ارسالها: 12930
#693
Posted: 18 Aug 2014 16:11
اختلالات آلت تناسلی مردان (قسمت دوم)
التهاب پوست سر آلت تناسلیBalanitis
Balanitis التهاب پوست پوشاننده سر آلت تناسلی است. وضعیتی مشابه به نام balanoposthitis ، که سر و پوست جلویی سر آلت تناسلی ملتهب می شود. نشانه های balanitis شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است.
بالنیت اغلب در مردان و پسران که ختنه(برداشتن پوست جلویی به وسیله جراحی) نشده ، و دارای بهداشت پایین می باشند اتفاق می افتد.التهاب میتواند اتفاق افتد اگر پوست حساس زیر پوست ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد. وجود پوست تنگ ممکن است تمیز کردن این ناحیه را مشکل کند و منجر به تحریک به وسیله موادی که بوی بد می دهند (smegma) که میتوانند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابند شود.
دیگر علل التهاب پوست سر آلت تناسلی شامل:
-درماتیت/ آلرژی.درماتیت التهاب پوست سر آلت تناسلی است، که اغلب به وسیله یک ماده تحریک کننده یا حساسیت تماسی ایجاد میگردد.حساسیت به مواد شیمیایی در اغلب محصولات- مانند صابون ها، پاک کننده ها، عطرها و اسپرم کش ها- میتواند ایجاد یک واکنش حساسیتی شامل تحریک، خارش و بثورات جلدی کند.
-عفونت. عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس(thrush) میتواند ایجاد خارش و بثورات جلدی پر از لکه کند. اغلب بیماریهای منتقله از طریق جنسی- شامل سوزاک، تبخال و سفلیس میتواند تولید نشانه های بالینیت کند.
-بعلاوه ، مردان با دیابت( بیماری قند خون) در خطر بیشتری برای بالینیت هستند. قند موجود در ادرار که در زیر پوست ختنه گاه می ماند محیط مساعد برای رشد باکتری است.
التهاب مزمن سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه میتواند منجر به جای زخم شده، و در نتیجه علت تنگی پوست ختنه گاه( فیموز یا تنگی غلاف) و تنگی مجرای پیش آبراه (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) شود.التهاب همچنین منجر به تورم پوست ختنه گاه شده، که میتواند منجر به صدمه به آلت شود.
درمان التهاب پوست سر آلت تناسلی:
درمان بالینیت یا التهاب پوست سر آلت تناسلی بستگی به علل زمینه ای دارد.اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه باید توصیه گردد.
استفاده از اقدامات بهداشتی مناسب میتواند کمک به پیشگیری از بالینیت در آینده کند. بعلاوه، مهم است که از صابون های قوی یا مواد شیمیایی، بخصوص آنهایی که شناخته شده هستند که موجب واکنش پوستی میگردند استفاده نکنید.
فیموز و پارا فیموز Phimosis and paraphimosis
فیموز یکی دیگر از بیماری های آلت تناسلی است،فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه آلت تناسلی آنقدر تنگ است که به عقب بر نمیگردد( دور کردن از سر آلت) که سر آلت تناسلی نمایان شود. پارا فیموز زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه، که یکبار به عقب کشیده شده، را نتوان به محل اصلی آن باز گرداند.
فیموز،اغلب در بچه ها دیده میشود، ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد. آن همچنین میتواند به وسیله یک عفونت ، یا به وسیله بافت پیوندی که در نتیجه یک التهاب یا التهاب مزمن شکل میگیرد ایجاد میگردد. دیگر علت فیموز بالینیت است، که منجر به جای زخم و تنگی پوست ختنه گاه میشود. توجه بی درنگ پزشکی لازم است اگر وضعیت موجب مشکل شدن یا غیر ممکن شدن ادرار کردن شود.
پارا فیموز یک اورژانس پزشکی است که در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به عوارض وخیم شود. پارا فیموز ممکن است بعد از یک نغوظ یا فعالیت جنسی(در افراد ختنه نشده) ، یا در نتیجه صدمه به سر آلت تناسلی ایجاد شود.
با پارا فیموز،پوست ختنه گاه پشت لبه سر آلت تناسلی گیر می افتد. اگر این وضعیت طولانی شود، موجب درد و تورم شده، و جریان خون را به آلت تناسلی مختل میکند. در نهایت ، کمبود جریان خون می تواند منجر به مرگ بافت(گانگرین) ، شده و قطع آلت تناسلی لازم باشد.
درمان بیماری فیموز آلت تناسلی مردان
درمان فیموز ممکن است شامل کشیدن ملایم پوست ختنه گاه به مرور زمان باشد.اغلب اوقات، میتوان با مالیدن دارو به آلت پوست ختنه گاه را سست کرد. ختنه(برداشتن پوست ختنه گاه به وسیله جراحی)، اغلب برای درمان فیموز استفاده میگردد. شیوه دیگر جراحی، موسوم به Preputioplasty ، که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت جدا می شود. در این شیوه پوست ختنه گاه باقی گذاشته میشود و صدمه کمتری نسبت به ختنه دارد.
درمان پارا فیموز تمرکز بر کاهش ورم سر آلت و پوست ختنه گاه دارد. گذاشتن یخ ممکن است کمک به کاهش ورم، در همان حالی که با فشار به سر آلت خون و مایع را به بیرون میرانیم.
اگر این اقدامات در کاهش ورم و بازگشت پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی مفید واقع نشد، تزریق دارو برای کمک به تخلیه آلت تناسلی ممکن است لازم باشد. در موارد وخیم، یک جراح برای رها سازی ممکن است بریدگی های کوچکی بر پوست ختنه گاه ایجاد کند. ختنه همچنین به عنوان یک درمان برای پارافیموز ممکن است استفاده شود.
سرطان آلت تناسلی
یک شکل نادر سرطان، سرطان آلت تناسلی وقتی اتفاق می افتد که سلول های غیر طبیعی در آلت تناسلی تقسیم و رشد غیر قابل کنترلی دارند اتفاق می افتد.
اغلب تومورهای خوش خیم (غیر سرطانی) ممکن است پیشرفت کرده و سرطانی شوند.
علت دقیق سرطان آلت تناسلی شناخته شده نیست، ولی عوامل خطر معینی برای بیماری وجود دارد. یک عامل خطر هر چیزی است که شانس فرد را برای بیماری زیاد میکند . عوامل خطر برای سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ختنه. مردانی که در زمان تولد ختنه نشوند شانس بیشتری برای گرفتن سرطان آلت تناسلی دارند.
- عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) . HPVs گروهی از بیش از ۷۰ نوع از ویروس ها هستند که موجب زگیل(papillomas) میشوند. اغلب گونه های HPVs میتوانند دستگاه تولید مثل و ناحیه مقعد را در گیر کنند. این گونه های HPVs از فردی به فرد دیگر در زمان تماس جنسی انتقال می یابد.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن بدن را در معرض مواد شیمیایی سرطان زای زیادی قرار می دهد که فراتر از ریه تاثیر میگذارد.
-Smegma .ترشحات روغنی میتواند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابد. نتیجه یک ماده سفت، بدبو موسوم به Smegma است. آلت زمانی که کاملا تمیز نشود، وجود Smegma میتواند علت تحریک و التهاب باشد.
- فیموز. این وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه تنگ شده و مشکل میتوان آنرا به عقب کشید.
- درمان پسوریاسیس. بیماری پوستی پسوریاسیس برخی اوقات با ترکیبی از داروها و در معرض نور فرابنفش درمان می شوند.
- سن. اغلب موارد سرطان آلت تناسلی در مردان بالای ۵۰ سال اتفاق می افتد.
نشانه های سرطان آلت تناسلی شامل گوشت زیادی یا زخم های روی آلت تناسلی است، ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی و خونریزی نیز از آن جمله است.
درمان سرطان آلت تناسلی
جراحی برای برداشتن سرطان شایعترین درمان سرطان آلت تناسلی است. پزشک ممکن است از روش های جراحی زیر برای خلاصی از سرطان آلت تناسلی استفاده کند:
- برداشتن موضعی وسیع. برداشتن بافت سرطانی و مقداری از بافت طبیعی در اطراف آن.
- جراحی میکروسکوپی. جراحی است که در آن سرطان همراه با مقدار بسیار ناچیزی تا آنجا که ممکن است از بافت طبیعی برداشته میشود. در خلال این جراحی، دکتر از میکروسکوپی برای نگاه کردن به محوطه سرطانی برای اینکه مطمئن شود بافت سرطانی برداشته شده استفاده میکند.
- جراحی لیزر. از پرتو های باریک نور برای برداشتن سلول های سرطانی استفاده میشود.
- ختنه. جراحی است که در آن پوست ختنه گاه برداشته میشود.
- قطع آلت تناسلی(Penectomy) . جراحی است که در آن آلت تناسلی برداشته میشود. این شایعترین و موثر ترین درمان سرطان آلت تناسلی است. در عمل جراحی جزئی Partial از آلت تناسلی قسمتی از آلت تناسلی برداشته میشود. در عمل جراحی کامل قطع آلت تناسلی تمامی آلت برداشته می شود.غدد لنفاوی در کشاله ران نیز ممکن است در خلال جراحی برداشته شوند.
اشعه درمانی (رادیوتراپی)، که از پرتو های با انرژی زیاد برای حمله به سرطان استفاده میشود ، و شیمی درمانی، که از داروها برای کشتن سرطان استفاده میکنند، انتخاب های دیگری هستند.
مراقبت از آلت تناسلی
مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید معاینه آلت تناسلی صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.
برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:
یکبار در ماه، پس از حمام:
-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.
-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.
-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.
-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.
-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#694
Posted: 18 Aug 2014 16:13
چرک و ورم اطراف مقعد
اگر دهانه غده هایی که در نزدیکی مقعد هستند بسته شود، غده دچار عفونت می گردد و تدریجا متورم می شود و حاوی چرک خواهد شد. این حالت باعث ایجاد آبسه در نزدیکی مقعد می گردد.
در سراسر روده بزرگ و به ویژه در نزدیکی محل خروج مدفوع (مقعد)، غده هایی وجود دارند که مانند غده های عرق، مسئول ترشح موادی هستند که بسته به نوع مواد مترشحه، نقش خود را در تامین سلامت کلی بدن ایفا می کنند. دهانه ی این غده ها به داخل روده باز می شود و ترشحات آن ها از این طریق به داخل روده بزرگ تخلیه می گردد.
آبسه اطراف مقعد چیست؟
اگر دهانه غده هایی که در نزدیکی مقعد هستند بسته شود، غده دچار عفونت می گردد و تدریجا متورم می شود و حاوی چرک خواهد شد. این حالت باعث ایجاد آبسه در نزدیکی مقعد می گردد.
انواع و علائم آبسه مقعدی
آبسه مقعدی ممکن است سطحی باشد و به صورت ورم همراه با درد شدید در لبه مقعد بروز کند. محل آبسه گرم تر از سایر نقاط است و ممکن است با قرمزی و التهاب بافت های اطراف نیز همراه باشد.
انواع سطحی آبسه های مقعدی، شایع ترین نوع آبسه های مقعدی هستند و در این مبحث فقط به توضیح این نوع پرداخته می شود.
گاهی ممکن است چرک آبسه به قسمت های عمیق تر نفوذ کند وانواع عمقی آبسه های مقعدی را ایجاد کند.
آبسه مقعدی به تدریج متورم تر و دردناک ترمی شود، به طوری که راه رفتن و نشستن برای بیمار مشکل می شود. گاهی نیز به طور خودبه خود دهانه آبسه باز می شود و خون و چرک آن تخلیه می شوند و به دنبال تخلیه چرک از شدت درد کاسته می شود
روش درمان آبسه مقعدی
در مواردی که آبسه به طور خودبه خود تخلیه نمی شود، تنها روش قطعی درمان، برش دادن آبسه و تخلیه آن است. به دنبال خروج چرک که با بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی و توسط جراح انجام می شود، از شدت درد کاسته می شود. پس از عمل جراحی، بیمار معمولا عصر همان روز یا روز بعد از بیمارستان مرخص می شود.
پس از تخلیه چرک لازم است که بیمار 3 تا 4 مرتبه و هر بار به مدت 20 دقیقه در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین بنشیند تا محل چرک ضدعفونی شود و پس از خشک کردن موضع، آن را پانسمان کند. این کار تا رفع کامل التهاب که حدود دو هفته است ادامه می یابد.
اگر التهاب شدید باشد، بر اساس نظر پزشک جراح، چرک خشک کن تزریقی یا خوراکی نیز برای بیمار شروع می شود.
در صورت وجود درد ناشی از برش، می توان از داروی مسکن استفاده کرد. معمولا التهاب پس از حدود یک هفته فروکش خواهد کرد.
اگر آبسه مقعدی به موقع درمان نشود چه عوارضی ایجاد می کند؟
عدم درمان به موقع این بیماری باعث می شود که علائم عفونت گسترش پیدا کند و عفونت در بدن پخش شود. در صورت شدید شدن این عارضه، باید بافت های مرده در اطراف محل آبسه را برداشت.
عدم درمان به موقع آبسه در افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری قند یا افرادی که توان جسمی کمی دارند، می تواند خطر جانی هم داشته باشد.
فیستول اطراف مقعد
پس از تخلیه آبسه به طور خودبه خود یا توسط جراح، پس از حدود دو هفته علائم کاملا رفع می شوند و فرد سلامت کامل خود را به دست می آورد، ولی در بعضی افراد دهانه ای که برای خروج چرک به روش جراحی یا به طور خودبه خود ایجاد شده است، باز می ماند.
این دهانه در واقع توسط مجرای باریکی به روده بزرگ و مقعد راه دارد و مانند تونل باریکی، پوست اطراف مقعد را به داخل روده بزرگ وصل می کند. به این مجرای باریک، فیستول اطراف مقعد گفته می شود. البته گاهی نیز بدون سابقه بارزی از علائم آبسه مقعدی، فرد دچار فیستول می شود.
علائم فیستول مقعدی
- ترشح مداوم یا متناوب
- وجود یک برجستگی سفت و دردناک به هنگام لمس
- درد به هنگام اجابت مزاج یا پس از آن
- تغییر رنگ پوست اطراف فیستول
فیستول مقعدی باعث می شود که محتویات میکروبی داخل روده ی بزرگ از طریق مجرای مذکور، به زیر پوست راه پیدا کنند و هر چند مدت، باعث ایجاد عفونت یا ترشح یا آبسه یا ایجاد حالتی مثل جوش چرکی گردد که باعث درد و ترشح در ناحیه می شود و پس از تخلیه شدن ترشحات، درد فروکش می کند
درمان فیستول مقعدی
درمان این بیماری فقط به روش جراحی است، یک جراحی کوچک برای برداشتن فیستول. معمولاً این کار با بی حسی موضعی انجام می پذیرد (البته گاهی بیهوشی عمومی لازم می شود).
بسته به عمق درگیری، روش های جراحی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از عمل جراحی، بیمار معمولا عصر همان روز یا روز بعد از بیمارستان مرخص می شود.
مراقبت از محل عمل شده، به صورت نشستن در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین، سه الی چهار بار در روز و هر بار به مدت بیست دقیقه است که برای دو هفته ادامه می یابد. در صورت وجود درد از داروی مسکن استفاده می شود. سایر مراقبت ها بسته به نظر جراح، برای بیمار شرح داده می شود.
عوامل افزایش دهنده خطر
- زخم ناشی از یک جسم تیز که از طریق مقعد دفع می شود (مثل پوسته تخم مرغ یا تیغ ماهی) یا صدمه ناشی از نوک وسیله مخصوص تنقیه
- درمان تزریقی برای بواسیر داخلی
- بیماری التهابی روده
- آپاندیسیت یا دیورتیکولیت حاد
داروها
امکان دارد داروهای ملین برای جلوگیری از یبوست تجویز شود.
در صورت وجود عفونت ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود.
سوالات رایج بعد از عمل جراحی
- از کی راه بروم؟
انتظار می رود که چند ساعت بعد از عمل بتوانید کم کم بشینید و به تدریج راه بروید.
- رژیم غذایی پس از عمل چیست؟
معمولا تا عصر روز عمل چیزی خورده نمی شود تا دستگاه گوارش فرصت لازم برای رسیدن به شرایط قبل از عمل را پیدا کند. البته کم کم غذاهای سبک مثل سوپ مصرف می شوند. پس از ترخیص لازم است از غذاهایی که باعث جلوگیری از یبوست می شوند استفاده کرد. این غذاها شامل سالاد و سبزیجات و میوه جات نه آب میوه) است که همراه با غذای معمول استفاده می شوند.
- پس از چه مدت می توان به سرکار رفت؟
بیماران قادرند فعالیت های شغلی خود را حدود پنج روز پس از عمل جراحی، از سر گیرند.
- چه مدت پس از عمل می توان حمام رفت؟
پس از یک روز می توان استحمام کرد و تماس آب با موضع، عارضه ای ایجاد نمی کند.
- آیا بخیه محل عمل باید خارج شود؟
معمولا در این جراحی از بخیه استفاده نمی شود.
توصیه های رایج
- قبل از ترخیص، زمان مراجعه جهت ویزیت پس از عمل را با پزشک خود هماهنگ نمایید.
- پانسمان در این بیماری، روی مقعد را در محل خروج مدفوع می پوشاند. اگر احساس دفع مدفوع داشتید پانسمان را بردارید و پس از اجابت مزاج و شستشو، در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین بنشینید و مجددا پانسمان نمایید. از تماس مدفوع با زخم نگران نباشید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#695
Posted: 18 Aug 2014 16:14
راه های درمان میگرن
سردرد میگرنی به راحتی برطرف نمی شود. اگر این سردرد را دارید، بهتر است مواردی را که باعث می شوند سردرد شما بدتر شود، در دفتری یادداشت کنید. همچنین هر موقع که سردرد میگرنی به سراغتان آمد، علائم هشداردهنده و شدت درد را در دفتر خود یادداشت کنید. به این شکل ممکن است از سردرد رهایی یابید.
تشخیص علت
تشخیص اولیه این بیماری توسط علائم است. پزشک برای فهمیدن علت واقعی سردرد، ممکن است از شما اسکن مغز بخواهد.
تومورهای مغزی و یا خونریزی در مغز نیز موجب سردرد می شود.
سی تی اسکن و ام آر آی برای تشخیص علت سردرد استفاده می شوند.
محاسبه سردرد
قبل از درمان، پزشک میزان سردرد و اثر آن بر زندگی شما را بررسی می کند.
سئوالات ساده ای از قبیل: چند بار شما به مدرسه و یا سرکار نرفته اید، و چند بار از فعالیت های دسته جمعی به علت میگرن، کناره گیری نموده اید.
این نکته را از یاد نبرید که مصرف بیش از اندازه داروهای مسکن موجب بدتر شدن سردرد و یا ایجاد زخم های گوارشی و یا دیگر مشکلات معدی-روده ای می شود
داروهای بدون نسخه
ترکیبی از مسکن ها و داروهای ضد التهاب از قبیل: آسپیرین، ناپروکسن، ایبوپروفن و استامینوفن برای تسکین درد استفاده می شود.
این نکته را از یاد نبرید که مصرف بیش از اندازه این داروها موجب بدتر شدن سردرد و یا ایجاد زخم های گوارشی و یا دیگر مشکلات معدی-روده ای می شود.
داروها
داروی تریپتان ( Triptans)
یکی از انواع داروهای رایج در درمان میگرن، تریپتان می باشد.
افراد دارای فشار خون بالا، بیماری قلبی، سکته مغزی و دیگر بیماری ها نباید از تریپتان استفاده کنند.
این دارو ممکن است با داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج تداخل داشته باشد، لذا قبل از مصرف این دارو با پزشکتان مشورت کنید.
عوارض جانبی این دارو شامل: تهوع، سرگیجه، احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی و درد قفسه سینه می باشد.
داروی ارگوتامین ( Ergotamines)
این دارو به شکل قرص، اسپری بینی و یا تزریقی می باشند.
این دارو موجب تنگ شدن عروق خونی، تهوع، سرگیجه، درد عضلانی و طعم بد دهان می شوند.
آیا دارو را باید مادام العمر مصرف کرد؟
حداقل دو ساعت از شروع درد، باید دارو را مصرف کنید.
بعد از درمان سردرد، از پزشک خود نظر بخواهید که آیا باید درمان را ادامه دهید یا نه.
کاهش مصرف دارو
زیاد مصرف کردن داروها ممکن است موجب سردرد طولانی مدت شود.
شما نباید داروهای تجویز شده را بیشتر از دو بار در هفته مصرف کنید.
شما با نظر پزشک، با کاهش تدریجی دارو و یا قطع دارو می توانید از شر این سردردهای مزمن نجات یابید.
هنگامی که دیگر داروها نتوانند اثر تسکین دهنده درد خود را داشته باشند، باید از داروهای درد حاوی نارکوتیک (مسکن) استفاده کنید.
جلوگیری از مصرف دارو
اگر سردرد میگرنی شما اغلب اوقات وجود دارد و یا خیلی شدید است، ممکن است هر روز مجبور به استفاده از دارو باشید.
تیمولول ( Blocadren)، دیوالپروکس سدیم ( Depakote)، پروپارانولول ( Inderal) و توپیرامات ( Topamax) داروهای پیشگیری کننده میگرن و شایع می باشند.
این داروها برای درمان فشار خون بالا و یا جلوگیری از تشنج نیز به کار می روند.
طب سوزنی و درمان میگرن
طب سوزنی یکی از انواع درمان های سنتی چینی می باشد.
در این طب، سوزن های باریک را در نقاط خاصی از بدن برای تعادل جریان انرژی قرار می دهند.
برخی محققان دریافته اند که طب سوزنی بر مغز اثر می کند و باعث آزاد شدن مواد شیمیایی در مغز می گردد که این مواد بر درد تاثیر بسزایی دارند.
اما به هر حال، تحقیقات بر روی اثرات طب سوزنی بر میگرن هنوز کامل نشده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#696
Posted: 18 Aug 2014 16:16
دليل و درمان يبوست شيرخواران
شايد اين موضوع به نظر خنده‌دار بيايد اما سفت يا شل‌شدن مدفوع شيرخوار يکي از دغدغه‌هاي والدين است. ايجاد مشکل در دفع باعث بي‌قراري و از‌بين‌رفتن آرامش شيرخوار مي‌شود و حتي ممکن است نشانه يک بيماري جدي باشد. يکي از مشکلاتي که ناراحتي شيرخوار و نگراني والدين را در پي دارد، يبوست است...
هنگام يبوست، مدفوع سفت و خشک مي‌شود، به‌طور عادي تخليه نمي‌شود و کودک در زمان دفع، احساس درد مي‌کند.
شيرخواراني که شيرمادر مي‌خورند کمتر دچار يبوست مي‌شوند، چون شير مادر به‌راحتي هضم مي‌شود و ترکيب چربي و پروتئين آن‌طوري است که باعث ابتلا به يبوست نمي‌شود. در روده کودکاني که شيرمادر مي‌خورند، انواع مختلف باکتري‌هاي مفيد وجود دارد که توانايي شکستن و هضم پروتئين‌هاي پيچيده شير را دارند درنتيجه در اين کودکان مدفوع نرم‌تر و حرکات روده راحت‌تر است. ميزان هورمون موتيلين که حرکات روده را افزايش مي‌دهد نيز در اين کودکان بيشتر است.
هضم شيرخشک براي کودک سخت‌تر است و بچه‌هايي که شيرخشک مي‌خورند، معمولا مکرر از يبوست رنج مي‌برند. حرکات روده بچه‌هايي که فقط شيرخشک مي‌خورند، از بچه‌هايي که شيرمادر مي‌خورند، کمتر و مدفوعشان سفت و سبزرنگ است.
چه‌وقت مي‌گوييم کودک دچار يبوست شده است؟
وقتي کودک اين 3 علامت را با هم داشته باشد دچار یبوست شده است:
-مدفوع سفت، خشک يا تکه‌تکه.
-گريه و زورزدن هنگام دفع. (زورزدن تنها نشانه يبوست نيست.)
-مدفوع‌نکردن براي 2 تا 3 روز در کودکاني که شيرخشک مي‌خورند و يک هفته براي کودکاني که شير مادر مي‌خورند. (وقتي مدفوع نرم است، دفع يک‌بار در هفته به معني يبوست نيست.)
-اشتهاي کم، وزن نگرفتن و خونريزي از مقعد.
حرکات روده در شيرخواران
در ماه‌هاي اول تولد، روزي چند بار دفع يا حتي يک‌بار در هفته طبيعي است. در موارد نادر مي‌تواند بين هر بار دفع 3 هفته هم فاصله بيفتد. بچه‌هايي که شير مادر مي‌خورند، معمولا تا 2 تا 3 ماهگي حرکات روده زيادي دارند و مدفوعشان زردرنگ است. با شروع غذاي جامد، حرکات روده تغيير مي‌کند و ممکن است شکم کودک روزي چند بار يا هر 2 يا 3 روز يک‌بار کار کند. برخي بچه‌ها به‌علت دريافت ترکيب‌هاي جديد موادغذايي، دچار يبوست خفيف مي‌شوند. اگر کودک غذاي جامد زياد مصرف کند، ممکن‌است به‌علت کم‌آبي دچار يبوست شود.
علت يبوست در شيرخواران
يک بچه سالم که شير مادر مي‌خورد به‌ندرت دچار يبوست مي‌شود. بيشتر شيرخواران هنگام تغيير شير مادر به شيرخشک يا آغاز تغذيه تکميلي و شروع غذاي جامد، دچار يبوست مي‌شوند. اين 7 مورد از علل يبوست شيرخواران است.
1. معمولا علت يبوست در کودکان غذاست اما در برخي موارد مي‌تواند علامت يک بيماري جدي باشد. علت يبوست در نوزاداني که شير مادر مي‌خورند، اغلب مادرزادي است مانند سيستيک فيبروزيس، ديابت بي‌مزه، کم‌کاري تيروييد و نقص‌هاي مادرزادي در روده و مقعد.
2. بيشتر شيرخواران هنگام شروع غذاي جامد يبوست را تجربه مي‌کنند. بعضي غذاها اگر زود يا به مقدار زياد استفاده شوند، يبوست ايجاد مي‌کنند.موز، برنج، نان سفيد، سيب‌زميني، ماست، پنير و پاستا غذاهايي هستند که باعث کندي حرکت روده شده وباعث یبوست میشوند.
در بچه‌هايي که شيرخشک مي‌خورند، مايعات کم، فيبر کم، تغيير نوع شيرخشک (غلظت بيشتر، بدون لاکتوز، حاوي کازيين) مي‌تواند باعث ابتلا به يبوست شود.
3.یکی دیگر از دلایل یبوست کودکان کم شدن آب بدنشان است. وقتي بدن کودک کم‌آب مي‌شود، از آنچه کودک مي‌خورد آب جذب مي‌کند و درنتيجه مدفوع سفت و خشک و دفع آن سخت مي‌شود.
4. مصرف داروهايي مانند ايبوپروفن، آنتي‌بيوتيک، استامينوفن يا ابتلا به بيماريهايي مانند سرماخوردگي مي‌تواند باعث ابتلا به يبوست شود.
5. مکمل‌هاي آهن (البته آهن موجود در شيرخشک يبوست ايجاد نمي‌کند).
6. آلرژي غذايي نیز از دیگر علل ابتلا کودکان به یبوست است.
7. اختلالات متابوليکي
براي درمان يبوست چه کنيم؟
اگر نوزاد دچار يبوست شد، به پزشک مراجعه کنيد و اگر سن کودک بيشتر است، اقدام‌هاي زير را انجام دهيد:
-دستانتان را چرب کنيد و شکم کودک را از قسمت پايين به سمت بيرون و در جهت عقربه‌هاي ساعت ماساژ دهيد. اگر کودک احساس راحتي و آرامش کرد و از اين کار لذت برد، ماساژ را ادامه دهيد.
-کودک را به پشت بخوابانيد، پاهايش را بگيريد و به‌آرامي به شکل دايره‌اي حرکت دهيد. اين کار باعث حرکت عضلات شکم، فشار ملايم به روده و تسهيل حرکت آن مي‌شود.
-حمام گرم مي‌تواند کودک را آرام و به دفع راحت‌تر کمک کند. مي‌توانيد در حمام شکم کودک را ماساژ بدهيد. براي اينکه مدفوع سفت راحت‌تر دفع شود، با مقداري وازلين اطراف مقعد را چرب کنيد.
-اگر به کودک شيرخشک مي‌دهيد، طبق دستورالعمل شير را تهيه کنيد. اضافه‌کردن مقدار بيشتري شير مي‌تواند باعث ابتلا به يبوست يا مشکلات ديگر شود.
-اگر کودک 4 تا 6 ماه دارد، مصرف حريره‌بادام و پوره ميوه يا سبزي را به رژيم غذايي او اضافه کنيد. اين غذاها فيبر زيادي دارند و از يبوست پيشگيري مي‌کنند. خوردن آب‌آلو ناشتا نيز از يبوست پيشگيري مي‌کند.
-اگر کودک غذاي جامد مي‌خورد، به او پوره هلو و آلو و به جاي برنج، جو بدهيد.
-علاوه بر شيردهي روزي چند بار، آب جوشيده سرد به کودک بدهيد. از 60 تا 120 ميلي‌ليتر آغاز و طبق ميل کودک مقدار آن را کم يا زياد کنيد. به ياد داشته باشيد آب نبايد جايگزين شيردهي شود.
-اگر آب کمک نکرد، در کنار رژيم غذايي معمول، براساس نياز کودک روزي يک يا چند وعده آب سيب، هلو يا آلو به فرزندتان بدهيد.
-اگر يبوست طولاني شد، با تغييرات غذايي برطرف نشد و علايم ديگري مانند خون در مدفوع، وزن نگرفتن، استفراغ و تحريک‌پذيري به آن اضافه شد، به پزشک مراجعه کنيد. اما ممکن است پزشک براي درمان يبوست مزمن، ملين‌هاي خاصي تجويز يا در مواردي که يبوست شديد است، شياف گليسيرين تجويز کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#697
Posted: 18 Aug 2014 16:17
چشم درد؛ بلای جان کامیپوتربازها
دیگر نمی شود گفت جماعت کمی در روز با کامپیوتر کار دارند. بیشتر کارهای روزمره ما با کامپیوتر انجام می شود و زل زدن به مانیتور، می تواند چشم های ما را ناراحت کند.
خستگی چشم تنها علامتی است که می توانیم با اطمینان علت آن را کار یا سرگرمی در مقابل صفحه نمایشگر بدانیم. خستگی چشم بی خطر است اما با این حال بسیار شایع است: تخمین زده می شود که ۵۰ تا ۹۰ درصد کسانی که زمان شان را در مقابل صفحه نمایش می گذرانند، دچار خستگی چشمی می شوند.
اگر مدت زیادی بدون هیچگونه استراحتی در مقابل صفحه نمایش قرار بگیریم، این احتمال باز هم بیشتر می شود. اما خستگی بینایی را چه طور می توان تشخیص داد؟ این علایم را به خاطر بسپارید: چشم ها قرمز می شوند، می خارند و حساس می شوند. از چشم اشک می آید و دردهایی در کره چشم بروز پیدا می کنند. این علائم همراه با سردرد، درهای مغزی یا کمر درد هستند.
متاسفانه باید بگوییم نمایشگرها مشکوک به افزایش آب سیاه هستند. آب سیاه بیماری اعصاب بینایی است، که اغلب در ارتباط با افزایش فشار چشم به وجود می آید. این بیماری اغلب خود را به شکل کاهش میدان دید نشان می دهد که همراه با از بین رفتن فیبرهای بینایی است. هنوز هیچ چیز در این رابطه ثابت نشده است، اما این احتمال وجود دارد که کار در مقابل صفحه نمایشگر باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری می شود. ضمناً باید گفت آب سیاه در بین کسانی که با کامپیوتر کار می کنند، بیشتر دیده می شود.
در تمام موارد، اگر نمایشگرها باعث ایجاد مشکلات بینایی نشوند، در عوض می توانند وجود برخی مشکلاتی که از قبل وجود داشته، خصوصاً مشکلات شکست نور را آشکار کنند.
پس توصیه های زیر را جدی بگیرید:
لا به لای کار، هر نیم ساعت یک بار به خودتان ۲ـ ۳ دقیقه استراحت دهید، از جا بلند شوید یا رویتان را از کامپیوتر برگردانید و کار دیگری انجام دهید.
درست در مقابل نمایشگر قرار بگیرید. صندلی و میز باید در ارتفاع مناسبی باشند، آرنج ها باید تکیه داده شوند و در حالت افقی قرار بگیرند، بالا تنه باید درست در مقابل نمایشگر باشد، چشم ها باید از بالا به مانیتور اشراف داشته باشند. هرگز نباید از پایین به نمایشگر نگاه کرد.
مراقب باشید که انعکاس نور بر روی صفحه نمایش نیفتد. مثلا مانیتور را رو به روی پنجره، لامپ و منابع نوری دیگر نگذارید.
به طور منظم، شقیقه ها، پوست سر، گردن و پایین گردن تان را ماساژ دهید.
با چشم پزشک تان درباره استفاده از عینک های «مخصوص کامپیوتر»، بینایی تان و فاصله مناسب بین خودتان و صفحه نمایشگر صحبت کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#698
Posted: 18 Aug 2014 16:18
بيماريهاي عفوني دستگاه تنفس فوقاني
همه ساله در فصول سرد و معتدل بيماريهاي عفوني دستگاه تنفس فوقاني شيوع مي يابد و در اين بين عفونت و درگيري لوزه ها از موضوعات سؤال برانگيز است. در اين رابطه نكاتي راجع به ساختار، بيماريها و درمان بيماريهاي لوزه ارائه مي شود.
