صفحه 2 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

First Aids | ‏کمک های اولیه

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#11 Posted: 4 Apr 2012 14:13

درمان زنبور گزیدگی

مرور کلی
گر چه حشرات زیادی با گزش انسان برای او مشکل ایجاد می کنند ولی حشراتی که با احتمال بیشتری باعث مشکلات پزشکی می شوند شامل زنبور عسل(Bee )، زنبورهای معمولی(Wasp) ،مورچه ها ( شامل مورچه آتشین یا (fire ant)است، که تمام اینها مربوط به خانواده غشاء بالان(Hymenoptera) می باشند و بعلت اینکه حشرات بصورت دست جمعی زندگی می کنند، اگر یکی از آنها شما را نیش بزند ممکن است شما توسط تعداد زیاد دیگری از این حشرات همزمان گزیده شوید و این مشکل را شدیدتر می کند.

خطرات ناشی از زنبور گزیدگی
سم زنبور باعث آسیب به بدن انسان می شود که این آسیب اکثراً محدود به ناحیه نزدیک گزش می باشد و گاهی باعث عوارض خطرناکی می شود که می تواند تهدید کننده حیات باشد که واکنشهای حساسیتی و آلرژیک از جمله این موارد است .
۱.خطرات ناشی از زنبور گزیدگی
واکنشهای آلرژیک ( حساسیتی ): این حالت باعث اکثر موارد مرگ و مشکلات وخیم در زنبور گزیدگی می شود و در افرادی رخ می دهد که سیستم ایمنی آنها به زهر زنبور حساس است و پس از گزش توسط زنبور بدن آنها واکنش شدیدی را به آن از خود نشان می دهد. این افراد مکرراً واکنشهای حساسیتی را در گزش توسط نوع خاصی از حشرات در گذشته گزارش می دهند .
- حداقل ۱۰۰ مورد مرگ در سال ناشی از واکنشهای حساسیتی گزش حشرات در آمریکا رخ می دهد( مقایسه کنید با کمتر از ۱۰ مورد مرگ در سال در اثر مار گزیدگی ) و واکنشهای مرگبار حساسیتی اغلب ( و نه همیشه ) در کسانی رخ می دهند که سابقه قبلی حساسیت به نیش حشره ای خاص را داشته اند.

- اگر چه گزشهای چندگانه خطر بیشتری برای واکنشهای آلرژیک تهدیدکننده حیات دارند ولی بیاد داشته باشید که واکنش مرگبار آلرژیک و مرگ حتی با یک گزش زنبور در شخصی که هیچ سابقه قبلی واکنش حساسیتی ندارد نیز می تواند رخ دهد.
اکثریت واکنشهای حساسیتی خطرناک و مرگبار و همچنین اکثریت موارد مرگ در ساعت اول پس از گزش رخ می دهد و برای همین مراقبتهای فردی و سریع پزشکی در فرد مشکوک به واکنشهای حساسیتی یک امر حیاتی است. در موارد نادری هم واکنشهای مرگبار و کشنده در ۴ ساعت اول پس از گزش اتفاق نمی افتد و با تاخیر خود را نشان می دهد پس در هر حال باید بیمار تحت مراقبت باشد.
۲.سایر عوارض:
در افراد غیر حساس به نیش زنبور، گرچه گزش زنبور دردناک است ولی باعث مسأله جدی نمی شود ولی در همین افراد نیز گزشهای چندگانه و زیاد باعث عوارض شدیدی مثل تخریب ماهیچه ای و یا نارسائی کلیوی و حتی در موارد نادر باعث مرگ می شود.
- این عوارض شدید خصوصاً در کودکان، افراد سالمند، بیمارانی که ضعیف هستند، بیشتر دیده می شود . این عوارض وخیم می تواند در چند ساعت اول پس از گزش دیده شود و یا چند روز تأخیر پس از گزش ایجاد شوند.
-توجه داشته باشید حتی یک گزش در ناحیه دهان یا گلو (خصوصاً در بچه ها)
می تواند ورمی ایجاد کند که باعث انسداد راه هوائی شود.
خطرات ناشی از زنبور گزیدگی

شدت علائم زنبور گزیدگی به چند عامل بستگی دارد که شامل: نوع زنبور، محل گزش، تعداد گزش، حساسیت فرد گزیده شده به سم حشره است.
مشکلات پزشکی ناشی از زنبور گزیدگی به دو دسته بزرگ تقسیم می شود.
الف - واکنشهای موضعی که ناحیه نزدیک به محل گزش را درگیر می کند:
- درد، قرمزی، تورم، خارش در محل گزش
- گاهی واکنشهای بزرگی (بزرگتر از cm۱۰) در طول ۳۶-۱۲ ساعت پس از گزش اتفاق
می افتد.
- عفونت باکتریائی پوست گر چه شایع است ولی در طول ۳۶-۱۲ ساعت اول پس از گزش و گاهی حتی پس از چند روز اتفاق می افتد.
ب -واکنشهای حساسیتی و غیر موضعی ( که قسمتهای مختلف بدن را که دور از محل گزش قرار دارند، گرفتار می کند.)
- کهیر ( تورم خارش دار در روی سطح پوست )
- ورم در ناحیه گلو و دهان یا هر دو
-تنفس مشکل و صدا دار
- تهوع و استفراغ
-اضطراب
- درد در قفسه سینه
- کاهش فشار خون ( حالت ضعف و بی حالی)
- در موارد شدید کاهش هوشیاری فرد و تنفس بسیار مشکل و حتی مرگ.
· چه موقع باید به دنبال مراقبتهای پزشکی بود
همانطور که بعداً در قسمت درمان خواهیم گفت، اکثر موارد زنبور زدگی در منزل درمان
می شوند و فقط بعضی از آنها نیاز به مراقبتهای پزشکی دارند که این موارد شامل :
- وجود یک واکنش موضعی بزرگ ( بزرگتر از cm ۲۵ )
- وجود شواهد عفونت( افزایش درد، ورم، قرمزی و خروج چرک از محل و یا تب) در محل گزش.
- ادامه یافتن علائم برای بیش از ۲-۱ روز
- وجود شک به واکنشهای خطرناک حساسیتی که در این صورت باید سریعاً با اورژانس تماس گرفت تا فرد به مرکز اورژانس برده شود ( خود فرد نباید با وسیله نقلیه خود بطرف مرکز اورژانس برود زیرا اگر مبتلا به واکنشهای حساسیتی باشد ممکن است دچار کاهش هوشیاری شده و باعث تصادف شود.)
اما علائمی که در صورت وجود آنها باید به واکنشهای حساسیتی شک کرد شامل موارد زیر است:
-تنفس مشکل
- اختلال در تکلم
- التهاب دهان یا حلق
-بثورات و لکه های جوش مانند در سراسر بدن
-کاهش سطح هوشیاری و غش کردن (faintness)
-اگر بیش از ۲۰-۱۰ گزش خصوصاً توسط زنبورهای معمولی ( Wasp) و یا گزش در
بچه ها و یا سالمندان و یا بیمارانی که دچار یک بیماری زمینه ای دیگری بوده رخ داده باشد.
-اگر گزش در دهان یا حلق خصوصاً در کودکان رخ دهد و یا بیش از یک گزش در در این نواحی رخ دهد.
- اگر گزش مستقیماً کره چشم را درگیر کند.
- اگر بیمار گزیده شده توسط همان حشره ای که قبلاً گزیده شده واکنش حساسیتی داده است، مجدداً گزیده شود، حتی اگر در گزش فعلی علائم حساسیتی نداشته باشد بهتر است این بیمار در مرکز اورژانس درمان شود زیرا ممکن است این افراد بطور ناگهانی بطرف واکنشهای حساسیتی شدید سوق پیدا کنند.
- اگر یک واکنش موضعی بزرگ (بزرگتر از cm ۲۵)ایجاد شود و یا شواهد در محل گزش ایجاد شود. (مثل درد، ترشح چرک، تب و …) بهتر است به یک مرکز درمانی مراجعه کنید.

·چه موقع باید به دنبال مراقبتهای پزشکی بود
در درمان زنبور گزیدگی توجه به این نکته ضروری است که هیچ پادزهر اختصاصی برای سم زنبور وجود ندارد و درمان بستگی به شدت علائم بیمار دارد و قسمت اصلی درمان، مقابله با واکنشهای حساسیتی و آلرژیک ناشی از گزش می باشد و اگر این درمانها به موقع صورت گیرند در بسیاری از موارد قادر به کنترل این واکنشهای حساسیتی می باشند.
۱. درمان در منزل
- خیلی از گزشهای ساده در یک بیمار غیرحساس، به چیزی بیشتر از مراقبتهای اولیه در خانه نیاز ندارند.
-با استفاده از لباس مناسب و استفاده از اسپری های دافع حشرات و کلاً در صورت امکان اجتناب از رفتن به این مناطق می توان از گزشهای بیشتر جلوگیری کرد.
-در صورت گزش در منزل بلافاصله نیش حشره ( که خصوصاً در مورد زنبور عسل معمولاً در پوست باقی می ماند ) را بیرون آورید، زیرا این نیش که به کیسه حاوی سم حیوان متصل است تا مدتی پس از گزش با انقباضات خود به تزریق سم زنبور بداخل بدن فرد ادامه می دهد و یک روش در آوردن آن، خاراندن محل گزش بوسیله یک کارت اعتباری است که البته اصل مهم در آوردن سریع نیش از بدن می باشد و روش آن از اهمیت کمتری برخوردار است.
- محل گزش را با آب و صابون شسته و روی آن را با پماد آنتی بیوتیک بپوشانید.
-قراردادن یخ روی محل گزش می توند باعث تخفیف درد شود که می توان در هر ساعت، ۲۰ دقیقه از یخ استفاده کرد. البته باید بین محل گزش و یخ یک پارچه تمیز قرار داد تا از سرمازدگی پوست اجتناب شود.
- در صورت نیاز از یک آنتی هیستامین مثل دیفن هیدرامین برای رفع خارش استفاده کنید.
-برای کاهش درد نیز از استامینوفن و یا ایبوبروفن می توان استفاده کرد.
-اگر بیش از ۱۰ سال از تزریق واکسن یادآور کزاز شما گذشته است با پزشک خود در مورد تجویز واکسن مشورت کنید و در اکثر موارد زنبور گزیدگی همین توصیه ها کفایت می کند ولی اگر واکنشهای خطرناک مشاهده شد، اقدامات پزشکی پیشرفته تری مورد نیاز است.
اگر شخصی که توسط زنبور گزیده شد، قبلاً نیز در اثر گزش زنبور دچار واکنشهای خطرناک حساسیتی شده است، باید سریعاً از یک آنتی هیستامین (مثل دیفن هیدارمین) استفاده کرد و اگر علائم حساسیتی در او ایجاد شد با مصرف اپی نفرین (که امروز بصورت کیتهای اورژانس با دستور العمل ساده در دسترسی این افراد می باشد) که قبلاً توسط پزشک برای آنها تجویز شده، به مقابله با این علائم رفته و باید سریعاً خود را به یک مرکز مجهز برساند.
۲. اقدامات درمانی در بیمارستان
- اگر شما درچار گزش منفرد و بدون علائم آلرژیک باشید فقط به مراقبت از محل گزش
( مثل تمیز کردن محل گزش و پماد آنتی بیوتیک ) نیاز دارید. باقیمانده نیش باید بیرون آورده شود و برای درمان خارش از آنتی هیستامین و برای درمان درد از استامینوفن استفاده میشود و در صورت لزوم واکسن کزاز تزریق می گردد .
- اگر فرد دچار علائم خفیف آلرژیک باشد ( مثل ایجاد بثورات پوستی و خارش ولی بدون اختلال در تنفس و علائم حیاتی ) در این حالت از یک آنتی هیستامین و گاهی داروهای استروئیدی استفاده میشود. همچنین در این حالت ممکن است از تزریق اپی نفرین نیز استفاده شود. پس از این درمانها و طی زمانی که فرد تحت نظر در بیمارستان بوده، مرخص شده و به خانه باز میگردد.
- اگر فرد گزیده شده دچار علائم شدید واکنشهای آلرژیک شود (مثل کاهش فشار خون، مشکلات شدید تنفسی و یا ورم شدید ناحیه دهان و گلو که را تنفسی را ببندد) آنوقت مبتلا به یک موقعیت تهدید کننده حیات شده که سریعاً باید وارد عمل شد و درمان آن شامل جایگذاری لوله تنفسی در داخل نای بیمار و تزریق وریدی آنتی هیستامین، داروهای استروئیدی و اپی نفرین و همچنین تزریق مایعات وریدی برای مقابله با کاهش فشار خون بیمار می باشد. این بیماران باید برای مدتی در بیمارستان بستری بود و حتی گاهی نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژه پیدا میکنند .
- اگر فرد دچار گزشهای چندگانه (پیش از ۲۰-۱۰ گزش) بود ولی هیچ علامتی از واکنشهای حساسیتی نداشت باز نیاز به تحت نظر گرفتن فرد بمدت طولانی حتی بستری در بیمارستان دارد ، زیرا در این افراد احتمال اینکه واکنشهای خطرناک ایجاد شود، زیاد میباشد .
- اگر گزش در ناحیه دهان و یا حلق رخ داده است باز بعلت خطر انسداد مسیر تنفسی باید تحت نظر باشند و در صورت ایجات عوارض خطرناک مراقبتهای شدیدتری از آنها بعمل می آید .
-اگر کره چشم مورد گزش قرار گیرد حتماً باید با یک چشم پزشک در درمان این مورد مشورت شود .

اقدامات بعدی :
- پیگیری :
اگر شما از کیتهای اورژانس حاوی اپی نفرین ( برای مثال EpipEn) برای مقابله با این وضعیت استفاده کرده اید سریعاً این کیتها را جایگزین کنید تا برای موقعیتهای بعدی نیز این کیتها در دسترس شما باشد .
- اگر پس از ترخیص دچار مشکلات تنفس شدید و یا تورم درگلو و دهان داشتید، سریعاً به مرکز اورژانس باز گردید. اگر پس از مراجعت به منزل با کاهش حجم ادرار یا تیره رنگ شدن آن مواجه شدید ( خصوصاً اگر دچار گزشهای چندگانه شده بودید ) سریعاً باید به پزشک خود اطلاع داده و دوباره به مرکز اورژانس بروید .
-اگر متوجه عفونی شدن محل گزش شدید باز باید برای درمان عفونت به پزشک مراجعه کنید .
- اگر شما پس از گزش مبتلا به یک واکنش آلرژیک شدید گشتید، باید با پزشک خود در مورد استفاده از کیتهای حاوی اپی نفرین که روش استفاده آسانی دارند، مشورت کرده و درصورت لزوم آنرا تهیه کنید تا در موارد خطرناک از آن استفاده نمائید.
· پیشگیری :
استفاده از روشهای زیر میتواند در جلوگیری از زنبورگزیدگی مؤثر باشد .
- خصوصاً اگر جزء افرادی هستید که به زنبور واکنش شدید حساسیتی نشان داده اید، باید از این حشره اجتناب کرد و خصوصاً به مناطقی که دارای کندوی زنبور میباشند نزدیک نشوید.
- به هیچ وجه کندوی زنبور را دستکاری نکرده و آنها را تحریک نکنید .
- در هنگام کار با وسائل موتوری مثل ماشین چمن زنی نیز مراقب باشید برای اینکه ، این وسائل هم حشرات را تحریک میکنند .
-اگر زنبورر را در نزدیکی خود دیدید بجای نابود کردن آن با وسائل مثل مگس کش موقتاً آن منطقه را ترک کنید .
-اگر در مناطقی از طبیعت که حشرات زیاد وجود دارد، حضور پیدا کردید سعی کنید از لباسهای بارنگ روشن ، عطرهای بسیار خوشبو و قوی و یا بردن نوشیدنیهای شیرین اجتناب کنید زیرا تمام این موارد باعث جذب زنبورها بطرف شما میشوند.
-در هنگام حضور خود در طبیعت از پیراهنهای آستین بلند و شلوار و نه شلوارک استفاده کنید .
- اگر سابقه واکنشهای شدید آلرژیک به نیش زنبور را دارید، باید استفاده از اپی نفرین را آموخته تا قبل از رسیدن به مرکز اورژانس آنرا تزریق کنید. این اقدام می تواند نجات دهنده جان شما باشد. در ضمن باید شما این کیتها را در چند جا داشته باشید مثل داخل اتومبیل، منزل، محل کار، داخل کیف خود و … تا در همه موقعیتها در دسترس باشد .
- اگر فرد سابقه واکنشهای حساسیتی شدید به نیش زنبور دارد باید از پزشک خود در مورد مشاوره با یک متخصص آلرژی مشورت بخواهد . این متخصصان در روشی که بنام « ایمن درمانی » معروف است با تزریق مقادیر بسیار کم سم زنبور به فرد بطور متوالی باعث حساسیت زدائی فرد به آن شده و احتمال ایجاد واکنشهای خطرناک در آینده را از ۶۰% تا ۵% کاهش می دهند.
·عاقبت بیماران زنبور گزیده :
در کل اکثر بیماران که یک یا تعداد معدودی گزش دارند مشکل خاصی نخواهند داشت و درد و خارش هم فقط در طول روز اول پس از گزش آنها را آزار خواهد داد .
ولی در افرادی که گزشهای چندگانه دارند گاهی عوارض خطرناک تاخیری از خود نشان میدهند (حتی اگر افراد غیر حساس به نیش زنبور باشند) و بنابراین این باید با مراقبتهای پزشکی اولیه از شدت این عوارض کاست .
مشکل اصلی در زنبورگزیدگی مربوط به افرادی است که واکنش حساسیتی از خود نشان میدهند که نیاز به مرقبتهای پزشکی اورژانس برای کاهش بروز عوارض خطرناک و حتی مرگ دارند. هرگونه تاخیر در این مراقبتها میتواند به قیمت جان فرد زنبور گزیده تمام شود، اگر چه گاهی در این بیماران حتی با مراقبتهای اورژانس و به موقع نیز شاهد عوارض شدید و حتی گاهی مرگ نیز خواهیم بود .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#12 Posted: 4 Apr 2012 14:13

درمان مارگزیدگی

مرور کلی
تخمین زده می شود که سالانه ۵ میلیون مارگزیدگی در سراسر جهان اتفاق می افتد که مسؤل ۰۰۰/۱۲۵ مرگ در طول سال می باشد، مارگزیدگی خصوصاً در مناطق گرمسیری و نواحی که قطب کشاورزی است بوفور دیده می شود، زیرا در این مناطق تعداد زیادی مار در همزیستی با انسان بسر می برند.
برخلاف شهرت بدی که مارها در حمله به انسان دارند، باید دانست که اکثریت مارها بیش از آنچه شما از آنها می ترسید از شما می ترسند و فقط چند گونه مثل شاه کبری
(King Cobra) و (Black mambas که نوعی مار افریقایی است ) بدون اینکه تحریک شوند گاهی به سمت انسان حمله می کنند.
مارها جانورانی گوشتخوار و خونسرد هستند و در دمای ۳۲-۲۵ درجه در فعالترین حالت خود بسر می برند و در هوای سرد نمی توانند خود را فعال نگه دارند. غذای مارها، حشرات، پرندگان، پستانداران کوچک، سایر خزندگان و حتی سایر مارها می باشند. از حدود ۳۰۰۰ گونه مار در سطح جهان فقط ۴۰۰ گونه آنها سمی بوده ولی فقط اینها برای انسان خطرناک نیستند چون بعضی از مارهای غیرسمی شکار خود را با پیچیدن به دور قفسه سینه جاندار و اعمال فشار و انقباض و شکستن قفسه سینه حیوان که باعث جلوگیری از تنفس جاندار و یا ایجاد ایست قلبی می شود، در دام می اندازند. بعضی از مارها هم پس از بدام انداختن شکار و بدندان گرفتن آنها، شکار را بطور کامل می بلعند. سم مار در حقیقت نوع تغییر یافته بزاق دهان مار است که از غدد بزاقی تغییر یافته برای این کار تولید می شود و از طریق دندانهای توخالی جلوی دهان مار به بدن جاندار تزریق می گردند. سم مار احتمالاً کمک به هضم شیمیائی بدن شکار نیز می کند.. در سم مار تعداد زیادی مواد شیمیایی وجود دارد که هر کدام به قسمتی از بدن جاندار آسیب می رساند و بطور خلاصه این مواد شیمیائی به ۴ دسته تقسیم می شوند.
۱- سموم سلولی (Cytotoxins ) : که باعث آسیب موضعی بافت در محل گزش می شوند.
۲- سموم خونی ( Hemotoxins ) : باعث خونریزی داخلی می شوند.
۳- سموم عصبی ( Neurotoxins ) : روی سیستم عصبی اثر می گذارند.
۴- سموم قلبی (Cardiotoxins ) : مستقیماً قلب را تحت تأثیر قرار می دهند.
دو خانواده بزرگ مارها مسوؤل اکثر موارد مارگزیدگی می باشند.
۱. خانواده الاپیده( Elapidae ) که شامل مار کبری (Cobra) و mambas (نوعی مار افریقایی) و مار مرجانی (snake Coral) می باشند.
۲. خانواده کروتالیده( Crotalidae) که شامل انواع افعی ها مثل: مار زنگی(Rattle snake ) و افعی های سر خنجری (Lance-headed viper ) و غیره می باشند.
· علائم و نشانه های بیمار مار گزیده:
گزش توسط مار می تواند از یک زخم سوراخ مانند کوچک و ساده تا بیماری تهدید کننده حیات و مرگ را باعث شود. همیشه باید این نکته را مد نظر داشت که علائم اولیه متعاقب گزش
می توانند گمراه کننده باشند و گاهی قربانی در حالیکه علائم قابل توجه اولیه ندارد،ناگهان بطرف شوک و مشکلات تنفسی سوق پیدا می کند.
علائم مارگزیدگی را می توان به ۵ دسته تقسیم کرد:
۱. اثرات موضعی: گزش توسط افعی ها و بعضی مارهای خانواد کبری می تواند دردناک باشد که اکثراً با تورم شدید و ایجاد خونریزی های موضعی در ناحیه گزش همراه است. البته در مورد بعضی از مارهای کبری این اثر موضعی آنقدر شدید است که بافت اطراف محل گزش دچار مرگ و نابودی می شود.
۲. خونریزی: خصوصاً افعی ها و بعضی از مارهای خانواده الاپیده می توانند باعث ایجاد خونریزی در اعضای داخلی مثل روده ها و حتی خونریزی مغزی شوند. گاهی خونریزی از محل گزش بوده و یا فرد از دهان و زخمهای قدیمی خود دچار خونریزی خودبخود می شود که اگر به این موضوع توجه نشود بیمار بطرف شوک و حتی مرگ می رود.
۳. اثرات سیستم عصبی: خصوصاً مارهای گروه الاپیده و بعضی مارهای دریائی
می توانند مستقیماً روی سیستم عصبی اثر کنند. خصوصاً مارهای Cobra و mamba که از طریق عصبی باعث فلج عظلات تنفسی شده که اگر درمان نشود می تواند سریعاً کشنده باشد. علاوه بر آن مارها با اثر روی سیستم عصبی می تواند باعث مشکلات بینائی، اختلالات گفتاری و مشکلات حسی مثل حالت گز گز و مورمور( Numbness) شود.
۴. مرگ عضلانی : سم بعضی از مارها مثل افعی راسل ( Russell’s viper ) ، مارهای دریائی و بعضی مارهای خانواده الاپیده استرالیائی می توانند مستقیماً باعث مرگ عضلات در چندین نقطه بدن شوند. قطعات مرده سلولی نیز می توانند وارد جریان خون شده و به کلیه رسیده و باعث مسدود شدن سیستم کلیوی شوند، که بعنوان صافی و تصفیه کننده خون عمل می کنند، که این خود
می تواند باعث نارسائی کلیوی شود.
۵. اثر روی چشم : بعضی از مارها مثل مار کبری می توانند زهر خود را بطرف چشمان قربانی پرتاب کرده با پاشیده شدن سم روی چشم باعث درد و آسیب به این اندام حساس شوند.
باید بدنبال مراقبتهای پزشکی بود.
هر قربانی مار گزیدگی باید در بخش اورژانس بیمارستان بستری شود، مگر اینکه مار از نوع غیر سمی تشخیص داده شود. اشتباه در شناسائی مار بعنوان غیرسمی می تواند یک خطای بزرگ و غیر قابل جبران باشد. البته اگر نوع مار غیرسمی تشخیص داده شد بیمار احتیاج به مراقبت از ناحیه زخم خود داشته و علاوه بر آن اگر در طول ۵ سال گذشته واکسن یادآور کزاز تزریق نکرده، باید این واکسن را نیز تزریق کند، ولی با توجه به اینکه مارها باعث بیماری هاری نمی شوند، گزش توسط مار نیازی به انجام اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از هاری ندارد.
· درمان مارگزیدگی
الف : اقدامات اولیه در محل حادثه یا منزل
۱. پس از گزش توسط مار ، اولین اقدام جلوگیری از گزش ثانویه همان فرد یا گزش افراد دیگر است . بیاد داشته باشید که مارها می توانند تا چندین قربانی خود را پیاپی نیش بزنند ( تا زمانی که سم آنها به اتمام برسد) .
۲. سعی کنید مار را شناسائی و یا حداقل خصوصیات کلی ظاهری آنرا بخاطر بسپارید که این کار می تواند در کمک به پزشک برای تشخیص نوع مار مفید باشد. البته این کار باید به شرطی انجام پذیرد که فرد در معرض گزش ثانویه قرار نگیرد.
۳. سعی کنید قربانی را سریعاً به یک مرکز اورژانس پزشکی برسانید مگر اینکه کاملاً مطمئن هستید که مار غیرسمی بوده است.
۴. مراقبتهای پزشکی و کمکهای اولیه را در حد توان برای قربانی انجام دهید این اقدامات شامل :
- هرگونه وسیله ای که می تواند باعث فشار روی اندام متورم گزیده شده شود مثل انگشتر، حلقه و … باید بیرون آورده شود چون اگر تورم اندام پیشرونده باشد این وسائل باعث قطع جریان خون به منطقه گزیده شده می شوند.
- اگر شما در ناحیه دور افتاده بوده که انتقال قربانی به مرکز اورژانس بطول خواهد انجامید شما باید از یک آتل (Splint ) برای بی حرکت کردن اندام گزیده شده استفاده کنید ولی هرگاه که از آتل استفاده می کنید باید بخاطر داشته باشید که اگر ورم اندام خیلی شدید شود، آتل خودش بعنوان یک وسیله فشارنده عمل کرده می تواند باعث قطع جریان خون اندام شود، پس مکرراً انگشتان اندام مورد نظر، معاینه شود و از گرم بودن و رنگ صورتی آنها که نشانه های وجود جریان خون است اطمینان حاصل نمائید، ولی اگر اندام حالت گز گز و مورمور داشت و حالت دردناک پیدا کرد و بی رنگ شد یعنی جریان خون دچار اختلال شده است باید آتل سریعاً باز شود.

- اگر شما توسط یک آلاپید خطرناک گزیده شده و مشکلات موضعی زخم خیلی شدید نیست، می توانید از یک بی حرکت کننده فشاری (Pressure Immobilzer) استفاده کنید. این تکنیک که خصوصاً برای مارهای دریائی و الاپیدهای استرالیائی استفاده می شود، با پیچیدن یک باند بر روی محل گزش و قسمتهای بالاتر آن انجام می شود و سفتی این باند مثل بانداژی است که بدور مچ پای پیچ خورده استفاده می گردد. پس از انجام این کار عضو گزیده شده توسط یک آتل بی حرکت می شود.
این تکنیک می تواند از اثرات تهدید کننده حیات سم بر روی ارگانهای مختلف بدن کم کرده و یا آنرا به تأخیر بیندازد ولی ممکن است آسیب موضعی محل زخم را شدیدتر کند.
۵. دو اصل کلی را دربرخورد با بیمار مارگزیده را بخاطر داشته باشید:
- اول اینکه بیمار مار گزیده باید هرچه سریعتر به مرکز اورژانس رسانده شود تا بتواند از سرم ضد مار (Antivenom Serum ) استفاده کند، زیرا این ترکیب می تواند حافظ جان فرد مارگزیده شود.
- اندام گزیده شده باید تا آنجا که ممکن است حرکت نداشته باشد از آن استفاده نشود تا جذب سم در اندام به تأخیر افتد.
· چه اقداماتی در برخورد با بیمار مارگزیده نباید انجام داد.
۰. هرگز محل گزش را شکاف نداده و از مکنده نیز استفاده نکنید، زیرا هیچ کدام از این دو کار ( گرچه قبلاً توصیه می شدند) اثر قابل توجهی بر خروج سم نداشته و فقط باعث افزایش آسیب موضعی محل زخم می شود.
۱. هرگز از یخ استفاده نکنید زیرا یخ قادر به غیر فعال کردن سم مار نبوده و فقط می تواند باعث سرما زدگی عضو شود.
۲. هرگز از الکل و مشروبات الکلی در بیمار مار گزیده نباید استفاده کرد، گر چه الکل درد را کاهش می دهد ولی بخاطر اثر گشاد کنندگی عروق باعث افزایش جذب سم از محل گزش می شود.
۳. هرگز از باندهائی که محکم و بسیار سفت(تورنیکه)در بالای زخم بسته می شود استفاده نکنید، زیرا اولاً سود ثابت شده ای ندارد و ثانیاً می توانند باعث افزایش آسیب موضعی به اندام شده و به قیمت از دست دادن اندام بیمار تمام شود.
الف : اقدامات درمانی در مرکز اورژانس
- پزشکان ابتدا بر روی علائمی که می توانند جان بیمار را به خطر بیندازند، تمرکز
می کنند. هرگونه مشکل تنفسی باید جدی گرفته شود و اگر لازم شد لوله تنفسی در گلوی بیمار کار گذاشته شده و حتی به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) وصل می شود تا به تنفس بیمار کمک شود و اگر بیمار دچار شوک شد، باید برای بیمار مایعات داخل عروقی و سایر درمانهای لازم تجویز شود تا خونرسانی به اندمهای حیاتی ادامه یابد.
- پزشکان در بیمار گزیده شده ای که علائم قابل توجهی دارد، سرم ضد مار(Antivenom ) را تجویز می کنند، که می تواند درمان نجات دهنده جان بیمار باشد ولی چون بعضی افراد به این سرم حساسیت دارند، احتمال ایجاد واکنشهای حساسیتی و حتی شوک نیز وجود دارد که باید درمانهای اورژانسی برای مقابله با این حالت نیز در دسترس باشد (مثل وجود اپی نفرین که داروی اصلی برخورد با بیمار دچار شوک حساسیتی است و سایر داروهای لازم ).
- البته سرم ضد مار یک عارضه جانبی دیگر هم دارد که بنام « بیماری سرم » معروف است و ۱۰- ۵ روز بعد از تجویز سرم اتفاق می افتد و علائم آن شامل : تب، درد مفاصل، خارش، بزرگی غدد لنفاوی، خستگی و … می باشد که گرچه این حالت نوعی از واکنشهایی حساسیتی است ولی هرگز تهدید کننده حیات نیست.
- حتی مارگزیدگانی که علائم قابل توجهی ندارد گرچه نیاز به سرم ضد مار ندارند ولی باید برای چندین ساعت تحت نظر باشند و حتی بعضی از آنها احتیاج به بستری شدن در بیمارستان پیدا می کنند.
- باید زخم بیمار تمیز شده و بدنبال دندان شکسته و یا سایر مواد آلوده کننده زخم بود. بعضی از زخمها نیاز به آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت زخم دارند و اگر در ۵ سال گذشته بیمار واکسن کزاز نزده باشد باید واکسن دریافت کند.
- در موارد نادر بیمار مار گزیده احتیاج به مشاوره با جراح پیدا می کند. گاهی در اثر مارگزیدگی اندام بیمار آنچنان ورم می کند که عضلات، سرخرگها و اعصابی که در داخل آن محدوده از اندام وجود دارند، تحت فشار قرار گرفته و سرانجام خونرسانی عضو دچار اختلال می شود و با قطع خونرسانی، عضو دچار اختلال می شود، بیمار احساس درد شدیدی در اندام خود و همچنین احساس گزگز و مورمور می کند و در نهایت اندام سفید رنگ شده و سرد می شود که اگر سریعاً این حالت درمان نشود و اندام بیمار از دست خواهد رفت و باید قطع شود.
مراحل ابتدائی این حالت اگر با بالا نگه داشتن اندام و سایر درمانها کنترل نگردد،نیاز است جراح پوست و بافت زیر آن را شکاف دهد تا فشار از روی عضلات، اعصاب و سرخرگها برداشته شده و این کار می تواند از نابود شدن عضو جلوگیری کند.
اقدامات بعدی
· پیگیری :
هر بیمار مار گزیده ای که از بیمارستان مرخص می شود باید بداند که به محض اینکه علائم بدتری پیدا کرد، باید سریعاً به بیمارستان آورده شود این علائم شامل : اختلال تنفس ، اختلال در وضعیت ذهنی، شواهد خونریزی بدتر شدن درد و بدتر شدن ورم عضو است.
همانطور که پیشتر گفته شد بعضی از افرادی که سرم ضد مار دریافت می کنند ،۱۰- ۵ روز بعد دچار تب، درد مفاصل، کهیر ، … می شوند که به « بیماری سرم » معروف است و تهید کننده حیات نیست ولی احتیاج به مراقبتهای پزشکی دارد.
همچنین بیماران مارگزیده (خصوصاً قربانیان مار زنگی) در چند هفته اول پس از گزش باید پزشک خود را قبل از اقدامات جراحی (چه اورژانسی و چه اعمال جراحی با وقت قبلی) مطلع کنند زیرا گزش بعضی از مارها، اختلالات انعقادی خون را تا چند هفته بعد نیز بدنبال دارد.
· پیشگیری :
۱. هرگز قصد آزار، دستکاری و یا گرفتن مارها خصوصاً مارهای با ظاهر سمی را نداشته باشید و به این ترتیب آنها را در حمله به خود تحریک نکنید.
۲. بیاد داشته باشید که مارها از شما بیشتر می ترسند تا شما از مارها. پس در صورت مواجهه با مار بجای حمله بطرف مار به او شانس فرار از محل را بدهید و به این ترتیب از گزش خود جلوگیری کنید.
۳. در هنگام کار در محلهائی که احتمال وجود مار هست، پوشیدن پوتینهای بلند و یا استفاده از دستکش در هنگام کارهائی مثل جمع کردن هیزم و … استفاده از شلوار بجای شلوراک و مراقبت از اینکه دست یا پای خود را در چه محلی می گذارید می تواند تا حدی از شدت گزشها کم کند.
· عاقبت بیمار مار گزیده:
همانطور که قبلاً نیز ذکر شد اکثریت گزشها توسط مارهای غیر سمی می باشد که این گروه فقط نیاز به مراقبت از زخم و تزریق واکسن کزاز دارند و خطر جدی برای حیات به حساب نمی آ یند.
اما در گروه گزشهای مارهای سمی نیز باید دانست که تمام گزشها با تزریق سم همراه نیست حدود ۲۰% گزش توسط مار زنگی و سایر افعی ها و حتی در صد بیشتری از گزشها در خانواده الاپیده بدون تزریق سم بوده که این نوع گزش که « گزش خشک » نامیده می شود نیز اساساً مانند گزش مار غیر سمی درمان می شوند.
در مورد سایر گزشهای مارهای سمی که همراه با تزریق سم است، در صورتی که سریعاً به مرکز اورژانس رسانده شوند نیز خطر بر طرف خواهد شد برای مثال در کشور آمریکا حدود ۸۰۰۰ گزش با مار سمی در طول سال رخ می دهد که ۱۰ مورد مرگ در سال را باعث می شوند که موارد مرگ هم بخاطر تأخیر در مراجعه به مراکز اورژانس بوده است. در مورد مارهای سمی خصوصاً خفیف بودن علائم اولیه نباید فرد را فریب دهد و خود را بی نیاز از اقدامات درمانی ببیند و باید بدون توجه به شدت علائم و بدون تأخیر در جستجوی مراقبتهای پزشکی برآید .
و سرانجام در سالمندان و در کودکان و کسانیکه بیماری طبی همزمان دیگری نیز دارند، مار گزیدگی علائم بیشتری را باعث شده و خطر بیشتری دارد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#13 Posted: 4 Apr 2012 14:14

آشنایی با علائم و تشخیص های افتراقی در مسمومیتها

* بر اساس ماده یا دارویی که سبب مسمومیت می شود, علایم آنها نیز فرق می کند . پاره ای از نشانه های مسمومیت عبارتند از:
- خواب آلودگی یا کما (در مسمومیت با مواد مخدر)
- شکم درد , استفراغ و اسهال ( درمسمومیت با تحریک کنندگان روده ای )
- افزایش بزاق دهان , انقباض و کوچک شدن مردمک چشمها ( در مسمومیت با حشره کشها )
- سوختگی اطراف لب و دهان ( در مسمومیت با مواد سفید کننده )
- اسپاسمهای عضلانی ( در مسمومیت با استریکنین )
- تشنج ( در مسمومیت با محرکهای سیستم عصبی )
- عرق ریزش و تند شدن تنفس ( در مسمومیت با داروهای اعصاب )
- صورتی شدن رنگ پوست ( در مسمومیت با منوکسید کربن )
- تاولیهای پوستی ( در مسمومیت با منوکسید کربن و داروهای ضد افسردگی )
* در برخورد با مسمومیت ها به نکات زیر توجه کنید :
۱- تحقیق کنید که چه ماده ای باعث مسمومیت فرد شده .
۲- اگر نشانه هایی از سوختگی در اطراف دهان فرد مسموم مشاهده نمودید , به آهستگی یک لیوان آب یا شیر به او بدهید .
۳- مصدوم را در وضعیت ریکاوری قرار دهید ( چه بیهوش باشد وچه هوشیار )
۴ –ظروفی که ماده سمی در آن قرار دارد را برای بررسی همراه مصدوم به بیمارستان ببرید.
نشانه های عمومی وتشخیص های افتراقی در مسمومیتها:
۱)کاهش وزن:
در مسمومیت مزمن با آرسنیک:ضعف وبیحالی،کمخونی،کاهش وزن،طعم فلزی در دهان،اختلالات گوارشی،اختلالات پوستی،نوارهای سفید رنگ در دیستال ناخن
دی نیتروفیل:کاهش وزن،اختلالات کلیوی یا کبدی،کاتاراکت،آگرانولوسیت وز
سرب:درد،کوفتگی،افتادگی مچ دست وپا،کاهش وزن، اختلال رشد
جیوه:اختلالاتCNS ،کلیه وریه،کاهش وزن در نوع مزمن
۲)ضعف وبیحالی:
* سرب وآرسنیک
بوتولیسم:اختلال گوارشی،فلج حرکتی قرینه ودو طرفه پایین رونده،فلج بولبار(دوبینی،دیسفاژی،اخت� �� ال تکلم)،نارسایی تنفسی
دیورتیک های تیازیدی:علایم دهیدراتاسیون،هیپوکالمی(ضع� �� ،کرامپ عضلانی، آریتمی)،تشنج(نادر وثانویه به هیپوناترمی)،تهوع،استفراغ،� �� سهال، آلکالوز متابولیک،هیپر گلیسمی(ناشایع)
* جیوه
ترکیبات نیتریت:بر حسب میزان اسیدوز ودرصد متهموگلوبینمی(علایمی نظیر هیپوتانسیونریا، ضعف وبیحالی، سردرد، تهوع،استفراغ،خواب آلودگی
ارگانوفسفات:اثرات موسکارینی(تعریق،اشک ریزش،بی اختیاری ادرار ومدفوع،برادی کاردی،هیپوتانسیون، تاری دید ومیوزیس)،اثرات نیکوتینی(فاسیکولاسیون وکرامپ عضلانی، ضعف وبیحالی، فلج شل، کاهش یا فقدان رفلکسها،تاکی کاردی وهیپوتانسیون)
نیکوتین: اول اثرات موسکارینی وسپس اثرات نیکوتینی
نئوستیگمین،سوکسینیل کولین، تالیوم،ترکیبات کلردار هم موجب ضعف وبیحالی میشوند.
۳)ترمور ولرز:بخار مس،اکسیدهای فلزی، تئوفیلین،آنتی سایکوتیک ها(فنوتیازین)،لیتیم،کوکائی ن،داروهای پایین اورنده قند خون،MAOI
4)برادی پنه وهیپوونتیلاسون: هرماده هی که موجب تضعیف CNS بشوداز جملهاتانول،کلونیدین، مواد مخدرشبه تریاک، (عارضه دیررس:باربیتوراتها،مارگزی� �� گی، سیانید،منوکسید کربن نیز میباشد)
۵)تاکی پنه، هیپر پنه،یا هیپر ونتیلاسیون: آمفتامین،آتروپین،باربیتور اتها، منوکسیدکربنف تئوفیلین، سیانید،کوکائین
۶)برادی کاردی: آنتی کولین استرازها(قیزوستیگمین، نئوستیگمین، حشره کشهای ارگانوفسفره) :در مراحل اولیه اثرات موسکارینی ودر مسمومیتهای شدید هثرات نیکوتینی دارد.بتا بلوکر،کانال کلسیم بلوکرها، داروهای کولینرژیک(پیلوکارپین،کارب� �� مول،قارچهای سمی،نیکوتین)،کلونیدین،دار� �� های دیژیتال،مواد مخدر، رزرپین، سیانید
۷)تاکی کاردی:آنتی کولینرژیکها،آمفتامین، داروهای پائین آورنده قند خون، سمپاتومیمتیکها(آدرنالین،ن� �� راپی نفرین،افدرین،فنیل افرین)،تئوفیلین،هورمونهای تیروئید(تیروکسینولوتیروکس� �� ن)،MAOI
8)تب: آنتی سایکوتیک،آمفتامین، آرسنیک، آنتی کولینرژیسک،ضد افسردگیهای حلقوی، سزب، تئوفیلین، آنتی هیستامین، سمپاتومیمتیک
نکته:کلیه مسمومیتهای که موجب اسپاسم یا فاسیکولاسیون شدید ویا تشنج میشوند میتواند تب ایجاد کند.
* علائم ونشانه های پوستی وتشخیص های افتراقی:
۱)پوست گرم وخشک:آنتی کولینرژیکها(آنتی هیستامین ها، داروهای ضد پارکینسون، آتروپین،فنوتیازین و…) اعصاب غدد عرق از نوع سمپاتیک بوده وکولینرژیک میباشد وگیرنده های آن از نوع موسکارینی است لذا آن دسته از داروهائی که خاصیت آنتی موسکارینی دارند موجب خشکی پوست وبرافروختگی وتب میشوند.
۲)ایکتر: ناشی از اختلال کبدی: استامینوفن، نفتالن، فنوتیازین،دیورتیکها، سولفانامید، ایزونیازیدها، کلرپرومازین
ناشی از همولیز: نیتریت،نیترات، بنزن
۳)سیانوز مقاوم به اکسیژن: هر عامتی که موجب متهموگلوبینمی وسولفوهموگلوبینمی شود نظیر ترکیبات نیترات ونیتریت،آنیلین، سولفات مس،لیدوکائین،متوکلوپرامید ،نفتالن
۴)تعریق:آمفتامین،داروهای کولینرژیکم، آنتی کولین استراز،کوکائین،تئوفیلین
۵)برافروختگی: آمفتامین،داروهای کولینرژیک، سمپاتومیمتیک(آدرنالین،نور� �� پینفرین،افدرین و…)،کاربامازپین،نیاسین،رز رپین
۶)پورپورا:وارفارین،نیش عنکبوت ومار
۷)خارش: عوارض داروئی،مواد مخدر،فنی توئین، ریفامپسین

* علائم ونشانه های سروگردن وتشخیص های افتراقی:
۱)میدریازیس:آنتی کولینرژیک، آمفتامین، سمپاتومیمتیک، باربیتوراتها، بوتولیسم، کاربامازپین، سیانید،نیکوتین،و….
۲)میوزیس:باربیتوراتها، آنتی کولین استرازها، کولینرژیک، موادمخدر شبه تریاک،کلونیدین، نیکوتین،فنوتیازین
۳)فتوفوبی:هر عاملی که باعث میدریازیس شود،عوامل محرک وسوزاننده، دود،جیوه
۴)سفتی گردن:کوکائین،فنوتیازین،اس� �� ریکنین

عتائم ونشانه های دستگاه تنفس وتشخیص های افتراقی:
۱)تنگی نفس:فیزوستیگمین،بتا بلوکر،منوکسید کربن،نیتریت….
۲)تاکی پنه: هیپر پنه،برادی پنه
۳)برونکواسپاسم: پنی سیلین،بتابلوکر،فیزوستیگمی ن،…
۴)تنفس کوسمال:مسمومیت با هیدروکربن ،بریلیم،…
۵)ادم ریه: آمفتامین،انسولین،بتابلوکر ،متادون،…

* علائم ونشانه های سیستم قلب وعروق وتشخیص های افتراقی:
۱)درد قفسه سینه: گوانیتیدین، نیکوتین،…
۲)تپش قلب:نینتریت، نیتروگلیسیرین،…
۳)هیپوتانسیون وضعیتی:اتانول، MAOI ،داروهای آنتی سایکوتیک ،الفا بلوکر،متیل دوپا، بروموکریپتین، وازودیلاتور، دیورتیک ها،…
عتائم ونشانه های دستگاه گوارش وتشخیص های افتراقی:
۱)تهوع واستفراغ: هرنوع مسمومیت داروئی وصنعتی موجب تهوع واستفراغ میشود.
۲)دیسفاژی وبلع دردناک:کلیه موادسوزاننده ومخرب وعقرب گزیدگی،…
۳)درد شکمی: آنتی بیوتیک ،اریترومایسین، بتابلوکر، کوکائین، …
۴)اسهال: الکل، گلیکول،نیکوتینف سیانید، آنتی بیوتیک،دیژیتال، آرسنیک، بتا بلوکر،ویتامین D ،آهن،…
۵)یبوست،دیلتیازم، فنوتیازینآنتی هیستامین،تالیوم،بتا بلوکر،…
۶)گاستروانتریت هموراژیک:آرسنیک، اگزالات،…
علائم ونشانه های سیستم ادراری وتشخیص های افتراقی:
۱)نارسائی حاد کلیه: داروئی:دیلتیازم،استامینوف� �� ریا، دیفن هیدرامین،پنیسیلامین، آمینوگلیکوزید،انالاپریل،ا ریترومایسین، فروسماید، آسپرین،کاپتوپریل،کارباماز پین،تیازید،وارفارین،…
نارسائی حاد کلیه غیر داروئی:بیسموت،اگزالات، آهن، فسفر، تالیوم،نفتالن،…
۲)هماچوری:آلوپورینول،دوکسو روبین، نفتالن، اسید اسکوربیک، ایندومتاسین، سولفانامید،سیکلوفسفاماید
۳)احتباس ادراری: آتروپین،ایزونیازید،لوودوپ ا،باکلوفن،…

* علائم ونشانه های سیستم عصبی وتشخیص ها ی افتراقی:
۱)کاهش سطح هوشیاری:نارکوتیک،استون،نی� �� ریت، سایمتیدین، اگزالات،دیژیتال، آمفتامین، لیتیم، کاربامازپین،آنتی هیستامین
۲)کومای دیررس:استامینوفن،منوکسید کربن،متانول،…
۳)هذیان:الکل، کوکائین، فنوتیازین،آمفتامین،آرسنیک ،تالیوم،…
۴)سردرد:اتانول،استون،آمیل نیتریت، لیتیوم، ایزونیازید،تالیوم، متوتروکسات، دیژیتال،سیانید،…
۵)اسپاسم عضلانی: اتیلن گلیکول، ضد افسردگی،آتروپین،فنوتیازین ،…
درد عضلانی:تالیوم،تیازید، سدیم،…
* درمان های مسمومیت:
جلوگیری از جذب مواد:بعد از گرفتن شرح حال ،معاینه دقیق وثبت آنها،اولین اقدام در مسمومیتها جلوگیری از جذب دارو یا سم است.از آنجائیکه اکثر مسمومیتها از طریق خوردن صورت میگیرد لذا از طریق ایجاد استفراغ ولاواژ معده مواد خورده شده را تخلیه وسپس با استفاده از نظیر زغال فعال شده از جذب سموم از سطح دستگاه گوارش جلوگیری کرده ودر نهایت با تجویز داروی مسهل دفع آنها را از دستگاه گوارش سرعت بخشید.
تخلیه معده:در ۱تا ۲ ساعت اول بعد مسمومیت از اهمیت زیادی برخوردار است.به دلیل اینکه بسیاری از داروها وسموم بتعث تاخیر تخلیه معده به روده میشوند(سالیسیلاتها، باربیتوراتها، ضدافسردگیها ی حلقوی، آنتی هیستامین،آنتی کولینرژیک،…)وبعضی دارای چرخه بعدی هستند ولذا لذا توصیه میشود که عمل تخلیه معده حتی با گذشت ۱۲ ساعت از مسمومیت نیز در تمامی بیماران صورت گیرد.(مگر اینکه کنتراندیکاسیون خاصی وجود داشته باشد.)
* موارد منع تخلیه معده:
۱)مسمومیت با مواد سوزاننده قلیایی یا اسیدی
۲)مسمومیت با نفت
۳)تشنج
۴)کاهش هوشیاری ویا کوما
۵)اختلالات آناتومیک
۶)اعمال جراحی بزرگ شکم
۷)اختلالات انعقادی

* روش های تخلیه معده:
ایجاد استفراغ: ازاین روش زمانی استفاده میشود که شستشوی معده به فوریت امکان پذیر نباشد.ویا مقدار ماده خورده شده توکسیک نباشد. بهترین روش استفاده از شربت ایپکا است.شربت ایپکا:این دارو جدیدا از لیست داروهای فارماکوپه ایران حذف شده.این شربت با اثر بر روی مرکز استفراغ در بصل النخاع وتحریک معده بعد از ۱۵-۳۰ دقیقه موجب استفراغ میشود.وشایع ترین عارضه آن خواب آلودگی واسهال است.
موارد منع استفاده از ایپکا:هماتمز،اختلال انعقادی، کاهش سطح هوشیاری، کاهش رفلکس gag و…
نکته:مصرف ایپکا در مسمومیت با اتانول بی ارزش است زیرا الکل سریعا جذب میشود.
در صورتیکه ماده خورده شده خاصیت ضد استفراغ داشته باشد(کلرپرومازین) تجویز ایپکا موثر نیست
در صورتیکه به شربت ایپکا دسترسی نداریداز روش زیر استفاده کنید:
۱لیوان آب+شیر+آب میوه به مسموم داده وبا انگشت یا آبسلانگ ناحیه حلق را تحریک ویا اینکه یک قاشق مربا خوری نمک طعام ویا نصف قاشق چایخوری پودر خردل را در یک لیوان آب حل نموده ویا یک لیوان نرمال سالن به بیمار بخورانید وسپس رفلکس gag را تحریک کنید.
آپومورفین:یک داروی استفراغ آور قوی است.اما به دلیل نداشتن اثرات مضعف CNS ودستگاه تنفس امروزه دیگر به طور رایج از آن استفاده نمیشود.
شستشوی معده: بهترین روش جهت تخلیه معده بوده است. تنها موارد منع مصرف اختلالات انعقادی ومسمومیت با مواد سوزاننده قلیایی یا اسیدی است.
روش کار:یک NGT را انتخاب نموده وبعد از توضیح دادن به بیمار لوله را از طریق دهان یا بینی وارد معده کنید وسپس بیمار را به پهلو خوابانده ووارد معده مینمائیم. بعد از گذاشتن لوله محلول شستشوی نرمال سالن را ۳۰۰ سی سی سه بار وارد معده میکنیم وهر بار از معده خارج میکنیم.

* جلوگیری از جذب مواد از مخاط روده:
زغال فعال شده یا شاربن:پودر یا زغال فعال شده شاربن را در محلول سالن نرمال حل نمودهو بعد از تخلیه معده از این دارو استفاده کرد.شاربن بعلت داشتن منافذ ریز میتواند مواد را به صورت سطحی جذب کند.
مسهل: مسهل برای شاربن، سوربیتول است .
* مسمومیتها وآنتی دوت آنها:

N -استیل سیستئین :در مسمومیت با استامین.فن حداکثر ظرف یک ساعت پس از مسمومیت به بیمار داده میشود.
عوارض جانبی:استئوماتیت،تهوع،است� �� راغ
o کلرید آمونیم:آمفتامین واستریکنین
o آتروپین:در مسمومیت با دارو ویا موادی که موجب سندرم کولینرژیک میشود.(کاربامات،حشره کشهای ارگانوفسفره)
o Calcium EDTA: یک ماده متصل شونده به فلزات بوده وجهت مسمومیت با کادمیوم،کرومیک،کبالت،مس، روی، سرب ، اورانیوم مصرف میشود.
o گلوکونات کلسیم:فرم خوراکی: جهت رسوب نمکهای خورده شده فلورید،منیزیم، اگزالات استفاده میشود.
فرم تزریقی:در مسیمومیت با مسددهای کانال کلسیمو همچنین در هیپوکلسمی حاصل از مسمومیتها واسپاسم حاصل از نیش رتیل استفاده میشود.
فرم زیر جلدی:در سوختگیهای جلدی با اسید فلوئیدریک جهت کنترل درد وپیشرفت نکروز استفاده میشود
o آمیل نیتریت ،نیتریت سدیم، سدیم تیوسولفات:در مسمومیت با سیانید
در هنگام استفاده از آمیل نیتریت استنشاقی از اکسیژن ۱۰۰ در صد استفاده میکنیم
عارضه اصلی نیتریت سدیم:هیپوتانسیون
o دفروکسامین:در مسمومیت با آهن ویا در مواردی که غلظت سرمی آهن بیش از ۵۰۰ باشد.(قبل از تزریق بیمار دهیدراته باشد ودر صورت وجود آنوری یا اختلال کلیوی منع مصرف دارد.)
o دیازپام: در مسمومیت هایی که موجب بروز تشنج یا بیقراری شدید شده وداروی اختصاصی ضد آن وجود نداشته باشد.(آمفتامین،سندرم قطع الکل، مواد مخدرو…)
o دیفن هیدرامین:در درمان علائم اکستراپیرامیدال ودیستونی حاصل از فنوتیازین و…
o اتانول:در مسمومیت با متانول واتیلن گلیکول (عارضه اتانول:هیپو گلیسمی وسرکوب CNS )
o گلوکاگون: در مسمومیت با پروپرانولول وسایر بتا بلوکرها وهیپو گلیسمی (عارضه:تهوع واستفراغ)
o نالوکسان: در درمان دپرسیون تنفسی وCNSناشی از مواد مخدر وهیپوتانسیون مقاوم به درمان در مسمومیت با کلونیدین
o فیزوستیگمین:در مسمومیت با آنتی کولینرژیک(مصرف در آسم ،بیماریهای قلبی –عروقی وانسداد روده ممنوع است.
o پیرالیدوکسیم: در مسمومیت با حشره کشها ی ارگانوفسفره به کار میرود.
o پروتامین سولفات: در مسمومیت با هپارین
o بیکربنات سدیم: جهت قلیائی کردن ادرار برای افزایش دفع سالیسیلات ها وفنوباربیتال واصلاح اسیدوز
o ویتامین K :در مسمومیت با وارفارین
o نشاسته:در مسمومیت با ید

* مسمومیت با داروهای قلبی-عروقی ودرمان آنها:
آمیودارون: علائم مسمومیت: تهوع ،استفراغ، بی اشتهائی ،یبوست، افزایش فواصل PR وqt وافزایش آنزیم های کبدی وفیبروز ریوی(جدیترین عارضه)
تدابیر درمانی:ایجاد استفراغ یا لاواژ معده وسپس تجویز زغال فعال شده ومسهل

مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسیون: کاپتوپریل،انالاپریل، لیزینوپریل:علائم: مسمومیت حاد به صورت هیپوتانسیون وتاکی کاردی ،نوتروپنی، پروتوئینوری، کاهش حس چشائی وسر گیجه
تدابیر درمانی: تجویز اکسیژن و گرفتن علائم حیاتی، استفراغ، لاواژ معده وزغال فعال شده ومسهل

* بتا بلوکر: تابلوی اصلی :هیپوتانسیون وبرادی کاردی
علائم قلبی عروقی: برادی کاردی، افزایش فاصله PRوQRS،آسیستول،شوک کاردیوژنیک
علائم CNS :آن دسته از داروهائی که قدرت حلالیت در چربی را دارند مثل پروپرانولول دارای اثرات CNS بوده به صورت خواب آلودگی ،تشنج، اختلال هوشیاری
علائم تنفسی: برونکواسپاسم وادم ریه
تدابیر درمانی:ایجاد استفراغ وتجویز شربت ایپکا ممنوع است. انجام لاواژ معده، سپس تجویز زغال فعال شده ومسهل.

* کانال کلسیم بلوکر:علائم : هیپوتانسیون، برادی کاردی
علائم قلبی –عرزوقی:هیپوتانسیون وشوک همراه با برادی کاردی به جز نیفیدیپین که همراه با تاکیکاردی وجود دارد.
علائم CNS:ضعف وبیحالی، خواب آلودگی، لکنت زبان
علائم گوارشی: تهوع واستفراغ، یبوست
درمان: تجویز شربت ایپکا منع نسبی دارد.زیرا موجب تشدید برادیکاردی وموجب آسپیراسیون میشود.
لاواژ معده ،تجویز زغال فعال شده وسپس مسهل

دیژیتال ها: تابلوی اصلی :استفراغ،آریتمی های قلبی واختلال هوشیاری
علائم قلبی عروقی:آریتمی قلبی
تدابیر درمانی:CPR پایه وپیشرفته،مانیتورینگ بیمار،منع مصرف شربت ایپکا چون باعث تحریک واگ و موجب تشدید مسمومیت میشود.لاواژ معده،زغال فعال شده وتجویز مسهل، کنترل استفراغ با متوکلوپرامید

* داروهای اعصاب وروان:
داروهای آنتی سایکوتیک:
نام داروها: کلرپرومازین،هالوپریدول، پرومتازین، پرفنازین
علائم ونشانه ها: تابلوی اصلی:اختلال حرکتی اکستراپیرمیدال(آکاتژیا، آکنزی،پارکینسون، دیسکنزی)، اختلال هوشیاری، هیپوترمی،هیپوتانسیون،تضعی ف تنفسی
اثرات آنتی کولینرژیک:خشکی وبر افروختگی پوست، تب، توهم بینائی وشنوائی و…..
اثرات قلبی: هیپوتانسیون اورتواستاتیک، آریتمی و…
فتوسنسیویتی: آفتاب سوختگی، هیپر پیگمانتاسیون وکهیر
اثرات خونی: لکوپنی، آگرانولوسیتوز
سایر یافته ها: سکسکه وخارش(کلرپرومازین)، سردرد میگرنی(پیپرازین) ،سندرم قطع دارو( هالوپریدول)
تدابیر درمانی: CPR پیشرفته وپایه، لاواژ معده(حتی پس از گذشت ۱۲ ساعت) ، تجویز زغال فعال شده ومسهل، اصلاح اختلالات الکترولیتی و اسید وباز

نام دارو: باربیتوراتها:فنوباربیتال ،تئوفیلین، پریمیدون)
علائم ونشانه ها: تابلوی اصلی: تضعیف CNS ، تضعیف سیستم قلبی وعروقی (هیپوتانسیون)
دستگاه عصبی: مسمومیت با باربیتوراتهاابتدا با خواب آلودگی،اختلال هوشیاری، کاهش رفلکس ها ،میوزیس ضعیف،وبه طرف کوما پیش میرود
علائم قلبی وعروقی: هیپوتانسیون وشوک ثانویه به اختلال مرکز تنظیم سیستم قلبی وعروقی و در مغز وازودیلاتاسیون شدید عروق
علائم گوارشی: کاهش تون وحرکات روده ویبوست

تدابیر درمانی: CPR پایه وپیشرفته،در صورت بروز اختلال تنفسی یا کوما انجام انتوباسیون ودر صورت لزوم تهویه مکانیکی،خودداری از تجویز شربت ایپکا در صورت خواب آلودگی ، لاواژمعده(خصوصا در ۴ساعت اول) وس تجویز زغال فعال شده وتجویز مسهل،تجویز نالوکسان، گلوکز هیپرتونیک ،ویتامین وریدی به تمام مسمومین با اختلال تنفسی وهوشیاری

بنزودیازپین ها: علائم ونشانه ها: تضعیف پیشرونده CNS (شامل منگی، خواب آلودگی و…)،ضعف ،سردرد، آتاکسی، سرگیجه، آنتی کولینرژیک خفیف(خشکی دهان ،اتساع مردمک،تاکی کاردی،…)
تدابیردرمانی: درصورت لزوم CPR پایه وپیشرفته،ایجاد استفراغ یا انجام لاواژ معده وزغال فعال شده ومسهل،آنتی دوت اختصاصی فلومازنیل

نام دارو :لیتیم
عتائم ونشانه هااستفراغ، اسهال،خواب آلودگیریا، ترمور ظریف عضلات،وزوز گوش، نیستاگموس و…
علائم CNS :ترمور ظریف دستها، تشدید رفلکسها، حرکات کره ای شکل،پارکینسونیسم، اضطراب،…
علائم قلبی وعروقی: تاکی کاردی، هیپوتانسیون، کلاپس عروقی، میوکاردیت و…
تدابیر درمانی: CPR پایه وپیشرفته،در ۳۰ تا ۶۰ دقیقه اول میتوام از شربت ایپکا استفاده نمود. وپس از آن باید از لاواژ معده استفاده نمود. لیتیم بطور موثر ا به داخل زغلال فعال شده جذب نمیشود لذا استفاده از آن بی اثر است.

نام دارو:MAOIs
علائم ونشانه ها:
علائم عصبی: بی قراری، تحریک پذیری، سردرد ، خواب آلودگی، توهم و…
علائم قلبی عروقی: هیپر تانسیون، تاکی کاردی، طپش قلب
علائم گوارشی: تهوع، استفراغ، درد شکم واسهال
تدابیر درمانی: CPR پایه پیشرفته،لاواژ معده، زغال فعال شده ودر چند نوبت به فاصله ۴ ساعت ومسهل تجویز شود.

* مسمومیت با داروهای متفرقه واقدامات درمانی:
استامینوفن: یک داروی ضدتب،درد وبا کمی خاصیت ضد التهابی است.
علائم ونشانه ها: مسمومیت با این دارو بر اساس مدت زمان گذشته از خوردن دارو به ۴ مرحله تقسیم میشود که عبارتند از ۱) دوره نهفته(۲۴ ساعت اول): تهوع،استفراغ، بی اشتهائی، رنگ پریدگی، تعریق
۲)هپاتوتوکسیته(۲۴-۴۸ ساعت پس از خوردن دارو) علائم فوق کمی فروکش کرده وبه صورت درد شکم ،تهوع، ضعف وبیحالی،حساسیت کبدی وهپاتومگالی
۳)مرحله ماکزیمم ضیعات کبدی(۷۲-۹۶ ساعت بعد از خوردن) نکروز کبدی به اوج خود رسیده ومرگ ومیر در این مرحله است.
۴) دوره بهبودی(۴روز تا ۲ هفته پس از خوردن دارو) با درمان مناسب کبد شروع به ترمیم مینمکاید.
* تدابیر درمانی:CPR پایه وپیشرفته
تخلیه معده در ۲ ساعت اول وحداکثر تا ۴ ساعت بعد از خوردن دارو(لاواژ معده)،خودداری از ایجاد استفراغ با شربت ایپکا وسپس تجوبیز زغال فعال شده،تجویز آنتی دوت اختصاصی(N-استیل سیستئین)،((جدیترین عارضه NAC : واکنش آنافیلاکتوئید))
الوپورینول: مهار کننده آنزیم گزانتین اکسیداز بوده (گزانتین وهیپوگزانتین را به اسید اوریک تبدیل نموده) ودر درمان هیپر اوریسمی اولیه وثانویه
علائم :تهوع ،استفراغ، سردرد، واکنش های آلرژیک
تدابیر درمانی:به دلیل جذب سریع دارو تجویز ایپکا یا لاواژ معده بعد از یک ساعت ارزشی ندارد.
آمانتادین:داروی ضد ویروسی با خاصیت دوپامینرژیک است ودر درمان ۹۰ درصد بدون تغییر از کلیه ها دفع میشود.
علائم ونشانه ها: بیخوابی ،سرگیجه، دلیریوم، سایکوز و…
تدابیر درمانی: در ۲-۴ اول بعد از مسمومیت لاواژ معده وسپس زغال فعال شده ومسهل

آنتی کوآگولانت ها: هپارین از طریق افزایش آنزیم آنتی ترومبین ۳ اثر کرده وموجب کاهش قدرت انعقادپذیری میشود.
علائم ونشانه ها: خونریزی
تدابیر درمانی: قطع تجویز هپارین، آنتی دوت اختصاصی:پروتامین سولفات
آنتاگونیست های اچ(۲ سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین):
علائم ونشانه ها: خواب آلودگی، افسردگی، توهم، هیپوتانسیون، خشکی دهان
تدابیر درمانی:لاواژ معده، تجویز زغال فعال شده، مسهل
آمینوگلیکوزید(کانامایسین، نئومایسین، جنتامایسین، استرپتومایسین،…)
تدابیر درمانی: تجویز گلوکانات کلسیم ،آنتی دوت اختصاصی: نئوستیگمین

* انسولین:
یک هورمون پائین آورنده قند خون بوده
علائم ونشانه ها: علائم CNS :تحریک پذیری، عصبانیت، سردرد، خواب آلودگی، خمیازه کشیرن،…
سیستم سمپاتیک:افزایش فعالیت آدرنرژیک(اضطراب، تاکیکاردی،تعریق و…)
درماان:تجویز گلوکز
* سالیسیلات:
در درمان تب،درد، بیماریهای التهابی
علائم ونشانه ها:علائم خفیف: سوزش دهان، حلق، هیپرپنه، وزوزگوش،تهوع،استفراغ، سرگیجه، ضعف وبیحالی و…

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#14 Posted: 4 Apr 2012 14:15

کمک های اولیه

قطع عضو در بسياري از موارد، ميتوان اندامي را كه به صورت كامل يا ناكامل از بدن جدا شده است، با استفاده از جراحي ميكرسكوپي مجدداً به بدن متصل كرد. اين عمل جراحي نياز به بيهوشي عمومي دارد، بنابراين مصدوم را از خوردن، نوشيدن يا سيگار كشيدن منع كنيد. اين مطلب بسيار حياتي است كه مصدوم و عضو قطع شده در اسرع وقت به بيمارستان منتقل شوند. احتمال بروز شوك وجود دارد كه در اين صورت، درمان ضروري خواهد بود.
اهداف
به حداقل رساندن خونريزي و شوك
فراهم كردن شرايط انتقال فوري به بيمارستان
مراقبت از مصدوم
1) درصورت امكان، دستكش يكبار مصرف بپوشيد. با فشار آوردن روي عضو آسيب ديده و بالا بردن آن، خونريزي را كنترل كنيد
2) يك پانسمان استريل يا يك قطعه پارچه تميز بدون كرك روي محل جراحت قرار دهيد وآن را با پيچيدن باند محكم كنيد. در صورت بروز شوك، به درمان آن بپردازيد
3) با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. ذكر كنيد كه قطع عضو صورت گرفته است. علايم حياتي (سطح پاسخ دهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد

احتياط!
عضو قطع شده را نشوييد.
دقت كنيد كه عضو قطع شده در تماس مستقيم با يخ قرار نگيرد.
مراقبت از عضو قطع شده
1) دستكش بپوشيد. سپس عضو قطع شده را در يك قطعه سلفون آشپزخانه يا يك كيسه پلاستيكي بپيچيد.
2) يك قطعه گاز يا پارچه نرم را به دور اين بسته بپيچيد و آن را در محفظهاي پر از يخ خرد شده قرار دهيد.
3) زمان آسيب و نام مصدوم را به طور مشخص روي محفظه بنويسيد و خودتان آن را به يكي از افراد خدمات اورژانس تحويل دهيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#15 Posted: 4 Apr 2012 14:15

غش كردن و از حال رفتن

غش كردن و از حال رفتن غش، نوعي از دست دادن هوشياري زودگذر است كه در اثر كاهش موقت جريان خون به مغز ايجاد ميشود. غش كردن ممكن است در واكنش به درد، خستگي شديد، كمبود غذا يا استرس هيجاني روي دهد. اين حالت همچنين بعد از دورههاي طولاني بيحركتي فيزيكي (مثل ايستادن يا نشستن بدون تحرك) بهخصوص در آب و هواي گرم رخ ميدهد. اين عدم تحرك سبب ميشود كه خون در اندامهاي پاييني جمع شود و مقدار كمتري از آن به مغز برسد. سرعت نبض در فردي كه غش كرده است بسيار كند ميشود. با اين حال، نبض سريعاً بالا ميرود و به حد طبيعي ميرسد. بيماري كه دچار غش شده است، معمولاً روند بهبود سريع و كاملي دارد.
تشخيص
از دست رفتن زودگذر هوشياري كه سبب ميشود بيمار به زمين بيفتد.
كند شدن نبض
پوست سرد رنگپريده و عرق كردن
اهداف
بهبود رسيدن جريان خون به مغز
اطمينان و آرامش دادن به بيمار پس از به هوش آمدن
1) وقتي احساس غش كردن به بيمار دست ميدهد، به او توصيه كنيد كه دراز بكشد. زانو بزنيد، پاهاي او را بلند كنيد و مچ پاها را روي شانههايتان بگذاريد؛ اين عمل به بهبود جريان خون مغز كمك ميكند.
2) مطمئن شويد كه هواي تازه به مقدار زياد به بيمار ميرسد؛ از يك نفر بخواهيد كه پنجره اتاق را باز كند. همچنين، از ناظران بخواهيد كه از بيمار فاصله بگيرند
3) وقتي بيمار به هوش آمد، به وي اطمينان خاطر بدهيد و به او كمك كنيد تا تدريجاً بنشيند. اگر مجدداً دچار احساس غش كردن شد، به او توصيه كنيد كه دوباره دراز بكشد و تا زماني كه كاملاً بهبود پيدا كند، پاهاي او را بلند كنيد و نگه داريد.
هشدار!
اگر بيمار سريعاً هوشياري خود را به دست نياورد، راه تنفسي را باز و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد
با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#16 Posted: 4 Apr 2012 14:15

کمک های اولیه

شوك شوك، يك وضعيت تهديدكننده حيات است و زماني روي ميدهد كه دستگاه گردش خون (كه اكسيژن را به تمام بافتهاي بدن ميرساند و مواد زايد را از آنها ميگيرد) از كار بيفتد و در نتيجه، اعضاي حياتي (مثل قلب و مغز) دچار كمبود اكسيژن شوند. براي پيشگيري از آسيب عضوي پايدار و مرگ، بايد فوراً درمان اورژانس آغاز شود. ترس و درد ميتوانند بر وخامت شوك بيفزايند. هرگاه خطر وقوع شوك وجود داشته باشد، ممكن است تنها اطمينان خاطر دادن به بيمار و آرامش بخشيدن به وي، براي پيشگيري از بدتر شدن وضعيت بيمار كافي باشد.
علل شوك
شايعترين علت شوك، خونريزي شديد است. اگر خون بيش از 2/1 ليتر (تقريباً يك پنجم حجم طبيعي خون) از دست برود، شوك روي ميدهد. آسيب و جراحت ميتواند خونريزي ايجاد نمايد. در اثر آسيب رگها در شكستگيهاي بسته نيز خونريزي رخ داده و ممکن است شوک ايجاد شود. از دست رفتن ساير مايعات بدن نيز ميتواند به شوك منجر شود. وضعيتهايي كه ميتوانند مقدار زيادي از مايعات بدن را تلف كنند عبارتند از: اسهال، استفراغ، انسداد روده و سوختگيهاي شديد. همچنين ممكن است با وجود طبيعي بودن حجم خون، شوك در اثر ناتواني قلب در پمپ كردن خون ايجاد شود. اين مشكل ممكن است در اثر بيماري قلبي شديد، حمله قلبي يا نارسايي حاد قلب رخ دهد. ساير علل شوك عبارتند از: عفونت شديد، كمبود بعضي از هورمونها، پايين افتادن قند خون (هيپوگليسمي)، افت درجه حرارت بدن، واكنش آلرژي شديد (شوك آنافيلاكتيك)، مسموميت با داروها و آسيب نخاع.
تشخيص
در ابتدا:
تند شدن نبض
پوست رنگپريده و سرد؛ عرق كردن با وقوع شوك:
پوست خاكستري ـ آبي (سيانوز) به خصوص لبها. رنگ بستر ناخن و نرمه گوش، در صورت فشرده شدن، به سرعت بر نميگردد.
ضعف و گيجي
تهوع (و شايد استفراغ)
تشنگي
تنفس سريع و كمعمق
نبض ضعيف و «نخ مانند». وقتي نبض در مچ محو ميشود، تقريباً نيمي از حجم خون از دست رفته است. وقتي اكسيژنرساني به مغز كاهش پيدا كند:
بيقراري و پرخاشگري
خميازه كشيدن و لهله زدن براي هوا
بيهوش شدن
نهايتاً، قلب از ضربان متوقف ميشود

اهداف
تشخيص دادن شوك
درمان علت آشكار شوك
بهبود وضعيت خونرساني به مغز، قلب و ريهها
فراهم كردن شرايط انتقال فوري به بيمارستان
1) هرگونه علت آشكاري را كه براي شوك پيدا كرديد (مثل خونريزي شديد يا سوختگيهاي جدي درمان كنيد
2) بيمار را روي يك پتو قرار دهيد تا از زمين سرد فاصله بگيرد. بهطور مداوم به بيمار اطمينان خاطر بدهيد
3) پاهاي بيمار را بالا ببريد و نگه داريد تا وضعيت جريان خون به اعضاي حياتي بهبود پيدا كند. در صورتي كه مشكوك به شكستگي هستيد، كاملاً احتياط كنيد.
4) براي كاهش فشار در نواحي گردن، قفسه سينه و كمر، لباسهاي سفت را شل كنيد
5) با پوشاندن بدن و پاهاي بيمار با كت يا پتو، او را گرم نگه داريد. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.
احتياط!
بيمار را از خوردن، نوشيدن يا سيگار كشيدن و يا جابهجاييهاي بيمورد منع كنيد. اگر بيمار از تشنگي شاكي است، لبهاي وي را با مقداري آبتر كنيد.
بيمار را تنها نگذاريد مگر زماني كه قصد داريد با مركز آمبولانس تماس بگيريد
سعي نكنيد بيمار را با يك بطري آب داغ يا ساير منابع مستقيم حرارت، گرم كنيد
6) علايم حياتي (سطح پاسخدهي، نبض و تنفس را كنترل و ثبت كنيد . اگر بيمار بيهوش شد، راه تنفسي را باز كنيد و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد (فصل « اقدامات نجاتدهنده حيات » را ببينيد).

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#17 Posted: 4 Apr 2012 14:16

کمک های اولیه

شوك آنافيلاكتيك اين وضعيت، يك واكنش آلرژي شديد است كه تمام بدن را گرفتار ميكند. در افراد مستعد، اين حالت ميتواند در عرض چند ثانيه تا چند دقيقه پس از تماس با عامل آغازگر ايجاد شود و بالقوه كشنده است. عوامل آغازگر احتمالي عبارتند
از:
تماس پوستي يا هوايي با مواد خاص
تزريق يك داروي خاص
نيش يك حشره خاص
خوردن بعضي از مواد غذايي (مثل بادام زميني) طي واكنش آنافيلاكتيك، (يك سري) مواد شيميايي به داخل خون رها شوند كه سبب گشاد شدن رگهاي خوني و تنگ شدن (كاهش قطر) راههاي تنفسي ميشود. فشار خون ناگهان پايين ميافتد و تنفس مختل ميشود. ممكن است زبان و حلق متورم شوند كه اين امر، خطر هيپوكسي را افزايش ميدهد. مقدار اكسيژني كه به اعضاي حياتي ميرسد، شديداً كاهش پيدا ميكند. بيماري را كه دچار شوك آنافيلاكتيك شده است بايد فوراً با تزريق اپينفرين (آدرنالين) درمان كرد. اولويتهاي كمكهاي اوليه عبارتند از تسهيل تنفس و به حداقل رساندن شوك تا رسيدن نيروهاي امداد تخصصي.
تشخيص
اضطراب
جوشهاي پوستي قرمز، لكهمانند و منتشر
تورم زبان و حلق
باد كردن اطراف چشمها
اختلال تنفس (از فشرده شدن قفسه سينه تا تنفس شديداً سخت)؛ ممكن است بيمار خسخس داشته باشد يا بريده بريده نفس بكشد.
نشانههاي شوك
اهداف
فراهم كردن شرايط انتقال فوري به بيمارستان
1) با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. هرگونه اطلاعات كه در مورد علت اين وضعيت در اختيار داريد، بازگو كنيد.
2) بررسي كنيد كه آيا بيمار داروهاي ضروري خود را (يك سرنگ يا يك تزريقكننده خودكار محتوي اپينفرين [آدرنالين ] براي تزريق به خود) همراه دارد يا خير. به بيمار كمك كنيد تا از آنها استفاده كند. اگر بيمار قادر به تزريق دارو نيست و شما نحوه استفاده از تزريقكننده خودكار را آموختهايد، خودتان اين تزريق را انجام دهيد.
3) اگر بيمار هوشيار است، به وي كمك كنيد تا در وضعيتي بنشيند كه مشكلات تنفسياش تسكين پيدا كنند.
4) در صورت لزوم، بيمار را از نظر شوك درمان كنيد
هشدار!
اگر بيمار بيهوش شد، راه تنفسي را باز و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد (مبحث « اقدامات نجاتدهنده حيات » را ببينيد). اگر بيمار نفس ميكشد، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#18 Posted: 4 Apr 2012 14:17

خفگي در كودكان (7-1 ساله)

خفگي در كودكان (7-1 ساله) كودكان خرد سال فوقالعاده مستعد خفگي هستند. كودك ممكن است در اثر غذا دچار خفگي شود يا آنكه به علت گذاشتن اشياي كوچك در داخل دهان، راه تنفسي خود را مسدود كند. در برخورد با كودك دچار خفگي، بايد به سرعت وارد عمل شويد. در صورت بيهوش شدن كودك، براي شروع احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه آماده باشيد. در اين حالت، عضلات حلق ميتوانند شل شوند و براي انجام احياي تنفسي، فضاي كافي در حلق ايجاد كنند.
تشخيص
انسداد ناكامل:
سرفه و زجر تنفسي
اشكال در صحبت كردن
انسداد كامل:
ناتواني در صحبت كردن، تنفس يا سرفه و نهايتاً از هوش رفتن.
اهداف
برطرف كردن انسداد
در صورت لزوم، فراهم كردن شرايط انتقال فوري به بيمارستان
1) اگر كودك ميتواند نفس بكشد، او را تشويق كنيد كه به سرفه كردن ادامه دهد؛ ممكن است با اين كار، انسداد برطرف شود.
2) اگر نشانههاي ضعف در كودك آشكار شده و يا او تنفس و سرفهاش را قطع كرده است، چند ضربه به پشت او بزنيد. كودك را كاملاً به جلو خم كنيد و با استفاده از كف دست، حداكثر 5 ضربه به فضاي بين دو كتف وارد كنيد. دهان كودك را بررسي كنيد
3) اگر با ضربه زدن به پشت، انسداد رفع نشد، چند بار قفسه سينه را فشار دهيد. پشت كودك بايستيد يا زانو بزنيد. يك دست خود را بگيريد. اين منطقه را سريع به داخل و بالا بكشيد. حداكثر 5 بار (هر 3 ثانيه يك بار) قفسه سينه را بفشاريد. در صورت رفع شدن انسداد، اين عمل را متوقف كرده و دهان كودك را بررسي كنيد
4) در صورتي كه با فشردن قفسه سينه نتوانستيد انسداد را رفع كنيد، شكم را فشار دهيد. دو دست خود را به دور قسمت بالايي شكم كودك بپيچيد. دقت كنيد كه او كاملاً به جلو خم شده باشد. مشت گره كرده خود را بين ناف و قسمت پاييني جناغ قرار دهيد. در صورت رفع شدن انسداد،اين عمل را متوقف كنيد. دهان كودك را بررسي كنيد.

5) اگر انسداد هنوز برطرف نشده است، گامهاي 4-2 را حداكثر تا 3 بار تكرار كنيد
6) اگر باز هم برطرف نشد، با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. اقدامات قبلي را تا زمان رسيدن نيروهاي امدادي يا بيهوش شدن كودك ادامه دهيد
هشدار!
اگر كودك در يكي از مراحل بيهوش شد، راه تنفسي را باز كنيد، تنفس را كنترل كنيد و احياي تنفسي را آغاز كنيد. اگر نميتوانيد به تنفس اثربخش دست پيدا كنيد، بايد بلافاصله ماساژ قفسه سينه را به منظور برطرف ساختن فوري انسداد آغاز كنيد

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#19 Posted: 4 Apr 2012 14:17

کمکهای اولیه در سكته مغزي

اصطلاح «سكته مغزي» وضعيتي را توصيف ميكند كه در آن، جريان خون يك قسمت از مغز در اثر يك لخته خوني يا يك رگ خوني پاره شده، بهطور ناگهاني و جدي مختل ميشود. انتقال سريع بيمار به بيمارستان بسيار حياتي است. اگر سكته مغزي به دليل لخته روي داده باشد، ميتوان با دادن دارو، وسعت صدمه مغزي را محدود و روند بهبود را سريعتر كرد. سكته مغزي بهطور شايعتر در سنين بالا و نيز در افرادي كه دچار فشار خون بالا يا برخيديگر اختلالات گردش خون هستند، رخ ميدهد. آثار سكته مغزي وابسته به حجم و بخشي از مغز است كه دچار آسيب شده است. در برخي موارد، اين وضعيت ميتواند كشنده باشد؛ با اين حال، اكثر افراد پس از سكته مغزي، بهطور كامل بهبود پيدا ميكنند.

تشخيص

ممكن است موارد زير وجود داشته باشند:

مشكلاتي در تكلم و بلع

اگر از بيمار بخواهيد كه دندانهاي خود را نشان دهد، تنها يك طرف صورت حركت خواهد كرد و يا حركت (دوطرف) يكسان نيست.

از دست دادن قدرت يا حركت در اندامها

سردرد شديد و ناگهاني

وضعيت ذهني منگ و هيجانزده كه ميتواند با مستي اشتباه گرفته شود.

از دست رفتن هوشياري بهطور ناگهاني يا تدريجي

اهداف

باز نگه داشتن راه تنفسي

فراهم كردن شرايط انتقال فوري بيمار به بيمارستان
هشدار!

اگر بيمار بيهوش است، راه تنفسي را باز و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد . اگر بيمار نفس ميكشد، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. تا زمان رسيدن نيروهاي امداد پزشكي، علايم حياتي (سطح پاسخدهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد.

احتياط!

چيزي براي خوردن يا نوشيدن به بيمار ندهيد چون سكته مغزي ميتواند عمل بلع را با مشكل روبهرو كند.
1) اگر بيمار هوشيار است، به او كمك كنيد تا دراز بكشد به طوري كه سر و شانههايش مختصري بالاتر از تنه، روي چيزي تكيه كند. سر او را به سمت مبتلا خم كنيد و يك حوله روي شانه او قرار دهيد تا هرگونه ترشحي را جذب كند. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.

2) هر لباسي را كه ممكن است تنفس بيمار را دچار اختلال كند، شل كنيد. همچنان به بيمار اطمينان خاطر بدهيد. علايم حياتي (سطح پاسخدهي، نبض و تنفس) را تا رسيدن نيروهاي امداد پزشكي، كنترل و ثبت كنيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#20 Posted: 4 Apr 2012 14:18

کمک های اولیه

سکته قلبی
مردم حمله قلبی را با سکته اشـتـباه میگیرند که این دو مقوله جدا هستند؛ سکته یک “حمله مغزی” بشمار می آید. “حملات قلبی” در عروق و بــافتهای قلبی اتفاق میافتند، در حالیکه سکته انحصارا در بافتهای مغزی حادث میگردند.
سکته ضایعات ناگهانی در عملکرد مغز میباشد که بدلیل انسداد یا پارگی عروق منتهی و یا درونی مغز پدید می آیـد و اغـلب منـجر بـه نـمـایان شـدن عوارض وخیمی از قبیل از عدم هماهنگی و تعادل و نیز سبب تـکـلم نا مفهوم می گـردد که این بستگی به ناحیه صدمه دیده در مغـز دارد. همچنین سکته را بـه یـک عـارضه مـغــزی و یا مغزی-عروقی نیز تعبیر میکنند.
وقتی که یک رگ خونی ( سرخرگ ) منتهی به مغز پاره شده و یا توسط یک لخته خونی مسدود گـردد، عارضـه سکته پـدیـد می آیـد. بـعـد از 4 الـی 5 دقیـقه کوتاه، سـلول های عصبی در آن ناحیه آسیب دیده و از بین می روند. در نتیجه بخشی از بدن که توسط آن ناحیه آسیب دیده در مغز کنترل می شود، نمی تواند خوب عمل نماید. اگر در ظـرف یـک سـاعـت جـریـان خون دوباره برقرار نگردد، معمولا صدماتی دائمی و جبران ناپذیر در مـغـز ایجاد می گردد.
سکته های مغزی به دو دسته عمده تقسیم میشوند: ایسکمیک (کم خونی موضعی) و همورهاجیک ( خون ریزشی)
سکته ایسکمیک (Ischemic)
این نوع سکته که 80 درصد از بیماران به آن مبتلا هستند، زمـانی رخ میدهد که یکی از شریانهای مغزی بدلیل لخته های خــونی مسدود شود. به این نوع لخته های خونی در اصطلاح “ترومباس” گفته میشود. لخته های خونی که در بخشهای دیگر بدن مانند قلب ایجاد می شـوند، “امبلاس” نـامیـده می شوند، کـه همانند پلاکتها می توانند خود را از بخشهای مختلف بدن عبور داده و به مغز برسانند.
یکی از دلایل بـروز ایـن نـوع سکـتـه پـایـیـن آمـدن بیش ار حد فشار خون است ( عارضه هیپوتنشن ) که تا حد بسیار زیادی جریان خون به مغز را کـاهش مـی دهد. ایـن حـالت معمولا بعلت رگهای نازک شده و بیمار اتفاق می افتد.
سکته همورهاجیک (Hemorrhagic)
خونریزی شریانهای خونی در داخل مغز علت اصلی پدیدآمدن این نوع سکته می باشد. دلیل عـمـده ایـن حــالت، بالارفتن بیش از حد فشار خون به دنبال اتساع عروقی در مغز است، که تضعیف، تورم و پارگی ثانویـه یک ساختار عروقی در مغز می بـاشد. به علاوه، خونریزی ناگهانی از یک شریان درون فضای در برگیرنده مغز باعث خونریزی بـافــتهای نرم اطراف و در نتیجه سکته خواهد شد.
علائم سکته
هرگاه یکی از علائم زیر را در خود و یا شخصی دیگر مشاهده نمودید سـریعا با اورژانس تماس بگیرید. انجام کمکهای اولیه پزشکی مناسب قبل از سکته می توانـد شـمــا را از صدمات جبران ناپذیر سکته رهایی دهد.
علائم و نشانه های عارضه سکته عبارتند از:
تیرگی و یا کاهش قدرت دید در یک یا هر دو چشم، هـمانـند دو تا دیدن اجسام، سیاهی رفتن چشم و یا از دست دادن کامل بینایی.
سردرهای ناگهانی و شدید بدون داشتن علتی مشخص و یا سابق میگرن.
ایجاد مشکل هنگام راه رفتن، سرگیـجه، یـا از دسـت دادن تـعـادل و هماهنگی، برخی اوقات شبیه حالت مستی.
ضعف و بی حـسی ناگهانی و از کار افتادگی صورت، دست یا پا، بخصوص در یک طرف بدن.
ناتوانی در صحبت کردن یا فهمیدن جملات ساده؛ سخن گفتن نا مفهوم.
فقدان مختصر هـوشـیاری یـا دوره ای از هـوشیاری کاهش یافته ( تشنج، غش، گیجی و کما )
چه کسی در خطر ابتلا قرار دارد؟
معمولا سکته در یک خانواده دست به دست می شـود. نتیجه یک مطالعه علمی نشان داده که افراد زیر 65 سال که دچار سکته شده ویکی ازاعضاء خـانواده آنها نیز قبلا سکته کرده، سه برابر بیشتر از بیمارانی که در خانواده شان سابقه این عارضه وجود ندارد، در معرض خطر سکته قرار گرفته اند.
سـن بالای 55، دیابت، فشار خون بالا ( بالای 9/14 )، امراض عروقی، بیماریهای قلبی، تصـلب شـریـان، سـابقه پـیشین حملات قلبی و سکته و حـمـلات کـم خونـی مــوضعی موقت (TIA) همگی می توانند خطر سکته را در شما افزایش دهند.
عواملی که شما می توانید آنها راتغییر داده و یـا کـنـترل کنـید عبـارتـنـد از سبـک زندگی بی تحرک و فاقد فعالیـتهای جسمانی، چاقی مفرط و اضافه وزن اطراف شکم ( که باعث اختلال در سیستم گردشی بدن و افزایش فشار خون میشود)، مصرف الکل، مواد مخدر و دخانیات. ترک سیگار عامل شماره یک مقابله بـا خطر ابتلا به سکته است. اگر سیگار را ترک کنید بعد از پنج سال خـطر سـکته در شـما به انداره فردی که اصلا تا کنون سیگار نکشیده پایین خواهد آمد.
علائم هشدار دهنده
حملات کم خونی موضعی موقت (TIA)
بـا این کـه بـروز سکـته مـعمولا ناگهانی و بدون هشدار است، پیش از یک سکته کـامـل، بیماران ممکن است یک یا دو بار دچـار حـمـلات کـم خونی موضعی موقت گردند. TIA به علت انـسداد مـوقـتی عـروق داخـلی و یا منتهی مـغـز ایـجـاد شـده و بـنام سکته ناقص معروف است، زیرا باعث جریان خـون نـاکـافی بـه مـغز شده و علائم مشابه سکته کامل را دارا میباشد. اگر چه، برخلاف سکته، علائم TIA معمولا بعـد از 10 تـا 30 دقیقه از بین میروند، هرچند که ممکن است تا 24 ساعت نیز ادامه بیایند.
اگر مبتلا به TIA می باشد، نیازفوری به توجهات پزشکی دارید. عارضه TIA زنگ خطری برای بروز سکته قریب الوقوع می باشد چراکه 11 درصد افرادی که به TIA دچار شده اند ظرف مدت 30 روز و 14 درصد ظرف مدت یکسال سکته کرده اند.
پروتئین انفعالی C یا CRP
همانند فشار خون و کلسترول بالا، میزان CRP بالا در خون نشان دهـنـده ایـن است که پلاکت شریانها ناپایدار بوده و می تواند باعث انسداد عروق قلبی یا مغزی گردد. بر طبق یک مطالعه علمی، پروتئین انفعالی C حتی می تـوانـد خود بـه ایــجاد آن ناپایداری کمک نماید. با یک آزمایش خونی ساده این مسئله قابل تشخصی است.
تشخیص سکته
فقط یک پزشک کار آزمـوده میتواند سکته را تشخصی دهد آن هم توسط مـعایـنـات دقـیق از طـریق تـصـویــربرداری ها پیشرفته مانند CT (پرتونگاری محاسبه ای) یا MRI (عکس برداری تشدید مغناطیسی) یا نوارهای مغزی.
بـا ایـن حال، اکنـون کـه مـی دانید ماهیت سکته چیست، ممکن است بخواهید بدانید که آن علائم بیـمـاری چـگـونـه خود را آشکار ساخته، و چگونه می توانید جانی را نـجـات دهید.
تست یک دقیقه ای
اگر به این که ممکن است خود یا یکی از اطرافیانتان در معرض سکته قرار داشته باشــد ضنین هـستید، روشـی وجـود دارد کـه تـوسـط آن میتوانید اغـلب سکته ها را تشخیص دهید.
برای تشخیص بالقوه سکته، سه مرحله زیر را دنبال کنید:
1. به شخص بگویید لبخند بزند، دقـت نمایید که آیا سمتی از صورتش نسبت به سمت دیگر ضعیف تر عمل میکند یا خیر — یک روش قدیمی تشخیص سکته.
2. از فرد بخواهید چشم هایش را بسته و دست هایش را بالا ببـرد. بـیـماری کـه سکته نموده باشد نمی تواند هر دو دست خود را به یک اندازه بالا ببرد.
3. در نهایت از او بخواهید که جمله ای ساده را تکرار نماید تا ببینید آیا در نحوه تکلمش اختلال وجود دارد یا خیر. مثلا بخواهید که بگوید “آسمان آبی است.”
اثرات بلند مدت و عوارض سکته
نــوع صدمه حادث از سکته عموما به ناحیه آسیب دیده در مغز بستگی دارد. طرف چـپ مغز عملکردهای حرکتی و احساسی طرف راست بدن را بـرعهـده دارد و بالعکس. طرف چپ مسئول درک زبان، خواندن و نوشتن، استدلال و مهارتهای عددی بوده در حالی کـه طرف راست خلاقیت، انتزاع و فراست را کنترل می کند.
در خلال چند ماه بعد از سـکته، بهترین فرصت برای بازیافت مهارتها و قابلیتهای حـرکتی و ذهنی محـسوب مـی گـردد. بــازیافت برخی قابلیتها همانند تکلم به آهستگی صورت می گیرد. متاسفانه نیمی از کسانی که سکته کرده اند، دچار مشکـلات طـولانی مدت در رابطه با قوه ادراک، تکلم، تفکرات حساس و تصمیم گیری میشوند. برخی بیماران نیز ممکن است مشکلات رفتـاری داشـته بـاشند که روی روابـط آنـها بـا خـانواده، دوستان و همکارانشان تاثیر بگذارد.
مراقبت در دوره نقاهت
آسپرین
ASA یا اسید استیل سالیسیلیک با رقیق نمودن خون باعث کاهش خطرسکته میگردد. مصرف آسپرین بعد از سکته، احتمال سکته های بعـدی را کـاهش می دهـد. هــمچنین مـصـرف آسپرن تا 48 ساعت بعد از سکته ( یا آغاز علائم ) ممکن است احتمال سـکتـه دیگر را کاهش داده و از مرگ جلوگیری بعمل آورد.
دارو
چندین نوع دارو و درمان جدید ممکن است صدمات مـغـزی بـوجـود آمده در لحظات اولیه سکته و یا بعد از آنرا متوقف و یا حتی معکوس کند. زمـان مـحدودی برای پزشکان جهت استفاده از داروهای رفع لخته های خونی وجود دارد.
رقیق کننده های خون ( مانند ASA ) و داروهایی که باعث جلوگیری سلولهای خونی از انباشتگی روی هم و تشکیل لخته میشوند ( مـانند Warfarin ) مؤثـرتـرین داروها جهت جلوگیری از سکته بشمار میروند.
خانواده و دوستان
مـسـاعـدت دوستـان و خـانـواده بهبودی بیمار را تسریع می کـنـد. یـک شبـکـه خـدمـات اجتماعی مفید و مناسب فرد مبـتـلا را قادر به انجام بهتر کارها نموده و زمان بهبودی را کوتاه خواهد کرد.
سرم درد میکند
همه ساله شاهد مرگ و میر افراد بسیاری بدلیل سکته هستم. فرض میـکنیم که شما دوست ندارید که جزء این دسته باشید. با علائم و هشدارها برای پیشگیری از سکته یا به حداقل رساندن عوارض آن آشنا شوید.
در نهایت، سلولهای مغزی ارزشمند بوده و دارای حساسیت زیادی هستند. لازم اسـت از عضوی که سایر اعضای بدن شما را کنترل می کند، مـراقـبت نـمایید، بـنابـراین سالم زندگی کرده و با علائم سکته آشنا شوید.
منبع : سلامت نیوز

صفحه 2 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

خانه و خانواده /

First Aids | ‏کمک های اولیه

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا