ارسالها: 1460
#231
Posted: 1 Jul 2016 23:55
نسخه جدید نانوپوشش ضدخوردگی با زمان پخت بسیار پایین
یکی از شرکتهای عرضه کننده نانوپوشش ضدخوردگی به بازار اخیرا بنا به تقاضای مشتریان خود اقدام به عرضه نسخه جدیدی از این محصول کرده که دارای زمان پخت بسیار کوتاهی است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، شرکت NEI بعد از عرضه نانوپوشش NANOMYTE® TC-5001 که برای استیل گالوانیزه تهیه شده، اقدام به عرضه نسخه جدیدی از این محصول کرده است.TC-5001 یک پوشش کامپوزیتی حاوی نانوساختار است که فازهای آلی و معدنی درون این پوشش وارد شده است. این فناوری را می‌توان به تنهایی روی یک سطح اعمال کرد و همچنین می‌توان آن را به همراه پوشش‌های دیگر مورد استفاده قرار داد. TC-5001 را می‌توان روی فولاد ضدزنگ دارای پوشش گالوانیزه استفاده کرد.
قطعات مورد استفاده در خودرو باید توانایی مقاومت هزار ساعت در آزمون‌های خوردگی ASTM B117 را داشته باشند. TC-5001 بعد از آزمایش در این آزمون خوردگی، هیچ نشانی از خوردگی سفید بروز نداده است. این نانوپوشش برای محافظت از ادوات الکترونیکی شبکه برق شهری مورد استفاده قرار گرفته است و طی چندین ماه آزمایش، هیچ نشانی از خوردگی در این ادوات مشاهده نشده است.
این نانوپوشش را می‌توان به سه روش مختلف «اسپری»، «رول کردن» و «برس زدن» روی سطوح اعمال کرد. در روش اسپری، با استفاده از یک اسپری صنعتی با فشار پایین، می‌توان این نانوپوشش را روی سطوح اعمال کرد. اسپری لمسی می‌تواند برای پوشش‌دهی قطعات بسیار ریز استفاده شود.
در روش رول کردن، قطعه مورد نظر را می‌توان از راست به چپ و از بالا به پایین درون محلول حاوی این نانوپوشش غلطاند و به سرعت خشک کرد. این روش برای پوشش‌دهی صنعتی با حجم بالا بسیار مناسب است. همچنین برس نیز ابزاری مناسب برای اعمال این نانوپوشش است.
اخیراً بر اساس درخواست مصرف‌کنندگان برای تسریع پخت این نانوپوشش، نسخه جدیدی از آن تولید و عرضه شده است. این محصول جدید زمان پخت بسیار کوتاهی دارد، به طوری که در دمای 150 تا 200 درجه سانتیگراد، در مدت پنج تا 10 ثانیه خشک می‌شود. این ویژگی جدید برای تولیدکنندگان قطعات با روش خودکار بسیار ایده‌آل است، زیرا قطعه در حین حرکت در مسیر تولید، پوشش‌دهی شده و خشک می‌شود.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#232
Posted: 1 Jul 2016 23:56
مخترع لیزر و برنده نوبل فیزیک ۱۹۶۴ درگذشت
برنده جایزه نوبل فیزیک ۱۹۶۴ برای ابداع لیزر که علم، پزشکی، مخابرات و تفریحات را متحول کرد، در سن ۹۹ سالگی درگذشت.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، چارلز تاونز به عنوان یکی از برندگان جایزه نوبل فیزیک و استاد دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، ابتدا ایده میزر (نسخه اولیه لیزر ) را مطرح کرد که به تغییر مسیر فناوری، جامعه و داستان‌های علمی تخیلی کمک کرد.
ایده ساخت لیزر در سال 1951 زمانی که تاونز در پارکی در واشنگتن، آمریکا در کنار شکوفه‌های آزالیا نشسته بود، به ذهن او خطور کرد. این الهام منجر به ساخت دستگاه میزر در سال 1954 برای تقویت امواج مایکرو توسط گسیل القایی تابش شد.
چهار سال بعد تاونز به همراه شوهر خواهرش، آرتور لئونارد شالو یک نسخه اصلاح شده از این اختراع را برای تقویت پرتو نور اپتیکال به‌جای انرژی امواج مایکرو ساختند که توسط آزمایشگاه‌های بل به عنوان «لیزر» ثبت اختراع شد.
یک دانشمند دیگر موسوم به تئودور میامان اولین کسی بود که لیزر واقعی را در سال 1960 به نمایش درآورد، اما چهار سال بعد تاونز مشترکا با دو دانشمند روس به نام‌های الکساندر پروخوروف و نیکولای باسوف که به‌طور جداگانه به ایده میزر دست پیدا کرده‌بودند، موفق به کسب جایزه نوبل فیزیک شد.
تاونز همچنین پیشگام استفاده از میزرها و لیزرها در علم ستاره‌شناسی است. او با کمک همکارانش توانست برای اولین بار مولکول‌های پیچیده را در فضای ستاره‌ای مشاهده کرده و برای نخستین بار جرم سیاهچاله عظیم مرکز کهکشان راه‌شیری را اندازه‌گیری کند.
مجموعه تلسکوپ‌های مادون قرمز مبتنی بر لیزری که تاونز در رصدخانه کوه ویلسون ساخت، می‌تواند قطر ستارگانی که در بیشتر تلسکوپ‌ها صرف مشاهده می‌شوند را اندازه‌گیری کند.
راینهارد گنزل، رئیس موسسه فیزیک فرازمینی مکس‌پلانک در نمایه‌ای از تاونز که توسط دانشگاه کالیفرنیا در برکلی منتشر شده، اظهار کرد: او یکی از مهم‌ترین فیزیکدانان تجربی قرن گذشته بود.
تاونز تا پیش از مرگ، مدت پنج دهه عضو دپارتمان فیزیک و آزمایشگاه علوم فضایی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی بود.
درون قدرتمند‌ترین لیزر جهان چه می‌گذرد؟
اختراع تاونز در طیف گسترده‌ای از کاربردهای فنی که عضو ثابت جهان مدرن هستند، نقش دارد. لیزر که در طیف گسترده‌ای از لوازم الکترونیکی مصرفی و فیبرهای نوری گنجانیده شده، همچنین برای برش فلزات، انجام عمل جراحی، گرفتن اتم‌ها و تحریک واکنش‌های همجوشی هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همشهری
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ویرایش شده توسط: soniyahot
ارسالها: 1460
#233
Posted: 1 Jul 2016 23:57
کشف ردپای همنوع‌خواری کهکشان‌ها توسط تلسکوپ هابل
تصاویر ارائه‌شده توسط هابل، کهکشانی را در فرآیند بلعیده‌شدن توسط کهکشان بزرگتر مجاور به نمایش می‌گذارد.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این که فضا از لحاظ نظری نامحدود است، به این معنا نیست که همه‌چیز در آن در جای خود قرار دارد، بلکه اجرام کوچک به اشیای ریز دیگر برخورد می‌کنند و در این میان، اجرامی نیز در مقیاس کهکشان به یکدیگر کوبیده می‌شوند.
کهکشان مارپیچ NGC 7714 تقریبا 100 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و اندکی بیش از آنچه باید به کهکشان NGC 7715 نزدیک شده است؛ زمانی بین 100 تا 200 میلیون سال پیش، این دو کهکشان به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک شدند که شروع به بلعیدن یکدیگر کردند.
آن گونه که تصاویر هابل نشان می‌دهند، کهکشان NGC 7714 درحال بلعیدن کهکشان کوچکتر است.
برخلاف یک کهکشان مارپیچ عادی، بازوهای NCG 7714 گسترده شده‌اند و یک هاله طلایی‌رنگ دودی از هسته آن گسترش یافته است. علاوه بر این، یک حلقه و دو مسیر طولانی متشکل از ستارگان به سمت NCG 7714 گسترش یافته‌اند و نوعی پل را بین دو کهکشان ایجاد کرده‌اند.
این پل، ماده را از کهکشان NGC 7715 به کهکشان بزرگتر منتقل می‌کند و مواد لازم جهت شکل‌گیری ستاره در NGC 7714 را ارائه می‌دهد؛ بخش اعظم این فرآیند در هسته کهکشان بزرگتر رخ می‌دهد، گرچه تمامی بخش‌های کهکشان در این عمل سهیم هستند.
تعداد زیادی از این ستارگان جدید، ستاره‌های «ولف-رایه» (Wolf-Rayet) هستند و این اجرام، زمانی که جوان و بزرگ هستند، هر یک دست‌کم 20 برابر خورشید جرم دارند.
این دسته از ستارگان بسیار پرجرم و داغ هستند و دمای سطح آنها بین 29 هزار تا 199 هزار درجه سانتیگراد است؛ این ستارگان همچنین بسیار شفاف بوده و ده‌ها هزار تا چندین میلیون بار درخشان‌تر از خورشید هستند و تقریبا بخش اعظم این نور خروجی، در طیف فرابنفش قرار دارد.
ستاره‌های Wolf-Rayet در مرحله تکامل به ستارگان عظیم، جوانمرگ می‌شوند و گرچه این ستارگان بسیار داغ و شفاف هستند، به دلیل وجود بادهای خورشیدی بسیار قوی، با سرعت‌های صعودی (حدود یک میلیارد بار بیشتر از سرعت خورشید) جرمشان را از دست می‌دهند.
به دلیل این شکل‌گیری ستاره‌ای در NGC 7714، این جرم کیهانی به عنوان کهکشان انفجار ستاره‌ای Wolf-Rayet گروهبندی می‌شود.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#234
Posted: 1 Jul 2016 23:59
چرا برخی کهکشان‌ها جوانمرگ می‌شوند؟
تحقیقات جدید دانشمندان استرالیایی نشان داده که برخی کهکشان‌ها به دلیل از دست دادن زودهنگام گاز مورد نیاز برای ایجاد ستاره‌های جدید، جوانمرگ می‌شوند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، به گفته فیزیکدانان نجومی دانشگاه غرب استرالیا، دو گونه اصلی کهکشان وجود دارد: کهکشان‌های «آبی» که هنوز فعالانه به کار ستاره‌سازی مشغولند و کهکشان‌های «قرمز» که از رشد بازمانده‌اند.
بیشتر کهکشان‌ها به آرامی پس از دو میلیارد سال یا بیشتر از حالت آبی به قرمز گذر می‌کنند اما برخی گذرها بطور ناگهانی و کمی پس از یک میلیارد سال رخ می‌دهند که از نظر کیهانی بسیار جوان محسوب می‌شود.
دانشمندان برای نخستین بار چهار کهکشان را در آستانه پایان شکل‌گیری ستارگان در آنها مورد بررسی قرار دادند که هر کدام در مرحله متفاوتی از گذر قرار داشتند.
یافته‌های دانشمندان نشان داد، کهکشان‌هایی که به پایان مرحله ستاره‌سازی خود می‌رسند، بیشتر گاز خود را از دست می‌دهند.
هنوز مشخص نیست که چرا این گاز از کهکشان خارج می‌شود. یکی از احتمالات می‌تواند بلعیده شدن آن توسط سیاهچاله غول‌پیکر کهکشان یا کشیده‌شدن آن در کهکشان همسایه باشد.
این پژوهش در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#235
Posted: 1 Jul 2016 23:59
کشف عجایب حبابی با سی‌تی اسکن درون یک ابرنواختر
ستاره‌شناسان طی سالها به جمع‌آوری هزاران تصویر از ابرنواختر «ذات‌الکرسی آ» پرداخته و زیبایی گازهای کیهانی و امواج رادیویی فورانی آن را به تصویر کشیده‌اند؛ اکنون یک شیوه جدید تصویربرداری به محققان اجازه داده تا به داخل بقایای این ستاره مرده نیز دست یابند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، محققان مرکز فیزیک نجومی هاروارد-اسمیت‌سونیان با روش جدید خود که نوعی سی‌تی اسکن کیهانی محسوب می‌شود، دریافتند که درون بقایای این ابرنواختر، شش حفره حباب‌مانند وجود دارد که بسته‌های گاز در میان مواد کیهانی در حال چرخش هستند.
تصویر جدید سه بعدی نشان داده که ابرنواختر «ذات‌الکرسی آ» از ساختاری شبیه پنیر سوئیسی تشکیل شده است.
«ذات‌الکرسی آ» بقایای یک ابرنواختر در صورت‌فلکی ذات‌الکرسی است که در فاصله 11 هزار سال نوری از زمین قرار دارد. این ساختار پرانرژی که از انفجار یک ستاره بجا مانده، یکی از درخشانترین منابع امواج رادیویی فرکانس بالا در آسمان است. در مقایسه، خورشید به انتشار امواج با فرکانسهای بالاتر از یک گیگاهرتز می‌پردازد.
ستاره‌شناسان از مدتها پیش تلاش می‌کردند از پوسته بزرگ درخشان بیرونی به منظور درک بهتر از چرایی و چگونگی انفجار ستارگان عبور کرده و بینش بیشتری در مورد فرآیند یک ابرنواختر بدست بیاورند.
محققان توانستند تعیین کنند که بسته‌ها یا حباب‌ها از نیکل رادیواکتیو ساخته شده‌اند که در نهایت به آهن تجزیه می‌شود؛ یکی از حباب‌ها شش سال نوری وسعت دارد، در حالیکه گستردگی دیگری سه سال نوری است.
نتایج این پژوهش در مجله Science منتشر شده است.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#236
Posted: 2 Jul 2016 00:00
مشاهده پیوند شیمیایی اتم‌ها و تشکیل مولکول برای نخستین‌بار
دانشمندان آزمایشگاه شتاب‌دهنده ملی SLAC متعلق به وزارت انرژی آمریکا، با استفاده از اشعه لیزر پرتو ایکس برای نخستین‌بار موفق به مشاهده وضعیت گذر دو اتم شدند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، وضعیت گذر، زمانی است که دو اتم شروع به شکل‌دادن پیوندی ضعیف برای تبدیل‌شدن به مولکول می‌کنند.
این پیشرفت بنیادی که زمانی غیرممکن تصور می‌شد، دارای تاثیری عمیق بر درک دانشمندان از چگونگی رخ‌دادن واکنش‌های شیمیایی خواهد بود. این موفقیت همچنین بر تلاش‌های محققان برای طراحی واکنش‌هایی اثرگذار خواهد بود که به تولید انرژی، خلق محصولات جدید و بارور کردن بهتر محصولات زراعی منجر خواهند شد.
پالس‌های لیزری پرتو ایکس به کار رفته در این آزمایش به اندازه‌ای کوتاه بودند که اتم‌ها و مولکول‌ها را شفاف می‌کردند. این پالس‌ها همچنین به اندازه‌ای سریع بودند که به دانشمندان امکان مشاهده واکنش‌های شیمیایی را داد که تاکنون مشاهده آنها غیرممکن بود.
در آزمایشات انجام‌شده، محققان اتم‌های اکسیژن و منوکسیدکربن را به سطح یک کاتالیست روتنیم متصل کردند و با استفاده از پالس لیزر نوری زمینه واکنش آنها را فراهم کردند. پالس لیزر، کاتالیست را تا 1727 درجه سانتیگراد حرارت داد؛ در نتیجه، اجزای شیمیایی اکسیژن و منوکسیدکربن شروع به ارتعاش کردند و زمینه متصل‌شدن این مولفه‌ها به یکدیگر فراهم شد.
این واکنش، امکان بروز تغییرات لازم در آرایش الکترون‌های اتم‌ها را مهیا کرد و این تغییرات ظرف چند ترلیونم ثانیه رخ دادند. محققان به دنبال ارزیابی وضعیت‌های گذر در واکنش‌های دارای کاتالیزگر دیگری است که طی آنها، مواد شیمیایی مهمی برای مصارف صنعتی تولید می‌شوند.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Science Express قابل‌مشاهده است.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#237
Posted: 2 Jul 2016 00:00
آمادگی برخورددهنده بزرگ هادرونی برای کشف یک ذره جدید
بزرگترین برخورددهنده اتم جهان پس از آغاز به کار خود می‌تواند به فیزیکدانان در درک ماده تاریک و حتی کشف ذرات جالب‌تر از هیگز بوزون کمک کند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، برخورددهنده بزرگ هادرونی (LHC) که توسط مرکز سرن در سوئیس ساخته شده و به مدت دو سال برای ارتقای بیشتر خاموش مانده بود، قرار است در ماه مارس (فرودین 94) مجددا روشن شده و دوره کاری سه ساله خود را آغاز کند.
به گفته آزمایشگاه سرن، این برخورددهنده پس از این با دو برابر قدرت بیشتر از پیش به کار خود ادامه خواهد داد.
این برخورددهنده اکنون بخاطر کمک به فیزیکدانان در کشف ذره گریزان بوزون هیگز شهرت یافته است. این کشف منجر به کسب جایزه نوبل فیزیک 2013 توسط پرفسور «پیتر هیگز» و «فرانسیس انگلبرت» شد.
امسال برخورددهنده بزرگ هادرونی مجدا کار خود را با انرژی پرتویی بسیار بالاتر و با هدف درک این سوال آغاز خواهد کرد که چرا طبیعت، ماده را به ضد ماده ترجیح می‌دهد.
«بئاته هاینمان» استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی اطلس در برخورددهنده بزرگ هادرونی در جریان یک سخنرانی در انجمن پیشرفت علم آمریکا اظهار کرد: اگر خوش‌شانس باشیم، اوایل سال جاری با یک کشف جدید همراه خواهد بود. این کشف می‌تواند یک ماده متقارن فوق العاده باشد که بسیار هیجان‌انگیزتر از ذره هیگز خواهد بود.
ابرتقارن ادامه‌ای بر مدل استاندارد فیزیک است که قصد دارد برخی شکاف‌های بزرگ در مورد درک دانشمندان از ماده را پر کنند.
بر اساس نظریه ابرتقارن، همه ذرات از همتایی برخوردارند که سنگین‌تر بوده و به باور کارشناسان، اگر وجود داشته باشند باید برخورددهنده بزرگ هادرونی بتواند آنها را کشف کند.
از آنجایی که مدل استاندارد فیزیک نمی‌تواند وجود ماده تاریک را توضیح دهد، ابرتقارن قصد دارد تصویر جامع‌تری از جهان را ارائه کند.
اولین گام از هشت گام روشن‌سازی مجدد برخورددهنده بزرگ هادرونی از 9 دسامبر (18 آذر) آغاز شده و چند ماه بطول خواهد انجامید.
به گزارش ایسنا، در ماه نوامبر دانشمندان مرکز سرن از کشف دو ذره کاملا ناشناخته خبر داده بودند که در داده‌های جمع‌آوری شده توسط برخورددهنده بزرگ هادرونی پنهان مانده بودند.
برخورددهنده بزرگ هادرونی یک تونل زیرزمینی 27 کیلومتری است که ذرات پروتون را با سرعت‌های بسیار بالا به هم برخورد داده و ذرات ناشی از تجزیه آنها را برای بررسی در اختیار فیزیکدانان قرار می‌دهد.
دانشمندان وجود این دو ذره جدید را چند سال قبل پیش‌بینی کرده بودند، اما آن زمان هیچ شاهدی بر این مدعا وجود نداشت.
دو ذره جدید به تقویت نظریه مدل استاندارد فیزیک خواهند پرداخت که همه ذرات شناخته‌شده جهان را توصیف می‌کند. کشف این ذرات همچنین به فیزیکدانان در درک بهتر یکی از نیروهای بنیادی جهان موسوم به نیروی هسته‌ای قوی کمک می‌کند که مانند چسب عمل کرده و ذرات را در کنار هم قرار می‌دهد. سایر نیروهای بنیادی شامل نیروی هسته‌ای ضعیف، الکترومغناطیس و گرانش هستند.
این دو ذره زیراتمی جدید -'Xi_b و -*Xi_b نام گرفته‌اند؛ هر دو ذره از گروه باریون‌ها محسوب می‌شوند.
باریون‌ها شامل ذرات شناخته‌شده‌ای مانند پروتون‌ها و نوترون‌ها هستند که توسط نیروی هسته‌ای قوی در کنار هم قرار گرفته‌اند. دانشمندان نظریه پایه نیروی هسته‌ای قوی را در درک کرده و می‌توانند از این نظریه برای برآورد اندازه و جرم باریون‌های مختلف استفاده کنند؛ اما معادلات ریاضی این نیرو بسیار پیچیده هستند.
دلیل این امر آن است که ذرات دارای ویژگیهای عجیب هستند. بخشی از جرم باریون‌ها می‌تواند بطور خودبخود بوجود آمده یا از بین برود. این شار عجیب، استفاده از نیروی هسته‌ای قوی را برای پیش‌بینی جرم آنها مشکل می‌سازد. فیزیکدانان پیش‌بینی‌های خود را با داده‌های واقعی بدست آمده توسط شتاب‌دهنده‌هایی مانند برخورددهنده هادرونی مورد آزمایش قرار می‌دهند تا صحت آنها را تائید کنند.
برای این ذرات خاص، سنجش‌های واقعی جرم از داده‌های برخوددهنده بزرگ هادرونی با جرم پیش‌بینی شده توسط دانشمندان تطابق داشت. دو ذره جدید هر کدام شش برابر بزرگتر از یک پروتون هستند.
این نتایج که در مجله Physical Review Letters منتشر شده، برای فیزیکدانان به این معنی است که در مسیر درست برای درک نیروی هسته‌ای قوی قرار دارند؛ همچنین این کشف نشان می‌دهد که ذرات جدید کاملا با مدل استاندارد مطابقت دارند.
اگرچه مدل استاندارد کاستی‌های خاص خود را داشته و از این رو فیزیکدانان دائما در حال اصلاح آن هستند. یکی از این کاستی‌ها این است که مدل مذکور نمی تواند بخوبی چگونگی تعامل سایر نیروهای بنیادی را با یکدیگر توضیح دهد. همچنین نمی‌تواند ماده تاریک را که به باور دانشمندان، حدود یک چهارم جهان را ساخته، توصیف کند.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#238
Posted: 2 Jul 2016 00:01
حل معماهای فیزیک در آزمایشگاه‌های ارزان بجای شتاب‌دهنده!
مشاهده حالت بوزون هیگزی در ابررسانا برای نخستین بار
تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری فیزیکدانان آلمانی، حالت شبیه بوزون هیگز را برای نخستین بار در مواد ابررسانا مشاهده کردند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، بر خلاف برخورددهنده بزرگ هادرونی در مرکز سرن که ساخت آن 4.75 میلیارد دلار هزینه برده، یافته‌های جدید در یک آزمایشگاه معمولی و ارزان حاصل شده‌اند.
حالت بوزون هیگز تا پیش از این به دلیل مشکلات تکنیکی در ابررساناها مشاهده نشده بود. مشکل عمده پیش روی دانشمندان در این تحقیق این بود که مواد ابررسانا به حالتی موسوم به «جفت‌های ذره-حفره» واکاوی می‌شوند. دلیل این امر آن است که مقادیر عظیم انرژی که معمولا برای برانگیختن حالت هیگز لازم هستند، جفت‌های الکترونی را (که به عنوان بار ماده عمل می‌کنند)، می‌شکند.
دانشمندان به رهبری «مارتین درسل» از دانشگاه اشتوتگارت آلمان، در این تحقیق از فیلم‌های ابررسانای فوق‌نازک نیتریت نیوبیم (NbN) و اکسید اندیم (InO) به عنوان نقطه بحرانی ابررسانا-عایق استفاده کردند.
نظریه‌های اخیر نشان داده‌اند در این نقطه، دیگر واکاوی هیگز رخ نمی‌دهد؛ بدین ترتیب فیزیکدانان توانستند حالت هیگز را با انرژی‌های نسبتا پایین برانگیزند. مشاهده مکانیسم بوزون هیگز در ابررساناها بسیار حائز اهمیت است زیرا نشان می‌دهد چگونه یک فرآیند فیزیکی، تحت شرایط انرژی کاملا متفاوت، رفتار می‌کند.
برانگیختن حالت بوزون هیگز در یک برخورددهنده ذرات نیازمند سطوح انرژی فوق‌العاده‌ای است که چنین سطوحی در مقیاس گیگاالکترون‌و‌لت (109 eV) اندازه‌گیری می‌شود، این در حالی است که این عمل در ابررساناها با انرژی فقط یک هزارم یک الکترون‌ولت رخ می‌دهد.
شناسایی ماهیت حالت بوزون هیگز در ابررساناها می‌تواند مطالعه این مولفه را که هنوز هم ذره خداست، آسان‌تر کند. دانشمندان معتقدند ذره خدا مسئول جرم تمامی مواد جهان است و رویکرد جدید، به زودی امکان حل معماهای مهم فیزیک بنیادی را نه در یک شتاب‌دهنده چند میلیارد دلاری بلکه با یک لپ‌تاپ آزمایشگاهی فراهم می‌کند.
آنچه در این میان جالب به نظر می‌رسد این است که بیش از 50 سال پیش، نخستین نشانه از هیگز با مطالعه ابررساناها به دانشمندان الهام شد. ابررساناها، گروه خاصی از فلزات هستند که در دماهای بسیار پایین، به الکترون‌ها امکان حرکت‌کردن بدون مقاومت را می‌دهند.
فیزیکدانانی از ایالات متحده و هند نیز در این تحقیق حضور داشتند و جزئیات آن در مجله Nature Physics ارائه شده است.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#239
Posted: 2 Jul 2016 00:02
مخترع لیزر چارلز تاونز در 99 سالگی درگذشت
چارلز تاونز فیزیکدان آمریکایی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل فیزیک در سال 1964 (به صورت مشترک) در 99 سالگی در گذشت. او این جایزه را بپاس سعی و کوششی که به پیشرفت و توسعهی علمِ لیزر منجر شد، دریافت کرد. تاونز در چالشِ ساختنِ اولین لیزر نقش جدایی ناپذیری را توسط توسعهی پیشگام آن یعنی "میزر" ایفا کرد. میزر قادر است تابش الکترومغناطیسی در ناحیه‌‌ی ریز موج‌ها در طیف الکترومغناطیسی، تولید و تقویت کند.
کلیدِ کارِ تاونز در اوایل دهه‌ی پنجاه میلادی در دانشگاه کلمبیا زده شد. در همان زمان بود که او دستگاهی را پیشنهاد کرد که قادر بود امواج الکترومغناطیسیِ همدوس، توسط فرآیند تشدید در گسیلِ القایی تولید کند. بدین ترتیب او مخترع میزر (MASER) یا همان تقویت ریز‌موج توسط گسیل تابشِ القایی (microwave amplification by stimulated emission of radiation) است. تاونز تنها کسی نبود که این ایده را در سر داشت. نیکلای باسوف و الکساندر پروخورف از موسسه فیزیکی آکادمی علوم روسیه لِبِدِو (Lebedev)، و همچنین ژوزف وبر از دانشگاه کاتولیک آمریکا، به صورت مستقل، اما همزمان با تاونز تحقیقات تئوری بر روی میزر انجام می‌دادند.
در سال 1954 تاونز و تیمش موفق شدند تئوریشان را به یک دستگاهِ کارآمد تبدیل کنند. آنها با استفاده از جریانی از مولکلول‌هایِ پرانرژی آمونیا، ریزموج‌های تقویت شده در فرکانس تقریبی 24 گیگاهرتز تولید کردند. در دسامبر سال 1958 تاونز به همراه برادرِ همسرش، آرتور شاولو که در آن زمان در آزمایشگاه‌های بِل (Bell) در نیوجرسی فعالیت می‌کرد، به شرحِ چگونگیِ گسترش و توسعهی مفهومِ میزر در اپتیک، برای ساختِ - میزر اپتیکی و فروسرخ - یا همان لیزر پرداختند [1].
از آنجاییکه تاونز و آرتور هر دو علاقمند بودند که از لیزر در مطالعاتِ طیف‌سنجی استفاده کنند، برای ساختن لیزر پیوسته (علاوه بر نوع پالسیِ آن) اهتمام ورزیدند. تئودور میمن، فیزیکدان و مهندس از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی هیوز (Hughes)، اولین کسی بود که در سال 1960 موفق به ساخت لیزر شد. او توانست با استفاده از تکه کوچک یاقوت که توسط لامپِ چشمک‌زن، نورانی می‌شد، پالس‌هایی از پرتو همدوس لیزر را تولید کند [2].
جایزه نوبل فیزیک سال 1964 به باسوف، پروخورف و تاونز برای "مطالعات بنیادیشان در زمینه‌ی الکترونیک کوانتومی" اهدا شد. مطالعات آنها منجر به ساختن نوسانگر‌ها و تقویت‌کننده‌ها بر اساس قانون لیزر - میزر شد. تاونز برنده‌ی نیمی از جایزه شد و نیمه‌ی دیگر بین بایوف و پروخورف تقسیم گردید. جان دادلی، فیزیکدان اتمی مولکولی و رئیس انجمن فیزیک اروپا، می‌گوید : "تاونز انسانی بزرگ و همچنین یک الهام‌بخش بود."
مایلز پجت فیزیکدان اتمی مولکولی از دانشگاه گلاسکو درباره‌ی تاونز اینگونه می‌گوید : "علاوه بر دستاورد‌های قابل توجه او در زمینه‌های گوناگون فیزیک، میراث ارزشمندی از فعالیت‌ها و همکاری‌های دانشمندان دیگر وجود دارد که چارلز تاونز بر آنها نظارت داشته است. از جمله این موفقیت‌ها می‌توان به آرنو آلن پنزیاس برنده‌ی جایزه نوبل فیزیک سال 1978 اشاره کرد."
زندگی با فیزیک
چارلز تاونز در 28 جولای سال 1915 در شهر گرینویل از ایالت کارولینای جنوبی متولد شد. هنگامی که او در سال 1935 از دانشگاه فِرمن در گرینویل با گرایش فیزیک و زبان‌های مدرن فارغ التحصیل شد، فقط 19 سال داشت. او دوره‌ی تحصیلات تکمیلی‌اش را ابتدا در دانشگاه دوک گذراند، سپس برای گذرانیدن دوره‌ی دکتری‌اش به موسسه‌ی تکنولوژی کالیفرنیا رفت و به مطالعه بر روی جداسازی ایزوتوپ مشغول شد.
تاونز پس از پایان دوره‌ی دکتری در سال 1939، تا سال 1947 در آزمایشگاه‌های بل در نیوجرسی مشغول به فعالیت بود. پس از آن به دانشگاه کلمبیا رفت. او از سال 1950 تا 1952 با عنوان مدیر آزمایشگاهِ تابش کلمبیا فعالیت می‌کرد. تاونز در سال 1959 به عنوان نایب رئیس و مدیر تحقیق در موسسه‌ی تحلیل‌های دفاعی (IDA) در واشنگتن دی سی – سازمانی غیر انتفاعی که دولت ایالات متحده را یاری می‌کند - انتخاب شد.
او مدتِ دو سال در IDA فعالیت کرد و سپس دوباره به محیط دانشگاهی بازگشت. در این هنگام او مقامِ استادی در موسسه‌ی تکنولوژی ماساچوست (MIT) را به عهده گرفت. سپس در سال 1967 به دانشگاه برکلی کالیفرنیا رفت، و در آنجا تحقیقاتش را ادامه داد. جایزه‌ی تمپلتون - جایزه‌ای برای علم و مذهب - در سال 2005 به تاونز اهدا شد. تاونز همچنین زندگینامه‌ی خود را با عنوان "چگونه لیزر ایجاد شد" در سال 1999 منتشر کرده است.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 1460
#240
Posted: 2 Jul 2016 00:06
پیش‌بینی جرم ذره «هیگز» توسط سیمپسون‌های کارتونی 14 سال قبل از سرن
یک فیزیکدان انگلیسی دریافته که فرمول جرم ذره بوزون هیگز را شخصیت‌های کارتون « سیمپسون‌ها» 14 سال قبل از سرن، پیش‌بینی کرده بودند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، در یکی از قسمت‌های این کارتون، شخصیت «هومر سیمپسون» به یک مخترع تبدیل شده و تلاش می‌کند تا مسیر توماس ادیسون را دنبال کند.
دکتر «سیمون سینگ» فیزیکدان، مجری تلویزیون و نویسنده انگلیسی کتابی که به بررسی ریاضیات پنهان در مجموعه سیمپسون‌ها پرداخته است، کشف کرد که شخصیت هومر 14 سال پیش از فیزیکدانان مرکز سرن توانسته بود جرم بوزون هیگز را پیش‌بینی کند.
دکتر «سینگ» راه‌حل‌های نوشته شده بر روی تخته سیاه روبروی هومر را بررسی کرد؛ این معادله به پیش‌بینی جرم هیگز می‌پرداخت.
سینگ گفت: اگر این معادله را حل کنید، به جرمی دست خواهید یافت که تنها کمی بزرگتر از جرم نانویی بوزون هیگز است. دکترای من در رشته فیزیک ذرات است، از این رو با مشاهده این پیش‌بینی در یک کارتون بسیار شوکه شدم.
وجود بوزون هیگز نخستین‌بار توسط پرفسور پیتر هیگز، فیزیکدان نظری دانشگاه ادینبورگ و پنج فیزیکدان دیگر در سال 1964 پیش‌بینی شد؛ این ذره بنیادی برای توضیح دلیل برخورداری سایر ذرات بنیادی جهان از جرم ضروری است.
بر اساس این نظریه، همه ذرات زیراتمی در یک میدان انرژی موسوم به میدان هیگز با هم تعامل داشته و به آنها جرم می‌دهند؛ مانند تابش الکترومغناطیسی که می‌تواند بطور همزمان به هر دو شکل موج انرژی و ذره وجود داشته باشد، میدان هیگز نیز از یک ذره مربوطه موسوم به بوزون هیگز برخوردار است.
اما شواهد وجود این ذره تا مارس 2013 مشاهده نشده بود که در آن زمان، محققان برخورددهنده بزرگ هادرونی در سرن از کشف ذره‌ای خبر دادند که با پیش‌بینی‌های بوزون هیگز مطابقت داشت. فیزیکدانان سرن در کنار پرفسور هیگز موفق شدند جایزه نوبل فیزیک 2013 را برای این کشف بدست بیاورند.
دکتر سینگ معتقد است که در زمان تلاش وی برای انجام مجموعه‌ای از اختراعات مانند چکش برقی و سلاح آرایشی، فرمول نوشته شده توسط شخصیت کارتونی «هومر سیمپسون» به پاسخ برای محاسبه جرم هیگز نزدیک است.
همچنین خط دیگر نوشته‌های روی تخته‌سیاه در این قسمت کارتون نیز در خود یک حقیقت علمی را پنهان کرده است. این خط حاوی معادله‌ای است که به عقیده برخی، راه‌حل آخرین قضیه فرما است – اگرچه در واقعیت این محاسبات استاندارد نیستند.
دکتر سینگ در کتاب خود «سیمپسون‌ها و اسرار ریاضیاتی‌شان»، مدعی است که این کارتون، ریاضیاتی‌ترین مجموعه تلویزیونی بوده که در ساعات پربیننده پخش می‌شده است.
این امر شاید به این دلیل باشد که بسیاری از نویسندگان آن، ریاضیدان هستند. «دیوید کوهن» از نویسندگان این مجموعه، در دانشگاه هاروارد در رشته فیزیک تحصیل کرده است.
سینگ امیدوار است که استفاده بیشتر از ریاضیات در مجموعه‌های تلویزیونی بتواند افراد بیشتری را به سمت این موضوع و تحصیل جذب کند.
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
صفحه 24 از 26