ارسالها: 12930
#611
Posted: 15 Aug 2014 21:36
آفت دهان از تشخیص تا درمان
آیا تا به حال روی زبان یا لثه های خود درد و سوزش احساس کرده اید؟ اگر این طور بوده، حتما تا مدت ها آب خوش (ببخشید، غذای خوش مزه) از گلویتان پایین نرفته و هر بار تا عمق سرتان درد گرفته است. تا به حال چیزی درباره «آفت» شنیده اید؟...
آفت دهان هم مانند هر نوع زخم دیگری، نوعی ضایعه است که به علت از بین رفتن بخشی از پوشش داخلی دهان یا لثه و در قسمت داخلی گونه ها به وجود می آید. این بیماری به طور معمول در خانم ها بیشتر دیده می شود و حدود یک پنجم مردم جامعه به آن مبتلا می شوند. اگرچه افراد در هر سنی در معرض ابتلا به آفت هستند ولی در ۱۰ تا ۴۰ سالگی شایع تر است.
● آفت چه حسی دارد؟
گزگز یا سوزش، ممکن است یک روز قبل از بروز ضایعه آفت وجود داشته باشد. در ۲ تا ۳ روز اول، ضایعات به شدت دردناک هستند و فرد مبتلا در خوردن و صحبت کردن مشکل خواهد داشت.
● چه می بینید؟
آفت به شکل ضایعه ای منفرد یا متعدد، کوچک، سطحی و با لبه های کاملا مشخص است که با یک لایه خاکستری رنگ پوشیده شده و هاله ای قرمز در اطراف دارد.
● چه بیماری هایی شبیه آفت هستند؟
برخی از ضایعات ممکن است شبیه آفت باشند مانند تبخال، برفک، آنژین ونسان (که نوعی عفونت و آبسه گلو است)، زخم ناشی از ضربه و آسیب و ضایعات ناشی از کمبود ویتامین B۱۲، اسیدفولیک یا آهن. خوب است بدانید که کمبود ویتامین های B۱، B۲ و B۶ از عوامل تشدید کننده آفت هستند.
● با آفت دهان چه کار کنیم؟
هدف از درمان، کنترل درد، کوتاه کردن زمان بهبود ضایعات و جلوگیری از ایجاد ضایعات جدید است.
بهترین روش برای پیشگیری از ضایعات و کوتاه کردن دوره بیماری، سرکوب باکتری استرپتوکوک با آنتی بیوتیک های موضعی است که پزشک تجویز می کند. بسیاری از افراد خودسرانه کورتون خوراکی مصرف می کنند اما باید این دارو را پزشک پس از معاینه در صورت لزوم تجویز کند. متاسفانه بیماری بسیاری از بیماران پس از قطع درمان، عود می کند. این گروه از بیماران باید در پی عارضه و مشکلی اصلی باشند که باعث ضعف دستگاه ایمنی شده است و با تقویت دستگاه ایمنی و پرهیز از استرس، احتمال بروز آفت را کمتر کنند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#612
Posted: 15 Aug 2014 21:37
13 راه ارزان برای درمان آنفلوآنزا
1- شربت آبليمو كه دارويي شگفت انگيز براي درمان گلو درد، پاكسازي خون و همچنين نرم كردن بافت‌هاي مخاطي است.
2- سوپ مرغ كه از قرن بيستم تاكنون به عنوان يك خوردني براي درمان آنفلوآنزا و سرماخوردگي شناخته شده و واقعا تاثيرگذار است.
3- خردل كه موجب كاهش تب، از بين رفتن مواد سمي و كمك به بهبود غشاء مخاطي در ريه‌ها مي‌شود.
4- زنجبيل كه اگر به صورت چاي زنجبيل مصرف شود، مي‌تواند به عنوان يك تركيب ضد ويروسي موثر ميكروب‌ها را نابود سازد و براي درمان اختلال و آشفتگي معده نيز بسيار مفيد است.
5- سير كه يك گياه فوق العاده مفيد هم به لحاظ پيشگيري و هم به جهت درمان علايم آنفلوآنزا و سرماخوردگي به شمار مي‌آيد. سيرخام خاصيت ضدقارچي و ضد باكتريايي و همچنين داراي خواص ضدويروسي فوق‌العاده‌اي است. متخصصان انگليسي نيز در چندين آزمايش دريافته‌اند كه سير مي‌تواند سرعت درمان آنفلوآنزا را افزايش دهد.
6- نعناع كه اگر به صورت چاي نعناع مصرف شود، مي‌تواند موجب تشديد تعريق در هنگام تب شود. پس از نوشيدن چاي نعناع، بلافاصله به رختخواب رفته و خود را گرم كنيد تا در اثر تعريق زياد، تب شما كاهش پيدا كند.
7- روغن كرچك كه اگر به شكل موضعي مصرف شده و روي قفسه سينه ماليده شود به باز شدن مجاري هوايي و بهبود گردش خون در ريه‌ها كمك مي‌كند. براي اين منظور قفسه سينه را با روغن كرچك ماساژ دهيد. سپس با يك تكه پارچه وال و نازك، روي سينه را بپوشانيد و با يك بطري حاوي آب داغ روي سينه را گرم نگه داريد.
8- پرتقال و مركبات كه به دليل دارا بودن مقادير زيادي ويتامين C اگر به صورت روزانه مصرف شوند، طول دوره بيماري را كاهش مي‌دهند.
9- ماست كه مشكلات روده‌اي ناشي از آنفلوآنزا را تسكين مي‌دهد.
10- عسل كه خواص شفابخش فوق العاده‌اي دارد و براي درمان سرفه و افزايش توان سيستم ايمني بدن بسيار مفيد است. مصرف آن به همراه آب ليموي تازه و آب ولرم به صورت شربت ضد سرفه، توصيه مي‌شود.
11- نمك و محلول آب نمك كه مي‌تواند گلودرد را تسكين دهد و خاصيت ضدالتهابي دارد. همچنين شست و شوي مجاري بيني با محلول آب نمك به پاك شدن سينوس‌ها و جلوگيري و يا درمان احتقان بيني كمك مي‌كند. تميز كردن مجاري بيني نيز سرعت بهبود عفونت‌هاي سينوسي را افزايش مي‌دهد.
12- آب درماني كه روشي مفيد براي افزايش گردش خون است و حمام آب داغ نيز در پايين آوردن تب موثر است.
13- مريم گلي نيز به عنوان يك دهان‌شويه مناسب مي‌تواند در درمان گلودرد موثر باشد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#613
Posted: 15 Aug 2014 21:37
بهداشت مجاری ادراری را جدی بگیرید
وضعیت مجاری ادراری می تواند اطلاعات زیادی را درباره سلامت و وضعیت جسمی فرد در اختیار پزشکان بگذارد.در این مطلب چند کارشناس به مشکلات رایج مجاری ادراری و روش درمان آن اشاره کرده اند.
۱) نیاز حاد به دفع ادرار نشانه عفونت یا سندروم بیش فعال بودن مثانه است؛ اگر این علایم ناگهانی به همراه ناراحتی دفعی بروز کند، یعنی این که دچار عفونت شده اید. اگر این مشکل ادامه دار باشد، احتمال می رود که مثانه شما پرکار است. مثانه یک فرد بالغ قادر است نیم لیتر مایع را در خود نگه دارد که طی ۲۴ ساعت بین ۳ تا ۷ بار تخلیه می شود. اما در صورت پرکار بودن مثانه، حتی اگر مثانه نیمه پر باشد، احساس نیاز به دفع ادرار ایجاد می شود.
درمان: یک راه زمان بندی کردن برای رفتن به دستشویی است. هرگز بدون نیاز به دستشویی نروید زیرا مثانه عادت به نگه داری مقدار کمی ادرار می کند.
۲) تکرر بیش از حد ادرار ممکن است نشانه دیابت باشد: یکی از علایم دیابت ، تکرر ادرار است. قند خون بالا باعث دفع مایعات بدن می شود و تکرر ادرار ایجاد می کند.
درمان: نیاز به انجام آزمایش خون دارید. علایم دیگر دیابت شامل: تشنگی غیرقابل کنترل، دیر خوب شدن زخم ها و کاهش وزن است.
۳) احساس سوزش هنگام ادرار کردن ممکن است به علت وجود کیست یا عفونت کلیه باشد: التهاب مثانه نوعی عفونت باکتریایی است که در زنان شایع تر است. علایم دیگر آن شامل تکرر ادرار، تیره یا کدر بودن ادرار است. عفونت کلیه با درد در قسمت پایین کمر همراه است. عفونت ادراری ممکن است به علت سنگ مثانه باشد.
درمان: التهاب مثانه طی چند روز خود به خود از بین می رود.
در غیر این صورت، پزشک دوره کوتاهی آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. مصرف مایعات به خصوص آب زغال اخته را افزایش دهید تا التهاب مثانه برگشت نکند.
۴) احساس نیاز به دفع ادرار با حجم کم دارید؛ این نشانه ممکن است به علت بزرگ شدن پروستات یا واکنش به مسکن ها باشد؛ در مردان غده پروستات در اطراف مجرای ادراری در قسمت پایین مثانه قرار می گیرد. با بالا رفتن سن غده پروستات به طور طبیعی بزرگ می شود و در صورت ایجاد مشکل مانع از دفع ادرار و باعث کم شدن حجم مثانه می شود. مصرف مسکن ها ممکن است باعث ضعیف شدن عضله مثانه شود .
درمان: طبق تجویز پزشک از داروهایی استفاده کنید که عضله های پروستات را تقویت می کند.
۵) بی اختیاری دفع ادرار ممکن است به دلیل استرس باشد: بی اختیاری ادرار اغلب به دلیل ضعف عضله یا وارد شدن آسیب به آن ایجاد می شود.
درمان: مصرف دارو و انجام ورزش های مخصوص برای تقویت مثانه ضروری است.
۶) نیاز به دفع ادرار در نیمه شب: این مشکل جزو علایم ضعف عضله مثانه است و در برخی موارد نشانه سرطان پروستات است. هنگام شب بدن هورمون ضدادراری ترشح می کند تا کلیه ها مقدار کمی ادرار تولید کند. از ۴۰ سالگی به بعد تولید این هورمون ها کاهش می یابد و زود به زود نیاز به تخلیه مثانه پیدا می کنید. افزایش تکرر ادرار در هنگام صبح نشانه مشکل مثانه است. در مواردی نیاز به دفع ادرار شدید است، یا ادرار کردن سخت و یا حجم آن کم است که این علایم ممکن است نشانه سرطان پروستات باشد.
درمان: با پزشک خود مشورت کنید. اغلب مردان نیاز به آزمایش برای تشخیص سرطان پروستات پیدا می کنند. اگر موضوع صرفا ضعف مثانه باشد، ورزش های مخصوص لگن می تواند مفید باشد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#614
Posted: 15 Aug 2014 21:38
هپاتیت ، یک بیماری و چند عامل
برای هپاتیت ویروسی تاکنون حداقل ۵ نوع ویروس شناخته شده است. در هپاتیت نوع A ویروس از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می کند، حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۱۵ تا ۳۰ است. این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترین راه سرایت راه مدفوعی ـ دهانی از طریق تماس فردی است.
ویروس عامل هپاتیت B از طریق مایعات بدن، خون، مقاربت و در ماه های آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود. هپاتیت B در ۵ تا ۱۰ درصد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. هپاتیت B در مردان شایع تر از زنان است. بیماری هپاتیت B در افرادی مانند بیماران تالاسمی و هموفیلی ها که به صورت مداوم خون و فرآورده های خونی دریافت می کنند، شایع تر است. بد نیست بدانید میزان سرایت ویروس هپاتیت نوع B، ۱۰۰ برابر ایذر است.
هپاتیت نوع C از راه های خون، فرآورده های خونی آلوده، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند. بیماری هپاتیت C برخلاف هپاتیت B در اکثر موارد و بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد موارد به سمت مزمن شدن پیش می رود و تا زمانی که کبد را از بین ببرد، ادامه می یابد و فرد بیمار لزوما باید پیوند کبد شود. یکی از دلایل اصلی پیوند کبد در جوامع غربی ابتلا به هپاتیت C است.
هپاتیت C در بین گروه های خاص مانند هموفیلی ها، تالاسمی ها و معتادان تزریقی شیوع بسیار بالاتری دارد. براساس آمار موجود ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان به هپاتیت C معتاد تزریقی هستند. تعدادی از بیماران هموفیلی ، بیماران تالاسمی (که قبل از سال ۷۵ خون گرفته اند) و بیماران دیالیزی نیز به این بیماری مبتلا هستند.
خالکوبی، استفاده از سرنگ مشترک در جمعیت روستایی و محیط های بسته نظیر سربازخانه ها و خوابگاه های دانشجویی از رفتارهای پرخطر در افزایش شیوع هپاتیت C محسوب می شوند.
ویروس هپاتیت D برای همانندسازی خود از ویروس هپاتیت B و امکانات سلول میزبان استفاده می کند. تقریبا ۱۵ میلیون نفر در دنیا آلوده به ویروس هپاتیت D هستند. این ویروس مانند هپاتیت B از طریق مایعات بدن انتشار می یابد. هر دو ویروس با یک روش مشترک به سلول میزبان متصل می شوند. یک فرد ممکن است به عفونت توام هپاتیت B و D مبتلا گردد. هپاتیت D در کودکان و افراد بالغ مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود.
هپاتیت E مانند هپاتیت A از طریق روده منتقل می شود. تمام راه های ممکن انتقال این نوع از ویروس هنوز مشخص نشده است. اما راه مدفوعی ـ دهانی یک راه انتقال قطعی است. هپاتیت A بیشتر در بزرگسالان دیده می شود.
هرچند ویروس های مختلفی می توانند باعث هپاتیت شوند، اما علائم بیماری در انواع مختلف تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. بیشتر افرادی که به هپاتیت مبتلا می شوند علامت و شکایت مشخصی ندارند. اما بعضی افراد علائمی شبیه آنفلوآنزا دارند که عبارتند از: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگی و درد خفیف شکم. علائمی که کمتر دیده می شوند شامل ادرار پررنگ و زردی چشم ها و پوست است. تنها راه کشف موارد مثبت از طریق آزمایش خون است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#615
Posted: 15 Aug 2014 21:40
10 باور غلط در مورد سرماخوردگی
1. بیماری را با عرق کردن از بدن بیرون کنیم
مطمئناً همه ی ما در موقع سرما خوردگی خودمان را با چند پتو پوشانده ایم تا عرق کنیم و به این ترتیب بیماری را از بدن خارج کنیم. این کار اصلاً برای رهایی از شر بیماری موءثر نیست و تنها مزیت این کار آن است که چون احساس گرما می کنید، باعث می شود احساس خوبی داشته باشید.
2. خطر ابتلا به آنفولانزا از طریق واکسن
بعضی از مردم فکر می کنند که بعد از تزریق واکسن آنفولانزا به این بیماری مبتلا می شوند؛ این موضوع اصلاً حقیقت ندارد و از آنجا نشأت می گیرد که مردم فکر می کنند واکسن آنفولانزا حاوی ویروس ضعیف شده ی این بیماری است. واکسن آنفولانزا در واقع حاوی اجزایی از ویروس این بیماری است و ویروس کامل را در خود ندارد و بنابر این نمی تواند باعث بیماری شود.
3. سیستم دفاعی ضعیف
اگر سیستم دفاعی بدن شما به دلیل سایر بیماری ها ضعیف شده باشد به این معنی نیست که در معرض ابتلا به سرما خوردگی هستید. تحقیقات نشان داده اند که افراد سالم و بیمار به یک اندازه در معرض ابتلا به سرماخوردگی هستند. جالب تر اینکه در همین تحقیق 95 درصد از افرادی که ویروس سرماخوردگی مستقیماً به بینی آنها تزریق شده بود ناقل این بیماری بودند اما تنها 75 درصد از آنها علائم بیماری را از خود بروز دادند و به سرما خوردگی مبتلا شدند.
4. ویتامین C
اینکه می گویند مصرف زیاد ویتامین C باعث درمان سرماخوردگی می شود تنها یک افسانه است. با وجودی که استفاده از ویتامین ها و مواد معدنی مفید است اما هیچ تأثیری بر ویروس سرماخوردگی ندارند. وقتی به این ویروس مبتلا می شوید بهتر است از داروهای مسکن استفاده نمایید و صبر کنید تا ویروس از بدنتان خارج شود.
5. سرماخوردگی زمستانی
شایعه ای که در این باره وجود دارد این است که افراد بیشتر در طول زمستان به سرماخوردگی مبتلا می شوند اما واقعیت این است که این اتفاق بیشتر در فصل های بهار و پاییز می افتد و نه در زمستان. دلیل این مسئله آن است که ویروس سرماخوردگی در بهار و پاییز فعال می شود ولی در زمستان غیر فعال و خوابیده است.
6. نباید شیر بنوشید
بسیاری از مردم فکر می کنند که در زمان سرما خوردگی نباید شیر نوشید چون باعث تولید مایع مخاطی بیشتری می شود. این تفکر اشتباه است و شیر باعث تولید بیشتر مخاط نمی شود. شما می توانید هر قدر مایلید شیر بنوشید و هیچ تأثیری بر سر ماخوردگی تان نخواهد داشت.
7. بوسیدن بیمار سرماخورده
حتماً شنیده اید که می گویند نباید فرد مبتلا به سرماخوردگی راببوسید چون باعث می شود که بیماری به شما هم منتقل شود. واقعیت این است که مقدار ویروسی که در دهان و بر روی لب های فرد بیمار وجود دارد بسیار ناچیز است و نمی تواند شمارا بیمار کند. اما باید نگران ترشحات بینی باشید چون سرما خوردگی مطمئناً از این طریق منتقل می شود.
8. سرما باعث سرماخوردگی می شود
حتماً شما هم از بزرگتر ها شنیده اید که می گویند با لباس یا موی خیس از خانه خارج نشوید و یا حتماً خود را با لباس گرم بپوشانید چون سرما می خورید. در واقع در بیماری سرماخوردگی دمای بدن فرد یا دمای محیط هیچ تأثیری ندارد. وقتی ویروس سرماخوردگی به بدن شما منتقل شود به این بیماری مبتلا می شوید و فرقی نمی کند که احساس سرما کنید یا گرما و یا خشک باشید یا خیس.
9. نباید علائم سرماخوردگی را درمان کرد
بسیاری بر این باورند که علائم سرماخوردگی مثل سرفه، آبریزش بینی وغیره برای این بوجود آمده اند که بیماری ما را زودتر بهبود بخشند بنابراین نباید از دارو برای رفع این علائم استفاده کرد. اما واقعیت این است که این علائم نه تنها در کوتاه شدن دوره ی بیماری نقشی ندارند بلکه باعث می شوند بیماری به سایر افراد هم منتقل شود. بنابراین استفاده از داروهای مسکن و ضد سرماخوردگی علاوه بر اینکه تحمل بیماری را راحت تر می کنند، از انتشار آن هم جلوگیری می نمایند.
10.در زمان تب نباید غذا خورد
می گویند فردی که سرما خورده است در زمان تب نباید غذا بخورد امااین حرف کاملاً اشتباه است. خوردن غذا هیچ تأثیر منفی ای بر روی بدن ندارد؛ خصوصاً زمانی که بیمار هستید. در واقع عکس این مسئله درست است. خوردن غذا باعث می شود بدن سوخت کافی برای مقابله با بیماری را داشته باشد پس وقتی بیمار می شوید غذای سالم و به اندازه ی کافی بخورید. برای مثال سوپ مرغ شروع خوبی خواهد بود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#616
Posted: 15 Aug 2014 21:41
چرا پای بعضی افراد پرانتزی شکل است؟
پرانتزی بودن پا یا اصطلاح علمی آن ژنوواروم یکی از شایع ترین مشکلات مربوط به مفصل زانو است که می تواند به خاطر مشکلات و اختلال در اتصال استخوان ران و ساق به یکدیگر باشد. البته در بسیاری از موارد ژنوواروم، خود استخوان ساق و ران هم دچار انحنا هستند و همین مساله یک حالت کمانی را برای کل پا به وجود می آورد.
درمان نکردن این مشکل در بزرگسالی می تواند منجر به استئو آرتریت زودرس یا همان آرتروز مفصل زانو شود یا مشکلات حرکتی و ساختاری دیگری را برای زانو به وجود بیاورد. ژنوواروم به طور طبیعی بین نوپاها و کودکان زیر دو سال دیده می شود و معمولا تمامی کودکان تا سن سه الی چهار سالگی درجاتی از ژنوواروم را دارند و اغلب اینها خودبه خود و بعد از یک سالگی به تدریج تغییراتی برای اصلاح این حالت در پایشان به وجود می آید اما اگر ژنوواروم باقی ماند باید کودک را تحت نظر قرار داد.
نرمی استخوان یا همان راشیتیسم، مشکلات استخوانی در محل صفحه رشد، اختلال در اتصال طبیعی استخوان ها، تغذیه نامناسب در سنین کودکی و بعضی بیماری های خاص می توانند باعث ژنوواروم شوند یا در واقع باعث شوند حالت کمانی پا در زمان کودکی همچنان باقی بماند. اگرچه مسایلی مثل عفونت ها، مشکلات اسکلتی و بعضی تومورها ممکن است باعث کمانی شدن یک طرفه استخوان پا شوند که بسیار نادر است.
چاقی، زود راه افتادن، سابقه خانوادگی و مشکلات ژنتیکی هم می توانند باعث باقیماندن پاهای پرانتزی در بزرگسالی شوند. ژنوواروم به طور طبیعی درد و هیچ علامت دیگری ندارد و اختلالی برای راه رفتن ایجاد نمی کند؛ اگرچه پزشکان به افراد دارای ژنوواروم شدید ورزش های سنگین را توصیه نمی کنند و اغلب علت مراجعه مبتلایان به این حالت به خاطر ظاهر است. اما در موارد حاد بیماری به خصوص مواردی که به علت راشیتیسم به وجود آمده اند برای پیشگیری از آرتریت زودرس به این بیماران توصیه به عمل می شود. ژنوواروم های یک طرفه ممکن است باعث مشکلات اسکلتی بعدی به خاطر تغییرات جبرانی در حالت بدن شوند و به همین دلیل باید این موارد را درمان کرد. ژنوواروم باید توسط متخصصان ارتوپد و به وسیله انجام یک جراحی تقریبا سخت درمان شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#617
Posted: 15 Aug 2014 21:42
بیماری ویلسون
بیماری ویلسون یک بیماری مادرزادی است که به دلیل اختلال در نقل و انتقال فلز مس در بدن رخ می دهد.
در این بیماری یک ژن ایراد پیدا می کند و باعث می شود که دفع مس از کبد به داخل صفرا دچار اختلال شود و به این ترتیب مس زیادی در کبد و مغز تجمع می کند.
خوشبختانه این بیماری نادر است و در هر ۳۰ هزار نوزاد در یک نفر ایجاد می شود. البته در خانواده هایی که ازدواج بستگان نزدیک با یکدیگر رایج است، این بیماری شایع تر است. توضیح این مساله این است که بسیاری از بیماری های مادرزادی که به صورت ژنتیکی ایجاد می شوند نیاز به تجمع ۲ ژن معیوب از پدر و مادر دارند. معمولا این ژن ها کمیاب هستند و احتمال این که در زن و شوهر یک ژن خاص وجود داشته باشد بسیار کم است بنابراین وقتی ۲ نفر از یک فامیل که دارای ژن های مشابه هستند با هم ازدواج می کنند احتمال ترکیب ژن های معیوب با هم بسیار بیشتر می شود. بیماری ویلسون نیز در زمره چنین بیماری هایی است.
به دلیل رسوب مس در مغز بیشترین آسیب در این بیماری به سیستم عصبی وارد می آید. اشکال در صحبت کردن، سفتی عضلات، لرزش دست ها، حرکات چرخشی بدن، اشکال در راه رفتن و ناتوانی در تنظیم دست ها برای نوشتن در این بیماری دیده می شود.
بیشتر مبتلایان به این بیماری دچار اختلالات روانی می شوند. این اختلالات به صورت افسردگی، حساسیت بیش از حد و گاهی از دست دادن کنترل احساسات تظاهر می کند. به این ترتیب نوجوان یا جوانی که دارای مشکلات جدید روحی و همزمان دچار اختلالات عصبی ـ عضلانی و علاوه بر آن، دارای اختلال کبدی است، احتمال ابتلای او به بیماری ویلسون بیشتر است. اختلال کبد در ویلسون با زردی، ورم شکم و بزرگی کبد خود را نشان می دهد و از بسیاری جهات شبیه بیماری هپاتیت ویروسی است.
بیماری پارکینسون از چندین جهت مشابه ویلسون است. در هردوی این بیماری ها سفتی عضلات و اشکال در راه رفتن و نوشتن با خط ریز وجود دارد. آنچه این دو بیماری را از هم متمایز می کند درگیری کبد و ایراد در سلول های قرمز خون در بیماری ویلسون است که در پارکینسون وجود ندارد.
در یک جوان یا نوجوان که دارای مجموعه ای از بیماری روانی، بیماری اعصاب و عضلات و نیز زردی است باید احتمال وجود بیماری ویلسون را درنظر داشت. برای تشخیص باید سطح مس و نیز سرولوپلاسمین را که پروتئین حمل کننده مس در بدن است ،اندازه گرفت. همچنین آزمایش خون در این بیماران وجود نوع خاصی از کم خونی را که در اثر از بین رفتن سریع گلبول ها ایجاد می شود ، نشان می دهد. درمان های متعددی برای این بیماری در سال های اخیر کشف شده است، اما آنچه اهمیت دارد این که درمان ها باید قبل از این که اعضای مهم بدن آسیب جدی ببینند، شروع شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#618
Posted: 15 Aug 2014 21:43
میکروب معده و راه درمان آن
اگر از ما بپرسند علت زخم معده و اثنی عشر چیست، ممکن است به عادت های غذایی مانند مصرف غذاهای ادویه دار، قهوه یا الکل اشاره کنیم. اما با وجود تعجب بسیار، باید گفت آنچه می خوریم و می نوشیم نقش اصلی را در ایجاد زخم ندارد. به عبارت دیگر باید نگرش جدیدی نسبت به زخم های گوارشی پیدا کنید.
زخم گوارشی یا به زبان علمی «اولسر پپتیک» قرن هاست که انسان را گرفتار کرده و علت دقیق آن نیز تا چند وقت پیش نامعلوم بود. در دهه ۱۹۴۰ دکتر «ای استون فریدبرگ» از دانشکده پزشکی هاروارد باکتری مارپیچ غیرمعمولی را در معده افراد مبتلا به «اولسر پپتیک» یافت.
او این فرض را مطرح کرد که این باکتری ممکن است مسوول ایجاد زخم گوارشی باشد، اما از آنجایی که گروه تحقیقاتی او نتوانستند این باکتری را در آزمایشگاه کشت دهند، پژوهش در این زمینه را کنار گذاشت.پزشکان به درمان بیماران با تغییرات رژیم غذایی، آنتی اسید و عمل های جراحی برای چهل سال بعد ادامه دادند.
اما در اوایل دهه ۱۹۸۰ دو پزشک استرالیایی به نام های دکتر «بری مارشال» و دکتر «جی رابین وارن» کشف کردند که چگونه این باکتری را در آزمایشگاه کشت دهند. سپس آنها سعی کردند حیوانات آزمایشگاهی را با این باکتری آلوده کنند.این کار یک شیوه متعارف در پژوهش های میکروب شناسی است، اما آنها در این کار ناموفق بودند زیرا این باکتری که اکنون «هلیکوباکتر پیلوری» نامیده می شود، تنها انسان ها را آلوده می کرد.
دکتر «مارشال» پس از دو سال ناکامی علمی، گام نهایی را با نوشیدن ظرفی از مایع حاوی یک میلیارد باکتری برداشت. یک هفته بعد او دچار علائم ناراحتی معده شد و ۱۰ روز بعد آندوسکوپی معده او نشان داد که بافت معده او به واقع ملتهب است و «هلیکوباکتر پیلوری» در آن جایگزین شده است. خوشبختانه دکتر «مارشال» کاملاً بهبود پیدا کرد و به پژوهش هایش ادامه داد و هر دو محقق زنده و سرحال باقی ماندند تا در ۳ اکتبر سال ۲۰۰۵ به خاطر پژوهش راهگشایشان جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کردند.
● ملاقات با میکروب زخم آفرین
معده شما یکی از بهترین جاها برای رشد یک میکروب است. در واقع «هلیکوباکتر پیلوری» تنها باکتری است که می تواند در معده زنده بماند و رشد کند.
این باکتری بقای خود را مدیون خواص متعددی است که توضیح دهنده قدرت سازگاری منحصر به فرد آن است؛ اول اینکه این میکروب به مقدار کمی اکسیژن برای ادامه حیات نیاز دارد، یعنی حدود یک پنجم مقداری که انسان ها به آنها نیاز دارند، دوم اینکه شکل مارپیچی آن به این باکتری اجازه می دهد در میان لایه مخاطی پوشاننده پوشش معده خود را وارد کند، سوم اینکه این باکتری حداکثر هفت پروتئین شلاق مانند دارد که از انتهای باکتری بیرون زده اند و آن را درون لایه مخاطی حرکت می دهند و چهارم اینکه این باکتری دارای گیرنده های مخصوصی است که به آن امکان می دهد راه خود را در میان مخاط بگشاید و به سلول های پوشش معده بچسبد.
«هلیکوباکتر پیلوری» یک خاصیت دیگر هم دارد که از همه مهم تر است. این باکتری می تواند مولکول های «اوره» (ماده شیمیایی که در بافت ها و مایعات بدنی انسان وجود دارد) را تجزیه کند. این فرآیند باعث ایجاد آمونیاک و دی اکسید کربن می شود و که غلاف ابرمانندی در اطراف باکتری به وجود می آورد و اسید معده که باکتری های معمولی را می کشد، از آن حفاظت می کند. این توانایی برای شکستن اوره امتیاز بزرگی برای «هلیکوباکتر پیلوری» است. اما پزشکان این خاصیت را به امتیازی برای خودشان بدل کرده اند به این ترتیب که با «آزمون تنفسی اوره» وجود عفونت با این باکتری را تشخیص می دهند.
● چه کسی هلیکوباکتر می گیرد؟
بر اساس بهترین تخمین ها حدود نیمی از جمعیت جهان به «هلیکوباکتر پیلوری» آلوده هستند و این میزان شیوع، آن را شایع ترین عفونت باکتریایی در انسان ها می سازد. از آنجایی که این ارگانیسم تنها از طریق آب و غذایی که با مواد مدفوعی عفونی انسان آلوده شده باشند، منتقل می شود، عفونت با «هلیکوباکتر پیلوری» بیش از همه در مناطقی شایع است که ازدحام جمعیت، بهداشت نامناسب و عدم رعایت کافی نظافت وجود داشته باشد. در کشورهای رو به توسعه شیوع عفونت با این باکتری به ۸۰ درصد می رسد. میزان عفونت با این باکتری در یک کشور بر حسب سن و وضعیت اجتماعی- اقتصادی متفاوت است. در امریکا حداکثر ۵۰ درصد از افراد سالمند دارای این باکتری هستند که در دوران کودکی شان که زندگی سخت تر بود، این باکتری را کسب کرده اند. اما تنها ۲۰ درصد کودکان کم سن در حال حاضر این باکتری را دارند.
● هلیکوباکتر چگونه آسیب می رساند؟
«هلیځʶ
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#619
Posted: 15 Aug 2014 21:43
رابـطـه کـفـش، عفونـت و آلـرژی
به طور کلی با مرطوب شدن محیط داخلی کفش، شرایط مناسبی برای ایجاد، رشد و تکثیر قارچ های پوستی به وجود می آید چون قارچ ها به محیط های تاریک و مرطوب علاقه زیادی دارند و گرما هم باعث افزایش رشد آنها می شود.
در ۲ صورت رطوبت داخل کفش ها به وجود می آید؛ تعریق کف پا و نفوذ آب از محیط خارجی به داخل کفش ها. مثلا امکان نفوذ آب باران در روزهای بارانی به داخل کفش ها زیاد است. به همین دلیل به تمام افراد توصیه می شود که در صورت بارش باران، از مسیرهای سقف دار عبور کنند تا آب باران باعث خیس شدن لباس ها یا کفششان نشود.
بهتر است هنگام عبور از خیابان در روزهای بارانی هم از معابر پر از آب نگذرید. مرطوب ماندن پاها داخل کفش باعث پایین آمدن سطح دفاعی پوست پا می شود و همین مساله می تواند احتمال نفوذ قارچ ها به پوست را به حداکثر برساند. این قارچ ها بیشتر در ناحیه بین انگشتان پا عفونت های قارچی را به وجود می آورند. حتی در مواردی، عفونت میکروبی هم روی شقاق ناشی از عفونت قارچی سوار می شود و پا را درگیر سلولیت یا عفونت می کند و این مشکل می تواند فرد را برای دریافت آنتی بیوتیک های وریدی، راهی بیمارستان هم بکند.
مشکل دیگر، احتمال ایجاد آلرژی تماسی است. به عبارت ساده تر، ممکن است پوست پا به جنس چرم یا حتی رنگ کفش حساسیت داشته باشد اما تا زمانی که پاها و محیط داخلی کفش خشکند، این آلرژی خود را نشان نمی دهد و فقط در صورت ایجاد رطوبت، حساسیت تماسی بروز می کند. حالا اگر بنا به هر دلیلی داخل کفش هایتان خیس شد، بهتر است هرچه سریع تر جوراب های خود را درآورید و فضای بین انگشتان پا را با دستمالی نخی یا حوله ای کاملا تمیز، خشک کنید. این کار باعث از بین رفتن شرایط مناسب برای رشد قارچ ها می شود. خشک کردن داخل کفش ها و جوراب ها با قرار دادن آنها در فضای آزاد یا با باد سشوار هم از دیگر روش های پیشنهادی برای رهایی از شر ایجاد قارچ های پوستی است. ضمن اینکه خشک کردن جوراب ها با حرارت زیاد و بسیار داغ اتو هم باکتری های احتمالی موجود در کفش که به آنها منتقل شده است از بین می برد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#620
Posted: 15 Aug 2014 21:44
من کمبود آهن دارم، چه کار کنم؟
بهترین روش برای سرشار کردن تغذیه از آهن خوردن پودینگ سیاه است، که اگر هر 15 روز یک بار خورده شود، ایده آل است.
خستگی، رنگ پریدگی، کاهش اشتها، سر درد و... اگر این علائم را در خود می‌بیند، احتمالاً کمبود آهن دارید. کمبود آهن یا کم خونی بسیار رایج است؛ خصوصاً در بین زنان جوان به خاطر قاعدگی ماهیانه شان (آهن به وسیلۀ خون جابه‌جا می‌شود) و تغذیه ای با حداقل میزان گوشت قرمز شدت بیشتری دارد. بیش از 10% زنان فرانسوی از کم خونی رنج می‌برند.
برای افزایش میزان آهن تغذیه مان، چه بخوریم؟
پودینگ سیاه تنها منبع تأمین آهن نیست. مطمئناً، تغذیه ای سرشار از آهن مد نظر ماست که متنوع و شامل انواع خوراکی ها باشد که بتواند نیازهای روزانۀ ما به آهن را تأمین کند.
با این حال، حواستان باشد که اضافه کردن مواد غذایی سرشار از آهن برای رفع نیاز بدن به این عنصر کافی نیست بلکه باید خوراکی هایی را که به جذب آهن کمک می‌کنند را نیز به تغذیه تان اضافه کنید. به بیان دیگر، باید بین آهن غیر همینیک، که کم یا به سختی جذب می‌شود و آهن همینیک که به راحتی توسط بدن جذب می‌شود، تمایز قائل شد.
آهن غیر همینیک در خوراکی هایی با منشأ گیاهی (حبوبات، سویا، غلات، کاکائو، میوه ها و سبزیجات) یافت می‌شوند که بخش عمده ای از تغذیه ما را در بر می‌گیرند، در حالی که آهن همینیک در مواد غذایی با منشأ حیوانی (پودینگ سیاه، جگر گوساله، انواع گوشت ها، گوشت پرندگان، ماهی ها و محصولات دریایی) وجود دارد.
به بیان دیگر، برای افزایش دریافت آهن، باید فرآورده های حیوانی را افزایش دهید البته با رعایت تغذیه ای متعادل و سالم.
در واقع، ناگفته پیداست که باید میزان گوشت مصرفی تان از سبزیجات بیشتر باشد. اما، ایده آل ترین وضعیت این است که سبزی ها و نشاسته جات مصرفی تان را با اضافه کردن مقدار اندکی گوشت، ماهی و فرآورده های دریایی تکمیل کنید زیرا این مواد (پروتئین ها) به جذب بهتر آهن غیر همینیک کمک می‌کنند.
و یک نکتۀ مهم دیگر، خوراکی های سرشار از ویتامین C هم بخورید زیرا این ویتامین به خاطر خاصیتش در افزایش جذب آهن غیر همینیک معروف است.
توجه! چای را با یک فاصلۀ منطقی بعد از غذا بنوشید !
اگر برخی مواد غذایی باعث جذب آهن غیر همینیک توسط بدن می‌شوند، باید بدانید که برخی دیگر عکس این خاصیت را دارند.
چای از جملۀ این مواد است. به بیان دقیق تر، تانین موجود در چای باعث کاهش جذب آهن هنگام هضم این عنصر می‌شود.
بنابراین قرار دادن یک فاصلۀ زمانی منطقی بعد از غذا برای نوشیدن چای، از اهمیت ویژه ای برخوردار است، خصوصاً اگر دچار کمبود آهن هستید: پس حداقل یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از غذا چای ننوشید. اما صبحانه استثناست و به خاطر منطق های سنتی، نوشیدن چای در این وعدۀ غذایی ایرادی ندارد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 62 از 111