انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
خانه و خانواده
  
صفحه  صفحه 55 از 111:  « پیشین  1  ...  54  55  56  ...  110  111  پسین »

همه چیز درباره بیماری ها


مرد

 
چرا هميشه سردم میشه ؟

هميشه سردتان است؟ آيا فكر مي‌كنيد اين وضعيت عادي است؟
دلایل این سرما را که هر یک نشانۀ وجود یک مشکل است، کشف کنید، بی شک راه حل را پیدا خواهید کرد زیرا احساس همیشگی سرما به هیچ وجه خوشایند نیست!


علاوه بر سرما، رنگ صورتتان هم پریده است

علاوه بر اینکه همیشه سردتان است، پوستتان هم رنگ پریده است، خصوصاً صورتتان. اغلب هم احساس خستگی می کنید. آیا این کمبود آهن است؟ کم خونی در میان زنان به خصوص به علت سیکل ماهانه بسیار رایج است. اشخاص مسن نیز در معرض کمبود آهن قرار دارند.
پزشک برای تشخیص کم خونی، دستور آزمایش خون می دهد. سپس در صورت نیاز، مکمل آهن تجویز می کند. اگر مکمل آهن برایتان تجویز نشد، میزان آهن در غذاهایتان را افزایش دهید، از جمله خوراکی هایی که آهن دارند، عبارتند از: گوشت قرمز، پودینگ سیاه، جگر، ماهی، زردۀ تخم مرغ، باقلا، لوبیا، عدس ...


هم سردتان است و هم احساس خستگی می کنید

احساس سرما و خستگی علائم نوعی کم کاری تیروئید هستند. اگر دچار اضافه وزن هم شده اید و تپش قلب تان کند است، به احتمال قوی، در این میان تیروئیدتان مقصر است.
در واقع عملکرد نامناسب تیروئید بر بسیاری از عملکردهای بدن اثر می گذارد. در صورت کم کاری تیروئید، دیگر بدن قادر به تنظیم دمای داخلی نیست.
یک آزمایش سادۀ خون این فرضیه را ثابت می کند. در موارد کم کاری هورمون های تیروئید، درمان توسط دارو می تواند این کمبود را جبران کند.


دست ها و پاهایم به خصوص سرد هستند

بی شک این مشکل، سندروم "راینود" است. این عارضه اغلب زنان و بیشتر، زنان لاغر را تحت تأثیر قرار می دهد. به علتی ناشناخته، جریان گردش خون در دست و پاها دچار اختلال می شود. به علت این جریان مختل شده، انگشت های دست و پا، سفید، سرد، بی حس و دردناک می شوند.
برخی داروها، مانند بتابلوکان، می توانند برای درمان مورد استفاده قرار گیرند. برای حل این مشکل با پزشکتان صحبت کنید. در غیر این صورت، اگر سندروم راینود شما خفیف است، کافیست دست و پاهایتان را با دستکش و جوراب ضخیم، خوب بپوشانید!


همیشه سردم است، رژیم هم دارم

ممکن است رژیم تان بیش ازحد محدودکننده باشد. این یک موضوع ساختاری است که: هر چه قدتان بلندتر باشد و هرچه لاغرتر باشید، گرمای بیشتری از دست می دهید. بنابراین سیستم مصرف انرژی بدن شما، برای حفظ دمای بدن، باید به اندازۀ کافی تغذیه شود. منطقی باشید، بیهوده خود را گرسنه نگه ندارید و در پوشیدن چند لایه لباس روی هم شک نکنید. خصوصاً دست و پاهایتان را خوب بپوشانید. دست و پاها و خصوصاً سر، 50% گرمای بدن را به هدر می دهند. برای کسانی که همیشه سردشان است، کلاه، شال و روسری ضروری است!
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
10 اشتباه رايج در مورد ديابت

از آنجا كه درمان ديابت داراي ابعاد وسيعي بوده و تغييرات وسيعي را در شيوه زندگي فرد مبتلا مي طلبد به طبع بايد ها و نبايد هاي زيادي را براي افراد ديابتي ايجاد خواهد كرد كه ممكن است گاها" غير كارشناسي بوده و تنها اثرشان ايجاد تصويري اشتباه و ناخوشايند از اين بيماري در ذهن مبتلايان باشد. در اينجا به 10 اشتباه و سوء تفاهم رايجي كه در مورد اين بيماري وجود دارد اشاره كرده و آنها را با هم تصحيح مي كنيم:


اشتباه اول: قوانين زيادي بايد در برنامه غذايي ديابتي ها اعمال شود.

اگر ديابت داريد وعده هاي غذايي تان نياز به برنامه ريزي خواهند داشت. اما اصول كلي اين برنامه ريزي بسيار ساده است. پيروي از رژيم ديابتي به اين معناست كه انتخاب غذاها به نحوي با فعاليت بدني و داروهاي مصرفي تان هماهنگ شود كه قند خونتان تا حد ممكن نزديك به مقدار نرمال حفظ شود. با اين وجود آيا نياز هست كه در غذاهاي مصرفي تان تغييراتي بدهيد؟ شايد؛ اما احتمالا" نه به آن مقدار كه انتظارش را داشتيد!


اشتباه دوم: كربوهيدراتها براي ديابتي ها مضرند.

در حقيقت كربوهيدراتها براي ديابتي ها مفيدند! كربوهيدراتها، اساس يك رژيم ديابتي سالم يا بهتر بگوييم هر نوع برنامه غذايي سالمي را تشكيل مي دهند. كربوهيدراتها بيشترين تأثير را روي قند خون دارند به همين دليل در صورت ابتلا به ديابت نياز به كنترل مقدار آنها در برنامه غذايي است. نكته قابل توجه در مورد كربوهيدراتها انتخاب آن نوع غذاهايي است كه مواد مغذي بيشتري را به بدن مي رسانند مثل استفاده از غلات كامل، ميوه ها و كربوهيدراتهاي پر فيبر و...


اشتباه سوم: براي ديابتي ها پروتئين ها از كربوهيدراتها مفيدترند.

به دليل اين كه كربوهيدراتها بسيار سريعتر روي قند خون تأثير مي گذارند احتمالا" ديابتي ها تمايل دارند كه پروتئين ها را جايگزينشان كنند. اما مصرف پروتئين ها به مقدار زياد، مي تواند منجر به ايجاد مشكلاتي براي ديابتي ها شود. مهمترين اشكال اين كار اين است كه بسياري از غذاهاي غني از پروتئين مثل گوشت ممكن است از چربي هاي اشباع نيز انباشته باشند كه خوردن مقدار زياد اين چربي ها خطر بيماري هاي قلبي عروقي را بالا خواهند برد. در رژيم ديابتي ها پروتئين ها بايد تقريبا" 15 تا 20 درصد كل كالري روزانه محاسبه شوند.


اشتباه چهارم: ديابتي ها مي توانند داروهاي خود را طوري تنظيم كنند كه غذاهاي مصرفي شان خنثي شود.

اگر براي كنترل ديابتتان انسولين مي گيريد احتمالا" آموخته ايد كه چگونه ميزان و نوع آن را با مقدار غذاي مصرفي تان هماهنگ كنيد؛ اما كار به اين معني نيست كه مي توانيد هر مقدار كه خواستيد غذا بخوريد و براي ثبات قند خونتان داروي بيشتري مصرف كنيد. اگر از انواع ديگر داروهاي ديابت استفاده مي كنيد سعي نكنيد كه دز مصرفي تان را با تغييرات مقدار كربوهيدرات غذاي تان هماهنگ كنيد مگر اين كه اين مهارت را از پزشكتان آموخته باشيد. اكثر داروهاي ديابت وقتي بهترين اثر را دارند كه دائما" توسط پزشك تنظيم و هدايت شوند.


اشتباه پنجم: اگر ديابت داريد بايد از غذاهاي مورد علاقه تان دست بكشيد.

در صورت ابتلا به ديابت هيچ نيازي به دست كشيدن از غذاهاي مورد علاقه تان نيست. به جاي آن تلاش كنيد:

· راه هاي تهيه و آماده سازي غذاهاي مورد علاقه خود را تغيير داده و سالمتر كنيد.
· غذاهاي ناسالمي كه معمولا" همراه غذاهاي مورد علاقه تان مصرف مي كنيد را سالم سازي كنيد.
· اندازه و مقدار مصرف غذاهاي مورد علاقه تان را كاهش دهيد.
· از غذاهاي مورد علاقه تان به عنوان جايزه براي دنبال كردن برنامه غذايي تان استفاده كنيد.


اشتباه ششم: اگر ديابت داريد بايد از مصرف دسرها صرف نظر كنيد.

درست نيست! راهاي مختلفي براي گنجانيدن دسرها در برنامه غذايي ديابتي ها و سالم تر سرو كردن آنها وجود دارد. به عنوان مثال:

· از شيرين كننده هاي مصنوعي در تهيه دسرها استفاده كنيد.
· بخشي از دسر را حذف كنيد. به عنوان مثال از 2 اسكوپ بستني يكي را حذف كنيد. يا دسرتان را با دوستتان سهيم شويد.
· هر از گاهي از دسرها به عنوان جايزه پيگيري رژيم استفاده كنيد.
· دسرها را مغذي تر و كم كالري تر تهيه كنيد. به عنوان مثال از فرآورده هاي تهيه شده از غلات كامل، ماست، ميوه هاي تازه و آبميوه هاي خانگي و ... استفاده كنيد. خيلي وقتها بدون قرباني شدن طعم و قوام مي توان از مقدار شكر كمتري در تهيه دسرها استفاده كرد.
· به جاي استفاده از بستني هاي معمولي يا پاي و كيك صنعتي از انواع بستني هاي ويژه ديابتي ها و كيكهاي خانگي با درصد شكر پايين تر استفاده كنيد.


اشتباه هفتم: شيرين كننده هاي مصنوعي براي مبتلايان به ديابت خطرناك است.

شيرين كننده هاي مصنوعي بسيار شيرين تر از معادل مقدار قند معمولي هستند و بنابراين استفاده بسيار كمتر از آنها همان مقدار طعم شيريني را در غذا ايجاد مي كند و به همين دليل به نسبت قندها استفاده از آنها كالري غذا را نيز كاهش مي دهند. انجمن ديابت امريكا استفاده از شيرين كننده هاي مصنوعي ذيل را مجاز اعلام كرده است:

· ساخارين
· آسپارتام
· اسسولفام پتاسيم
· سوكرالوز(اسپلندا)


اشتباه هشتم: براي ديابتي ها استفاده از غذاهاي ويژه ديابتي ها لازم و ضروريست.

حقيقت اين است كه چيزي به عنوان رژيم ديابتي وجود ندارد. غذاهايي كه براي مبتلايان به ديابت مناسبند براي ديگر اعضاي خانواده نيز انتخاب هاي خوبي و سالمي شمرده مي شوند و معمولا" نيازي به آماده كردن غذاي خاصي براي ديابتي ها نيست. تفاوت بين رژيم فرد ديابتي با برنامه معمول خانواده در اين است كه بايد روي چيزهايي كه مي خوريد كنترل دقيقتري داشته باشيد. به اين معني كه مقدار كل كالري مصرفي، مقدار و نوع كربوهيدراتها، چربي ها و پروتئين را در نظر داشته باشيد.


اشتباه نهم: خوردن قند زياد باعث ديابت مي شود.

دليل ايجاد ديابت كاملا" شناخته نشده است. آنچه مي دانيم اين است كه بعيد به نظر مي رسد خوردن قند زياد علت مستقيم ايجاد ديابت باشد. يافته ها نشان مي دهند كه ديابت وقتي ايجاد مي شود كه چيزي در عملكرد بدن در تبديل غذا به انرژي اختلال ايجاد كند. براي فهم اين مطلب بايد بدانيد كه بدن شما بيشتر غذايي را كه مصرف مي كنيد به واحد هاي گلوكز كه نوعي قند مورد نياز سلولهاي شماست مي شكند. هورموني به نام انسولين كه توسط پانكراس توليد مي شود به سلولهاي بدن كمك مي كند كه از گلوكز به عنوان سوخت استفاده كنند. در اين جا به شايع ترين علل ديابت و آنچه تحقيقات درباره علتشان نشان داده است اشاره مي كنيم:

ديابت نوع 1: وقتي اتفاق مي افتد كه پانكراس توانايي ساختن انسولين را نداشته باشد. بدون انسولين قند در رگهاي خوني تان انباشته مي شود. افراد مبتلا به اين نوع ديابت بايد انسولين دريافت كنند تا قند به درون سلولها راه پيدا كند.تحقيقات نشان مي دهند كه نوعي اختلال در سيستم ايمني علت اين نوع ديابت است.

ديابت نوع 2: وقتي اتفاق مي افتد كه يا پانكراس نتواند به حد كافي انسولين بسازد يا انسولين توليد شده در بدن عملكرد كارآمدي نداشته باشد. (يا ممكن است هر دو اتفاق با هم بيفتد) داشتن اضافه وزن بدن را مستعد اين نوع ديابت مي كند

ديابت بارداري: اين نوع ديابت ويژه دوران بارداري است. در اين نوع ديابت تغييرات هورموني دوران بارداري از كاركرد بهينه انسولين جلوگيري مي كند. اغلب مبتلايان به ديابت بارداري نياز به دريافت انسولين دارند. احتمالا" اين شرايط بعد از تولد نوزاد بهبود مي يابد.


اشتباه دهم: غذاهاي رژيمي براي ديابتي ها بهترين انتخابند.

فقط به دليل اين كه غذايي برچسب رژيمي خورده به اين معني نيست كه براي ديابتي ها انتخاب بهتري است. در حقيقت، غذاهاي رژيمي گرانتر بوده و نسبت به غذاهاي معمول غير رژيمي مزيتي براي سلامتي ندارند. در هنگام انتخاب غذاها برچسب آنها را به دقت بخوانيد تا مواد تشكيل دهنده و محتواي كالري آن را ارزيابي كنيد. براي اين كار مي توانيد از دكتر ديابت يا رژيم شناستان كمك بگيريد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  ویرایش شده توسط: pixy_666   
مرد

 
چند دلیل سیاه شدن دندان ها

بعضی از مردم در مورد سیاه شدن دندان‌ های شان و این که این سیاهی از دوره ی نوجوانی و هم‌ زمان با بلوغ پدید آمده، باورهایی دارند تغییر رنگ دندان(سیاه یا قهوه‌ای) می ‌تواند به چند دلیل ایجاد شود:


* پوسیدگی:

وجود و نفوذ باکتری‌ ها در شیارها یا فرورفتگی ‌های سطوح متعدد دندان‌ ها موجب ایجاد پوسیدگی می ‌شود.
تغییر رنگ به علت پوسیدگی در مراحل گوناگون مشاهده می‌ شود. در برخی از موارد، این تغییر رنگ، در مراحل اولیه و شروع پوسیدگی نیز در سطح دندان ‌ها و به خصوص داخل شیارها مشاهده می ‌شود.
در این صورت، با رعایت بهداشت(مسواک کردن مرتب با خمیر دندان‌ های حاوی فلوراید، استفاده از دهان ‌شویه فلوراید) پوسیدگی متوقف خواهد شد.
در صورت پیشرفت پوسیدگی، لازم است پوسیدگی ‌ها برداشته و ترمیم صورت پذیرد.
تشخیص و طرح درمان با دندان ‌پزشک است.
ضروری است بیمار در مطب دندان ‌پزشکی با نور کافی و وسایل دندان‌ پزشکی معاینه شده و تصمیم‌ گیری شود.


* تجمع رنگدانه در سطوح دندانی:

این تجمع، به خصوص در سطوح ناصافی مثل سطوح جونده و سطح به طرف زبان و کام دندان ‌های قدامی، سبب تغییر رنگ دندان ‌ها می‌ شود.
این رنگدانه‌‌ ها به علت خوردن نوشیدنی ‌ها و غذاهای حاوی رنگدانه، سیگار و انواع دخانیات در سطح دندان تجمع پیدا کرده و به دندان متصل می ‌شوند.
این رنگ ‌ها به وسیله ی مسواک کردن برداشته نمی‌ شود. لازم است این رنگدانه‌ ها به وسیله ی دندان‌ پزشک تمیز شود.
لازم به ذکر است که این نوع تغییر رنگ نباید با تراش یا ترمیم دندان اصلاح شود بنابراین لازم است شخص به دندان ‌پزشک مراجعه کند تا پس از تشخیص اقدام صحیح صورت گیرد.


* تجمع جرم در ناحیه ی طوق دندان ‌ها

و در سطوح گوناگون دندانی:این تجمع می‌ تواند سبب تغییر رنگ شود و در برخی از موارد ممکن است شخص تغییر رنگ ناشی از تجمع جرم را با پوسیدگی‌ اشتباه کند.
اغلب در صورت وجود جرم، لثه‌ ها ملتهب و قرمزرنگ است و در برخی از موارد قطعاتی از آن جدا می ‌شود.
در این مورد هم مانند موارد قبل شخص با مراجعه به دندان ‌پزشک اقدام به درمان خواهد کرد. تجمع جرم سیاه رنگ به‌ طور معمول در سطوح جونده ی دندان ‌ها دیده نمی ‌شود و اغلب در ناحیه ی اتصال لثه با دندان‌ ها تشکیل شده و مشاهده می ‌شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
سرفه؛ شایع ترین علامت سرطان ریه

همه ما می دانیم علت اصلی ابتلا به سرطان ریه، استعمال دخانیات به ویژه سیگار است. بعضی از افراد برای توجیه خود و اطرافیان می گویند ما فقط تفریحی چند نخ سیگار می کشیم.
اما آیا تعداد نخ های سیگار تاثیری در افزایش احتمال ابتلا به سرطان ریه دارد؟ به عنوان نمونه یک سیگاری قهار در مقایسه با کسی که روزی ۵ نخ سیگار می کشد، بیشتر در معرض خطر است؟ باید گفت، خیر. هر کسی که از این گونه مواد استفاده می کند در معرض خطر ابتلا به بسیاری از عوارض و از جمله سرطان ریه است اما هر چه فردی بیشتر یا به مدت طولانی تری سیگار بکشد، هم بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه و هم بیشتر در معرض ابتلا به سرطان های دهان، حلق، مری، حنجره، مثانه، کلیه، دهانه رحم و لوز المعده قرار می گیرد. خانواده افراد سیگاری باید بدانند سیگار کشیدن شایع ترین علت مبتلا شدن به سرطان ریه است اما قرار گرفتن در معرض دود سیگار دیگران نیز موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان ریه می شود. غیرسیگاری هایی هم که با افراد سیگاری کار یا زندگی می کنند در معرض ابتلا به سرطان ریه قرار دارند و نباید از این موضوع غافل باشند. به تازگی مصرف حشیش در بروز سرطان ریه موثر شناخته شده اما نیاز به تحقیقات بیشتری است. سرطان ریه به طور معمول هنگام اولین مراحل بروز آن، نشانه ای ندارد و پزشکان گاهی به طور اتفاقی و به علت مشکل دیگری که عکس قفسه سینه از بیمار درخواست می کنند، آن را تشخیص می دهند. شایع ترین علامت سرطان ریه، سرفه است. سرفه به علت تحریک پوشش مجاری هوا یا انسداد راه عبور هوا بروز می یابد. علایم دیگر شامل درد ثابت قفسه سینه، تنگی نفس، خس خس سینه، ابتلای مکرر به برونشیت یا ذات الریه و سرفه با خلط خونی و خشونت صدای تنفس است.
اگر فردی علائم و نشانه های مشخص آن را داشته باشد، پزشک شرح حال کامل فردی و خانوادگی از او می گیرد، او را معاینه می کند و به ویژه به ریه های او گوش می کند و با معاینه با دست و گوشی پزشکی، هرگونه مورد غیرطبیعی را درمی یابد. سپس در صورتی که به بیماری شک کند ابتدا عکس رادیوگرافی قفسه سینه درخواست می کند و اگر سرفه بیمار همراه با خلط باشد، نمونه خلط را برای ارزیابی آزمایشگاهی می گیرد و برای همکاران آسیب شناسی خود برای تشخیص وجود سلول های بدخیم می فرستد.
در مراحل بعدی ممکن است سی تی اسکن درخواست کند تا وجود توده ای در ریه و منطقه دقیق آن مشخص شود. چون در سی تی اسکن، خوش خیم یا بدخیم بودن توده معلوم نمی شود، پزشکان برای تایید یا رد بدخیم و سرطانی بودن توده مشخص شده و ارتباط آن با علایم بیمار از آن نمونه برداری می کنند.
در پایان مژده ای برای سیگاری ها دارم. اگر فردی که سال ها سیگار کشیده، مصرف آن را کنار بگذارد، احتمال ابتلای او به سرطان ریه کمتر می شود. برای ترک کردن و بهره بردن از منافع ترک سیگار هرگز دیر نیست. ثابت شده که حتی افراد سیگاری مبتلا به سرطان ریه هنگامی که سیگار را ترک می کنند، کمتر به عود سرطان یا نوع دیگری از سرطان مبتلا می شوند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
آبله مرغان چگونه منتقل می شود؟

آبله مرغان، یک بیماری مسری است که به شکل خارش پوستی و ظهور دانه های قرمز رنگ ظاهر می شود. دانه های قرمز پوستی آبله مرغان مانند جوش و آبکی می باشند.این بیماری غالبا در بچه ها ظاهر می شود، اما در هر سنی می توان به این بیماری مبتلا شد. اگر واکسن آبله مرغان را نزده باشید، احتمال مبتلا شدن به این بیماری بیشتر است.
آبله مرغان بیماری خطرناکی نیست، اما این بیماری برای زنان باردار، نوزادان، نوجوانان، بزرگسالان و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می باشند، می تواند مشکلاتی را بوجود آورد.
بعد از این که بیماری آبله مرغان را گرفتید و بهبود یافتید، دوباره به آن مبتلا نمی شوید. اما ویروس این بیماری در بدن فرد بهبود یافته تا مدت ها زنده باقی می ماند. اگر این ویروس دوباره فعال شود، موجب بروز بیماری دردناکی به نام زونا خواهد شد.
اگر تا به حال آبله مرغان نگرفته اید، و یا واکسن آبله مرغان را نزده اید، و یا با فردی که آبله مرغان گرفته، تماس دارید، در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید.


راه های سرایت

آبله مرغان توسط ویروس "واریسلا زوستر" به وجود می آید. این ویروس به سرعت پخش می شود. این ویروس توسط عطسه کردن، سرفه کردن و یا بشقاب و لیوان مشترک داشتن انتقال می یابد. همین طور اگر مایع تاول آبکی را لمس کنید، آبله مرغان خواهید گرفت.
یک فردی که آبله مرغان دارد، ولی هنوز علائم بیماری را ندارد، به سرعت ویروس این بیماری را پخش خواهد کرد.
بیماری آبله مرغان 2 تا 3 روز قبل از ظهور دانه های پوستی تا بعد از این که همه تاول ها خشک شدند، قابل سرایت می باشد.


نشانه ها

اولین نشانه این بیماری، تب و بعد از آن سردرد و گلودرد است. احساس کسالت، خستگی و میل نداشتن به غذا از علائم دیگر این بیماری می باشد. دانه های پوستی آبله مرغان، 1 تا 2 روز بعد از آن که علائم اولیه به وجود آمد، ظاهر می شوند. اما علائم در برخی مبتلایان، فقط دانه (بدون تب و دیگر نشانه ها) می باشد.
دانه های قرمز و آبکی پوست در آبله مرغان
اگر با کسی که آبله مرغان داشته، در تماس بوده اید، معمولا 14 تا 16 روز طول می کشد تا علائم و نشانه های اولیه آبله مرغان در شما ظاهر شود. این دوره به نام دوره نهفتگی یا کمون است.
بعد از ظهور دانه های قرمز آبله مرغان، غالبا 1 تا 2 روز طول می کشد تا دانه ها در تمام بدن پخش گردند. معمولا 5 تا 7 روز طول می کشد تا هر دانه ها خشک شود و بیافتد.
هنگامی که دانه های پوستی خشک شد، می توانید به محل کار، مدرسه و غیره بروید.


نشانه های نادر در آبله مرغان

پنومونی (ذات الریه): اگر ویروس آبله مرغان به طرف ریه برود، مبتلا به ذات الریه می شوید. این بیماری غالبا در نوجوانان، بالغین و زنان بارداری که آبله مرغان را در سه ماهه ی آخر بارداری گرفته اند، مشاهده می شود.

آنسفالیت (تورم مغز): ممکن است 5 تا 10 روز بعد از ظهور دانه های پوستی، این بیماری به وجود بیاید. آنسفالیت در کودکان ممکن است، بر مخچه اثراتی داشته باشد و عدم هماهنگی عضلات را به وجود آورد. علائم آنسفالیت شامل گیجی، تب بالا، سردرد زیاد، خواب آلودگی، حساس به روشنایی و تهوع می باشد. در موارد خیلی جدی، ممکن است فرد تشنج کند.

بینایی کم: ویروس آبله مرغان ممکن است، قرنیه چشم را آلوده و زخم کند و در نتیجه موجب کاهش قدرت بینایی گردد.

سندرم reye: در افراد کمتر از 20 سالی که آبله مرغان گرفته اند و آسپیرین مصرف می کنند، این سندرم به وجود خواهد آمد.

آرتریت (ورم مفاصل): برخی از افراد مبتلا به آبله مرغان، دچار درد عضله و مفصل می شوند. این درد غالبا تا زمانی که دانه ها وجود دارد، ادامه خواهد داشت.


مشکلات نادر و کمیاب بیماران مبتلا به آبله مرغان

- التهاب عصب بینایی یا نخاع
- التهاب بافت های اطراف مغز و نخاع (مننژیت)
- تخریب عصب به علت مشکلات حرکتی
- اختلال در خون مانند: کاهش مقدار سلول های خونی که کمک به انعقاد خون می کنند (ترومبوسیتوپنیا)



مشکلات زنان باردار

زنان بارداری که در نیمه اول بارداری دچار آبله مرغان شوند، یا جنین خود را سقط می کنند و یا نوزاد، قبل از موقع به دنیا خواهد آمد.
زنان بارداری که در سه ماهه آخر بارداری به آبله مرغان دچار گردند، ممکن است دچار پنومونی شوند و یا حتی ممکن است در اثر این بیماری از دنیا بروند.
دو نوزاد از 100 نوزادانی که مادران شان در طی بارداری، آبله مرغان گرفته اند، ممکن است در 20 روز اول تولد خود آبله مرغان بگیرند. این نوزادان می توانند علائم زیر را دشته باشند:

* نقص تولد: یک پا کوچک تر از پای دیگر، جای زخم روی دست یا پا و یا مشکلات بینایی
* کاهش وزن تولد
* صرع
* تاخیر هوشی
* عفونت shingle (زونا): درد، احساس خارش و سوزش در یک طرف بدن.
* مرگ : 7 نوزاد از 100 نوزاد، بر اثر این بیماری از بین می روند.



درمان

درمانی برای آبله مرغان وجود ندارد، به جز استراحت و دادن داروها برای پایین آوردن تب و کاهش خارش.
برای پایین آوردن تب می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

- آب و مایعات فراوان بنوشید. می توانید یخ نیز بمکید.
- با آب ولرم حمام کنید.
- لباس های نازک و نخی به تن کنید و از لباس های زبر و گرم دوری کنید.
- داروها را به موقع مصرف کنید.
- در مورد افراد کوچک تر از 20 سال سن، از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا امکان دارد سندرم Reye را به وجود آورد.


توصیه هایی به افراد مبتلا به آبله مرغان

* از خاریدن پوست تان خودداری کنید ، زیرا اولا آلودگی زیر ناخن ها وجود دارد. ثانیا پوست تان را زخم می کنید.
* حمام آب سرد و یا گرم بگیرید. 20 تا 30 دقیقه در حمام باشید تا پوستتان نرم شود.
* از صابون استفاده نکنید و یا از صابون های ملایم (صابون بچه و یا صابون های مخصوص پوست های حساس) استفاده کنید.
* حمام با جو بسیار خوب است. شما می توانید یک لیوان جو را با سه لیوان آب سرد مخلوط کرده و در آب وان حمام بریزید.
* از نشاسته ذرت نیز می توان به جای جو استفاده کرد. به این ترتیب که دو لیوان نشاسته ذرت را به آب وان حمام اضافه کنید.
* بعد از حمام کردن، پوست خود را به آرامی خشک کنید، اما نباید حوله را بر روی پوست خود بکشید.
* لباس های خود را با مایع یا پودر لباسشویی ملایم بشویید (نباید این ها دارای ماده پاک کننده قوی باشند).
* دستکش 10 درصد نخی به دست کنید تا از خاراندن جلوگیری نمایید.
* دستان خود را همیشه بشویید.
* سعی کنید در شرایطی قرار نگیرید که عرق کنید، مثلا در اتاق گرم.


واکسن آبله مرغان

واکسن آبله مرغان برای چه افرادی توصیه می شود؟
برای تمام افراد بیشتر از یک سال، در 2 دوز تزریق می گردد. اولین دوز را در 12 تا 15 ماهگی و دوز بعدی را در 4 تا 6 سالگی دریافت می کنند (دوز دوم را می توان سه ماه بعد از دوز اول دریافت کرد).
کودکان و بالغینی که آبله مرغان نگرفته اند.
افرادی که در کنار فردی که آبله مرغان دارد، زندگی می کنند.


واکسن آبله مرغان برای چه افرادی توصیه نمی شود؟

- زنان باردار. خانم ها می توانند تا یک ماه قبل از باداری این واکسن را تزریق کنند و بعد از آن دیگر مجاز نیستند.
- افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
- افراد دچار تنگی نفس و آسم
- افرادی که دارای بیماری های مزمن و طولانی می باشند، مانند، بیماران دچار سرطان خون.
- افرادی که به آنتی بیوتیک نئومایسین آلرژی دارند، زیرا واکسن آبله مرغان دارای مقدار کمی نئومایسین می باشد.
- افرادی که به تازگی خون، پلاسما و یا ایمنوگلوبولین دریافت کرده اند. باید این اشخاص مدت 3 تا 11 ماه صبر کنند و بعد واکسن آبله مرغان را بزنند.


جلوگیری از آبله مرغان

با تزریق واکسن آبله مرغان، می توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. پزشکان دو دوز از این واکسن را برای کودکان یک سال و بالاتر توصیه می کنند.
هیچ گاه کودک خود را نزدیک فردی که آبله مرغان دارد، قرار ندهید. افراد بسیاری تصور می کنند که اگر کودک آبله مرغان بگیرد، در بزرگسالی ایمن خواهد بود، اما این مسئله می تواند کودک را با مشکلات شدیدی روبرو کند.
بهتر است افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، داروهای ضد ویروس دریافت کنند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
التهاب ملتحمه ( قرمزی چشم )

قرمزی چشم یا التهاب ملتحمه، التهاب و عفونت پرده شفافی است که زیر پلک ها و قسمتهایی از کره چشم را پوشانیده است. علل قرمزی چشم معمولاً عفونتهای ویروسی یا باکتریایی است و یا می تواند حساسیتی بوده و در نوزادن می تواند ثانویه به عدم ایجاد سوراخ مجاری اشکی بطور کامل باشد.
این بیماری ممکن است منجر به بروز احساس وجود خارجی در یک یا هر دو چشم شده ، به گونه ای که خود فرد احساس می کند قادر به بیرون آوردن جسم خارجی نیست، زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد. سفیدی چشم نیز به نظر قرمز آمده و فرد منظره ای را می بیند که قبلاً در چشم وجود نداشته است.
وجود التهاب سبب می شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می شود که سفیدی چشم به نظر قرمز رسد. قرمزی چشم اصطلاحی است که معمولاً برای بیان وجود التهاب ملتحمه به کار می رود.
بنظر می رسد که بروز التهاب علاوه بر ایجاد قرمزی برروی بینایی نیز گاهی تأثیر می گذارد. اگر فردی دچار قرمزی چشم شد با انجام اقدامات خاصی می تواند شکایات خود را برطرف نماید. ولی از آنجایی که قرمزی چشم می تواند مسری باشد، لذا باید هرچه سریعتر تحت درمان قرار گیرد. این درمان سریع بخصوص در سنین قبل از مدرسه که کودک می تواند به التهاب ملتحمه باکتریایی یا ویروسی مبتلا شود بسیار مهم است.


علائم و نشانه ها

شایعترین علائم و نشانه های قرمزی چشم شامل خارش و یا قرمزی در یک یا هر دو چشم ، تاری دید و حساسیت به نور، وجود انواع ترشحات در یک یا هر دو چشم است که در طی شب منجر به تشکیل دلمه در چشم ها می شود و نهایتاً فرسودگی چشم خواهد بود.


علل

باکتریها، ویروسها و حساسیت می توانند منجر به بروز قرمزی چشم شوند اما شایعترین علت ویروسها می باشند. گاهی اوقات نوزادان ثانویه به عدم باز شدن کامل مجرای اشکی نیز
می توانند مبتلا به قرمزی چشم شوند.در ورم ملتحمه باکتریایی یا ویروسی، معمولاً یک یا هر دو چشم مبتلا می شوند این دو فرم باکتریایی و ویروسی می توانند با سرماخوردگی ارتباط داشته باشند، و هر دو فرم بسیار مسری هستند. این فرمها معمولاً در اطفال شایعتر بوده، اما بالغین نیز به همان نسبت می توانند مبتلا شوند.
در ورم ملتحمه حساسیتی معمولاً هر دو چشم مبتلا می شوند و معمولاً ثانویه به مواد حساسیت زا نظیر گرده گلها ایجاد می شود. در پاسخ به مواد حساسیت زا بدن شروع به ساختن موادی میکند که ایمنوگلوبولین E نام دارند . این مواد سبب تحریک سلولهای انتهایی شده و منجر به ترشح مواد دیگری گشته که آنجا موجب بروز به التهاب میشوند . از جمله این مواد هیستامین است. که آزاد شدن هیستامین در بدن میتواند منجر به بروز علائم حساسیت، نظیر قرمزی چشم ها شود. فرد مبتلا به قرمزی چشم حساسیتی ممکن دچار خارش شدید چشم ها شـود و علائم دیگری نظیر خارش بدن ، عطسه و ترشحات آبکی از بینی پیدا کند، بعلاوه ممکن است پلکها تا حدی دچار تورم شوند .


فاکتورهای خطر :

عوامل خطر که شاخص ابتلا را افزایش میدهند شامل تماس با مواد حساسیت زا و به همان میزان تماس با فردی که مبتلا به ورم ملتحمه باکتریائی یا ویروسی شده است میباشد . فرمهای ویروسی و باکتریایی معمولاً بسیار مسری بوده و فرد مبتلا میتواند تا 7 الی 14 روز بعد از شروع علائم سبب سرایت بیماری به دیگران شود .


چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود ؟

قرمزی چشم یک حساسیت تحریک کننده بوده اما در اکثر مواقع برای بینایی بی ضرر است و به ندرت نیاز به درمان فوری و شدید پیدا می کند. ولی از آنجایی که این بیماری می تواند تا 2 هفته بعد از شروع علائم مسری باشد لذا تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم می باشد. کودکان مبتلا به ورم ملتحمه باکتریایی باید تا شروع درمان از سایر کودکان دور نگه داشته شوند. اما فرم ویروسی تنها تا چند روز مسری هستند. اگر مشکلی در ارتباط با زمان بازگشت کودک خود به مدرسه دارید حتماً با پزشک در میان گذارید. گاهی اوقات ورم ملتحمه سبب بروز عوارضی در قرنیه می شود که همین امر نیاز به درمان به موقع را مسجل می سازد.


غربالگری و تشخیص

برای تشخیص عامل بیماری ممکن است پزشک از ترشحات نمونه ای تهیه کرده و به آزمایشگاه بفرست تا بدین ترتیب عامل بیماری مشخص شده و درمان بهتری صورت گیرد. اگر بیمار کودکی باشد که مرتباً دچار قرمزی چشم می شود. باید از نظر وجود انسداد در مجاری اشکی توسط پزشک مورد معاینه و ارزیابی قرار گیرد.


درمان

اگر عفونت باکتریایی وجود داشته باشد نیاز به استفاده از قطره های آنتی بیوتیکی بوده تا حد ممکن عفونت هر چه سریعتر درمان یابد. به منظور پیشگیری از عود عفونت باید دوره درمان بطور کامل طی شود. معمولاً عفونتهای ویروسی نیز به خودی خود در طی یک هفته درمان می شوند. اگر فرم حساسیتی وجود داشته باشد، ممکن است از انواع قطره های چشمی جهت درمان استفاده شود که شامل آنتی هیستامین ها، ضد اختقانها، کورتونها و قطره های ضدالتهابی می باشند.


پیشگیری

داشتن یک وضعیت بهداشتی خوب بهترین راه کنترل قرمزی چشم است . زمانی که عفونت تشخیص داده شد باید اقدامات ذیل انجام شود. هرگز با دست خود چشمهایتان را نمالید. هر زمان که ممکن است و بصورت مکرر دستهای خود را بشویید. هر روز حوله ها و لباسهای خود را بشویید و اجازه ندهید کسی دیگری از آنها استفاده کند. وسایل آرایشی چشم های خود را دور اندازید و به کسی دیگر اجازه ندهید که از آنها استفاده کند و هرگز به دیگران اجازه ندهید که از وسایلی که با چشم های شما تماس داشته اند، استفاده کنند. به توصیه های پزشک خود در ارتباط با نحوه محافظت از لنزهای تماسی چشم خود عمل نمایید.
اگر کودکتان مبتلا به قرمزی چشم بوده و یا قرمزی چشم در مدرسه آنها شیوع پیدا کرده است از تماس آنها با سایرین ممانعت کنید. بسیاری از مدارس کودکان مبتلا را به خانه می فرستند.
نوزادان بسیار مستعد ابتلا به عفونتهای چشمی باکتریایی موجود در کانال زایمان هستند. این باکتریها در مادر هیچگونه علامتی ایجاد نمی کنند. گاهی اوقات این باکتریها در نوزادان منجر به بروز عفونتهای چشمی بسیار شدیدی می شوند که نیاز به درمان فوری دارند. وجود همین اختلال سبب شده است که بلافاصله بعد از تولد از قطره های آنتی بیوتیکی چشمی نظیر اریترومایسین استفاده شود.


مراقبت از خود

فرد می تواند با استفاده از کمپرسهای گرم برروی چشم مبتلا از شدت علائم آن بکاهد. بدین منظور از یک پارچه تمیز استفاده نموده و آنرا بعد از قرار دادن در آب ولرم و فشردن آن ، آنرا به آرامی بر روی چشم های خود قرار دهید.
در موارد حساسیتی از مالیدن چشم هایتان خودداری ممانعت کنید، چرا که سبب رها شدن بیشتر هیستامین خواهد شد،در عوض می توان از کمپرس سرد برای تسکین علائم استفاده نمود. در این موارد از قطره های چشمی آنتی هیستامین و منقبض کننده های عروقی استفاده نمائید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
دانستنی هایی درباره پوکي استخوان

استئوپروز يا پوکي استخوان يک بيماري پرهزينه بوده که ممکن است لطمات جبران ناپذيري به نيروي کار و سطح رفاه عمومي وارد کند و با توجه به مسن شدن جمعيت کشور اين بيماري در سال هاي آينده شيوع زيادي خواهد داشت که با اجراي برنامه هاي پيشگيرانه مي توان از بروز آن جلوگيري کرد.
استخوان به عنوان يک بافت زنده از دو لايه خارجي ضخميم و لايه داخلي شبكه ‏هايي محكم و سفت شبيه لانه زنبور تشکيل شده است وقتي سوراخ‏هاي ما بين شبكه‏ ها (لايه داخلي) به علت تخريب بافت بزرگ شوند به آن پوكي استخوان مي‏گويند. در اثر چنين تغييري استخوان ضعيف شده و با كوچكترين ضربه دچار شكستگي مي‏شود. از دست‏ دادن استخوان‏ها به طور خاموش و بي‏سر و صدا اتفاق مي‏افتد و اغلب هيچ علامتي تا زمان رخ دادن شكستگي وجود ندارد.
بيماري استئوپروز ( پوكي استخوان ) را همراه سكته قلبي، سكته مغزي و سرطان ، چهار دشمن اصلي انسان در عصر حاضر است چرا که بعد از 35 سالگي فرايند پوکي استخوان شروع مي شود به نحوي که از سن 65 سالگي از هر 3 زن ، يك نفر دچار شكستگي مهره و پس از 70 سالگي از هر 5 زن يكي دچار شكستگي استخوان لگن بدنبال پوكي استخوان مي شود.
ستون فقرات، ران، لگن، مچ دست و قسمت فوقاني بازو از مهترين اندام هاي بدن هستند که دچار شکستگي مي شوند.
عوامل مستعدكننده پوكي استخوان به دسته قابل كنترل و غيرقابل كنترل تقسيم مي شود كه گروه قابل كنترل شامل ورزش نكردن، كمبود كلسيم و ويتامين D، سيگار كشيدن و رژيم غذايي نا مناسب است که که با اصلاح اين موارد از ابتلا به اين بيماري جلوگيري کرد.
اما عوامل غيرقابل كنترل در پوكي استخوان که در قالب سن، جنس، يائسگي، سابقه فاميلي، نژاد، وزن و اندازه استخوانها، بيماري هاي مزمن و داروها دسته بندي مي شود که از حيطه افراد خارج است.
قطعي‏ ترين روش " اندازه‏ گيري تراكم استخوان" مي‏باشد كه بدون درد است و با استفاده از دستگاه مخصوص ميزان تراكم در استخوان ران و ستون مهره‏ها اندازه‏گيري مي‏شود که با تشخيص اوليه پوكي استخوان مي‏توان آن را متوقف يا از پيشرفت آن جلوگيري كرد.
براي افرادي كه مبتلا به پوكي استخوان هستند، هر نوع ورزشي مناسب نيست. بايد بدانند شروع به ورزش و افزايش فعاليت‏هاي فيزيكي در هر سني امكان‏پذير است تداوم ورزش و فعاليت‏هاي فيزيكي باعث اثرات مثبت بر روي عضلات و استخوان‏ها مي‏شود ورزش‏هايي مانند جست و خيز و پريدن و برخي حركات يوگا براي افراد پير مناسب نيستند زيرا ممكن است با ايجاد فشار بر روي استخوان ها سبب ايجاد شكستگي شوند.
ابتلا به کمردردهاي حاد و در نهايت مزمن، شكستگي انتهاي استخوان ساعد و سر استخوان ران و افتادن دندانها از شايع ترين علائم بروز پوکي استخوان است.
کنترل وزن و پيشگيري از چاقي، دريافت كلسيم كافي ( حداقل 1200 تا 1000 ميلي گرم در روز ) و ويتامين دي (800 تا 400 واحد در روز )، پرهيز از مصرف الكل و سيگار ، غذاهاي پرنمك و رژيم پر پروتئين، جايگزين كردن نوشابه هاي طبيعي ( آبميوه ، دوغ، انواع شربت ها ) به جاي نوشابه هاي كافئين دار ( انواع كولا و قهوه )، مصرف روغن هاي غير اشباع مثل آفتاب گردان ، ذرت ، زيتون، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد به مدت 30 تا 15 دقيقه ( نور خورشيد از پشت شيشه و لباس بي تاثير است) انجام فعاليت بدني منظم در پيشگيري از ابتلا به پوکي استخوان توصيه مي شود.
هم چنين پزشکان دريافت كلسيم بيش از نياز عادي در موارد حاملگي و شير دهي و احتراز از بارداري مكرر و با فاصله كم را ضروري مي دانند.
زمين خوردن در افراد مسن شايع و از عوارض آن زخمي شدن، شكستگي و بستري شدن در بيمارستان است كه بدنبال آن شخص بطور موقت در انجام كارهاي شخصي خود ناتوان و از اجتماع منزوي مي‏گردد و دچار ناراحتي‏هاي روحي و رواني مانند افسردگي مي‏شود.
كف حمام بايد پوششي داشته باشد كه مانع از ليز خوردن بشود. دستگيره‏هايي در حمام نصب شود كه بتوان هنگام از دست دادن تعادل از آنها استفاده نمود. استفاده ازصندلي يا چهارپايه در حمام در جلوگيري از افتادن توصيه مي شود.
در آشپزخانه نيز بايد وسايل حفظ تعادل در دسترس باشد. پله‏ ها مجهز به نرده باشد تا هنگام بالا و پايين آمدن بتوان به عنوان تكيه گاه از آنها استفاده كرد.
حركات ورزشي در آب، تحريكات الكتريكي پوست كه باعث تحريك عصب مي‏شود، همچنين داروها نيز در كاهش درد هنگام شكستگي استخوان اثر بخش هستند.
داروهايي مانند (بيسفوسفونات‏ها) باعث افزايش تراكم استخوان شده، سرعت و پيشرفت نازك شدن استخوان‏ها را به تعويق مي‏اندازد در نتيجه شانس شكستگي را کاهش مي دهند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
بیماری بواسیر چیست ودرمان آن چگونه است؟

بیماری هموروئید یا بواسیر چیست و درمان آن چگونه است ؟

شرح بیماری :

بواسیر عبارت‌ است‌ از سیاهرگ‌های‌ گشادشده‌ ( واریسی‌) در راست‌ روده‌ یا مقعد. بواسیر ممکن‌ در مجرای‌ مقعدی‌ (بواسیر داخلی‌) یا در مدخل‌ مقعد (بواسیر خارجی‌) واقع‌ شده‌ باشد. بواسیر ممکن‌ است‌ سال‌ها وجود داشته‌ باشد اما تنها با وقوع‌ خونریزی‌ بدان‌ پی‌برده‌ شود.


علایم‌ شایع‌ :

خونریزی‌. امکان‌ دارد خون‌ قرمز روش‌ به‌ صورت‌ رگه‌هایی‌ در اجابت‌ مزاج‌ دیده‌ شود یا به‌ دنبال‌ اجابت‌ مزاج‌، خون‌ به‌ مقدار کم‌ و به‌ مدت‌کوتاهی‌ چکه‌ کند.
درد، خارش‌ یا ترشح‌ مخاطی‌ پس‌ از اجابت‌ مزاج‌
وجود یک‌ برجستگی‌ در مقعد
احساس‌ این‌ که‌ پس‌ از اجابت‌ مزاج‌، راست‌ روده‌ به‌طور کامل‌ تخلیه‌ نشده‌ باشد (این‌ حالت‌ تنها در مورد بواسیر بزرگ‌ دیده‌ می‌شود).
التهاب‌ و تورم‌


علل‌ :

وارد آمدن‌ فشار مکرر به‌ سیاهرگ‌های‌ مقعد یا راست‌ روده‌
عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
رژیم‌ غذایی‌ بدون‌ فیبر
نشستن‌ یا ایستادن‌ به‌ مدت‌طولانی‌
چاقی‌
یبوست‌
کم‌شدن‌ تون‌ عضلانی‌ در سنین‌ بالا
جراحی‌ راست‌ روده‌ یا پارگی‌ مجرای‌ تناسلی‌ به‌ هنگام‌ زایمان‌ و دوختن‌ آن‌
بیماری‌ کبدی‌
سرطان‌ روده‌ بزرگ‌
لواط‌
بالا بردن‌ فشار خون‌ در سیستم‌ سیاهرگی‌ دستگاه‌ گوارش‌


پیشگیری‌ :

برای‌ اجابت‌ مزاج‌ عجله‌ نکنید و در عین‌ حال‌ از زور زدن‌ و نشستن‌ طولانی‌مدت‌ در توآلت‌ خودداری‌ کنید.
اگر اضافه‌ وزن‌ دارید، وزن‌ خود را کاهش‌ دهید.
مقدار فیبر غذایی‌ را در رژیم‌ خود افزایش‌ دهید.
روزانه‌ ۱۰-۸ لیوان‌ آب‌ بنوشید.
به‌طور منظم‌ ورزش‌ کنید.


عواقب‌ مورد انتظار :

بواسیر معمولاً با مراقبت‌ مناسب‌ خوب‌ می‌شود، اما علایم‌ ممکن‌ است‌ افت‌ و خیر داشته‌ باشند (یعنی‌ بواسیر ممکن‌ است‌ پس‌ از یک‌ دوره‌ یبوست‌ دوباره‌ ظاهر شود). در مواردی‌ که‌ به‌ درمان‌ محافظه‌کارانه‌ خوب‌ پاسخ‌ نمی‌دهند شاید جراحی‌ مورد نیاز باشد.
عوارض‌ احتمالی‌
کم‌خونی‌ فقر آهن‌ اگر خونریزی‌ قابل‌ توجه‌ باشد.
درد شدید در اثر وجود لخته‌ خون‌ در بواسیر
عفونت‌ یا زخم‌ شدن‌ بواسیر


اصول‌ کلی‌ :

برای‌ تشخیص‌ قطعی‌ ممکن‌ است‌ یکی‌ از روش‌های‌ زیر انجام‌ شوند: آنوسکپی‌ (دیدن‌ مقعد با کمک‌ یک‌ لوله‌ کوتاه‌ به‌ نام‌ آنوسکپ‌، وسیله‌ای‌ لنزدار و دارای‌ یک‌ منبع‌ نورانی‌ در سر آن‌ است‌)، یا پروکتوسکپی‌ (دیدن‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ پایینی‌ روده‌ بزرگ‌ یا وسیله‌ای‌ به‌ نام‌ پروکتوسکپ‌، که‌ وسیله‌ای‌ اپتیک‌ و دارای‌ یک‌ منبع‌ نورانی‌ در سر آن‌ است‌).
درمان‌ با هدف‌ تخفیف‌ علایم‌ صورت‌ می‌گیرد.
هیچ‌گاه‌ برای‌ اجابت‌ مزاج‌ زور نزنید.
پس‌ از اجابت‌ مزاج‌، ناحیه‌ را با ملایمت‌ پاک‌ کنید.
برای‌ تخفیف‌ درد، روزانه‌ چندین‌ بار هر بار به‌ مدت‌ ۲۰-۱۰ دقیقه‌ در آب‌ گرم‌ بنشینید.
برای‌ تخفیف‌ درد و تورم‌ ناشی‌ از وجود لخته‌ در بواسیر یا بیرون‌ زدگی‌ بواسیر، یک‌ روز در رختخواب‌ استراحت‌ کنید و روی‌ ناحیه‌ کیسه‌ یخ‌ بگذارید.
در مواردی‌ که‌ مقاوم‌ به‌ درمان‌ هستند، امکان‌ دارد نیاز به‌ جراحی‌ وجود داشته‌ باشد. روش‌های‌ مختلفی‌ وجود دارند:
بستن‌ یک‌ باند لاستیکی‌ در قاعده‌ بواسیر؛
اسکلروتراپی‌ (تزریق‌ مواد شیمیایی‌ برای‌ بسته‌ شدن‌ سیاهرگ‌ها و تشکیل‌ بافت‌ جوشگاهی‌)؛
جراحی‌ با سرما (یخ‌ زدن‌ بواسیر با نیتروژن‌ مایع‌)؛
انعقاد بواسیر (با اشعه‌ مادون‌ قرمز یا لیزر)؛
در آوردن‌ بواسیر


داروها :

برای‌ درد خفیف‌، خارش‌، یا کاهش‌ تورم‌، می‌توان‌ از داروهایی‌ که‌ اختصاصاً برای‌ تخفیف‌ علایم‌ بواسیر ساخته‌ شده‌اند استفاده‌ کرد. اگر علایم‌ بواسیر به‌ هنگام‌ حاملگی‌ رخ‌ دهند، از پزشک‌ خود در مورد داروهای‌ مناسب‌ که‌ در حاملگی‌ مشکلی‌ ایجاد نکند سؤوال‌ کنید.
اگر نیاز به‌ استفاده‌ از مسهل‌ باشد، از نرم‌کننده‌های‌ اجابت‌ مزاج‌ استفاده‌ کنید.


فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری :

محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد. کار روده‌ با آمادگی‌ جسمانی‌ مناسب‌ بهبود می‌یابد.


رژیم‌ غذایی‌ :

برای‌ پیشگیری‌ از یبوست‌، یک‌ رژیم‌ متعادل‌ حاوی‌ مواد غذایی‌ دارای‌ فیبر زیاد، مثل‌ میوه‌های‌ تازه‌، کلوچه‌، حبوبات‌، سبزیجات‌ و غلات‌ سبوس‌دار داشته‌ باشید.
روزانه‌ ۱۰-۸ لیوان‌ مایعات‌ بنوشید.
اگر اضافه‌ وزن‌ دارید، وزن‌ خود را کم‌ کنید.


درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر در همان‌ جایی‌ که‌ بواسیر بوده‌ است‌ یک‌ برجستگی‌ سفت‌ تشکیل‌ شود.
اگر بواسیر باعث‌ درد شدید می‌شود که‌ با درمان‌های‌ ذکر شده‌ در بالا تخفیف‌ نیابد.
اگر خونریزی‌ زیاد باشد (بیش‌ از مقداری‌ که‌ در قسمت‌ علایم‌ ذکر شد). البته‌ باید به‌ یادداشت‌ که‌ خونریزی‌ ممکن‌ است‌ یکی‌ از علایم‌ اولیه‌ سرطان‌ باشد.


شیوه های جدید معالجه هموروئید (بواسیر) :

هموروئید یا بواسیر بیماری بسیار شایعی است که افراد را در سنین مختلف چه جوان و چه پیر مبتلا می کند اما بسیاری افراد به علت شرم از بیان آن و مراجعه به پزشک خودداری می کنند.
مقاله زیر به شیوه هاى جدید درمان این بیمارى مى پردازد.شما ممکن است با اسم هموروئید آشنا نباشید ولى حتماً کلمه بواسیر را شنیده اید. بایستى متذکر شد که هموروئید همان بواسیر است و یکى از بیمارى هاى شایع جراحى است و حدود ۷۵ درصد افراد به ویژه افراد بالاى ۳۰ سال در طول زندگى خود به این بیمارى مبتلا مى شوند.


· هموروئید چیست ؟

هموروئیدها بالشتک هاى عروقى طبیعى هستند که در ناحیه کانال مقعدى در قسمت ۴ سانتى مترى انتهاى روده بزرگ (راست روده) قرار دارند و در دو قسمت داخل و خارج کانال مقعد قرار دارند که به آن هموروئیدهاى داخلى و خارجى مى گویند.
هموروئیدها ارگان هاى طبیعى این ناحیه هستند که در اثر زور زدن به دنبال یبوست مزاج و یا اسهال مى توانند پرخون و متورم شده و در صورت تکرار یبوست و زور زدن موقع اجابت مزاج این بالشتک هاى عروقى متورم و دچار پارگى و زخمى شده و به صورت خونریزى و بیرون زدگى و گاهاً درد به هنگام اجابت مزاج خود را نشان دهند.


· انواع هموروئید:

هموروئیدهاى داخلى از نظر شدت علائم به چهار درجه تقسیم مى شوند.

درجه اول: خونریزى بدون بیرون زدگى
درجه دوم: خونریزى همراه بیرون زدگى که خودبه خود جا مى رود
درجه سوم: خونریزى به همراه بیرون زدگى که با دست جا مى رود
درجه چهارم: خونریزى به همراه بیرون زدگى که با دست جا نمى رود

هموروئیدهاى خارجى معمولاً به صورت یک برجستگى خارجى در بیرون ناحیه مقعد قرار داشته و اکثراً با درد و تورم همراه است.


· چه عواملى باعث ایجاد هموروئید مى شود؟

علت واقعى هموروئید مشخص نیست. ولیکن عوامل مهم و موثر در بروز آن عبارتند از:

۱- یبوست مزمن
۲- اسهال مزمن
۳- زور زدن موقع اجابت مزاج
۴- نشستن طولانى مدت در توالت
۵- افزایش سن
۶- عوامل ارثى
۷- حاملگى
۸- تحرک کم
۹- مصرف غذاهاى کم فیبر، عدم استفاده از میوه جات و سبزیجات، مصرف الکل و...


· علایم و نشانه هاى هموروئید چیست؟

خونریزى: اولین و شایع ترین علامت خونریزى است. خونریزى هنگام اجابت مزاج است که پس از دفع مدفوع سفت ایجاد مى شود و به صورت خون روشن و تازه روى کاسه توالت مى چکد. وضعیت آن طورى است که اکثراً پس از مدفوع است و به عبارتى از مدفوع جدا است.
افراد بایستى متوجه باشند که اگر خون مخلوط با مدفوع باشد بایستى به سایر عوامل مثل سرطان ها، پولیپ ها و کولیت ها مشکوک شده و حتماً بررسى کامل کولون توسط جراح متخصص کولورکتال انجام شود.
خروج توده (بیرون زدگى): دومین علامت بیرون زدگى است که گاهاً بالشتک هاى هموروئیدى از مقعد خارج شده که خود به خود جا رفته و یا براى جااندازى نیاز به دستکارى دارند و گاهى آنقدر وسیع هستند که قابل جااندازى نیستند و بایستى سریع تر به جراح مراجعه شود.

درد: سومین علامت درد است که در هموروئیدهاى درجه سوم، چهارم عارضه دار شده و یا هموروئیدهاى خارجى و مخلوط بروز مى کند.


· درمان هموروئید چگونه است ؟

اصولاً براى برطرف کردن علایم هموروئید با توجه به نوع و تشخیص پزشک متخصص در این رشته چندین روش درمانى وجود دارد.

۱- درمان طبى: که معمولاً براى هموروئیدهاى خفیف درجه اول و یا دوم توصیه مى شود که عبارت است از کنترل یبوست به وسیله مصرف رژیم غذایى پر فیبر مثل میوه جات و سبزیجات، کاهو، آلو، انجیر، نان سبوس دار، اصلاح عادت اجابت مزاج، استفاده از پمادهاى ضد هموروئید و استفاده از ملین ها و لگن آب گرم.

۲- درمان هاى سرپایى : امروزه پزشکان و بیماران درجستجوى راه هاى ساده، موثر و بدون عارضه و یا با کمترین عارضه هستند. از آنجا که روش هاى جراحى معمول با بسترى شدن بیمار، نیاز به بیهوشى، درد پس از عمل، احتمال خونریزى، ترشح، عفونت و از کارافتادگى همراه بوده و نیاز به مراقبت هاى طولانى مدت دارند، لذا تلاش هاى زیادى براى مهار بیمارى هموروئید به روش هاى متعدد سرپایى از قبیل کوتر کردن، منجمد کردن، رابر بند لیگاتور و سایر روش ها بوده است. ولیکن هیچکدام درمان قطعى براى تمام هموروئیدها نبوده و اکثر این روش ها محدودیت هایى دارند. از جمله شایع ترین این روش ها تا کنون روش بستن هموروئید با حلقه لاستیکى است.


· بستن با حلقه لاستیکى ( رابر بند):

یکى از روش هاى جدید و شایعى که طرفداران زیادى دارد بستن هموروئید با حلقه لاستیکى (رابر بند) است. این روش در مورد هموروئیدهاى درجه دوم و سوم مناسب بوده و به صورت سرپایى بدون استفاده از بى حسى و بیهوشى در مطب قابل انجام است. محدودیت هاى آن در مورد هموروئیدهاى خارجى و یا مخلوط است.
در این روش با کمک یک وسیله یک بارمصرف حلقه لاستیکى را روى قاعده هموروئید قرار داده تا به تدریج هموروئید سیاه شده و بیفتد. این روش در ایران و در بسیارى از مطب ها و درمانگاه هاى تخصصى کولورکتال انجام مى شود. مزیت این روش به سایر روش ها هزینه کم و نداشتن خطر ابتلا به بیمارى هاى عفونى است.


· روش بستن شریان هموروئید با استفاده از داپلر (DG-HAL ) :

در این روش نوین درمان، با پاکه (بالشتک) هموروئید برخورد غیرمستقیم مى شود. یعنى عروق اصلى تغذیه کننده هموروئید مسدود مى شود که نهایتاً منجر به کاهش و یا قطع جریان خون به بالشتک هموروئیدى شده و تورم آن از بین رفته، هموروئید چروکیده شده و در نتیجه علائم نیز از بین مى رود.
طبق گزارشات متعدد این روش بر انواع هموروئیدها نتایج خوبى داشته است.
این روش براى اولین بار در سال ۱۹۹۵ ابداع و از آن زمان در مراکز معتبر متعدد جهان به طور موفقیت آمیزى به کار رفته و امروزه استفاده از این روش تحول اساسى در درمان آسان و بدون عارضه و بدون بیهوشى هموروئید به وجود آورده و مورد استقبال جراحان قرار گرفته است. از مزایاى آن به کوتاه بودن زمان عمل، عدم نیاز به بیهوشى کامل در حین عمل، نداشتن درد و خونریزى و درصد موفقیت بالا مى توان اشاره کرد. خوشبختانه این روش در ایران نیز قابل انجام است.


· درمان به روش لیزر :

یکى دیگر از روش هاى جدید براى معالجه هموروئید استفاده از لیزر است که در نهایت برش و برداشتن بافت هموروئیدى است که با امواج لیزر صورت مى گیرد که روشى گران است و مزیت چندانى نسبت به جراحى ندارد. به طور کلى امروزه گرایش به اعمال جراحى سرپایى بخصوص رابربندینگ و روش DG - HAL رو به افزایش است و استقبال جراحان از این روش رو به فزونى است، که هر دو روش مذکور در سال هاى اخیر در ایران معرفى گشته و در حال حاضر انجام مى گردد.
هیچ کس، به غیر از یک متخصص روده و مقعد، دوست ندارد در مورد بواسیر صحبت کند. اطلاعات کمی در مورد این بیماری در میان عموم وجود دارد، و از طریق رسانه های گروهی نیز اطلاعات کمی ارائه می شود، از اینرو افراد معمولاً تصور می کنند که این بیماری جزء بیماری های نادر است. درصورتی که برخلاف این تصور، افراد بسیار زیادی به آن مبتلا می شود. برطبق تحقیقاتی که در سال ۱۹۹۱ بر این بیماری انجام گرفت، مشخص شد که حدود ۱۰۰ میلیون امریکایی به آن مبتلا هستند.
مبتلایان بسیاری، احتمالاً از روی خجالت، به دنبال درمان آن برنمی آیند. برای این دسته از افراد، عمل دفع و نشستن بر سطوح سفت و سخت، بسیار دردناک و عذاب آور خواهد بود.
اما برای مبتلایان و همچنین آن دسته از افراد که به این بیماری مبتلا نیستند خبر خوبی داریم: راه های بسیاری برای پیشگیری و درمان این بیماری وجود دارد.


انواع مختلف بواسیر :

همه ی ما در قسمت مقعد، رگ های بواسیری داریم. اگر این رگ ها تحریک شوند، ممکن است ملتهب شده، ورم کرده یا حتی خونریزی کنند. این وضعیت معمولاً بواسیر نامیده می شود. بواسیر دو نوع دارد: بواسیر خارجی و بواسیر داخلی.


بواسیر خارجی :

بواسیر خارجی برآمدگی نرمی در اطراف دهانه ی مقعد است. گاهی اوقات ممکن است حالتی به نام بواسیر ترومبوز رخ دهد. در این وضعیت، یک لخته ی خونی ایجاد شده و آن برآمدگی سفت می شود. از آنجا که بافت های اطراف مقعد پوشیده از پایانه های عصبی است، بواسیر خارجی معمولاً بسیار دردناک است.


بواسیر داخلی :

از آنجا که پایانه های عصبی حساس در مقابل درد زیادی در داخل کانال مقعد وجود ندارد، این نوع بواسیر خیلی دردناک نیست. اما ممکن است که حین عمل دفع، این بواسیرها خونریزی کنند. گاهاً ممکن است این نوع بواسیر تا اندازه ای ملتهب شود که به خارج دهانه ی مقعد کشیده شود. این وضعیت سقوط و پایین آمدن بواسیر نامیده می شود.


به طور کلی، شدت بواسیر داخلی چهار درجه یا مرحله دارد:

در مرحله ی اول، بواسیرهای کوچکی در لایه ی داخلی دهانه ی مقعد ایجاد می شوند. در اکثر این افراد، این مرحله مورد توجه قرار نمی گیرد، مگر اینکه کشیده شدن مدفوع سخت بر روی سطح مقعد ایجاد کمی خونریزی کند.
دردرجه ی دوم، قسمت کوچکی از بواسیر در حین عمل دفع از دهانه ی مقعد بیرون می آید. اما بافت پیوندی کانال مقعد هنوز آنقدر سخت و محکم هست تا این بواسیرها را دوباره به داخل مقعد برگرداند.
در مرحله سوم، بواسیرهای دردناک در حالت پایین افتادگی و بیرون از مقعد باقی می مانند. اما می توان با دقت زیاد آنها را با دست به داخل دهانه ی مقعد بازگرداند.
شدیدترین و جدی ترین مرحله از این بیماری زمانی است که میزان زیادی از این بواسیرها در یک زمان از دهانه ی مقعد بیرون می آیند. این موقعیت دردناک و خطرناک نیاز به جراحی فوری دارد.


علائم :

افرادی که به این بیماری مبتلا گشته اند، معمولاً حین عمل دفع دچار خونریزی، خارش، درد و ناراحتی در ناحیه مقعد می شوند. در موارد شدید، بواسیرهای داخلی ممکن است از دهانه ی مقعد بیرون بیایند، و بواسیرهای خارجی لخته های خونی ایجاد خواهند کرد.


آیا شما نیز در خطر ابتلا هستید؟

همه می توانند به بواسیر مبتلا شوند. در واقع بیش از نیمی از افراد پس از ۵۰ سالگی گرفتار این بیماری می شوند.
در اکثر موارد این بیماری از فشار و درد در هنگان انجام عمل دفع ایجاد می شود. از عوامل دیگر این بیماری می توان به وراثت، بالا رفتن سن، یبوست، اسهال، و عمل جنسی اشاره کرد.
وقتی کسی یکبار به این بیماری مبتلا شود، احتمال تکرار مداوم آن بسیار زیاد است. این به این دلیل است که تورم باعث ضعیف شدن دیواره های رگ ها می شود و در نتیجه آمادگی بیشتری برای تورم دوباره پیدا می کنند.


آیا راه هایی برای پیشگیری وجود دارد؟

اگر تابه حال آنقدر خوش شانس بوده اید که به این بیماری مبتلا نشوید، در اینجا راه هایی برای پیشگیری از آن آورده ایم. حتی اگر مبتلا به آن هستید، با این روش ها می توانید از ابتلا شدن دوباره در آینده جلوگیری کنید.

موادغذایی فیبردار بیشتر بخورید: خوردن بیشتر میوه جات، سبزیجات و حبوبات باعث می شود مدفوع بزرگتر شده و آسان تر دفع شود.

مایعات بیشتر بنوشید: خوردن مایعات زیاد، مدفوع را نرم تر می کند و فشار هنگام عمل دفع کمتر می شود.

عمل دفع را سرموقع انجام دهید: به تاخیر انداختن عمل دفع باعث خشک و سفت شدن مدفوع می گردد و دفع آن بسیار دشوار خواهد شد.

ورزش کنید: فعالیت بدنی باعث کاهش فشار وارد بر رگ ها شده و احتمال یبوست را نیز کاهش می دهد.

به مدت طولانی ننشینید و نایستید: نشستن و ایستادن به مدت طولانی بر رگ ها فشار وارد می آورد. اگر کارتان طوری است که باید برای مدتی طولانی بنشینید، حتماً هر از چند گاهی بلند شده و در اطراف چرخی بزنید.


خود درمانی برای تسکین موقت :

گرچه اکثر بواسیرها به خودی خود درمان می شوند، راه هایی هست که بتوانید این فرایند درمانی را سریعتر کرده و از میزان درد خود بکاهید.
حمام کنید: خوابیدن در وان آب گرم به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از تورم و درد می کاهد.
یخ بگذارید: با گذاشتن کمپرس یخ بر روی قسمت آسیب دیده می توانید از تورم آن بکاهید.
از کرم استفاده کنید: کرم های موجود در بازار که حاوی عصاره ی فندق، هیدروکورتیزون یا سایر عوامل ضد التهاب هستند، می توانند به کاهش تورم و درد کمک کنند.


درمان های پزشکی و جراحی :

این نوع درمان ها معمولاً برای موارد حاد از بواسیر توصیه می شوند و شامل انواع زیر هستند:
بستن رگ: یک بند لاستیکی به دور بواسیر بسته می شود تا ورود جریان خون به آن را متوقف کند. پس از چند روز، بواسیرها و بند لاستیکی خشک و چروک شده و می افتند، اما ممکن است هفته ها طول بکشد تا ناحیه ی آسیب دیده به طور کامل درمان شود. این مرحله معمولاً بسیار دردناک و همراه با خونریزی است.
تصلب درمانی: یک محلول شیمیایی به داخل رگ تزریق می شود تا بواسیرها را جمع کرده و کوچک کند.
انعقاد: از یک لیزر برای سوزاندن و جمع کردن بافت های بواسیری استفاده می شود.
بواسیر برداری: این روش معمولاً زمان سقوط و پایین افتادن بواسیرها استفاده میشود. این روش به صورت عمل جراحی انجام می شود که نیاز به بستری شدن دارد.


مکمل های گیاهی :

روش دیگر برای درمان بواسیر استفاده از ترکیبات گیاهی است. یک مکمل گیاهی به نام همارون برای درمان بواسیر بسیار مفید شناخته شده و هیچ عوارض جانبی نیز ندارد.
عنصر فعال اصلی در همارون، عصاره ی تصفیه شده ی سوفورا ژاپونیکا یا درخت پاگودای ژاپنی است، که باعث نرمال کردن خاصیت نفوذپذیری رگ ها و مویرگ ها شده، دیواره های رگی را مستحکم می کند و مودغذایی لازم برای سلامت رگ ها را فراهم می کند. همارون باعث تسکین درد، خارش، حساسیت و ناراحتی بواسیر می شود.
تحقیقات انجام شده بر روی عصاره های سوفورا نشان داده است که %۹۴ از افرادی که از این ترکیب گیاهی استفاده کرده اند، فارغ از هرگونه خونریزی، خارش، تورم و التهاب بوده اند
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
یبوست، چرا؟

یبوست، ناراحتی سیستم گوارشی است که با راه پیدا کردن سموم به جریان خون در سراسر بدن، ناراحتی های دیگری نیز به وجود می آورد. در این مطلب به علل، علایم و درمان خانگی آن اشاره شده است که امیدواریم مفید واقع شود.


▪ علل:

کم کاری غده تیروئید در بعضی افراد روند سوخت و ساز بدن از جمله روده را کاهش می دهد.
مصرف مسکن ها به ویژه داروهای مخدر و آسپرین. داروهای مخدر باعث کاهش فعالیت سیستم گوارشی می شود، بنابراین باعث یبوست می شود. افرادی که این گونه داروها را استفاده می کنند، بهتر است داروهای مسهل مصرف کنند.
در بعضی افراد مصرف شکلات کاکائویی یبوست ایجاد می کند.
اگر چه مصرف ویتامین باعث یبوست نمی شود، اما مصرف کلسیم و آهن در برخی موارد مشکل ساز است.
مصرف بیش از حد و مداوم مسهل باعث می شود بدن بدون کمک این مواد قادر به هضم و جذب مواد غذایی نباشد و باعث ایجاد یبوست شود.* مصرف بالای لبنیات مانند پنیر و مواد چرب و مصرف کم فیبر، روند هضم را کند می کند.
قرص های ضدافسردگی با بروز یبوست ارتباط دارد.
سندروم روده تحریک پذیر که با افسردگی ارتباط نزدیک دارد، نیز باعث یبوست می شود.
داروهای ضد اسید که برای رفع سوزش سردل مفید است، یبوست ایجاد می کند.
یبوست دربرخی موارد جزو عوارض جانبی داروهایی است که برای درمان فشارخون بالا مورد مصرف قرار می گیرد. داروهای ادرار آوری که با افزایش ادرار، فشار خون را کاهش می دهد، آب را از بدن دفع می کند. این در حالی است که دفع مدفوع در بدن نیاز به آب کافی دارد.
در دوران حاملگی، یبوست امری عادی است. کند بودن فعالیت عضلات معده و مصرف مسکن یا بی حسی هنگام زایمان نیز در بروز یبوست نقش دارد.
در برخی موارد بیماری دیابت با آسیب رساندن به اعصاب، بر فعالیت دستگاه گوارش فرد تأثیر می گذارد.*شیوه زندگی *کمبود مصرف آب


▪ علایم:

دفع مدفوع به طور نامنظم
افسردگی
بوی بد دهان
بی خوابی
جوش های پوستی
سوزش سردل
سختی به هنگام دفع مدفوع
ایجاد لایه ای سفید رنگ بر سطح زبان
سردرد
از دست دادن اشتها
سیاهی دور چشم
سرگیجه
آکنه
زخم دهان


▪ درمان خانگی:

مصرف روزی ۶ تا ۸ لیوان آب برای هضم غذا مفید است.
مصرف ۲قاشق غذاخوری ملاس نیشکر یا عسل خالی قبل از خواب یا همراه شیر، آب میوه یا آب آلو برای درمان یبوست موثر است.
مصرف روزانه نصف پیمانه آب برگ کلم برای درمان یبوست موثر است.
۱۲ عدد انگور بدون هسته را با شیر بجوشانید و مصرف کنید.
آبی را که یک شب کامل در ظرف مسی گذاشته اید، ناشتا بنوشید.
مخلوطی از نصف پیمانه آب پرتقال و نصف پیمانه روغن زیتون، یبوست را رفع می کند.
قبل از خواب، مقدار مساوی آب هویج و آب اسفناج را میل کنید.
آب داغ حاوی آب لیمو ترش و کمی نمک برای درمان یبوست موثر است.
ناشتا یک لیوان آب پرتقال بنوشید.
در یک لیوان آب ولرم، چند دانه رازیانه اضافه کنید و هر شب قبل از خواب میل کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
چرا عضلات می گیرند؟

شاید شما هم تا به حال با چنین مشکلی رو به‌رو شده اید که ناگهان عضله‌تان بگیرد و سفت و خشک شود. در حقیقت به انقباض ناگهانی و غیرارادی یک یا چند عضله، گرفتگی عضلانی می‌گویند. درد ناشی از گرفتگی عضلات یکی از دردهای شایع است که معمولا در نواحی کمر، پشت ساق پا، گردن و ستون فقرات ایجاد می‌شود. اگرچه این حالت معمولا خطری ندارد، اما می‌تواند به طور موقتی عضله را از حرکت باز دارد.


گرفتگی عضلات ساق پا

گرفتگی عضله از زمانی آغاز می‌شود که بدن شما برای مدتی طولانی در وضعیتی نامناسب قرار بگیرد، یا فعالیت‌های شدیدی را انجام بدهید بدون این که بدن‌تان آمادگی لازم را داشته باشد. به این ترتیب یکی از عضلات شما در نقاطی مثل گردن یا کمر دچار دردی شدید می‌شود که اصطلاحا می‌گویند گرفته است و این درد‌ آن قدر زیاد است که امکان تحرک را تا مدتی از شما می‌گیرد.
لذا استفاده بیش از حد از عضلات، فشار عضلانی یا قرارگیری بدن در وضعیتی خاص برای مدت زمان طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند.
کم آبی بدن نیز می تواند باعث گرفتگی عضلات شود. به همین دلیل ورزشکارانی که پس از ورزش و به خصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه می کنند.
یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات ، در طول شب رخ می دهد و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌کند.
البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند، اما در برخی موارد بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی به علت اختلالات الکترولیت، میوپاتی ، نوروپاتی، بیماری‌های غده تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی می‌تواند باشد.
همچنین در زنان باردار به خصوص در مراحل آخر بارداری، به علت اختلال یونی و کمبود کلسیم ممکن است در ران و ساق پا گرفتگی عضلات ایجاد شود.
به طور کلی، گرفتگی عضله از دیدگاه علمی وقتی رخ ‌می‌دهد که عضله‌ای دچار انقباض می‌شود، اما به شکل اولیه‌اش بر نمی‌گردد. این که چرا چنین اتفاقی می‌افتد به‌دلایلی مربوط است که در انقباض و انبساط عضلات بدن ما نقش دارند که از آن جمله می‌توان به مواد غذایی مختلف در خون اشاره کرد. رژیم غذایی هنگامی در گرفتگی عضلات نقش دارد که در آن مایعات و کلسیم کم مصرف می‌شود.
بهترین درمان برای رفع گرفتگی عضله ، کشش و ماساژ آرام آن است


چه طور آرام بگیریم؟

حتی اگر مردم دلیل گرفتگی عضلات را بدانند و به آنها اطمینان دهید که پس از مدتی کوتاه بهبود پیدا می‌کنید، اما درد ناشی از گرفتگی عضلات آنقدر شدید است که کلافه‌شان می‌کند و پی راه چاره برای رفعش می‌گردند.
چنانچه شما هم با چنین مشکلی رو به رو هستید، با انجام اقدامات زیر می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید:

- بهترین راه درمان این عارضه،کشش آرام و ممتد عضله است، به طوری که اگر عضلات پشت ساق پای شما گرفته است، بنشینید، پاها را دراز کنید و انگشتان پا را به سمت بالا بکشید.
- عضله آسیب‌دیده را به آرامی بمالید. بنابراین ماساژ مناسب و آهسته می‌تواند به شما کمک کند.
- از گرما یا سرما استفاده کنید، به عنوان مثال گذاشتن حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم یا گذاشتن بسته‌ای یخ روی عضله می‌تواند به آرام شدن آن کمک کند.


چه کنیم تا عضله مان نگیرد؟

* دقت کنید تا بدن تان با کم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید، به خصوص زمان‌هایی که مشغول فعالیت بدنی شدید هستید یا در هوای گرم قرار دارید و زیاد عرق می کنید، این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.
* حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به ‌آرامی کشش دهید.
* اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌های بدنی را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب می‌تواند در پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.


اگر‌های پرخطر؟

گرفتگی عضلات معمولا چندان خطرناک نیست، اما در این زمینه هم اگرهایی در مراجع پزشکی وجود دارد، مثلا اگر شما به‌ کرات دچار این مشکل می‌شوید، اگر حس می کنید ماهیچه‌های بازوها یا پاهایتان از قدرت سابق برخوردار نیستند و نمی‌توانید فعالیت‌های پیشین را به راحتی انجام بدهید، اگر اندام‌هایتان بی‌حس می‌شوند، اگر درد گرفتگی عضلات شدتی غیر طبیعی پیدا می کند به طوری که از شدت آن بی‌خواب می شوید، اگر تب کرده‌اید و وزن‌تان بی‌هیچ دلیل مشخصی در حال پایین آمدن است، در این صورت ممکن است گرفتگی عضله یک واکنش غیر عادی ماهیچه‌ای باشد. لذا باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
صفحه  صفحه 55 از 111:  « پیشین  1  ...  54  55  56  ...  110  111  پسین » 
خانه و خانواده

همه چیز درباره بیماری ها

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA