چرا وزنی که کم کرده ایم دوباره سر جایش برمی گردد؟دانشمندان می گویند فهمیده اند چرا وزن کم کردن معمولا آسانتر از پایین نگاه داشتن وزن است.تیمی از محققان در دانشگاه کلمبیای نیویورک نشان داده است که کلید این معما افت سطح هورمون "لپتین" است که وظیفه اش کنترل اشتهاست.آنها دریافتند که تزریق این هورمون به برخی از افرادی که اخیرا وزن کم کرده اند کمک می کند دوباره فورا تمام وزن از دست رفته را اضافه نکنند.نتایج این مطالعه در نشریه "تحقیقات کلینیکی" (Clinical Investigation) چاپ شده است.تخمین زده می شود که بیش از ۸۵ درصد افراد چاق که وزن کم کرده اند نهایتا دست کم بخشی از وزن کاسته شده را بازمی یابند.تحقیقات حاکی است که علت این موضوع برخی تغییرات به وجود آمده در عملکرد سیستم متابولیسمی، عصبی و هورمونی بدن است.تیم محققان دانشگاه کلمبیا معتقد است که این تغییرات در اثر کاهش میزان لپتین در بدن روی می دهد.این هورمون در بافت های چربی ساخته می شود و بنابراین وقتی وزن بدن کم می شود میزان تولید لپتین نیز کاهش می یابد.پژوهشگران برای محک زدن نظریه خود دوزهای مشخصی لپتین به داوطلبان لاغر و چاق که اخیرا وزن کم کرده بودند دادند.آنها دریافتند وقتی سطح لپتین به قبل از دوران رژیم برگشت، اکثر تغییرات متابولیسمی و هورمونی که باعث می شود فرد نتواند مانع بازگشت تدریجی وزن به قبل از دوران رژیم شود، بار دیگر معکوس می شود.از قبل معلوم بود که لپتین در کنترل اشتها نقش بازی می کند، اما نحوه دقیق عملکرد آن مشخص نبود.پزشکان در مورد افراد بیش از حد چاقی که دچار کمبود لپتین هستند این هورمون را تجویز می کنند، اما در مورد افراد چاقی که سطح لپتین آنها عادی است این شیوه در کاهش وزن تاثیری ندارد.امید به داروی تازهمحققان گفتند بالاخره ممکن است امکان توسعه داروهای تازه ای که ساز و کار نظارتی بدن بر میزان لپتین را هدف قرار می دهد فراهم شود که کمک خواهد کرد وزن پایین بماند.مایکل روزنبام، سرپرست این تحقیقات به بی بی سی گفت از آنجا که بشر و اجداد آن در طول تاریخ اغلب با دوره های قحطی و گرسنگی مواجه بوده اند، بدن احتمالا تمایل به حفظ ذخایر چربی خود دارد.او گفت: "پیش بینی ما این است که نقشه ژنتیکی انسان آکنده از ژن هایی است که از چربی بدن دفاع می کنند و در مقابل شمار ژن هایی که با افزایش وزن مقابله می کنند باید بسیار اندک باشد.""ما اساسا برای صدها هزار سال در محیطی زندگی کرده ایم که ما را به خوردن بیشتر و تحرک کمتر تشویق می کرده تا انرژی خود را ذخیره کنیم.""اما اکنون در محیطی زندگی می کنیم که آن خصوصیات با شرایط تطبیق نمی کنند."
طرح خودگردانی بیمارستانها مانند پزشک خانواده طرحی است که پیراپزشکان را فراموش کرده *بررسی خودگردانی بیمارستانها*اوایل دهه ۷۰، طرح خودگردانی و یا همان طرح کارانه در تمامی بیمارستان‌های دولتی کشور به اجرا درآمد. طبق این طرح، بودجه بخش درمان وزارت بهداشت به بیمه‌ها داده می‌شد تا ۷۵ درصد از هزینه‌های درمان از سوی بیمه‌ها و ۲۵ درصد آن توسط مردم، پرداخت شود. طبق این طرح بیمارستانها خودگردان می‌شدند و بر اساس آن از صد درصد درآمد بیمارستانها، حدود ۱۰ درصد سهم بیمارستان، ۵ درصد سهم دانشگاه، ۲۰ درصد سهم سایر پرسنل به جز پزشک (گروه پیراپزشکی) و حدود ۵۵ تا ۶۰ درصد سهم پزشک بود. اما اکنون بعد از ۱۰ سال، نتایج این طرح، منفی اعلام میشود. اول این که سهم مردم از هزینه‌های درمان از ۲۵ درصد به ۶۰ درصد رسید و دوم این که، توزیع کارانه در بیمارستانها عادلانه انجام نمی‌شود. طبق این طرح، کارانه پزشکان به طور مشخص به آنها میرسد و هزینه هتلینگ هم به خود بیمارستانها می رسد؛ اما گروه پیراپزشکان به طور نامشخص و ناچیز کارانه دریافت می‌کنند.به گفته مسوولان در این زمینه، در طرح خودگردانی بیمارستانها تنها ۲۰ درصد از درآمد بیمارستان به ۹۰ درصد از پرسنل آن تعلق دارد که این نهایت بی‌انصافی و عدم رعایت عدالت است. در واقع هر پزشک ۳۰ تا ۴۰ برابر دیگر پرسنل بیمارستان حق کارانه دریافت میکند. البته کارانه حالا دیگر معنی‌اش را از دست داده است، تاخیر در پرداخت و کم بودن مبالغ پرداختی، نه اضافه بر حقوق است و نه انگیزه‌ای ایجاد میکند.آن چه مشهود است این که مشکلات مالی بیمارستانها در نهایت به تصویب طرح خودگردانی بیمارستانها انجامید و اما این مساله موجب مواجهه‌ی بخش سلامت کشور با چالش جدی شد و به گفته کارشناسان، وضعیت بهداشت و درمان جامعه را بحرانی‌تر کرده است.به اعتقاد اکثر مسوولان بهداشتی و درمانی کشور، اجرای طرح خودگردانی بیمارستانها، در شرایطی که مردم مجبور شوند توان مالی بیمارستانها را افزایش دهند، تاثیر مطلوبی بر جا نمی‌گذارد. آنها بر این اعتقادند که همه مشکلات بیمارستانها ناشی از کمبود بودجه نیست و بیمارستانها به‌جز مشکلات مالی از سوء مدیریت و نبود نظارت دقیق هم رنج می‌برند. با توجه به پایین بودن سرانه بهداشت و درمان، اجرای طرح خودگردانی بیمارستانها افت شدید کیفیت درمان را در پی دارد. امور زیربنایی طرح خودگردانی با واقعیت فاصله زیادی دارد، در شرایطی که ما برای تصویب سرانه معقول بهداشت و درمان با مشکل مواجهیم، چگونه می‌توانیم در طرح خودگردانی با موفقیت روبه رو شویم؟در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ششم بحث و بررسی‌های زیادی روی این طرح و در راستای لغو آن صورت گرفت، چرا که اعضای آن معتقد بودند این طرح دارای ایرادات زیادی است. با اتمام کار مجلس ششم و با شروع مجلس هفتم بار دیگر این طرح در کمیسیون بهداشت و درمان مورد بحث و گفتوگوهای جدی قرار گرفت، ولی تا امروز به نتیجه نرسیده است.در این رابطه یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: طرح خودگردانی بیمارستانها دارای اشکالات متعددی است که باید حتما برطرف شود.دکتر عابد فتاحی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی ایسنا با اشاره به بحث‌های فراوان انجام شده در مورد لغو خودگردانی بیمارستانها در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: در حال حاضر هیچ جایگزینی در این رابطه نداریم.وی افزود: خودگردانی بیمارستانها از ابتدا( ابتدای دهه‌ی ۷۰) به صورت یک دستور بودجه‌ای بود که در مجلس ششم به صورت طرح مطرح شد. این طرح دارای کاستی‌ها و نواقصی است که تا به حال با وجود بحث و بررسی‌های زیادی که روی آن انجام داده‌ایم، نتوانسته‌ایم طرح دیگری جایگزین آن کنیم.نماینده ارومیه تاکید کرد: کمیسیون بهداشت و درمان مجلس قطعا در این رابطه بحث‌ها، بررسی‌ها و گفتوگوهای خود را ادامه میدهد تا به سرانجام برسد. چون این طرح قانونی نشده، مسلما در لایحه نیز اعتباری برای آن در نظر نگرفته شده است.فتاحی در پایان خاطرنشان کرد: دقیقا جایگزینی برای این طرح نداریم، ولی معتقدیم این طرح یک سری مشکلاتی مخصوصا در مورد جامعه پرستاران و حقوق و دستمزد آنها و پزشکان دارد که در آینده حتما باید این مشکلات بحث و بررسی و برطرف شود.
۱۰ پرسش و پاسخ در مورد آنفلوانزای مرغی1- آیا همه گیری آنفلوانزای مرغی غریب الوقوع است ؟احتمالاً خیر ، اما عوامل ناشناخته بسیاری وجود دارند که پیش بینی دقیق را غیرممکن می سازند .همه گیری آنفلوانزای مرغی دیر یا زود به وقوع خواهد پیوست . این همه گیری در زمانهای مختلف با پیدایش گونه های جدید و ویروس رخ می دهد . این گونه های جدید باعث همه گیری جهانی می شوند چون انسانها فاقد ایمنی نسبت به این ویروس ها هستند . در زمانهائی مثل زمان جنگ جهانی ۱۹۱۸ این بیماری مانند یک طاعون وحشتناک بود و گاهی اوقات مانند ۱۹۵۷ و ۱۹۶۸ بیماری به شکل ضعیف بروز می کند .انفلوانزای مرغی هنوز یک بیماری پرندگان است . آنفلوانزای مرغی H5N1 در آسیا از انسان به انسان براحتی منتقل نمی شود . البته این ویروس ممکن است باعث همه گیری بعدی آنفلوانزای مرغی شود چون باعث یک اپیدمی در پرندگان وحشی و مرغان در آسیا شده است ، اما هیچ فردی با اطمینان نمی تواند ادعا کند که این ویروس باعث همه گیری بعدی انسانی خواهد شد .آنفلوانزای مرغی به دو روش ممکن است تبدیل به آنفلوانزای انسانی می شود :الف – اگر فردی همزمان به ویروس آنفلوانزای انسانی به ویروس آنفلوانزای مرغی مبتلا شود ژن دو ویروس با هم ادعام شده و گونه جدیدی از آنفلوانزای مرغی پدیدار می شود . این حادثه در دو هم هگیری اخیر آنفلوانزا در ۱۹۵۷ و ۱۹۶۸ رخ داده است .ب – آنفلوانزای مرغی می تواند به فرم تطابق یافته با انسانها تبدیل شود که این واقعه در همه گیری آنفلوانزا در سال ۱۹۱۸ رخ داده است . شواهدی وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی H5N1 این روند را شروع کرده است ولی دانشمندان بر این عقیده اند که هنوز مسیر زیادی طی نشده است .۲ – آیا درمانی برای آنفلوانزای مرغی وجود دارد ؟خیر ، هیچ نوع درمانی برای هیچ آنفلوانزائی وجود ندارد . اگر چه در صورت مصرف بسیار زود هنگام داروهای ضدویروس بلافاصله بعد از ظهور علائم مثل تب ناگهانی ، شدت بیماری کاهش خواهد یافت .ویروس آنفلوانزای مرغی H5N1 به انواع قدیمی داروهای آنفلوانزا مقاوم است ، اما نسبت به Tamiflu و Relenza حساس است .ویروس آنفلوانزای مرغی H5N1 برای بیماران بدشانسی که این ویروس را از پرندگان گرفته اند بسیار کنشده است . ولی در صورتیکه این ویروس ما بین انسانها منتشر شود قطعاً به آن میزان مرگبار کشنده نخواهد بود .ویروس H5N1 باعث مرگ و میر ۷۰ درصدی در انسان می شود ولی هیچکدام از گونه های انسانی به این میزان کشنده نیستند . میزان مرگ و میر مسری ترین انفلوانزای انسانی حداکثر چند مرگ در ده هزار نفر می باشد .۳- داروهای ضدویروس تا چه میزان مؤثر هستند ؟ Tamiflu و Relenza هر دو در درمان و پیشگیری آنفلوانزا قابل استفاده می باشند . البته آنفلوانزای H5N1 در بعضی از افراد نسبت به Tamiflu مقاومت پیدا کرده است و این گونه های مقاوم خیلی خوب منتشر نمی شوند .کلید موفقیت در متوقف کردن انفلوانزا واکسن ها هستند و نه داروهای ضدویروس ، یک واکسن تجربی H5N1 ساخته شده است که یک پیشرفت مهم علمی می باشد . روش های جدید استفاده از آن در حال آزمایش می باشد ، البته احتمالاً نمونه های اول این واکسن پاسخ دهی خوبی نخواهند داشت و باید نمونه های جدیدی ساخته شوند که این روند بیش از یکسال طول خواهد کشید و در طول این زمان آنفلوانزا به تمام دنیا منتقل خواهد شد .بنابراین چون واکسن سریعاً در دسترس نخواهد بود خط اصلی دفاع داروهای ضدآنفلوانزا می باشند ولی به میازن کافی از این داروها وجود ندارد .۴ – آیا مردم باید داروهای ضدانفلوانزا را ذخیره کنند ؟خیر ، اول از همه به این دلیل که داروها به میزان کمی موجود هستند . در صورت وقوع همه گیری پزشکان نیاز به تمام داروهای در دسترس دارند تا بتوانند کسانیکه واقعاً به ویروس آلوده شده اند را درمان کنند . داروها تا زمانی که در کابینت های داروئی مردم باشند کاری انجام نمی دهند و حتی اگر شما داروها را در دسترس داشته باشید چه زمانی باید از آنها استفاده کنید ؟ بدون آزمایش آنفلوانزا سخت است که بدانیم آیا علائم بعلت آنفلوانزا یا یک عفونت تنفسی دیگر ایجاد شده است وقر صها فقط بر علیه آنفلوانزا مؤثر هستند .۵ – آیا ممکن است به علت خوردن مرغ و جوجه به آنفلوانزای مرغی مبتلا شویم ؟اگر گوشت به خوبی پخته شده ابشد خیر . پختن باعث مرگ ویروس در مرغ ، گوشت و تخم مرغ می شود . ویروس آنفلوانزای مرغی در گوشت خام مرغان آلوده زنده می ماند . بهداشت مناسب یعنی شستشوی دستها و ضدعفونی کردن تمام سطوحی که با گوشت در تماس هستند ضروری است .۶ – چطور به آنفلوانزای مرغی مبتلا می شویم ؟افراد بعلت جابجاکردن مرغان آلوده و همچنین از طریق سطوح آلوده به مدفوع مرغان مبتلا به آنفلوانزای مرغی می شوند . موارد مشکوک بسیار کمی از انتقال آنفلوانزای مرغی از انسان به انسان وجود دارد . این مسئله بعد از تماس طولانی مدت چهره به چره رخ داده است . اما آنفلوانزای مرغی هنوز یاد نرگفته است که چگونه به سرعت از انسانی به انسان دیگر منتقل شود .۷ – آیا بیش از یک نوع آنفلوانزای مرغی وجود دارد ؟بله ، ویروس آنفلوانزای H5N1 بیش از سایرین مورد توجه است زیرا در آسیا وسیعاً منتشر شده است و همچنین به این علت که اکثریت مبتلایان بدشانس این بیماری را از مرغان گرفته و مرده اند .سایر ویروس های آنفلوانزای مرغی به انسانها منتقل شده اند . یکی از آنها ویروس H7N7 است که در سال ۲۰۰۳ تعدادی از مردم را در هلند مبتلا کردند . این ویورس معمولاً باعث ورم ملتحمه در مبتلایان می شود اگر چه یک دامپزشک بعلت این بیماری مرده است . خوشبختانه مقامات هلندی ویروس را قبل از انتشار به سایر انسانها سرکوب کردند .در گذشته آنفلوانزای مرغی در آمریکا نیز گزارش شده است . تا بحال تمامی این ویروس ها قبل ازانتشار مابین انسانها ریشه کن شده اند .۸ – چه کاری در مورد آنفلوانزای مرغی میتوان انجام داد ؟در صورت وقوع همه گیری آنفلوانزای مرغی یک راه بسیار خوب برای کاهش احتمال ابتلا ء وجود دارد ، شستن دستها ، شستن مکرر دستها بهترین راه پیشگیری از عفونت ویروس منجمله آنفلوانزاست . به یاد داشته باشید که از آب گرم و صابون استفاده کنید و تمام قسمت های دست را بشوئید . یک قانون سرانگشتی این است که بمدت خواندن یک دور الفبا برای خودتان ، دستانتان را بشوئید .در صورت وقوع همه گیری آنفلوانزا به گزارش های خبری توجه کرده و به توصیه های پزشکان عمل کنید . ترس بی فایده ترین پاسخ به یک اورژانس است .طرح مقابله با همه گیری آنفلوانزا باید شامل تعیین افرادی که باید بصورت اورژانس در بیمارستان بستری شده و تحت درمان قرار گیرند ، اعزام تیم های اورژانس ، افزایش ظرفیت بیمارستانها و در صورت لزوم جداسازی و قرنطینه بیماران باشد .در مواقع اورژانس ممکن است نیاز به بستن مدارس و اماکن عمومی مانند سینماها و تئاتر ها باشد .زمانی که واکسن در دسترس باشد گروه پزشکی و بهداشت و افراد مستعد باید در وهله اول از این واکسن استفاده کنند . داروهای ضدآنفلوانزا باید برای درمان عفونتهای جدی مورد استفاده قرار گیرند . در صورتی که میزان دارو به حد کافی باشد از این داروها می توان برای افراد نزدیک به مبتلایان نیز استفاده کرد .۹ – چه کسی بیش از سایرین نسبت به آنفلوانزای مرغی حساس است ؟آنفلوانزا بیشترین خطر را معمولاً برای کودکان کم سن و همچنین افراد مسن دارا می باشد .البته تا حد زیادی این مسئله بستگی به وجود ایمنی نسبت به آنفلوانزا در جوامع مختلف دارد . برای مثال آنفلوانزای ۱۹۱۸ برای جوانان کشنده تر بود تا افراد بالای ۴۰ سال . به نظر می رسد که ویروس مشابهی بیش از ۴۰ سال قبل وجود داشته که باعث مقداری ایمنی در افراد مبتلا به آن شده است .۱۰- تا کنون میزان مبتلایان مبتلا به آنفلوانزای مرغی چه تعداد می باشد ؟تا دهم اکتبر ۲۰۰۵ سازمان بهداشت جهانی ۱۱۷ مورد اثبات شده آنفلوانزای مرغی H5N1 در انسانها را گزارش کرده است . ۶ نفر از این افراد مرده اند . این مرگ ها تأسف بار هستند اما میلیونها پرنده در مناطق پرجمعیت جهان با این ویروس آلوده شده اند . اگر چه عفونت های اثبات شده درصدی از کل عفونتها را تشکیل می دهند . انسانها دارای ریسک بسیار کمی برای ابتلا به ویروس از طریق مرغان هستند .
اثرات استرس* استرس طولانی مدت مغز را کوچک می کند :استرس زیاد بر حافظه و مهارتهای تفکر تأثیر می گذارد . زندگی با استرس زیاد می تواند مانند سایر بخشهای بدن به مغز نیز آسیب برساند ، مطالعات پیشین نشان دادند که هورمونهای استرس مانند کورتیزول احتمال بیماری قلبی و سایر بیماریها را افزایش می دهد ، اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که هورمونهای استرس ممکن است مغز را کوچک کند . محققان دریافتند که میانسالانی با سطوح زیاد کورتیزول در تستهای حافظه ضعیف عمل می کنند و قسمت هیپوکامپ آنها ، بخشی از مغز که مسئول یادگیری و حافظه است ، کوچکتر است .به گفته یکی از محققان ( Sonia .j.lupien ) در حال حاضر استرس همه جایی شده و در زندگی روزانه ما پذیرفته شده است . مطالعات زیادی تأثیر منفی استرس را بر سلامت جسمی مانند فشار خون – بیماری قلبی و غیره نشان می دهند ، اما برخی از آنها نیز به اثرات استرس بر سلامت روان اشاره دارند . مطالعات ما مستقیماً تأثیرات طولانی مدت استرس ، یا هورمونهای استرس را بر عملکرد مغز مورد بررسی قرار می دهند .* استرس مغز سالمندان را کوچک می کند :در یک سری از مطالعات ، محققان اثرات قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هورمونهای استرس را بر عملکرد مغز سالمندان ، بزرگسالان جوان و کودکان بررسی کردند . در اولین مطالعه ، سطوح کورتیزول را در گروهی از سالمندان طی یک دوره ۳ تا ۶ ساله سنجیدند و دریافتند که عملکرد سالمندان دارای سطوح بالای کورتیزول در تستهای حافظه بدتر از عملکرد سالمندان دارای سطوح متوسط یا پایین کورتیزول بود .بعلاوه ، هیپوکامپ مغز سالمندانی که به مدت طولانی د رمعرض سطوح بالای کورتیزول قرار گرفته بودند بطور متوسط ۱۴٪ کوچکتر بود . این مطالعه بوضوح اثرات منفی استرس طولانی مدت را نشان می دهد و روشن می سازد که عملکرد مغز برخی سالمندان ضعیف تر از سایرین است .* کاهش توان تفکر بر اثر استرس یا ، آیا استرس شما به اندازه ای است که نمی توانید فکر کنید ؟در آزمایشهای انجام شده در بزرگسالان ، محققان دریافتند که افزایش موقت کورتیزول تأثیر منفی بر تفکر و مهارتهای حافظه کودکان دارد . اما این نواقص موقتی بودند . نهایتاً ، مطالعه دیگری بر روی کودکان و نوجوانان از طبقات اجتماعی – اقتصادی متفاوت نشان داد که کودکان با سطح طبقاتی پایین تر بطور متوسط سطوح بالاتری از هورمون استرس را داشتند .مشابه با این یافته ها در مورد بزرگسالان مشخص شد که استرس یک تعدیل کننده مهم عملکرد مغز در کودکان نیز هست .همه این مطالعات نشان می دهند که افراد در هر گروه سنی به استرس حساس هستند و ما باید اهمیت این فاکتور را بر سلامت روان بپذیریم.موفقیت در پی شادکامی است افراد شاد موفق تر هستند :نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد ، شادی بیش از هر روش دیگری موفقیت را بهمراه دارد . محققان دریافتند که افراد شاد بطور کلی در روابط ، کار و سلامت موفق ترند . با بررسی ۲۲۵ مطالعه انجام شده در زمینه شادی و موفقیت ، محققان دریافتند که افراد شاد آماده طلب و تقبل اهداف جدیدی در زندگی هستند که برای آنها شادی و موفقیت بیشتری را در همه جنبه های زندگی بهمراه دارند .علت آن است که افراد شاد غالباً خلق و خوی مثبتی را تجربه می کنند و این خلق مثبت باعث می شود برای رسیدن به اهداف جدید و ساختن منابع درآمد جدید فعالانه کار کنند .وقتی افراد شاد هستند ، احساس اطمینان بیشتری می کنند ، خوش بین تر و پرانرژی تر هستند و دیگران آنها را دوست داشتنی تر و خوش معاشرت می یابند . پس افارد شاد قادرند از این ادراکات بهره بیشتری ببرند .شادی محرک موفقیت :محققان در مطالعه ای ارتباط بین ویژگیهای مطلوب ، موفقیتهای زندگی و سلامت را در بیش از ۲۷۵ هزار نفر بررسی کردند . آنها اطلاعات مربوط به سه مطالعه متفاوت را ارزیابی نمودند ، این مطالعات شامل موارد فوق بود : مطالعاتی که شادی و موفقیت را در گروههای مختلف مطالعاتی مورد بررسی قرار داده بود . مطالعاتی که شادی و موفقیت را با گذشت زمان دنبال می کرد تا به سئوالاتی همچون ، « آیا شادی موفقیت می آورد ؟ » پاسخ دهند . مطالعاتی که به بررسی اینکه آیا متغیرهای خاص باعث موفقیت یا شادی می شوند ، پرداخته بود .نتایج هر نوع مطالعه نشان می دهد که شادی منجر به رفتارهایی می شود که اغلب موفقیت در کار ، روابط و سلامتی را در پی دارد و اینکه این موفقیت از این احساسات مثبت سرچشمه می گیرد . محققان دریافتند که افراد شاد از ویژگیهای متعددی بهره مند هستند که آنها را مستعد موفقیت می سازند . این ویژگیها عبارتند از: درک مثبت از خود و دیگران خلاقیت روابط اجتماعی قوی سیستم ایمنی قوی مهارتهای مؤثر کنار آمده با مشکلاتمحققان می گویند فرضیه مطالعات گذشته این بوده است که شادی از موفقیت و کامیابی های زندگی ناشی می شود ، اما این مطالعه پیشنهاد می کند که همیشه اینطور نیست . به گفته سرپرست این تحقیق ، بررسی فوق قویاً تأکید می کند که در بسیاری از موارد شادی منجر به نتایج موفقیت آمیز می شود و احتمال برخورداری از ازدواج و روابط موفقیت آمیز ، درآمد بالا ، برنامه کاری بهتر ، درگیری اجتماعی ، ارتقاء سلامت و حتی افزایش طول عمر در افراد شاد بیشتر است .
تناسب اندام و سلامتی حتی بعد از ۴۰ سالگی ( جواب به پرسش های شما )تناسب اندام و سلامتی حتی بعد از ۴۰ سالگیدر سن ۴۰ سالگی و بیشتر تناسب و سلامتی شکل جدیدی به خود می گیرد . زمانیکه در سن ۴۰ سالگی ، ۵۰ یا ۶۰ سالگی هستید ، فعالیتهای ورزشی ممکن است گاهی دردناک و یا حتی غیرممکن باشد .تفاوتی نمی کند که شما مرد باشید یا زن ،بوکسور باشید و یا فردی که فقط پیاده روی می کند ، دیر یا زود افزایش سن می تواند تأثیرات خاصی بر روی بدن شما داشته باشد .« حتی اگر شما کاملاً تناسب اندام دارید و سالم هستید ، سن تأثیر خود را خواهد گذاشت . در واقع بدن تغییر خواهد کرد . حتی بنظر میرسد از دست رفتن بدن در سنین بالا کاملاً طبیعی می باشد . »* عضلات و مفاصل شمااکثریت مردم تأثیرات سن را ابتدا بر روی مفاصل خود احساس می کنند . با افزایش سن ، بافت پیوندی بدن ما ( شبکه حمایتی بدن مانند تاندونها ، غضروفها و رباطها ) خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند که این منجر به افزایش احتمال آسیب پذیری مفاصل می گردد .بهمین دلیل است که در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی افراد بیشتر به فعالیتهای ایروبیک و سنگین می پردازند و در سنین بالاتر از ۴۰ بیشتر دوچرخه سواری ، پیاده روی و شنا مورد توجه قرار می گیرد و حتی اگر بخواهید نمی توانید مانند سنین قبل خود به این ورزشها بپردازید .باید توجه داشته باشید که با افزایش سن نباید فقط به تلطیف فعالیتهای ورزشی خود بپردازیم بلکه شاید مهمتر از آن توجه به انجام فعالیتهای ورزشی است که باعث افزایش قوای جسمانی می شود .با افزایش سن شما ، بدنتان بافت عضلانی خود را از دست می دهد . حتی اگر شما کاملاً فعال باشید نمی توانید از تحلیل عضلات خود اجتناب نمائید . حتی اگر فعالیتهای ورزشی ایروبیک قبلی خود را انجام دهید ، باز عضلات خود را از دست داده و دچار افزایش چربی می شوید . فعالیتهای ورزشی ، افزایش دهنده قدرت جسمانی می تواند بافت عضلانی شما را حفظ نماید .ضمناً فعالیتهای ورزشی مرتبط با افزایش طاقت و تحمل نیز می تواند ارتجاع پذیری ، انحنا پذیری و تراکم استخوانی را افزایش دهند .تحقیقات نشان داده ا ند که فعالیتهای ورزشی مرتبط با افزایش قدرت جسمانی حتی در افراد مسن و ضعیف تأثیر قابل ملاحظه تری نسبت به فعالیتهای ورزشی ایروبیک بر تراکم استخوانی این افراد داشته است .دیر بهتر از هرگز !افراد خبره معتقدند که حتی در ۷۰ سالگی نیز برای انجام فعالیتهای ورزشی دیر نیست.هر وقت که شروع کنید احساس خواهید نمود که بهتر هستید . لباسهایتان متناسب تر خواهند بود و بهتر خواهید خورد .تحقیقی که در مارس ۲۰۰۵ توسط انجمن مراقبت از دیابتی ها انتشار یافت نشان میدهد که حتی افراد ۵۰ تا ۷۵ ساله که قبلاً کاملاً بی حرکت بوده اند از ورزش منفعت خواهند دید . محققین دو دسته از بالغین را به مدت یک هفته تحت نظر داشتند . آنها به این نتیجه رسیدند که افرادی که مجدداً فعالیت ورزشی منظم انجام می دادند نه تنها تناسب اندام بهتری داشتند بلکه سطح کلسترول بهتری داشتند ، کمتر بیمار شدند و کمتر علائم بیماریهای قلبی را نشان میدادند .تحقیق دیگری نیز نشان میدهد که افرادی که در سنین بالا فعالیت ورزشی را مجدداً آغاز می کردند ، احتمال مشکلات قلبی کمتری داشتند و بیشتر عمر می کردند .توجه داشته باشید که حتی اگر تمایلی به شرکت در فعالیتهای ورزشی ندارید ، می توانید از موانع تناسب اندام در زندگی خود خلاص شوید .بیاد داشته باشید که فعالیتهای روزمره مانند باغبانی ، پیاده روی و … می توانند شما را کماکان فعال نگهدارند ، وزن شما را کاهش دهند و سلامتی شما را حفظ کنند .* توصیه هایی برای تناسب اندام در افراد ۴۰ سال و بالاتر :بدانید که زمان تغییر چه زمانیست : مفاصل و عضلات شما در حین فعالیت به شما پیغام می دهند و زمان تغییر را به شما اعلام می نمایند .فعالیتهایی را که باعث ناراحتی شما هستند را تغییر دهید : فعالیتهای ورزشی سخت و سنگین را کنار بگذارید و نرمتر ورزش کنید .اگر از فعالیتهای ورزشی افزایش دهنده قدرت و استحکام بدن دور هستید هر چه سریعتر آنها را آغاز کنید : به این ترتیب عضلات قویتری خواهید داشت و تراکم استخوانی شما افزایش خواهند یافت و به این ترتیب سرعت متابولیسم بدن شما افزایش می یابد و کالری بیشتری مصرف خواهید کرد .قبل از ورزش بدن خود را با حرکات کششی بخوبی گرم کنید : به این ترتیب از جراحتهای ناشی از ورزشهای ناگهانی در امان خواهید بود . حرکات کششی ضمناً سفتی مفاصل و عضلات که ناشی از افزایش سن می باشد را از بین می برد .از توصیه های افراد خبره استفاده کنید : به این ترتیب روشهایی بهتری برای انجام فعالیتهای ورزشی خواهید آموخت .از کمترین و کوتاهترین زمانها برای انجام فعالیتهای ورزشی استفاده نمائید . مانند زمانیکه در صف اتوبوس ایستاده اید شانه ها ی خود را حرکت دهید ، کمر و گردن خود را حرکت دهید و …
پنج عادت ضد سلامتپوشیدن کفش پاشنه بلند، شلوار جین سنگ شوی و یا دمپایی لاانگشتی با نگین‌های زیبا، مورد پسند خیلی از خانمها است ولی آیا این مدل های دوست داشتنی برای سلامت ما خطری ندارند؟ بد نیست نظر پزشکان را درباره این ۵ مدل پوشش که هر از گاهی مد می شوند، با هم مرور کنیم.۱- شلوارهای جین تنگشلوار جین تنگ میتواند باعث عفونت مثانه بانوان شود. همیشه در اطراف مقعد باکتری‌‌هایی وجود دارند؛ این باکتری ها می توانند در اثر اصطکاک لباس به طرف واژن حرکت کنند و چون مجرای ادراری در بانوان کوتاه است، خیلی سریع باعث عفونت ادراری می شوند که نشانه آن خارش و تکرر ادرار است. از طرف دیگر محققان دانشگاه پورتلند می گویند چون در این لباس‌‌ها امکان تبادل هوا وجود ندارد، شانس رشد قارچ ها نیز افزایش می یابد. آن جا محیطی تاریک، مرطوب برای رشد سریع قارچ‌‌ها در کشاله ران است که خودشان را با خارش و سرخی نشان می‌‌دهند. ۲- کفشهای پاشنه بلندپزشکان میگویند گرچه بانوان دوست دارند همیشه با پوشیدن کفش پاشنه بلند، قد بلندتر به نظر برسند ولی این پوشیدن مداوم، آغازگر مشکلات زنجیره‌ای طولانی مدت برای آنها است. پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند باعث انقباض تاندون آشیل میشود. آسیب تاندون آشیل میتواند باعث مشکلات شدید راه رفتن شود. از سوی دیگر عدم تعادل هنگام راه رفتن با این کفش ها شانس سقوط و زمین خوردن و آسیب لگن را در بانوان افزایش میدهد. همچنین کفش پاشنه بلند فشار زیادی را بر کمر بانوان وارد میکند که باعث کمردردهای شدید در طولانی مدت خواهد شد. ۳- دمپایی‌‌های لاانگشتیدمپایی لاانگشتی نگین دار و بندی شاید شیک باشد ولی به دلیل عدم حمایت کفش از ساق پا میتواند خطرآفرین باشد. این دمپایی‌‌ها معمولا قوس کافی در کف شان ندارند که می تواند باعث خار پاشنه پا شود که درمان آن جراحی است. از سوی دیگر این دمپایی‌‌ها هیچ محافظتی از پا در برابر اشیای تیز موجود در محیط ندارند. چکمه‌‌های صاف و مشکلات زانو و کمر:در بازار چکمه های پاییزی و زمستانی وجود دارد که کف آنها صاف و فاقد هرگونه انحنای مطابق با کف پا است. این کفش‌‌ها باعث کمردرد و فرسایش زانو میشوند. هنگام خریدن این چکمه‌‌های خزدار حتما دقت کنید که خز این کفش ها به زانوی شما فشار نیاورد و از طرف دیگر حتما در کف ضخیم این کفش ها انحنای کف پای شما رعایت شده باشد. ۴- کیف دستی های بزرگ و سنگینگرچه مُد است که کفش های پاشنه بلند ورنی را با کیف دستی بزرگ ست کنید ولی کیف دستی های بزرگ و سنگین هم برای بانوان مشکل آفرین هستند. پزشکان میگویند حمل کیف دستی‌‌های بزرگ و سنگین باعث کمردرد می شود. بهتر است اگر چنین کیف دستی دارید، هر چند ساعت آن را از این شانه تان روی آن یکی بیندازید تا فشار روی یکی نباشد. حمل طولانی این وسایل باعث درد عضلانی می شود چون وقتی شما کیف سنگینی را روی یک شانه خودتان بیندازید، عضلات طرف دیگر بدن شما برای مستقیم نگه داشتن بدن تان کشیده می شوند. بهترین روش حمل کیف دستی انداختن آن به صورت کج است، به طوری که بند آن روی یک شانه و خودش در طرف دیگرتان باشد. ۵- کفش های نوک باریکبه هر دلیل این روزها در میان خانمها و نیز آقایان، پوشیدن کفش هایی که نوک باریک دارند، مد شده است. کفش‌‌هایی که در کوچه و خیابان پای خیلی‌‌ها می‌بینید اولین چیزی که به خاطر می‌‌آ‌ورد این است که پای بیچاره این همه فشار را چگونه تحمل میکند؟ استدلال برخی افرادی که از این گونه کفش ها استفاده می کنند این است که پس این همه آدم چگونه این کفش‌‌ها را میپوشند و بیمار نمی‌‌شوند، در حالی که اگر از خود این افراد بپرسید خاطرات تلخ زیادی برای گفتن دارند. مثلا یکی از این خاطرات چنین است: “تازه از این کفش های نوک باریک مد شده بود. من هم رفتم و یکی از آنها را خریدم و تمام روز پوشیدم و پز دادم. فردای آن روز وقتی خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شدیدی در شستم شدم. اول خیلی به آن اعتنا نکردم ولی دیدم قابل تحمل نیست. انگشتم را که نگاه کردم دیدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپایی نزد دکتر بروم. دکتر گفت ناخنت داخل گوشت انگشت فرو رفته و باید آن را بیرون بیاورم.”فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، یکی از عوارض پوشیدن کفشهای تنگ و نوک باریک و ضایعه شایعی است که بیشتر برای شست پا پیش می‌‌آید. در این بیماری به دلیل فشار فیزیکی، معمولا بافت حاشیه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده میشود و در نهایت ناخن به داخل بافت کناری فرو می‌‌رود. این عارضه معمولا دردناک است و کم‌کم عفونت هم به آن اضافه میشود. برای پیشگیری از این عارضه باید ناخن‌ها را به طرز درستی کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باریک نپوشید.فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش های نوک باریک نیست و بسیاری از کسانی که به پوشیدن این کفشهای خطرناک عادت دارند، دچار عارضه ای میشوند که به مراتب پُر دردسرتر از قبلی است. این عارضه که در واقع انحراف دایمی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است “هالوکس والگوس” نام دارد. گفته میشود، اصلا شیوع این بیماری با ظهور کفش در جوامع بشری آغاز شده است.نتایج مطالعات دانشمندان عربستان سعودی حاکی است، هیچ هالوکس والگوسی در میان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشیدن کفش نوک باریک ایجاد نشده باشد. به عبارتی صد درصد زنان دچار این بیماری در این کشور کفش های نوک باریک می پوشند. البته شاید بگویید مگر چند نفر از کسانی که کفش نوک باریک میپوشند، دچار‌‌هالوکس والگوس میشوند که این همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟در پاسخ به این سوال دکتر عبدالوهاب، استاد دانشگاه ملک سعود ریاض، میگوید: “حدود ۸۱ درصد کسانی که مدت طولانی کفش نوک باریک می پوشند، درنهایت دچار هالوکس والگوس میشوند.”غیر از دو عارضه فوق، کفشهای نوک باریک عوارض متعدد دیگری نیز به همراه دارند که از آن میان میتوان به پینه، میخچه و کج شدن و خمیدگی انگشتان اشاره کرد. درنهایت میتوان به جرات گفت پوشیدن کفش های نوک باریک، صرف نظر از مد بودن شان اصلا به صلاح پاهای شما نیست.
تغییرات و مشکلات پوستی در دوران بارداریپوست خانمها در دوران بارداری نسبت به دیگران کمی گرمتر وپرخونترمی شود و در برخی از قسمت های پوست رگه های قرمزی ایجاد می گردد که علت آن تغییرات هورمونی بدن درزمان بارداری است که باعث بازشدن عروق سطحی پوست وقرمزی آن می گردد .به عنوان مثال درکف دست خانم های باردار ممکن است قرمزی هایی بروزکند که این یک حالت طبیعی است ونیازی به درمان ندارد. .گاهی به دلیل همین تغییرات عروقی ضایعاتی بخصوص درپوست صورت به وجود می آید که برجسته هستند و گاهی خونریزی می کنند،این ضایعات قرمزکه شبیه خال هستند و دارای عروق زیاد وخونریزی دهنده هستند که باید توسط پزشک متخصص پوست معاینه گردند ودرصورت نیاز درمان شوند .در دوران بارداری ممکن است . درزمان حاملگی نیزازضد آفتاب های مناسب پوست خانمهای حامله استفاده کنید . اینکرم های ضدآفتاب باید عطرومواد افزودنی کمتری داشته باشند ؛ بنابراین استفاده ازکرمهای ضدآفتاب مخصوص بچه ها دراین زمان مناسبتر می باشد .علاوه برتغییرات عروقی ، تغییراتی مانند پررنگ شدن پوست دربرخی مناطق مانند دورنوک سینه وپایین ناف و مناطق تناسلی نیز در بدن خانم های بار دار به وجود می آید. همچنین اگر خالهای روی بدن فرد حامله نیزتغییراتی می کنند وبه نظرمی رسد که خالها پررنگتروبزرگترمی شوند . همه این تغییرات به دلیل هورمونهایی است که درزمان بارداری در بدن افزایش یافته اند .بهتراست این تغییرات توسط متخصص پوست معاینه شوند تا طبیعی بودن آنها ثابت گردد. درزمان بارداری ممکن است نقاط پررنگی هایی درناحیه صورت ایجاد شود که این حالت را ماسک حاملگی یا ملاسما می گویند . البته ملاسما در افرادی که باردار نیستند هم می تواند بروزکند . ملاسما شامل پررنگ شدن مناطق مرکزی پوست صورت مانند بینی وگونه ها ووسط پیشانی است که این حالت تا چند ماه بعد از زایمان نیزماندگار است و گاهی نیز برطرف شدن آن تا سالها می تواند طول بکشد .برای جلوگیری از اثرات آفتاب بر افزایش رنگدانه های پوست صورت و افزایش ملاسما بهتر است از کرم های ضد آفتاب استفاده نمود اما ازکرمهای دارویی ضد لک درهنگام بارداری بهتراست که استفاده نشود . بعد از زایمان درصورتی که این نوع لکه ها خود بخود ازبین نرفت ؛ می توان ازکرمهای ضد لک ویا لایه بردارتحت نظرمتخصص استفاده کرد .ازتغییرات دیگر پوست در دوران بارداری ، ایجاد نوارهای قرمز رنگی در سینه ،شکم ، پهلو و ران ها است که این نوارها بعلت کشش بیش ازحد پوست درهنگام حاملگی وبعلت اتساع پوست این اندام ها به وجود می آید .الیاف کلاژن پوست تحمل این کشیدگی را ندارد ودر نتیجه پاره می شود و در اثرپارگی این الیاف است که چنین ضایعاتی به وجود می آیند.این ضایعات را استریا می گویند.این نوارهای قرمز ممکن است دربرخی از خانمها تا مدتها پس اززایمان نیزادامه یابد ویا به رنگ پوست درآمده وبه همان حالت باقی بماند . برای درمان این حالت و یا پیشگیری ازآن در دوران بارداری کرمهای مختلفی موجود است که می توان ازبرخی ازآنها که سندیت علمی بیشتری دارند استفاده کرد . اما این ضایعات تنها با داروهای موضعی کمی بهبود می یابد وبطور کامل نمی توان ازبروز آنها درهنگام بارداری جلوگیری کرد . روشهایی مانند لیزر ومیکرودرمابریژن نیز تا حدودی به درمان این ضایعات کمک می کند که البته باید هردواین اعمال پس ازتست یک قسمت ازپوست مبتلا انجام گیرد .از تغییرات دیگر پوست در دوران بارداری، تعریق بیش ازحد آن است که این حالت ممکن است برای خانم باردار ناراحت کننده باشد اما بعد اززایمان این حالت رفع می شود .ازشدت برخی از بیماریهای پوستی در دوران بارداری کاسته می شود که ازجمله این بیماریها می توان به آکنه اشاره کرد که معمولاً درنیمه دوم حاملگی ازشدت آن کم می شود . همچنین در دوران بارداری ازشدت ریزش موها کاسته می شود که این امرنیز به دلیل تغییرات هورمونی است وموهایی که دراین دوره بطورطبیعی ریزش نمی کنند بعد اززایمان معمولاً در۶-۴ ماهگی نوزاد شروع به ریزش می کنند که به این ریزش مو ریزش موی پس از زایمان می گویند ونوعی ریزش موی تلوژن افلوویوم محسوب می شود که می تواند بعلت استرسها ، خونریزیها ، اعمال جراحی و بیماریهای تب دارنیزایجاد گردد.با توجه به این نکات بهتر است که خانمهای حامله دردوران بارداری ازمواد زیبایی درموها که باعث ایجاد شکنندگی وخشکی بیش ازحد آنها می شود خودداری نمایند و ازسشوار کشیدن های حرفه ای ، فرکردن و رنگ نمودن مو نیز اجتناب کنند . بهتر است درزمان حاملگی از تحریک پوست ومو با مواد محرک که اکثراً بعنوان آرایشی استفاده می شود خودداری کرد تا این دوران با کمترین اثرات مضر بر پوست ومو سپری شود .یکی دیگر از مشکلاتی که درزمان حاملگی ایجاد می شود حالتی است که ” بثورات دانه ای کهیری خارش دار” نام دارد و معمولاً در سه ماهه آخر حاملگی ایجاد می شود و بیشتر در خانم هایی که برای اولین بار حامله شده اند بروز می کند. این حالت بیشتر به دلیل کشیدگی بیش از حد شکم ایجاد می شود ودر دوقلوزایی ها یا مواردی که جنین نسبتاً درشتتر است بیشتر رخ می دهد . ضایعات به شکل کهیری وخارش دار هستند و ابتدا درنوارهای قرمز ایجاد شده درروی شکم خود را نشان می دهد . این ضایعات به شکل دانه های قرمز و یا گاهی در مناطق وسیع برجسته قرمز به وجودمی آیند .خارش در دوران بارداری باعث اضطراب ونگرانی خان باردار واطرافیان او می شود . گاهی خارش زیاد سبب به وجود آمدن کندگی هایی در روی پوست می شود که به این کندگی ها اصطلاحاً excoriation می گویند . این ضایعات معمولاً با زایمان یا مدت کوتاهی بعد از آن رفع می شوند و آثاری نیز از آنها به جا نمی ماند . درمان خارش بیمار به وسیله داروهای موضعی ضد خارش بی ضرر مانند کالامین ، کروتامیتون ویا استفاده از استروییدهای موضعی با قدرت متوسط صورت می گیرد . درصورت شدید بودن خارش می توان با تجویز پزشک متخصص زنان وزایمان از داروهای خوراکی ضد خارش از قبیل آنتی هیستامینهایی مانند کلرفنیرامین ویا دیفن هیدرامین نیز استفاده کرد.اما در دوران بارداری نمی توان خیلی از داروهای خوراکی را استفاده کرد لذا مادرحامله تاحدودی باید این حالت وخارش ناشی از آن را تحمل نماید وبا دانستن این نکته که این ضایعات هیچگونه ضرری برای جنین ندارد وتنها خارش آنها باعث آزار مادر می گرددخیلی از خانمها این مشکل را بخوبی تحمل می نمایند . گاهی این ضایعات پوستی دربارداری های بعدی نیز ایجاد می گردند که دراین صورت هربار شدت آن کمتر از دفعه قبل می شود
راهنمایی برای دختر خانم هایی که پوست خوبی ندارندپودرها، کرم پودرها و فون ها برای این ساخته شده اند که پوست شما را یکدست و یکنواخت سازند. هیچکس همیشه پوستی یکنواخت و یکدست نداشته و ندارد و اگر شما کسی هستید که دارای پوستی خوب و یکنواخت و صاف هستید پس به مطالب این قسمت توجه نکنید.اما به کسانی که پوست خوبی ندارند و می خواهند آن را طوری آرایش کننده که طبیعی به نظر برسد به مطالب زیر توجه کنند:هنگام انتخاب نوع آرایش شما باید رنگی انتخاب کنید که نزدیکترین رنگ به رنگ پوست شما باشد. اگر شما از این قانون تبعیت نکنید به نظر می رسد که یک ماسک غیر طبیعی بر صورت خود زده اید. وسایل آرایش صورت را بر روی دست و بازوی خود امتحان نکنید بلکه آنها را بر روی پوست صورت یا گردن خود تست کنید.در اینجا چند نوع مختلف از وسایل آرایش صورت را معرفی می کنیم:پوشش دهنده: پوشش دهنده ها زیر کرم پودر زده می شوند و برای مخفی کردن جوش و خال و لک های پوستی استفاده می شوند. پوشش دهنده ها در تیوپ ها و بطری هایی به شکل مایع وجود دارند و برای پوست های خشک مناسب هستند. این نوع مانند لایه نازکی بر روی پوست می نشیند و یا به شکل فشرده و چسبنده که لایه ضخیم تری بر روی پوست ایجاد می کنند و برای پوست های چرب تر مناسب هستند.پوشش دهنده ای را انتخاب کنید که کمی از پوست طبیعی شما روشن تر باشد. کرم پودری که شما بر روی آن خواهید زد آن را یکنواخت و هموار خواهد کرد.کرم پودر: کرم پودر بر تمام سطح پوست صورت می نشیند و پوست را یکنواخت نرم و لطیف جلوه داده و به سه شکل عرضه می شود: مایع، کرم و کرم پودر. برای پوست های چرب از کرم های بدون چربی و برای پوست های خشک از کرم پودرهای چرب و برای پوست های ترکیبی از کرم پودرهای محلول در آب استفاده کنید.پودر: پودر را می توانید بر روی کرم پودر استفاده کنید. چون به کرم پودر شما کمک می کند که بر روی پوست شما بنشیند. اما هدف اصلی از پودر زدن این است که حالت بشاش و با طراوت صورت شما حفظ شود. برخلاف سلیقه بعضی ها که پودر شل را ترجیح می دهند، ما پودر فشرده را توصیه می کنیم چون تمیزتر بوده و ماندگاری آن بر روی صورت بیشتر است.
عجله و عصبی بودن موجب عدم رضایت از آرایش می گرددحتما گاهی برایتان اتفاق افتاده که به هر دلیلی ،یا در اثر عجله وکمبود وقت ویا عصبی بودن واسترس واضطراب وقتی چهره تان را آرایش کردید رضایت خاطر نداشته وپس از آن نیز از این بابت بیشتر عصبانی شده اید واز خود پرسیده اید چرا اینقدر به هم ریخته ام وآرایش بر روی پوستم نمی خوابد و میک آپم مثل همیشه نیست. تنها عاملی که در این مسئله دخیل بوده ونتیجه ی مطلوب را به شما نمی دهد داشتن ذهنی نا آرام وپردغدغه است و در این لحظه که به هر دلیلی مجبورید برای رفتن به جایی خود را آماده کنید گریبان گیر شما شده والبته اولین کسی که خیلی سریع متوجه ی چنین چهره ی به هم ریخته ای خواهد شد خود شمایید.آرامش جزئی مهم وقابل توجه در زندگی است که نه تنها دراین مورد خاص بلکه در تمامی موارد زندگی ، بود ونبودش تاثیر مثبت ومنفی خودرا خواهد گذاشت واز اینکه ممکن است برای همه ی ما چنین مسئله ای زمانی پیش بیاید طبیعی است به طوری که گاهی حتی در همان شرایط نمی توانیم ازرفتن به جایی که دعوت شده ایم هم صرف نظر کنیم پس بهتر است در صدد رفع آن برآییم چگونه؟۱-هر چند وقت بسیار کمی هم داشته باشید تحت هر شرایطی در آن لحظه ۵ تا ۶ دقیقه را برای برگرداندن آرامش به خودتان اختصاص دهید.۲-یک نفس عمیق بکشید.۳-در همین مدت کوتاه اصلا به ساعت نگاه نکنید.۴-چندین بار صورتتان را با آب سرد وخنک بشویید.۵-چند لحظه آرام دراز کشیده وچند حرکت دم وبازدم انجام دهید.۶-اگر به خاطر شتاب وعجله ، استرس ندارید وموضوعی ذهنتان را در آن زمان خاص مشغول کرده چندین وچند بار سعی کنید که به آن فکر نکنید و از جمله ی« دیگه بسه » در ذهنتان کمک گرفته وتنها به کارهایی که الان باید انجام دهید بپردازید.۷-قبل از شروع میک آپ یا آرایش صورت با نوک انگشتانتان چند ضربه زیر چشمان وروی گونه ها واطراف لبها بزنید.۸-اگر فرد دیگری شما را آرایش می کند به جز آرایش چشم در بقیه ی موارد چشمانتان را ببندید واگر خودتان قرار است این کار را انجام دهید حتما در جایی که می توانید تنها ودور از سر وصداوشلوغی باشید آرایش کنید.۹-کرم زیرمیک آپ ویا هر مرطوب کننده ای را که زیر کرم پودر وپنکیک می زنید با آرامش وبه حالت دورانی بر روی پوست بمالید.۱۰-ابتدا ریمل وسپس خط چشم بکشید ودوباره ریمل بزنید.۱۱-در این شرایط بی حوصلگی ،می توانید از سایه های مدادی که کار را برایتان راحت تر می کند استفاده کنید.۱۲-پس از رژگونه همان برس را که پودررژگونه بر روی آن کم ویا تمام شده را با حرکتهای سریع بر روی چانه وپیشانی وبینی بکشید.۱۳-گرچه عدم آرامش تاثیرش را بر روی حالت موها نیز خواهد گذاشت اما شما در این لحظه مدلی که برایتان راحت تر است را انتخاب کنید.به طور مثال اگر موهایی بلند وویو وحالت دار دارید وقصد داشتید سشوار بکشید اما در این شرایط نمی توانید یا وقتش را ندارید بهتر است با کمی واکس مو یا کتیرا آنها را حالت داده وتنها جلوی موهایتان را سشوار بکشید
پنج راز مهم زیباییبرخلاف تصور بیشتر خانمها، داشتن ظاهری آراسته کار چندان سخت و پیچیده‌ای نیست. پول زیادی هم لازم ندارد. به نظر کارشناسان، بیشتر خانمها اگر چند راز کوچک و اساسی زیبایی را بدانند، با به کار بردن آنها و بی اینکه هزینه گزافی صرف کنند، می‌توانند به ظاهر مطلوب خود دست پیدا کنند.راز اول: قدرت مرطوب کننده«اگر فقط قدرت خرید یک محصول بهداشتی را دارید، یک مرطوب‌کننده خوب و مناسب بخرید.» دکتر روانارین، استاد دانشگاه نیویورک و رییس انجمن جراحان پوست آمریکا، پس از این توصیه میگوید: «گاهی وقت‌ها پوست شما تنها چیزی که لازم دارد، یک مرطوب‌کننده مناسب و یک شوینده ملایم است. پوست وقتی خشک است، چروک‌ها را بیشتر و واضح‌تر نشان میدهد و باعث می شود آدم پیرتر به نظر برسد.»به نظر بیشتر متخصصان پوست، اگر شما ۰۲ تا ۰۳ ساله باشید، مرطوب‌کننده‌ها می‌توانند از پوست شما در مقابل پیری زودرس محافظت کنند. در این سن و سال، مرطوب‌کننده‌ها قادرند جایگزین بسیاری از محصولات بهداشتی و محافظتی پوست شوند.مرطوب‌کننده خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟دکتر چارلز کراچ فیلد، استاد دانشگاه پزشکی مینه‌سوتا و متخصص پوست، در پاسخ به این سوال میگوید: «مرطوب‌کننده‌ها محصولاتی هستند که با داشتن ترکیبات مفید برای پوست، در تامین رطوبت مورد نیاز به پوست کمک می‌کنند. اینکه چه مرطوب‌کننده‌ای برای شما مناسبتر است، به مشخصات پوستتان بستگی دارد. اگر پوستتان معمولی یا خشک است، بهتراست از مرطوب‌کننده‌های حاوی آلفاهیدروکسی‌اسید استفاده کنید که در تولید رطوبت بیشتر به پوست کمک می‌کنند.»دکتر کراچ فیلد همچنین توصیه میکند که مرطوب‌کننده‌ها را وقتی روی پوستتان بمالید که پوستتان کمی مرطوب است؛ چون این کار موجب میشود رطوبت در داخل پوستتان محبوس نشود.بنا به توصیه او، اگر پوست شما خیلی خشک باشد، باید از محصولاتی استفاده کنید که با روش امولسیون کیسه‌ای تهیه شده‌اند. در این تکنیک، سلول‌های میکروسکوپی جایگزین لایه‌های رطوبت میشوند و با آبی که به تدریج در طول روز آزاد می‌کنند، پوست را مرطوب نگه می‌دارند.اگر پوست شما چرب است، توصیه میشود دنبال یک مرطوب‌کننده ملایم باشید و به هیچ وجه، استفاده از آن را پشت گوش نیندازید؛ چون به گفته دکتر کراچ فیلد، چربی اصلا رطوبت‌بخش نیست و حتی اگر پوست شما دارای چربی اضافی باشد، این چربی جایگزین رطوبت نخواهد شد.راز دوم:آرایش و مدل مویتان را لااقل هر ۲ سال یک‌بار عوض کنیداگر آخرین باری که مدل مو و آرایش خودتان را تغییر داده‌اید، به خاطر نمی‌آورید، وقتش رسیده که سراغ نزدیکترین سالن زیبایی که می‌شناسید، بروید. نیک چیویز، کارشناس مو در بلورلی هیلز، میگوید: «تصویر شما که شامل مدل مو و آرایشتان است، باید حداقل هر ۲ سال یک بار تغییر کند. با تغییر دادن مدل مو و آرایشتان، جوان‌تر و شاداب‌تر به نظر می‌رسید.» اگر زمان زیادی است که دست به چنین تغییراتی در ظاهرتان نزده‌اید، از مشاوران زیبایی و چهره‌پردازی در موسسه یا آرایشگاه مورد اعتمادتان کمک بگیرید. اگر حوصله مشاوره ندارید، به فروشگاه‌های عرضه‌کننده کلاه‌گیس مراجعه کنید. این یک راه حل سریع، آسان و بامزه برای تجربه و انتخاب مدل جدید مو است.راز سوم: حتما ضدآفتاب بزنیدقبل از آن‌که سراغ جراحی‌‌های زیبایی بروید و پیش از آن‌که پول فراوانی برای کِرِم‌های ضدچروک هزینه کنید و خلاصه قبل از هر اقدام دیگری، بهتر است از ضدآفتاب استفاده کنید.همه ما کم‌وبیش از تاثیر ضدآفتاب در کاهش خطر سرطان پوست آگاهیم. ولی آیا شما می‌دانستید که ضدآفتاب، یک راز بزرگ زیبایی است که میتواند پوست را جوان‌تر نشان بدهد؟کارشناسان میگویند ضدآفتاب علاوه بر آن‌که مانع ورود تشعشعات خطرناک خورشید به پوست میشود، از تاثیر آفتاب در پیر کردن پوست هم جلوگیری میکند.براساس تحقیقات آکادمی پوست آمریکا، حتی چند دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید، اگر به‌طور مرتب و روزانه و بدون استفاده از ضدآفتاب باشد، موجب ایجاد تغییرات فاحشی در پوست میشود؛ که نه فقط چین و چروک زودهنگام، بلکه لک و چین و چروک و شلی پوست را هم به دنبال خواهد داشت. پس چاره چیست؟متخصصان پوست میگویند ضدآفتاب میتواند پوست را در مقابل اشعه‌های خطرناک خورشید محافظت کند. به این ترتیب، اگر شما حتی ساعات طولانی را در فضای آزاد سپری کنید، تاثیر آفتاب روی پوستتان کمتر ظاهر میشود.دکتر کراچ فیلد توصیه میکند از ضدآفتاب‌هایی استفاده کنید که دارای اس‌پی اف (SPF) 15 به بالا باشند و اگر قرار است مدت زمانی نامشخص و طولانی در معرض مستقیم نور خورشید باشید، هر ۲ ساعت یک بار ضدآفتاب بزنید؛ چون نور خورشید باعث از بین رفتن تاثیر کِرِم‌های ضدآفتاب میشود.راه‌حل دیگر برای کسانی که مدت زمانی طولانی در معرض تابش مستقیم نورخورشید هستند، این است که ضدآفتاب را پیش از هر گونه آرایشی روی پوست بمالند و بعد، برای محافظت بیشتر، کِرِم پودر سبک و نیمه‌شفافی را روی ضدآفتاب اضافه کنند. در ساخت اغلب این کِرِم پودرها هم از ضدآفتاب استفاده شده است.راز چهارم: پوستتان را زیاد نشوییداگر به شستشوی مکرر پوست خود عادت دارید، بهتر است این عادت را تغییر دهید. متخصصان پوست میگویند یکی از بهترین روش‌ها برای داشتن پوستی زیبا، استفاده از یک پاک‌کننده ملایم و کاربرد اندک و محدود آن است.دکتر کراچ فیلد در این باره میگوید: «اگرچه بیشتر افراد علاقه دارند روزی چند بار پوست خودشان را شستشو بدهند، اما شستشوی زیاد نه تنها کمکی به پوست نمی‌کند، بلکه اگر از شوینده‌های سختی مانند صابون استفاده شود، به پوست آسیب خواهد رساند.»شستن بیش از ۲ بار در روز، باعث از بین رفتن محافظ‌های طبیعی پوست میشود که در حفظ سلامت پوست، نقش عمده‌ای دارند. به گفته دکتر کراچ فیلد، وقتی پوشش‌های طبیعی پوست از بین بروند، پوست خشک خواهد شد و این به معنی ترک خوردن، پوسته‌پوسته شدن، به خارش افتادن، سوختن و… پوست است؛ و در نتیجه، پوست پیرتر به نظر خواهد رسید.راه‌حل پیشنهادی پزشکان این است که پوست خود را بیشتر از ۲ بار در روز نشویید و پاک‌کننده خود را به دقت انتخاب کنید.راز پنجم: وسایل مناسبهالی موروینی، گریمور مشهود هالیوود، میگوید: «استفاده از قلم‌موهای مناسب، کلید رسیدن به ظاهری مطلوب است.» برای این استاد چهره‌پردازی، وسایل به اندازه محصولات مهم‌اند.قلم‌ها باید نرم و ملایم باشند و در عین حال، استحکام لازم برای جابه‌جا کردن مواد روی سطح پوست را هم داشته باشند. از نظر متخصصان، اگر قلم مو را داخل سایه فرو ببرید و پیش از برخورد با پوست، رنگ‌ها بریزد؛ قلم مویتان قلم موی خوبی‌نیست.موروینی درباره خرید قلم موی مناسب میگوید: «اگر نمی‌دانید چه بخرید، بروید سراغ مارک‌های تجاری شناخته‌شده تا دچار اشتباه نشوید.فراموش نکنید قلم‌های مناسب همان‌طور که کار آرایش را بسیار ساده می‌کنند، باعث میشوند آرایش خانمها حرفه‌ای‌تر به نظر برسد.»
صفحه 49 از 64
