید بالغ در خون محیطی (peripheral) یافت می‌شوند ولی زمانی که گویچه‌های سفید نارس که باید در مغز استخوان باشند به مقدار زیادی وارد خون محیطی می ‌شوند عمدتا می تواند نشانه سرطان‌های خون (لوسمی) باشد. آزمایش خون و ‏ شمارش‌‏‎ و بررسی یاخته های شناور خون اولین گام‎ جهت ‎تشخیص‌‎ لوسمی‌ است.‏‎
۲- نمونه برداری یا بیوپسی (biopsy) مغز استخوان: بررسی میکروسکوپی از نمونه بافت سرطان بسیار مهم است زیرا مطمئن ترین روش برای تشخیص لوسمی و نوع آن به حساب می آید. نمونه برداری از مایع مغز نخاع و نمونه برداری از غدد لنفاوی نیز از روش های تشخیصی سرطان خون است.
۳- سازگاری بافتی (Tissue matching) : یاخته ها دارای انواع پروتئین های مختلف بر روی سطح خود هستند که از این پروتئین ها در آزمایش های ویژه خون برای تشخیص سازگاری بافتی استفاده می شود. موفقیت در پیوند مغز استخوان به تشابه و سازگاری مغز استخوان فرد دهنده با مغز استخوان فرد گیرنده بستگی دارد که از طریق این آزمایش سنجیده می شود.
۴- بررسی کروموزومی (cytogenic analysis): از دیگر اقدامات تشخیص ژنتیکی در افتراق انواع لوسمی است.
۵- عکسبرداری از قفسه سینه با تابش اشعه X – تشخیص طیف پراکندگی یاخته های مهاجم و غده های لنفاوی متورم در ناحیه قفسه سینه است.
۶- سی تی اسکن (Computerised tomography scan)- در این روش دستگاه سی تی اسکن با گرفتن تعدادی عکس توسط اشعه ایکس، تصویری سه بعدی از بدن را نشان می دهد و از این طریق پراکندگی سرطان به بخش های دیگر بدن مشخص می شود.
۷- پرتونگاری با استفاده از تشدید میدان مغناطیسی (MRI Scan) – این آزمایش مشابه سی تی اسکن است با این تفاوت که به جای تابش اشعه X از مغناطیس جهت عکسبرداری از اعضای بدن استفاده می شود. در این آزمایش بیمار به مدت ۳۰ دقیقه به طور ساکن درون اتاقک این دستگاه می ماند و تصاویر مقطعی از بدن او تهیه می شود.
۸- سونوگرافی (Ultrasound) در این شیوه از امواج صوتی جهت بررسی ساختار اندامها استفاده می شود.
۹- معاینات بالینی: بررسی وضعیت غدد لنفاوی، طحال، کبد و دیگر اعضای بدن است.

الگوهای درمان لوسمی

فرآیند درمان لوسمی برای هر شخص معین با شرایط بیماری وی مرتبط است و الگوهای درمان لوسمی بستگی به نوع لوسمی، وضعیت بیماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بیمار به نوع درمان دارد. علاوه بر الگوهای رایج برای درمان انواع سرطان همچون شیمی درمانی و اشعه درمانی، از جمله می توان به روش های درمانی زیر اشاره کرد:
- درمان بیولوژیکی یا ایمونولوژیک – که مشتمل بر بازسازی، تحریک،‌ هدایت و تقویت سیستم طبیعی دفاعی بدن بیمار است و با استفاده از آنتی‌ بادی و هدایت سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان صورت می گیرد.
- جراحی – راهیابی یاخته های مهاجم لوسمی به سایر اندامهای بدن اغلب موجب تورم و بزرگی حجم غده های لنفادی و طحال و کبد می شود. الگوی درمانی محل ضایعه طحال، برداشتن آن از طریق جراحی “اسپلینکتومی” (splenectomy) است.
- پیوند مغز استخوان و پیوند سلول های پایه ( Stem cell ) – جایگزینی مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم است تا بیمار بتواند مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی و یا پرتودرمانی را دریافت کند. شایع ترین اشکال پیوند مغز استخوان عبارتند از:

• پیوند “اتولوگ” (autologous) طی این نوع پیوند بیمار بافت پیوندی ( مغز استخوان ) خود را دریافت می کند. در این روش مغز استخوان بیمار را خارج و آن را در معرض داروهای ضد سرطان قرار می دهند تا یاخته های بدخیم کشته شوند. سپس محصول بدست آمده را منجمد و نگهداری می کنند.

•پیوند “سینژنئیک” Syngeneic – بیمار بافت پیوندی ( مغز استخوان ) را از عضو دیگر دو قلوی مشابه خود دریافت می کند. در این روش ابتدا بوسیله مقادیر زیادی از داروهای ضد سرطان همراه یا بدون پرتو درمانی،‌ تمام مغز استخوان موجود در بدن بیمار را از بین می برند.سپس از عضو دیگر دو قلوی مشابه که شباهت بافتی زیادی با بدن بیمار دارد، مغز استخوان سالمی را تهیه می کنند .

•پیوند “آلوژنئیک” allogeneic : بیمار بافت پیوندی را از فردی غیر از خود یا دو قلوی مشابه خود (مثل برادر، خواهر، و یا هر یک از والدین و یا فردی که هیچگونه نسبتی با بیمار ندارد) دریافت می کند. این فرد باید سازگاری بافتی نزدیک با بدن بیمار داشته باشد .

پس از تهیه بافت پیوندی از روش های فوق، به بیمار مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی همراه یا بدون پرتو درمانی می دهند تا باقیمانده مغز استخوان وی تخریب شود. در مرحله آخر مغز استخوان سالم را گرم کرده و بوسیله یک سوزن و از طریق سیاهرگ به بیمار تزریق می کنند تا جانشین مغز استخوان تخریب شده شود. پس از ورود بافت پیوندی به جریان خون، یاخته های پیوند زده شده به مغز استخوان هدایت شده و به تولید گویچه ‌های سفید خون، گویچه‌ های قرمز خون و پلاکتهای جدید می پردازند. ابتلاء به عفونت و خونریزی، تهوع، استفراغ، خستگی، بی اشتهایی، زخمهای دهانی، ریزش مو و واکنشهای پوستی از جمله عوارض جانبی پیوند مغز استخوان و پیوند سلول های پایه (Stem cell) است. امروزه با کاربردهای جدید الگوهای درمان پیوند مغز استخوان و درمان بیولوژیکی یا ایمونولوژیک و داروهای جدید ضد سرطان و پیشرفت های علم ژنتیک و ساختار های ژن های انسانی امیدهای تازه ای برای غلبه بر این بیماری بوجود آمده است.

BBC

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#282 Posted: 13 Jul 2011 14:53

اشنایی با سرطان سینه و عوامل خطر ابتلا به آن

سرطان سینه شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در زنان است. خطر بروز سرطان سینه در یک زن در طی کل دوران زندگی حدود ۸ درصد است.سرطان سینه دومین علت مرگ در زنان پس از سرطان ریه است.

خطر بروز با افزایش سن افزایش می‌یابد به طوری که در سنین کمتر از ۳۰ سالگی احتمال آن یک درصد است در حالی که در ۸۰ سالگی به حدود ۱۰ درصد می‌رسد.

در بررسی‌ای که در آمریکا انجام شد متوجه شدند که زنان آسیایی کمتر از دیگر نژادها به سرطان سینه مبتلا می‌شوند.

اما تحقیقات دیگری نشان داد که آسیایی‌ها همزمان با بومی شدن در آمریکا خطر سرطان در آنها افزایش می‌یابد. این بدان معناست که خطر سرطان می‌تواند با شرایط زیست محیطی و یا تغذیه‌ای ناشی از محل زندگی افراد تغییر کند.

خطر بروز سرطان سینه با علل و عوامل متفاوتی مرتبط است. زنانی که اولین بارداری آنها پس از ۳۵ سالگی است و یا هرگز باردار نشده‌اند، زنانی که سن شروع قاعدگی در آنها پایین و یا سن یائسگی در آنها بالاست در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

حدود ۱۰ درصد از سرطان‌ها منشاء ژنتیکی داشته و به ارث می‌رسند، در حالی که در مابقی موارد تغییر در ساختار ژنتیکی به صورت تک‌گیر در فرد رخ داده و موروثی نمی‌شود. زنانی که زمینه ارثی در سرطانشان نهفته است، سن ابتلای پایین‌تری داشته و در معرض ابتلا به دیگر سرطان‌ها همچون سرطان تخمدان نیز هستند.

علاوه بر علل نامبرده علل دیگری هم فرد را مستعد ابتلا به سرطان سینه می‌کند.

سیگار کشیدن، مصرف روزانه الکل، تماس با تشعشعات رادیواکتیو، برخورد با اشعه همچون ماموگرافی و جایگزینی هورمونی همچون مصرف استروژن در زنان است.

این سرطان مخصوص زنان نبوده و می‌تواند در مردان نیز رخ بدهد. وجود سرطان سینه در مردان خود عامل خطری برای بروز آن در زنان و بستگان نزدیک فرد مبتلاست.

در مقاله‌ای در مجله تحقیقات سرطان سینه که بر روی زنان سوئدی انجام شده بود، دیده شد که افراد با هیکل و جثه درشت‌تر در ۷ سالگی با خطر کمتری برای بروز سرطان سینه در سنین پس از یائسگی همراه هستند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان می‌داد که وزن بالا در موقع تولد و وجود چاقی در زنان بالغ با خطر بیشتری برای بروز سرطان همراه است.

در مقاله‌ای که در مجله بنیاد بین‌المللی سرطان توسط محققان کانادایی ارائه شده بود نشان می‌داد مدل‌های ارائه شده جهت تعیین میزان خطر بروز سرطان سینه کارایی چندانی ندارند. این مدل‌ها براساس عوامل خطر بنیاد شده‌اند در حالی‌ که بخش عمده و اصلی سرطان‌های سینه در فقدان عوامل خطر بروز می‌کنند. اغلب این مدل‌ها عوامل خطر غیرارثی را نیز برآورد نمی‌کنند.

بسیاری از صاحبنظران معتقد به انجام ماموگرافی پس از ۴۰ سالگی برای تمام زنان و برای افراد با زمینه ژنتیکی مثبت پس از ۲۵ سالگی هستند.

یکی از روش‌های موثر و ضروری برای تمامی زنان استفاده از معاینه مرتب توسط خود فرد و معاینه سالانه توسط پزشک متخصص زنان است. نکته جالب این است که ۱۰ درصد از توده‌هایی که توسط پزشک کشف می‌شود در ماموگرافی دیده نمی‌شود.

دکتر بهروز هاشمی
متخصص طب اورژانس

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#283 Posted: 13 Jul 2011 14:54

آشنایی با گرمازدگی و راهای پیشگیری و درمان آن

با افزایش بی سابقه دمای هوا در کشور طی روزهای گذشته میزان بروز گرمازدگی افزایش یافته است و با توجه به اینکه گرمازدگی یک فوریت پزشکی محسوب می شود ، شناسایی راهکارهای ساده و ابتدایی برای مقابله با این مشکل الزامی است.

بدن انسان به طور عادی ، دارای سازوکار تنظیم دماست و بر هم خوردن تعادل این سازوکار به نحوی که درجه حرارت بدن به طور غیر عادی بالا رود را گرمازدگی می نامند.

فرد گرمازده اغلب خسته و گیج می شود و ممکن است به برخی علائم مانند اختلال هوشیاری ، افزایش دمای بدن حتی تا ۴۱ درجه و در شرایط حاد قطع تعریق ، سردرد ، گرفتگی عضلات، پوست خشک و داغ ، تهوع یا استفراغ ، ، تشنج ، اختلالات ریتم قلب که می تواند باعث سنکوپ شود ، اختلال تکلم و گاه هزیان ، رنگ پریدگی و افت فشار خون ، نبض ضعیف و کاهش حجم ادرار دچار شود.

آسیب های حاصل از گرما به تناسب شدت آن به سه گروه تقسیم می شوند که شامل گرمازدگی خفیف، گرمازدگی متوسط و گرمازدگی شدید است.

۱- گرمازدگی خفیف :
این حالت وقتی پیش می آید که فردی به مدت طولانی در معرض حرارتی به نسبت بالا قرار گیرد.
علایم آن اغلب به صورت گرفتگی عضلانی، خستگی مفرط و گاهی سرگیجه و غش است .
کمک های اولیه :
۱- مصدوم را به محل خنکی منتقل سازید.
۲- به مصدوم محلول ORS یا محلول آب و نمک و شکر (۱ قاشق چایخوری نمک با ۸ قاشق چایخوری شکر در یک لیتر آب) بدهید.
۳- عضلات گرفته گرمازده را ماساژ دهید.
۴- هوله مرطوب روی پیشانی و عضلات گرفتار مصدوم قرار دهید.
۵- اگر علایم بهبود نیافت یا وخیم تر شد مصدوم را به مرکز درمانی منتقل کنید.
۶- بیمار باید استراحت نماید و در صورت لزوم از پنکه برای خنک کردن او استفاده شود.

۲- گرمازدگی متوسط :
این حالت به علت قرار گرفتن فرد در معرض گرمای زیاد و فعالیت بدنی شدید در محیط، مثل: ملاحان، کشاورزان، آتش نشان ها، پیش می آید.
علایم به صورت: سرگیجه و عدم هوشیاری است و به دنبال آن پوست رنگ پریده می شود.
سایر علایم به صورت تنفس سریع و سطحی، نبض ضعیف، ضعف و تعریق بدن می باشد.
کمک های اولیه
۱- باید وی را به مکانی خنک مثل زیرسایه بان یا اتاق برده ، لباس های وی را از بدن خارج نمود .
۲- مصدوم را وادار به دراز کشیدن کرده و پاهای او را بالا آورید .
۳- به وسیله پارچه مرطوب و باد زدن و یا هر وسیله دیگر مصدوم را خنک کنید .
از روش های متداول برای خنک کردن فرد گرمازده استفاده از یک ملحفه نازک مرطوب است بهتر است ابتدا ملحفه را خیس کرده و روی بدن وی کشیده و هر چند دقیقه یکبار ملحفه را مرطوب کرده و یا تکان دادن ملحفه مرطوب موجب پائین آمدن دمای بیمار شوید تا بتدریج بدن فرد گرما زده خنک شود .
۴- به مصدوم محلول ORS یا محلول آب و نمک و شکر بدهید. ( مشروط بر اینکه هوشیار بوده و استفراغ نکند)
۵- به هنگام ضرورت باید از کپسول اکسیژن استفاده نمود و در نبود اکسیژن ، اگر لازم شد به مریض تنفس مصنوعی بدهید .
۶- همواره در این مواقع که با فرد گرما زده روبرو هستید توجه داشته باشید که استفاده از داروهای تب بر در اینگونه موارد هیچگونه اثری نمی گذارد چرا که در این افراد سیستم تنظیم مرکزی دما مشکلی ندارد و در واقع بالا بودن دمای بدن ناشی از محیط است.
۷- و پس از انجام اقدامات اولیه میبایست در صورت عدم بهبودی فرد گرمازده او را سریعا به مرکز درمانی منتقل سازید

۳- گرمازدگی شدید :
این حالت بسیار خطرناک است بیشتر در روزهای گرم و مرطوب اتفاق می افتد .
علایم :
قیافه گرمازده، تب دار بوده، پوست گرم و خشک و تنفس سطحی و نبض ضعیف می شود . درجه حرارت بدن مصدوم افزایش یافته، کاهش هوشیاری و احتمالا اغما و تشنج نیز جزو سایر علایم است. اقدامات اولیه :
۱- همه لباس های مصدوم را درآورده و او را در حوله یا پارچه مرطوب قرار دهید .
می توان مصدوم را داخل وان یا لگن آب سرد قرار داد .(مواظب باشید مصدوم غرق نشود) در مواقع حاد با تجویز و نظارت پزشک می توان از قرار دادن کیسه های یخ در کشاله ران زیر بغل زانو مچ دست و پا نیز استفاده کرد.
۲- اگر مریض در شوک است شوک را درمان کنید.
۳- در صورت داشتن امکانات استحمام توجه کنید که استحمام با آب سرد ممکن است سبب شوک و مرگ بیمارشود ، لذا بهتر است با آبی که ۲ تا ۳ درجه خنک تر از دمای بدن بیمار باشد بیمار را خنک کرد تا وقتی که دمای بدن او به ۳۹ درجه سانتیگراد برسد به این نکته توجه داشته باشید که از گذاشتن بیمار در وان یخ بدون دستور مستقیم پزشک خودداری کنید !
۴- در این مواقع باید به بیمار مایعات خنک خورانده شود تا دمای بدن وی به حدود دمای طبیعی برسد .
توجه داشته باشید تا پائین آمدن دمای بدن ، مرطوب کردن ملحفه و بدن را می باید ادامه داده و پس از انجام کمک های اولیه حتما باید فرد مصدوم را به مرکز فوریت های پزشکی رساند .

برای پیشگیری از گرمازدگی به ویژه در افراد مستعد مانند کودکان ، سالمندان و افراد چاق باید به نکاتی توجه کرد که می توان به موارد زیر اشاره کرد.

پوشش افراد در گرمازدگی آنان بسیار تاثیرگذار است .
استفاده از لباس های زنگ روشن و به ویژه پنبه ای می تواند در حفاظت از جان شما موثر باشد .

از پوشیدن لباس های تنگ و یا دارای الیاف مصنوعی جدا خوداری و سعی کنید تا می توانید از پوشیدن لباس های تیره خوداری کنید.

از پوشیدن لباس های ضخیم و غیرقابل نفود در فصل گرما که مانع تبخیر عرق و دفع گرما می شود جدا خودداری نمائید.

نوشیدن را هرگز فراموش نکنید و در زمان فعالیت شدید بدنی به قدر کافی مایعات بنوشید .

باید توجه کرد که اگر مجبور به فعالیت سنگین در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب به مدت طولانی هستید باید دارای برنامه پیشگیری از گرمازدگی باشید.

توجه داشته باشید در کارهایی که افراد در معرض گرمای مستقیم و یا تابش نور آفتاب قرار دارند همچون ، کارگاه های ساختمانی و یا فعالیت های ورزشی گروهی ، گرمازده شدن یکی از افراد به معنای هشدار جدی به دیگران است.

داروهایی که فرد را مستعد گرمازدگی می کند باید با نظر پزشک معالج با داروهای دیگری جایگزین شود یا به طور مناسب از آن ها استفاده شود .

بهترین نوشیدنی بی گمان آب است و بهتر است همواره قبل از احساس تشنگی آب نوشید .

توجه داشته باشید برای افرادی که دارای فعالیت های سنگین بدنی هستند توصیه می شود که در برنامه غذایی خود از نمک و شکر و لیموی تازه به طور متناوب استفاده کنند.

منتظر تشنگی نباشید به یاد داشته باشید انسان زمانی احساس تشنگی می کند که آب بدنش کم شده باشد.

از پوشیدن لباس زیاد به خصوص لباس تنگ و ورزش شدید در هوای گرم و مرطوب خودداری کنید.

تا حد امکان سعی کنید بین ساعات ۱۰صبح تا سه بعدازظهر بیرون نروید و در مکان های سرپوشیده بسر ببرید و فعالیت های بدنی شدید را به ساعات صبح و بعداز ظهر محدود کنید.

در هوای گرم تابستان از مایعات و آب میوه زیاد استفاده کنید و از مصرف قهوه ، چای و انواع نوشابه خودداری کنید زیرا این مواد باعث از بین رفتن بیشتر آب بدن می شوند.

استفاده از سبزی ها و میوه ها را درتابستان به جای غذاهای پرچرب و دیر هضم یا دارای پروتئین بالا در برنامه غذایی خود قرار دهید مصرف میوه ها و سبزی های سرشار از پتاسیم کمک می کند تا بدنتان خودش را با گرما تطبیق دهد.

تا حد امکان از کلاه و یا چتر استفاده کنید .

با نوشیدن خاکشیر یخ زده با شربت آبلیمو خود را در قبال گرمازدگی محافظت کنید زیرا خاکشیر دارای ماده ای ضد میکروبی است که در هوای سرد؛ پایدار و فعال می شود خاکشیر باید به شکل یخ زده یا همراه با خرده یخ مصرف شود ؛ در غیر این صورت اسهال آور است

باتوجه به گرمی و آلودگی هوا؛ مصرف آب لیمو نیز به علت داشتن ویتامین C که خاصیت ضدعفونی کننده دارد؛ توصیه می شود و بهتر است هر دو روز یک بار یک لیمو با آب مصرف کنید.

بیمار گرمازده ای که به درد و گرفتگی عضلانی دچار است پوستش خنک و مرطوب و فشارخونش پایین می آید درمان وی ماساژ نیست بلکه دادن آب و نمک به وی مهم است چرا که گرفتگی عضلانی بیشتر در عضلات بازو؛ ران و شکم به خاطر خروج بیش از حد نمک در حین تعریق شدید یا کاهش جذب نمک به وجود می آید.

شخص گرمازده را به یک اتاق خنک ببرید ؛ وی را وادار کنید تا دراز بکشد ؛ پاهایش را بالا و سرش را پایین بیاورد تا جریان خون کافی به مغزش برسد و به بیمار هر ۱۵ دقیقه یک بار در چهار نوبت نصف لیوان آب و نمک بدهید و اگر بیمار استفراغ کرد؛ سریع وی را به بیمارستان برسانید تا سرم تجویز شود.

افرادی را که در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری های ناشی از گرما قرار دارند از جمله کودکان ؛ شهروندان مسن و افرادی که از نظر ذهنی و فیزیکی بیمار هستند ( به ویژه آن هایی که چاق هستند؛ بیماری قلبی دارند و یا به فشار خون بالا مبتلا هستند) مراقبت بیشتری داشته باشید.

مردان بیش از زنان مستعد ابتلای به گرمازدگی هستند علت این امر عرق کردن بیشتر مردان و همچنین از دست دادن سریع تر آب بدن در مقایسه با زنان است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#284 Posted: 13 Jul 2011 14:54

علت اصلی ایجاد قوز در میانسالی، پوکی استخوان است

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه علت اصلی ایجاد قوز در میانسالی پوکی استخوان است گفت: در سنین میانسالی، استخوان ستون فقرات کمبودهای ناشی از ویتامین دی و کلسیم را با انحراف ستون فقرات وعارضه ای بنام قوز یا گوژپشتی نمایان می کند.

به گزارش ایرنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دکتر انوشه حقیقی افزود: بر اساس تحقیقات به عمل آمده علت اصلی پیدایش قوز در میانسالی، پوکی استخوان است و افراد با پیدایش این عارضه باید سریعا”به کلینیک های سنجش تراکم استخوان مراجعه کرده وبا ارزیابی نتایج آزمایش توسط متخصصین روماتولوژی و بکارگیری توصیه های متخصصین درسالهای آتی زندگی از عوارض این بیماری مصون بمانند.
وی اظهار داشت : در زنان به دلیل مسائل بارداری و زایمان که مقداری از کلسیم بدنشان به جنین انتقال می یابد، بیشتر شاهد عارضه پوکی استخوان هستیم.
حقیقی، زنان ومردان بالای ۶۵ سال، زنانی که زودتر از سن ۴۵ سال یائسه شده اند، افراد با اختلالات هورمونی، سیگاریها، افراد با بیماری های روماتیسمی مفصلی که بیش ازسه ماه از کورتون استفاده می کنند و افراد با بیماری های زمینه ای را از دیگر گروههای درمعرض خطر ابتلا به پوکی استخوان دانست.
وی گفت: ازآنجا که پوکی استخوان بیماری شایع قرن نام گرفته ، افراد مستعد باید قبل از وقوع شکستگی ها به درمان این بیماری بپردازند، زیرا بعد از آن، فرد حتی با صرف هزینه های بالای درمان وارجاع به کاردرمانگرها هیچ گاه کیفیت زندگی قبلی را تجربه نخواهد کرد.
این پزشک فوق تخصص روماتولوژی در ادامه و با بررسی آمارهای صورت گرفته در مراکز تخصصی روماتولوژی گفت: اکثر شکستگی ها در ناحیه گردن، ران و ستون فقرات بوجود می آید .
وی در خصوص شکستگی های ناحیه گردن وستون فقرات اذعان داشت: در صورت شکستگی در این نواحی، فرد مصدوم حتی در صورت اختصاص هزینه های بالای درمان، هیچگاه زندگی سالم را تجربه نخواهد کرد.
حقیقی با تأکید بر پیشگیری بیماری پوکی استخوان قبل از وقوع شکستگی ها گفت:سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) شایع ترین بیماری های استخوانی مفصلی جهان را پوکی استخوان، کمردرد وآرتروز و سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ را زمان پیشگیری از این بیماری ها وعوارض جبران ناپذیر آنها اعلام کرده است.

وی در پایان از همگان خواست با انجام ورزش و فعالیت های بدنی مناسب، مصرف میوه، سبزیجات، شیر و لبنیات کم چرب و سایر فراورده های حاوی کلسیم و همچنین دوری از استعمال دخانیات در حفظ و سلامت استخوانها به عنوان اهرم نگاهدارنده شکل بدن، کوشا باشند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#285 Posted: 13 Jul 2011 14:55

کمک به پیشگیری از کم‌خونی

کم‌خونی هنگامی رخ می‌دهد که تعداد سلول‌های سرخ بیش از حد کم شده یا این که مقدار پروتئین هموگلوبین که حامل اکسیژن است در این سلول‌ها کم می‌شود
این امر به این معنا ست که خون شما به مقدار اکسیژن به همه بخش‌های بدن منتقل نمی‌کند. برخی از انواع کم‌خونی قابل‌پیشگیری هستند؛ این توصیه‌ها می‌تواند به شما در پیشگیری از کمخونی کمک کند:

• به مقدار کافی غذاهای غنی از آهن مانند سبزیجات برگ‌دار و سبزرنگ، گوشت قرمز لخم، عدس، لوبیا و سایر غلات و نان‌های غنی‌شده از آهن بخورید.
• غذاها و نوشیدنی‌های غنی از ویتامین C بخورید.
• از نوشیدن چای یا قهوه به همراه غذا خودداری کنید، زیرا این نوشیدنی‌ها بر جذب آهن اثر می‌گذارند.
• به مقدار کافی ویتامین B12 و اسید فولیک با رژیم غذایی‌‌تان دریافت کنید

hamshahrionline

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#286 Posted: 13 Jul 2011 14:57

وقفه خواب تنفسی در کودکان

انسداد تنفسی به هنگام خواب، در بزرگسالان شایع است و ممکن است منجر به افزایش فشار خون، حملات قلبی، سکته و حتی مرگ زودهنگام شود.
این اختلال ممکن است عوارض دیگری نیز داشته باشد از جمله خواب آلودگی روزانه، عدم‌کارایی لازم در انجام وظایف روزانه و افزایش احتمال تصادفات رانندگی.اختلالات تنفسی خواب در کودکان (از نوزادی تا بلوغ) نیز ممکن است دیده شود اما علل، پیامدها و درمان آن با انسداد تنفسی بزرگسالان ممکن است متفاوت باشد.دکتر محمدحسن عامری، متخصص گوش ،حلق و بینی و جراحی سروگردن و جراحی پلاستیک بینی و زیبایی صورت در مورد بروز این اختلال در کودکان در این گفت‌وگو بیشتر توضیح می‌دهد. او معتقد است ۱۰درصد کودکان مبتلا به عارضه وقفه خواب تنفسی هستند.

•آقای دکتر اصلا علامت اصلی آپنه خواب انسدادی در اطفال چیست؟
خرخر شبانه، علامت اصلی انسداد تنفسی در کودکان است.

•این خرخر هر شب و صرف‌نظر از اینکه سر کودک چگونه باشد، وجود دارد؟
بله، البته هر چند وقت یک‌بار کودک برای لحظاتی نفس نمی‌کشد و خرخر او قطع‌ می‌شود اما بعد از چند لحظه با یک دم عمیقِ صدادار مجدا تنفس و خرخر او از سر گرفته می‌شود.

•خود کودک در این هنگام چه احساسی دارد؟
ببینید، وقتی که یک فرد، جوان، پیر یا کودک، به هنگام خواب دچار وقفه تنفسی می‌شود، بدن وی حالت «خفگی» را تجربه می‌کند. ضربان قلب کم می‌شود، سیستم خودکار عصبی تحریک می‌شود، فشار خون بالا می‌رود، مغز هوشیار می‌شود و نهایتا فرد از خواب بیدار می‌شود. در بعضی موارد سیستم عروقی کودک می‌تواند تغییرات فشار خون و ضربان قلب را تحمل کند اما مغز کودک نمی‌تواند قطع مکرر خواب را تحمل کند و در نتیجه کودک خوب وزن نمی‌گیرد و خوب رشد نمی‌کند.

•و اگر این اختلال درمان نشود؟
خب اگر کودک اتاق مستقلی نداشته باشد طبیعی است که خرخر وی مانع خوابیدن بقیه افراد خانواده هم خواهد بود.

همچنین وقتی خواب شبانه کودک، خوب و کافی نباشد باعث خواب آلودگی روزانه می‌شود. این کودک انرژی لازم برای فعالیت‌های فیزیکی دوران کودکی را ندارد. برای همین افت تحصیلی و نجوشیدن با سایر هم‌کلاسی‌ها می‌تواند از علائم آن باشد. چنین کودکانی به جای بازی و تفریح معمولاً ترجیح می‌دهند که در جلوی تلویزیون دراز کشیده و استراحت کنند. در نتیجه این کودکان در آموختن ارتباطات اجتماعی با مشکل مواجه می‌شوند.

•وقفه تنفسی به هنگام خواب باعث افزایش ادرار شبانه می‌شود. اینطور نیست؟
بله، علاوه بر این به‌طور نرمال هورمون رشد در شب ترشح می‌شود. در مبتلایان به وقفه تنفسی، ممکن است ترشح هورمون به دفعات قطع شود و منجر به رشد و تکامل آهسته‌تری شود.

•اختلال عدم‌تمرکز یا بیش‌فعالی نیز در این کودکان دیده می‌شود؟
دقیقا، تحقیقات نشان می‌دهد که وقفه تنفسی به هنگام خواب یک فاکتور دخیل در اختلال عدم‌تمرکز بیش فعالی است.

• آقای دکتر به نحوه تشخیص این اختلال هم اشاره می‌کنید؟
تشخیص این اختلال اول از همه توسط والدین و با مشاهده خرخر کودک صورت می‌گیرد. امـا وقتی بیمار نزد پزشک برده می‌شود، پزشک با واکاوی خود می‌تواند بعضی از عوارض اجتماعی مثل علائم محرومیت از خواب، افت تحصیلی و شب‌ادراری را در کودک بیابد.

اما این را هم بگویم کودکی که خرخر می‌کند باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی ویزیت شود. اگر علائم زیاد باشد و لوزه‌ها بزرگ باشند، متخصص توصیه خواهد کرد که لوزه‌های کامی و لوزه سوم برداشته شوند. برعکس، اگر علائم خفیف است و وضعیت تحصیلی کودک خوب است و لوزه‌ها کوچک هستند، نیازی به جراحی نخواهد بود و بیمار تحت درمان دارویی
قرار خواهد گرفت.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#287 Posted: 13 Jul 2011 14:58

با سرطان پوست آشنا شویم

سرطان پوست به سه شکل ممکن است اتفاق افتد. این ۳ حالت به ترتیب افزایش خطر از قرار زیر می باشند:

· کارسینوم سلول بازال(اپیتلیوما)

· کارسینوم سلول سنگفرشی

· ملانوم

کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی شایعترین اشکال بروز سرطان پوست می باشند. این دو شکل از سرطان پوست را با هم بعنوان سرطان پوست غیر ملانومی نیز ذکر می کنند. ملانوم عموماً جدی ترین شکل از سرطان پوست می باشد زیرا تمایل به گسترش(متاستاز) سریع به بقیه ی بافتهای بدن را دارد.

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال چیست؟

کارسینوم سلول بازال شایعترین شکل سرطان پوست می باشد و بیش از ۹۰ درصد از موارد سرطان پوست در آمریکا را شامل می گردد. این نوع سرطان تقریباً هیچگاه به دیگر بافتهای بدن گسترش پیدا نمی کند. با این حال ممکن است رشد کند و به بافت اطراف تهاجم پیدا کند.

عوامل خطر ایجاد سرطان سلول بازال چیست؟

پوست روشن و تابش آفتاب دو عامل خطر مهم برای ایجاد کارسینوم سلول بازال می باشند. با این وجود حدود ۲۰ درصد از این سرطانها در مناطقی از بدن همچون سینه ، پشت ، بازوها ، پاها و پوست سر اتفاق می افتند که در معرض تابش آفتاب قرار ندارند. صورت شایعترین ناحیه برای پیدایش ضایعات کارسینوم سلول بازال است. تضعیف سیستم ایمنی بوسیله ی بیماری یا داروها نیز می تواند فرد را به ایجاد کارسینوم سلول بازال مستعد کند. بر اساس گزارشات انستیتوی ملی سلامت ایالات متحده ، تابش اشعه ی ماورای بنفش(UV) ناشی از نور خورشید علت عمده سرطان پوست است. منابع مصنوعی ایجادکننده ی نور ماورای بنفش مثل لامپ های خورشیدی و دستگاه های های برنزه کننده نیز می توانند ایجاد سرطان پوست کنند. خطر ایجاد سرطان پوست به ناحیه ای که افراد زندگی می کنند، نیز بستگی دارد. افرادی که در نواحی با میزان بالای تابش UV زندگی می کنند، بیشتر در معرض خطر سرطان پوست قرار دارند. به عنوان مثال در ایالات متحده ، در تگزاس میزان سرطان پوست بیش از مینسوتا که نور آفتاب ضعیف تر است، می باشد. در دنیا سرطان پوست در آفریقای جنوبی و استرالیا که مناطقی با میزان بالای تابش اشعه ی ماورای بنفش هستند ، بیشترین میزان را دارد. بعلاوه سرطان پوست با میزان اشعه ی ماورای بنفشی که افراد در طول عمر دریافت کرده اند، نیز ارتباط دارد. بیشتر سرطانهای پوست بعد از سن ۵۰ سالگی بروز می کنند، اما اثرات تخریب کننده ی آفتاب بر پوست در سالهای اولیه ی زندگی آغاز می گردد. بنابراین، برای پیشگیری از بروز سرطان در سالهای بعد ، باید محافظت از پوست از سنین کودکی شروع شود.

شکل ظاهری کارسینوم سلول بازال چگونه است؟

کارسینوم سلول بازال معمولاً بصورت یک برجستگی کوچک گنبدی که اغلب با عروق کوچکی بنام تلانژکتازی پوشیده شده است،خود را نشان می دهد. این نقطه ی برجسته اغلب حالت براق و شفاف دارد که گاهی به عنوان pearly از آن یاد می شود. اغلب دشوار خواهد بود که بدون نمونه برداری(بیوپسی) یک خال گوشتی خوش خیم را از کارسینوم سلول بازال افتراق داد. بعضی از کارسینوم های سلول بازال به علت داشتن رنگدانه ی ملانین در خود بجای براق بودن ، تیره تر بنظر می رسند. کارسینوم سلول بازال به آهستگی رشد می کند و برای رسیدن به اندازه ی نسبتاً قابل ملاحظه، ماهها و حتی سالها زمان لازم دارد. هر چند گسترش به بقیه ی بافتهای بدن در کارسینوم سلول بازال نادر است ، ولی اگر نزدیک به اندامهایی چون چشم، گوش و بینی باشد ، می تواند به آنها آسیب بزند و یا آنها را بدشکل سازد.

چگونه کارسینوم سلول بازال تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص مناسب، پزشکان معمولاً تمام یا قسمتی از محل ضایعه را با بیوپسی برمی دارند. اینکار معمولاً با تزریق ماده ی بیحسی و برداشتن نمونه از طریق تراشیدن یک تکه از پوست انجام می شود. از این روش به shaving biopsy یاد می شود.پوستی که با این روش برداشته می شود زیر میکروسکپ از نظر سرطانی بودن بررسی می گردد.

چگونه کارسینوم سلول بازال درمان می شود؟

روش های بسیاری برای درمان موفقیت آمیز کارسینوم سلول بازال با شانس خوب بهبودی ۹۰ درصد و بالاتر وجود دارد. هدف پزشکان برداشتن یا تخریب کامل سرطان با حداقل اسکار(زخم) بعد از عمل است. برای برنامه ریزی مناسب درمانی برای هر بیمار پزشکان مواردی همچون محل ضایعه ، اندازه ی آن ،شانس ایجاد اسکار، سن ، سلامت عمومی و تاریخچه ی پزشکی بیمار را در نظر می گیرند.

روشهای مورد استفاده برای درمان کارسینوم سلول بازال

· کورتاژ(تراشیدن) و Desiccation : متخصصین پوست اغلب این روش را که درآوردن کارسینوم سلول بازال با یک وسیله ی قاشقی شکل به نام کورت است ، ترجیح می دهند. Desiccation استفاده از جریان الکتریکی برای کنترل خونریزی و ازبین بردن سلول های باقیمانده ی سرطانی است. پوست بدون بخیه زدن ترمیم می شود. این تکنیک بیشتر مناسب سرطانهای کوچک در نقاط کم خطر مثل تنه و اندامها است.

· برداشتن به شیوه ی جراحی: در این روش تومور بوسیله ی جراحی برداشته و محل بخیه می گردد.

· درمان بوسیله ی رادیاسیون(اشعه درمانی): پزشکان اغلب از این شیوه برای سرطانهایی استفاده می کنند که درمان به شیوه ی جراحی در آن نواحی مشکل است. برای حصول یک نتیجه ی خوب از نظر زیبایی عموماً به جلسات متعدد درمانی حتی ۲۵ تا ۳۰ جلسه نیاز است.

· Cryosurgery : بعضی از پزشکان که آموزش لازم برای استفاده از این روش را دیده اند، از طریق منجمد کردن سلولهای سرطانی به نتایج خوبی دست می یابند.

· جراحی میکروسکپی موهز Mohs micrographic surgery: نام بهتر این روش( برداشتن کانسر) که به نام ابداع کننده ی آن دکتر فردریک موهز ثبت شده است، microscopic controlled excision است. جراح تکه ی کوچکی ازسرطان پوست را محتاطانه برمی دارد و در اثنای جراحی را از طریق میکروسکپ مورد بررسی قرار می دهد. زنجیره ی برش و بررسی میکروسکپی مرتب تکرار می گردد تا کارسینوم سلول بازال کاملاً شناسایی و برداشته شود ، بدون اینکه تخمین و یا حدس اولیه ای نسبت به عرض و عمق توده سرطانی داشته باشیم. در این شیوه حداقل بافت سالم اطراف برداشته می شود. میزان بهبودی بسیار بالا بوده و تا ۹۸ درصد میرسد. روش موهز برای کارسینوم های سلول بازال بزرگ ، آنهایی که متعاقب عمل قبلی عود کرده اند یا ضایعاتی که تجربه احتمال بالای عود در این مناطق بعد از درمان با روشهای دیگر را نشان می دهد ، ارجح است. این مناطق پوست سر ، پیشانی ، گوش ها و گوشه های بینی را شامل می گردد. در مواردی که نیاز به برداشتن مقدار زیادی از بافتها می باشد ، جراحانی که این روش را انجام می دهند از همکاری یک جراح پلاستیک در حین عمل بهره می گیرند تا بعد از عمل بهترین نتیجه ی قابل حصول از نظر ظاهری حاصل گردد.

چگونه می توان از کارسینوم سلول بازال پیشگیری کرد؟

اجتناب از نور آفتاب در افراد حساس بهترین راه برای کاهش خطر انواع مختلف سرطان پوست است. پایش منظم افراد مستعد به بیماری، هم با خودآزمایی و هم از طریق معاینات بالینی ، روش خوبی برای افراد در معرض خطر بالا می باشد. افرادی که در حال حاضر به یکی از انواع سرطان پوست مبتلا هستند ، باید آزمایشات و معاینات مرتب پزشکی داشته باشند.

روش های پیشگیری :

· محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در تعطیلات

· اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب بدون استفاده از وسایل محافظتی در زمانهایی که حداکثر تابش اشعه وجود دارد .

· استفاده از کلاه های با لبه ی پهن و لباسهایی که کاملاً بدن را بپوشاند، در هنگام بیرون رفتن و قرار گرفتن در معرض آفتاب.

· استفاده از کرمهای ضد،آفتاب با خاصیت مقاومت در برابر آب که SPF (درجه ی محافظت در برابر آفتاب) آنها ۳۰ و یا بالاتر باشد.

· انجام معاینات و آزمایشات مرتب پزشکی و معاینه ی هر ضایعه ی پوستی مشکوک توسط پزشک.

کارسینوم سلول سنگفرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی چیست؟

· کارسینوم سلول سنگفرشی سرطانی است که از سلولهای سنگفرشی پوست شروع می شود.این سلولها نازک، صاف بوده و در زیر میکروسکپ شبیه فلس ماهی بنظر می رسند. کلمه ی squamous (سنگفرشی) از کلمه ی لاتین squama به معنی فلس ماهی یا مار گرفته شده است. سلولهای سنگفرشی در بافتهایی که سطح پوست را می سازند، پوشش ارگانهای توخالی بدن و مجاری دستگاه تنفس و گوارش یافت می شوند. بنابراین کارسینوم سلول سنگفرشی می تواند در هر یک از این ارگانها حادث شود. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست بطور تقریبی شیوعی حدود یک چهارم سرطان سلول بازال دارد. پوست روشن و یک تاریخچه ی قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در مورد این سرطان بعنوان عوامل مستعد کننده حتی از کارسینوم سلول بازال نیز مهمتر است. مردان بیش از زنان به این سرطان مبتلا می شوند. الگوی لباس پوشیدن و مدل مو ممکن است در این زمینه نقش داشته باشند. زنانی که که موهایشان روی گوش آنها را می پوشاند خیلی کمتر از آقایان به کارسینوم سلول سنگفرشی در این ناحیه مبتلا می گردند.

عوامل خطر ایجاد کارسینوم سلول سنگفرشی پوست چیست؟

· مهمترین عامل ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی پوست قرار گرفتن در معرض نور آفتاب است.بسیاری از این سرطانها ار یک سری ضایعات پیش سرطانی بنان کراتوز آکتینیک یا آفتابی بوجود می آیند. این ضایعات سالها بعد از اسیب ایجاد شده در پوست در نقاطی مانند پیشانی ، گونه ها و پشت دست ها ایجاد می گردند. آسیب ناشی از آفتاب سالها طول می کشد تا ایجاد سرطان پوست کند. بنابراین این موضوع زیاد دیده می شود که کسانی که در سنین ۲۰ – ۳۰ سالگی مواجهه ی طولانی با نور آفتاب را متوقف کرده اند، دهه ها بعد ضایعات پیش سرطانی و یا سرطانی در پوست آنها ایجاد شود.

چگونه می توان کارسینوم سلول سنگفرشی را تشخیص داد؟

· پزشکان برای تشخیص این سرطان همانند کارسینوم سلول بازال از روش نمونه برداری استفاده می کنند. برای اینکار با تزریق بیحسی موضعی ، یک تکه از پوست با یک تیغه ی حلقوی درآورده می شود.به این روش punch biopsy اطلاق می شود. پوست برداشته شده زیر میکروسکپ از لحاظ سلولهای سرطانی بررسی می شود.

· درمان کارسینوم سلول سنگفرشی چگونه است؟

· روشهای درمان کارسینوم سلول سنگفرشی مشابه کارسینوم سلول بازال است. احتمال متاستاز در مورد کارسینوم سلول سنگفرشی این نکته را حائز اهمیت می سازد که این سرطان در مراحل ابتدایی تشخیص داده و درمان شود.

راه پیشگیری از بروز کارسینوم سلول سنگفرشی چیست؟

اصل کلیدی پیشگیری از ایجاد کارسینوم سلول سنگفرشی محدود کردن مواجهه با نور آفتاب است. که این موضوع حتی نسبت به کارسینوم سلول بازال از اهمیت بیشتری برخوردار است.

تکنیکهای پیشگیری معمول همانند کارسینوم سلول بازال است:

· محدود کردن مواجهه با نور آفتا ب در تعطیلات

· اجتناب از مواجهه با نور آفتاب بدون داشتن پوشش محافظ در زمانهای اوج میزان اشعه(ساعتهای حدود ظهر)

· استفاده از کلاه های با لبه ی پهن و پوشیدن لباسهایی که کاملاً بدن را بپوشاند، در هنگام بیرون رفتن و قرار گرفتن در معرض آفتاب.

· استفاده از کرمهای ضدآفتاب با خاصیت مقاومت در برابر آب که SPF (درجه ی محافظت در برابر آفتاب) آنها ۳۰ و یا بالاتر باشد.

· انجام معاینات و آزمایشات مرتب پزشکی و معاینه ی هر ضایعه ی پوستی مشکوک توسط پزشک.

پیش آگهی سرطان پوست نسبت به سایر سرطانها بهتر است. این سرطان عموماً قابل معالجه است. با این حال کسانی که سرطان پوست آنها کاملاً هم درمان شده باشد ، در مقایسه با دیگران برای ایجاد یک سرطان پوستی جدید مستعدتر هستند. این موضوع اهمیت انجام خودآزمایی توسط بیماران و انجام معاینات مرتب پزشکی را یادآور می سازد.

دانستنیهای سرطان پوست
پوست بزرگ‌ترین عضو بدن است که وظایف متعددی را بر عهده دارد. سرطان پوست یکی از مشکلات پوستی است که متاسفانه در سال‌های اخیر روند رو به گسترشی داشته است. در سرطان پوست سلول‌های بدخیم که از بافت پوست نشأت می‌گیرند به طور نامنظم و فزاینده‌ای تکثیر و به طریقی از سیستم ایمنی و دفاعی بدن عبور می‌کنند بدون این‌که موجب عکس‌العمل تدافعی و تهاجمی در سیستم ایمنی بدن شوند.

مهم‌ترین عامل ایجاد سرطان پوست، جهش در سلول بر‌اثر اشعه ماورای بنفش خورشید است با توجه به نوع سلول پوستی که دچار جهش ژنی شده است اشکال مختلفی از سرطان پوست به‌وجود می‌آید که هر کدام نشانه‌ها و عوارض خاص خود را دارند.
بدخیم‌ترین

ملانوم پوستی از ملانوسیت‌های پوست که استحاله بدخیمی پیدا کرده‌اند منشا می‌گیرد. ملانوسیت‌ها رنگدانه تیره پوست، مو، چشم و خال‌های بدن را تولید می‌کنند. از این رو تومورهای ملانوما اکثراً قهوه‌ای یا سیاه است. ولی در موارد معدودی نیز سرطان‌های ملانوم رنگدانه تولید نکرده و به رنگ پوست صورتی قرمز یا بنفش ظاهر می‌شوند. این سرطان از بدخیم‌ترین سرطان‌های پوست محسوب می‌شود. شیوع ملانوما در دهه‌های اخیر رو به افزایش بوده، به‌طوری که در دنیای صنعتی به عنوان یک سرطان شایع مطرح است. علت اصلی ملانوم ناشناخته است. اما عوامل متعددی از جمله عوامل ژنتیکی، تابش اشعه ماورای بنفش و تماس‌های محیطی در ایجاد این بیماری دخیل است. ملانوم با انتشار سطحی، ملانوم گره ای(ندولر) و ملانوم آکرال از انواع این سرطان محسوب می‌شود.

علائم و نشانه‌ها

اغلب اولین علامت ملانوما، تغییر در شکل، اندازه و رنگ در خال موجود است. اکثر ملانوماها یک حاشیه سیاه یا آبی متمایل به سیاه دارند. ملانوما همچنین به شکل خال‌های جدید سیاه، غیر طبیعی و با ظاهر بدشکل ظاهر می‌شود. در بیشتر ملانوما‌های پیشرفته، کیفیت و قوام خال تغییر می‌کند برای مثال سفت شده و حجیم می‌شود و از خال‌های معمولی متفاوت به نظر می‌رسد. اکثر تومورهای پیشرفته خارش، التهاب و خونریزی دارند ولی معمولا ملانوماها درد ندارند.

در ملانوم سطحی لکه‌ای به صورت لکه‌ای مسطح یا کمی بر آمده با حاشیه نامنظم ظاهر می‌شود. این لکه ممکن است به رنگ‌ها‌ی قهوه‌ای، سیاه، قرمز، آبی یا سفید نیز ظاهر شود. ملانوم گره‌ای معمولا جنبه تهاجمی داشته و زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح آن بر آمده شده است. رنگ این گره‌ها اکثرا سیاه و بعضی اوقات آبی، خاکستری، سفید، قهوه‌ای، برنزه، قرمز یا همرنگ پوست است. این نوع سرطان معمولاً در تنه، پا، دست افراد مسن و روی سر مردان دیده می‌شود. این نوع سرطان شدیدترین و تهاجمی‌ترین نوع سرطان ملانوم است.

درمان

ملانوما اگر زود تشخیص داده شود درمان آن صد درصد امکان پذیر است؛ اما چنانچه حالت تهاجمی پیدا کرده و به سایر بافت‌های بدن سرایت کند، درمان آن امکان پذیر نخواهد بود. درمان ملانوما بستگی به وسعت بیماری، سن بیمار، سلامت عمومی و سایر عوامل دارد. فرد مبتلا ممکن است تحت درمان جراحی، شیمی درمانی، درمان بیولوژیک، رادیوتراپی یا ترکیبی از این درمان‌ها قرار گیرد. افراد مبتلا به ملانوما اغلب توسط یک تیم متخصص درمان می‌شوند. تیم درمانی شامل متخصص پوست، جراح، انکولوژیست، رادیوتراپیست و نهایتا جراح پلاستیک است.

مراقب باشید

برخی افراد بیشتر احتمال ابتلا به ملانوما را دارند، اگر هر یک از شرایط زیر را دارید باید بیشتر مراقب خود باشید

-‌‌ تعداد خال‌های معمولی بدنتان زیاد (بیش از ۵۰ عدد) باشد در این حالت خطر بروز ملانوما افزایش می‌یابد.

-‌ ملانوما در افراد با پوست روشن یا افرادی که دچار آفتاب سوختگی شده یا افراد دارای کک و مک، زیاد دیده می‌شود.(این افراد اغلب موهای روشن و قرمز و چشمان آبی دارند.) سفید پوستان بیشتر از سیاه‌پوستان به ملانوما مبتلا می‌شوند زیرا پوست‌های روشن خیلی در برابر آفتاب صدمه می‌بیند.

-‌ افرادی که تحت درمان ملانوما قرار دارند، خطر بیشتری برای ابتلا به ملانومای ثانویه دارند.

-‌ افرادی که دارای یک یا چند سرطان پوستی هستند نیز در معرض خطر بیشتر ابتلا به ملانوما قرار دارند.

- گاهی اوقات ملانوما فامیلی بوده و داشتن دو یا چند عضو خانواده مبتلا، عامل خطر به حساب می‌آید. زمانی که ملانوما در یکی از اعضای خانواده به‌وجود می‌آید، همه افراد باید به‌طور منظم، توسط پزشک کنترل شوند.

-‌ افرادی که سیستم ایمنی آنان توسط سرطان، داروهای دریافتی به‌دنبال پیوند عضو و ابتلا به ویروس ایدز تضعیف شده است،درمعرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری قرار دارند.

-‌‌ افرادی که دچار حداقل یک آفتاب سوختگی در زمان کودکی یا نوجوانی شده‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به ملانوما هستند.

-‌ رابطه مستقیمی بین ابتلا به ملانوما با طول مدت زمانی که فرد در مقابل اشعه خورشید قرار گرفته، وجود دارد.

متاسفانه اگر در هیچ چیز با کشورهای جهان اول برابری نکنیم اما آمار علل مرگ و میر کشورمان درست مانند آنهاست و رتبه ی دوم به سرطان اختصاص دارد که البته ارقام قابل توجهی را هم نشان می دهد. همین نگرانی حساسیت این موضوع را روشن می کند. بنابراین شاید بد نباشد که فرصتی را هم به بحث در این مورد اختصاص دهیم. سرطان پوست یکی از نگران کننده ترین سرطان هاست . چراکه ممکن است در ظاهر فقط به صورت یک خال یا زگیل باشد و توجه کسی را به خود جلب نکند اما از درون ریشه دوانده و به مراحل بالایی از بیماری رسیده باشد. همین عدم توجه شانس درمان به موقع را از بیمار گرفته و درصد بهبود پذیری را کاهش می دهد. به طوریکه اگر به احشا رسیده باشد معمولا قابل جراحی نیست و به شیمی درمانی نیز به سختی پاسخ می دهد. اما در صورت درمان به موقع، به راحتی درمان پذیر است.
• سرطان پوست؟؟
تا کنون سه نوع سرطان پوست شناخته شده است که هرکدام مربوط به لایه های مختلفی از پوست می باشند.
بازال سل کارسینوما که از رشد سرطانی سلول های لایه ی بازال (یا تکثیر شونده) ایجاد می شود و به ندرت به بخش های دیگر بدن نفوذ می کند و این جای امیدواری زیادی است.
اسکواموس سل کارسینوما که مربوط به سلول های لایه خارجی اپیدرمیس می باشد .این سرطان نسبت به نوع بازال شیوع بیشتری دارد اما همچنان احتمال نفوذ بسیار کم است.
نوع نگران کننده ملانوما می باشد که بسیار جدی است و احتمال متاستاز (نفوذ به بافت های دیگر)و پیشرفت بالایی دارد. بنابراین بیشتر به این نوع خاص که مربوط به سلول های رنگ ساز پوست (ملانین) می باشد می پردازیم:

• آیا من هم در خطر این سرطان هستم؟
در بیماری پیچیده ای مثل سرطان آنقدر عوامل مختلف دخیل اند که به هیچ وجه نمی توان قضاوت کرد. اما به هر حال ریسک فاکتورها یا عوامل خطرسازی شناخته شده اند که دانستن آنها می تواند کمک زیادی کند.
 سابقه ی خانوادگی: ژنتیک در سرطان بسیار اهمیت دارد. بنابراین با اینکه این بیماری به ارث نمی رسد اما سابقه ی خانوادگی برای انواع آن مهم است و می تواند جهت تشخیص را تغییر دهد. به ویژه که درگیری اشخاص دیگر هم با همان نوع سرطان باشد. همیچنین در فردی که قبلا یکبار دچار این بیماری و درمان شده است، ریسک ابتلا برای بار دوم بیشتر می شود.
 طبیعت فرد: معمولا در افراد با پوست بسیار روشن و حساس ، چشمان آبی یا رنگ های بسیار روشن و موهای بلُند یا قرمز ، بیشتر دیده می شود. مردم کشور ما در این دسته افراد قرار نمی گیرند و این جای خوشحالی است اما مصونیت ایجاد نمی کند. همچنین در کسانی که تعداد زیادی خال (بیش از ۵۰ عدد) یا زگیل روی پوست خود دارند احتمال تغییر شکل این ضایعات و سرطانی شدن آنها بیشتر است.
 سن: بیشتر سرطان ها با افزایش سن مجال بیشتری برای ظهور پیدا می کنند. برای سرطان پوست هم مرز ۵۰ سالگی مشخص شده است. بدیهی است که این به این معنی نیست که در سنین پایین تر امکان ابتلا وجود ندارد.
 سیستم ایمنی: سرطان از جمله بیماری هایی است که بسیار با سیستم ایمنی فرد در ارتباط است. چراکه روزانه چندین و چندین تغییر تومورزا در بدن ما اتفاق می افتد که توسط سیستم ایمنی خنثی می شوند. بنابراین در کسانی که به هر نحوی، مادرزادی یا در اثر استفاده از دارویی خاص ، دچار نقص سیستم ایمنی شده اند باید مراقبت بیشتری انجام گیرد.
 محل زندگی: حتما شنیده اید که در مناطقی از استرالیا که لایه ی ازن نازک شده است این سرطان شیوع بیشتری دارد . این به دلیل بخشی از اشعه ی UV می باشد. UV از سه بخش A، Bو C تشکیل شده است که به ترتیب خطرناک تر می شوند. UVC که از همه خطرناک تر است به صورت کامل توسط ازن جذب می شود و در منطقه ای با پوشش ازن کافی خطری ندارد. UVB اشعه ی سرطان زای خورشید است که جذب ازن هم نمی شود. هرچند که این اشعه به سنتز ویتامین دی در پوست کمک می کند اما به دلیل خطراتی که دارد سعی به محافظت در برابر آن می شود. کرم های ضدآفتاب با SPF بالاتر از ۱۵ در صورتی که به موقع و با ضخامت کافی استفاده شوند می توانند از نفوذ این اشعه جلوگیری کنند. UVA به جز پیرپوستی خطر دیگری ندارد و این همان اشعه ای است که باعث برنزه شدن تدریجی می شود . اما بعضی شواهد درمورد دخیل بودن این اشعه نیز در سرطان صحبت می کنند که هرچند هنوز محکم نیست اما قابل تأمل است . تنها برخی از کرم های ضدآفتاب می توانند جلوی نفوذ این اشعه را بگیرند.
 شیوه ی زندگی: همیشه سعی بر این است که از شرایط سرطان زا دوری شود. استفاده از نور خورشید بدون حفاظ و به مدت طولانی به منظور برنزه شدن ویا استفاده از UVهای مصنوعی Tanning و همچنین جراحی های پلاستیک متناوب می تواند ریسک ابتلابه این بیماری را بالا ببرد.

• چگونه خود را چکاپ کنیم؟
بهترین زمان برای بررسی پوست ، بعد از حمام است که پوست بدن عاری از هرگونه آلودگی یا آرایش می باشد. توجه داشته باشید که سرطان پوست می تواند در هر جایی اتفاق بیفتد بنابراین تمام بدن حتی درون چشم ، لابه لای موها و ناحیه ی ژنیتال هم باید بررسی شود.
سعی کنید با بدن خود آشنا شوید . از آینه ی تمام قد استفاده کنید. هر گونه تغییری در رنگ ، اندازه ، شکل، مکان و یا تعداد خال ها یا زگیل ها می تواند نشانه ای باشد. همچنین اگر در قسمتی از بدنتان پوستتان تغییر شکلی داده باشد که قرینه ی آن وجود نداشته باشد. ملانوما معمولا زمانی آشکار می شود که قطر یک یا چندین خال در بدن به بیش از ۵ میلی متر رسیده باشد.
اما تمام این ها به این معنی نیست که نگران شوید. چراکه ممکن است تمام این علائم تنها تغییرات طبیعی پوست باشد . پس بعد از مشاهده ی علائم و برطرف نش

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#288 Posted: 13 Jul 2011 14:59

آشنایی با برخی علائم شایع بیماری پارکینسون

نوع و شدت علائم تجربه شده توسط فرد مبتلا به بیماری پارکینسون با هر فرد متفاوت است در هر فرد ممکن است این بیماری توسعه یابد و ممکن است در فرددیگر متوقف شود .
بیشتر علایم شایع عبارتند از :
رعشه یا لرزش ، اغلب در دست ، بازو و یا ساق پا. رعشه ناشی از بیماری پارکینسون زمانی رخ میدهد که فرد بیدار و نشسته یا ایستاده است .
• سفتی و درد عضلات . یکی از رایج ترین علئم در ابتدای بیمار این استکه راهرفتن فرد سخت شده و دردناک شده و یا احساس خستگی مفرطی بهشخص بیمار دست بدهد .
• حرکت محدود و آهسته (bradykinesia) ، به ویژه هنگامی که فرد در حال استراحت است و تلاش می کند تا از موقعیت استراحت تغییر کند به عنوان مثال ، ممکن است هنگام خارج شدن از تخت یا صندلی و یا قلت زدن در رختخواب با مشکل مواجه شود.
• ضعف عضلات صورت و گلو : از دست دادن حرکت در عضلات صورت ممکن است بلع را سخت تر کرده و یا حالاتصورت همانند خوشحالی ناراحتی و … را تحت تاثیر قرار دهد و یا ممکن است در هنگام سرفه فرد را دچار خگی کند
• اشکال در راه رفتن (اختلال در راه رفتن) و تعادل (عدم ثبات). فرد مبتلا به بیماری پارکینسون است به احتمال زیاد با برداشتن گام های کوچک و نزدیک یه هم دچار میشود او اغلب به جلو خم شده و حرکت به طرفین برایش دشوار میباشد .
رعشه معمولا اولین علامت است که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون یا اعضای خانواده خود اطلاع می دهند. در ابتدا ، لرزش بدن ممکن است فقط در یک بازو یا پا و یا فقط در یک طرف ظاهر می شود. لرزش همچنین ممکن است ، چانه ، لب ها و زبان را تحت تاثیر قرار دهد . همانطور که بیماری پیشرفت می کند ، ممکن است لرزش های بدن به هر دو طرف گسترش یافته ، هر چند در برخی موارد لرزش در فقط یک طرف باقی می ماند
استرس تاثیر بسزایی در میزن لرزش داشته و این گونه افرد به استراحت کامل نیاز دارند تا بتوانندلرزش را کاهش داده و یا متوقف کند.

اگر چه لرزش بیماری یکی از شایع ترین نشانه های پارکینسون بیماری پارکینسون است ، اما تنها نشانه آن نیست.
بیماری پارکینسون می تواند موجب علائم مختلف دیگری هم باشد که عبارتند از :
• کاهش مهارت و هماهنگی. تغییرات در رفتار از قبیل ناتوانی هنگام ورزش کرد نو فعالیت های روزانه و حتی غذا خوردن
• گرفتگی در عضلات و مفاصل.
• روغنی شدن پوست و یا افزایش شوره سر .
• گوارش و مشکلات ادراری.
• یبوست عدم
• عدم کنترل دفع ادرار ( بی اختیاری ) یا تکرر ادرار
• مشکلات عملکردهای غیر ارادی بدن مانند تعریق، افزایش فشار خون پایین یا وقتی که فرد می ایستد افت فشار خون ، و مشکلاتی در عملکرد جنسی
• انجماد ، ناگهانی
• مشکلات خواب ، خلق ، فکر ، وجدان
• مشکل در به خواب رفتن یا در خواب ماندن (بی خوابی)
• فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است آرام آرام دو دل تر وابسته تر ، ترسو ، و منفعل شود
شخص ممکن است در موارد کمتری فعالیت کند و تنها راه نجات او تشویق به حرکت کردن است . در این نوع بیماری اغلب فرد دچار افسردگی میشوندو اما با درمان مناسب بهبود پیدا میکند .
تا یک سوم از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است زوال عقل و سردرگمی ، شبیه به آلزایمر دچار شوند ، در اواخر دوره بیماری می شود. افسردگی می تواند سردرگمی بیشتری ایجاد کند و منجر به ازدست دادن حافظه شود . دیدن توهم هم در مراحل بعدی فرد مبتا به پارکیسون را دچار میکند
تهیه شده در گروه ترجمه سلامت نیوز

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#289 Posted: 13 Jul 2011 15:01

کم خونی یا آنمی چیست ؟

وقتی که خون شما به اندازه کافی هموگلوبین نداشته باشد دچار آنمی می شوید.هموگلوبین کمک میکند که گلبولهای قرمز خون، اکسیژن را از ریه ها به همه قسمتهای بدن برسانند .

چه چیزی باعث بوجود آمدن آنمی میشود ؟

آنمی انواع مختلف دارد که هر کدام به دلایل مختلفی ایجاد می شوند.

کم خونی فقرآهن (IDA) شایع ترین نوع کم خونی است وزمانی اتفاق می افتد که دخیره آهن دربدن شما کم شده است. بدن شما به آهن احتیاج دارد تا هموگلوبین بسازد. آهن بدن دراثر عوامل متعددی از قبیل عادت ماهیانه ، زخمها ، ورم روده یا سرطان روده خون از دست می رود.

درصورتی که برنامه غذایی آهن کافی نداشته باشد نیز ،بدلیل کمبود اهن ممکن است کم خونی ایجاد شود.

کمبود آهن رژیم غذایی دردوران بارداری منجر به بروز کم خونی فقرآهن در مادرباردار می شود. شما میتوانید آن را با مصرف غذاهای جاوی اهن از قبیل گوشت ها ، صدف ، اسفناج ، عدس ، سیب زمینی پخته با پوست ، تخمه افتاب گردان به دست اورید.

کم خونی مگالوبلاستیک نوع دیگری از کم خونی است که به علت کمبود اسید فولیک ( یکی از ویتامین های گروه ) ویا ویتامین B12 بروز می کند. این ویتامین ها برای خونسازی وسلامت سیستم عصبی لازمند.با این نوع کم خونی بدن شما گلبول قرمزی می سازد که نمی تواند اکسیژن را بطور موثری به سلولهای بدن تحویل دهد.

قرص های اسید فولیک برای پیشگیری از این نوع کم خونی سودمند است.

شما همچنین می توانید با مصرف موادغذایی حاوی اسید فولیک مثل حبوبات (لوبیا ، عدس)، آب میوه ها و مرکبات ، غلات سبوس دار مثل نان های سبوس دار ،برگهای سبز تیره سبزیجات و ماکیان ، گوشت ها قرمز وسفید ( ماهی وماکیان )، وجگر مقادر کافی از این ویتامین را به دست اورید . گاهی اوقات کمبود ویتامین B 12 تشخیص داده نمی شود . مثلا در صورت ابتلا به کم خونی پرنی شیوز که به ان کم خونی کشنده هم می گویند ، کمبود ویتامین B 12 ایچاد می شود. کم خونی کشنده یک بیماری خود ایمنی است که موجب اختلال در جذب ویتامین B 12 می شود. .کمبود B 12 در بعضی افراد ممکن است با بیماریهای دیگر خود ایمنی مانند بیماری های کرون همراه باشد. بی حسی وسوزن سوزن شدن کف پا و ساق پاها ، اشکال درراه رفتن ، فراموشی وضعف حافظه و مشکل دید از علائم دیگر کمبود ویتامین B12 میباشد .

درمان بستگی به نوع کم خونی وعلت آن دارد ولی کمبود ویتامین B12 با مصرف آمپول و یا قرص زیر نظر پزشک جبران می شود. بیماری هایی که درزیر شرح داده شده است ، می توانند قدرت بدن شما را برای ساختن گلبول قرمز کم کرده وشما را مستعد کم خونی کنند.

بیماری های کلیوی : بیماران کلیوی بخصوص افرادی که دیالیز می شوند بشتر در معرض خطر کم خونی قراردارند.

چون کلیه انها هورمون کافی برای ساختن گلبول قرمز خون نمیسازد و آهن هم در اثر دیالیز از بین می رود.

بیماری های خونی ارثی : اکر در خانواده شما سابقه بیماری خونی وجود دارد ، شما هم امادگی ابتلا به این بیماری را دارید . یک نوع از این بیماری ، کم خونی سلول داسی شکل است که در آن ،به جای یک گلبول قرمز با فرم طبیعی که به راحتی داخل رگ ها حرکت میکنند ، سلول های داسی شکل با لبه مورب وجوددارند .این گلبول ها نمیتوانند داخل رگ های خونی حرکت کنند و راه رگ ها را برای رساندن خون به ارگان های بدن سد میکنند . بدن شما این گلبول های داسی شکل را به سرعت از بین می برد ، ولی نمیتواند سریعا گلبول قرمز طبیعی بسازد درنتیجه ، کم خونی بروز می کند.

نوع دیگر بیماری خونی ارثی ، بیماری تالاسمی است . این بیماری زمانی بروز می کند که بدن ژن های بخصوصی را از دست میدهد یا وقتی که بجای ژ ن های طبیعی که مسئول ساخته شده همو گلوبین هستند ، ژنهای غیرطبیعی از والدین به فرزندان می رسد.

کم خونی آپلاستیک (APLASTIC) : این نوع کم خونی زمانی اتفاق میافتد که بدن شما به اندازه کافی گلبول قرمز خون نمی سازد . از انجایی که این بیماری گلبول های سفید خون را هم تحت تاثیر قرار می دهد بدن مستعد ابتلا به عفونت ها وخونریزی های خودبخودی می شود .این مشکل در موارد زیر اتفاق می افتد :

Ø درمان سرطان (شیمی درمانی یا رادیوتراپی)

Ø قرار گرفتن در معرض مواد شیمییایی سمی (مانند سمومی که برای دفع حشرات استفاده میشود ، رنگهای شیمیایی و مواد تمیز کننده خانگی)

Ø بعضی از داروها (مثل دارو هایی که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود)

Ø بیماری های خود ایمنی (مثل سل پوستی)

Ø عفونت های ویروسی که مغز استخوان را درگیر می‌کند یا بیماری های مغز استخوان.

درمان به شدت کم خونی ومیزان پیشرفت آن بستگی دارد وشامل تزریق خون ، تجویز دارو یا پیوند مغز استخوان است.

نشانه های کم خونی چه هستند ؟

کم خونی مدتی طول می کشد که پیشرفت کند.در شروع شما هیچگونه علائمی ندارید. ولی با پیشرفت کم خونی شما ممکن است علائم زیر را داشته باشید :

خستگی ، ناتوانی واحساس ضعف، افت درجه حرارت بدن و رنگ پریدگی پوست ، تپش قلب ، تنگی نفس ، درد قفسه سینه ، سر گیجه ، تحریک پذیری ، سردی و بی حسی در دستها و پاها ، سردرد.

من چه طور بفهمم که کم خونی دارم ؟

کم خونی با آزمایش خون تشخیص داده می شود. اگر شما کم خونی داشته باشید پزشکتان ممکن است ازمایش های دیگری بدهد تا مشخص شود علت کم خونی چیست ؟ مثل (زخم معده یا زخم اثنی عشر و یا پولیپ روده ).

درمان کم خونی چیست ؟

درمان بسته به علت کم خونی متفاوت است. مثلا درمان بیماری کم خونی سلول داسی شکل با درمان کم خونی فقر آهن یا کم خونی ناشی از کمبود اسید فولیک فرق دارد . با پزشکتان در مورد بهترین درمان برای علت کم خونی مشورت کنید.

چه طور از ابتلا به کم خونی جلوگیری کنم ؟

این مراحل را دنبال کنید تا بتوانید از بعضی کم خونی ها جلوگیری کنید :

Ø غذاهای پر آهن مصرف کنید ، گوشت قرمز ، ماهی ، مرغ ، جگر ،زرده تخم مرغ ، میوه های خشک ( برگه زرد آلو ، الو و کشمش ، توت خشک ،انجیر خشک ،خرما) ، عدس و لوبیا ، سبزی های برگ سبز مثل اسفناج و بروکلی ، برگ چغندر وبرگهای تیره رنگ کاهو ، سویا یا غلات صبخانه که با آهن غنی شده اند منابع خوبی از آهن هستند.

برای منابع بیشتر اهن به سایت www.CC.NIH.GOV/CCC مراجعه کنید .

Ø ویتامین C به جذب بیشتر آهن از وعده غذایی کمک می کند .مصرف سبزی ها مثل گوجه فرنگی ،فلفل سبز ، کلم ،گل کلم ،وبروکلی ، کاهو ،جعفری و سبزی خوردن همراه با غذا جذب آهن وعده غذایی را دوبرابر می کند .مصرف میوه پس از غذا هم برای جذب اهن غذا سودمند است. تمام میوه ها بخصوص مرکبات (پرتقال ، لیمو،نارنگی ) ،وتوت فرنگی منابع ویتامین C هستند البته در صورتی که تازه وخام مصرف شوند.

Ø قهوه و چای را با غذا میل نکنید .حداقل یکساعت قبل از غذا وتا دو ساعت پس از صرف غذا از خوردن چای وقهوه خودداری کنید.بویژه خانم ها ودختران در سنین بلوغ باید حتما این توصیه را رعایت کنند چون خیر ابتلا به کم خونی فقرآهن در آنها بدلیل قاعدگی وازدست دادن ماهیانه خون ، بیشتر است

Ø کلسیم جذب اهن را در بدن مشکل میکند. اگر بدن شما در جذب اهن مشکل دارد با پزشک خود در مورد جذب اهن و کلسیم مشورت کنید . خوردن شیر همراه با غذا مانع از جذب کلسیم غذا می شود .این عادت غلط غذایی بخصوص در مورد کودکان یکی از دلایل کمبود اهن بدن است. اگر چه ماست هم دارای کلسیم است ولی برای جذب آهن مشکلی ایجاد نمی کند زیرا ماست حاوی ماده اسیدی بنام اسید لاکتیک است که خود به جذب اهن کمک می کند.

Ø مطمئن شوید که به اندازه کافی اسید فولیک و ویتامین B 12 در رژیم غذایی شما موجود است .با پزشکتان در مورد مصرف قرص آهن (مکملها) صحبت کنید. قبل از مشورت با پزشک این قرص ها را مصرف نکنید . قرص ها ی آهن دو نوع اند : فرو و فریک .نوع فرو بهتر جذب می شود. قرص اهن ممکن است عوارض جانبی مثل حالت تهوع ، استفراغ ، یبوست و اسهال ایجاد کنند. این عوارض را با اقدامات زیرکم کنید :

اول با نصف مقدار (دوز) پیشنهادی شروع کنید و به ترتیب مقدار را به اندازه کامل (یک دوز) برسانید.
قرص را به دوزهای مختلف تقسیم کنید.
قرص را همراه با غذا مصرف کنید.
اگر یک نوع قرص مشکل ایجاد میکند از پزشکتان بخواهید نوع دیگری برایتان تجویز کند.
اگر شما خانمی هستید که در سنین بار وری قرار دارید و شرایط زیر رادارید:
- مصرف کم منابع غذایی حاوی آهن

- تشخیص قبلی پزشک درمورد کم خونی

- خون ریزی شدید در دوران عادت ماهیانه

- مصرف زیاد چای وقهوه همراه با غذا ویا بلافاصله پس از غذا

لازم است هر سال یکبار با انجام آزمایش خون از وضعیت کم خونی خود باخبر شوید .

من در روز چه قدر اهن احتیاج دارم ؟

بیشتر مردم آهن روزانه را بارعایت یک رژیم غذایی مناسب وکافی دریافت می کنند.ولی افرادی مانند

دختران نوجوان ، زنان در سنین بار وری (که قاعدگی شدیدی دارند ، کسانی که بیشتر از یک بارداری داشته اند ، یا خانم هایی که از دستگاههای داخلی ضد بار داری (IUD) استفاده میکنند) ، کودکان زیر ۵ سال بخصوص شیرخواران و خانم های باردار بیشتر درمعرض خطر کم خونی فقرآهن قراردارند.این گروه ها باید مرتبا از نظر کمبود اهن بررسی شوند.اگر آزمایشها نشان دهد که دچار کمبود اهن هستند باید از مکمل های اهن با نظر پزشک استفاده کنند . در این حالت ، کمبود اهن با رژیم غذایی برطرف نمی شود . بیشتر پزشکان مکملهای اهن را در زمان حاملگی تجویز می کنند زیرا بیشتر خانم های حامله اهن کافی ازبرنامه غذایی خود دریافت نمی کنند.وقتی که رژیم غذایی به تنهایی نمی تواند سطح آهن بدن را به حدطبیعی برساند ،مکمل های آهن جایگزین ها ی خوبی به حساب می ایند.
آیا توصیه ویژه ای مخصوص خانمهای حامله وجود دارد؟

خیلی از خانمهای حامله مشکل دریافت اهن کافی دارند چون برنامه غذایی انها نمی توند آهن مورد نیاز بدن در زمان بارداری را تامین کند . نیاز به اهن در دوره حاملگی برای رشد جنین ،افزایش حجم خون و از دست دادن خون در هنگام زایمان بیشتر است. اگر آهن کافی دراین دوران دریافت نشود خطر زایمان زودرس و یا تولد نوزاد با وزن کم (کمتر از ۲۵۰۰گرم ) افزایش می یابد اگر شما حامله هستید این نکات را رعایت کنید :

مطمئن شوید که روزی ۲۷ میلی گرم اهن دریافت میکنید . مصرف مکمل اهن را از اولین مراجعه به پزشک شروع کرده وتا هنگام زایمان ادامه دهید .

من هورمون درمانی میکنم (HT) . آیاا نیاز به اهن بیشتری دارم ؟

اگر در زمانی که هورمون درمانی می کنید ، قاعده هم می شوید ، شما ممکن است درمقایسه با خانم هایی که قاعده نمی شوتد و هورمون درمانی هم نمی کنند به آهن بیشتری احتیاج داشته باشید .با پزشکتان مشورت کنید.

ایا قرص های ضد بار داری باعث کم خونی می شوند ؟

بله ممکن است . بعضی از خانم ها که قرص ضد بار داری مصرف میکنند در هنگام قاعدگی خون ریزی کمتری دارند وبه این دلیل خطر ابتلا به کم خونی در انها کمتر است . خانم هایی که از دستگاههای داخل رحمی ضد بارداری( IUD) استفاده میکنند ممکن است در هنگام قاعدگی خون ریزی بیشتری داشته باشند .دراین صورت احتمال بروز کم خونی در انها افزایش میکند. .با پزشکتان مشورت کنید .

من یک گیاه خوار هستم . چه کار کنم تا بفهمم اهن کافی دریافت می کنم ؟ این موضوع بستگی به رژیم غذایی شما دارد . از ان جایی که اهن از طریق گوشت بهتر به بدن میرسد تا از طریق غذاهای گیاهی . بعضی از گیاه خوار ها ممکن است بیشتر از افراد دیگر به اهن احتیاج داشته باشند . مراحل بالا را دنبال کنید تا از کم خونی جلوگیری کنید و سعی کنید قرص ویتامین C با غذاهای سرشار از اهن مصرف کنید .

اگر من زیاد از حد آهن مصرف کنم چه اتفاقی می افتد ؟

انباشتگی آهن زمانی اتفاق می افتد که بدن در طی سال های متمادی آهن زیادی جذب کرده باشد . انباشته شدن آهن در قلب و کبد مشکلات فراوانی بوجود می اورد. این مشکل ممکن است در اثر خوردن مقدار زیاد آهن در سال های متوالی یا از طریق تزریق خون پی در پی ایجاد شود. در بعضی از کشور ها مثل امریکا ، مشکل انباشته شدن آهن دربدن ، بیشتر ارثی و به دلیل مشکلات ژنتیکی می باشد که به آن همو کرو ما تو زیس وراثتی نامیده می شود.

علائم اولیه همو کرو ما تو زیس شامل : خستگی ، ضعف، از دست دادن وزن بدن ، دردهای شکمی ، درد مفاصل است .

دربیمارانی که انباشتگی اهن بوجود می اید ممکن است علائمی مانند آرتروز (ارتریت) ، یائسگی زود رس ، امنوره ، کاهش میل جنسی ، ناتوانی جنسی وتنگی نفس مشاهده شود .

علائم همو کرو ما تو زیس پیشرفته شامل : ارتروز ، تاراحتی کبد ، بزرگ شدن کبد ، سیروز کبدی ، سرطان و از کار افتادگی کبد ، اسیب به پانکراس احتمالا به دلیل بیماری قند ، درد شکمی مزمن ، چاقی شدید ، ضعف ماهیچه های قلب ، مشکل در میزان و ریتم قلب ، از کار افتادگی قلب ، تغییر رنگ پوست به رتگ طوسی یا برنز می باشد .

درمان بستگی به میزان ذخیره اهن اضافی دربدن دارد . در اولین مرحله هدف این است که از شرآهن اضافه در بدن خلاص شویم. دراین مرحله درمان که فل بو تو می نامیده می شود ، یک تا دوبار درهفته به مدت چند ماه (معمولا ۴-۲ماه ) تا یکسال مقداری از خون بیمار گرفته می شود زمانی که مقدار اهن به حد نرمال برسد. با وجودی که درمان نمیتواند مشکلی را که دراثر همو کرو ما تو زیس بوجود آمده درمان می کند، اگر من همو کروماتو زیس داشته باشم چه کار کنم که سالم بمانم ؟

راههای زیادی وجود دارد که شما بتوانید زندگی سالمتری داشته باشید. ازجمله اینکه:

چک آپ کنید. مرتب اهن خونتان را اندازه گیری کنید و خون بدهید .

قرص اهن ،مکمل ها یا مولتی ویتامین ها یی که در انها اهن وجود دارند مصرف نکنید .ولی میتوانید غذاهای اهن دار را بخورید .

مقدار ویتامین C را که دریافت می کنید ، در نظر داشته باشید . این ویتامین مقدار جذب اهن بدن شما را افزایش می دهد بنابراین قرص هایی را که بیش از ۵۰۰ mg ویتامین C دارد را در روز مصرف نکنید خوردن غذاهایی که ویتامین C دارند اشکالی ندارد .

ورزش کنید : شما میتواند هرچه قدر میخواهید ورزش کنیذ .سعی کنید روزی ۳۰ دقیقه ورزش کنید .

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#290 Posted: 14 Jul 2011 03:47

انواع کم خونی و روشهای درمان آن

- کم خونی ناشی از فقرآهن (IDA):
این نوع کم خونی از شایعترین انواع این بیماری است. فقر آهن زمانی بروز می کند که بدن فاقد آهن کافی است. بدن برای ساختن هموگلوبین به آهن نیاز دارد. این حالت معمولا در اثر از دست دادن خون به دلیل مشکلاتی همچون عادت ماهانه طولانی و سنگین، زخم های داخلی، پولیپ های روده یا سرطان روده بروز می کند.

همچنین رژیم غذایی فاقد آهن کافی می تواند منجر به بروز این حالت شود. در دوره بارداری نیز عدم وجود آهن کافی برای مادر و جنین موجب کم خونی از نوع فقر آهن می شود. بدن می تواند با مصرف موادغذایی مانند گوشت گاو، صدف های خوراکی، اسفناج، عدس، سیب زمینی کباب شده با پوست و تخمه گل آفتابگردان، آهن مورد نیاز خود را به دست آورد.
۲- کم خونی مگالوپلاستیک یا فقر ویتامین:این نوع کم خونی معمولا در اثر کمبود فولیک اسید یا ویتامین ۱۲-B بروز می کند. این ویتامین ها به بدن در سالم نگهداشتن خون یا سیستم عصبی کمک می کنند. در این نوع کم خونی، بدن گلبول های قرمز خونی تولید می کند که نمی توانند اکسیژن را به خوبی تحویل دهند. قرص ها مکمل حاوی فولیک اسید می توانند این نوع کم خونی را درمان کنند. فولیک اسید را همچنین می توان از مصرف دانه ها و بنشن ها، مرکبات و آب میوه ها، سبوس گندم و سایر غلات، سبزیجات برگ پهن و سبز تیره، گوشت طیور، صدف و کبد به دست آورد.

گاهی اوقات ممکن است یک متخصص نتواند تشخیص دهد که علت این بیماری کمبود ویتامین ۱۲-B است. این حالت معمولا در افراد مبتلا به کم خونی وخیم بروز می کند که در حقیقت نوعی بیماری خود ایمنی است. عدم دریافت ویتامین ۱۲-B کافی می تواند موجب کرخی و بی حسی دست ها و پاها، مشکلات در راه رفتن، از دست دادن حافظه و مشکلات بینایی شود. نوع درمان بستگی به عامل مولد بیماری دارد، اما به هر حال مصرف ویتامین ۱۲-B ضروری است.

۳- بیماری های نهفته:
بیماری های خاصی وجود دارند که می توانند توانایی بدن در تولید گلبول های قرمز خونی آسیب برسانند. برای مثال، افراد مبتلا به بیماری های کلیوی به ویژه بیمارانی که دیالیز می شوند در معرض ابتلا به کم خونی قرار دارند. کلیه های این بیماران قادر به تشرح هورمونهای کافی برای تولید گلبول های خونی نبوده و در هنگام دیالیز نیز آهن از دست می دهند.
۴- بیماری های خونی ارثی:

اگر در خانواده سابقه بیماری خونی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به آن در افراد دیگر نیز افزایش می یابد. یکی از امراض خونی ارث، کم خونی گلبول های داسی شکل است. به جای تولید گلبول های قرمز خونی طبیعی که به راحتی درون رگ های خونی حرکت می کنند، گلبول های داسی شکل حرکت سختی داشته و دارای لبه های خمیده هستند. این گلبول ها نمی توانند در رگ های خونی ظریف به آسانی حرکت کنند و در نتیجه مسیر رسیدن خون به اعضای بدن را مسدود می کنند. بدن گلبول های قرمز داسی شکل را نابود می کند. اما نمی تواند با سرعت کافی انواع طبیعی و سالم جدیدی را تولید کند. این امر موجب بروز کم خونی می شود، نوع دیگری از کم خونی ارثی تالاسمی است. تالاسمی زمانی بروز می کند که بدن ژن های ویژه ای را از دست می دهد و یا ژن های غیرطبیعی مختلف از والدین به کودک ارث می رسد که به نحوه تولید هموگلوبین تأثیر منفی می گذارند.

۵- کم خونی آپلاستیک:

نوع نادری از کم خونی است و زمانی بروز می کند که بدن به اندازه کافی گلبول قرمز تولید نمی کند. از آنجا که این امر بر گلبول های سفید نیز تأثیر می گذارد، خطر بالای بروز عفونت ها و خونریزی های غیرقابل توقف می شود. این حالت دلایل مختلفی دارد که عبارتند از:
الف – روش های درمانی سرطان ها ( پرتو درمانی و شیمی درمانی)
ب- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی (مانند مواد مورد استفاده در برخی حشره کش ها، رنگ و پاک کننده ها و شوینده های خانگی)
پ – برخی داروها (مانند داروهای مخصوص درمان رماتیسم مفصلی)
ت – بیماری های خود ایمنی (مانند لوپوس)
ث – عفوت های ویروسی که بر تراکم استخوانی تأثیر می گذارد.
نوع درمان بستگی به میزان حاد بودن کم خونی دارد. این بیماری را می توان با تعویض خون، مصرف دارو و یا پیوند مغز استخوان درمان کرد. کم خونی برای پیشرفت در بدن به گذر زمان احتیاج دارد. در آغاز ممکن است هیچ علایمی بروز نکند و یا علائم بیماری بسیار خفیف باشد اما با پیشرفت بیماری می توان شاهد علایمی چون خستگی، ضعف، عدم توانایی در کار و تحصیل، کاهش دمای بدن، پریدگی رنگ پوست، ضربان قلب سریع، کوتاهی تنفس ها، درد سینه، سرگیجه، تحریک پذیری، کرخی و سردی دست ها و پاها و سردرد بود. تشخیص این بیماری با انجام یک آزمایش خون امکانپذیر است.

در صورت مثبت بودن جواب آزمایش و ابتلا به کم خونی انجام آزمایشات دیگری نیز برای تشخیص نوع آن ضروری است. انتخاب نوع درمان کم خونی بستگی به علت بروز آن دارد. برای مثال، نحوه درمان کم خونی گلبول های داسی شکل با نحوه درمان کم خونی ناشی از رژیم غذایی فاقد آهن یا فولیک اسید متفاوت است. از این رو برای کشف بهترین روش معالجه باید به متخصص مربوطه مراجعه کرد.
به روش های گوناگون می توان مانع از بروز برخی انواع کم خونی شد که مجموعه ای از آنها در زیر آمده است:
۱- مصرف غذاهای حاوی آهن زیاد از جمله گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم مرغ، میوه های خشک شده، عدس و لوبیا، سبزیجات سبز پهن مانند اسفناج، کلم و یا غله های حاوی آهن غنی شده.
۲- مصرف مواد خوراکی که جذب آهن را در بدن افزایش می دهد مانند آب پرتقال، توت فرنگی، کلم و یا سایر میوه ها و سبزیجات حاوی ویتامین C.
3- خودداری از نوشیدن قهوه و چای همراه با وعده های غذایی چرا که این نوشیدنی ها جذب آهن در بدن را دشوار می کند.
۴- کلسیم جذب آهن را مشکل می کند لذا برای به کار گرفتن بهترین روش برای مصرف کلسیم به میزان مناسب و کافی با پزشک متخصص باید مشورت کرد.
۵- اطمینان از مصرف کافی فولیک اسی و ویتامین B-12 در رژیم غذایی
۶- مشاوره با پزشک برای خوردن قرص های مکمل آهن. چرا که مصرف این قرص بدون مشورت با فرد متخصص صحیح نیست. این قرص ها در دو نوع فروس و فریک ارایه می شوند. جذب فروس در بدن بهتر صورت می گیرد اما اثرات جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال در پی دارد. با این حال این اثرات جانبی را می توان با کمک برخی اقدامات کاهش داد، از آن جمله اینکه ابتدا نیمی از روز تجویز شده شروع کرد و به تدریج آن را به روز کامل رساند. قرص را در روزهای تقسیم شده مصرف کنید. قرص را همراه با غذا مصرف کنید و اگر نوعی از قرص آهن مشکلاتی ایجاد می کند با متخصص مربوطه برای مصرف نوع دیگری مشورت کنید.
۷- زنانی که باردار نبوده اما در سن بارداری قرار دارند باید هر ۵ تا ۱۰ سال یکبار آزمایش کم خونی بدهند. این امر حتی در شرایط سلامت باید صورت گیرد. انجام این آزمایش های باید از زمان نوجوانی آغاز شود.
۸- همچنین زنانی که باردار نیستند و در سن بارداری قرار دارند در صورت داشتن علایمی چون عادت ماهانه شدید و طولانی، مصرف آهن کم و یا تشخیص قبلی ابتلا به کم خونی باید هر سال آزمایش خون بدهند. اکثر افراد از طریق یک رژیم غذایی سالم و منظم می توانند از غذاهای سرشار از آهن استفاده کنند اما برخی افراد نمی توانند آهن کافی به دست آورند که مهمترین این افراد دختران نوجوان و زنان در سن بارداری هستند که یا در هر عادت ماهانه خون زیادی از دست می دهند یا بیش از یک بچه دارند و یا از IUD استفاده می کنند. کودکان نوپا و زنان باردار نیز در این گروه هستند. این افراد باید به طور دوره ای آزمایش کم خونی بدهند و در صورت فقر آهن حتما باید با مشورت پزشک از مکمل های آهن استفاده کنند که نحوه درمان مشکل آنها بر عهده پزشک است.

hi dr!

صفحه 29 از 111: « پیشین 1 ... 28 29 30 ... 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا