ارسالها: 12930
#791
Posted: 13 Sep 2014 21:48
علل افتادگي پلک و راههاي پيشگيري و درمان آن
هر روز جلوي آينه مي‌ايستيد و از قيافه‌تان ايراد مي‌گيريد؟ از اين‌كه يكي از پلك‌هايتان دو صدم ميلي‌متر پايين‌تر از آن يكي است حرص مي‌خوريد؟ خيلي‌ها با وجود اين‌كه مشكل جدي هم ندارند، بدون معطلي خود را به زير تيغ جراحي مي‌سپارند اما واقعا كي و چگونه بايد افتادگي پلك را درمان كرد؟ اگر شما هم دچار افتادگي پلك هستيد يا تصور مي‌كنيد اين طور است و قصد داريد جراحي كنيد، دست نگه داريد؛ چرا كه متخصصان بر اين باورند: «امروزه عمل جراحي افتادگي پلك طرفداران خاص خودش را دارد، اما شايد خيلي‌ها ندانند كه اگر مشكل‌شان چندان جدي نيست، اين گونه جراحيهاي غيرضروري تا چه حد ممكن است برايشان مضر باشد و حتي به چشمان‌شان هم آسيب‌هاي جدي برساند.»
اين بخشي از گفته‌هاي دكتر عبدالجليل كلانتر هرمزي است كه در ادامه مي‌افزايد: البته متخصصان معتقدند زماني كه اين جراحي‌ها ضروري و اجتناب‌ناپذيرند، بايد هرچه سريع‌تر انجام شوند؛ براي مثال زماني كه افتادگي پلك به دليل افتادگي پلك فوقاني و باريك شدن شكاف پلكي باشد جراحي ضروري است يا زماني كه اين مشكل در يك يا هر دو چشم بروز پيدا كند. افتادگي پلك ممكن است از مقدار كم ـ كه حتي گاهي به زحمت قابل تشخيص است ـ تا افتادگي كامل ـ به طوري كه تمام مردمك را بپوشاند ـ متغير باشد. افتادگي پلك مخصوص سن خاصي نيست و معمولا هم در كودكان و هم در بزرگسالان رخ مي‌دهد، اما بيشتر موارد جراحي زيبايي در بزرگسالان صورت مي‌گيرد و كمتر كودكان را درگير جراحي مي‌كنند.
انواع افتادگي پلك
افتادگي پلك دلايل مختلفي دارد كه يكي از آنها مادرزادي است؛ يعني افتادگي پلك در زمان تولد به دليل تكامل نيافتن ماهيچه‌هاي بالابرنده پلك، بعضي از بيماريهاي خاص، فلج عصب پلك يا به دليل ساير بيماريهاي مادرزادي به صورت يك يا دو طرف ظاهر ميشود. زماني كه كودك به دنيا مي‌آيد به دليل اين ناهنجاري در سر و صورت، عصب صورت يا پلك فلج ميشود. البته اين فلج عصبي پس از مدتي در بعضي‌ها به حالت عادي برمي‌گردد، ولي در بعضي‌هاي ديگر به صورت دائم باقي مي‌ماند.
افتادگي پلك مادرزادي
مشكلات پلكي مادرزادي چند نوع است، اما به طور كلي در دو گروه طبقه‌بندي ميشود:
الف) قسمتي از پلك تشكيل نميشود؛ در اين شرايط عمل جراحي راحت و موفقيت‌‌آميزتر است.
ب) پلك به طور كامل تشكيل نميشود؛ در اين شرايط به طور معمول خود چشم نيز دچار ضايعه‌اي است ولي با وجود اين، خوشبختانه قابل ترميم است.
اگر كودكي با افتادگي پلك متوسط تا شديد متولد شود، ممكن است براي تكامل بينايي نياز به درمان فوري داشته باشد؛ البته افتادگي پلك مادرزادي معمولا با گذشت زمان بهبود نمي‌يابد. اگر والدين با افتادگي چشم مادرزادي در بچه‌‌ها مواجه شدند، بايد حتما به چشم‌‌پزشك مراجعه كنند؛ زيرا اين افتادگي مي‌تواند باعث تنبلي چشم شود. اگرچه افتادگي پلك معمولا يك اختلال مجزاست، ولي در موارد مادرزادي ممكن است با اختلال حركت‌هاي چشمي، بيماريهاي عضلاني، تومورهاي پلك يا ساير تومورها، اختلال‌هاي عصبي و عيوب انكساري چشم نيز همراه شود.
مشكلات ناشي از افتادگي پلك در كودكان
افتادگي پلك به دو دليل مي‌تواند باعث تنبلي چشم شود:
الف) انسداد مسير بينايي چشم
ب) ايجاد تاري ديد
البته افتادگي پلك ممكن است انحراف چشم را مخفي كند و در اين مورد نيز مي‌تواند منجر به تنبلي چشم شود. نوع اكتسابي كه شايعترين نوع اين بيماري است، به دليل اختلال در ماهيچه بالا برنده پلك فوقاني رخ مي‌دهد كه ممكن است اثر افزايش سن، بروز اشكالي در اعصاب مربوط به اين ماهيچه‌ها يا آسيب پلك در اثر تومورها، التهاب‌ها يا وارد شدن ضربه به پلك ايجاد شود.
افتادگي پلك در بزرگسالي
شايعترين علت افتادگي پلك در بزرگسالان، كشيدگي يا جدا شدن ماهيچه بالابرنده پلك است. اين مشكل ممكن است بر اثر افزايش سن، پس از جراحي آب‌مرواريد يا ساير جراحيهاي چشمي و ضربه شديد به چشم بروز پيدا كند. افتادگي پلك بر اثر افزايش سن و كهولت بسيار شايع است؛ در اين شرايط با افزايش سن، پلك بالا دچار فشردگي پوست و چين و چروك ميشود و همين پوست اضافه مي‌تواند اشكالاتي را در ديد ايجاد كند.
يكي از دلايل رايج افتادگي پلك، حوادث و تصادف‌هاست كه بر اثر آنها عصب‌هاي پلك ـ كه مسئول حركت پلك هستند ـ فلج و موجب افتادگي پلك ميشود
با توجه به افزايش ميزان اميد به زندگي و افزايش تعداد جمعيت سالمندان در اثر ارتقاي شرايط بهداشت عمومي، بالطبع تعداد افراد مسني كه براي جراحي افتادگي پلك مراجعه مي‌كنند نيز بيشتر شده است.
افتادگي پلك در اشخاص كهنسال به صورت پف و چربي‌هاي اضافه دور چشم، چين و چروك و پوست چند لايه، بخصوص در پلك بالا بروز پيدا مي‌كند. پس از مدتي حجم اين پوست افتاده بيشتر ميشود كه مي‌تواند باعث سنگيني پلك بالا و خستگي فرد در زندگي روزمره شود؛ براي مثال فرد هنگام رانندگي، مطالعه، خياطي، تماشاي تلويزيون و ساير فعاليت‌هاي روزمره به مشكل برمي‌خورد.
مشكلات ناشي از افتادگي پلك در بزرگسالان
افتادگي پلك خستگي زودرس پلك و چشم را به دنبال دارد، جلوي ديد را مي‌گيرد و مشكلات پوستي ايجاد مي‌كند. زماني كه خستگي ديد ايجاد شود، فرد مجبور ميشود ابروهايش را بالا دهد تا جلوي ديدش باز شود؛ زماني كه اين كار به طور مداوم در طول چند ماه انجام شود، پيشاني دچار چين و چروك ميشود، تناسب چشم و ابرو از بين مي‌رود و ماهيچه پلك شل ميشود كه همين مساله بعدها مشكلات زيادي را براي فرد به‌وجود مي‌آورد.
افتادگي پلك؛ ناشي از تصادف‌هاي شديد
يكي از دلايل رايج افتادگي پلك، حوادث و تصادف‌هاست كه بر اثر آنها عصب‌هاي پلك ـ كه مسئول حركت پلك هستند ـ فلج و موجب افتادگي پلك ميشود. مشكل بزرگي كه ممكن است افراد گاهي پس از تصادف و سوانح با آن مواجه شوند اين است كه به دليل شرايط اورژانسي ايجاد شده، ممكن است ترميم پارگي پلك و عضلات صورت بدرستي انجام نشود كه همين مساله نيز باعث افتادگي پلك ميشود.
افتادگي پلك؛ ناشي از سوختگيها
سوختگيها نيز براي سلامت چشم مشكلاتي ايجاد مي‌كند؛ در بعضي انواع سوختگيها خود چشم و قرنيه آسيب مي‌‌بيند و در موارد ديگر چشم‌ها سالم بوده ولي به پلكها آسيب ميرسد. در مواردي كه پلكها آسيب مي‌بينند، اگر فرد بموقع براي ترميم پلك اقدام نكند، مشكلاتي جدي‌‌تر براي چشم‌ها ايجاد ميشود؛ براي مثال ممكن است پلك آسيب ديده بسته نشود؛ بنابراين سوختگي يا هر بيماري ديگري مانند بعضي از فلج‌‌هاي صورت ـ كه بر اثر آنها پلك بسته نميشود ـ نياز به پيگيري جدي دارند.
راههاي پيشگيري و كاهش افتادگي پلك
براي پيشگيري از افتادگي پلك بايد از بيست و شش سالگي اقدام كنيد، ولي اگر از اين سن گذشته‌ايد هم خيلي نگران نباشيد و از همين الان شروع كنيد و نكته‌هاي زير را به خاطر بسپاريد:
بيش از حد در معرض پرتوي مستقيم آفتاب قرار نگيريد، ولي اگر مجبور شديد حتما از كرم‌هاي ضدآفتاب استفاده كنيد.
از ساعت 9 صبح تا 4 بعدازظهر از چشم‌هايتان محافظت كنيد؛ براي مثال از عينك آفتابي و كلاه لبه‌دار استفاده كنيد.
براي كاهش استفاده از نورهاي مصنوعي، بخصوص در شب بهتر است به مدت زياد بيدار نمانيد، تا ديروقت مطالعه نكنيد، تلويزيون را براي مدت طولاني در نيمه‌شب نگاه نكنيد يا حداقل از نوراني كردن اتاق بپرهيزيد. مطالعه با
نور زياد باعث خستگي و آسيب ديدن چشم و در نهايت به پلك ميشود و پيري زودرس چشم را به همراه دارد. هرچه شخص بعد از غروب زودتر بخوابد، ديرتر به افتادگي پلك دچار ميشود.
تغذيه نامناسب نيز در افتادگي پلك تاثير دارد؛ خوردن غذاهاي سنگين در آخر شب، غذاهاي پرچرب، پرنمك و ترش از مواردي است كه باعث التهاب دور چشم ميشود. صبح‌ها بعد از بيدار شدن، اين پف دور چشم به طور كامل قابل مشاهده است و اگر اين بي‌احتياطي‌ها بيشتر شود بعد از مدتي افتادگي پلك نيز ايجاد ميشود.
راههاي درمان افتادگي پلك
در بيشتر موارد افتادگي پلك در كودكان با جراحي درمان ميشود و اگر با تنبلي چشم نيز همراه باشد، ممكن است درمان با قرار دادن پوشش روي چشم سالم، استفاده از عينك يا قطره چشمي نيز صورت گيرد. در اوايل دوران زندگي معمولا ضرورتي براي انجام جراحي براي موارد خفيف تا متوسط افتادگي وجود ندارد.
چه زماني به پزشك مراجعه كنيم؟
زماني كه فرد هنگام مطالعه و رانندگي دچار خستگي ميشود بايد هرچه زودتر به پزشك مراجعه كند؛ زيرا اگر در مراحل اوليه و ابتدايي اين كار را انجام دهد، عمل جراحي افتادگي پلك بهتر انجام ميشود.
نيمه‌خالي ليوان
جراحي افتادگي پلك بيشتر براي مقاصد زيبايي انجام ميشود و بسياري از افراد از آن راضي هستند ولي هنوز يك جنبه منفي وجود دارد؛ ممكن است پس از گذشت پنج تا هفت سال پلك دوباره به حالت اول برگردد. البته اگر نكته‌هايي را كه در بالا اشاره كرديم رعايت كنيد، اين احتمال تا حد زيادي كاهش پيدا مي‌كند، بخصوص درباره افرادي كه در استان‌هاي گرمسير كشور زندگي مي‌كنند.
بهترين سن براي انجام عمل جراحي
عمل جراحي افتادگي پلك سن خاصي ندارد و در هر زمان كه افتادگي پلك مشخص شد، فرد بايد عمل جراحي انجام دهد. بيشتر مراجعان براي جراحي پلك بين 40 تا 70 سال دارند ولي اين عمل تابع سن نيست، بلكه ممكن است اين بيماري در بعضي خانواده‌ها زمينه ارثي داشته و امكان بروز آن بيشتر باشد يا به دلايل ديگري ايجاد شود.
آيا پلكها پس از عمل جراحي دوباره مثل اول ميشود؟
متاسفانه همه افتادگيهاي پلك را نمي‌توان طوري عمل كرد كه زيبايي آن مانند پلك ديگر شود. در هر صورت پلك جزئي از چشم است؛ بنابراين عمل بايد طوري انجام شود كه به خود چشم آسيبي نرسد. بعضي از انواع افتادگيهاي پلك به دليل بيماريهاي عمومي چشم ايجاد ميشود؛ براي مثال در بعضي موارد حركت چشم در جهت‌هاي مختلف مختل شده و پلك دچار افتادگي ميشود. متاسفانه بعضي از افراد نمي‌‌توانند پلك را خوب بالا ببرند، زيرا با اين كار پلك بسته نشده و به چشم آسيب ميرسد. بنابراين در مواردي ممكن است از نظر زيبايي، پلك قابل ترميم نباشد اما در بيشتر موارد كه افتادگي خفيف يا ثانويه ايجاد ميشود، اين مساله كاملا قابل حل است.
عوارض جراحي افتادگي پلك
عوارض جراحي افتادگي پلك مي‌تواند شامل عفونت، خونريزي و كاهش بينايي باشد ولي وقوع اين عوارض بسيار نادر است.
اگرچه ظاهر پلك به طور قابل‌توجهي اصلاح ميشود، اما ممكن است پلكها كاملا قرينه به نظر نرسند.
در بيشتر موارد بعد از جراحي، هنگام نگاه كردن به پايين، پلك عمل شده نسبت به طرف مقابل، مختصري بالاتر قرار مي‌گيرد و شب‌ها نيز مختصري باز مي‌ماند كه اين دو عارضه مشكل‌آفرين نيستند. در بعضي موارد نيز ممكن است بيش از يك بار به عمل جراحي نياز باشد.براي اصلاح نهايي پلك در 10 تا 20 درصد موارد، بعد از جراحي نياز به يك عمل روتوش وجود دارد كه اين كار معمولا چند هفته تا چند ماه بعد از عمل جراحي اصلي انجام ميشود و هدف آن تنظيم نهايي عضله در محل مناسب است. جراحاني كه در اين عمل مهارت دارند، مي‌توانند جراحي را با بي‌حسي موضعي انجام دهند، اما گاهي بيهوشي عمومي نيز صورت مي‌گيرد و با اين عمل اتصال عضله بالا برنده پلك با محل اتصال‌شان روي پلك دوباره برقرار ميشود، ولي به طور شايع‌تر در نوع مادرزادي عضله را كوتاه مي‌كنند.عمل اصلاح افتادگي پلك، عمل بسيار ظريفي است و مدت زمان آن براي هر چشم ۴۵ دقيقه تا يك ساعت است. در بيشتر موارد در عمل‌هاي افتادگي پلك ناشي از افزايش سن، نياز به برداشتن پوست اضافه پلك نيز وجود دارد.
چشم‌ها بعد از هفت تا ده روز بعد از عمل جراحي نياز به مراقبت دارند، ولي اگر عمل جراحي به دست فرد متخصص صورت بگيرد هيچ عارضه‌اي به همراه ندارد.
اگر جاي فارست ويتاكر بوديد چه مي‌كرديد؟ شايد او را با اسم نمي‌شناسيد ولي حتما نقش آفريني‌اش را در فيلم‌هايي مانند گوست داگ (جيم جارموش) و اتاق ترس (ديويد فينچر) ـ كه هر دو از تلويزيون خودمان نيز پخش شده‌اند ـ تماشا كرده‌ايد. حالا چرا به او اشاره كرديم؟ چون پلك راستش به دليل فلج عصب آن قسمت دچار نوعي افتادگي است اما اين موضوع نه تنها باعث انزوا و ناراحتي او نشده، بلكه حتي به ويژگي انحصاري چهره‌اش تبديل شده است كه حسابي موقع نقش‌آفريني به دردش مي‌خورد. البته در اين پرونده پزشکي نمي‌خواهيم درباره او و سينمايش حرف بزنيم، بلكه منظور، بررسي مشكل او و چگونگي كنار آمدن با آن است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#792
Posted: 13 Sep 2014 21:50
عفونت ریه و چند نمونه از بیماریهای آن
هنگامی که نفس می کشید، ریه ها اکسیژن هوا را به جریان خون می رسانند. سلول های بدن برای انجام فعالیت های خود، به اکسیژن نیاز دارند.
افرادی که مبتلا به بیماری های ریوی هستند، به سختی نفس می کشند. بیماری های ریوی عبارتند از: آسم، بیماری انسداد مزمن ریوی، آنفلوانزا، ذات الریه، سل، سرطان ریه و ... .
انواع عفونت ریه
دستگاه تنفسی به دو بخش تقسیم می شود: فوقانی و تحتانی. اگر عفونت در هر کدام از این دو بخش رخ دهد، به نام همان بخش خوانده می شود.
دستگاه تنفسی فوقانی شامل بینی، حلق، حنجره و نای می باشد.
دستگاه تنفسی تحتانی شامل ریه ها و اجزای آنهاست. ریه تشکیل شده از برونش، برونشیول ها و آلوئول ها.
علل عفونت ریه
علل عفونت ریه می تواند باکتری، ویروس و یا قارچ باشد. انگل ها نیز باعث این عفونت ها می گردند.
- عفونت باکتریایی از تمامی عفونت ها بیشتر است. این عفونت ها توسط آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. عفونت های باکتریایی موجب سوزش پوست می گردند.
- عفونت های ویروسی نیاز به دارو ندارند و خود به خود خوب می شوند. در عفونت های حاد ویروسی، لب ها و ناخن ها به رنگ آبی در می آیند. از دست دادن آب بدن نیز یکی از علائم عفونت ریه می باشد. عفونت ریه می تواند منجر به عفونت گوش گردد.
- علائم عفونت ریوی ناشی از قارچ نیز همانند علائم عفونت ریوی ناشی از باکتری و یا ویروس می باشد. در برخی موارد شدید، عمل جراحی برای برداشت توده قارچی لازم می باشد.
اگر گلودرد شما در عرض چند روز بهبود نیافت و یا بعد از چند هفته، از شر سرفه خلاص نشدید، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
سرفه های مداوم، تنگی تنفس، درد قفسه‌سینه و خس خس سینه از علائم عفونت ریه می باشد که نیاز به بررسی فوری پزشک دارند
در قسمت زیر، ویژگی های چند تا از عفونت های ریوی را برای شما بیان می کنیم.
پنومونی یا ذات الریه
پنومونی شایع ترین نوع عفونت ریه می باشد. ذات الریه در واقع همان التهاب ریه می باشد که با یک عفونت ایجاد می شود.
هنگامی که کیسه های هوایی در ریه محتوی مقدار زیادی مایعات می شوند، ذات الریه رخ می دهد.
عفونت ذات الریه می تواند از نوع ویروسی، باکتریایی و یا قارچی باشد.
علائم این بیماری عبارت است از: التهاب ریه، تنگی تنفس، درد قفسه سینه، تب بالا، سرفه خلط دار، لرز، گرفتگی قفسه سینه، درد عضلانی و خستگی.
بسیاری از بیماران بعد از آنفلوانزا، مبتلا به ذات الریه می گردند.
افراد سیگاری و افراد مسنی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مستعد مبتلا شدن به این بیماری هستند.
این بیماری می تواند بسیار خطرناک باشد و اگر خوب درمان نشود می تواند مشکلات زیادی را بوجود آورد و حتی باعث مرگ فرد شود.
سندرم حاد تنفسی ( SARS)
این بیماری نوعی ذات الریه می باشد. این سندرم به شدت مسری است.
سیاه سرفه، تب بالا، سردرد و ناراحتی عمومی از علائم این سندرم می باشد.
بیماری سل
سل عفونت ریوی ناشی از باکتری مایکوباکتریوم می باشد.
سرفه، خلط سبز و یا خون آلود و تنگی تنفس برخی از علائم این بیماری می باشند.
این بیماری باعث کاهش وزن و خشک و پوسته پوسته شدن پوست می شود.
عفونت سل مسری است و با قطرات سرفه منتقل می شود.
آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری سل بسیار موثر می باشند.
بیماری ذات الجنب
پرده پوشاننده ریه به نام پرده جنب نامیده می شود.
هنگامی که یک عفونت در این پرده رخ دهد، به نام ذات الجنب خوانده می شود.
این بیماری توسط عفونت ویروسی و یا ذات الریه بوجود می آید.
درد قفسه سینه و تنگی تنفس از علائم شایع این بیماری می باشد.
واکسن آنفلوانزا برای کودکان زیر 5 سال و بزرگسالانی که در معرض خطر بالای عوارض آنفلوانزا قرار دارند و بیشتر از 65 سال دارند، توصیه می شود
برونشیت
در بیماری برونشیت، راه های هوایی تحریک می شوند و موجب التهاب برونش های کوچک و بزرگ و افزایش خلط و انسداد راه هوایی می گردد.
خلط ها غلیظ و زرد و یا سبزرنگ می باشند.
برونشیت می تواند حاد و مزمن باشد. عفونت ویروسی شایع ترین دلیل برونشیت حاد می باشد.
معمولا برونشیت مزمن در اثر موادشیمیایی، آلرژن ها و یا دود سیگار بوجود می آید.
برونشیت مزمن می تواند موجب بیماری انسداد مزمن ریوی گردد.
افراد مبتلا به برونشیت مزمن، سال ها سرفه می کنند.
آنفلوانزا
آنفلوانزا توسط یک ویروس ایجاد می شود.
این بیماری دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث درد بدن و خستگی می شود.
آنفلوانزا باعث سرفه و برخی بیماری های دستگاه تنفسی تحتانی مثل ذات الریه نیز می شود.
پیشگیری از عفونت ریه
- سیگار نکشید.
سیگار کشیدن باعث آسیب ریه و ابتلا به بیماری های مزمن ریوی می گردد.
اگر شما دچار یک بیماری مزمن ریوی شوید، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ریوی خواهید بود.
حتی اگر بیماری مزمن ریوی نگیرید، کشیدن سیگار بهبود بیماری هایی مثل آنفلوانزا و ذات الریه را طولانی می کنید.
- دستانتان را با آب و صابون بشویید.
دست ما هر روزه در تماس با میلیون ها میکروب است که می توانند باعث عفونت گردند.
بنابراین برای جلوگیری از عفونت ریه، دستان خود را با آب گرم و صابون خوب بشویید.
اگر دسترسی به آب و صابون ندارید، از مواد ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.
اگر شما دچار بیماری جزئی ریوی مانند سرماخوردگی شدید، از خودتان مراقبت کنید تا زود بهبود یابید و از انتشار عفونت به ریه جلوگیری کنید
- واکسن بزنید.
واکسن آنفلوانزا و ذات الریه از این عفونت ها جلوگیری می کنند.
واکسن آنفلوانزا برای کودکان زیر 5 سال و بزرگسالانی که در معرض خطر بالای عوارض آنفلوانزا قرار دارند و بیشتر از 65 سال دارند، توصیه می شود. این واکسن همچنین برای افراد دارای دیابت و ایدز نیز توصیه شده است.
قبل از تزریق این واکسن ها، با پزشک مشورت کنید.
- خوب بخورید و خوب بخوابید.
یکی از راه هایی که موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می گردد، خوب خوردن و خوب خوابیدن است.
استراحت کافی باعث می شود که بدن با ویروس هایی که موجب عفونت می شوند، بجنگد.
بیشتر افراد به 8 ساعت در شب خواب نیاز دارند.
غذاهای دارای ویتامین C مانند مرکبات، باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.
- درمان بیماری را جدی بگیرید.
اگر شما دچار بیماری جزئی ریوی مانند سرماخوردگی شدید، از خودتان مراقبت کنید تا زود بهبود یابید و از انتشار عفونت به ریه جلوگیری کنید.
مایعات فراوانی بنوشید، بدن خود را گرم نگه دارید و استراحت کافی کنید تا زودتر بهبود یابید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#793
Posted: 13 Sep 2014 21:53
وقتی گوش هایتان خوب نمی شنود
خانمی ۲۷ ساله چند روزی است گوش درد شدیدی دارد. علاوه بر این احساس می کند داخل مجرای گوشش آب جمع شده و با حرکت سر این مایع در گوش به حرکت در می آید. کاهش توانایی شنیداری موجب نگرانی بیمار شده و احتمال می دهد عفونت گوش علت اصلی بروز این نشانه ها باشد.
پزشک از تشخیص بیماری سخن می گوید
با توجه به علائم و نشانه هایی که بیمار از آن صحبت می کند، به نظر می رسد اختلال در عملکرد شیپور استاش علت اصلی بروز نشانه های بیماری باشد. شیپور استاش مجرایی کوچک است که گوش میانی را به قسمت پشت بینی و بخش بالای گلو مرتبط می سازد.
معمولا فضای گوش میانی در پشت پرده صماخ را هوا پر می کند. شیپور استاش فشار هوای داخل گوش میانی را نسبت به فشار هوای خارج آن تعدیل می کند. چنانچه به هر علتی شیپور استاش مسدود شده و در عملکرد آن اختلال ایجاد شود، هوا به گوش میانی راه پیدا نمی کند. در اثر فشاری که به پرده گوش وارد می شود، اعصاب پرده گوش تحت تاثیر قرار می گیرد که بارزترین علامت آن گوش درد شدید است. سرگیجه، وزوز گوش و احساس حرکت مایع در داخل گوش نیز از دیگر علائم بیماری است. ممکن است این علائم تنها چند ساعت ادامه داشته باشد و گاهی نیز تا چند هفته باقی می ماند.
طول درمان بیماری به عوامل مختلفی از جمله دمای هوا بستگی دارد. اگر هوا خیلی سرد نباشد، در مدت زمان کوتاهی بیماری بهبود یافته و شنوایی بیمار بهتر می شود. افزایش ترشحات چسبناک داخل گوش میانی، آلرژی و انسداد شیپور استاش از عوامل زمینه ساز ابتلا به این بیماری است. شیپور استاش در حالت عادی بسته است اما در اثر کشیدگی عضلات دهان هنگام خمیازه یا بلع باز می شود تا فشار هوای داخل گوش میانی را نسبت به فشار هوای بیرون تنظیم کند. در چنین شرایطی استفاده از راهکارهای مناسب برای تسهیل فرآیند جریان هوا به داخل شیپور استاش از طریق بلع، جویدن یا خمیازه کشیدن به شما کمک می کند تا عوارض ناشی از ابتلا به بیماری تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
اگر علائم بیماری شدید و بیش از چند هفته ادامه داشته باشد، بهتر است بیمار به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. تجویز اسپری یا قطره ضد احتقان، قرص آنتی هیستامین و همچنین اسپری استروئیدی بهترین راهکار برای کاهش عوارض بیماری است. البته باید توجه داشت گزینه ها و راهکارهای درمانی با توجه به علائم بیماری متفاوت است. اختلال در عملکرد شیپور استاش می تواند زمینه ساز اوتیت میانی باشد که از شایع ترین بیماری های کودکی است و بهترین راه برای درمان آن تجویز آنتی بیوتیک است. بیش از ۷۰ درصد کودکان زیر سه سال اوتیت میانی را تجربه می کنند که معمولا با مصرف یک دوره آنتی بیوتیک برطرف می شود. در بزرگسالان نیز اگر علائم ناشی از اختلال در عملکرد شیپور استاش در مدت زمان چند هفته برطرف نشود، برای بیمار آنتی بیوتیک تجویز می شود تا از عفونت احتمالی گوش میانی جلوگیری شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#794
Posted: 13 Sep 2014 21:57
مشکلات گوارشی مردان را جدی بگیرید
سوزش پشت جناغ سینه، اسهال، درد معده، یبوست و... خیلی از مردان با این مشكلات دست و پنجه نرم می‌كنند. طبق آمار، حدود 25درصد از مردان بالغ از درد و مشكلات گوارشی رنج می‌برند.
دكتر استیوارت اسپچلر، مدیر بخش گوارش بیمارستان مركزی دالاس و استاد دانشگاه جنوب غربی تگزاس می‌گوید: تقریبا تمام مردان حداقل یك‌بار در زندگی‌شان مشكلات گوارشی را تجربه كرده‌اند. برخی مشكلات گوارشی مثل سندرم روده تحریك‌پذیر (IBS) در زنان شایع‌تر است اما در كل مشكلات گوارشی در مردان شایع‌تر است؛ برای همین مردان باید مشكلات شایع گوارشی را به خوبی بشناسند. در این مطلب به 4 مشكل شایع گوارش مردان و راه‌هایی برای درمان آنها اشاره می‌شود.
بازگشت اسید(رفلاکس)
بازگشت اسید از معده به داخل مری می‌تواند درد سوزاننده و درد تیز پشت جناغ سینه و احساس ترشی در ناحیه سینه، احساس مزه بد در دهان و گاهی برگشت غذا به داخل مری و دهان را ایجاد كند. معمولا برگشت اسید به مری را سوزش معده یا سوزش سینه می‌نامند. این بیماری ناشی از دریچه فوقانی تنبل یا از كار افتاده معده است. این دریچه عضلانی معده را از مری جدا می‌كند و در واقع قرار است فقط اجازه عبور یكطرفه را بدهد اما دكتر اسپچلر می‌گوید: از كار افتادن این دریچه عضلانی، یا باز شدن نابهنگام آن باعث می‌شود تا اسید داخل معده به سمت بالا و داخل مری برود و باعث آسیب دیدن سلول‌های جدار مری شود. وجود اسید در داخل مری كه برخلاف معده ساختار محافظت از اسید معده را ندارد باعث بروز علائم می‌شود. خوردن غذای زیاد و سنگین، نوشیدنی‌های حاوی كافئین و سیگار و الكل و همین‌طور دراز كشیدن بلافاصله پس از غذا خوردن، این حال را بدتر می‌كند.
برای آنكه دچار درد شدید ناشی از برگشت اسید نشوید، بهتر است از غذاهای پرچرب و تند، شكلات، كافئین و الكل دور بمانید. در ضمن یادتان باشد كه حداقل فاصله بین شام و خواب باید 2 ساعت باشد. اگر مرتب دچار برگشت اسید به مری شوید، می‌توانید از داروهای آنتی‌اكسیدان مثل آلومینیوم ام‌جی‌اس جویدنی یا شربت سوسپانسیون یا از داروهای كاهش‌دهنده اسید مثل (رانیتیدین و فاموتیدین) یا امپرازول استفاده كنید كه هیچ‌كدام از آنها نیازی به تجویز پزشك ندارند اما اگر بیشتر از دو بار در هفته دچار علائم شدید، حتما به پزشك مراجعه كنید. اگر مبتلا به بیماری ریفلاكس (GERD) باشید و این بیماری را درمان نكنید خطر ابتلا به سرطان‌های دستگاه گوارش در شما افزایش می‌یابد. با درمان دارویی و استفاده از توصیه‌های پزشكان و تغییراتی در سبك زندگی می‌توانید تا حدود زیادی این مشكل را حل كنید.
زخم معده
زخم‌های معده یا دئودتوم قسمت بالایی روده كوچك كه درست بعد از معده است میتوانند دردهای شدید را موجب شوند. بروز زخم معده در مردان شایع‌تر از زنان است و این موضوع در مورد زخم‌های دئودتوم دوازدهه هم صادق است. دكتر مایك آبدرون، متخصص گوارش از بیمارستان سدار لس‌آنجلس می‌گوید: شیوع زخم‌های معده و دئودتوم در مردان حدودا دوبرابر بیشتر است. شایع‌ترین علامت این زخم‌ها هم درد افزایش یابنده در ناحیه شكم است كه می‌تواند انسان را از خواب بیدار كند. این زخم‌ها به وسیله گروهی از باكتری‌ها ایجاد می‌شود، البته برخی مسائل مثل مصرف داروهای مسكن مثل آسپیرین و ایبوپروفن هم شرایط را برای ابتلا به این بیماری‌ها مهیا می‌كند. اگر احساس می‌كنید به زخم معده مبتلا هستید حتما به پزشك مراجعه كنید. اگر این زخم‌ها درمان نشوند، اسید معده و ترشحات دیگر داخل معده می‌تواند سوراخی در معده ایجاد كند كه یك اورژانس واقعی محسوب می‌شود. درمان دارویی می‌تواند این مشكل را حل كند اما به درمان‌های طولانی‌مدت نیاز است. بهترین توصیه‌ها برای افرادی كه از این مشكل رنج می‌برند، تقسیم كردن وعده‌های غذایی به تكه‌های كوچك و خوردن غذای معمول 3 وعده‌ای در مثلا هفت یا هشت یا وعده‌های بیشتر است. بهتر است هرگز از داروهای آسپیرین و ایبوپروفن و داروهای هم خانواده آنها هم استفاده نكنید.
مسمومیت غذایی
دردهای كرامپی (متناوب) شكمی، اسهال، تهوع و استفراغ 24 تا 72 ساعت بعد از خوردن یك غذای مشكوك می‌تواند نشان‌دهنده مسمومیت غذایی باشد. این بیماری ناشی از وجود باكتری در غذاهاست. از شایع‌ترین آن باكتری‌ها سالمونلا، كامپیلوباكتر و E.coli هستند. باید گفت كه بهترین درمان مسمومیت غذایی «زمان» است. دكتر آبدرون در این مورد می‌گوید: بیشتر افراد بالغ یك تا دو روز پس از شروع علائم حتی اگر درمان هم نشوند، خود به خود خوب می‌‌شوند. این زمانی است كه سم ترشح‌شد
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#795
Posted: 13 Sep 2014 21:58
شما هم به رفلاکس مبتلا هستید؟
معده ام درد میکند،ترش کرده ام،اشتهایم یا کم است یا زیاد!نمیدانم چه کنم و چگونه مشکلم را حل کنم. اینها علایم بیماری شایع این روزهاست:رفلاکس
در این مطلب سعی میکنیم شما را با این بیماری اشنا کنیم و راههای درمان و رژیمهای غذایی مورد تائید آن را هم بیان کنیم.
رفلاکس چیست؟
غذایی که می خوریم از طریق لوله ای به نام مری وارد معده می شود. هضم غذا در معده توسط اسید و شیره معده آغاز می گردد. دیواره معده به دلیل تماس مداوم با اسید و شیره معده در مقابل اثرات مخرب آنها مقاوم شده است و بالعکس دیواره مری به دلیل اینکه بطور معمول در معرض تماس با اسید و شیره معده نیست دفاع مناسبی هم در برابر این عوامل ندارد. در حالت طبیعی دریچه ا ی بنام دریچه مری بین مری و معده قرار دارد که اجازه می دهد غذا از مری وارد معده شود، ولی از بازگشت غذا و شیره معده به مری جلوگیری می کند.
اگر دریچه مری وظیفه خود را به درستی انجام ندهد، یعنی به خوبی بسته نشود یا بی موقع باز شود، اسید و شیره معده به داخل مری بر می گردند. همانطور که قبلا ذکر شد دیواره مری در برابر اسید و شیره معده آسیب پذیر است. بنابراین در شرایطی که دریچه مری کار خود را به درستی انجام ندهد، بازگشت اسید و شیره معده به داخل مری باعث آزردگی مری می گردد. به بازگشت غیر عادی اسید و شیره معده به داخل مری و آزرده شدن مری در اثر تماس با این عوامل، بیماری رفلاکس معده به مری یا اصطلاحاً رفلاکس گفته می شود.
علایم رفلاکس کدامند؟
مهمترین علایم رفلاکس عبارتند از:
1- ترش کردن: یعنی احساس بازگشت مایع تلخ یا ترش از معده به دهان
2- سوزش زیر جناغ سینه: احساس سوزش در ناحیه ای که در شکل صفحه قبل با حاشور سبز نشان داده شده است. علاوه بر اینها، بیماران مبتلا به رفلاکس ممکن است علایم دیگری هم داشته باشند. این نشانه ها عبارتند از: درد در زیر جناغ سینه، گیر کردن غذا، حالت تهوع (به خصوص هنگام صبح)، باد گلو و آروغ زدنهای مکرر، جمع شدن بیش از حد بزاق در دهان و سرفه های مکرر بدون علت، تلخ شدن دهان و برگشت آب و مواد غذایی از معده به دهان.
باید توجه داشت که اگر چه علایم مهم رفلاکس، ترش کردن و سوزش زیر جناغ سینه هستند، اما بسیاری از بیماران مبتلا به رفلاکس این علایم را ندارند و فقط از سایر علایم ذکر شده شکایت می کند.
رفلاکس باعث چه مشکلاتی می شود؟
رفلاکس اصولا بیماری آزار دهنده ای است. علایم رفلاکس فرد مبتلا را آزار می دهند و می توانند در فعالیتهای کارهای روزانه او اختلال ایجاد می کنند. همچنین برخی علایم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. در چنین مواردی حتما باید بیماری خطرناکتر (در این مورد بیماری عروق قلب) به دقت بررسی شود و از نبودن مشکل قلبی مطمئن شویم و سپس به رفلاکس بپردازیم چرا که همانطور که گفته شد رفلاکس عمدتا بیماری آزاردهنده ایست نه خطرناک.
از سایر عوارض رفلاکس بروز خراشیدگی و زخم در ناحیه مری می باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب رفلاکس به راحتی می توان این عوارض را کنترل نمود.
چرا رفلاکس ایجاد می شود؟
هنوز به درستی علت ایجاد رفلاکس مشخص نشده اما به خوبی می دانیم که برخی عوامل باعث بروز و تشدید رفلاکس می شوند. مهمترین این عوامل عبارتند از:
1. پرخوردی
2. سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی
3. مصرف غذاهای بسیار چرب، تند و شور
4. مصرف ادویه و فلفل زیاد، سیب زمینی سرخ شده
5. مصرف غذاهای حاوی ادویه و سیر و پیاز و نگهدارنده های نظیر سوسیس و کالباس و سایر آنچه که به Fast food معروف هستند (ساندویچ و پیتزا و ...)
6. مصرف انواع سس های چرب و پرنمک (به خصوص سس قرمز)
7. مصرف مرکبات ترش (مثل پرتقال و نارنگی ترش)
8. مصرف کافئین زیاد (شکلات، قهوه، نسکافه)
9. مصرف زیاد چای به خصوص اگر پررنگ بوده و تازه دم نباشد (به مقدار زیاد)
10. مصرف نانهای که خمیر آنها به خوبی نمی پزد مثل نان باگت، نان سفید و نان بربری
11. چاقی و افزایش وزن
12. دراز کشیدن در فاصله کوتاه پس از غذا
13. سیگار کشیدن و مصرف دخانیات
14. مصرف الکل و نوشابه های گازدار
15. استرس و فشار روانی و عصبی
16. پوشیدن لباسهای تنگ
رفلاکس باعث چه مشکلاتی می شود؟
رفلاکس اصولا بیماری آزار دهنده ای است. علایم رفلاکس فرد مبتلا را آزار می دهند و می توانند در فعالیتهای کارهای روزانه او اختلال ایجاد می کنند. همچنین برخی علایم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. در چنین مواردی حتما باید بیماری خطرناکتر (در این مورد بیماری عروق قلب) به دقت بررسی شود و از نبودن مشکل قلبی مطمئن شویم و سپس به رفلاکس بپردازیم چرا که همانطور که گفته شد رفلاکس عمدتا بیماری آزاردهنده ایست نه خطرناک.
از سایر عوارض رفلاکس بروز خراشیدگی و زخم در ناحیه مری می باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب رفلاکس به راحتی می توان این عوارض را کنترل نمود.
چگونه می توان از بروز علایم رفلاکس جلوگیری کرد؟
پرهیز از مواردی که در بالا ذکر شده است می تواند به بهبود علایم رفلاکس و پیشگیری از بروز آن کمک کند. بنابراین خوردن غذا به اندازه، پرهیز از پرخوری، کاهش مصرف Fast food، نوشابه های گاز دار، سس آماده به خصوص سس قرمز و غذاهای سنگین و بسیار چرب، کم کردن نوشیدن چای، ترک سیگار و قلیان، کاهش وزن و داشتن برنامه منظم ورزشی (حداقل روزانه 30 دقیقه پیاده روی) در کاهش علایم یا پیشگیری از رفلاکس موثر هستند. همچنین کنترل استرس و تعدیل فشارهای روانی در کنترل رفلاکس بسیار موثر است. ممکن است آدامس جویدن در بهبود علایم در بعضی افراد موثر باشد.
روش مناسب در برخورد با رفلاکس کدام است؟
همانطور که گفته شد رعایت برخی توصیه های تغذیه ای، روش زندگی مناسب و کاهش استرس می توانند رفلاکس را کنترل کنند. اگر با این روشها در مدت کوتاه علایم بهبود چشمگیر نیابند بهتر است به پزشک مراجعه کنیم. پزشک معالج با توجه به علایم و انجام معاینات لازم بررسیهای مناسب را انجام خواهد داد و درمان را شروع خواهد کرد. براساس مطالعات انجام شده در کشور ما، حدود یک پنجم افراد مبتلا به رفلاکس همزمان زخم های معده یا اثنی عشر دارند و حدود نیمی از افراد مبتلا به رفلاکس روده تحریک پذیر نیز دارند. بنابراین بررسی و تشخیص و درمان مناسب بیماریهای همزمان از اهمیت به سزایی برخوردار است. همانطور که اشاره شد استرس و فشارهای روانی از عوامل مهم تشدید و بروز رفلاکس هستند. توجه کافی به این مطلب و در صورت لزوم برخورداری از کمک مشاورین و روانپزشکان میتوانند بسیار کمک کننده باشد. بیماریهای کمیابی هم هستند که می توانند با علایم رفلاکس خود را نشان دهند. پزشک شما می تواند در مواقع لزوم به بررسی و تشخیص این موارد نیز بپردازد.
درمان رفلاکس چگونه است و چه مدت طول می کشد؟
خوشبختانه امروزه داروهای بسیار موثری برای رفلاکس وجود دارند. مهمترین داروهایی که به این منظور به کار می روند داروی امپرازول و هم خانواده هایش نظیر پانتوپرازول، رابیپرازول و لانسوپرازول هستند. علاوه بر اینها داروهایی نظیر رانیتیدین و فاموتیدین نیز می توانند در برخی موارد موثر باشند. پزشک معالج درمان را شروع می کند و برحسب نیاز آن را ادامه خواهد داد. در بیش از نیمی از موارد فرد مبتلا به رفلاکس نیاز به درمان دراز مدت (سالها) با دارو دارد. داروهایی نظیر امپرازول را می توان برای مدت طولانی (حتی سالها) استفاده نمود. اگر چه عوارض معدودی با این داروها گزارش شده است، اما در مجموع کنترل علایم رفلاکس در دراز مدت با این دسته داروها بسیار موفقیت آمیز و مطمئن است.
آیا عمل جراحی برای درمان رفلاکس کمک کننده است؟
در بیمارانی که به خوبی به درمان با دارو جواب می دهند و علایم ایشان کنترل می شود اما با کم کردن یا قطع دارو علایم برمی گردد امکان انجام اعمال جراحی ضد رفلاکس وجود دارد. عمل جراحی برای افرادی که پاسخ مناسبی به درمان دارویی نداده اند مناسب نیست. امروزه این اعمال جراحی به روش لاپاراسکوپیک انجام می شوند. انجام عمل جراحی می تواند عوارضی داشته باشد که معمولا کوتاه مدت و گذرا هستند. در مورد میزان موفقیت عمل و نتایج درازمدت آن بطور خلاصه می توان گفت که حدود 75 % افرادی که عمل آنها موفقیت آمیز بوده باشد پس از ده سال نیز مشکلی نخواهد داشت. اما در حدود 30-20% افراد ممکن است پس از عمل نیز مجددا نیاز به مصرف دارو داشته باشند. ضروری است که قبل از تصمیم به عمل جراحی به پزشک متخصص گوارش مشورت شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ویرایش شده توسط: pixy_666
ارسالها: 12930
#796
Posted: 13 Sep 2014 21:58
درمان حساسیت دندانی
حساسیت دندانی، مشکلی است که تعداد زیادی از افراد جامعه از آن رنج می برند. علایم این بیماری، درد هنگام غذا خوردن و مصرف نوشیدنی های سرد و گرم یا مواد قندی مثل شیرینی هاست...
این حساسیت معمولا به علت سایش مینا و دلایل دیگری مانند استفاده از خمیردندان ها و پودرهای ساینده یا دندان قروچه یا روش نادرست مسواک زدن رخ می دهد. بیماری ریفلاکس نیز که منجر به بازگشت اسید معده به دهان می شود، می تواند با حل کردن مینای دندان باعث بروز حساسیت دندانی شود. از دست رفتن مینای دندان باعث می شود عاج زیرین عریان شود. عاج دندان حاوی توبول های عاجی است. داخل توبول های عاجی مایعی شبیه پلاسما وجود دارد که با شوک های سرمایی و گرمایی حرکت و اعصاب دندان را تحریک می کند و درد ایجاد می شود.
درمان این حساسیت چندان دشوار نیست و راه حل آن استفاده از خمیردندان های ضدحساسیت است. این خمیردندان ها حاوی موادی چون فلوئوراید (به مقدار زیاد)، نیترات پتاسیم و کلرید استرونیوم یا فسفات کلسیم هستند که دهانه توبول های عاجی را می بندند و مانع بروز حساسیت دندانی می شوند. مهم ترین درمان حساسیت های درمانی، حذف عامل ایجادکننده حساسیت است. با این کار مشکل تا حد زیادی کنترل می شود.
از سوی دیگر، یکی از عوامل مهمی که باعث حساسیت دندانی می شود، مصرف برخی غذاهاست. رژیم های غذایی حاوی کربوهیدرات های زیاد یا مصرف مقادیر زیادی ترشی و مرکبات باعث می شود فرد دچار افزایش حساسیت دندانی شود، پس قدم اول در درمان این افراد آن است که چنین موادی از رژیم غذایی شان حذف شود یا به حداقل برسد. فرد نباید تا ۲ ساعت پس از مصرف مواد اسیدی و مرکبات مسواک بزند زیرا مصرف مواد اسیدی باعث می شود مینای دندان نرم و به راحتی با مسواک زدن ساییده شود.
بهترین درمان، توصیه به استفاده از خمیردندان های ضدحساسیت است. ترکیب خمیردندان ها به گونه ای است که علایم را از بین می برد ولی در بسیاری از موارد پس از قطع مصرف آنها حساسیت عود می کند. یکی دیگر از عواملی که باعث حساسیت دندانی می شود، پوسیدگی دندان است. خمیردندان های ضدحساسیت گرچه ممکن است موقتا علایم را از بین ببرند اما با پیشرفت پوسیدگی، درد نیز به علایم اضافه می شود. به همین دلیل همه بیمارانی که دندان های حساسی دارند، بهتر است برای مشخص شدن دقیق تر مشکل به دندان پزشک مراجعه کنند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#797
Posted: 13 Sep 2014 22:02
ناگفته های اشک چشم و درمان خشکی چشم
تقریبا در همه جای دنیا، گریه با ریختن اشک و صدای هق هق همراه است. معمولا غم، رنج و درد، باعث گریه می شوند اما گاهی هم افراد هنگام عصبانیت، خوشحالی، ترس و خنده گریه می کنند. سن، جنس و فرهنگ روی شکل گریه اثر می گذارند. در بسیاری فرهنگ ها، گریه را عملی کودکانه می دانند و بلند گریه کردن افراد (به خصوص مردان و بزرگسالان) در میان جمع نکوهیده به شمار می رود. اما روش های درمانی مدرن، گریه را عامل مفیدی برای سلامت روان و جسم می دانند.
بدن انسان در زمان هیجان یا استرس شدید موادشیمیایی ای تولید می کند که می توانند باعث صدمه به بدن شوند، اما چشم، در واکنش با تولید اشک، این مواد زائد یا سمی را از بدن دفع می کند و استرس را کاهش می دهد. می توان گفت گریه یک مکانیسم طبیعی قوی برای مقابله با درد، اندوه و استرس است و سرکوب آن استرس را افزایش می دهد و باعث می شود هیجان های فرد رها نشوند و حتی منجر به پرخاشگری شود. گریه را همانند خنده، باعث رها شدن از احساس های منفی می دانند.
بعد از گریه، فرد سبک می شود و حس روانی و جسمی بهتری پیدا می کند. خلق و خویش بهبود می یابد و حتی درد، تا حدی کم خواهد شد. شاید تصور شما هم از اشک این طور باشد؛ قطرات آب شوری که هنگام گریه از چشم بیرون می آیند. اما درواقع اشک کارکردی بیش از اینها دارد؛ هر بار که پلک می زنید (حدود ۱۰ بار در دقیقه)، به کمک اشک، چشمانتان شسته و تمیز می شود، اشک چشم ها را مرطوب نگه می دارد که همین رطوبت در بینایی بسیار مهم است، اشک وظیفه پاک کردن ذرات را از روی چشم ها نیز به عهده دارد. نداشتن مقادیر کافی اشک در چشم، افراد را دچار سوزش و تحریک چشم و تار شدن بینایی می کند. اشک، را غدد اشکی می سازند و از مجاری اشکی به سطح چشم می رسد.
● انواع اشک
چشم پزشکان انواع سه گانه زیر را برای اشک قائلند:
۱) اشک پایه: همیشه غدد اشکی کوچک، یک سطح پایه رطوبت را روی کره چشم ایجاد می کنند. در چشم انسان (و بیشتر پستانداران)، قرنیه همواره با اشک مرطوب و تغذیه می شود. این اشک باعث نرم و لیزشدن چشم می شود و گردوغبار را از آن بیرون می راند. اشک حاوی ذرات زیادی است. بعضی از این اجزا، باعث مقابله با عفونت های باکتریایی می شوند و بخشی از سیستم ایمنی فرد محسوب می شوند. چشم انسان معمولا در طول شبانه روز حدود 0/75 تا ۱/۱ گرم اشک ترشح می کند (حدود ۲ قاشق چایخوری) که البته میزان آن با بالا رفتن سن یا ابتلا به بعضی بیماری ها کاهش می یابد.
۲) اشک رفلکسی: این نوع اشک، درنتیجه تحریک چشم با اجسام خارجی یا مواد محرک (مانند بوی پیاز) در محیط به وجود می آید. نور شدید، خوراکی های خیلی داغ یا تند، استفراغ، سرفه و خمیازه هم باعث به وجود آمدن این نوع اشک می شوند. این اشک ها برای شستن و برطرف کردن ماده محرک ترشح می شوند.
۳) اشک احساسی: این اشک همان اشکی است که هنگام «گریه» از چشم سرازیر می شود. استرس، عصبانیت، زجرکشیدن، عزاداری، غم شدید و درد جسمی باعث ایجاد آن می شوند. البته ترشح این اشک فقط محدود به زمان بروز احساسات منفی نیست. بسیاری از افراد هنگام خوشحالی شدید نیز گریه می کنند. این اشک های احساسی معمولا با هق هق، تنفس بریده بریده و انقباض بدن همراه هستند. انسان ها تنها جاندارانی هستند که این نوع گریه را دارند. موادشیمیایی موجود در اشک های احساسی، با دو نوع اشک دیگر تفاوت دارند. مشخص شده این نوع اشک ها حاوی مقادیر بیشتری پروتئین، هورمون و مواد ضددرد طبیعی هستند.
● لایه های اشک
آنچه که به آن اشک می گوییم، دانشمندان لایه اشکی (پرده اشک) می نامند و از سه لایه میکروسکوپی مجزا ساخته شده است:
▪ لایه خارجی یا لایه چربی :که غددی به نام «می بومین» آن را ترشح می کنند. وظیفه این لایه، پوشاندن لایه آبی و به وجود آوردن یک سد آب گریز است. این لایه با احاطه لایه آبی، مانع سرازیر شدن اشک روی گونه می شود. صاف نگه داشتن پرده اشکی و کم کردن تبخیر اشک نیز از وظایف این لایه است.
دانشمندان به تازگی در این لایه، یک گروه چربی های جدید را کشف کرده اند که تاکنون شناخته نشده بود. البته هنوز در مورد نقش دقیق این چربی ها اطلاعات چندانی به دست نیامده است. احتمال می رود آنها در فرستادن علایم سلولی در چشم نقش داشته باشند. با هر بار پلک زدن، این لایه چربی روی سطح چشم پخش و باعث نگه داشتن لایه آبی در محل خود می شود. دانشمندان امیدوارند با شناخت هر چه بهتر مواد موجود در اشک، بتوانند به درک بهتری در مورد علت اختلالات چشم (مانند خشکی چشم) برسند. محققان این ترشحات چرب را از غدد می بومین جمع آوری کرده اند. این غده ها به شکل خوشه های انگوری ریزی در لبه پلک و مجاور مژه ها قرار گرفته اند. محققان توانستند با فشردن ملایم پلک پایین، ترشحات می بیوم را در لوله های بسیار باریکی جمع آوری و به کمک روش های دقیق آزمایشگاهی آنها را بررسی کنند. آنها با همین روش به تازگی توانسته اند اوله آمید را (لیپیدی که قبلا در مغز شناسایی شده بود) در این لایه اشک شناسایی کنند. در آینده احتمالا نقش دیگر لیپیدهای لایه اشک نیز شناخته خواهد شد.
▪ لایه آبی: این لایه شامل آب، پروتئین های مختلف و بعضی هورمون ها و آنزیم ها، سلول های ایمنی، سدیم، پتاسیم و اوره است. بعضی از این مواد در مبارزه با عوامل میکروبی نقش دارند. این لایه را غدد اشکی موجود در پلک ها ترشح می کنند و علاوه بر کنترل عوامل میکروبی، در تمیز نگه داشتن چشم و شستشوی آن نقش دارد.
▪ لایه مخاطی: داخلی ترین لایه پرده اشک است که به وسیله ملتحمه تولید می شود و ترشحات مخاطی دارد. این لایه مخاطی، لایه ای آبدوست است که به لایه آبی اجازه می دهد راحت روی سطح چشم پخش شود و در نتیجه به مرطوب ماندن چشم ها کمک می کند. اگر این لایه وجود نداشته باشد، اشک به چشم نمی چسبد. این لایه در تماس مستقیم با قرنیه است.
غدد اشکی، اشک ترشح می کنند که به فضای میان پلک ها و کره چشم می رود، اما لازم است اشک ها تخلیه شوند. به همین دلیل اشک به دو دهانه ریز در لبه پلک تخلیه و بعد وارد کیسه اشکی می شود. بعد از آن، اشک از طریق کانال های ریزی وارد لوله های اشکی بینی در حفره بینی و بعد بلعیده می شود. به علت همین ارتباط میان اشک و حفره بینی، زمانی که کسی گریه می کند، علاوه بر چشم، بینی هم دچار آبریزش می شود.
● خشکی چشم
غدد اشکی مسوول ترشح اشک هستند، اما در بعضی شرایط تولید اشک به علل مختلف کاهش می یابد. این کاهش گاهی آنقدر شدید است که افراد حتی در مواقع غم شدید هم قادر به گریه کردن نیستند. در چنین شرایطی فرد دچار خشکی چشم خواهد شد. مبتلایان به این مشکل برای خشک نشدن چشم به کمک نیاز دارند و لازم است هر چند ساعت (یا چند دقیقه) یکبار، از اشک های مصنوعی استفاده کنند. این مشکل در صورت درمان نشدن حتی ممکن است باعث کوری فرد شود.
شاید به نظر عجیب برسد، اما خشکی چشم معمولا باعث ریزش اشک می شود و این اشک ریزش درواقع پاسخی به تحریک چشم است. چشمی که بر اثر خشک شدن تحریک شده، اشک ریزش می کند و فرد حس می کند نمی تواند چشمانش را به مدت طولانی باز نگه دارد. بعد از تماشای تلویزیون و مطالعه هم معمولا چشم ها دچار آبریزش و سوزش می شوند. سایر علایم عبارتند از: احساس سوزش در چشم، خارش چشم ها، سوزش اطراف چشم، تحریک چشم در برابر باد یا دود سیگار و ناراحتی چشم هنگام استفاده از لنزهای چشمی.
بعضی بیماری ها مانند لوپوس، نشانگان شوگرن، آرتریت روماتویید و تا حدی دیابت، بالا رفتن سن و یائسگی هم باعث خشکی چشم می شوند.
استفاده طولانی مدت از لنزهای چشمی تماسی، انجام بعضی جراحی ها روی قرنیه (مانند لیزیک) و مصرف بعضی داروها نیز می توانند باعث خشکی چشم شوند. داروهایی مانند ضدفشارخون، داروهای بیماران قلبی، داروهای ضدحساسیت، داروهای خواب آور، ضداضطراب ها و بعضی مسکن ها.
افرادی که مدت طولانی تلویزیون تماشا می کنند یا پای رایانه می نشینند نیز در معرض خطر خشکی چشم هستند زیرا هنگام انجام این کارها کمتر پلک می زنند. قرار گرفتن در معرض هوای خشک و باد، دود سیگار و خوشبوکننده های هوا هم باعث خشکی چشم می شوند.
برای تشخیص خشکی چشم، انجام بعضی تست ها برای اندازه گیری میزان تولید اشک لازم است. برای این کار معمولا لوله های بسیار باریکی را زیر پلک پایین قرار می دهند و میزان تولید اشک را در شرایط مختلف اندازه می گیرند.
● درمان خشکی چشم
معمولا برای درمان خشکی چشم، استفاده از قطره های چشمی یا اشک های مصنوعی بهترین روش هستند. محتویات این قطره ها شبیه ترکیب اشک است. انواع مختلفی از اشک های مصنوعی ساخته شده اند که برای افراد مختلف به کار می روند. بعضی از بیماران روزی 12 بار از آنها استفاده می کنند اما گاهی لازم است فرد هر چند دقیقه یک بار، این قطره ها را در چشم بریزد.
روش دیگر درمان، نگه داشتن اشک در چشم است. در این روش، جراح چشم پزشک کانال های خروجی اشک را که به بینی راه دارند، به طور موقت یا دائم مسدود می کند. با این کار اشک ساخته شده، در چشم ذخیره می شود و مدت طولانی تری روی چشم باقی می ماند.
اشک هم مانند هر مایع دیگری تبخیر می شود و یک روش دیگر برای درمان خشکی چشم، جلوگیری از تبخیر سریع اشک است. مثلا در زمستان ها که از دستگاه های گرم کننده استفاده می شود، می توان با مرطوب نگه داشتن محیط (مثلا قرار دادن یک ظرف آب روی بخاری) رطوبت را به هوای اتاق اضافه کرد تا از تبخیر سریع اشک جلوگیری شود.
استفاه از عینک های محافظ در روزهای پر باد نیز می تواند تا حدی مانع خشکی چشم شود. در این شرایط افرادی که دچار خشکی چشم هستند باید تا حد امکان از رفتن به مکان های خیلی گرم، بادخیز و پردود اجتناب کنند.
عده ای نیز معتقدند با افزودن اسیدهای چرب حاوی امگا۳ به رژیم غذایی می توان با خشکی چشم مبارزه کرد. این اسیدهای چرب در بعضی غذاها (مثلا ماهی سالمون و ساردین) وجود دارند. گاهی نیز چشم پزشک بعضی داروها را برای مقابله با خشکی چشم پیشنهاد می کند. این داروها به شکل قطره های چشمی، پمادها یا ژل ها هستند.
● آیا ترشح اشک افزایش هم می یابد؟
در بعضی موارد ترشح اشک زیاد و فرد مداوم دچار آبریزش می شود. آلرژی، عفونت های چشم، فرو رفتن مژه یا جسم خارجی در چشم می توانند باعث افزایش ترشح اشک شوند. در بعضی موارد هم به دلایل مختلفی مجاری اشکی مسدود می شوند؛ مثلا بالا رفتن سن، ضربه، التهاب چشم، مصرف بعضی داروها و تومورها که گاهی باعث مسدود شدن مجاری اشکی می شوند. اگر راه های عبور یا تخلیه اشک مسدود شوند، اشک نمی تواند به خوبی از چشم تخلیه و ممکن است از روی پلک ها به روی گونه ها سرازیر شود (انگار که فرد گریه می کند).
از آنجا که ترشح اشک مانند بسیاری اعمال دیگر، در کنترل اعصاب است، در بعضی بیماری ها، به علت آسیب به اعصاب ممکن است ترشح زیاد یا کم اشک (البته اشک های رفلکسی) دیده شود. مثلا بیماری نادری به نام «نشانگان اشک تمساح» وجود دارد که در آن به علت آسیب به عصب صورت، فرد هنگام بوییدن یا چشیدن غذا که ترشح بزاق زیاد می شود، اشک می ریزد.
هنگام اشک ریزش و ترشح زیاد اشک، معمولا تاری دید، تحریک چشم و التهاب پلک دیده می شود. این شرایط باید به وسیله چشم پزشک معاینه شود تا علت اشک ریزش شناسایی و درمان شود. گاهی فقط کمپرس گرم و مصرف آنتی بیوتیک برای درمان کافی است، اما در موارد شدیدتر، نیاز به جراحی است تا مثلا راه اشکی جدیدی ایجاد شود که اشک بتواند تخلیه شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#798
Posted: 13 Sep 2014 22:04
این ۹ عادت ابتلا به سرماخوردگی را در شما زیاد می کند!
سیستم ایمنی بدن در تمامی اوقات فعال است، اما با داشتن عادات ناسالم در زندگی، سیستم ایمنی تضعیف شده و توانایی بدن برای مبارزه با بیماری ها کاهش می یابد. در این مقاله ۹ عادت بد را نام می بریم:
۱-سیگار کشیدن
سیگار کشیدن باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شده و احتمال ابتلا به سرماخوردگی را بیشتر می کند.
شما با کشیدن سیگار، اولین سدهای دفاعی بدن خود را تخریب می کنید که دهان و بینی می باشند.
محققان به این نتیجه رسیده اند که سیگار کشیدن ممکن است باعث حمله سیستم ایمنی به بافت ریه و بدتر شدن اختلال انسداد مزمن ریوی ( بیماری تنفسی درمان ناپذیر) شود.
۲-کمبود خواب
کم خوابی باعث تضعیف سیستم ایمنی شده و احتمال ابتلا به سرماخوردگی را زیاد می کند.
خواب کافی باعث می شود بدن استراحت کرده و خود را برای مبارزه با بیماری ها آماده کند.
کمبود خواب باعث بسیاری مشکلات از قبیل: افسردگی، دیابت و چاقی بیش از حد می گردد.
هر فردی نیاز متفاوتی به خواب دارد، اما بیشتر بزرگسالان باید ۷ تا ۸ ساعت در شب بخوابند.
۳-مصرف الکل
نوشیدن الکل باعث می شود پوشش دهان و مری نازک شده و ویروس ها و باکتری ها راحت تر وارد بدن شده و ابتلا به سرماخوردگی بیشتر شود.
۴-استرس
فشار روحی و روانی، چه در محیط کاری و چه در محیط خانوادگی، می تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و راحت تر به سرماخوردگی دچار شویم.
به عنوان مثال: هرگاه دچار استرس شوید، بیماری ویروسی در شما زودتر ظاهر می شود.
برای جلوگیری از بروز استرس و یا کاهش اثرات استرس، سعی کنید هر روز ۳۰ دقیقه ورزش کنید و یا روش تنفس عمیق را تمرین کنید.
۵-افسردگی
اگر افسردگی شما درمان نشود، احتمال ابتلا به سرماخوردگی در شما بالا می رود.
مطالعات نشان داده است زنانی که افسرده هستند، دچار عدم تعادل در مواد سیستم ایمنی بدن می باشند.
این عدم تعادل باعث افزایش بیماری هایی نظیر: بیماری قلبی و مقاومت به انسولین (دیابت) می شود.
اگر فکر می کنید دچار افسردگی شده اید، با روانپزشک صحبت کنید.
۶-رژیم غذایی غلط
عادات غذایی غلط مانند مصرف زیاد مواد خوراکی شیرین و مصرف کم میوه ها و سبزیجات می تواند عملکرد سیستم ایمنی بدن را مختل کند.
این عادات غذایی غلط باعث اضافه وزن نیز می شود و همانطور که می دانید اضافه وزن، مادر تمام بیماری ها می باشد.
یک رژیم غذایی صحیح به مقدار زیاد دارای میوه ها و سبزیجات، غلات کامل و لبنیات کم چرب می باشد.
۷-رفتار پرخطر جنسی
رفتارهای ناامن جنسی می تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها را کم نماید.
۸-کمبود ورزش و فعالیت بدنی
مطالعات نشان داده که ورزش منظم باعث تقویت سیستم ایمنی بدن، توانایی ساخت آنتی بادی ها و سلول های T (گلبول های سفید خون) می گردد و مقاومت بدن را در برابر بیماری ها بالا می برد.
پنج روز در هفته پیاده روی کردن و هر بار ۲۰ دقیقه، باعث عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن می شود.
۹-عدم تزریق واکسن
اگر می خواهید از بیماری های قابل پیشگیری در امان بمانید، از سوزن نترسید و واکسن بزنید.
یکی از راحت ترین راه ها برای جلوگیری از بروز بیماری های خاص، تزریق واکسن می باشد.
امروزه بیشتر واکسن ها، موجود و موثر می باشند.
به عنوان مثال واکسن آنفلوانزا، به احتمال ۹۰ درصد شما را از ابتلا به آنفلوانزا مصون می دارد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، تزریق سالانه واکسن آنفلوانزا را توصیه می کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ویرایش شده توسط: pixy_666
ارسالها: 12930
#799
Posted: 13 Sep 2014 22:37
تفاوت درد آپاندیس با سایر دردها
آپاندیس زائده ای کوچک و شبیه کرم است که به روده بزرگ چسبیده است. این عضو حاوی مجموعه ای از سلول های دفاعی بدن است که البته نقش شناخته شده ای در دفاع عمومی بدن ندارد.
آنچه این عضو را مهم می کند این که به دلایلی ممکن است دچار التهاب و تورم شده و باعث عفونت موضعی یا وسیع شکمی شود. شروع آپاندیسیت علائم کمی دارد. درد در وسط شکم است و گاهی کم و زیاد می شود. در این مرحله بیمار بی اشتهاست، ولی می تواند کارهایش را انجام دهد. پس از چند ساعت درد شدیدترشده و بتدریج بیشترین شدت درد در قسمت پایینی و راست شکم احساس خواهد شد. در این مرحله تهوع ایجاد می شود، ولی استفراغ چندانی وجود ندارد.
گرچه آپاندیسیت در همه سنین شایع است، ولی در نوجوانی بیشترین شیوع را دارد و از هر هزار نوجوان دو نفر را در سال مبتلا می کند. علت این بیماری بسته شدن لوله باریک داخل زائده آپاندیس است که می تواند به التهاب و تورم این زائده منتهی شده و موجب عفونت شود.
نکته مهم در مورد آپاندیسیت این است که باید از بیماری های مشابه افتراق داده شود. برخلاف تصوراتی که بتازگی ایجاد شده معاینه و سیر بیماری مهم ترین راه این افتراق است و سونوگرافی گرچه کمک کننده است، ولی اگر بخواهیم جای معاینه و مصاحبه پزشک و بیمار را بگیرد بسیار گمراه کننده خواهد بود.
با چند مثال این موضوع روشن تر خواهد شد:
۱ ـ بیماری که درد در قسمت پایینی و راست شکم دارد، ولی چند روز متوالی این درد را داشته است به احتمال زیاد مبتلا به آپاندیسیت نیست، زیرا آپاندیسیت در مدت کوتاهی ـ حداکثر ۴۸ ساعت ـ به طول انجامیده و اگر جراحی نشود سیر بدی پیدا می کند. چنین دردهایی می تواند نتیجه عفونت های لگنی در خانم ها باشد یا در اثر بیماری های التهابی روده مثل کرون ایجاد شده باشد.
۲ ـ تب ملایمی در سیر بیماری ایجاد می شود، ولی تب شدید که بیشتر از ۵/۳۸ درجه باشد می تواند نشانه یک بیماری عفونی مثل آبسه های شکمی باشد.
۳ ـ پرسیدن زمان شروع آخرین عادت ماهیانه در خانم ها و دختران بسیار مهم است. حاملگی خارج رحمی گاهی علائمی دقیقا شبیه آپاندیسیت خواهد داشت و تاخیر عادت ماهیانه می تواند آن را مشخص کند.
۴ ـ در دختران جوان اواسط دوره عادت ماهیانه یعنی حدود ۲ هفته بعد از تاریخ آخرین عادت ممکن است در محل تخمدان راست یعنی دقیقا جای آپاندیس دردی مشابه آپاندیسیت ایجاد شود. این درد ساعاتی بعد برطرف شده، ولی ماه بعد تکرار می شود و این نکته مهمی در افتراق خواهد بود.
علاوه بر معاینه و شرح حال، آزمایش خون و ادرار هم به تشخیص کمک می کند. آزمایش ادرار باعث می شود بیماری هایی مثل سنگ کلیه و عفونت های ادراری که می تواند علائم آپاندیسیت را تقلید کند، تشخیص داده شود. سنگ کلیه باعث می شود خون در ادرار ظاهر شود و عفونت ادراری هم باعث ظهور گلبول های سفید و باکتری فراوان در ادرار می شود. درمان آپاندیسیت، جراحی و درآوردن زائده آپاندیس است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#800
Posted: 15 Sep 2014 15:21
بهترین سنگ شکن کلیه
از خوردنی های مناسب برای کسانی که کلیه سنگ ساز دارند، بنویسید.سنگ کلیه انواعی مثل کلسیمی، اسید اوریکی، سیستئینی و عفونی دارد.
اگر کلیه سنگ ساز دارید، ادرار کردن از میان صافی یا فیلتری توری مانند سبب دسترسی احتمالی شما به سنگ های کوچک دفع شده خواهد شد.
ابتدا باید نوع این سنگ ها از طریق آزمایش مشخص شود، زیرا اطلاع از نوع سنگ در شیوه درمان، کاهش آن و آنچه باید خورد یا نخورد، اهمیت بسیار دارد.
افراد چاق، کسانی که قبلا سنگ کلیه داشته اند، آنها که عادت به نوشیدن آب کافی ندارند، اشخاصی که میزان کلسیم یا اسید اوریک در آزمایش ادرارشان زیاد است، بیماران دچار پرکاری غده پاراتیروئید، مصرف کنندگان گوشت و مواد پروتئینی زیادتر از حد تعادل و... بیش از دیگران مستعد ساخته شدن و افزایش سنگ در کلیه اند.
به طور کلی بهترین خوردنی، آب و بدترینش نمک زیاد است. از آن جا که سنگ کلیه اغلب به سبب کمبود آب در بدن، تعریق زیاد، زندگی در مناطق خشک و کم آب، ساخته یا حجیم تر می شود، تغییر عادات خوردن، نوشیدن بیشتر آب و کاهش نمک مصرفی، میزان و حجم سنگ را کم می کند.
راحت تر و مطمئن ترید اگر به قدری آب بخورید که روزانه حداقل دو تا دو و نیم لیتر ادرار کنید.
مقدار مورد نیاز نمک برای هر فرد، روزانه کمتر از شش گرم است، اما یادتان باشد فقط نمکی را که از نمکدان روی غذا می پاشید مبنای محاسبه ندانید؛ به اغلب خوراکی های آماده نیز قبلا نمک افزوده شده و باید حساب شود.
متخصصان اورولوژی و کلیه و ادرار، بهترین کسانی اند که می توانند فهرست خوردنی ها و مقدارشان را بر حسب نوع سنگ بگویند.
تشکیل سنگ های کلسیمی در کلیه های سنگ ساز شیوع بیشتری دارد؛ ساخت این سنگ ها با خوردن داروهای تجویز شده از سوی پزشک کم می شود که معمولا حاوی فسفات سدیم یا ترکیبات افزاینده ادرار مثل سینترات پتاسیم است.
کسانی که سنگ های کلیه آنها از نوع اسید اوریک است می توانند پس از مشورت و دستور پزشک، مقداری جوش شیرین مصرف کنند. جوش شیرین یا داروهایی با خاصیت آن، باعث قلیایی شدن آب اسیدی درون کلیه ها می شود.
در بین مردم معمولی، خوردن جوشانده کاکل ذرت، خربزه، هندوانه زرد، ماءالشعیر گازدار و مانند اینها رواج بیشتری دارد.
پیروی از این کار عالمانه و خردمندانه نیست زیرا چنان که گفته شد اول باید نوع سنگ مشخص شود، سپس بر حسب دُز تشخیصی پزشک، داروی متعادل کننده کلسیم یا اسید مصرف شود، یا در موارد پرکاری غدد و عفونی بودن سنگ ها روش های علمی دقیق تر و درست تر، اعم از دارویی یا لاپاراسکوپی پیش گرفته شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 80 از 111