زایمان در آب**** زایمان در آب ***– اهمیت زایمان در آببا توجه به پیشرفت علم طب و بنا بر اصل انسان محوری و بها دادن به رفاه حال انسان ها، امروزه تلاش میشود تا به کمترین درد و ناراحتی بیماران توجه شود. به عنوان مثال در کشورهای توسعه یافته برای تزریقات کودکان از نوعی کرم بی حس کننده و برای تعویض پانسمان زخم های بزرگ و عمیق از نوعی گاز بی حسی استفاده می شود و حتی زایمانهای طبیعی نیز طبق روشهای علمی با کاستن درد طاقت فرسای زایمان، به رشد خوبی رسیده است. دشواری تحمل درد طاقت فرسای زایمان بر کسی پوشیده نیست. درد طاقت‌فرسای زایمان یکی از شدیدترین دردهاست و با توجه به فراگیر بودن آمار و گستردگی آن از نظر شیوع نسبت به سایر دردهای شدید، از مهمترین و شایعترین دردها در سطح جامعه تلقی میشود. هر چند علم طب برای شمار زیادی از زنان در کشورهای توسعه یافته این فرصت را فراهم آورده تا بر این درد جسمانی که نوعی فرایند فیزیولوژیک است غلبه کنند،ولی با این وجود هنوز هم ترس از درد زایمان از مهمترین علت‌های امتناع زنان در کشورمان از زایمان طبیعی است. علاوه بر ترس از درد زایمان باورهای نادرست از روند زایمان نیز باعث پناه بردن و اصرار زنان باردار به سزارین میشود. آگاهی زنان باردار از شیوه‌های تسکین درد زایمان بسیار اندک بوده و اغلب آنها به عنوان تنها جایگزین، عمل جراحی سزارین را انتخاب می‌کنند.بر طبق آمارهای اعلام شده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شیوع سزارین در ایران به طور متوسط سه برابر بیشتر از آمارهای جهانی است و روندی صعودی دارد. در حالی که در کشورهای پیشرفته برای کاهش عمل سزارین برنامه‌ریزی می‌کنند. به عنوان نمونه پیشنهاد کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان در سال ۲۰۰۱، ده درصد کاهش عمل سزارین برای یک دورة ده ساله بوده است. (یعنی از ۵/۲۵ درصد به ۵/۱۵ درصد در سال ۲۰۱۰) امروزه روشهای علمی که میتواند درد را به حداقل برساند، بدون اینکه مادر یا جنین دچار عارضه خاصی شوند در کشورهای توسعه یافته به کار گرفته شده است. در طول یک و نیم قرنی که از به کارگیری اولین روشهای تسکین درد زایمان می‌گذرد، کم‌کم توجه به روشهای غیر دارویی بیشتر شده است. از جمله موفق‌ترین این روشها، زایمان در آب است. که به عنوان یک روش غیر تهاجمی (Noninvasive) غیردارویی و طبیعی همراه با کاهش بالقوه درد زایمان میباشد. قدرت شفابخشی آب، قرنهاست که ثابت شده است. اثر بی‌وزنی آب باعث خلق فشار یکسان بر تمام اعضای بدن میشود. در ضمن باعث کاهش انرژی از دست رفته می‌گردد. با شل سازی (Relaxation) که در آب ایجاد میشود، درد کاهش می‌یابد. مکانیسم اثر آن به صورت فعال کردن گیرندهای اعصاب حسی محیطی میباشد و باعث کاهش درد، افزایش کیفیت انقباضات، افزایش ترشح اندورفینها، کاهش ترشح استرس هورمونها (آدرنالین) و افزایش حرکت مادر و قرارگیری در وضعیت‌های مناسب در مراحل مختلف لیبر میشود. در بررسیهای انجام شده در کشورهای توسعه یافته، در این روش برخلاف سایر روشها که به کمک بی‌حسی انجام میشود، درد زایمان کاهش یافته و اثر مطلوب تری نیز بر روی آپگار نوزاد (ارزشیابی وضعیت سلامت عمومی نوزاد) دارد. در این روش، روند طبیعی زایمان حفظ شده و طول مدت لیبر کاهش چشمگیری پیدا میکند. از سویی دیگر به آمادگی قبلی مادر از نظر تکنیک‌ها و تمرینات تنفسی در ماه‌های آخر بارداری نیاز مبرمی وجود نداشته و ضمن آموزش موقت و کوتاه مدت امکانپذیر است. میزان استفاده از داروهای آنالژزی (از بین برندة درد) به مراتب کمتر خواهد بود. در حین انجام زایمان در آب، عامل زایمان، عملکردی به مراتب سهل‌تر از زایمان بر روی تخت داشته و از میزان مداخلات پزشکی حین زایمان کاسته خواهد شد. کاهش صدمات کانال زایمانی و نیاز کمتر به اپی زیوتومی (برشی در ناحیه پرینه برای تسریع خروج جنین) از دیگر مزایای این روش است، که خود منجر به کاهش تروما (ضربه و آسیب) به نوزاد میشود. حرکات آزادانة مادر در آب و شرکت فعالانة او در امر زایمان و ورود ملایم نوزاد، از جمله دیگر فواید این روش محسوب میشوند. اثرات آرامش دهندة آب باعث کاهش اضطراب و ترس مادر میشود که این، خود باعث کاهش درد زایمان نیز میشود. کاهش درد منجر به ذخیرة انرژی مادر شده که در مرحلة دوم زایمان (مرحلة خروج جنین) بسیار کمک کننده خواهد بود. مشکلات breast feeding (تغذیه با شیر مادر) پس از زایمان، در این روش کمتر است. نتیجة تحقیقات مختلف دربارة زایمان در آب در کشورهای اروپایی، اسکاندیناوی و آمریکایی، مثبت ارزیابی شده و در این کشورها به طور رسمی از سال ۱۹۹۱ تا کنون به کار گرفته شده است.– زایمان طبیعی یا سزارین؟زایمان با شروع دردهای زایمانی آغاز میشود. رحم از یک بافت نیرومند عضلانی تشکیل شده است. در طول دوران بارداری، به دلیل تغییرات هورمونی، رحم در حالت آرامش قرار دارد. ولی با آغاز فرایند زایمان، انقباضات پیشرونده‌ای در آن القا میشود. انقباضات رحمی نیروی کافی را برای راندن جنین به سمت پائین و همچنین اتساع دهانة رحم فراهم میآورد. به تدریج و به دنبال دردهای زایمانی، دهانة رحم باز میشود و زایمان پیشرفت میکند. اگر در هر کدام از این مراحل اختلالی رخ دهد، فرایند زایمان پیشرفت نخواهد کرد و سلامت مادر و جنین به خطر خواهد افتاد. زایمان فرایندی طبیعی است. در حدود ۸۰ الی ۸۵ درصد زایمانها نیاز به هیچ گونه مداخلة درمانی ندارند و به طور طبیعی رخ میدهند. و تنها در کمتر از ۱۵ درصد آنها، اقدام به مداخلات تهاجمی طبی ضروریست چرا که اگر در این موارد سزارین صورت نگیرد جان نوزاد و حتی در مواردی جان مادر در مخاطره خواهد بود. معاینات زنان، کنترل علائم حیاتی مادر و تحت نظر داشن تعداد و ریتم ضربان قلب جنین، از جمله اقداماتی است که برای هدایت زایمان طبیعی صورت می‌گیرد. زایمان طبیعی شامل سه مرحله است. از شروع انقباضات یا دردهای واقعی تا اتساع کامل دهانة رحم، مرحلة اول نامیده میشود. این مرحله در زنان بارداری اول حدود ۶ الی ۱۸ ساعت و در زنان چندزا ۳ الی ۱۰ ساعت به طول می‌انجامد. مرحلة دوم شامل اتساع کامل دهانة رحم تا تولد نوزاد است. زمان متوسط برای این مرحله ۵۰ دقیقه میباشد. فاصلة زمانی لازم برای دفع جفت، ۵ الی ۳۰ دقیقه پس از خروج جنین است. در برخی موارد زایمان سیر طبیعی خود را طی نمی‌کند و برای خارج کردن جنین، اقدامات مداخله گرانه انجام میشود. از مهمترین این مداخلات، جراحی بزرگ سزارین است. سزارین به معنای خارج کردن جنین از محل برش جدار شکم و دیوارة رحم است. هر گاه به دلیل تنگی لگن مادر یا بزرگی بیش ازحد بچه، زایمان طبیعی میسر نباشد، جنین در داخل رحم در وضعیت غیرطبیعی قرار گرفته باشد، ریتم ضربان قلب جنین تغییر کند، زایمان طبیعی بیش از زمان مقرر به طول انجامد، مادر باردار مبتلا به پرفشاری خون یا بیماری قند باشد، زایمان قبلی او به طریقة سزارین انجام شده باشد، یا هر گونه اختلال دیگری در پیشرفت زایمان رخ دهد، انجام جراحی سزارین برای حفظ سلامت مادر و جنین توصیه میشود. بر طبق آمارهای اعلام شدة وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شیوع سزارین در ایران به طور متوسط، ۳ برابر بیشتر از آمارهای جهانی است و در مراکز شهری ۹/۴۱% و در شهر تهران، ۵۰% گزارش شده است. این در حالیست که در آمریکا و کشورهای غربی، تعداد عمل‌های سزارین، تنها از ۵/۴ درصد در سال ۱۹۶۵ میلادی به ۲۵ درصد در سال ۱۹۹۸ افزایش یافت. از این سال به بعد، آمار سزارین اندکی کاهش یافت یا تقریباً ثابت ماند و طبق پیشنهاد کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان به دنبال ۱۰% کاهش در طی یک دورة ده ساله این آمار به ۵/۱۵ درصد در سال ۲۰۱۰ در نظر گرفته شده است. در ایران زنان باردار این تصور نادرست را دارند که با انتخاب سزارین، هیچ گونه درد و مشکلی را تحمل نخواهند کرد. حال آنکه درد و عارضه پس از انجام سزارین ایجاد خواهد شد. از طرفی در کشور ما، تمایل متخصصان زنان و زایمان به انجام دادن سزارین، بیشتر از زایمان طبیعی است. چرا که هدایت زایمان طبیعی تا مرحلة آخر در حدود پنج برابر بیشتر از جراحی سزارین زمان نیاز دارد. اما تعرفه دریافتی از آن به مراتب کمتر است. مسئلة قابل توجه دیگر، تبدیل شدن سزارین، به اقدامی تجملی و لوکس است. متأسفانه زنان کشور ما با چنین دیدی به جراحی بزرگ و خطرناک سزارین نگاه می‌کنند و آن را روشی جهت تسکین درد زایمان تلقی می‌کنند. گروهی از مردم تصور می‌کنند که ضریب هوشی افراد حاصل از زایمان سزارین بالاتر از کسانی است که با زایمان طبیعی متولد شده‌اند. اما در واقع ارتباطی میان بهرة هوشی افراد و شیوة تولد آنان وجود ندارد، و حتی در برخی از تحقیقات، ضریب هوشی نوزادان حاصل از زایمان طبیعی، نسبت به نوزادان سزارینی، بالاتر گزارش شده است. برخی از زنان نیز صدمات و ضربه‌های زایمانی را مختص به زایمان طبیعی می‌دانند. گزارشهای زیادی از فلج اعصاب بازویی، شکستگی جمجمه و سایر استخوان‌ها در نوزادانی که به طریق سزارین به دنیا می‌آیند، وجود دارد. تحت فشار قرار گرفتن قفسة صدری جنین در طی زایمان طبیعی، مایع داخل خانه‌های ششی ریة نوزاد را خارج میکند و در نتیجه، تنفس وی عمیق‌تر و سریعتر شروع میشود. از طرف دیگر، اغلب عوارض سزارین در دراز مدت خود را نشان میدهند. چسبندگی احشاء و نازایی از این قبیل عوارض هستند. میزان خون از دست رفته در حین عمل سزارین، حدود دو برابر زایمان طبیعی است. همچنین امکان آسیب دیدن مثانه و روده‌ها نیز وجود دارد. عفونتهای رحمی و دستگاه ادراری، با شیوع ۱۲ درصد، از شایعترین عوارض سزارین هستند. سزارین نه تنها دارای خطرات و عوارض ناشی از اعمال جراحی و بیهوشی است، بلکه به علت بستری طولانی مدت پس از زایمان، بازگشت به فعالیتهای عادی، طولانی‌تر خواهد بود و علاوه بر آن هزینه‌های گزاف لوازم جراحی و اتاق عمل و بستری طولانی مدت در بیمارستان، بار مالی زیادی را به خانواده‌ها و جامعه تحمیل میکند.– تاریخچة زایمان بدون درد و انواع روشهای آننخستین بار در سال ۱۸۴۶ از اتر در زایمان استفاده شد. سپس، در سال ۱۸۵۳، دکتر جان اسنو (J.Snow) برای زایمان ملکه ویکتوریا از کلروفورم استفاده کرد. شیوة بی‌حسی موضعی نخاعی (اسپانیال / spinal) را در سال ۱۸۹۹ دکتر بیر (Bier) معرفی کرد و در سال ۱۹۰۷ استفاده از آن در شاخه‌های مختلف جراحی متداول گردید. اما روش بی‌حسی موضعی دور نخاعی (اپیدورال / epidural) در سال ۱۹۶۰ برای ایجاد بی‌دردی در زایمان طبیعی به کار گرفته شد. چند سال بعد، پزشکان دریافتند که این شیوه به سلامت مادر و جنین لطمه‌ای وارد نمی‌کند. بدین ترتیب استفاده از روشهای القای بی‌دردی به هنگام زایمان مرسوم شد.– تاریخچه زایمان در آبدر قرن ششم ق.م ارسطو نتیجه گرفت که آب اولین مادة اصلی حیات است. وی معتقد بود که دانه هر چیزی «ذات مرطوب» دارد. به هر حال بعد از سدة ۱۷۰۰ بوده که دانشمندان به ارزش و خواص آب درمانی پی برده و آنرا بیان کردند. یک کتاب گمنام بنام ”درمان با آب که در سال ۱۷۲۳ در لندن چاپ شده است، فوائد استفاده از آب در انواع حالات، از جمله حمام کردن در طی بارداری و زایمان را توضیح میدهد. بطور حسی ]و غریزی[ انسان همیشه به سوی آرامش تسکین دهندة آب جذب شده است.از لحاظ تاریخی، شواهد قطعی کمی وجود دارد که در فرهنگهای قدیم، زایمان در آب انجام می‌شد ولی کما بیش در فرهنگ سراسر دنیا وجود داشته است. افسانه‌هائی وجود دارد که مصریهای قدیم بچه‌های خاصی را زیر آب بدنیا می‌آوردند. این بچه ها کشیش می‌شدند. گفته میشود در قدیم در جزیرة کریته (CreteCrete)، ”»مینوان«” MinoanMinoan ـ معبد مقدسی جهت زایمان در آب داشته‌اند. نقاشیهای روی ویرانه‌های MinoanMinoan دلفینها و ارتباط خاص انسان و آب را نشان میدهد. هندیهای ChumashChumash در کالیفرنیای مرکزی داستانهائی دربارة زایمان زنانشان در استخرهای مواج با ورودیهای کم عمق در ساحل تعریف می‌کنند. سمو (SemuSemu) جد بزرگتر ChumashChumash که در اواخر هشتاد سالگی به سر می‌برد، به خاطر میآورد که وقتی که یک پسر بچه بود زنان اغلب به ساحل می‌رفتند و در آب کم عمق زایمان می‌کردند. او همچنین به یاد میآورد که در خیلی از این موارد، دلفنیها نزدیک آب ظاهر می‌شدند و در کنار زن تا هنگامی که نوزاد بدنیا بیاید باقی می‌ماندند.آداب و رسومی از جزائر هاوائی بجا مانده است که دلیلی قطعی بر زایمان در آب نسلهای هزاران سال قبل بوده است.به نظر میرسد که زایمان در آب قبل از ظهور پزشکان و بیمارستانها انجام می‌شده، اگر چه این موضوع با مدرک تائید نشده است. هر کجا که آب وجود داشت، به خصوص آب گرم زنان از آن جهت تسکین دردهای زایمانی استفاده می‌کردند. اولین زایمان در آب مدرن ثبت شده، در سال ۱۸۰۳ در فرانسه انجام شد. این مورد که دریک مجلة انجمن پزشکی فرانسه تشریح شده است، گزارش می کند که یک خانم باردار که حدود ۴۸ ساعت درد کشیده و مستأصل شده بود، جهت بهبودی موقت به یک حمام آب گرم بعلت زایمان غیر پیشرونده اش پناه برد. جالب اینکه بعد از فقط چند لحظه نوزاد اینقدر سریع به دنیا آمد که مادر فرصت خروج از آب پیدا نکرد و بنابراین نوزاد متولد شد. بدنبال آن گزارشهای متعددی از زایمان در آب در نقاط مختلف دنیا پخش شد تا اینکه در سال ۱۹۶۰ تائید زایمان در آب با مدرک در اتحاد شوروی شروع شد.در آن زمان داستانهای جالبی از روسیه دربارة کار ایگورشارکوفسکی (Igor CharcovIgor Charcovskysky) ـ دانشمند برجسته روسی ـ با دستانی شفابخش ـ که روی لیبر و زایمان در آب حیوانات تحقیق میکرد بوجود آمد. او همچنین رفتار نوزاد انسان در آب از جمله دختر خودش ”وتا” (VetaVeta) که پره مچور (زودرس) در سال ۱۹۶۳ بدنیا آمد را مشاهده کرد. شارکوفکسی دختر تازه متولد شده خود را در یک وان آب گرم به مدت چندین هفته قرار داد، با این تئوری که او نباید با جاذبة زمین روبرو شود و متعاقب آن نباید انرژی زیادی مثل آنچه در انکوباتور بیمارستان صرف میکند هدر بدهد. دختر شارکوفسکی زنده ماند و او آزمایشهای خود را با آب، نوزادان و تأثیر جاذبة زمین روی تمام حالات زایمان انسان ادامه داد.حمام لبویر (LeboyerLeboyer)در طول دورة زمانی مشابه، همگام با تحقیقات در روسیه، دکتر فردریک لبویر (Dr. Feredrick LeboyerLeboyer) مفهوم حمام آب گرم برای نوزاد پس از تولد را توضیح داد. در طی تحقیق وی دربارة راههای آسانتر زایمان، لبویر تأثیر مفید آب گرم را بر روی نوزادان کشف کرد.حمام لبویر بطور ساده شامل قرار دادن نوزاد، بلافاصله پس از تولد در وان کوچک آب که به اندازة دمای بدن گرم شده است، می باشد . بنابراین نوزاد میتواند آرامش ناشی از رضایت دنیای آبی که تازه پشت سر گذاشته است را بدست آورد. در هنگام حمامهای لبویر، نوزادان اغلب چشمان باز دارند، آگاه هستند و با آرامش هنگامیکه دستها و پاهایشان را بطور شیطنت آمیز در آب حرکت میدهند، لبخند می‌زنند. آنها حتی میتوانند در آب شنا کنند و خودشان را به جلو حرکت دهند.دکتر لبویر با دکتر مایکل ادنت در پیتی ویرز (Pithivierspithviers) فرانسه در اوائل سال ۱۹۷۰ در این زمینه همکاری کردند. دکتر ادنت اولین پرشکی بود که اثر مفید آب گرم روی زایمان و تولد را تشخیص داد. دکتر لبویر با فلسفة دکتر ادنت موافقت کرد و نظریة استفاده از وانهای زایمان را با تحقیق خود در بیمارستان یکی کرد.دکتر لبویر، دنیای نوزاد تازه متولد شده را طوری ارائه کرد که قبلاً هیچ وقت دیده نشده بود. مقاله وی یک گام بزرگ به سوی حساس کردن جهان نسبت به تجربة زایمان از نظر نوزاد بود. دیدگاه دکتر لبویر که حذف کردن سختی و ترومای زایمان بود، بیشتر از هر چیز دیگری روی تکنیکهای آغاز شده زایمان ملایم در سراسر دنیا تأثیر گذاشت. دکتر لبویر بطور قاطع به جهان، تأثیرات آرام کنندة غوطه وری نوزاد در آب گرم را نشان داد.- زایمان در آب در کشور های توسعه یافتهزایمان در آب در فرانسهیکی از اولین افرادی که درباره زایمان در آب مطالعات و کار کلینیکی زیادی داشته، پزشک فرانسوی بنام دکتر مایکل ادنت ـ رئیس بخش جراحی در یک بیمارستان در پی تی ویرز فرانسه بود. با آماده کردن زنان در یک وان آب گرم جهت زایمان، ادنت به آنها راحتی و آرامشی بیشتر از آنچه قبلاً می شناختند، عطا کرد.بسیاری از زنانی که جهت زایمان به پی تی ویرز مراجعه می کردند درباره زایمان در آب چیزی نشنیده بودند، اما وقتی وان پر از آب گرم را می دیدند، تعداد زیادی از آنها تمایل به استفاده از آن پیدا می‌کردند. مایکل دانت در کتابش ”تولدی دوباره” می نویسد:”بعضی از زنان که در طول بارداری تمایل زیادی به بودن در آب داشتند در طی زایمان بیشتر از قبل به سوی آب کشیده میشوند. و کسانی که با آب و شنا کردن مأنوس نیستند، با وجود این، به محض اینکه درد زایمان شروع میشود، این زنان نیز فوراً به سمت وان حرکت می‌کنند مشتاقانه داخل آن میشوند و نمی‌خواهند آنرا ترک کنند.” وان با آب شیر معمولی ۹۸ درجه فار نهایت پر می شد و هیچ نمک یا ماده شیمائی اضافی نداشت.دکتر ادنت دریافت که زمانیکه انقباضات یک زن دردناک تر می شود و کمتر مؤثر است، استراحت در یک وان آب گرم، اغلب باعث بهبود میشود، بخصوص در زمانی که دیلاتاسیون در حدود ۵ سانتی متر است، سیر لیبر در آب اغلب آسانتر، سریعتر و مؤثرتر پیش می‌رود در حالیکه در یک موقعیت مشابه در زایمان کلاسیک، پزشکان بدون تردید، به مداخله کردن شامل استفاده از داروها روی می‌آورند.زنانی که می‌خواهند آب را قبل از زایمان ترک کنند، متوجه چیزی که ادنت آنرا ”پاسخ خروجی جنین” می‌نامد، میشوند. به محض اینکه آنها وارد دمای کمتر هوا میشوند، تغییر محیط باعث یک ترشح ناگهانی آدرنالین میشود و نوزاد به سرعت خارج میشود.دکتر ادنت به مناسب صدمین زایمانش در آب، در یک مقاله، خلاصه تجربیات زایمان در آب خود را در مجله پزشکی انگلیسی، لنست(lancetLancet)، چاپ کرد. وی در این مقاله بیان می کند: ”ما هیچ خطری درباره زایمان یا تولد زیر آب پیدا نکردیم. استفاده از آب گرم در طی زایمان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد ولی ما امیدواریم که تجربیات دیگر تأیید کنند که زایمان در آب گرم یک روش مؤثر، آسان و اقتصادی جهت کاهش استفاده از دارو و میزان دخالت در هنگام زایمان می باشد.”برای دکتر ادنت خود زایمان در آب به تنهایی یک هدف نبود. در طی مدت کارش در پی‌تر‌ویرز، ادنت تلاش کرد تا به تمام زنان این توانائی را بدهد که با اعتماد در هر وضعیتی که خودشان می‌خواهند، زایمان کنند. این آزادی در انتخاب به صورت ذاتی منتهی به استفاده از آب بعنوان یک حق انتخاب جهت لیبر و زایمان نوزاد شد. خیلی طول نکشید که این پیام دکتر ادنت به والدین روشنفکر، پزشکان و ماماهای سراسر جهان گسترش یافت.زایمان در آب در آمریکادر سال ۱۹۸۱ گروه کوچکی از ماماها درباره موفقیت دکتر ادنت و تحقیقات پیشتاز ایگورشارکوفسکی در اتحاد شوری اطلاع پیدا کردند.از طرف دیگر بسیاری از والدین خواستار آن بودند که نوزادشان بصورتی کاملاً متمایز به دنیا بیایند ـ زایمانی که متفاوت از دیگر زایمانهای آنها باشد ـ چرا که برخی از روانشناسان معتقدند که خاطرات شخصی تولد شما روی زندگی کنونی شما و تولد فرزندان شما تاثیر میگذارد.در اوائل سال ۱۹۸۰، هنگامی که این والدین شروع به زایمان بچه‌هایشان در آب کردند، اکثر زایمانها بدون عارضه و ارضا کننده بود. متأسفانه برخی والدین بدون اطلاع پزشک و بطور اغراق آمیز نوزاد تازه متولد شدة خود را بمدت ۲۰ دقیقه در زیر آب غوطه‌ور می‌گذاشتند، با این اعتقاد که به نوزادان فرصت میدهند تا کاملاً از استرس زایمان رها شوند، آرامش پیدا کنند و نیرویی تازه بگیرند.تعداد کمی مرگ تصادفی نوزاد قاعدتاً بعلت رها کردن نوزاد بمدت طولانی در زیر آب، رخ داد. این موضوع والدین و پزشکان و ماماهائی را که اعتقاد قوی به زایمان در آب داشتند، نگران کرد و آنها در بی‌خطر بودن این روش دچار تردید شدند. والدینی که نوزادانشان مرده بودند متوجه شدند که جفت می تواند قبل از اینکه بند ناف از خونرسانی بایستد، جدا شود و بنابراین نوزاد بدون هیچ گونه منبع اکسیژن رسانی باقی می‌ماند. امروزه هر عامل زایمان در آبی می داند که یک نوزاد تازه متولد شده باید به سرعت بعد از تولد به سطح آب آورده شود.همانطور که پزشکان و ماماهای بیشتری تمایل به کار کردن با زنانی که می‌خواستند زایمان در آب داشته باشند، پیدا کردند، اطلاعات بیشتری نیز دربارة زایمان در آب در دسترس قرار گرفت. در اوائل سال ۱۹۸۹ پروژة ملی زایمان در آب انجمن سلامت مادر / کودک (GMCHA) شروع به تهیة اطلاعات صحیح دربارة استفاده از آب جهت لیبر و زایمان نوزاد کرد. کتاب دکتر مایکل ادنت تولد دوباره، در ایالات متحده در سال ۱۹۸۴ چاپ شده و سال بعد از آن اولین مرکز زایمان در آب در ایالات متحده که این روش را بعنوان یکی از روشها در اختیار زنان قرار می‌داد توسط یک متخصص زنان و زایمان ـ دکتر مایکل رزنتال ـ افتتاح شد.این مرکز زایمانی در ایالات متحده (مرکز زایمان خانواده، آپلند در کالیفرنیای جنوبی)زایمان در آب را با شرایطی که مایکل ادنت در فرانسه ایجاد کرده بود، به زنان پیشنهاد میکرد. دکتر مایکل روزنتال فعالیتهای زنان و زایمان مرسوم خود را براساس فلسفه و کار دکتر ادنت به سمت یک روش غیر مداخله‌ای تغییر داد. روش مامائی رزنتال در اثر مشاهده زنانی که بطور طبیعی زایمان می‌کردند تحت تأثیر قرار گرفت. دکتر رزنتال تفاوت بزرگی‌بین سطح رضایت والدین بعد از زایمانهای کلاسیک و این روش مشاهده کرد. چرا که از دید یک متخصص زنان و زایمان، زایمان خوب یک وضع حمل بی‌خطر و سالم است و میزان رضایت مادر و دیگر شرایط از اهمیت کمتری برخوردار می باشد. در حالیکه ارائه شرایطی که مجموع مزایا را در برداشته باشد امکانپذیر می‌نمود.بهر حال تغییر فلسفة روزنتال باعث شد که وی مرکز زایمانی خود را تأسیس کند. دکتر رزنتال در ادامة زایمانها کلاسیک، شروع به بررسی روند زایمان در یک بازة زمانی که از لحاظ پزشکی تحت کنترل بوده، انجام داد.دکتر رزنتال بیان می کند ”»هنگامیکه زنان سیر زایمان را کنترل می کنند و بطور فعال، بدون ملاحظات کلاسیک، زایمان را انجام میدهند، آنها احساس قدرت و احساس انجام دادن یک کار بزرگ را پیدا می
زخم بستر ( زخم فشار ) در سالمندان ( پاسخ به پرسش های شما )زخم فشار ، زخم بستر یا Decubitus ulcer یکی از مشکلات شایع سالمندان می باشد که باعث درد ، عفونت و حتی مرگ به دنبال عفونت منتشر ( سپتی سمی ) ، بوی بد و آسیب به کمر می شود . این مشکل برای کادر پرستاری ، زحمات زیاد و حتی آسیب های جسمی به دنبال دارد ( مثل مشکلات کمر و … )زخم فشار نه تنها در سالمندان بستری دیده می شود ، بلکه طبق تحقیقات در سالمندانی که توانایی نشستن دارند ، بیشتر در معرض زخم فشار هستند . طبق تعریف ، نکروز ( سیاه شدگی و از بین رفتن بافت ) که به دلیل انسداد جریان خون تغذیه کننده موضعی بوجود می آید . این مسأله می تواند در هر قسمتی از بدن که فشار خارجی بر روی برجستگی استخوان اعمال می شود ایجاد گردد . وجود عوامل مساعد کننده می تواند خطرزخم فشار را افزایش دهد .در واقع فشار باعث کاهش جریان خون ( ایسکمی ) و در نهایت درد می شود . به دنبال درد ، فرد ، موقعیت بدن خود و در نتیجه ناحیه فشار را تغییر می دهد . این کار باعث ورود خون به ناحیه کم خون ( ایسکمیک ) شده و به بافت اجازه بهبود یا ترمیم می دهد .عوامل ایجاد کنندهچندین عامل بالقوه ، زمینه ساز بروز آن در یک فرد می باشند و به ۳ دسته عوامل داخلی ، بیرونی و بیمارستانی تقسیم می شوند .* عوامل داخلیاینها مجموعه عناصر داخلی هستند که پاسخ بدن را کاهش میدهند و فرد را مستعد ابتلا به زخم فشار می کنند . چندین عامل داخلی وجود دارد که شامل : سوء تغذیه ، اختلالات عصبی ( نورولوژیک ) کاهش حرکت و فعالیت ، افزایش سن ، بی اختیاری و رطوبت پوست ، وضعیت ذهنی ، وضعیت پوست و مصرف دارو می باشد .سوء تغذیه می تواند توسط عواملی مثل کاهش اشتها ، اشکال در خوردن به هر علتی مثلاً دندانهای نامناسب و عدم توانائی در غذاخوردن بدون کمک و حتی اشکال در بلع به عللی مثل سکته مغزی ( CVA ) بوجود بیاید .اختلالات عصبی هم باعث عدم درک بیمار از احساس درد شده و همچنین توانائی جابجائی را نیز تحت تأثیر قرار میدهند .افزایش سن باعث کاهش ساخت کلاژن شده و باعث نازک تر شدن و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست می شود . بی اختیاری ادرار و رطوبت پوست نیز احتمال ایجاد زخم فشار را افزایش می دهند .وضعیت ذهنی بیمار نیز نقش مهمی در ایجاد زخم فشار دارد . مصرف دارو نیز باعث کاهش هشیاری بیمار می شود و در نتیجه به طور طبیعی ، حرکات نیز کمتر می شوند.* فاکتورهای بیرونیشامل فشار ، اصطکاک و نیروهای کششی می باشند . این ۳ عامل خصوصاً در فرد نشسته مهم هستند.* عوامل بیمارستانیعوامل خارجی ، بخصوص هنگامی که فرد در بیمارستان بستری است ، اهمیت پیدا می کنند . این عوامل شامل : ماندن روی ترالی بیمارستان یا تخت اتاق عمل به مدت چندین ساعت – عدم وجود سیستم های بهبود فشار ، روی تخت های استاندارد بیمارستانی – عدم وجود سیستم های کاهنده فشار و یا جابجا کردن نادرست بیمار بر روی صندلی ، بی حرکت کردن بیمار از طریق ابزاری مثل تراکشن و اسپلینت – روشهای نادرست جابجا کردن بیمار
علل بروز ناراحتی های قلبی چیستبیماریهای قلب و عروقبیماریهای قلب و عروق علت اصلی مرگ و میر و از عوامل مهم ناتوانی های افراد است . مهمترین علت پیدایش بیماریهای -قلبی -عروقی ،تصلب شراین می باشد . تصلب شراین باعث می شود که سرخرگ های گوناگونی که به قسمتهای مختلف بدن خون می رسانند ، بتدریج سخت و تنگ گردند و توانایی آنها برای انتقال اکسیژن و مواد غذایی به سلول های بدن کاهش یابد .عواملی هستند که موجب سریعتر شدن تصلب شراین میگردند.و در صورت وجود آنها احتمال پیدایش بیماریهای قلبی و عروقی افزایش پیدا می کند . برای پیشگیری از پیدایش بیماریهای قلبی -عروقی و مرگ و میر و ناتوانی ناشی از آنها ، باید این عوامل خطر را بشناسید و به توصیه های پزشکی لازم توجه نمایید . عوامل خطر برای بیماریهای قلب و عروق عبارتند از : سن بالا ، جنس مذکر ، سابقه خانوادگی سکته قلبی زودرس ، فشار خون بالا ، افزایش چربی های خون (بویژه کلسترول ) ، بیماری قندی ، سیگار کشیدن ، چاقی ، کم تحرکی و اختلال در انعقاد خون .با توجه به اینکه دیابت از عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی است و معمولا با عوامل خطر دیگر همراهی دارد (وگاهی شاید ایجاد کننده آنها باشد مبتلایان به دیابت باید بیش از دیگران مراقب سلامت قلب و عروق خود باشند . پژوهشهای فراوان پزشکی نیز نشان داده اند که عوامل خطر قلبی -عروقی در مبتلایان به دیابت نوع ۲ شایعتر است .بیماریهای قلبی عروقی را می توان به سه گروه عمده تقسیم کرد :* بیماریهای عروق کرونر قلب* حوادث عروقی مغز* بیماریهای رگهای محیطی بزرگ*** بیماریهای عروق کرونر قلبقلب یک پمپ عضلانی به اندازه مشت گره کرده انسان است که در هر دقیقه بطور متوسط ۶۰ تا ۱۰۰ بار می تپد و خون را در بدن به گردش در می آورد . گردش خون سبب می شود که اکسیژن و مواد غذایی به اعضای بدن برسد و مواد زاید ناشی از فهالیت سلولهل نیز دفع گردد .عضله قلب هم از این قاعده مستثنی نیست . وباید خون رسانی مناسبی داشته باشد . تا عمل حیاتی خود را بدرستی انجام دهد . خونرسانی به عضله قلب توسط رگهایی موسوم به سرخرگهای کرونر صورت می گیرد رسیدن خون به قلب و میزان فعالیت عضله قلب تا حدی مشابه وضعیت عرضه و تقاضا است ؛هر چه قلب فعالیت بیشتری داشته باشد به خون بیشتری احتیاج خواهد بود . سرخرگهای کرونر باید بتوانند این افزایش نیاز را تامین کنند و گرنه سلولهای عضله قلب با مشکل کم خونی روبرو خواهند شد.تصلب شراین و همچنین پیدایش لخته ها درون رگهای کرونر سبب می شود که خونرسانی به سلولهای عضله قلب کاهش یابد .در نتجه کمبود اکسیژن و مواد غذایی و انباشت مواد زائد در عضله قلب ، دردی پدید می آید که به درد قلبی یا آنژطن صدری معروف است اگر سرخرگ کرونر بطور کامل بسته شود ، سلولهای قلبی مربوط به آن حوزه خواهند مرد که به این وضعیت انفاکتوس یا سکته قلبی می گویند . گاهی نیز در اثر اختلال شدید و گسترده در کارکرد عضله قلب ،مرگ ناگهانی رخ میدهد.***نشانه های مهم بیماریهای قلبی۱- درد قفسه سینه : این درد فشارنده در ناحیه پشت جناغ سینه احساس می شود و ممکن است به گردن ، دستها ، پشت ویا شکم هم انتشار یابد . آنژین صدری اغلب هنگام کارهای بدنی یا فشارهای روحی و روانی که فعالیت قلب افزایش پیدا می کند ، بروز می نماید و معمولا با استراحت ی نیتروگلسیرین زیرزبانی تسکین می یابد اگر درد با استراحت یا چندین دقیقه پس از مصرف قرص زیر زبان بهبود نیافت و ویزه اگر همراه با تنگی نفس ، تهوع و تعرق شدید بود ، ممکن است نشانه سکته قلبی باشد . بدلیل اختلال در اعصاب محیطی ، شدت نشانه های بیماری قلبی در افراد دیلبتی ممکن است کمتر از میزان مورد انتظار باشد . از این رو شما که به دیابت مبتلا هستید باید بطشتر مراقب باشید و بموقع به پزشک مراجعه کنید البته درد های سینه فقط نشانه بیماری قلبی نیست و ممکن است در اثر بیماری گوارشی یا ریوی نیز پدید آید .۲- تنگی نفس : احساس تنگی نفس می تواند از نشانه های بیماری عروق کرونر قلب باشد گرچه در بسیاری از بیماریهای تنفسی و … نیز این حالت پدید می آید.۳- تپش قلب : در این وضعیت ، فرد بطور ناراحت کننده ای ضربان قلب خود را احساس می کند . تپش قلب در حالتهای اضطراب و برخی بیماریهای دیگر قلبی نیز ممکن است پدیدار شود.۴ – خیز یا ادم :در مراحل پیشرفته تر بیماری قلبی که کارکرد پمپ قلب اشکال پیدا می کند ، مایع موجود در بافتهای بدن بطور کامل تخلیه نمی شود و در زیر جلد انباشته می گردد. البته خیز یا آدم در نتجه بطماریهای وتریسی پاها ، بیماری کبد ، اختلالات کلیوی و … نیز ممکن است پدید آید .***حوادث عروقی مغز ( سکته مغزی )هنگامی که رگهای تغذیه کننده مغز بشدت آسیب ببیند ، خون به سلولهای مغزی نمی رسد و آنها دچار مرگ خواهند شد . که به این حالت سکته مغزی می گویند . سکته مغزی هم در اثر تنگی و بسته شدن رگهای مغز پدید می آید و هم بدنبال پاره شدن و خونریزی رگهای مغز . مهمترین عامل خطر برای حوادث عروقی مغز افزایش فشار خون است . خطر سکته مغزی در مبتلایان به دیابت که فشار خون بالا هم دارند ، دو برابرافرادی است که تنها به پرفشاری خون دچار هستند . این همسئله اهمیت کنترل فشار خون در بیماری دیابت را آشکار تر می سازد . نشانه های حوادث عروقی مغز بسته به اینکه کدام قسمت مغز اختلال خونرسانی پیدا کند ، بسیار گوناگون هستند . کرختی یا ضعف حرکتی شدید در یک نیمه بدن و نابینایط یا تاری دید زودگذر یک چشم از جمله نشانه های حوادث عروقی مغز می باشند .***بیماریهای رگهای محیطیمنظور از بیماریهای رگهای محیطی بیماریهایی است که عروق غیر رگهای قلب و مغز را گرفتار می کنند . این بیماریها معمولا در نتیجه تنگ شدن رگهایی که خون را به پاها و دستها می رسانند ، پدید می آیند.کاهش خونرسانی به پاها به سبب دو نوع عارضه می شود .۱- قانقاریا یا گانگرن : مرگ بافتی در اثر رسیدن خون به اندامها که در نهایت به قطع آن اندام می انجامد.۲ – لنگش متناوب : بعلت تصلب رگهایی که خون را به اندامهای تحتانی برسانند ، پس از مدتی راه رفتن درد شدیدی معمولا در عضلات پشت ساق پا بوجود می آید که باعث لنگیدن می شود .بطور کلی احتمال اینکه مبتلایان به دیابت نیاز به قطع قسمتی از پاهایشان پیدا کنند ، ۱۵ تا ۴۰ برابر افراد غیر مبتلا به دیابت است . بنابراین پایبندی به توصیه های مربوط به پیشگیری از بیماریهای قلبی و عروقی و نیز رعایت اصول مراقبت از پاها ، برای افراد دیابتی بسیار اهمیت دارد .***اصول پیشگیری از بیماریهای قلب و عروق۱- چربی بویژه کلسترول خون خود را کاهش دهید .کلسترول که نوعی چربی است ، در پیدایش و گسترش تصلب شراین نقش مهمی دارد زیرا می تواند در دیواره رگها رسوب کند و همراه با عوامل دیگر به تنگی و بسته شدن سرخرگها بیانجامد . کلسترول دو نوع مهم دارد – کلسترول بد LDL که موجب بسته شدن رگها و بیماری قلبی -عروقی می شود ۲-کلسترول خوب (LDH) که کلسترول اضافی بدن را از بافتها خارج می کند و خطر بیماری قلبی را می کاهد .نوعی از کلسترول که باید غلظت کمی در خون داشته باشد ، همان نوع بد یا LDL است . شما می توانید با مصرف غذاهای پرچربی و رعایت توصیه های پزشکتان ، چربی خون خود را در سطح مناسب نگه دارید .۲- فشار خون خود را کنترل کنید .فشار خون بالا افزون براینکه فشار بیشتری برقلب وارد می سازد و نیاز آن بخون را افزایش می دهد ، روند تصلب شراین را تسریع می کند. و سبب آسیب اعضای گوناگون بدن هم می شود .۳ – وزن خود را در حد مطلوب نگه دارید .چاقی عامل خطر مهمی برای افزایش فشار خون است .همچنین چاقی یا اضافه وزن موجب افزایش مقاومت سلولهای بدن نسبت به انسولین می شود.شما باید زیر نظر یک پزشک یا متخصص تغذیه وزن بدنتان را به میزان متناسب با قد ، جنس وسن خود برسانید۴ – سیگار نکشیداستعمال دخانیات سبب افزایش ضربان قلب و در نتیجه کار قلب می شود و فشار خون را هم بالا می برد . همچنین سیگار با اثر روی عوامل انعقادی و نیز تغلیظ خون ، احتمال تشکیل لخته و بسته شدن سرخرگها را افزایش می دهد . افزون بر این ، سیگار با اثر بر روی رگهای کوچک ،خونرسانی به بخشهای انتهایی اندام ها را مختل می کند و این عارضه در افراد دیابتی که گرفتاری اعصاب محیطی نیز دارند ، بسیار مهم است و خطر قطع عضو را باز هم افزایش می دهد این آثار جدی از آثار سرطان زایی سیگار است .که موجب ناتوانی و مرگ خواهد شد . امروزه سیگار مهمترین علت قابل پیشگیری سرطان بشمار می رود .۵ – فعالیت ورزشی منظم داشته باشید .پژوهشهای پزشکی نشان داده اند که داشتن یک زندگی کم تحرک ، صرف نظر از عوامل خطر دیگر ، احتمال دیابت ، چاقی و بیماری کرونر قلب را افزایش می دهد . پیاده روی ، دوچرخه سواری ، تنیس روی میز ، باغبانی و دویدن آرام فعالیتهای بدنی هستند که اثر مفیدی بر تندرستی شما خواهند داشت . توصیه می شود که روزانه ۳۰ دقیقه به فعالیتهای بدنی بپردازید این میزان فعالیت را می توانید در سه دوره ۱۰ دقیقه ای نیز انجام دهید .
آنچه باید درباره روی بدانیممدتهاست که روی به عنوان یک ماده ضروری در میکرو ارگانیزم ها شناخته شده است اما کمبود آن در انسان اخیراً بررسی گردیده است . روی در همه گیاهان و جانوران وجود دارد . در بدن یک فرد بالغ ۳-۲ گرم روی موجود است که بیشتر در کبد ، لوزالمعده ، کلیه ، استخوان و ماهیچه های ارادی وجود دارد …………. . بافت های دیگری که غلظت روی در آنها نسبتآً زیاد است شامل قسمتهای مختلف چشم ، غده پروستات ، پوست و ناخن ها می باشد .تعادل روی توسط جذب و دفع آن از روده حفظ می شود جذب به وسیله عمل انتشار و توسط یک حامل انجام می گیرد این عمل تحت کنترل هموستاتیک می باشد و میزان روی موجود در رژیم غذایی و حضور مواد دخالت کننده در جذب آن مؤثر است . بیماری های روده ای مانند بیماری کرون باعث اختلال در جذب روی می شود . حامل اصلی روی در پلاسما آلبومین می باشد . مکمل یاری آهن و روی با یکدیگر کمتر بر وضعیت روی و آهن مؤثر است و لاکتوز و گلوکز جذب روی را افزایش می دهند فیبر یا فیتات جذب روی را کاهش می دهند اما ترکیباتی مانند تانن ها این خاصیت را ندارند . دوز بالای مس نیز مانع جذب روی می شود . آهن با روی در جذب رقابت می کند نسبت ۲ به ۱ یا ۳ به ۱ آهن و روی منجر به کاهش چشمگیر دریافت روی می شود .کمبود روی اولین بار در جوانان ایران و مصر بررسی شد و علائم آن شامل هیپوگنادیسم ، کم خونی در حد متوسط ، کوتاهی قد ، کاهش مقاومت بدن در برابر بیماری ها ، نقص سیستم ایمنی و پائین بودن میزای روی پلاسما می باشد . این کمبود به علت مصرف رژیم های غنی از غلات تصفیه شده و نان هایی که خمیر آنها به خوبی ورنیامده باشد دیده شده است .گوشت ، ماهی ، ماکیان ، شیر و لبنیات ، ۸۰٪ روی رژیم غذایی را فراهم می نمایند . جگر ، پنیر ، تخم مرغ ، غلات ، جوانه گندم ، حبوبات و مغزها نیز از منابع غذایی روی هستند .اسید اگزالیک موجود در سبزی ها به خصوص اسفناج ، چای وانواع توت جذب روی را کاهش می دهند . غذاهای سرشار از سبزی ها نیز جذب روی را مختل می کنند .مصرف بیش از حد روی و مسمومیت با آن ( ۳۰۰-۱۰۰ میلی گرم در روز ) به ندرت مشاهده شده است . با این حال ،مصرف بیش از حد مکمل های روی جذب مس را مختل می کند . مصرف مکمل های روی ۵۰ میلی گرمی باعث کاهش HDL در مردان می شود . همچنین مصرف سولفات روی به میزان ۲ میلی گرم در روز یا بیشتر منجر به التهاب دستگاه گوارش و حالت تهوع و استفراغ می شود .
بیماری پارکینسون _ علل ، علائم ، عوارض ، پیشگیری ، درمان _ ( مرجع کامل اطلاعات )بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease یا PD) برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکترجیمز پارکینسون (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد او نام این بیماری را "فلج‌لرزان" نامید که امروزه آن را تحت عنوان بیماری پارکینسون می‌شناسند.بیماری پارکینسون یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی در بزرگسالان مسن تر که مشخصه آن سفتی عضلانی پیشرونده تدریجی ، لرزش و از دست رفتن مهارت های حرکتی است . این اختلال هنگام رخ می دهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید دوپامین (یکی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست می دهند.پارکینسون از جمله بیماریهای مغز و اعصاب در سنین بعد از ۶۰سالگی است از هر ۱۰۰نفر بالای ۶۰سال یک نفر به پارکینسون مبتلا میشوند.البته این بیماری گاه در افراد جوانتر هم دیده میشود که پنج تا ۱۰درصد بیماران را تشکیل میدهند.بعد از آلزایمر، پارکینسون شایعترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می‌آید پارکینسون بیماری مزمن و پیشرونده‌ای است که در آن سلولهای ترشح‌کننده دوپامین در جسم سیاه در مغز می‌میرند و در فقدان دوپامین حرکات بدن نامنظم می شود.پارکینسون بر اساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری مشخص می شود. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت ، کندی حرکات ، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل این چهار علامت اصلی را تشکیل میدهند.در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولا در یک طرف بدن وجود دارد و احتیاجی نیز به درمان ندارد اما با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان میکند یا چیزی را برای کنترل ارتعاش مدام در دست می‌گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزشهای شدید اندام به ویژه به هنگامی که می‌خواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.لرزش معمولا بیش از هر محدودیتی تاثیر منفی بر روان بیمار دارد. کم کم تکه کردن غذا ، لباس پوشیدن ، اصلاح و استحمام وقت زیادی از بیمار می‌گیرد حرکات بیمار مثل نشستن و برخاستن از صندلی و راه رفتن او اهسته میشود و بیمار حالت قوز پیدا میکند، صدای او یکنواخت و نگاه او خیره و بدون احساس میشود.پیشرفت پارکنیسون معمولا تدریجی است و سرعت آن از فردی به فرد دیگر فرق میکند.هدف از درمان بیماران با داروی ال‌دوپا، جلوگیری از ناتوان شدن و از کار افتادگی بیمار مبتلا است. اغلب این بیماران نیازمند دریافت داروهای اعصاب و روان نیز هستند.در چنین روزی در سال " ۱۸۶۳هوگو مونشتربرگ" روان شناس و فیلسوف آلمانی الاصل آمریکایی، یکی از پیشگامان رفتار گرایی و یکی از بنیانگذاران طب کار و پزشکی صنعتی متولد شد.او یکی از نخستین کسانی است که به تاثیرات فیزیکی و اجتماعی بر نیروی کار و مشکلات و خستگی کارگران توجه کرد.تا پیش از ساخت داروی "ال -دوپا" در ،۱۹۶۸درمان بیماری پارکینسون از طریق جراحی پدانکولوومی انجام می‌شد.علایم شایعلرزش ، به خصوص در حالت عدم حرکت اندامسفتی عضلانی و کندی حرکت در کل بدنراه رفتن نامتناسب به حالتی که پاها به زمین کشیده می شوند و فاصله پاها از هم بیشتر از حالت طبیعی است .قامت خمیدهاز بین رفتن حالت چهرهتغییرات صدا؛ صدا ضعیف و بم می شود.اختلال بلع ، آبریزش دهانتوانایی ذهنی تا مراحل پیشرفته بدون تغییر می ماند و در مراحل پیشرفته به آهستگی کاهش می یابد.افسردگی ، عصبی بودناین بیماری بر اساس چهار علامت مخصوص آن مشخص می شود:· ارتعاش دست و پا در حالت استراحت (لرزش بیمار همزمان با ارتعاش دست و پا در حالت استراحت)· آرام شدن حرکت (برادیکینسیا / Bradykinesia)· سختی حرکت (و خشک شدن) دست و پا یا بدن· تعادل بد (تعادل ضعیف)در حالی که دو یا بیشتر از این علایم در بیمار دیده شود، مخصوصا ً وقتی که در یک سمت بیشتر از سمت دیگر پدیدار شود، تشخیص پارکینسن داده می شود مگر اینکه علایم دیگری همزمان وجود داشته باشد که بیماری دیگری را نمایان کند. بیمار ممکن است در اوایل، بیماری را با لرزش دست و پا یا با ضعیف شدن حرکت احساس کند و دریابد که انجام هر کاری بیشتر از حد معمول طول می کشد و یا اینکه سختی و خشک شدن حرکت دست و ضعف تعادل را تجربه می کند. اولین نشانی های پارکینسون مجموعه ای متفاوت از ارتعاش، برادیکنسیا، سفت شدن عضلات و تعادل ضعیف هستند. معمولا ً علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می شوند و با گذشت زمان به سمت دیگر هم راه پیدا می کنند.تغییراتی در حالت صورت و چهره روی می دهد، از جمله ثابت شدن (fixation) حالت صورت (ظاهرا ً احساسات کمی بر چهره نمایان می شود) و یا حالت خیرگی چشم ( به دلیل کاهش پلک زدن). علاوه بر این ها، خشک شدن شانه یا لنگیدن پا در سمت تحت تاثیر قرارگرفته عوارض دیگر (عادی) این بیماری است. افراد مسن ممکن است نمایان شدن یک به یک این نشانه های پارکینسون را به تغییرات افزایش سن ربط بدهند، ارتعاش را به عنوان "لرزش" بدانند، برادیکنسیا را به "آرام شدن عادی" و سفت شدن عضلات را به "آرتروز" ربط بدهند. حالت قوز (stooped) این بیماری را هم خیلی از این افراد به سن یا پوکی استخوان (osteoporosis) ربط می دهند. هم بیماران مسن و هم بیماران جوان ممکن است بعد از بیش از یک سال که با این عوارض روبرو بوده اند برای تشخیص به پزشک مراجعه کنند.از هر صد نفر بالای سن شصت سال یک نفر به پارکینسون مبتلا می شود، و معمولا ً این بیماری در حدود سن شصت سالگی آغار می شود. افراد جوانتر هم می توانند مبتلا به پارکینسون شوند. تخمین زده می شود که افراد جوان مبتلا به پارکینسون (مبتلا شده در سن چهل یا کمتر) ۵ تا ۱۰ درصد کل این بیماران را تشکیل می دهند.ازدست دادن حس بویایی پیش نشانگر بیماری پارکینسون استبروز اختلال در حس بویایی با ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط شناخته شده است. اکنون یک تحقیق جدید نشان میدهد از دست دادن حس بویایی اولین علایم بالینی بیماری پارکینسون را از چندین سال قبل پیش بینی میکند.دکتر وبستر راس سرپرست این تحقیق می گوید غربالگری حس بویایی میتواند به تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون قبل از ظهور علایم حرکتی این بیماری کمک کند.راس از نظام مراقبتهای بهداشتی هونولولو و همکارانش اطلاعات مربوط به یک آزمون استاندارد تشخیص بو مربوط به ۲ هزار و ۲۶۷ مرد ژاپنی تبار را که در یک تحقیق پیری شرکت کرده بودند مورد ارزیابی قرار دادند.تمام این افراد در زمان شروع تحقیق فاقد زوال عقل یا علایم بالینی پارکینسون بودند.شرکت‌کنندگان در این تحقیق که میانگین سن آنان ۸۰ سال بود مدت هشت تحت نظر قرار گرفتند.طی این مدت بررسی در ۳۵ مرد بیماری پارکینسون تشخیص داده شد. میانگین سرانه بروز این بیماری ۶/۲۴ مورد در هر ۱۰ تن است. میانگین زمان تشخیص این بیماری چهار سال و میانگین سن بیماران ۸۳ سال است.از در نظرگرفتن تاثیر بالقوه سن در ابتلا به این بیماری، میزان سرانه ابتلا به پارکینسون برای کسانی که بالاترین امتیاز تشخیص بو را داشتند ۴/۸ در هر ۱۰ هزار تن بدست آمد درحالی که در کسانی که پایین‌ترین امتیاز تشخیص بو را کسب کردند ۵/۵۴ مورد در هر ۱۰ هزار تن در سال بود.مردانی که کمترین قدرت بویایی را داشتند ۲/۵ برابر کسانی که قویترین حس بویایی را داشتند به پارکینسون مبتلا شدند.این تحقیق نشان داد بروز اختلال در حس بویایی ابزار غربالگری مفیدی برای شناسایی افرادی است که در مراحل بعدی عمر در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.این تحقیق در صورت امکان توقف یا کند کردن پیشرفت بیماری اهمیت زیادی خواهد داشت.مشروح این تحقیق در شماره ماه فوریه ۲۰۰۷ میلادی سالنامه نرولوژی منتشر شده است.تست تشخیصی این بیماریدر حال حاضر تست خون یا بررسی های آزمایشگاهی دیگری برای تشخیص این بیماری در دسترس نیست. پزشکان گاهی بررسی نورولوژیک و اسکن مغز را برای اطمینان از عدم وجود بیماری های دیگر توصیه می کنند. تشخیص بیماری معمولاً مبتنی بر معاینه فیزیکی است . بررسی های طبی برای رد سایر اختلالات ممکن است توصیه گردد.پیشرفت بیماری پارکینسونبعد از بیماری آلزایمر (Alzheimer)، بیماری پارکینسون معمولترین بیماری مخرب اعصاب (neurodegenerative) به حساب می آید. پارکینسون یک بیماری مزمن و همیشه در حال پیشرفت است. این بیماری نتیجه از بین رفتن یا ضعیف شدن و لطمه خوردن سلول های عصبی در مغز میانی (سوبستانتیا نیگرا – substantia nigra) است. این سلول های عصبی ماده ای به نام دوپامین، ترشح می کنند. دوپامین پیام های عصبی را از سوبستانتیا نیگرا (مغز میانی) به بخش دیگری از مغر به نام کارپوس استراتوم (corpus stratum)، می برد. این پیام ها به حرکت بدن تعادل می بخشند. وقتی سلول های ترشح کننده دوپامین در سوبستانتیا نیگرا (substantia nigra) می میرند، مراکز دیگر کنترل کننده حرکات بدن نامنظم کار می کنند.این اختلال ها در مراکز کنترل بدن در مغز باعث به وجود آمدن علایم پارکینسون می شوند. اگر ۸۰% سلول های ترشح کننده دوپامین از بین بروند، علامتهای پارکینسون پدیدار می شوند. علایم پارکینسون در مراحل اولیه بیماری ملایم و بیشتر اوقات در یک سمت بدن دیده می شوند و گاه حتی احتیاج به درمان پزشکی ندارند. ارتعاش در حالت استراحت یک علامت ویژه بیماری پارکینسون است، که یکی از معمولترین علایم های پارکینسون به حساب می آید. ولی بعضی از مبتلایان پارکینسون هیچ وقت با این مشکل برخورد نمی کنند. بیماران ممکن است دست لرزان خود را در جیب یا پشت پنهان کنند یا چیزی را برای کنترل ارتعاش در دست نگه دارند. لرزش می تواند بیشتر از هر محدودیت جسمی دیگر اثر منفی روحی داشته باشد.با مرور زمان علایم اولیه بدتر و وخیم تر می شوند. یک رعشه ملایم تبدیل به یک ارتعاش مزاحم و ملموس می شود. ممکن است تکه کردن غذا و استفاده از دست مرتعش به مرور زمان سخت تر شود. برادیکینسیا (آرام شدن حرکت) به مشکلی کاملا محسوس بدل می شود که محدود کننده ترین علامت و اثر پارکینسون است. آرام شدن حرکت می تواند مانع انجام عادات روزانه شود: لباس پوشیدن، ریش زدن و یا حمام کردن ممکن است وقت بسیار زیادی از روز را بگیرند. تحرک ضعیف می شود و مشکلاتی بوجود می آورد مانند نشستن و برخاستن از صندلی یا اتومبیل، و یا غلتیدن در رختخواب. راه رفتن آهسته تر می شود و بیمار حالت قوز پیدا می کند ( سر و شانه به طرف جلو تمایل پیدا می کند). صدای بیمار یک نواخت می شود. کمبود تعادل می تواند باعث افتادن بیمار شود. دست خط ریزتر (میکروگرافیا – micrographia) و ناخوانا می شود. حرکات غیرارادی مانند حرکت دست در حال پیاده روی کم می شود.علایم پارکینسون معمولا ًدست یا پای یک طرف بدن اختصاص دارد ولی با مرور زمان به دست یا پای سالم همان طرف هم سرایت می کند. این علایم پیشرفت می کند تا سمت دیگر بدن را هم تحت تأثیر قرار دهد. معمولا ً این پیشرفت تدریجی است اما سرعت این پیشرفت از بیمار تا بیمار تفاوت دارد. مهم است که بیماران پارکینسون در حال پیشرفت علایم با پزشک خود صحبت و مشورت کنند تا پزشک بتواند درمان را برای بیمارش فراهم کند زیرا بدن هر بیمار به طور مختلف و متفاوت به داروهای گوناگون واکنش نشان می دهد. هدف از درمان برای بیماران از بین بردن علایم نیست بلکه تحت کنترل درآوردن عوارض است. این امر می تواند به بیمار کمک کند تا مستقل عمل کند و یک کنترل مناسب برای این بیماری مزمن بوجود آورد. این بیماری از بین نخواهد رفت ولی کنترل عوارض آن می تواند تا حد زیادی جلوی ناتوان کردن و از کار افتادگی را بگیرد.بیماران پارکینسون اغلب از این موضوع که بیماری آنها همواره در حال پیشرفت است، آگاه هستند و این موضوع می تواند باعث نگرانی شدید آنها شود. مبتلایان پارکینسون ممکن است بخواهند خود و مشکلات خود را بیش از حد نیاز تحت کنترل درآورند و خود را با دیگر افراد مبتلا مقایسه کنند. نگرانی در مورد پیشرفت بیماری و امکان ادامه کار هم غیرعادی نیست.پیشگویی و تخمین زدن پیشرفت این بیماری در یک بیمار مشخص غیر ممکن است. سرعت پیشرفت و محدودیت های جسمی و روحی در بیماران مختلف متفاوت است. نوعی راهنمایی برای تشخیص پیشرفت این بیماری در بیماران مختلف بر اساس پیشروی بیماری از زمان تشخیص وجود دارد ولی این تنها در حد یک پیشنهاد است.وقتی محدودیتهای جسمی پارکینسون به حدی برسد که کارهای روزمره سخت شوند، درمان علایم پارکینسون آغاز می شود.عللعلت این اختلال در اغلب موارد ناشناخته است . بعضی موارد آن ناشی از داروهایی نظیر فنوتیازین ها؛ آسیب مغزی ؛ تومورها؛ آنسفالیت پس از آنفلوانزا؛ عفونت با ویروس های دارای رشد آهسته ؛ یا مسمومیت با مونواکسیدکربن (احتمالاً) می باشد.ژن LRRK2 شایعترین علت ژنتیکی هر دو نوع خانوادگی و غیرقابل پیش‌بینی پارکینسون است.محققین دانشگاه جان هاپکینز به پروتئینی دست یافته‌اند که ممکن است بهترین هدف برای مبارزه با بیماری پارکینسون باشد.پایگاه اینترنتی دانشگاه جان هاپکینز اعلام کرد ، طی سال گذشته ( ۲۰۰۷ میلادی )مشخص شد که ژن مولد این پروتئین که LRRK2 نامیده میشود شایعترین علت ژنتیکی هر دو نوع خانوادگی و غیرقابل پیش‌بینی پارکینسون است. با این حال تاکنون کسی نمی‌دانست پروتئین مربوط به این ژن چه کاری با سلولهای مغزی انجام میدهد و آیا میتوان آن را دستکاری کرد یا خیر؟بر همین اساس اکنون محققین دانشگاه جان هاپکینز متوجه شده‌اند که پروتئین LRRK2 بخشی از یک گروه از پروتئین‌هاست که به نام کیناز شناخته میشوند و مانند بقیه اعضای این خانواده به کنترل فعالیتهای سایر پروتئین‌ها از طریق انتقال گروه‌های کوچکی به نام فسفات‌ها به داخل آنها کمک می‌کنند. این تحقیق همچنین نشان میدهد که دو نوع جهش مربوط به پارکینسون در این ژن باعث افزایش فعالیت انتقال فسفات به داخل پروتئین‌های فوق میشودبیماری پارکینسون و حمله خواب Narcolepsyبا یکدیگر وجه مشترک دارند.این مطالعه که در شماره ژوئن ۲۰۰۷ مجله "مغز" منتشر شده است نشان میدهد که افراد مبتلا به پارکینسون باید تحت یک دوره درمان بالینی متفاوتی قرار گیرند که احتمالا علائم خواب آنها را بهبود می‌بخشد."جری سیگل" از "موسسه علوم عصبی و رفتار انسانی سمل" در دانشگاه کالیفرنیا و "توماس سنیکال" متخصص اعصاب در همین دانشگاه تعیین کرده‌اند که بیماران مبتلا به پارکینسون تا ۶۰درصد از سلولهای مغزی حاوی "پپتید هیپوکرتین" ( (peptide hypocretinرا از دست میدهند.در سال ،۲۰۰۰تعدادی از محققان علت حمله خواب را کاهش هیپوکرتین که تصور میشود در تنظیم چرخه خواب حائز اهمیت است، معرفی کردند.به گفته سیگل، گزارش اخیر به یک علت مشترک اختلالات خواب اشاره میکند که با این دو بیماری در ارتباط است و نشان میدهد که درمان بیماران مبتلا به پارکینسون با استفاده از هیپوکرتین و یا آنالوگ‌های هیپوکرتین میتواند این علائم را از بین ببرد.عوامل افزایش دهنده خطرگرچه عوامل افزایش خطر ناشناخته است و تحقیقات آکادمی در کتاب های مرجع ذکر نشده است ولی در چند سال اخیر تحقیقات مختلف احتمال تاثیر موارد زیر را نشان می دهد لازم به ذکر است این تحقیقات در سال ۲۰۰۷ میلادی ( ۱۳۸۶ شمسی ) انجام شده و در سمینارهای پزشکی و مجلات علمی ارائه شده است :حشره کش ها خطر ابتلابه بیماری پارکینسون را افزایش می دهندبر اساس گزارش محققان آمریکایی که بر روی ۶۰۰ بیمار مبتلابه پارکینسون مطالعه کرده بودند، اعلام کردند: حشره کش ها خطر ابتلابه بیماری پارکینسون را افزایش می دهند. محققان آمریکایی پس از مطالعه بر روی ۶۰۰ بیمار اعلام کردند: افرادی که در معرض حشره کش ها قرار می گیرند ۱/۶ برابر بیشتر از دیگران در خطر ابتلابه پارکینسون قرار دارند.مصرف چربیهای اشباع نشده، خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش میدهدمطالعات اخیر نشان دادهاند که رژیمهای غذایی حاوی مقادیر بالای چربیهای اشباع نشده، خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش میدهد.رژیم غذایی مدیترانه‌ای که شامل انواع سبزی، میوه و حبوبات است خطر ابتلا به بیماری پارکسیون را کاهش میدهد.یافته‌های جدید محققان نشان میدهد افرادی که از رژیمهای غذایی حاوی مقادیر بالای چربیهای اشباع نشده استفاده می‌کنند، ۳۰ درصد کمتر از کسانی است که از این رژیمهای غذایی استفاده نمی‌کنند به بیماری پارکینسون دچار میشوند.این چربیهای اشباع نشده در رژیمهای غذایی که شامل انواع سبزی، حبوبات، میوه و روغن‌های گیاهی است یافت میشوند.بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی تدریجی است که به وسیله کاهش سلولهای مغزی تولیدکننده دوپامین‌های شیمیایی به وجود می‌آید. نبود این سلولها منجر به از دست دادن کنترل ماهیچه‌های صاف و لرز‌های غیرقابل کنترل میشودکمبود اسید فولیک عاملی برای بروز آلزایمر و پارکینسونآلزایمر، بیماری فراموشی است، بیماری که دراثر آن فرد قدرت تفکرش را از دست داده و نزدیکان خود را به خاطر نمی آورد و گاهی به دلیل ناتوانی دراستفاده از ذهن می میرد .طی تحقیقاتی مشخص شد میزان اسید فولیک در خون افراد مبتلا به آلزایمر پائین است و در تحقیق دیگری مشاهده شد مصرف کم سبزیجات سبز رنگ موجب افت اسید فولیک خون و بروز لخته های خونی درمویرگهای مغز و آسیب به بافت مغز می شود که فراموشی را در پی دارد.همچنین کمبود دریافت اسید فولیک به بروز پارکینسون در موشهای تحت بررسی در آزمایشگاه انجامید .مطالب فوق اهمیت مصرف اسید فولیک را نشان می دهداحتمال ابتلا به پارکینسون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بیشتر است.محققان دریافتند احتمال تشخیص پارکینسون در سالهای بعدی عمر بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، ۸۳ درصد بیشتر از افراد عادی است.این خطر برای مردان و زنان مساوی است و مستقل از سایر عوامل خطرزا میباشد.محققان در شماره آوریل ۲۰۰۷ نشریه "مراقبت از بیماران دیابتی" نوشتند، دیابت تا حدودی به دلیل ایجاد اضافه وزن خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش میدهد.داشتن اضافه وزن و انجام ندادن کافی حرکات ورزشی با ابتلا به دیابت نوع دو که شیوع آن در سراسر جهان رو به افزایش است، ارتباط دارد. دیابت میتواند به نابینایی، از دست دادن دست و پا، بیماری قلبی و مرگ زودهنگام منجر شود.پارکینسون یک اختلال حرکتی است که بر اثر نابودی برخی سلولهای مغزی بروز میکند.افراد مبتلا به پارکینسون ابتلا به لرزش مبتلا میشوند اما این بیماری غیرقابل علاج میتواند به فلج و نهایتا مرگ منجر شود.عوامل اصلی خطرساز برای ابتلا به پارکینسون هنوز شناخته نشده است اما برخی مطالعات نشان میدهند که احتمالا برخی موارد ابتلا به پارکینسون بر اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند آفت کش‌ها بوده است.تنها در آمریکا حدود یک میلیون نفر دچار پارکینسون هستند.دکتر "گنگ هو" و همکارانش در موسسه ملی بهداشت عمومی در هلسینکی در فنلاند، وضعیت ۵۱هزار و ۵۵۲مرد و زن فنلاندی ۲۵تا ۷۴ساله را برای مدت ۱۸سال پیگیری کردند.هیچ‌یک از این افراد در ابتدای این مطالعه بیماری پارکینسون نداشتند.محققان دریافتند که حدود ۶۰۰نفر از این افراد در انتهای این مطالعه به پارکینسون مبتلا شدند و در میان آنان ، احتمال داشتن دیابت تقریبا دو برابر افرادی بود که دچار این بیماری نبودندپیشگیریپیشگیری خاصی ندارد.عواقب مورد انتظاراین بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می گردد. ولی ، علایم آن با درمان قابل تسکین یا کنترل است . این بیماری طول عمر را چندان کاهش نمی دهد.تحقیقات علمی علل و درمان این بیماری ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان های مؤثر و نهایتاً علاج بخش برای آن ارایه گردند.تحقیقاتی که به بررسی پیوند بافت جنینی برای درمان این اختلال پرداخته اند نویدبخش درمان مؤثری در آینده بوده اند. با این درمان به نظر می رسد سلول های جدید تولیدکننده دوپامین در مغز با پیوند بافتی جنینی تشکیل گردند.عوارض احتمالیزوال عقلپنومونی (ذات الریه)یبوست شدیداحتباس ادرار ناشی از داروهای تجویز شده برای درمان این اختلالافتادن و بروز شکستگی استخوانیناتوانیدرماناصول کلیتا کنون درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد اما تنوعی از داروها بهمنظور تخفیف علائن مورد استفاده قرار می گیرند.این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می شود. ولی علایم آن با درمان ، قابل تسکین یا کنترل است . این بیماری طول عمر را چندان کاهش نمی دهد. تحقیقات علمی یافتن علل و درمان این بیماری ادامه دارد و امید می رود که درمان های موثر و در نهایت علاج بخش برای آن ارایه شوند.تحقیقاتی که به بررسی پیوند بافت جنینی برای درمان این اختلال پرداخته اند نویدبخش درمان موثری در آینده بوده اند. با این درمان به نظر می رسد سلول های جدید تولیدکننده دوپامین در مغز با پیوند بافتی جنینی تشکیل شوند.اصول کلی مراقبت از این بیماران عبارت است از:۱) درمان فیزیکیامیدواری و اطمینان دادن به بیماران و درمان بیماری های همراه ، نظیر افسردگی ، روان درمانی یا مشاوره برای کمک به کاهش افسردگی۲) کار درمانی۳) گفتار درمانیاگر در اطرافیانتان بیمار پارکینسون دارید یا خودتان به این بیماری مبتلا هستید توصیه می کنیم:ـ از حمام گرم و ماساژ مکرر برای پیشگیری از سفتی عضلانی استفاده کنید.ـ اصلاح را با ریش تراش برقی انجام دهید.ـ استفاده از کفش های بدون بند، نظیر کفش های راحتی ، کفش های زیپ دار یا کفش های چسبی نیز توصیه می شود.ـ محیط منزل را طوری طراحی کنید که از افتادن و آسیب دیدگی جلوگیری شود.ـ محدودیت های تدریجی بیماری ممکن است باعث عاجز شدن بیمار شود. برای یافتن راه هایی به منظور حفظ عملکرد و کارایی ، از مشاوره تخصصی و اعضای خانواده کمک بگیرید.حال به بررسی این موارد می پردازیم :- اصول کلی مراقبت این بیماران عبارتند از درمان فیزیکی ، امیدوارکردن و اطمینان دادن به بیماران ، و درمان بیماری های همرا
سرطان چیست؟سلول واحد اساسی و ساختمانی حیات است که همانند کیسه ای است حاوی پروتئین‌ها، اسیدهای چرب، کربوهیدراتها و ماده حیات به نام دی ان ای ( DNA). قابلیت رشد، تکثیر و همانندسازی از ویژگی های سلول های زنده است. ساختار ژنتیکی هر سلول سرعت رشد، تقسیم و زمان مرگ آن را تعیین می کند. در حالت طبیعی، جایگزینی سلولهای فرسوده با سلولهای جوان از یک برنامه منظم تبعیت می کنند و فرایند رشد و تجدید سلولی به طور ثابت در بدن اتفاق می افتد.سرطان نوعی بیماری است که در آن سلولها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می دهند و این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافتهای سالم می شود. از اجتماع این سلولهای سرطانی و تخریب سلولهای بافتهای سالم توده ای به نام تومور ایجاد میشود. اگر تومور به لایه‌‌ای محدود ختم شود و به سایر بافتها و ارگانها سرایت نکند تومور خوش خیم (غیرسرطانی) است و اگر تومور گسترده شده یا به طور بالقوه قابلیت پخش شدن و احاطه کردن سایر بافتها و ارگانها را داشته باشد بدخیم یا سرطانی نامیده میشود. برخی از شکل های سرطان متاستاز (Metastasize) می‌کنند به این معنی که خصوصیت تهاجمی پیدا کرده و به سایر بافتهای بدن، عمدتا از طریق خون و لنف، سرایت می‌کنند و تومورهای جدیدی را ایجاد می‌کنند.حقایقی در رابطه با سرطان۱- بیش از ۱۰۰ نوع سرطـان شناسایی شده است و این سرطــان ها در هر قسمتــی از بدن می تواند تظاهر پیدا کنند.۲- مرگ ناشی از سرطان در سال ۲۰۰۵ ، ۶/۷ میلیون نفر بوده است که ۱۳% از کل ۵۸ میلیون مرگ در سراسر جهان را به خود اختصاص می دهد.۳- بیش از ۷۰% تمام مرگ های ناشی از کانسر در کشورهای کم درآمد یا با در آمد متوسط اتفاق می افتد .۴- ۵ سرطان شایع و کشنده در مردان در سراسر جهان عبارتند از ریه ـ معده ـ کبد ـ کولورکتال و ازوفاگوس ( مری).۵- ۵ سرطان شایع و کشنده در زنان به ترتیب عبارتند از سرطان سینه ـ ریه ـ معده ـ کولورکتال و سرویکس.۶- مصرف دخانیات بزرگترین و تنها عامل قابل پیشگیری از سرطان ها در جهان می باشد.۷- یک پنجم کل سرطانهای سراسر جهان با یک عفونت مزمن، برای مثال ویروس پاپیلوهای انسانی (HPV) که باعث کانسر سرویکس می شود و ویروس هپاتیت B (HBV) که باعث کانسر کبد می شود در ارتباط است.۸- یک سوم کانسر ها اگر در مراحل اولیه تشخیص داده و به اندازه کافی درمان شوند، قابل درمان می باشند.۹- درصورتیکه دانش فعلی در رابطه با کنترل درد و درمان نگهدارنده یک سرطان وجود دارد، بایدنسبت به تسکین درد آنها کمک شود.۱۰- ۴۰% سرطان ها عمدتاً بوسیله عدم مصرف دخانیات، داشتن تغذیه سالم، انجام فعالیت بدنی و پیشگیری از عفونت هایی که ممکن است منجر به کانسر شوند، قابل پیشگیری هستند.رشد سرطانی یا بدخیم زمانی اتفاق می‌افتد که:برخی از سلولها به طور غیرقابل کنترل شروع به تکثیر کنند.بخش هایی که به طور طبیعی عهده دار دفاع از بدن هستند مانند سیستم ایمنی بدن قادر به پیشگیری از تقسیم بی رویه نباشند.تعدادی از سلولهای غیرطبیعی از نظر اندازه بزرگ و بزرگ تر شوند.در مجموع چهار گروه ژن مسئول تقسیم سلولی به شمار می‌روند:۱- آنکوژن‌ها (ژن‌های عامل تومور) (Oncogene) که در شرایط عادی در فرستادن پیام به سلول برای تکثیر نقش دارند. اختلال و تغییر در این سلولها منجر به تکثیر نامنظم سلول شده و سلول سرطانی بشمار می‌رود.۲- ژن‌های سرکوبگر تومور- (Tumour suppressor genes) این ژن‌ها پروتئین‌های خاصی را تولید می‌کنند که در شرایط عادی وظیفه معکوس آنکوژن‌ها را داشته و به سلول پیام توقف تکثیر میدهد. یکی از مهمترین ژن‌های این گروه ژنی به نام p۵۳ است.۳- ژن‌های خودکشی – (Suicide genes) خودکشی سلولها یا مرگ سلول یکی از مهم ترین عوامل پیچیده سلولی است که به سلول توانایی خودکشی در شرایط غیرمعمول را میدهد تا مانع شیوع تکثیر و آسیب‌دیدگی به سایر سلولها شود. هنگامی که ژن‌های خودکشی آسیب پیدا کنند دیگر قادر به فعالیت خود برای نابود کردن سلول معیوب نبوده و سلول سرطانی محسوب میشود.۴- ژن‌های ترمیمی دی ان ای- (DNA repairing genes) این ژن‌ها مسئول ترمیم دی ان ای آسیب دیده و معیوب هستند که با ترشح پروتئین‌های متفاوت زمینه ترمیم دی ان ای آسیب دیده را فراهم می کنند. اما زمانی که خود این ژن های ترمیمی دی ان ای آسیب می بینند، سلول، دیگر توانایی ترمیم خود را از دست داده و اختلالات ژنتیکی و ترمیم نشدن دی ان ای منجربه سرطان میشود.سبب شناسی سرطانسرطان یک فرایند پویا است که توسط متغیرهای ناشناخته و مستقل متعددی موجب تغییرات مولکولی سلول شده و منجر به تداخل در سیستم تکثیر سلول میشود.اولین تغییر سلولی آشکار در پیدایش سرطان، تراریختی و تغییر شکل سلول است. عواملی که به ایجاد سلولهای سرطانی کمک می‌کنند عبارتند از:استعداد میزبان: عوامل ژنتیکی از جمله نقایصی در کروموزوم‌ها و یا انتقال ژن معیوب به جنینعوامل ایمنولوژیک(ایمنی): مانند نارسایی مکانیسم ایمنی طبیعی بدنداروهای سرکوبگر ایمنی: موجب سرکوب مکانیسم ایمنی طبیعی شده و زمینه ابتلا به سرطان را فراهم می کنندعوامل محیطی: تماس با مواد سرطان‌زا مانند آزبست، پرتونگارها و رادیوم‌ـ پرتوهای یونیزه شامل امواج الکترومغناطیسیویروسهای القا کننده سرطان: ویروسهایی هستند که قابلیت تغییر دادن شکل سلولی را که آلوده می‌کنند، دارند و در نتیجه منجر به تکثیر خارج از کنترل سلولهای مورد نظر میشوند. این تکثیر فزاینده موجب تومور یا سرطان میشود.عوامل ترشح هورمونی: عوامل ترشح هورمونی اغلب موجب تسریع روند بدخیمی بیماری میشود.چرا خطر سرطان در افراد مسن افزایش پیدا میکند؟سلولهای بنیادی در افراد پیر قدرت تولید سلولهای ایمنی کمتری دارند. مغز استخوان در بدن افراد مسن سلولهای ایمنی کمتری تولید میکند، بنابراین احتمال به سرطان خون در افراد مسن بالاتر است. محققان بر روی موشهای آزمایشگاهی جوان سلولهای بنیادی پیر پیوند زدند. آنها انتظار داشتند که سلولهای بنیادی پیر بعد از پیوند همان توانایی سلولهای جوان را داشته باشند و سلولهای ایمنی تولید کنند ولی سلولها درست مثل سلولهای پیر رفتار کردند. یکی از پژوهشگران در مقابل این عکس‌العمل سلولها گفت اگر تفاوت سلولهای بنیادی پیر و جوان را بدانیم در آن صورت میتوان سلولهای پیر را وادار به جوان شدن کرد. با این دانش کارایی ایمنی دفاعی بدن افراد پیر را میتوان بهبود بخشید و از سرطان خون جلوگیری کرد.الگوهای درمان سرطانتا کنون بیش از ۲۰۰ نوع مختلف سرطان شناخته شده است. این سرطان ها میتوانند بافتهای مختلف بدن را احاطه کنند.هر نوع سرطان عوامل، مشخصات و همچنین درمان خاص خود را دارد اما روش های اصلی درمان سرطان عبارتند از:ا- جراحی۲- رادیوتراپی۳- شیمی درمانی۴- هورمون درمانی۵- ژن درمانیکاربرد شکل های جدید اشعه همانند پرتوهای لیزر که به بافت های طبیعی صدمه نمی زنند و توسعه انواع هورمون درمانی به تنهایی و یا در ترکیب با سایر درمان‌ها از پیشرفتهای مهم در خصوص پیشگیری و درمان سرطان به شمار می رود. اخیرا موفقیتهای تشخیص و درمان سریعتر بیماران، تکامل روشهای جدید تشخیصی و درمانی مانند شیمی درمانی و هورمون درمانی و الگوهای معاینات ادواری و عمومی سرطان توانسته مرگ و میر ناشی از این بیماری را کاهش دهد.دستاوردهای جدید در درمان سرطان تحقیقات دانشمندان نشـان داد , دارویی که برای درمان سرطان سگ ها تولیـد شده ممکن است در انسان ها نیز موثر واقـع شود.پزشکان دانشکده پزشکی هاروارد می گویند ” داروی آزمایشی اس یو ۱۱۲۴۸ احتمـالا بـرای مقابله با سرطان های ریه , سینه و کلـیـه موثر خواهد بود.”این دارو مـانـع از آن مـی شـود کـه پروتئین موسوم به وی ئی جی اف موجـب رشـد رگ های خونی شود.تومورهای سرطانی به رشد رگ های خونی وابسته اند و بدون آنها به سرعت با کمبود اکسیژن مواد مغزی روبرو می شوند.قرار است آزمایش وسیعی برای بـررسـی امکان استفاده از داروی اس یو ۱۱۲۴۸ برای درمان تومورهای استرومائی معده ای و روده ای که هر سال حدود هزاران نفر به آن مبتلا می شوند در امریکا آغاز شود.پزشکان دانشگاه هاروارد گزارش دادند این دارو مـوجـب کـوچـک شـدن تومورها در ۶۰ نفر از ۹۰ بیمار مبتـلا بـه سرطان استرومای معـده ای و روده ای شـد , گرچه این افراد کامل درمان نشدند اما وضع آنان بهبود یافت.خواص ضد سرطانی عصاره یک گیاه شبیه نعناعپژوهشگران میگویند از عصاره برگهاى یک گیاه چینی شبیه نعناع میتوان در مبارزه با سرطان بهره گرفت .به گزارش پایگاه اینترنتی بی بی سی نیوز، دانشمندان از عصاره گیاهbarbatascutellaria دارویی تهیه کرده اند که با نابودى عروق خون رسان تومورها اثر میکند.عوارض جانبی این دارو در مقایسه با داروهاى متعارف که علاوه بر سلولهاى سرطانی، سلولهاى سالم را نیز مورد هدف قرار میدهند کمتر است .پروفسور آلن مکگوان و همکارانش از دانشگاه سالفورد امیدوارند آزمایش انسانی این دارو را هر چه زودتر آغاز کنند.این دارو در محیط آزمایشگاه بر روى سلولهاى سرطانی بدست آمده از سرطان سینه و ریه آزمایش شده است .این دارو عروق خون رسان تومور را مورد حمله قرار میدهد و با جلوگیرى از رسیدن اکسیژن و مواد غذایی موجبات نابودى سرطان را فراهم میآورد.دکتر سیلوى داکی میگوید هدف قرار دادن عروق خون رسان مانع از تغذیه تومور و در نتیجه گسترش تومور میشود.این دارو تنها عروق خون رسان تومور را هدف قرار میدهد و آسیبی به عروق خون رسان بافتهاى سالم نمیرساند.درمانهاى متعارف علاوه بر سلولهاى تومور سلولهاى سالم را نیز مورد هدف قرار میدهد که عوارض جانبی بسیارى به همراه دارد.تمام سرطانها براى بقا و رشد نیاز به خون رسانی دارند. اگر دانشمندان بتوانند عروق خون رسان تومور را هدف قرار داده و نابود کنند، به شیوه اى دست خواهند یافت که در مورد همه انواع سرطانها در کودکان و بزرگسالان کارایی خواهد داشت .محققان در شیوه جدید با ترکیب داروها به نتایج بهترى دست یافتند. استفاده از این گیاه در طب سنتی چین براى درمان بیماریهاى گوناگونی مانند برخی انواع سرطانها تاریخ طولانی دارد.چاقی و افزایش خطر سرطان در زنانزنان چاق ممکن است به انواع ویژه سرطان مبتلا شوند. سرطان رحم در زنان چاق بیش از زنانی که وزن بدن آنها طبیعی است رایج است. این می تواند بدین علت باشد که بدن زنان چاق استروژن بیش از اندازه تولید می کند همچنین احتمال زیادی وجود دارد که زنان چاق به سرطان پستان کولون و راست روده مبتلا شوند. به نظر می رسد که این موضوع با رژیم غذایی رابطه ی مستقیم دارد، زیرا این نوع سرطان احتمالاً با خوردن غذاهایی در ارتباط است که بدون فیبر بوده ولی چربی و کالری خیلی زیادی دارند. خوشبختانه ، در صورتی که از وزن خود بکاهید خطر ابتلا به این سرطان ها نیز کاهش می یابد.متوقف کردن سرطان در سرچشمه هیچ یک از نظریه های جدید نتوانسته اند ریشه های گره خورده بیش از ۱۰۰ بیماری عجیب و غریب که ما آنها را سرطان می نامیم گره گشایی کنند.همه این نظریات نیاز به اضافه کردن نقش پدیده ای اپی ژنتیک دارند که احتمال دارد بسیار کلیدی باشد اما همچنان اسرارآمیز باقی مانده است. تعیین این که کدام یک از ایده ها صحیح تر از دیگران است بسیار مهم می نماید، چرا که پذیرش هر یک از آنها پیش بینی های متفاوتی را برای درمان وارد کرده و کمک می کند تا موفقیت علیه سرطان های شایع و کشنده بیشتر شود.زمانی در آینده علم پاسخ قطعی به پرسش علت ایجاد سرطان را خواهد داد. به احتمال زیاد این پاسخ، یک پاسخ بسیار پیچیده باشد و امیدهای ما را از داروهایی که بیماری را معالجه می کنند به درمان هایی که از ایجاد آن پیشگیری به عمل می آورند تغییر می دهند. حتی بدون فهم دقیق علت آن، پزشکان دریافته اند که به نظر می رسد مصرف روزانه آسپیرین باعث جلوگیری از سرطان راست روده در بعضی بالغین می شود. اثر اندک، اما گامی است برای حرکت از شیمی درمانی به یک آلترناتیو بهتر: شیمی پیشگیری.کشف ژن آسیب پذیر هنگام استفاده از داروی ضد سرطان MTXمحققان دانشگاه Queen، طی تحقیقاتی که به انجام رساندند توانستند آزمایش بر روی کرم میوه، ژن تأثیر پذیر هنگام استفاده از دارویی که منجر به بروز نقص عضو در حین تولد می شود را کشف کنند. به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز به نقل از مجله Toxicalogical Sciences دارویی موسوم به MTX از جمله داروهای پرطرفداری است که برای درمان سرطان و بیماریهایی همچون سل پوستی و آرتروز روماتیسمی تجویز میشود. پس از مصرف، این دارو برای مدت‌های طولانی در بدن باقی مانده و سبب بروز نقص عضو هنگام تولد در نوزادانی میشود که مادرانشان قبلاً از این دارو مصرف کرده‌اند. محققان با استفاده از این کرمها توانستند ژنی را که این دارو روی آن تأثیر میگذارد کشف کنند، این یافته جدید به دانشمندان این امکان را میدهد که به کشف روشهای درمانی مؤثری برای درمان این نقص عضو‌های ناخواسته بپردازند. پیش از این نیز از کرم‌‌های میوه در تحقیقات و بررسی‌ها روی بیماریهایی چون سرطان، بیماریهای عصبی و بیماریهای مربوط به کهولت سن استفاده شده بود. نتایج کامل این تحقیقات در چاپ سال آینده مجله Toxicalogical Sciences منتشر خواهد شد.دانشمندان دانشگاه Chapel Hill ، ادعا می کنند موفق به کشف ژنی در ویروس Epstein_Barr شده اند که در پیشرفت سرطان موثر است .ویروس Epsetein_Barr ، که نوعی ویروس تبخال در انسان است رابطه مستقیمی با ایجاد سرطان خون و همچنین غده های سرطان مرکب از بافتهای لنفاوی دارد . این نتایج حاصل آزمایشات انجام شده روی موش هایی بود که به علت نقص سیستم ایمنی به ویروس Epstein _ Barr ، آلوده شده بودند و این ویروس قادر است پس از مدت زمانی کوتاه تغییر ماهیت داده ،ژن خود را از دست بدهد و سپس این ژن آزاد شده قادر است یک سلول آلوده را از بین ببرد و ویروس های جدید تولید کند .محققان روشی را به ثبت رسانده‌اند که آنان را قادر می‌سازد جلوی گسترش آلودگی ناشی از ویروسهای تغییر ژن داده شده را بگیرند.۳۰۱۰۷۷۵۸۵۴.jpgاین ویروس همواره تلاش‌های پزشکان مبنی بر استفاده از ژن درمانی در برابر تومورهای سرطانی را از بین میبرند، در واقع مشکل واقعی از آنجایی ناشی میشود که ویروسهایی که حامل ژن ضد توموری باشند از تومورهای سرطان خارج می شوند و بافتهای دیگر بدن را نیز آلوده می‌کنند. در همین راستا محققان تلاش کرده‌اند، تا به طریقی از خروج این ویروس‌ها از بافتهای سرطانی جلوگیری به عمل آوردند بنابراین دست به تولید نوعی پلیمر سازگار به شرایط بدن ساخته‌اند که در دمای ۳۹ درجه فارنهایت به صورت مایع بوده و وقتی در دمای بدن قرار می‌گیرد به صورت ژلی در می‌آید که جلوی انتقال ویروس‌ها از طریق خون به قسمتهای دیگر بدن را می‌گیردو با استفاده از این روش ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ بار میتوان جلوی انتقال این ویروس‌ها را گرفت که این خود برای حل این مشکل کفایت می کند.پیشگیری از سرطان سینه توسط آسپیرین یا بروفنبر اساس یک مطالعه جدید ، استفاده منظم از بروفن و آسپیرین احتمال سرطان سینه را در زنان کاهش می دهد . انستیتو کانسر آمریکا بر مبنای مطالعات انجام شده به این نتیجه رسیده است که مصرف هفتگی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ( NSAIDs ) اثرات قابل توجهی در کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه داشته است . این تحقیقات نشان می دهد حتی زنانی که احتمال ابتلا به سرطان در آنها زیاد است بوسیله ( NSAIDs ) محافظت می شوند . هر چند برای قطعی کردن این موضوع نیاز به بررسی بیشتری می باشد .در بررسی بعمل آمده نشان داده شد ۸۰۷۴۱ زن یائسه که بمدت ۹-۵ سال بطور هفتگی دو عدد یا بیشتر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مصرف می کردند به میزان ۲۱ درصد احتمال سرطان سینه در آنها کاهش یافت . همچنین احتمال ابتلا به سرطان در زنانی که که بیش از ۱۰ سال دارو مصرف کرده بوند نسبت به زنانی که دارو نگرفته بودند ۲۸ درصد کاهش یافت .محققین مشاهده کردند که بروفن در پیشگیری از سرطان سینه مؤثرتر از آسپیرین می باشد ( ۴۹ درصد در مقابل ۲۱ درصد ) همچنین نشان داده شد که استفاده منظم از آسپیرین با مقدار کم ( کمتر از ۱۰۰ میلیگرم ) در پیشگیری تأثیری نداشته است .هدف از استفاده دارو جهت پیشگیری از سرطان سینه یا سرطانهای دیگر پیدا کردن یا تولید داروهای اختصاصی با حداقل مسمومیت است که مانع پیشرفت سرطان شده و یا آنرا درمان کند .مکانیسم عملاولیه این داروها سرکوبی آنزیمی بنام COX-2 می باشد که در اکثریت سرطانهای سینه فعالیت بیش از حد معمول دارد . مطالعات اخیر نشان داده اند که آنزیم COX-2 ممکن است در وقایع بیولوژیک متعدد در طی روند ایجاد تومور مؤثر باشد . بنابراین ، این آنزیم هدف احتمالی برای جلوگیری و احتمالاً درمان تعدادی از سرطانها می باشد .در مطالعه ای که بر روی نزدیک به ۸۱۰۰۰ خانم یائسه ۷۹-۵۰ ساله انجام شد اثرات استفاده طولانی مدت از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی در کاهش خطر سرطان سینه به اثبات رسید .پیش بینی می شود که در سال ۲۰۰۳ بیش از ۲۱۲۶۰۰ مورد جدید سرطان ریه تشخیص داده شود و تقریباً ۴۰۰۰۰ بیمار به این علت فوت کنند . سرطان سینه دومین علت مرگ و میر بعلت سرطان در زنان می باشد .
رژیمهای لاغری، راه و بیراههفراگیر شدن پیروی از رژیمهای لاغری درایران بویژه درمیان زنان و دختران جوان اکنون به مرحله‌ای رسیده است که سبب نگرانی متخصصان تغذیه و متولیان بهداشت و درمان شده است.تبعیت از رژیمهای لاغری خودسرانه، پیروی از یک رژیم به صورت گروهی بدون در نظر گرفتن ویژگیهای فردی، افراط در سبک‌سازی وزن بدن با توسل به نخوردن و انجام ورزشهای سنگین، موزون‌سازی بخشی از اندام بدن با توسل به شیوه‌های غیرعلمی و همچنین استفاده از انواع قرصها از جمله معضلاتی است که به اعتقاد متخصصان تغذیه سلامتی بخشی از جوانان جامعه ما را در معرض تهدید قرار داده است.روی آوری طیف گسترده‌ای از جامعه به رژیمهای لاغری از نظر اجتماعی نیز سبب ورود افراد غیرمتخصص و در برخی مواقع سودجو به این عرصه شده است که به اعتقاد متولیان بهداشت و درمان تداوم این روند سبب تسریع در تخریب بیشتر سلامت جامعه میشود.گفت و گو درباره انواع رژیمهای لاغری و موفق یا ناکارآمد بودن آنها اکنون به جذاب‌ترین موضوع در محافل زنان بویژه دختران جوان تبدیل شده است.اغلب افرادی که رژیمهای لاغری را در دستور کار قرار میدهند کاهش وزن و رهایی از چاقی را انگیزه خود اعلام می‌کنند.چاقی از جمله مشکلات مشترک میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است که بویژه در دو دهه اخیر شیوع فراوانی یافته است.بر اساس آمارهای رسمی جهانی، طی سالهای ۱۹۸۱تا ۲۰۰۱این بیماری در کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا و ایران تا سه برابر افزایش داشته است.این آمارها نشان میدهد که هم اکنون بین ۵۰تا ۶۰درصد مردم کشورهای غربی و بیش از ۲۵درصد مردم ایران از مشکل چاقی رنج میبرند که سهم زنان در این میان ۳۱درصد است.اگر چه متخصصان تغذیه رژیمهای لاغری را با هدف حل معضل چاقی و تبعات منفی ناشی از آن تدوین کرده‌اند ولی امروزه بخشی از زنان جوان در کشور ما به رغم اینکه با مقیاس علمی چاق محسوب نمی‌شوند، با انگیزه دستیابی به اندامی زیبا و باریک به این نوع رژیم‌ها روی می‌آورند.این بخش از جامعه که هر روز بر تعدادشان افزوده میشود عمدتا متاثر از تبلیغات تلویزیونهای ماهواره‌ای است و به همین علت خواسته آنان در رسیدن به اندامی زیبا در جامعه ما به “اندام ماهواره‌ای” شهرت یافته است.به اعتقاد متخصصان تغذیه، کاهش وزن و لاغری اگر چه فوایدی چون بالا رفتن کیفیت زندگی ،کاهش فشار خون، کاهش سطح چربی‌هاو همچنین پایین آمدن خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را به دنبال دارد، ولی چنانچه به صورت خود سرانه ،بدون مشورت پزشک و یا به شکل بسیار کوتاه مدت و فشرده دنبال شود، آثار جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.کارشناسان تغذیه هشدار میدهند که پیروی از رژیمهای لاغری خودسرانه و بدون مشورت متخصصین اگر چه ممکن است مشکل چاقی افراد را حل کند ولی خود سبب ایجاد مشکلات جسمی و روحی دیگری میشود.در یک رژیم تغذیه مناسب و سالم ۶۵تا ۷۰درصد مصرف انرژی روزانه صرف انرژی پایه در بدن (متابولیسم) میشود که به اعتقاد متخصصان تغذیه چنانچه این تناسب در هر گونه ریاضت کشی نادیده گرفته شود آسیبهای جدی مانند ناراحتی عصبی،فراموشی،ریزش مو،چروک پوست و در مواردی مرگ ناگهانی را در پی خواهد داشت.یک دختر جوان مشهدی که با پیروی از رژیم لاغری خودسرانه دچار مشکلی جدی روحی و جسمی شده در تایید هشدارهای پزشکان و متخصصان تغذیه میگوید: بیش از یک سال پیش تصمیم گرفتم خودم را لاغر کنم و به همین دلیل به طور کامل خوردن مواد نشاسته‌دار،چرب و شیرین را قطع کردم.مریم وجدانی افزود:بعد از چند ماه بشدت لاغر شدم اما در عین حال احساس ضعف شدید جسمانی و خستگی داشتم که تحت هیچ شرایطی رفع نمی‌شد تا اینکه با مراجعه به پزشک متوجه شدم دچار افسردگی و تحلیل کامل قوای بدنی شده‌ام.یکی دیگر از بیمارانی که بیش از ۲۷سال ندارد و از رژیم لاغری خودسرانه پیروی کرده، میگوید: به پیشنهاد یکی از دوستانم به طور مشترک رژیمی را به مدت دوماه رعایت و در کنار آن از برخی از قرصهای لاغری موجود در بازار نیز استفاده کردیم.مرضیه برومند افزود: پس از مدت چند ماه متوجه چروک شدید پوست صورتم شدم که با مراجعه به پزشک ،علت آن رژیم غذایی غلط و استفاده از قرصهای لاغری غیر مجاز عنوان شد.وی با بیان اینکه در حال حاضر درمان پوست صورتش هزینه سنگینی برایش به بار آورده است، گفت:پزشک معالجم بر این اعتقاد است که اگر به روش غلط رژیم لاغری ادامه می‌دادم، منجر به مرگم می‌شد.یک مرد میانسال مشهدی نیز که از حدود یک سال پیش تاکنون زیر نظر پزشک متخصص تغذیه قرار دارد،گفت: با توجه به وزن زیادی که داشتم پزشکان احتمال سکته قلبی را در من بسیار بالا ارزیابی کردند و به همین دلیل رژیم لاغری خاصی را در دستور کارم قرار دادند.محمدکاظمی افزود: همسر برای تشویق من در این رژیم لاغری با من همراه شد در حالی که هیچگونه اضافه وزن نداشت.وی گفت: همسرم پس از مدتی دچار بیماری و ضعف جسمی شدید شد که پزشکان علت آن را تغذیه نامناسب با وضعیت بدنی وی اعلام کردند.اغلب متخصصان تغذیه بر این باورند که “نخوردن” به خودی خود لاغری را در پی ندارد بلکه تغییر شیوه زندگی و افزایش فعالیتهای روزانه بویژه ورزش روزانه نقش مهمتری در این زمینه دارد.آنها معتقدند: تجویز رژیمهای لاغری مناسب مستلزم کشف علل اضافه وزن و شناسایی ویژگیهای فردی ،سنی و نحوه زندگی فرد است .استادیار دانشگاه علوم‌پزشکی درگفت‌وگو با ایرنا ضمن بیان اینکه به هر فردی “چاق” اطلاق نمی‌شود، گفت : برای تشخیص چاقی میتوان از فرمولی استفاده کرد که درآن وزن فرد(کیلوگرم) تقسیم بر قد وی به توان دو (بر حسب متر) می شود.دکتر مجید غیور مبرهن افزود:عدد به دست آمده “بادی مس ایندیکس index “body mass(نمای توده بدنی) نام دارد که طبق تعریف صورت گرفته در صورتی که بین ۱۸/۵تا ۲۳/۵باشد نشان‌دهنده وزن نرمال فرد است.این متخصص تغدیه بابیان اینکه عدد بین ۲۳/۵تا ۲۵نشان‌دهنده اضافه وزن است، گفت: براساس این فرمول تنها به افرادی که دارای “نمای توده بدنی” بالاتر از ۲۵باشند “چاق” اطلاق میشود.دکتر غیور بر ضرورت تشخیص علت اضافه وزن و چاقی در افراد پیش از آغاز رژیم لاغری تاکید کرد و نسبت به پیامدهای منفی پیروی از رژیمهای لاغری خودسرانه هشدار داد.وی با تاکید بر اینکه علت چاقی در میان مردان و زنان ایرانی در اغلب موارد متفاوت است، اظهار داشت: با تغییر در شیوه زندگی و فعالیت روزانه زنان ،علی رغم گذشته شاهد افزایش چاقی و بیماریهای قلبی عروقی در این جنس می‌باشیم که بر اساس مطالعات انجام شده ۳۱درصد از زنان کشور دچار این وضعیت هستند.او دریافت انرژی اضافی نسبت به میزان مصرف آن را مهمترین عامل در اضافه وزن و چاقی در میان زنان ایرانی دانست و تاکید کرد:در این مورد از چاقی‌ها گام نخست برای لاغری تغییر شیوه زندگی از حالت کم تحرکی به وضعیت پرتحرکی است.وی درمان چاقی با توسل به روشهایی مانند رفتاردرمانی ، ورزش رژیم درمانی و درمان دارویی را مراحل پس از تغییر شیوه زندگی دانست.دکتر غیور تاکید کرد: بطور قطع در بسیاری از موارد مشکل اضافه وزن و چاقی افراد در صورت تغییر در شیوه زندگی حل خواهد شد و نیازی به توسل به راههای دیگر نیست.این متخصص تغذیه نسبت به توسل برخی افراد به جراحی برای حل مشکل چاقی هشدار داد و گفت: جراحی آخرین مرحله حل مشکل چاقی است که فقط در مورد افرادی که دارای نمای توده‌ای بالای ۴۰هستند، قابل اجرا است.این استاد دانشگاه بر اهمیت مشاوره با کارشناسان و متخصصان تغذیه برای کاهش وزن تاکید و افزود: پس از تغییر شیوه زندگی، بهترین رژیم لاغری برای افراد ،رژیمی است که بر پایه کاهش کالری دریافتی روزانه و جایگزینی غذایی باشد.دکتر غیور توسل جستن برخی از دختران جوان به سیگار کشیدن و آدامس جویدن را برای کاهش وزن به دلیل آثار سوء آن به لحاظ علمی غیرقابل تایید دانست و اظهار داشت: هدف از رژیمهای لاغری تامین سلامت فرد است حال آنکه استفاده ازاین موارد سلامت فرد را به خطر می‌اندارد.وی استفاده از “گن”های بسیار محکم را که معمولا برای لاغری موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد زیان آور دانست.دکتر غیور هشدار داد که استفاده از اینگونه گن‌ها آسیب جدی به اعضای داخلی بدن می‌رساند و پیشنهاد کرد افراد با ورزش در کنار روشهایی چون تغییر شیوه زندگی و کاهش دریافت کالری تلاش نمایند در حین دستیابی به اندامی متوازن، سلامتی خود را نیز حفظ کنند.یک متخصص دیگر تغذیه نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بر غیرعلمی بودن لاغری موضعی تاکید کرد.دکتر محمد صفریان با اظهار اینکه در علم پزشکی چیزی با عنوان چاقی یا لاغری موضعی معنی ندارد، گفت: در رژیمهای لاغری تمامی قسمتهای بدن وزن کم می کنند.استادیار دانشگاه‌علوم پزشکی مشهد استفاده از ابزار رایج مانند دستگاه های لرزان و انواع چسب‌ها را که‌عمدتا از طریق تبلیغ در شبکه‌های تلویزیونی فارسی زبان خارج از کشور و نیز برخی پایگاههای اینترنتی فارسی زبان برای لاغریهای موضعی در ایران متداول شده است، برای سلامتی افراد زیان آور خواند.وی به افراد متمایل به پیروی از رژیم لاغری با هدف کاهش وزن و یا متناسب سازی موضعی پیشنهاد کرد به جای اعتماد کردن به تبلیغات رنگارنگ تلویزیونی و اینترنتی، برای حل مشکل خود با متخصصان و کارشناسان تغذیه مشورت کنند.دکتر صفریان گفت:در بحث رژیم لاغری که بطور مستقیم با سلامتی افراد در ارتباط است مشورت با پزشکان عمومی و پیروی از نسخه تجویزی آنان به مصلحت نیست.وی از ورود پزشکان عمومی به این عرصه انتقاد کرد و خواستار نظارت مسوولان و دستگاههای ذیربط در این زمنیه شد.یک کارشناس تغذیه مرکز بهداشت خراسان رضوی نیز با بیان اینکه جامعه در حال حاضر اغلب شاهد انجام کار رژیم درمانی از سوی پزشکان عمومی است ،گفت:پزشک عمومی مجاز به انجام این کار نیست و فقط در صورت همراه بودن با یک کارشناس تغذیه میتواند به انجام این کار مبادرت ورزد.فهیمه ناظران پور یک علت مهم ورود پزشکان عمومی به عرصه رژیم درمانی را وجود منع قانونی برای کارشناسان تغذیه جهت تاسیس مطب و تجویز نسخه دانست.وی گفت: این منع قانونی سبب شده است تا افراد نیازمند دریافت مشورت برای لاغری که تعدادشان نیز روز به روز در حال افزایش است به پزشکان عمومی مراجعه کنند.ناظران پور افزود:اگر چه این گرایش نشانگر آگاهی جامعه نسبت به عواقب پیروی از رژیمهای لاغری خودسرانه و اشکال دیگر آن است، ولی حالت مطلوب برای حفظ سلامتی جامعه نیست.وی بابیان اینکه در بحث تغذیه نظارت اختصاصی وجود ندارد،افزود: تجویز رژیمهای غلط از سوی افراد غیر متخصص سلامت افراد را به خطر می‌اندارد.این کارشناس تغذیه به نمونه‌هایی از پیامدهای منفی تجویز رژیم لاغری توسط پزشکان عمومی و افراد غیر متخصص اشاره کرد و اظهار داشت:به عنوان مثال در حال حاضر اختلالات هورمونی یکی از مشکلات شایع در میان آن دسته از زنان مراجعه‌کننده به مرکز بهداشت مشهد است که از رژیمهای لاغری پیروی می کنند.وی از اختلالات قاعدگی و مشکلات پوستی به عنوان عوارض دیگر پیروی از رژیمهای لاغری تحت نظر افراد غیرمتخصص یاد کرد و افزود:در بررسیهای صورت گرفته مشخص شده است اینگونه عوارض در زنانی که از رژیم لاغری زیر نظر متخصص پیروی می‌کنند در حداقل قرار دارد.مدیر بخش نظارت بر درمان معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز از دخالت افراد فاقد صلاحیت در حوزه رژیم درمانی به عنوان یک مشکل جدی یاد کرد.دکتر حسن جاهد با اشاره به اینکه کار رژیم درمانی توسط کارشناسان و متخصصین تغذیه به همراه پزشکان عمومی انجام میشود،گفت: به دلیل تعداد محدود متخصصین تغذیه در مشهد ،اغلب افراد برای رژیم درمانی به پزشکان عمومی و کارشناسان تغذیه مراجعه می‌کنند.وی با تاکید بر اینکه این افراد به جرم مداخله در امور پزشکی به مراجع قضایی معرفی میشوند ،گفت:متاسفانه در اغلب موارد هیچ نام و نشانی از این افراد در دست نیست.این مسوول از کمبود نیروی نظارتی و مکانیزه نبودن نظام ثبت و ضبط اطلاعات به عنوان یکی از مشکلات اصلی در بخش نظارت بر درمان یاد و تایید کرد: به همین دلیل در برخورد با متخلفین و ثبت آمار دقیق شکایات در ارتباط با مشکلات ناشی از ورود افراد غیرمتخصص در حوزه رژیم درمانی مشکل داریم.معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز تجویز رژیم غذایی همراه با درمان دارویی را در حیطه وظایف کلیه پزشکان دانست و گفت: بر اساس چک لیستهای موجود، نظارت بر کار تمامی بخشهای درمانی در حال انجام است.دکتر اسدالله‌افشاری بابیان‌اینکه با متخلفین بشدت برخورد میشود،گفت: در برخورد با دو ،سه پزشک متخلف که اقدام به تجویز رژیمهای غلط کرده بودند به دلیل جنبه کیفری ،پرونده به نظام پزشکی تحویل داده شد.
خواص درمانی عسل ( مرجع کامل اطلاعات )عسل ،ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخشی است که حدود۸۰ درصد از قندهای ساده یا مونوساکاریدها ساخته شده و هر۱۰۰ گرم آن ۳۲۰ کالری ایجاد می کند این مونو ساکاریدها بسرعت جذب می شوند و اثر انرژی بخشی خود را آشکار می کنند گفتنی است ، علاوه بر اثر کالری زایی ، عسل دارای ویتامین های متعددی از قبیل تیامین ، ریبوفلاوین ، اسیدنیکوتینک ، اسید اسکوربیک ، پیریدوکسین و ویتامین کا است.خواص فیزیکی عسل ، اثر ضد باکتریایی دارد و از زمانهای قدیم انسانها از خاصیت ضد میکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتی های پوستی از قبیل زخمها و سوختگی ها به کار برده اند و یکی از بهترین پانسمانها محسوب میشود.همچنین ، عسل را در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می برند و خاصیت ضدباکتریایی آن موجب اثربخشی عسل می شود و خاصیت ضد التهابی آن نیز مشاهده شده که به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.عسل علاوه براینکه یک غذای کامل است یک اکسیر پر انرژی نیز میباشد به طوری که سالیان سال به عنوان دارو برای درمان بیماریها مورد استفاده قرارگرفته است مصرف عسل در عرض چند دقیقه به شخص نیرو میدهد وتحمل بافتی و قدرت ترمیم آنرا افزایش می دهد بنابراین ورزشکاران باید عسل مصرف کنندبنا به تحقیقات به عمل آمده عسل حاوی ۸۰ ماده مفید برای انسان می باشد و لازم به ذکر است که در دنیا هیچ ماده غذایی به اندازه آن نیروی کهربایی ندارد.ابو علی سینا درکتاب قانون خود دهها نسخه بر پایه عسل وموم ذکر نموده است او می نویسد مصرف متـناوب عسل درهنگام زیاد شدن بلغم ، بدن را تقویت و نیرو را زیاد و اشتها را بازمی کند ؛ به عقیده وی عسل جوانی را جاودان می سازد وحافظه را نیرو بخشیده و گذشته را در خاطر زنده میکند ، اندیشه را پاک ، زبان را می گشاید ودرد را ریشه کن میکند .در کتب پزشکی آمده عسل درروغن مالی زخمهای چرکی ، برای درمان بسیار مفید بوده ، با مرهم گذاری تاریکی دید را کاهش داده و بهترین درمان اختلالات دهان است در زیاد شدن ادرار مؤثر است ، دردهای شکم و سرفه را کاهش می دهد ، گزیدگی مار ، دردهای دستگاه تنفس وهر درد مفصلی را تسکین میدهد . خستگی عمومی واحساس سرما را رفع ومقاومت بدن را افزایش میدهد.گفتنی است ، عسل به عنوان دارو هیچ اثر سوء، عارضه یا بیماری را به دنبال ندارد ؛ مگر آن که فقط حساسیت های محدودی را به وجود بیاورد، بنا بر این در حالت آلرژی ، امراض عفونی ، سل ، امراض روانی ، بیماری های کبد و معده ، امراض غدد فوق کلیه ، نارسایی قلب و عروق ، ناراحتی های عصبی ، امراض خونی و ضعف شدید، باید از تجویز زهر زنبور عسل خودداری کرداثرات درمانی عسل :بشر هزاران سال است که از مخلوط بزاق زنبور و شهد گل که عسل نام دارد، به عنوان دارویی برای درمان زخم ها استفاده می کند . آزمایش هایی که در سال های اخیر انجام گرفته، نشان داده اند که عسل در درمان عفونتهای برجای مانده از عمل سزارین و سوختگیهای از آنتی بیوتیکهای مرسوم کارآمدتر عمل میکند. این ماده شیرین با طیف وسیعی از میکروبهای خطرناک از جمله Helicobacter , Salmonella , E.coli به خوبی مبارزه می کند عسل روی باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک، از جمله «ابر میکروبی» به نام MRSA ، نیز موثر است و بر خلاف بیشتر آنتی بیوتیک ها به نحو چشمگیری باعث پیشرفت بهبودی زخمها میشود. هنوز به درستی نمی‌دانیم عسل چگونه این آثار را بر جای میگذارد اما محققان اعتقاد دارند توان بهبود زخمها و مقابله با میکروبهای مقاوم به آنتی بیوتیک که در این ماده بی‌نظیر وجود دارد، ممکن است روزی عسل را از نوعی درمان جایگزین به یک شیوه درمانی اساسی در پزشکی تبدیل کند. رمز و راز این توانایی‌ها را باید در شیوه تهیه عسل جست و جو کرد. زنبورهای کارگر طی بهار و تابستان شهد جمع آوری می کنند، هنگامی که به کندو باز میگردند، آن را از معده به دهان می آورند و در دهان دستیاران خود می‌گذارند. آنها شهد را به درون حفره های شانه خالی می کنند و با بال‌هایشان آن قدر آن را باد می‌زنند که بیشتر آب موجود در شهد تبخیر شود. در همین زمان، بزاق سرشار از آنزیم زنبورها، ساکاروز را به گلوکز و فروکتوز تبدیل می کند که به آب باقیمانده در شهد پیوند میشوند . به این ترتیب، بیابانی بر جای می ماند که باکتریها نمی‌توانند در آن زنده بمانند. البته ، حین رسیدن عسل فرصت زیادی برای تهاجم عوامل بیماریزا وجود دارد. اما آنزیمی به نام گلوکز اکسیداز این فرصت را از آنها می‌گیرد. این آنزیم با تبدیل کردن گلوکز به اسید گلوکونیک، فرآورده تلاش زنبورها را اسیدی و آن را برای بیشتر باکتری ها نامطلوب می سازد .اغلب افراد عقیده دارند که اسیدی بودن، تنها سلاح عسل در برابر باکتری‌هاست. اما مطالعات نشان داده اند تقریبا همه عسل ها سلاحی سری دارند که حتی اگر رقیق شوند، آنها را برای میکروبها مرگبار می‌سازد: پراکسید هیدروژن. این ماده زمانی در بیمارستانها به عنوان ضدعفونی کننده مصرف می‌شد. از تجزیه این ماده رادیکال های آزاد تشکیل می شوند که باکتریها را از بین میبرند. چون این واکنشها خیلی سریع رخ میدهد، پراکسید هیدروژن را باید در غلظتهای بالا بر زخمها استعمال کرد. البته ، این ماده در این غلظتها به بافت سالم آسیب می زساند . در عسل، پراکسید هیدروژن به کمک آنزیم گلوکز اکسیداز تولید میشود. اما میزان آن هزار بار کمتر از مقداری است که در گذشته روی زخمها استعمال می‌شد. در نتیجه ، گذاشتن عسل روی زخمها، ضمن جلوگیری از تهاجم و تخریب میکروبها ، با آسیب بافتی همراه نیست. علاوه بر این، همین طور که پراکسید هیدروژن تجزیه میشود ، گلوکز اکسیداز با تسهیل ساختن آن از گلوکز، پیوسته آن را جایگزین میکند. جالبتر این که ، به دلایل ناشناخته وقتی عسل رقیق میشود، فعالیت این آنزیم افزایش می‌یابد. . به همین خاطر، عسل حتی وقتی ۷ تا ۱۴ برابر رقیق شود، میتواند از رشد باکتریهایی مانند MRSA جلوگیری کند. خلاصه ، زمانی که عسل روی زخم قرار می گیرد و در اثر تراوش پلاسما از زخم رقیق می شود ، در مبارزه با میکروبها پرتوانتر شود .یکی دیگر از خصوصیات جالب عسل که آن را از داروهای ضد باکتری مرسوم مجزا می‌سازد، تقویت بهبود یافتن زخم هاست . داروها ی ضد باکتری علاوه بر نابودی باکتریها به سلولهای انسان نیز آسیب می‌رسانند . از طرف دیگر، آنها فقط با مهار کردن رشد میکروبها به بهبودی زخمها کمک می‌کنند. اما عسل به طور مستقیم در بهبودی زخمها دخالت میکند. عسل محیط ویژه ای را می آفریند که برای رشد بافت مناسب است و در عین حال بامیکروب‌ها نیز مبارزه میکند. به علاوه، رطوبت عسل از درد وتخریب سلولها حین تعویض پانسمانهای خشک شده جلوگیری می کند .عسل دست کم بخشی از توان ترمیمی خود را مدیون پراکسید هیدروژن است. این ماده، رشد رگهای خونی را تحریک میکند. این رگها اکسیژن، مواد غذایی و سلول‌هایی به نام فیبروپلاست ( که بافت پیوندی جدیدی را می‌سازند) را به موضع زخم هدایت می‌کنند. به علاوه، ترکیب ناشناختهای دسته ای از سلولهای ایمنی به نام منو سیت رافعال میکند. این سلولها عامل رشدی را آزاد می‌کنند که سلولهای پوششی را تحریک می‌کنند تا تقسیم شوند و زخم را ببندند. منوسیت‌ها به نوع دیگری از سلولهای ایمنی به نام ماکروفاژ نیز تبدیل میشوند. این سلولها، میکروبها و سلولهای مرده را میبلعند و آنها را هضم می کنند .عسل در بهبود یافتن زخم معده نیز موثر است. یک قاشق چای خوری عسل طبیعی در معده خالی میتواند مانع رشد باکتری خطرناکی به نام Helicubacter شود که باعث اغلب زخمهای معده میشود. عسل، باکتری مقاوم به آنتی بیوتیکی را که باعث عفونت ریوی در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک میشود ، Burkholderia cepacia ، در محیط کشت از پا در آورده است.به هر حال، همه عسلها از خواصی که برشمرده شد به یک اندازه بهره‌مند نیستند. شهد بعضی گل‌ها مقدار زیادی کاتالاز دارد . این آنزیم پراکسید هیدروژن را تخریب میکند. بعضی شهدها، گلوکز اکسید از را به گرما و نور حساس می‌کنند. با وجود این، توان ضد میکروبی بعضی عسلها حتی با جوشاندن آنها از بین نمی‌رود. از این رو، به نظر میرسد، عسل علاوه بر مولکولهایی که تاکنون شناخته شده است، مواد ضد میکروب دیگری دارد که به دما مقاوم ا ند.از زمان مصریان باستان، عسل برای درمان زخم استفاده می‌شده است و به نظر میرسد که باکتریها هنوز توان مقابله با مواد ضد میکروب آن را پیدا نکرده‌اند. از این رو، تلاش برای شناخت کامل تر این ماده ، ما را در مقابله به ابر باکترها که به آنتی بیوتیکهای مرسوم مقاوم شده‌اند، یاری خواهد رساند. به هر حال، این ماده دارویی را همانند سایر داروها باید با مشورت متخصصان استفاده کرد. زیرا دانه‌های گرده موجود در عسل طبیعی میتوانند خود باعث عفونت شوند. خوشبختانه، گرده‌ها را با پرتو گاما میتوان از بین برد، بدون آن که به خواص دارویی عسل آسیبی برسد. امید است با تلاش‌های محققان راه برای یک شیوه درمانی جدید یعنی «عسل درمانی» هموار شوداثرات ضد باکتری و ضد قارچی : شیوه دقیقه اثرات ضدمیکروبی عسل ناشناخته مانده است . PH پائین ، تخریب اسمزی میکروب ها و وجود موارد نابوده کننده باکتری ، که مجموعاً Inhibin نامیده می شوند می تواند دارای این اثر باشد .اثرات ضد اسهالدر غلظت ۴۰٪ عسلدارای اثرات ضدمیکروبی روی باکتریهای روده که باعث اسهال می شوند است . از این موارد می توان سالمونلا ، شیگلا Ecoli و ویبریوکلرا نام برد . در یک مطالعه ، عسل به همراه ORS باعث کاهش مدت زمان اسهال باکتریایی در نوزادان و کودکان شد .اثرات عسل در ترمیم زخم و بهبود التیاماتعسل در ترمیم سوختگی ها ، زخم های عفونی جراحی و امثالهم مؤثر است .عسل بسیار چسبناک است و آب را از بافت ملتهب جذب می کند . مثلاً ، تحقیقی در آفریقا نشان داده است که استفاده از پیوند پوست ، برداشت به روشهای جراحی و حتی قطع عضو زمانی که به صورت موضعی از عسل استفاده شده ، کاهش یافته است .در یک تحقیق دیگر در زنان استفاده از عسل در مواردی که برای سرطان فرج عمل جراحی انجام شده بود ترمیم زخم را تسریع نمود . همچنین در درمان زخم های مزمن و بدبوی جذام مؤثر بوده است .اثرات ضد سرفه و خلط آوراثرات ضد سرفه عسل به توانایی آن برای رقیق کردن ترشحات راه های هوایی و بهبود عملکرد سلولهای پوششی آن مربوط می شود .اثرات تغذیه ایعسل غیرآلوده غذایی سالم ، راحت الهضم ، طبیعی و پرانرژی است . دارای کربوهیدرات پروتئین ، چربی ، آنزیم و ویتامین هاست . یک قاشق عسل دارای ۶۰ کالری انرژی و ۱۱ گرم کربوهیدارت ، ۱/. میلی گرم کلسیم ، ۲/. میلی گرم آهن ، ۱ میلی گرم ویتامین B و ۱ میلی گرم ویتامین C است . عسل در بسیاری جوامع پیدا می شود ولی فواید پزشکی آن هنوز کاملاً مشخص نشده است . نحوه عملکرد آن هنوز کاملاً مشخص نیست واثرات ترمیمی عسل در سایر موقعیت های آزمایشگاهی و بالینی نیاز به ارزیابی های بیشتر دارد . اما قرآن و سنت ۱۴ قرن پیش اثرات معجزه آسای عسل را مورد توجه قرار داده است .همان طور که قبلا اشاره شد چهار پنجم وزن عسل را کربوهیدراتها تشکیل میدهند و بقیه آن عبارت است از: پروتئین، املاح معدنی، عناصر معطر، آنزیمها، ویتامین‌ها، گرده گل و آب. هر ۱۰۰ گرم عسل ۳۳۰ کیلوکالری انرژی تولید میکند. لذا عسل، غذایی مقوی و انرژی‌زاست و به کمک دیاستازهایش چربیهای اطراف قلب را آب میکند. به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه میشود.درمان بیماری های کلیوی با عسلعسل به عنوان یک مدر در درمان ناراحتی های کلیوی سودمند است زنبور عسل حشره ای است که حاصل آن ،محصولات با ارزشی از قبیل عسل ، ژله رویال ، موم و زهر است معروف ترین محصول زنبور عسل ، همان عسلی است که از محصولات دیگر بیشتر به مصرف می رسد.عسل و بیماری قلبیعسل به علت ترکیبات قندی به خصوص وجود گلوکز زیاد تاثیر بسیار مهمی روی عضلات قلبی و تحریک وتقویت آن داشته ، باعث گشاد شدن رگها ، فشار خون را تنظیم و از سکته قلبی جلوگیری میکند ؛ به واسطه وجود دیاستاز ( آنزیمها) باعث هضم چربی های اطراف قلب میشود . بنابراین توسیه میشود افراد میانسال به بالا که دچار بیماری دیابت نیستند هر روزهنگام بیدار شدن ، یک قاشق چای خوری پر،عسل را با نصف استکان آب چوشیدهء ولرم مخلوط نموده و بنوشند. افزودن عرق بادرنگبویه نیز توسیه شده است .عسل و بیماری رودهعسل به علت دارا بودن اسید فرمیک دردهای روده را به خوبی تسکین داده و همچنین به جهت وجود اسانسهای فرار ( عطرگیاهان مختلف ) نارسایی های ناگوار روده را برطرف مکند ؛ بنابراین توسیه میشود تمام افراد در هر سنی مصرف عسل به صورت شربت با افزودن مقداری عرقیات گیاهی مثل آویشن (کاکوتی ) ، شاه اسپرهم، ویا آبلیمورا در رژیم غذائی هفتگی خود داشته باشند.عسل و درمان ضعف اعصابمصرف روزانه عسل به طبیعی بودن خواب کمک میکند سر درد را کاهش داده و حالت ناتوانی و عصبی را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند، کاهش میدهدعسل و بیماران دیابتیاکثر بیماران دیابتی این سؤال را درذهن خود دارند ، برای جواب تا این حد می توان گفت که د رمورد دیابت شیرین مصرف عسل همان قدر مضّر است که مصرف قند ضرر دارد ولی با توجه به خواص جانبی عسل و همچنین وجود فرکتوزکه جهت جذب به سلولها نیازی به انسلین ندارد ، میتوانند عسل را جایگزین مقدار قند مصرف روزانه خود قرار دهند و باید توجه داشته باشند که مصرف عسل به عنوان قند اضافی در رژیم غذایی آنها مجاز نیست چرا که عسل علاوه بر فروکتوز به همان نسبت هم گلوکز دارد.عسل و بیماریهای گوارشیتمام افرادی که دچار بیماریهای گوارشی هستند به نفعشان است که عسل را جایگزین قند وشکر قرار دهند .توصیه می شود مبتلایان به زخم معده عسل را در رژیم غذایی خود داشته باشند .عسل خاصیت ملینی ملاینی دارد بنابراین افراد مبتلا به یبوست با یک رژیم غذایی مناسب ازعسل وضعیت بهتری خواهند داشت .عسل ،ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخشی است که حدود۸۰ درصد از قندهای ساده یا مونوساکاریدها ساخته شده و هر۱۰ گرم آن ۳۲۰ کالری ایجاد می کند این مونو ساکاریدها بسرعت جذب می شوند و اثر انرژی بخشی خود را آشکار می کنند .گفتنی است ، علاوه بر اثر کالری زایی ، عسل دارای ویتامین های متعددی از قبیل تیامین ، ریبوفلاوین ، اسیدنیکوتینک ، اسید اسکوربیک ، پیریدوکسین و ویتامین کا است.خواص فیزیکی عسل ، اثر ضد باکتریایی دارد و از زمانهای قدیم انسانها از خاصیت ضد میکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتی های پوستی از قبیل زخمها و سوختگی ها به کار برده اند و یکی از بهترین پانسمانها محسوب میشود.همچنین ، عسل را در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می برند و خاصیت ضدباکتریایی آن موجب اثربخشی عسل می شود و خاصیت ضد التهابی آن نیز مشاهده شده که به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.محصول دیگر زنبور عسل ، ژله رویال است که حاوی مواد مغذی در حالت تغلیظ یافته ای است که زنبور برای نوزادان خود می سازد، به این ماده اکسیر جوانی لقب داده اند وشکی نیست که با محتویات انرژی زا و پرپروتئین ، ماده بسیار مقوی است.تحقیقات نشان داده است ، ژله رویال نیز دارای پروتئین ضد میکروبی است و نظر بیشتر محققان بر این است که این ماده ، سیستم ایمنی بدن را تحریک می کندژله رویال در درمان عفونتهای ویروسی و سرطان موثر است.شایان ذکر است ، موم زنبور عسل نیز در پزشکی و داروسازی مصرف زیادی دارد؛ در اکثر فرمولاسیون های کرمها، پمادها و لوسیون ، به عنوان جزء با ارزش از پایه استفاده می شود .به دلیل بی اثر و غیر فعال بودن موم زنبور عسل ، براحتی با داروها مخلوط می شود، بدون این که هیچ واکنش ناخواسته ای بین مواد موثره و موم زنبور عسل رخ دهد.مصارف دیگر موم : امروزه برای حفاظت داروهای حساس به هیدرولیز و اکسیداسیون ، آنهارا با لایه ای نازک از موم زنبور عسل می پوشانند، موم عسل به عنوان لایه هیدروفوب پوششی در اطراف دارو ایجاد می کند و سبب آهسته شدن انحلال و آزاد سازی دارو می شود.گفتنی است ، عسل به عنوان دارو هیچ اثر سوء، عارضه یا بیماری را به دنبال ندارد ؛ مگر آن که فقط حساسیت های محدودی را به وجود بیاورد، بنا بر این در حالت آلرژی ، امراض عفونی ، سل ، امراض روانی ، بیماری های کبد و معده ، امراض غدد فوق کلیه ، نارسایی قلب و عروق ، ناراحتی های عصبی ، امراض خونی و ضعف شدید، باید از تجویز زهر زنبور عسل خودداری کرد.خواص ضد باکتریایی عسل :عسل حاوی مواد ضد میکروبی بوده و حتی قوی ترین میکروبها نیز در آن یارای مقاومت ندارند ؛ با یک آزمایش ساده میتوانید مقداری میکرارگانیسم ( مثلاً کپک روی مربا) را با عسل کاملاً مخلوط کنید بعد از چند روز مشاهده خواهید نمود که نه تنها در آن رشد نکرده بلکه کاملاً از بین رفته است ( توضیح در صورت رشد کپک حتماً عسل با آب یا مایع دیگری مخلوط شده و خالص نمی باشد )عسل سر چشمه حیاتعسل روند فیزیولوژیکی پیری را کند ساخته و از ضعف زودرس اعمال حیاتی جلوگیری می کند .عسل و ترمیم زخم ( سوختگی ، التهاب ، گزیدگی ، ترک و شقاق)استفاده از عسل به عنوان مرحم در درمان سوختگی ها که حتی از دیر باز رایج بوده ودر طب سنتی نیز به آن اشاره شده است ، در ترمیم بافتی و جلوگیری ازافزایش عفونت از طریق استعمال خارجی بسیار مفید میباشد . عسل به واسطه آنزیم کاتالاز ترمیم پوست را سرعت بخشیده ، از شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری میکند .در رابطه با التهاب ، گزیدگی ، ترک و شقاق میتوان به صورت ماساژ آرام موضع ، از عسل استفده نمود .عسل از خون ریزی زخم جلوگیری می کند و موجب انعقاد خون می شود.عسل به علت خواص جذب آنی که دارد ترشحات پوستی را جذب و به بافتهای پوششی غذا می رساند و باعث شادابی آن می گردد.عسل و دندان :عسل به واسطه داشتن مواد ضد باکتریایی در جایگزینی قند برای دندانها نتنها مضر نمی باشد بلکه باعث فعال شدن ماده فلورین چای شده که یک ماده ضد فساد دندان میباشد این در حالی است که مصرف چای با قند برای دندان بسیار مضر میباشد .ترکیب یک قاشق عسل با یک قاشق سرکه انگور خانگی برای ماساژ لثه ها جهت محکم نمودن بافت لثه بسیار مفید گزارش شده استعسل و کودکان :مصرف عسل برای کودکان زیر یک سال ممنوع ا ستضد کم خونی ایست،عسل باعث افزایش هموگلوبین خون شده ، به علت داشتن ویتامین B در رشد ونمو آنان تاثیر می گذارد .دردرمان شب ادرای اطفال بسیار مفید میباشد ، باعث جذب آب و کاهش میزان کلسیم خون می گردد .مستقیماً جذب شده و بنابراین یک منبع انرژی آماده برای کودک است .عسل و مادران :مادرانی که درآستانه زایمان هستند باید عسل داده شود چرا که زایمان را آسان و باعث افزایش شیر مادر میشود .مغز استخوان را محکم می کند ونوزاد قوی متولد میشود .عسل غنی شده با ویتامینامروزه هر کس اهمیت چشمگیر ویتامین ها را می شناسد و می داند که وجود مقادیر بی اندازه کم ( به اندازه هزارم گرم ) نه تنها برای مصونیت بدن در برابر ناخوشی ها گوناگون ( حاصل از نبودن ویتامین) بلکه برای افزایش پایداریش در برابر عفونت ها و شرایط بد زندگی کافی است .مشاهدات بالینی نشان دادهاند که اگر بیماری زیر نظر پزشک به درمان بپردازد و ویتامین های ساختگی را با غذایی که در اصل از فرآورده های طبیعی تهیه شده تغذیه کند ویتامین هایی مزبور بهتر جذب می شوند از این نظر عسل غنی از ویتامین به صورت فرآورده غذایی بسیار پر ارزش در خواهد آمد . این نوع عسل رامعمولا با مخلوط کردن ساده عسل و ویتامین ها می سازند که طرز تهیه یک نمونه از آن به شرح زیر است :۱ – عسل خالص ۱۰۰ گرم۲ – ویتامینA -برابر ۱۳۲۰۰ واحد بین المللی (lu)۳ – ویتامین B۱ –برابر ۸ گرم۴- ویتامین B۲ – برابر ۸ میلی گرم۵ – ویتامین C – برابر ۳۰۰ میلی گرم۶ – ویتامین pp ( ریبو فلاون ها و ریبو فلاونوئید ها) ۶۰ میلی گرم۷- نمک های کلسیم – ۳۰۰ میلی گرمارزش غذایی این عسل برای بدن انسان قابل ملاحظه است و تغذیه ۲۵ گرم ( یک قاشق مربا خوری ) آن در روز کافی است با وجود این با تجویز پزشک ، می توان آن را مصرف نمود
آنچه راجع به آنفلوآنزای مرغی باید بدانیمآنفولانزای مرغی ماکیان را مبتلا میکند و عامل مولد آن ویروسی است که با ساختار فیزیکی پرندگان سازگار شده است.با وجود اینکه این بیماری مخصوص ماکیان است، اما در سالهای اخیر ظاهرا این ویروس به گونه‌های دیگر جانداران نیز منتقل شده و موجب ابتلای انسانها به این بیماری شده است.در مقابل، ویروس آنفولانزای فصلی بویژه با بدن انسان سازگار میشود. بر خلاف آنفولانزای مرغی، آنفولانزای فصلی به آسانی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود و هر ساله جان صدها هزار تن را می‌گیرد.طبق گزارشها و آمارهای به دست آمده، از آخرین پژوهش‌ها، تا کنون ۵۰ تن به بیماری آنفولانزای مرغی مبتلا شده‌اند که حدود ۸۰ درصد آنها جان باختند و تقریبا تمام آنها از منطقه جنوب شرق آسیا بوده‌اند.این ویروس اغلب در فضولات پرندگان یافت میشوند و مرغدارانی که این ویروس را تنفس می‌کنند به آن مبتلا میشوند.انتقال بیماری از انسان به انسان بسیار به ندرت اتفاق می‌افتد. آنچه این بیماری را برای انسان خطرناک میکند، اینست که ویروس آن به شکلی دچار جهش ژنتیکی و تغییر رفتار شود که بتواند از انسانی به انسان دیگر منتقل شود.در نتیجه این امر، شیوع بیماری بسیار گسترده خواهد شد. خطرناکتر از این وضعیت آنست که ویروس مرغی بتواند فردی را آلوده کند که همزمان به بیماری آنفولانزای انسانی مبتلاست.در صورتی که ژن‌های ویروسهای مرغی و انسانی در این شرایط با یکدیگر ترکیب شوند ویروس میتواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود و در نتیجه یک آنفولانزای عالم‌گیر شایع خواهد شد.تقریبا هیچ فردی به طور طبیعی در برابر ویروس جدید مصونیت نخواهد داشت. در حالی که این ویروس میتواند ظرف ۶ ماه به همه مناطق جهان برسد.هیچ کس نمی‌داند ما چقدر به زمان این اپیدمی احتمالی جهانی نزدیک هستیم، اما بسیاری از دانشمندان میگویند که ما به این نقطه خواهیم رسید، چرا که به نظر میرسد همه‌گیری آنفولانزا در سیکل‌های ۲۵ ساله به وقوع می‌پیوندند و آخرین دوره آن در سال ۱۹۶۸ بوده است.آنچه نگرانی‌ها را در این اواخر بیشتر کرده اینست که آنفولانزای مرغی آلوده کردن پستانداران را از جمله پلنگ‌ها و ببرها را آغاز کرده است.یک بررسی اخیر آزمایشگاهی نشان داد که ویروس آنفولانزای مرغی میتواند در میان گربه‌ها نیز رد و بدل شود. همچنین این ویروس توانسته اردک‌ها را بدون بروز بیماری و علائم ظاهری آن آلوده کند.این امر خطر آلودگی مرغداران را افزایش میدهد. در مورد علائم بیماری باید یادآور شد که ابتدا با یک تب خفیف، سردرد و درد مفاصل آغاز میشود.تب بیمار ممکنست به مدت یک روز فروکش کند. بیمار به سختی تنفس میکند و به تدریج سرفه‌ها آغاز میشود.همزمان با کم رسیدن اکسیژن به مغز در اثر اشکال در تنفس حالت کما و مرگ به همراه خواهد داشت. از آنجا که علائم آنفولانزای مرغی بسیار مشابه آنفولانزای معمولی است، خطر آن اینست که ممکنست پزشکان نتوانند تفاوت آنها را تشخیص دهند.اما در صورتی که این بیماری ظرف ۴۸ ساعت تشخیص داده شود و بیمار تحت درمان خاص بیماری مانند مصرف داروی ضد ویروسی Tamiflu قرار گیرد، بیمار معمولا بهبودی کامل بدست میآورد.تا کنون به منظور توقف این بیماری میلیونها مرغ، جوجه و اردک در کشورهای آلوده شده آسیایی به منظور کاهش خطر ابتلا در میان پرندگان و انسان‌های سالم، کشتار شده‌اند.نجات و پاکسازی در مناطق مستعد و آسیب‌پذیر مانند مرغداری‌ها و مزارع افزایش یافته است.همچنین از پزشکان خواسته شده تا نسبت به علائم بیماری در بیماران کنجکاوتر بوده و آنها را تحت کنترل دقیق داشته باشند.با این حال سازمان جهانی بهداشت هشدار داده که اگر در حال حاضر این بیماری شایع شود، هیچ کشوری برای مقابله با آن چه به لحاظ دارویی و چه به لحاظ واکسینه کردن آماده نیست.امکان انتقال بیماری از راه خوردن گوشت مرغ آلوده وجود ندارد اما این در صورتی است که گوشت کاملا پخته شده و خام نباشد این امکان وجود خواهد داشت.در زمینه تهیه واکسن این بیماری لازم به ذکرست که دانشمندان در مراحل بسیار اولیه از آزمایش یک واکسن آزمایشی علیه زنجیره H5N1 از آنفولانزای مرغی هستند که در آسیا در حال گردش است.اگر یک حالت عالم‌گیر از این زنجیره در سال آینده و سالهای آتی بروز کند، میلیونها تن در اروپا و آمریکا و میلیاردها تن دیگر در سایر نقاط جهان به این واکسن دسترسی نخواهند داشت.به علاوه دولت‌های هر کشور باید تصمیم بگیرند چه گروهی از جامعه برای تزریق این واکسن در اولویت قرار دارند که این تصمیم بستگی به این دارد که به آنها بخواهند مرگ و میر احتمالی را کاهش دهند، آسیب جوامع را به حداقل برسانند و یا آسیب اقتصادی از این اپیدمی را کاهش دهند.در خصوص یک تلاش بین‌المللی برای مقابله با این ویروس باید متذکر شد که نوامبر سال ۲۰۰۴، سازمان جهانی بهداشت در یک درخواست قطعی از دولت‌ها خواست تا در جهت تولید و توزیع واکسن بیماری اقدام کنند.ظاهرا تاکید آمریکا در این زمینه در رأس کشورهای اروپایی قرار داشته است.هم اکنون درحدود ۱۰ شرکت در حال کار کردن بر روی تهیه واکسن این بیماری هستند و بسیار نیز انتظار می‌رود که در سال جاری آزمایشهای بالینی در این زمینه را آغاز کنند.در مقایسه با سارس باید گفت از آنجا که آنفولانزای مرغی برخلاف سارس به صورت دوره‌ای در حال گردش است، اما سارس را میتوان برای مدتی تحت کنترل قرار داده و شیوع آن را متوقف کرد.
به گفته استیون فلمینگ مدیر علمی مرکز بارورسازی وستمید در سیدنی استرالیا : روش تازه تولید اسپرم سالم برای مشکل ناباروریمحققانی که در زمینه بارورسازی پژوهش می‌کنند روش جدیدی را برای مجزا کردن اسپرمهای با کیفیت بالا با استفاده از جریان الکتریکی تکمیل کردند.این محققان امیدوارند با استفاده از این روش بتوانند کیفیت شیوه بارورسازی “آی.وی.اف” را بهبود بخشند و نوزادانی سالم به دنیا بیاورند.به گفته استیون فلمینگ مدیر علمی مرکز بارورسازی وستمید در سیدنی استرالیا از ۲۵سال قبل و زمانی که نخستین نوزاد دختر به نام “لوئیز براون” با روش آی.وی.اف به دنیا آمد، تا این زمان همه متخصصان بارورسازی در همه جای دنیا کم و بیش از روش یکسانی برای جداسازی اسپرم از منی استفاده می‌کرده‌اند و هیچ کس به صرافت نیفتاده بود که در این روش تجدید نظر کند و آن را بهتر کند.اکنون فلمینگ و همکارانش امیدوارند روش ابداعی آنان با سرعت مراحل آزمایش درمانگاهی (کلینیکی) را طی کند و به صورت روش جدید در همه جا مورد استفاده قرار گیرد.در جریان کاربرد روش آی وی اف این نکته اهمیت دارد که اسپرمی که قرار است در تخمک جا داده شود با سرعت از منی جدا شود زیرا منی دارای مواد شیمیایی اکسیدکننده است که میتواند اسپرم را نابود سازد.در شیوه‌های کنونی و متداول برای جداسازی اسپرم از سانتریفوژ استفاده میشود.اما مراحلی که باید برای این منظور طی شود بیش از یک ساعت زمان می‌برد و نیرویی که در جریان جداسازی بر اسپرم اعمال میشود میتواند به کیفیت ان لطمه وارد آورد.متخصصان در روش جداسازی با سانتریفوژ به سراغ اسپرمهای مرغوب می‌روند که قسمت سر آنها دست نخورده و پر از مواد شیمیایی است و از بقیه مایع منی جدا افتاده‌اند.یک روش دیگر برای انتخاب مناسب‌ترین اسپرم توجه به نحوه شنا کردن و پیش رفتن آنها به سمت تخمک است.اما اگر به عللی قرار باشد اسپرم به صورت مستقیم از بیضه مرد دریافت شود هیچ یک از دو روش جداسازی در مورد آنها کاربرد نخواهد داشت.اولا این اسپرمها چندان متحرک نیستند و بنابراین نمی‌توان آزمون شنا کردن را در مورد آنها اجرا کرد و ثانیا به علت وجود زوائدی از سلول به همراه اسپرم موجود در آن، سانتریفوژ کردن دشوار خواهد بود.در روش جدید که به وسیله محققان در دانشگاه نیوکاسل در ساوت ویلز در استرالیا تکمیل شده از شیوه‌ای موسوم به الکتروفروسیس electrophoresisو نیز این واقعیت استفاده میشود که اسپرمهایی که دارای بار منفی هستند دارای بیشترین مقدار دی.ان.آ دست نخورده هستند.منی در یک محفظه در درون غشایی حاوی منفذهای ظریف قرار داده میشود.از درون این منافد تنها اسپرم میتواند عبور کند.یک جریان الکتریکی اسپرمهای دارای بار منفی را به سمت بیرون از غشا که به صورت یک صافی ظریف عمل میکند هدایت و بقیه مواد درون منی در داخل غشا باقی می‌مانند.محققان هنوز نمی‌دانند که چرا اسپرمهای دارای بار منفی واجد بیشترین مقدار دی ان آ دست نخورده هستند.در ادامه فرایند دستیابی به بهترین اسپرم، مقداری اسید سیالیک با بار منفی به اسپرمها اضافه میشود.این امر که در آخرین مرحله به انجام میرسد به معنای آن است که اسپرمهای موجود بخوبی به یکدیگر پیوسته‌اند و حالت کامل شدگی پیدا کرده‌اند.روش جدید جداسازی بر خلاف روش قبلی که یکساعت به طول می‌انجامد تنها پنج دقیقه زمان می‌برد و در عین حال با اسپرمها بسیار به ملایمت و بدون اعمال فشار و نیرو برخورد میکند.این روش میتواند بخوبی بر روی اسپرمهایی که مستقیما از بیضه به دست می آیند اعمال شود. از آنجا که در این روش از دفعات سانتریفوژ کمتری استفاده میشود احتمال اشتباه شدن نمونه‌ها و استفاده از اسپرم افراد به صورت اشتباهی در مورد افراد دیگر کاسته میشود.محققان استرالیایی این روش را با موفقیت در مورد زوجی که با استفاده از روشهای دیگر فرزند دار نمی‌شدند به اجرا در آوردند و فرزند سالم آنان در اوایل سال جاری به دنیا آمد.این پژوهشگران اکنون منتظرند تا اجازه انجام آزمایشهای درمانگاهی بر روی داوطلبان به آنان داده شود.
صفحه 20 از 64
