ورزش های پس از زایمان روی زمین صاف به پشت بخوابید.زانوهای خود را خم کرده و یک نفس عمیق کشیده و در همان حال سعی کنید قفسه سینه خود را ثابت نگه دارید طوری که شکم شما بالا برود(تنفس شکمی) حال به آرامی با تو کشیدن شکم هوا را خارج کنید.3 تا 5 ثانیه در این وضع مانده وبه حالت اول برگردید.* در حالیکه به پشت دراز کشیده اید،زانوها را خم کنید و کف پاها و شانه ها رابه زمین تکیه دهید.دست ها را در دوطرف بدن قرار دهید.سپس هر دو زانو را به طرف راست و بعد به طرف چپ بچرخانید طوری که کم کم روی زمین قرار گیرد.* حرکت قبل را این بار در حالی که یک بار زانوها خم شده انجام دهید.بدین ترتیب که ابتدا زانوی راست را خم کرده و آن را به طرف چپ بچرخانید،سپس زانوی چپ را خم کرده و به طرف راست خود بچرخانید.* به پشت خوابیده و زانوی خود را خم کنید.درحالی که پشت خود را به زمین چسبانیده اید،نفس عمیق بکشید(تنفس شکمی)ولگن خودرا به سمت عقب حرکت دهید.سپس به آرامی ولی با توکشیدن عضلات شکمی وسفت کردن عضلات باسن هواراخارج کنید.دراین حالت 3تا 5 ثانیه باقی مانده و بعد خود را شل کرده و استراحت کنید.* به پشت بخوابید،سر،شانه ها،بازوها وکف پاها را روی زمین تکیه دهید.حال سعی کنید باسن خودرا تاحد ممکن بالا ببرید،طوری که بازوها در سطح زمین تکان نخورد.سپس آهسته به وضع اول برگردید* به پشت بخوابید.بازوهای خودرا با زاویه 90 درجه در دوطرف بدن قراردهید.بعددستها را بدون خم کردن آرنج از طرفین به بالای سرخود بیاورید تابه هم برسند.سپس به آهستگی آنها را به حالت اول برگردانید. * به پشت خوابیده و زانوها راخم کنید.نفس عمیق کشیده به آهستگی درحالت بازدم و در حالی که عضلات شکم را سفت می کنید،سروشانه ها را از زمین بلند کرده،دستهای خود رابه طرف زانوها ببرید.پاهای شما باید ثابت و بی حرکت باشد.سپس به آرامی به وضعیت اول برگردید.این حرکت را چند بار تکرار نمائید روی زمین صاف به پشت بخوابید.زانوهای خود را خم کرده و یک نفس عمیق کشیده و در همان حال سعی کنید قفسه سینه خود را ثابت نگه دارید طوری که شکم شما بالا برود(تنفس شکمی) حال به آرامی با تو کشیدن شکم هوا را خارج کنید.3 تا 5 ثانیه در این وضع مانده وبه حالت اول برگردید.* در حالیکه به پشت دراز کشیده اید،زانوها را خم کنید و کف پاها و شانه ها رابه زمین تکیه دهید.دست ها را در دوطرف بدن قرار دهید.سپس هر دو زانو را به طرف راست و بعد به طرف چپ بچرخانید طوری که کم کم روی زمین قرار گیرد.* حرکت قبل را این بار در حالی که یک بار زانوها خم شده انجام دهید.بدین ترتیب که ابتدا زانوی راست را خم کرده و آن را به طرف چپ بچرخانید،سپس زانوی چپ را خم کرده و به طرف راست خود بچرخانید.* به پشت خوابیده و زانوی خود را خم کنید.درحالی که پشت خود را به زمین چسبانیده اید،نفس عمیق بکشید(تنفس شکمی)ولگن خودرا به سمت عقب حرکت دهید.سپس به آرامی ولی با توکشیدن عضلات شکمی وسفت کردن عضلات باسن هواراخارج کنید.دراین حالت 3تا 5 ثانیه باقی مانده و بعد خود را شل کرده و استراحت کنید. * به پشت بخوابید،سر،شانه ها،بازوها وکف پاها را روی زمین تکیه دهید.حال سعی کنید باسن خودرا تاحد ممکن بالا ببرید،طوری که بازوها در سطح زمین تکان نخورد.سپس آهسته به وضع اول برگردید مانند شکل زیر: * به پشت بخوابید.بازوهای خودرا با زاویه 90 درجه در دوطرف بدن قراردهید.بعددستها را بدون خم کردن آرنج از طرفین به بالای سرخود بیاورید تابه هم برسند.سپس به آهستگی آنها را به حالت اول برگردانید. * به پشت خوابیده و زانوها راخم کنید.نفس عمیق کشیده به آهستگی درحالت بازدم و در حالی که عضلات شکم را سفت می کنید،سروشانه ها را از زمین بلند کرده،دستهای خود رابه طرف زانوها ببرید.پاهای شما باید ثابت و بی حرکت باشد.سپس به آرامی به وضعیت اول برگردید.این حرکت را چند بار تکرار نمائید
اگر پس از بارداري 10 تا 20 كيلو چاق شده‌ايد،نگران نباشید 1 اگر شما هم پس از بارداري 10 تا 20 كيلو چاق شده‌ايد، نگران نباشيد؛ چون فقط شما نيستيد كه با اين مشكل روبه‌رو شده‌ايد. همه زنان دنيا اين روزها را گذرانده‌اند. اما بايد به اين فکر کنيد كه چه‌طور هر چه زودتر از شر اين كيلوهاي اضافي خلاص شويد و به وزن پيش از زايمانتان برگرديد...پس از زايمان ماهيچه‌هاي شكم كاملا شل مي‌شوند و پوست اضافي زيادي باقي مي‌ماند. برخي زنان با اين كه وزنشان متناسب مي‌شود و تقريبا به وزن پيش از بارداري و زايمانشان برمي‌گردند ولي تناسب بدنشان به هم مي‌خورد و شكمشان تو نمي‌رود.زمان بارداري پوست شكم درست مثل بادكنكي كه كاملا پر از باد شده، كشيده مي‌شود و با به دنيا آمدن بچه، اين بادكنك پر از باد، يكباره خالي مي‌شود و نسبت به حالت اول و پيش از بارداري، پوست شل و كشيده‌اي پيدا مي‌كند كه براي بيشتر خانم‌ها ناخوشايند است. در برخي زنان خاصيت الاستيسيته پوست كم است و پوست هنگام بارداري خيلي زود دچار كشيدگي و خطوطي به نام استريا مي‌شود كه در آن پوست شكم حالت خط خطي پيدا مي‌كند. درحالي كه در برخي زنان خوش‌شانس، اين خطوط اصلا ايجاد نميشود. علاوه بر اين سايز شكم و وزن بچه هم در حين بارداري بسيار مهم است.در مادراني كه زمان بارداري اضافه وزن زيادي پيدا مي‌كنند و بچه‌هاي درشت‌تري دارند يا مثلا بارداري دو قلو را پشت سر گذاشته‌اند، مسلما شكم بيشتر بزرگ مي‌شود و پوست هم تحت كشش بيشتري قرار مي‌گيرد ولي اين به معناي غيرقابل برگشت بودن فرم طبيعي شكم نيست و فقط به سعي و تلاش بيشتر نياز دارد.چند كيلو را راحت كم ميكنيدبعد از وضع حمل، تمام خانم‌ها تمايل دارند که به وزن قبل از بارداري خود برگردند و نگران هستند که اين کار چه مدت طول خواهد کشيد. بلافاصله بعد از زايمان، به دنبال تخليه محتويات رحم و خون‌ريزي طبيعي، حدود 5 تا 6 کيلوگرم، وزن مادر کاهش مي‌‌يابد. در طول 6 هفته اول بعد از زايمان، 2 تا 3 کيلوگرم ديگر وزن کاهش پيدا ميکند که اين کاهش وزن به علت از دست دادن مايعات از طريق ادرار است.اکثر خانم‌ها در طي 6 ماه بعد از زايمان به وزن قبل از بارداري خود مي‌‌رسند. عواملي که بر روند کاهش وزن بعد از زايمان تاثير دارند شامل بارداري اول، شير دادن به نوزاد، برگشت زود هنگام به سرکار خارج از خانه و ... مي‌‌باشند. در طي 6 هفته اول بعد از زايمان نبايد رژيم لاغري يا محدوديت انرژي داشته باشيد زيرا بدن نيازمند انرژي است تا آنچه در زمان تولد نوزاد از دست رفته است، باز يابد و نياز کودک تامين شود. تغذيه با شير مادر، به طور معجزه‌آسايي باعث کاهش وزن نميشود ولي به کاهش وزن کمک ميکند.جراحي تا يك سال ممنوع استاگر شما هم دچار شلي و افتادگي شکم پس از زايمان شده‌ايد و ورزش و رژيم مفيد واقع نشده است، شايد به فکر جراحي پلاستيک شکم‌تان افتاده باشيد ولي قبل از هر چيز بايد بدانيد، انجام عمل جراحي پلاستيک با توجه به فرصت کوتاهي که بعد از زايمان گذشته، امکان‌پذير نيست و با خطرات مختلفي همراه است. بعد از زايمان حداقل بايد يک سال صبر کنيد. وزنتان بايد ثابت باشد و دوران شيردادن را نيز سپري کرده باشيد. ورزش هم بسيار مفيد و الزامي است ولي توجه داشته باشيد که ورزش به بهبود ماهيچه‌ها کمک ميکند نه به پوست. در ضمن توجه کنيد که ماه‌ها بعد از زايمان، امکان جمع شدن پوست وجود دارد. استفاده کردن از کرم‌هاي آب‌رسان به پوست و يا مرطوب کننده به جمع شدن شکم و پوست کمک ميکند.بستن شكم را فراموش نكنيدبستن شكم پس از زايمان به جمع شدن سريع‌تر آن كمك مي‌كند. از قديم هم اين رسم در فرهنگ ما وجود داشته است که مادربزرگ‌ها به دختران خود مي‌گفتند که پس از زايمان شکم‌شان را با يک پارچه محکم ببندد. ولي در سال‌هاي اخير گن‌هايي به بازار آمده‌اند كه مخصوص همين كار هستند و شما مي‌توانيد آنها را پس از زايمان بپوشيد. نكته اصلي استفاده صحيح از اين گن‌ها است.غذیه كودكان با شیر مادر علاوه بر ارتقای سلامت فرزند ، در تامین سلامت مادر نیز اهمیت بسزایی دارد.شواهد جدید نشان می دهد: مادرانی كه فرزندشان را با شیر خودشان تغذیه می كنند ، كمتر از دیگران به بیماری های قلبی مبتلا می شوند.بیماری های قلبی یكی از عوارضی است كه پس از میانسالی در زنان افزایش می یابد اما این خطر در مادرانی كه به فرزندشان دست كم یكسال شیر داده اند ، به مراتب كمتر از دیگران است.
با توجه به اينكه شيردهي يك روند طبيعي است نياز به صبر و تمرين نيز دارد. مادر و كودك هر دو بايد ياد بگيرند كه بهترين و راحت ترين شرايط براي هركدام چيست؟ در برخي موارد بايد تحمل كرد و در برخي ديگر بايد راه حل مناسبي براي راحت تر شدن و لذت بردن از شيردهي اعمال كرد.در اين بخش ما شما را با 4 مشكل رايج شيردهي و راه حل آن آشنا مي كنيم:- از آنجايي كه با تولد كودك شير در سينه شما جريان مي يابد يك تجربه جديد است و اصولا همراه با درد- سوزش و بزرگ شدن سينه است و تا بدن شما با كودكتان و مقدار شيري كه مي نوشد هماهنگ شود مدتي زمان لازم است. البته اگر كودك به طور مناسب و صحيح شير ننوشد و يا به طور كامل مك نزند نيز ايجاد مي شود.به منظور به حداقل رسانيدن اين مشكل موارد زير را رعايت فرماييد:- هر 2 تا 3 ساعت يكبار به طور منظم به كودك شير دهيد به طوري كه هر بار سينه پس از شير خوردن كودك خالي شود.- قبل از شير دادن به مدت چند دقيقه يك حوله گرم را روي سينه قرارداده يا دوش آب گرم بگيريد و بگذاريد آب روي بدن تان جريان پيدا كند.- قبل از شير دادن با دست يا شيردوش چند قطره از شيرتان را بدوشيد تا پس از آن جريان شير راحت تر صورت گيرد و مكيدن آن براي كودك تسهيل شود.¤ از هر دو سينه شير دهيد- پس از شير دادن به مدت 10 دقيقه مقداري يخ در كيسه اي ريخته و آن را روي سينه قرار دهيد. اينكار موجب عدم ترشح اضافي شير مي شود.¤ ترك و سوزشترك و سوزش نوك سينه دردناك بوده و ممكن است ناشي از عدم مكيدن صحيح كودك يا وضعيت نامناسب نشستن مادر و قراردادن سينه در دهان كودك باشد. مكيدن سفت و شديد نيز موجب اين ناراحتي مي شود و به همين دليل بايد توجه داشته باشيد كه شير كافي به دهان كودك جريان مي يابد يا خير. زيرا در غير اين صورت كودك ناچار به مكيدن سفت مي شود و مشكل شما تشديد مي گردد.- پس درست و راحت بنشينيد و قسمت تيره سينه را به طور كامل در دهان كودك قرار دهيد.- مواقعي كه شير نمي دهيد نوك سينه را با يك لوسيون يا روغن ملايم چرب كنيد.- براي شستن سينه قبل از شير دادن از صابون استفاده نكنيد. آب به تنهايي براي اين كار كافي است.- از لباس هاي زير نخي استفاده كنيد تا بدن در تماس با الياف مصنوعي دچار حساسيت و ناراحتي بيشتر نشود اگر تمام موارد را رعايت كرديد و هنوز اين ناراحتي را داشتيد با پزشك متخصص تماس بگيريد.
¤ گلوله شدن شيرهرگاه احساس كرديد نقاطي در سينه يا زيربغل شما سفت و دردناك شده نشانه گلوله شدن شير است. چنانچه به هر دليلي شير به طور كافي از سينه تخليه نشود اين حالت ايجاد مي شود. البته ممكن است پس از چند روز به خودي خود برطرف شود اما اگر بخشي از سينه قرمز شود و اين قرمزي پخش گردد ممكن است نشانه عفونت و به دنبال آن تب باشد كه حتماً بايد توسط پزشك بررسي گردد. نكات زير نيز براي برطرف شدن گلوله شير مؤثر مي باشد:1- ابتدا از سينه اي كه دچار اين مشكل شده به كودك شير دهيد و زمان شيردهي را نيز طولاني تر كنيد.- با يك حوله گرم موضع را گرم نماييد.- قبل از شير دادن به آرامي آن را ماساژ دهيد.- از بستن سوتين هاي سفت خودداري كنيد زيرا مانع از توليد و ترشح طبيعي شير مي شود.¤ درد هاي شيردهيشايد شما از آغاز شيردهي تا زماني كه بدنتان با اين روند هماهنگ شود در سينه خود به دليل توليد و ترشح شير درد احساس كنيد. اين درد در روزهاي اول بيشتر است اما اگر بيش از چندين روز درد داشتيد بايد به دنبال راهي باشيد.- چنانچه اين درد با شروع شيردهي آغاز شود نشانه توليد و ترشح شير است و طبيعي مي باشد اما مي توانيد براي كاهش آن در زماني كه شير نمي دهيد سينه را با حوله گرمي كمپرس گرم كنيد.- اگر دماي بدن شما بيش از 100 درجه فارنهايت است يا اگر در سينه احساس درد و سوزش مي كنيد با پزشك متخصص تماس بگيريد. ممكن است دچار عفونت سينه شده باشيد و نياز به مصرف دارو داشته باشيد. اميدواريم با رعايت موارد فوق مشكلات شيردهي شما به حداقل برسد و شما و كودك تان از شير دادن و شير خوردن نهايت لذت را ببريد.
برای نخستین بار در فرانسه، بیمارستانی در شهر لیون بخشی را به روانپزشکی اطفال اختصاص داده که به مشکلات روحی نوزادان زیر دو سال رسیدگی می‌کند.به گفته خانم ماری تیتوکا، این بخش تخصصی کلینیک مونپلزیر (Monplaisir)، که در آن او و دیگر همکاران روانپزشک، روانشناس، پرستار، ماما و کودکیارش به کار مشغولند؛ در نوع خود در فرانسه بی‌نظیر است.اختلال در ریتم خواب، بدون شک اولین دلیل بستری شدن نوزادان محسوب می‌شود.این نوزادن، تقریباً شب‌ها می‌خوابند. ولی در مقابل قادر نیستند که در طول روز چشم‌هایشان را ببندند. آنها بیش از حد حساسند، در طول روز نمی‌توانند بخوابند و در نتیجه صورت‌هایشان بسیار خسته است.خانم تیتکا، که خود روانپزشک اطفال است می‌گوید: نوزادی که خوب نمی‌خوابد، شیر نمی‌خورد، مرتب گریه می‌کند و مشکل ایجاد رابطه با مادر در او مشاهده می‌شود، قبل از هر چیز موجود کوچکی است که از چیزی رنج می‌برد.در عین حال کم‌خوابی نوزاد، بر تعادل روحی و جسمی مادر نیز تاثیر گذاشته و موجب تشنج در میحط خانواده می‌شود. اغلب پدر و مادرها توانایی تحمل کم‌خوابی نوزاد را ندارند. خطر بدرفتاری والدین با کودکان در محیط‌هایی که در آنها چنین مشکلی وجود دارد، بسیار بالاست.برخی از این کودکان عصبی می‌شوند و در مقابل خواب مقاومت کرده و مدام گریه می‌کنند و برخی هم گریه نمی‌کنند.به گمان خانم تیتکا، ممکن است مشکلات نوزاد رابطه تنگاتنگی با مشکلات یکی از والدین داشته باشد. در این صورت برای خانم تیتکا، درمان بیش از هر چیز ترمیم ریتم‌هایی است که در زندگی روزمره دچار اختلال شده‌اند.در این بیمارستان به مادران کمک می‌شود تا موقع خواب کودک را تشخیص دهند. به علاوه محیط‌های متفاوتی برای خواب کودک در نظر گرفته شده است.مسوولین بیمارستان سعی می‌کنند با به کارگیری ماساژ و بازی نیز به بهبود نوزادان کمک کنند. نوزاد به همراه مادرش میتواند دو تا سه بار در هفته و از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعد‌ازظهر به این بخش مراجعه کند. روزهای پنج‌شنبه بین ساعت ۱۱ و نیم تا ساعت ۴ بعد‌ازظهر، مادران حق ماندن در بخش را ندارند تا کارکنان بتوانند رفتار کودک بیمار را در غیاب مادر ارزیابی کنند.مشکلات رابطه بین مادر و نوزاد، دومین دلیل بستری کردن نوزادن در این بخش است. برای مادران جوان، در آغوش گرفتن نوزادی که یا بدنش خشک است یا مانند یک عروسک شکننده، کار آسانی نیست. این مادران می‌ترسند بچه از دستشان بیفتد. آنها نمی‌فهمند چه وقت نوزادشان گرسنه است، چرا اغلب گریه می‌کند و یا برعکس چرا در عالم خودش است. به طور خلاصه نوزادان با نشان دادن این واکنش‌ها می‌توانند کاملاً قابلیت‌های مادر را زیر سوال ببرند. متخصصین این بخش، از دوران بستری شدن برای ترمیم رابطه مادر و نوزاد استفاده می‌کنند.دکتر تیتکا می‌گوید: در این بخش یک روانشناس با مادران، خصوصاً آنانی که مشکلات روحی و روانی داشته یا نوزادشان برای مدت طولانی در بیمارستان بستری بوده، کار می‌کند.مشکلات تغذیه‌ای دلیل سوم بستری کردن نوزادن در این بخش است. اغلب نوزادانی که دچار این مشکل‌اند، از بی‌اشتهایی روانی (آنورکسی) رنج می‌برند و باید بستری شوند.حس شکست در مادری که نوزادش غذا نمی‌خورد، به او صدمه می‌زند. در برخی موارد ریشه این مشکل را باید در رابطه مادر و نوزاد جستجو کرد. در موارد دیگر، عامل این بی‌اشتهایی ممکن است مشکلات گوارشی باشد که موجب سوزش و درد می‌شود و باعث می‌شود نوزاد نخواهد چیزی را ببلعد.دکتر تیتکا می‌گوید جریان همراهی با مادر و نوزاد ممکن است بین یک تا شش ماه به طول انجامد، و طی آن وضعیت این بیماران کوچک به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود پیدا می‌کند.
شب‌ادراری، به ادرار کردن خود به خود، در سنینی که فرد باید قادر به کنترل ارادی ادرار باشد، گفته می‌شود.شب‌ادراری عارضه‌ای است که معمولاً بین کودکان حدود پنج سال رایج است. این دسته از کودکان از بدو تولد هیچ وقت قادر به کنترل ادرار در طول شب و در مدت خواب نبوده‌اند و یا نتوانسته‌اند بیش از شش ماه، رختخواب خود را خیس نکنند.شب‌ادراری در میان کودکان چهار ساله ۳۰ درصد است. میزان آن تا شش سالگی بین ۱۰ تا ۱۵ درصد، در ۱۲ سالگی حدود سه درصد و در ۱۸ سالگی یک درصد است.بر اساس، آمار شب‌ادراری در پسرها بیشتر از دخترها رایج است. اما بر خلاف آنچه تا مدت‌ها تصور می‌شد، این مشکل علت روانی ندارد. متخصصان ریشه این مشکل را عدم بلوغ مثانه و اختلال در خواب معرفی می‌کنند.در طول شب، مثانه یک کودک بسیار زود پرمی‌شود، کودک این امر را حس نکرده و بدون این‌که بیدار شود، ادرار می‌کند.کارشناسان به والدین توصیه می‌کنند این مشکل را لاینحل نپندارند و به کودک احساس گناه ندهند. به گفته آنان شب‌ادراری نه تقصیر آن‌هاست و نه تقصیر فرزندشان؛ و به همین دلیل نباید به هیچ وجه کودک را تنبیه و تحقیر کرد.عدم توانایی در کنترل ادرار اگر بعد از پنج سالگی ادامه یابد، کودک حس خوبی نداشته و ممکن است دچار احساس گناه و اضطراب شود. این مسأله میتواند حتی بر روابط اجتماعی او نیز تاثیر گذاشته و از او کودکی منزوی بسازد.چنانچه بعد از پنج سالگی مشکل کنترل ادرار در طول شب ادامه یابد، می‌توان برای حل آن به متخصص مراجعه کرد.مراجعه به پزشک میتواند به والدین کمک کند تا بدون آن‌که از این مشکل یک فاجعه بسازند، از سلامت جسمی کودک مطمئن شده و کودک نیز بتواند از راه‌های درمانی مناسب بهره‌مند شود.هنگام مراجعه به پزشک، تنها با طرح چند پرسش می‌توان شب‌ادراری را تشخیص داد. در صورت وجود تردید نسبت به علل مشکل کودک، انجام آزمایش‌های مختلف برای تشخصیص دلایل عدم کنترل ادرار در طول شب لازم و ضروری خواهد بود. این آزمایش‌ها شامل آزمایش خون و ادرار، اکوگرافی و سیستوگرافی، بدون درد هستند و به صورت منظم انجام نمی‌شوند. توصیه کارشناسان به والدین این است که چنانچه حس می‌کنند به تنهایی قادر به حل این مشکل نیستند، به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنند.به گفته آنها، چنانچه وجود شب‌ادراری عامل بروز مشکل بین آنها و فرزندشان و یا کودک با دوستانش می‌شود و یا موجب پایین آمدن نمرات درسی او شده‌اند، حتماً به این گونه متخصصان مراجعه کنند.برای برخورد درست با این مشکل، توصیه می‌شود والدین به کودک عادت دهند که تنها در طول روز بنوشد و قبل از رفتن به رختخواب چیزی ننوشد و کودک را مجبور کنند قبل از خواب، به توالت برود.همچنین توصیه می‌شود از کودک بخواهند هر روز صبح ملافه‌هایش را خود در ماشین لباسشویی بریزد و در صورت امکان، تعداد دفعاتی را که ادرار می‌کند، در دفترچه‌ای یادداشت نماید.عفونت‌های ادراری مداوم و یا وجود انگل در دستگاه گوارش باید کنترل شده و مورد توجه قرار بگیرند؛ چرا که می‌توانند علت شب‌ادراری باشند. یبوست نیز ممکن است یکی از دلایل احتمالی این مشکل باشد.به نظر می‌آید سوابق خانوادگی نیز در بروز این مشکل نقش قابل توجهی ایفا می‌کند. اگر والدین کودک، هر دو در زمان کودکی در کنترل ادرار خود در طول شب دچار مشکل بوده‌اند، احتمال بروز این مشکل در کودک به ۷۷ درصد و چنانچه یکی از آنان از این مسأله رنج می‌برده، این احتمال به ۴۴ درصد می‌رسد.
طبق تحقیقی که اخیرا در آمریکا منتشر شده، نوزادن پسر همچون گذشته از بخت کمتری برای زنده ماندن نسبت به نوزادان دختر برخوردارند. تفاوتی که تا حدی دلیل طول عمر بیشتر زنان نسبت به مردان را روشن می کند.در این تحقیق کارشناسان با تجزیه و تحلیل آمار بدست آمده از ۱۵ کشور توسعه یافته در سه قاره مختلف، دریافته اند تفاوت فاحشی بین میزان مرگ و میر نوزادن پسر و دختر وجود دارد. بر اساس این تحقیق این تفاوت تا سال ۱۹۷۰ به ۳۰ درصد رسیده بود.این تحقیق که در نشریه رسمی آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا منتشر شده تاکید می کند این ناهمگونی در دهه های اخیر کمتر شده است. بر همین اساس پیشرفت های پزشکی در زمینه سزارین و وجود بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان ها برای نوزادان نورس، عامل این کاهش بوده اند.بر اساس این تحقیق در قرن بیستم مهمترین دلیل مرگ نوزادان، از بیماری های عفونی چون اسهال، به بیماری های مادرزادی و مشکلات هنگام تولد و تولد زودرس تغییر یافته است.این تحقیق نشان می دهد امکان نورس به دنیا آمدن نوزادان پسر، ۶۰ درصد از دختران بیشتر است و به همین دلیل این نوزادان از سلامت کافی برخوردار نبوده و برای مثال از مشکلات تنفسی رنج می برند.به گفته محققان دلیل دیگر آسیب پذیری نوزادان پسر وجود خطر جراحت پذیری و مرگ هنگام تولد، به دلیل بلندتر بودن قد و بزرگ تر بودن سر آنها نسبت به نوزادان دختر است.افزایش بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان های کشورهای توسعه یافته بخت زنده ماندن نوزادان پسر نورس را بشدت بیشتر کرده است. نوزادان پسر بدون در نظر گرفتن وزنشان هنگام تولد آسیب پذیرتر از نوزادان دختر هستند.به عنوان نمونه در استرالیا نوزادان پسر حدود ۳۵ درصد بیشتر از دختران بر اثر مرگ ناگهانی می میرند. این رقم البته نسبت به بیست سال پیش بشدت کاهش یافته است. در آن زمان میزان مرگ نوزادان پسر بر اثر این مشکل ۵۵ درصد بیشتر از دختران بود.به گفته یکی از محققان، نوزادان پسر و دختری که در شرایط مشابهی زندگی می کنند از نظر آسیب پذیری بیولوژیک بسیار متفاوتند و در نتیجه همه چیز به مراقبت های پزشکی بستگی دارد.از سال ۱۹۷۰ به بعد، میزان زایمان از طریق سزارین به طور متوسط از ۵ درصد به ۲۰ درصد رسیده است. بر اساس آمار، نوزادان پسر ۲۰ درصد بیش از دختران از طریق سزارین به دنیا می آیند.آماری که در این تحقیق از آنها استفاده شده از ۱۵ کشور از جمله سوئد، فرانسه، بلژیک، هلند، بریتانیا، نروژ، دانمارک، ایتالیا، فنلاند، ایالات متحده آمریکا، اسپانیا، استرالیا، کانادا و ژاپن بدست آمده است.
شوک، ترس، نگرانی و استرس های مشابهحتی در مواقعی که جریان شیردهی به خوبی پیش می رود، بروز وقایع خارجی ممکن است سبب تنش شود و تولید شیر را تحت تأثیر قرار دهد. از دست دادن یکی از افراد فامیل به ویژه همسر و یا یکی از فرزندان ، تنش بسیار بزرگی است. مشکلات مالی و زناشویی، مسافرت های کاری یا تغییر محل زندگی و یا بیماری فرزند دیگر ممکن است شرایطی را ایجاد کند که تولید شیر را کاهش دهد. برای مثال مراجعات متعدد به بیمارستان جهت عیادت یا مراقبت از یکی از افراد خانواده یا یکی از نزدیکان و داشتن مسئولیت مراقبت از خانواده، بیش از خودِ استرس سبب اختلال در شیردهی می شود. داروهایی که برای درمان بی خوابی در طی دوره ی سوگواری داده می شود می تواند شیوه مکیدن کودک را تحت تأثیر قرار دهد.همچنین ترس و نگرانی دائمی واکنش خروج شیر را متوقف می کند. در مواقعی که تحمل استرس اجتناب ناپذیر است، باید راه حلی برای ادامه ی شیردهی پیدا کرد ؛ از جمله :- بهتر است مادر با یک نفر در مورد احساساتش صحبت کند.- افراد خانواده مادر را حمایت کنند.- لازم است مادر با یک مشاور مناسب ذی صلاح و خبره مانند کارکنان بهداشتی، پزشک، انجمن ترویج تغذیه با شیر مادر و سایر صاحب نظران مشورات کند.- با پزشک خود در مورد نوع داروی مصرفی (در صورت استفاده) مشورت نماید.- از مشاور بخواهد که فنون ایجاد آرامش را به او آموزش دهد و او نیز از این روش ها به خوبی استفاده کند.با برخورداری از این امکانات، مادر از عهده ی شیردهی فرزند خود بر می آید.استرس های فیزیکیشیردهی موفق مادرانی که تغذیه ی ناکافی داشته اند نشان می دهد که کیفیت شیردهی تحت تأثیر تغذیه ی نامناسب قرار نمی گیرد. تحقیقات اخیر نشان می دهد، تنها زمانی که مادر دچار سوء تغذیه ی شدید باشد کیفیت شیرش کاهش می یابد، اگر چه ضعف در نتیجه ی تغذیه ی ناکافی ممکن است کودک را تحت تأثیر قرار دهد؛ زیرا وقتی مادر خسته است دفعات کمتری به کودک خود شیر می دهد، از طرف دیگر اگر از پستانک، شیشه و شیر مصنوعی استفاده کند، چون مکیدن پستان و تحریک آن برای تولید شیر کم می شود، میزان تولید و ترشح شیر نیز کاهش می یابد.
کشیدن سیگاربه نظر می رسد که رابطه ی مستقیمی بین سیگار کشیدن و زود از شیر گرفتن شیرخوار وجود دارد. میزان هورمونی که در بدن سبب تولید شیر می شود (پرولاکتین) در زنانی که سیگار می کشند پایین تر است. در نتیجه سبب کاهش تولید و ذخیره ی شیر می شود. در اثر سیگار کشیدن ماده ای در بدن مادر آزاد می شود (هورمون آدرنالین) که واکنش خروح شیر را تحت تأثیر قرار می دهد؛ هم چنین نیکوتین در شیر ترشح می شود. کودکان زنان سیگاری در هنگام تولد، کم وزن تر هستند و شیوع دردهای قولنجی در آنها بیشتر است. ممکن است دلیل ناراحتی و توجیه کننده ی بی قراری کودک، شیر ناکافی باشد.مصرف الکلمصرف الکل می تواند بر روی واکنش خروج شیر مؤثر باشد. بیشتر اوقات خروج شیر در مادران معتاد به الکل، دچار اختلال است. این مادران، کمتر کودک را به پستان می گذارند . کودک نیز بر اثر الکل دچار خواب آلودگی ، استرس و دردهای قولنجی می شود. مادر الکلی که با پستانک و شیشه، کودک خود را تغذیه می کند، برای انجام موفق مسئولیت مادری احتیاج به کمک دارد.کافئینکافئین از طریق شیر مادر دفع شده و در بدن نوزاد تجمع می یابد. مصرف ۶ تا ۷ فنجان قهوه در روز سبب پیدایش علائمی در کودک مانند بیداری و فعالیت بیش از حد او می شود.نوشابه های کولادار (سیاه ) و چای نیز دارای کافئین هستند که مصرف بیش از حد آنها موجب بی قراری در شیرخوار می گردد. سیگار کشیدن هم سبب تشدید تأثیر کافئین می شود.مصرف داروهای انرژی زااین داروها ممکن است تأثیرات بسیار اندکی بر کودک داشته باشند، ولی همین میزان نیز ممکن است موجب بروز مشکلاتی در تولید شیر شود. مصرف داروهایی که سبب کاهش مکیدن پستان ها می شوند، با تأثیر بر مادر، کودک یا هر دو، بر روی تولید شیر تأثیر منفی دارند. کمک کردن به مادر برای پرهیز یا کاهش مصرف این داروها در حین ادامه ی شیردهی نتیجه ی بهتری برای مادر و کودک دارد و در شرایط بسیار خاصی ممکن است (با نظر پزشک) نیاز به قطع موقت شیردهی باشد.
بیماریبعضی از مادران با وجود بیماری شدید و یا بستری شدن در بیمارستان به خوبی به تغذیه ی کودک با شیر خود می پردازند. اگر مادر بسیار ضعیف باشد یا از لحاظ جسمی در شرایطی نباشد که بتواند کودک خود را بغل کند ( مثلاً پس از عمل جراحی ) ، پرسنل پرستاری باید به وی کمک کنند تا شیرخوار، درست به پستان مادر گذاشته شود. مراقبت از کودک نیز باید بر اساس نوع ، میزان دارو و زمان مصرف آن باشد تا تأثیر دارو بر نوزاد به حداقل برسد. مادری که میزان زیادی خون از دست داده و یا بدنش کم آب باشد، میزان ذخیره ی شیرش کاهش می یابد. اگر مادر و کودک از ادامه شیردهی مطمئن شوند ، بهبودی سریع تر صورت می گیرد.کارکنان بیمارستان باید روش های معمولی خود را با مادر شیرده و کودک تطبیق دهند. بسیاری از مادران اذعان دارند که در زمان هایی که فرزندشان دچار بیماری خفیفی بوده، به دفعات بیشتر شیردهی احتیاج داشته است.تغذيه با شير مادر سالم ترين راه برای مراقبت از نوزاد است که هم برای کودک سودمند است و هم برای مادر. اين روش به نوزاد کمک مي کند تا مواد مغذی مناسبی دریافت کند و فرصتی بوجود می آورد که مادر و کودک بیشتر با یکدیگر مرتبط و صمیمی شوند. اما همه مادران نمیخواهند و یا نمی توانند به کودک خود شیر دهند.چرا شیر مادر؟شیر مادر بهترين و کاملترين غذا برای نوزادان است که مواد غذايی با ارزش و مناسبی مثل کربوهیدرات، پروتئین، چربی و آنتی بادیها را دارد که به کودک کمک می کند با بیماریها و عفونت ها مبارزه کند.شير مادر همچنين بهترین و مناسب ترین دما را برای کودک دارد.شیر مادر به مادر کمک می کند تا از احساس صمیمیت با کودکش بهره مند شود و میتواند تجربه آرامش بخش و با ارزشی هم برای مادر و هم برای کودک باشد.همچنين شير مادر از شیر خشک بسیار راحت تر است . یعنی هیچ نیازی نیست که در مورد تمیز کردن بطری و سر شیشه نگران باشید و علاوه بر این ارزان تر هم هست. به هر حال این تنها راه تغذیه کودک نیست مثلا شیر گاو هم هست اما برای کودکان نوزاد مناسب نیست. بسیاری ازمادران کودکانشان را با بطری و شیر خشک تغذیه می کنند که در اصل این شیر همان پودر شده شیر گاو می باشد.
صفحه 2 از 58
