افشانه هاي ضد تعريق و سرطان سينه ايرنا:مطالعه جديدي نشان مي دهد مواد شيميايي موجود در افشانه هاي ضد تعريق مي تواند از پوست عبور كند و تاثيري همانند استروژن داشته باشد كه به افزايش خطر بروز سرطان سينه مي انجامد. در پي انتشار اين نتايج، پزشكان خواستار انجام تحقيقات بيشتري براي بررسي ارتباط احتمالي استفاده از افشانه هاي ضد تعريق و سرطان سينه شده اند. به دليل نقش شناخته شده استروژن در بروز و پيشرفت سرطان سينه در انسان، هر عامل محيطي با فعاليت اواستروژنيك كه بتواند وارد سينه انسان شود از نظر فرضي در بروز سرطان سينه در انسان نقش دارد. نمك هاي آلومينيوم موجود در اسپري هاي ضد تعريق خود منبع مهمي است كه انسان را در معرض آلومينيوم قرار مي دهد. اين محصولات اغلب در زير بغل و در نزديك به سينه انسان استعمال مي شوند. اين فرآورده ها اغلب بلافاصله پس از اصلاح استفاده مي شوند يعني زماني كه احتمال آسيب ديدگي پوست بيشتر است و قدرت پوست براي جلوگيري از ورود آلومينيوم به بدن كمتر است.========================لزوم توجه عاطفي به والديني كه فرزندان خود را از دست مي دهندواحد مركزي خبر: بررسي هاي محققان نشان مي دهد، والديني كه فرزندان خود را از دست مي دهند با خطر بالاي خودكشي مواجهند.به نوشته نشريه پزشكي بريتانيا، به ويژه خطر خودكشي آن دسته از والديني را تهديد مي كند كه از كودكان بيمار خود به مدت طولاني مراقبت مي كنند.به گفته محققان تاكنون مطالعه كمي درباره ميزان بروز خودكشي در والدين انجام شده و اهميت اين مسئله ايجاب مي كند تا بيشتر در اين باره تحقيق شود.با توجه به پيشرفت هاي جديدي كه در پزشكي اتفاق افتاده است ، بسياري از بيماران مبتلا به بيماري هاي مزمن به مدت طولاني زنده مي مانند و تماس والدين و اطرافيان با آنها بيشتر خواهد بود.استرس فوق العاده زيادي را والدين پس از مرگ فرزند خود تحمل مي كنند و حمايت اطرافيان و توجه طولاني مدت به والدين در جلوگيري از افزايش استرس و احساس نااميدي والدين موثر خواهد بود.
ژن اعتياد به كوكائين شناسايي شد ايسنا: براساس مطالب ارائه شده در موسسه روانشناسي آمريكا، اعتياد يك فرد به كوكائين تا حد زيادي به آرايش ژنتيكي او بستگي دارد. به گزارش واحد علوم پزشكي ايران، به نقل از BBC، به تازگي دانشمندان موفق به شناسايي ژني شده اند كه حساسيت يا مقاومت يك فرد در مقابل مصرف كوكائين را تا ۵۰ درصد افزايش مي دهد. بررسي DNA ۷۰۰ مصرف كننده كوكائين و مقايسه آن با DNA ۸۰۰ فرد عادي توسط موسسه روانشناسي آمريكا كاملاً نشان دهنده اين مطلب است كه نسخه ژنتيكي افراد معتاد به كوكائين با افراد طبيعي تفاوت چشمگيري دارد. محققان اين موسسه اميدوارند با بررسي ماده ژنتيكي افراد، موفق به پيش بيني احتمال اعتياد آنها به كوكائين شوند و هرچه سريع تر در صدد پيشگيري از آن برآيند.============================در دوره شيمي درماني، رنگ كردن موها ممنوعايسنا: يك متخصص سرطان شناس با اعلام اينكه رنگ و فر كردن موها در دوره اي كه بيمار تحت شيمي درماني قرار دارد، مطلقا مجاز نيست، گفت: موادي كه جهت فرآيند رنگ كردن يا فر كردن استفاده مي شوند سرعت ريزش موها را تا چند برابر افزايش مي دهند.دكتر پرهام حسيني، آنكولوژيست گفت: خانم ها قبل از شروع دوره شيمي درماني بهتر است موهاي خود را كاملا كوتاه كنند؛ با اين كار هم ريزش مو كندتر شده و هم ظاهر آنها تغيير چنداني نمي كند.وي ادامه داد: استفاده از كلاه گيس هاي موجود در بازار و لوازمي كه جهت رنگ دادن به ابروها و مژه توليد شده اند، مي تواند ظاهر مناسبي به بيمار دهد و روحيه وي را تا حد زيادي حفظ كند.دكتر حسيني ضمن اشاره به اينكه ريزش مو كاملا موقتي است و پس از طي دوره درمان، موهاي فرد كاملا رشد خواهند كرد، يادآور شد: گاهي ديده شده است در خاتمه شيمي درماني مشكل كم مويي بسياري از بيماران حل شده و حتي در قسمت هايي از سر كه در حالت عادي مويي نداشت نيز مو رشد كرده است.وي در پايان بيان كرد: استفاده از برخي فرآورده هاي آرايشي نامرغوب مختص مو، مانند حجم دهنده هاي مو مطلقا در مورد بيماران سرطاني مجاز نيست زيرا اين مواد فوليكول هاي سازنده مو را كاملا تخريب و بيمار را دچار كچلي دائم مي كنند.
ارتباط پزشك و بيمار امور پزشكي، مداخله مستقيم در حيطه شخصي افراد را موجب مي شود؛ امري كه از لحاظ اخلاقي چندان پسنديده نيست. از سوي ديگر پزشكي حرفه اي است كه بدون بهره مندي از احساس انساني و همدلي و اعتقاد نمي توان آن را به درستي انجام داد و همين باعث مي شود كه پزشكان از لحاظ اخلاقي جايگاه ويژه اي داشته باشند. در سال هاي اخير، اخلاق پزشكي در سطح وسيعي در جامعه مطرح شده و موجب افزايش آگاهي مردم نسبت به اين امور شده است. بخشي از اين آگاهي ها به توسعه دانش و ظهور فناوري هاي نوين در زمينه هايي نظير بيولوژي، بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك در چند دهه گذشته مربوط مي شود كه موجب ايجاد و گسترش مباحث اخلاق پزشكي در زمينه هاي مزبور هم شده و بخش ديگر به خاطر تحولات جامعه بشري در دهه هاي اخير است.در صحنه طبابت، پزشك هميشه با بيماراني روبه رو مي شود كه به بيماران مشكل مشهورند. برخورد با چنين بيماراني از همان لحظه اول ديدگاهي منفي در ذهن پزشك ايجاد مي كند. اين نگرش منجر به تلاش هايي مي شود كه حاصل آن دوري جستن از بيمار و يا انجام اقدامات تشخيصي و آزمايشگاهي غيرضروري است. از طرف ديگر به بيماراني مشكل گفته مي شود كه به طور مكرر با ناراحتي هاي حاد و مزمن به پزشك مراجعه مي كنند، تعداد زيادي نسخه دارويي در دست دارند، اقدامات تشخيصي آزمايشگاهي و راديولوژيكي بيش از حدي براي آنها انجام پذيرفته، به متخصصان مشاور متعددي معرفي شده اند و پرونده اين بيماران نشان دهنده حجم وسيع كار و تلاشي است كه پزشكان معالج به منظور تشخيص و درمان اين بيماران انجام داده اند. امروزه بر اين باور هستند كه چنين اقدامات غيرضروري و زياده از حد، حاصل ارتباط پزشك با بيمار است كه هر دو در آن مسئوليت دارند. علاوه بر خصوصيات فردي پزشك و بيمار، عوامل اجتماعي نيز بر انتظارات و رفتار پزشك و بيمار تاثير مي گذارد. رضايت بيمار از ملاقات با پزشك، تبعيت از دستورات ارائه شده و ارائه تشخيص باليني مناسب، نتيجه حاصل از ملاقات پزشك و بيمار است. در مورد بيماران مشكل، هدف، بهبود تبعيت از دستورات و پذيرش نتايج اقدامات انجام شده از طرف بيمار، رفع نگرش منفي و كاهش حجم پرونده بيمار از طرف پزشك معالج است. خصوصيات بيماران مشكل از نظر تاريخي، قانون و مقررات مشخصي براي تعريف و شناخت بيماران مشكل وجود ندارد. اغلب اين بيماران خانم ها هستند و از علايم جسمي نامشخص كه برحسب زمان نيز متغير است، شكايت دارند. اين بيماران اغلب ابراز تنفر، ناسازگاري، ترس و نااميدي دارند و نسبت به پزشك معالج نيز بدبين هستند. اين بيماران اغلب نوعي از بيماري را مطرح مي كنند كه تظاهر غيرطبيعي دارد و همواره سعي در وانمود كردن علايم جسمي آن دارند. اين قبيل بيماران ممكن است اختلال شخصيتي نيز داشته باشند. تظاهر غير طبيعي بيمار طبق شواهد علمي و تجربي براساس فيزيولوژي و روان شناسي، هر بيماري اعم از جسمي و درماني از علايم خاصي برخوردار است. بنابراين بروز هر نوع علامتي در بيماران نشانه وجود يك بيماري خاص است و شخص را وادار مي سازد تا در جهت تسكين و بهبود آن اقدام نمايد. بايد توجه داشت كه واكنش افراد نسبت به بيماري ها متفاوت بوده و احتمال دارد كه تظاهرات آنها نيز در هر فرد به گونه اي ويژه باشد. برخي مواقع ممكن است تظاهر به بيماري وجود داشته باشد در صورتي كه فرد دچار عارضه جسمي نيست. بيماراني كه با شكايات متعدد به پزشك مراجعه مي كنند و ضايعات عضوي آنها ناچيز و كم اهميت است، اغلب در رديف بيماراني قرار مي گيرند كه بيماري آنها رفتار غيرطبيعي دارد و اطلاق لقب بيمار رواني نيز به آنها محتمل است. اختلال شخصيتي اگر بيمار يا پزشك از اختلال شخصيتي برخوردار باشند، برقراري ارتباط بين آنها اغلب با مشكل مواجه مي شود.اغلب اين بيماران در برابر مسائل روحي و رواني حالت دفاعي به خود گرفته، واكنش هاي تندي از خود نشان مي دهند كه موجب برداشت غيرواقعي و توجيه و تفسير نامناسب از مسائل مي گردد. به نحوي كه به طور مستقيم در رفتار و برقراري ارتباط با ديگران اثر مي گذارد. اين بيماران در برخورد با مسائل اجتماعي از استرس و اضطراب دروني رنج مي برند كه كارايي و بازدهي آنها را كاهش مي دهد. تظاهر به بيماري عضوي تظاهر به بيماري عضوي اغلب در بيماراني مشاهده مي شود كه به طور مرتب از علايم جسماني شكايت مي كنند؛ در حالي كه بيماري آنها را نمي توان به يك عارضه عضوي نسبت داد و يا ميزان و شدت علايم به مراتب بيشتر از عارضه جسمي است. پزشكان به چنين بيماراني، لقب بيماران مشكل داده اند. تظاهر به بيماري جسمي همانند رفتار غيرطبيعي بيماري، ناشي از ارتباط بين جسم، روح، بيماري و احساس بيماري است و علت آن كاملاً مشخص نيست و به عوامل فرهنگي و خانوادگي بستگي دارد. اگر اين بيماران را با بيماران رواني مقايسه نماييم، مشاهده مي كنيم كه اين افراد از افسردگي كمتري برخوردارند و ميزان نارضايتي آنها از جامعه، ميزان استرس اجتماعي و