ارسالها: 255
#12
Posted: 15 Sep 2011 00:22
نام : ماهی لپورنیوس راه راه سیاه Black banded leporinus
نام علمی : Leporinus fasciatus
خانواده : آنوستو میده Anostomidae
این خانواده که جزء انواع کاراسین های آمریکای جنوبی و مرکزی است دارای بدنی کشیده بوده و هنگام شنا سر آنها به طرف پائین قرار می گیرد .
اندازه این ماهی که بومی آمازون وگوان است به 10 تا 15 سانتیمتر می رسد. از آنجا که جمع آوری آن از مناطق بومی مشکل و نیز تکثیر آن در اکواریوم غیر ممکن است ، اینماهی علیرغم زیبائی که دارد چندان مورد توجه قرار نگرفتهاست.بر روی بدن دارای 10 نواررنگی سیاه رنگ اسن که یکیاز آنها بر روی چشم قرار دارد. بین هر دو نوار سیاه یک نوار روشن وجود دارد.جالب توجه است که هرچه سن ماهی بیشتر می شود تعداد نوارهایروی بدن زیادتر می شود.برای مثال یک ماهی جوان معمولا دارایپنج نوار تیره بر رو ی بدن است د ر حالیکه ماهی بالغ دارای 10 نوار تیره می باشد.به رشد ماهی یکی از نوارها از وسط به دو نیم شده و کم کم تبدیل به دو نوار می شود. درجه حرارت مناسب برابآن 21 تا 26 درجه سانتی گراد است
مرگ آن نیست که در قبر سیاه دفن شوم مرگ آن است که از خاطر تو با همه ی خاطره ها محو شوم
ارسالها: 255
#14
Posted: 26 Sep 2011 19:03
ماهياني همچون سيچلايد و دسته سيمفيسادن (symphysodon) از خانواده Discus از ديد بسياري از پرورش دهندگان ماهياني هستند كه شديدا به آب تازه و در نتيجه تعويض آب نياز دارند. به اين ترتيب Discus كه به عنوان شاه ماهي آكواريم شناخته ميشود ظاهري زيبا و جذاب و رفتاري فوقالعاده دارد .
آب با دماي پايين استرس زاست و بمرور زمان باعث از بين رفتن Discus ميشود و بخصوص باعث آسيب پذير شدن نسبت به تاژكهاي (Flagellate ) رودوي يا هگزاميتا ميشود . بهترين دما براي اين ماهي بين 30ـ28 درجه سانتيگراد است و دماهاي بالاتر تا درجه سانتيگراد براي زماني كه ماهي به خانه جديد خود منتقل ميشود.دماي بالا نيروزاست و ازاين رو تا ماهيها به محيط جديد عادت كنند
دماي بالاي آب براي زماني كه ماهي تحت درمان است نيز مفيد است چراكه سرعت سوخت و ساز بدن ماهي را افزايش ميدهد و موجب تاثير گذاري سريعتر داروها نيز ميگردد
شما بايد قبل از آوردن Discus خود به خانه تانك آب آماده و فيلترهاي رشد كرده داشته باشيد. اين كار احمقانه ايي است اگر تصميم داريد ابتدا ماهي را خريده و سپس تانك آن را آماده كنيد چراكه اين روش قبلا امتحان شده و در اكثر موارد نتايج نام مطلوبي بدست آمده .
اگر شما بدفعات يا بصورت مداوم آب را عوض نميكنيد فرقي نميكند كه شما چه فيلتري استفاده ميكنيد(تا زماني كه فشار زيادي نداشته باشد ). بسياري از پرورش دهندگان Discus كه از اسفنجهاي بزرگ تصفيه كننده آب در تانكرهايي با حداكثر 110 ليتر آب (كه زياد شلوغ نيستند) استفاده ميكنند از آن راضي هستند
براي تانكرهاي بزرگ با تعداد بيشتر ماهي بايد از سيستم تصفيه قويتري استفاده كرد. اگر شما در ابتداي كار هستيد و از ماهي هاي كوچك نگهداري ميكنيد از نوع اسفنجي كه باكتريهاي فيلتر زيستي در آن رشد كرده ميتوانيد براحتي استفاده كنيد و اگر نميتوانيد صبر كنيد تا باكتريها بطور طبيعي رشد كنند ميتوانيد از باكتريهاي مخصوص تسريع رشد آن استفاده كنيد. با اين كار امكان انتقال بيماري با يك اسفنج كهنه و پير را نيز كاهش ميدهيد. براي 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتيمتري) تانكري با 75 ليتر ظرفيت مناسب است و براي اينكه بتوانيد از آن براي بلند مدت استفاده كنيد تانكري 110 ليتري مناسب تر خواهد بود .
معمولا بهتر است كه ما كار خود را با 6 ماهي شروع كنيم و حداقل اين رقم 3 ماهي خواهد بود زيرا امكان دعوا بين دو Discus وجود دارد و
ماهي سوم در واقع ميتواند نقش ميانجي و خنثي كننده حس پرخاش جويانه دو ماهي ديگر را داشته باشد. با وجود اين ، در دعواهاي بين Discus هاي كوچك امكان كشته شدن يكي از آنها وجود ندارد و اين صحنه نه ديدني است و نه اينكه سودي براي هيچيك از دو ماهي دارد. نهايتاً بهترين راه اينست كه در ابتدا 3 جفت ماهي را در يك آكواريم قرار دهيم و بمرور زمان ماهيهاي ضعيفتر را از اين جمع خارج كنيم. در نهايت كار به جايي ميكشد كه تنها 2 ماهي در آكواريم خواهند ماند و اين دو ماهي جفتي بسيار ارزشمند خواهند بود كه احتمالا بزودي شروع به تخم ريزي خواهند كرد .
خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus ازهيچگونه پوششي استفاده نكنيم. من شخصا Discus را در انواع آكواريمها منجمله آكواريمهاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريمهاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند نگه داشتهام. اما من براي ماهي هاي خودم چه جوان باشند و چه آماده توليد مثل ، از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده ميكنم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها ميدمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نميشويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي
نيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها ميشود .
به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود من دوست دارم كه از تكه چوبهايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين ميكنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن ميشود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را ميگيرند - براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد .
با تمام اين تفاسير من براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نميكنم. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري ميكنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از فيلتر و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد . دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي ميتوانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 15 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38
ر تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد .
آيا شما از كيفيت آب لوله كشي منزلتان اطلاع داريد؟ البته اكثر آبهاي لوله كشي منازل با تغيير اندكي براي Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شير منزلتان براي نوشيدن استفاده ميكنيد اين آب قطعا ماهي شما را نخواهد كشت ) البته در بعضي كشورها از آب شير براي نوشيدن استفاده نميشود). اگر ماهيان شما در سن و در حال توليد مثل هستند بايد كلر (chlorine) و كلرين (choloramine) را از آب جدا كنيد و pH آنرا تغيير دهيد ولي سختي آب مشكل حادي ايجاد نميكند. بهترين آب براي Discus آب با سختي پايين كه كمي اسيدي باشد ، است. با اينحال بسياري از پرورش دهندگان Discus هاي جوان خود را در آب شير معمولي ديكلره شده ( منظور از ديكلره ، جداسازي كلر از آب است) و با ph ک متر نگهداري ميكنند .
اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد .
من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسي
مرگ آن نیست که در قبر سیاه دفن شوم مرگ آن است که از خاطر تو با همه ی خاطره ها محو شوم
ارسالها: 284
#19
Posted: 18 Jan 2012 04:19
گورامی کوتوله (دارف) (Colisa lalia)(Dwarf gourami)
http://www.winternet.com/~mchristi/fish/dwarfgourami.jpg
نام علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )
توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
ویرایش شده توسط: arash3737