ارسالها: 12930
#48
Posted: 25 Jul 2015 09:52
کلودیا الکساندر ؛ نخبه‌ای که بشر از دست داد
کلودیا الکساندر، دانشمند ارشد ناسا که مدیر پروژه‌های بزرگی مثل «ماموریت گالیله» و «رزتا» بوده است، در ۵۶ سالگی و بر اثر سرطان پستان، درگذشت.
ناسا یکی از بهترین دانشمندان، مهندسان و مدیران خود را از دست داد. کلودیا الکساندر، دانشمند برجسته‌ی ناسا، پس از ۱۰ سال درگیری با سرطان پستان، ۲۰ تیرماه (۱۱ جولای)، در شهر آرکادیا کالیفرنیا درگذشت.
خانم الکساندر، علاوه بر ویژگی‌های بارز علمی و تحقیقاتی، از دو جهت در ناسا منحصربه‌فرد بود. اول اینکه یک زن بود؛ دوم اینکه رنگین‌پوست بود.
خودش در مصاحبه‌ای که سال گذشته با لس‌آنجلس تایمز داشت، درباره‌‌ی حضور یک زن سیاه‌پوست در شغلی که در تسخیر مردان سفیدپوست است، گفته بود: «من باید همیشه بین دو فرهنگ متفاوت نوسان می‌کردم.»
کلودیا جوان الکساندر (Claudia Joan Alexander) در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۳۸ (۳۰ می ۱۹۵۹) در ونکوور کانادا به دنیا آمد و کودکی خود را در دوران آغاز انقلاب کامپیوتر در دره سیلیکون، در سانتاکلارا کالیفرنیا گذرانده بود. پدر وی یک مددکار اجتماعی بود و مادرش گاینل ویلیامز (Gaynelle Williams)، یک کتابدار بود که برای گوردون مور (Gordon Moore) کار میکرد. گوردون مور کسی بود که بعدتر شریک موسس شرکت اینتل شد.
او پس از گرفتن مدرک دکترای خود، به آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا آمد و آخرین مدیر پروژه‌ی ۱.۵ میلیارد دلاری «ماموریت گالیله» بود که ۱۴ سال طول کشید و در سال ۲۰۰۳ به پایان رسید. همچنین در پروژه‌ی عظیم رزتا که آژانس فضایی اروپا، نزدیک به یک دهه قبل آغاز کرد، پست «دانشمند پروژه» را داشت و مسئول ۳۵ میلیون دلار تجهیزاتی بود که کارش جمع‌آوری اطلاعات -از جمله دمای- دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko بوده است.
زمانی که پروژه‌ی رزتا آغاز می‌شد، او ۴۰ سال داشت. کاوش‌گر رزتا، نوامبر سال گذشته روی دنباله‌دار مورد نظر فرود آمد که با تحسین جهانیان همراه بود.
وی در مصاحبه‌ای که با مجله مهندسان رنگین‌پوست آمریکا و فناوری اطلاعات (US Black Engineer and Information Technology magazine) داشت، گفته بود: «آنها در ناسا، به من گفتند کسی را برای این پروژه می‌خواهند که ۱۰ سال بعد، وقتی که رزتا به مقصد می‌رسد، زنده باشد.» وی همچنین اضافه میکند که: «آنها گفتند که مخصوصا من را به این دلیل انتخاب کرده‌اند که قابلیت کنار آمدن با فرهنگ‌های مختلف را دارم.»
وی در مصاحبه‌‌ی دیگری که با مجله مهندسان میشیگان داشته، برای جوان‌ترها، سخنی به یادگار می‌گذارد و تاکید میکند: «عشق به کاری که انجام می‌دهید، گاهی اوقات می‌تواند به اندازه‌ی میزان درآمدتان از آن کار اهمیت داشته باشد.»
وی با مقایسه‌ی شغل دانشمندان با سایر حرفه‌ها، اینطور ادامه می‌دهد که: «ورزشکاران و موسیقی‌دانان، در حافظه‌ی تاریخ نخواهند ماند. اما آن‌هایی که در مسیر زندگی بشر و شیوه‌ی درک بشر از عالم هستی، پیشرفت‌های بنیادین ایجاد می‌کنند، به واسطه‌ی کشفیاتشان، همیشه زنده خواهند ماند.»
هرچند که با مقایسه‌ی کلودیا الکساندر موافق نباشیم، اما او، با کمک‌هایی که به پیشرفت بشریت کرد، جاودانه خواهد ماند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 1460
#49
Posted: 22 May 2020 20:32
عبدالمجید ارفعی
عبدالمجید ارفعی (زادهٔ ۹ شهریور ۱۳۱۸ در اِوَز) پژوهشگر و متخصص زبانهای باستانی اکدی و ایلامی، ایلام‌شناس و از آخرین بازماندگان مترجم خط میخی ایلامی در جهان و از مهمترین کتیبه‌خوانان ایرانی است و برخی از لوح‌های گلی تخت جمشید با تلاش وی ترجمه شده‌است.
عبدالمجید ارفعی نخستین مترجم استوانه کوروش بزرگ از زبان اصلی بابلی‌نو به فارسی است. او در سال ۱۳۹۴ جایزه سرو ایرانی، در زمینهٔ میراث فرهنگی را به عنوان یک عمر کوشش فرهنگی دریافت کرد.
زندگینامه
عبدالمجید ارفعی در شهریور ۱۳۱۸ در اِوَز به دنیا آمد. پدرش میرعبدالله ارفعی و اصالتاً اهل اوز از توابع استان فارس بود. او دوران دبستان را در مدارس بندرعباس و یزد به اتمام رساند و در سال ۱۳۲۸ به همراه خانواده به تهران آمد و در مدرسه منوچهری و البرز به تحصیل پرداخت و با بهرام بیضایی هم‌درس شد.
پس از پایان دوره دبیرستان و تا پیش از ورود به دانشگاه در سالهای ۱۳۳۲ در کتابخانه ملی با نوشته‌های ابراهیم پورداوود آشنا شد. در همان زمان از استاد متینی معلم ادبیاتش، الفبای فارسی باستان را آموخت و در همان سالها زبان پهلوی را نیز از روی کتاب کارنامه اردشیر بابکان محمدجواد مشکور آموخت. برای آموزش زبان اوستایی گاتهای پورداوود را سرمشق قرار داد و آن را نیز آموخت.
پس از اخذ دانشنامه لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، در مهرماه سال ۱۳۴۴ به آمریکا رفت. بنا بر پیشنهاد و توصیه پرویز ناتل خانلری و استقبال استاد پور داوود دو سال یه آموزش مقدمات اکدی پرداخت و پس از آن به مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو رفت و تا هشت سال زیر نظر ریچارد هلک، از مشهورترین استادان خط و زبان ایلامی، به یادگیری زبان ایلامی و اکدی مشغول شد. در همان زمان با گل‌نوشته‌های ایلامی و کتیبه‌های تخت جمشید که به امانت نزد دانشگاه شیکاگو بود و ریچارد هلک در حال بررسی، خواندن و ترجمه آنها بوده‌است، آشنا شد. هلک در آن دوران هر شب چند کتیبه خوانده شده را به ارفعی می‌داد تا او از روی متن ترجمه‌شده، کتیبه‌ها را بخواند. پس از مدتی هلک کتیبه‌های خوانده نشده را هم به ارفعی می‌داد. این تجربه بعدها به ارفعی در نوشتن کتاب «گل‌نوشته‌های باروی تخت جمشید» کمک میکند. عبدالمجید ارفعی اولین ایرانی است که در این رشته تحصیل کرد. همچنین او تنها متخصصی است که می‌تواند بقیه آن کتیبه‌ها را بخواند و آنها را ترجمه کند.
ارفعی در تیر ماه ۱۳۵۳ خورشیدی از رساله دکترای خود با عنوان «زمینه‌های جغرافیایی فارس بر اساس گل‌نوشته‌های تخت جمشید» دفاع کرد و با مدرک دکترا به تهران بازگشت. سپس نزد پرویز ناتل خانلری رفت و در فرهنگستان ادب و هنر ایران به همکاری پرداخت.
فعالیت‌ها
نتیجه همکاری عبدالمجید ارفعی با دکتر خانلری در بین سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ خورشیدی، گردآوری گنجینه بیشماری از مجلات، مقالات و کتاب‌های گوناگون دربارهٔ تاریخ ایران و جهان و گل‌نوشته‌ها و خط‌های خوانده‌شده است که در پژوهشکده علوم انسانی نگهداری می‌شود. ارزش دلاری این کتابخانه در زمان خرید بین ۳ تا ۴ میلیون دلار بوده که امروز ارزشی به مراتب بالاتر دارد.
تالار کتیبه‌ها در موزه ملی ایران بین سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ توسط او و شاهرخ رزمجو ساخته و آماده شد. گفته می‌شود او و دانشجویانش حتی قفسه‌های این تالار را خودشان نصب کردند. چون خرید کتاب در آن زمان دشوار بود و این تالار نیز کتابی در اختیار نداشت، برای تأمین کتاب، ارفعی به پژوهشکده علوم انسانی مراجعه کرد تا از کتابهایی را که بیست سال پیش خودش سفارش داده بود فتوکپی تهیه کند.
بسیاری از لوح‌های گلی تخت جمشید و متن‌های حقوقی بین‌النهرین از روی کتیبه‌های تاریخی با تلاش دکتر ارفعی ترجمه شده‌است.
عبدالمجید ارفعی سابقه همکاری با بنیاد پژوهشی پارسه و پاسارگاد و بنیاد پژوهشی شوش را در کارنامه خود دارد. همکاری او با بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، منجر به خوانده شدن کتیبه‌های خزانه تخت‌جمشید شد که در موزه همان‌جا نگهداری می‌شد.
او نخستین ترجمه فارسی فرمان کوروش بزرگ (منشور کورش) را از روی مولاژی از اصل منشور، همراه با نسخه‌برداری جدید انجام داد.
عبدالمجید ارفعی به همراه دکتر جعفری دهقی از اساتید دانشگاه تهران در حال تحقیق و بررسی ترجمه دو کتیبه از بیستون است. بخش زبان ایلامی و بابلی (اکدی) این متنها به عهده دکتر ارفعی است. حرف‌نویسی، آوانویسی، نگارش واژه‌نامه و همچنین بازنویسی متنها به خط میخی و ترجمه آنها به فارسی کار مشترکی است که آنها در این پروژه بر عهده دارند.
گل‌نبشته‌های باروی تخت‌جمشید
کتاب گل‌نبشته‌های باروی تخت‌جمشید پژوهشی است بر روی صد و پنجاه گل‌نبشته‌ای که مؤسسه شرقی دانشگاه شیکاگو در سال ۱۳۲۷ خورشیدی به ایران پس فرستاد. علاوه بر این مقدار تعدادی از گل نبشته‌هایی که در بخش تاریخی موزه ملی ایران نگاهداری می‌شوند و گل‌نبشته منفرد دیگری از باروی تخت جمشید برای نخستین بار بازخوانی و به همراه تصاویرشان منتشر شدند.
این گل‌نبشته‌ها اسناد اداری و مالیی هستند بین سالهای سیزدهم (۵۰۹ پ. م) تا بیست و هشتم (۴۹۴ پ. م) پادشاهی داریوش بزرگ، که در آنها به حمل و نقل کالا، دریافت، جابه‌جایی، ذخیره و پرداخت کالا در ازای حقوق کارگزاران، مسافران و کارگران دولتی در ایالت پارس اشاره شده‌است.
این کتاب در هشتمین دوره جایزه کتاب فصل ویژه آثار منتشره در زمستان سال ۱۳۸۷ در حوزه زبان و در بخش زبانهای باستانی به عنوان کتاب برتر شناخته‌شد.
آثار
کتاب فرمان کوروش بزرگ، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۹ خورشیدی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۰۱۵-۹۲-۸
گل‌نوشته‌های باروی تخت جمشید، عبدالمجید ارفعی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۷ خورشیدی، شابک
فرهنگ، عبدالمجید ارفعی، مهدی مداینی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۹
فرهنگ، عبدالمجید ارفعی، مهدی مداینی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۹
مرد=زن
جداسازی‌های جنسیتی توهین به انسانیت است
ارسالها: 402
#50
Posted: 3 Jan 2021 16:55
بعضی از زندگی نامه ها برای من اولین بار بود میخوندم
و بعضی هاش دروغ
اما در کل باید همه بخوانند تا یاد بگیرند
جملۀ « نگران نباش ، درست‌اش می‌کنیم . » ، از مقدس‌ترین عباراتِ دنیاست .
فکر می‌کنم کسانی که روزی این جمله را از کسی می‌شنوند ، جزء آدم‌های خوش‌شانس دنیا به حساب می‌آیند . « نگران نباش ، درست‌اش می‌کنیم . »
صفحه 5 از 6