شغلي و همچنين وابستگي آنها به ديگران به مراتب كمتر است. گاهي اوقات اين بيماران را هيستريك يا هيپوكندريازيس (خود بيمارانگاري) مي نامند. خصوصيات پزشكان آموزش پزشكي، رفتار و روش هايي را به پزشكان مي آموزد كه به همراه خصوصيات ذاتي خود به بررسي و معالجه بيماران بپردازند. اگر چه اين روند در ملاقات با بيماران ثابت است، با اين وجود ممكن است تحت تاثير عوامل مختلف قرار گرفته و در خصوصيات پزشك تاثير بگذارد. نفوذ عوامل به پزشك و نظرات او وابسته است، يا اينكه پزشك در ملاقات با بيماران تا چه حد به محوريت بيماران احترام قائل است و يا تا چه حد به محوريت پزشك معتقد است، بيمار را از دريچه بيماري و پزشكي مي نگرد و يا اينكه در برابر مسائل روحي و هيجاني بيمار تحت تاثير قرار مي گيرد و سعي در درك آن دارد تا بتواند در جهت حل مسائل بيمار تلاش نمايد. پزشكان در مواردي احساس مي كنند كه در ارائه كمك و درمان به برخي از بيماران با مشكل مواجه هستند. اغلب اين بيماران افرادي هستند كه مرتب مراجعه مي كنند و هيجان و استرس دارند، علايمي كه اظهار مي دارند بر پايه و اساس بيماري عضوي قابل توجيه نيست، از بيماري عضوي مزمن همراه با مسائل شديد رواني رنج مي برند و يا دچار بيماري مزمن عضوي هستند كه به درمان، پاسخ كامل و خوب نمي دهد. البته بايد در نظر داشت قبول و پذيرش بيماري براي برخي از بيماران بسيار سخت است و تحمل و ظرفيت آن را ندارند. اختلال شخصيتي پزشك نيز همانند بيمار در پيچيدگي روابط تاثير مي گذارد و به همان اندازه در نتايج ملاقات تاثير دارد. همشهری
رژيم غذايي پيشنهادي سازمان جهاني بهداشت بي بي سي- سازمان بهداشت جهاني طي گزارشي كه به دست دانشمنداني از كشورهاي مختلف جهان تهيه شده، اعلام كرده است كه مصرف مواد غذايي فرآوري شده عامل اصلي افزايش شديد ميزان چاقي و بيماريهاي مزمن در جهان است و از مردم جهان خواسته است بشدت از مصرف اين نوع مواد غذايي كه حاوي مقدار زيادي چربي اشباع شده، قند و نمك هستند بكاهند.بنابر اين گزارش، افزايش مصرف ميوه و سبزيجات و تحرك جسمي بيشتر، بهترين راه در امان ماندن از بيماريهاي مزمن است. دانشمندان رهنمودهاي تازه اي براي تغذيه سالمتر پيشنهاد كرده اند كه قرار است سازمان بهداشت جهاني اين رهنمودها را به عنوان بخشي از استراتژي جهاني خود در كاهش بيماريهاي قلبي، سرطان، ديابت، چاقي مفرط، پوكي استخوان و بيماريهاي دندان به كار گيرد.اين گروه از دانشمندان مردم جهان را ترغيب مي كنند به رژيم غذايي متعادل و سالم روي آورند و از مصرف نمك، قند و چربي اشباع شده بكاهند.چربي اشباع شده عمدتاً به روغنهايي گفته مي شود كه منشأ حيواني دارند و زياده روي در مصرف آنها باعث افزايش كلسترول خون مي شود. دانشمندان همچنين هشدار مي دهند كه بيماريهاي مزمن تنها ناشي از زياده روي در خوردن نيست، بلكه مي تواند ناشي از زياده روي در مصرف غذاهاي ناسالم باشد.آنها تغيير در سبك زندگي مردم را عاملي مي دانند كه باعث شده است اعضاي خانواده ها فرصت كمتري براي نشستن سر يك سفره پيدا كنند و كودكان به جاي بازي در فضاي آزاد به تماشاي تلويزيون و بازيهاي رايانه اي بنشينند.براساس گزارش سازمان بهداشت جهاني، اين معضلات بويژه ميان مردمي كه در شهرها زندگي مي كنند شديدتر است؛ شهرنشينان بيش از ساير مردم در معرض غذاهاي پرانرژي اند و تحرك جسماني كمتري دارند. تغذيه سالم تغذيه سالمي كه سازمان جهاني بهداشت در گزارش خود توصيه كرده چنين ويژگيهايي دارد: * كربوهيدراتها (عمدتاً نشاسته و قند طبيعي) بايد 55 تا 57 درصد رژيم غذايي را تشكيل دهد. * قند تغليظ شده (مانند شيرينيها) بايد كمتر از ده درصد را تشكيل دهد. * رژيم غذايي روزانه بايد شامل ده تا پانزده درصد مواد پروتئيني باشد. * چربي بايد به پانزده تا سي درصد محدود بماند و سهم چربي اشباع شده بايد زير ده درصد كل رژيم غذايي باشد. * نمك بايد به كمتر از پنج گرم در روز محدود بماند. * ميزان مصرف سبزيجات و ميوه ها بايد روزانه حدود چهارصد گرم باشد. دانشمندان همچنين نتيجه گيري كرده اند كه افزايش فعاليت جسماني براي سلامتي لازم است. اين گزارش اشاره مي كند كه مردم بايد روزانه حداقل يك ساعت فعاليت جسماني داشته باشند. يك ميليارد آدم چاق به گزارش سازمان بهداشت جهاني، هم اكنون بيش از يك ميليارد نفر در سراسر جهان اضافه وزن دارند كه از آن ميان سيصد ميليون نفر بنابر معيارهاي پزشكي دچار چاقي مفرطند.در بريتانيا، شمار مرداني كه چاق محسوب مي شوند از هشت درصد در دهه هشتاد به هفده درصد در حال حاضر افزايش يافته است و شمار زنان چاق از نه درصد به بيست و يك درصد رسيده است.اين وضعيت در ميان كودكان نيز قابل مشاهده است و در بريتانيا يك پنجم كودكان اضافه وزن دارند.تيم لنگ، استاد برنامه غذايي دانشگاه شهر لندن كه توصيه هاي مندرج در گزارش سازمان جهاني بهداشت را تأييد مي كند، مي گويد: احتمالاً سريعترين راه كاهش ميزان سكته قلبي در بريتانيا، به نصف كاهش دادن مقدار نمكي است كه به مواد غذايي فرآوري شده افزوده مي شود. او مي افزايد: لازم است مهارتهاي اوليه پخت و پز به عموم مردم آموزش داده شود تا بتوانند ميوه هاي تازه و سبزيجات را به خوراكي هاي دلخواه خود تبديل كنند. چاقي واگيردار! طوبي منصوري- مي دانيم ويروس ها عامل بعضي بيماريها مانند سرماخوردگي، آنفلوآنزا و بيماري هاي ديگري هستند اما آيا تا به حال شنيده ايد كه ممكن است آنها باعث چاقي هم بشوند؟ معمولاً استفاده از مقادير زياد كالري باعث بالا رفتن وزن مي شود اما به تازگي محققين نشان داده اند كه خانواده اي از ويروس ها به نام آدنو ويروس ها مي توانند باعث برخي از حالات فربهي و چاقي در انسان شوند.آدنو ويروس ها معمولاً با عفونت هاي معمولي مانند سرماخوردگي ها همراه مي شوند، آنها همچنين مي توانند باعث بروز اسهال و عفونت هاي گوارشي شوند.محققين دانشگاه ويسكانسين چندين آدنو ويروس انساني را جهت بررسي قابليت آنها در افزودن وزن جوجه ها و نيز در محيط كشت سلولي آزمايش كرده اند. اين دانشمندان و همكارانشان نشان دادند كه در يك جمعيت انساني كه به صورت اتفاقي مورد آزمايش قرار گرفتند، 30درصد مردم فربه و چاق در معرض اين ويروس بوده اند. در مراحل بعد اين تحقيق، دانشمندان در صدد تعيين انواعي از خانواده آدنو ويروس ها خواهند بود كه در ايجاد چاقي نقش دارند و اين يافته ها ممكن است باعث توليد واكسن مربوطه گردد. پس هر كس كه احساس مي كند ورزش و رژيم جهت كاهش وزن او مؤثر نبوده است مي تواند در مورد اين ويروس آزمايش شود! منبع: Seiencentral news
تاثيرداروهاي استاتين در كاهش خطرات آلزايمر براساس آخرين نظرات متخصصان درمان بيماري آلزايمر در مركز تحقيقات بيماري آلزايمر، مستقر در واحد بهداشت مركز درماني دانشگاه پيتسبورگ، استاتين درماني از روش هاي مختلفي امكان كاهش خطر اين بيماري را براي افراد مبتلا فراهم مي سازد. اين بررسي ها در مقاله جديدي در American Journal of Medicine با عنوان استاتين درماني: آزمون هاي باليني، خطوط كلي و مسيرهاي نوين (1) به چاپ رسيده است. بنابر مطالب اين مقاله، استاتين ها علاوه بر خاصيت كاهش سطوح كلسترول، احتمالا در سركوب توليد يك پروتئين آميلوئيد نيز تاثيرگذار هستند كه تصور مي رود در فرآيند بروز بيماري آلزايمر نقش آفرين است. همچنين استاتين ها عمل گردش خون را بهبود بخشيده و التهاب را در بدن كاهش مي دهند. لازم به توضيح نيست كه همه اين خواص در كاهش خطر بيماري آلزايمر مثبت و اثرگذار هستند. استاتين ها، دسته اي از داروهاي كاهش دهنده كلسترول هستند كه در تاريخ صنعت داروسازي جهان به مقام پرفروش ترين قرص هاي تجويز شده دست يافته اند. فروش جهاني اين محصولات در سال 2004 ميلادي تا 26 ميليارد دلار برآورد شده است. بيماري آلزايمر، علت اصلي عدم تعادل رفتار و فراموشي در سنين كهولت بوده و تنها در ايالات متحده، دامنگير بيش از 5/4 ميليون نفر است. شروع بيماري آلزايمر معمولا پس از سن 65سالگي رخ مي دهد اما آغاز زودتر آن نيز ناشايع نيست. با افزايش سن ميزان بروز اين بيماري به سرعت افزايش مي يابد.(تقريبا هر 5سال دوبرابر مي شود). اين امر با توجه به افزايش اميد به زندگي افراد از نظر تعداد كل مبتلايان حائز اهميت است. امكان بالقوه به كارگيري استاتين ها در درمان بيماري آلزايمر در مقالات و مراجع مختلفي ارزيابي و سنجيده شده است. در اين ميان توجه محققان بر مكانيزم هاي احتمالي عمل استاتين در ممانعت از كاهش پيشرفت اين بيماري بوده است. منبع: موسسه اطلاع رساني توسعه فناوري زيستي
هورمون درماني براي يائسگي:آري يا نه؟ پس از اين كه جانت اسميت در سال 2001، در سن 48 سالگي، يك جراحي هيستركتومي (برداشتن رحم و تخمدان ها) را پشت سر گذاشت، دكتر به او پيشنهاد كرد كه از هورمون استفاده كند. اسميت مي گويد: من تا آن زمان عرق شبانه و گرگرفتگي را تجربه كرده بودم كه چيز خوشايندي نيست. وي شخصاً به جست وجو پرداخت اما هر بار نتايج متضاد حاصل از تحقيقات متعدد، او را سردرگم و مأيوس كردند. او كه تصميم به آزمايش روش هورمون درماني گرفته بود، مي گويد: هر چه بيشتر مي خواندم، بيشتر گيج مي شدم. اما دقيقاً دو سال بعد از اين كار دست كشيد. اسميت مي گويد: به نظر مي رسيد كه هميشه چيزي ترسناك در اين مورد وجود دارد. پس از اين كه در سال 2002، اعلام شد كه خطر سرطان پستان و سكته مغزي بر منافع احتمالي هورمون درماني در پيشگيري از بيماري قلبي مي چربد، همه زنان آمريكايي، قرص هاي خود را دور انداخته و تعداد موارد تجويز استروژن به شكل قابل ملاحظه اي پايين آمد. اما حالا به نظر مي رسد كه برخي از اين زنان نيازي بدين كار نداشته اند. دو بررسي جديد نشان مي دهد كه زناني مثل خانم اسميت كه در زماني كه هنوز جوانتر و به يائسگي نزديكترند هورمون مصرف مي كنند، ممكن است نه تنها در معرض خطر ابتلا به بيماري قلبي نباشند، بلكه بدان مقاوم تر هم مي شوند. در سالهاي 1980 و 1990، پس از بررسي هاي متعدد درباره فوايد هورمون درماني در پيشگيري از بيماري قلبي و پوكي استخوان و نيز تقويت حافظه، هورمون ها نقش چشمه جواني را بازي مي كردند. اين تصور كه اين هورمون ها از بيماري قلبي ممانعت مي كنند، به حدي قوي بود كه بسياري از پزشكان آنها را براي پيشگيري از بيماري قلبي تجويز مي كردند. چنين فرض مي شد كه هورمون ها مانند ويتامين ها عمل مي كنند و شما مي توانيد آنها را براي همه عمر مصرف كنيد. اما ادعاهاي اغراق آميز طرفداران هورمون درماني توسط عده زيادي از كارآزمايي هاي باليني تأييد نمي شوند، در سال 1992، اين پرسش مطرح شد كه آيا بايد هورمون را براي تمامي زنان يائسه به منظور پيشگيري از بيماري قلبي تجويز نمود؟ پاسخ در آن زمان و براي هميشه يك نه قاطع است. نتايج بررسي هاي انجام شده تكان دهنده هستند. نه تنها هورمون درماني در پيشگيري از بيماري قلبي سودي ندارد، بلكه خطر سرطان پستان، سكته مغزي و آمبولي (لخته خون كه در رگ حركت نموده و جريان خون را قطع مي كند) را نيز بالا مي برد. اين تحقيقات كاهش سرطان كولوركتال (روده بزرگ و راست روده) و شكستگي مفصل لگن را نشان مي دهند اما اين مزايا بر خطرات استفاده از هورمون نمي چربند. در نتيجه اين پژوهش ها، پزشكان از تجويز هورمون براي پيشگيري از بيماري قلبي دست برداشتند. اما واكنش جامعه پزشكي از اين هم فراتر رفته و بسياري از پزشكان از تجويز هورمون براي زنان به كلي دست برداشتند كه احتمالاً مناسب ترين شيوه هم نبود. پس از آن، پزشكان براي كاهش علائم يائسگي از دوزهاي پايين تر و كوتاه اثرتر هورمون استفاده نمودند كه به صورت موضعي و نه خوراكي به كار مي رفت. اما در اين مورد مطالعه اي انجام نشده بود. همچنين اين سئوال نيز بدون پاسخ مانده بود كه چرا برخي تحقيقات نشان مي دهند كه هورمون ها مي توانند خطر بيماري قلبي را كاهش دهند. يك پاسخ مي تواند اين باشد كه ممكن است هورمون ها در سنين مختلف متناسب با فاصله زماني تا يائسگي، به صورت هاي متفاوتي عمل كنند. در بررسي تفاوت تأثير استروژن برحسب سن، معلوم شد كه در زنان بين 50 تا 59 ساله، 34 درصد كاهش در حمله قلبي، جراحي باي پس عروق كرونر قلب و آنژيو پلاستي در مقايسه با گروهي ديده مي شود كه درمان كاذب دريافت كرده اند. اما در مورد زنان 60 ساله و بالاتر، اين روش تأثيري در كاهش بيماري قلبي نداشت. اما در يك بررسي ديگر، معلوم شد كه هورمون درماني مي تواند در پيشگيري از بيماري قلبي مؤثر باشد. در اينجا بر خلاف مطالعه قبلي با ميانگين 63 سال و فاصله زياد از زمان يائسگي، متوسط سن افراد مورد مطالعه 50 سال بود كه عموماً سن شروع يائسگي در زنان آمريكايي است. با مصرف استروژن در فاصله 4 سال از يائسگي، مشخص شد كه شيوع بيماري قلبي 34 درصد كاهش يافته است، در مورد افرادي كه استروژن را همراه با پروژسترون دريافت كرده بودند، اين كاهش 28 درصد بود. در زناني كه فاصله آغاز هورمون درماني آنها با زمان يائسگي، بيش از يك دهه بود، اين روش تأثيري در كاهش بيماري قلبي نداشت. به گفته صاحب نظران، اگر شما هورمون درماني را در حوالي زمان يائسگي، يعني زمان شروع گر گرفتگي ها، آغاز كنيد، احتمالاً براي قلبتان هم مفيد خواهد بود. زنان نزديك به سن يائسگي درنهايت چه بايد بكنند؟ پاسخ قاطع و واضحي وجود ندارد، اما براي زناني كه از علائم جدي يائسگي رنج مي برند، ارزش آن را دارد كه نگاهي دقيق تر به منافع و خطرات آن بيندازيم. به نظر مي رسد كه ما خطرات را بيش از اندازه بزرگ نمايي كرده و دلايل بسياري را كه زنان به خاطر آنها مصرف هورمون را آغاز كرده اند، ناديده گرفته ايم. فايده اصلي هورمون درماني، تخفيف علائمي چون بي خوابي، خشكي دستگاه تناسلي و گرگرفتگي است كه به طور مشخص از سه تا پنج سال به طول مي انجامد. كساني كه تجربه اي از گرگرفتگي ندارند، تصور مي كنند كه اين يك احساس گرماي خفيف و نامحسوس است، اما گرگرفتگي مي تواند بسيار مخرب تر از اينها باشد. بيشتر زناني كه دارند يائسه مي شوند، از گرگرفتگي در رنج بوده و براي 10 درصد آنها اين تجربه به حدي ناراحت كننده است كه زندگيشان را مختل مي سازد. مطالعات نشان مي دهند كه فوايد جانبي ديگري نيز در مصرف هورمون وجود دارند، نظير كاهش شكستگي مفصل لگن، سرطان روده بزرگ و بهبود كاركرد ذهني. اما مصرف هورمون براي بيش از ده سال، مي تواند به توانايي ذهني آسيب وارد كند. بنابراين با توجه به سن و فاصله با زمان يائسگي، هورمون درماني مي تواند به طوركوتاه مدت براي توانايي هاي شناختي و حافظه مفيد باشد و مطمئناً هورمون ها كمك مي كنند كه جوانتر به نظر برسيد. در يك بررسي نشان داده شده است كه زناني كه براي مدت طولاني هورمون درماني مي كنند، چين و چروك كمتري دارند. تصميم گيري در مورد اين كه هورمون مصرف بكنيد يا خير، كار دشواري است. خطر آن با توجه به سن شما و فاصله تان با زمان يائسگي و اين كه آيا هم اكنون در معرض خطر سرطان يا بيماري قلبي هستيد يا خير، متفاوت است. همچنين بستگي به نوع هورمون و روش استفاده از آن دارد. بررسي خطرات مصرف هورمون با كمك پزشك امري ضروري است. در ارزيابي خطرات، مهم است كه به معنايي كه در وراي اعداد نهفته است، توجه كنيم. براي مثال، خطر 39 درصدي سكته مغزي براي تمامي سنين، به معني اضافه شدن تنها 12 مورد سكته مغزي به ازاي هر ده هزار زن در سال است. در مورد زنان جوانتر، نتيجه بسيار بهتر از زنان مسن است. زنان بين سنين 50 تا 59 سال كه هورمون دريافت مي كنند، بيش از كساني كه تحت درمان كاذب هستند، دچار سكته مغزي نمي شوند، اما در مورد زنان 60 تا 69 ساله، اين ميزان به 19 مورد اضافي سكته مغزي به ازاي هر ده هزار زن در سال بالغ مي شود. همچنين افزايش 33 درصدي بيماري ترومبوآمبوليك وريدي (وجود لخته هاي خون در سياهرگ هاي ساق پا يا قلب) گزارش شده است كه به معناي 7 مورد اضافه به افرادي هر ده هزار زن در سال است. حال آن كه اين ميزان براي زنان جوانتر به دو مورد اضافي مي رسد. متأسفانه، يافته هاي جديد، نوري بر آنچه هم اكنون رايج ترين مورد مصرف هورمون هاست- يعني دوزهاي پايين تر براي چند سال اول حول و حوش زمان يائسگي- نمي تابانند. به رغم اطلاعات جديد، زناني چون خانم اسميت، هنوز احساس مي كنند كه اين خطرات ارزش توجه كردن را ندارند. مطمئناً هيچ كس فكر نمي كند كه براي پيشگيري از بيماري قلبي بايد هورمون مصرف كرد. براي اين دسته از زنان، داروهاي خاص قلبي، همچنين رژيم غذايي و ورزش، راههاي بسيار سالم تري براي جلوگيري از بيماري قلبي هستند. براي علائم يائسگي ممكن است زنان نياز به روش هاي جايگزين داشته باشند. گروهي از داروهاي ضدافسردگي، به نام مهاركننده هاي انتخابي باز جذب سروتونين (SSRI) مي توانند در كاهش گرگرفتگي و نوسانات خلق مؤثر باشند. برخي ديگر از زنان از استروژن هاي گياهي بدين منظور استفاده مي كنند. داده هايي در دست هستند كه نشان مي دهند كه مصرف مقادير زياد سويا مي تواند استروژن گياهي را در رژيم غذايي تأمين نمايد. البته اين مواد جايگزين مي توانند عوارض جانبي خودشان را به همراه داشته باشند، بنابراين زنان مي بايست حتماً با پزشكشان مشورت كنند. به نظر مي رسد هورمون درماني مؤثرترين درمان براي علائم شديد يائسگي باشد. به عقيده برخي صاحب نظران در مورد برخي از زنان، هورمون ها ارزش خطر كردن را دارند. آنها مي گويند كه بايد با زنان رو راست بود و درباره دانسته ها و نادانسته هاي مربوط به خطرات هورمون درماني با ايشان صحبت كرد، هم اكنون حداقل به نظر مي رسد كه هر چه علم درباره اين خطرات بيشتر مي يابد، تصميم گيري دشوارتر مي گردد. www.usanews.com
معالجه افراد با استفاده از خصوصيات فردي دايره المعارف اختلالات رواني كه به كتاب راهنماي شخصيتي و آماري مشهور است بر پايه اصلي استوار است كه براي بسياري از پزشكان ساده به نظر مي رسد؛ طبق اين اصل نشانه هاي فردي هر انسان، قابل اعتمادترين راه براي طبقه بندي مشكلات رواني آنهاست. اين كتابچه كه D.S.M نام دارد، افكار دروني و فرضيات ناخودآگاه افراد را كه طبق تحقيقات طبقه بندي علمي آنها غيرممكن است، مورد بحث قرار مي دهند. بسياري از روانشناسان معتقدند كه نتيجه آن بسيار سطحي ولي جامع بود، در واقع آنقدر سطحي بود كه نمي توانست به پيچيدگي هاي انگيزه بشر و به عمق احساسي آن دست پيدا كند. دانشجويان، پزشكان و بيماران علاقه بسياري به مذاكرات در ابعاد متفاوت داشتند. آنها مي گفتند كه از طريق نشانه هاي فردي هر شخصي از افسردگي تا انزوا، مي توان به داستان هاي بسياري پي برد. اخيرا گروهي از انجمن هاي حرفه اي روانكاوي، كتاب راهنماي تشخيص جديدي با نام راهنماي تشخيص روان پويايي(P.D.M) را در اين رابطه به چاپ رسانده اند. روانكاوان برخلاف روانپزشكان تلاش هايشان را بر مبناي فهم تحمل هاي ذهني افراد متمركز مي كنند در حالي كه روانپزشكان بيشتر روي تشخيص اختلالات ذهني و درمان آن از طريق دارو يا راه هاي قوي تر درمان شفاهي تأكيد دارند. اين كتاب بر اهميت خصوصيات فردي مانند مازوخيسم(خودآزاري)، وابستگي و انواع افسردگي تأكيد دارد. در اين كتاب عناصر متفاوت جديد مانند سرگذشت هاي افراد و عكسبرداري هاي ذهني با احساسات افرادي كه از اختلالات ذهني رنج مي برند، آميخته مي شود. دكتر استنلي گرينسپن، پروفسور، روانپزشك و پزشك كودكان در دانشگاه پزشكي جرج واشنگتن مي گويد: اين كتاب يك مكمل براي كتاب انجمن روانپزشكان است. ما مي خواستيم به درمان گران بگوييم قبل از طبقه بندي افراد برمبناي نشانه هاي شخصي، ماهيت تجربيات دروني را كشف كنيد . نسخه D.S.M در سال 1980 پايه و اساس علمي در اين زمينه ارائه نمود در حالي كه در گذشته اقدامات درماني براساس تئوري هاي فرويد يا تجربيات شخصي پزشكان استوار بود. محققان با طبقه بندي تشخيصي بيمار ي ها توانستند پايه و اساسي براي درمان هاي دارويي يا معالجات شفاهي ارائه دهند. دكتر رابرت اسپينز روانپزشك دانشگاه كلمبيا مي گويد: كتاب جديد بسيار تاثيرگذار است ولي نويسندگان آن بايد ثابت كنند كه براي استفاده هاي كلينيكي قابل اعتماد است . وي مي گويد: اين كار بسيار پيچيده است . دكتر درو وستني، پروفسور روانكاوي و روانپزشكي در دانشگاه آتلانتا مي گويد: روانكاوان فهميده اند كه در هر روز از موضوع اصلي فاصله مي گيرند و اين پروژه هدفش تمركز بر نتايج سنت هاست . پيشنهاد قابل توجه در كتاب جديد، پافشاري آن بر ارزيابي اوليه شخصيت افراد و در مرحله بعد توجه به علايم بيماري است. اولين بخش اين كتاب 14 گروه متفاوت شخصيتي را شرح مي دهد. كتاب D.S.M بيماري و اختلالات كاركرد را طبقه بندي كرده بود در حالي كه كتاب جديد افراد متفاوت را طبقه بندي مي كند. اين كتاب در تحقيقات شخصيتي دو نوع افسردگي را معرفي مي كند: در نوع اول افراد احساس ضعف شديد و درماندگي مي كنند و در نشان دادن عصبانيت دچار مشكل مي شوند و از دست دادن روابط به خصوص با پزشكانشان، برايشان ترس به همراه دارد. نوع ديگر افسردگي در افرادي رخ مي دهد كه بيش از حد به خودشان معطوف هستند و به يك فرد خودنكوهشگر تبديل مي شوند. منبع: Nytimes.com
داروهاي آنتي هيستامين هيستامين يكي از مواد شيميايي است كه هنگام واكنش پادتن ها (آنتي بادي ها) با مواد آلرژي زا آزاد مي شود و مسئول بسياري از علايمي است كه در التهاب بيني ناشي از آلرژي يا بيماري رينيت آلرژيك ديده مي شود.داروهاي آنتي هيستامين با خنثي كردن عمل هيستامين باعث مي شوند كه خارش و آبريزش بيني و عطسه كردن تسكين يابد. همچنين اين داروها علايم مربوط به آلرژي در مناطقي غير از بيني مثلاً كهيرها يا دانه هاي پوستي را بهبود مي بخشند.داروهاي آنتي هيستامين را در صورت امكان بايد پيش از حمله آلرژي مصرف كرد.داروهاي آنتي هيستامين به اشكال مختلف قرص، قطره چشمي، شربت و اسپري بيني وجود دارند. در بسياري موارد اين داروها در دو شكل سريع الاثر و با اثر تدريجي هم وجود دارند.داروهاي آنتي هيستامين مشكلاتي هم به وجود مي آورند. از آنجايي كه اين داروها ترشحات مخاطي را غليظ مي كنند ممكن است در مورد سينوزيت عفوني يا باكتريايي باعث بدتر شدن علايم شوند، بنابراين افراد مبتلا به سينوزيت باكتريايي يا عفونت باكتريايي بيني حتي در فصل آلرژي نبايد آنتي هيستامين مصرف كنند. مسأله ديگر آن است كه آنتي هيستامين ها در طول زمان اثربخشي شان را از دست مي دهند و بيماران مجبورند نوع متفاوتي از آنها را به كار برند.داروهاي آنتي هيستامين به دو گروه قديمي تر يا نسل اول و جديدتر يا نسل دوم تقسيم مي شوند؛ تفاوت عمده اين دو گروه در ميزان عارضه جانبي خواب آلودگي است. آنتي هيستامين هاي نسل دوم بر خلاف نسل اول كمتر اين عارضه شايع را به وجود مي آورند. آنتي هيستامين هاي نسل اول از اين گروه مي توان به داروهاي ديفن هيدرامين، كلماستين و كلرفنيرامين اشاره كرد.داروهاي اين گروه به خاطر آنكه غيراختصاصي عمل مي كنند و اثر ضدكولينرژيك هم دارند (اثر استيل كولين يك پيغامبر عصبي را مهار مي كنند) ممكن است عوارض جانبي متعددي ايجاد كنند.از جمله اين عوارض جانبي مي توان به اينها اشاره كرد: خواب آلودگي و اشكال در تفكر: اين عارضه از اين لحاظ خطرناك است كه ممكن است در بزرگسالان باعث حوادث كاري و تصادفات اتومبيل شود، اما تحقيقات موجود نشان مي دهد كه كودكاني كه از اين داروها استفاده مي كنند كمتر دچار اين عارضه مي شوند. - خشكي دهان - سرگيجه - اضطراب - تپش قلب - گلودرد در مردان مبتلا به بزرگي پروستات مصرف اين داروها ممكن است اشكال در ادرار كردن را بدتر كند. براي تطبيق پيدا كردن با اثر خواب آلوده كننده اين داروها رعايت نكات زير كمك كننده است: - دارو را در خانه چند ساعت پيش از خواب مصرف كنيد. - از ساير داروهايي كه اثر خواب آور دارند پرهيز كنيد. - در حين استفاده از اين داروها از رانندگي و كار با ماشين هاي سنگين خودداري كنيد. اثر خواب آلوده كننده اين داروها در طول زمان ممكن است كاهش يابد. داروهاي آنتي هيستامين نسل دوم از داروهاي آنتي هيستامين نسل دوم مي توان به فكسو فنادين، لوراتادين، سيتريزين و آكرواستين اشاره كرد. اين داروها خاصيت ضدكولينرژيك نيستند و بنابراين در مقادير تجويز شده، خواب آلودگي ايجاد نمي كنند.عوارض شايع اين گروه داروها شامل سردرد، خشكي دهان و خشكي بيني مي شود كه اغلب موقتي هستند و در طول درمان برطرف مي شوند. در موارد نادري تپش قلب و احساس سنگيني بر روي قفسه سينه در حين مصرف اين داروها رخ مي دهد كه در اين صورت بايد فوراً به پزشك مراجعه كرد.زنان باردار و شيرده بايد از اين داروها اجتناب كنند، مگر اينكه پزشك مصرف آنها را تجويز كند. اسپري هاي بيني آنتي هيستامين اخيراً داروي آنتي هيستامين موضعي به صورت اسپري بيني هم به بازار دارويي آمده است. اين دارو كه آزلاستين (نام تجارتي Astelin) نام دارد مي تواند جايگزين داروهاي خوراكي آلرژي هاي فصلي شود و پرخوني و گرفتگي بيني و ساير علايم آلرژي را برطرف كند. عوارض جانبي اين اسپري، مزه تلخ، قيمت بالا و اثر خواب آلودگي آور آن است.
ژن مقاومت در برابر كاهش وزن گاهي در دو فرد چاق كه رژيم غذايي يكساني دارند و ورزش نمي كنند، يك نفر وزن بيشتري را نسبت به ديگري از دست مي دهد. دكتر جوز اردوس از دانشگاه توفتس در اين زمينه مي گويد كه عوامل ژنتيكي ممكن است بتوانند اين مسئله را توضيح دهند.در تحقيقي كه در مجله متابوليسم و غدد مترشحه داخلي چاپ شده است، دكتر اردوس و همكارانش، گوناگوني در ژني موسوم به Periliplin را بررسي كرده اند و به موجب اين تحقيق به نظر مي رسد برخي افراد نسبت به كاهش وزن در زمان مصرف كالري كمتر مقاومت نشان مي دهند.جوز اردوس مي گويد كه حضور اين ژن باعث مي شود كه افراد واجد آن در مكانيسم هاي كنترل و كاهش وزن بدن مقاومت بيشتري را نشان دهند و در افراد چاق كه رژيم هاي كم كالري دارند، روند كندي در كاهش وزن ديده مي شود.دكتر اندروگرين برگ يكي ازدانشمنداني كه اين ژن را كشف كردند، مي گويد: در مطالعات او گوناگوني در همين ژن، با ابتلا با چاقي مرتبط شده بود اما در مطالعات اخير ارتباط اين ژن با مقاومت نسبت به كاهش وزن بررسي شده است.شايان ذكر است كه ژن Periliplin توليد پروتئين Periliplin را رمز مي كند و كاهش چربي سلول ها را تنظيم مي كند.======================تلاش اپل براي كاهش آسيب هاي استفاده از آي پادبي بي سي- در پي نگراني از آسيب هاي غيرقابل جبران بر شنوايي افرادي كه از پخش كننده هاي موسيقي همراه استفاده مي كنند، شركت اپل امكان تازه اي را براي كنترل ميزان بلندي صداي آي پادهايش عرضه كرده است.اين شركت امكان نرم افزاري تازه اي را بطور رايگان روي اينترنت قرار داده كه هر كاربر بوسيله آن مي تواند براي ميزان بلندي صداي دستگاهش محدوديت تعيين كند.والدين نيز مي توانند پس از تعيين محدوديت شدت صداي آي پاد فرزندانشان، آن را قفل كنند تا آنها نتوانند آن را تغيير دهند.متخصصان امور بهداشتي خواستار تحقيقات بيشتر در زمينه تاثيرات گوشي ها بر دستگاه شنوايي شده اند. شركت اپل با دعوايي حقوقي نيز در آمريكا روبه رو است كه در آن متهم شده است آي پاد مي تواند به شنوايي افراد آسيب وارد نمايد.معاون بازاريابي آي پاد مي گويد امكان تازه، پاسخي به نگراني هاي فزاينده در اين زمينه است.او افزوده است: قصد ما در اختيار گذاشتن امكاني آسان براي تعيين محدوديت بلندي صدا توسط خود كاربران بوده است.
آووكادو بر خلاف باور عام، آووكادو يك ميوه نيست، بلكه يك سبزي سرشار از مواد مغذي و اسيدهاي چرب مورد نياز براي بدن است. در واقع آووكادو يك نوع سبزي چرب است (يك آووكادوي متوسط حاوي حدود 30 گرم چربي است). آووكادو داراي انواع مختلفي است، يك نوع آن سبز و براق است و چربي كمي دارد و وزني در حد 900گرم دارد. انواع متوسط آن گلابي شكل هستند از نظر نوع روغن بسيار شبيه به زيتون است (يعني دارنده اسيد چرب ضروري مورد نياز بدن كه بدن قادر به ساخت آن نيست و بايد از منابع غذايي دريافت شود). اين چربي از نوع مفيد است كه نه تنها تاثيري در افزايش كلسترول بدن ندارد، بلكه باعث كاهش ميزان كلسترول خون نيز مي شود. تحقيقات باليني نشانگر آن است كه مصرف آووكادو در افراد با كاهش چشمگيري در ميزان كلسترول خون آنها، همراه بوده است. همچنين آووكادو حاوي ميزان زيادي پتاسيم است كه مصرف پتاسيم نقش بسيار ارزنده اي در كاهش فشار خون بازي مي كند. همچنين يكي از عوامل بسيار تاثيرگذار در بهبود خون مردگي هاي زيرپوست (كبودي ها) پس از جراحي هاست. همچنين حاوي اسيدفوليك (عامل درمان گر انواعي از كم خوني) است و مصرف اين سبزي مي تواند جبران كننده كمبود اين ماده مغذي باشد. از ساير مواد مغذي موجود در آووكادو مي توان به ويتامين هاي A، C، E و ويتامين هاي B6 و B5 اشاره كرد. بايد ذكر كنم ويتامين B5 موجود در آن بر پوست و طراوت و شادابي آن اثر خاصي دارد، مانع خشكي بيش از اندازه و پوسته پوسته شدن پوست است و بهبودي زخم را مخصوصاً بعد از جراحي، تسريع مي كند. همچنين حاوي مس است كه براي استحكام ناخن ها و مو و حفظ رنگ آنها ضرورت دارد. ميزان مصرف آووكادو در كشور ما بسيار پايين است، اما استفاده از آن به دليل دارا بودن مواد مغذي بي شمار بسيار توصيه مي شود. آووكادو را بايد خام مصرف كرد، زيرا پس از پختن مزه تلخي به خود مي گيرد. به نظر مي آيد كه اولين بار آووكادو در ايران امروز و آمريكاي جنوبي كشت داده مي شده است و سپس به ديگر نقاط جهان برده شده است. همشهری
صفحه 26 از 58