ساختار لوزه ها
لوزه ها بخشي از سيستم لنفاوي بدن و قسمتي از حلقه لنفي والداير هستند كه اين حلقه به صورتي دايره وار دور تا دور قسمت انتهايي دهان را در برمي گيرد و شامل لوزه هاي حلقي، زباني و لوزه سوم يا آدنوييد و بافتهاي لنفي كف حلق است. در هر صورت بحث اصلي در اين بين راجع به دو توده لنفي طرفين حلق يا لوزه هاي حلقي است.
عفونت حلق و لوزه
(تانسيلوفارنژيت ها يا فارنژيت فوليكولر حاد)
عفونت حاد حلق و لوزه مي تواند در هر سني اتفاق افتد ولي در سنين زير 10 سال شايع تر است. عفونت از طريق تماس نزديك و قطرات بزاق قابل انتقال است. عامل ميكروبي اصلي در اين بيماري باكتري استرپتوكوك بتا همولييتيك گروه A است ولي عوامل ميكروبي ديگر نيز مي توانند عامل بيماري باشند ولي در كل شايع ترين علت گلو درد ويروسها هستند.
علائم بيماري
گلودرد: كودكان كم سن و سال، نوزادان و هر بيماري كه قدرت اظهار شكايت را ندارد ممكن است از خوردن امتناع كند.
درد گوش: به علت عصب گيري حسي مشترك حلق و مجراي گوش و يا عفونت همزمان گوش و حلق.
سردرد و بي حالي: در معاينه معمولا تب، زبان باردار و احتقان و تورم گلو، بزرگي لوزه ها و وجود اگزوداي سفيد رنگ در تمام يا قسمتي از لوزه و نهايتا تورم غدد لنفاوي ديده مي شود.
در كنار عفونت حاد لوزه، التهاب و عفونت مزمن لوزه ها نيز شناخته شده است و از علائم آن گلو درد مكرر، التهاب و تورم مكرر لوزه ها يا عدم بهبودي گلودرد است كه در اين وضعيت مي توان عامل عفوني را توسط روشهاي آزمايشگاهي تشخيص داد.
بيماري هايي كه علائم عفونت حلق و لوزه را تقليد مي كنند
بيماريهايي چون ديفتري، مونو نوكلئوز عفوني، آنژين ونسان و مخملك علائم عفونت حلق و لوزه را تقليد مي كنند و از آنجا كه درمان اين بيماريها (غير از مخملك) با يكديگر متفاوت است، ضروري است در ابتدا به تشخيص صحيح رسيده سپس درمان را شروع كرد.
عوارض عفونت لوزه ها
مهمترين عواملي كه باعث عفونت لوزه ها مي شود شامل: آبسه دور لوزه، عفونتهاي ريوي، تب روماتيسمي (در اصطلاح عام روماتيسم قلبي)، گلومرولونفريت حاد يا التهاب و عفونت در كليه است.
درمان عفونت در لوزه ها
براي درمان عفونت در لوزه ها يكي از روشهاي زير پيشنهاد مي شود:
الف- درمان طبي: پس از اثبات عفونت باكتريايي لوزه ها مي توان درمان با آنتي بيوتيك را شروع كرد. درمان اساسي عفونت استرپتوككي حلق و لوزه كه عامل اصلي ابتلا به تب روماتيسمي و گلومرولونفريت است. پني سيلين است كه به صورتهاي خوراكي يا تزريقي قابل تجويز است كه بنا به صلاحديد پزشك و با توجه به شرايط سني و شغلي بيمار و فرهنگ مصرف داروي بيمار صورت مي گيرد و در صورت حساسيت بيمار به اين دارو جايگزين هايي چون اريترومايسين و تتراسايكلين مورد استفاده قرار مي گيرد.
ب- درمان جراحي لوزه ها: عمل جراحي در لوزه هاي حلقي به علل مختلف پيشنهاد مي شود كه برخي از مهمترين اين دلايل به شرح زير هستند:
1- شخصي كه به علت عفونتهاي چركي مكرر لوزه روزهاي زيادي از مدرسه و كار را از دست بدهد و با درمان طبي بهبود يابد (تعداد دفعات ابتلا به عفونت ميزان مطلقي نيست ولي برخي از مكاتب ابتلاي بيشتر از 6 بار در سال به عفونت چركي لوزه را ملاك عمل مي دانند.)
2- كودكي كه به خاطر عفونت چركي مكرر لوزه ها تب و تشنج ناشي از تب داشته باشد ممكن است از اين عمل جراحي به منظور حذف يكي از عوامل مهم تشنج ناشي از تب سود ببرد.
3- كودكاني كه در اثر عفونت و التهاب شديد لوزه ها، تنفس و بلع شان مختل شود تحت عمل جراحي لوزه قرار مي گيرند.
4- بيماراني كه آبسه دور لوزه دارند.
5- حاملان ميكروب ديفتري (ديفتري لوزه ها و حلق را درگير مي كند.)
6- در سرطان لوزه نيز برداشتن لوزه ها توصيه مي شود.
اما هميشه سؤال اين نيست كه چه لوزه هايي بايد عمل شوند، اين سؤال كه چه لوزه هايي نبايد مورد عمل جراحي قرار گيرند نيز به همان اندازه مهم است كه اين موارد نيز به طور خلاصه عنوان مي شوند.
1- در صورتي كه بيمار نقص ايمني مثل هيپوگاما گلبولينمي و يا اختلالات خوني داشته باشد.
2- در زمان عفونت حاد ريه و راههاي هوايي، حلق و حنجره و...
3- در زمان شيوع فلج اطفال كه معمولا اين شيوع در تابستان و اوايل پاييز بيشتر است لذا بهتر است عمل لوزه براي حتي الامكان در اين فصول انجام نشود.
4- در صورت بزرگ شدن لوزه ها بدون اين كه راه هوايي مسدود شده باشد.
5- وجود و گير كردن ذرات غذا در حفره هاي لوزه كه در اين مورد نيز نيازي به عمل جراحي نيست.
در تمام موارد فوق نظر قطعي با پزشك معالج است و ديگر اين كه برداشتن لوزه ها تأثير چنداني در كم كردن عفونت هاي مجاري تنفسي فوقاني ندارد و اعضاي لنفي در گلو نقش مهمي در ايمني بدن دارند. در هر صورت مطالب فوق در حد امكان خلاصه و ساده عنوان شد و اميد است مورد استفاده خواننده واقع شود. بديهي است اطلاعات تكميلي را همكاران محترم پزشك به بيماران خود ارائه خواهند كرد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#699
Posted: 18 Aug 2014 16:21
عبور از هفت خوان سکته مغزی
شناخت عوامل سكته مغزی، كلید پیشگیری از آن هستند. این عوامل عبارتند از:
· سن: سكته مغزی در تمام سنین ممكن است اتفاق بیفتد ولی احتمال بروز آن در افراد مسن‌تر، بیشتر است.
· جنسیت: مردان بیش از زنان به سكته مغزی مبتلا میشوند.
· سابقه سكته مغزی: احتمال سكته در افرادی كه سابقه قبلی سكته مغزی یا سكته گذرا داشته باشند، بیشتر است.
· سابقه خانوادگی: احتمال سكته مغزی در افرادی كه یكی از اعضای خانواده آنها به سكته دچار شده، بیشتر است.
چه باید کرد؟
سکته از دلایل ناتوانایی طولانی‌مدت و جدی محسوب میشود. در طول زندگی، ممکن است سکته 4 خانواده از 5 خانواده را درگیر کند. با اجرای این راهکارها، می‌توانید به والدین خود کمک کنید تا خطر سکته در آنها کاهش پیدا کند.
1. کنترل فشارخون
شک نکنید که فشارخون بالا یعنی افزایش خطر سکته. اگر یکی از والدین شما فشارخون بالاتر از 90/140 دارد، حتما باید تحت درمان قرارگیرد. پزشک برای کنترل فشار داروهای مناسبی تجویز میکند، اما فشارخون باید به‌طور منظم کنترل شود. حتی اگر هزینه خرید یک دستگاه اندازه‌گیری فشارخون برایتان کمی بالاست، ارزش پیگیری وضعیت سلامت پدر و مادر و حتی خودتان بیشتر است و به تهیه‌اش می‌ارزد.
2. دوری از استرس و افسردگی
وضعیت عاطفی و روانی والدین شما تاثیر زیادی روی سلامت جسمانی آنها دارد. کاهش عوامل بروز استرس، عصبانیت و افسردگی، مهم‌ترین گام برای حفظ سلامت قلب و عروق و پیشگیری از سکته است. اگر والدین شما تنها زندگی میکنند، ممکن است ناراحتی و نگرانی‌هایی داشته‌باشند. حتی اگر هنوز کنار هم هستند، ماندن در خانه میتواند باعث خستگی و دلتنگی‌شان شود، بنابراین آنها را تشویق کنید بیرون بروند و دوستان تازه پیدا کنند یا فعالیت‌های گروهی انجام دهند. مسجد محل یا فرهنگسراها، مکان‌های خوبی برای حضور سالمندان هستند. هرازگاهی آنها را با خود به گردش یا مسافرت ببرید. به پدر و مادر مسن تان توضیح دهید که مصرف الکل و نوشیدنی‌های کافئین‌دار برایشان مضر است و تمرین‌های یوگا و آرام‌سازی را به آنها بیاموزید. والدینتان را تشویق کنید به موسیقی‌های آرامش‌بخش گوش کنند و برای قدم زدن همراهشان بروید.
اگر همه این راهکارها را امتحان کردید اما باز هم خلق و خویشان تغییر نکرد با پزشک صحبت کنید. افسردگی بسیار جدی اما بیماری قابل درمان است.
3. جلوگیری از تشکیل لخته
از پزشک والدین خود در مورد داروهایی که خطر تشکیل لخته را کاهش میدهد، سوال کنید. مهم‌ترین داروی موثر برای جلوگیری از لخته شدن خون، آسپیرین است که بسیار ارزان است و با دوز پایین 81 میلی‌گرم توصیه میشود. در مورد دریافت این دارو حتما با پزشک مشورت کنید، شاید لازم باشد داروی دیگری برای آنها تجویز شود.
4. کنترل بیماریهای خطرساز
اگر هر یک از والدین شما دچار فیبریلاسیون دهلیزی (یعنی ریتم غیرطبیعی حفره بالایی قلب)، دیابت و بیماریهای قلبی-عروقی باشند، بیشتر در معرض خطر سکته قرار دارند. این بیماری‌ها به درمان مناسب نیاز دارند. هورمون درمانی جایگزینی، داروهای ضددیابت و داروهای مسکن و آرتروز، ممکن است خطر سکته را افزایش دهند. در مورد این داروها با پزشک آنها صحبت کنید شاید پزشک تشخیص دهد درمان‌های جایگزینی و کم‌خطرتر مناسب‌ترند و آنها را تجویز کند.
علایم اولیه هشداردهنده سکته را بشناسید و به دنبال پیشگیری از سکته باشید. براساس تحقیقات مرکز کنترل اختلالات عصبی آمریکا، یک نفر از هر 3 نفری که دچار حمله ایسکمیک گذرا میشود، سکته حاد را تجربه میکند.
نشانه‌های حمله ایسکمیک گذرا یا سکته خفیف عبارتند از:
· کرختی ناگهانی یا ضعف صورت، دست یا پاها مخصوصا در یک طرف بدن
· گیجی ناگهانی، اشکال در صحبت یا درک
· مختل شدن ناگهانی دید در یک یا هر دو چشم
· اختلال ناگهانی در راه رفتن، از دست دادن تعادل یا هماهنگی یا گیجی
یکی از عوامل خطر اصلی سکته، افزایش کلسترول بد (LDL) است. کلسترول نباید بالاتر از 200 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و 5 برابر سطح HDL (یا کلسترول خوب بدن) باشد. سطح کلسترول بد باید زیر 70 میلی‌گرم در دسی‌لیتر برسد. مطمئن شوید که میزان کلسترول والدینتان مرتب بررسی و اگر لازم است، درمان میشود. داشتن یک رژیم کم‌چرب و ورزش منظم، بسیار موثر است اما کافی نیست. اگر سطح کلسترول بد با تغییر شیوه زندگی کم نشود، پزشک داروهای مناسب تجویز میکند.
5. رژیم سالم قلبی
بهترین رژیم برای پیشگیری از سکته، سرشار از غلات و حبوبات، سبزی و میوه، ماهی، مرغ و گوشت لخم و لبنیات کم چرب است. والدین شما باید دریافت چربی زیاد را محدود کنند. باید اسیدهای چرب کمتر از 7 درصد و اسیدهای چرب ترانس کمتر از 1 درصد باشد. آنها باید روزانه 25 تا 30 گرم فیبر مصرف کنند.
6. تشویق به ورزش
ورزش برای سلامت قلبی-عروقی ضروری و یکی از کلیدهای اصلی پیشگیری از سکته است، اما چه مدت ورزش لازم است؟ محققان توصیه میکنند روزانه حداقل 30 دقیقه ورزش متوسط تا شدید و حداقل 5 روز هفته ورزش کنید. البته این به معنی آن نیست که والدین شما 5 روز در هفته به 30 دقیقه ورزش ایروبیک نیاز دارند. می‌توانید آنها را تشویق کنید که تمام طول روز ورزش ملایم انجام دهند، حتی پارک کردن اتومبیل کمی دورتر از مقصد و پیاده‌روی در مسافت بیشتر یا استفاده از پله به جای آسانسور میتواند برای آنها مفید باشد. یادتان باشد شروع هرگونه فعالیت ورزشی در سالمندان باید با مشورت پزشک باشد.
7. تشویق به ترک سیگار
سیگار کشیدن یکی از بزرگ‌ترین عوامل خطر سکته است. والدین شما یا هر فردی که در خانه سیگار می‌کشد، باید سیگارش را ترک کند. حتی زندگی با فرد سیگاری خطر سکته را 30 درصد افزایش میدهد.
ترک سیگار راحت نیست اما شما می‌توانید:
· به والدین خود بگویید ترک سیگار سخت نیست.
·آنها را تشویق کنید در مورد احساساتشان صحبت کنند، ترک سیگار برای سالمندان آسان نیست، حتی به آنها اجازه دهید کمی گریه کنند.
· شما ممکن است با دلخوری و ناراحتی والدین خود مواجه شوید اما از آنجا که سلامتشان برایتان اهمیت زیادی دارد، کمی صبور باشید و مثبت فکر کنید و همچنان آنها را برای ترک سیگار تشویق کنید.
· به پدر و مادرتان توصیه کنید در موقعیت‌هایی قرار نگیرند که میل به سیگار کشیدن در آنها ایجاد شود. اگر معمولا عادت دارند بعد از وعده‌غذایی سیگار بکشند، سعی کنید بعد از غذا با آنها قدم بزنید.
· خودتان هم سیگارتان را ترک کنید. اگر سیگار می‌کشید، سعی کنید در حضور والدینتان این کار را انجام ندهید. قرارگیری در معرض دود سیگار شما هم برای آنها ضرر دارد.
اگر به کار بستن این توصیه‌ها برای ترک سیگار والدینتان موثر نبود، با پزشک متخصص صحبت کنید. نیکوتین درمانی جایگزینی، حمایت و مشاوره هم کمک‌کننده است.
کی برویم دکتر؟
اگر هر کدام از این نشانه‌های سکته را در والدین خود مشاهده کردید، فورا اورژانس را خبر کنید:
· علامت اول: کرختی ناگهانی یا ضعف عضلات صورت، بازو و پاها مخصوصا در یک طرف بدن، شما ممکن است متوجه کجی ناگهانی دهان آنها شوید یا حرکت دست‌ها یا کنترل پاهایشان مختل شود.
· علامت دوم: گیجی ناگهانی، اشکال در صحبت کردن یا درک. مشکلات زبانی علامت شایع سکته است.
· علامت سوم: اختلال دید ناگهانی یک یا هر 2 چشم. مشکلات بینایی که ناگهان ایجاد میشوند، علامت شایع سکته هستند. فردی که دچار سکته میشود، ممکن است نتواند اطرافش را واضح ببیند یا به سختی به سمت چپ و راست نگاه کند. او ممکن است از تاری‌دید یا دوبینی شکایت داشته باشد.
· علامت چهارم: اشکال در راه رفتن، نداشتن تعادل یا هماهنگی.
ممکن است هنگام راه رفتن هر دو پا جدا از هم قرار بگیرد یا توانایی حرکتی ناگهان از دست برود.
· علامت پنجم: سردرد شدید بدون علت. سردرد لزوما علامت سکته نیست، اما اگر بدون علت یا با شدت غیرمعمول باشد، باید در مورد آن نگران شد. اگر سفتی گردن، درد صورت همراه با تهوع و استفراغ بود، ممکن است علامت خونریزی داخل جمجمه‌ای باشد.
البته همه این علایم در هر سکته‌ای رخ نمی‌دهد. حتی اگر همه آنها ناپدید شدند، از سکته غافل نشوید. فورا با اورژانس (115) تماس بگیرید. بهترین اقدام برای فرد مورد علاقه شما که دچار این علایم شده است، رساندن او به اورژانس و درمان است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#700
Posted: 18 Aug 2014 16:22
آمبولی ریه
مردی را که با تنگی نفس به اورژانس آوردند، می گفت: یک ساعت قبل به طور ناگهانی دچار تنگی نفس شده است. او ۵ روز قبل زمین خورده بود و برای مداوای شکستگی، پایش را گچ گرفته بودند.
طی این مدت در استراحت مطلق به سر می برد. بررسی های لازم در اورژانس شروع شد. برای عکسبرداری از ریه به واحد سی تی اسکن انتقال داده شد. نتیجه آمبولی ریه گزارش شد.
آمبولی ناشی از ایجاد توده ای غیرقابل حل (لخته) در جریان خون است که در اثر حرکت می تواند به جایی دوردست نقل مکان کرده و نشانه های خود را نشان دهد. این لخته ها در پا بروز می کند و اگر لخته به قلب برسد، از طریق قلب به ریه فرستاده می شود. به دلیل باریکی رگ های خون رسان به ریه، لخته متحرک در اینجا گیر می افتد.
آمبولی می تواند ناشی از علل متفاوتی باشد. مهم ترین علت آن بی حرکتی (مسافرت طولانی) است. علل دیگر شامل بدخیمی ها (سرطان ها)، بارداری، گچ گیری برای شکستگی، استراحت بیش از ۲ روز، جراحی یا بستری در بیمارستان، اختلال در ضربان قلب، چاقی، بارداری، مصرف قرص های ضد بارداری و فشارخون است. تعدادی از بیماران با توجه به سابقه خانوادگی، بدون نیاز به عوامل نامبرده، مستعد تولید لخته هستند.
در صورت بروز لخته، بسته به محل بروز لخته و محل گیرافتادگی، علائم بروز می کند. وقتی که لخته در پا بروز می کند، عمدتاً با درد و تورم همراه است. بخشی از بیماران در این مرحله و با شکایت از تورم یا درد پا مراجعه می کنند. زمانی که این لخته از اندام های تحتانی به سمت قلب می رود ممکن است در ریه گیر بیفتد. به دنبال گیر افتادن در ریه، خون بخشی که لخته در آن مستقر شده کاهش می یابد. علائم ناشی از کاهش خون رسانی به ریه شامل تنگی نفس ناگهانی و درد قفسه سینه است. دیگر علائم آمبولی ریه شامل تپش قلب، غش و سرفه است که گاهی با خون همراه است.
در بیمارانی که شرایط خطر لازم برای بروز آمبولی را دارند، باید با بروز هریک از علائم یادشده به خطر بروز لخته و آمبولی شک کرد. این بیماران را باید به سرعت به بیمارستان انتقال داد.
برای شناسایی لخته در اندام های تحتانی از نوع خاصی سونوگرافی (داپلر) استفاده می شود. برای مشاهده لخته درون عروق ریوی از سی تی اسکن استفاده می شود.
پس از اطمینان از بروز لخته باید درمان جهت پاک سازی لخته انجام داد. درمان با داروهای ضد انعقاد انجام می شود. داروهایی همچون هپارین و وارفارین در این شرایط کاربرد دارد.
نکات مهم در افرادی که وارفارین مصرف می کنند:
ـ هرگز خودسرانه دارویی را به درمان خود اضافه نکنید. بسیاری از داروها می تواند با وارفارین تداخل داشته و اثر آن را کاهش یا افزایش دهد.
ـ در صورت مراجعه به پزشک به هر دلیل دیگر، حتماً پزشک خود را نسبت به مصرف این دارو آگاه کنید.
ـ آزمایش های درخواستی برای کنترل میزان اثربخشی دارو را مرتب انجام دهید و پزشک خود را از نتیجه آزمایش آگاه کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 70 از 111