صفحه 1 از 6: 1 2 3 4 5 6 پسین »

First Aids | ‏کمک های اولیه

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#1 Posted: 6 Mar 2012 07:18

سلام به همه دوستان
هدف این تاپیک...اموزش برخی از فنون امدادی برای مواقع ضروری و انجام اعمال ابتدایی تا رسیدن نیروهای امدادی
امیدوارم همه استفاده کنند و بتونه مفید باشه

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

ویرایش شده توسط: katayooonam

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#2 Posted: 7 Mar 2012 08:33

اول با خصوصیاتی که یک امدادگر باید داشته باشه شروع میکنیم :
1_امدادگر خوب باید مهارت کافی که شامل علم,تجربه و قدرت تمرکز میشه را داشته باشه.
2_ امدادگر باید قدرت مدیریت برای فراهم کردن ارامش محیط را داشته باشه.
3_ ازخصوصیات بسیار مهم امدادگر اینه که دارای روحیه قوی و بسیار خونسرد باشه و ارامش خودشو حفظ کنه.
4_ سه رکن مهم را امدادگر باید رعایت کنه و آن هم سرعت,دقت و ارامشه.
5_ امدادگر خوب باید عملیات تریاژ را به دقت اجرا کند.
* عملیات تریاژ یعنی انتخاب و دسته بندی کردن مصدومین و توجه بیشتر و فوری تر به مصدومین بدحال مثل مصدوم بیهوش*
6_ وظیفه امدادگر پس از تحویل مصدوم به پزشک در مرکز درمانی و اراعه گزارش از حادثه رخ داده و اعمال صورت گرفته روی مصدوم به پایان میرسد.

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#3 Posted: 7 Mar 2012 08:54

نخستین اقدام های ضروری : 1_ فراهم کردن محیط مناسب و پراکنده کردن جمعیت جمع شده. 2_ توجه به الویت های مصدوم و رعایت ترتیب در اراعه کمک های اولیه....مثلا اگر تنفس مصدوم قطع شده باشد ابتدا باید به آن پرداخت و پانسمان در مرحله بعدی است. ** اولویت ها به ترتیب : تنفس,گردش خون,خونریزی,زخم مکنده سینه,شوک,شکستگی و...** 3_ دور نمودن مصدوم از محیط خطر ( آتش,آوار,ریزش کوه , انفجار و...) 4_ ارزیابی علاعم حیاتی و توجه به رنگ صورت و رنگ لب ها و اندازه مردمک چشم ها. 5_ تشخیص چگونگی وقوع حادثه با سوال کردن از خود مصدوم یا اطرافیان. 6_ اجرای ABCB **توضیح...A باز کردن راههای هوایی توضیح....B دادن تنفس مصنوعی توضیح....C ایجاد گردش خون مناسب با ماساژ قلبی توضیح...B مهار خونریزی** 7_ مشخص کردن وضع هوشیاری مصدوم با صحبت کردن مداوم با او. 8_ مراقبت از مصدوم بیهوش...انهارا در وضعیت بهبودی که شکم روبه زمین پاها نیمه بسته دستها یکی بالا یکی پایین و سر به یک طرف قرار دهید و دندان مصنوعی و ادامس و... را از دهان مصدوم خارج کنید. 9_ اگر مصدوم استفراغ میکند سر اورا به پهلو خم کنید و در صورت شک به شکستگی گردن کل بدن مصدوم را به یک طرف برگردانید. 10_ در برخورد با مصدومین بیهوش درصورتی که کوچکترین تردیدی در مورد مرگ مصدوم وجود دارد بنا را بر زنده ماندن گذاشته و تا رسیدن پزشک کمک های اولیه را ادامه دهید.

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#4 Posted: 7 Mar 2012 09:02

توصیه میکنم دوستان در منزل یک کیف با وسایل امدادی لازم داشته باشند برای مواقع ضروری.
وسایل مورد نیاز شامل :
باند کراواتی,سه گوش,ساده,کشی,کش چسب دار.
گاز استریل در اندازه های مختلف.
گارو ( شریان بند)
قیچی تمیز و زنگ نزده.
پنس
حرارت سنج
فشارسنج و گوشی قلبی
کبریت
کیسه آب گرم و کیسه یخ
دستکش استریل
قرص تصفیه آب ( قرص کلر )
الکل
سرنگ 5 میلی لیتر و پنبه تمیز

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#5 Posted: 7 Mar 2012 09:06

داروهای مورد نیاز :
قرص مسکن و تب بر
قرص خواب آور و کپسول آنتی بیوتیک
اسپری گشاد کننده راههای هوایی ( سالبوتامول)
پماد متیل سالیسیلات
شربت سینه
داروی بی حس کننده مثل گزیلوکایین
مواد ضدعفونی کننده مثل بتادین

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#6 Posted: 7 Mar 2012 09:24

توضیح مختصر درباره دستگاه تنفس : این دستگاه شامل بینی,دهان,گلو,حنجره,نای و راههای هوایی کوچک و دوعدد شش در دوطرف سینه است. این دستگاه در عمل استنشاق یعنی وارد شدن اکسیژن مورد نیاز بدن و دفع گاز های کربنیک به بیرون بدن دخالت دارد. در ابتدای نای یک دریچه لرزان به نام اپی گلوت وجود دارد که مانع ورود مواد غذایی به نای و خفگی میشود....این دریچه مدام در حال فعالیت است. تنفس در سه مرحله صورت میگیرد... مرحله اول همان دم است که در جریان آن عضلات به سمت پایین و دنده ها به سمت بالا حرکت میکنند. مرحله دوم همان مرحله استراحت یعنی همان مکث یک لحظه است. مرحله سوم بازدم است. تعداد نتفس در حالت طبیعی 12 تا 18 بار در دقیقه است

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#7 Posted: 7 Mar 2012 09:42

چگونه میتوان از کارکرد مناسب قلب مطمعن شد؟
نبض در محل عبور سرخرگ از روی استخوانها یا عضلات لمس میشود.
** نبض کاروتید در گردن
نبض رانی در کشاله ران
نبض رادیال در مچ دست**
نبض نمایانگر شدت توانایی انقباضی قلب و پمپاژ خون است.
تعداد ضربان در افراد سالم و طبیعی 70 تا 80 بار در دقیقه است.
**توجه...نبض ها جفت هستند یعنی گردنی در دوطرف گردن,کشاله در هردو کشاله ران ها و مچ در مچ هر دو دست است.
***** نکته بسیار مهم هنگام گرفتن نبض گردنی فقط یکی از دو طرف را انتخاب کرده و نبض را بگیرید به هیچ وجه همزمان هردونبض را نگیرید چون این کار باعث شوک و گاها باعث سنگ کوب و مرگ بیمار میشود****

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

katayooonam

کاربر

ارسالها: 83

#8 Posted: 7 Mar 2012 10:26

نکته دیگر اینکه برای گرفتن نبض از انگشت شصت استفاده نکنید چون شصت خودش یک نبض مختصری دارد
البته خیلی مورد توجه نیست به خاطر ضعیف بودنش ولی هنگام گرفتن نبض های دیگه باعث اختلال میشه و شما نمیتوانید نبض صحیح بگیرید.

....واسه هرکى دل سوزوندم آخرش خودمو سوزوند...

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#9 Posted: 4 Apr 2012 14:12

قواعد انواع باندپيچي

باندها در كمكهاي اوليه، چند كاربرد متفاوت دارند: از آنها ميتوان براي محكم كردن پانسمان، كنترل خونريزي، نگه داشتن و بيحركت كردن اندامها و كاهش تورم در يك محل آسيب ديده استفاده كرد. باندهاي اصلي بر 3 نوع هستند. باندهاي رولي براي محكم كردن پانسمانها و نگه داشتن اندامهاي آسيب ديده به كار ميروند. باندهاي لولهاي براي نگه داشتن پانسمان در محل انگشتان دست يا پا و يا حفاظت از مفاصل آسيب ديده كاربرد دارند. از باندهاي مثلثي ميتوان بهعنوان پانسمانهاي وسيع و آويزها و بهمنظور مستحكم كردن پانسمانها يا بيحركت كردن اندامها استفاده كرد. اگر باند در اختيار نداريد، ميتوانيد به كمك وسايل دم دست خود، يك باند موقتي درست كنيد؛ بهعنوان مثال، ميتوانيد يك قطعه پارچه مربع شكل (مثل روسري) را بهصورت قطري تا كنيد و يك باند مثلثي بسازيد .

اصول استفاده از باند

قبل از استفاده از باند، به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد و كاملاً به وي توضيح بدهيد كه قصد داريد چه كاري انجام دهيد.

اجازه بدهيد مصدوم در وضعيتي كه راحتتر است (نشسته يا درازكش) قرار بگيرد.

موقع كار كردن روي قسمت آسيب ديده، آن را نگه داريد. از مصدوم يا يك امدادگر بخواهيد كه اين كار را انجام دهد.

هميشه سعي كنيد موقع كار، در مقابل مصدوم و در صورت امكان در سمت آسيب ديده قرار بگيرد.

در صورتي كه مصدوم دراز كشيده است، باندها را از تقعرهاي طبيعي بدن (در مچ پا، زانو، كمر و گردن) عبور داده، سپس با دقت آنها را در زير بدن به جلو و عقب حركت داده، به سوي محل موردنظر بكشيد. بهعنوان مثال، براي باندپيچي سر يا قسمت بالايي تنه، باند را از تقعر زير گردن عبور دهيد.

باند را محكم ببنديد اما نه آنقدر سفت كه گردش خون پايينتر از محل باندپيچي را دچار اختلال كند .

وقتي اندام را باندپيچي ميكنيد، در صورت امكان انگشتان دست يا پا را آزاد بگذاريد؛ از اين طريق ميتوانيد بعد از باندپيچي، گردش خون را كنترل كنيد.

براي بستن باندها، از گره استفاده كنيد. دقت كنيد كه گره ايجاد ناراحتي نكند و نيز بر روي استخوان گره نزنيد. در صورت امكان، انتهاهاي آزاد باند را در زير گره جا بدهيد.

گردش خون در نواحي پايينتر از باندپيچي را بهطور مرتب كنترل كنيد . در صورت لزوم، باند را باز كنيد تا جريان خون برگردد، سپس باند را شلتر از دفعه اول بپيچيد.

مورد خاص

بيحركت كردن اندام:

موقع بيحركت كردن اندام با استفاده از باند، لازم است كه يك ماده نرم و حجيم (مثل حوله، پارچه يا پنبه) را بهعنوان لايي بين دو اندام به كار ببريد. لايي را بين دو ساق يا بين بازو و تنه قرار بدهيد تا باند پيچي منجر به جابهجايي استخوانهاي شكسته يا فشرده شدن نواحي استخواني به يكديگر نشود. باندها را در فواصلي از طول اندام و دور از محل آسيب ببنديد و با ايجاد گره در سمت آسيب نديده ، آنها را محكم كنيد. اگر هر دو سمت بدن آسيب ديدهاند، گره را بايد در خط وسط يا محلي كه كمترين احتمال افزايش آسيب وجود دارد، ايجاد كنيد.

كنترل گردش خون پس از باندپيچي

هنگامي كه اندامي را باندپيچي ميكنيد يا از آويز استفاده ميكنيد، بايد بلافاصله پس از اتمام باندپيچي و هر 10 دقيقه پس از آن، گردش خون را در دست يا پا كنترل كنيد. اين كنترلها حياتي هستند چون اندامها پس از آسيب دچار تورم ميشوند و (به اين دليل) امكان دارد كه باندها سريعاً اندام را تحت فشار زياد قرار بدهند و جريان خون در نواحي پايينتر را مختل كنند. علايم اختلال گردش خون، متغير است زيرا ابتدا سياهرگها و بعداً سرخرگها تنگ ميشوند.

تشخيص

اگر گردش خون مختل شده باشد، امكان دارد:

اندام متورم و پرخون باشد.

رنگ پوست آبي و سياهرگها برجسته باشند.

احساس اتساع دردناك پوست وجود داشته باشد. با گذشت زمان ممكن است:

پوست رنگپريده و مومي شود.

احساس كرختي و سردي بارز شود.

احساس گزگز و مورمور و سپس درد عميق بارز شود.

مصدوم قادر به حركت دادن انگشتان مبتلا نباشد.

1) فشار مختصري روي يكي از ناخنها (درون دايره) يا پوست وارد كنيد تا موقعي كه بيرنگ شود؛ سپس فشار را برداريد. اگر رنگ (ناخن يا پوست) برنگشت يا به آرامي برگشت، احتمالاً باندپيچي خيلي محكم انجام شده است.

2) از باندي كه سفت پيچيده شده، چند دور را كه براي برگشتن گرمي و رنگ پوست كفايت ميكند، باز كنيد. مصدوم ممكن است احساس گزگز و مورمور داشته باشد. سپس باند را دوباره بپيچيد.

باندهاي رولي

اين باندها از پنبه، گاز، پارچه كشي يا كتاني ساخته شدهاند و به صورت مارپيچي به دور بخش آسيب ديده بسته ميشوند. سه دسته اصلي از باندهاي رولي وجود دارد:

باندهاي رولي توري، براي نگه داشتن پانسمان در محل مورد نظر استفاده قرار ميگيرند. اين باندها به دليل داشتن بافتي شل و باز، امكان تهويه مناسب را برقرار ميسازند ولي نميتوان آنها را براي اعمال فشار مستقيم يا محافظت از مفاصل به كار برد.

باندهاي كشي، شكل بدن را به خود ميگيرند. از اين باندها براي مستحكم كردن پانسمانها و حفاظت از آسيبهاي بافت نرم استفاده ميشود.

باندهاي كرپ را براي محافظت پايدار از مفاصل آسيب ديده به كار ميبرند.

استحكام بخشيدن به باندهاي رولي

شكلهاي زير چندين راه را براي بستن انتهاهاي باند رولي نشان ميدهند. سنجاق قفلي يا نوارچسب معمولاً دربستههاي كمكهاياوليه يافتميشوند. در بستههاي تخصصي، ممكن است گيره باند هم وجود داشته باشد. اگر به هيچيك از اين وسايل دسترسي نداريد، بايد با برگرداندن لبه انتهاي باند به داخل آن را محكم كنيد.

برگرداندن لبه انتهاي باند اگر وسيلهاي براي محكم كردن باند در اختيار نداريد، اين كار را با يك بار چرخاندن باند به دور اندام و سپس برگرداندن لبه آن به داخل، انجام دهيد.

گيره باند گاهي همراه با باندهاي رولي كشي و كرپ، گيرههايي فلزي براي محكم كردن انتهاهاي باند وجود دارد.

نوارچسب ميتوان انتهاهاي باند را به داخل تا كرد و با استفاده از نوارچسب، چسباند.

سنجاق قفلي از اين سنجاقها ميتوان براي محكم كردن تمام انواع باندهاي رولي استفاده كرد. انتهاي باند را به داخل تا كنيد و انگشت خود را بين باند و پوست مصدوم قرار دهيد تا از وارد كردن آسيب موقع فرو كردن سنجاق پيشگيري كنيد (شكل سمت راست).

دقت كنيد كه سنجاق پس از بستن به حالت افقي قرار گيرد (شكل سمت راست انتها).

انتخاب باند با اندازه مناسب

قبل از استفاده از باند رولي، دقت كنيد كه رولي كاملاً فشرده و عرض آن براي پوشاندن محل آسيب مناسب باشد. عرض باند براي استفاده در قسمتهاي مختلف بدن فرق ميكند (نواحي كوچك مثل انگشتان نياز به باندهاي باريك دارند در حالي كه در قسمتهاي وسيع مثل اندامها، بايد از باندهاي پهن استفاده كرد). بهتر است باند رولي خيلي عريض باشد تا خيلي باريك. باندهاي شكل مقابل، اندازههاي توصيه شده براي بزرگسالان را نشان ميدهند. در مورد كودكان، ممكن است به اندازههاي كوچكتري نياز داشته باشيد.

نحوه استفاده از باند رولي

در هنگام استفاده از باند رولي، اصول زير را رعايت كنيد:

بخش رولي باند («سر» باند» را موقع كار رو به بالا نگه داريد (بخش غيررولي، «انتها» ناميده ميشود).

روبهروي مصدوم و در سمت آسيب ديده قرار بگيرد.

موقع كار دقت كنيد كه قسمت آسيب ديده در همان وضعيتي كه پس از باندپيچي بايد قرار بگيرد، نگه داشته شود.

احتياط!

پس از پايان باندپيچي، گردش خون را در نواحي پايينتر اندام كنترل كنيد. اين مطلب خصوصاً در مورد باندهاي كشي يا كرپ اهميت دارد چون اين باندها به شكل اندام درميآيند و در صورت تورم اندام، ممكن است فشار بيشتري به آن وارد كنند.

1) دم باند را پايينتر از محل آسيب بگذاريد. باند را دو دور بهطور مستقيم به دور اندام (از سمت داخل به سمت خارج) بپيچيد تا انتهاي آن را در محل ثابت كنيد.

2) باند را بهصورت چند دور مارپيچي بپيچانيد. جهت چرخاندن، از سمت داخل سطح بالايي اندام به سمت خارج آن است؛ باندپيچي را به سوي بالايي اندام به پيش ببريد. دقت كنيد كه هر دور جديد از باند، نيم تا دو سوم دور قبلي را پوشش دهد.

3) با يك دور مستقيم، انتهاي باند را محكم كنيد. اگر باند خيلي كوتاه است، يك باند ديگر را به روش مشابه بپيچيد تا كل ناحيه آسيب ديده پوشانده شود.

4) بلافاصله پس از اتمام باندپيچي، گردش خون را در نواحي پايينتر اندام كنترل كنيد . در صورت لزوم، براي برگشت جريان خون باند را باز كنيد و مجدداً آن را شلتر ببنديد.

باندهاي آرنج و زانو

باندهاي رولي را ميتوان به منظور نگهداري پانسمان در محل و حفاظت از آسيبهاي بافت نرم (مثل كشيدگي يا پيچ خوردگي) در آرنج و زانو به كار برد. براي اطمينان از مؤثر بودن باندپيچي، مفصل را مختصري تا كرده، سپس باند را به جاي روش استاندارد مارپيچي ، به شكل « 8 » بپيچيد. جهت باندپيچي از سمت داخل سطح بالايي اندام به سمت خارج است. باندپيچي را از هر دو سو به اندازه كافي ادامه بدهيد تا فشار يكنواختي بر اندام وارد شود.

1) اندام آسيبديده را در وضعيتي كه براي مصدوم راحت باشد و در صورت امكان، همراه با تا شدگي مختصر مفصل باشد، نگه داريد.

2) انتهاي باند را در سمت داخل مفصل قرار بدهيد. باند را به سمت خارج مفصل برده، يك دور و نيم بچرخانيد تا انتهاي باند، ثابت و مفصل پوشانده شود.

3) باند را درست به بالاي مفصل و سمت داخل آن برسانيد و آن را يك دور به دور اندام بچرخانيد بهطوري كه نيمه بالايي باند مربوط به دور قبلي را بپوشاند.

4) باند را از سمت داخل بازو به پايين مفصل برسانيد. يك دور قطري در پايين مفصل بزنيد تا نيمه پاييني باند مربوط به اولين دور مستقيم پوشانده شود.

هشدار!

باند را آنقدر محكم نپيچيد كه گردش خون اندام مختل شود.

5) باندپيچي قطري به شكل « 8 » را در بالا و پايين مفصل ادامه بدهيد. هر بار با پوشاندن تقريباً دوسوم از دور قبلي، محدوده باندپيچي را گسترش دهيد.

6) براي پايان باندپيچي، باند را دو دور بهطور مستقيم به دور اندام بپيچيد، سپس انتهاي باند را محكم كنيد.

7) بلافاصله پس از پايان باندپيچي و سپس هر 10 دقيقه بعد از آن، گردش خون را در نواحي پايينتر كنترل كنيد. اگر باند را خيلي محكم پيچيدهايد، آن را باز كنيد تا خون جريان پيدا كند و سپس مجدداً باند را شلتر بپيچيد.

باندهاي دست و پا

باندهاي رولي را ميتوان براي نگه داشتن پانسمانها در محل دست يا پا و يا حفاظت از مچ پا يا دست در آسيبهاي بافت نرم به كار برد. براي وارد كردن فشار بر تمام محل آسيب، باند حفاظتي بايد بهطور كامل از محل آسيب فراتر برود. از روشي كه در شكلهاي زير براي باندپيچي دست ارايه شده است ميتوان در مورد پا هم استفاده كرد؛ در اين حالت، باندپيچي را از قاعده شست پا آغاز كنيد و از پيچيدن باند به دور پاشنه خودداري كنيد.

1) انتهاي باند را در سمت داخل مچ و نزديك به قاعده شست قرار دهيد. باند را دو دور به طور مستقيم به دور مچ بپيچيد.

2) با شروع از سمت داخل مچ، باند را به صورت مورب از پشت دست به ناخن انگشت كوچك برسانيد.

3) باند را از زير انگشتان طوري عبـور دهيـد كـه كنـاره بـالايـي آن در تـماس با قـاعـده ناخن انگشـت اشاره قرار بگيـرد. باند را به دور شست مصدوم نپيچيـد.

4) بدون پيچيدن باند به دور شست، آن را بهطور مورب از پشت دست عبور داده به كناره خارجي مچ برسانيد. يك بار ديگر، باند را بهطور مورب به دور مچ و روي دست بپيچيد.

5) دورهاي مورب را بهطور متوالي تكرار كنيد. هر بار با پوشاندن تقريباً دوسوم از باند دور قبلي، محدوده باندپيچي را گسترش دهيد. پس از پوشيده شدن كامل دست، باندپيچي را با دو دور مستقيم به دور مچ خاتمه دهيد.

6) انتهاي باند را محكم كنيد. بلافاصله پس از باندپيچي، و هر 10 دقيقه بعد از آن، گردش خون را در نواحي پايينتر كنترل كنيد. در صورت لزوم، باند را باز كنيد تا جريان خون برقرار شود و سپس مجدداً آن را شلتر ببنديد.

باند لولهاي

اين باندها عبارتند از رولهاي پارچهاي بدون درز و لولهاي شكل. دو نوع باند لولهاي وجود دارد: باندهاي كشي (براي حفاظت از مفاصلي مثل آرنج يا مچ پا) و گازهاي لولهاي (كه براي پوشاندن انگشتان طراحي شدهاند). اين گازها با ابزار مخصوصي كه همراه با باند وجود دارد، به كار ميروند. گازهاي لولهاي براي نگهداري پانسمان در محل مناسب هستند اما نميتوانند براي كنترل خونريزي، فشار كافي اعمال كنند. مراحل زير، نحوه كاربرد گاز لولهاي را در انگشت دست توضيح ميدهند.

احتياط!

نوارچسب را بهطور كامل به دور انگشت نپيچيد چون اين كار ميتواند گردش خون را مختل كند.

1) يك قطعه گاز لولهاي را تقريباً به طول 5/2 برابر طول انگشت آسيب ديده برش دهيد. تمام طول گاز لولهاي را به روي ابزار مخصوص بكشيد و سپس به آرامي ابزار را به روي انگشت مصدوم بلغزانيد.

2) انتهاي گاز را روي انگشت نگه داشته، ابزار مخصوص را به آرامي از مجاورت نوك انگشت بكشيد تا لايهاي از گاز به روي انگشت باقي بماند. بهمنظور بستن و محكم كردن باند در انتهاي انگشت، ابزار مخصوص را دو بار (به دور خود) پيچ دهيد.

3) در حالي كه گاز را در قاعده انگشت نگه داشتهايد، به آرامي ابزار مخصوص را روي انگشت (به داخل فشاردهيد تا يك لايه ديگر از گاز را سوار كنيد. پس از اتمام اين كار، ابزار را از انگشت خارج كنيد.

4) با استفاده از نوارچسب، گاز را در قاعده انگشت محكم كنيد. گردش خون انگشت را بلافاصله پس از باندپيچي و سپس هر 10 دقيقه بعد از آن، كنترل كنيد. از مصدوم سؤال كنيد كه آيا در انگشتش احساس سردي يا گزگز و مورمور دارد. اگر پاسخ سؤال مثبت است، گاز را خارج كرده، يك بار ديگر آن را شلتر ببنديد.

باندهاي مثلثي

ممكن است اين باندها را در بستهبنديهاي استريل در داخل بستههاي كمكهاي اوليه پيدا كنيد. همچنين ميتوانيد با برش دادن يك متر مربع از پارچهاي ضخيم (مثلاً كتاني يا پنبهاي) و يك بار تا كردن آن در امتداد قطر، يك باند مثلثي بسازيد. از اين نوع باند ميتوانيد به روشهاي زير استفاده كنيد:

تا شده به صورت يك باند پهن براي بيحركت كردن و نگه داشتن اندام يا محكم كردن آتل يا پانسمانهاي حجيم.

تا شده به صورت يك باند باريك ، براي بيحركت كردنپا و مچ پا يا نگه داشتن پانسمان در محل.

برداشتن مستقيم از يك بستهبندي استريل و تا كردن آن به شكل يك لايه پوششي بهعنوان يك پانسمان استريل.

باز شده و بدون تا به عنوان آويز يا بهمنظور نگه داشتن پانسمانهاي دست، پا و سر در محل.

نحوه ساخت باند تا شده پهن

1) يك باند مثلثي را باز كنيد و بهصوت مسطح روي يك سطح تميز پهن كنيد. باند را بهصورت افقي از وسط تا كنيد تا نوك مثلث به وسط قاعده برسد.

2) يك بار ديگر در همان جهت قبلي، باند را از وسط تا كنيد تا كناره مربوط به نخستين تا روي قاعده قرار گيرد. به اين ترتيب باند مثلثي بايد تبديل به يك نوار پهن شده باشد.

نحوه ساخت باند تا شده باريك

1) با تا كردن يك باند مثلثي، يك باند تا شده پهن بسازيد (شكلهاي فوق).

2) باند را يك بار ديگر از وسط به صورت افقي تا كنيد. اين باند بايد به يك نوار پارچهاي ضخيم، باريك و بلند تبديل شده باشد.

نگهداري از باندهاي مثلثي

باندهاي مثلثي را تا زماني كه نيازي به آنها نداريد، از بستهبندي خارج نكنيد تا به حالت استريل باقي بمانند. همچنين ميتوانيد اين باندها را مطابق شكلهاي مقابل تا كنيد تا هميشه آماده مصرف باشند يا به سادگي براي مصرف باز شوند.

1) ابتدا باند مثلثي را به صورت يك باند باريك تا كنيد (شكلهاي فوق). دو انتهاي باند را به وسط برگردانيد.

2) تا كردن دو انتها و برگرداندن آنها به وسط را آنقدر ادامه دهيد تا باند به اندازه مناسب براي نگهداري برسد. باند را در محلي خشك نگهداري كنيد.

گره زدن

براي محكم كردن باند مثلثي، هميشه از گره استفاده كنيد. اين روش مطمئن است، در نميرود، باز كردن آن آسان است و به حالت مسطح قرار ميگيرد و به همين جهت، تحمل آن براي مصدوم راحتتر است. از بستن گره در اطراف يا مستقيماً روي محل آسيب خودداري كنيد. چون اين كار ممكن است براي مصدوم ايجاد ناراحتي كند.

نحوه گره زدن

1) انتهاي سمت چپ (تيره) را از رو و زير انتهاي سمت راست (روشن) عبور دهيد.

2) دو انتهاي باند را در بالاي ساير قسمتها نگه داريد.

3) انتهاي سمت راست (تيره) را از رو و زير انتهاي سمت چپ (روشن) عبور دهيد.

4) براي محكم شدن گره، دو انتها را كشيده، سپس آنها را در زير باند قرار دهيد.

نحوه باز كردن گره

1 ) يكي از دو انتها و همان سمت از باند را محكم بكشيد تا به حالت مستقيم درآيند.

2) گره را نگه داشته، انتهاي صاف شده را از داخل آن بيرون بكشيد.

پوشش دست و پا

باند مثلثي پهن را ميتوان براي نگه داشتن پانسمان دست يا پا در محل به كار برد اما اين باند نميتواند فشار كافي براي كنترل خونريزي وارد كند. روش پوشاندن دست را ميتوان در مورد پا هم به كار گرفت كه در آن صورت، انتهاهاي باند را بايد در محل مچ پا گره بزنيد.

1) باند را به حالت مسطح درآوريد و قاعده آن را تا بزنيد تا يك سجاف تشكيل شود. دست مصدوم را طوري روي باند قرار دهيد كه انگشتان به سمت نوك باند قرار گيرند. نوك باند را روي دست تا بزنيد.

2) دو انتهاي باند را در جهات مخالف از دو طرف مچ عبور داده، با يك گره آنها را به هم ببنديد. براي محكم كردن باند، رأس آن را به آرامي بكشيد. رأس باند را روي گره تا زده، آن را در زير گره قرار بدهيد.

باند سر

از باند مثلثي ميتوان براي نگهداري پانسمان در بالاي سر مصدوم استفاده كرد. البته اين نوع باند نميتواند براي كنترل خونريزي، فشار كافي وارد كند؛ براي نگه داشتن پانسمان بر روي يك زخم خونريزيدهنده، از باند رولي استفاده كنيد. قبل از بستن باند سر، از مصدوم بخواهيد كه در صورت امكان بنشيند چون در اين صورت دسترسي به تمام قسمتهاي سر مصدوم سادهتر خواهد بود.

باند سر

1) در طول قاعده باند يك سجاف درست كنيد. باند را طوري روي سر مصدوم قرار بدهيد كه سجاف آن در زير و وسط قاعده آن درست در بالاي ابروها قرار گيرد.

2) دو انتهاي باند را محكم به دور سر مصدوم بپيچيد و سجاف را درست در بالاي گوش قرار بدهيد. دو انتها را در پشت گردن مصدوم، به صورت متقاطع و از روي رأس باند عبور بدهيد.

3) دو انتهاي متقاطع را به جلوي سر مصدوم آورده، با يك گره در وسط پيشاني آنها را به هم ببنديد؛ گره را روي سجاف باند قرار بدهيد. بخشهاي آزاد هريك از دو انتها را در زير گره جاي بدهيد.

4) سر مصدوم را با يك دست ثابت نگه داريد و (با دست ديگر) نوك باند را بكشيد تا آن را محكم كنيد. سپس، نوك باند را بر روي دو انتهاي آن تا كرده، آن را به قسمتي كه روي فرق سر قرار دارد سنجاق كنيد. اگر سنجاق نداريد، نوك باند را پشت دو انتهاي آن جاي بدهيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#10 Posted: 4 Apr 2012 14:12

اقدانات اولیه در انواع ســوختگى

سوختگى درجه يك كه در آن فقط لايه سطحى پوست آسيب مى بيند و علامت آن تنها سوزش و قرمزى پوست است. سوختگى درجه دو كه در آن لايه هاى زيرى پوست هم آسيب مى بينند و همراه با درد و سوزش و تاول است.
سوختگى هاى درجه سوم كه پوست بطور كامل آسيب مى بيند و بافت هاى زير آن مانند عضلات و استخوان ها نيز ممكن است دچار آسيب شوند و اغلب نيازمند پيوند زدن و جراحى است.
علاوه بر درجه سوختگى درصدى از سطح بدن كه سوخته است نيز وخامت وضعيت مصدوم مؤثر است.
در مواقع مواجهه با مصدوم سوختگى اقدامات اوليه زير را قبل از رساندن او به مراكز درمانى انجام دهيد :
- متوقف كردن سوختگى با جدا كردن مصدوم از منبع سوختگى
- در سوختگى هاى ناشى از عوامل حرارتى يا شيميايى غير خشك از آب خنك براى شستن پوست آسيب ديده استفاده كنيد.
- اگر تنفس بيمار متوقف است او را احياء كنيد.
- محل سوختگى را با گاز استريل يا در صورت نبودن آن با پارچه تميز بپوشانيد.
- مصدوم را سريعاً به مراكز درمانى نزديك براى اقدامات پزشكى لازم برسانيد.
مواردى كه سوختگى از درجه يك باشد يا سطح سوختگى پوست خيلى كم و ازدرجه دوم باشد
مى توان به صورت خانگى با استفاده از پمادهاى سوختگى و پانسمان مناسب آن را درمان كرد.
لازم به تذكر است سوختگى ناشى از برق گرفتگى معمولا از نوع درجه ۳ است و احتياج به مراقبت هاى ويژة پزشكى دارد.
مشخصات و درمان
۱ – هرگز روغن يا پمادهاي روغني روي سوختگي نماليد . اين موارد موجب عدم دفع حرارت در محل آسيب شده و باعث عفونت شود .
۲ – هميشه در موارد زير بايد به مرکز طبي مراجعه کرد :
· اگر قرباني يا صدمه ديده کودک و يا سالخورده باشد .
· سوختگي بيش از يک قسمت از بدن را درگير کرده باشد .
· سوختگي در قسمتهاي حساس بدن رخ داده باشد . ( دستها – صورت – پاها و … )
· سوختگي درجه ۳ باشد
· سوختگي با مواد شيميايي
انواع سوختگي :
· درجه ۱
·درجه ۲
·درجه ۳
· سوختگيهاي شيميايي
- سوختگي درجه ۱ : آسيب به لايه خارجي پوست وارد مي شود .
علائم و مشخصات سوختگي :
۱. قرمزي
۲. درد متوسط
۳. تورم و آماس
درمان :
۱. قسمت آسيب ديده را فوراً در آب سرد فرو ببريد .
۲. آنرا در زير آب سرد و يا يک پارچه مرطوب نگهداريد تا زماني که درد کاهش يابد .
۳.براي محافظت از محل سوختگي آنرا با يک گاز خشک و تميز بپوشانيم .
- سوختگي درجه ۲ : سوختگي به دومين لايه پوست نفوذ مي کند .
مشخصات وعلائم :
۱. تاول
۲. پوست زبر و خشن و قرمز
۳. تورم و آماس
۴. درد خيلي شديد
درمان :
۱. فرو بردن موضع آسيب ديده به داخل آب سرد و يا استفاده از پارچه مرطوب در اسرع وقت .
۲. خيلي ملايم و آهسته منطقه آسيب ديده را خشک کنيد . هرگز آنجا را مالش ندهيد زيرا خراشيدن و ماليدن محل باعث پاره شدن تاولها و مساعد کردن زمينه عفونت مي شود .
۳. محل آسيب ديده را با يک باند خشک و استريل بپوشانيد .
۴. اگر سوختگي در ناحيه بازو و يا پاها قرار دارد عضو مربوطه را تا جاي ممکن بالا نگهداريد .
۵. « سوختگي درجه ۲ بايد طي چند هفته بهبود يابد . »
- سوختگي درجه ۳ :
درد در سوختگي درجه ۳ کمتر از سوختگي درجه ۲ مي باشد زيرا سلولهاي عصبي در بافت آسيب ديده در حقيقت تخريب مي شوند . اما با اين حال آسيب و صدمه خيلي شديدتر از نوع ۲ مي باشد .
در اينحالت سوختگي به لايه سوم پوست نيز نفوذ مي کند .
مشخصات و علائم :
ظاهر آسيب بصورت سفيد و يا زغالي شدن است .
درمان :
۱. هيچ لباس و يا پوششي را روي محل آسيب ديده نگذاريد ويا حرکت ندهيد .
۲. آب سرد و يا درمان طبي را براي سوختگي بکار نبريد .
۳. لباس تميز و خشک بپوشيد و منطقه آسيب ديده را لخت بگذاريد .
۴. اگر سوختگي در بازو و دستها و يا پاها مي باشد عضو آسيب ديده را بالاتر از سطح قلب نگهداريد .
۵. اگر فرد صدمه ديده دچار سوختگي ناحيه صورت شده است ، مرتباً او را از نظر وضعيت تنفس معاينه کنيد و مطمئن شويد که مشکل تنفسي ندارد .
۶. در اولين وقت مصدوم را به بيمارستان برسانيد .
- سوختگي هاي شيميايي :
۱. لباس را از نزديک و يا روي محل سوختگي دور نگهداريد . هرگز لباسها را از سر مصدوم بالا نکشيد بلکه لباسها را بريده و از مصدوم جدا کنيد .
۲. ناحيه صدمه ديده را با آب تقريباً سرد شستشو دهيد حداقل به مدت ۲۰ دقيقه
۳. از يک پوشش تميز روي ناحيه صدمه ديده استفاده کنيد .
به توصيه هاي پزشکي توجه کرده و هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنيد .
درمان سوختگي
قبل از درمان سوختگي بايد جهت جلوگيري از بدتر شدن وضعيت ، عامل ايجاد کننده سوختگي را حذف و يا دور کرد . بعنوان مثال آتش را خاموش کرد .
لباس فرد را در صورت امکان سريعاً در آورد ( مگر مواقعي که لباس به پوست چسبيده باشد )
مراقبت خانگي در واقع تميز نگاه داشتن زخم ، جهت پيشگيري از عفونت است .
در خيلي از بيماران براي حداقل چند روز داروهاي مسکن لازم است روي سطح سوخته را مي توان با باندهاي نچسب و يا گاز استريل پوشاند .
باندي که روي سطح سوخته قرار مي گيرد براحتي با يکبار قرار گرفتن در آب جدا مي شود .
در بعضي مواقع براي برخورداري از مراقبتهاي کاملتر و بهتر ، نياز است که شخص در بيمارستان بستري شود .
در سوختگي هايي که شخص از فعاليتهاي عادي و روزمره اش ناتوان مي شود نظير راه رفتن و يا خوردن حتماً بايد در بيمارستان يا مرکز درماني بستري شود .
در سوختگي هاي عميق درجه ۲ ، درجه ۳ ، سوختگي در کودکان ، سالمندان و نيز سوختگي در دستها ، پاها و ناحيه تناسلي معمولاً بهترين اقدام مراجعه به مرکر درماني مي باشد .
درجه بندي سوختگي ها :
۱- سوختگي هاي کوچک سطحي : در اين سوختگي ها جهت پيشگيري از عفونت ، تميز نگه داشتن موضع خيلي مهم است . اگر آلودگي به عمق نفوذ کرده باشد پزشک با تزريق يک داروي بيحسي موضع را را با تراشيدن تميز مي کند .
۲- سوختگي هاي کوچک عمقي :
اين نوع سوختگي ها احتمالاً نياز به ارزيابي در بيمارستان داشته و يا در مطب پزشک ، روزي چند بار حداقل در چند روز اول مورد معاينه قرار گيرند .
در اين سوختگي ها ( درجه ۲ ) شايد نياز به پيوند پوست باشد .
بيشتر پيوندهاي پوست جايگزين پوست آسيب ديده مي شوند اما بعضي ديگر از پيوندها د رواقع اثر موقتي پوشاننده و حمايتي پوست را دارند و پوست آسيب ديده خودش ترميم مي شود .
در جريان پيوند پوست ، قسمتي از پوست سالم از ناحيه غيرسوخته در خود شخص ( اتوگرافت ) يا از پوست شخص ديگري ( آلوگرافت ) و يا از موجودات ديگر . پوست خوک بسيار شبيه پوست انسان است .
پيوند پوستي طي عمل جراحي و بعد از اينکه بافتهاي مرده بطور کامل تخليه شدند و از تميزي پوست اطمينان حاصل شد انجام مي شود .
اخيراً پوست مصنوعي ساخته شده که براحتي جايگزين پوست سوخته مي شود .
۳- سوختگي هاي شديد :
اين سوختگي ها زندگي را به خطر مي اندازند و نياز به اقدامات درماني فوري دارند . تميز نگاه داشتن ناحيه حياتي است زيرا پوست آسيب ديده بسرعت عفوني مي شود .
اين نوع سوختگي ها نياز به مدت زمان طولاني براي بهبود دارند حتي گاهي سالها زمان لازم است اين سوختگي ها منجر به بدشکلي در افراد شده و خيلي ها را افسرده مي کند .
امروزه بافتهاي سوخته با روشهاي بيولوژيکي و جديد براحتي درمان مي شوند و اسکارها و نواقص برطرف مي شوند.
سوختگي هاي الکتريکي
عبور جريان برق از بدن احتمالاً باعث ايجاد جراحتهاي وخيم و حتي مرگ آور مي شود . جريان برق ممکن است از يک منبع توليد برق با ولتاژ پايين ( وسايل الکتريکي خانگي ) يا ولتاژ بالا ( بيش از ۱۰۰۰ ولت - معمولاً در کارخانه ها يا در خيابان ) و يا احتمالاً از صاعقه ( برق زدگي )باشد . وقتي جريان برق از نقطه اي وارد بدن مي شود از محل ديگر که در آن بدن با زمين تماس دارد خارج مي شود . نقاط ورود و خروج جريان برق از بدن آسيب مي بيند و آسيب اين نقاط به صورت حفره اي شبيه به محل ورود گلوله به چشم مي خورد . به غير از محل ورود و خروج جريان برق ،بافتهايي که در مسير اين دو نقطه قرار دارند نيز تحت تأثير جريان برق و حرارت توليد شده تخريب مي شوند به طوري که هرچه ولتاژ برقي که وارد بدن مي شود بيشتر باشد ، سوختگي ايجاد شده عميق تر و جراحتهاي باقي مانده وخيم تر خواهند بود . علاوه بر اين ، جريان الکتريکي ضمن عبور از بدن در اعصاب ( محيطي و مرکزي ) ، ماهيچه ها و قلب تغييرات شيميايي قابل توجهي ايجاد مي کند و باعث اختلال در واکنش هاي بدن شده و يا به طور کلي باعث توقف آنها مي شود ، در بسياري از موارد اگر چه سوختگي خارجي ( محل ورود و خروج جريان برق ) به طور فريبنده اي کوچک است اما اين مقدار کوچک نبايد پوششي بر آسيب هاي وخيم تر عمقي باشد و ما را به اشتباه بياندازد .
ابزار و سيمهاي برق با ولتاژ پايين که در خانه يا محل کار يافت مي شوند مي توانند باعث برق گرفتگي بشوند . اکثر سيمها و ابزار الکتريکي توسط روکش هاي عايق پوشانده شده اند تا انسان تماس مستقيم با برق نداشته باشد . بسياري از برق گرفتگي ها ناشي از خراب بودن کليدها ، سائيده شدن روکش سيمها يا خرابي خود وسيله الکتريکي است . کودکان بيشتر در معرض خطر برق گرفتگي قرار دارند چرا که دوست دارند با کليدها ، سيمها و يا پريزها بازي کنند .
آب يک هادي خوب جريان برق است لذا تماس با وسايل الکتريکي با دست خيس يا زماني که زير پاها خيس است ، خطر برق گرفتگي را افزايش مي دهد .
صاعقه يک منبع طبيعي توليد الکتريسيته ( جريان مستقيم با سرعت و ولتاژ فوق العاده زياد ) است که به طور عادي براي رساندن خود به زمين از نزديکترين زائده بلندي که در آن حوالي وجود دارد استفاده مي کند و اگر شخصي در تماس با ، يا حتي نزديکي به يک زائده طبيعي مانند درخت ، برج يا دکل باشد صدمه شديدي خواهد ديد . الکتريسيته توليد شده به وسيله برق آسمان عمرش فوق العاده کوتاه است اما مي تواند موجب مرگ آني ( به علت ايست قلبي - تنفسي ) يا حداقل سبب به آتش کشيدن لباس شخص شود ( اما صدمات بافتهاي عمقي به نسبت سبکتر است ) . بنابراين در زمان رعد و برق بايد به سرعت از محلهاي خطرناک دور شد .
عوارض تهديد کننده جان مصدوم در صدمات الکتريکي
با ورود جريان برق به بدن در اثر انقباضهاي الکتريکي سفت ( کزازي شکل ) عضلات تنفسي يا آسيب مراکز تنفسي در مغز ( در بصل النخاع ) ايست تنفسي عارض مي شود و پس از مدتي قلب نيز از حرکت مي ايستد . البته اگر جريان برق از خود قلب نيز عبور کرده باشد با ايجاد انقباضات کرمي شکل و غيرمؤثرو اسپاسموديک در بطن ( فيبريلاسيون بطني ) ايست قلبي اوليه خواهيم داشت . پس از ايست قلبي - تنفسي اگر در عرض ۴ تا ۶ دقيقه عمليات احياء شروع نشود مرگ قطعي و حتمي خواهد بود . اما قبل از شروع عمليات احياء ابتدا بايد تماس مصدوم را با جريان برق از بين ببريم .
قطع جريان کم ولتاژ
معقولترين کار قطع کليد کنتور است . اگر دسترسي سريع به فيوز امکان پذير نبود دو شاخه را از پريز بيرون بياوريد يا سيم روکش دار را بکشيد تا از پريز خارج شود و مطمئن شويد که خود در يک محل بي خطر و سالم قرار گرفته ايد . اگر نتوانستيد جريان برق را به اين ترتيب قطع کنيد روي يک ماده عايق خشک مثل روزنامه يا يک تخته چوبي يا لاستيک بايستيد و با يک وسيله چوبي بلند ( مثل جارو ) منبع برق را از مصدوم دور کنيد . يا اينکه يک طناب را به دور رانها يا دست مصدوم بياندازيد و او را به سمت خود بکشيد تا از منبع دور شود .
توجه : از به کار بردن وسايل فلزي يا مرطوب يا از تماس با بدن لخت مصدوم کاملاً خودداري کنيد . اگر هيچ راهي وجود نداشت گوشه لباس مصدوم را که خشک است بگيريد و او را بکشيد .
برق گرفتگي با جريانهاي پر ولتاژ
در مواردي که با برق گرفتگي ولتاژ بالا روبرو هستيد به هيچ عنوان به مصدوم نزديک نشويد مگر اينکه از طرف پليس يا شخص مسئولي به شما اطمينان داده شود که مي توانيد به مصدوم نزديک شويد . تماس با برق هاي پرولتاژ در خطوط فشارقوي هوايي معمولاً سبب مرگ آني مي شود .
در چنين مواردي ضمن ايجاد سوختگي هاي شديد ، در اثر نيروي ناشي از اسپاسم ناگهاني ماهيچه اي ، مصدوم به مساحتي دورتر از محل تماس پرت مي شود . اگر مصدوم همچنان در تماس با برق مانده بود يا اينکه کمتر از ۱۸ متر از خطوط فشار قوي فاصله داشت هرگز کوشش نکنيد که او را نجات دهيد ، حتي به او نزديک هم نشويد تا اينکه برق به وسيله مسئولين قطع شود چرا که برق فشار قوي حالت قوسي داشته و مي تواند مسافتهاي دور را نيز تحت تأثير قرار دهد در اين موارد مواد عايق ، مانند چوب خشک يا لباس خشک به هيچ وجه حفاظتي براي شما ايجاد نخواهد کرد .
بلافاصله به پليس خبر دهيد و اجازه ندهيد کسي به مصدوم نزديک شود و زماني کمک هاي اوليه را شروع کنيد که از طرف مسئولين يا مراجع رسمي به شما اطلاع داده شود که برق قطع شده است .
ارزيابي مصدومين برق گرفتگي
شکايات وعلائم
مصدومي که دچار برق گرفتگي مي شود ممکن است يکي يا تمام شکايات و علائم زير را داشته باشد :
سوختگي هاي محل ورود و خروج جريان برق از بدن
قطع راههاي عصبي که به صورت فلج اندام تظاهر مي کند .
درد و حساس شدن ماهيچه ها
افزايش فشار خون يا کاهش فشار خون همراه با علايم و شکايات ناشي از شوک
مشکل شدن تنفس يا ايست تنفسي ( ممکن است زبان ورم کند و راه هوايي را مسدود نمايد)
ضربانات نامنظم قلب يا ايست قلبي.
بي قراري و تحريک پذيري ، اگر مصدوم هوشيار است .
بيهوش شدن .
اختلالات بينايي .
شکستگي استخوانها ( از جمله ستون مهره ها ) و دررفتگي مفاصل به علت انقباضات شديد عضلات يا پرت شدن .
تشنج ( در موارد شديد )
مراقبت از مصدوم
مراحل مراقبتهاي اورژانس
مطمئن شويد که خود و مصدوم در يک منطقه بي خطر قرار داريد .
براي مصدوم يک راه هوايي مطمئن برقرار کنيد و اگر لازم است ( در موارد ايست قلبي - تنفسي ) عمليات احياي قلبي - تنفسي مقدماتي را شروع کنيد .
در صورت وجود ضايعات نخاعي و ستون فقرات ، آسيب هاي سر و شکستگي شديد ، مراقبتهاي اوليه مربوط به آنها را انجام دهيد .
سوختگي هاي الکتريکي را ارزيابي کنيد . در جستجوي حداقل دو محل سوختگي خارج باشيد : يکي محل تماس با منبع انرژي الکتريکي و ديگري محل تماس با زمين .
محل هاي سوختگي را سرد کنيد .
بر روي مناطق سوخته پانسمان استريل خشک قرار دهيد .
مراقب شوک باشيد . آن را درمان کرده و اکسيژن با غلظت بالا تجويز کنيد .
مصدوم را هر چه زودتر منتقل کنيد . بعضي از عوارض سوختگي ( مثل تورم راههاي هوايي و در نتيجه خفگي ، نارسايي کليه ، اختلالات قلبي و شوک ) شروع تدريجي دارند . بنابراين بايد مصدوم را سريعاً به مرکز مجهز منتقل کرد و او را تحت نظر قرار داد .
توجه : آسيب هاي الکتريکي سبب تخريب وسيع عضلات شده ، که اين باعث آزاد شدن مواد سمي ( مثل ميوگلوبين ) به داخل خون مي شود . اين مواد از راه خون به کليه ها رسيده و در ادرار ترشح مي شوند و رنگ آن را قرمز مي کنند و از طرفي با رسوب در کليه ها سبب نارسايي کليه خواهند شد .
بنابراين براي جلوگيري از اين عارضه به مصدومين برق گرفتگي که ادرار قرمز دفع مي کنند بايد حجم زيادي از مايعات داخل وريدي ( ترجيحاً حاوي بي کربنات سديم ) تزريق کرد تا با شسته شدن کليه ها ، آسيب کليوي تقليل يابد .

صفحه 1 از 6: 1 2 3 4 5 6 پسین »

خانه و خانواده /

First Aids | ‏کمک های اولیه

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا