صفحه 32 از 111: « پیشین 1 ... 31 32 33 ... 110 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#311 Posted: 14 Jul 2011 04:00

زیادی ادرار نشانهٔ چیست؟

زیادی ادرار
اگر مثانهٔ سالمی دارید، باید روزی یک تا دو لیتر ادرار رفع کنید. اگر این مقدار دفع نشود، مواد زائد آن بیش از حد خواهد شد که به پوشش دیوارهٔ مثانه آسیب می‌رساند، باعث تشکیل سنگ کلیه می‌شود، یا به انقباض پیش از موقع مثانه منجر می‌گردد.
برخی داروها، مثل داروهای مدر و ضد فشار خون، ممکن است باعث دفع بیش از حد ادرار شوند. بیماری‌ قند تشخیص داده نشده یا خوب درمان نشده هم باعث دفع زیاد ادرار می‌گردد.

- درمان زیادی ادرار
اگر هیچ بیماری زمینه‌ای ندارید، دفع متناسب ادار نباید دچار اشکال شود. اگر ناراحت زیادی مقدار ادرارتان هستید، به نکات زیر دقت کنید.
ادرار را انداز‌ه بگیرید. مهم‌ترین کار اندازه‌گیری مقدار ادرار ۲۴ ساعته است. هنگام و مقدار خوردن مایعات و نیز مقدار و هنگام دفع ادرار را یادداشت کنید.
نزد پزشک بروید. اگر هر روز شش لیتر یا بیشتر ادرار دفع می‌کنید، باید از نظر ابتلا به بیماری قند معاینه و آزمایش شوید.
مایعات را کم کنید. اگر روزی چهار تا پنج لیتر ادرار دفع می‌کنید، مقدار نوشیدن مایعات را نصف کنید. دفع بیش از یک یا دو لیتر ادرار خوب نیست. زیادی دفع ادرار ممکن است با بی‌اختیاری آن هم رابطه داشته باشد.
بیشتر به دستشوئی بروید. اگر دفع ادرار در هر بار زیاد است، این نشان می‌دهد که کم به دستشوئی می‌روید. اگر در مقابل دفع ادرار مقاومت کنید، ممکن است حجم مثانه زیادتر شده و دچار عفونت هم بشوید. در موارد بسیار شدید، مثانه چنان بزرگ می‌شود که از شکل طبیعی خارج شده و توانائی انقباض را هم از دست می‌دهد.
برای جلوگیری از ناراحتی‌های ناشی از دفع ادرار، به‌طور منظم، هر سه تا چهار ساعت یک بار، ادرار کنید.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- با وجود کم خوردن مایعات، حجم ادرار هنوز زیاد است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#312 Posted: 14 Jul 2011 04:00

حساسیت به دما

ـ حساسیت به دما نشانه چیست؟
بعضی افراد به‌طور طبیعی بیشتر از دیگران یا سرما حساسند. این چیز تازه‌ای نیست. و مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما اگر به تازگی دچار چنین حالتی شده‌اید، ممکن است نشانهٔ کم‌خونی یا اختلال تیروئید باشد.
حساسیت به سرما ممکن است زنگ اخطاری برای سرما‌خوردگی، عفونت، یائسگی، یا میگرن هم باشد.
همچنین احساس سرما می‌تواند علامت افسردگی یا اختلال فصلی عاطفه باشد، که حساسیت شدید به کاهش نور خورشید در زمستان عامل این ناراحتی است. در مبتلایان به اختلال فصلی عاطفه اغلب نظم دمای بدن به هم می‌ریزد. در بیشتر ما حداقل دمای بدن در ساعت ۳ صبح است، ولی در این بیماران حداقل دما تا حدود ساعت ۶ صبح به تأخیر می‌افتد؛ و وقتی از خواب بیدار می‌شوند، احساس سرما می‌کنند، چون برای فیزیولوژی بدن آنها هنوز نیمه شب است.

- درمان حساسیت به دما
خوشبختانه، حساسیت به دما ناراحتی مهمی نیست و به سادگی درمان می‌شود.
دمای بدن را کنترل کنید. حساسیت به گرما یا سرما ممکن است نشانهٔ تب باشد. پس، اولین کار اندازه‌گیری دمای بدن است. دما را در وقت خواب اندازه‌ بگیرید، چون تغییرات آن در این هنگام کمتر است. اگر تب دارید، استراحت کنید و مایعات زیاد بنوشید. (به بخش تب مراجعه کنید.)
داروهایتان را کنترل کنید. برخی داروها، مثل مسدود کننده‌های بتا که در درمان بالا بودن فشار خون، بیماری‌های قلبی، میگرن، و بیماری‌های تیروئید مصرف می‌شوند، ممکن است دست‌ها و پاها را به سرما یا گرما حساس کنند. دربارهٔ این عارضه جانبی داروها با پزشک مشورت کنید، شاید در صورت امکان دارو را تغییر دهد.
در آفتاب راه بروید. اگر هنگام صبح احساس افسردگی و سرما می‌کنید، ساعت زیست‌شناختی بدنتان را با هفته‌ای سه بار پیاده‌روی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای در زیر آفتاب صبح تنظیم کنید. سعی کنید صبح زود راه بروید، چون در هنگام صبح تنظیم این ساعت بهتر صورت می‌گیرد. بعد از مدتی صبح‌ها سرحال‌تر بر می‌خیزید و احساس سرما نمی‌کنید.
آهن بخورید. کمبود آهن شایع‌ترین علت کم خونی، مخصوصاً در میان زنان گرفتار قاعدگی شدید و فقر غذائی است. اگر دچار کم‌خونی شده‌اید، زیاد احساس سرما می‌کنید. باید غذاهای غنی از آهن مثل گوشت لخم، بوقلمون، ماهی تن، گل‌کلم، و سیب‌زمینی بخورید. اگر با وجود غذای خوب دچار کمبود آهن هستید، پزشک ممکن است گرفتاری‌های روده را عامل آن تشخیص دهد.
حرارت را کم کنید. اگر زنی با سن نزدیک به یائسگی هستید و احساس گرگرفتگی می‌کنید، پزشک سطح استروژن بدنتان را اندازه‌گیری کرده و در صورت کم بودن آن، درمان جایگزینی هورمون را توصیه می‌کند. (به بخش گرگرفتگی مراجعه کنید.)
سردرد را درمان کنید. برخی افراد می‌گویند که هنگام سردرد میگرن دست‌ها و پاهایشان سرد می‌شود. خوراکی‌هائی مثل قهوه، پنیر، آجیل، چای، شکلات و گوشت پر ادویه اغلب سردرد میگرن را شروع می‌کند و باید از آنها پرهیز کرد. (به بخش سردرد، مراجعه کنید.)
نزد پزشک بروید. اگر حساسیت شما به گرما یا سرما همراه با علائمی باشد که در ابتدای این بخش گفته شد، باید نزد پزشک بروید. شاید دچار اختلال جدی‌تری مثل بیماری تیروئید شده باشید که درمان طبی خاص نیاز دارد. پزشک برای درمان بیماری تیروئید ممکن است مصرف دارو، یا جراحی را تجویز کند.
ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
ـ احساس گرمی یا سردی در شما بیشتر از دیگران است.
ـ احساس گرمی بیش از پنج روز طول کشیده است.
ـ احساس خستگی، ضعف، و تحریک‌پذیری وجود دارد.
ـ بی‌خوابی، شکنندگی ناخن‌ها، یا رعشه‌ در انگشتان وجود دارد.
ـ بدون تغییر در رژیم غذائی وزن به سرعت بالا و پائین می‌شود.
ـ قاعدگی شدید یا خیلی کم است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#313 Posted: 14 Jul 2011 04:01

چنگ‌شدن قاعدگی نشانه چیست؟

چنگ‌شدن قاعدگی

چنگ‌شدن یکی از اجزای چرخهٔ قاعدگی است و هر ماه همراه با آن می‌آید. جای تعجب است که این پدیدهٔ طبیعی و ماهانه با ناراحتی همراه است. علت آن تولید هورمون‌هائی به‌نام پروستاگلاندین‌ها است که با منقبض کردن زهدان آن را وارد به ریختن لایهٔ داخلی خود می‌کنند. زهدان برای ایجاد قاعدگی منقبض می‌شود و این کار باعث چنگ‌شدن می‌گردد.
خوشبختانه، در بیشتر مواقع، این چنگ‌شدن خفیف است. ۵۰ درصد زنان، معمولاً در سه سال اول شروع قاعدگی، دچار چنگ شدن می‌گردند.
شدت درد این چنگ‌شدن به مقدار تولید پروستاگلاندین در بدن دارد. اما اگر چنگ‌شدن شدید و طولانی است، ممکن است دلیل دیگری داشته باشد. شاید پوشش درونی زهدان بیش از حد رشد کرده است – که آن را آندومتریوز می‌نامند. در این حالت چنگ‌شدن بسیار شدید می‌شود.
یا اگر چنگ‌شدن هنگام قاعدگی شدیدتر از معمول است، احتمال دارد که زهدان لخته‌های خونی ناشی از فیبروئید را دفع می‌کند؛ فیبروئیدها تومورهای ماهیچه‌ای خوش‌خیم زهدان هستند. گاهی نیز چنگ‌شدن نشانهٔ سقط یک آبستنی تشخیص داده نشده است.

- درمان چنگ‌شدن قاعدگی
اگر عادت ماهانهٔ شما با چنگ‌شدن همراه است، با رعاین نکات زیر تحمل آن را آسان‌تر کنید.
ورزش کنید. ورزش نه تنها با آزاد کردن مسکن‌های طبیعی بدن (اندورفین‌ها) درد را کم می‌کند، بلکه باعث پرت‌شدن حواس از آن هم می‌گردد. شنا مفیدترین و بی‌خطرترین ورزش برای درمان چنگ‌شدن قاعدگی است.
نرمش کنید. اگر چنگ‌شدن به‌قدری شدید است که فکر شنا را هم نمی‌توانید بکنید، انجام نرمش ملایم زیر ماهیچه‌های باعث چنگ‌شدن را شل می‌کند.
به پشت دراز بکشید و با خم کردن زانوان کف پاها را روی زمین بگذارید. کف دست‌ها را نیز در دو طرف بدن روی زمین قرار دهید. ده‌بار شکم خود را بالا و پائین ببرید و وقتی آن را بلند می‌کنید، نفس سریع و کوتاهی بکشید. این کار را پنج بار تکرار کنید و بین هر بار تمرین استراحت کنید (چون تنفس کوتاه و سطحی باعث سرگیجه می‌شود).

سپس چیز نرم و سنگینی، مثل یک کتاب قطور، روی شکم بگذارید و به‌آهستگی از بینی نفس بکشید تا سینه و شکم پر از هوا شود و کتاب را بال ببرد. تا پنج بشمارید و بگذارید کتاب به‌آرامی پائین بیاید. حالا شکم را منقبض کرده و تا پنج بشمارید. چند دقیقه این کار را ادامه دهید. فشار ناشی از سنگینی کتاب به رفع گرفتگی ماهیچه‌های شکم کمک می‌کند.
آن را گرم کنید. گرما شکم چنگ‌شده را راحت‌تر می‌کند. گذاشتن کیسهٔ آب‌گرم روی شکم جریان خون زهدان را بیشتر کرده و تراکم مواد شیمیائی عامل چنگ‌شدن را کاهش می‌دهد.
مدت ۱۵ دقیقه در وان آب‌گرم دراز بکشید یا کیسهٔ آب‌گرم روی شکم بگذارید. یا از پمادهای گرم‌کننده استفاده کنید. ولی هیچ‌گاه پماد و کیسهٔ آب‌گرم را با هم استفاده نکنید، چون باعث سوختگی شدید می‌گردد. خوردن مایعات گرم نیز مفید است.
یخ بگذارید. در برخی زنان، سرما بهتر از گرما چنگ‌شدن را رفع می‌کند. در این موارد، گذاشتن ۱۵ تا ۲۰ دقیقه کیسهٔ یخ روی شکم با انقباض رگ‌های خونی چنگ‌شدن را تسکین می‌دهد.
کلسیم بخورید. اگر رژیم غذائی شما بیشتر از غذاهای کم‌ کلسیم مثل میوه‌ها و سبزیجات است، ماست کم‌چربی و شیر کم‌چربی بخورید.
لااقل در چهار بررسی جداگانه نشان داده شده است که کلسیم چنگ‌شدن قاعدگی را تسکین می‌دهد. در زنانی که به‌طور روزانه کلسیم مصرف کرده‌اند، نه تنها درد کمتر شده است، بلکه احتباس آب کاهش یافته و حال عمومی بهتر شده است. یک فنجان ماست کم چربی حدود ۴۰۰ میلی‌گرم و یک فنجان شیر کم‌چربی حدود ۳۰۰ میلی‌گرم کلسیم دارد.
خود را سرگرم کنید. فعالیت‌های عادی خود را کنار نگذارید. اگر برخیزید و کمی تحرک نشان دهید، حواستان از چنگ‌شدن پرت شده و درد آرام می‌گیرد.
آرامش داشته باشید. اضطراب درد را تا ۳۰ درصد زیاد می‌کند. سعی کنید چیزی را که باعث آرام شدنتان می‌شود مصرف کنید. اگر چای، شیرداغ، یا حتی شکلات آرامتان می‌کند از خوردن آنها خودداری نکنید.
ایبوپروفن بخورید. گرچه هورمون پروستاگلاندین همراه طبیعی فرایند قاعدگی است، اما برخی زنان به آن حساسیت زیادی نشان می‌‌دهند. ایبوپروفن از موثرترین مهار‌کننده‌های پروستاگلاندین است.
زمان در کنترل درد چنگ‌شدن مهم است. هرچه‌ زودتر دارو بخورید، نتیجهٔ اثر آن بهتر خواهد بود.
با اولین نشانهٔ شروع قاعدگی ایبوپروفن را با غذا بخورید. معمولاً خوردن دارو در یک یا دو روز شروع قاعدگی کافی است.
از پزشک کمک بگیرید. اگر با همهٔ این درمان‌ها هر ماه دچار ناراحتی چنگ‌شدن دارید، با پزشک مشورت کنید. او ممکن است یکی از درمان‌های زیر را توصیه کند.
دارو بخورید. داروهای ضد التهاب و ضددرد غیر استروئیدی مؤثرترین آنها در تسکین درد چنگ‌شدن قاعدگی هستند، چون خیلی زود جذب بدن می‌شوند.
اگر می‌دانید فردا قاعدگی شروع می‌شود و منتظر چنگ‌شدن شدید هستید، امشب قبل از خوابیدن دارو را بخورید.
از پسخورد زیستی کمک بگیرید. اگر درمان غیرداروئی را ترجیح ‌می‌دهید، روان‌شناس یا روان‌پزشک می‌تواند روش پسخورد زیستی را به شما آموزش دهد.
در روش پسخورد زیستی از نمایشگری استفاده می‌شود که زمان‌گرفتگی و شل‌شدن ماهیچه‌ها را مشخص می‌کند و شما به‌تدریج راه شل‌شدن ماهیچه‌ها را یاد خواهید گرفت. زنانی که این روش را به‌کار گرفته‌‌اند موفقیت زیادی در کنترل درد ناشی از چنگ شدن قاعدگی داشته‌اند.
در چند روز اواسط دورهٔ ماهانه این روش را یاد بگیرید. تا هنگام شروع قاعدگی بتوانید چنگ‌شدن را کنترل کنید.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- چنگ‌شدن به‌قدری شدید است که مانع انجام کار و فعالیت‌های روزانه می‌شود.
- چنگ شدن با تهوع، سردرد، اسهال و استفراغ همراه است.
- خونریزی شدید است و بیش از یک روز لختهٔ خون دفع کرده‌اید.
- چنگ‌شدن شدید است و قرص ضدبارداری مصرف می‌کنید.
- چنگ‌شدن‌های دردناک به‌طور ناگهانی در نوجوانی شروع می‌شود.
- چنگ‌شدن با خوردن آسپیرین یا ایبوپروفن خوب نمی‌شود.
- قاعدگی تازه شروع شده و اولین یا دومین قاعدگی ایجاد چنگ شدن شدید می‌کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#314 Posted: 14 Jul 2011 04:01

چرا سکسکه می کنیم؟

سکسکه خود به خود ناراحت کننده نیست ولی ممکن است نخستین علامت یک بیماری مهم باشد که باید فوری آن را شناخت و درمان کرد.
سکسکه علل مختلف دارد، یک معده خیلی پر به علت فشار شدید روی اعصاب، ممکن است موجب ایجاد سکسکه شود و این حال مخصوص کودکان شیرخوار است ومادران اغلب دیده اند که اگر کودک را زیاده از حد شیر دهند، به علت پرشدن معده، به سکسکه مبتلا می شود.
دستگاههای دیگر اطراف معده مثل جگر سیاه و طحال نیز ممکن است به علت بیماری سبب تحریک عصب مخصوص و پیدایش سکسکه شوند و حتی ناراحتی ها و بیماری های مختلف داخل قفسه سینه نیز گاهی ممکن است باتحریک اعصاب آن ناحیه سکسکه ایجاد کنند.
سکسکه، علل مغزی نیز می تواند داشته باشد و بعضی اوقات اولین علامت یک ضایعه مغزی ممکن است پیدایش سکسکه باشد، بنابراین سکسکه با این که به صورت ظاهر بسیار ساده و بی اهمیت است، اگر به علت وجود بیماری های مختلف باشد، تشخیص و درمان مخصوص خواهد داشت.
ـ درمان سکسکه
سکسکه ای را که د رکودکان از پرخوری ایجاد می شود، می توان بافشار جزیی روی شکم برطرف ساخت و برای ایجاد این فشار و آرام کردن سکسکه کافی است یا کودک را چند لحظه روی شکم بخوابانیم و یا کیسه آب گرم را روی شکم او قرار دهیم. معمولاً سکسکه اگر ساده و فقط به علت پرخوری باشد، با این روش، درمان می شود.
در کودکان بزرگتر که قدرت خوردن و آشامیدن دارند با تحریک مخاط دهان یا چشم می توان از ادامه سکسکه جلوگیری کرد و برای این کار قدری نان یا غذای دیگر در دهان آنان می گذاریم و آنها را وادار به جویدن و بلعیدن می کنیم و یا با انگشت، فشار مختصر روی پلک های چشم آنها وارد می کنیم تا از آن راه سبب تحریک مخاط چشم و عصب مشترک آن شود و سکسکه را آرام کند.
سکسکه اگر به علت وجود اختلالات در دستگاههای مختلف بدن باشد، باید توسط پزشک، تشخیص داده و درمان شود و در این حال هر نوع سکسکه بر حسب این که چه علتی داشته باشد، درمان مخصوص خواهد داشت.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#315 Posted: 14 Jul 2011 04:02

آشنایی با ماه‌گرفتگی پوست

تغییرات ماه‌گرفتگی

- تغییرات ماه‌گرفتگی نشانهٔ چیست؟
وجود ماه‌گرفتگی‌های مختلف بر روی پوست نوزدان چیزی عادی نیست. یکی از این ماه‌گرفتگی‌ها مانند توت‌فرنگی پهن شده بر روی پوست است.
انواع ماه‌گرفتگی‌ها ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشند یا اندکی بعد از آن ظاهر شوند.
یک تغییر مورد انتظار در ماه‌گرفتگی بزرگ شدن آن است. با رشد کودک اندازهٔ ماه‌گرفتگی نیز زیاد می‌شود. با بزرگ‌شدن فرد از کودکی به بزرگسالی، ماه‌‌گرفتگی روی صورت او تا هشت برابر بزرگ‌تر می‌شود.
در اینجا چند نوع تغییر شکل شایع‌ترین ماه‌گرفتگی‌ها گفته می‌شود.
علائم توت‌فرنگی، که رنگ قرمز خود را از رگ‌های خونی سطح پوست می‌گیرند، اغلب تا سن شش سالگی کودک از بین می‌روند.
لکه‌های قرمز نیز که اغلب بزرگ هستند از یک شبکه رگ‌های خونی به‌وجود آمده‌اند. این لکه‌ها با رشد کودک تیره‌تر، ضخیم‌تر و برآمده می‌شوند.
خال مادرزادی که قهوه‌ای تا سیاه‌رنگ است، از اندازهٔ بسیار کوچک تا بسیار بزرگ تغییر می‌کند. درصد کمی از این نوع ماه‌گرفتگی در بزرگسالی سرطانی می‌شوند. به‌همین دلیل، به دقت به تغییرات اندازه، شکل، و رنگ آنها توجه کرد.
لکه‌های شیر قهوه‌ای دانه‌های ملانین (رنگدانه‌ٔ طبیعی بدن) پراکنده بر روی پوست هستند. این دانه‌ها به ندرت تغییر می‌کنند، مگر اینکه کمی تیره‌تر شوند. و اگر تغییر نکنند جای نگرانی ندارد.

- درمان تغییرات ماه‌گرفتگی
فرض کنید تغییری در یکی از ماه‌گرفتگی‌های خود دیدید یا بخواهید آن را برای همیشه از بیین ببرید. چه کار باید بکنید؟
منتظر بمانید. مراقب بودن و منتظر ماندن بهترین روش برای از بین بردن علائم توت‌فرنگی است. ماه‌گرفتگی‌هائی را که خود از بین نمی‌روند می‌توان با روش منجمد کردن، جراحی، درمان لیزری، و تزریق مواد تخریب کنندهٔ آنها از بین برد.
لکه‌های قرمز را بردارید. قبل از درمان لیزری، لکه‌های قرمز دائمی بودند. این پیشرفت بزرگی در علوم پزشکی است، چون ادامهٔ حیات برخی بیماران به آن وابسته است. (متأسفانه این روش درمانی در افراد دارای پوست تیره زیاد موفق نبوده است، چون با از بین بردن رنگدانه‌ها نقاط سفیدی بر روی پوست آنها باقی می‌ماند.) اگر لکه‌‌های قرمز علائم رشد و برآمده شدن نشان دهند، احتمالاً بهتر است آنها را بردارید. اینها خطرناک نیستند، ولی ممکن است پوست را زشت‌تر کند.
فوراً جراحی کنید. خال مادرزادئی که تغییر کند، علامت احتمال بدخیمی است و باید با عمل جراحی برداشته و آزمایش شود. برای پیشگیری، خال‌های بزرگ در بدو تولد برداشته می‌شوند.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- اندازه، شکل یا رنگ ماه‌گرفتگی تغییر کند.
- ماه‌گرفتگی شروع به خارش، سوزش، یا گزش کند یا برآمده یا زخم شود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#316 Posted: 14 Jul 2011 04:02

ترک خوردن لب نشانهٔ چیست؟

- ترک خوردن لب نشانهٔ چیست؟
اگر لب‌های ترک‌خوردهٔ شما زبان می‌داشتند، درخواست دو چیز می‌کردند: رطوبت و چیزی که رطوبت را نگاه دارد. اما لب‌ها چه‌گونه رطوبت خود را از دست می‌دهند؟ اگر شما هم عادت شایع زبان زدن به لب‌ها را دارید، شرایط مناسب برای ترک‌خوردن لب‌ها را فراهم کرده‌اید.
در هوای خشک، مثل اتاق دارای دستگاه حرارت مرکزی، رطوبت لب‌ها تبخیر می‌شود و شما به طور ناخودآگاه خشکی لب‌ها را احساس کرده و با زبان آنها را مرطوب می‌کنید. وقتی این رطوبت هم تبخیر شود، باز هم رطوبت بیشتری از لب‌ها خارج می‌شود. آفتاب سوختگی لب‌ها نیز شما را وادار به مرطوب کردن آنها کرده و بالاخره ترک خوردن آنها را به‌دنبال دارد.
از علل شایع دیگر واکنش آلرژیائی به رنگ ماتیک است.
برخی افراد عمدتاً در گوشه‌های لب دچار ترک‌خوردگی می‌شوند که احتمالاً به‌خاطر شکل لب‌هایشان است. اگر در حالت استراحت صورت گوشه‌های لب‌ها پائین می‌افتند، بزاق دهان در آنجا جمع شده و باعث ترک خوردن آنها می‌گردد.

- درمان ترک خوردن لب
ترک خوردن لب‌ها آنها را تحریک‌پذیر و ناخوشایند می‌کند. اما همیشه راهی برای درمان آنها وجود دارد.
آب نمک بزنید. درمان نهائی ترک خوردن لب کمپرس کردن روزانهٔ آنها با آب نمک سرد است. یک قاشق مرباخوری نمک را در نیم لیتر اب حل کنید. حوله‌ای را در آن خیسانده و چند دقیقه روی لب‌ها بگذارید. این کار را به مدت یک هفته هنگام رفتن به رختخواب انجام دهید.
رطوبت را حبس کنید. بلافاصله بعد از کمپرس کردن لب‌ها لایه‌ای ضخیم‌ نرم‌کنندهٔ لب، مثل وازلین یا لانولین روی لب بزنید تا رطوبت را در آن حفظ کند.
کورتیزون بزنید. اگر یک هفته کمپرس آب نمک و وازلین ترک لب‌ها را درمان نکرد، می‌توانید پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم به آن اضافه کنید. پماد را زیر نرم‌کننده بزنید. این کار را دو هفته تکرار کنید.
زبان نزنید. خیس کردن لب‌ها با زبان کاری غیر ارادی مثل پلک زدن است.اما خودداری از آن اولین قدم در درماند ترک لب است. باید متوجه باشید که زبان زدن لب‌ها اولین عامل ترک‌خوردن آنهاست.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- ترک‌های لب تبدیل به چاک‌های بزرگ و شقاق شده است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#317 Posted: 14 Jul 2011 04:03

ترک خوردن پوست

ترک خوردن پوست

- ترک خوردن پوست نشانهٔ چیست؟
بعضی افراد با دست‌هایشان همه کار می‌کنند: باغبانی، نازک‌کاری، تعمیر اتومبیل، آشپزی، و نظافت. اما دست‌هایشان را با مواد از بین برندهٔ رطوبت مثل خاک، حلال‌ها، و صابون پاک می‌کنند و پوستشان خیلی زود ترک می‌خورد.
پوست ترک خورده مانند بستر یک رود خشک است و علت هر دو هم بی‌‌‌آبی است. ترک خوردن پوست با از بین رفتن آب سطح بدن شروع شده و لایه‌هائی از سلول‌های خشک شده به‌جای می‌ماند.
پوست بی‌آب مانند ناخن شکننده است، و مانند آن به سادگی خم نمی‌شود و ترک بر می‌دارد.
رطوبت کم علت اصلی خشکی پوست است. همانطور که بیابان گردها می‌دانند، هوای خشک رطوبت پوست را می‌گیرد. اما گرم کردن زیاد خانه در هر جائی هوای درون خانه را مانند بیابان کرده و رطوبت پوست را از بین می‌برد. این دلیل عمدهٔ ترک خوردن پوست در زمستان است.
رطوبت پوست در برخورد با مواد محرک مثل شوینده‌ها، عطرها، خوشبوکننده‌ها، الکل، و پاک‌کننده‌های لاک ناخن از بین می‌رود. می‌توان از تماس با این مواد خشک‌کنندهٔ خانگی اجتناب کرد، ولی برخی افراد هر روز با رطوبت‌گیری‌هائی مثل رنگ‌ها، حلال‌ها و دیگر مواد شیمیائی کار می‌کنند.
برخی ناراحتی‌ها، مثل پسوریاز، اکزما، و برخی واکنش‌های آلرژیائی، باعث ضخیم شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوست می‌شوند. پینه‌های ضخیم و خشک هم زیاد چاک می‌خورند.

- درمان ترک خوردن پوست
دست و پاها محل‌های شابع ترک خوردن پوست هستند. اما ترک پوست در همه جا، مخصوصاً در پوست ظریف ساق، ساعد و گونه‌ها هم ممکن است دیده شود. ترک پوست را در هر جا باشد، با درمان درست می‌توان از بین برد.
مرطوب کننده بزنید. با استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده رطوبت را در ناحیهٔ ترک خورده حبس کنید. فراموش نکنید که شستن باید کوتاه مدت – کمتر از پنج دقیقه در روز – باشد چون تماس بیش از حد با آب چربی پوست را برداشته و آن را خشک‌تر می‌کند. در صورت لزوم پزشک مرطوب کنندهٔ قوی‌‌تری را تجویز می‌کند.
چندین بار پوست ترک خورده در آب ولرم نرم کنید. ولی مرطوب‌کننده به آن نزنید. وقتی پوست نرم شد، فوراً روی آن را با ماده‌ای روغنی مثل وازلین بپوشانید.
ملایم بشوئید. هنگام شستشو از آب داغ دوری کرده و از صابون چرب استفاده کنید. زدن محلول نگاهدارندهٔ رطوبت بر پوست هم مفید است.
دستکش بپوشید. اگر پوست شما مستعد ترک خوردن است، هنگام کار با آب و صابون یا مواد شیمیائی دستکش لاستیکی بپوشید.
اوره بزنید. کرم‌ها و محلول‌های حاوی اوره یا اسیدهای آلفا هیدروکسی برای رفع خشکی پوست مناسبند. استفاده از اینها ترک‌های پوستی را برطرف کرده و از ترک خوردن بیشتر جلوگیری می‌کند.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- همواره پوست دست و یا پا ترک خورده است.
- بیماری وجود دارد و پوست پا ترک می‌خورد.
- ناحیهٔ ترک خورده گرم یا ناسور است، متورم یا قرمز شده، یا چرک یا مایع تراوش می‌کند.
پوست ناحیهٔ پائین پا مانند فلس ماهی شده است.
- درمان ترک خوردن پوست بعد از سه هفته مؤثر واقع نشده است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#318 Posted: 14 Jul 2011 04:04

ترشح از نوک پستان

ترشح پستان

- ترشح پستان نشانهٔ چیست؟
ناگهان متوجه وجود یکی دو قطره مایع شیری ترشح شده از پستان بر روی لباستان شده‌اید. آیا این چیز خطرناکی است؟ الزاماً نه. در بیشتر موارد، کمی ترشح از نوک پستان، درست مثل ترشح چربی از پوست، چیزی عادی است.
مانند فولیکول‌های پوست، در مجاری منتهی به نوک پستان هم به‌طور طبیعی مایع وجود دارد. این مجاری لوله‌هائی برای انتقال شیر هستند. بنابراین، وجود کمی مایع در آنها تعجب‌آور نیست. رنگ این ترشحات از خاکستری، سبز یا قهوه‌ای تا سفید متغیر است.
اگر نوک پستان را فشار دهید، ترشح بیشتری خارج می‌شود. این کار مانند مک‌زدن آن توسط بچه است و ممکن است تولید پرولاکتین را تحریک کند. پرولاکتین هورمون تحریک‌کنندهٔ تولید شیر و مایعات دیگر در پستان است.
در مادران شیرده، ترشح نوک پستان ممکن است بدون تحریک آن صورت بگیرد. صدای نوزاد گرسنه، ظرف چند ثانیه باعث خروج شیر از پستان می‌شود.
اما فشار دادن نوک پستان در زنان غیر شیرده هم می‌تواند باعث خروج مایع از آن شود. این ترشح در تمام زنان جوان یا پیر، زنانی که هرگز آبستن نشده‌اند، و زنانی که سال‌هاست بچه‌دار نشده‌اند دیده می‌شود.
در واقع، درست مانند مک‌زدن بچه، هر نوع تحریک پستان – مثلاً دوش گرفتن با آب پرفشار، آزمایش پستان‌نگاری، کرست تنگ، یا لباس‌هائی که هنگام ورزش پستان را تحریک کنند – باعث ترشح آن می‌شود.
تغییر مقدار هورمون‌های بدن نیز ترشح پستان به‌دنبال دارد. میزان هورمون‌های بدن زنان با مصرف قرص‌های ضدبارداری، شروع دوران یائسگی، یا هورمون‌ درمانی تغییر می‌کند. علاوه بر تغییرات هورمونی، عوامل دیگری، مثلاً مصرف داروهای ضدافسردگی و پائین آورندهٔ فشار خون، باعث ترشح پستان می‌شوند.
اگر ترشح غلیط، زرد، قهوه‌ای، سبز، یا چرک مانند باشد ممکن است عفونتی در پستان داشته باشید. ترشح شفاف، آبکی، یا خونی ممکن است نشانهٔ وجود یک تومور خوش‌خیم یا بدخیم باشد. به‌همین‌دلیل توجه به قوام، رنگ، تداوم، و محل ترشح اهمیت دارد.

- درمان ترشح پستان
نزد پزشک بروید. اگر هر نوع ترشح غیرطبیعی از پستان مشاهده کردید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. اگر عفونتی در کار باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک مناسب تجویز می‌کند.
لباس مناسب بپوشید. اگر مستعد ترشح پستان هستید، لباس‌هائی بپوشید که پستان را تحریک نکنند، مخصوصاً در هنگام ورزش. پوشیدن کرست در این شرایط بهتر است، چون مالش مرتب لباس بر پستان آن را تحریک و وادار به ترشح می‌کند.
بالشتک شیر استفاده کنید. اگر مادر شیردهی هستید، گذاشتن بالشتک‌های مخصوص در داخل کرست از ترشح و ریختن بر روی لباس‌هایتان ممانعت می‌کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#319 Posted: 14 Jul 2011 04:04

چرا ترش می کنیم ؟

ترش کردن

- ترش کردن نشانهٔ چیست؟
ترش کردن هم مانند سوزش دل ناشی از نشت اسید از معده به درون مری است. به‌محض اینکه کمی اسید و غذا از معده برگردد، رسیدن آن به حلق بسیار ساده است.
کسانی که دچار ترش کردن می‌شوند، گرفتار شل شدن متناوب اسفنکتر مری (دریچهٔ ورودی مری به معده) هستند. این درچه به‌طور طبیعی یک طرفه است. اما اگر باز شود، محتویات معده به درون مری و حتی دهان باز می‌گردد. این مواد ترش مزه گاهی با آروغ و گاهی در اثر پرخوری بر می‌گردد.
این حالت در هر کسی روی می‌دهد، اما در بعضی بیشتر است. آنقدر زیاد که التهاب مری ایجاد کند و باعث سوزش دل شود.
گرفتارئی به نام دیورتیکول زنکر هم باعث ترش کردن بعد از غذا می‌شود. در این حالت کمی غذا به جای فتن به معده در کیسه‌ای که در دیوارهٔ مری به‌وجود آمده است جای می‌گیرد و وقتی بعد از غذا دراز بکشید این غذا به دهان باز می‌گردد.

- درمان ترش‌کردن
بعد از غذا دراز نکشید. کمی دراز کشیدن بعد از غذای دلچسب لذتبخش است، اما دراز کشیدن به پشت احتمال ترش کردن را زیادتر می‌کند. اگر حتماً باید چرتی بزنید، روی یک صندلی راحت و به‌ حالت نیمه نشسته بخوابید. بهتر از همه کمی قدم زدن بعد از غذاست که در این حالت اسید معده کمتر احتمال برگشت به مری دارد. چون ترش کردن به‌همان علّت سوزش دل روی می‌دهد، درمان آن هم مثل درمان سوزش دل است.
به پزشک مراجعه کنید. اگر درمان‌های سوزش دل ترش کردن را برطرف نکند، باید نزد پزشک بروید تا مری شما را معاینه کند. اگر دچار دیورتیکول‌زنکر شده باشید، پزشک با عمل جراحی آن را درمان می‌کند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درمان‌های خانگی ترش کردن را رفع نمی‌کند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#320 Posted: 14 Jul 2011 04:05

چرا تحریک ‌پذیر می شویم ؟

تحریک‌پذیری نشانهٔ چیست؟
توان تحمل شما ناگهان کاهش یافته و زودرنج شده‌اید. شوخی ملائم همسرتان جرقه به انبار باروت زده است. با کمی سنگینی ترافیک از کوره در می‌روید. و با تذکر دوستانهٔ همکار اداریان غوغائی به‌پا کرد‌ه‌اید که هنوز در گوشی دربارهٔ آن صحبت می‌کنند. چیز عجیبی است؛ چرا نمی‌توانید خود را کنترل کنید.
گاهی تحریک‌پذیری بخشی عادی از زندگی انسان است. مثلاً نوجوانان دوره‌های تحریک‌پذیری دارند. گاهی یک دقیقه بدخلق و ده دقیقه بعد خوش اخلاق می‌شوند. پدران و مادران نباید این تحریک‌پذیری را به دل بگیرند؛ نوجوانان مثل باران بهاری هستند و دقیقه به دقیقه تغییر رفتار می‌دهند.
تحریک‌پذیری تقریباً با هر بیمارئی همراه است. اغلب افرادی که بیمار می‌شوند بدون اینکه دلیل آن را بدانند تحریک‌پذیری می‌شوند.
تحریک‌پذیری ممکن است نشانهٔ آنفلوانزا، سرماخوردگی، نشانگان پیش قاعدگی، خستگی، افسردگی، اضطراب، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، تنش روانی، بیماری قند، شیزوفرنی، بیماری آلزایمر، بیماری تیروئید و سکته یا تومور مغزی باشد. گاهی نیز عارضهٔ جانبی برخی داروهاست.

- درمان تحریک‌پذیری
چون چیزهای زیادی باعث تحریک‌پذیری می‌شوند، حملات مکرر یا پایدار آن را باید به پزشک اطلاع داد. اگر از دندهٔ چپ پاشده‌اید یا روی فشفشه نشسته‌اید، نکات زیر را رعایت کنید.
علت را بیابید. اگر دیدید بیش از همیشه تحریک‌پذیر شده‌اید، کمی فکر کنید، شاید بتوانید علت آن را پیدا کنید. یافتن علت تحریک‌پذیری باعث می‌شود که بفهمید این حالت گذرا است و فقط باید کمی صبور باشید و مدتی در برابر اطرافیانتان بیشتر کوتاه بیائید. این کار شمار را از کارهائی که بعداً باعث پشیمانی می‌شود دور می‌کند. مثلاً دانستن این که تحریک‌پذیری پیش قاعدگی فقط دور روز طول می‌کشد شما را بردبارتر می‌کند.
خودخوری نکنید. به جای پنهان‌کردن احساساتتان، به اطرافیانتان بگوئید که بدخلق شده‌اید. افرادی که احساسشان را به دیگران نمی‌گویند بیشتر دچار ناراحتی می‌شوند. اگر به دیگران نگوئید، آنها از رفتار عجیب شما متعجب خواهند شد. اگر به‌دلیلی تحریک‌پذیر شده‌اید، به همکارانتان بگوئید: ”من امروز حالم خوش نیست. اگر رفتار بدی از من دیدید، لطفاً مرا ببخشید.“ این جملات وضع شما را برای آنها تشریح کرده و خود شما را هم آرام‌تر می‌کند.
خود را سرگرم کنید. خود را مشغول چیزی غیر از آنچه شما را تحریک‌پذیر کرده است بکنید. کمی قدم بزنید؛ نامه‌ای بنویسید؛ باغچه را آب دهید. ظرف یک ربع تا یک ساعت، بسته به عامل تحریک کننده، احساس می‌کنید حالتان بهتر شده و واکنش‌های شدید نشان نمی‌دهید.
خود را بررسی کنید. پیش از این که سراغ کسی بروید، مطمئن شوید رفتارتان تحت کنترل است. آیا به کلمانی مثل ”همیشه“، ”باید“، یا ”هرگز“ فکر می‌کنید؟ آیا به گفته‌های خودتان بیشتر فکر می‌کنید تا به حل مشکل؟ آیا به تلافی و انتقام فکر می‌کنید؟ آیا هنوز نمی‌توانید بنشینید؟ آیا بلند حرف می‌زنید یا مشتتان را روی زمین می‌کوبید؟ آیا ماهیچه‌های پشت و گردنتان منقبض شده است؟ اگر یکی از موارد بالا را در خود حس می‌کنید، هنوز آمادهٔ مذاکره نیستید. اگر در این حالت با کسی روبه‌رو شوید، به‌جای حل مشکل آن را پیچیده‌تر می‌کنید.
مثبت فکر کنید. اگر فکر می‌کنید که همه چیز را با دید منفی می‌نگرید، مثلاً ”روز مزخرفی است“، سعی کنید این طرز فکر خود را مثبت کنید. چشمانتان را ببندید و به این فکر کنید این روز با آرامش و موفقیت تمام می‌شود. استفاده از جملات مثبت مثل ”امروز چه چیز یاد می‌گیرم“ یا ”امروز چه پیش می‌آید“ و تکرار کلماتی مثل ”پیش رفتن“ و ”موفقیت“ در ذهن خود را کاهش تحریک‌پذیری شما کمک می‌کند.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- تحریک‌پذیری بیش از یک هفته طول کشیده و بر کار و روابط شما با دیگران تأثیر گذاشته است.
- در خانه و محل کار تحت فشار زیادی هستید.
- سردردهای شدید دارید.

hi dr!

صفحه 32 از 111: « پیشین 1 ... 31 32 33 ... 110 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا