صفحه 5 از 111: « پیشین 1 2 3 4 5 6 ... 111 پسین »

همه چیز درباره بیماری ها

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#41 Posted: 7 Jun 2011 08:42

رفتار جنسی ناسالم (UnsafeSex) و رفتارهای جنسی پرخطر کدامند؟

متاسفانه تعدادی از دختران که در سنین نوجوانی و جوانی هستند با ما تماس گرفته و از داشتن رابطه جنسی که با عدم رضایت آنان صورت گرفته خبر داده اند . اکثر افراد متجاوز دوست پسر های این دختران بود اند . بیشترین مکان های استفاده شده داخل ماشین ، مکانهای خلوت ، جاده های بین شهری و داخل خانه بوده است .اکثر این رفتارها از قبل برنامه ریزی شده بوده است و دختران بدون اطلاع به مکان مورد نظر کشیده شده اند.و متاسفانه این دختران مجبور به سکوت و پنهان کاری شده اند و تنها نکته ای که آنان را ترسانده ترس از بارداری بوده است و به هیچ عنوان به ایدز و بیماریهای مقاربتی فکر نکرده اند . نوجوان و جوان عزیز این مقاله و دیگر مقالات مبحث “ درگوشی با نوجوانان و جوانان ” این سایت را به دقت مطالعه کنید . مطمئن باشید مطالعه سلسله مقالات ما به شما کمک شایانی خواهد کرد تا زندگی سالمی داشته باشید.
مهمترین موضوع در آموزش رفتارهای پرخطر، آموزش رفتارهای جنسی سالم می‌باشد.

ابتدا باید ببینیم رفتار جنسی ناسالم و پرخطر چیست؟

رفتار جنسی ناسالم (UnsafeSex) :

هر گونه تماس جنسی را می‌گویند که در آن فرد از سلامت خود یا شریک جنسی خود ‌آگاه نباشد. مشکل از این جا ناشی می‌شود که آگاهی از سلامت خود یا دیگران به راحتی امکانپذیر نیست. بعنوان مثال؛ در حدود ۹۰ درصد افراد HIV مثبت از آلوده بودن خودشان اطلاعی ندارند. از طرف دیگر؛ منفی بودن آزمایشات تشخیصی در ابتدای آلودگی با HIV نمی‌تواند دلیل سالم بودن فرد باشد زیرا نتیجه این آزمایشات در اوایل دوره آلودگی معمولاً منفی می‌باشد. پس چاره چیست؟
برای آگاهی از سلامت افراد باید به رفتارهای آنها توجه کرد. اگر فردی از رفتارهای پرخطر آگاهی داشته باشد بهتر می‌تواند در خصوص سلامت خود یا شریک جنسی خود قضاوت کند. داشتن رفتارهای پرخطر احتمال آلودگی به HIV و سایر عفونت‌های‌آمیزشی را بیشتر می‌کند.

رفتارهای جنسی پرخطر کدامند؟

رفتارهای حنسی پرخطر عبارتند از :
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• تماس‌های جنسی نامعمول (تماس مقعدی و دهانی)
• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی
• مصرف الکل، مواد مخدر و یا روانگردان قبل از برقراری تماس جنسی
• تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از کاندوم)
بنابراین برای پیشگیری از HIV و ایدز در جامعه باید رفتارهای جنسی سالم را به افراد به ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد.

مقاومت در برابر فشارهای جنسی چیست و چگونه می توان آن را عملی نمود؟
هنگام مستولی شدن هیجان بر شما امکان دارد تمامی توصیه های ما از یاد شما برود متاسفانه شما در این زمان در معرض فشارهای جنسی قرار دارید داشتن اطلاعات لازم در مورد راههای انتقال عفونت HIV کافی نمی باشد.
پرهیز، وفاداری به همسر و روابط جنسی سالم نیز کافی نیست شما باید از انواع فشارهای جنسی آگاهی داشته و بتوانید در برابر آنها مقاومت نمایید ما در این بخش به توضیح و بررسی فشارهای جنسی کلامی و فیزیکی خواهیم پرداخت.

مقاومت در برابر فشارهای جنسی فیزیکی
والدین همواره به فرزندان خود به خصوص دختران سفارش می کنند تا از رفتن به مکانهای ناشناخته خودداری نمایند.
امکان تجاوزات جنسی در این مکانها بسیار زیاد می باشد. والدین و جوانان باید همواره این نکات را مد نظر داشته باشند.
طبق آمارهای ارائه شده از سوی دفتر آمار دادگاه جنایات ملی آمریکا در سال ۱۹۹۰ بیش از ۷۰۰۰۰ مورد تجاوز جنسی در آمریکا گزار شده است. و این تنها ۵/۱ تعداد تجاوزات انجام شده می باشد یعنی در سال ۱۹۹۰ نزدیک به ۳۵۰۰۰۰ تجاوز جنسی در آمریکا به وقوع پیوسته است.
بسیاری از تجاوزات جنسی خشونت آمیز در مورد دانشجویان دانشگاهی به انجام رسیده است که تنها ۲۰% آنها توسط افراد غریبه صورت گرفته است . بسیاری از این تجاوزات در قرار ملاقاتهای گذاشته شده به انجام رسیده است.
سالانه در سراسر دنیا هزاران و شاید هم میلیونها دانش آموز و دانشجوی دختر ، قربانی تجاوزات جنسی پسران دانشجو و یا دانش آموز می شوند بسیاری از این افراد مدعی هستند که آنها به علت تهدید و فشار فیزیکی مردان مجبور به قبول برقراری ارتباط جنسی شده اند.
روابط جنسی اجباری نمونة واضحی از تجاوز محسوب می شود و دختران و زنان همواره باید جوانب احتیاط را رعایت نمایند.
زیرا گاهی اوقات هر چند که یک متجاوز مقصر می باشد ولی قربانی نیز عاری از گناه نیست.

مقاومت در برابر فشارهای جنسی کلامی
فشارهای جنسی کلامی ، اغوا نمودن به منظور قبول برقراری ارتباط جنسی توسط جنس مخالف می باشد و متاسفانه امروزه ما شاهد بسیاری از فشارهای جنسی کلامی و فیزیکی می باشیم.
توجه به نکات زیر بسیار مهم ضروری است :
۱) از صحبت نمودن با افراد غریبه و نا آشنا بپرهیزید .
۲) از رفتن به مجالسی که شئون اخلاقی در آنها رعایت نمی شود بپرهیزید.
۳) با همکلاسیهای و یا دوستانی که به خوبی آنها را نمی شناسید قرار ملاقات خصوصی نگذارید
۴) از پوشیدن لباسهای نامناسب بپرهیزید

- همواره به توصیه والدین و مسئولان مدارس و دانشگاهها توجه نمایید
- اگر چه روابط جنسی بخشی مهمی از زندگی است ولی رعایت عفت اخلاقی از واجبات می باشد.
برای اغوا نمودن شما برای برقراری روابط جنسی ممکن است از کلمات زیر استفاده شود:
- اگر قبول نکنی٬ دیگر تو را دوست ندارم
- اگر قبول نکنی٬ با فرد دیگری دوست خواهم شد
- اگر قبول نکنی٬ سرد و بی روح هستی
- اگر قبول نکنی٬ حتما دارای عیب و نقصی هستی
و جملاتی از این قبیل که نباید فریب این قبیل حرفها را بخورید.

نکات مهم در تماسهای شغلی :
۱- انتقال HIV از راه پوست سالم در هیچ مکان یا شرایطی به اثبات نرسیده است .
۲- هیچگونه خطر انتقال HIV از راه تماس نزدیک با بیماران، مواجهه با قطرات پخش شده در هوا و حتی تماس با سطوح محیطی مشاهده نگردیده است .
۳- تقریبا تمام موارد قطعی انتقال HIV مربوط به خون یا دیگر مایعات آلوده به خون بوده و تنها دو مورد انتقال غیر این راه بوده است (یک مورد در اثر مایع جنب خونی ودیگری دراثر کشت غلیظ شده HIV)
4- تاکنون هیچ مورد انتقال شغلی از راه ترشحات مهبل، منی و شیر گزارش نشده است، باوجود این مسئله ، بایستی درتمام تماسها اصول احتیاطات استاندارد را رعایت نمود.
۵- تاکنون هیچ مورد انتقال HBV و HIV از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده است ولی برای پیشگیری از انتقال عفونت هرپس سیمپلکس و نایسریامننژیتدیس و احتمال تئوریک انتقال HIV و HBV در این موارد از ماسکهای مخصوص استفاده شده و بعد از مصرف ضد عفونی گردند.
۶-رعایت احتیاطات استاندارد در موارد جراحی تا ۹۳% از تماس باخون پیشگیری می نماید.
تماسهای شغلی که می تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از :
۱-آسیبهای مربوط به تماس جلدی مثل فرورفتن سوزن یا بریدگی توسط سوزن یا اشیاء تیز دیگر
۲-آلودگی غشاء های مخاطی
۳-آلودگی پوست غیر سالم یا اسیب دیده از طریق خراشیدگی یا درماتیت ها (البته در پوست منافذ غیر قابل تشخیص وجود دارد که گاهی HIV از این منافذ می تواند وارد شود)
منابع HIV شامل خون ،مایعات خونی بافت ها و دیگر مایعات بدن نظیر منی ، ترشحات واژینال، مایع مغزی-نخاعی٬ مایع سینوویال، پریتونئال پریکاردیال و مایع آمنیوتیک که همه اینها می توانند موجب انتقال عفونت HIV به دیگران شوند. در خصوص بزاق به طور کلی تماس با بزاق یک فرد آلوده به HIV در صورتی که خون قابل روئیت در آن وجود نداشته باشد بعنوان یک عامل خطر آفرین برای انتقال HIV مطرح نمی شود تماس با اشک، عرق ادرار و مدفوع غیر خونی شخص آلوده نمی تواند به عنوان عامل خطر آفرین انتقال HIV محسوب گردند.
HIV از طریق شیر انسان آلوده می تواند به نوزاد یا کودک منتقل شود. اما تماس با شیر انسان بعنوان یک تماس شغلی برای انتقال HIV درنظر گرفته نمی شود مطالعات نشان داده است که متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و یا دیگر آسیبهای جلدی توسط اشیاء تیز آلوده به HIV حدود ۰٫۳۲% است .
(یک عفونت بعد از ۲۸۸۵ تماس از طریق غشای مخاطی یا پوست آسیب دیده )
خطر انتقال بیمارستانی HIV از بیماران آلوده به سایر بیماران :
سوزن های آلوده به HIV و استفاده مجدد از آنها در ۴۱ کودک بستری دربیمارستهای شوروی سابق ، موجب آلودگی آنها گردیده است.
حداقل ۹ مورد انتقال HIV از بخشهای همودیالیز از کلمبیا گزارش گردیده است که به علت استریلیزاسیون ناکافی وسایل وسوزنهای آلوده بوده است وموارد مشابهی از کشورهای آرژانتین گزارش شده است .
در ضمن انجام تست HIV قبل از عمل جراحی نمی تواند موجب ممانعت از ابتلای شغلی HIV گردد وتوصیه به انجام آن نمی شود.
اساس پیشگیری اولیه پرسنل پزشکی دررابطه با HIV این است که خون تمام افراد می بایست آلوده فرض شود مگر خلاف آن ثابت شود (رعایت احتیاطات استاندارد)
پرسنل پزشکی درصورت فرو رفتن سوزن مشکوک یا آلوده به HIV به دست و …باید در اسرع وقت به مراکز بهداشت استان و یا شهرستان مراجعه کنند(داروهای Zidovudine Lamivudine , Indinavir جهت کموپرفیلاکسی توصیه شده اند).
درصورت پاشیده شدن خون و مایعات آلوده به HIV به محیط ،مرکز کنترل بیماریها (CDC) توصیه می کند که :
۱- دستکش و درصورت لزوم سایر وسایل محافظ پوشیده شود.
۲- با دستگاه کاغذی حوله ای ، خون و مواد ریخته شده در محیط پاک شود .
۳-محل با آب و صابون شسته شود.
۴-درصورتی که سطح آلوده صاف باشد با محلول ۱:۱۰۰ (۱۰۰۰۰ ppm) هیپوکلریت سدیم (وایتکس) عفونت زدایی شود و اگر سطح آلوده ناهموار و دارای خلل و فرج باشد با محلول ۱:۱۰ (ppm 100000) گندزادیی شود. اگر بیش از ۳۰سی سی خون درمحلی ریخته شود بایستی خون را با حوله کاغذی بپوشانیم وبرروی حوله محلول ۱:۱۰هیپوکریت سدیم ریخته پس از ۱۰ دقیقه محل را با آب صابون شستشو دهیم و دوباره آنها را با هیپوکلریت سدیم گندزدایی نماییم.

واین نکات را همیشه به یاد داشته باشید:

بعضی از افراد و گروه‌ها مثل معتادین تزریقی، کارکنان بهداشتی درمانی، نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت، مبتلایان به عفونت‌های آمیزشی و افراد با رفتارهای جنسی پرخطر در معرض خطر بالای آلودگی به HIV قرار دارند. لذا باید توجه بیشتری به این افراد مبذول داشت.
الف- زنان HIV مثبت باید تا حد امکان از باردار شدن خود جلوگیری کنند. لذا توصیه می‌شود که در این افراد از دو روش پیشگیری از بارداری به طور همزمان (Double method) استفاده گردد تا احتمال بارداری به حداقل برسد.
با این حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجویز داروهای ضد ویروسی در زمان بارداری سعی می‌شود از انتقال HIV به جنین وی جلوگیری شود. البته تجویز این داروها در زمان حاملگی همراه با خطراتی می‌باشد، ضمن آنکه این داروها بسیار گران و کمیاب می‌باشند. همچنین در نوزدان متولد شده از مادران HIV مثبت می‌توان از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.
ب- کارکنان بهداشتی درمانی یکی از گروهای در معرض خطر آلودگی به HIV می باشند. لذا دستورالعمل‌هایی تحت عنوان ”احتیاطات استاندارد“ تدوین شده است که تمامی کارکنان بهداشتی درمانی باید آنها را به کار ببندند تا خطر انتقال HIV در آنها به حداقل برسد.
ج- یکی دیگر از گروه‌های پرخطر، معتادین تزریقی می‌باشند که بدلیل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و رفتارهای پرخطر دیگر، منبع مهم آلودگی به HIV در کشور به شمار می‌روند. اقدامات پیشگیرانه در این گروه شامل تشویق و ترغیب معتادین به ترک، تغییر اعتیاد تزریقی به روش‌های کم خطرتر و در نهایت توزیع سرنگ و سوزن و کاندوم رایگان در بین آنها می‌باشد. از این اقدامات بعنوان راهکارهای ”کاهش آسیب“ یاد می‌شود.
د- ابتلا به عفونت‌های آمیزشی مثل سوزاک، سیفیلس و… خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف دیگر درمان عفونت‌های آمیزشی خطر احتمال آلودگی به HIV را کم می‌کند. لذا تشخیص و درمان کامل عفونتهای آمیزشی در مبتلایان به آنها یکی از مهمترین اقدامات پیشگیری از ایدز به شمار می‌رود.
هـ- افرادی که رفتارهای پرخطر به ویژه رفتارهای پرخطر جنسی دارند لازم است که تحت مشاوره قرار گیرند تا از خطرات آلودگی به HIV آگاه شوند و در صورت لزوم آزمایشات تشخیصی به طور داوطلبانه از آنها به عمل آید. مشاوره و آازمایشات داوطلبانه در مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری در سراسر کشور به طور رایگان انجام می‌شود.

پیشگیری از عفونت HIV در جمعیت عمومی شامل:
الف) آموزش همگانی در مورد HIV و ایدز و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن
ب) تأمین سلامت خون و فرآورده‌های خونی می‌شود.

آیا چیزی می‌تواند HIV ایجاد کند ؟
خیر؛ HIV خلق نمیشود. بعنوان مثال٬ رابطه جنسی بدون محافظ تنها در صورتی خطرناکست که یک شریک جنسی با ویروس آلوده باشد. اگر شریک جنسی شما HIV منفی است هر نوع رابطه و فعالیت جنسی بین شما نمی‌تواند سبب آلودگی شما به HIV گردد، بعنوان مثال داشتن رابطه تماس مقعدی (anal sex) نمی‌تواند HIV خلق کند.
خطر در تماس های جنسی بیشتر درعدم شناخت کافی سوابق خونی شریک جنسی شماست. در هر صورت برای اطمینان از کاندوم استفاده کنید. مگر تا زمانی که مطمئن باشید که هیچ کدام از شما شریک جنسی دیگری ندارد و قبلاً آلوده به ویروس نشده است.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#42 Posted: 7 Jun 2011 08:49

ویروس واریسلا زوستر( varicella-zoster virus ) ، و آبله مرغان ( chicken pox )

varicella-zoster virus

بیماری واریسلا یا آبله مرغان (chicken pox) یک بیماری خفیف و بسیار مسری است

که بطور عمده در کودکان مشاهده می شود

این بیماری با بثورات منتشر وزیکولی بر روی پوست وغشاهای مخاطی مشخص شده و در بالغین و کودکان مبتلا به نقص ایمنی از شدت بیشتری بر خور دار است

بیماری زونا یا زوستر بطور اسپورادیک رخ می دهد و بالغین و افراد مبتلا به نقص ایمنی را ناتوان می سازد

در این بیماری بثورات پوستی محدود به منطقه توزیع یک گانگلیون حسی هستند و از لحاظ ظاهری شبیه بثورات آبله مرغان میباشند هر دو بیماری توسط یک ویروس ایجاد می شوند

آباه مرغان بیماری حادی است که متعاقب تماس اولیه فرد با ویروس حاصل می شود در حالی که بیماری زونا پاسخ میزبان تقریبا مصون در برابرفعا لیت مجدد ویروس واریسلا که در حالت مخفی در گانگلیون های حسی به سر میبرد می باشد

خصوصیات ویروس

ویروس واریسلا- زوستراز نظر مرفولوژیکی شبیه ویروس هرپس سیمپلکس است و هیچ گونه مخزن حیوانی ندارد

این ویروس در محیط کشت حاصل از جنین انسان تکثیر یافته و بطور مشخصی موجب تولید انکلوزیون های داخل هسته ای می شود.

ویروس عفونی در داخل سلول میزبان باقی می ماند و تکثیر مکرر آن از طریق سلولهای آلوده آسانتر از مایع حاصل از کشت بافتی صورت می گیرد.

عامل بیماری آبله مرغان و زونا یک ویروس مشترک است

ایزوله های ویروسی بدست آمده از وزیکول های بیماران مبتلا به آبله مرغان یا زونا از نظر ژنتیکی هیچ تفاوت عمده ای با یکدیگر ندارند.

تلقیح مایع داخل وزیکول زونا به کودکان باعث بروز بیماری آبله مرغان در آنها می شود

کودکانی کا از عفونت مربوط به ویروس زوستر بهبود یافته اند در برابر بیماری آبله مرغان مقاوم هستند

پاتوژنز و پاتولوژی

۱-واریسلا: راه انتقال عفونت واریسلا ار طریق مخاط دستگاه تنفسی فوقانی یا ملتحمه است

ویروس وارد جریان خون شده و پس از چندین دوره تکثیر در نهایت در پوست بیمار تجمع می یابد

ضایعات جلدی و مخاطی ویروس در ابتدا با آلودگی سلولهای اندوتلیال مویرگ ها شروع می شوند

در اثر تورم سلولهای اپیتلیال تخریب بالونی شکل سلولها و تجمع مایعات بافتی وزیکول ایجاد می شود

انکلوزیون های ائوزینو فیلیک در داخل هسته سلولهای آلوده یافت می شود

ضایعات خارج سلولی بیماری واریسلا که در نوزادان و در عفونتهای عارضه دار بالغین مشاهده می شوند مشابه یکدیگر هستنددر گیری ریه در این موارد معمولا شدید تر از سایر اعضا می باشد و سلولهای غول پیکر چند هسته ای اغلب مشاهدا می گردند.

پاسخ ایمنی سلولی و هومورال میزبان تگثیر ویروس ها را مهار کرده و از انتشار آن جلو گیری می نماید

اینتر فرون نیز ممکن است در این روند دخالت داشته باشد

۲-زوستر: ضایعات پوستی ناشی از زوستر از لحاظ پاتولوژی شبیه ضایعات واریسلا هستند

التهاب حاد اعصاب گانگلیون های حسی نیز مشاده می شود و اغلب فقط یک گانگلیون حسی گرفتار می گردد. به عنوان یک اصل نحوه توزیع ضایعات پوستی متناسب با مناطقی است که توسط یک گانگلیون ریشه خلفی عصب دهی می شوند.

عوامل محرک که باعث فعا لیت مجدد ویروس در گانگلیون می شوند هنوز شناخته نشده اند به نظر می رسد ضعف سیستم ایمنی باعث تکثیر ویروس در گانگلیون شده و متعاقب آن التهاب و درد شدید ایجاد می کند. ویروس در مسیر رو به پایین عصب به طرف پوست حرکت کرده و موجب تشکیل وزیکول می شود. احتمالا ایمنی سلولی مهمترین عامل دفاعی میزبان در برابر عفونت واریسلا-زوستر است

فعالیت مجدد زوستر اسپورادیک بوده و عود بیماری به ندرت رخ می دهد

یافته های بالینی

واریسلا : عفونت تحت بالینی آبله مرغان (chicken pox) غیر معمول است و معمولا این بیماری با علائم بالینی همراه است.دوره کومون آبله مرغان بطور متوسط ۲۱-۱۰روز است

احساس ناخوشی و تب از اولین علائم بیماری هستند که به دنبال آنها بثورات ابتدا در تنه ، سپس در صورت، اندامها . مخاط دهان و حلق ظاهر می شود. پس از ۴-۲روز وزیکول های جدید به وجود می آیند به گونه ای که در یک زمان می توان تمام مراحل ماکول، پاپول ، وزیکول و کراست را مشاهده کرد.

تب تا زمانی که بثورات جدید ظاهر می شوند باقی می ماند و با شدت بثورات متناسب است

عوارض بیماری در کودکان سالم نادر بوده و مرگ و میر آن بسیار اندک است آنسفالیت در حدود یک در هر هزار مورد رخ می دهد. در واریسلای نوزادی عفونت اندکی قبل یا بعد از تولد از مادز به نوزاد انتقال می یابد. در این شرایط آنتی بادی مادرا به مقدار کافی به نوزاد منتقل نمی شود تا ار بروز عفونت جلو گیری کند. ویروس واریسلا در نوزادان اغلب بطور وسیعی منتشر شده و میزان مرگ و میر بیماری گاهی به بیش از ۳۰ درصد میرسد.

بیماران که از آنسفالیت واریسلا نجات می یابند ممکن است دچار عوارض دائمی گردند . پنو مونی واریسلا در کودکان نادر است اما شایعترین عارضع آبله مرغان در بزرگ سالان مبتلا به عفونت اولیه ویروس واریسلا-زوستر می باشد . میزان مر گو میر این بیماری ۴۰-۱۰درصد است. بیماران مبتلا به نقص ایمنی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض گوناگون آبله مرغان هستند.

کودکان مبتلا به لوسمی به ویژه در خطر ابتلا به عفونت های شدید و منتشر ویروس واریسلا-زوستر هستند میزان مرگ و میر واریسلای پیش رونده در کودکان مبتلا به نقص ایمنی حدود ۲۰درصد است

۲-زوستر: این بیماری معمولا با درد شدیدی در ناحیه پوست یا مخاط که توسط یک یا چند عصب با گانکلیون حسی عصب دهی می شوند آغاز می گردد . چند روز پس از شروع بیماری وزیکول های متعددی بر روی پوست منطقه ای که حس آن توسط اعصاب مبتلا تامین می شوند به وجود می آید

این بثورات معمولا یک طرفه بوده و تنه و سر و گردن را بیشتر از سایر نقاط بدن در گیر می کند طول دوره بیماری و شدت بثورات معمولا با سن بیمار متناسب است . در۱۵-۱۰درصد موارد زوستر ، شاخه چشمی عصب سه قلو در گیر می شود.

شایعترین عارضه زونا در سالمندان نورالرژی پس از زونا می باشد . در این بیماران درد ممکن است چند هفته تا چند ماه ادامه داشته باشد . نورالرژی به ویژه بعد از زونای چشمی شایع است . مقدار اینتر فرون وزیکول در افراد مبتلا به زونای موضعی که دارای بیماری زمینه ای نیستند.

در اوائل عفونت یعنی در حدود ششمین روز به حد اکثر میزان خود می رسد پس از رسیدن مقدار اینترفرون به حد اکثر خود در عرض۴۸ ساعت بهبودی بالینی ایجاد می شود ویزیکول ها به پوستول و کراست تبدیل شده و انتشار ضایعات متوقف می گردد . وجود بیماری های زمینه ای نظیر بدخیمی ها ، نقایص ایمنی و استفاده از

داروهای مهار کننده سیستم ایمنی

موجب انتشار بیماری زونا و افزایش و شدت آن می گردد . گروهی از بیماران مبتلا به هوچکین سر انجام به بیماری زوستر دچار خواهند شد . یکی از علل مهم مرگ در بیماران مبتلا به نقص ایمنی که دچار زونا می شوند بیماری های احشایی به ویژه پنومونی می باشد

ایمنی

ویروس های واریسلا و زوستر مشابه یکدیگر هستند و بیماری های آبله مرغان و زونا ازاختلاف پاسخ های ایمنی میزبان ناشی می شوند . عفونت قبلی با آبله مرغان موجب موجب ایمنی دراز مدت در برابر این بیماری می شود . اما زونا ممکن است در برابر تیترهای سرمی بالا ازآنتی بادی های خنثا کننده واریسلا نیز رخ دهد.

بنظر می رسد که ایمنی سلولی اختصاصی ویروس واریسلا-زوستردر بهبودی بیماران مبتلا به آبله مرغان و زونا نقش مهمی داشته باشد . پیدایش اینترفرون موضعی نیز در بهبودی بیماری مشارکت دارد

تشخیص آزمایشگاهی

در نمونه های رنگ آمیزی شده ازپوسته ها یا سواپ های به دست آمده از پایه وزیکول ها، سلولهای غول پیکر چند هسته ای را می توان مشاهده کرد . این سلولها در وزیکولهای غیر هرپسی وجود ندارند

آنتی ژن های ویروسی داخل سلول میزبان را می توان توسط رنگ امیزی ایمونوفلوئوروسانس نشان داداستفاده از روشهای شانسایی سریع ویروس واریسلا-زوستر از لحاظ بالینی برای تشخیص عفونت مهم هستند . بررسی شکل ظاهری ذرات ویروس موجود در مایع وزیکول در زیر میکروسکوپ الکترونی موجب تمایز هرپس ویروس ها و پوکس ویروس ها از یکدیگر میشود . آنتی ژن های اختصاصی ویروس واریسلا-زوستر در مایع وزیکول و ترشحات حاصل از پوسته ها یا مواد حاصل از بیوسی وجود دارند

اگر چه اثرات سیتوپاتیک ویروس واریسلا گاهی بسیار آهسته ظاهر می شوند اما ویروس را می توان از مایع وزیکول و در کشت سلولهای انسانی در مدت۷-۳روز بدست آورد . ویروس واریسلا-زوستردر مایع وزیکول بسیار نا پایدار است و تلقیح آن در کشت های سلولی باید به سرعت انجام گیرد .

افزایش تیتر آنتی بادی اختصاصی را می توان در سرم بیماران توسط آزمایشهای ایمونوفلوئوروسانس غیر مستقیم و ایمونواسی آنزیمی مشاهده نمود

تست انتخابی به هدف آزمایش و امکانات ازمایشگاهی بستگی دارد نقش ایمنی سلولی در مقابله با این ویروس بسیار مهم و در شناسایی آن است

اپیدمیولوژی

بیماری های آبله مرغان و زونا در تمام نقاط دنیا مشاهده می شوند . بیماری آبله مرغان یک بیماری اپیدمیک شایع در دوران کودکی است که حد اکثر بروز آن در سنین بین ۶-۲سالگی است و در بالغین نیزمشاهده می شود . در مناطق معتدل شیوع این بیماری در فصول زمستان و بهار بیشتر از فصل تابستان است .زونا بطور اسپورادیک رخ داده و اکثر بالغین را گرفتار می کند

این بیماری در تمام فصول سال شیوع یک سانی دارد ده تا بیست درصد بالغین حد اقل یک بار حمله زونا را در طول عممر خود تجربه می کنند . بیماری آبله مرغان به راحتی از طریق قطرات تنفسی و تماس مستقیم منتقل می شود

بیمار مبتلا به آبله مرغان از مدت کوتاهی قبل ازبثورات وزیکولی تا حدود پنج روز بعد از آن قادر به انتقال بیماری به دیگران است

اما بیماری زونا به ندرت در اثر تماس منتقل می شود احتمالا علت این امر آن است که ویروس در دستگاه تنفسی فوقانی وجود ندارد بیماران مبتلا به زونا ممکن است منبع عفونت آبله مرغان برای کودکان حساس باشند و شیوع بیماری را یک باره افزایش دهند.

ماده زنتیکی ویروس واریسلا- زوستر را به کمک روشهای جدا سازی در نمونه های گرفته شده از هوای اتاقی که بیماران مبتلا به واریسلای فعال و زونا تنفس می کنند یافته اند . عفونت آبله مرغان بدون عارضه یک بیماری خفیف است و تعداد بسیار کمی از بیماران نیاز به بستری در بیمارستان پیدا می کنندو کمتر از یک درصدآنها فوت می کنند

میزان مرگ و میر بیماری واریسلا در کودکان مبتلا به لوسمی که درمان ضد ویروس دریافت نکرده اند حدود ۳۰درصد است
درمان

بیماری واریسلا در کودکان طبیعی خفیف بوده و نیازی به درمان ندارد در مقابل این بیماری در نوزادان و افراد مبتلا به نقص ایمنی و برخی از بالغین بالقوه کشنده بوده و نیاز به درمان دارد.

از گاماگلوبولینی که دارای تیتر بالای انتی بادی ضد ویروس واریسلا-زوستراست می توان استفاده کرد یعنی از واریسلا ایمونوگلوبولین می توان برای جلوگیری از ایجاد بیماری در افراد دچار نقص ایمنی که با بیماران مبتلا با آبله مرغان تماس داشته اند استفاده کرد .

در صورت شروع بیماری آبله مرغان این فراورده هیچ گونه اثر درمانی نخواهد داشت ایمونوگلوبولین استاندارد به علت دارا بودن تیتر پایین آنتی بادی ضد واریسلا فاقد ارزش درمانی است .

چند داروی ضد ویروسی برضد واریسلا موثراند که عبارتند از آسیکلوویر- والاسیکلوویر- ویدارابین و اینترومزون لوکوسی آسیکلوویر دارویی است که در کودکان مبتلا به نقص ایمنی مانع از گسترش بیماری آبله مرغان شده و در افراد بالغ نیز پیشرفت بیماری زونا را مهار می کند.

اما بر روی نور آلرژی پس از هرپس زونا تاثیری ندارد تجویز ویدارابین در مواردی نظیر بالغین مبتلا به پنومونی شدید آبله مرغان و کودکان دارای نقص ایمنی که با ویروس واریسلا آلوده شده اند و نیز بالغین مبتلا به زونای منتشر مفید است.

پیشگیری و کنترل

از سال ۱۹۹۵واکسن آبله مرغان که حاوی ویروس زنده ضعیف شده است برای عموم مردم آمریکا استفاده می گردید . در ژاپن نیز استفاده ار واکسن مشابهی از حدود۳۰سال قبل با موفقیت همراه بوده است . عفونت حاصل از واکسن پایدار بوده و تقریبا بطور مکرر عود می کند اما موارد عود بیماری بسیار خفیف هستند

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#43 Posted: 7 Jun 2011 08:52

تب‌ روماتیسمی‌ – تعریف ، علائم ، عوارض ، پیشگیری ، درمان و….( مرجع کامل اطلاعات )

شرح بیماری

تب‌ روماتیسمی‌ یک‌ عارضه‌ التهابی‌ عفونت‌ با استرپتوکک‌ گروه‌ آ( نتیجه دیررس عفونت فارنژه با استرپتوکوکهای گروهA )که‌ بسیاری‌ از اعضای‌ بدن‌، به‌خصوص‌ مفاصل‌ و قلب‌ را درگیر می‌سازد. عفونت‌های‌ استرپتوکوکی‌ مسری‌ است‌ ولی‌ تب‌ روماتیسمی‌ حالت‌ مسری‌ ندارد. این‌ بیماری‌ هم‌ کودکان‌ و هم‌ بزرگسالان‌ را می‌تواند مبتلا سازد. تب روماتیسمی از بیماریهای التهابی خطرناکی است که به دنبال گلو دردهای استرپتوکوکی درمان ندشه و یا به صورت ناقص درمان شده رخ می دهد. مهم ترین عضو دیگر در این بیماری دریچه های قلبی است که ممکن است متحمل ضایعات غیر قابل برگشت بشوند. تب روماتیسمی حاد در کودکان رخ می دهد و اوج سنی وقوع آن بین سنین ۵ تا ۱۵ سالگی است. با وجود این ، در بزرگ سالان نیز احتمال بروز آن منتفی نیست و اکثر حمله های آن در پایان دهه دوم و شروع دهه سوم عمر رخ می دهد . شرایط بد اجتماعی و اقتصادی ، تراکم جمعیت و استانداردهای پایین بهداشتی از عوامل مستعد کننده شیوع این بیماری هستند…

علایم‌ شایع‌

التهاب‌ مفصلی‌ با مشخصات‌ درد، قرمزی‌،تورم‌ و گرمی‌، که‌ می‌تواند از مفصلی‌ به‌ مفصل‌ دیگر نقل‌ مکان‌ کند. شایعترین‌ مفاصل‌ درگیر عبارتند از مچ‌ دست‌، آرنج‌، زانو و مچ‌ پا. التهاب‌ مفصلی‌ معمولاً در عرض‌ ۱۴-۱۰ روز فروکش‌ می‌کند ولی‌ بدون‌ درمان‌، سایر مفاصل‌ نیز ممکن‌ است‌ درگیر شوند.
- تب
- خستگی
- رنگ‌پریدگی‌
- -بی‌اشتهایی
- احساس‌ ناخوشی‌ عمومی‌
- درد شکم‌
- درد سینه‌
- بثورات‌ پوستی‌ اندک‌ بر روی‌ شکم‌، سینه‌ و پشت‌
- برآمدگی‌های‌ زیرپوستی‌ کوچک‌ بدون‌ درد در نواحی‌ استخوانی‌ نظیر آرنج‌ و زانو
- حرکات‌ غیرارادی‌ اندام‌های‌ تحتانی‌ و فوقانی‌ (کره‌)
در صورت‌ درگیری‌ قلب‌:
- کوتاهی‌ نفس‌
- احتباس‌ مایع‌ که‌ باعث‌ ورم‌ پا و پشت‌ می‌گردد.
- تندی‌ ضربان‌ قلب‌، به‌خصوص‌ هنگام‌ خوابیدن‌

علل‌

تب‌ روماتیسمی‌ از یک‌ عفونت‌ استرپتوکوکی‌ قبلی‌ (معمولاً عفونت‌ گلو) که‌ ۶-۱ هفته‌ قبل‌ از بروز علایم‌ تب‌ روماتیسمی‌ رخ‌ می‌دهد ناشی‌ می‌گردد. این‌ اختلال‌، یک‌ اختلال‌ خودایمنی‌ است‌ که‌ در آن‌ پادتن‌های‌ تولیدشده‌ بر ضد باکتری‌ استرپتوکوک‌ بر ضد مفاصل‌ و قلب‌ نیز واکنش‌ نشان‌ می‌دهند.
عوامل تشدید کننده بیماری

تغذیه‌ نامطلوب‌
سابقه‌ خانوادگی‌ تب‌ روماتیسمی‌
زندگی‌ در شرایط‌ پرجمعیت‌ یا غیربهداشتی‌
داشتن‌ استعداد ابتلای‌ عفونت‌های‌ تنفسی‌ فوقانی‌
عفونت‌های‌ استرپتوکوکی‌ درمان‌نشده‌ یا ناقص‌ درمان‌شده‌
پیشگیری‌

در مورد هر نوع‌ عفونت‌ گلو به‌خصوص‌ در کودکان‌ کشت‌ گلو از نظر استرپتوکوک‌ باید انجام‌ شود.
درمان‌ آنتی‌بیوتیکی‌ فوری‌ هر عفونت‌ استرپتوکوکی‌، از جمله‌ عفونت‌های‌ پوستی‌. عفونت‌های‌ استرپتوکوکی‌ باید با آنتی‌بیوتیک‌ (معمولاً پنی‌سیلین‌) خوراکی‌ به‌مدت‌ ده‌ روز یا تزریق‌ نوع‌ طولانی‌اثر آن‌ درمان‌ شوند.
عواقب‌ موردانتظار

عفونت‌های‌ استرپتوکوک‌ معمولاً با درمان‌ قابل‌ علاج‌ هستند. تب‌ روماتیسمی‌ قابل‌ درمان‌ است‌ ولی‌ قابل‌ علاج‌ (درمان‌ قطعی‌) نیست‌. این‌ عارضه‌ در عرض‌ ۱۲-۲ هفته‌ فروکش‌ می‌نماید. در بعضی‌ موارد، تب‌ روماتیسمی‌ ممکن‌ است‌ به‌ دریچه‌های‌ قلبی‌ آسیب‌ بزند. دریچه‌ آسیب‌دیده‌ را می‌توان‌ با جراحی‌ تعویض‌ کرد. در موارد نادر تب‌ روماتیسمی‌ حتی‌ با درمان‌ می‌تواند کشنده‌ باشد.
عوارض‌ احتمالی‌

آسیب‌ دایمی‌ دریچه‌های‌ قلب‌ که‌ منجر به‌ نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ می‌گردد.
حملات‌ بعدی‌ تب‌ روماتیسمی‌ حاد در پی‌ عفونت‌ مجدد با استرپتوکوک‌
درمان‌
اصول‌ کلی‌

بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌، کشت‌ گلو و نوار قلب‌ و رادیوگرافی‌ قفسه‌ سینه‌ و قلب‌ باشد. هیچ‌ آزمون‌ اختصاصی‌ برای‌ تشخیص‌ تب‌ روماتیسمی‌ وجود ندارد.
در موارد خفیف‌، مراقبت‌ در منزل‌ کافی‌ است‌ ولی‌ در موارد شدید ممکن‌ است‌ بستری‌ در بیمارستان‌ لازم‌ باشد.
درجه‌ حرارت‌ بیمار و تعداد نبض‌ او را روزانه‌ اندازه‌گیری‌ کرده‌ و برای‌ ارایه‌ به‌ پزشک‌ ثبت‌ نمایید.
اگر بیمار گلودرد یا سرفه‌ دارد از یک‌ دستگاه‌ مرطوب‌کننده‌ با بخار سرد استفاده‌ کنید. دستگاه‌ مرطوب‌کننده‌ را هر روز تمیز کنید.
بهداشت‌ دهانی‌ مطلوب‌ مهم‌ است‌.
داروها

استروییدها (داروهای‌ ضدالتهابی‌) یا آسپیرین‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌
داروهای‌ ادرارآور برای‌ کاهش‌ احتباس‌ مایعات‌
آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مقابله‌ با باقیمانده‌ باکتری‌های‌ استرپتوکوکی‌. پس‌ از رسیدن‌ تب‌ روماتیسمی‌ به‌ مرحله‌ غیرفعال‌، مقدار اندک‌ آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن‌ است‌ به‌مدت‌ نامحدود برای‌ جلوگیری‌ از عود بیماری‌ ادامه‌ یابد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

تا هنگامی‌ که‌ بررسی‌ها نشان‌ دهد بیماری‌ فروکش‌ کرده‌ است‌ بیمار باید در بستر استراحت‌ نماید. مدت‌ استراحت‌ لازم‌ به‌ این‌ منظور معمولاً ۵-۲ هفته‌ است‌ ولی‌ در برخی‌ موارد به‌ ماه‌ها استراحت‌ نیاز است‌. مهیا کردن‌ یک‌ لگن‌ یا توالت‌ کنار بستر باعث‌ می‌شود که‌ بیمار مجبور نباشد برای‌ رفتن‌ به‌ توالت‌ از بستر برخیزد.
رژیم‌ غذایی‌

رژیم‌ مایعات‌ با غذاهای‌ نرم‌ در مراحل‌ اولیه‌ بیماری‌ که‌ به‌تدریج‌ به‌ یک‌ رژیم‌ عادی‌ غنی‌ از پروتئین‌، کالری‌ و ویتامین‌ها تغییر داده‌ می‌شود.
رژیم‌ غذایی‌ کم‌نمک‌ در صورتی‌ که‌ بیمار دچار کاردیت‌ (التهاب‌ قلب‌(باشد، توصیه‌ می‌شود.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا کودک‌ شما دارای‌ علایم‌ تب‌ روماتیسمی‌ باشد.
بروز علایم‌ زیر در طی‌ درمان‌:
ـ ورم‌ پا و پشت‌
ـ کوتاهی‌ نفس‌
ـ استفراغ‌ یا اسهال‌
ـ سرفه‌
ـ درد شدید شکم‌
ـ تب‌
- اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای‌ تجویزی‌ ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.
این بیماری بیشتر قلب، مفاصل، دستگاه عصبی مرکزی، پوست و بافت زیر جلدی را درگیر می کند.
گر چه نام تب حاد رماتیسمی درگیری مفصل را مورد توجه قرار می دهد، اهمیت این بیماری در درگیری قلب است که در مرحله حاد می تواند کشنده باشد و یا می تواند باعث بیماری روماتیسم قلبی شود. از نقطه نظر اپیدمیولوژیی تب روماتیسمی و بیماری روماتیسم قلبی نمی توانند از هم جدا باشند. تب روماتیسمی اغلب به بیماری روماتیسم قلب که یک بیماری عاجز کننده است منتهی می شود.
آثار روماتیسم قلبی شامل: آسیب مداوم قلب، افزایش ناتوانی قلب، افزایش و تکرار بستری شدن فرد در بیمارستان، مرگهای زودرس معمولا در سن ۳۵ سالگی یا زودتر از آن

خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات روماتیسم قلبی را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
-۱ سن
-۲ جنس
۳ -نژاد
-۴ فقر اقتصادی
-۵ توزیع جغرافیایی
۶ -فصل
تب روماتیسمی می تواند در هر سنی اغاز شود در دوره شیرخوارگی بسیار نادر است. بیشتر در بنی ۵ تا ۱۵ سالگی که عفونت استرپتوکوکی شایعتر و شدیدتر است دیده می شود و در این موارد آموزش بهداشت خیلی موثر است.

PENICILLIN V POTASSIUM
موارد مصرف‌: این‌ دارو در درمان‌ التهاب‌عفونی‌ لوزه‌ها، التهاب‌ گوش‌ میانی‌،بادسرخ‌ و برای‌ پیشگیری‌ از ابتلا به‌ تب‌روماتیسمی‌ مصرف‌ می‌شود.

فارماکوکینتیک‌: ۷۳ ـ ۶۰ درصد دارو از راه‌خوراکی‌ جذب‌ می‌شود و پس‌ از ۱ ـ ۰/۵ساعت‌ غلظت‌ سرمی‌ آن‌ به‌ اوج‌ می‌رسد.نیمه‌ عمر دارو ۱ ـ ۰/۵ ساعت‌ است‌ که‌
در صورت‌ عیب‌ کار کلیه‌ تا ۴ ساعت‌افزایش‌ می‌یابد. پیوند این‌ دارو به‌
پروتئین‌ ۸۰% می‌باشد. ۴۰ ـ ۲۰% دارو ازطریق‌ ادرار به‌صورت‌ تغییر نیافته‌ دفع‌می‌شود.

موارد منع‌ مصرف‌: در صورت‌ وجودسابقه‌ آلرژیک‌ به‌ پنی‌سیلین‌ها نبایدمصرف‌ شود.

هشدارها: در صورت‌ وجود سابقه‌بیماری‌های‌ گوارشی‌، بویژه‌ کولیت‌وابسته‌ به‌ آنتی‌ بیوتیک‌ و عیب‌ کار کلیه‌،
این‌ دارو باید با احتیاط فراوان‌ مصرف‌شود.

عوارض‌ جانبی‌: واکنش‌های‌ حساسیتی‌شامل‌ کهیر، تب‌، درد مفاصل‌، آنژیوادم‌ وشوک‌ آنافیلاکتیک‌ در بیمارانی‌ که‌ دچارحساسیت‌ مفرط می‌شوند، با مصرف‌ این‌دارو گزارش‌ شده‌اند.

تداخل‌های‌ دارویی‌: مصرف‌ همزمان‌
این‌ دارو با داروهای‌ خوراکی‌جلوگیری‌کننده‌ از بارداری‌ حاوی‌استروژن‌، ممکن‌ است‌ جذب‌ این‌ داروها راکاهش‌ دهد و منجربه‌ بارداری‌ ناخواسته‌شود. مصرف‌ همزمان‌ پنی‌ سیلین‌ها بامتوترکسات‌ منجر به‌ کاهش‌ کلیرانس‌متوترکسات‌ و در نتیجه‌ مسمومیت‌ با این‌دارو می‌شود.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌: ۱ ـ در بیماران‌ مبتلا به‌عیب‌ کار کلیه‌ به‌ کاهش‌ مقدار مصرف‌ دارونیازی‌ نیست‌، مگر اینکه‌ عیب‌ کار کلیه‌ شدیدباشد.
۲ ـ در صورت‌ بروز اسهال‌، بدون‌ مشورت‌با پزشک‌ از مصرف‌ هر گونه‌ داروی‌ ضداسهال‌ باید خودداری‌ نمود.

مقدار مصرف‌:
بزرگسالان‌: مقدار مصرف‌ این‌ دارو
۵۰۰ ـ ۲۵۰ میلی‌گرم‌ هر ۶ ساعت‌ یکبار وحداقل‌ ۳۰ دقیقه‌ قبل‌ از غذا می‌باشد.
کودکان‌: در کودکان‌ تا سن‌ یک‌ سالگی‌۶۲/۵ میلی‌گرم‌ در کودکان‌ با سن‌ ۵ ـ ۱سال‌ ۱۲۵ میلی‌گرم‌ و در کودکان‌ با سن‌
۱۲ ـ ۶ سال‌ ۲۵۰ میلی‌گرم‌ هر ۶ ساعت‌یکبار مصرف‌ می‌شود.

اشکال‌ دارویی‌:
Film Coated Tablet: 500mg
For Oral Solution: 125mg / 5ml, 250mg /5ml

حتی جوان‌ها هم باید مراقب قلب‌های خود باشند زیرا تب‌ روماتیسمی‌ پیر و جوان نمی شناسد

زمانی که دریچه‌ها شل می‌شوند
قلب در اصل از چهار حفره مختلف تشکیل شده است که در فاصله بین دو جفت از آنها و نیز در فاصله بین بطن‌ها و عروق بزرگ ریوی و آئورت دریچه‌هایی تعبیه ‌شده‌اند. این دریچه‌ها گاهی دچار اختلال عملکرد می‌شوند و بنابراین مشکلات و علائم ناراحت کننده مختلفی را برای فرد بیمار ایجاد می‌کنند. بخش عمده‌ای از این بیماری‌ها مادرزادی هستند و تعداد زیادی از آنها هم از تب رماتیسمی ناشی می‌شوند. موارد مادرزادی اکثرا در همان دوران کودکی خود را نشان می‌دهند اما ناشایع نیست که این اختلالات خفیف باشند و بنابراین تا دوران جوانی و حتی بزرگسالی علامت‌دار نشوند. از طرف دیگر، تب رماتیسمی عمدتا یک بیماری دوران کودکی یا نوجوانی است. این بیماری که در واکنش به نوعی میکروب به نام استرپتوکوک ایجاد می‌شود می‌تواند اکثر دریچه‌‌های قلب را تخریب کند. پس اگر دو مورد قبل یعنی بیماری‌های مادرزادی دریچه‌های قلب و نیز تب روماتیسمی را در کنار هم در نظر بگیرید، می‌بینید که نه تنها این بیماری‌های قلبی مربوط به دوره سالمندی نیستند بلکه اکثرا در همان دوران کودکی و جوانی مشکل‌ساز می‌شوند. با این حساب احتمالا به این حرف ما اعتقاد پیدا کرده‌اید که به هیچ عنوان جوان‌ها از بیماری‌های قلبی مصون نیستند.
شیوع تب روماتیسمی در کشورهای توسعه نیافته
شیوع تب روماتیسمی نسبت به سالهای گذشته به نسبت زیاد کاهش یافته است اما در کشورهای جهان سوم وتوسعه نیافته تب روماتیسمی و عفونتهای استرپتوکوکی هنوز روند رو به رشد دارد.

تب روماتیسمی شبیه به حالت های عفونی دستگاه تنفسی فوقانی است و اغلب کودکان پنج تا ۱۵ ساله و در بزرگسالان بین سالهای ۲۰ و بالای ۳۰ سال رواج دارد.
بنابراین گزارش؛ محققان مهمترین عامل تب روماتیسمی را فقر خانواده ها، پایین بودن سطح فرهنگ وکثرت جمعیت می‌دانند.
خطر شیوع تب روماتیسمی در .. [ February 06, 2007 ]
خطر شیوع تب روماتیسمی در بچه‌ها
تب روماتیسمی و بیماری کاوازاکی دو بیماری قلبی است که به عنوان بیماری‌های اکتسابی، ریشه در دوران کودکی افراد دارند و با توجه به چگونگی برخورد والدین با آن می‌توان از گسترش عوارض آن جلوگیری کرد.
تب روماتیسمی به عنوان یک عارضه از گلودردهای چرکی و استرپتوکوکی می‌تواند موجب از بین رفتن دریچه‌های قلب و آسیب به مفاصل شود، ۵ تا ۱۵ سالگی شایع‌ترین سن بروز این بیماری است. به واسطه آگاهی مردم و توصیه‌های فراوان، همچنین دقت پزشکان در درمان عفونت‌های باکتریایی حلق و گلو، در طول شش سال گذشته حالتی به وجود آمده بود که دیگر موردی از تب روماتیسمی در کشور ایران گزارش نشده اما در چند ماه قبل مواردی از این بیماری در بیمارستان کودکان مفید تهران مشاهده شده است.
پژوهش‌ها روی باکتری استرپتوکوک گروه A در مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی اطفال ادامه دارد و به نظر می‌رسد تغییر در ساختار باکتری و سوش میکروب همچنین زندگی‌های شهرنشینی درخانه‌های کوچک و پرجمعیت می‌تواند موجب شیوع و یا افزایش تعداد موارد تب روماتیسمی شود.
در خصوص شیوع باز پدید بیماری تب روماتیسمی، همه والدین و پزشکان باید هوشیاری کامل داشته باشند، چرا که تجویز نکردن به موقع داروهای پادزیست (آنتی‌بیوتیک) در گلودردهای چرکی توسط پزشکان از یک طرف، استفاده نکردن به موقع و به طور کامل دوزهای تجویز شده از سوی بیماران و والدین اطفال بیمار، از طرف دیگر، موجب انتشار مجدد این بیماری و عوارض پرهزینه و غیرقابل جبران آن می شود.
چون این بیماری عارضه گلو درد چرکی روی دریچه‌های قلب است، بنابراین در هر فرد با سرخی گلو، چرک و عفونت گلو، تورم غدد لنفاوی زیر فک، تب بالا، اشکال در بلع بدون سرفه یا ورم ملتحمه چشم، خشکی صدا یا آبریزش از بینی، باید احتمال ابتلا به میکروب استروپتوکوک نوع A داده شود. از طرفی هم تشخیص نابجا را باید مورد توجه قرار داد.

پزشکان تا حدود ۸۰ درصد در افتراق نوع باکتریایی گلو درد با نوع ویروسی آن دچار مشکل و یا اشتباه می‌شوند.
از این رو اگر برای بیماری آنتی‌بیوتیک تجویز شد، باید در طول ۹ روز اول بیماری به طور دقیق و سر ساعت مصرف شود، چرا که پس از چهار روز اول بیماری ممکن است علایم با مصرف دارو از بین برود اما میکروب‌ها اثر مخرب خود را بر روی دریچه‌های قلب آغاز کنند.

کودکان و بیماران نباید از نوع تزریقی آنتی‌بیوتیک‌ها وحشت کنند، چرا که اثر مناسب نوع تزریقی آنتی‌بیوتیک نسبت به نوع خوراکی آن و ماندگاری مورد نظر آن در جریان خون، برای مدت مورد نظر، مهم‌ترین ویژگی استفاده از این نوع فرآورده‌های تزریقی است.
در صورت بروز تب روماتیسمی در قلب و مفاصل بیمار که غالبا در سنین بلوغ و نوجوانی است، بیماران باید تا سال‌های متمادی آنتی‌بیوتیک تزریق کنند و این تزریق، هفتگی و یا ماهانه ادامه خواهد یافت. اگر دریچه قلب در این عارضه درگیر و تخریب شود، بیمار که فرد جوانی است و زیر ۲۵ سال سن خواهد داشت، مجبور به عمل جراحی پرهزینه تعویض یک یا چند دریچه قلب خود می‌شود.
شایع‌ترین عارضه تب روماتیسمی روی دریچه میترال است و این دریچه قلب از اهمیت ویژه‌ای در قلب برخوردار است.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد بیش از هفت درصد از کودکان زیر پنج سال کشور ایران به میکروب هموفیلوس آنفلوانزای نوع B آلوده می‌شوند که این مسأله هشدار می‌دهد تا مسوولان نسبت به آغاز طرح‌های ویژه ملی و کشوری واکسیناسیون کودکان زیر پنج سال علیه بیماری مرتبط با این میکروب هر چه زودتر اقدام کنند

درمان تب روماتیسمی با ویتامین گروه B

تحقیقات کلینیکی بیمارستان دانشگاه اومئا در سوئد نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری التهاب شریان های ریز تب روماتیسمی با ویتامین های خانوادهB درمان می شوند .

در این بررسی که بر روی ۶۲ بیمار با میزان هوموستئین بیشتر و یا برابر ۱۲ میلی مول در لیتر که بدون ترتیب , داروی بی اثر , ترکیبی از اسید در مدت یکسال مصرف می کردند B 21 و ویتامین B 6 فولیک ویتامین استفاده می کردند B مشاهده شد که بیمارانی که از ویتامین های خانواده مقدار هوموستئین به میزان زیادی کاهش یافت .
هومولوگ سیستین از دو مولکول هوموستثین بوجود آمده و منبع گوگرد در بدن به حساب می آید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#44 Posted: 7 Jun 2011 08:53

زونا چیست؟

زونا یک عفونت ویروسی دردناک است که پایانه‌های عصبی بدن را هدف قرار می‌دهد.

این بیماری تنها افرادی را مبتلا می‌کند که در سنین پایین‌تر آبله‌مرغان گرفته باشند.
زونا معمولا افرادی را گرفتار می‌کند که یا دستگاه ایمنی‌شان دچار اختلال شده باشد یا در سنین ۵۰ و بالاتر باشند.با وجود آنکه علاج قطعی برای زونا وجود ندارد، پزشک شما ممکن است داروهایی را برای تسکین درد تجویز کند.

اگر قبلا آبله‌مرغان گرفته‌اید و علائم زیر را دارید ممکن است زونا داشته باشید:

* پوست حساس یا دردناک که بعد دانه‌های پوستی بر روی آن ظاهر می‌شود.

*دانه‌های پوستی که حدود پنج روز طول می‌کشند و به صورت برآمدگی‌های پوستی کوچک قرمزرنگ هستند.

*دل‌آشوبه

*تب

*سردرد

اگر این علائم را دارید به پزشک مراجعه کنید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#45 Posted: 7 Jun 2011 08:56

ترشحات مهبل چیست وآیا داشتن ترشح طبیعی است؟

به طور طبیعی این ترشحات روشن یا سفید هستند.در حین تخمک گذاری (حدود ۲هفت پس ازقاعدگی) ممکن است این ترشحات چسبناک و لغزنده شوند. تغییر در رنگ و میزان ترشح همراه با سایر نشانه های آن می تواند بیانگر این باشد که شما عفونت دارید.

مهبل به طور طبیعی حاوی باکتری است. رشد این باکتریها کنترل شده است و توسط بسیاری عوامل مانند سطح اسید و هورمونها تحت تأثیر قرار می گیرد. هر چیزی این تعادل را به هم بزند، می تواند خطر عفونتها یا افزایش رشد هر یک از باکتریهای طبیعی یامخمرهارا افزایش دهد.تحریک کننده های احتمالی موارد زیر هستند:

- استفاده از آنتی بیوتیکها

- داروهای جلوگیری از بارداری

- دوش مهبلی گرفتن

- دیابت

- حاملگی

- استرس

- زیرپوشهای تنگ یا استفاده از پارچه های صناعی

ترشح مهبلی ممکن است از عفونت با موارد زیر ناشی شود:

- مخمرها : که به کاندیدا نیز معروف است و نوعی قارچ که بخشی از میکربهای طبیعی پوست انسان است اما می تواند ایجاد عفوت نیز کند

گاردنرلا : که نوعی باکتری است که به طور طبیعی در راههای تناسلی زنانه یافت می شود و عامل التهاب باکتریایی مهبل است.

- تریکومونا : نوعی تک یاخته است (جانداری که فقط از یک سلول ساخته شده است)

- بیماریهای منتقله از راه جنسی : مانند سوزاک یا کلامیدیا هم می توانند باعث ترشحات مهبلی شوند.

- دیگر علل احتمالی غیر عفونی ترشحات مهبلی : شامل التهاب مهبل تحلیل رفته (التهاب مهبل که معمولاً پس از یائسگی رخ می دهد)، دیابت ، (به طور شایعی با عفونتهای عود کننده مخمری همراه است، یا تحریک ناشی از محصولات معطر مانند صابون، دوشهای مهبلی، پد یا پنبه قاعدگی است.

نشانه ها

ممکن است متوجه تغییر رنگ ترشحات میزان یا بوی ترشحات شوید. یک ترشح سفید دلمه ای که شبیه پنیر روستایی باشد علامت مشخصه عفونت مخمری است. ترشح زرد، سبز یا خاکستری معمولاً علامت عفونت تریکومونایی یا التهاب باکتریایی مهبل است. این عفونت معمولاً با بوی غیر معمول ماهی مشخص می شود.

خارش معمولاً با عفونت مخمری همراه است، گر چه ممکن است با هر یک از انواع عفونتها یا تحریکات همراه باشد.آستر تحریک شده مهبل که بخصوص می تواند حین ارتباط جنسی خارش دار یا دردناک شود،این حالت معمولاً بر جسته ترین علامت التهاب مهبل تحلیل رفته است. ترشح جدید مهبلی همراه با تب، درد شکمی یا درد هنگام ارتباط جنسی، می تواند نشانه یک عفونت منتقله از راه جنسی مانند سوزاک یا کلامیدیا باشد. به هر حال سوزاک و کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کنند.

تشخیص

در ابتداماما یا متخصص زنان سوالات متفاوتی را به منظور کمک به تعیین دقیق علت ترشحات، شامل سوالاتی در مورد استفاده اخیر از آنتی بیوتیک، اینکه آیا متأهل هستید یا نه ( آیا شریک جنسی دارید یا خیر )، علائم یائسگی، علائم دیابت و سایر تغییراتی که اخیراً در سلامتی یا شیوه زندگی شما رخ داده است، از شما می پرسد.

مامابا استفاده از وسیله ای به نام اسپکولوم معاینه لگنی برای شما انجام می دهد تا مستقیماً دهانه رحم رامشاهده کند

در حین معاینه لگنی، یک نمونه از ترشحات برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری می شود. با بررسی ترشحات در زیر میکروسکوپ، کارشناس بهداشتی می تواند تشخیص عفونت مخمری، التهاب باکتریایی مهبل یا عفونت تریکومونایی را بلافاصله بگذارد و درمان را شروع کند. کارشناس بهداشتی بر اساس ظاهر دیواره های مهبل، می تواند التهاب مهبل تحلیل رفته راتشخیص بدهد.

یک امتحان دستی برای تشخیص حساس بودن دهانه رحم، رحم و تخمدانها انجام می گیرد.در طی این آزمایش، آزمایش کننده انگشت خود را وارد مهبل شما می نماید.حساسیت می تواند نشانه حضوربیماریهای منتقله از راه جنسی یا بیماریهای التهابی لگن باشد. تشخیص سوزاک و کلامیدیا نیاز به تستهای آزمایشگاهی دارد که ممکن است چند روزی طول بکشد.

دوره مورد انتظار

ترشحات مهبلی ناشی از عفونت مخمری یا باکتریها بین چند روز تا یک هفته به درمان پاسخ میدهد.بیماریهای منتقله از راه جنسی نیز در عرض یک هفته باید به درمان آنتی بیوتیکی جواب بدهند.اگر عفونت به سمت بیماری التهابی لگن بالاتر از ناحیه مهبل گسترش یابد، ممکن است درمان طولانی تری نیاز داشته باشد.

التهاب مهبل تحلیل رفته، بهتر از همه به درمان هورمونی با کرمهای مهبلی یا درمان ماهانه جایگزینی با هورمونها پاسخ می دهد. معمولاً چند هفته طول می کشد تا این حالت از بین برود. نشانه های خفیف امکان دارد در عرض چند روز با استفاده از مواد لغزنده کننده آبکی از بین بروند.اگر نشانه ها به وسیله تحریک ایجاد شده اند، شناسایی ماده تحریک کننده و برداشت آن می تواند علائم را در طی یک هفته از بین ببرد.

پیشگیری

ماما عواملی را که منجر به عفونت می شود، مانند استفاده از آنتی بیوتیکها، پوشیدن لباس زیرهای غیرپنبه ای، پوشیدن لباسهای زیر تنگ در حین ورزش، استفاده از محصولات معطرکه مخاط مهبل را تحریک می کند یا استفاده از داروهای جلوگیری از بارداری مشخص می کند. اگر از قرصهای جلوگیری از بارداری استفاده می کنید، برای جلوگیری از عفونتهای مکرر نیازی به قطع دارو نیست. تغییر نوع هورمون یا قدرت آن می تواند برای جلوگیری از بازگشت مشکل کافی باشد.

اگر مبتلا به دیابت هستید، کنترل سطح قند خون می تواند به جلوگیری از عفونتهای راجعه بخصوص عفونتهای مخمری کمک کند.

درمان

عفونتها با آنتی بیوتیک درمان می شوند.غالباً فقط یک دوز آنتی بیوتیک در ماه کافی است.به عنوان جایگزین می توانید از کرمهای آنتی بیوتیکی مهبلی خصوصاً اگر عوارض جانبی قابل توجهی از استفاده خوراکی آنتی بیوتیکها نشان می دهید، استفاده کنید. همچنین کرم مهبلی میتواند برای التهاب و یا مخاط زخمی مهبل تسکین دهنده باشد.اگر برای شما تشخیص التهاب باکتریایی مهبل گذاشته شده است، امکان دارد برایتان ا آنتی بیوتیکی به نام مترونیدازول (فلاژیل) تجویز شود. اگر پزشک شما بر اساس یافته های شرح حال و معاینه تان شک کند که ممکن است شما بیماری منتقله از راه جنسی داشته باشید، ممکن است قبل از آماده شدن نتایج آزمایشها برایتان به روش تزریقی و خوراکی آنتی بیوتیک شروع کند.

اگر عفونت راجعه مخمری دارید و علائم را شناسایی کرده اید، می توانید از کرمهای ضدقارچ بدون نسخه استفاده کنید. اگر نشانه های شما بهتر نشدند، می توانید به کارشناس بهداشتی خود مراجعه کنید تا معاینه انجام شده، و تشخیص را تأیید کرده و در مان را تغییر دهد.

التهاب مهبل تحلیل رفته می تواند با تغییرات هورمونی ایجاد شود، مثلاً بعد از بارداری یا در هنگام استفاده از قرصهای جلوگیری از بارداری بروز کند. به طور شایعتر این مشکل در طی و بعد از یائسگی ایجاد می شود.پس از یائسگی، درمان جایگزین هورمونی میتواند از راه خوراکی یا مهبلی تجویز شود. تجویز مهبلی کرم باعث می شود در معرض سطح کمتری از هورمون قرار بگیرید. در موارد خفیف استفاده از یک لغزنده کننده می تواند کافی باشد. اگر از قرصهای جلوگیری از بارداری استفاده می کنید، تغییر نوع قرص یا قدرت آن می تواند به شما کمک کند که از التهاب مهبل تحلیل رفته خلاصی یابید.

نیازی به درمان شریک جنسی نیست مگر آنکه تشخیص داده شود که دچار بیماری منتقله از راه جنسی هستید یا مبتلا به عفونتهای مکرر میباشید و هیچ عامل مستعد کننده دیگری وجود ندارد.اگر شریک جنسی شما دچار ترشحات یا ناراحتی جدیدی در حین ادرار کردن یا ارتباط جنسی شده است، بایستی توسط یک کارشناس بهداشتی ویزیت شود.

چه وقت به کارشناس مراجعه کنیم ؟

اگر عفونت مخمری قبلی داشته اید و علائم تکرار شونده مشابهی دارید، می توانید از داروهای ضدقارچ استفاده کنید. اگر علائم شما بهبودی نمی یابد به کارشناس مراجعه کنید. در هنگام مواجهه با هر ترشح جدیدی که با توقف استفاده از تحریک کننده های باقوه مهبل بهبودی نمی یابند به کارشناس مراجعه کنید.اگر دچار درد شکمی یا تب در همراهی با هر ترشح جدید مهبلی شدید، باید در همانروز به کارشناس مراجعه کنید.

پیش آگهی

معمولاً حالاتی که منجر به ترشحات مهبلی می شوند در عرض چند روز به درمان پاسخ می دهند.ممکن است چند هفته طول بکشد تا التهاب مهبل تحلیل رفته به درمان هورمونی پاسخ بدهد، چرا که مخاط مهبل برای تقویت شدن به زمان نیاز دارد.گاهی عفونت بر می گردد در این صورت کارشناس بهداشتی ممکن است، دوره درمانی موثرتری را شروع کند، راههای برای خود درمانی در خانه را پیشنهاد کند یا به شما کمک کند که علل بالقوه عفونت را حذف کنید.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#46 Posted: 7 Jun 2011 09:01

بیماری سالک ( لیشمانیوز جلدی‌ )

بیماری سالک

لیشمانیوز جلدی‌ یا سالک‌ عفونت‌ناشی‌ از انگل‌ لیشمانیاست‌ با یک‌ ندول‌کوچک‌ شروع‌ و اغلب‌ زخمی‌ می‌شود.این‌ بیماری‌ در بسیاری‌ از کشورهای‌گرمسیر به‌ صورت‌ بومی‌ دیده‌ می‌شود.شایعترین‌ محل‌ ضایعات‌ در نواحی‌ بازبدن‌ بخصوص‌ صورت‌ است‌.
بیماری‌ سالک‌ در بسیاری‌ ازکشورهای‌ مناطق‌ حاره‌ و تحت‌ حاره‌شیوع‌ دارد و بیماری‌ در نقاط مختلف‌آسیا نظیر چین‌، سوریه‌، عربستان‌،عراق‌، ایران‌، فلسطین‌ ،قفقاز و جنوب‌شرقی‌ روسیه‌، پاکستان‌، افغانستان‌ وهند شایع‌ است‌. همچنین‌ از کشورهای‌اطراف‌ مدیترانه‌ و کشورهای‌ آفریقایی‌موارد متعددی‌ از بیماری‌ گزارش‌می‌گردد.

از کانونهای‌ مهم‌ بیماری‌ در ایران‌نواحی‌ مرزی‌ در مرز ترکمنستان‌، ناحیه‌سرخس‌، لطف‌ آباد،ترکمن‌ صحرا،منطقه‌ اسفراین‌ در استان‌ خراسان‌،خوزستان‌، قم‌، کاشان‌، طبس‌ وبخصوص‌ مهمترین‌ کانون‌ اصفهان‌ آن‌هم‌ در ناحیه‌ شرق‌، شمال‌ (شهرستان‌برخوار و میمه‌)، شمال‌ شرق‌(شهرستانهای‌ اردستان‌، نطنز، آران‌ وبیدگل‌ و کاشان‌) می‌باشد که‌ از مناطق‌بومی‌ کشور است‌.

لیشمانیوز جلدی‌ بر دو نوع‌است‌:

۱ – شهری‌ یا خشک‌

Anthroponotic) در این‌ نوع‌مخزن‌ بیماری‌ انسان‌ است‌ ولی‌ سگ‌هم‌ بطور اتفاقی‌ به‌ بیماری‌ مبتلامی‌شود.
۲ - روستایی‌ یا مرطوب‌

Zoonotic) در این‌ نوع‌ مخزن‌بیماری‌ عمدتا جوندگان‌ می‌باشند. ناقل‌بیماری‌ پشه‌ خاکی‌ ماده‌ می‌باشد که‌هنگام‌ غروب‌ خونخواری‌ می‌کند.
بطور کلی‌ سالک‌ بوسیله‌ انواع‌پشه‌ خاکی‌های‌ آلوده‌ به‌ سه‌طریق‌ زیر به‌ وجود می‌آید:

۱ – انسان‌ به‌ انسان‌ (بنابراین‌ بهتر است‌برای‌ جلوگیری‌ از انتشار آلودگی‌توسط ناقل‌ روی‌ زخم‌ سالکی‌ پوشیده‌شود).
۲ – حیوان‌ به‌ حیوان‌
۳ – حیوان‌ به‌ انسان‌ یا انسان‌ به‌ حیوان‌.
تظاهرات‌ بالینی‌ و اشکال‌ مختلف‌بیماری‌ عبارتند از:
۱ - شکل‌ خشک‌ یا نوع‌ شهری‌: این‌شکل‌ از بیماری‌ چهار مرحله‌ متفاوت‌را طی‌ می‌کند. دوره‌ نهفتگی‌ ۲ تا ۸ ماه‌است‌، پس‌ از گذشت‌ این‌ دوران‌ درمحل‌ گزش‌ پشه‌ پاپول‌ سرخ‌ رنگی‌ظاهر می‌شود که‌ ۳ تا ۴ میلیمتر قطردارد و نرم‌ و بی‌ درد است‌ و بر اثر فشارمحو نمی‌شود و گاه‌ خارش‌ مختصری‌دارد; سپس‌ پاپول‌ فعال‌ می‌شود وشروع‌ به‌ رشد می‌کند و کم‌ کم‌ بر اثرتجمع‌ سلولها در آن‌ نقطه‌ ضایعه‌ سفت‌می‌شود و به‌ نظر می‌رسد به‌ بافتهای‌زیرین‌ چسبیده‌ است‌. بازشدن‌ زخم‌ به‌احتمال‌ زیاد بر اثر عوامل‌ خارجی‌ مثل‌ضربه‌ است‌. زخم‌ حدودی‌ مشخص‌ وحاشیه‌ نامنظم‌ و برجسته‌ دارد که‌ روی‌آن‌ را دلمه‌ای‌ قهوه‌ای‌ رنگ‌ پوشانده‌است‌. پس‌ از گذشت‌ ۶ تا ۱۲ ماه‌ و گاه‌بیشتر ضایعه‌ کاملا بهبود می‌یابد و اثرآن‌ بصورت‌ جوشگاهی‌ فرو رفته‌ باحدودی‌ کاملا مشخص‌ و حاشیه‌ نامنظم‌باقی‌ می‌ماند. تعداد زخم‌ معمولا کم‌ وگاه‌ منفرد است‌.

۲ – شکل‌ مرطوب‌ یا نوع‌ روستایی‌: دراین‌ شکل‌ پس‌ از طی‌ دوره‌ نهفتگی‌(چند هفته‌ تا چند ماه‌) ضایعه‌ بصورت‌جوش‌ همراه‌ با التهاب‌ حاد ظاهرمی‌شود. زخمی‌ شدن‌ آن‌ در عرض‌ ۱۰روز تا ۲ هفته‌ پس‌ از شروع‌ اتفاق‌می‌افتد. زخم‌ به‌ سرعت‌ بزرگ‌ و دورآن‌ پرخون‌ می‌شود. زخم‌ نسبتا زود ازبافت‌ گرانولوماتوز (۱) پر می‌شود.جوش‌ خوردن‌ زخم‌ از وسط و اطراف‌همزمان‌ اتفاق‌ می‌افتد و بطور معمول‌در مدت‌ ۴ تا ۶ ماه‌ از شروع‌، زخم‌بکلی‌ خوب‌ می‌شود. تعداد زخم‌هامتعدد و معمولا بیش‌ از یکی‌ است‌.

۳ – شکل‌ سقط شونده‌: این‌ شکل‌معمولا بصورت‌ توبرکول‌ کوچکی‌ که‌رنگ‌ سرخ‌ دارد شروع‌ می‌شود، ولی‌رشد چندانی‌ ندارد; روی‌ آن‌ پوسته‌پوسته‌ می‌شود و گاه‌ زخم‌ کوچکی‌ ایجادمی‌کند که‌ به‌ سرعت‌ بهبود می‌یابد وجوشگاه‌ کوچکی‌ باقی‌ می‌گذارد و گاهی‌نیز توبرکول‌ بدون‌ ایجاد زخم‌ بهبودمی‌یابد. تمام‌ دوره‌ عارضه‌ حدود ۵ ماه‌بیشتر طول‌ نمی‌کشد.
۴ – اشکال‌ غیر معمول‌: مواردی‌ ازاشکال‌ بالینی‌ سالک‌ بصورت‌ غیرمعمول‌ نظیر زرد زخمی‌، اگزمایی‌،زگیلی‌، توموری‌ و اسپوروتریکوئیدی‌بروز می‌کند.
۵ - نوع‌ مزمن‌: در این‌ شکل‌ دوره‌بیماری‌ پس‌ از گذشت‌ مرحله‌ حاد به‌طور مزمن‌ برای‌ ماهها و سالها ادامه‌می‌یابد. علت‌ پیدایش‌ این‌ شکل‌بدرستی‌ روشن‌ نیست‌ و به‌ نظر می‌رسدمصونیتی‌ که‌ لازم‌ است‌ به‌ وجود آید تاضایعه‌ اولیه‌ بهبود یابد در این‌ بیماران‌اتفاق‌ نمی‌افتد.
۶ – شکل‌ عود کننده‌: حدود ۷ تا ۱۰درصد از بیماران‌ مبتلا به‌ سالک‌ پس‌ ازگذراندن‌ دوره‌ حاد بهبود کامل‌نمی‌یابند و عارضه‌ آنان‌ تبدیل‌ به‌شکلی‌ از بیماری‌ می‌شود که‌ به‌ آن‌شکل‌ عودکننده‌ (توبرکولوئید یالوپوئید) می‌گویند. در این‌ بیماران‌ نیزمانند سالک‌ حاد بیماری‌ با یک‌ پاپول‌قرمز رنگ‌ ظاهر می‌شود که‌ تبدیل‌ به‌زخم‌ و سرانجام‌ جوشگاه‌ می‌شود. این‌جوشگاه‌ بیشتر در روی‌ صورت‌ و شبیه‌دیگر جوشگاههای‌ ناشی‌ از سالک‌فررفته‌ با حاشیه‌ مشخص‌ و نامنظم‌است‌. دانه‌های‌ ریز قهوه‌ای‌ و زردرنگی‌ در سطح‌ جوشگاه‌ و اطراف‌ آن‌ظاهر می‌شود که‌ با فشار لام‌ شبیه‌دانه‌های‌ ژله‌ سیب‌ می‌گردند و در سل‌پوستی‌ نیز شایع‌ است‌.

تشخیص‌ قطعی‌ بیماری‌ با یافتن‌ اشکال‌مختلف‌ انگل‌ در نمونه‌های‌ بالینی‌ زخم‌(مواد آسپیره‌ یا بیوپسی‌) داده‌ می‌شود.مواد آسپیره‌ یا بیوپسی‌ می‌تواند ازکناره‌ داخلی‌ یا حاشیه‌ داخلی‌ زخم‌برداشت‌ شود. این‌ مواد را می‌توان‌ روی‌لام‌ گذاشت‌ تا خشک‌ و برای‌ جستجوی‌میکروسکوپی‌ آماده‌ شود. علاوه‌ بر این‌روش‌، از روشهای‌ مختلف‌آزمایشگاهی‌ دیگر نظیر کشت‌ ،تلقیح‌به‌ حیوان‌ آزمایشگاهی‌، آزمون‌لیشمانین‌ و… نیز می‌توان‌ استفاده‌ کرد.این‌ بمیاری‌ قابل‌ درمان‌ می‌باشد وداروهای‌ مؤثری‌ برای‌ درمان‌ آن‌وجوددارد که‌ با نظر پزشک‌ معالج‌تجویز می‌شود.
پیشگیری‌ :
۱ – اسپری‌ حشره‌ کش‌های‌ ابقایی‌ و به‌کاربردن‌ مواد دورکننده‌ روی‌ پوست‌:شایان‌ ذکر است‌ اسپری‌ کردن‌ یک‌اقدام‌ کنترل‌ مؤثر برای‌ لیشمانیوزپوستی‌ شهری‌ است‌ ولی‌ برای‌ نوع‌روستایی‌ غیرمعمول‌ است‌.
۲ – مبارزه‌ با مخزن‌ بیماری‌: در نوع‌شهری‌ اتلاف‌ سگ‌های‌ ولگرد، حذف‌محیطهای‌ مساعد زندگی‌ و تکثیر آنهاو همچنین‌ پوشیدن‌ زخم‌ سالکی‌ برای‌جلوگیری‌ از آلوده‌ شدن‌ پشه‌های‌ ناقل‌لازم‌ است‌.

در نوع‌ روستایی‌ مبارزه‌ با جوندگان‌ ازطریق‌ طعمه‌ گذاری‌ و لانه‌ کوبی‌ ،دفع‌صحیح‌ زباله‌ و حذف‌ زمینه‌های‌ مساعدرشد و تکثیر جوندگان‌ مؤثر خواهدبود.

۳ – مبارزه‌ با ناقل‌ بیماری‌: تأمین‌بهداشت‌ محیط، حذف‌ مناطق‌ رشد وتکثیر پشه‌ مانند محل‌های‌ تجمع‌ زباله‌،نخاله‌های‌ ساختمانی‌ و کودحیوانی‌،ساختمانهای‌ نیمه‌ کاره‌ و تسطیح‌ وبهسازی‌ حوالی‌ مناطق‌ مسکونی‌ ازاولویت‌ ویژه‌ای‌ برخوردار است‌.سمپاشی‌ از اقدامات‌ نهایی‌ است‌ که‌ درصورت‌ لزوم‌ آن‌ هم‌ در نوع‌ شهری‌می‌تواند مورد استفاده‌ قرار گیرد. البته‌به‌ لحاظ خطر بروز انواع‌ مقاوم‌ نسبت‌به‌ سم‌، عوارض‌ زیست‌ محیطی‌ آن‌ واحتمال‌ مهاجرت‌ ناقل‌ به‌ مناطق‌ مجاورو جدید سمپاشی‌ از کمترین‌ اولویت‌برخوردار است‌.
با توجه‌ به‌ اینکه‌ در نوع‌ روستایی‌ محل‌رشد و تکثیر پشه‌ها عمدتا در لانه‌جوندگان‌ می‌باشد و معمولا افراد درهنگام‌ غروب‌ در خارج‌ از اماکن‌ موردگزش‌ قرار می‌گیرند سمپاشی‌ کمترین‌تأثیر را در کنترل‌ ناقل‌ خواهد داشت‌.
۴ – حفاظت‌ فردی‌: از مهمترین‌بخش‌های‌ پیشگیری‌ آموزش‌ مردم‌جهت‌ حفاظت‌ خود از گزش‌ پشه‌ ناقل‌می‌باشد. نصب‌ توری‌ پنجره‌، استفاده‌ ازپشه‌ بندهای‌ آغشته‌ به‌ سم‌ (دلتامترین‌)،خودداری‌ از انباشتن‌ زباله‌ و کودحیوانی‌ در مناطق‌ مسکونی‌، بهسازی‌اماکن‌، رعایت‌ فاصله‌ مناسب‌ زندگی‌انسان‌ و دام‌، پوشاندن‌ زخم‌ و تمیزنگهداشتن‌ آن‌، شناسایی‌ و درمان‌مبتلایان‌ به‌ سالک‌ به‌ منظور کاهش‌مخازن‌ انگلی‌، تخریب‌ اماکن‌ متروکه‌،کنترل‌ کودکان‌ جهت‌ بازی‌ در مکانهای‌آلوده‌ در ساعات‌ عصر و غروب‌ آفتاب‌و رعایت‌ احتیاط در موقع‌ کشاورزی‌در ساعت‌ خاصی‌ از روز همگی‌ ازنکات‌ مهمی‌ هستند که‌ باید در آموزش‌روشهای‌ پیشگیری‌ مورد توجه‌ قرارگیرند.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#47 Posted: 7 Jun 2011 09:08

هاری‌ (حیوان‌ گزیدگی‌)

تعریف‌ هاری‌:
هاری‌ یک‌بیماری‌ ویروسی‌ حاد سیستم‌ اعصاب‌مرکزی‌ است‌ که‌ مخصوص‌گوشتخواران‌ اهلی‌ و وحشی‌ می‌باشد.انسان‌ و سایر حیوانات‌ خونگرم‌پستاندار به‌ طور تصادفی‌ و غالبا ازطریق‌ گزش‌ به‌ آن‌ مبتلا می‌شوند.
همچنین‌ بیماری‌ از طریق‌ پنجه‌کشیدن‌ حیوانات‌ بخصوص‌ گربه‌،راههای‌ تنفسی‌، ندرتا گوارشی‌ و پیونداعضا منتقل‌ می‌شود.
وضعیت‌ حیوان‌ گزیدگی‌ درکشور ایران:
استانهای‌ گلستان‌، اردبیل‌ وچهارمحال‌ و بختیاری‌ با میزان‌ بروزبین‌ ۳۰۰ تا ۴۰۰ مورد در یکصد هزارنفر جمعیت‌، بالاترین‌ میزان‌حیوان‌گزیدگی‌ را در کشور دارامی‌باشند.
استان‌ کهکیلویه‌ و بویراحمد بامیزان‌ بروز ۲۰۶ تا ۳۰۰ در یکصدهزار نفر جمعیت‌ در رده‌ بعدی‌ و پس‌از آن‌ استانهای‌ گیلان‌، مازندران‌،آذربایجان‌ شرقی‌ و غربی‌، خراسان‌،سمنان‌، لرستان‌، همدان‌، کرمانشاه‌،زنجان‌ و بوشهر با میزان‌ ۱۱۲ تا ۲۰۶در یکصد هزار نفر در رده‌ بعدی‌ قراردارند.
استان‌ گلستان‌ با میزان‌ بروز تقریبا۴۰۰ مورد در یکصد هزار نفر بیشترین‌موارد و استان‌ یزد با ۱۸ مورد دریکصد هزار نفر جمعیت‌ کمترین‌ مواردگزش‌ در کشور را دارا می‌باشند.
بیماریزایی‌:
ویروس‌ هاری‌ از طریق‌ خراش‌سطح‌ پوست‌ یا مخاطها (چشم‌، دهان‌و…) وارد بدن‌ می‌شود. ویروس‌ ازطریق‌ اعصاب‌ محیطی‌ به‌ سیستم‌اعصاب‌ مرکزی‌ می‌رسد و در آنجاتکثیر می‌یابد و سپس‌ از طریق‌ اعصاب‌خودکار به‌ سایر بافت‌ها مثل‌ غددبزاقی‌، کلیه‌، ریه‌، کبد، پوست‌، قلب‌ وعضلات‌ می‌رسند که‌ باعث‌ بروز علایم‌بیماری‌ می‌گردد.
علایم‌ بیماری‌ در انسان‌ :
دوره‌ نهفتگی‌ بیماری‌ در انسان‌معمولا بین‌ ۲ تا ۸ هفته‌ است‌ ولی‌ کمتراز ۵ روز و تا یکسال‌ هم‌ می‌تواند باشد.فاصله‌ محل‌ گازگرفتگی‌ تا مغز، وسعت‌جراحات‌، نوع‌ حیوان‌ مهاجم‌ و سن‌بیمار از مهمترین‌ عواملی‌ می‌باشند که‌در طول‌ دوره‌ نهفتگی‌ مؤثر است‌. درصورت‌ ابتلای‌ انسان‌ به‌ بیماری‌ بعد ازطی‌ دوره‌ کمون‌ (نهفتگی‌) علایم‌ اولیه‌به‌ صورت‌ خستگی‌، بی‌ اشتهایی‌،بی‌قراری‌، تف‌ اندازی‌، و گاهی‌ سوزش‌و خارش‌ در محل‌ گزیدگی‌ بروزمی‌نماید.
در مرحله‌ تحریک‌پذیری‌ علایم‌بی‌قراری‌، خروج‌ کف‌ از دهان‌، احساس‌حالت‌ خستگی‌، ترس‌ از نور و ریزش‌اشک‌ از چشم‌ بروز می‌کند و سپس‌وارد مرحله‌ اغما و نهایتا مرگ‌ می‌شود.

علایم‌ بیماری‌ در حیوان‌:
در سگ‌ و گربه‌ ۳ تا ۱۰ روز قبل‌ ازبروز علایم‌ بالینی‌ (به‌ ندرت‌ بیشتر از ۳روز) ویروس‌ در بزاق‌ حیوان‌ وجوددارد و می‌تواند بیماری‌ را انتقال‌ دهد;به‌ عبارت‌ دیگر اگر سگ‌ و گربه‌ درزمان‌ گزش‌، آلوده‌ به‌ ویروس‌ هاری‌باشند، علایم‌ بالینی‌ حداکثر ۵ تا ۸ روزبعد از حیوان‌ گزیدگی‌ ظاهر خواهد شد.
پس‌ از طی‌ دوره‌ نهفتگی‌ اولین‌علامت‌ بیماری‌ تغییر در رفتار و عادات‌حیوان‌ می‌باشد.
حیوان‌ غذای‌ خود را به‌ خوبی‌نمی‌خورد، به‌ تدریج‌ اندامهایش‌ فلج‌می‌شود و پریشان‌ و مضطرب‌ می‌گردد،دهانش‌ باز و از آن‌ کف‌ خارج‌ می‌شود واز آب‌ و نور می‌ترسد و هر چیزی‌ مثل‌سنگ‌، چوب‌ و انسان‌ را گاز می‌گیرد وسپس‌ می‌میرد.
راههای‌ انتقال‌:
۱ – گاز گرفتن‌: اصلی‌ترین‌ راه‌سرایت‌ بیماری‌ از طریق‌ گاز گرفتن‌ به‌وسیله‌ حیوانات‌ هار می‌باشد که‌ درمورد گربه‌ و گربه‌ سانان‌ از طریق‌کشیدن‌ پنجه‌ نیز انتقال‌ بیماری‌ صورت‌می‌گیرد.
۲ – پوست‌: بیماری‌ هاری‌ از راه‌پوست‌ سالم‌ قابل‌ سرایت‌ نیست‌ ولی‌اگر کوچکترین‌ خراش‌ یا زخمی‌ درپوست‌ وجود داشته‌ باشد در تماس‌ باترشحات‌ آلوده‌ قابل‌ انتقال‌ خواهد بود.
۳ – سایر راهها: انتقال‌ بیماری‌به‌ ندرت‌ از طریق‌ دستگاه‌ تنفس‌،دستگاه‌ گوارش‌، پیوند اعضاء، جفت‌،وسایل‌ آلوده‌، مخاطها و سرانجام‌ ازانسان‌ به‌ انسان‌ امکان‌پذیر می‌باشد.
اقدامات‌ لازم‌ بعد ازگازگرفتگی‌:
در صورت‌ بروز علایم‌ هاری‌، این‌بیماری‌ درمان‌پذیر نیست‌ و سرانجام‌ به‌مرگ‌ منجر می‌شود.
کلیه‌ افرادی‌ که‌ توسط حیوانات‌مورد گزش‌ قرار می‌گیرند می‌بایستی‌آن‌ حیوان‌ را مشکوک‌ به‌ هاری‌ تلقی‌کنند و اقدامات‌ لازم‌ را انجام‌ دهند تازمانی‌ که‌ خلاف‌ آن‌ ثابت‌ شود وموضوع‌ از نظر هاری‌ منتفی‌ گردد.
اقدامات‌ مورد نیاز به‌ شرح‌ذیل‌ می‌باشد:
۱ – خارج‌ ساختن‌ ویروس‌ ازمحل‌ زخم‌: شستشوی‌ عمقی‌ با آب‌تمیز و محلول‌ صابون‌ حداقل‌ به‌ مدت‌ ۵تا ۱۰ دقیقه‌ که‌ می‌توان‌ ادعا کرد ۵۰درصد از پیشگیری‌ مربوط به‌ رعایت‌کامل‌ همین‌ نکته‌ است‌. بنابراین‌ تأکیدمی‌شود در صورت‌ مواجهه‌ با حیوان‌گزیدگی‌ قبل‌ از ارجاع‌ به‌ مرکز درمان‌پیشگیری‌ در خانه‌ بهداشت‌ اقدام‌ فوق‌را انجام‌ دهید.
۲ – خارج‌ کردن‌ کف‌ صابون‌از لابلای‌ زخم‌: با استفاده‌ از شیلنگ‌آب‌ یا آبپاش‌ باید کف‌ صابونهای‌باقیمانده‌ در لابلای‌ زخم‌ کاملا شسته‌شود زیرا باقیمانده‌ صابون‌، بعضی‌ موادضدعفونی‌ کننده‌ را که‌ بعد از شستشومورد استفاده‌ قرار خواهد گرفت‌ خنثی‌می‌نماید.
۳ – ضد عفونی‌ با الکل‌ ۴۰ تا ۷۰درجه‌ یا محلول‌ بتادین‌ یک‌ درصد یاسایر مواد ضدعفونی‌ کننده‌.
۴ – تزریق‌ سرم‌ واکسن‌ ضدکزاز (واکسن‌ ثلاث‌ یا توأم‌): اگرمجروح‌ قبلا واکسن‌ کزاز، توأم‌ یا ثلاث‌را کامل‌ دریافت‌ کرده‌ باشد فقط یک‌نوبت‌ واکسن‌ توأم‌ یا ثلاث‌ (با توجه‌ به‌سن‌ بیمار) به‌ عنوان‌ یادآوری‌ کافی‌است‌. در صورتی‌ که‌ بیمار غیرواکسینه‌باشد باید نوبت‌ اول‌ واکسن‌ توأم‌ یاثلاث‌ را با توجه‌ به‌ سن‌ بیمار به‌ وی‌تزریق‌ کرد.
۵ – تزریق‌ واکسن‌ ضدهاری‌: واکسن‌ ضد هاری‌ را در پنج‌نوبت‌ در روزهای‌ صفر، ۳،۷،۱۴ و ۲۸به‌ صورت‌ عضلانی‌ و حتما در عضله‌دلتوئید بازو تزریق‌ می‌نمایند.

۶ - تزریق‌ سرم‌ ضد هاری‌:

نکات‌ مورد توجه‌:
- در صورتی‌ که‌ حیوان‌ مهاجم‌سگ‌ بوده‌ و در دسترس‌ باشدمی‌بایستی‌ آن‌ را به‌ مدت‌ ۱۰ روزبستری‌ و تحت‌ نظر قرار داد (ضمناآب‌ و غذای‌ کافی‌ به‌ او داده‌ شود). درصورتی‌ که‌ طی‌ مدت‌ فوق‌ حیوان‌ تلف‌شد و یا علایم‌ هاری‌ در او بروز کرد به‌احتمال‌ زیاد مبتلا به‌ هاری‌ می‌باشد وبایستی‌ واکسیناسیون‌ ضدهاری‌ تانوبت‌ آخر جهت‌ فرد حیوان‌ گزیده‌انجام‌ شود; در غیر این‌ صورت‌ و سالم‌بودن‌، حیوان‌ مسلما هار نیست‌ و باید ازادامه‌ واکسیناسیون‌ شخص‌ خودداری‌شود.
- سرم‌ ضدهاری‌ فقط به‌ کسانی‌تزریق‌ می‌شود که‌ دارای‌ یک‌ یا چندگزیدگی‌ یا خراشهای‌ عمیق‌ جلدی‌ یاآلوده‌ شدن‌ غشای‌ مخاطی‌ با بزاق‌باشند.
- برای‌ خراشها و زخم‌های‌ کوچک‌و دور از مرکز اعصاب‌ یا لیسیدن‌شخص‌ به‌ وسیله‌ حیوانات‌ مشکوک‌ به‌هاری‌ تنها از تزریق‌ واکسن‌ استفاده‌شود.
- زخم‌ حیوان‌ گزیده‌ نباید بخیه‌ زده‌شود (به‌ دلیل‌ این‌ که‌ ویروس‌ هاری‌بی‌هوازی‌ بوده‌ و در مقابل‌ نور واکسیژن‌ هوا خاصیت‌ حیاتی‌ خود را ازدست‌ می‌دهد). در مورد زخم‌های‌بسیار عمیق‌ (شریان‌ خونریزی‌ دهنده‌دارند) استثنائا می‌توان‌ شریان‌خونریزی‌ دهنده‌ را بخیه‌ زد که‌ در این‌صورت‌ می‌بایستی‌ مقداری‌ سرم‌ ضدهاری‌ رابا سرنگ‌ بدون‌ سوزن‌ و بافشار در داخل‌ زخم‌ تخلیه‌ نمود.
- واکسن‌ ضدهاری‌ در اطفال‌ (زیر۲ سال‌) حتما باید در ناحیه‌ بالا و جانبی‌ران‌ تزریق‌ شود.
- افرادی‌ که‌ توسط موش‌ خانگی‌ وصحرایی‌ و خرگوش‌ مورد گزش‌ قرارمی‌گیرند احتیاج‌ به‌ درمان‌ پیشگیری‌ندارند.
- افرادی‌ که‌ واکسیناسیون‌ کامل‌شده‌اند اگر مجددا مورد گزش‌ حیوان‌قرار گیرند تزریق‌ سرم‌ به‌ آنان‌ توصیه‌نمی‌شود.
- اتخاذ تصمیم‌ در مورد تجویزواکسن‌ تنها و یا توأم‌ با سرم‌ به‌ وسیله‌مسؤول‌ مرکز درمان‌ پیشگیری‌ انجام‌می‌شود.
- درمان‌ پیشگیری‌ کامل‌ (پنج‌نوبت‌) در مواردی‌ انجام‌ می‌شود که‌حیوان‌ مهاجم‌ یا از نظر هاری‌ مثبت‌باشد یا متواری‌ شده‌ و یا در مدت‌ ۱۰روز پس‌ از گازگرفتن‌ از بین‌ برود، یاعلایم‌ هاری‌ در آن‌ ظاهر شود.
- درمان‌ پیشگیری‌ ناقص‌ درمواردی‌ انجام‌ می‌شود که‌ حیوان‌ مهاجم‌۱۰ روز پس‌ از تحت‌ نظر قرارگرفتن‌سالم‌ بوده‌ و یا از نظر هاری‌ منفی‌ باشد.
- کلیه‌ موارد حیوان‌ گازگرفتگی‌ رابایستی‌ هار تلقی‌ کرد و فورا تحت‌اقدامات‌ درمان‌ پیشگیری‌ قرار داد تاخلاف‌ آن‌ ثابت‌ شود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#48 Posted: 7 Jun 2011 09:10

پیشگیری و درمان آسکاریازیس

آلودگی به انگلهای روده ای و از جمله کرم آسکاریس یکی از مشکلات بهداشتی در کشورهای در حال توسعه می باشد و در حال حاضر سالیانه ۱ تا ۲ میلیارد نفر از مردم جهان به این بیماری مبتلایند و از این تعداد حداقل ۲۰ هزار نفر جان خود را بر اثر بیماری از دست می دهند.

کرم آسکاریس بالغ حلقوی استوانه ای شکل با انتهای باریک و به اندازه ۱۵ تا ۳۵ سانتیمتر (نر کوچکتر از ماده) می باشد. عفونت در انسان از طریق خوردن تخم جنین دار موجود در خاک به همراه خوردن سبزیجات و صیفی جات آلوده ایجاد می شود. تخم پس از وارد شدن به بدن در روده باز و لارو آزاد می شود. لارو پس از عبور از دیواره روده و سیر مراحل تکاملی خود در کبد، قلب، ریه ها مجدداً به روده باز می گردد و به صورت بالغ در آنجا زندگی می کند. این کرم از محتویات غذایی روده بیماران تغذیه می کند و موجب سؤ تغذیه، کمبود ویتامین A و کاهش رشد فصلی در کودکان مناطق آندمیک و … می گردد؛ همچنین در صورتی که تعداد کرمها زیاد باشد انسداد مجاری مثل روده، پانکراس، راههای هوایی و آپاندیسیت، یرقان انسدادی، آبسه کبدی و … را به دنبال دارد. بیماری در حالت مزمن و پیشرفته موجب مرگ تعدادی از بیماران و همچنین صرف هزینه های بسیار زیاد و جراحــــــــی می گردد. این انگل در شرایطی که بشر در حال قدم گذاشتن به قرن بیست و یکم است همچنان شایع ترین کرم روده ای انسان در جهان است.

عوامل شیوع آسکاریازیس:
۱ ـ عامل زنده بیماریزا
۲ ـ مخزن عفونت
۳ ـ لوازم آلوده: مدفوع انسان تنها مخزن عفونت است.
۴ ـ میزبان: میزان آلودگی در کودکان زیاد است و کودکان عمده ترین پخش کننده آلودگی هستند.
۵ ـ عوامل محیط زیست: آسکاریس یکی از کرمهای منتقله از راه خاک است. تخم کرمهای آسکاریس در شرایط مساعد ماهها و حتی سالهــــا زنده می ماند. مهمترین این عوامـل برای تنظیم تعداد تخم های آسکاریس عبارتند از:
گرما، رطوبت، فشاراکسیژن، پرتوهای فرابنفش آفتاب؛ کم بودن گرمای محیط مانع از تکامل تخم کرم می شود و خاک های رس برای تکامل تخم کرم از همه مساعدتر هستند.
۶ ـ عادات انسان: زیاد شدن تخم کرم در خاک به سبب عادات انسان در دفع مدفوع در فضای آزاد به صورت پراکنـــده روی می دهد و مهمترین عاملی است که موجب انتشار گسترده آسکاریس در جهان می شود. این حالی است که کودکان خردسال عادت به استفاده از مستراح ندارند و خانه و اطراف آن را آلوده می کنند! تخم آلوده کننده می تواند دستها و خوراکی های کودکانی را که روی زمین بازی می کنند آلوده کند.
۷ ـ دوره واگیری: تا زمانی که تمام آسکاریس های بارور در روده از بین نروند و مدفوع از نظر تخم کرم منفی نشود آلوده کنندگی وجود دارد.

راه انتقال:

راه انتقال مدفوع ـ دهـــانی: از راه خوردن تخم های آلوده کننده همراه با خوراک یا آب است. خوراکیهایی که خام خورده می شوند مانند سالاد و سبزی ها آلودگی را منتقل می نمایند. راههای دیگر انگشتان آلوده به خاک یــا خوردن خاک آلوده (خاک خوری) گردوغبار است که می تواند در انتشار آلودگی به آسکاریس در مناطق کویری نقش مهمی داشته باشد.
دوره کمون: دو ماه

پیشگیری و مبارزه با آسکاریس
الف ـ پیشگیری اولیه: برای کنترل بیماری روشهای مختلفی وجود دارد از جمله:
۱ ـ احداث توالت های بهداشت و دفع بهداشتی مدفوع و آموزش بهداشت جامعه در مورد به کارگیری مستراح های بهداشتی، بهداشت فردی ـ همگانی و دگرگونی الگوهای رفتاری.
۲ ـ راه اندازی سیستم های بهداشتی (آب آشامیدنی سالم، مصرف موادغذایی سالم، نظارت بر نحوه تهیه و توزیع موادغذایی و اماکن، دفع صحیح زباله و تصفیه فاضلاب).
۳ ـ استفاده نکردن از کود انسانی در کشاورزی.
ب ـ پیشگیری ثانویه: برای درمان بیماران (مخزن عفونت) داروهای مؤثری وجود دارد، اما در مناطق دارای میزان بالای آلودگی به دلیل تأثیر این اقدامات در دراز مدت و با توجه به لزوم اجرای برنامه های ضربتی برای کاهش سریــع آلودگی براساس دستورعمل های سازمان جهانی بهداشت، درمان همگانی آسکاریازیس یکی از روشهای مؤثر و سریع کنترل آلودگی در مناطق با شدت آلودگی بالاتر از ۴۰ درصد می باشد.

وضعیت بیماری در ایران
در ایران نیز آسکاریس به عنوان یکی از مشکلات بهداشتی به شمار می رود. در مطالعه سال ۱۳۴۷، استان اصفهان بیش از ۹۰ درصد آلودگی کشور را داشت. مطالعه سال ۱۳۵۳ نشان داد که بیش از نصف جمعیت کشور مبتلا به آسکاریس هستند. مطالعه سال ۱۳۵۶ در مناطق روستایی استان آذبایجان شرقی و غربی میزان آلودگی را بیش از ۹۰ درصد گزارش کرد. در مطالعه ای که در سال ۱۳۷۰ در کلیه مناطق روستایی کشور انجام گرفت، میزان آلودگی به آسکاریس ۷۵ درصد گزارش شد، در این میان استان همدان با ۶/۳۹ درصد بالاترین میزان آلودگی را در سطح کشور به خود اختصاص داده بود.

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#49 Posted: 7 Jun 2011 09:12

بیماری سارس (سندرم حاد دستگاه تنفسی)

بیماری سارس (سندرم حاد دستگاه تنفسی)

علائم و نشانه ها:
بیماری معمولاً با تب بالای ۳۸ درجه سانتی گراد شروع می شود. معمولاً این بیماری با تب و لرز و بی حالی، درد بدن و همچنین گاهی اوقات، بیماری با علایم تنفسی شروع می شود. پس از ۳ تا ۷ روز بیمار دچار سرفه های خشک و بدون خلط می شود که ممکن است پیشرفت کند و منجر به اشکالات تنفسی و کمبود اکسیژن در خون شود در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد، بیماران به تهویه مکانیکی نیاز پیدا می کنند.
دوره نهفتگی:
این دوره به طور معمول ۲ تا ۷ روز است اگر چه ممکن است ۱۰ روز نیز به طول انجامد. تماس نزدیک با بیمار باعث سرایت بیماری می شود و کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی و افراد خانواده بیشتر در معرض خطرند. این افراد به دلیل تماس مستقیم با ترشحات ریوی و مایعـات بدن بیمار دچار آسیب می شــوند.
درمان طبی:
در حال حاضر به دلیل نامشخص بودن علت بیماری درمان خاصی توصیه نمی شود. البته از نوعی آنتی بیوتیک و ضدویروس استفاده می شود.
هشدار در مورد مسافرت به مناطق آلوده:
اگر سفر ضروری نباشد، بهتر است به بعد موکول شود. در ضمن افرادی که اخیراً به مناطق آلوده سفر کرده اند توجه داشته باشند که ظرف مدت ۷ روز پس از بازگشت از سفر اگر دچار تب، سرفه و مشکلات تنفسی شدید شدند باید هر چه سریعتر به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه کنند.
پیشگیری:
این بیماری از طریق ترشحات بدن، پخش قطرات سرفه و عطسه به افراد سالم انتقال می یابد و راههـــای پیشگیری به شرح ذیل می باشد:
۱ ـ ارتباط بیرون از منزل بیمار باید محدود شود، بیمار به محل کار، مدرسه و سایر اماکن عمومی مراجعه نکند.
۲ ـ در این دوره ۱۰ روزه، تمام اعضای خانواده فرد مبتلا باید به دقت توصیه های مربوط به بهداشت دست، شستشوی مکرر و استفاده از محلولهای الکل را اجرا کنند.
۳ ـ بیماران باید قبل از عطسه یا سرفه از یک دستمال برای دهان یا بینی خود استفاده کنند، در صورت امکان فرد مبتلا در دوره بیماری و یا دوره نقاهت باید از ماسک استفاده کند. در صورتی که بیمار قادر به استفاده از ماسک نیست سایر اعضای خانواده باید از ماسک استفاده کنند.
۴ ـ هنگام هر گونه تماس با مایعات بدن فرد مبتلا، باید از دستکشهای یک بار مصرف استفاده کرد، همچنین بلافاصله بعد از استفاده از این دستکشها ، آنها را از دست خارج کرده در زباله دان انداخته شود و دست ها شسته شود.
۵ ـ وسایل ظرف غذا، حوله، رختخواب فرد بیمار را نباید اعضای دیگر خانواده استفاده کنند.
۶ ـ نیازی نیست که فعالیت دیگر اعضای خانواده در بیرون محدود شود. مگر این که علایم بیماری مانند تب و مشکلات تنفسی پدیدار گردد.
۷ ـ سفرهای غیرضروری به کشورهای جنوب شرقی از قبیل چین، هنگ کنگ، ویتنام، هانوی و سنگاپور حذف گردد.
****

hi dr!

leaderlover

کاربر

ارسالها: 3981

#50 Posted: 7 Jun 2011 09:13

جنون گاوی

جنون گاوی

اولین‌ بار در اوایل‌ دهه‌ ۱۹۸۰ میلادی‌عوامل‌ بیماریزایی‌ کشف‌ شدند که‌ قادربه‌ تکثیر، انتقال‌ و عفونت‌زایی‌ بودند،لکن‌ از قطعات‌ پروتئینی‌ ناقص‌ فاقداسیدنوکلئیک‌ تشکیل‌ می‌شدند. این‌عوامل‌ را که‌ حتی‌ از ویروس‌هاناچیزترند، پرایون‌(Prion) نامیدند.
پرایونها بیشتر موجب‌ انواعی‌ ازبیماریهای‌ عصبی‌ مزمن‌ تحلیلی‌ درانسان‌ می‌شوند. در سال‌ ۱۹۸۶ بیماری‌عفونی‌ جدیدی‌ در تعدادی‌ از گاوهای‌شیرده‌ انگلستان‌ دیده‌ شد که‌ از پودرگوشت‌ و استخوان‌ گوسفندان‌ مبتلا به‌بیماری‌ اسکراپی‌ تغذیه‌ کرده‌ بودند;سپس‌ در سال‌ ۱۹۹۶ شواهدی‌ از انتقال‌این‌ بیماری‌ به‌ انسان‌ مشاهده‌ شد،بدین‌ترتیب‌ این‌ بیماری‌ «جنون‌ گاوی‌»نام‌ گرفت‌. شایان‌ ذکر است‌ که‌ برضدپرایونها در بدن‌ پاسخ‌ ایمنی‌مصونیت‌زا ایجاد نمی‌شود، بنابراین‌تشخیص‌ آلودگی‌ یا بیماری‌ با بررسی‌پادتن‌ها غیرممکن‌ است‌. تنها راه‌شناسایی‌ عامل‌ بیماری‌ در بافت‌ آسیب‌دیده‌ می‌باشد. بنابراین‌ گر چه‌ بهترین‌راه‌ تشخیص‌ بیماریهای‌ پریونی‌ علایم‌بالینی‌ می‌باشد ولی‌ برای‌ تشخیص‌قطعی‌ بایستی‌ بافت‌ یا مایع‌ مغزی‌نخاعی‌ مورد آزمایشهای‌ پیشرفته‌ای‌قرار گیرد.
پرایونها بر خلاف‌ دیگر عوامل‌ بیماریزاویژگیهای‌ منحصر به‌ فردی‌ دارند; درمقابل‌ اشعه‌ ماورای‌ بنفش‌، فرمالین‌،یخ‌زدن‌های‌ مکرر، حرارت‌ مرطوب‌۱۰۰ درجه‌ به‌ مدت‌ ۴۸ ساعت‌ وحرارت‌ خشک‌ ۱۶۰ درجه‌ به‌ مدت‌ ۲۴ساعت‌ مقاومت‌ دارند. بنابراین‌پیشگیری‌ از این‌ بیماریها با دیگرعوامل‌ میکروبی‌ متفاوت‌ و از اهمیت‌خاصی‌ برخوردار است‌.
علایم‌ جنون‌ گاوی‌ در دام‌ : شامل‌تغییر در رفتار طبیعی‌، گام‌های‌غیرطبیعی‌، علایم‌ فلجی‌، حساسیت‌ به‌صدا و لامسه‌ است‌. دوره‌ نهفتگی‌بیماری‌ در دام‌ ۳ تا ۶ سال‌ است‌،بنابراین‌ علایم‌ در گاوهای‌ بالغ‌ دیده‌می‌شود. طول‌ دوره‌ بیماری‌ در دام‌ چندهفته‌ تا چند ماه‌ است‌ که‌ نهایتا منجر به‌مرگ‌ حیوان‌ می‌شود!
دوره‌ نهفتگی‌ بیماری‌ در انسان‌نیز بسیار طولانی‌ و بیش‌ از ۵ سال‌است‌. علایم‌ بیماری‌ شامل‌ فراموشی‌،لکنت‌ زبان‌، اختلال‌ حافظه‌، عدم‌تعادل‌، فلج‌ و بی‌ اختیاری‌ است‌ که‌نهایتا با مرگ‌ خاتمه‌ می‌یابد. بیشترین‌ضایعه‌ در سلولهای‌ عصبی‌ رخ‌ می‌دهدکه‌ منجر به‌ حفره‌ حفره‌ شدن‌ و اسفنجی‌شدن‌ بافت‌ مغز و نخاع‌ می‌شود.
در حال‌ حاضر برای‌ این‌ بیماری‌ درمان‌مؤثری‌ وجود ندارد و بدون‌ بهبودی‌ درهمه‌ موارد کشنده‌ است‌، لذا بایستی‌ به‌امر پیشگیری‌ و رعایت‌ اصول‌ بهداشتی‌بیش‌ از دیگر بیماریها همت‌ گماشت‌.همانطور که‌ قبلا اشاره‌ شد به‌ لحاظمقاومت‌ نسبت‌ به‌ حرارت‌ با پخت‌معمول‌ غذا عامل‌ بیماری‌ از بین‌نمی‌رود. مهمترین‌ روش‌ از بین‌ بردن‌پرایونها استفاده‌ از «اتوکلاو» با حرارت‌۱۳۲ درجه‌ سانتی‌ گراد و فشار ۲۷ پوندبه‌ مدت‌ یک‌ ساعت‌ می‌باشد. سفیدکننده‌های‌ خانگی‌ (مانند وایتکس‌) نیزتا حدودی‌ می‌تواند این‌ عوامل‌ راغیرفعال‌ کند.
چگونگی‌ انتقال‌ بیماری‌:
مهمترین‌ راه‌ انتقال‌ بیماری‌ به‌ گاوهاتغذیه‌ آنها با پودر گوشت‌ و استخوان‌گوسفندان‌ مبتلا به‌ بیماری‌ اسکرپی‌بوده‌ است‌. عامل‌ بیماری‌ در مغز ونخاع‌، و ریشه‌های‌ عصبی‌، غدد لنفاوی‌،چشم‌، قسمت‌ انتهایی‌ روده‌ کوچک‌،مغز استخوان‌ و طحال‌ بیشترین‌ تراکم‌را دارد و به‌ نظر می‌رسد راه‌ انتقال‌بیماری‌ به‌ انسان‌ نیز مصرف‌ چنین‌قسمت‌ هایی‌ از دام‌ آلوده‌ می‌باشد،بنابراین‌ به‌ منظور پیشگیری‌ از انتقال‌بیماری‌ به‌ انسان‌ توصیه‌ می‌شود که‌ اگردامی‌ مبتلا به‌ جنون‌ گاوی‌ باشد بایستی‌حیوان‌ ذبح‌ شود و لاشه‌اش‌ سوزانده‌ یامنهدم‌ گردد.
اما اگر در منطقه‌ای‌ آلودگی‌ دیده‌ شودولی‌ دام‌ ذبح‌ شده‌ سالم‌ باشد باید به‌عنوان‌ احتیاط مغز، نخاع‌، بافت‌های‌لنفاوی‌، چشم‌ و احشای‌ آن‌ از زنجیره‌غذایی‌ انسان‌ حذف‌ شود. خوشبختانه‌ تاکنون‌ هیچ‌ گونه‌ آلودگی‌ دامی‌ یا انسانی‌در کشور عزیز ما مشاهده‌ و ثابت‌ نشده‌است‌. در گوشت‌ قرمز نیز عامل‌بیماری‌ دیده‌ نشده‌ است‌، اما به‌ عنوان‌احتیاط اگر حیوان‌ مبتلا به‌ جنون‌ گاوی‌باشد حتی‌ شیر و گوشتش‌ نبایستی‌مصرف‌ شود، ولی‌ در صورت‌ سلامت‌ظاهری‌ دام‌ می‌توان‌ از گوشت‌ یا شیرآن‌ استفاده‌ کرد.
بنابراین‌ گوشت‌ چرخ‌ کرده‌، همبرگر،سوسیس‌ و کلیه‌ محصولاتی‌ که‌ از امعا واحشای‌ حیوانات‌ مشکوک‌ تهیه‌می‌شوند، (مناطق‌ مشکوک‌ به‌ آلودگی‌)مطمئن‌ نیستند.

hi dr!

ویرایش شده توسط: leaderlover

صفحه 5 از 111: « پیشین 1 2 3 4 5 6 ... 111 پسین »

خانه و خانواده /

همه چیز درباره بیماری ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا