ارسالها: 196
#48
Posted: 29 Jul 2013 00:54
اگه اینهاجواب نداد....1.ابتدامریضوروبه قبله درازمیکنیم..2.کلماتی رابه اوتلقین میکنیم..3.بالای سراوقران میخوانیم..4.دستمان راروی چشمانش میکشیم..5.دهانش رامیبندیم..6.دست وپایش راصاف میکنیم..7.روی اومحلفه میکشیم..8.به اورژانس زنگ میزنیم..9.اقوام واشنایان رامطلع میسازیم..10.به دنبال تدارک مراسم میرویم
پادشاه رم به کوروش گفت:
مابرای شرف می جنگیم وشمابرای ثروت.
کوروش گفت:هرکس برای نداشته هایش می جنگد
ارسالها: 24568
#49
Posted: 2 Sep 2013 11:26
احیای فرد غرق شده
هرگاه با فردی روبه‌رو شدید که در حال غرق شدن است، اولین گام خروج او از آب است. این کار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید.
شنا
در کنار دریا ایستاده‌اید که یک لحظه متوجه صحنه‌ای غیرمعمول می‌شوید؛ کودکی را می‌بینید که در حال غرق شدن است و مرتب به زیر آب میرود. کودک را به ساحل انتقال میدهند و شما می‌خواهید کمکی بکنید، چه کاری را باید انجام دهید؟
غرق شدگی یکی از علل مرگ و میر غیرعمدی است که براحتی قابل پیشگیری است. حصارکشی استخرها، شنا نکردن در مکان های ممنوعه، داشتن همراه در حین شنا و شنا نکردن افرادی که به علت بیماری همچون تشنج برای شنا منع دارند، می تواند از بروز غرق شدگی در حین شنا کردن و تفریحات آبی بکاهد.
مهم ترین عامل در غرق شدگی، نرسیدن اکسیژن به اعضای بدن است، بنابراین وجود فردی که توانایی انجام احیاء و بویژه تنفس مصنوعی را داشته باشد، می تواند عاقبت این گونه حوادث را تغییر داده و به نجات مصدوم منجر شود.
هرگاه با فردی روبه‌رو شدید که دچار غرق‌شدگی شده است، اولین کار خروج غریق از آب است. این کار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید.
در غرق شدگی باید ابتدا یک سیکل کامل از تنفس و ماساژ به مدت دو دقیقه انجام شود. سپس اقدام به اطلاع رسانی به اورژانس 115 کرد
فراموش نکنید که مهارت در شنا با توانایی نجات غریق، دو مقوله متفاوت است. چه بسیار شناگرانی که برای نجات کسی اقدام کرده‌اند، اما خودشان غرق شده‌اند.
بیشتر غرق شده‌‌ها نیازی به بی‌حرکت‌سازی گردن ندارند، مگر اینکه گردن آسیب‌دیده باشد.
زمانی که فرد در عمق کم شیرجه می زند، یا بر اثر سقوط از سرسره آبی دچار آسیب شده است، یا این که فرد بدنبال مصرف زیاد الکل یا دارو اقدام به شنا کرده، یا نشانه هایی از آسیب گردن دیده می شود، باید گردن غریق را بی‌حرکت کرد. برای این کار کافی است که با دو دست سر را در امتداد گردن در یک خط صاف نگه داشت. همچنین می توانید از گردنبند طبی استفاده کنید.
گام بعدی، باز کردن راه تنفس غریق و دادن تنفس است. تنفس دهان به دهان و دهان به بینی از روش‌های مرسوم است.
احیای قلبی ریوی
اگر راه تنفس مصدوم را باز کرده و تنفس مصنوعی را شروع کردید، اما غریق به هوش نیامد، باید ماساژ قلبی را شروع کنید.
به این معنا که باید 30 ماساژ و به دنبال آن دو نفس داد. این کار تا به هوش آمدن مصدوم ادامه یابد.
بسیاری از بیماران به دستگاه های شوک خودکار نیازمند هستند که اگر در دسترس باشد بسیار مفید است. این دستگاه ها برای اقدام به شوک نیازمند تنظیمات نبوده و خودشان به صورت خودکار، وضع قلب بیمار را بررسی کرده و در موقع لزوم به بیمار شوک می دهند.
اگر بیمار در حین دریافت تنفس یا ماساژ استفراغ کرد، باید به سرعت وی را به یک طرف گرداند تا از ورود محتویات معده به درون راه های تنفسی جلوگیری شود. اگر چیزی در دهان بیمار دیده شد، باید به کمک انگشت یا پارچه ای آن را خارج کرد.
در غرق شدگی باید ابتدا یک سیکل کامل از تنفس و ماساژ به مدت دو دقیقه انجام شود. سپس اقدام به اطلاع رسانی به اورژانس 115 کرد. فراموش نکنید که تمام مصدومان را باید به اورژانس انتقال داد.
در دیگر موارد احیا مانند سکته‌های قلبی، باید ابتدا با 115 تماس گرفت و سپس سراغ بیمار آمد و احیا را شروع کرد.
تلاش برای خارج کردن آب لازم نیست. اغلب غریق‌ها به دنبال تماس قطره‌ای از آب به حنجره‌شان دچار بسته‌شدن ناگهانی در حنجره و تارهای صوتی میشوند که همین مکانیسم دفاعی از ورود آب به راههای هوایی جلوگیری میکند.
در آن عده‌ای هم که آب وارد ریه میشود، سریعا جذب شده و انسداد در مسیرهای هوایی رخ نمیدهد.
خارج کردن آب از معده اقدام خطرناکی است و میتواند با عوارض فراوانی برای غریق همراه باشد. آب خروجی از معده ممکن است وارد راههای هوایی شده و وضع را بدتر کند؛ بنابراین فشردن شکم برای خروج آب به هیچ‌وجه نباید انجام شود.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#50
Posted: 2 Sep 2013 11:30
نجات فردی که در حال غرق‌شدن است، از عهده هر کسی برنمی‌آید. این یک کار حرفه‌ای است، زیرا ممکن است به جای نجات، به فرد آسیب بزنیم.
غرق شدن در آب
در این مقاله نگاهی داریم به علل غرق شدگی، روش احیای فرد غرق شده و همچنین پشتیبانی های روانی بعد از این حادثه.
آقای دکتر، چطور میتوان به انسانی که در آستانه غرق‌شدن است کمک کرد؟ افراد عادی میتوانند این کار را انجام دهند؟
نه، این نکته مهمی است. همه ما باید به یاد داشته باشیم که نجات فردی که در حال غرق‌شدن است، از عهده هر کسی برنمی‌آید. این یک کار حرفه‌ای است زیرا ممکن است به جای نجات، به فرد آسیب بزنیم.
شیوه گرفتن سر فرد در حال غرق شدن، اهمیت زیادی دارد و اگر این کار اشتباه انجام شود به ستون‌فقرات و گردن او آسیب میرسد.
وقتی یک ناجی حرفه‌ای فردی را نجات میدهد، اگر بیهوش باشد، از همان زمانی که در آب است، عملیات احیای تنفسی اش را آغاز میکند. این کاری است که از عهده هر کسی برنمی‌آید که حین نجات و کشیدن فرد به سوی ساحل، تنفس دهان‌به‌دهان هم انجام دهد.
پس از آنکه مصدوم به ساحل رسید، اگر هنوز بیهوش بود، باید به سرعت احیای قلبی، به‌وسیله فردی که مهارت این کار را دارد انجام بگیرد.
معمولا خانواده فرد در زمان بروز حادثه کارهایی انجام میدهند که اشتباه است و حال مصدوم را بدتر میکند. رایج‌ترین آنها آویزان نگهداشتن سر و گردن مصدوم است، در حالی که باید حتما سر او روی محلی نرم قرار داده شود
پس از احیای قلبی، افراد حاضر در ساحل و خانواده فرد باید چه کارهایی انجام دهند؟
فردی که از آب بیرون کشیده شده است باید به سرعت گرم شود. با هر وسیله‌ای که در دسترس است، باید بدن او را پوشاند تا دمای بدنش بالا رود.
در ضمن اگر استفراغ کرد، او را به سمت چپ بدنش بخوابانید تا هر آنچه در دهان دارد، بیرون بریزد. اگر به همان حالت طاقباز بماند، استفراغ ممکن است به داخل ریه‌هایش بازگردد که خطر زیادی دارد.
معمولا کسی که از دریا بیرون آورده میشود، به دلیل موج‌های سهمگین و بلعیدن مکرر آب کمی گیج است. تا زمانی که وی چنین حالتی دارد و کمی گنگ است، چیزی به او برای خوردن ندهید؛ حتی آب، زیرا بدن وی حالت طبیعی ندارد و ممکن است نتواند چیزی را به درستی قورت دهد.
حتما باید ریه‌های فردی که نزدیک به غرق‌شدن بوده و در آب بارها بی‌اختیار بالا و پایین رفته است، مورد معاینه دقیق قرار بگیرد. اگر آب داخل ریهها رفته باشد، باید هر چه سریعتر اقدام‌های اورژانسی برای تخلیه ریهها از آب انجام شود.
عفونت سینوس رایج‌ترین عارضه در کسانی است که در خطر غرق‌شدن قرار داشته‌اند.
از طرفی جریان آب آنها را به‌شدت به کف دریا یا صخره و سنگ‌ها می‌کوبد و ممکن است استخوان‌هایشان هم آسیب دیده باشد.
بعد از آنکه مصدوم کمی هوشیار شد، بدن او را بررسی کنید و اگر زخم یا کبودی مشاهده کردید، به‌سرعت به مراکز پزشکی مراجعه کنید.
به جز این موارد، آزمایش‌های خون تخصصی هم در موارد خاص انجام میشود.
رژیم خاصی برای این افراد طی چند روز پس از حادثه وجود دارد؟
نه، اگر فرد عارضه خاصی پیدا نکرده و پزشکان او را مرخص کرده اند، نیاز به مراقبت خاصی نیست. فقط باید از خوردن غذا و مایعات محرک که باعث استفراغ میشود، خودداری کنند.
معمولا خانواده چنین افرادی در زمان بروز حادثه کارهایی انجام میدهند که اشتباه است و حال مصدوم را بدتر میکند. رایج‌ترین آنها آویزان نگهداشتن سر و گردن مصدوم است، در حالی که باید حتما سر او روی محلی نرم قرار داده شود.
معمولا وقتی یک حادثه شدید که احتمال مرگ یا خطر جانی در پی دارد، رخ میدهد، میتواند فرد را از نظر روانی دچار مشکل کند و ترس ایجاد شده در او، به واکنشهای روانی منجر میشود
آسیب روانی ناشی از غرق شدن
معمولا وقتی یک حادثه شدید که احتمال مرگ یا خطر جانی در پی دارد، رخ میدهد، میتواند فرد را از نظر روانی دچار مشکل کند و ترس ایجاد شده در او، به واکنشهای روانی منجر میشود که این حالت میتواند خود را به شکل ترس از مواجهه با عامل خطرزا مانند آب نشان دهد.
زمانی‌که فرد حادثه‌دیده دوباره با عامل خطرزا یا صحنه‌های مشابه مواجه میشود، آسیب روانی میتواند خود را به شکل تداعی مجدد آن حادثه، عصبانیت، زودرنجی، تحریک‌پذیری، گوش به زنگی یا حتی دیدن واقعه در خواب به شکل کابوس، نشان دهد.
مجموعه این علایم به نام «اختلال استرس پس از سانحه» معروف است. اگر شدت آسیب روانی کمتر باشد، گاهی این علایم با هم بروز نمی‌کنند و فقط خود را به شکل ترس شدید از حادثه یا نمادهای آن نشان میدهند. به عنوان مثال ممکن است حادثه برای فردی که در حال غرق‌شدن در دریا بوده است با دیدن دریا یا استخر، تداعی شود و خودش را با حالت ترس و اضطراب از محیط دور کند و قید شنا را بزند.
این حالت‌ها درمان دارد، بنابراین فرد حادثه‌دیده باید سعی کند در مواجهه با عاملی که یک بار جان او را تهدید کرده است، خود را نبازد و از آن دوری نکند.
حتی شاید لازم باشد با مشاوره گرفتن و مشورت با روان‌شناسان یا روان‌پزشکان، به جای آنکه از صحنه دور شود، خود را تخلیه روانی و درد‌دل کند و ترس‌هایش را به جای خودخوری، بیان کند.
ضمن اینکه بهتر است به صورت تدریجی به جای آنکه از حادثه دور شود، خودش را به نمادهای آن حادثه مانند آب دریا یا استخر نزدیک کند تا ترسش به‌تدریج از بین برود، زیرا اگر این حالت به شکل مزمن درآید و درمان نشود، عوارضی همچون افسردگی و اضطراب دائمی برای فرد ایجاد میکند و تا آخر عمر از آب خواهد ترسید.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
صفحه 5 از 6