صفحه 3 از 34: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 31 32 33 34 پسین »

دارو شناسی

libertycity

کاربر

ارسالها: 270

#21 Posted: 5 Jul 2011 19:18

دی هیدروارگوتامین مسیلات dihydrogotamin mesylate

قرص های ۵/۲ میلی گرمی.قطره۲ میلی گرمی.آمپول یک میلی گرمی.

موارد مصرف:دردرمان سردردهای عروقی مثل میگرن.

عوارض جانبی:خارش پوست.بی حسی .گزگزصورت و انگشتان دست وپا

.رنگ پریدگی .تهوع و استفراغ.

نکته:این دارو باید با بروز اولین علایم حملات سردرد میگرنی مصرف

شود.

*از مصرف سیگار در هنگام مصرف این دارو خودداری شود

نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.

libertycity

کاربر

ارسالها: 270

#22 Posted: 5 Jul 2011 19:18

ارگوتامین کامپاند ergotamine compound

قرص های روکشدار.

موارد مصرف:دردرمان سردردهای میگرنی.

مقدار مصرف:در هنگام بروز حملات سردرد ۱تا۲ قرص وسپس در

صورت نیاز هر نیم ساعت نصف قرص مصرف شود.

نکات مهم:از این دارو نباید به عنوان پیشگیری از بروز حملات میگرنی

استفاده نمود.

*در بیماریهای عروقی قلب وپرکاری تیروئید .این دارو نباید مصرف

شود.
ارگوتامین سی ergotamine c

قرص های یک میلی گرمی.

مواردمصرف:در درمان سردردهای میگرنی.

مقدار مصرف:در هنگام بروز حملات سردرد یک قرص مصرف گردد.در صورت نیاز پس از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه یک قرص دیگر خورده شود.

نادر شاه افشار: از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت.

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#23 Posted: 7 Jul 2011 08:58

جدید ترین داروهای ضد دیابت

با رایج‌ ترین قرص‌ های ضددیابت که برای کنترل قند خون در دیابت نوع 2 مصرف می ‌شوند، آشنا شوید
یکی از شایع ‌ترین پرسش ‌های دیابتی‌ ها، پرسش درباره انواع داروهای ضددیابت است. بیشتر دیابتی ‌ها دوست دارند بدانند کدام دارو جدیدتر است و کدام دارو کم‌ عارضه‌ تر.

منظور از قرص ‌های جدید ضددیابت، داروهای نسل جدیدند که در حال حاضر در بازار (در ایران و خارج از ایران) وجود دارند. در این مطلب، از ذکر نام تجاری (برند) دارو خودداری و به ذکر نام ژنریک داروها اکتفا می ‌کنم. البته بدیهی است که انتخاب نوع دارو به عهده پزشک معالج شما است و این اطلاعات صرفا جهت بالا بردن سطح آگاهی عمومی شما در این زمینه است.

قرص ‌های ضددیابت صرفا به منظور کنترل قند خون در دیابت نوع 2 مصرف می ‌شوند. درمان دیابت نوع 2 در درجه اول، اصلاح شیوه زندگی است؛ چون دیابت نوع 2، اساسا یک بیماری وابسته به شیوه زندگی است.

اگر اصلاح شیوه زندگی، مقدور یا موثر نباشد؛ آن‌ گاه باید از داروهای خوراکی ضد دیابت استفاده نمود و اگر این داروها هم نتوانند قندخون را کنترل کنند و یا دیابت نوع 2، با عوارض همراه شود آن‌ گاه ناچار هستیم به جای قرص از انسولین استفاده کنیم.

بیمارانی موفق هستند که از همان ابتدا با اصلاح شیوه زندگی خود از حداقل دارو استفاده کنند و خود را وابسته به داروها نکنند. کنترل وزن، الگوی تغذیه صحیح، تحرک جسمانی، ورزش، ترک سیگار، کنترل فشار خون و ترک عادات و رفتارهای پُرخطر، می ‌تواند ما را از داروهای ضد دیابت نوع 2، بی ‌نیاز کند.

قرص‌های ضد دیابت، بدون استثنا دارای عوارض جانبی هستند. داروهای ضد دیابت پُرمصرف به گروه‌های زیر تقسیم می ‌شوند:

سولفونیل اوره‌ ها

این گروه، قدیمی‌ ترین داروهای ضد دیابت محسوب می ‌شوند. تولازاماید، اولین دارویی است که برای دیابت نوع 2 به جامعه پزشکی عرضه شد (سال 1950). تولبوتاماید، کلرپروپاماید و استوهگزاماید به تدریج وارد بازار شدند. کلروپروپاماید در سه تا چهار دهه پیش، روی قلم پزشکان و جزو پُرمصرف ‌ترین داروهای ضددیابت بود. خود من، خاطرات زیادی از عوارض این دارو دارم (مثل افت قند خون که ساعت‌ ها یا روزها طول می ‌کشید و حتی به بستری شدن، منجر می ‌شد.) داروهای سولفونیل اوره نسل جدید شامل گلی ‌پی ‌زاید، گلی می ‌پی ‌راید، گلی بوراید، گلی ‌بن ‌کلاماید و... هستند که با اسامی تجارتی (براند) مختلفی در بازار ایران موجود هستند؛ یا ساخت داخل و یا به صورت وارداتی. پُرمصرف ‌ترین این گروه از داروها، همان گلی‌ بن‌ کلاماید است.

مکانیسم اثر این داروها از طریق تحریک سلول‌ های بتا و ترشح انسولین است. دارو باید قبل از غذا مصرف شود. دو عارضه مهم دارو، یکی افت قند خون(هیپوگلیسمی) و دیگری اضافه وزن است. بعد از چند سال، دارو بی‌ اثر خواهد شد و سلول‌ های بتا دیگر به دارو جواب نمی‌ دهند. برای چاق ‌ها، داروی مناسبی نیست. به صورت قرص ‌های پنج میلی‌ گرم در ایران ساخته شده است. سولفونیل اوره‌های نسل اول امروزه مصرف نمی ‌شوند مگر در موارد خاص و با عادت بیمار به آن ها.

بی‌ گوانیدها

پُرمصرف ‌ترین داروی این گروه، همان متفورمین است. این دارو، اولین داروی انتخابی در دیابت نوع 2، به ویژه در چاق ‌ها است. به خاطر دارم که این دارو در چند دهه قبل وارد بازار شد ولی بعد از مدتی توسط FDA جمع‌ آوری شد و در سال ‌های اخیر مجددا مورد تایید قرار گرفت. متفورمین، افت قند خون(هیپوگلیسمی) نمی ‌دهد و چاق نمی ‌کند و حتی برعکس، لاغر هم می ‌کند. مصرف متفورمین ممکن است چربی بد (LDL) و تری گلیسرید را هم پایین بیاورد. تهوع، اسهال، سوءهاضمه از عوارض نسبتا متداول و اسیدوز لاکتیک از عوارض نادر ولی مهلک این دارو محسوب می‌ شود. علت جمع‌ آوری متفورمین و فن‌ فورمین در چند دهه قبل، همین عارضه اسیدوز لاکتیک بود. این عارضه امروزه خیلی به ندرت ممکن است دیده شود. مصرف دارو بعد از مصرف غذا است. انواع آهسته و معمولی آن، به اسامی تجارتی مختلف و با قدرت مختلف وجود دارد. در ایران هم به صورت قرص ‌های 500 و 1000 میلی‌ گرمی و با نام‌های تجاری گوناگون، ساخت کارخانجات داخلی و وارداتی هم اکنون موجود است. متفورمین فعلا داروی خط اول درمان در دیابت نوع 2 محسوب می ‌شود.

مکانیسم اثر دارو، از طریق کاهش تولید گلوگز در کبد، کاهش مقاومت به انسولین و افزایش سوخت گلوکز در بافت ‌های محیطی است. یکی از نکات جالب در ارتباط با متفورمین، کاربرد آن در سایر بیماری‌ ها است؛ مانند تخمدان پلی‌ کیستیک، القای تخمک ‌گذاری، چاقی و حتی بعضی سرطان‌ ها که هیچ ‌کدام به طور قطع و یقین به اثبات نرسیده و تنها در دیابت نوع 2، این دارو همچنان یکه ‌تاز است.

مهارکنندگان آنزیم گوارشی

آلفاگلوکوزیداز، آنزیم مخصوصی است که موجب جذب گلوکز از روده می ‌شود. داروهای مهارکننده این آنزیم می ‌توانند قند خون را کاهش دهند و از جذب گلوکز، جلوگیری کنند. معروف‌ ترین و قدیمی ‌ترین آن ها آکاربوز است که با نام‌ های تجارتی مختلف در ایران موجود است. دارو باید با اولین لقمه غذا مصرف شود تا بتواند جذب گلوکز در روده‌ ها را کُند نماید. غالبا همراه با سایر داروها تجویز می‌ شود. دو عارضه شایعه این داروها،اسهال و سوءهاضمه (نفخ) می ‌باشد. میگ لیتول، ترکیب جدیدتری از این گروه است. از 25 میلی‌ گرم شروع و تدریجا هر چهار تا شش هفته، 25 میلی‌ گرم در روز اضافه می ‌شود.

تیازولیدیندایون‌ها (TZD)

این داروها حساسیت عضلات و بافت چربی را نسبت به اثر انسولین بالا می ‌برند. همچنین ممکن است چربی خوب (HDL) را اندکی افزایش دهند ولی به همان نسبت ممکن است چربی بد (LDL) را نیز بالا ببرند. اضافه وزن و ادم یا خیز (تجمع آب زیر پوست) از عوارض شناخته شده این داروها است. نارسایی قلب و حتی حمله قلبی با این داروها گزارش شده و به همین علت، در سال 2007، اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا، رسما هشدار داد که " روزی گلیتازون " ممکن است موجب حمله قلبی و حتی مرگ شود. ضایعات کبدی شدید نیز گزارش شده است. دو ترکیب دارویی با نام ژنریک روزی گلیتازون و پیوگلیتازون در این گروه معروف ‌تر هستند. در ایران دو نام تجارتی از این داروها به صورت قرص‌های 15، 30 و 45 میلی ‌گرمی موجود است. اثر عمده این داروها، کاهش مقاومت به انسولین، افزایش جذب گلوکز در بافت‌ها و کاهش جزیی در تولید گلوکز توسط کبد است.

مگلی تینایدها

این دسته دارویی موجب تحریک لوزالمعده و ترشح بیشتر انسولین می ‌شوند ولی زمانی موثر هستند که قبل از غذا خورده شوند. اگر قرار نیست یک وعده غذا صرف شود، دارو نیز نباید مصرف شود. رپاگلی ناید و ناتگلی ‌ناید دو فرآورده ژنریک از این گروه‌ هستند که با دو نام تجارتی معروف به صورت وارداتی در بازار ایران موجودند، با نام ژنریک رپاگلی ‌ناید. اگر همراه با سولفونیل اوره مصرف شوند، خطر افت قند خون مضاعف خواهد شد زیرا هر دو دارو، ترشح انسولین را تحریک و اثر یکدیگر را تقویت می ‌کنند. مصرف الکل همراه با این قبیل داروها، خطر افت قند را خیلی بالا می ‌برد. این قرص ‌ها با قدرت 5/0، 1 و 2 میلی‌ گرمی تهیه شده است.

مهارکنندگان آنزیم DPP-4

آنزیمی به نام دی پپتیدیل پپتیداز – 4 یا DPP-4 در بافت‌ها وجود دارد که قادر است GLP-1 را تخریب و بلااثر کند.

GLP-1 یا پپتید شبه گلوکاگن شماره 1 ماده‌ای است پروتئینی که برخلاف گلوکاگن، قادر است قند خون را کاهش دهد.آنزیم یاد شده مزاحم و مانعGLP-1 می‌ باشد و لذا به محض ظاهر شدن GLP-1 در جریان خون، توسط آنزیم DPP-4، تخریب و ناپدید می‌ شود. داروهای مهارکننده این آنزیم با آن مقابله کرده و GLP-1 را همچنان فعال نگه می ‌دارند و از این طریق قند خون کنترل می ‌شود. این دارو بسیار جدید است و یک نام ژنریک و معروف آن، سیتاگلی ‌پتین (فسفات) است که در بازار اروپا و آمریکا هم اکنون با یک براند تجارتی معروف موجود است. این دارو همراه با سایر داروهای خوراکی و یا به تنهایی تجویز می ‌شود. مختص دیابت نوع 2 است. قرص‌ های این دارو در کشور انگلیس مثلثی شکل و صورتی رنگ است تا با سایر قرص‌ ها اشتباه نشود. سیتاگلی پتین‌ ها، در واقع تقویت ‌کننده این کرتین‌ ها هستند.

این کرتین ‌ها به هر ماده‌ای در بدن گفته می ‌شود که بتواند ترشح انسولین را تحریک و اثر آن را تقویت کند مانند GLP-1 که یک این کرتین است. اثر دارو فقط زمانی است که قند بالا می‌ رود و لذا هیپوگلیسمی نمی ‌دهد. هر ساعت از روز بدون توجه به زمان مصرف غذا، تجویز می ‌شود و سه بار در روز. دوز دقیق دارو را باید از پزشک معالج خود بپرسید زیرا به عوامل مختلفی بستگی دارد. قرص ‌های یک صد میلی‌ گرمی دارد. گران است و مصرف آن تا 250 دلار در ماه هزینه دارد (در مقایسه با متفورمین که بین 4 تا 78 دلار است).

عفونت دستگاه تنفس فوقانی، گلو درد و اسهال از عوارض شناخته شده این دارو است. سایر آثار جانبی آن در آینده برملا خواهد شد. هر داروی جدیدی، هرچه قدر لوکس و معروف هم باشد، دال بر خوب بودن آن نیست. به شگردهای شرکت‌ های دارویی بین ‌المللی توجه داشته باشید. داروی دیگر از این گروه ویلدارگلی پتین است. تقریبا تمام داروهای خوراکی ضددیابت ممکن است عوارض کبدی بدهند لذا آزمون‌ های کبدی باید حتما پایش شود.

دو داروی بسیار جدید و تزریقی که اخیرا توسط FDA تایید شده‌اند:

* پرام لینتاید: با یک نام تجارتی معروف اکنون در بازار موجود است. پرام لینتاید، چیزی نیست جز همان هورمون آمیلین. آمیلین به همراه انسولین و گلوکاگن از سلول ‌های بتا ترشح می ‌شود و همراه با تزریق انسولین موثر است و تزریق آن، A1C را پایین می ‌آورد. در تیپ 1 و 2 همراه با انسولین تزریق می ‌شود لیکن با ویال انسولین نباید مخلوط شود. تهوع از عوارض این دارو است. این دارو جدید است و هنوز تجربه کافی در مورد آن وجود ندارد. حداکثر دوز آن 120 میکروگرم قبل از صبحانه است.

مقلدهای این ‌کرتین: در سواحل جنوبی آمریکای شمالی، نوعی سوسمار عظیم الجثه زندگی می ‌کند که نیش آن خطرناک و سمی است. بزاق این جانور، حاوی ماده‌ای است که قندخون را کاهش می ‌دهد. این ماده، اثرات این کرتین را تقلید می ‌کند. این کرتین‌ ها، همان هورمون‌ های تنظیم ‌کننده قندخون هستند مانند انسولین، گلوکاگن و GLP-1 و... ماده‌ای که از بزاق این سوسمار غول پیکر استخراج گردیده است EXENATIDE نامگذاری شده است.

اگزناتاید، اولین دارویی است که از این گروه شناسایی و با همین نام ژنریک عرضه شده و توسط FDA در سال 2007 مورد تایید قرار گرفته است. این دارو مختص دیابت نوع 2 است و در بیمارانی مصرف می‌ شود که با رژیم غذایی و داروهای خوراکی ضد دیابت، از کنترل قندخون ‌شان عاجز هستند. دو بار در روز، قبل از صبحانه و شام به صورت تزریقی تجویز می‌ شود؛ مثل انسولین.

اگزناتاید، ترشح انسولین را تحریک و ترشح گلوکاگن را مهار می ‌کند و به این ترتیب قندخون را کاهش می ‌دهد. همچنین زمان تخلیه معده را کند و احساس گرسنگی را کم و احساس سیری را زیاد می ‌کند. دارو را می ‌توانید به متفورمین یا سولفونیل اوره اضافه کنید ولی معمولا همراه با انسولین مصرف نمی ‌شود. تاثیر دارو در کنترل قند و کاهش هموگلوبین A1C چشم ‌گیر است. تهوع و اسهال خفیف، تنها عوارض دارو است. همراه با سولفونیل اوره ممکن است افت قندخون بدهد ولی همراه با متفورمین هیپوگلیسمی نمی‌ دهد. اگزناتاید چاق نمی‌ کند و در نارسایی کلیه، ممنوع است. پانکراتیت‌ حاد و مهلک با مصرف این دارو گزارش شده است.

... و این داستان ادامه دارد

باید خاطرنشان ساخت که هر روز داروی جدیدی توسط شرکت‌ های دارویی تولید و به بازار مصرف عرضه می ‌شود(هر دم از این باغ بری می ‌رسد/ تازه ‌تر از تازه ‌تری می ‌رسد)

هر دارویی که جدیدتر، لوکس ‌تر، شیک ‌تر و گران ‌تر باشد، لزوما بهتر نیست.
شرکت‌ های بزرگ داروسازی می ‌دانند با صرف هزینه ‌های سرسام ‌آور، چگونه از یک فرآورده معمولی و جدید یک معجزه ‌گر بسازند. هر داروی جدید وقتی به جامعه پزشکی معرفی می ‌شود، در ابتدا با ابراز احساسات و اقبال پزشکان مواجه شده و تا چند سال دوران ماه عسل خود را می‌ گذراند. لیکن بعد از چند سال یا چند دهه، عوارض آن آشکار می‌ شود. بیش از یک قرن است که آسپیرین را می ‌شناسیم و به مزایای آن پی برده ‌ایم و با خواص متعدد آن از یک مُسکن و ضدالتهاب و ضدتب معمولی گرفته تا خاصیت ضد‌سرطانی آن آشنا هستیم ولی عارضه معروف آن را که خون‌ ریزی است، در سال‌ های اخیر شناخته ‌ایم و سال ‌های متمادی از این عارضه خطرناک غافل بوده ‌ایم و چه بسا صدها انسان جان خود را به علت همین عارضه از دست داده باشند.

داروها به منزله انسان‌ ها هستند. برای شناخت آن ها، سال‌ های متمادی وقت و فرصت و تجربه و آزمون و خطا لازم است. دارویی خوب است که ساده، شناخته شده، ارزان و در دسترس باشد و پزشک و بیمار با آن دارو اخت و مانوس شده باشند.

به هر تقدیر نباید فراموش کنیم که پزشکی، یک علم خشک و منجمد نیست. پزشکی یک فن است، یک هنر است و پزشک، یک هنرمند. به علاوه، علم پزشکی، علمی است دایما در حال تغییر و تحول و حرکت رو به جلو.

دکتر منوچهر جزایری فوق ‌تخصص بیماری ‌های غدد

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#24 Posted: 7 Jul 2011 09:05

ویگاریکس ، ویگارکس ، ویگرکس VigRx

فرآورده گیاهی است که حاوی ۶۰ عدد کپسول گیاهی است که جهت افزایش سایز واندازه آلت و بزرگ کردن آلت تناسلی مردان وتاحدودی بهبودی وضعیت فیزیولوژیک که شامل افزایش میل جنسی وشق شدن آلت هنگام تحریک جنسی و تقویت قوای جنسی برای رهایی از انزال زودرس و افزایش زمان انزال بکار میرود.

موثرترین داروی بزرگ کننده آلت مردان وآسانترین ، بی دردسر ترین ، سریع ترین ، بی درد ترین ، پیشرفته ترین، ارزانترین ، بی خطرترین ، معتبرترین ، موثرترین ، مطلوب ترین ، فراگیرترین ، مطمئن ترین ، وبادوام ترین راه افزایش قطر ، افزایش طول ، چگالی واندازه کلی آلت تناسلی مردانه ، مبارزه با انزال زود هنگام ، کمبود میل جنسی، سختی نعوظ یا خون پذیری آلت ، بنیه جنسی و در کل هرگونه ناتوانی آمیزشی در مردان می باشد ومقدار وطول زمان دوره مصرف به مقدار طول وقطر دلخواه میباشد.

معرفی عملکرد ویگارگس :

ویگرگس برای بزرگ کردن آلت مرد تا ۸ سانتیمتر یک مکمل گیاهی کاملاً طبیعی است که برای بالابردن ظرفیت خون پذیری عمومی آلت تناسلی مردانه وتواما افزایش میزان سلامتی جنسی وآمیزشی ، قدرت و سختی نعوظ ، افزایش مدت نزدیکی و جلوگیری از انزال زود هنگام استفاده میشود.

این کپسول از گیاهان متنوع برای افزودن به حجم بافت های تهییج پذیر ، اسفنجی و خون پذیر آلت تناسلی به نام کورپورا کاورنوسا بهره گرفته شده است.

تاثیرات ویگاریکس :

افزودن به درازا ، ضخامت و سختی آلت تناسلی در حالت نعوظ و به اصطلاح عامیانه بلند شده به صورت دائمی
بالابردن حالت شق پذیری هر چه بیشتر آلت تناسلی در هنگام تحریک جنسی (Bigger Harder Erection) که از آن به عنوان سختی یاد میشود

افزایش سایز آلت تناسلی به شکل همیشگی ، بدون خطر ، بدون دردسر
جلوگیری از انزال زود هنگام و افزایش زمان مقاربت

تسلط بر زمان ، قدرت و کیفیت نزدیکی
نگهداری حالت نعوظ آلت در هنگام نزدیکی
حالت رسیدن به اوج لذت جنسی که نهایتاً به انزال منجر میشود
بهبود وضعیت جنسی فرد

این مکمل جنسی VigRX دارای مواد غنی شده و محرک جنسی گیاهی (Aphrodiasiac Herbals) است که برگرفته ازطب سنتی فرهنگ ها و تمدن های کهن چین ، اروپا و آمریکای جنوبی برای درمان عقیمی ، تحریک فعالیت های جنسی ، نگهداری حالت نعوظ آلت در هنگام نزدیکی و افزایش تعداد و تولید اسپرم های ترشحی در بیضه ها که سال های متمادی از آنها بهره گرفته شده است.

این مکمل اتساع عروقی نسوج دور آلت تناسلی را بالابرده و از این راه موجب بهبود و درمان مشکلات شریانی نظیر شق پذیری آلت(Arterial Erectile Dysfunction) میشود.

از سوی دیگر بدون آنکه هیچگونه تاثیری در فشار خون سیستماتیک بدن داشته باشد ، شدت جریان خون را در سرخ رگ ها و سیا هرگ های تناسلی با اثرگذاری مستقیم برسلول های اپیتلیال داخل عروقی (Epithelial Cells) بهبود می دهد.

این محصول توسط شرکت دارویی BioPack Limited کانادا که پروانه تاسیس در زمینه تولیدات دارویی صادر شده از طرف بخش بررسی سلامت محصولات بهداشتی و غذایی وزارت بهداشت کانادا تحت شرایط کنترل کیفیت تولید (GMP) ساخته میگردد و در زمره محصولاتی است که به گونه کمکی و مکمل دارای اثرات فوق العاده ذیل است :

- بازآوری وبهبود عملکرد بیضه ها غدد جنسی
- افزایش میزان و شدت جریان خون در مناطق ج ن سی (Genitals) و پر خون گردیدن کامل حوضچه های اسفنجی در هنگام نعوظ به علت دارا بودن عوامل متسع کننده عروقی (Vasodilators) که بر روی بافت های پیرامونی آلت تاثیر میگذارند

جدول زمانی نحوه تغییرات و تاثیرات ویگارکس :

هفته اول تا ۴ :

در این زمان تغییر محسوس غالباً بر روی حالت شق پذیری آلت تناسلی میباشد. حال شما میتوانید یک شق پذیری طولانی و بی نقص را مشاهده کنید ، ضمن آنکه در طول این دوره شادابی جنسی بر شما حاکم شده و سلامت عمومی دستگاه تناسلی شما بهبود میابد.

هفته ۴ تا ۸ :

تاثیرات کامل مکمل را میتوانید در این دوره مشاهده نمایید. تنها کافی است روبروی آینه بایستید تا از آنچه میبینید ، کاملاً هیجان زده شوید .

هفته ۹ به بعد :

در این دوره زمانی ، آلت تناسلی شما ضخیم تر ، دراز تر ، قوی تر و بسیار محکم تر خواهد بود ، اتفاقی که شاید تا به حال آن را غیر ممکن میدانستید!

ترکیبات VigRX :

-عصاره پوست مویرا پاووما (Muira Pauma Bark Extract
-برگ گیاه جینکگو بایلوبا (Ginkgo Biloba Leaf)
-عصاره چوب کاتوآبا (Catuaba Bark Extract)
-توت درخت نخل باد بزنی اره ای (Saw Palmeto Berry)
-جینسینگ قرمز آسیایی یا پاناکس (Asian Red Ginseng)
-توت هائتورن (Hawthorn Berry) یا فراکتوس کراتیج (Fructus Crataige)
-عصاره دانه کوسکوتا (Cuscuta Seed Extract)
-عصاره برگ گیاه اپیمدیوم (Epimedium Leaf Extract)

گواهینامه های VigRX :

گواهی حلال بودن ترکیبات استفاده گردیده در تمامی محصولات تولیدی این شرکت از سوی شورای اسلامی نظارت بر مواد غذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا.
- گواهی نظارت و تایید ساخت محصولات تحت شرایط GMP.
- پروانه تاسیس در زمینه تولیدات دارویی ، صادر شده از طرف بخش بررسی سلامت محصولات بهداشتی و غذایی وزارت بهداشت کانادا.
گواهی تجزیه و آنالیز در ارتباط با محتویات مکمل.
- اجازه فروش آزاد در آمریکا ، انگلستان ، امارات متحده عربی ، چین ، روسیه و … صادر شده از طرف مرکز تجارت جهانی واقع در دنور (Denver) از طرف اتاق بازرگانی ریچموند.
-گواهی تجزیه و آنالیز در ارتباط با گیاهی بودن پوشش کپسول.
-دارای مجوز از وزارت بهداشت و درمان جمهوری اسلامی ایران

دقت کنید قیمت ویگاریکس در همه جای دنیا ثابت است گران نخرید.

قیمت 60000 تومان

==========================================

************* پیشنهادات ویژه فروشگاه آریان **************

************************************************

بزرگ کننده آلت : قرص مگنارکس MagnaRx+

برای درمان زودانزالی : قرص کانفیدو Confido

==========================================

توضیحات:

قرص بزرگ کننده آلت مگنارکس MagnaRx+

نیرومند ترین فرمول منحصر به فرد کاملا طبیعی برای افزایش سایز آلت تناسلی

در سراسر جهان تا کنون هیچ دارویی مشابه MAGNA RX+ معرفی نشده و این تنها فرمول کشف شده تا کنون است که قادر است هر نوع آلت تناسلی را از نظر سایز ، طول و ضخامت به شکل دائمی ، سریع ، آسان ، بی خطر و بدون هرگونه مشکلی ، افزایش داده و با بهبود وضعیت شق شدگی و سفتی آلت در حالت نعوظو تحریک جنسی شود و هم زمان از انزال زودرس جلوگیری کرده افزایش زمان مقاربت را به شما هدیه میدهد

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#25 Posted: 7 Jul 2011 09:15

داروی سفیکسیم آنتی بیوتیک مناسب در درمان عفونتهاCefixime
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
سفیکسیم از سفالسپورین های نسل سوم که به شکل خوراکی در دست رس می باشد.
موارد مصرف:سفیکسیم در درمان عفونتهای حاد ناشی از باکتریهای حساس به این دارو مصرف می شود که شامل: سوزاک ،عفونت گوش میانی،فارنژیت،عفونت های بخش تحتانی دستگاه تنفس و عفونت های مجاری ادراری می شود
فارماکوکینتیک سفیکسیم: فقط 40-50 درصد یک دوز خوراکی سفیکسیم به آهستگی جذب می شود .جذب این دارو در حضور غذا کاهش می یابد. اوج غلظت سرمی دارو 2-6 ساعت پس از مصرف خوراکی آن حاصل می شو د . نیمه عمر پلاسمایی دارو 3-4 ساعت است که در عیب کار کلیه افزایش می یابد. متابولیسم این دارو مشخص نشده است . حدود 20 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته از راه کلیه ها و 60درصد دارو از راه های غیرکلیوی دفع میشود.
موارد منع مصرف سفیکسیم:در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها،سفالوسپورین ها یا پنی سیلامین یا ابتلا به پورفیری این دارو نباید مصرف شود.
مقدار مصرف سفیکسیم:
بزرگسالان: این دارو از راه خوراکی به مقدار 200-400 میلی گرم در روز به صورت واحد یا در مقادیر منقسم مصرف می شود.
کودکان:در کودکان با وزن کمتر از 50 کیلوگرم 8mg/kgدر روز از سوسپانسیون خوراکی به صورت واحد یا در دو مقدار منقسم مصرف می شود.
اشکال داروئی :
Coated F.C Tablet:2oo mg -400mg - 250mg

For Oral Suspension:100mg/ml

For Pediatric Oral Suspension:50mg/sachet

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#26 Posted: 7 Jul 2011 09:18

رانیتیدین

Ranitidine

نام آیوپاک

N-(۲-[(۵-(dimethylaminomethyl)furan- ۲-yl)methylthio]ethyl)- N-methyl- ۲-nitroethene- ۱٬۱-diamine

شمارهٔ CAS

۶۶۳۵۷-۳۵-۵

فرمول شیمیایی

C13H22N4O3S

گروه دارویی

داروهای گوارشی

طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی

A02BA۰۲

PubChem

۳۰۰۱۰۵۵

جرم مولی (گرم بر مول)

۳۱۴٫۴

فارماکوکینتیک

به سرعت از مجرای گوارش جذب می‌گردد؛ طول اثر دارو برای کاهش ترشح اسید ۴ ساعت و در هنگام شب حدود ۱۲ ساعت می‌باشد.

نیمه عمر

۲-۳ ساعت

متابولیسم

کبدی

دفع

کلیوی

زیست فراهمی

۳۹ تا ۸۸٪

مکانیسم اثر

این دارو در رقابت با هیستامین در سطح گیرنده‌های H۲ در سلول‌های جداره‌ای ترشح اسید معده توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرک‌های ترشح اسید معده را مهار می‌کند.

عوارض جانبی

اسهال یا یبوست، سرگیجه یا سردرد و نفخ شکم

موارد مصرف

در مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است مانند جراحی در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

راه استعمال

دهانی

اشکال دارویی

Film Coated Tablet (as HCL): ۱۵۰ mg
Injection (as HCL): ۲۵ mg/ml

بیشینه غلظت

حدود ۲ تا ۳ساعت

رانیتیدین (به انگلیسی: Ranitidine) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخم‌های فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوش خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می‌شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

محتویات
[نهفتن] ۱ مکانیسم اثر
۲ مقادیر مصرف ۲.۱ خوراکی
۲.۲ تزریقی

۳ شکل‌های داروسازی
۴ سفارش‌ها
۵ تداخل دارویی
۶ منابع

مکانیسم اثر [ویرایش]

رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده‌های H۲ (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند و به درمان ناراحتی‌های ناشی از افزایش اسید معده کمک می‌کند.

مقادیر مصرف [ویرایش]

خوراکی [ویرایش]

بزرگسالان: در درمان قرحه خوش‌خیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سوءهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز ( صبح و شب) یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸-۴ هفته مصرف می‌شود. در درمان نشانگان زولینگر-الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day۶ در مقادیر منقسم مصرف می‌شود. کودکان: در درمان قرحه گوارشی mg/day۴-۲ دوبار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف می‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.

تزریقی [ویرایش]

برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰-۵۰ میلی گرم ۲-۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف می‌شود.

شکل‌های داروسازی [ویرایش]

رانیتیدین به شکل قرص و آمپول ساخته می‌شود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلی‌گرم بدون نسخه پزشکی است.

شکل فضایی رانیتیدین
سفارش‌ها [ویرایش]
1.کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.
2.در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.
3.در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیتیدین را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید.
4.بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.
5.در سیروز کبدی و ناراحتی‌های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
6.مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی‌شود.

تداخل دارویی [ویرایش]

جذب این دارو در حضور آنتی‌اسیدها کاهش می‌یابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف کننده تر آنزیمهای کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#27 Posted: 7 Jul 2011 09:23

امپرازول

نام آیوپاک

(RS)-۶-methoxy-۲-((۴-methoxy-۳٬۵-dimethylpyridin-۲-yl) methylsulfinyl)-۱H-benzo[d]imidazole

فرمول شیمیایی

C17H19N3O3S

گروه دارویی

مشتقات بنزوایمیدازول

طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی

ضد زخم پپتیک

PubChem

۴۵۹۴

جرم مولی (گرم بر مول)

۳۴۵٫۴ گرم در مول

نیمه عمر

یک ساعت (ویکی انگلیش: ۱ تا ۱٫۲ ساعت)

متابولیسم

کبدی، بوسیله آنزیمهای CYP2C۱۹ و CYP3A۴

دفع

۸۰ درصد کلیوی (از راه ادرار) ، ۲۰ درصد از راه مدفوع

زیست فراهمی

۳۵ تا ۷۶ درصد

مکانیسم اثر

از طریق مهار سیستم آنزیمی H+/K+/ATPase در سطح ترشحی سلول پاریتال معده، باعث مهار ترشح اسید معده می‌شود.

عوارض جانبی

ترمور، توهم، بی خوابی، طپش قلب، راش، تهوع، اسهال، استفراغ، بی اشتهایی، نفریت بینابینی، هماچوری، آنمی.

موارد مصرف

درمان کوتاه مدت زخم دئودنوم، ازوفاژیت شدید، ریفلاکس گاستروازوفاژیال، سندرم زولینگر-الیسون، زخم معده

راه استعمال

خوراکی

اشکال دارویی

کپسول ۲۰ میلی گرمی، محلول ۲۰ میلی گرم در ساشه

مصرف در بارداری

گروه C

امپرازول (به انگلیسی: Omeperazole)

نامهای تجارتی : Losec - Lorsec -Exiprazol - Merazole - Omezole - Pilozec

رده درمانی: ضد زخم پپتیک .

رده فارماکولوژیک: مشتقات بنزایمیدازول

اشکال دارویی: کپسول ۲۰ میلی گرمی، ساشه ۲۰ میلی گرمی برای تهیه سوسپانسیون (محلول)

محتویات
[نهفتن] ۱ مکانیسم اثر
۲ موارد مصرف
۳ طریقه مصرف
۴ موارد منع مصرف
۵ تداخلات دارویی
۶ عوارض جانبی
۷ جستارهای وابسته
۸ منابع

مکانیسم اثر [ویرایش]

امپرازول از طریق مهار سیستم آنزیمی H+/K+/ATPase در سطح ترشحی سلول پاریتال معده، باعث مهار ترشح اسید معده می‌شود.
نکته از فارماکولوژی کاتزونگ : امپرازول سردسته مهار کننده‌های پمپ پروتون می‌باشد که به صورت برگشت ناپذیر عملکرد پمپ H+/K+/ATPase را، مهار می‌کند.
نکته دیگر : اثر امپرازول ظرف یک ساعت شروع می‌شود و ظرف دو ساعت به اوج اثر خود می‌رسد و مدت اثر آن تا ۷۲ ساعت خواهد بود.

موارد مصرف [ویرایش]
درمان کوتاه مدت زخم دئودنوم
درمان ازوفاژیت اروزیو شدید
درمان ریفلاکس گاستروازوفاژیال شدید
درمان سندرم زولینگر-الیسون
درمان زخم معده

طریقه مصرف [ویرایش]
جهت درمان کوتاه مدت زخم دئودنوم:

دربالغین : ۲۰ میلی گرم (یک کپسول)، از راه خوراکی، یک بار در روز تجویز می‌شود . درمان باید به مدت چهار هفته ادامه یابد. بعضی از بیماران نیاز به یک دوره درمانی چهار هفته‌ای دیگر نیز دارند.
جهت درمان ازوفاژیت اروزیو شدید و درمان ریفلاکس شدید گاستروازوفاژیال:

دربالغین : ۲۰ میلی گرم (یک کپسول)، از راه خوراکی، یک بار در روز تجویز می‌شود و درمان ۴ تا ۸ هفته ادامه می‌یابد.
جهت درمان سندرم زولینگر-الیسون:

در بالغین : روزانه ۶۰ تا ۷۰ میلی گرم، از راه خوراکی و در دوزهای منقسم تجویز می‌شود. بعضی بیماران ممکن است روزانه تا ۱۲۰ میلی گرم از راه خوراکی در دوزهای منقسم نیاز داشته باشند.
جهت درمان زخم معده:

در بالغین : روزانه ۴۰ میلی گرم از راه خوراکی، به مدت ۴ تا ۸ هفته تجویز می‌شود.

موارد منع مصرف [ویرایش]
حساسیت مفرط نسبت به دارو و ترکیبات آن.

تداخلات دارویی [ویرایش]
مصرف همزمان این دارو با دیازپام، فنی توئین، و وارفارین باعث افزایش سطح پلاسمایی این داروها می‌شود.

عوارض جانبی [ویرایش]
در دستگاه اعصاب مرکزی: افسردگی، آژیتاسیون، توهم، بی خوابی، عصبی شدن، ترمور، آپاتی، اضطراب، رویا، ورتیگو، پارستزی
در دستگاه قلبی عروقی: تاکی کاردی، برادی کاردی، درد قفسه سینه، هیپرتانسیون، ادم محیطی، طپش قلب
در پوست: راش
در دستگاه گوارش: اسهال، یبوست، درد شکم، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، پانکراتیت
در دستگاه تناسلی ادراری: نفریت بینابینی، هماچوری، افزایش کراتینین، تکرر ادرار، گلیکوزوری، درد بیضه، ژنیکوماستی
در خون: آگرانولوسیتوز، پان سیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، آنمی، لکوسیتوز، آنمی همولیتیک
در سیستم عضلانی اسکلتی : کرامپ‌های عضلانی، میالژی، ضعف عضلانی

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#28 Posted: 7 Jul 2011 09:26

دیازپام

دیازپام (به انگلیسی: Diazepam)

رده درمانی: بنزودیازپین‌ها .

اشکال دارویی: قرص، آمپول و شیاف

موارد مصرف

دیازپام دارویی مسکن و خواب‌آور است. این دارو جزو بنزودیازپینهای طولانی اثر است و متابولیتهای کبدی آن نیز فعال هستند . از دیازپام برای درمان انقباض عضلانی و تشنج ( تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع) نیز استفاده می‌شود. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو همچنین به‌عنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر

مانند سایر بنزودیازپین‌ها آگونیست گیرنده‌های بنزودیازپینی بوده که با اثر بر روی گیرنده‌های گابا و در نهایت ورود یون کلر به نورونها اثرات خود را اعمال می‌کند.

چگونگی مصرف

دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می‌شود. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل‌های مایع دیازپام را می‌توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده‌است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی [ویرایش]

در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی؛ خواب‌آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم؛ ضربان قلب کند؛ تنگی‌نفس؛ عدم تعادل؛ بثورات جلدی؛ گلودرد؛ تب؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ زخم‌های دهانی؛ زردی پوست یا چشمان؛ از دست رفتن حافظه؛ بی‌خوابی؛ اضطراب؛ یا تحریک‌پذیری. دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛ علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن‌سوزن شدن یا گزگز. اگر می‌خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد. علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سردرد، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش.

موارد احتیاط [ویرایش]

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیازپام، بنزودیازپین‌های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی، رنگ‌های خوراکی، یا نگه‌دارنده‌ها. بارداری یا شیردهی. مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای ضدتشنج. سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم‌)، میاستنی‌گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این موارد.

هنگام مصرف دیازپام توصیه می‌شود

به پزشکتان به‌طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند. در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می‌کنید. دیازپام را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می‌شود)

هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید يا الکل بنوشید. دیازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشید و فراموشکار شوید

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#29 Posted: 7 Jul 2011 09:30

منیزیوم هیدروکساید
منیزیوم هیدروکساید (به انگلیسی: Magnesium hydroxide) یا شیرمنیزیوم Milk of Msgnesia(MOM)

رده درمانی: آنتی اسید و ملین .

اشکال دارویی: شربت

موارد مصرف

اولسر پپتیک، ریفلاکس و یبوست. ضد اسیدها برای درمان علامتی دل آشوبه همراه با زیادی اسید ( سوزش، سوء هضم ناشی از اسید و ترش کردن ) بکار می‌روند.

مکانیسم اثر

منیزیوم هیدروکساید به عنوان ضد اسید، از طریق شیمیایی، مقادیر موجود اسید معده را خنثی می‌نماید، ولی بطور مستقیم روی تولید اسید تاثیری ندارد .این اثر موجب افزایش PH محتویات معده و بنابراین سبب رفع علائم ناشی از اسیدیته معده(ترش کردن) می‌شود. هیدروکسید منیزیم و اکسید منیزیم، ضد اسیدهای سریع الاثر هستند ولی هیدروکسید آلومینیوم کند اثر است.

عوارض جانبی

مصرف طولانی مدت آن علاوه بر ایجاد وابستگی و کاهش جذب برخی داروها و ویتامینها می‌تواند زمینه ساز عفونت گوارشی وسنگهای ادراری شود. خواب آلودگی، افت فشارخون، اسهال، برافروختگی، کاهش تعداد تفس و ضربان قلب، تعریق.

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#30 Posted: 7 Jul 2011 09:32

فلوکستین

ساختار ملکولی فلوکستین
فلوکستین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی اجباری، اختلال هراس و بی‌اشتهایی عصبی پذیرفته شده است.

فلوکستین در سال ۱۹۸۶ در شرکت الی لیلی ساخته شد و اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا‏ در ۱۹۸۷ سودمندی آن را برای درمان افسردگی تأیید کرد[۱]. برخلاف باور رایج فلوکستین اولین داروی اس‌اس‌آرآی نیست و پیش از آن زیملدین و ایندالپین و فلووکسامین ساخته شده بودند که دو تای اولی به دلیل عوارض نامطلوب‌شان به سرعت از بازار خارج شدند.

علی‌رغم ورود داروهای جدیدتر این گروه فلوکستین همچنان یک داروی پرطرفدار است و در سال ۲۰۰۷ در بیش از ۲۲ میلیون نسخه برای آن در ایالات متحده تجویز شده است[۲]. مدت حق انحصاری تولید فلوکستین در سال ۲۰۰۱ پایان یافته و هم اکنون شرکت‌های مختلف داروسازی به تولید آن می‌پردازند.

مشخصات

نیمه عمر طولانی فلوکستین (چهار تا شش روز طول می‌کشد تا نیمی از دارو از بدن خارج شود) احتمال بروز تداخل دارویی را حتی پس از قطع مصرف فلوکستین ایجاد می‌کند. به همین جهت توصیه می‌شود قبل از مصرف یک داروی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) پس از آخرین دوز فلوکستین حداقل ۵ هفته صبر کرد. البته همین نیمه عمر طولانی احتمال بروز سندرم ترک پس از قطع مصرف را به حداقل می‌رساند.

عوارض جانبی

فلوکستین در بین داروهای گروه خود درصد بالاتری از بی‌قراری، کاهش وزن و مشکلات پوستی را موجب شده است

من هم خدایی دارم

صفحه 3 از 34: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 31 32 33 34 پسین »

علم و دانش /

دارو شناسی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا