ارسالها: 12930
#861
Posted: 20 Sep 2014 00:05
انواع آسیب ناخن
ناخن های دست رشدشان سریع تر از ناخن های پا می باشد و سه میلیمتر در ماه رشد می کنند و شش ماه طول می کشد تا ناخن دست بالا بیاید. ناخن های پا در هر ماه، یک میلیمتر رشد می کنند و 12 تا 18 ماه طول می کشد تا ناخن پا بالا بیاید.
قسمت های مختلف ناخن
1- ریشه ناخن
به نام ماتریکس ژرمینال هم خوانده می شود.
این بخش زیر پوست و چند میلیمتر با انگشت فاصله دارد.
این بخش بیشتر حجم ناخن را تولید می کند.
این بخش فاقد ملانوسیت (سلول های تولیدکننده ملانین یا رنگدانه) می باشد.
لبه های ریشه ناخن، سفید و ساختار هلالی شکل دارند.
2- بستر ناخن
قسمتی از ماتریکس ناخن می باشد که به نام، ماتریکس استریل خوانده می شود.
این قسمت شامل رگ های خونی، اعصاب و ملانوسیت ها است.
ناخن از ریشه ساخته می شود و تا بستر ناخن گسترش دارد.
برای رشد طبیعی ناخن، باید بستر ناخن صاف باشد.
اگر صاف نباشد، ممکن است ناخن بشکند و یا شیاردار گردد.
3- صفحه ناخن
صفحه ناخن، همان ناخن واقعی است که از کراتین شفاف ساخته شده است.
ظاهر صورتی ناخن ناشی از رگ های خونی زیر ناخن است.
سطح زیر صفحه ناخن دارای شیارهایی در امتداد طول ناخن می باشد که به محکم شدن بستر ناخن کمک می کند.
4- بشره (کوتیکول)
این بخش بین پوست انگشت و صفحه ناخن است.
کوتیکول یک سد ضدآب را فراهم می کند.
برای متوقف کردن خونریزی، با یک پارچه تمیز، منطقه خونریزی را فشار دهید. هنگامی که خونریزی قطع شد، پارچه را بردارید و جراحت را بررسی کنید
5- پریونیکیوم
پوستی است که صفحه ناخن را در دو طرف می پوشاند.
ریشه باریکی که از پوست گوشه ناخن آویزان است، ناخنی که در گوشت رشد می کند و عفونت پوست همگی شامل این بخش می باشند.
6- هایپونیکیوم
منطقه بین صفحه ناخن و نوک انگشت می باشد.
این منطقه، پوست نوک انگشت را به لبه آزاد ناخن متصل می کند.
این منطقه همانند بشره، یک سد ضدآب را فراهم می کند.
علل آسیب ناخن
- برخورد چکش به ناخن، لای درب گیر کردن و محکم بسته شدن درب، گاز گرفتن ناخن و تصادم با ماشین آلات.
- بریدن با چاقو، برنده جعبه و ماشین آلات.
- افتادن ناخن در اثر گیرکردن انگشت به چیزی
انواع آسیب ناخن
1- هماتوم زیر ناخن (کبودی ناخن)
معمولا این کبودی به رنگ قرمز و یا بنفش می باشد و در عرض چند روز، آبی رنگ می شود.
تمام انگشت با هر ضربان قلب، می تپد و در اثر لمس و یا حتی وزش باد، درد می گیرد.
کبودی ناخن ممکن است به خودی خود رخ دهد و یا ممکن است همراه با دیگر آسیب ناخن دیده شود.
2- بریدگی و یا پارگی عمیق ناخن
این آسیب می تواند یک برش در ناخن، بستر ناخن، بشره و یا چین کناری ناخن باشد.
همیشه خون در پوست دیده می شود.
بسته به آسیب وارده، ممکن است ظاهر ناخن کاملا له و پرس شده باشد.
3- قطع شدن انگشت
در این آسیب می تواند همه و یا قسمتی از ناخن از انگشت برداشته شود.
ممکن است استخوان انگشت هم دیده شود.
4- جدا شدن ناخن
این آسیب، هنگامی که قسمتی از انگشت از بستر ناخن جدا شود و یا چسبیده به بشره نباشد، رخ می دهد.
معمولا خون دیده می شود.
غالبا این جدا شدن همراه با بریدگی و یا پارگی عمیق ناخن رخ می دهد.
5- شکستن استخوان زیر ناخن (شکستگی رگ های خونی)
می تواند موجب آسیب ناخن ها و بدشکلی ناخن گردد.
با تصویربرداری با اشعه X می توان این شکستگی را تشخیص داد.
گاهی پزشک از شریان بند برای متوقف کردن خونریزی در حین ترمیم استفاده می کنند تا جراحت را واضح تر ببیند
چه وقت باید به پزشک مراجعه کنید؟
- اگر بیشتر از 5 سال از تزریق واکسن کزاز گذشته باشد.
- 2 تا 7 روز بعد از آسیب ناخن، در همان قسمت مجروح عفونت، قرمزی و یا ترشح وجود داشته باشد.
- فرد مجروح مبتلا به دیابت، ضعیف بودن جریان خون، ایدز و یا تحت درمان با شیمی درمانی باشد که همه این ها باعث تاخیر در بهبودی آسیب و عفونی شدن جراحت می شود.
اگر علاوه بر کبودی ناخن، دارای علائم زیر بودید، هر چه زودتر به اورژانس مراجعه کنید:
- هر گونه پارگی و یا قطع در ناخن، بستر ناخن و یا پوست اطراف ناخن.
- هر گونه جدا شدن ناخن از پوست
- کبودی ناخن که بیشتر از 25 درصد ناخن را گرفته باشد و مایع از آن ترشح شود.
- هر خمیدگی و یا بدشکلی در انگشت.
- هرگونه جراحت توسط گاز گرفتن انسان یا حیوان.
درمان خانگی آسیب ناخن
- در ابتدا، هر نوع زیورآلاتی که در دست و یا پایتان هست را درآورید.
- برای متوقف کردن خونریزی، با یک پارچه تمیز، منطقه خونریزی را فشار دهید. هنگامی که خونریزی قطع شد، پارچه را بردارید و جراحت را بررسی کنید.
- اگر فقط کبودی ناخن صورت گرفته باشد و هیچ ترشحی از محل کبودی بیرون نیاید و یا کمتر از یک چهارم ناخن را گرفتار کرده باشد و نسوخته باشد، بدشکل نشده باشد و یا جدا نشده باشد، مراقبت در خانه می تواند مناسب باشد.
- دست و یا پایتان را بالاتر از قلبتان نگه دارید.
- اگر حساسیت به داروهای استامینوفن یا ایبوپروفن ندارید، آنها را برای کاهش درد مصرف کنید.
- محل جراحت را با آب و صابون بشویید، بعد پماد آنتی بیوتیک بمالید و بانداژ کنید.
اگر بیشتر از 5 سال از تزریق واکسن کزاز گذشته است، باید این واکسن را دوباره بزنید
- اگر بریدن عمیق و یا جدا شدن و یا کبودی زیاد و یا بدشکلی انگشت رخ دهد، باید فورا به اورژانس مراجعه کنید.
- سعی نکنید ناخن را از بستر ناخن جدا کنید.
- قسمت قطع شده و یا جدا شده ناخن را در یک دستمال مرطوب و تمیز بگذارید و آن دستمال را در کیسه پلاستیکی بگذارید و سپس در یخ قرار دهید و با خود به اورژانس ببرید.
درمان پزشکی آسیب ناخن
- اگر بیشتر از 5 سال از تزریق واکسن کزاز گذشته است، باید این واکسن را دوباره بزنید.
- گاهی پزشک از شریان بند برای متوقف کردن خونریزی در حین ترمیم استفاده می کنند تا جراحت را واضح تر ببیند.
- معمولا آنتی بیوتیک داده نمی شود، مگر اینکه استخوان شکسته باشد، بریدگی عمیق و خونریزی باشد و یا در اثر گاز گرفتن، ناخن مجروح شده باشد.
- کبودی ناخن: پزشک ممکن است با سوراخ کردن ناخن، خون را بیرون بکشد و باعث تسکین فشار وارده بر ناخن گردد.
- بریدگی ناخن : قبل از ترمیم، باید حداقل بخشی از ناخن برداشته شود. بستر ناخن و اطراف پوست باید بخیه زده شوند. بعد از آنکه بستر ناخن ترمیم شد، ناخن با بخیه و یا چسب مخصوص به انگشت وصل می شود و یا گاز مخصوصی را در جای ناخن قرار می دهند. این گاز برای مدت 2 تا 3 هفته در محل باید باشد.
- قطع انگشت : اگر قطعه کوچک باشد، پزشک آن را ترمیم نمی کند. ولی اگر قطعه قطع شده بزرگ باشد، سعی می کند آن را ترمیم کند، ولی در این روش موفقیت کم است.
- جدا شدن ناخن : اگر هیچ گونه تخریبی در بستر ناخن وجود نداشته باشد، گاهی ناخن در زیر پوست قرار می گیرد. در این حالت، بستر ناخن مجروح می شود و باید ترمیم گردد.
- استخوان شکسته : اگر استخوان در جای خودش قرار داشته باشد، پزشک جراحت را ترمیم می کند و برای نگه داشتن استخوان، آتل به کار می برد. اگر استخوان در جای خود قرار ندارد، پزشک برای قرار دادن استخوان در جای اصلی، سیمی را در نوک انگشت قرار می دهد.
نکات مهم در مورد ناخن
- ناخن ها را کوتاه کنید.
- بخیه ناخن را باید 7 تا 14 روز نگه داشت.
- اما بخیه در بستر ناخن، خود به خود حل می شود.
- 3 تا 5 روز یکبار برای معاینه به نزد پزشک یروید.
- جراحت ناخن را تمیز و خشک نگه دارید.
- جراحت را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#862
Posted: 20 Sep 2014 00:06
پنج مشکل کذایی و پنج نسخه غذایی
خیلی از افراد بعد از غذا خوردن، نفخ میکنند. خیلی‌های دیگر، ترش میکنند. بعضی‌ها دل‌درد می‌گیرند و بعضی‌های دیگر هم سکسکه‌شان می‌گیرد. این‌ها بخشی از مشکلاتی است که گاهی بعد از صرف وعده‌های اصلی غذا به سراغمان می‌آید...
چرا نفخ می‌کنیم؟
نفخ کردن، شایع‌ترین مشکلی است که بعد از غذا خوردن سراغ خیلی از افراد می‌آید. معمولاً نفخ با ورم کردن شکم یا معده همراه است و احساس پری بدی به افراد می‌دهد. رعایت نکردن اصول صحیح غذا خوردن و مصرف خوراکی‌های نفاخ از شایع‌ترین دلایل ابتلا به نفخ است.
راه‌حل
* آهسته غذا بخورید تا حجم کمتری از هوا وارد معده‌تان شود.
* لقمه‌های خود را خوب بجوید.
* از نوشیدن مایعات گازدار همراه غذا خودداری کنید.
چرا دل‌درد می‌گیریم؟
خیلی از افراد بعد از غذا خوردن احساس سنگینی شدید معده یا دل‌درد میکنند و می‌گویند که دیگر نمی‌توانند تا چند ساعت از جایشان تکان هم بخورند. معمولاً غذا خوردن بیش از اندازه یا مصرف غذاهای چرب، انواع فست‌فود، غذاهای دیرهضم یا غلات فراوان باعث ایجاد حس سنگینی یا دل‌درد بعد از صرف غذا میشود.
راه‌حل
* آهسته غذا بخورید تا پیام سیری در زمان مناسبی به مغزتان برسد. بهتر است غذا خوردن حداقل 20 دقیقه طول بکشد.
* طوری غذا بخورید که احساس سیری کامل نکنید.
* از مصرف 2 نوع کربوهیدرات با یکدیگر خودداری کنید. مثلاً برنج، ماکارونی یا حتی سیب‌زمینی را با نان نخورید.
* در مصرف غذاهای پرادویه یا فست‌فودها اعتدال را رعایت کنید.
* مصرف چربی‌ها را در رژیم غذایی‌تان به حداقل برسانید.
* از مصرف بیش از اندازه سس‌های چربی مانند مایونز و خردل خودداری کنید.
* تا حد امکان از مصرف آب و مایعات همراه غذا خودداری کنید.
* اگر بسیار گرسنه هستید، برای پیشگیری از پرخوری بهتر است وعده غذایی‌تان را با مصرف یک ظرف سالاد، یک پیاله سوپ یا حتی یک لیوان آب ولرم که با کمی عسل مخلوط شده است، آغاز کنید.
چرا ترش می‌کنیم؟
ترش کردن یا ریفلاکس در اثر برگشت اسید معده به مری برای خیلی از افراد، درست بعد از غذا خوردن اتفاق می‌افتد. این مشکل شایع اگر به صورت مداوم ایجاد شود، می‌تواند عوارضی مانند التهاب یا زخم مری را در پی داشته باشد اما با رعایت اصولی خاص به راحتی می‌توان آن را از بین برد.
راه‌حل
* آهسته غذابخورید.
* دحدود 5 دقیقه بعد از صرف غذا، کمی آهسته راه بروید.
* از خوردن غذاهای تند، ترش و شور خودداری کنید.
* مصرف غذاهای چرب و پروتئینی را در رژیم غذایی‌تان محدود کنید.
* از مصرف چای غلی1 قهوه و نسکافه درست بعد از صرف غذا خودداری کنید.
* نوشیدنی‌های گازدار را همراه غذا مصرف نکنید.
* تا یک ساعت بعد از غذا نخوابید.
* پرخوری نکنید.
چرا شکممان قاروقور می‌کند؟
روده همه افراد در حالت عادی، حرکاتی به نام پریستالسیسم دارد که این حرکات گاهی هنگام خالی بودن روده‌ها رخ می‌دهند و گاهی پس از صرف غذا و موقع سیری. حالا اگر حرکات روده فردی، خیلی شدید باشد، خود او یا اطرافیانش می‌توانند صدای شکمش را به صورت قار و قور بشنوند. ابتلا به روده تحریک‌پذیر، تحریک بیش از حد روده با مواد غذایی محرک، استرس و رشد بیش از حد میکروب‌ها در روده می‌توانند از عوامل قار و قور کردن شکم، پس از صرف غذا باشند. هضم نشدن قندهای موجود در برخی حبوبات در بدن بیشتر افراد هم باعث تولید گاز میشود و به همین خاطر هنگام عمل پریستالسیسم، صدای قار و قور ایجاد می‌کند. ضمن اینکه اگر فردی مشکل کمبود آنزیم لاکتاز روده‌ای داشته باشد، با دریافت برخی قندها مانند لاکتوز موجود در شیر، شکمش حسابی به قار و قور می‌افتد.
راه‌حل
* هنگام صرف غذا استرس و هیجان نداشته باشید.
* تندتند غذا نخورید و هنگام غذا خوردن حرف نزنید تا هوا وارد معده‌تان نشود.
* شیر بدون لاکتوز مصرف کنید.
* مصرف خوراکی‌های محرک مانند غذاهای پرادویه و سرخ‌کرده را در برنامه غذایی‌تان کاهش دهید.
* زیره سیاه، گشنیز و نعناع را به صورت تازه یا به شکل چاشنی در غذاهای خود استفاده کنید. این گیاهان می‌توانند تحریک روده و تولید گاز را کمتر کنند و باعث شوند که شکمتان پس از صرف غذا، کمتر قار و قور کند.
چرا سکسکه می‌کنیم؟
سکسکه در اثر بالا و پایین رفتن دیافراگم در بدن اتفاق می‌افتد. در واقع برخی از خوراکی‌ها می‌توانند باعث تحریک و آزار دیافراگم شوند و اجازه ندهند که این پرده نازک، کارش را درست انجام دهد. برای همین گاهی بعد از خوردن بعضی غذاها دچار سکسکه می‌شویم.
راه‌حل
* غذاهای تند و پرادویه نخورید. مصرف انواع فلفل و پودر کاری می‌ت
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#863
Posted: 20 Sep 2014 00:08
کیست مویی در پایین کمر
کیست پیلونیدال یا کیست مویی از وجود یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر، در فاصله بین دو باسن و کمی بالاتر از مقعد ایجاد می شود. این حفره که ممکن است اندازه ای به قطر یک الی چند سانتیمتر داشته باشد، گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست و توسط چند سوراخ ریز به سطح پوست راه دارد.
این کیست مستعد ابتلا به عفونت است. کیست مویی در مردان شایعتر است. عفونت کیست معمولاً در اوایل بزرگسالی آغاز میشود.
این مشکل گاهی بدون علامت است و فقط در معاینه، سوراخ های ریز پوستی در فاصله بین دو باسن دیده می شود. گاهی نیز ترشحات چرکی یا خونابه از سوراخ های مذکور خارج می گردد.
اگر مجرای این سوراخ ها بسته شود، ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا می کنند و باعث ایجاد آبسه می شوند که با درد شدید همراه است.
علت
این بیماری بیشتر در افراد پر مو دیده می شود و بیشتر شامل حال کسانی است که شغل های نشسته دارند، به همین علت به آن بیماری رانندگان هم گفته می شود.
بعضی علت آن را فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست می دانند.
بیشتر بیماران هنگامی مراجعه می کنند که مو وارد بدن شده و یک عفونت موضعی ایجاد کند. بعد از آن به مرور زمان به صورت یک آبسه در آید و موجب درد و توده پشت (بالای شکاف باسن ) می گردد.
علایم شایع
در صورت عفونت نکردن کیست، علامتی وجود ندارد. با ایجاد عفونت، علایم زیر بروز میکنند:
ورم، درد، قرمزی و احساس درد با لمس
تب و لرز
ترشح چرک
درد موقع نشستن
* اگر هنگام نشستن احساس ناراحتی میکنید، یک بالش مخصوص در محل نشستن خود قرار دهید.
درمان کیست عفونی شده معمولا شامل برش آبسه و تخلیه چرک از آن و گاهی جراحی به منظور برداشتن کل ناحیه عفونی میباشد
عوامل افزایش دهنده خطر تعریق زیاد بدن
پوشیدن لباس تنگ
پیشگیری
لیزر موهای زاید برای پیشگیری از ایجاد بیماری و پیشگیری از عود پس از جراحی موثر است.
حمام کردن یا دوش گرفتن روزانه برای تمیز نگهداشتن ناحیه کیست
پوشیدن لباس سبک و گشاد
جلوگیری از چاقی
درمان
عفونت کیست، با مصرف آنتیبیوتیک و جراحی قابل درمان است.
در صورت عفونت کیست، از حمام آب گرم برای تخفیف درد استفاده کنید. در یک لگن آب گرم به مدت 10 تا 15 دقیقه بنشینید و این کار را هر چند بار که لازم است تکرار کنید.
درمان کیست عفونی شده معمولا شامل برش آبسه و تخلیه چرک از آن و گاهی جراحی به منظور برداشتن کل ناحیه عفونی میباشد. التیام زخم جراحی ممکن است چند ماه به طول انجامد، زیرا زخم باید از عمق ترمیم شود.
یک تکه گاز استریل باید برروی زخم قرار داد تا هم امکان هواخوردن زخم وجود داشته باید و هم از ساییده شدن لباسها به زخم جلوگیری شود.جراحی کیست مویی
بهترین درمان آن است که بیمار سریع تر مورد عمل جراحی قرار گیرد، چون هر چه زمان بگذرد وسعت کیست مویی بیشتر شده و سوراخ های جدیدی روی پوست ظاهر می شوند.
در مواردی که فرد دچار آبسه (تجمع چرک در محل) شده باشد، با روش بی حسی موضعی و ایجاد برش در محل آبسه، تخلیه چرک صورت می گیرد و با شستشوی منظم، علائم التهابی آبسه مرتفع خواهد شد و پس از رفع التهاب، عمل جراحی اصلی که همان خارج کردن کیست است انجام می گیرد.
در مواردی که کیست عفونت نکرده است، یا ترشحات از مجرای کیست وجود دارد، ولی عفونت یا التهاب دیده نمی شود، از همان ابتدا عمل جراحی برای خارج کردن تمام کیست انجام می گیرد.
انواع روش های جراحی
1- جراحی به روش باز: در این روش، کیست حاوی مو پس از انجام بیهوشی عمومی و یا بی حسی از کمر خارج می شود و محل عمل بخیه نمی شود. در نتیجه حفره ای به جا خواهد ماند که تدریجا از کف پر خواهد شد. اندازه این حفره به اندازه کیست بستگی دارد و به زبان ساده ممکن است به اندازه یک گردو و حتی یک پرتقال باشد. از محل عمل تا حدود یک هفته ترشحاتی خارج می شود و پس از آن تدریجا ترشحات کم می شود و پس از حدود دو تا سه ماه، به طور کامل توسط بافت های اطراف پر خواهد شد.
2- جراحی به روش بسته : در این روش، کیست حاوی مو پس از انجام بیهوشی عمومی و یا بی حسی از کمر خارج می شود و محل عمل بخیه زده می شود و حدود ده روز بعد، بخیه ها کشیده می شوند.
مراقبت های پس از عمل
1- در روش جراحی باز پس از اتمام عمل جراحی، محل زخم با پانسمان فشرده پر می شود و بسته به نظر پزشک پس از یک الی دو روز پانسمان خارج خواهد شد. در این زمان حفره ای تو خالی وجود خواهد داشت که علیرغم ظاهر ترسناکی که دارد فاقد خطر جدی است.
لازم است که روزانه دو تا سه مرتبه در لگن آب گرم که حاوی چند قطره بتادین است، نشست، طوری که 9
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#864
Posted: 20 Sep 2014 00:09
پای دیابتیک چیست؟
دیابتی‌ها باید توجه داشته باشند در مقایسه با سایر افراد مشکلات بیشتری در رابطه با پاهایشان دارند که می‌تواند منجر به عفونت‌های خطرناک شود. نکات زیر به شما کمک می‌کند تا نشانه‌های عفونت پا را بشناسید و در مراحل اولیه اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید.
پای دیابتی از دو راه ایجاد میشود:
۱- صدمه به اعصاب (نوروپاتی)
به طور عادی، اگر پای ما صدمه ببیند یا عفونتی به وجود بیاید، درد برای ما هشداری است تا برای شرایط خطر آماده باشیم و سریعتر به پزشک مراجعه کنیم. در دیابت اعصاب پا تحت تاثیر قرار می‌گیرد و درد کمتری در پاها احساس میشود. یعنی افراد دیابتی ممکن است درد ناشی از یک بریدگی کوچک یا تاول را، احساس نکنند.
احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن می‌تواند نشان عدم خون‌رسانی کافی عضو باشد.
۲- سختی دیواره عروق (واسکولوپاتی)
- در دیابت، عروق پا نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند و سخت و تنگ می‌شوند. بنابراین حجم خون کمتری را به سمت پاها هدایت میکنند.
- از نشانه‌های اختلال در خون‌رسانی پا، سرد شدن، رنگ پریدگی و کبود شدن پاها خصوصا انگشتان است.
- بریدگی‌ها اگر درمان نشوند، عفونت کرده و می‌تواند باعث سیاه شدن (گانگرن) پا شود. سیاه شدن پا ضایعه‌ای است که در صورت عدم درمان منجر به قطع کردن پا میشود، تا آسیب به بخش‌های بالاتر و سالم‌تر منتقل نشود.
در بیماران دیابتی که اعصاب و عروق با هم درگیرند، حتی زخم‌های کوچک هم باید مهم تلقی شوند، چون ممکن است سریعا عفونت گسترش پیدا کرده و تمام طول پا و حتی کل بدن را درگیر کند.
- قرمزی، تعریق و داغ شدن پا از نشانه‌های عفونت هستند. وقتی خون کمتری به پا برسد، پا به اندازه کافی اکسیژن و غذا دریافت نمی‌کند و نمی‌تواند در مقابل عفونت‌ها جنگیده و خوب ترمیم شود.
- مهم‌ترین روش برای پیشگیری از آسیب پاها، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی، تغذیه صحیح، ورزش و رعایت بهداشت فردی است.
اگر شما یک بیمار دیابتی هستید، حتما روزانه پاهایتان را معاینه کنید تا مشکلات کوچک را بیابید و اجازه ندهید به آسیب‌های جدی تبدیل شود. با روش‌های ساده شست‌وشو و درمان‌های موضعی، می‌توانید آنها را رفع کنید.
بیماران دیابتی باید به نکات زیر توجه نمایند:
- از پاهایتان مراقبت کنید و از زخم شدنشان پیشگیری کنید.
- هر روز پاهایتان را با آب گرم و صابون ملایم بشویید و از نظر زخم و عفونت مشاهده نمایید.
- برای اینکه تمام قسمت‌های پا را مشاهده کنید، می‌توانید از یک آینه استفاده کنید.
- به هر نوع ترک، تاول، پوسته، بریدگی، خراشیدگی و قرمزی توجه کنید.
- پاها و به خصوص لای انگشتان را کاملا خشک کنید. می‌توانید از کرم‌های مرطوب‌کننده در محل پاشنه و قسمتی از پوست پا که خشک شده و ترک برداشته، استفاده کنید؛ ولی هرگز آن را بین انگشتان پا نمالید.
- ناخن‌ها را کوتاه نگه دارید، کوتاه کردن ناخن‌ها به صورت صاف، بعد از خیساندن یا دوش گرفتن و حمام رفتن باشد.
- زمانی که با مواد داغ تماس پیدا میکنید، مراقب پاهایتان باشید. چون ممکن است بدون اینکه احساس کنید، سوختگی رخ دهد.
- قبل از اینکه پایتان را در آب فرو ببرید، دمای آن را با دستتان کنترل کنید.
- بدون استفاده از ضد آفتاب در معرض نور خورشید قرار نگیرید.
- اگر پایتان میخچه یا پینه دارد، خودتان برای برداشتن آنها اقدام نکنید و اجازه بدهید پزشک آنها را بردارد.
- به طور منظم جهت معاینه به پزشک مراجعه کنید.
نکات قابل توجه در انتخاب کفش و جوراب:
- همواره کفش مناسب که اندازه پایتان است، بپوشید و همیشه بعدازظهرها برای خرید کفش اقدام کنید.
- پنجه کفش باید طوری باشد که انگشتان پا به راحتی حرکت کنند.
- هرگز کفشی که قسمت پنجه و پاشنه آن باز است، نپوشید.
- جوراب تمیز نخی به پا کنید و هر روز آنها را عوض نمایید.
- از پوشیدن جوراب‌های سفت و کشی اجتناب کنید.
- هرگز با پای برهنه راه نروید.
- قبل از به پا کردن کفش، داخل آن را نگاه کنید. سنگریزه‌ها، بند پاره کفش و ناخن‌های بلند می‌توانند تبدیل به نقاط فشاری شده و منجر به التهاب و عفونت شوند.
- تب و لرز نشانه عفونت است در صورت مشاهده، سریعا با پزشک یا پرستار خود در میان بگذارید. عفونت‌های کوچک با رعایت بهداشت روزانه و مراقبت‌های ساده و آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک قابل درمان هستند. ولی اگر درمان به هر دلیلی به تاخیر بیفتد، عفونت وسعت یافته و حتی می‌تواند تا استخوان‌های پا نیز برسد و احتیاج به جراحی پیدا کند.
- رعایت بهداشت پاها شامل مراقبت روزانه، پوشش مناسب و جلوگیری از زخم شدن و صدمه پا و ویزیت منظم توسط پزشک است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#865
Posted: 20 Sep 2014 00:11
زخم زبان را جدی بگیرید
چندی پیش در یك مهمانی خانمی كنارم نشست و با هم مشغول صحبت شدیم. از همان ابتدا شكاف عمیقی روی صورتش كه از كناره دهان تا بناگوش كشیده شده بود، نظرم را جلب كرد...
فكر می‌كردم حتما تصادف سختی داشته است. كنجكاو بودم ولی به خودم اجازه سوال نمی‌دادم تا اینكه خودش گفت 2 سال قبل به سرطان زبان مبتلا شده و آن شكاف عمیق در اثر جراحی به وجود آمده است. او با افسوس ادامه داد كه اگر زخم ایجاد شده روی زبانم را جدی می‌گرفتم و زود مراجعه می‌كردم، چه بسا صورتم سالم می‌ماند.
سرطان گرچه آرام و بی‌صدا می‌آید اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، قابل‌درمان است. درباره این نوع سرطان و چگونگی پیدایش و راه‌های درمانی آن با دكتر ابراهیم‌رزم‌پا، فوق‌تخصص جراحی سروگردن و دانشیار دانشگاه علوم پزشكی تهران، گفت‌وگو كرده‌ایم.
آیا سرطان زبان هم مانند سایر سرطان‌ها بدون علامت است؟
به علت قرار گرفتن زبان در حفره دهانی و قابل‌دید بودن آن، تشخیص تغییرات مربوط به حفره دهان یا زبان به‌وسیله خود بیمار امكان‌پذیر است اما ایجاد هر تغییری به معنای ابتلا به سرطان نیست. شایع‌ترین علامت سرطان زبان و حفره دهان، زخم‌های پایدار است. این‌گونه زخم‌ها معمولا درد ندارند مگر اینكه با عفونت همراه شوند. البته گاهی سرطان تهاجمی‌تر است و ممكن است با خونریزی توام باشد اما آنچه همیشه پزشكان را به شك می‌اندازد، وجود هر زخم دهانی است كه بیش از 2 هفته باقی بماند.
اگر فردی دچار چنین زخمی در حفره دهانی بود، باید به كدام پزشك مراجعه كند و مراحل تشخیص چگونه است؟
تشخیص ضایعه های سرطانی در حفره دهان و زبان با متخصصان گوناگون از قبیل جراحان فك و صورت، متخصصان بیماری‌های دهان و دندان، جراحان عمومی و متخصصان گوش و حلق و بینی است. تشخیص چندان كار دشواری نیست و با نمونه‌برداری (بیوپسی) امكان‌پذیر است. نمونه‌برداری روش تشخیصی ساده و سرپایی است كه در آن پزشك ناحیه موردنظر را بی‌حس و از آن نمونه تهیه می‌كند و به آزمایشگاه آسیب‌شناسی می‌فرستد. در آزمایشگاه بافت را بررسی می‌كند و تشخیص نهایی می‌دهد. اگر سلول‌های سرطانی مشاهده شود، درمان باید هر چه سریعتر آغاز شود و درمان سرطان حفره دهان و زبان برعهده جراحان سرطان یا جراحان گوش و حلق و بینی است.
این نوع سرطان در چه سنینی بیشتر دیده میشود و علت آن چیست؟
این سرطان معمولا بعد از دهه‌های 5 و 6 زندگی شیوع بیشتری دارد و علت‌ها گوناگون‌اند اما كسانی كه مكانیسم دفاعی بدنشان ضعیف است مثل بیماران مبتلا به ایدز و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن كبدی، ریوی، كلیوی و قلبی كه سیستم دفاعی بدن ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان‌های حفره دهان و زبان هستند. از دیگر عوامل می‌توان به سیگار و الكل اشاره كرد. به طور كلی استعمال هر نوع ماده نیكوتین‌دار و ماده مخدر خطر ابتلا را بالا می‌برد. مخصوصا ماده‌ای به نام «ناس» كه یك ماده گیاهی اعتیادآور است و از برگ تنباكو گرفته میشود و در بعضی كشورهای دنیا مصرف آن رایج است. عوامل دیگری هم وجود دارند كه می‌توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند؛ این عوامل موضعی هستند و در طولانی‌مدت بافت مخاطی دهان و زبان را تحریک میکنند مثل دندان مصنوعی یا دندان خراب و شكسته كه مدت‌های طولانی باعث آزردگی بافت شود یا عادت به خوردن غذاهای داغ.
آیا سرطان‌های مربوط به حفره دهان و زبان خطرناك‌اند؟
اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده نشوند، خطرناك است زیرا به سرعت از طریق لنف به سایر نقاط منتشر میشود (20 درصد موارد). مشكل عمده این است كه انتشار سلول‌های بدخیم به نواحی مجاور یا دوردست دوطرفه و گاهی هم مخفی است و در معاینه هیچ نشانه‌ای از تورم غدد لنفاوی یا بافت سفت در اطراف گردن و زیر فك دیده نمی‌شود.
زخم‌های مشكوك بیشتر در كدام نقطه از حفره دهان یا زبان دیده میشود؟ درمان آن چگونه است؟
ضایعات سرطانی در هر نقطه از دهان از قبیل زبان، كف‌دهان، سقف دهان، مخاط زیرگونه‌ها و بالشتك‌های لپی دیده میشود ولی ضایعات سرطانی روی زبان معمولا در قسمت‌های جلوتر و جانبی زبان شایع‌ترند. قرارگیری ضایعات در دهان از نظر آینده درمانی بسیار مهم است مثلا اگر زخمی روی حاشیه كناری و جلوی زبان باشد، درمان بسیار راحت‌تر خواهدبود و ممكن است قسمتی از ضایعه و بافت اطراف آن برداشته شود و این موضوع در نحوه تكلم و بلع بیمار تاثیر چندانی نمی‌گذارد اما زخم‌هایی كه در ناحیه انتهایی زبان هستند، درمان را به مراتب مشكل‌تر می‌كنند زیرا جراح مجبور میشود گاهی زبان را از انتها به طور كلی بردارد و در صورت آلودگی بافت‌‌های مجاور آنها نیز برداشته می‌شوند. این بیماران دچار مشكلات بلع و متعاقب آن آسپیراسیون (برگشت قطره‌های بزاق یا غذا به داخل مجرای ریه) هستند و ممكن است تا آخر عمر تراكئوستومی (بازكردن راهی در نای بیمار) داشته باشند. هر چه بیماری در مراحل اولیه‌تر كشف شود، درمان موفق‌تر خواهد بود و بعد از جراحی معمولا شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی نیز انجام میشود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#866
Posted: 20 Sep 2014 00:12
در مورد چربی خون چه می دانید؟
چربی‌های موجود در خون به دو گروه تری‌گلیسرید و کلسترول تقسیم می‌شوند. شاید این سوال در ذهن شما هم باشد که منظور از «چربی خون» چیست؟ در این باره باید گفت که چربی خون عبارتست از بالا رفتن مقدار تری‌گلیسرید یا کلسترول از مقدار طبیعی آنها در خون. میزان این مواد در خون در اثر مصرف مواد غذایی بیش از میزان مورد نیاز یا هنگام بروز اختلال در سوخت و ساز چربی، افزایش می‌یابد.
افزایش چربی خون چه خطراتی دارد؟
افزایش چربی خون با تجمع در دیواره رگ‌ها، تنگی آنها را به دنبال دارد و به همین دلیل باعث افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی، درد قفسه سینه و گرفتگی عروق میشود. درمان به موقع و مناسب افزایش چربی خون، نه تنها قادر است از تنگی عروق قلبی جلوگیری کند، بلکه می‌تواند از پیشرفت آن نیز جلوگیری کرده و حتی باعث بهبود آن شود.
از چه سنی باید چربی خون را آزمایش کنید؟
به طور کلی، عموم افراد جامعه باید از سن 20سالگی نسبت به آزمایش چربی خون خود اقدام کنند. چنانچه سطح چربی خون شما طبیعی است، هر پنج سال یک بار (از سن 20 سالگی به بعد) و در صورت بالا بودن چربی خون، باید هر دو تا شش ماه، یک بار چربی خون خود را آزمایش کنید. به منظور حذف اثر چربی موجود در غذا، ضروری است آزمایش چربی خون پس از 12 تا 14 ساعت ناشتا بودن انجام شود. این کار دقت آزمایش را افزایش می‌دهد.
چند توصیه برای مراقبت از چربی خون:
- هوشیار باشید که افراد لاغر هم به کلسترول بالا دچار می‌شوند.
- خطر ابتلا به بیماری قلب و عروق و بروز حمله قلبی را می‌توان با ایجاد تغییرات غذایی که موجب کاهش چربی خون میشود، کاهش داد.
- باید به دقت غذاهای روزانه خود را بررسی کنید. این کار را حتی زمانی که غذاهای بیرون از منزل را مصرف میکنید نیز انجام دهید.
- انتخاب غذاهای کم چربی به معنی خوردن تنها نان و آب نیست. شما می‌توانید غذاهای متنوع و لذت‌بخشی میل کنید.
اعمال تغییرات زیر در رژیم غذایی، می‌تواند به کاهش مقدار چربی خون کمک کند:
- به جای سرخ کردن مواد غذایی، آنها را آب‌پز، بخارپز و یا کباب کنید.
- به جای پنیر و شیر چرب، از انواع کم چرب استفاده کنید.
- مصرف شیرینی، کلوچه، کیک و فرآورده‌های لبنی پرچرب (شیر، پنیر و کره)، روغن نارگیل، روغن خرما، بیسکوییت، چیپس، پفک، سوسیس، همبرگر، کالباس، بستنی، پیتزا، زرده تخم‌مرغ، جگر سیاه، مغز، سیرابی و قلوه، میگو، خرچنگ و صدف را محدود کنید.
- از قسمت‌های کم چرب گوشت استفاده کنید و تمام چربی‌های قابل مشاهده را جدا کنید. از مرغ و ماهی بیشتر از گوشت قرمز استفاده کنید.
- در رژیم غذایی خود از سیر استفاده کنید. سیر خام یا کمی پخته شده، به میزان یک تا دو حبه در روز تاثیر مناسبی دارد. مصرف سیر همچنین می‌تواند علاوه بر چربی، میزان فشار خون را نیز کاهش دهد.
- مصرف سبزیجات مانند (کاهو و هویج) و میوه‌ها مانند سیب، زرد‌آلو، گلابی، پرتقال، لیمو، گریپ فروت و توت‌فرنگی را افزایش دهید.
- به طور کلی تمام مواد غذایی گیاهی مانند سبزیجات، حبوبات وغلات فاقد کلسترول‌اند، اما در بین آنها موادی مانند جو، کدو، شوید و سیر اثر ضد کلسترول بسیار قوی‌تری را بروز می‌دهند. سویا نیز باعث کاهش کلسترول خون میشود.
- مصرف نان و غلات سبوس‌دار، حبوبات و انواع لوبیا، عدس، لپه و ... را افزایش دهید.
- دانه کتان (بزرک) مصرف کنید؛ چرا که پوسته سفت و غیر قابل هضمی دارد. بهتر است در آب خیسانده شود. مقدار مصرف آن 2.5 قاشق چای‌خوری و سه مرتبه در روز است. برخی از متخصصان تغذیه نیز تا 4 قاشق غذاخوری در روز را توصیه میکنند.
- مصرف آجیل‌ها و مغزهای برشته نشده و فاقد نمک به ویژه بادام و گردو را افزایش دهید.
- روزانه دو عدد سیب یا پرتقال، چند عدد توت فرنگی بویژه پس از غذا میل کنید که باعث کاهش جذب کلسترول مصرف شده با غذا میشود.
- حتما در کنار غذا، سبزی خوردن و یا سالاد تهیه شده با هویچ زیاد و روغن زیتون (یک قاشق غذاخوری) را میل کنید.
- مصرف تخم‌مرغ را به هفته‌ای سه عدد کاهش دهید.
- میگو، دل، جگر، قلوه، کله پاچه و مغز مصرف نکنید.
- مصرف خامه و کره ممنوع است. علاوه بر آن از روغن‌های حیوانی و روغن‌های جامد پرهیز کنید و از روغن‌های زیتون، آفتاب‌گردان، سویا و بادام‌زمینی استفاده کنید.
- مبتلایان به کلسترول خون بالا و بیماران قلبی نباید روغن نارگیل و روغن پالم (نخل) مصرف کنند.
البته باید تاکید کرد هر چند برخی موارد ذکر شده سطح چربی خون را بالا می‌برند اما این موضوع به معنی مصرف نکردن مطلق آنها نیست. به عنوان مثال برای مصرف شیر، پنیر و ماست نوع کم چرب و یا بدون چربی آن را خریداری کنید و یا مصرف تخم‌مرغ، بستنی و پنیر را به دو مرتبه در هفته کاهش دهید.
از طرف دیگر یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند نقش مهمی در کاهش بیماری قلبی داشته باشد؛ موارد دیگری نیز وجود دارند که باید آنها را رعایت کرد. پس برای اینکه قلبی سالم داشته باشید:
- از استرس‌های خود بکاهید.
- سیگار را ترک کنید. اگر سیگار می‌کشید و کلسترول خونتان بالاست، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی - عروقی در شما زیاد است.
- وزن‌تان را در محدوده مطلوب و ایده‌آل نگه دارید. در صورت وجود اضافه وزن، طبق نظر متخصص تغذیه برای کاستن از وزن خود کوشش کنید.
- به طور مرتب ورزش کنید. ورزش باعث کاهش وزن و تقویت قلب میشود. در مورد نوع ورزش با پزشک خود مشورت کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#867
Posted: 20 Sep 2014 00:14
درباره اثرات درمانی یخ چه می دانید؟
یخ برای مقابله با میکروب ها مفید است:
اگر به سرما عادت ندارید، فرو رفتن در آب سرد و یخ می تواند با ایجاد ضربان قلب نامنظم به ویژه در افراد مسن باعث شوک شود که در عرض ۳ تا ۵ دقیقه فرد را از پا درمی آورد. اما گرفتن یک دوش آب نسبتاً سرد در اول صبح باعث تقویت سیستم دفاعی بدن می شود. به گفته محققان آب سرد گردش خون را بهبود می بخشد و تولید سلول های ایمنی را افزایش می دهد.
گرفتن دوش آب سرد باعث می شود بدن تلاش کند خود را گرم نگه دارد بنابراین روند سوخت و ساز بالا می رود و سیستم ایمنی فعال می شود؛ در نتیجه گلبول های سفید بیشتری در بدن رها می شود. نتایج بررسی ها نشان می دهد، افرادی که دوش سرد می گیرند؛ در مقایسه با دیگران کمتر دچار سرماخوردگی می شوند.
ماساژ با یخ درد را از بین می برد:
ماساژ دادن یخ روی پوست می تواند درد را کاهش دهد.در بررسی که روی ۹۰ زن باردار انجام شد داوطلبان به ۳ گروه تقسیم شدند. برای گروه اول از روش ماساژ با یخ استفاده کردند برای گروه دوم از طب فشاری بهره بردند و به گروه سوم دارونما دادند.گروهی که ماساژ یخ دریافت کردند به مدت طولانی تری احساس درد نمی کردند طب فشاری نیز موثر بود اما اثر آن ماندگاری زیادی نداشت.
البته یخ نباید مستقیم روی بدن قرار گیرد زیرا باعث سوختگی می شود. یخ درد را تا یک سوم کاهش می دهد. همچنین با استفاده از یخ، مشکل دندان از جمله درد آبسه تا ۵۰ درصد کاهش می یابد.
تزریق آمپول یخ، سرطان پروستات را درمان می کند:
از بین بردن سلول های سرطانی از طریق منجمد و آب کردن (کرایوتراپی) به عنوان یک روش درمان نسبتاً جدید برای سرطان پروستات مطرح است. این روش که کریوسرجری نامیده می شود شامل منتقل کردن گاز سرد به غده پروستات است. گاز به توپ های یخ تبدیل می شود که سرطان را از بین می برد. از این روش عمدتاً برای بیمارانی استفاده می شود که برای خارج کردن پروستات عمل جراحی انجام نمی دهند.
استفاده از یخ برای ورزشکاران:
تاثیر درمانی یخ سال هاست که شناخته شده است. برای درمان آسیب های شدید ورزشی، مانند کشیدگی یا پیچ خوردگی بلافاصله کمی یخ را به مدت ۱۰ دقیقه تا نیم ساعت روی عضو صدمه دیده بگذارید تا درد و التهاب کاهش پیدا کند. بهتر است یخ را در حوله بپیچید.
بسته های یخ برای مقابله با میگرن:
نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد، قرار دادن بسته های یخ در کاهش درد موثر است. یخ رگ های خون را که به مغز خون می رساند، منقبض می کند.
کاربرد هوای سرد
تسکین درد آرتریت:
پزشکان اروپایی به بیماران مبتلا به آرتریت، سرما درمانی را توصیه می کنند. در این روش درمانی میزان مواد شیمیایی که هنگام التهاب رها می شود به طور چشم گیری کاهش می یابد. برای اجرای این شیوه درمانی، بیمار در یک اتاق قرار می گیرد و هوای داخل به منهای ۸۰تا۹۰ درجه سانتی گراد سرد می شود. بیماران باید پوشش کمی داشته باشند تا هوای سرد، پوست آن ها را خنک کند، آن ها به مدت ۵ دقیقه در این اتاق قرار می گیرند. البته برای پیشگیری از سرماخوردگی از جوراب، دستکش و ماسک برای محافظت از دهان و بینی استفاده می شود.
خواب بهتر در هوای خنک:
اگر چه بیشتر ما دوست داریم در جای گرم بخوابیم اما با پایین آوردن دمای اتاق خواب راحت تری خواهیم داشت. دستگاه گرمایشی، هوا را خشک می کند، در نتیجه غشای مرطوب ریه نیز خشک می شود. در این دمای گرم، توان بدن برای مقابله با ویروس ها و عفونت ها پایین می آید. باز گذاشتن پنجره ها و گردش هوا، باعث خارج شدن ویروس های موجود در هوا می شود.
بنابراین سعی کنید دمای اتاق خواب همیشه پایین باشد تا خواب خوبی داشته باشید. به طور کلی دمای بدن انسان هنگام شب به پایین ترین حد می رسد اما دمای بدن افرادی که از کم خوابی رنج می برند افزایش می یابد. در این زمینه خنک نگه داشتن محیط، راهکار مناسبی است. البته توجه داشته باشید سرد بودن بیش از حد اتاق نیز می تواند باعث بدخوابی شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#868
Posted: 20 Sep 2014 00:16
بیماری سندرم گیلن باره
سندرم گیلن باره اختلال نادری است که در نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی ایجاد می شود به دنبال این حمله احساس ضعف در ماهیچه ها ، بی حسی ، گزگز و گاهی اوقات فلجی دیده می شود.
علل و عوامل :
علت این بیماری هنوز به روشنی مشخص نیست ولی معمولاً بعد از یک عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا اتفاق می افتد همچنین بعد از عفونت با یک باکتری به نام کامپیلکوباکتر هم ممکن است بیماری بروز نماید عفونت با کامپیلوباکتر ممکن است بعد از خوردن آب آلوده یا غذای نپخته ( مخصوصاً مرغ و ماهی و ... ) رخ دهد .
در بعضی موارد ممکن است علایم گیلن باره بعد از اعمال جراحی اتفاق بیفتد گاهی هم هیچ گونه عامل شناخته شده ای وجود ندارد اما در همه موارد ذکر شده به طور حتم اختلال درعملکرد سیستم ایمنی وجود دارد .
علایم و نشانه ها :
نشانه های گلین باره معمولاً با بی حسی و ضعف در پاها شروع می شود (ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید) نشانه ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت های بالایی بدن کشیده می شود ؛ بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می شوند . گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که شما اصلاً قادر به راه رفتن نیستید و همچنین ممکن است به فلجی کامل منجر شود .
تشخیص :
آزمایش دقیق و قطعی برای تشخیص گیلن باره وجود ندارد اما تشخیص براساس علایم از جمله ضعف ماهیچه ها و ناتوانی در راه رفتن ، آزمایشات و تاریخچه ی بیماری شما صورت می گیرد . پزشک یا پرستار از شما درباره علایم و نشانه ها می پرسد و شما را معاینه می کند .
آزمایشاتی که برای شما انجام می شود شامل :
1- نوار عصب و عضله
2- گرفتن آب کمر از کانال نخاعی
درمان :
گلین باره درمان قطعی ندارد اما راههایی وجود دارد که علائم را بهبود می بخشد :
الف ) IvIg 
ایمنوگلوبولین درمانی ) این دارو از جنس پروتئین است و سیستم ایمنی را دربرابر حملات آنتی بادی های مهاجم محافظت می کند .
ب) پلاسما فرزیس : دستگاهی به بدن شما وصل می شود که خون به درون آن کشیده می شود و آنتی بادی ها ی حمله کننده به اعصاب بدینوسیله از خون جدا می شوند . این آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می شوند.
برای این که تحت نظر باشید و امکان درمان علایم بیماری وجود داشته باشد ، احتمالاً در بیمارستان بستری می شوید .
در موارد پیشرفته بیماری ممکن است شما قادر به خوردن از راه دهان نباشید ، که برای شما لوله ی بینی - معدی می گذارند و از طریق لوله به شما غذا داده می شود . رژیم غذایی شما باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی شما حفظ و بازسازی شود . ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد برای شما تجویز شود .
در زمان بستری بودن در بیمارستان اگرضعف عضلات تنفسی موجب تهویه نامناسب و اختلال تنفس در شما شود ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کنید.
تا زمانی که در بیمارستان بستری هستید پزشک و پرستار به منظور جلوگیری از عوارض ناشی از بی حرکتی اقداماتی را برای شما انجام می دهند . ممکن است برای کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلاتتان فیزیوتراپی شوید .
علاوه برموارد فوق از داروهای زیر برحسب نیاز وبه منظور تسکین علایم استفاده می شود:
1- کورتون که التهاب و تورم اعصاب را کاهش می دهد.
2- سرکوب کننده ایمنی مانند آزارام یا سایتوکسان که در مرحله حاد بیماری تجویز می شود .
3- مسکن ها و ضد درد ها مانند آسپیرین
4- سایر داروها مانند کاربامازپین
پیش اگهی :
این بیماری سه مرحله حاد ، نقاهت و بهبودی دارد . معمولاً افراد مبتلا به گیلن باره بهبود می یابند اما ممکن است زمان زیادی طول بکشد .در اکثر افراد ضعف در طی 3-2 هفته بدتر شده و سپس شروع به بهتر شدن می کند و بعد از مدتی به طور کامل از بین می رود اگرچه بهبودی کامل ممکن است تا 2 سال طول بکشد . بعضی از افراد تا ماهها ضعف دارند و در موارد کمی این ضعف تا سال ها باقی می ماند ، بعضی دیگر هم هرگز قدرت عضلاتشان بر نمی گردد . گاهی اوقات این سندرم بعد از اولین حمله دوباره عود می کند
نحوه مراقبت از خود :
از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید .
با دقت توصیه های پزشک و پرستارتان را دنبال کنید .
داروی خود را درست و سر وقت مصرف کنید .
اگر فیزیوتراپی می شوید به دقت ورزش های فیزیوتراپی را انجام دهید تا عضلاتتان دوباره انعطاف پذیر و قدرتمند شود .
مشاوره با یک روانشناس به سازگار شدن شما با شرایط بیماری و کیفیت زندگی مطلوب کمک می کند .
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#869
Posted: 20 Sep 2014 00:19
وقتی آهن بدن کم می‌آید
آهن باعث تضمین عملکرد سلول‌های بدن میشود، تمرکز و حافظه را بالا می‌برد، انرژی بدن را تأمین می‌کند و به ساخت هموگلوبین‌های سلول‌های خونی کمک می‌کند.
بچه که بودم زمانی که حرف از آهن خون به میان می‌آمد تصور می‌کردم تکه های ریز آهن در خون شناور هستند؛ و حالا که آن روزها گذشته است و معنی آهن خون را بهتر می‌دانم نتیجه‌ی آزمایش‌ها نشان می‌دهد بدنم ساز مخالف می‌زند و برخلاف بسیاری از خانم‌ها ذخیره آهن من بیش از اندازه است.
حتماً می‌دانید که کمبود آهن برای بدن دردسر ساز میشود. به خاطر این که آهن یکی از عناصر مغذی و ضروری بدن است و متأسفانه بسیاری از مردم به اندازه‌ی کافی دریافتش نمی‌کنند.
اگر می‌خواهید بیشتر با این ماده‌ی معدنی آشنا شوید و بدانید کمبود آن باعث بروز چه مشکلاتی میشود مطالعه‌ی این مطلب را از دست ندهید.
اهمیت آهن در بدن
آهن یکی از عناصر مغذی و ضروری برای حفظ سلامت بدن است. آهن باعث تضمین عملکرد سلول‌های بدن میشود، تمرکز و حافظه را بالا می‌برد، انرژی بدن را تأمین می‌کند و به ساخت هموگلوبین‌های سلول‌های خونی کمک می‌کند. این سلول‌ها وظیفه‌ی انتقال اکسیژن به سمت بخش‌های مختلف بدن را بر عهده دارند. آهن افسردگی‌های شما را به دست فراموشی می‌سپارد. با این حال بسیاری از مردم در سرتاسر جهان به اندازه‌ی کافی از این ماده‌ی معدنی دریافت نمی‌کنند.
التهاب زبان، سرگیجه، سردرد، عدم حفظ دمای ثابت بدن، نفس نفس زدن، ناخن‌های شکننده، زودرنجی، تپش قلب یا ضربان نامنظم از عوامل احتمالی دیگری هستند که نشان می‌دهند شما دچار کمبود آهن شده‌اید
به طور متوسط 20 درصد زنان آمریکای شمالی از کمبود آهن رنج می‌برند. البته باید توجه داشته باشید که رژیم غذایی نامناسب به تنهایی باعث کمبود آهن نمی‌شود. عوامل دیگری هم باعث بروز این مشکل میشود. واقعیت این است که برای مطمئن شدن از میزان کافی آهن در بدن باید دقت بیشتری داشته باشید. به عنوان مثال خانم‌هایی که در طول عادت ماهانه‌ی خود خونریزی زیادی دارند باید با پزشک مشورت کنند تا روش‌هایی مانند استفاده از قرص ضد بارداری برای کاهش خونریزی به کار ببرند. به خاطر اینکه آهن بدن با خونریزی از بین می‌رود و شما دچار کمبود آهن خواهید شد.
بیشتر خانم‌ها فکر میکنند نمی‌شود به اندازه‌ی کافی آهن جذب کرد
در طول دوره‌ی بارداری بدن به آهن بیشتری نیاز دارد و نمی‌توان برای جذب آهن کافی صرفاً به مصرف مواد غذایی بسنده کرد. اگر باردار هستید پزشک برایتان مکمل آهن تجویز خواهد کرد. البته این به نظر پزشکتان مربوط میشود شاید اصلاً نیازی نداشته باشید اما در حالت کلی اکثر خانم‌ها در این دوره به مکمل آهن نیاز پیدا میکنند.
افراد گیاه‌خوار که گوشت قرمز مصرف نمی‌کنند یعنی از مهم‌ترین منبع آهن محروم هستند باید میوه، سبزیجات و لوبیای بیشتری مصرف کنند تا بتوانند به اندازه‌ی کافی آهن جذب کنند. با این حال میزان کم خونی ناشی از کمبود آهن در بین گیاه‌خواران بیشتر از افراد معمولی نیست.
حواستان باشد اگر مواد زیر را در خود سراغ دارید احتمال دارد که دچار کمبود آهن باشید:
جذب ناکافی آهن:
کافی نبودن آهن می‌تواند به دلیل عدم مصرف مواد غذایی سرشار از آهن و یا مصرف مواد غذایی دیگری باشد که جلوی جذب آهن کافی را می‌گیرد. بیماری سلیاک یا عدم تحمل گلوتن و کولیت‌های مزمن همچنین می‌تواند به جذب آهن آسیب برساند به خاطر اینکه آهن بیشتر از طریق سیستم گوارشی جذب بدن میشود.
نتایج پژوهشی که در سال 2010 در International Journal for Vitamin and Nutrition Research به چاپ رسید نشان می‌دهد که چاقی مفرط نیز می‌تواند به جذب آهن آسیب برساند.
توجه داشته باشید که مصرف داروهای ضد اسید مانند رانیتیدین یا مصرف زیاد داروهایی مانند امپرازول یا ازومپرازول می‌تواند جلوی جذب آهن را بگیرد.
ورزش‌های شدید:
اگر به عنوان مثال خودتان را برای دوی ماراتون آماده میکنید احتمال دارد که میزان زیادی آهن را از طریق تعریق و ادرار از دست بدهید. توجه داشته باشید که دویدن همچنین می‌تواند باعث خونریزی دستگاه گوارش شود (که معمولاً دونده‌ها متوجه آن نمی‌شوند) و این مشکل نیز به از بین رفتن آهن بدن دامن می‌زند. شوک و ضربه‌هایی که در تماس با زمین و مدام به پاها وارد میشود یکی دیگر از عواملی است که باعث از بین رفتن خون و در نتیجه گلبول‌های قرمز می‌شوند. برای همین احساس خستگی بیش از حد یا پا درد می‌شوید. کفش‌های مخصوص دو با کفی‌های محکمی ساخته می‌شوند که جلوی این ضربه‌ها را می‌گیرند و از هدر رفتن خون جلوگیری میکنند.
اهدای خون:
اگر عادت به اهدای خون دارید باید به میزان آهن بدنتان توجه داشته باشید. سازمان خون کانادا میزان خونی که از اهدا کننده‌ها گرفته میشود را تعیین کرده و فقط افرادی را می‌پذیرد که به اندازه‌ی کافی آهن داشته باشند. خون دادن باعث میشود که میزان هموگلوبین کاهش پیدا کند اما بدن دوباره شروع به ساخت سلول‌های خونی می‌کند. توصیه می‌کنیم در روزهای بعد از اهدای خون حتماً به مدت چند روز مواد غذایی سرشار از آهن مصرف کنید. علاوه بر این اگر میزان آهن خونتان کمی پایین‌تر از حد نرمال است بهتر است بین دفعات اهدای خون فاصله بدهید.
رنگ پریدگی و احساس ضعف تنها علائم کمبود آهن نیستند
معمولاً در بیشتر موارد علائم کمبود آهن نامشخص است. معمولاً احساس خستگی مزمن و از دست رفتن قدرت بدنی از عوامل کمبود آهن هستند. علاوه بر این‌ها سندروم پاهای بی‌قرار نیز از علائم این کمبود محسوب می‌شوند. توجه داشته باشید که التهاب زبان، سرگیجه، سردرد، عدم حفظ دمای ثابت بدن، نفس نفس زدن، ناخن‌های شکننده، زودرنجی، تپش قلب یا ضربان نامنظم از عوامل احتمالی دیگری هستند که نشان می‌دهند شما دچار کمبود آهن شده‌اید. اگر دچار کمبود جزیی باشید احتمالاً علائم آن را احساس نخواهید کرد. آزمایش خون بدهید و از پزشک خود بخواهید تا میزان آهن بدنتان را مشخص کند. در این صورت خیالتان راحت خواهد شد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#870
Posted: 20 Sep 2014 00:20
بیماری کوليت اولسراتيو (کولیت زخمی شونده )
کوليت اولسراتيو یک بيماری التهابی روده است که معمولاً درمحدوده سني پانزده تا سی سالگی و پنجاه تا شصت سالگی بروز می کند. اين بيماری هر دو جنس زن و مرد را به طور مساوی تحت تاثير قرار می دهد.
علل وعوامل :
علت این بيماری ، ناشناخته است ولی زمینه ژنتيکی، اختلال خود ايمنی و عفونت ها از جمله دلايل بیماری محسوب می شوند.
علائم :
بيماری کوليت ممکن است با علايمی مانند دل درد، اسهال خونی و تب همراه باشد.
عوارض :
عوارض کوليت اولسراتيو می تواند شامل بزرگ شدن بيش از حد روده بزرگ به همراه تب و کم خونی (به دليل خونريزی از روده بزرگ) باشد. در درصدی از موارد در صورت مزمن شدن بیماری ، بدخیمی نیز بروز می کند .
نکته:
در بیماران مبتلا به کولیت برای پيشگيری از سرطان روده بزرگ هر دو سال يکبار نمونه برداری از روده بزرگ (بیوپسی از طریق کولونوسکوپی) باید انجام شود. بعد ازگذشت 10 سال از شروع بيماری کولیت ، این نمونه برداری ها بايد سالانه يکبار انجام شود.
تغذیه در کولیت اولسراتیو
در مبتلايان به کوليت اولسراتيو ، سوء تغذيه در نتيجه کاهش مصرف مواد غذايی، افزايش دفع مواد مغذی و افزايش نياز به مواد مغذی شايع است.بنابر این لازم است برای رفع سوء تغذيه و پيشگيری از کاهش وزن و کم خونی این نکات را رعایت کنند:
در مرحله حاد بیماری ، برای کاهش حجم مدفوع، رژیم غذایی مایع با باقیمانده کم (مثل شربت و سوپ صاف شده) توصیه می شود. در این رژیم ، مقدار فیبر غذایی محدود است و شیر و لبنیات و محرک هایی مانند قهوه و الکل حذف می شوند.
با بهبود وضعیت بیمار ، رژیم غذایی به صورت جامد با باقیمانده کم می تواند مؤثر باشد. این رژیم حاوی آرد سفید و غلات بدون سبوس است؛ همچنین باید مصرف گوشت و شیر را محدود کرد و از خوردن سبزی ها و میوه های تازه ، دانه ها و مغزها (بادام،پسته و...) اجتناب نمود.
بهتر است مواد غذايی در وعده های بيشتر و با حجم کمتر مصرف شوند ( به دليل کاهش آزردگی روده ملتهب )
بیمار باید غذا را به خوبی جویده و آرام مصرف کند.
دو تا سه ساعت قبل از خواب ، از خوردن غذا پرهیز شود.
پيروی از يک رژيم غذایی با محتوای انرژی و پروتئين بالا کمک کننده است ؛ به منظور افزايش انرژی می توان از محلول های شيرين مانند شربت و افزودن روغن های MCT که بهتر از روغن های معمولی جذب می شوند و در داروخانه ها قابل تهیه هستند استفاده کرد.
باید توجه کرد که فقط در صورت بروز علائم عدم تحمل قند شیر (لاکتوز) ( علائم شامل : نفخ، انقباض دردناک شکمی و اسهال ) می بایستی شیر را از برنامه غذایی حذف نمود زیرا منابع عمده لاکتوز مثل شیر و فراورده های آن ، از منابع مهم پروتئین ، کلسیم ، ویتامین دی و کالری هستند بنابراین حذف کامل آن ها از رژیم غذایی صحیح نیست ( در صورت حذف کامل این منابع از رژیم غذایی، باید برای تأمین کلسیم مورد نیاز ، از مکمل آن استفاده شود.)
برای کاهش التهاب در بیمارانی که از کولیت رنج می برند مصرف مکمل اُمگا-3 توصیه می شود.
در بیماری کولیت اولسراتیو ، دفع مزمن خون و تغییر جذب آهن ، منجر به کم خونی فقر آهن خواهد شد به همین دلیل، تجویز تدریجی مکمل آهن همراه با ویتامین ث توصیه می شود ( ویتامین ث باعث افزایش جذب آهن می شود).
به دلیل احتمال ها کمبود ویتامین ها و املاح مانند ویتامین ب12، کلسیم، منیزیم و... ، استفاده از مکمل مولتی ویتامین مینرال توصیه می شود.
این بیماران باید از مصرف نوشیدنی های کربناته (نوشابه های کولا) ، نوشیدنی های سرد و خیلی گرم پرهیز کنند.
در پایان باید توجه داشت که برنامه ریزی رژیم غذایی بیماری کولیت، برای هر فرد منطبق با شرایط بالینی و میزان تحمل غذای او انجاممی شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 87 از 111