انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
خانه و خانواده
  
صفحه  صفحه 33 از 111:  « پیشین  1  ...  32  33  34  ...  110  111  پسین »

همه چیز درباره بیماری ها



 
تجمع چرک در ‌گوش درونی نشانهٔ چیست ؟

وجود چرک گوش در گوش درونی نشانهٔ آن است که بدن مادهٔ مناسبی برای دور کردن مهاجمان گوش، مثل حشرات، عفونت، و کثافت می‌سازد.
اما تجمع چرک گوش در گوش داخلی معنی دیگری دارد، در بسیاری موارد، مقدار طبیعی آن‌را با گوش پاک‌کن پاک‌کرده یا به عقب پس رانده‌اید. این کار مثل گیر انداختن یک چوپ‌ پنبه در دهانهٔ بطری است. و فرایند جاری شدن چرک گوش را به خارج بسته‌اند. این چرک به‌تدریج زیاد می‌شود تا به نزدیک پردهٔ گوش برسد و گوش را کیپ می‌کند. هرچه دیرتر به داد آن برسید، سخت‌تر و ضخیم‌تر می‌شود.
چطور می‌فهمید که تجمع چرک گوش در گوش داخلی دارید؟ احتمالاً گرفتار خارش، خشکی، کمی درد، یا کاهش شنوائی می‌شوید.
گاهی نیز تجمع چرک گوش به‌علت پیچ‌خوردگی مادرزادی مجرای گوش است. در این حالت خمیدگی ظریفی در مجرای گوش جریان چرک گوش را به‌خارج دشوار می‌کند.
- درمان تجمع چرک‌ گوش
جلوگیری از تجمع چرک گوش یادگرفتن چه‌گونه پاک‌کردن گوش است.
چیزی در گوشتان فرو نکنید. پارچهٔ تمیز مرطوبی را روی انگشتان بیندازید و با آن تمام درون گوش خارجی را تمیز کنید. چرک گوش را فقط هنگامی که به خارج مجرای گوش می‌رسد پاک کنید. نباید قسمت‌های عمیق‌تر مجرا را دستکاری کرد. دقت کنید پارچه زیاد مرطوب یا صابونی نباشد. هم آب و هم صابون می‌توانید مجرای گوش را تحریک کرده و به درد آورند.
گوش را گرم کنید. یک بطری آب داغ را روی گوش گرفتار بگذارید. ظرف مدت کوتاهی چرک شروع به ذوب شدن می‌کند و خروج آن آسان می‌گردد.
از قطره استفاده کنید. قطره‌های بدون نسخه برای حل کردن چرک گوش وجود دارد. این قطره‌ها حاوی پراکسید کاربامید هستند. قطره‌ها را طبق دستور برچسب روی آنها به‌کار ببرید. اگر بعد از پنج روز نتیجه‌ای نگرفتید، نزد پزشک بروید.
- روش‌های پیشرفته‌تر پاک‌کردن چرک گوش
اگر با روش‌های بالا تجمع چرک گوش از بین نرود، پزشک از روش‌های دیگری برای آن استفاده می‌کند.
استفاده از آب. برخی پزشکان و پرستاران با وسیله‌ای تلمبه مانند جریان ضعیف آب را در گوش برقرار کرده و آن را پاک می‌کنند. اما هیچ‌گاه خودتان در منزل آن را انجام ندهید. این یک کار حرفه‌ای است و ممکن است پردهٔ گوش را پاره کنید.
استفاده از میله. بعضی پزشکان از میلهٔ مخصوص پاک‌کردن گوش استفاده می‌کنند.
استفاده از مکنده. اگر تجمع چرک گوش هنوز باقی باشد، پزشک از دستگاه مکندهٔ مخصوصی برای خارج کردن آن استفاده می‌کند. این وسیله طوری ساخته شده است که آسیبی به پردهٔ گوش وارد نمی‌کند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- همراه با تجمع چرک گوش، درد یا کاهش شنوائی وجود دارد.
- تجمع چرک‌ گوش نشانهٔ چیست؟
hi dr!
     
  

 
تاول پوست

تاول

- پیدایش تاول نشانهٔ چیست؟
یک روز را در معرض آفتاب به‌سر می‌برید، شاید با پوتین‌های تازه پیاده‌روی کرده‌اید یا درختی را تبر انداخته‌اید؛ و حالا دست یا پایتان تاول زده است.
چیزهائی مثل کفش سفت یا تبر زدن ممکن است باعث تاول‌های مالشی شوند. آفتاب سوختگی همراه با تاول نیز اگر به‌مدت زیاد در معرص آفتاب قرار بگیرید، اجتناب‌ناپذیر است.
علت بیشتر تاول‌ها معلوم است، گرچه بعضی موارد آن نامشخص است. مثلاً واکنش به داروهائی مثل برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، مدرها، و مسکن‌ها ممکن است به‌صورت پیدایش تاول در هر جای بدن باشد.
عفونت‌های زیادی نیز باعث ایجاد تاول می‌شوند، از عفونت پای ورزشکار و تبخال گرفته تا زوتا (آبله مرغان بزرگسالان).
بالاخره، تماس نزدیک با موادی که به آن حساسیت دارید، مثلاً پیچک سمی، می‌تواند باعث پیدایش تاول‌های خارش‌دار شود.
علت تاول هر‌چه باشد، همهٔ آنها مثل هم هستند. تاول جدا شدن لایهء روئی پوست از لایهٔ زیرین آن است و جمع شدن مایع در بین این دو لایه ایجاد یک کیسهٔ پر از آب می‌کند.

- درمان تاول
درمان تاول بستگی زیاد به فراوانی و علت آن دارد. در اینجا نکاتی دربارهٔ درمان آنها گفته می‌‌شود.
تاول را دستکاری نکنید. دستکاری نکردن تاول‌های سالم بهترین کار است. با نترکاندن تاول پوست زیر آن در محیط مناسبی بهبود می‌یابد و وجود مایعات بدن بر روی آن برایش بهتر است.
اگر در اثر پیاده‌روی تاول بزرگی پیدا شده است، استثنائاً باید آن را تخلیه کرد. پزشک این کار را با کشیدن مایع آن به‌وسیلهٔ یک سرنگ استریل انجام می‌دهد. اگر مجبورید خودتان این کار را انجام دهید، سوزنی را بر روی شعلهٔ آتش بگیرید یا با الکل آن را تمیز کنید. سپس آن را به آرامی در نوک تاول فرو کنید؛ مایع تاول را خارج کرده و آن را باندپیچی کنید. تمام پوست روی تاول را پاره نکنید. بهتر است که همیشه چند سوزن استریل در جعبهٔ کمک‌های اولیه داشته باشید.
پوست پاره شده را بر روی آن برگردانید. اگر چیزی پوست روی تاول را پاره کند، پوست را بر روی آن برگردانید تا از زخم آن محافظت کند. سپس کمی پماد ضدعفونی کننده بر روی آن مالیده و آن را با پارچه، نه با مواد نایلنی یا پلاستیکی، باندپیچی کنید. وسائل مخصوص باندپیچی تاول‌ها را می‌توانید از داروخانه‌ها و برخی فروشگاه‌های ورزشی تهیه کنید.
روی تاول فشار نیاورید. بهترین کار برای دور کردن فشار از روی تاول‌های پا گذاشتن بالشتک نمدی یا اسفنجی به دور آن است. ناحیهٔ تاول را باندپیچی کرده و برای جلوگیری از مالش آن کفش‌ها را عوض کنید. مراقب باشید که بالشتک را کمی دورتر از تاول بگذارید تا لبهٔ آن با تاول برخورد نکند.
مراقبت تاول‌های کوچک باشید. تاول‌های کوچک پاره شده را با چیزی غیر چسبناک، مثل گاز وازلین، بپوشانید و سپس آن را با گاز معمولی باندپیچی کنید.
علت تاول را بیابید. تاول‌های ناشی از داروها یا عفونت‌ها را به پزشک نشان دهید. (بهتر است هر تاولی را که ظرف یک هفته خوب نمی‌شود به پزشک نشان دهید.) درمان آن ممکن است تغییر دارو یا تجویز آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت باشد.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- اخیراً شروع به خوردن داروی تازه‌ای کرده‌اید (حتی اگر قبلاً این دارو را بدون ناراحتی مصرف کرده‌اید).
- اگر سنتان بالاست یا دیابت دارید و ناگهان تاول‌هائی بر روی پا و قوزکتان پیدا شده‌‌اند.
- تاول‌ها بعد از یکی دو روز شروع به بهبود نمی‌کنند یا چرکی، قرمز، داغ یا دردناک می‌شوند.
- تاول‌هائی با قطر برزرگ‌تر از پنج‌ سانتی‌متر پیدا شده‌اند.
- تاول‌های دردناکی به دور دهان ظاهر شده‌اند.
- علت پیدایش تاول‌ها را نمی‌‌دانید.
hi dr!
     
  

 
وقتی دچار تاری دید می‌شویم

روزنامه را نزدیک چشم می‌آورید، دور می‌کنید، ولی باز هم کلمات تارند و نمی‌توانید آنها را درست بخوانید. در حدود ۴۰ سالگی، بیشتر اشخاص دچار تاری دید می‌شوند. تاری دید به این علت است که عدسی چشم تا حدی انعطاف‌پذیری خود را از دست داده و نمی‌‌تواند بر روی اجسام نزدیک، مخصوصاً روزنامه، نقشه، یا اجسام ریز تطابق کامل انجام دهد.
این نوع دوربینی، که پیرچشمی نام دارد، در بیشتر افراد میانسال دیده می‌شود، حتی اگر عینک می‌زنند یا لنز در چشم می‌گذارند. پیرچشمی تا حدود ۶۵ سالگی وحود دارد.

اما این تنها اختلال تاری دید نیست. ممکن است دید شما ۲۰ به ۲۰ باشد، ولی با چند ساعت خیره شدن به صفحهٔ نمایشگر کامپیوتر دیدتان تار باشد، دودمه، گرد و غبار، آلودگی هوا چشم را تحریک و دید را تار می‌کند. عدم مراقبت درست یا مناسب بودن لنزهای چشمی و همچنین تحریک ناشی از عفونت چشم هم باعث تاری دید می‌شوند.
همچنین تاری دید ممکن است اولین علامت گرفتاری‌های جدی چشم مثل آب مروارید، آب سیاه، یا تخریب لکهٔ زرد چشم باشد. برخی شرایط خاص که مستقیماً به چشم مربوط نمی‌شوند نیز گاهی تاری دید می‌آورد. از جملهٔ اینها بیماری قند، کم‌خونی، بیماری‌های کلیوی، و بیماری‌های اعصاب و نیز آبستنی است.
- درمان تاری دید
چون تاری دید امکان دارد به بیماری‌‌های شدید چشمی، و حتی کوری، منجر گردد، باید توسط چشم پزشک معاینه شود. اگر مشخص شود که تاری دید ناشی از پیرچشمی است نکات زیر را رعایت کنید.
عینک مطالعه بزنید. ممکن است فقط به عینک مطالعه نیاز داشته باشید. پزشک نمرهٔ عینک مناسب را برایتان معلوم می‌کند. دست را دراز کرده و عینک را روبه‌روی چشم بگیرید و از میان آن به آجسام دارای خطوط افقی و عمودی، مثل در و پنجره، نگاه کنید. حالا عینک را به بالا و پائین و دو طرف حرکت دهید. اگر خطوط موج‌‌دار شوند، عینک‌تان را باید عوض کنید.
مغز را گول نزنید. چشم پزشک ممکن است پیشنهاد کند دو لنز مختلف، در یک چشم لنز دوربینی و در چشم دیگر لنز نزدیک‌بینی، بزنید. با این عدسی‌های تک دیدی مغز به‌طور خودکار چشم‌ها را تطبیق می‌دهد. در این حالت نیازی به زدن عینک دوکانونه نیست.
عینک کامپیوتر بزنید. ممکن است عینک مطالعهٔ معمولی که شییء را در ۴۵ سانتی‌متری کانونی می‌کند، برای دیدن درست نمایشگر کامپیوتر مناسب نباشد. استفاده از یک عینک مطالعهٔ ضعیف‌تر این تاری دید را از بین می‌برد.
قطره چشمی بریزید. اگر معاینهٔ چشم ناراحتی خاصی را معلوم نکند، علت تاری دید ممکن است چیزی مثل خشکی هوا یا کثیفی لنز باشد. در این‌صورت، قطره‌های بدون نسخهٔ نرم‌کنندهٔ چشم تاری را برطرف می‌کند. اگر لنز ناراحتتان می‌کند، هر شب آن را دربیاوردی، بشوئید و ضد عفونی کنید. در آوردن و تمیز‌کردن هر شب لنزها با محلول‌های مخصوص از رسوب پروتئین‌ بر روی آنها نیز جلوگیری می‌‌کند.
عینک آب مروارید بزنید. حتی اگر چشم‌پزشک وجود آب مروارید (پیدا شدن لکه‌های کدر روی عدشی چشم که گاهی بعد از ۵۰ سالگی روی می‌دهد) را تشخیص دهد، ممکن است فقط نیاز به عوض کردن عینک داشته باشید. عینکی جدید شفافیت لازم برای کارهای روزانه را تأمین می‌کند. اگر با گذشت زمان کدورت عدسی بیشتر شود، چشم پزشک آن را عمل جراحی در آورده و عدسی دیگری در جای آن می‌گذارد.
مراقبت آب سیاه باشید. آب سیاه (گلوکوم) بالا رفتن فشار داخل چشم است که ممکن است به‌ کوری منجر شود. اگر پزشک وجود آب سیاه را در چشم شما تشخیص دهد، برای پائین آوردن فشار باید هر روز قطره مخصوصی در چشم بریزید. هر بار فراموش کردن استفاده از قطره فشار درون چشم را بالاتر می‌برد. یادآوری می‌کنیم! ریختن مرتب قطره را فراموش نکنید!

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دید هر فاصله‌ای تار است، چه عینک بزنید یا لنز بگذارید.
- تاری دید نشانهٔ چیست؟
hi dr!
     
  

 
مروری بر تکّرر ادرار و راه های درمان آن

- تکرار ادرار نشانهٔ چیست؟
یک لیوان چای با صبحانه، یک لیوان آب میوه سر راه، یک لیوان چای ساعت ده، یک بطری نوشابه با ناهار، دوباره یک لیوان چای بعد از ناهار، از عصر تا شب هم دو لیوان دیگر چای، و خوردن آب در فاصلهٔ اینها. خوب باز هم می‌گوئید چرا اینقدر ادرار دفع می‌کنید؟
دفع ادرار میزان مشخصی ندارد و در هر کسی، حتی در هر روز، فرق می‌کند.
مواد محرک کلیه و تحریک‌کننده مثانه علل شایع تکّرر ادرار هستند و در صدر همهٔ آنها کافئین و الکل قرار دارد، زیرا اینها مدرهای طبیعی هستند و باعث تشکیل بیشتر ادرار می‌شوند. برخی داروهای مدر و ضدفشار خون هم دفع ادرار را زیاد می‌کنند.
عفونت‌های مجاری ادرار، که بسیار هم شایع هستند، با تحرک کلیه‌ها، مثانه، و میزراه دفع ادرار را زیاد می‌کنند. التهاب کلیه، که یک بیماری شدید کلیوی است، و بیماری ناشناخته‌ای به‌نام التهاب بینابینی مثانه که ناراحتی مداوم دستگاه ادراری است نیز باعث تکّرر ادرار می‌شوند.
زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به این ناراحتی‌ها هستند که ممکن است ایجاد درد در شکم یا پشت یا احساس سوزش به هنگام دفع ادرار کند. عفونت‌ پروستات در مردان هم همین علائم را دارد. بیمار تشخیص داده نشده یا خوب درمان نشدهٔ یا قند هم تکّرر ادرار می‌‌آورد. به‌علاوه، انسداد در هر جای دستگاه ادراری (مثل سنگ کلیه یا سنگ مثانه) تخلیه کامل ادرار را مانع می‌شود، که این حالت پرشدن زودتر مثانه و احساس نیاز بیشتر به دفع ادرار را به‌وجود می‌‌آورد. این ناراحتی در سالخوردگان شدیدتر است، چون غدّهٔ پروستات آنها بر میزراه فشار آورده و انسداد ایجاد می‌کند که در هنگام دراز کشیدن شبانه تکّرر ادرار را به‌دنبال دارد.
اگر شب‌ها بیشتر ادرار دفع می‌کنید، ممکن است به علت پیری باشد. با بالا رفتن سن تولید ادرار در شب بیشتر می‌شود. در سالخوردگان دو سوم ادرار در شب و یک سوم در روز تولید می‌شود، در حالی که در جوان‌تر‌ها برعکس است.



- درمان تکّرر ادرار
اگر به هنگان دفع ادار احساس درد، سوزش، یا ناراحتی دیگری نمی‌کنید، زیاد جای نگرانی ندارد. ولی اگر تکّرر ادرار ناراحتتان می‌‌کند، می‌توانید برای رفع آن کاری بکنید.
ماهی‌وار آب نخورید. لزومی ندارد همیشه مثل یک تشنهٔ بیابان‌گرد آب بنوشید. حیاتی بودن خوردن هشت لیوان آب در روز کمی اغراق‌آمیز است. و فکر نکنید هرچه بیشتر آب بخورید سموم بیشتری از بدنتان دفع می‌شود. دفع ادرار بیش از حد نشانهٔ سلامت نیست.
مثانه را کمی بزرگ کنید. با اولین اشارهٔ مثانه به دستشوئی نروید. مختصری مقاومت کنید تا مثانه کمی گشاد شود. عادت دادن مثانه به تخلیه بلافاصله پس از اولین احساس نیاز به دفع آن را کوچک می‌کند.
برای این کار در آغاز بعد از مدت معینی، مثلاً ۱۵ دقیقه، بعد از احساس نیاز به دفع ادرار مثانه را خالی کنید. بعد از یک هفته، این زمان را کمی بیشتر کنید. این کار را هفته‌ها و ماه‌ها ادامه دهید تا زمان نیاز به تخلیهٔ مثانه به یک بار در هر سه تا چهار ساعت برسد. اما سعی نکنید رکورد نگاه داشتن ادرار را بشکنید، چون این کار در مدت طولانی باعث عفونت ادراری می‌شود.
داروهایتان را شب نخورید. اگر داروی مدر می‌خورید و شب را بین اتاق خواب و دستشوئی در رفت‌وآمد هستید، از پزشک در مورد تغییر وقت آن سئوال کنید. شاید دارو یا برنامهٔ مصرف آن را تغییر دهید.
فکر کنید عفونت است. در مورد تکرار عفونت ادراری در زنان، به بخش سوزش ادرار مراجعه کنید. مردان نیز می‌توانند همین نکات را رعایت کنند، ولی چون معمولاً مبتلا به عفونت‌های ساده نمی‌شوند، باید حتماً به پزشک مراجعه کنند.
وضع پروستات را کنترل کنید. اگر بیش از ۴۰ سال دارید و هیچ یک از موارد بالا تکّرر ادرار را برطرف نکند، ممکن است دچار بزرگی غدهٔ پروستات شده باشید که مانع دفع کامل ادرار می‌شود. برای معاینه به پزشک متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادرار مراجعه کنید. ممکن است با خوردن دارو برطرف شود. در غیر این‌صورت، عمل جراحی مشکل را حل می‌کند. پزشک بدون برش قسمت اضافی پروستات را بر می‌دارد.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- با وجود کم کردن خوردن مایعات و محرک‌های مثانه، تکّرر ادرار هنوز وجود دارد.
- تکرِّر ادرار مانع انجام عادی کار، مسافرت، یا خواب می‌شود.
- تکّرر ادرار با احساس نیاز به دفع ادرار همراه است.
- درد و سوزش با تکّرر ادرار همراه است.
hi dr!
     
  

 
وقتی نبض تند می زند

- تندی نبض نشانهٔ چیست؟
درست مثل اتومبیل مسابقه که با زیاد کردن دور موتور سرعت آن بالا می‌رود، قلب انسان هم ممکن است بیشتر و تندتر بزند که این حالت را پزشکان تندنبضی می‌نامند. اما برخلاف اتومبیل، قلب برای تپیدن آرام ساخته شده است، نه برای سرعت گرفتن. و اگر با حداکثر سرعت خود بزند، حادثهٔ غم‌انگیزی در پیش خواهد داشت.
در هنگام استراحت، قلب یک فرد بزرگسال به‌طور طبیعی بین ۶۰ تا ۱۰۰ بار در دقیقه می‌زند. هرگونه افزایش بیش از ۱۰۰ باز آن تندنبضی به‌شمار می‌آید. موارد بسیاری وجود دارد که تعداد نبض از این حد طبیعی فراتر می‌رود.
وقتی بدن نیاز به خون و اکسیژن بیشتر داشته باشد، کار قلب زیاد شده و تندتر می‌زند. ورزش، هیجان، عصبانیت، و زیاد خوردن غذاکار قلب را بالا می‌برند. اگر اضافه وزن دارید کار قلب زیادتر می‌شود. و گاهی، بسته به ترکیب شیمیائی بدن، نبض برخی افراد به‌طور طبیعی کمی بالاتر است.
بیماری‌ها و تغییرات فیزیولوژیائی بار اضافی بر دوش قلب می‌گذارند. از جملهٔ اینها تب، فشار خون بالا یا پائین، آسم، کم‌خونی، تولید بیش از حد هورمون تیروئید، و آدرنالین زیادی در بدن است. قلب در پاسخ به بعضی تحریک‌کننده‌های خارجی مثل نیکوتین، کافئین، داروها، و مواد مخدر مثل چکش بادی می‌زند. کمبود برخی مواد مغذی – مخصوصاً پتاسیم و ویتامین‌های گروه B – نیز تعداد نبض را بالا می‌برد. رژیم غذائی سخت تعادل کانی‌های بدن را چنان بر هم می‌زند که بالا رفتن تعداد نبض مشکل‌آفرین می‌گردد.
تندی نبض در افراد دچار حملهٔ قلبی یا نارسائی احتقانی قلب شایع است. وقتی قلب آسیب ببیند، یکی از راه‌های بالابردن برون‌دهی خون زیاد شدن تعداد ضربان آن است.
گاهی نقصی در دستگاه الکتریکی درون قلب آسیب‌دیده، یا حتی سالم، باعث ارسال تکانه‌های الکتریکی بیشتر در آن می‌شود. یکی از عوارض این نقص افزایش ناگهانی و کوتاه‌مدت نبض تا ۲۰۰ ضربان در دقیقه است که تندنبضی حمله‌ای فوق بطنی نام دارد. پزشکان این مورد تندنبضی را خطرناک نمی‌‌دانند و به‌آسانی درمان می‌کنند.
در مواردی، سرعت زنش قلب زیاد شده، ولی نظم آشفته و عجیبی دارد و این حالت تار لرزش دهلیزی نام دارد. این حالت خوش‌خیم و درمان‌پذیر است.
اما اگر این اختلال در حفرات پائینی قلب (بطن‌ها) روی دهد جای نگرانی دارد. در این حالت قلب با سرعت بسیار زیاد به لرزش در آمده و تمام فعالیت‌های آن متوقف می‌شود. اختلال در نظم انقباضی بطن‌ها ممکن است به مرگ ناگهانی بینجامد.
- درمان تندی نبض
بهتر است هر نوع تند شدن نبض را به پزشک اطلاع داد تا او با معاینهٔ دقیق از بی‌خطر بودن آن مطمئن شود.
از مواد محرک بپرهیزید. دوری از تمام موادی که باعث تند شدن نبض می‌گردند لازم است. از جملهٔ اینها غذاها و نوشابه‌های کافئین‌دار (قهوه، چای، کوکا)، الکل، و مواد مخدر است. سیگار سرخرگ‌ها را منقبض کرده و کار قلب را بالا می‌برد؛ خود نیکوتین سیگار هم از محرک‌های قوی است. اگر داروئی مصرف می‌کنید، به میزانی که پزشک دستور داده است بخورید.
مانور واگ انجام دهید. تندنبضی حمله‌ای فوق بطنی را با روش‌هائی که مانور واگ نام دارند می‌توان متوقف کرد. اگر مستعد ابتلا به تندنبضی هستید، پزشک در صورتی که مناسب بداند، انجام این مانورها را توصیه خواهد کرد. این کار با تحریک عصب قلبی واگ تپیدن آن را کند می‌کند. روش‌های مختلف مانور عبارتند از:
- گرفتن بینی و فین کردن
- سرفه کردن و عق زدن
- فرو بردن صورت در آب یخ به‌مدت چند ثانیه
- چمباتمه زدن، سفت کردن بدن، و زور زدن
- انقباض ماهیچه‌ەای شکم و زور زدن
لاغر شوید. کاهش وزن باعث کم شدن بار قلب می‌گردد. ورزش‌های سبک و نرمش دستگاه قلبی عروقی بدن را تنظیم کرده و قلب، شش‌ها و ماهیچه‌ها را وادار به مصرف بهتر اکسیژن می‌کند. ورزش در درمان اضطراب هم بسیار مؤثر است.
رژیم سخت نگیرید. رژیم‌های غذائی پر پروتئین و کاهندهٔ سریع وزن اغلب عوارض جانبی نامطلوبی دارند. این رژیم نبض را بسیار تند کرده و گاهی خطرنا‌کند. در عوض، رژیم‌های غذائی متعادل و زیر نظر پزشک بگیرید.
دارو بخورید. پزشکان متخصص قلب داروهای مختلفی برای کاستن از سرعت قلب تجویز می‌کنند. از جملهٔ این داروها مسدودکننده‌های بتا، مسدودکننده‌های کلسیم، کینیدین، دیزوپیرامید و لیدوکائین است.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- در حالت عادی قلب بیش از ۱۰۰ بار در دقیقه می‌زند.
- تندی نبض ظرف پنج دقیقه بعد از ورزش شدید به اندازهٔ طبیعی برنمی‌گردد.
- اگر بدون ورزش یا اضطراب یا تنش روانی نبض نامنظم و بیش از ۱۰۰ ضربان در دقیقه است، فوراً به یک مرکز درمانی مراجعه کنید.
hi dr!
     
  

 
آشنایی با مشکلات ناخن

- تغییرات ناخن نشانهٔ چیست؟
ناخن سیاه یا کبود اعلام می‌کند که در استفاده از چکش ناشی هستید. ناخن به رنگ زرد مایل به قرمز نشان می‌‌دهد که زود به زود لاک نخنتان را عوض می‌کنید. شکستن و ترک خوردن ناخن هم نشاندهندهٔ این است که بیش از حد بدون دستکش ظرف می‌شوئید. ناخن‌های محدب و قاشقی شکل ممکن است نشانهٔ بیماری ریوی یا کمبود آهن باشد. و ناخن‌‌های جویده شده اضطراب شما را برملا می‌کند.
ناخن‌های شیاردار در اثر ضربه، بیماری، یا حادثه‌ای است که مادهٔ زمینه‌ای سازنده ناخن را آسیب رسانده است.
ناخن‌های ترد و شکننده تماس نزدیک آنها را با قارچ‌ها مشخص می‌کند. و بیماری‌ پوستی پسوریاز هم گودی‌‌های ریزی بر روی ناخن ایجاد می‌کند.
گرفتاری‌های زیادی از طریق تغییر در ناخن‌ها خود را بروز می‌دهند. ناخن‌ها آئینهٔ سلامت بدن هستند.



- درمان تغییرات ناخن
پس از تشخیص علت تغییر وضع ناخن، درمان‌های زیر را انجام دهید.
قارچ ناخن. متأسفانه، ناخن‌های ترد و شکننده آسیبی بیش از فقط شکسته شدن وارد می‌کنند.
باکتری‌ها و قارچ‌های سمج به ناخن‌ آسیب دیده و مادهٔ زمینه‌ای آن حمله می‌کنند. همچنین اینها در ناخن افرادی که مستعد ابتلا به بیماری‌های پوستی، مثل پسوریاز، هستند نیز مشکل‌آفرین می‌شوند. عفونت‌های قارچی اغلب به ناخن‌های دیگر هم سرایت می‌کنند.
آزمایش کنید. پزشک برای تعیین نوع قارچ و درمان آن، برداشتن نمونهٔ ناخن و آزمایش آن را تجویز می‌کند.
از دو ناخن‌گیر استفاده کنید. برای جلوگیری از سرایت قارچ‌ها به ناخن‌های دیگر، از یک ناخن‌گیر برای کوتاه کردن ناخن‌های آلوده، و از یک ناخن‌گیر دیگر برای بقیه استفاده کنید.
ناخن‌های را کوتاه کنید. با استفاده از دو ناخن‌گیر – یکی برای دست‌ها و یکی برای پاها- ناخن‌ها را تا جائی که می‌شود کوتاه کنید.
داروی ضدقارچ مصرف کنید. بعد از برداشتن قسمت آلوده به قارچ ناخن، از پمادهای حاوی مواد ضدقارچ، مثل ایمیدازول، برای مبارزه با آن استفاده کنید.
گریزوفولوین را با احتیاط مصرف کنید. چون پمادهای موضعی ضدقارچ اغلب نمی‌توانند قارچ را ریشه‌کن کنند، پزشک ممکن است داروی گریزوفولوین تجویز کند. اما صبور باشید: درمان ناخن‌های دست ۴ تا ۶ ماه، و ناخن‌های پا ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد. اما در موارد کمی ناراحتی‌های کبدی، مثل یرقان، به‌دنبال داشته است. بنابراین در طول درمان باید آزمایش خون انجام دهید تا مبادا ناهنجارئی در گویچه‌های خون روی داده باشد.
جوراب‌ها را عوض کنید. اگر پایتان زیاد عرق می‌کند، بستر مناسبی برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها ایجاد می‌شود. در این صورت، بیش از یک بار در روز جوراب‌هایتان را عوض کنید.
پودر ضدقارچ مصرف کنید. استفادهٔ روزانهٔ افشانه‌ها یا پودرهای مجاز ضدقارچ بر روی پاها و داخل کفش به درمان عفونت قارچی کمک می‌کند.
ترک خوردن ناخن. ناخن‌ها در اثر تماس با مواد شیمیائی و هوای سرد استحکام خود را از دست داده و ترک می‌خورند. اما جلوگیری از آن آسان است.
آنها را نرم کنید. خیساندن ناخن‌ها در آب گرم به‌مدت ۱۵ دقیقه پیش از خوابیدن از ترک خوردن آنها جلوگیری می‌کند.
ناخن نرم را بگیرید. اگر ناخن‌ها را بعد از نرم کردن کوتاه کنید، کمتر دچار ترک‌خوردگی می‌شود.
لانولین بزنید. مالیدن ماده‌ای مثل لانولین بر روی ناخن‌ها بعد از نرم کردن آنها مرطوب را در ناخن حبس کرده و از خشک شدن آن جلوگیری می‌کند.
دستکش بپوشید. چون خیس کردن و خشک کردن مرتب دست‌ها ناخن‌ها را ضعیف می‌کند، هنگام شستن لباس و ظرف دستکش لاستیکی بپوشید.
بیوتین بخورید. تجویز مقادیر زیاد این ویتامین متعلق به گروه ویتامین‌های B شکنندگی ناخن‌ها را در دو سوم بیماران کاهش داده است. گرچه تحقیقات بیشتری در این مورد لازم است، اما پزشکان معتقدند بیوتن به استحکام ناخن‌ها کمک می‌کند. مقدار بیوتین موجود در قرص‌های مولتی ویتامین کافی است.
جلوگیری از مشکلات لاک ناخن. استفاده درست از لاک ناخن مانع خشک شدن و ترک خوردن پوست ته آن می‌شود.
سوهان بزنید. سوهان زدن سطح ناخن پس از پاک کردن لاک رنگ طبیعی آن را حفظ می‌کند.
پوششی به ناخن اضافه کنید. زدن لایه‌ای لاک بی‌رنگ بر ناخن‌ها از تغییر رنگ آنها جلوگیری می‌کند.
به ناخن استراحت بدهید. اگر همیشه لاک می‌زنید، برای جلوگیری از خشک شدن بیشتر ناخن‌ها، هفته‌ای یک روز به آنها استراحت داده و لاک نزنید. استفاده از لاک‌پاک‌کن‌های دارای استات هم بهتر از استون است.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- تغییر رنگ بدون علت و طولانی در ناخن‌ها مشاهده می‌شود.
hi dr!
     
  

 
ماه‌ گرفتگی چیست ؟

- تغییرات ماه‌گرفتگی نشانهٔ چیست؟


وجود ماه‌گرفتگی‌های مختلف بر روی پوست نوزدان چیزی عادی نیست. یکی از این ماه‌گرفتگی‌ها مانند توت‌فرنگی پهن شده بر روی پوست است.


انواع ماه‌گرفتگی‌ها ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشند یا اندکی بعد از آن ظاهر شوند.


یک تغییر مورد انتظار در ماه‌گرفتگی بزرگ شدن آن است. با رشد کودک اندازهٔ ماه‌گرفتگی نیز زیاد می‌شود. با بزرگ‌شدن فرد از کودکی به بزرگسالی، ماه‌‌گرفتگی روی صورت او تا هشت برابر بزرگ‌تر می‌شود.


در اینجا چند نوع تغییر شکل شایع‌ترین ماه‌گرفتگی‌ها گفته می‌شود.


علائم توت‌فرنگی، که رنگ قرمز خود را از رگ‌های خونی سطح پوست می‌گیرند، اغلب تا سن شش سالگی کودک از بین می‌روند.


لکه‌های قرمز نیز که اغلب بزرگ هستند از یک شبکه رگ‌های خونی به‌وجود آمده‌اند. این لکه‌ها با رشد کودک تیره‌تر، ضخیم‌تر و برآمده می‌شوند.


خال مادرزادی که قهوه‌ای تا سیاه‌رنگ است، از اندازهٔ بسیار کوچک تا بسیار بزرگ تغییر می‌کند. درصد کمی از این نوع ماه‌گرفتگی در بزرگسالی سرطانی می‌شوند. به‌همین دلیل، به دقت به تغییرات اندازه، شکل، و رنگ آنها توجه کرد.


لکه‌های شیر قهوه‌ای دانه‌های ملانین (رنگدانه‌ٔ طبیعی بدن) پراکنده بر روی پوست هستند. این دانه‌ها به ندرت تغییر می‌کنند، مگر اینکه کمی تیره‌تر شوند. و اگر تغییر نکنند جای نگرانی ندارد.



- درمان تغییرات ماه‌گرفتگی


فرض کنید تغییری در یکی از ماه‌گرفتگی‌های خود دیدید یا بخواهید آن را برای همیشه از بیین ببرید. چه کار باید بکنید؟


منتظر بمانید. مراقب بودن و منتظر ماندن بهترین روش برای از بین بردن علائم توت‌فرنگی است. ماه‌گرفتگی‌هائی را که خود از بین نمی‌روند می‌توان با روش منجمد کردن، جراحی، درمان لیزری، و تزریق مواد تخریب کنندهٔ آنها از بین برد.


لکه‌های قرمز را بردارید. قبل از درمان لیزری، لکه‌های قرمز دائمی بودند. این پیشرفت بزرگی در علوم پزشکی است، چون ادامهٔ حیات برخی بیماران به آن وابسته است. (متأسفانه این روش درمانی در افراد دارای پوست تیره زیاد موفق نبوده است، چون با از بین بردن رنگدانه‌ها نقاط سفیدی بر روی پوست آنها باقی می‌ماند.) اگر لکه‌‌های قرمز علائم رشد و برآمده شدن نشان دهند، احتمالاً بهتر است آنها را بردارید. اینها خطرناک نیستند، ولی ممکن است پوست را زشت‌تر کند.


فوراً جراحی کنید. خال مادرزادئی که تغییر کند، علامت احتمال بدخیمی است و باید با عمل جراحی برداشته و آزمایش شود. برای پیشگیری، خال‌های بزرگ در بدو تولد برداشته می‌شوند.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- اندازه، شکل یا رنگ ماه‌گرفتگی تغییر کند.
- ماه‌گرفتگی شروع به خارش، سوزش، یا گزش کند یا برآمده یا زخم شود.
hi dr!
     
  

 
آشنایی با تغییراتی که در پستانها به وجود می آید

- تغییرات پستان نشانهٔ چیست؟
پستان‌ها چون از یک بافت نرم و گوشتی ساخته شده‌‌‌اند دائماً در حال تغییر شکل هستند. کاهش یا افزایش وزن در اندازه و شکل پستان تغییر ایجاد می‌کند. پیش از شروع هر چرخهٔ قاعدگی ترشح هورمون‌های استروژن و پروژسترون باعث احتباس مایع و رشد بافت پستان می‌گردد. هر ماه پستان ممکن است بزرگ شود و سفت و توده‌ای شکل شود. و وقتی یائسی آغاز می‌شود، پستان‌ها سفتی خود را از دست می‌دهند.


تمام این تغییرات طبیعی هستند و علامت بیماری نیستند. تغییرات ناگهانی یا غیرعادی در شکل یا بافت پستان، یا احساس وجود آنها را باید علامت اخطار به‌حساب آورد.


گود افتادن پستان یا نوک آن ممکن است به‌علت کاهش کشسانی رباط‌های نگاهدارنده آنها در اثر بالا رفتن سن باشد. اما ممکن است نشاندهندهٔ وجود یک تومور در میان بافت پستان نیز باشد که پوست یا نوک پستان را به درون می‌کشد. در حالت اخیر، این گودی خیلی زودتر از احساس وجود تودهٔ تومور خود را نشان می‌دهد.


- بررسی تغییرات پستان


در اینجا نکاتی در مورد یافتن و اطلاع دادن تغییرات پستان به پزشک توضیح داده می‌شود.


با دقت تمام پستان خود را نگاه کنید. در جلو یک آینه ایستاده و دست‌ها را روی نشیمنگاه خود بگذارید. به‌آرامی به دوطرف بچرخید و دقت کنید آیا یک پستان از دیگری بزرگ‌تر است یا نه. همچنین پف‌کردگی یا برآمدگی، قرمزی یا لکه‌های رنگ‌رفته روی پوست، نواحی ضخیم شده با منافذ بزرگ، و ترشح بی‌رنگ، خونی، چسبناک یا زرد رنگ از نوک پستان را نیز در نظر داشته باشید.


دست‌ها را پشت سر ببرید. قرار دادن دست‌ها در پشت سر بافت پستان را کشیده و تورم، فرورفتگی، یا برجستگی‌ آن را مشخص‌تر می‌کند. با گذاشتن دست‌ها روی نشیمنگاه و جلو دادن شانه‌ها نیز بررسی تغییرات پستان را دقیق‌تر می‌کند.


تمام پستان را دست لمس کنید. کشیدن آرام دست بر روی پستان مرطوب راه سریع احساس وجود تغییر در آن است. مطمئن شوید که تمام آن را تا حد استخوان چنر و زیر بغل معاینه کنید. برای توضیح بیشتر در مورد معاینه پستان به بخش برآمدگی‌های پستان مراجعه کنید.


هر تغییر غیرعادی را به پزشک اطلاع دهید. اگر در معاینهٔ یک پستان چیزی یافتید که در پستان دیگر نیست یا آن را عادی نمی‌دانید، بی‌درنگ به پزشک مراجعه کنید. او معاینه دقیق‌تر کرده و شما را از بابت طبیعی بودن یا نبودن آن مطمئن می‌کند.


رجوع کنید به: مشکلات شیردهی؛ برآمدگی‌های پستان؛ حساسیت پستان؛ ترشح از نوک پستان.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- برآمدگی غیرعادی در پستان مشاهده شود.
- ترشح خودبه‌خود، پوست زبر با منفذهای بزرگ، لکه‌های قرمز، یا برجستگی یا فرورفتگی در یک یا هر دو پستان دیده شود.
hi dr!
     
  

 
آشنایی با تغییراتی که در موها پدید می آید

- تغییرات مو نشانهٔ چیست؟
دیشب با تنش روانی ترسناکی – مثل ازدواج مجدد، صورتحساب سنگین، یا از دست دادن کار – به خواب رفته‌اید و صبح موهایتان سفید شده است.اما بیشتر این موهای سفید قبلاً هم بوده‌اند و وقتی متوجه آن می‌شوید که تنش باعث ریختن مقدار زیادی از موهای سیاهتان شده است. خوشبختانه، در بسیاری از مردم این موهای ریخته دوباره در می‌آیند.
گرچه سفید شدن ناگهانی مو بسیار ناراحت کننده است، اما این تنها تغییر در آن نیست. خوشبختانه بیشتر تغییراتی که در موها پیدا می‌شوند جزئی از فرآیند طبیعی آن هستند. مو به طور طبیعی در دهه‌های سوم و چهارم زندگی به‌تدریج خاکستری می‌شود.
تغییرات دیگر مو ممکن است ناشی از مواد شیمیائی باشد. شنا در استخر زیاد کلر زده شده موهای بو را سبز می‌کند. آب چاه و وجود آهن در آب هم ممکن است موی تمام افراد استفاده کننده از آن را قرمز کند.
موهای سست و کم دوام اغلب به خاطر باریکی و چرب بودن آنهاست، گرچه گاهی کمبودهای تغذیه‌ای هم علت آن است. موهای ظریف تحمل بار بیش از حد ندارند، و وقتی پوششی از چربی داشته باشند، سنگینی این پوشش آنها را می‌کشند.


کمبود پروتئین می‌‌تواند از رویش موها جلوگیری کند. تغییراتی هم مثل موخوره (شکافتگی انتهای مو) و خشکی مو غالباً در اثر آسیب‌های آرایشی، مثل استفادهٔ زیاد از سشوار یا رنگ‌های شیمیائی، است.



- درمات تغییرات مو
پیش از آنکه تغییرات مو به یک گرفتاری ناگوار تبدیل شود، نکات زیر را رعایت کنید.
موها را تغذیه کنید. رژیم لاغری شدید موها را نیز لاغر می‌کند. به‌همین دلیل در کشورهای عقب‌مانده کم موئی ناشی از فقر تغذیه بسیار شایع است. اگر مقدار پروتئین برنامهٔ غذائی شما کم باشد، تغذیهٔ موهایتان کنارگذاشته می‌شود و بزودی نازک شدن و ریختن آنها را در اثر تحلیل رفتن فولیکول‌های مو می‌بینید. برنامهٔ غذائی معمول و متوسط حاوی مقادیر کافی ویتامین‌ها، کانی‌ها، و پروتئین‌های لازم برای رشد مو است.
آرامش داشته باشید. رنگ موهایتان را با تنش روانی سفید نکنید. با ورزش، استراحت و برقراری روابط دوستانه از تنش و عصبانیت دوری کنید تا موهایتان سیاه بماند.
زیبائی با فریب همراه است. مراقبت درست از موها، تغییرات آنها را به حداقل می‌رساند. به نکات زیر توجه کنید.
محافظ مو استفاده کنید. پیش از آنکه وارد استخر دارای کلر زیاد شوید، کمی محافظ مو به سر خود بزنید تا سدی بین مو و مواد شیمیائی موجود در آب ایجاد کند. با این روش، دیگر موهای بور به رنگ سبز در نمی‌آیند.
شامپوی مخصوص بزنید. بسیاری از محصولات آرایشی دارای موادی هستند که باعث تغییرات ناخواستهٔ مو می‌شوند. برای جبران این تغییرات، هفته‌ای یک بار شامپوی تقویت‌کننده به موهایتان بزنید. بیشتر شامپوهای معمولی فاقد مقدار کافی مواد مغذی مو هستند. فرآورده‌های کمکی برای تقویت موها نیز به طور جداگانه موجود است.
چربی زیادی را بشوئید. اگر موهایتان سست شده است، عزا نگیرید؛ احتمالاً خوب آنها را نمی‌شوئید. شامپو زدن کافی چربی زیادی مو را شسته و آنها را نگاه می‌دارد.

تقویت‌کننده‌های کمکی حاوی پروتئین نیز به استحکام موها کمک می‌کنند.
موخوره را از بین ببرید. اصلاح کردن مرتب موها و جلوگیری از داغ شدن آنها با سشوار از ایجاد موخوره جلوگیری می‌کند. استفادهٔ مرتب از شامپو و تقویت‌کننده نیز مهم است. برای نتیجهٔ بهتر از شامپوی اسیدی با pH بین ۵/۴ و ۵/۵ استفاده کنید.



اگر pH شامپو روی برچسب آن نوشته نشده است، از داروساز کمک بگیرید؛ او با استفاده از نوار آزمایش مخصوص pH آن را معلوم می‌کند.
hi dr!
     
  

 
تغییر شکل انگشتان پا

- تغییر شکل انگشتان پا نشانهٔ چیست؟
خمیدگی انگشتان پا می‌تواند در اثر پینهٔ شست پا، عدم تعادل ماهیچه‌ای، یا حتی التهاب شبه روماتیسمی مفاصل باشد. گاهی نیز ارثی است. اما شایع‌ترین علت خمیدگی انگشتان پا پوشیدن کفش نامناسب است.
کفش تنگ شست پا را به‌طرف انگشتان دیگر کج کرده، انگشت دوم را تحت فشار قرار داده، و احتمالاً هر دو را خمیده می‌کند. گاهی نیز انگشت دوم را با فشار قوسی شکل می‌کند که این حالت انگشت چکشی نام دارد.
کفش‌های پاشنه بلند، که جلو پا را می‌فشارند، به نوع دیگری انگشت چکشی منجر می‌شود که با خمیدگی نوک آنها مشخص است.



- درمان تغییر شکل انگشتان پا
قرار دادن انگشتان در حالت صاف و کشیده تقریباً کافی است. اما کارهای دیگری هم می‌توان کرد.
کفی بگذارید. برای جلوگیری از خمیدگی انگشتان به زیر، استفاده از کفی‌های ساخته شده از اسفنج فشرده که در زیر انگشتان قرار گرفته و به بالای کفش متصل می‌‌شود مفید است.
صندل بپوشید. اغلب برداشتن فشار کفش‌های معمولی از روی نوک انگشتان ناراحتی را برطرف می‌کند. پوشیدن صندل یا دمپائی این فشار را رفع می‌کند.
کفش سفارشی بپوشید. سفارش دادن کفش مناسب پا که خمیدگی را بردارد درد را هم کم می‌کند. برای نتیجهٔ بهتر، با یک متخصص پا مشورت کنید تا با ساختن کفش یا وسائل دیگر مشکلات پا را برطرف کند.
جراحی کنید. گاهی عمل جراحی مفصل‌‌ها یا رفع کشیدگی وترهای پا که انگشتان را خم کرده‌اند تنها راه درمان گرفتاری‌ است، گرچه عمل جراحی آخرین راه حل است.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- انگشتان کج و خمیده و دردناکند.
hi dr!
     
  
صفحه  صفحه 33 از 111:  « پیشین  1  ...  32  33  34  ...  110  111  پسین » 
خانه و خانواده

همه چیز درباره بیماری ها

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA